Tag: παλαιστίνη

Σάββατο 6 Απρίλη. Γράφαμε μόλις πριν 5 ημέρες, την Δευτέρα 1 Απρίλη (η “νέα μέση Ανατολή”) μεταξύ άλλων:

…Ποιοί είναι οι σημαντικότεροι στόχοι αυτής της «συνεννόησης»; Αφενός να εξουδετερωθεί η αμερικανική επιρροή (και έδραση) στην ευρύτερη περιοχή – κι αυτό αφορά τις ypg… Αφετέρου η εξασφάλιση του ότι ο καταριανό και το ιρανικό φυσικό αέριο, μαζί με το πετρέλαιο του ιράν, του ιράκ και της συρίας, θα φτάσουν μελλοντικά, μέσω αγωγών, που θα διατρέχουν ιράν, ιράκ, συρία (και θα διακλαδώνονται προς τουρκία μεριά, προς τα βόρεια, για να συναντηθεί το καταριανό και το ιρανικό γκάζι με το ρωσικό στον turk stream…), ως τις συριακές (ή και τις λιβανέζικες) όχθες της Μεσογείου. Πρώτη επιλογή λιμανιού η Λατάκεια… Οι αγωγοί αυτοί (έτσι πάει ο σχεδιασμός) θα συνοδεύονται στην χάραξή τους από δίκτυα ηλεκτρισμού και υποδομές χερσαίων μεταφορών, οδικών και σιδηροδρομικών…

Συνεπώς δεν ξαφνιαστήκαμε (το ίδιο ευχόμαστε και σ’ εσάς!) με την χθεσινή ανακοίνωση: η Δαμασκός νοικιάζει ένα τμήμα του λιμανιού της Λατάκειας στην Τεχεράνη – για εμπορική χρήση. Δεν χρειάζεται, άλλωστε, κάτι παραπάνω: το λιμάνι είναι δίπλα στην ρωσική αεροπορική βάση στο Hmeimin, και λίγο νότια απ’ την ρωσική ναυτική βάση στην Tartus…

Δεν ξαφνιαστήκαμε ούτε με τις οιμωγές που άρχισαν να ακούγονται (δημαγωγικά) με το άκουσμα της είδησης: η Τεχεράνη (λένε οι ατζέντηδες του άξονα Ουάσιγκτον – Τελ Αβίβ – Ριάντ) θα χρησιμοποιήσει το λιμάνι για στρατιωτικούς σκοπούς. Είναι, απλά, γελοίο: για να πηγαινοέρχονται ιρανικά πολεμικά στη Λατάκεια θα πρέπει να πλέουν σ’ όλη την Ερυθρά Θάλασσα, να διασχίζουν την διώρυγα του Σουέζ (υπό τον έλεγχο του εχθρικού προς την Τεχεράνη χουντοκαραβανά Sisi…), να περνάνε στα ανοικτά του ισραηλινού κράτους… Που σημαίνει: άστο!!!

Δεν θέλει, λοιπόν, στρατιωτική βάση στη Λατάκεια η Τεχεράνη (και, σίγουρα, δεν μπορεί να την αποκτήσει). Ούτε το μπλοκ της Αστάνα έχει ανάγκη μια τέτοια βάση εκεί. Φτάνουν οι ρωσικές. Όμως…

Σάββατο 6 Απρίλη. Όμως, καθώς ο άξονας είναι μπροστά σε εξελίξεις που δεν μπορούσε ούτε στους χειρότερους εφιάλτες του να φανταστεί πριν από 4 χρόνια, θα “αρρωστήσει” ακόμα πιο βαριά. Ο νο 1 υποψήφιος υψηλού πυρετού με καντήλες είναι το φασιστικό, απαρτχάιντ καθεστώς του Τελ Αβίβ, και οι επόμενες (μετά τις εκλογές σε 3 μέρες) πολιτικές του βιτρίνες. Μπορεί να είναι ο αναγνωρισμένα φασίστας Netanyahou. Μπορεί να είναι ο «κεντρώος» φασίστας στρατηγός Gantz. Όποιος και νάναι, τους ίδιους αφρούς θα βγάζει.

Τον Μάη του 2018, σε μια απ’ τις γνωστές συναντήσεις της συμμορίας των 3 στη Λευκωσία, ο Netanyahou είχε προφητέψει ότι:

… Το ιράν ελπίζει να φτιάξει ναυτική βάση στη Μεσόγειο, για τα πολεμικά του και τα υποβρύχιά του, που θα αποτελούν «χειροπιαστή απειλή» για τους πάντες… Εννοείται (με τον Τσίπρα και τον Αναστασιάδη δίπλα του) ότι συνέχισε με το πόσο αποφασισμένος είναι να το εμποδίσει…

Αυτή θα είναι η «γραμμή» που θα παίξει ο άξονας, για να δικαιολογήσει τα «μέτρα» που θα πάρει (μέτρα στρατιωτικά προφανώς…), παρότι θα λέει ψέμματα: η συμφωνία Δαμασκού – Τεχεράνης μιλάει για την ενοικίαση μιας ζώνης του λιμανιού με 23 αποθήκες για οικονομικούς λόγους. Και εξηγήσαμε το γιατί δεν μπορεί να γίνει κάτι άλλο. Όμως – αυτή είναι η διακύβευση – αν εδραιωθεί η εμπορική χρήση του λιμανιού με ιρανική συμμετοχή και υπό την ρωσική στρατιωτική προστασία, απλά θα διευκολυνθεί να φτάσει εκεί κάποιος αγωγός. Πετρελαίου, αερίου… Όταν υπάρξει “ειρήνη”…
Δείτε, λοιπόν, τον χάρτη: η στιγμή που ο ελληνικός ιμπεριαλισμός θα κληθεί να δώσει πρακτικά (δηλαδή: πολεμικά) τα διαπιστευτήριά του στους συμμάχους του, πλησιάζει. Και τα επείγοντα πολιτικά καθήκοντα που μας αφορούν γίνονται, και θα γίνουν, ακόμα πιο σημαντικά.

Σε ότι αφορά την ασταμάτητη μηχανή; Όσα έχουμε πει από εδώ τα τελευταία χρόνια, τηλεγραφικά ή αναλυτικά, ισχύουν…

Τετάρτη 3 Απρίλη. Τυχαίο δεν είναι. Πρόκειται για σχέδιο, μελετημένο. Όταν ο ισραηλινός στρατός δεν πυροβολεί τους παλαιστίνιους διαδηλωτές στο κεφάλι (175) ή στην καρδιά (401), τους πυροβολεί στα πόδια. Απ’ τους 6.106 διαδηλωτές που τραυματίστηκαν τους πρώτους 9 μήνες της “Μεγάλης Πορείας της Επιστροφής” πέρυσι (μέχρι το τέλος του 2018), πάνω απ’ το 80% (4.903) πυροβολήθηκαν στα πόδια από ελεύθερους σκοπευτές, με τους περισσότερους να βρίσκονται τουλάχιστον 150 μέτρα μακριά απ’ τον “φράχτη”. Απ’ αυτούς τους 4.903, οι 122 ακρωτηριάστηκαν, αφού πυροβολήθηκαν με σφαίρες dum dum, που διαλύουν κόκκαλα, νεύρα, αγγεία, σάρκες…

Είναι ένα φασιστικό σχέδιο· ή, πιο σωστά, ένα τμήμα του γενικού φασιστικού σχεδιασμού του απαρτχάιντ ισραηλινού καθεστώτος. Αυτοί οι τραυματισμοί, που δεν κάνουν εντύπωση σε σχέση με τις δολοφονίες (αν και εφόσον προσέχει κανείς τι γίνεται στη μεγαλύτερη φυλακή του κόσμου) χρειάζονται χειρουργεία· ξεπερνώντας κατά πολύ τις δυνατότητες του νοσοκομείου της Γάζας. Οι ανθρωποφύλακες του ισραηλινού κράτους δεν αφήνουν τους τραυματίες να πάνε στα αιγυπτιακά νοσοκομεία· συνεπώς μένουν για βδομάδες χωρίς πλήρη ιατρική φροντίδα: ένας μαζικός ψυχολογικός πόλεμος εναντίον των φίλων και των οικογενειών τους.

Επιπλέον, για να μην υπάρχει καμία αμφιβολία για τον ισραηλινό κανιβαλισμό, το που πυροβολούν κάθε φορά οι ελεύθεροι σκοπευτές, ορίζεται από τις διαταγές. Οι εργαζόμενοι στο νοσοκομείο της Γάζας, τονίζουν «την μια μέρα έχουμε τραυματίες κτυπημένους μόνο στα πόδια· μια άλλη μέρα έχουμε τραυματίες κτυπημένους μόνο στον κορμό· άλλη φορά κτυπάνε μόνο στο κεφάλι…»

Η τακτική προέρχεται κατευθείαν απ’ την «ευρωπαϊκή εμπειρία» του Α παγκόσμιου, όπου το σακάτεμα των στρατιωτών του αντιπάλου θεωρήθηκε, ίσως για πρώτη φορά στον καπιταλιστικό κόσμο, σαν εξίσου σημαντικό με την δολοφονία τους: επειδή οι σακατεμένοι επιζώντες προκαλούσαν θλίψη και τρόμο στα μετόπισθεν. Το ισραηλινό φασισταριό αξιοποιεί αυτά τα «μαθήματα» όχι σε πόλεμο αλλά σε μια υποδειγματική (και «δοκιμασμένη στην πράξη») επιχείρηση μαζικής καταστολής, επιδιώκοντας να τσακίσει το ηθικό και την θέληση του συνόλου των εξεγερμένων Παλαιστίνιων: κάθε τραυματισμένος / η και κάθε σακατεμένος να «λειτουργεί» σαν ζωντανός αγγελιοφόρος φόβου.

Εκτός απ’ τους τσατσορούφιανους (που «μια δουλειά κάνουν») είναι εντυπωσιακό το πόσοι έχουν γίνει τόσο παχύδερμοι ώστε να πουλάνε «αντιφασισμό» κάνοντας πλάτες (ή σηκώνοντας τους ώμους…) στην πιο σκληρή, κρατική / παρακρατική και παρατεταμένη εκδήλωση φασισμού σ’ αυτούς τους καιρούς και σ’ αυτήν την περιοχή του κόσμου.

(φωτογραφίες: Οι δύο κάτω είναι απ’ την διαδήλωση αλλελεγγύης στην παλαστινιακή εξέγερση που έγινε την περασμένη Κυριακή στο Λονδίνο, στον ένα χρόνο απ’ την εκκίνηση της «Μεγάλης Πορείας της Επιστροφής» στη Γάζα).

Δευτέρα 1 Απρίλη. Δεν είναι “πρωταπριλιάτικο”, και μπορεί να είναι ασήμαντο. Το πρώτο απ’ τα τρία video που είχαμε χτες για τον ένα χρόνο απ’ την έναρξη της «Μεγάλης Πορείας της Επιστροφής» στη Γάζα, ήταν απ’ τον αγγλικό καθεστωτικό guardian. Δεν ξέρουμε πόσοι / πόσες προλάβατε να το δείτε: το μικρής διάρκειας videoρεπορτάζ του guardian εξαφανίστηκε κάποια στιγμή απ’ το youtube (άρα και απ’ την ασταμάτητη μηχανή).

Δεν ξέρουμε τι ακριβώς συμβαίνει στο διαδίκτυο. Δεν φανταζόμαστε “λογοκρισία”, αφού διαπιστώσαμε ότι το συγκεκριμένο video άλλαξε διεύθυνση (URL). Οπότε μπορείτε να το δείτε:

Δεν έχουμε εξήγηση για τέτοιες μετακομίσεις. Συνεπώς, επειδή είναι καθήκον μας η αλληλεγγύη στην παλαιστινιακή αντίσταση, καλού κακού (αν ξαναμετακομίσει το πιο πάνω), ένα ακόμα:

Δευτέρα 1 Απρίλη. Οι συμμαχίες είναι συμμαχίες και τα σχέδια είναι σχέδια. Οι πρώτες έχουν ωριμάσει αρκετά· τα δεύτερα όμως δεν θα πρέπει να τα αντιμετωπίσει σα να έχουν υλοποιηθεί. Το γεγονός που δεν μπορεί να αμφισβητηθεί ωστόσο (ή, αν το προτιμάτε, αυτή είναι η δική μας άποψη) είναι αυτό: η ανατολική Μεσόγειος κάθε άλλο παρά για μια περιοχή «για κρουαζιέρες» προαλείφεται.

Σ’ αυτήν την αντιπαράθεση, που είχε ήδη την μορφή «πόλεμος στη συρία» (πράγμα που σημαίνει ότι είναι αδίστακτη, σίγουρα απ’ την μεριά της Ουάσιγκτον και του Τελ Αβίβ), τα γάντια έχουν βγει. Επιμένουμε ότι πρόκειται για δευτερεύον μέτωπο του 4^ου παγκόσμιου πολέμου… «Δευτερεύον», όμως, καθόλου δεν σημαίνει «αναίμακτο»! Μάλλον το αντίθετο. Σημαίνει «φτηνό αίμα» – των άλλων.

Θα είναι ηλίθιος όποιος νομίζει ότι ένας πόλεμος που αρχίζει με το «φτηνό αίμα των άλλων», ας πούμε σαν proxy war,  σταματάει με έναν κάποιον «ειρηνικό» συμβιβασμό.

Δυστυχώς ζούμε σε συνθήκες υπερπαραγωγής ηλιθίων… Που νομίζουν ότι είναι τέρατα ευφυίας.

(φωτογραφία: Η επανάληψη του χάρτη γίνεται μπας – λέμε: μπας – και γίνει κατανοητό σε ποιο μέρος του κόσμου ζούμε. Καμμία σχέση με την γεωγραφία της φαντασίας του καθενός…)

Κυριακή 31 Μάρτη. Τρία σύντομα video πιο κάτω. To πρώτο είναι στιγμιότυπα απ’ τις χθεσινές διαδηλώσεις στη λωρίδα της Γάζας – ο ισραηλινός στρατός σκότωσε τρεις διαδηλωτές ακόμα την Παρασκευή και το Σάββατο.

https://www.youtube.com/watch?v=pz7kdONR9bw

Το δεύτερο είναι απ’ την χθεσινή συγκέντρωση αλληλεγγύης / μνήμης στη Ν. Υόρκη.

Και το τρίτο είναι κάπως παλιότερο. Στις 21 Σεπτέμβρη του 2018, πριν 6 μήνες και κάτι, μια 50άδα ισραηλινοί αντιφασίστες αναρχικοί έκαναν συγκέντρωση αλληλεγγύης στην παλαιστινιακή αντίσταση, στην Malaka, κοντά στον φράκτη, στα ανατολικά της πόλης της Γάζα.

Λίγοι – αλλά σε μια εκφασισμένη κοινωνία γενναίοι και γενναίες. (Δεν ξέρουμε που βρίσκονται τώρα…)

(φωτογραφία επάνω: Τα drones των αδυνάτων, 110% παλαιστινιακή εφεύρεση: χαρταετοί μολότοφ…)

Κυριακή 31 Μάρτη. Αν θα ήταν δυνατόν – είναι; Η Ουάσιγκτον κάνει σε διάφορα ταμπλώ τις ιμπεριαλιστικές κινήσεις της· και η «ενεργειακή ασφάλεια» είναι ένα απ’ τα βασικά. Το «σχέδιο Guaido» στη βενεζουέλα είναι η τελευταία απόδειξη, σε μια σειρά από πρόσφατες, που πυκνώνουν γρήγορα.

Η συμμαχία των νο 1 ντόπιων αφεντικών, των εφοπλιστών, με τις «βρώμικες» κινήσεις της Ουάσιγκτον είναι δεδομένη: έχουν στους στόλους τους και τάνκερ και γκαζάδικα LPG. Συνεπώς δεδομένη είναι και η «σκληρή» πρόσδεση του ελληνικού ιμπεριαλισμού στους αμερικανικούς σχεδιασμούς (στα ζητήματα «εξωτερικής πολιτικής» δεν αποφασίζει ο «λαός»… Αυτός χορταίνει με την “πολιτική tittytainment”…). Έχει, βέβαια, τις ιδιαίτερες δικές του ιμπεριαλιστικές φιλοδοξίες το ελλαδιστάν. Όμως ακόμα κι αν αυτές δεν βγουν, η συμμαχία Αθήνας – Ουάσιγκτον (με τις όποιες προεκτάσεις της), όπως κατά συνέπεια και η συμμαχία Αθήνας – Τελ Αβίβ δεν θα αλλάξουν. Ή, αν το θέλει κάποιος, είναι πολύ αργά για να αλλάξουν· εκτός αν η ντόπια ριζοσπαστική (και εργατική) συνειδητοποίηση του τι συμβαίνει αποκτήσει έγκαιρα εύρος και βάθος. (Το «παλεύουμε» αλλά τα εμπόδια είναι πολλά).

Το υποστηρίζαμε ήδη απ’ την εποχή της αμερικανικής εισβολής στο ιράκ, το 2001: η Ουάσιγκτον δεν θέλει τα ιρακινά πετρέλαια για τις εταιρείες της – θέλει να τα «θάψει» για όσο περισσότερο καιρό μπορεί… Η άποψή μας ήταν οικτρά μειοψηφική – αλλά έχει αποδειχθεί σωστή. Αυτό επιβεβαιώνεται σταθερά από τότε, σε διάφορες περιπτώσεις: λιβύη, βορειοανατολική συρία, βενεζουέλα – και προσπάθειες «αποκλεισμού» των ιρανικών υδρογονανθράκων απ’ την παγκόσμια αγορά. Το ανάλογο ισχύει με το nord stream 2 και το ρωσικό φυσικό αέριο.

Το σχέδιο έχει ως τώρα μερικές επιτυχίες, απέχει όμως απ’ το ιδανικό. Επειδή, δε, έχει γίνει σαφές απ’ τους ανταγωνιστές του αμερικανικού ιμπεριαλισμού, είναι καθόλα πιθανό ότι θα απαντήσουν με το ίδιο νόμισμα! (Στους πολέμους δεν υπάρχει «ιδιοκτησία των μέσων / όπλων»!).

Οι wonna be “σεΐχηδες” της ανατολικής Μεσογείου θα βρεθούν μέσα στη φωτιά – αλλά ξέρουν: εμείς είναι που θα καούμε. Τα “εξαίσια θύματα”…