Tag: παλαιστίνη

Παρασκευή 30 Μάρτη. Το άλλο συμμαχικό κράτος του ελλαδιστάν στο όλο και πιο ζόρικο σχέδιο “περικύκλωσης της ανατολικής Μεσογείου”, το ισραηλινό, πιάνει από σήμερα “δουλειά” στο μεγαλύτερο στρατόπεδο συγκέντρωσης του κόσμου: στη λωρίδα της Γάζας.

Από αύριο ξεκινάει η “μέρα της γης” που φέτος θα κρατήσει πολλές βδομάδες. Η “μέρα της γης” είναι μια μέρα διαδηλώσεων των παλαιστινίων σ’ όλο τον κόσμο, στη μνήμη της δολοφονίας 6 αράβων απ’ τον ισραηλινό στρατό, το 1976, όταν υπερασπίστηκαν τα χωράφια τους ενάντια στην “κατάσχεσή” τους για να κτιστούν παράνομα ισραηλινοί οικισμοί. Τότε, το 1976, είχαν τραυματιστεί τουλάχιστον άλλοι 100 και πολύ περισσότεροι είχαν συλληφθεί στη διάρκεια της τοπικής παλαιστινιακής ανταρσίας.

Φέτος, θα γίνει πολύ μεγάλη διαδήλωση παράλληλα με τον “φράχτη” της φυλακής που λέγεται Γάζα. Αλλά μετά έχει σχεδιαστεί η κατασκήνωση χιλιάδων παλαιστινίων μπροστά απ’ τον φράκτη, μέχρι τουλάχιστον τις 15 Μάη, οπότε γίνονται οι διαδηλώσεις για την “μέρα της καταστροφής” (Nakba), υπενθύμιση του εξανδραποδισμού τουλάχιστον 700.000 αράβων απ’ τη γη τους για να δημιουργηθεί το “ισραηλινό κράτος” – το 1948. H 15^η Μάη είναι επίσης επέτειος για το μιλιταριστικό, ρατσιστικό ισραηλινό καθεστώς… Και, σύμφωνα με τα λεγόμενα του ψόφιου κουναβιού, αυτή την ημέρα φέτος θα ανακοινωθεί η εγκατάσταση της αμερικανικής πρεσβείας στην Ιερουαλήμ…

Στη διάρκεια αυτών των βδομάδων από αύριο θα γίνονται τουλάχιστον κάθε Παρασκευή διαδηλώσεις σε όλα τα κατεχόμενα, ενάντια στον κατοχικό ισραηλινό καθεστώς. Το οποίο έχει προετοιμαστεί: πέρα απ’ την υπόλοιπη στρατοαστυνομία, μια εκατοντάδα ελεύθερων σκοπευτών θα βρίσκονται διασκορπισμένοι στην ισραηλινή πλευρά του «φράχτη» – με προφανείς διαταγές…

(φωτογραφία: Παλαιστίνιοι διαδηλώτες «στα κάγκελα»… Χτες, σήμερα, αύριο…)

Τετάρτη 28 Μάρτη. Υπάρχουν διάφορα οφέλη με την κατάργηση του «ουδέτερου τρίτου» σε οποιαδήποτε διένεξη μεταξύ ισότροπων αντιπάλων (κρατών, για παράδειγμα). Αν οι «αντίδικοι» έχουν δεχτεί ότι ένας τέτοιος «ουδέτερος τρίτος» πρέπει και μπορεί να υπάρχει, τότε όποιος διαφωνεί με τον έναν δεν σημαίνει ότι συμφωνεί με τον άλλον. Μπορεί, κάλιστα, να εκκινεί στη διαμόρφωση της γνώμης του απ’ τα δεδομένα (ή κάποια απ’ αυτά) του «ουδέτερου τρίτου».

Όταν όμως αυτή η θέση έχει καταργηθεί απ’ την ίδια την διαδικασία της όξυνσης του ενδοκαπιταλιστικού ανταγωνισμού (αν και μέσα στον καπιταλισμό δημιουργήθηκε!!!) τότε όποιος είναι δύσπιστος ή ερευνά το αγγλο-αμερικανικό θεώρημα περί «ρωσικής δηλητηρίασης των Skripal» δεν μπορεί να είναι τίποτα άλλο από πράκτορας, ατζέντης της Μόσχας! (Και το ανάποδο..) Το ίδιο ακριβώς μπορεί να διαπιστώσει και να επιβεβαιώσει κανείς σε πολλά ακόμα. (Για παράδειγμα, όποιος είναι υπέρ των παλαιστινίων και κατά του ρατσιστικού ισραηλινού κράτους, δεν μπορεί παρά να είναι «αντισημίτης», «εκκολαπτόμενος νεοναζί» και, φυσικά, πράκτορας της Τεχεράνης… Έτσι λένε τα παπαγαλάκια… Ακόμα και για εκατοντάδες χιλιάδες εβραίους σ’ όλο τον κόσμο, που είναι εχθρικοί στην ιμπεριαλιστική πολιτική του Τελ Αβίβ…).

Ο μανιχαϊσμός δεν είναι η μόνη πολιτική του κεφάλαιου, των κρατών, των αφεντικών. Το «ή με εμάς ή εναντίον μας» που είχε μεγαλόφωνα δηλώσει το 2003 το αμερικανικό καθεστώς με το στόμα του Μπους του Β είναι, γίνεται, η κυρίαρχη και κυριαρχική πολιτική των αφεντικών όταν οι ενδοκαπιταλιστικές αντιθέσεις οξύνονται· όταν τα μετόπισθεν πρέπει να μπετοναριστούν επί ποινή «προδοσίας»· όταν οι αναμετρήσεις απαιτούν την επιστράτευση των πάντων, και σίγουρα την απαγόρευση (ή την υπονόμευση) οποιασδήποτε σοβαρής αντίδρασης / αντίρρησης. Έχει συμβεί κι άλλες φορές στο παρελθόν· συμβαίνει και τώρα.

Κυριακή 18 Μάρτη. Το γεγονός ότι το ελληνικό κράτος / βαθύ κράτος / κεφάλαιο παράγει τον τελευταίο καιρό τεράστιες ποσότητες «αντιτουρκισμού», άλλοτε ψευδολογώντας, άλλοτε διαστρεβλώνοντας και άλλοτε υπερβάλλοντας, δεν πρέπει να εννοηθεί σαν κάτι ξεκομένο απ’ την συμμαχία της Αθήνας με την Ουάσιγκτον, το Τελ Αβίβ και το Κάιρο. Μπορεί, μεν, ο ελληνικός ιμπεριαλισμός και οι μηχανές του να μην έχουν πολλά να προσφέρουν στην αντιμετώπιση …. της «ρωσικής και της ιρανικής απειλής στην ανατολική Μεσόγειο»· μήπως, όμως, προσέφεραν κάτι στον Α ή και στον Β παγκόσμιο πόλεμο; Όχι. Το ελληνικό κράτος / βαθύ κράτος / κεφάλαιο ουρλιάζει δημαγωγικά για να κρατάει μπετοναρισμένο το εσωτερικό, το κοπάδι των υπηκόων· «και βλέπουμε»…

Το Τελ Αβίβ, ο σύμμαχος της Αθήνας, κατηγορεί επίσης την Άγκυρα… Όχι για τα νοτιοκυπριακά «οικόπεδα», ούτε για τα «δυο παληκάρια» (που πιάστηκαν «όμηροι» στα σύνορα..). Την κατηγορεί ότι έχει στήσει μηχανισμό ώστε η παλαιστινιακή Χαμάς να συγκεντρώνει και μεταφέρει μεγάλα ποσά χρημάτων στη λωρίδα της Γάζας και τη δυτική Όχθη. Όχι μόνο ότι κάνει «τα στραβά μάτια» αλλά ότι ενισχύει τουλάχιστον οικονομικά την οργάνωσηπου (κατά τους ισραηλινούς καθεστωτικούς) προσπαθεί να ενισχύσει τους μηχανισμούς της στη δυτικη Όχθη.

Στα μέσα Γενάρη οι ισραηλινές μυστικές υπηρεσίες έδεσαν (και αργότερα απέλασαν μετά τις ανακρίσεις) έναν τούρκο δικηγόρο, τον Kamil Tekeli – με την κατηγορία της συμμετοχής του σ’ αυτό το κύκλωμα “λαθραίας μεταφοράς χρημάτων”. Κατά το Τελ Αβίβ ο Tekeli «δούλευε» για τον Zahar Jabareen, ένα στέλεχος της Χαμάς, που βρίσκεται στην τουρκία.

Πριν 35 ή 40 χρόνια τα κανάλια της οικονομικής ενίσχυσης της παλαιστινιακής αντίστασης θα περνούσαν απ’ την Αθήνα. Όχι πια, εδώ και πολλά χρόνια. Οι εθνικές δημαγωγικές κραυγές μπορεί να «σημαδεύουν τον σουλτάνο», αλλά έχουν το άλλο μάτι τους εκεί που βασιλεύουν οι «πατριωτικές σιωπές»: στη δράση του ισραηλινού μιλιταρισμού / απαρτχάιντ…

Δευτέρα 5 Μάρτη. … Τέλος, η απόφαση του Αμερικανού προέδρου [σ.σ.: η ανακήρυξη της Ιερουσαλήμ / Quds σαν πρωτεύουσας του ισραήλ…] θα έχει θετικές συνέπειες για τον ελληνισμό και την Ορθοδοξία στη Μέση Ανατολή. Η διατήρηση του υφιστάμενου ιδιοκτησιακού και προσκυνηματικού καθεστώτος των Πανάγιων Προσκυνημάτων είναι ένα ζήτημα πρωταρχικού ενδιαφερόντος για την Ελλάδα. Η ισραηλινή κυβέρνηση το γνωρίζει καλά αυτό και έχει αναγνωρίσει με κατηγορηματικό τρόπο τα δικαιώματα του ελληνορθόδοξου Πατριαρχείου Ιεροσολύμων. Επίσης, έχει στηρίξει έμπρακτα τον ελληνικό χαρακτήρα του Πατριαρχείου, παρά την προσπάθεια ορισμένων Παλαιστινίων ηγετών να απομονώσουν τον ελληνόφωνο κλήρο από το δοκιμαζόμενο ποίμνιό του. Η αναγνώριση της Ιερουσαλήμ ως πρωτεύουσας του ισραηλινού κράτους διασφαλίζει την παρουσία και τα δικαιώματα του ελληνισμού και της Ορθοδοξίας στους Άγιους Τόπους. Αυτό είναι το πιο σημαντικό.

Και για τον λόγο αυτό θα έπρεπε να την ακολουθήσουμε.

Έτσι τελειώνει το άρθρο του ο γνωστός Μάκης με το τσεκούρι (κατά κόσμον Βορίδης) στη χθεσινή καθεστωτική «καθημερινή». Είναι ένα άρθρο που, το ξέρουμε, θα το υπέγραφαν, έστω και σιωπηρά αλλά με χαρά, πολλοί και διάφοροι (ονόματα δεν λέμε…) μιας και αποδεικνύει, επιτέλους, ότι ένα καλό κομμάτι του ντόπιου φασισταριού μόνο για «αντι-σιωνισμό» δεν μπορεί να κατηγορηθεί. Ευτυχώς, λοιπόν, βρίσκονται κι αυτοί οι φασίστες απ’ την “καλή μεριά”: του Τελ Αβίβ…

Χαράς ευαγγέλια για τους “αντι-ιμπεριαλιστές” διαφόρων ειδών – έτσι δεν είναι;

(φωτογραφία πάνω: Μέλη της Neturei Karta, μιας υπερ-ορθόδοξης εβραϊκής οργάνωσης, διαμαρτύρονται κατά της ισραηλινής κατοχής, στη Χεβρώνα, στις 23 Φλεβάρη. Αυτοί είναι σαφέστατα και εβραίοι και αντι-σιωνιστές!!! Κι έτσι προκαλούν πονοκεφάλους σ’ όσους, ακολουθώντας πιστά το manual, προσπαθούν να κάνουν το άσπρο μαύρο – και το κόκκινο του παλαιστινιακού αίματος αόρατο…

κάτω: ο 18χρονος Ismail Abu Riyala δολοφονήθηκε μέσα στη βάρκα του ενώ ψάρευε στη θάλασσα της λωρίδας της Γάζας, απ’ το ισραηλινό ναυτικό, στις 25 Φλεβάρη. Δυο ακόμα παλαιστίνιοι ψαράδες που ήταν μαζί του τραυματίστηκαν. Το αίμα του Ismail είναι ό,τι απέμεινε στο κατάστρωμα.

Ο κάθε βορβορίδης – και είναι πια τόσοι πολλοί – γιορτάζει!)

Κυριακή 25 Φλεβάρη. Προφανώς “δεν είναι θέμα” – τα “εθνικά συμφέροντα” το απαγορεύουν. Και δείτε πόσο αθόρυβα δουλεύουν αυτά τα “εθνικά συμφέροντα” όταν πρόκειται για την παραπληροφόρηση ή/και την αποπληροφόρηση / αποσιώπηση ή/και την διαστρέβλωση.

Αλλά η αντικατοχική εξέγερση στην Παλαιστίνη συνεχίζετα! Την περασμένη Παρασκευή τουλάχιστον 30 διαδηλωτές τραυματίστηκαν από (πραγματικές) σφαίρες του ισραηλινού στρατού κατοχής. Οι μισοί στη δυτική Όχθη (στην Ιεριχώ, τη Ναμπλούς και την Ραμάλα), και οι άλλοι μισοί στη λωρίδα της Γάζας.

(φωτογραφίες. Πάνω: παλαιστίνιοι διαδηλωτές, μέσα σε καπνογόνα και δακρυγόνα, στις 23/2 στο ισραηλινό μπλόκο της Hawara, στη Ναμπλούς.

Κάτω: με τις σφενδόνες κατά του ισραηλινού στρατού κάπου στον «φράχτη» της μεγαλύτερης ανοικτής φυλακής στον κόσμο, της λωρίδας της Γάζας – πάλι προχτές…)

Σάββατο 24 Φλεβάρη. Μέσα στον ερχόμενο Μάη η Ουάσιγκτον πρόκειται να εγκαινιάσει την ισραηλινή πρεσβεία της στην Ιερουσαλήμ / al Quds. Για να συμπέσει (λένε οι αμερικάνοι) με την επέτειο των 70 χρόνων απ’ την δημιουργία του ισραηλινού κράτους.

Για τους άραβες / παλαιστίνιους η 15^η Μάη είναι ημέρα πένθους. Λέγεται “Nakba”, που σημαίνει καταστροφή: ανάμεσα στο 1947 και 1949 τουλάχιστον 750.000 αυτόχθονες (σ’ ένα συνολικό πληθυσμό, τότε, 1,9 εκατομυρίων ψυχών) εξανδραποδίστηκαν απ’ τα σπίτια και τα χωράφια τους για να «δημιουργηθεί χώρος για το ισραηλινό κράτος». Ήταν μια τρομακτική σε έκταση εθνική εκκαθάριση που απλά συνεχίστηκε και συνεχίζεται με διεθνείς πρωτοκοσμικές ευλογίες.

Η ανακήρυξη της («μετακόμισης» της) αμερικανικής πρεσβείας σε λιγότερο από 3 μήνες είναι βιαστική. Δεν έχει κατασκευαστεί κτήριο, και ουσιαστικά θα πρόκειται για ενίσχυση ενός προξενείου που είχε η Ουάσιγκτον στην Ιερουσαλήμ / Quds με προσωπικό απ’ την τωρινή πρεσβεία στο Τελ ΑΒίβ· και την συμβολική αναβάθμισή του. Πολλές πρεσβευτικές λειτουργίες θα παραμείνουν στο Τελ Αβίβ, μέχρις ότου κατασκευαστεί καινούργια κτίριο.

Γιατί βιάζονται οι αμερικάνοι; Σίγουρα όχι για καλό…

Σάββατο 24 Φλεβάρη. Την ίδια ώρα, όμορφα και ωραίa, το ισραηλινό κράτος επεκτείνει το απαρτχάιντ καθεστώς του – ανενόχλητο έως επιβραβευόμενο. Η κυβέρνηση και ο στρατός έδωσαν διαταγή εκκένωσης τριών τουλάχιστων οικισκών (μεγέθους από 30 ως 50 σπίτια ο καθένας) στην κοιλάδα του Ιορδάνη, στα περίχωρα της ανατολικής Ιερουσαλήμ. Πρόκειται για τους οικισμούς Ein al-Hilweh, Umm Jamal και Jabal al-Baba, που κατοικούνται από φτωχούς αγρότες και βοσκούς, κάποιοι απ’ τους οποίους είναι βεδουΐνοι «εσωτερικοί μετανάστες» της επέκτασης του ισραηλινού κράτους.

Οι οικισμοί αυτοί βρίσκονται ανάμεσα στο ισραηλινό μεγα-αποικιακό project του Maaleh Adumim και στην αραβική ανατολική Ιερουσαλήμ. Ο Maaleh Adumim πρόκειται να επεκταθεί με την προσθήκη χιλιάδων νέων οικοδομών (σε κατεχόμενη παλαιστινιακή γη) έτσι ώστε να “πέσει πάνω” στην ανατολική Ιερουσαλήμ. Πρόκειται για τμήμα του σχεδίου για εθνική εκκαθάριση του ανατολικού τομέα της πόλης και όλων των γύρω περιοχών και εποικισμό τους από ισραηλινούς, ώστε η Ιερουσαλήμ να κατακτηθεί απόλυτα.

Παρασκευή 9 Φλεβάρη. Αν είχατε απορία, συνεχίζεται η εξέγερση στα κατεχόμενα της παλαιστίνης. Οι διαδηλωτές με πέτρες, οι ισραηλινοί στρατόμπατσοι με σφαίρες – και δολοφονίες.