Tag: πορτογαλία

Κατάχρηση εξουσίας

Τετάρτη 17 Φλεβάρη. Η ολλανδική κυβέρνηση χρησιμοποίησε ένα «παράθυρο» νομοθεσίας σε περίπτωση έκτακτης ανάγκης (που επιτρέπει την παράκαμψη του κοινοβουλίου, άρα την «διακυβέρνηση μέσω διαταγμάτων») για να επιβάλει απαγόρευση κυκλοφορίας των ολλανδών απ’ τις 9 το βράδυ ως τις 4,5 το πρωί· και πρόστιμα σ’ όσους την παραβιάζουν. Φαίνεται όμως ότι σε διάφορα κράτη της βόρειας ευρώπης υπάρχουν ακόμα συνταγματικοί κανόνες που δεν έχουν ξεχαστεί.

Έτσι ένα δικαστήριο της Χάγης αποφάσισε, μετά από προσφυγή υπηκόων, ότι η κυβερνητική απόφαση ήταν κατάχρηση εξουσίας, αφού η στέρηση των ελευθεριών δεν δικαιολογείται στην προκειμένη περίπτωση. Και, κατά συνέπεια, αυτή η απαγόρευση πρέπει να σταματήσει άμεσα και χωρίς καθυστέρηση.

Είναι η δεύτερη τέτοια απόφαση· είχε προηγηθεί μια παρόμοια από δικαστήριο του Mannheim, που αφορά το κρατίδιο της βάτης – βυρτεμβέργης. Τα γερμανικά δικαστήρια έχουν πάρει κι άλλες αντι-πραξικοπηματικές αποφάσεις, κυρίως σε σχέση με την απαγόρευση διαδηλώσεων με το πρόσχημα του covid.

Επιπλέον υπάρχει η ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα απόφαση δικαστηρίου στη Λισσαβώνα, στις 11 Νοέμβρη του 2020, που έκρινε αναξιόπιστα τα PCR τεστ, και πάντως καθόλου αρκετό το «positive» αποτέλεσμα για να καταδικάζονται κάποιοι σε απομόνωση. Σ’ εκείνη την απόφασή του το πορτογαλικό δικαστήριο έλαβε υπόψη του την επιστημονική σοβαρότητα και όχι τις σκοπιμότητες της «χυδαίας επιστήμης»: αν δεν υπάρχουν κλινικά συμπτώματα ή άλλου είδους αδιάβλητες ιατρικές εξετάσεις που να επιβεβαιώνουν την μολυσματικότητα κάποιου δεν επιτρέπεται να απομονώνεται….

Αν υπήρχαν αποφάσεις που να έλεγαν, π.χ., πως «όσοι δεν φοράνε μάσκα είναι κακούργοι και εγκληματίες κατά της ανθρωπότητας», θα είχαν δημοσιότητα βομβαρδιστικών…. Αν ένα αφεντικό ή λακές του βιο-πληροφορικο-ασφαλίτικου συμπλέγματος πει ότι «όποιος δεν κλειστεί σπίτι του το βράδυ είναι εχθρός της υγείας του λαού», θα έχει προβολή ξανά και ξανά, σαν πλύση εγκεφάλου…. Αποφάσεις κρατικών οργάνων (τα δικαστήρια δεν είναι διαδηλώσεις) που αμφισβητούν την πολιτική ορθότητα της τρομοεκστρατείας και τα πραξικοπήματα «πνίγονται»· προφανώς επειδή θα «μολύνουν» τις σκέψεις των αιχμαλώτων.

Εννοείται ότι οι ντόπιοι «ειδικοί» του συνταγματικού δικαίου κάνουν γαργάρες στο συντριπτικά μεγαλύτερο μέρος τους. Κι αυτό πουλιέται σαν «επιστημονική ηθική»…

Κόσμος, χάρτες, κυριαρχία 2…

Τρίτη 12 Μάη. Η πρώτη κινέζικη ιστορική – γεωγραφική εγκυκλοπαίδεια είναι του 2ου π.Χ. αιώνα, με τίτλο «Βασικά για τα βουνά και τις θάλασσες». Περιγράφει ότι κόσμος είναι κάθε τι που βρίσκεται κάτω απ’ τον ήλιο (tienhia). Καθώς ο κόσμος αποτελείται από βουνά και θάλασσες, έχει μια ξηρά που απλώνεται ανάμεσα σε «τέσσερεις θάλασσες» (shihai). Κι αυτός ο στεριανός κόσμος έχει ένα κέντρο. Το όνομά του είναι «Μέσο Βασίλειο» (Zhongguo) – και είναι η κίνα.

… Πέντε αιώνες μετά η ρωμαϊκή αυτοκρατορία χαρτογραφεί τον κόσμο για λογαριασμό της. Τώρα το κέντρο είναι η ανατολική Μεσόγειος. Το 293 ο Διοκλητιανός δημιουργεί την “τετραρχία”, με δύο Αύγουστους και δύο Καίσαρες, και αντίστοιχα 4 διοικητικές ενότητες. Σ’ αυτό το σχήμα δημιουργείται μια “δύση” (Occidens) με την επαρχία της ιταλίας στο διοικητικό κέντρο της, και το Μιλάνο σαν πρωτεύουσα· και μια «ανατολή» (Oriens), με πρωτεύουσα τη Νικομήδεια. H Ρώμη έχει απομείνει σαν σύμβολο… Το κέντρο βάρους (στρατιωτικό και ισχύος) μετατοπίζεται σταδιακά ανατολικά. Η Νικομήδεια αντικαθίσταται απ’ την πόλη Βυζάντιο απ’ τον Κωνσταντίνο· κι όταν το δυτικό τμήμα της ρωμαϊκής αυτοκρατορίας καταρρέει το 476, η ρωμαϊκή αυτοκρατορία είναι ουσιαστικά το ανατολικό της τμήμα…. Τους επόμενους αιώνες η Μεσόγειος είναι η «κεντρική θάλασσα» για το εμπόριο· και οι πόλεμοι της ανατολικής ρωμαϊκής αυτοκρατορίας, σε μεγάλο βαθμό ασιατικής με τα σημερινά γεωγραφικά ονόματα, είναι χερσαίοι.

… Ο Zheng He γεννήθηκε σαν μουσουλμάνος [Ηui: οι κινέζοι μουσουλμάνοι] με το όνομα Μa He, στην επαρχία Yunnan. Μεγάλωσε μαθαίνοντας μανδαρίνικα και αραβικά, με μεγάλο ενδιαφέρον για την γεωγραφία. Στα 13 του ο πρίγκηπας Zhu Di της δυναστείας των Ming (η δυναστεία είχε ανέλθει στην εξουσία της κινεζικής αυτοκρατορίας απ’ το 1387) τον έβαλε σ’ ένα σχολείο, σπούδασε διπλωματία και την τέχνη του πολέμου, και ασπάστηκε τον βουδισμό … Ο Zhu Di έγινε αυτοκράτορας με το όνομα Yong Le το 1402, και την επόμενη χρονιά έκανε τον Zheng He ναύαρχο, με μια ειδική αποστολή: να επιβλέψει την κατασκευή ενός μεγάλου στόλου με σκοπό την εξερεύνηση των «δυτικών θαλασσών». [Είναι ο σημερινός ινδικός ωκεανός]. Ο προηγούμενος αυτοκράτορας Hongwu είχε τον ίδιο στόχο: είχε διατάξει το φύτεμα ενός δισεκατομμυρίου δένδρων στην επαρχία Nanjing, έτσι ώστε να δημιουργηθεί ξυλεία για την ναυπήγηση ενός μεγάλου στόλου…

… Από το 1405 ως το 1433, επί σχεδόν 3 δεκαετίες, ο Zheng He ήταν επικεφαλής εφτά αποστολών στις θάλασσες προς την αραβική χερσόνησο και την ανατολική αφρική. Δεν επρόκειτο για ένα ή δύο πλοία, αλλά για αρμάδες, μερικές φορές με πάνω από 200 πλοία, εκ των οποίων τουλάχιστον τα 70 ήταν τα βασικά και τα υπόλοιπα βοηθητικά, με 30.000 ναυτικούς, και μεγάλες ποσότητες πολύτιμων κινεζικών υλικών για εμπορικές ανταλλαγές και δώρα στους εντόπιους που συναντούσαν κάθε φορά. Μετάξι, πορσελάνη, ασήμι, βαμβάκι, δερμάτινα είδη, μεταλλικά μαγειρικά σκεύη: η κινεζική αντίληψη για το εμπόριο ξεκινούσε με ανταλλαγές δώρων… Η ναυαρχίδα του Zheng He ήταν ένα πλοίο μήκους 140 μέτρων, πλάτους 50, με 500 άτομα πλήρωμα…

… Καθώς αυτός ο εντυπωσιακός σε μέγεθος, ναυπηγικές δυνατότητες, πλούτο και πληρώματα κινεζικός στόλος έπλεε προς τη νότια αφρική, στην τελευταία (όπως προέκυψε) αποστολή του, το 1433, οι πορτογάλλοι μόλις είχαν ξεκινήσει σιγά σιγά τις δικές τους περιπέτειες στον Ατλαντικό. Η κατάκτηση του ακρωτηρίου Bojador (λίγο νοτιότερα απ’ τα κανάρια νησιά…) που θεωρήθηκε τότε μεγάλη επιτυχία, έγινε το 1434. Τα ευρωπαϊκά βασίλεια μόλις είχαν αρχίσει να ψάχνουν έναν θαλάσσιο δρόμο προς τις ινδίες, κατ’ αρχήν για εμπορικούς λόγους: για να αποφεύγουν τους χερσαίους δρόμους που ήλεγχε η όλο και πιο δυναμική και γρήγορα εξαπλούμενη στην ανατολική Μεσόγειο οθωμανική αυτοκρατορία…

Ο Bartolomeu Dias κατέκτησε το ακρωτήριο της Καλής Ελπίδας στη νότια αφρική το 1488· και ο Vasco da Gama έφτασε στις ακτές της ινδίας το 1498. Τί θα είχε συμβεί αν το 1445 ή το 1455 η ευρωπαϊκή εξερευνητική πειρατεία γύρω απ’ την αφρική είχε πέσει πάνω στις αρμάδες του Zheng He, τέτοιες που ευρωπαίοι δεν είχαν ξαναδεί ούτε φανταστεί;

Η ιστορία δεν γράφεται με «αν»… Οι ευρωπαίοι συνέχισαν να εξερευνούν και να κατακτούν τον κόσμο απερίσπαστοι· οι κινεζικές ναυτικές αποστολές σταμάτησαν ξαφνικά. Γιατί;

 

Η αγία μπάλα 1

Σάββατο 21 Δεκέμβρη. Ο 31χρονος σήμερα Rui Pinto δεν είναι «ήρωας». Είναι κολασμένος. Τόλμησε να τα βάλει με μια απ’ τις μεγαλύτερες βιομηχανίες του σύγχρονου θεάματος: την ποδοσφαιρική. Τον Σεπτέμβρη του 2015 εγκαινίασε ένα site με αποκαλύψεις για διάφορα «βαριά ονόματα» της βιομηχανίας. Μέσα σε περίπου 4 χρόνια (μέχρι την σύλληψή του στην Βουδαπέστη τον περασμένο Γενάρη και την έκδοσή του στην πορτογαλία απ’ την οποία κατάγεται και τον καταζητούσε) έδωσε σε μια ευρωπαϊκή «δημοσιογραφική ομάδα ερευνών» (european investigative collaborators) περίπου 70 εκατομμύρια ντοκουμέντα. Τα περισσότερα τα απέσπασε χακάρωντας υπολογιστές εμπλεγμένων σε διάφορα. Αλλά στην εξέλιξη της ζωής του «football leaks» άρχισαν και άλλοι να του στέλνουν διάφορα στοιχεία.

Παρότι με βάση τις «διαρροές» του Pinto διάφορα πρωτοκλασσάτα media φιλοξένησαν πάνω από 1000 άρθρα σχετικά με τα «υπόγεια» της βιομηχανίας ποδοσφαίρου, και παρότι σε κάποιες περιπτώσεις εκτεταμένης φοροδιαφυγής έγιναν δίκες, ο Pinto είναι ο μόνος που έχει φυλακιστεί. Προ-φυλακιστεί σωστότερα, αφού τον περιμένει η δίκη του… Με 147 κατηγορίες.

Το καθεστωτικό γερμανικό der spiegel (με το οποίο ο Pinto συνεργάστηκε συστηματικά αυτά τα 4 χρόνια των «διαρροών») ανέβασε χτες στην ηλεκτρονική του έκδοση την πρώτη συνέντευξη του Pinto απ’ τις πορτογαλλικές φυλακές· για μήνες το πορτογαλλικό καθεστώς απέρριπτε το αίτημα. Κάνοντας ένα διάλειμα απ’ το συνηθισμένο περιεχόμενο της ασταμάτητης μηχανής μεταφέρουμε εδώ κάποια αποσπάσματα.

Ερώτηση: Πώς πέρασες τις μέρες σου στην απομόνωση τους πρώτους έξι μήνες της προφυλάκισής σου;

Pinto: Μπορούσα να κινούμαι ανάμεσα στο κελί μου και μια πολύ μικρή αυλή. Περπατούσα κάνοντας κύκλους, και καμμία φορά κλώτσαγα μια μπάλα. Στο κελί μου διάβαζα πολύ και κρατούσα σημειώσεις…. Οι πορτογαλλικές αρχές φοβούνται αυτά που ξέρω, και γι’ αυτό είναι σημαντικό να μην χάσω το μυαλό μου. Στην αρχή έγραφα σημειώσεις σχετικές με την υπόθεση, αλλά μετά μου πήραν το τετράδιο. Ο δικηγόρος μου ήταν παρών στην έρευνα που έκαναν στο κελί μου και τους είπε ότι ήταν παράνομη η κατάσχεση. Δεν ήταν οι φύλακες, ήταν απ’ την πορτογαλική δικαστική αστυνομία. Κάνουν ό,τι θέλουν. Τελικά μου γύρισαν το τετράδιο με τις σημειώσεις πριν ένα μήνα…

Η αγία μπάλα 2

Σάββατο 21 Δεκέμβρη. Οι αποκαλύψεις του Pinto έβγαλαν στην επιφάνεια ένα σύστημα φοροδιαφυγής με στοιχεία για τύπους σαν τον Ronaldo, τον Messi, τον Mourinho, τον Falkao και τον Di Maria. Ακόμα χειρότερα όμως έβγαλαν στοιχεία για το πως ξεπλένεται «μαύρο χρήμα» μέσα απ’ την ποδοσφαιρική βιομηχανία, και για πως διάφοροι ζάμπλουτοι και σεΐχηδες χρησιμοποιούν τις ομάδες για άλλους σκοπούς. Αυτήν την εποχή γίνεται έρευνα για την περίπτωση της Manchester City, που έπαιρνε κάτω απ’ το τραπέζι εκατομύρια απ’ το καθεστώς των ενωμένων αραβικών εμιράτων. Επιπλέον, άλλα στοιχεία, έδειξαν ότι ο πρόεδρος της ΦΙΦΑ Gianni Infantino δωροδόκησε έναν ελβετό δικαστή, μέσω του οποίου απέκτησε πρόσβαση σε μια ελβετική έρευνα για το παγκόσμιο ποδόσφαιρο.

Ερώτηση: Πιστεύεις ότι οι αποκαλύψεις σου πέτυχαν να βελτιώσουν οτιδήποτε στον κόσμο του ποδοσφαίρου;

Pinto: Πέρυσι εσείς αποκαλύψατε το πως διάφορα μεγάλα κλαμπ της ευρώπης σχεδιάζουν να ενώσουν τις δυνάμεις τους δημιουργώντας μια κλειστή λίγκα. Μετά την δημοσίευση όλοι το αρνήθηκαν. Αλλά κοίτα τι γίνεται τώρα. Ο Florentino Perez, πρόεδρος της Ρεάλ Μαδρίτης, δημιούργησε έναν καινούργιο ποδοσφαιρικό σύνδεσμο, για να φύγουν οι ομάδες απ’ τον έλεγχο της ουεφα. Τα ίδια παλιά σκατά… Δεν μπορείς να αγγίξεις το ποδόσφαιρο. Το προστατεύουν οι αρχές γιατί είναι υψηλού δημόσιου συμφέροντος βιομηχανία… Πάρε, για παράδειγμα την Μπελφίκα, που έχει τους περισσότερους οπαδούς στην πορτογαλία. Είναι ένα χταπόδι που έχει επιρροή στην ελίτ. Έχει καλές επαφές με την αστυνομία, τους δικαστές και τους πολιτικούς, και τους δίνει δωρεάν vip εισιτήρια για τα παιχνίδια της. Ποιος θα ερευνήσει στα σοβαρά για την Μπενφίκα;

Η αγία μπάλα 3

Σάββατο 21 Δεκέμβρη. Ένα μέρος των κατηγοριών κατά του Pinto προέρχονται από καταγγελία και μήνυση εναντίον του απ’ το ποδοσφαιρικό πρακτορείο Doyen και τον μάνατζέρ του Nelio Lucas. Η οικογένεια που είχε την πραγματική ιδιοκτησία της Doyen για χρόνια ήταν οι κοζάκοι Arif, που ήταν μπροστινοί διάφορων ολιγαρχών, και έκαναν δουλειές με ξενοδοχεία και ακίνητα. Η Doyen έκανε deals εκατομυρίων δολαρίων στην ποδοσφαιρική βιομηχανία μέσω ενός υπόγειου δικτύου εταιρειών, που τις επέτρεπε να εκβιάζει ομάδες και να δένει ποδοσφαιριστές μέσω συμβολαίων, αγοράζοντας και πουλώντας τους σαν σκλάβους. Η ισπανική γενική εισαγγελία έχει ξεκινήσει έρευνες σε βάρος της Doyen, για φοροδιαφυγή και ξέπλυμα χρήματος.

Έχει ενδιαφέρον λοιπόν ότι αυτός ο μαφιόζικος οργανισμός είναι βασικός κατήγορος του Pinto. Αυτό οφείλεται ότι στην αρχή της διαδρομής του, το 2015, ο Pinto βρήκε επαφή με τον Lucas και ζήτησε ένα μεγάλο ποσό για να μην αποκαλύψει στο internet τις βρωμοδουλειές της Doyen. Ο Lucas απευθύνθηκε στην αστυνομία, και στήθηκαν όλοι για να δέσουν τον Pinto. Ωστόσο ο Pinto και ο δικηγόρος του «έκαψαν» την συμφωνία, και δεν πήραν ούτε σέντσι. Ο Pinto λέει ότι έκανε βλακεία, αλλά πως επεδίωξε την κρούση στον Lucas για να καταλάβει τι αξία είχαν τα στοιχεία που είχε μαζέψει σε βάρος της Doyen.

Ερώτηση: Η δίκη σου αναμένεται να αρχίσει σε λίγο καιρό. Γιατί πρέπει να μείνεις προφυλακισμένος ως τότε;

Pinto: Είναι παράλογο και άδικο. Ζήτησα απ’ την εισαγγελέα την άδεια να μείνω σε κατ’ οίκον περιορισμό μέχρι να αρχίσει η δίκη μου, αλλά αυτή επιμένει ότι υπάρχει ο κίνδυνος να εμπλακώ στις έρευνες· ότι μπορεί να προχωρήσω σε παράνομες δραστηριότητες με ξένες δυνάμεις. Είναι γελοίο.

Ερώτηση: Σε ποιούς αναφέρεται;

Pinto: Υποθέτω ότι εννοεί δικαστές από άλλες χώρες που ενδιαφέρονται να συνεργαστούν μαζί μου και να αξιοποιήσουν τα δεδομένα που έχω συγκεντρώσει για να ερευνήσουν διάφορα εγκλήματα στον κόσμο του ποδοσφαίρου. Είναι απίστευτο!

Ερώτηση: Δεν έχουν δείξει ενδιαφέρον οι πορτογαλικές αρχές να συνεργαστούν μαζί σου;

Pinto: Η εισαγγελέας μου είπε ότι το μόνο που περιμένει από εμένα είναι να αυτοενοχοποιηθώ εθελοντικά. Δεν θέλουν να αξιοποιήσουν τα στοιχεία που έχω μαζέψει, γιατί εκεί βρίσκονται αποδείξεις για εγκλήματα που έχουν γίνει από ανθρώπους με δύναμη, μέσα στο ποδόσφαιρο. Ο μόνος που είναι φυλακή και πάει σε δίκη είμαι εγώ. Με παρουσιάζουν σαν δημόσιο κίνδυνο.

Η αγία μπάλα 4

Σάββατο 21 Δεκέμβρη. Την περασμένη Τετάρτη ο Pinto πήρε μια πρόγευση του τι θα είναι η δίκη του. Υπάρχει μια προ-δικαστική διαδικασία στο πορτογαλλικό δικαστικό σύστημα, όπου κατήγοροι και κατηγορούμενοι, μετά δικηγόρων, βρίσκονται μπροστά σε ένα δικαστή για να υποστηρίξει η κάθε πλευρά τις θέσεις της· πριν αυτός διαμορφώσει την τελική παραπομπή (ή μη).

Ο Pinto οδηγήθηκε στην αίθουσα από 5 πάνοπλους μπάτσους, με αλεξίσφαιρα γιλέκα. Του έβγαλαν τις χειροπέδες, και έμειναν δίπλα και πίσω του. Οι δύο δικηγόροι του κάθονταν μερικά μέτρα μακριά του. Απέναντι βρίσκονταν 14 δικηγόροι, που εκπροσωπούσαν τους κατηγόρους του. Μεταξύ άλλων την ποδοσφαιρική ομοσπονδία της πορτογαλλίας, τη νομική εταιρεία PLMJ, την ομάδα της Λισσαβώνας Σπόρτινγκ και την Doyen. Επέμειναν ότι ο Pinto πρέπει να δικαστεί και για τις 147 εναντίον του κατηγορίες. Απ’ την μεριά τους οι συνήγοροί του επέμειναν ότι η πορτογαλλική εισαγγελία έχει παραβιάσει την ευρωπαϊκή και διεθνή νομοθεσία, εφόσον ζήτησε την έκδοση του Pinto απ’ την ουγγαρία μόνο για 6 αδικήματα· οπότε μόνο γι’ αυτά επιτρέπεται να δικαστεί. Η δικαστής είπε ότι θα ανακοινώσει την απόφασή της για το αν, που, και με ποιές κατηγορίες θα δικαστεί ο Pinto στις 13 Γενάρη.

Ερώτηση: Στα τέλη του 2018 αποφάσισες να σταματήσεις να κινείσαι ανώνυμα και να συνεργαστείς με τις γαλλικές αρχές σαν whistleblower. Σου πρότειναν την πιθανότητα να ενταχτείς σ’ ένα πρόγραμμα προστασίας μαρτύρων έτσι ώστε να βοηθήσεις τις έρευνες τους για εγκλήματα στο ποδόσφαιρο. Υπάρχει ακόμα αυτή η προσφορά;

Pinto: Σκόπευα να μετακομίσω στο Παρίσι στα τέλη Γενάρη. Λίγες μέρες πριν με συνέλαβαν. Από τότε δεν έχω καμμία επαφή με τις γαλλικές αρχές.

Ερώτηση: Θέλεις ακόμα να συνεργαστείς με εισαγγελείς;

Pinto: Φυσικά. Αλλά όχι όντας κλειδωμένος εδώ. Αυτό δεν είναι δίκαιο.

Ερώτηση: Πριν λίγο καιρό η eurojust, ένας ευρωπαϊκός οργανισμός που προωθεί την συνεργασία μεταξύ δικαστηρίων, ξεκίνησε μια κοινή έρευνα για το ποδόσφαιρο, βασισμένη στα στοιχεία σου. Εισαγγελείς από 9 χώρες δήλωσαν την πρόθεσή τους να συνεργαστούν σ’ αυτήν την έρευνα. Περιμένεις μεγαλύτερη υποστηρίξη απ’ αυτούς;

Pinto: Ναι, περιμένω πολύ πειρσσότερη βοήθεια. Ξέρω ότι η eurojust είναι πολύ γραφειοκρατική δομή, αλλά δε νομίζω να με σέβονται αρκετά. Θέλουν να συνεργαστώ μαζί τους χωρίς αντάλλαγμα. Αν η πορτογαλία με καταδίκασε σε 25 χρόναι φυλακή, η eurojust θα έλεγε απλά: Κρίμα. Αλλά εμείς έχουμε τα στοιχεία σου.

Ερώτηση: Οι γάλλοι εισαγγελείς έχουν ήδη 27 terabytes δεδομένων από εσένα. Μπορούν να τα χρησιμοποιήσουν;

Pinto: Είναι όλα κρυπτογραφημένα, και μόνο εγώ έχω τους κωδικούς – στο κεφάλι μου.

Ερώτηση: Την προηγούμενη φορά που σου είχαμε πάρει συνέντευξη, είχες αναφερθεί στον πατέρα του, που σου είχε πει όταν ήσουν νέος ότι το ποδόσφαιρο μια μέρα θα σου καταστρέψει την ζωή. Είχε δίκιο;

Pinto: Θα δείξει. Αυτός ο πόλεμος θα είναι μακρύς. Προς το παρόν η ζωή μου κρίνεται λιγότερο απ’ το ποδόσφαιρο και περισσότερο απ’ τις ανισότητες του πορτογαλικού πολιτικού και δικαστικού συστήματος και των τρόπων που προστατεύει την εγκληματικότητα.

Προστατεύουν τα κράτη το οργανωμένο έγκλημα σε διάφορες μορφές του;;; Αν είναι δυνατόν!! Αυτός ο Pinto διαπράτει το χειρότερο έγκλημα, «έγκλημα σκέψης»: λέγεται negative attitude…

Είναι ο καπιταλισμός stupid!

Κυριακή 12 Αυγούστου. Για τα ντόπια αφεντικά, για το ελληνικό κράτος / κεφάλαιο, θα είναι μέρες γιορτινές η 21η και η 22α Αυγούστου; «Βγαίνουμε απ’ το τούνελ, βγαίνουμε!» – γιατί να μην οριστεί η στιγμή σαν «εθνική επέτειος»; Οι φαιορόζ ετοίμαζαν γιορτές (και να οι σούβλες, και να τα κοκορέτσια!) αλλά τους τα χάλασε ο «στρατηγός άνεμος», η αυθαίρετη δόμηση – και οι δημόσιες υπηρεσίες που εποπτεύουν.

Η «έξοδος» αυτή είναι τυπική, και μόνο σαν τέτοια πρέπει να εννοείται. Οι διεθνείς έμποροι χρήματος, που στρίμωξαν το ελληνικό κράτος το 2009, δεν θα είναι «φιλικότεροι» τώρα. Κι έχουν τους λόγους τους.

Γίνεται μια σύγκριση ανάμεσα στον ελληνικό και στον πορτογαλικό καπιταλισμό, με φόντο το πως «συμπεριφέρθηκαν» έχοντας επιφανειακά παρόμοια προβλήματα μετά την όξυνση της παγκόσμιας κρίσης, στα τέλη του 2008. Από την άποψη των μεγεθών η σύγκριση είναι ενδιαφέρουσα: η πορτογαλία έχει περίπου τον ίδιο πληθυσμό με την ελλάδα (10,5 μύρια), έκταση μικρότερη (92 χιλιάδες τετραγωγικά χιλιόμετρα έναντι 132 χιλιάδων της ελλάδας), και «μπήκε σε μνημόνιο». Δανείστηκε πολύ λιγότερα απ’ το ελλαδιστάν (κάτι παραπάνω από 70 δις) – δεν είναι μύθος ότι τα (πολιτικά) «δάνεια σωτηρίας» προς το ελληνικό κράτος είναι, σαν ποσό, το μεγαλύτερο ever στην ιστορία του καπιταλισμού!!! Η Λισσαβώνα «βγήκε απ’ το τούνελ» στα τρία χρόνια, και ακολούθησε αυτό που έλεγε το εγχειρίδιο: (καπιταλιστική) ανάπτυξη. Η ανεργία έπεσε κάτω απ’ το 10% (με πολύ μικρότερη «μαύρη» εργασία απ’ ότι εδώ) ενώ πρόσφατα η «αριστερή» κυβέρνηση αύξησε τον βασικό μισθό στα 600 ευρώ. Το πιο χαρακτηριστικό είναι ότι το 2008 το πορτογαλικό αεπ ήταν κατά 25% μικρότερο απ’ το ελληνικό· το 2018 είναι κατά 25% μεγαλύτερο. (Τα νούμερα μας είναι χοντρικά).

Η σύγκριση τελειώνει εδώ! Το πορτογαλικό κράτος / κεφάλαιο / κοινωνία έχει εντελώς διαφορετική πολιτική ιστορία (και άρα εθνική ιδεολογία) απ’ το ελληνικό· κι αυτή η διαφορά αποδείχθηκε στρατηγικής σημασίας. Ως το 1974, όταν έγινε η αντι-ιμπεριαλιστική, αριστερή εξέγερση μεγάλου μέρους του στρατού ρίχνοντας την επί 36 χρόνια χούντα του Σαλαζάρ (η επανάσταση των γαρυφάλλων όπως ονομάστηκε) η πορτογαλία είχε αποικίες. Με πιο σημαντικές την αγκόλα και την μοζαμβίκη. Το 1975, με αριστερή μετεπαναστατική κυβέρνηση στη Λισσαβώνα, η αγκόλα και η μοζαμβίκη κήρυξαν την ανεξαρτησία τους· αν και οι ιδιαίτερες οικονομικές, εμπορικές και γλωσσικές σχέσεις παρέμειναν, όπως έχει συμβεί με όλα τα αποικιοκρατικά πρωτοκοσμικά καθεστώτα.

Σε κάθε περίπτωση: στην πορτογαλία υπήρχε (και υπάρχει) αυτό που ιστορικά έχει ονομαστεί αστική τάξη· ή το μεταμοντέρνο διάδοχό της. Εκείνο το ηγεμονικό κοινωνικό στρώμα δηλαδή που, παρά τις εσωτερικές διαιρέσεις και αντιπαλότητές του, σε περίπτωση κινδύνου (και η «κρίση» ήταν τέτοιος) μπορούν να αναλάβουν την διαχείριση των προβλημάτων με ορθολογικό τρόπο. Κι έτσι συνέβη. Στην πορτογαλική σκηνή η αναγνώριση ότι «όντως έχουμε προβλήματα σαν κράτος / κεφάλαιο» ήταν διακομματική, απ’ την δεξιά ως την κομμουνιστική αριστερά. Συνεπώς τα βασικά της «συνταγής μεταρρυθμίσεων» εφαρμόστηκαν (συμπεριλαμβανομένου του εκσυγχρονισμού της δημόσιας διοίκησης). Φυσικά αυτό είχε σοβαρές συνέπειες για 3 χρόνια, ειδικά για την εργατική βάση του πορτογαλλικού καπιταλισμού: μείωση των μισθών, αύξηση της ανεργίας.