Μία, δύο, πολλές gates

Δευτέρα 19 Δεκέμβρη>> Η επιλογή του κράτους που θα «φιλοξενούσε» το παγκόσμιο εθνικών ομάδων μπάλας το 2022 έγινε απ’ την (παγκόσμια) fifa το μακρινό, «προϊστορικό» 2010. Σ’ εκείνη την διαδικασία αποφασίστηκε (και έτσι έγινε) να δοθούν μαζεμένες δύο αναθέσεις: για το 2018 (πήγε στη ρωσία) και για το 2022. Η πιθανολογούμενη επικρατέστερη υποψηφιότητα (για το 2022) ήταν των ηπα: την μέρα της εκλογής οι αμερικάνοι ήταν τόσο σίγουροι ότι θα κερδίσουν ώστε έστειλαν στη Ζυρίχη τον πρώην πρόεδρο Clinton, παρέα μ’ ένα μήνυμα απ’ τον Obama και μερικές περσόνες ακόμα – για τα πανηγύρια. Προς μεγάλη έκπληξη των αμερικάνων (και όχι μόνο…) η fifa έδωσε το τουρνουά στο κατάρ. Εξαιτίας, μάλιστα, της κλιματικής κατάστασης αυτής της περιοχής του κόσμου, αποφασίστηκε να γίνει χειμώνα (στο βόρειο ημισφαίριο), διακόπτοντας τα εθνικά πρωταθλήματα∙ μια απόφαση που σίγουρα δείχνει εύνοια.

Αν υπήρχε ζήτημα δωροδοκίας θα έπρεπε να εντοπιστεί σ’ εκείνη την απρόσμενη επιλογή. Παρά τις σχετικές έρευνες δεν βρέθηκαν ακλόνητα στοιχεία. Πρέπει να θυμίσουμε όμως ότι το 2010 πρόεδρος της (ευρωπαϊκής) ουεφα ήταν ο πολύς Platini, κολλητός φίλος του τότε γάλλου προέδρου Sarkozy. Αν κάποιοι εκπρόσωποι στη fifa πληρώθηκαν απ’ το σεϊχάτο της Ντόχα είναι πολύ πιθανό ότι το Παρίσι έπαιξε τον δικό του χωριστό ρόλο υπέρ της υποψηφιότητας του κατάρ: ένας απ’ τους μεγαλύτερους πωλητές φυσικού αερίου μπορεί πάντα να κάνει ενδιαφέρουσες επιχειρηματικές προσφορές – με κάποια ανταλλάγματα – στην total (ας πούμε…)

Τα εργατικά ατυχήματα / δολοφονίες (μεταναστών) εργατών στην κατασκευή των γηπέδων άρχισαν να γίνονται γνωστά λίγο μετά την έναρξη των έργων. Όπως και οι άθλιες / βάρβαρες συνθήκες δουλειάς στα εργοτάξια. Ποια όμως πρωτοκοσμική πολιτική βιτρίνα ενδιαφέρεται για την ζωή των εργατών, ειδικά σε «εξωτικές» περιοχές του πλανήτη, κι ακόμα χειρότερα αν πρόκειται για αναλώσιμους ασιάτες μετανάστες; Επί σχεδόν 12 χρόνια το μακελειό στο κατάρ ήταν ασήμαντη λεπτομέρεια∙ εν τω μεταξύ το φυσικό αέριό του έγινε (υγροποιημένο…) ακόμα πιο πολυπόθητο στα ευρωπαϊκά κράτη / καπιταλισμούς το 2022, απ’ την στιγμή που έπεσε σημαντικά η παροχή ρωσικού φυσικού αερίου μέσω αγωγών…

Κι εκεί άρχισαν τα παρακάλια. Και τα προβλήματα. Στις 18 του περασμένου Οκτώβρη το reuters είχε ένα ρεπορτάζ με τίτλο Η QatarEnergy επεκτείνεται στο LNG, δεν θα εκτρέψει προμήθειες προς την Ευρώπη (φωτο επάνω).

Στο ρεπορτάζ μπορούσε κάποιος να διαβάσει μεταξύ άλλων κι αυτά:

Η QatarEnergy δουλεύει για να επεκτείνει την παραγωγή αερίου και το εμπόριό του καθώς η παγκόσμια ζήτηση αυξάνεται, και δεν θα εκτρέψει υγροποιημένο φυσικό αέριο (LNG) για το οποίο υπάρχουν συμβόλαια με ασιάτες αγοραστές προς την Ευρώπη αυτόν τον χειμώνα, δήλωσε ο ceo Saad alKaabi.

Το Qatar είναι ήδη ανάμεσα στους μεγαλύτερους παγκόσμια εξαγωγείς LNG και διάφορα Ευρωπαϊκά κράτη, έχοντας να αντιμετωπίσουν τις τιμές της ενέργειας και ελλείψεις στην προμήθεια, βρίσκονται σε συζητήσεις με το κράτος του αραβικού κόλπου για να μειώσουν την εξάρτησή τους απ’ τις ρωσικές ενεργειακές πηγές.

«Το Qatar είναι απόλυτα δεσμευμένο στην ιερότητα των συμβολαίων… Συνεπώς, όταν υπογράφουμε μ’ έναν Ασιάτη ή έναν Ευρωπαίο αγοραστή, μένουμε σταθεροί στη συμφωνία. Οπότε ο όγκος που θα πάει στην Ευρώπη είναι αυτός για τον οποίο υπάρχουν συμβόλαια. Αλλά το να κόψουμε από Ασιάτες αγοραστές για να το δώσουμε στην Ευρώπη, αυτό δεν πρόκειται να συμβεί».

Αναίδεια; Ανταρσία!


Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.

Ημι-αυτόματη πάσα (ασίστ που λένε και οι Ινουί…)

Δευτέρα 5 Δεκέμβρη>> Προλάβαμε να προειδοποιήσουμε την προηγούμενη βδομάδα, αλλά ίσως το πήρατε στον χαβαλέ. Εντάξει, η απώθηση έχει διάφορες εκδοχές, αλλά: ΟΙ ΑΙΣΘΗΣΕΙΣ ΣΑΣ ΕΞΑΠΑΤΟΥΝ!! ΜΟΝΟ Η ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑ ΚΑΙ ΟΙ ΜΗΧΑΝΙΚΟΙ ΑΙΣΘΗΤΗΡΕΣ ΞΕΡΟΥΝ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ!! Κι αν νομίζετε ότι αυτό το δόγμα της «νέας κανονικότητας» αφορά μόνο το ποδόσφαιρο, πλανάσθε πλάνην οικτράν! (Θα το καταλάβετε τα επόμενα χρόνια, έχει αρχίσει ήδη να συμβαίνει – θα προλάβετε όμως να το πολεμήσετε σωστά και αποτελεσματικά;)

Να τώρα η ποδοσφαιρική απόδειξη, και μην ξεχνάτε ότι σαν σπορ μεγάλης κοινωνικής επιρροής το ποδόσφαιρο παίζει συχνά διδακτικό ρόλο. Η περίφημη «ασίστ» στο δεύτερο γκολ της εθνικής ιαπωνίας κατά της εθνικής ισπανίας, στο μουντιάλ του κατάρ: πέρασε η μπάλα την γραμμή ή όχι;

Απ’ τους 1.000 κανονικούς, «φυσικούς» θεατές της φάσης οι 1.020 είπαν «μα φυσικά την πέρασε, το είδα»!

Χα – φτωχά παιδιά!… Η μπάλα ΔΕΝ πέρασε την γραμμή! Διότι (αυτό είναι μια «επιστημονική αλήθεια»!) ανάλογα με την γωνία όρασης μπορεί κάποιος (ακόμα και 1000 ζευγάρια μάτια) να ξεγελαστεί! Ενώ η τεχνοεπιστήμη ποτέ! Να πως ο καθεστωτικός guardian (πάντα στη μάχη υπέρ των «επιστημονικών αληθειών»…) έδειξε αυτήν την μαζική οφθαλμαπάτη:


Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.

Ημι-αυτόματο off side

Δευτέρα 28 Νοέμβρη>> Όσες / όσοι παρακολουθούν το μουντιάλ στο κατάρ παρακολουθούν (είτε καταλαβαίνουν τις συνέπειές της είτε όχι) μια ακόμα «επαναστατική τεχνολογία στην υπηρεσία της αλήθειας». Το «ημι-αυτόματο offside» (semi-automated offside) έχει κάμερες, αισθήτηρες, τεχνητή νοημοσύνη, αντικειμενικά και αλάθητα  στοιχεία δηλαδή, πολύ μακριά απ’ την υποκειμενικότητα και τα λάθη διαιτητών και εποπτών… Τι άλλο θέλετε;

Να πως έχουν τα πράγματα. Πρώτα πρώτα η μπάλα στο εσωτερικό της έχει ένα «κουκούτσι»! «Αισθητήρα» τον λένε, περί κάποιου είδους μικροπομπού πρόκειται (λέμε) που δίνει διαρκώς τις «συντεταγμένες» της μέσα στο γήπεδο εκπέμποντας στα 500Hz. Πρώτο τεχνολογικό κατόρθωμα: από ‘δω και στο εξής δεν θα πρόκειται για τόπι, ούτε το σπορ είναι «κλωτσοσκούφι»! Η μπάλα plus δεν είναι μπάλα, και σίγουρα έχει προοπτικές βελτίωσης (παρακαλούμε δώστε βάση στην πρότασή μας στο τέλος). Στην τελική αυτή η κυβερνομπάλα αξίζει περισσότερα από κλωτσιές!!

Δεύτερον, 12 κάμερες τοποθετημένες στο σκέπαστρο του γηπέδου (γήπεδο χωρίς σκέπαστρο είναι «ψέκα» και απαγορεύεται!!!) εκτός απ’ το να λαμβάνουν τα σήματα της μπάλας παρακολουθούν 29 σημεία του σώματος κάθε ποδοσφαιριστή, με ταχύτητα μεταφοράς δεδομένων 50 σκαναρίσματα το δευτερόλεπτο.

Η ασταμάτητη μηχανή δυσκολεύεται να χωνέψει αυτό που μοιάζει «πρωτόγονο», δηλαδή την παρακολούθηση 29 σημείων του κάθε σώματος του κάθε αστέρα ΧΩΡΙΣ αυτός / αυτοί να φορούν μια ειδική στολή «εκπομπής data». Υποθέτουμε ότι είναι θέμα χρόνου τα σώβρακα και οι φανέλες να γίνουν μικροί υπολογιστές, τίγκα στα τσιπ και στους αισθητήρες – για λόγους ακρίβειας και ευκολίας φυσικά.

Τρίτον,


Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.

Και οι θεοί πεθαίνουν

Πέμπτη 26 Νοέμβρη. Τον Ιούλη του 1986, όποιος ξένος περπατούσε στις φτωχογειτονιές της Napoli, θα πρόσεχε απ’ τα ανοικτά παράθυρα των ισόγειων εργατόσπιτων στις ρημαγμένες πολυκατοικίες, στο ένα μετά το άλλο, δύο κάδρα δίπλα δίπλα στους τοίχους των κακόγουστων, κιτς σαλονιών: της παναγίας (: madonna) και του αγίου Diego (Maradona)… H χριστιανική ειδωλολατρεία των πληβείων της Napoli (και ίσως ολόκληρου του ιταλικού νότου) είχε βρει τον θεό της. Κι εκείνος ανταπόδωσε: υπάρχει πάντα μια διαλεκτική σχέση ανάμεσα στη λατρεία των πολλών και στα θαύματα του ενός· στα γήπεδα των ‘80s ο Maradona και η Napoli (όχι μόνο η ομάδα αλλά ολόκληρη η πόλη) ντόπαραν ο ένας τον άλλον.

Δεν έχουμε σπίτια, σχολεία, λεωφορεία, δουλειά, αποχέτευση έγραψε μια τοπική εφημερίδα. Αλλά δεν έχει σημασία: έχουμε τον Maradona! Μπορεί ένας ποδοσφαιρικός μάγος να εξαφανίσει τόσες πολλές ελλείψεις; Μπορεί – ο Maradona στο δεύτερο μισό της δεκαετίας του ’80, στην ιταλία του ηττημένου μεγαλύτερου και πιο ελπιδοφόρου ανταγωνιστικού κινήματος στα ‘70s, το έκανε. Είναι η ομάδα θρησκεία και η θρησκεία όπιο; Είναι: όταν στο τέλος της σαιζόν 1986 – 1987 η ποδοσφαιρική Napoli του Maradona κέρδισε για πρώτη φορά στην ιστορία της το ιταλικό πρωτάθλημα, επί μια βδομάδα η πόλη ήταν μέρα νύχτα ένα ξέφρενο, ατέλειωτο πάρτυ. Οι πληβείοι είχαν «νικήσει» αυτό που θεωρούσαν αιτία της μιζέριας τους, τον ιταλικό πλούσιο βορρά· αλλά όχι την μιζέρια τους την ίδια. (Η camora πανηγύριζε επίσης).

Η λατρεία των μαζών είναι το πιο σκληρό ναρκωτικό. Στα σπορ η ημερομηνία λήξης έρχεται για τους σταρ πολύ νωρίτερα από οποιονδήποτε άλλο τομέα του θεάματος· στα Κολοσσαία του πλανήτη τα ονόματα των θεών διαδέχονται γρήγορα το ένα το άλλο· και ο χρόνος πολύ σπάνια προσθέτει σ’ έναν ποδοσφαιριστή περισσότερα απ’ αυτά που του αφαιρεί. Ο απείθαρχος “κόκκινος” αργεντίνος πέθανε επίσημα χτες, από συγκοπή, κι αυτή είναι η αφορμή για την τελευταία μεγάλη ιαχή για πάρτη του… Μήπως όμως πέθαινε λίγο λίγο από τότε που συνταξιοδοτήθηκε απ’ τις μεγάλες αρένες;

Αυτοί οι θεοί βρίσκονται αντιμέτωποι με τον συμβολικό θάνατό τους πολύ νωρίς, πράγματι…

Στην αργεντινή και στον ιταλικό νότο έκαναν χτες τον σταυρό τους. Από ‘δω και στο εξής ο άγιος Diego θα είναι μόνο (κινούμενα) video-εικονίσματα…

Κι όσο για εκείνους που θα αποθεώνουν “ζωντανά” κάποιον επόμενο; Θα είναι οπωσδήποτε “τσεκαρισμένοι” / φακελλωμένοι…

Κάνε κάτι και συ – κατά της διασποράς…

Δευτέρα 17 Αυγούστου. Όλες οι κρατικές / κατασταλτικές συμβουλές για την «σωστή υγιεινιστική συμπεριφορά» αφορούν, λες και το κάνουν επίτηδες, μια κοινωνία που ζει σε ροζ συννεφάκια. Όλο αγάπη και στοργή, όπου απλά ο κόσμος πρέπει να αναδιαρθρώσει τις πρακτικές του (για την εκδήλωση της αγάπης και της στοργής) ώστε να μην βρίσκει ευκαιρία ο αλήτης ο covid-19 να πηγαίνει από ‘δω και απο ‘κει. Να μην φιλιέστε, να μην ακουμπιέστε, να μην αγκαλιάζεσθε, να μην χαιρετιέστε… μόνο το «να μην κοιτιέστε» δεν έχουν πει ακόμα… (Κοντά είναι).

Αλλά μια κοινωνία δεν έχει μόνο στιγμές αγάπης. Έχει και στιγμές έντασης και καυγά. Εδώ τι πρέπει να κάνουμε ω ιερείς της σωτηρίας μας; Η έκφραση «πιάστηκαν στα χέρια» είναι κυριολεκτική! Αν απαγορεύονται οι χειραψίες, γιατί το καλό και ανθρωπιστικό κράτος με τους ειδικούς του δεν δίνει οδηγίες για να γίνονται καυγάδες «ανέπαφοι» (χωρίς πυροβόλα, εντάξει;…), ώστε ο κόσμος «να μην πιάνεται στα χέρια»;

Συμπεραίνουμε – και οι φίλοι της καραντίνας, του κράτους και των φαρμακοβιομηχανιών θα πρέπει να συμφωνήσουν μαζί μας, έστω για μια φορά – ότι το παλιοκράτος επίτηδες δεν έχει οδηγίες γι’ αυτές τις περιστάσεις, επειδή κατά βάθος θέλει να μας σκοτώσει όλους, να μείνει μόνο του (το παλιοκράτος) – και έχει αναθέσει προς το παρόν την δουλειά σ’ έναν τεμπέλαρο ιό.

Εν πάσει περιπτώσει η ασταμάτητη μηχανή συνεχίζοντας το δικό της σπουδαίο και υπεύθυνο ανθρωπιστικό έργο, έψαξε και βρήκε την εναλλακτική λύση, για να μην πιάνετε ο κόσμος «στα χέρια» και μεταδίδει τον ανεπρόκοπο ιό. Κάντο όπως ο Zidane! Είναι η πρόταση που βγαίνει απ’ τα βάθη της πρόσφατης (ποδοσφαιρικής και όχι μόνο) ιστορίας – και η ασταμάτητη μηχανή θεωρεί πως είναι ένα ικανοποιητικό παράδειγμα.

Ο Materazzi μπορεί να σας διαβεβαιώσει ότι πράγματι δεν χρειάζονται οι χειροδικίες: μια καρφωτή κεφαλιά κάνει καλύτερη δουλειά από μια γροθιά, και επιπλέον δεν μεταδίδει κανέναν ιό!!!

(Απ’ όσα ξέρουμε ως τώρα – πάντα!…)

Τί είναι τα 8 μπροστά στον 21ο;

Δευτέρα 17 Αυγούστου. Μιας και την φέραμε την κουβέντα στη μπάλα, αυτό το 8 – 2 της bayern σε βάρος της barcelona δεν θα πρέπει αβίαστα και συναισθηματικά να γίνεται αντιληπτό μόνο σαν «σκορ». (Και ανάποδα να ήταν τα γκολ, το ίδιο θα ίσχυε!) Γιατί με βάση αυτό (το «σκορ») η γερμανική ομάδα σκότωσε την καταλανική… Όπως ακριβώς ο Clint Eastwood (σαν «καλός») σκοτώνει τον Lee Van Cleef (σαν «κακό») στο θρυλικό «ο καλός, ο κακός και ο άσχημος».

Όσες φορές κι αν το δει κανείς αυτό το έργο, το ίδιο συμβαίνει. Ο αρχετυπικά καλός σκοτώνει τον αρχετυπικά κακό. Όμως, σαν υπεύθυνη και ενάντια σε κάθε παραπληροφόρηση και κάθε συνωμοσιολογία η ασταμάτητη μηχανή οφείλει να τονίσει πως ουδέποτε ο Clint Eastwood σκότωσε τον Lee Van Cleef!! (Ο “κακός” πέθανε το 1989 στο σπίτι του από συγκοπή).

Λέμε ότι ένας μεγάλος επιχειρηματικός κλάδος (όπως η βιομηχανία του ποδοσφαίρου) που ζει την δική του σκληρή μεταβατική περίοδο (λόγω γενικότερης αναδιάρθρωσης των ανθρώπινων συνηθειών και συμπεριφορών…) έχει ανάγκη τις δικές του εντυπωσιακές εκδηλώσεις παρουσίας και συναισθημάτων. Για λόγους που προς το παρόν μόνο υποψιαζόμαστε, αλλά μέσα στους οποίους οι παράδες δεν είναι καθόλου αμελητέα διάσταση. Εντυπωσιακή εκδήλωση σε τέτοιους καιρούς δεν είναι το να νικήσει η πάνω Πετρομαγούλα την κάτω Πετρομαγούλα 8 – 2· ένα παράδειγμα λέμε….

Όταν το ποδοσφαιρικό show έχει αποκτήσει πλέον κανονικούς djs «ποδοσφαιρικού πλήθους» (και οι οπαδοί μένουν καθηλωμένοι στις αναμνήσεις τους, πιο θεατές από ποτέ…) δεν είναι παράξενο στην κάθε είδους «κορύφωση του έργου» κάποιος να «σκοτώνει» κάποιον άλλον – όχι στ’ αλήθεια βέβαια! Ε, αν βγαίνουν και (πολλά) λεφτά απ’ αυτές τις συγκινήσεις, ακόμα καλύτερα!

(Για όνομα των θεών του ποδοσφαίρου: δεν υπονοούμε ότι το ματς ήταν στημένο! Τι πάει να πει «στημένο» στο θέατρο; Μόνο ότι ο θεατής δεν ξέρει την πλοκή του έργου – και κάποια στιγμή ξαφνιάζεται, μπορεί ευχάριστα, μπορεί δυσάρεστα! Απ’ την άλλη μεριά δεν θα έχανε τον χρόνο του όποιος έβρισκε και διάβαζε το (εξαντλημένο αυτή τη στιγμή) βιβλίο του Hill Declan Τα στημένα: ποδόσφαιρο και οργανωμένο έγκλημα… Αναφέρεται στις αρχές της δεκαετίας του ’00…

Το ποδόσφαιρο, μέσες άκρες, το ξέρετε… Το οργανωμένο έγκλημα στο ποδόσφαιρο το ξέρετε; Καμμία σχέση με τον Lee Van Cleef!! Αν το οργανωμένο έγκλημα είναι που έχει την “ρευστότητα” σ’ αυτούς τους χαλεπούς καιρούς, πράγμα που ισχύει, τότε…)

Ούτε σοφία ούτε αγία!

Σάββατο 11 Ιούλη. Τόσο αντί-θεη που είναι η ασταμάτητη μηχανή δεν μπορεί να πιάσει τον παλμό της κάθε θείας Λίτσας: όσο αργεί να ξεπαγώσει ο μαρμαρωμένος βασιλιάς τόσο οι «μογγόλοι» προχωρούν… Τάχουν τέτοια προβλήματα οι αντί-θεοι: δεν μπορούν να καταλάβουν τις διαφορές ανάμεσα στις παρτίδες θρησκευτικού οπίου…

Παρόλα αυτά η ασταμάτητη μηχανή κοιτάει τα facts. Τα ιστορικά γεγονότα. Τα οποία έχουν ως εξής. Ένας εφοπλιστής (μέλος του κλαμπ του νο 1 εθνικού κεφάλαιου) βρίσκει τρόπο και αποφασίζει να κτίσει μια «αγιασοφιά» στο λεκανοπέδιο. Στη Ν. Φιλαδέλφεια. (Για την ασταμάτητη μηχανή πρόκειται απλά για το κίτρινο τζαμί!). Ο καταραμένος «σουλτάνος» το μαθαίνει, και σχολιάζει «Μπα, αποκλείεται… Ο δήμαρχος και η επιτροπή πολιτών ‘για την προστασία και του τελευταίου δέντρου’ δεν θα τον αφήσουν»… Ο εφοπλιστής όμως καταφέρνει να ξεπεράσει τα εμπόδια και βάζει στο οικόπεδο τις μπουλντόζες. Ο καταραμένος «σουλτάνος», πρώην πετυχημένος δήμαρχος Istanbul (κρυφοαεκτζής ή κρυφοπαοκτζής δηλαδή…), λέει μ’ όλη του την απαισοδοξία: «Καλά, γιαπί θα μείνει!» Παρόλα αυτά η περιφέρεια χρηματοδοτεί την «αγιασοφιά», και τα μπετά σηκώνονται. Ο σουλτάνος σχολιάζει «Καλάαααα…».

Ε, όταν το έργο έφτασε στην «υπογειοποίηση» του πατριάρχη Κων/νου, που στον καιρό του ήταν «ανταλλάξιμος», το σκέφτηκε απο ‘δω, το σκέφτηκε από ‘κει ο καταραμένος «σουλτάνος», και είπε: ε, αφού τελικά φτιάχνουν καινούργια «αγιασοφιά» πάει να πει ότι δεν την χρειάζονται την παλιά!!! (Δυο «αγιασοφιές»; Σα να λέμε δυο πύργοι του Άιφελ; Πέφτει κατακόρυφα η τιμή!!) Κι έτσι προχώρησε αυτή η υπόθεση.

Καταλαβαίνετε τι έγινε; Το τραγικό λάθος βρίσκεται στη Ν. Φιλαδέλφεια!!! Τους έφαγε τους έλληνες θείες Λίτσες η πλεονεξία!!!! Ενώ εμείς που απ’ την αρχή νοιώσαμε το «κίτρινο τζαμί» είμασταν – πάντα μιλώντας για τα «εθνικά συμφέροντα» – σωστοί! Πρώτον, επειδή ποτέ δεν απαρνηθήκαμε τον χαρακτηρισμό «χανούμια» – τιμή μας και καμάρι μας! Δεύτερον, επειδή ξέρουμε την πολεοδομία της «Πόλης», αναγνωρίζουμε το μπλε τζαμί – δεν το ξέρετε; Είναι ακριβώς δίπλα στην «αγιασοφιά», και είναι ταυτόχρονα τουριστικός προορισμός και τζαμί. Τρίτον, επειδή δεν μπορούμε να φανταστούμε χριστιανική εκκλησία που να πηγαίνει σύννεφο – απ’ τους «πιστούς» – η χριστοπαναγία και τα λοιπά σεξιστικά… Τέταρτο: Επί 600 χρόνια τζαμί ήταν η παραδοσιακή «αγιασοφιά»· με τις αγιογραφίες της, με τα όλα της – τους μιναρέδες γύρω γύρω δεν τους βλέπει κανείς; Τι μύγες τσίμπησαν τώρα τους φύλακες των μνημείων που γκρέμισαν τον μιναρέ στο μικρό τζαμί της πλατείας στο Μοναστηράκι και φύτεψαν στη θέση του καμπαναριό; Ε;

Πέμπτο και τελευταίο: είστε σίγουροι ότι αυτή η παλιά «αγιασοφιά» ήταν ποτέ πράγματι χριστιανική εκκλησία και μόνο; Η ασταμάτητη μηχανή έχει την βεβαιότητα ότι πρακτικά επρόκειτο για τράπεζα, όπως άλλωστε συνέβαινε με αντίστοιχα μαγαζιά σ’ όλο τον χριστιανικό κόσμο, τουλάχιστον μέχρις ότου η τραπεζική αναπτυχθεί ανεξάρτητα. Πιο συγκεκριμένα η «αγιασοφιά» μάζευε το χρυσάφι απ’ τους πιστούς και το δάνειζε στο παλάτι – με «τόκο» την αναγνώριση στο παπαδαριό διαφόρων δικαιωμάτων και μέρους της εξουσίας… Όχι;

(φωτογραφία πάνω: Πιο κίτρινο δεν γίνεται!! Οι τέσσερεις μιναρέδες υψώνονται διακριτικά γύρω απ’ το mosque σ’ αυτή την ονειρική απεικόνιση. Εκεί που το κράτος δείλιαζε, το ελληνικό κεφάλαιο αποφάσισε να κλείσει στόματα. Στη Ν. Φιλαδέλφεια φτιάχνεται στο μεγαλύτερο τζαμί στην άκρη της βαλκανικής χερσονήσου, χωρητικότητας 30.000 πιστών και βάλε!!! Μέχρι και Μέκκα το λες! “Αγία” όχι – μπορεί να γίνεται κόλαση εκεί…

φωτογραφία κάτω: Μακάρι να ήταν έτσι η αίθουσα οδηγιών του προπονητή στο κίτρινο τζαμί. Δυστυχώς τέτοια προχωρημένη αισθητική / αρχιτεκτονική έχουν μόνο τα τζαμιά στη γερμανία…)

You’ll never walk alone!

Κυριακή 28 Ιούνη. Εφτά ολόκληρες αγωνιστικές πριν τελειώσει το πρωτάθλημα… Τριάντα ολόκληρα χρόνια μετά… Θα ήταν ποτέ δυνατόν για τους οπαδούς και τους φίλους της Liverpool να μην πανηγυρίσουν την κατάκτηση του πρωταθλήματος, με τον γνήσιο αλλά «απαγορευμένο» πια τρόπο;

Στο γήπεδο δεν μπορούσαν να είναι… Μπορούσαν όμως να είναι έξω απ’ το Anfield, μπορούσαν να πλημμυρίσουν το κέντρο της πόλης. Η αστυνομία (λέει) ότι «προσπάθησε να τους αραιώσει». Ευτυχώς που δεν προσπάθησε πολύ: μια ή περισσότερες riot νύχτες δεν είναι αυτό που θα λυπόταν η πόλη!

Εδώ συγκρούονται δύο κόσμοι! Ένας «παλιός», όπου το μαζικό θέαμα (και τα ανάλογα πανηγύρια) ήταν η εξέλιξη της αρχαίας και πάντα έντονης γιορτής. Ο θεός Διόνυσος όπως διέσχισε εμπορικά τον 20ο αιώνα… Κι ένας «καινούργιος», περιφραγμένος από υγιεινομικές διατάξεις, γεμάτος αποξενωμένους αλλά δήθεν αμόλυντους Εαυτούς, όπου η μόνη κατάλληλη «γιορτή» είναι τα ευχάριστα νέα απ’ τις ιατρικές εξετάσεις. Η εμπορική θεά άσπρη μπλούζα… Ο «παλιός» κόσμος έχει πραγματικούς οπαδούς και φιλάθλους, με σάρκα και οστά· που είναι άρρωστοι με την ομάδα τους, και μπορούν να ξανα-αρρωστήσουν από οτιδήποτε. Ο «καινούργιος» κόσμος έχει προσομοιώσεις οπαδών, λίγο πολύ ιδιωτική «ατμόσφαιρα»· και μια πλαστή επιταγή αθανασίας…

Θα τιμωρήσει ο «καινούργιος» κόσμος τον «παλιό»; Ναι, δεν μπορεί να γίνει αλλιώς. Μήνες τώρα αμαρτωλό τον ανεβάζει, ανεύθυνο και επικίνδυνο τον κατεβάζει! Δεν μπορεί (και δεν πρόκειται) να κάνει πίσω… Θα ανακαλύψει υπαρκτά και ανύπαρκτα «κρούσματα»· θα ανοίξει και θα φωταγωγήσει «κοινές δεξαμενές»· θα ελεεινολογήσει την ανευθυνότητα και την αφροσύνη· θα φτιάξει καινούργιες τιμωρίες και απαγορεύσεις· αν χρειαστεί θα φτιάξει και καινούργιες αρρώστιες…

Υπάρχει μια φράση που λέει κάτι τέτοιο: θα πάω, κι ας μου βγει και σε κακό… Αφορά έρωτες και τρέλες – του «παλιού» κόσμου…

Οι καινουργιοκοσμίτες ούτε θα καταλάβουν ποτέ ούτε θα θυμούνται…

Στο σωστό δρόμο


Παρασκευή 26 Ιούνη. Δεν βάζουμε το 1,5 λεπτού video για να δείτε τα 4 εκτός έδρας γκολ της Barcelona κατά της Mallorca πριν σχεδόν 2 βδομάδες (13/6). Αλλά για να δείτε, επιτέλους, ένα γεμάτο γήπεδο! Μάλιστα όλα τα γήπεδα της ισπανικής λίγκας είναι το ίδιο γεμάτα, πράγμα που προφανώς αποδεικνύει ότι το κακό με τον covid-19 πάει, πέρασε….

Όχι ακριβώς. Οι φίλαθλοι είναι εικονικοί. Θα πείτε «καλά, το ίδιο γίνεται και στο Καραϊσκάκη». Στην ισπανία (ίσως λόγω γούστου αλλά και λόγω θέσης του ισπανικού ποδοσφαίρου στον διεθνή καταμερισμό…) δεν θα καταδέχονταν να σκεπάσουν ένα μέρος των κερκίδων με ζωγραφισμένες λινάτσες. Έκαναν κάτι καλύτερο – το μόνο διαθέσιμο προς το παρόν – που δείχνει όμως τον δρόμο. Όλο το πρωτάθλημα (η αντίστοιχη ισπανική «επαε») έκλεισε συνεργασία με την νορβηγική τεχνολογική Vizrt. Η Vizrt ειδικεύεται στην παραγωγή ψηφιακών αναπαραστάσεων ή/και επεξεργασιών εικόνων σχετικών με το ποδόσφαιρο. Ειδικεύεται στο πάντρεμα ποδοσφαιρικού video game και κανονικού ματς.

Η δουλειά του να φτιάξει εικονικούς φιλάθλους και εν πάσει περιπτώσει να «γεμίσει τις κερκίδες» θα πρέπει να ήταν η πρώτη τέτοιου είδους για την Vizrt. Σε αντίθεση με την ιδέα που ίσως σχηματίσετε, ότι «κάτι έχει απλωθεί στις κερκίδες», όλη η επεξεργασία των γραφικών γίνεται μέσω υπολογιστών πάνω στην εικόνα που τραβάνε οι κάμερες, πριν αυτή η εικόνα περάσει στη μετάδοση.

Στην συγκεκριμένη ιστορική στιγμή η Vizrt έφτιαξε και εγκατέστησε το συγκεκριμένο λογισμικό μόνο στη λήψη της κεντρικής κάμερας του γηπέδου (εκείνης που βρίσκεται πάνω απ’ τα «επίσημα»). Για αυτό είτε στην αρχή αρχή, είτε στο 0.21, που οι λήψεις είναι από διαφορετικές κάμερες, οι κερκίδες φαίνονται όπως είναι: άδειες. Η εικόνα τους “γεμάτες” είναι flat και ακίνητη, αλλά καλά προσαρμοσμένη στις κινήσεις της κάμερας… Επιπλέον προστίθεται ήχος, βασικά μια οχλαγωγία πλήθους, που γίνεται πανηγύρια όταν μπαίνουν γκολ. Αυτό είναι δουλειά μιας άλλης εταιρείας, καθαρόαιμα gaming, της ΕΑ Sports Fifa, που έχει καλό αρχείο πραγματικών γηπεδικών ήχων…

Μπορείτε να θεωρήσετε το αποτέλεσμα πρωτόλειο – είναι! Αλλά βρίσκεται στο σωστό δρόμο: μέσω high tech graphics. Ούτε λινάτσες, ούτε χαρτόνια, ούτε κούκλες! Με τα οποία γραφικά, φυσικά, μόνο ένα πράγμα μπορεί να συμβεί: να εξελιχθούν, να γίνουν πιο σύνθετα, πειστικότερα.

Οι φανατικοί των κερκίδων αντέδρασαν στην ισπανία με τον τρόπο που νομίζετε: κοροϊδεύοντας (στα αντιsocial media…). Απόλυτα κατανοητό – τίποτα δεν μπορεί να αντικαταστήσει μια ζωντανή κερκίδα. Μέχρις στιγμής δηλαδή…. Αλλά για ποιούς; Η Liga απολογήθηκε λέγοντας ότι δεν θέλει να κοροϊδέψει κανέναν, αλλά σ’ αυτούς τους δύσκολους καιρούς θέλει να προσφέρει μια εμπειρία κοινού στο γήπεδο, για χάρη των τηλεθεατών.

Ακριβώς. Για χάρη των τηλεθεατών. Μετά την ξινή απαγόρευση της υγιεινιστικής τρομοκρατίας, οι οπαδοί των ομάδων και οι φίλαθλοι τσεκάρονται τώρα για το αν συμβιβάζονται να βλέπουν τις ομάδες τους αποκλειστικά μέσω οθόνης, από απόσταση. Η απάντηση είναι ένα ξερό και αντιηρωϊκό «ναι». Μπορείτε να το εκλάβετε και σαν εκβιασμό· αλλά το θέαμα και ο καπιταλισμός δεν είναι φιλόπτωχα ταμεία, αν το έχετε υπόψη… Αν το στοίχημα κερδηθεί (και όλα τα στοιχεία δείχνουν ό,τι κερδίζεται) θα ανοίξει ένας δρόμος επαυξημένης πραγματικότητας και για το ποδόσφαιρο.

Άλλωστε τα ισπανικά κανάλια προσφέρουν στους θεατές τους την επιλογή: μπορούν να δουν τα ματς με τα γήπεδα «γυμνά», αν αυτό το αντέχουν· ή με τις ηλεκτρονικές πατέντες της Vizrt. (Θα γίνει κι εκεί μια καταμέτρηση…)

Οι οπαδοί, τόσο με τα διαρκείας όσο και οι ευκαιριακοί των κερκίδων, θα διανοούνταν να κάνουν αυστηρή, πειθαρχημένη απεργία τηλεθέασης διαρκείας, να γυρίσουν την πλάτη στην τηλεοπτική μετάδοση, προκειμένου να απορρίψουν την εικονικότητα της αναπαράστασής τους και να διεκδικήσουν την αποκλειστικότητα της ζωντανής παρουσίας στα γήπεδα;

Μάλλον δεν τον έχουν σκεφτεί… Είναι τόσο έντονος ο αιφνιδιασμός και τόσο καινούργια αυτά τα κόλπα…

(Βρε τον παλιο covid-19! Τι σκαρώνει ο μπαγάσας…Ε;)

Ο οπαδός είναι αλλού

Τρίτη 16 Ιούνη. Η διοίκηση της παε Ολυμπιακός κατέθεσε την δική της πρόταση για το πως το εμπόρευμα ποδόσφαιρο μπορεί να πουληθεί τηλεοπτικά με fake γεμάτες κερκίδες. Τύπωσε λινάτσες με «κόσμο» και τις άπλωσε ακριβώς απέναντι απ’ τις θέσεις των επισήμων – και τις κάμερες.

Έκανε όμως κι ένα ακόμα ενδιαφέρον βήμα. Απ’ τα μεγάφωνα του Καραϊσκάκη μετέδιδε («κονσέρβα») ήχο κερκίδας! Τολμάμε να πούμε ότι προχτές στο γήπεδο του Ολυμπιακού γεννήθηκε μια καινούργια δουλειά: dj ποδοσφαίρου! Διότι, προφανώς, το team που διαχειρίστηκε την δημιουργία ηχητικής ατμόσφαιρας στο ματς με τον Άρη (πάντα για χάρη του τηλεοπτικού προϊόντος) θα έπρεπε να βάζει τους σωστούς ήχους τις κατάλληλες στιγμές: τα πανηγύρια για τα γκολ όταν έμπαιναν γκολ, τα «ωωωω!» για κάποιες πολλά υποσχόμενες φάσεις και σουτ όταν υπήρχαν τέτοια, τα τραγούδια και τα συνθήματα στην ώρα τους, τα μπινελίκια στα κόρνερ ή στις φάσεις των αντιπάλων… Είναι κάτι σαν το var, αλλά απ’ την ανάποδη μεριά και σ’ άλλο, εξίσου ευαίσθητο, τομέα…

Μας απομένει η απορία: πώς νοιώθουν οι επαγγελματίες ποδοσφαιριστές μέσα σ’ αυτό το πλαστό, ψεύτικο περιβάλλον; Θα απαντήσει κάποιος: παίρνουν αρκετά ώστε να μην έχουν αισθητικές ή φιλοσοφικές απορίες!

Σωστά. Μια μπάλα κλωτσάνε. Κι αν ο κόσμος προσκυνάει σώβρακα και φανέλες από απόσταση και με σκηνοθεσία, τί σημασία έχει; Επαγγελματικό θέατρο είναι το άθλημα, εδώ και κάτι δεκαετίες…