Tag: πλυντήρια

Δροσερά επιχειρηματικά νέα (ή περί “τριχών”) 1

Πέμπτη 5 Σεπτέμβρη. Να μια ωραία ιστορία: Το νοτιοκυπριακό δικηγορικό γραφείο «Νίκος Αναστασιάδης και Συνεργάτες», απ’ τα πιο γνωστά στο νησί και όχι μόνο, ίδρυσε το 2000 δύο θυγατρικές εταιρείες. Την Imperium Services ltd, και την Imperium Nominees ltd. Και στις δύο η κυρά Έλσα, θυγατέρα του κυρ Νίκου, εμφανιζόταν σαν κάτοχος του 60% των μετοχών. Το άλλο 40% μοιράζονταν στα ίσια οι partners του γραφείου. Good job…

Προς τα τέλη του 2006, η ιδιοκτησίας του δικηγορικού γραφείου Imperium Nominees ltd ίδρυσε μια άλλη εταιρεία, την Matias Co ltd. Η οποία το 2007 αγόρασε την μεγαλύτερη ρωσική κατασκευάστρια ηλεκτρονικών δικτύων και μονάδων παραγωγής ενέργειας ονόματι Energostroyinvest Holding, έναντι μόνο 220 εκατομυρίων ευρώ. A very good job εκ μέρους του δικηγορικού γραφείου “Nicos Anastasiades ‘n’ Partners LLC”, αν ληφθεί υπόψη πως η πραγματική αξία της εταιρείας ήταν τουλάχιστον δεκαπλάσια.

Αλλά όχι. Ο πραγματικός αγοραστής ήταν ένας ρώσος δισεκατομμυριούχος («ολιγάρχες» αποκαλούνται στην δύση), πελάτης του γραφείου, ο Alexander Abramov. Το νοτιοκυπριακό δικηγορικό γραφείο «Νίκος Αναστασιάδης και Συνεργάτες» μέσω των «εταιριών κελύφη» που διέθετε ήταν απλά ο «ενδιάμεσος»· σ’ αυτήν την λογιστική / χρηματιστηριακή διαδικασία που λέγεται ξέπλυμα. Ο δε Abramov θα πρέπει να ήταν πολύ καλός πελάτης: τιμήθηκε με «χρυσό διαβατήριο» (νοτιοκυπριακό…), δηλαδή «τιμητική υπηκοότητα» το 2010, μετά από αίτημα του δικηγορικού γραφείου προς τον τότε νοτιοκύπριο πρόεδρο Χριστόφια…

Τα πιο πάνω αποκάλυψε στα μέσα του περασμένου Αυγούστου το OCCRP. Το «organized crime and corruption reporting project» είναι μια διεθνώς γνωστή αμερικανική δημοσιογραφική / νομική οργάνωση (δημιουργήθηκε το 2006) που ασχολείται με το ψάξιμο παγκόσμιων «εγκληματικών δικτύων». Προσέχοντας να μην πατήσει καμμιά μπανανόφλουδα: οι έρευνες του occrp προσανατολίζονται στον «μετασοβιετικό» χώρο, στη μέση Ανατολή, στην ασία, και στη λατινική Αμερική. Σε κάθε περίπτωση: μπορεί μεν το occrp να προσέχει μην πέσουν οι ερευνητές του κατά λάθος σε τίποτα σαν το “iran – contras”, αλλά τα στοιχεία που βρίσκει για άλλες περιπτώσεις είναι πραγματικά. Όπως, για παράδειγμα, η «Nikos Anastasiades ‘n’ Partners» case. Που προέκυψε σαν υποσύνολο μιας πολύ ευρύτερης έρευνας για το ξέπλυμα χρήματος ρωσικής προέλευσης μέσω τραπεζών της βαλτικής και λοιπών «μεσαζόντων»…

Μετά την αρχική σιωπή στη Λευκωσία άρχισε ένας μικρός και καθόλου κομψός χαμούλης. Πάντως το θέμα δεν έφτασε ως την Αθήνα: ο «ενιαίος εθνικός γκαζο-χώρος» έχει, τελικά, πολλούς γκρεμούς – ειδικά όταν πρόκειται για κακά νέα…

Δροσερά επιχειρηματικά νέα (ή περί “τριχών”) 2

Πέμπτη 5 Σεπτέμβρη. Το δικηγορικό γραφείο του νυν νοτιοκύπριου προέδρου ήταν / είναι απ’ τα πιο γνωστά (και πλούσια) στη νότια κύπρο· όχι επειδή ασχολείται με διαζύγια ή «εργατικά»… Αλλά το μεγαλύτερο μέρος του νοτιοκυπριακού δικηγορικού κλάδου (και των σημαντικότατων πολιτικών προεκτάσεών του…) είναι διεθνώς γνωστό ακριβώς γι΄αυτές τις δραστηριότητές του: το ξέπλυμα. Συνεπώς καμμία έκπληξη.

Για παράδειγμα ένας άλλος διάσημος νοτιοκύπριος πρόεδρος, που ανακηρύχτηκε «εθνικός ήρωας», ο Τάσσος Παπαδόπουλος, επίσης με φημιστό δικηγορικό γραφείο, ήταν ο «φύλακας» (δηλαδή ο διαχειριστής) των πολύ μεγάλων κλοπών και των εσόδων από διάφορα λαθρεμπόρια της οικογένειας Μιλόσεβιτς· ενός θρυλικού φίλου της ελλάδας. Ήταν τόσο γνωστός ο Τάσσος Παπαδόπουλος σαν «ταμίας» του Μιλόσεβιτς, ώστε παρότι έγινε πρόεδρος της νότιας κύπρου, όταν άλλαξε το καθεστώς στη Σερβία, οι καινούργιες πολιτικές βιτρίνες στο Βελιγράδι, στην προσπάθειά τους να ανακτήσουν ένα τουλάχιστον μέρος απ’ τα κλεμμένα, έφτασαν σχεδόν στο σημείο να παραπέμψουν τον «εθνικό ήρωα» πρόεδρο στα διεθνή δικαστήρια. Όμως κάποιο «αόρατο χέρι» τους εμπόδισε… Κι έτσι ο «εθνικός ήρωας» πέθανε σαν τέτοιος, κι όχι σε κάποιο βαθύ μπουντρούμι – όπως έπρεπε.

Αλλά και του νυν προέδρου ο επαγγελματικός βίος και η πολιτεία δεν είναι καθόλου άγνωστα. Για παράδειγμα, όταν ο Nicos Anastadiades ήταν ακόμα υποψήφιος πρόεδρος, το 2013, αποκαλύφθηκαν κάτι περίεργες δοσοληψίες του γραφείου του, και κάτι περίεργα (και μεγάλα) δάνεια από μια ρωσική τράπεζα (ονόματι Sobibank) με ενέχυρο μετοχές «εταιρειών / άχυρα» (ασήμαντης αξίας δηλαδή). Η Sobibank ήταν επίσης γνωστό γρανάζι στο ξέπλυμα ρωσικού χρήματος…

Και πάλι κάποιο αόρατο χέρι προστάτεψε τον Nicos… Κι έτσι αυτός πρόκοψε πολιτικά, φτάνοντας στο σημείο να είναι «κεντρικό σημείο» του υποάξονα Αθήνας – Λευκωσία – Τελ Αβίβ… Και, εν δυνάμει, ο απελευθερωτής του φυσικού αερίου της ανατολικής Μεσογείου….

Με τούτα και με τ’ άλλα τα «αόρατα χέρια» και η «προστασία» τους έγιναν κάτι σαν η στάνταρ καβάτζα για το νοτιοκυπριακό καθεστώς. Ήταν η «αίσθηση της υψηλής γεωπολιτικής αξίας του οικοπέδου» που είχε λειτουργήσει τόσο προστατευτικά ως πρόσφατα, και που επιπλέον επέτρεπε όλα αυτά τα όνειρα με τα αμερικανικά (ή, έστω, τα γαλλικά) πολεμικά που θα έρθουν να φυλάνε τα τρυπάνια στην (υποτιθέμενη) «κυπριακή αοζ» πετώντας στα βράχια τους παλιοτούρκους… Ήταν η ίδια «αίσθηση της υψηλής γεωπολιτικής αξίας του οικοπέδου» που είχε οδηγήσει τον ογκόλιθο έλληνα τότε φαιορόζ υπ.εξ. Κοτζιά, χέρι χέρι με τον Αναστασιάδη, να βουλιάξουν τις διαπραγματεύσεις «για την λύση του κυπριακού» στο Κραν Μοντανά· γιατί «έχουμε το πάνω χέρι και έτσι γουστάρουμε»…

Δροσερά επιχειρηματικά νέα (ή περί “τριχών”) 3

Πέμπτη 5 Σεπτέμβρη. Η νότια κύπρος απέλαυσε επί δεκαετίες σημαντικές γεωπολιτικές προσόδους λόγω θέσης και διάφορων γενικά πετυχημένων ισορροπιών μεταξύ «δύσης» και «ανατολής». Η «ανατολή» ήταν η εσσδ και οι ειδικές σχέσεις που είχε η Λευκωσία με την Μόσχα… Το γεγονός, για παράδειγμα, ότι είχε μόνο αγγλικές βάσεις στο έδαφός της και όχι αμερικανικές / νατοϊκές, τύγχανε ιδιαίτερης εκτίμησης απ’ τους σοβιετικούς.

Οι σοβιετικοί παρήλθαν, ακολούθησε η δεκαετία Γιέλτσιν, η δεκαετία της τεράστιας λεηλασίας (‘90s) στα ερείπια της διαλυμένης εσσδ, και η Λευκωσία αναδιοργάνωσε εύκολα τις σχέσεις της με τους βαρώνους των ρωσικών μαφιών. Ακόμα κι όταν ανέλαβε την εξουσία η kgb μέσω Putin, η «μαύρη» σχέση Λευκωσίας – Μόσχας δεν διαταράχτηκε ιδιαίτερα, αφού το μεγαλύτερο μέρος των βαρώνων, με το καλό ή το κακό, προσαρμόστηκε στην καινούργια κατάσταση.

Αλλά οι καιροί αλλάζουν…

Περί “τριχών”: πήγαν για μαλλί και βγήκαν κουρεμένοι…

Πέμπτη 5 Σεπτέμβρη. Κάνοντας το αντιπληροφοριακό / κριτικό καθήκον της η ασταμάτητη μηχανή σας είχε ενημερώσει στις 22 Ιούλη («αυτά δεν τα φωνάζουν…») ότι η αμερικανική αγκαλιά υπέρ του όποιου ελληνικού ιμπεριαλισμού, για την οποία έκαναν τα πάντα οι φαιορόζ κυβερνήτες απ’ το 2015 και μετά, έχει αυστηρά ανταλλάγματα υπέρ της Ουάσιγκτον, πέρα απ’ την στρατιωτική επιμελητεία, τις βάσεις και τα λοιπά. Πιο συγκεκριμένα, ανάμεσα στα υπόλοιπα (καλό θα ήταν να τα βρείτε και να φρεσκάρετε την μνήμη σας…) γράφαμε:

…Στη συνέχεια ο νόμος προβλέπει την πώληση αμερικανικών όπλων στη νότια κύπρο (τερματίζοντας μια απαγόρευση 45 χρόνων) υπό δύο προϋποθέσεις. Α) Να τερματιστεί το ρωσικό τραπεζικό νταραβέρι με τις νοτιοκυπριακές τράπεζες (ξέπλυμα ή μη)· και, Β) να απαγορευτεί ο ελλιμενισμός ρωσικών πολεμικών σε νοτιοκυπριακά λιμάνια, ακόμα και για ανεφοδιασμό καυσίμων. Με δυο λόγια νοτιοκύπριοι: αν θέλετε αμερικανική προστασία πετάξτε στη θάλασσα τους ρώσους φίλους σας – και μαζί τα κέρδη σας απ’ αυτούς….

Για να το πούμε διαφορετικά: καθώς ο ενδοκαπιταλιστικός ανταγωνισμός οξύνεται διαρκώς (και η ανατολική Μεσόγειος είναι δευτερεύον μεν αλλά υπαρκτό πεδίο του 4ου παγκόσμιου…) η πολύχρονη νοτιοκυπριακή «άνεση» το παίζουμε λίγο απο ‘δω και λίγο απο ‘κει έχει φτάσει στο απότομο τέλος της. Το κυπριακό οικόπεδο και η νοτιοκυπριακή διοίκηση δεν έχουν σε καμμία περίπτωση το «βάρος» και τον «όγκο» του «αιώνιου εχθρού», της Άγκυρας, που μπορεί ακόμα να κινείται «και στα δύο ταμπλώ» – με μια έμφαση σ’ εκείνο της ευρασίας.

Οι φαιορόζ, σε πλήρη συνεργασία με την νοτιοκυπριακή εξουσία και με τα ισραηλινά λόμπυ, κυλίστηκαν σαν σκουληκαντέρες στα πόδια των ψοφιοκουναβικών παρακαλώντας τους (κυριολεκτικά…) να δώσουν «σημασία» στα σχέδια για «περικύκλωση της ανατολικής Μεσογείου» και στη συμμαχία και την γεωπολιτική αξία του ελληνικού και του ελληνοκυπριακού οικοπέδου. Τελικά κατάφεραν να τους «πείσουν»: οι αμερικάνοι έρχονται… Αλλά όχι για να ανεχτούν ρωσικές «δουλειές» και «παρουσίες» ανάμεσα στα πόδια τους!!!

Όχι δα!

Πήγαν για μαλλί και βγήκαν κουρεμένοι (2)…

Πέμπτη 5 Σεπτέμβρη. Θα μπορούσε κάποιος να κάνει την καρδιά του βούτυρο και να πει πως οι καλοκαιρινές αποκαλύψεις του occrp για μερικά απ’ τα έργα και τις ημέρες του γραφείου «Nikos Anastasiades ‘n’ Partners» συνέπεσαν εντελώς τυχαία με την «αλλαγή των καιρών»… Όχι, όμως, και η επίσκεψη αυστηρού ελέγχου της αμερικανίδας βουλευτού Maxine Waters στη Λευκωσία, στα τέλη (28 – 29) Αυγούστου. Η (democratic) Waters είναι επικεφαλής της επιτροπής οικονομικών υποθέσεων του κογκρέσσου – και πολύ αποφασισμένη να αντιμετωπίσει την Μόσχα όπου και όπως μπορεί· ακόμα κι εκεί που δεν υπάρχει. Πόσο μάλλον εκεί που υπάρχει…

Η Waters έκανε το ταξίδι Ουάσιγκτον – Βέρνη – Λευκωσία για να τραβήξει αυτιά σε σχέση με τα ρωσικά «πλυντήρια». Στην ελβετία (δήλωσε ότι) «της δημιουργήθηκαν αμφιβολίες» (για την αποφασιστικότητα του ελβετικού τραπεζικού συστήματος)… Στη Λευκωσία, αφού «θύμισε» ότι …until recently, for example, Russian oligarchs were reported to have laundered the spoils of their political corruption through banks in the Republic of Cyprus… δήλωσε «ναι, μεν, αλλά». «Ναι μεν κάνετε κάποιες προσπάθειες»… «αλλά πρέπει να κάνετε πολύ περισσότερα».

Αυτός είναι ένας διπλωματικός τρόπος για να ειπωθεί… Να ειπωθεί τι;

Να ειπωθεί ότι οι ιμπεριαλιστικές μεγαλομανίες πληρώνονται – ήδη. Να ειπωθεί ότι οι γεωπολιτικές πρόσοδοι δεν είναι ακλόνητες και αιώνιες – ήδη. Να ειπωθεί, ίσως, ότι ένα τέτοιο «πλυντήριο» σαν το νοτιοκυπριακό (όπου, όμως, οι δραστηριότητες αυτές είναι πολύ βασικό τμήμα του … πραγματικού, «μαύρου» ελληνοκυπριακού αεπ…) άνετα μπορεί να βουλιάξει στον πάτο της θάλασσας…

Διάφοροι «φοβούνται» ότι τα νοτιοκυπριακά (και μαζί τους τα ελληνικά) σχέδια για την ανατολική Μεσόγειο έχουν ήδη βουλιάξει… Η ασταμάτητη μηχανή δεν θα στεναχωρηθεί καθόλου γι’ αυτό: άλλωστε, η θρυλική «κλιματική αλλαγή» μπορεί κάλλιστα να αφορά (και) το γεωπολιτικό κλίμα… Τα γνωστά: «φουσκώνει η θάλασσα»…

Εξωδικαστικός συμβιβασμός…

Πέμπτη 18 Μάη. Αν κάνατε τον κόπο να δείτε το ολλανδικό ρεπορτάζ στο οποίο παραπέμψαμε πριν 2 μέρες, δεν θα εκπλαγείτε: λίγες μέρες πριν αρχίσει η σχετική δίκη, το αμερικανικό δημόσιο και μια κυπριακή εταιρεία (ρωσικής ιδιοκτησίας) ονόματι Prevezon Holdings Ltd κατέληξαν σε συμφωνία για να μην ξεκινήσει το δικαστήριο σε βάρος της δεύτερης για «ξέπλυμα» μαύρου χρήματος στην αμερικανική αγορά ακινήτων. Η Prevezon θα πληρώσει 5,9 μύρια δολάρια και θα γλυτώσει πολύ περισσότερα. Όχι μόνο σε λεφτά αλλά και σε δημοσιοποίηση των «δικτύων» που διακινούσαν τα έσοδα του οργανωμένου εγκλήματος, (έστω: της συγκεκριμένης φράξιάς του) απ’ την Μόσχα και τις υπόλοιπες «μετασοβιετικές» πρωτεύουσες, μέσω εταιρειών – βιτρίνα στη νότια κύπρο, στα βαλτικά κράτη, σε ευρωπαϊκά, μέχρι τις αμερικανικές τράπεζες και το real estate.

Δεν πρόκειται για υπόθεση που θα ενέπλεκε το ψόφιο κουνάβι. Απλά θα τροφοδοτούσε την καχυποψία (και την κριτική) για το πως δουλεύουν και πως κερδίζουν τα αφεντικά των αγορών: ακινήτων, χρήματος, κλπ κλπ… Οπότε κρύφτηκε, μαζί με όχι λίγες παρόμοιες.

Good job…

Ψόφιο κουνάβι 1

Τρίτη 16 Μάη. Αν οι δημοσιογραφικές αποκαλύψεις για το ποιόν ενός αμερικάνου προέδρου μπορούσαν να τραβήξουν το χαλί κάτω απ’ τα πόδια του, τότε το ψόφιο κουνάβι θα ήταν ήδη «στον αέρα». Η εκπομπή zempla της ολλανδικής κρατικής τηλεόρασης, μια εκπομπή ρεπορτάζ με έντονο παρελθόν, σε δύο συνέχειες την προηγούμενη εβδομάδα, παρουσίασε μία απ’ της βασικές δουλειές του καινούργιου προέδρου των ηπα, απ’ τα ‘90s: «μπροστινός», πλυντήριο, για διάφορους υψηλού επιπέδου μαφιόζους. Ο τίτλος του ρεπορτάζ « Οι ύποπτοι φίλοι του Donald Trump: οι ρώσοι» παραπέμπει σε διαβόητους «ρώσους ολιγάρχες». Όμως με το ίδιο ακριβώς υλικό και τα ίδια στοιχεία, το συμπέρασμα θα μπορούσε να είναι «οι ισραηλινοί». (Trump’s Deep Ties To Russian Mob).

Το ενδιαφέρον του ρεπορτάζ είναι ότι «θυμίζει» τι πάει να πει το να είναι κανείς δισεκατομυριούχος (στις ηπα και όχι μόνο). Συγκεντρώνει υλικό που ως ένα σημείο ήταν γνωστό από χρόνια, και το συνδυάζει. Το συμπέρασμα είναι αβίαστο: η «παγκοσμιοποίηση» του οργανωμένου εγκλήματος είναι ισχυρότατη· και το ψόφιο κουνάβι είναι ένας απ’ τους κρίκους της. Προφανώς όχι ο μοναδικός. Ούτε καν ο κυριότερος. Σίγουρα ένας βολικός κρίκος.

Όμως (ακόμα;) δεν έχει γίνει ο σχετικός «σεισμός» στην αμερικανική πολιτική και δημοσιογραφικη σκηνή πάνω σ’ αυτό το οικονομικό θέμα. Για την ακρίβεια φαίνεται ότι “πιασάρικο” θέαμα είναι το αν ο Trump έδωσε “μυστικές πληροφορίες” στη Μόσχα, χτες ή προχτές, και όχι αν είναι πλυντήριο, προφανώς όχι μόνος του αλλά μαζί με αμερικανικές τράπεζες, εδώ και πολλά χρόνια. Παρότι φαίνεται πως το ψόφιο κουνάβι, σαν «μπροστινός» όχι κάποιων διεθνών μαφιών αλλά της κυρίαρχης στρατηγικής του αμερικανικού ιμπεριαλισμού, θα μπορούσε να είναι αναλώσιμος (και να αντικατασταθεί κάποια στιγμή απ’ τον αντιπρόεδρο Mike Pence, που έχει τις ίδιες ακριβώς απόψεις με το ψόφιο κουνάβι αλλά όχι το ίδιο στυλ…), δεν είναι τώρα η εποχή των “watergate” – όχι, σίγουρα, με την έννοια των «συγκλονιστικών δημοσιογραφικών αποκαλύψεων» παλαιού τύπου. H «μοντέρνα εποχή» έχει τελειώσει, και στην «μεταμοντέρνα» οι μεγα-εγκληματίες είναι απλά «εναλλακτικές περσόνες». Ή, αν έτσι βολεύει, “κατάσκοποι του εχθρού”…

(Αυτό δεν σημαίνει, το ξαναλέμε, ότι το ψόφιο κουνάβι θα κρατήσει την θέση του για καιρό…)

Ψόφιο κουνάβι 2

Τρίτη 16 Μάη. Ορισμένα απ’ τα στοιχεία του ρεπορτάζ είναι τόσο συντριπτικά (και σχετικά παλιά) ώστε θα έπρεπε να αναρωτηθεί κανείς όχι για το «πως ψήφισαν Trump οι αμερικάνοι κοκκινόσβερκοι», αλλά για πως τον έκαναν υποψήφιό τους οι συντηρητικοί. Ήξεραν; Όχι; Είναι δυνατόν να μην ήξεραν;

Η απάντηση είναι ότι «ήξεραν», σίγουρα κάποιοι με ειδικό βάρος! Το ρεπορτάζ του zempla παρουσιάζει στιγμιαία, και χωρίς να επιμείνει, κάτι που είναι κομβικό, όχι για το ποιόν του ψόφιου κουναβιού, αλλά για εκείνο σχεδόν του συνόλου του «πολιτικού προσωπικού» στις ηπα: διάφοροι μέσα στους αμερικάνους συντηρητικούς ξέρουν τι είναι ο Trump. Ένας, σίγουρος, είναι ο διαβόητος “Rudy” Giuliani. Ο επιχειρηματίας και πρώην δήμαρχος της Ν. Υόρκης, που έμεινε στην ιστορία (και) σαν ο πρώτος «εφαρμοστής» του δόγματος της μηδενικής ανοχής… Ο Giuliani είναι τώρα (και) σύμβουλος του ψόφιου κουναβιού.

Έχουμε ασχοληθεί, και όχι μόνο μία φορά, στο Sarajevo με το οργανωμένο έγκλημα / άγρια συσσώρευση και με την στρατηγική του αμερικανικού χρηματοπιστωτισμού να τραβήξει το διεθνές «μαύρο χρήμα» στην αμερικανική επικράτεια· για διάφορους λόγους, μεταξύ άλλων και για να «στηρίξει το δολάριο». Συνεπώς, η προεδροποίηση κάποιου που έκανε επί δεκαετίες αυτήν την δουλειά, δεν αποτελεί για εμάς «σκάνδαλο»! Ακόμα κι αν δεν μακροημερεύσει στην καρέκλα.

Τελευταίο: είναι ενδιαφέρον (και πάλι θα μπορούσε να είναι θέμα ξεχωριστής έρευνας) το «επιχειρηματικό» και όχι μόνο προφίλ του εβραιοαμερικάνου γαμπρού του ψόφιου κουναβιού. Του Jared Kushner. Όπως αυτό αχνοφαίνεται, παρεπιπτόντως, στην έρευνα της zempla. Ο 36χρονος επιχειρηματίας, άξιος διάδοχος του πατέρα του (επίσης τρανός επιχειρηματίας του real estate που έκανε και δυο χρόνια φυλακή…) έχει προλάβει να δείξει δυνατά στοιχεία δράσης στην υποφωτισμένη ζώνη του παγκόσμιου καπιταλισμού.

Αν υποστηριχτεί με την κατάλληλη ποσότητα όπλων και πυρομαχικών είναι ικανός για μεγάλα πράγματα!