Tag: ποδόσφαιρο

Πέμπτη 15 Μάρτη. Θεωρήστε το ιατρική συνταγή, γραμμένη κατά τα συμφέροντα μιας καταχθόνιας ελληνικής φαρμακευτικής, αυτής που φτιάχνει το ethnosedon: η μιζέρια είναι κατευναστική· γι’ αυτό ΜΗΝ παρακολουθείτε τις διεθνείς επιδείξεις του ποδοσφαιρικού θεάματος. Ειδικά: αποφύγετε οπωσδήποτε τη ναυτία που προκαλεί αυτή η παλιοBarca (αλλά και αρκετοί άξιοι τιμής αντίπαλοί της…)

Γιατί; Επειδή η ελληνική εκδοχή ποδοσφαίρου, που είναι δημοφιλής επειδή αφήνει απεριόριστο περιθώριο σε «λόγους για…», είναι πυροβολώ ντενεκάκια μπύρας στο ένα μέτρο· κι άμα λάχει, λόγω συναισθηματισμού, ρίχνω και στον διαιτητή, νάχει να πορεύεται. Ενώ αυτοί παίζουν, οι άθλιοι, μπιλιάρδο με 22 στέκες!

Έλεος! Έλεος!!!! Παλιοκαπιταλισμέ (του ποδοσφαίρου και όχι μόνο) άφησέ μας στην ησυχία μας! (Αυτό στο 3^ο λεπτό του ματς με την Τσέλσι ήθελαν και το έκαναν;).

Έλεος!!! Ιβάν ρίξε!!!

Δευτέρα 12 Μάρτη. Αυτή η εθνική πολιτική προσοδική δομή είναι βέβαια ταξικά διαστρωματωμένη (τα μεγάλα πιάτα για την κορυφή, τα ψίχουλα για την βάση), όχι όμως και ταξικά πολωμένη. Γενικά μιλώντας είναι το αντίθετο. Πέρα απ’ τον κρυφό θαυμασμό που έχουν οι κάτω για τις “επιτυχίες” (τα κατορθώματα) των πάνω, υπάρχει και ένα είδος αόρατης συνενοχής μεταξύ τους. Ή, ίσως, όχι και τόσο αόρατης…

Γιατί να επαναλαμβάνουμε αυτά τα τετριμένα; Μα γιατί σήμερα είναι μια γιορτινή μέρα, μια μέρα ολόφωτη, μια μέρα που ο “μαύρος πυρήνας” του ελληνικού κράτους / κεφάλαιου θα πρέπει να καθιερώσει σαν επέτειο: Ο κυρ ΑΧΙΛΛΕΑΣ (ΜΠΕΟΣ) ΕΠΙΣΤΡΕΦΕΙ ΠΑΝΗΓΥΡΙΚΑ στη δημαρχιακή του καρέκλα! Αφού η θρυλική υπόθεση για το στήσιμο ποδοσφαιρικών αγώνων πέρασε το δικαστικό ψιλοκοσκίνισμα, και ο ίδιος κρίθηκε ένοχος μόνο για κάτι ψιλοπλημμεληματάκια, που καθόλου δεν είναι ασύμβατα με την τιμή και την δόξα του εκλεγμένου άρχοντα. (Κι αυτά σε “πρώτο βαθμό”… Στο εφετείο, υποθέτουμε, θα αποδοθεί στην κοινωνία λευκότερος κι από χιόνι…)

Φυσικά ποτέ δεν είχε απομακρυνθεί ουσιαστικά απ’ το δημαρχιακό πόστο, εκεί γύρω ήταν και έκανε τα κουμάντα. “Σα να το ένοιωθε” ότι στη δίκη (που έγινε) η κατηγορία περί “εγκληματικής οργάνωσης” θα σβηστεί, οπότε όλα τα υπόλοιπα θα κατέβουν δυο ή και παραπάνω πίστες “δικαιϊκής μεταχείρισης”. Όπως γράφτηκε σχετικά:

…Η επαναφορά του Αχιλλέα Μπέου στη θέση του δημάρχου Βόλου, έγινε μετά τη μετατροπή της κατηγορίας, που τον βάρυνε για στημένα παιχνίδια σε ποδοσφαιρικούς αγώνες, από κακούργημα σε πλημμέλημα και βασίζεται στις διατάξεις του νόμου, οι οποίες προβλέπουν ότι η πρωτόδικη καταδικαστική απόφαση για τα πλημμελήματα της δωροδοκίας – δωροληψίας δεν είναι αρκετή για να τεθεί σε αργία ή να εκπέσει από το αξίωμά του ένας αιρετός…

(Πλημμέλημα το εξ επαγγέλματος στήσιμο αγώνων και τα κέρδη απ’ το στοίχημα; Ναι ρε!!! Κάτι σαν την αφισοκόλληση…

Κι ύστερα “φταίει” πότε η Μέρκελ και πότε ο Ερντογάν…)

Δευτέρα 12 Μάρτη. Όσο για τον asset 2, τον κυρ Ιβάν (τον Τρομερό) για τον οποίο γίνεται κάθε τι που είναι ανθρωπίνως δυνατό όχι μόνο να του χαριστούν τα 34 μύρια ευρώ πρόστιμο για το λαθρεμπόριο τσιγάρων που έκανε η σεκαπ πριν την αγοράσει, αλλά και να πνιγούν οι υποθέσεις του ίδιου λαθρεμπορίου που έχουν (ατυχώς…) εντοπιστεί υπό την δική του ιδιοκτησία, κάποιος θα πρέπει να του το πει: δεν μπαίνουν στο γήπεδο με το πιστόλι στην τσέπη! Το κρατάνε και το ανεμίζουν στο χέρι διάολε!!! Όπως είχε κάνει ο πρωτοπόρος «καπετάνιος» του παναθηναϊκού, στα ‘80s – που δίκαια απέκτησε το παρατσούκλι «Ρίγκο».

Και, για να μην κρυβόμαστε: τι πάει να πει «πλεονέκτημα έδρας» στην ελλάδα αν δεν είναι ζωσμένο το χορτάρι από ελεύθερους σκοπευτές; Ως γνωστόν η μπάλα είναι άθλημα για «άντρες», real τέτοιους.

Και το ελληνικό κράτος / κεφάλαιο / παρακράτος εντελώς real είναι… Όταν θα επιστρατεύσει τους ελεύθερους σκοπευτές του, θα καταλάβουμε όλοι ποιο είναι το «πλεονέκτημα της έδρας του»…

(Για να μαθαίνουν οι νεώτεροι / νέωτερες την ιστορική συνέχεια του λαού και του τόπου αντιγράφουμε:

…Το διάσημο επεισόδιο με το πιστόλι του Βαρδινογιάννη έγινε το Σεπτέμβριο του 1985, σ’ ένα ευρωπαϊκό παιχνίδι του Παναθηναϊκού με την Τορίνο.

Ο καπετάνιος θεώρησε ότι  ο Γάλλος διαιτητής Μισέλ Βοτρό αδικούσε τον Παναθηναϊκό και με το όπλο ανα χείρας μπούκαρε ανενόχλητος στη φυσούνα, πρωταγωνίστησε στα επεισόδια και ήρθε στα χέρια παίζοντας ξύλο και απειλώντας τον διαιτητή.

Για την πράξη του αυτή ο καπετάνιος  έφαγε δύο χρόνια αποκλεισμό απο τα γήπεδα από την UEFA…)

Φυσικά υπάρχει μια κλιμάκωση στο ιστορικό συνεχές. Γιατί ο “καπετάνιος” μπορούσε να επικαλείται το Σφακιανό ταπεραμέντο του κάθε φορά που τραβούσε το πιστόλι του στα γήπεδα… Ενώ ο asset 2; Ίσως, μόνο, το ότι η ρωσία είναι «στριμωγμένη» τώρα τελευταία, κι αυτός κουβαλάει το σιδερικό του επειδή δεν έχει παραλάβει ακόμα έναν πυρηνοκίνητο πύραυλο…)