Tag: πληροφορική

Μια ακόμα αναγγελία (το τέλος της κλινικής) 1

Τετάρτη 22 Δεκέμβρη>> Είχαμε μείνει προχτές σ’ ένα σύντομο video. Το ξαναβάζουμε για να φρεσκάρουμε το περιεχόμενό του:

Υποθέτουμε ότι εκείνο που κάνει εντύπωση είναι η εφεύρεση του «ηλεκτρονικού χαπιού»: καταπίνει κάποιος ένα φάρμακο μαζί μ’ ένα (βιολογικό) κυκλωματάκι*…  Όμως αυτό που είναι το πιο εντυπωσιακό σ’ αυτό το video απόσπασμα δεν είναι (κατά τη γνώμη μας) το πιο σημαντικό! Το πιο σημαντικό είναι εκείνο που λέει, και κυρίως εκείνο που εννοεί, ο ceo της nokia Rajeev Suri. Δεύτερο σε σημασία εκείνο που λέει ο άλλος ceo, ο αγαπημένος μας κτηνίατρος (που, ας το θυμήσουμε, τότε δεν ήταν ο «θεός / σωτήρας» που έγινε μετά) για την χρησιμότητα του e-pill: την συμμόρφωση και τον έλεγχο… Ας τα δούμε με την σειρά της σπουδαιότητάς τους.

Τι λέει ο κυρ Suri; Μεταβαίνουμε λέει απ’ την ιατρική που ήταν νοσοκομειακο-κεντρική και ιατρο-κεντρική στην ιατρική που είναι ασθενο-κεντρική… Ουπς!!! Για δυο λεπτά! Δεν είχε πάντα η ιατρική τον άνθρωπο στο κέντρο της; Δεν ήταν πάντα ανθρωπο-κεντρική; Τι μας λέτε κυρ Suri; Μας πουλάτε τα παλιά για καινούργια;

Αμ δε!! Αυτός ο «ασθενής» που (θα) βρίσκεται στο κέντρο (δηλαδή στο στόχαστρο) της βιομηχανίας της υγείας 4.0 ΔΕΝ είναι το πάσχον υποκείμενο, αν αυτό νομίζετε! Είναι εκείνο που έχει πει μόλις πριν λίγα δευτερόλεπτα ο κτηνίατρος ceo: το συμμορφούμενο άτομο! Έτσι, ενώ από πρώτη ματιά η απάντηση του κυρ Suri μοιάζει άσχετη με την ερώτηση που έχει γίνει (περί «εμπλοκής του ασθενή») ουσιαστικά είναι η συνέχεια της απάντησης του κτηνίατρου ceo. Για να γίνει δε ξεκάθαρο τι ακριβώς είναι η «ασθενο-κεντρική» βιομηχανία της υγείας 4.0 δεν χρειάζεται τίποτα περισσότερο απ’ το να δει κάνεις το πάνελ. Να δει ποιοι «μιλάνε» γι’ αυτήν, ποιοι «εργάζονται» γι’ αυτήν, ποιοι βρίσκονται πράγματι στο κέντρο της: φαρμακομαφίες, εταιρείες πληροφορικής, ιδιωτικές ασφαλιστικές! (Θα μπορούσε να υπάρχει και κάποιος ceo ιατρικής εταιρείας, αλλά στη συγκεκριμένη εκδήλωση φαίνεται ότι το «μήνυμα» έπρεπε να είναι λιτό και εστιασμένο με ακρίβεια…)

Η μετατόπιση, λοιπόν, που ανακοινώνει ο κυρ Suri (καθόλου ο μοναδικός!) η οποία περιλαμβάνει ρητά την (σχεδον…) έκλειψη και της κλινικής / νοσοκομείου και του γιατρού (όπως τα γνωρίσαμε στον 20ο αιώνα) σημαίνει το ότι στο «κέντρο» μπαίνει πια το βιο-πληροφορικο-ασφαλίτικο σύμπλεγμα! Με βία, απάτη, δωροδοκίες, γενετική μηχανική, βιοτεχνολογίες, κοινωνική / συμπεριφορική μηχανική, απαλλοτρίωση των data, μ’ έναν ασύμμετρο και ανορθόδοξο πόλεμο δηλαδή∙ αλλά σε κάθε περίπτωση αυτό!

Ας το πούμε λοιπόν από τώρα, αξιωματικά: ΑΥΤΟ το κέντρο, ΑΥΤΗ η γενικευμένη μηχανική μεσολάβηση (βιοτεχνολογική, πληροφορική…), ΑΥΤΟΣ Ο ΗΛΙΟΣ ΤΗΣ ΤΕΧΝΟΕΠΙΣΤΗΜΗΣ, συνεπάγεται και επιβάλλει ότι τα εκατομμύρια των πλανητών που θα περιστρέφονται γύρω του θα είναι «υγιείς» ή «άρρωστοι» μόνο σε σχέση με την συμμόρφωσή τους ή όχι στις «βαρυτικές», ελκτικές δυνάμεις του!

Τι είναι, συνεπώς, αυτός ο «ασθενής» που μνημονεύει ο κυρ Suri; ΔΕΝ είναι εκείνη η φιγούρα που όταν νοιώθει άρρωστη πηγαίνει στον «ειδικό» (στον γιατρό) – όπως σημείωνε πριν 180 χρόνια ο νεαρός Marx… Είναι, αντίθετα, η φιγούρα που έχει καταδικαστεί να αυτο-επιτηρείται διαρκώς, σ’ όλη της τη ζωή, για «προληπτικούς λόγους», με βάση τις προδιαγραφές / εντολές που του δίνει εκείνο που βρίσκεται στο «κέντρο»: το βιο-πληροφορικο-ασφαλίτικο σύμπλεγμα. Είναι το ελεγχόμενο / συμμορφούμενο άτομο∙ το άτομο που επιτηρείται («για το καλό του») 24/7 ηλεκτρονικά, μέσω αισθητήρων παντού, μέσω εξωσωματικών φορετών (wearables), smart phones και ενδοσωματικών «βιολογικών κυκλωμάτων»∙ το άτομο που είναι διαρκώς ένα «ανοικτό αρχείο data» τα οποία εκπέμπονται απ’ τη μεριά του, ψηφιακές κωδικώσεις της ζωής του, και συλλαμβάνονται προς επεξεργασία και αποθήκευση (: διαρκής πρωταρχική συσσώρευση…) απ’ τις μηχανές και τους αλγόριθμους των εταιρειών του συμπλέγματος.

Γιατί υποστηρίζουμε πως τέτοια είναι η ιδέα που μέσα σε λίγες μόνο φράσεις διατύπωσαν οι ceo του συμπλέγματος πριν σχεδόν 4 χρόνια; Επειδή μ’ αυτόν τον τρόπο ο καπιταλιστικός έλεγχος της κοινωνικής και της φυσικής αναπαραγωγής του είδους μας γίνεται απόλυτος (ένα παμπάλαιο όνειρο όλων των εξουσιών!!!)∙ και επειδή μ’ αυτόν τον τρόπο ο καθολικός έλεγχος γίνεται φτηνός!

Γιατί γίνεται φτηνός; Πρώτον, επειδή το ζωντανό σώμα που εκπέμπει διαρκώς τα data του τα οποία επεξεργάζονται «έξυπνοι αλγόριθμοι» τεχνητής νοημοσύνης, γίνεται οργανικό μέρος της μηχανικής, απρόσωπης, στατιστικής «διάγνωσης», περικόπτοντας έτσι τα σχετικά έξοδα. Δεύτερον, επειδή λαμβάνοντας, σαν «απάντηση» (και πάλι μηχανικά σε μεγάλο βαθμό) τις «οδηγίες σωστής συμπεριφοράς», αναλαμβάνει και το κόστος (την ποινή…) της μη συμμόρφωσής του (εδώ οι ασφαλιστικές εταιρείες και τα σχετικά ταμεία ανάβουν καπνογόνα!). Ο «ανεύθυνος» δεν είναι πια τέτοιος ως προς τον εαυτό του∙ είναι «κοινωνικά ανεύθυνος», κατάπτυστος, απόβλητος, αφού επιβαρύνει με τις παραβάσεις του το σύνολο (αν σας θυμίζει κάτι…)! Τρίτον, επειδή διάφορες θεραπείες θα γίνονται μέσω γρήγορων παρεμβάσεων (injections ή/και e-χαπιών ή/και άλλων τρόπων που θα δημιουργηθούν), πράγμα που επίσης γλυτώνει διάφορα έξοδα. Τέταρτον, τελευταίο αλλά καθόλου ασήμαντο: επειδή μέσω αυτού του ηλεκτρονικού διπόλου εκπομπή δεδομένων ζωής / λήψη εντολών όχι μόνο ο γενικός έλεγχος επί των συμπεριφορών αλλά και η ταξική διαστρωμάτωση (ακόμα και στο εσωτερικό της εργατικής τάξης) θα γίνονται σχεδόν αυτόματα! Η γενετική τυποποίηση μαζί με τη συμπεριφορική τυποποίηση (profiling) (θα) εμφανίζεται σαν «αντικειμενική» διαδικασία, πέρα από ταξικές αντιθέσεις – κατά συνέπεια αδιαπραγμάτευτη! Είναι η φράση που γίνεται όλο και πιο κοινότοπη σε διάφορες περιπτώσεις: «το σύστημα με πέταξε έξω»….

(Να πόσο ανόητος είναι εκείνος που λέει «σιγά μωρέ! τι τα θέλουν τα data μου, τι τα θέλουν τα κύτταρά μου;» Είναι η ζωτική δύναμή σου απρόσεκτε, που ενσωματώνει και συνθέτει τόσο την μυϊκή όσο και την διανοητική σου δύναμη, άρα είναι εκείνο που είσαι αναγκασμένος να πουλάς στ’ αφεντικά! Τόσο απλά, τόσο καθαρά: αυτά ξέρουν!!!)

*Για όποιον / όποιαν ενδιαφέρεται υπάρχουν κάμποσα κείμενα σχετικά με το ζήτημα… Προτείνουμε ενδεικτικά το φορητά, φορετά, υποδόρεια: το σώμα σαν motherboard, στο τεύχος νο 10 του cyborg, Οκτώβρης 2017… που, ξέρετε, το γράφουν και το εκδίδουν εδώ και 7 χρόνια κάτι «ψεκασμένοι» και, ευτυχώς, το αγνοούν όσοι έχουν πέσει στο βαρέλι…

 

Βάζουν πρόστιμο στα άλογα… όταν γεράσουν κι απ’ όταν γεννηθούν… (τα data)

Τρίτη 7 Δεκέμβρη>> Ως ένα χρονικό σημείο το αστυνομικό σκέλος της υγιεινιστικής τρομοεκστρατείας κινούνταν στον «φυσικό» χώρο. Οι έλεγχοι, είτε για παραβίαση των κάθε είδους απαγορεύσεων κυκλοφορίας, είτε για παραβίαση της μασκοφορίας, γίνονταν στον πραγματικό χώρο / χρόνο. Όχι πια μόνο εκεί. Οι μηχανισμοί τιμωρίας κάνουν τώρα πια ανοικτή επίδειξη των ψηφιακών δυνατοτήτων τους∙ και οι αλαλιασμένοι υπήκοοι είτε δεν καταλαβαίνουν είτε κάνουν ότι δεν καταλαβαίνουν: τα προσωπικά δεδομένα υγείας γίνονται ήδη λάδι στα γρανάζια της σχηματιζόμενης αλγοριθμικής φυλακής!

Η πρώτη επίδειξη στο ελλαδιστάν (πρωτοπόρο;) ήταν τα γνωστά “plf”, που επιβλήθηκαν σαν εργαλεία “ιχνηλάτησης επαφών για υγιειονομικούς λόγους” αλλά πρακτικά ήταν εργαλεία συγκέντρωσης προσωπικών δεδομένων μετακινήσεων εντός και εκτός συνόρων. Η δεύτερη απόδειξη ήταν όταν οι data bases των πλατφορμιασμένων και των τεσταρισμένων «διασταυρώθηκαν» με την data base εργασίας («εργάνη»), και έπεσαν τα πρώτα αυτόματα πρόστιμα για καθυστέρηση των επιβεβλημένων τεστ των μισθωτών. Η τρίτη απόδειξη ήταν όταν αναγνωρίστηκε σαν «δικαίωμα» των εργοδοτών / αφεντικών να μαθαίνουν αυτόματα το «καθεστώς υγείας» των μισθωτών τους, σε σχέση (σ’ αυτή τη φάση…) με τον τσαχπίνη, τον πλατφορμιασμό, το τεστάρισμα. Κι αυτό σαν φυσιολογικό θεωρήθηκε… Η τέταρτη απόδειξη ήταν όταν οι εταιρείες μεταφορών (αεροπορικές κατά κύριο λόγο) απέκτησαν το «δικαίωμα» να συγκεντρώνουν τα ίδια δεδομένα… Η πέμπτη απόδειξη ήταν ότι δόθηκε το «δικαίωμα» στους αλγόριθμους των κρατικών οργανισμών υγείας να μαθαίνουν που (σε ποιο μαγαζί…) και πότε (τι ώρα ακριβώς…) σκαναρίστηκε ποιος ατομικός QR κώδικας πιστοποιητικού μέσα απ’ την αλληλεπίδραση του κάθε χωριστού σκάνερ και της βάσης δεδομένων (: αυτή η χαριτωμένη αλλαγή χρώματος, πράσινο ή κόκκινο)… Η έκτη απόδειξη ήταν όταν ο ιατρικός σύλλογος της Αθήνας (: πατουλιστάν…) έστειλε προειδοποιητικό / απειλητικό mail στα μέλη του πως «αν δεν εμβολιαστείτε ο εοπυυ θα σταματήσει να σας πληρώνει», πράγμα που σημαίνει ότι τα προσωπικά τους δεδομένα έχουν «φύγει» και προς τα εκεί…

Τώρα, με το σχέδιο «μηνιαίο αυτόματο πρόστιμο στους ανεμβολίαστους άνω των 60» (προσεχώς και σε πολλούς άλλους), η data base των πλατφορμιασμένων (να υποθέσουμε ότι είναι αρμοδιότητα του υπ.υγείας;) γίνεται σάρκα μία με την data base των φορολογούμενων (άλλο υπουργείο…) έτσι ώστε κάποιος «έξυπνος αλγόριθμος» να ρίχνει με ακρίβεια κάθε μήνα το πρόστιμο στα ΑΦΜ που υπάρχουν στη δεύτερη και λείπουν απ’ την πρώτη. (Το ίδιο ισχύει για το αυστριακό κράτος και όποιο άλλο ακολουθήσει…) Τα δεδομένα υγείας δεν είναι πια προσωπικά και απόρρητα∙ είναι κρατικά και καπιταλιστικά αξιοποιήσιμα! Κι αυτό επιδεικνύεται όσο πιο πανηγυρικά γίνεται, μιας και η θρυλική GDPR είναι τόσο μακαρίτισσα που ούτε την θυμάται κανείς, ακόμα κι αν υποθέσουμε ότι κάποιοι πρόλαβαν να την γνωρίσουν… (Και μόνο το γεγονός ότι υποδεικνύουμε τέτοια «ανύπαρκτα» ζητήματα αποδεικνύει πόσο «ψέκα» είμαστε, έτσι δεν είναι; Όλο και κάποιους θα βρείτε να το υποστηρίξουν…)

Σε άλλους καιρούς όλα αυτά θα ήταν απλά αδιανόητα για τους υποτελείς! Σε άλλους καιρούς και μόνο η κρατική ή εργοδοτική σκέψη να εφαρμοστεί ένα εκατοστό απ’ τα πιο πάνω θα είχε σηκώσει όλες τις πέτρες. Όχι πια. Ναρκωμένοι απ’ τους φόβους που εσωτερίκευσαν και απ’ την άγνοια που επέλεξαν οι υποτελείς προχωρούν σαν τους στραβούς στον Άδη∙ άβουλοι, παραλυμένοι, μοιραίοι…

Δυστυχώς αυτή η κατάσταση, η τυφλή παραχώρηση προς οποιουσδήποτε των προσωπικών δεδομένων υγείας που έχουν κατ’ αρχήν σχέση με την τρέχουσα τρομοεκστρατεία, είναι ένα καθαρό κέρδος για το σύστημα. Δυστυχώς αυτή είναι η αρχή, μόνον η αρχή, που ούτε στα καλύτερα όνειρά τους δεν φαντάζονταν τα αφεντικά του συμπλέγματος τόσο εύκολη. Δυστυχώς η συνέχεια σ’ αυτό το πεδίο είναι εύκολα προβλέψιμη…

Είναι θεού θέλημα;

Δευτέρα 12 Ιούλη>> Ένας μεταμοντέρνος προφέσορ θεολογίας στο πανεπιστήμιο Columbia ονόματι Marc C. Taylor εξέδωσε πρόσφατα ένα βιβλίο για την ακρωτηριασμένη ζωή στην 4η βιομηχανική επανάσταση. Φυσικά δεν την ονομάζει έτσι, και είναι υπέρ… Ο τίτλος είναι δηλωτικός: Intervolution, Smart Bodies, Smart Things.

H καθεστωτική «καθημερινή» και ο Μανώλης Ανδριωτάκης αφιέρωσαν χτες μια σελίδα στις απόψεις του Taylor υπό τον τίτλο Το Διαδίκτυο των Σωμάτων. Αντιγράφουμε ενδεικτικά:

… Οι ίδιες τεχνολογίες που διέπουν το Δίκτυο των Πραγμάτων χρησιμοποιούνται τώρα για να δημιουργηθεί ένα Διαδίκτυο των Σωμάτων. «Φέροντες υπολογιστές όπως η αντλία της ινσουλίνης, αλλά και εμφυτεύσιμες συσκευές, όπως βηματοδότες και τσιπ στον εγκέφαλο, συνδέονται στο υπολογιστικό νέφος σε απομακρυσμένα κέντρα δεδομένων, όπου οι σωματικές λειτουργίες και δράσεις παρακολουθούνται, ρυθμίζονται και τροποποιούνται. Σώματα διασκορπισμένα στον χώρο και στον χρόνο διασυνδέονται ολοένα και περισσότερο στον παγκόσμιο ιστό. Το Δίκτυο των Πραγμάτων και το Δίκτυο των Σωμάτων είναι αναπόσπαστα συνδεδεμένα – το καθένα απαιτεί την παρουσία του άλλου». Ο Τέιλορ αναφέρεται σε αυτό το υπερδίκτυο ως το «τεχνολογικό ασυνείδητο του 21ου αιώνα».

… Βρισκόμαστε σ’ ένα σημείο χωρίς επιστροφή. Το δίκτυο των δικτύων, εκεί όπου τέμνεται το εσωτερικό δίκτυο του σώματος (intranet) με το Δίκτυο των Πραγμάτων και το Δίκτυο των Σωμάτων, θα εκκινήσει μια νέα φάση, όπου τα όρια μεταξύ ανθρώπου και μηχανής θα ξεθωριάσουν οριστικά. Ο άνθρωπος, όπως λέει ο Τέιλορ, «διεξελίσσεται», εξελίσσεται δηλαδή μέσω και μαζί με τις τεχνολογίες του. Το σώμα μας πλέον δεν μας ανήκει…. Ξημερώνει μια συναρπαστική εποχή.

Δεν υπάρχει κανένα «υπολογιστικό νέφος», ο Taylor απλά λέει το γνωστό χρήσιμο, καθησυχαστικό, παραπλανητικό ψέμα… Υπάρχουν μόνο γιγάντιοι σκληροί δίσκοι και σύνθετοι αλγόριθμοι ιδιοκτησίας παντοδύναμων εταιρειών και των κρατών που συγκεντρώνουν, αποθηκεύουν, επεξεργάζονται και παράγουν κέρδη και έλεγχο από τα data – data – data. Kλεμμένα ή δοσμένα οικειοθελώς, από παντού. Και δεν ξημερώνει καμμία «συναρπαστικότητα», εκτός αν η αλγοριθμική επιτήρηση / φυλάκιση και η βαθιά μαζική κατάθλιψη του ακρωτηριασμένου ζωντανού είναι αυτό που έλειπε…

Χωρίς να κάνουμε διαφήμιση, σκεφτόμαστε. Την ώρα που το ευρύ κοινό ενός μαζικού μήντιου σαν την «καθημερινή» διαβάζει όλα αυτά (και είτε γουστάρει είτε τρομάζει) δεν είναι ασυγχώρητη οκνηρία να λέτε όλοι εσείς ότι δεν μπορείτε να διαβάσετε το (περιοδικό) cyborg; Διακινδυνεύεται να μείνετε ignorants από βαριεστημάρα;

Σας έχει κατακτήσει ήδη το «τεχνολογικό ασυνείδητο»;

Οι ευγονιστές είναι εδώ! (2)

Κυριακή 21 Μάρτη. Η «on/off» εκδοχή της κίνησης νο 11 δεν είναι καθόλου η τελική. Όταν η κυρία Ursula von der Layen παρουσίασε, όλο καμάρι, πριν 4 ημέρες το «ψηφιακό πράσινο πιστοποιητικό» (υγείας), τις προδιαγραφές και την μορφή του κατ’ αρχήν, υποσχόμενη ότι «μόλις περάσει το κακό το πράσινο ψηφιακό θα καταργηθεί», είπε ψέμματα. Απλά και καθαρά. (Δουλειά της είναι άλλωστε…) Σύμφωνα με τους υπολογισμούς (ή τις «υποσχέσεις») των υποστηρικτών του κακού, αυτό μπορεί να περάσει ακόμα και σε λίγους μήνες…

Αμ δε! Τόση επένδυση σε τεχνολογία και υποδομές, τόσα έξοδα, μόνο για να πηδήξει κουτσά στραβά αυτό το καλοκαίρι η βιομηχανία του τουρισμού; Έφτασε το βιο-πληροφορικο-ασφαλίτικο σύμπλεγμα μ’ όλα τα βαριά του όπλα και ονόματα (φαρμακομαφίες, πληροφορικομαφίες, κρατικές υπηρεσίες, τις ασφαλιστικές με το όπλο παρά πόδα…) στο κυρίως θέμα του, και θα κάνει μόνο «περιορισμένο αριθμό παραστάσεων για λίγους μήνες ακόμα – μην το χάσετε;» Όχι βέβαια!!! Καινούργιοι εχθροί, καινούργιες απειλές, μπορεί και παλιές αναβαθμισμένες, περιμένουν έτοιμες στη γωνία. Τώρα που βρήκαν παπά… Δεν χαραμίζουν τα «ευαγγέλια» τους οι δημαγωγοί όταν μας καλωσορίζουν στις αλγοριθμικές φυλακές!

Ο (αντιTrump) δημοκρατικός κυβερνήτης της Ν. Υόρκης μπορεί να μην είναι τόσο «θεός» για τους ντόπιους caradinieri και pfizerοι, αλλά παρουσίασε το δικό του όπλο (πάντα για τον γνωστό πόλεμο…) στο οποίο έδωσε το όνομα ενός αυθεντικά νεοϋρκέζικου εμβλήματος: Excelsion. Excelsion Pass λέγεται το ψηφιακό πράσινο στο «μήλο». Το ότι πρόκειται για προσαρμογή / επέκταση της τεχνολογίας digital health pass που ανέπτυξε η IBM σε συνεργασία με την (φαρμακομαφία) moderna τι να σημαίνει άραγε; Ότι το βιο-πληροφορικο-ασφαλίτικο σύμπλεγμα παρακαλάει κι εύχεται να ξεμπερδέψει η ανθρωπότητα το γρηγορότερο απ’ τον τσαχπίνη;

Το άγαλμα της ελευθερίας είναι πάντως παρόν· μια ειρωνική υπενθύμιση του πόσο νερό κύλησε εν τω μεταξύ στη βάση του.

Δεν είναι, σε κάθε περίπτωση, καθόλου τελική η “on/off” εκδοχή της κίνησης νο 11. Έχει συνέχεια, που μπορεί να είναι οι κινήσεις νο 12, νο 13, νο 14… Το να απολυθούν μερικές χιλιάδες μισθωτοί σε διάφορους τομείς επειδή αρνούνται να υποταχτούν στην τωρινή φάση του (υγιεινιστικού) εκβιασμού και μετά, σε λίγο, ο εκβιασμός να εξατμιστεί (!!) θα ήταν απόλυτα αδιάφορο για το σύμπλεγμα· και για τις πειθαρχήσεις διαρκείας που απαιτεί η 4η βιομηχανική επανάσταση και η όξυνση του ενδοκαπιταλιστικού ανταγωνισμού. Εκείνο που έχει ξεκινήσει σαν όρος της νέας συσσώρευσης είναι η διαρκής επιτήρηση των πάντων (με άλλοθι την «προστασία της υγείας» του καθενός αλλά και του συνόλου) και η διαρκής διατίμηση της ζωής, της ικανότητας εργασίας, των γνώσεων, των συμπεριφορών, των ηθών, των εθίμων: από πριν την γέννηση ως και μετά τον θάνατο…

Τα data, τα big data, δεν είναι «χρυσάφι» για να αξιοποιούνται μια φορά στο τόσο, ακόμα κι αν πρόκειται για μαζικές απολύσεις! Οι «έξυπνοι αλγόριθμοι» δεν έχουν αξία αν τον περισσότερο χρόνο …κοιμούνται! Η παραγωγική, καταναλωτική, αισθητηριακή, ηθική αναδιάρθρωση του καπιταλισμού (και των αιχμαλώτων) δεν ακρωτηριάζεται περιοριζόμενη …στο πότε (και αν) κάνει διακοπές ο καθένας, το αν ταξιδεύει με αεροπλάνο ή το αν πηγαίνει στο γήπεδο! Αφορά τα πάντα. Συμπεριλαμβανομένων (καθόλου ασήμαντο) των αλλαγών στη ζωή του / της, των «ανόδων» και των «πτώσεων»… Η οργανωμένη ρύθμιση των συμπεριφορών και ο οργανωμένος έλεγχός τους είναι πολύ περισσότερα απ’ την τιμωρία. Περιλαμβάνουν και την ανταμοιβή. Περιλαμβάνουν όλες τις αποχρώσεις της μιας και της άλλης. Περιλαμβάνουν και την «μετάνοια»· την επιβλεψή της· την «προσαρμογή»· την πρόβλεψη της «συμβατότητας» ή της «μη συμβατότητας» του καθενός και της καθεμιάς στο ένα ή στο άλλο είδος δουλειάς, συμπεριφοράς, ακόμα και κατοικίας ή/και πόλης· τις γνώσεις· την ατομική μνήμη· τον διαρκώς ρευστό καταμερισμό εργασίας και ζωής απ’ την μικροκλίμακα του ατόμου ως την μεγακλίμακα του πλήθους…

Με δυο λόγια: πρόκειται για δυναμική, ευέλικτη και διαρκώς εξελισσόμενη διαδικασία.

mRNA OS

Πέμπτη 4 Μάρτη. Τι είναι πιο δύσκολο; Να παρακολουθεί κάποιος ονόματα και εξελίξεις στη μέση Ανατολή (ή στην Ασία, ή οπουδήποτε έξω απ’ το «εθνικό χωριό» και την δημαγωγία του); Ή να παρακολουθεί τις εξελίξεις στο τεχνολογικό (και σε τελευταία ανάλυση πολιτικό) υπόστρωμα της 4ης καπιταλιστικής επανάστασης; Υποθέτουμε το δεύτερο, επειδή το πρώτο είναι πιο αδιάφορο.

OS σημαίνει operating system. Σε απλά ελληνικά: «λειτουργικό». Κοινότοπη έννοια για τους υπολογιστές… Ας θυμήσουμε, λοιπόν, τι λέει η φαρμακομαφία moderna (και, πρακτικά, το σύνολο των μαφιών της γενετικής μηχανικής) όχι για τους υπολογιστές αλλά για τα κυτταρά σας (μας) – φωτογραφία επάνω:

Το λειτουργικό μας… Αναγνωρίζοντας την ευρύτερη δυναμική της επιστήμης του mRNA, δημιουργούμε μια τεχνολογική πλατφόρμα mRNA που λειτουργεί σε μεγάλη ομοιότητα με το λειτουργικό ενός υπολογιστή. Είναι σχεδιασμένη έτσι ώστε να είναι plug and play [: «την συνδέεις και λειτουργεί»] εναλλάξιμη με διαφορετικά προγράμματα. Στην περίπτωσή μας, το «πρόγραμμα» ή η «εφαρμογή» είναι το mRNA φάρμακό μας – μια μοναδική συχνότητα mRNA που κωδικοποιεί την παραγωγή μιας πρωτεΐνης…

Τα καθάρματα και τα τσουτσέκια του συστήματος λύσσαξαν όταν δημοσιοποιήσαμε το «κρατικό και επιχειρηματικό μυστικό», ότι δηλαδή δεν είναι εμβόλια, είναι πλατφόρμες γενετικής τροποποίησης των κυττάρων… Στο υποθετικό δικαστήριο εναντίον μας, για «διασπορά ψευδών ειδήσεων», θα είχαμε μάρτυρες τους ίδιους τους κατασκευαστές· αλλά αυτό είναι αδιάφορο… Περσινά ξινά σταφύλια: ο πλατφορμιασμός προχωράει, τόσο γρήγορα όσο επιτρέπουν οι γραμμές βιομηχανικής παραγωγής του «βιολογικού software» για την περίπτωση. Θα ακολουθήσουν άλλα παρόμοια, μέχρι ότου εξαφανιστεί κάθε μνήμη ότι κάποτε τα σώματα δεν ήταν υπολογιστές, ότι η ζωή δεν είχε interchangeably use, και ότι τα ανθρώπινα κύτταρα δεν ήταν plug and play.

Σ’ αυτή την ιστορική φάση (μεταβατική…) υπάρχουν πάντως άφθονοι ηλίθιοι που ξεχυλίζουν επαναστατισμό αλλά δεν μπορούν να κάνουν την πρόσθεση 1 + 1. Δεν μπορούν, δηλαδή, να εντοπίσουν την αιτιακή, λειτουργική, πολιτική (με την έννοια των τεχνικών της εξουσίας) σχέση ανάμεσα στα επίμονα δυτικά πραξικοπήματα, τις psyops και την θανατοπολιτική, τα “λειτουργικά” των φαρμακομαφιών και τα «διαβατήρια εμβολιασμού». (Υπάρχουν κι άλλοι ηλίθιοι, που κολακεύονται με το να τους θεωρούν «υπολογιστές»… Περιμένουν ίσως να φωτογραφηθούν σε κυριλέ γραφεία…)

Πάμε λοιπόν ξανά σ’ ένα απ’ τα πεδία αυτού του πολέμου, που δεν έχει «τριτοκοσμικούς» ένοπλους με περίεργα ονόματα και πρωτοκοσμικά βομβαρδιστικά, αλλά έχει άοπλα (;) αιχμάλωτα κύτταρα και πρωτοκοσμικούς γενετιστές και λοιπούς τεχνοεπιστήμονες:

Η Μicrosoft το 2016: Μπορούμε να προγραμματίσουμε μια γκάμα σύνθετων συμπεριφορών χρησιμοποιώντας το DNA

«Το DNA είναι ιδιαίτερα προγραμματίσιμο, ακριβώς όπως ένας υπολογιστής. Και μπορούμε να προγραματίσουμε μια μεγάλη γκάμα σύνθετων συμπεριφορών χρησιμοποιώντας μόρια DNA».

… Σε ένα video που προβλήθηκε απ’ την εταιρεία το 2016, διάφοροι μηχανικοί και επιστήμονες της Microsoft συζητούν μερικές απ’ τις δυνατότητες αυτού του project, αν και το ευρύτερο κοινό δεν θα μοιραζόταν τον ενθουσιασμό τους…

Το video μπορείτε να το παρακολουθήσετε ενσωματωμένο στο πιο πάνω άρθρο εδώ.

Το ότι το μαγαζί του κυρ Βασίλη, του Άρχοντα Θυρών και Παραθύρων έχει και έναν βιοτεχνολογικό βραχίονα δείχνει (υποθέτουμε…) το ότι η άρθρωση ανάμεσα στις big tech και στις big pharma είναι προχωρημένη υπόθεση. Όσο για το «βιο-πληροφορικο-ασφαλίτικο σύμπλεγμα»; Καταλαβαίνουμε ότι κάθεται άσχημα στο λαρύγγι πολλών, σα να λέμε Kata’ib Sayyid al-Shuhada… Ωστόσο κάποια στιγμή θα το αντιγράψουν (αυτοί που μας συχαίνονται…) – και θα το πουλάνε για δικό τους. Λογοκλοπή και αχαριστία, as usual.

Παρ’ όλα αυτά εξακολουθεί να θεωρείται μπελάς να συλλάβει κανείς την τωρινή ιστορική περίοδο σαν στιγμή σε μια καπιταλιστική (και κρατική) εξέλιξη που έχει παρελθόν και μέλλον· σίγουρα ως προς τους προσανατολισμούς και τους στόχους. Θεωρείται γενικότερα μπελάς η αντίληψη της πραγματικότητας· καλύτερα τα ψέματα, τα παραμύθια. Κι αν έχουν καλές δόσεις συγκινήσεων much much better!

Οπότε η προτελευταία ευχή ή κατάρα της ασταμάτητης μηχανής πάει κάπως έτσι: Να ξέρεις ότι θα μπορούσες να ξέρεις. Να ξέρεις ότι το «δεν ήξερα» ή το «ήταν δύσκολο» ή το «δεν προλάβαινα να ασχοληθώ» δεν θα σε γλυτώσει…

Cognitives ‘n’ ignorants…

Τρίτη 16 Φλεβάρη. …Έχω περάσει ακριβώς 42 χρόνια μελετώντας την άνοδο της ψηφιοποίησης ως οικονομικής δύναμης που καθοδηγεί την μεταμόρφωσή μας σε πολιτισμό πληροφοριών. Τις δύο τελευταίες δεκαετίες παρατηρώ της συνέπειες αυτής της αιφνιδιαστικής αδελφοποίησης μεταξύ πολιτικής και οικονομίας καθώς οι νεαρές επιχειρήσεις εξελίχθηκαν σε αυτοκρατορίες επιτήρησης ενδυναμωμένες από global αρχιτεκτονικές επιτήρησης των συμπεριφορών, ανάλυσής τους, στοχοποίησης και προβλεψής τους: είναι αυτό που ονομάζω καπιταλισμό της επιτήρησης. Για να ενισχύσουν την δύναμη των δυνατοτήτων επιτήρησης και για χάρη των κερδών τους απ’ την επιτήρηση, αυτές οι νέες αυτοκρατορίες προώθησαν ένα θεμελειωδώς αντιδημοκρατικό γνωσιολογικό πραξικόπημα που σημαδεύεται από μια συγκέντρωση γνώσεων για εμάς χωρίς ιστορικό προηγούμενο και την ανεξέλεγκτη εξουσία που συσσωρεύεται χάρη σ’ αυτή την γνώση.

Σ’ έναν πολιτισμό πληροφοριών, οι κοινωνίες καθορίζονται από ερωτήματα σχετικά με τη γνώση – πως μοιράζεται, για τους θεσμούς που κυβερνούν αυτήν την μοιρασιά και την εξουσία προστατεύει αυτούς τους θεσμούς. Ποιός γνωρίζει; Ποιός αποφασίζει το ποιος γνωρίζει; Ποιός αποφασίζει για το ποιός αποφασίζει το ποιός γνωρίζει; Οι καπιταλιστές της επιτήρησης έχουν τώρα τις απαντήσεις για κάθε ερώτηση, αν και ποτέ δεν τους εκλέξαμε για να κυβερνήσουν. Αυτή είναι η ουσία του γνωσιολογικού πραξικοπήματος. Υποστηρίζουν ότι έχουν την εξουσία να αποφασίζουν το ποιος γνωρίζει αξιώνοντας δικαιώματα ιδιοκτησίας πάνω στην προσωπική μας πληροφόρηση, και υπερασπίζονται αυτήν την εξουσία με την δύναμη που έχουν να ελέγχουν κρίσιμα συστήματα και υποδομές πληροφόρησης.

Το τρομακτικό βάθος του πολιτικού πραξικοπήματος που επιχείρησε ο Donald Trump καβάλησε το κύμα αυτού του αόρατου πραξικοπήματος που βρίσκεται σε εξέλιξη εδώ και δυο δεκαετίες απ’ τα antisocial media που κάποτε καλωσορίσαμε σαν παράγοντες απελευθέρωσης…

Αυτά γράφει μεταξύ άλλων η Shoshana Zuboff σ’ ένα πρόσφατο άρθρο της. Στο «δια ταύτα» ίσως δεν συμφωνούμε: αν πρόκειται να υπάρξει στο μέλλον γνώση για ελεύθερους ανθρώπους (για να μνημονεύσουμε τον Paul Feyerabend) ή εργατική απελευθερωτική γνώση, όποιο περιεχόμενο κι αν έχει, θα είναι οριοθετημένη απέναντι στην πληροφοριοποίηση, έξω και ενάντια σ’ αυτήν· κι όχι στο εσωτερικό της.

Η πληροφοριοποίηση είναι ο ταιηλορισμός των νοημάτων· γι’ αυτό έγινε εφικτό τόσο γρήγορα οι βιομηχανίες «διαχείρισης πληροφοριών» να γιγαντωθούν ως το σημείο να διαμορφώσουν την επόμενη καπιταλιστική φάση, αυτήν που είναι η «4η βιομηχανική επανάσταση». Ακριβώς όπως ο ιστορικός ταιηλορισμός με αφετηρία πριν έναν αιώνα απο-ειδίκευσε σχεδόν όλες τις μορφές «χειρωνακτικής» εργασίας διαμορφώνοντας τους όρους της 2ης βιομηχανικής επανάστασης (και, στη συνέχεια, ένα είδος ακρωτηριασμού των ανθρώπινων σωμάτων…), έτσι και ο πληροφορικός ταιηλορισμός απο-ειδικεύει σχεδόν το σύνολο των ανθρώπινων σχέσεων, σκέψεων και συμπεριφορών (θεωρώντας τες αξιωματικά σαν επικοινωνιακές) διαμορφώνοντας τους όρους της 4ης. Ανεβάζοντας τον ακρωτηριασμό σ’ ένα “ανώτερο επίπεδο”… Η μαζική εργατική εξέγερση εναντίον της αλυσίδας συναρμολόγησης (των εμπορευμάτων) στα ‘60s σ’ όλο τον αναπτυγμένο καπιταλιστικά βορρά απέδειξε την βαρβαρότητα της καπιταλιστικής «προόδου», ακόμα κι αν (η εξέγερση) δεν προχώρησε πιο πέρα.

Δεν έχουμε λόγο να αποδεχτούμε τις αλυσίδες συναρμολόγησης (των νοημάτων) και όλη την πληροφοριακή συσσώρευση και εκμετάλλευση (: big data, “’έξυπνοι” αλγόριθμοι, machine learning, «τεχνητή νοημοσύνη») σαν μια «πρόοδο» της οποίας το μόνο προβληματικό σημείο είναι η ιδιοκτησία… Ούτε έχουμε λόγο να περιμένουμε αδρανείς την επόμενη μαζική εργατική εξέγερση εναντίον τους· οφείλουμε να την προετοιμάσουμε, όσο χρόνο και κόπο κι αν χρειαστεί…

Ψηφιακό φακέλωμα 1

Σάββατο 23 Γενάρη. Χτες sex symbol· και προχτές ο “έχω μια πρωτότυπη ιδέα που λέγεται πιστοποιητικό υγείας”… Μήπως ο ρημαδοΚούλης είναι MVP του πολέμου κατά του αόρατου εχθρού και δεν το έχει καταλάβει κανείς; Ή μήπως είναι ένας φτηνός «νεροκουβαλητής» των «επενδυτών» microsoft και pfizer;

Αυτό που παρουσιάστηκε (απ’ τους μηντιακούς φρουρούς εσωτερικού) σαν «ιδέα Μητσοτάκη» περί πανευρωπαϊκής καθιέρωσης ενός ψηφιακού πιστοποιητικού κουβεντιάζεται εις τα ευρώπας απ’ την περασμένη άνοιξη, και το πρώτο κύμα της πραξικοπηματικής εφόδου. Ουσιαστικά δεν ήταν ο covid που «προκάλεσε» αυτήν την ιδέα του ψηφιακού φακελώματος, αλλά το ακριβώς αντίθετο: η προοπτική της «ψηφιακής καταγραφής» ήταν που έψαχνε να βρει αφορμές για να επιβληθεί! Ο κυρ Βασίλης, ο Άρχοντας Θυρών και Παραθύρων και εκείνοι που εκπροσωπεί, το ξέρουν αυτό καλά. Το ξέρετε κι εσείς: ας φρεσκάρουμε την μνήμη αναπαράγοντας ένα μέρος της αναφοράς μας στις 3 Γενάρη, με τίτλο Οι καθυστερήσεις είναι στο πρόγραμμα.. Οι ανατροπές; Αναφερόμασταν σε γεγονότα του Σεπτέμβρη του 2019:

Κανονικά ως το 2020 (που μας άφησε πρόσφατα) θα έπρεπε αυτό το σχέδιο να έχει προχωρήσει ικανοποιητικά. Πρακτικά τα πράγματα εξελίχτηκαν πιο αργά. Μόλις τον Σεπτέμβρη του 2019, χαρούμενοι οι σωτήρες του κόσμου, ανακοίνωσαν αυτό (ο τονισμός δικός μας):

Η «συμμαχία ID2020» ξεκίνησε ένα καινούργιο πρόγραμμα ψηφιακής ταυτοποίησης στο ετήσιο συνέδριό της στη Ν. Υόρκη, σε συνεργασία με την κυβέρνηση του Μπαγκλαντές, την συμμαχία εμβολιασμών Gavi [κυρ Βασίλης ‘n’ friends] και νέους εταίρους απ’ την κυβέρνηση, τον ακαδημαϊκό κόσμο, και τις οργανώσεις ανθρωπιστικής βοήθειας.

Το πρόγραμμα για την αξιοποίηση της ανοσοποίησης σαν μιας ευκαιρίας για την καθιέρωση ψηφιακών ταυτοτήτων παρουσιάστηκε απ’ το ID2020 σε συνεργασία με το πρόγραμμα “πρόσβασης στην πληροφορία / a2i” της κυβέρνησης του Μπαγκαλντές, την γενική διεύθυνση υγιειονομικών υπηρεσιών και την Gavi, σύμφωνα με την ανακοίνωση.

Η ψηφιακή ταυτότητα είναι μια καταγραφή σε υπολογιστή της ταυτότητας ενός προσώπου, αποθηκευμένη σε ένα μητρώο. Σ’ αυτήν την περίπτωση χρησιμοποιείται για να ιχληλατείται το ποιος έχει εμβολιαστεί.

… Διαμορφώθηκε νωρίτερα φέτος μια συνεργασία μεταξύ της Gavi, της NEC και της Simprints για την χρήση βιομετρικών δεδομένων για να βελτιωθεί η εμβολιαστική κάλυψη στις αναπτυσσόμενες χώρες.

Αν αυτό το τελευταίο σας φαίνεται μυστηριώδες να το εξηγήσουμε: αφορούσε την ψηφιακή δακτυλοσκόπηση των παιδιών «στις αναπτυσσόμενες χώρες» ώστε να μην ξεφύγουν ούτε αυτά… Το ότι η εταιρεία Simprints είναι συνεργάτης της «παγκόσμιας τράπεζας» μπορεί να σας κάνει (ή όχι) σοφότερους / ες.

Το ψηφιακό φακέλωμα ει δυνατόν εκατοντάδων εκατομμυρίων υπηκόων του πλανήτη ΔΕΝ έχει σχέση με την «φροντίδα της υγείας» τους!!! Έχει σχέση με το φακέλωμα σαν φακέλωμα: την συγκέντρωση και την επεξεργασία των προσωπικών δεδομένων τους, για κάθε χρήση από κράτη, επιχειρήσεις, κλπ. Τα αφεντικά του βιο-πληροφορικο-ασφαλίτικο σύμπλεγμα, προσπαθώντας να βρουν τρόπο να νομιμοποιήσουν / επιβάλουν αυτήν την τερατώδη εκστρατεία «ψηφιοποίησης» και ελέγχου των υπηκόων του «πρώτου» όσο και του «τρίτου» κόσμου, κατέληξαν πριν τον covid στο συμπέρασμα ότι ο πιο βολικός τρόπος είναι μέσω των μαζικών εμβολιασμών! Αυτά είχαν αποφασιστεί ήδη το 2019!!! 

(φωτογραφίες επάνω: Άλλη μια πρόσφατη «πρωτοβουλία» κάποιων αρχόντων του βιο-πληροφορικο-ασφαλίτικου συμπλέγματος, για την αξιοποίηση των «εμβολιασμών» κατά, υποτίθεται, του covid…

φωτογραφία κάτω: η οργανωμένη παραπληροφόρηση / αποπληροφόρηση στα συνηθισμένα της!)

Ψηφιακό φακέλωμα 2

Σάββατο 23 Γενάρη. Η συγκεκριμένη κρατική / καπιταλιστική τάση είναι σαφής, δεδομένη, και υπηρετεί τα μέγιστα τα συμφέροντα και τις «ανάγκες» του δυτικού βιο-πληροφορικο-ασφαλίτικου συμπλέγματος. Ο ρημαδοΚούλης είναι ο τελευταίος, καταϊδρωμένος και, απ’ ότι φαίνεται, αρκετά «του χεριού» αυτού του συμπλέγματος ώστε να πλασσάρει αυτόν τον σχεδιασμό χρόνων για … δική του ιδέα!!!

Ενώ, λοιπόν, οφείλουμε να ξέρουμε ότι το ψηφιακό φακέλωμα των πάντων είναι όντως στην ημερήσια διάταξη, αξίζει να δούμε και τα σοβαρά προβλήματα που έχει, προβλήματα εγγενή στην ιδέα – επειδή πρόκειται για πολιτικό κόλπο και όχι, απλά, μια «ουδέτερη» τεχνική καινοτομία.

Περί τίνος πρόκειται; Είτε στο κινητό, είτε σε μια κάρτα όπως είναι η πιστωτική, είτε ακόμα και σε χαρτί, θα έχει ο καθένας / η καθεμιά τον «κωδικό» του. Με την μορφή, κατά πάσα πιθανότητα, QR (στην κίνα αυτή τη μορφή χρησιμοποιεί ήδη το καθεστώς). Ένα απλό σκάνερ, οπουδήποτε (σε σύνορα χερσαία, θαλάσσια, αεροδρόμια, σταθμούς… και προοπτικά σε εισόδους κτιρίων, σε «φραγμένα» τμήματα πόλεων ή σε «νέες πόλεις» με τείχη) θα «διαβάζει» τον κωδικό και θα βγάζει στον υπολογιστή (οποιουδήποτε είδους) τα data εκείνου στον οποίο αντιστοιχεί ο κωδικός. Απ’ τα στοιχεία ταυτότητας ως τα data υγείας (απ’ το ποινικό του μητρώο μέχρι οτιδήποτε άλλο…)

Το λεγόμενο πιστοποιητικό υγείας λοιπόν, που ο σχεδιασμός είναι να δίνεται σα «βραβείο» στον καθένα που είναι φρόνιμος και δέχεται τις πλατφόρμες γενετικής μηχανικής, δεν είναι ένα απλό «έγγραφο», του είδους η αστυνομική ταυτότητα ή το διαβατήριο που ξέρουμε!… Είναι, αντίθετα, το «κλειδί» άρθρωσης με μια τεράστια βάση δεδομένων, ή και σε περισσότερες. Αυτή η βάση δεδομένων, προσωποποιημένη / εξατομικευμένη, θα ανανεώνεται διαρκώς, ακόμα και κάθε φορά που θα επιδεικνύεται ο κωδικός: θα αποθηκεύονται τα «μεταdata», δηλαδή ο χρόνος και ο τόπος επίδειξης του κωδικού, που εύκολα θα συνδυάζονται με άλλα, ώστε να φτιάχνεται διαρκώς το προφίλ των ταξιδιών (αρχικά) και ύστερα των κινήσεων, των συνηθειών, της καθημερινότητας του καθενός. (Η προοπτική είναι αυτός ο κωδικός να χρησιμοποιείται και για πληρωμές μέσω τραπεζών, αντί για τις τωρινές κάρτες, συνεπώς νέες μεγάλες ομάδες προσωπικών data σε συνδυασμό μεταξύ τους θα ενοποιηθούν στις βάσεις…).

Το κύριο σ’ αυτήν την ιστορία είναι η δημιουργία αυτών των ατομικών βάσεων προσωπικών δεδομένων (υγείας και γρήγορα των πάντων) με ενιαίο τρόπο, άρα η κατασκευή μιας διαρκώς ανανεούμενης και καλά ταξινομημένης υπερ-βάσης. Την οποία, φυσικά, οι απλοί υπήκοοι ούτε θα μπορούν ούτε θα διανοούνται να ελέγξουν για τις χρήσεις της! Η υπερ-βάση θα είναι στην κυριότητα των κρατών και των εταιρειών πληροφορικής (που θα σπρώχνουν πάνω ή κάτω απ’ το τραπέζι τα ατομικά data στις ασφαλιστικές, στους εργοδότες, στους μηχανισμούς δημόσιας τάξης, στις διαφημιστικές, κλπ κλπ κλπ).

Κι εδώ έχει προκύψει το πρώτο σοβαρό πολιτικό πρόβλημα – δυστυχώς όχι απ’ τον ταξικό / εργατικό αλλά από τον διακρατικό ανταγωνισμό. Ενώ κάθε κράτος μπορεί να δημιουργήσει τέτοιες μεγα-βάσεις προσωπικών δεδομένων για τους δικούς του υπηκόους, οι υπήκοοι κάθε άλλου κράτους θα υπάγονται στις μεγα-βάσεις των δικών τους αφεντικών. Πράγμα που σημαίνει πως αν ο καϋμός είναι «η απελευθέρωση των ταξιδιών» θα πρέπει τα κράτη να συμφωνήσουν για να δημιουργήσουν μια μεγα-μεγα-βάση δεδομένων, κοινή, με φακελωμένους όλους τους υπηκόους τους με ενιαίο τρόπο· έτσι ώστε η «ταυτότητα» (ή η κατάσταση υγείας) ενός πολωνού τουρίστα να διαπιστώνεται ακαριαία από έναν ελεγκτή στη γερμανία· ή ενός λιθουανού στο ελλαδιστάν…

Ποιο κράτος όμως είναι διατεθειμένο να δώσει αυτόν τον πολύτιμο θησαυρό, την μεγα-βάση δεδομένων των υπηκόων του, για κοινή χρήση άλλων κρατών, απ’ τα οποία κάποια μπορεί να είναι (καπιταλιστικοί) ανταγωνιστές του; Για ποιον λόγο το πολωνικό ή το γαλλικό κράτος θα «άνοιγαν» τις μεγα-βάσεις τους σε χρήση απ’ το γερμανικό όταν το θεωρούν ευθεώς ανταγωνιστικό έως απειλητικό; Και, αν φύγουμε απ’ την «ζώνη σέγκεν» (τα ταξίδια δεν περιορίζονται σ’ αυτήν) ποιοί δυτικοί θα έδιναν τις μεγα-βάσεις τους σε χρήση του Πεκίνου, της Μόσχας ή οποιουδήποτε άλλου παρόμοιου rival;

Το επιχείρημα, λοιπόν, υπέρ του ψηφιακού φακελώματος του είδους «μα για να μπορείτε να ταξιδεύτετε όλοι εσείς οι 80+ οι οποίοι, πού σας χάνουμε πού σας βρίσκουμε; στα αεροδρόμια την βγάζετε!» σκοντάφτει πάνω στο προφανές γεγονός ότι η χρήση ενός ψηφιακού «πιστοποιητικού υγείας» απαιτεί την διασύνδεση των πληροφορικών συστημάτων και των βάσεων δεδομένων (των υπηκόων) των κρατών· κάτι που τουλάχιστον αυτή τη στιγμή δεν είναι πολιτικά ούτε εφικτό ούτε επιθυμητό! Είναι, προφανώς, αυτή η καθόλου λεπτομέρεια που έκανε την υπέρ του ψηφιακού φακελώματος «πολιτική πρόταση» του ρημαδοΚούλη γελοία· αλλά, φαίνεται, ένοιωσε κατάλληλος να την κουβαλήσει…

Αυτό είναι μόνο ένα απ’ τα προβλήματα που έχει η σχετικά άμεση καθιέρωση του «ψηφιακού πιστοποιητικού» σαν διαβατηρίου για διασυνοριακές μετακινήσεις. Μπορεί όμως να εφαρμοστεί μια χαρά εντός συνόρων. Τόσο για την εμπέδωση του γενικευμένου ψηφιακού ελέγχου όσο και για την διαρκή συγκέντρωση και επεξεργασία του «νέου πλουτοπαραγωγικού πόρου», των προσωπικών δεδομένων του καθενός.

(φωτογραφία: Την είχαμε βάλει στην διπλή αναφορά μας στις 8 Αυγούστου 2020 Επειδή πρέπει να είσαι εξάρτημα 1,2 – στην οποία σας παραπέμπουμε για περισσότερα σχετικά με την χρήση των «εμβολίων» ως μέσου για το γενικευμένο ψηφιακό φακέλωμα).

«Ανάσταση νεκρών»;

Σάββατο 23 Γενάρη. …Το χάρισμα να αναζωπυρώνει τη σπίθα της ελπίδας στο παρελθόν έχει εκείνος μόvο ο ιστορικός που είναι απόλυτα πεισμένος ότι ούτε ακόμη και οι νεκροί δεν θα ‘ναι ασφαλείς από τον εχθρό, εάν αυτός νικήσει. Και ο εχθρός αυτός δεν έχει πάψει να νικά…

Αυτό έγραψε ανάμεσα σε άλλα ο Walter Benjamin στις Θέσεις για τη φιλοσοφία της ιστορίας… Αλλοίμονο αν ήξερε πόσο ακριβής θα ήταν λίγες δεκαετίες μετά την αυτοκτονία του….

Το μαγαζί του κυρ Βασίλη, η microsoft, πατένταρε τον περασμένο Δεκέμβρη την κατασκευή της ομιλίας (και της τεχνητής νοημοσύνης) μιας μηχανής (: chat bot) με βάση τα πραγματικά χαρακτηριστικά οποιουδήποτε συγκεκριμένου ανθρώπου. (Φωτογραφία επάνω). Και επειδή, προς το παρόν, είναι δύσκολο να κλαπούν (ή να δοθούν δωρεάν) όλα τα data ενός ζωντανού ανθρώπου, η microsoft θα στήσει την τεχνολογία «αντιγραφής» πάνω στα data νεκρών…

Επειδή ίσως θα φρικάρετε (και επειδή είναι πάντα καλύτερο να καταλαβαίνουμε σε σχέση με το να αντιδρούμε συγκινησιακά) μεταφράζουμε κατ’ αρχήν την περιληπτική παρουσίαση του σχεδίου:

Παραδείγματα από τωρινές ανακοινώσεις περιγράφουν συστήματα και μεθόδους δημιουργίας ενός οικείου chat bot από ένα συγκεκριμένο πρόσωπο. Γι’ αυτόν τον σκοπό κοινωνικά δεδομένα (π.χ. εικόνες, data φωνής, αναρτήσεις σε social media, ηλεκτρονικά μηνύματα, γράμματα, κλπ) του συγκεκριμένου προσώπου θα πρέπει να συγκεντρωθούν. Τα social data μπορούν να χρησιμοποιηθούν για να δημιουργηθεί ή να τροποποιηθεί ένα συγκεκριμένο ευρετήριο (των χαρακτηριστικών) της συγκεκριμένης προσωπικότητας ενός ατόμου. Το ειδικό αυτό ευρετήριο μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να εκπαιδευτεί ένα chat bot να συζητάει με βάση την προσωπικότητα ενός συγκεκριμένου ατόμου. Κατά την διάρκεια τέτοιων συζητήσεων, μία ή περισσότερες βάσεις δεδομένων οικειότητας ή/και APIs μπορούν να χρησιμοποιηθούν για να υπάρχει ανταπόκριση στα λόγια ή/και στις ερωτήσεις του χρήστη, αν τα κοινωνικά data δεν μπορούν να προσφέρουν δεδομένα. Για κάποιους σκοπούς, διδιάστατα ή τρισδιάστατα μοντέλα ενός συγκεκριμένου προσώπου μπορεί να δημιουργηθούν με την χρήση φωτογραφιών, πληροφοριών βάθους ή/και δεδομένων video σχετιζόμενων με το συγκεκριμένο πρόσωπο.

Αν και το κυρίως κείμενο της πατέντας είναι πιο αναλυτικό, μπορεί να καταλάβει κάποιος κι απ’ την πιο πάνω περίληψη ότι το μαγαζί του κυρ Βασίλη δεν ενδιαφέρεται να φτιάξει μηχανικές απομιμήσεις συγκεκριμένων νεκρών ανθρώπινων χαρακτήρων παρά μόνο επειδή δεν υπάρχει έλεγχος ή/και «ιδιοκτησία» στα ψηφιακά δεδομένα κάποιου που έχει πεθάνει… Συνεπώς η εταιρεία μπορεί να τα χρησιμοποιήσει δωρεάν και κατά βούληση, έτσι ώστε να φτιάξει, να δοκιμάσει και να «κουρντίσει» τους κατάλληλους αλγόριθμους.

Ο απώτερος στόχος που μπορούμε να διακρίνουμε πίσω απ’ αυτήν την πατέντα είναι η κατασκευή διαφορετικών «μηχανικών χαρακτήρων» που να είναι (ή να μοιάζουν) ανθρώπινοι. Άλλος, για παράδειγμα, μπορεί να είναι «ευέξαπτος»· άλλος μπορεί να είναι «χιουμορίστας»· κ.ο.κ.

Αυτό δίνει άλλες διαστάσεις και δυναμικές στην καθολική και διαρκή συγκέντρωση προσωπικών δεδομένων που μεθοδεύει το βιο-πληροφορικο-ασφαλίτικο σύμπλεγμα, αξιοποιώντας την υγιεινιστική τρομοεκστρατεία που το ίδιο έστησε. Για παράδειγμα θα ήταν εφικτό (στο όχι και τόσο μακρινό μέλλον) οι περιβόητοι «οικιακοί βοηθοί» τύπου Siri ή Alexa (τα οικιακά μηχανικά «κέντρα ελέγχου» της καθημερινότητας…) να αποκτήσουν και «προσωπικότητα», είτε on demand είτε σύμφωνα με τις προτάσεις των ειδικών (ψυχο-βιο-πληροφορικών;) για το ποια μηχανική προσωπικότητα ταιριάζει σε κάθε χρήστη…

Θα ονομάζαμε (και) το συγκεκριμένο πατεντάρισμα, την συγκεκριμένη «πνευματική ιδιοκτησία», νεκροπολιτική. Αλλά θα χρειαστεί πολύς καιρός, άγνωστο πόσο πολύς, μέχρι να αρχίσουν αυτά τα ζητήματα να γίνονται κατανοητά σε ένα υπολογίσμο τμήμα των σύγχρονων εργατών. Κι ως τότε θα πρέπει να υπερβάλλουμε εαυτούς για να καθυστερήσουμε, έστω, την προέλαση του εχθρού…

«Βιομετρία»

Κυριακή 3 Γενάρη. Όταν κάποιος / κάποια “κλειδώνει και ξεκλειδώνει” το κινητό του με το δάκτυλό του νοιώθει ασφάλεια… έτσι δεν είναι; Ότι αν το χάσει ή το κλέψουν δεν θα μπορούν να το ανοίξουν… Το ίδιο αν η ίδια δουλειά γίνεται με «αναγνώριση προσώπου» – μέσω κάμερας. Ή «αναγνώριση φωνής»… Είναι πιο εύκολο, πιο γρήγορο και πιο παιχνιδιάρικο – σε σχέση, ας πούμε, με το να πρέπει να πληκτρολογήσει κανείς έναν κωδικό… Ταμάμ.

Όλοι αυτοί οι χαρούμενοι πελάτες ξέρουν τι είναι η βιομετρία; Και που σημαδεύει;

Τυπικά «βιομετρία» είναι οποιαδήποτε μέτρηση και οποιοσδήποτε υπολογισμός αφορά το ανθρώπινο σώμα. Κάποτε οι αστυνομικές ταυτότητες σημείωναν το ύψος, το χρώμα των ματιών και των μαλλιών: αυτά ήταν βιομετρικά δεδομένα. Αλλά ήταν μια πρωτόλεια συσσώρευση τέτοιων δεδομένων. Σε ψηφιακές συνθήκες τα βιομετρικά δεδομένα όχι μόνο «απέκτησαν» (!) την δυνατότητα να αποθηκεύονται, να κατατάσσονται, να γίνονται αντικείμενο επεξεργασίας, ομαδοποιήσεων, συγκρίσεων, διαλογής σε χρόνο dt, όχι μόνο να είναι εύκολα ανακλήσιμα (άρα και αξιοποιήσιμα), αλλά επίσης άρχισαν να πολλαπλασιάζονται. Πράγμα αναμενόμενο: αν βρεις τρόπο να αξιοποιήσεις τους κόκκους της άμμου θα σηκώσεις όλη την παραλία… Θα ρίξεις φουρνέλα και θα φτιάξεις άλλη μια.

Η πρώτη και καθόλου παιχνιδιάρικη σκοπιμότητα της διεύρυνσης και της ψηφιακής αποθήκευσης / επεξεργασίας των βιομετρικών δεδομένων είναι όχι απλά η «ταυτοποίηση» αλλά, επίσης, η remote επιτήρηση καθενός που μπορεί να ταυτοποιηθεί ψηφιακά. Η χρήση λογισμικού «αναγνώρισης προσώπου» τόσο απ’ το κινέζικο όσο και απ’ το ρωσικό καθεστώς (αυτά το είπαν ανοικτά, άλλα είναι αναμενόμενο ότι έκαναν το ίδιο χωρίς να το φωνάξουν…) σε χιλιάδες (κρατικές κατ’ αρχήν) κάμερες παρακολούθησης σε δημόσιους χώρους, με επιχείρημα … τον covid (τι άλλο; ένας ιός τεράστιο πλυντήριο!) τους τελευταίους μήνες δεν ανήκει στο παιχνιδιάρικο ξεκλείδωμα μιας συσκευής που θεωρείται «προσωπική» (ενώ δεν είναι). Εξυπακούεται: η ιδιοκτησία των βιομετρικών data δεν ανήκει στον καθένα αλλά σ’ εκείνον που τα συγκεντρώνει και τα επεξεργάζεται. (Ο gdpr προσπάθησε να το εμποδίσει αυτό – κι έτσι βρίσκεται εκεί που τον έριξε η υγιεινιστική τρομοεκστρατεία…)

Υπάρχει και μια δεύτερη σκοπιμότητα, λιγότερο κατανοητή: η υιοθέτηση μιας συγκεκριμένης αντίληψης απ’ την μεριά των υποτελών, που αφορά τους εαυτούς τους σαν «συλλογή δεδομένων», των οποίων η διάχυση «εξανθρωπίζει»… Data macht frei λέει η πύλη των κάτεργων της 4ης βιομηχανικής επανάστασης, σε πάμπολλες γλώσσες, παντού στο πλανήτη – αλλά είναι αόρατη.

Πρόκειται για την ψηφιακή εκδοχή της αυτο-επιτήρησης, σύμφωνα με την οποία το profiling που δημιουργείται απ’ την ενιαία επεξεργασία των βιομετρικών και του συνόλου των κοινωνικών data του καθενός επιδέχεται έπαινο ή ψόγο· επιβράβευση ή τιμωρία. Αν η αλγοριθμική μηχανή σου «ανοίγει τις πόρτες» (κυριολεκτικά ή μεταφορικά) είναι επειδή σε «αναγνωρίζει» σαν τον σωστό άνθρωπο. Όπου το «σωστός» αφορά την συμπεριφορά σου σύμφωνα με τις νόρμες.

Πέρα απ’ τα εξωτερικά χαρακτηριστικά (πρόσωπο, ίριδα ματιών, δακτυλικό αποτύπωμα, φωνή…) τα βιομετρικά δεδομένα (δηλαδή η υπεξαίρεσή τους) είναι υπό μαζική αναβάθμιση. Με τα δεδομένα υγείας. Το «ψηφιακό πιστοποιητικό εμβολιασμού» που ακόμα και το ρημαδοελλαδιστάν υπόσχεται σ’ όσους υποκύψουν στον εκβιασμό της τρομοεκστρατείας και πλατφορμιαστούν, είναι το πρώτο βήμα. Και, φυσικά, δεν πρόκειται για «θεωρία συνωμοσίας» όπως γουστάρουν να πιστεύουν οι συμβιβασμένοι. Τόσο σαν έξοδο όσο και σαν διαδικασία, το ψηφιακό φακέλωμα όσων πλατφορμιαστούν τώρα θα ήταν δυσαναλόγα μεγάλο – αν επρόκειτο μόνο για την αντιμετώπιση του τσαχπίνη. Ακόμα κι αν για κάποιο διάστημα το συγκεκριμένο «βιομετρικό / βιολογικό δεδομένο» ανοίγει πόρτες (αεροπλάνων, εμπορικών κέντρων, γηπέδων ή συναυλιών – ακόμα και δουλειών…). Σε δύο ή τρία χρόνια, όταν ο τσαχπίνης θα έχει αποκατασταθεί σαν ένα ακόμα «συνάχι», το ανάλογο πιστοποιητικό πλατφορμιασμού εναντίον του θα είναι άχρηστο!

Η ψηφιακή διαχείριση των προσωπικών δεδομένων υγείας τόσο σαν υποδομή και σαν ιδεολογία, όσο και σαν συσσώρευση / επεξεργασία / χρήση / αξιοποίηση είναι μια επένδυση διαρκείας. Αυτή η διαχειριση δεν έχει αξία σαν στιγμή – και ο τωρινός πλατφορμιασμός είναι «στιγμή». Έχει αξία σαν διάρκεια. Η διάρκεια είναι που διαμορφώνει την συσσώρευση (των data). Συνεπώς, απ’ την στιγμή που γίνονται τα εγκαίνια αυτής της ψηφιακής συσσώρευσης (με αντάλλαγμα / τυράκι μερικές ανοικτές πόρτες) ένα μόνο μπορεί να ακολουθήσει: το ες αεί.

Για πάντα.