Δευτέρα 14 Οκτώβρη. Λένε ότι στα αραβικά γήπεδα τραγουδούν το Rajawi Filistini. Αυτό είναι το τραγούδι:
Κι εδώ είναι ένα γήπεδο που τραγουδάει για την ελεύθερη Παλαιστίνη – στο μαρόκο. Την περασμένη άνοιξη… Ποτάμι φουσκωμένο που βράζει… Ποιός θα το σταματήσει;
Πέμπτη 19 Σεπτέμβρη. Τι μεγάλη στιγμή «δημοκρατίας» το πλήθος των ψηφοφόρων να διαλέγει ανάμεσα σ’ έναν «κοσμικό» φασίστα και έναν «κοσμικο-θρησκευόμενο» φασίστα! Τι ξέφρενο πάρτυ της δημοκρατίας το να γουστάρει ο ιερός λαός να διαλέγει ανάμεσα στον Netanyahu και στον Gantz!!! Μπορεί όποιος θέλει να κάνει την αναλογία με οποιαδήποτε άλλη «εκλογική διαδικασία» σε κράτος που ξέρει: ένας serial killer εναντίον ενός άλλου serial killer. Βάλτε τα ονόματα που προτιμάτε…
Πιο νικητής όμως μπορεί είναι ένας τρίτος serial killer. Πρώην μπράβος και για κάτι χρόνια υπ.αμ. (φίλος του ψεκασμένου όταν είχε κι αυτός το ίδιο πόστο) ο Avigdor Lieberman είναι πλέον απαραίτητος για να σχηματιστεί κυβέρνηση στο απαρτχάιντ καθεστώς του Τελ Αβίβ.
Ο «μια φορά μπράβος / μια ζωή μπράβος» Lieberman θέλει, οπωσδήποτε, κυβέρνηση εθνικής ενότητας – για να συμμετάσχει σ’ αυτήν. Βέβαια, αν ο Netanyahu (31 ή 32 έδρες) και ο Gantz (32 ή 33 έδρες) αποφάσιζαν να συγκυβερνήσουν, θα είχαν παραπάνω από τις απαραίτητες 61 – και δεν θα τον χρειάζονταν. Αν οι δικιές του 8 έδρες έχουν αξία είναι είτε με τον έναν είτε με τον άλλον· όχι και με τους δυο μαζί.
Ωστόσο η «έκκληση για εθνική ενότητα» μπορεί να έχει νόημα πέρα απ’ την όποια φασιστοκυβέρνηση. Με τους συμμάχους του στην Ουάσιγκτον και στο Ριάντ να δείχνουν «σημάδια αδυναμίας», το φασιστικό απαρτχάιντ καθεστώς του Τελ Αβίβ είναι αναγκασμένο το επόμενο διάστημα να παίξει όλα του τα μιλιταριστικά χαρτιά. Τα τελευταία τέτοια. Επ’ αυτού θα πρέπει να υπάρχει «εθνική ενότητα».
Και σ’ αυτήν κανένα φασιστόμουτρο δεν περισσεύει.
(φωτογραφία: Το ρεπορτάζ αφορά την προηγούμενη προεκλογική περίοδο. Το video του χασάπη Gantz που παρουσιάζεται σαν “κεντροαριστερός” (!!!) το είχαμε δημοσιοποιήσει τότε…
Τώρα ο Gantz κινδυνεύει να κατηγορηθεί απ’ το δικαστήριο της Χάγης για εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας. Never mind: αν συμβεί κάτι τέτοιο θα είναι “αντισημιτισμός”…)
Κυριακή 15 Σεπτέμβρη. Η Μόσχα απαγορεύει, λοιπόν, στο Τελ Αβίβ να “κάνει ό,τι θέλει” στην συριακή ή στη λιβανέζικη επικράτεια. Κάποιοι θα φωνάξουν “ζήτω: ιδού ο άξονας της αντίστασης…”
Όμως η Μόσχα δεν απαγορεύει στο Τελ Αβίβ να “κάνει ό,τι θέλει” απέναντι στην παλαιστινιακή αντίσταση· ας πούμε απέναντι στις διαδηλώσεις της Μεγάλης Επιστροφής στη Γάζα… Δεν απαγορεύει την φυλάκιση 1,5 εκατομυρίου παλαιστίνιων στη Γάζα, ούτε το απαρτχάιντ στη δυτική Όχθη… Εκεί ο ισραηλινός φασισμός μπορεί να σκοτώνει ελεύθερα.
Είναι υπενθύμιση: κανένα κράτος δεν πρόκειται να σώσει τους παλαιστίνιους, ό,τι και να διακηρύσσει. Τα κράτη είναι όργανα αφεντικών παντού· έχουν τα δικά τους συμφέροντα, αυτά υπηρετούν. Το πολύ πολύ που κάνουν τα κράτη που υποτίθεται “στηρίζουν” τους παλαιστίνιους, είναι να τους δίνουν λεφτά… (Λεφτά τους υπόσχονται και οι σύμμαχοι του Τελ Αβίβ…) Αλλά δεν πρόκειται να διακινδυνεύσουν ούτε μια κεραία απ’ τα συμφέροντά τους για δεκάδες, εκατοντάδες ή χιλιάδες δολοφονημένους παλαιστίνιους.
Είναι υπενθύμιση: ο αγώνας ενάντια στο ισραηλινό απαρτχάιντ αφορά (και πρέπει να αφορά) κοινωνικά ανταγωνιστικά, κινηματικά υποκείμενα. Σ’ όλον τον κόσμο. Κι αυτά, με την σειρά τους, μόνο να διαφθείρουν την συνείδησή τους μπορούν περιμένοντας κάποιο “κράτος ελευθερωτή”.
Όποιος βλέπει “άξονες αντίστασης” εκεί που υπάρχουν διακρατικές, ενδοκαπιταλιστικές αντιθέσεις και μόνο τέτοιες, βλέπει σίγουρα και τον Batman. Είναι υποχρεωτικό, απ’ την άλλη, να πάψουν οι πάντες να θεωρούν το δίκαιο των παλαιστινίων ανδρών και γυναικών σαν το «υπόλοιπο» τέτοιου είδους αντιθέσεων και αναμετρήσεων.
Πέμπτη 12 Σεπτέμβρη. Ο φασιστοπρωθυπουργός Netanyahou (φίλος αδελφικός και σύμμαχος της Αθήνας και της Λευκωσίας, για να μην ξεχνιόμαστε) δήλωσε ότι θα προσαρτήσει την κοιλάδα του Ιορδάνη και όλες τις υπόλοιπες εποικισμένες ζώνες της δυτικής Όχθης – αν εκλεγεί (σε λιγότερο από μια βδομάδα). Κατά την καθεστωτική εφημερίδα times of israel, το ψοφιοκουναβιστάν ήταν ενημερωμένο έγκαιρα γι’ αυτή την δήλωση, και ότι κατά την γνώμη της Ουάσιγκτον:
… αυτές οι προσαρτήσεις δεν θα εμποδίσουν την επίτευξη μιας πολιτικής συμφωνίας [με τους παλαιστίνιους] στο μέλλον…
H Ουάσιγκτον λέει ωμά το ίδιο που λέει ωμά το ρατσιστικό Τελ Αβίβ: ζήτω το απαρτχάιντ! Η επίσημη «προσάρτηση» σημαίνει κλιμάκωση της βίας και της έντασης της στρατιωτικής κατοχής σε βάρος των παλαιστινίων, όπως αυτή εξελίσσεται απ’ το 1967 και μετά. Σημαίνει πολλές διάσπαρτες «λωρίδες της Γάζα», πολλά «μπαντουστάν» μέσα σ’ αυτές τις «προσαρτημένες» ζώνες…. Μόνο στη κοιλάδα του Ιορδάνη (περίπου το ¼ της έκτασης της δυτικής Όχθης…) ζούν 70.000 παλαιστίνιοι: απ’ την φυλακή της τωρινής κατοχής θα περάσουν στην απομόνωση.
Ή μήπως όχι; Μήπως δεν έχουν καταλάβει πως όλα αυτά (η στρατιωτική κατοχή, η εποικιστική αποικιοκρατία, το απαρτχάιντ) είναι για το καλό τους; Ο πρώην αρχηγός του ισραηλινού στρατού Benny Gantz, που στις προηγούμενες εκλογές στο ισραήλ (τον περασμένο Απρίλη) καμάρωνε με προεκλογικό video για το ότι έκανε μπάζα τη λωρίδα της Γάζα το 2014 σκοτώνοντας πολλές εκατοντάδες άμαχους, γυναίκες, παιδιά και σακατεύοντας ακόμα περισσότερους / ες, είναι και πάλι υποψήφιος για τις εκλογές της ερχόμενης Τρίτης. Αυτός ο φασιστοκαραβανάς για να πολιτικά και ιδεολογικά δεδομένα της ισραηλινής κοινωνίας θεωρείται «κεντρώος» (!). Να λοιπόν τι δήλωσε τις προάλλες:
… Αν ήμουν εγώ πρωθυπουργός θα άφηνα τις αμερικανίδες βολευτίνες Ilhan Omar και Rashida Tlaib να επισκεφτούν τις (κατεχόμενες) περιοχές και το ισραήλ. Έτσι θα έβλεπαν με τα μάτια τους ότι το καλύτερο μέρος για έναν άραβα στη μέση Ανατολή είναι στο ισραήλ. Και το δεύτερο καλύτερο μέρος για έναν άραβα στη μέση Ανατολή είναι η δυτική Όχθη…
Νομίζει το φασιστόμουτρο ότι σκέφτηκε κάτι πρωτότυπο. Αλλά έρχεται δεύτερος, αν και πιστός στην υπεράσπιση του ισραηλινού απαρτχάιντ. Στις 17 Σεπτέμβρη του 1977 οι αμερικανικοί New York Times είχαν δημοσιεύσει συνέντευξη του John Vorster, πρωθυπουργού τότε του ρατσιστικού, απαρτχάιντ καθεστώτος της νότιας Αφρικής. Κι εκείνος είχε δηλώσει ότι:
… Το επίπεδο ζωής των μαύρων στη νότια αφρική είναι από 2 έως 5 φορές υψηλότερο από κάθε μαύρη χώρα στην Αφρική…
Που σήμαινε ότι «το καλύτερο μέρος» για έναν αφρικάνο ήταν η ρατσιστική, απαρτχάιντ εξουσία των λευκών στη νότια Αφρική…
Οι φασίστες είναι φασίστες, πάντα ίδιοι. Και γιατί όχι; Όταν έχεις μηχανές θανάτου δεν χρειάζεσαι τίποτα άλλο – για το καλό των αιχμαλώτων πάντα. Υπάρχουν πολλοί τρόποι για να σκοτώνεις μαζικά· το φασιστικό ισραηλινό καθεστώς έχει δοκιμάσει και δοκιμάζει πολλούς.
Όμως δεν μπορεί να σκοτώσει το παλαιστινιακό δίκαιο· το δίκαιο του αγώνα χιλιάδων αντρών και γυναικών, επί πολλές γενιές, εδώ και δεκαετίες. Και γι’ αυτό θα έχει το ίδιο τέλος με το νοτιοαφρικάνικο.
Θα φροντίσουν εκατοντάδες χιλιάδες γι’ αυτό, παντού.
Δευτέρα 9 Σεπτέμβρη. Και “ξαφνικά” το ψόφιο κουνάβι έκοψε τις διαπραγματεύσεις και τις συμφωνίες με τους ταλιμπάν…. Έτσι, τουλάχιστον, φαίνονται τα πράγματα. Είναι, όμως το ψόφιο κουνάβι που πήρε την απόφαση, ή μήπως οι ταλιμπάν το ανάγκασαν· χωρίς να το παινευτούν;
Αιτία του ψοφιοκουναβικού εκνευρισμού ήταν μια διπλή επίθεση αυτοκτονίας στο κέντρο της Καμπούλ πρώτα στις 3 και ξανά στις 5 Σεπτέμβρη. Η δεύτερη επίθεση έγινε σε αστυνομικό σημείο ελέγχου, στο “κυριλέ” τμήμα της πόλης, εκεί που βρίσκονται όλες οι διεθνείς αντιπροσωπείες – κοντά στην αμερικανική πρεσβεία. Σκοτώθηκαν τουλάχιστον 10 άτομα (μεταξύ των οποίων ένας αμερικάνος και ένας ρουμάνος πεζοναύτης) και τραυματίστηκαν δεκάδες, κυρίως σεκιουριτάδες και αφγανοί ασφαλίτες. Είναι, άραγε, αφελείς οι ταλιμπάν να κάνουν τέτοιες επίθεσεις, και μάλιστα με “βαρύ συμβολισμό”, την ώρα που, υποτίθεται, είναι έτοιμοι να υπογράψουν την αποχώρηση ενός (μικρού) τμήματος του αμερικανικού στρατού απ’ το αφγανιστάν;
Η ασταμάτητη μηχανή κρίνει ότι δεν είναι καθόλου αφελείς. Πρώτον, επειδή αν υπογράψουν συμφωνία που θα δέχεται την παραμονή 8.500 αμερικάνων πεζοναυτών στο αφγανιστάν, θα έχουν αποτύχει· το αντίθετο απ’ αυτό που συμβαίνει «επί του εδάφους». Και δεύτερον, επειδή το αμερικανικό θέατρο ήταν το εξής: η Ουάσιγκτον είναι ο «ενδιάμεσος» ανάμεσα στους ταλιμπάν και την στηριγμένη απ’ την ίδια κυβέρνηση στην Καμπούλ· και κάνει ό,τι μπορεί για να τους φέρει κοντύτερα, να τα βρουν, για «ένα καλύτερο μέλλον». Συγκινητικό!
Αυτή η σκηνοθεσία, που θα έπαιρνε περισσότερη σάρκα και οστά με την υποτιθέμενη συνάντηση τις επόμενες ημέρες εκπροσώπων των ταλιμπάν και της κυβέρνησης στην Καμπούλ στο camp David, επί αμερικανικού εδάφους, είναι εντελώς αντίθετη με τις απόψεις των ταλιμπάν. Οι οποίοι υποστηρίζουν, και σωστά, ότι η μεν κυβέρνηση είναι μαριονέτα, και δεν συζητούν μαζί της· ο δε κύριος εχθρός είναι οι κατοχικοί στρατοί και ειδικά ο αμερικανικός. Κι αν στο πρώτο θα μπορούσαν να υποχωρήσουν με κάποιον ελιγμό, τι όφελος θα είχαν να υποχωρήσουν στο δεύτερο; Να μείνουν αγκαλιά με μια αμερικανική μεραρχία μαζί μ’ όλα τα «απαραίτητα»; Να συνδιοικούν στην Καμπούλ με κάποιον γκριζομάλη στρατηγό; Να χαιρετιούνται με αμερικάνους πράκτορες και μισθοφόρους; (Λέμε «υποτιθέμενη» συνάντηση επειδή υπάρχουν από αρκετές μεριές βάσιμες αμφιβολίες για το ρεαλιστικό του πράγματος. Κάποιοι θεωρούν τα σχετικά ψοφιοκουναβικά τιτιβίσματα ένα ακόμα πυροτέχνημα, άσχετο με την πραγματικότητα, απ’ αυτά που πετάει απ’ την αγωνία του να πετύχει κάτι… Π.χ.: λίγο πριν ή λίγο μετά την «επέτειο» της 11ης / 9ου θα έσκαγαν ταλιμπάν στις ηπα;)
Είναι εύκολα κατανοητό και στους ταλιμπάν αλλά και στους υποστηρικτές τους (Μόσχα, Πεκίνο, Τεχεράνη, Ισλαμαμπάντ) πως εκείνος που καίγεται να πουλήσει μια «ειρηνευτική επιτυχία» στο πόπολο, εν όψει εκλογών, είναι το ψόφιο κουνάβι. Και πως ούτε αυτήν δεν μπορεί να πουλήσει καλά καλά, αφού οι σωματοφύλακες έχουν αποφασίσει ότι «οπωσδήποτε θα μείνουν 8.600 πεζοναύτες στο ινδοκούς, να φυλάνε τα σύνορά μας…» Γιατί, λοιπόν, θα έμπαιναν στον κόπο να δώσουν μια προεκλογική χαρά στο ψόφιο κουνάβι, χάνοντας απ’ την άλλη μεριά την δική τους πολιτική αξιοπιστία (εφόσον η αποχώρηση του κατοχικού στρατού είναι ο σταθερά δηλούμενος στόχος τους) και, κατά συνέπεια, την επιρροή τους;
Όχι. Οι ταλιμπάν μπορούν να είναι βέβαιοι ότι η Ουάσιγκτον είναι αδύνατο να τους σταματήσει. Κι ότι αν δεν τα μαζέψει άμεσα, θα αναγκαστεί να το κάνει αργότερα, αλλά με κακό τρόπο…
Εκτιμάμε πως η συγκεκριμένη διπλή επίθεση σε διαδοχικούς χρόνους, και οπωσδήποτε η δεύτερη εκεί που έγινε, είχε αυτόν τον σκοπό. Να θυμώσει το ψόφιο κουνάβι, και έτσι να στερηθεί το εύκολο φωτοστέφανο μιας ψόφιας «ειρήνης»… Ίσως ίσως και για να αποφασίσει κανά άλλο κράτος της (νατοϊκής) κατοχικής συμμαχίας να μαζέψει τα χακί λιμά του από τώρα …αφού έτσι κι αλλιώς θα υπάρξει ειρήνη…
Θα μείνει μόνο με το ισραηλινής κατασκευής «deal του αιώνα» το ψόφιο κουνάβι για να το παίξει ειρηνοποιός…. Που όλο είναι να ανακοινωθεί και όσο καθυστερεί. Αλλά αυτό εκτός απ’ τον γαμπρό του και τον φασιστοπρωθυπουργό του ισραήλ δεν πρόκειται να το «αγοράσει» κανείς άλλος. Ας αφήσουμε ότι προήγαγε σε «επίσημο διαπραγματευτή» για το «deal του αιώνα» έναν νεαρό που φτιάχνει τους καφέδες του βασιλογαμπρού και τον βοηθάει στα λογιστικά, στο γραφείο…
Η “america first” στα καλύτερά της!
Σάββατο 7 Σεπτέμβρη. Αν τυχόν διαφεύγει (και υπάρχουν αρκετοί άθλιοι λόγοι γι’ αυτό) στη Γάζα οι διαδηλώσεις της Επιστροφής συνεχίζονται. Όπως και οι δολοφονίες και οι τραυματισμοί διαδηλωτών.
Χτες ο ισραηλινός στρατός σκότωσε δυο πιτσιρικάδες, 17 και 14 χρονών. Και τραυμάτισε άλλους 76, τους 46 με σφαίρες.
Αν οι μαζικές δολοφονίες γίνουν ρουτίνα, πιστεύετε ότι εκτός απ’ τους χασάπηδες είμαστε κι εμείς ο.κ.;
Κυριακή 1 Σεπτέμβρη. Όταν λέμε «κατοχή» εννοείται: για όλους. Όταν λέμε «ρατσισμός» εννοείται: εναντίον όλων, αδιάφορο το φύλο ή η ηλικία. Όταν λέμε «απαρτχάιντ» εννοείται: κανείς δεν θα γλυτώσει (εκτός αν προσκυνάει καθημερινά τους κατοχικούς…)
Το αυστραλέζικης παραγωγής και διάρκειας 45 λεπτών ντοκυμαντέρ στη συνέχεια (προβλήθηκε πρώτη φορά το 2014) θυμίζει τι σημαίνει να είσαι παλαιστίνιος / α και να μεγαλώνεις σε συνθήκες ρατσισμού, κατοχής, απαρτχάιντ, πολεμώντας τα. Με πέτρες…
(Θυμίζει και κάτι ακόμα, στο οποίο θα επανέλθουμε καποια στιγμή: κανένα «φιλοπαλαιστινιακό» κράτος δεν πρόκειται να δικαιώσει την παλαιστινιακή αντίσταση… Όποιος πιστεύει κάτι τέτοιο, πιστεύει και στον Μπάτμαν…
Μόνο το κίνημα μπορεί! Όχι αυτό το ψόφιο και γεμάτο ματαιοδοξίες, δημόσιες σχέσεις, υπολογισμούς επιρροών και μικροπόζες συνονθύλευμα που εμφανίζεται τα τελευταία χρόνια σαν τέτοιο. Αλλά το κίνημα που θα είναι αντάξιο των σκοπών του, αφιερωμένο σ’ αυτούς, όπως έχει υπάρξει άλλοτε στην ιστορία· και ήταν νικηφόρο…)
Κυριακή 25 Αυγούστου. Μερικοί άνθρωποι είναι πραγματικά τυχεροί. Έρχεται μια στιγμή στη ζωή τους που με μια απλή κουβέντα μεταμορφώνονται. Για παράδειγμα οι πιο αυθεντικοί φασίστες μπορούν να πουν «θάνατος στους παλαιστίνιους» (και το λένε…) κι αμέσως το ρατσιστικό, φονικό, απαρτχάιντ καθεστώς του Τελ Αβίβ τους αγκαλιάζει και τους εισάγει σ’ έναν καινούργιο, λαμπρό και καθαρό κόσμο. Με το αίμα να φτάνει μόνο ως το γόνατο.
Ο τελευταίος που ξέρουμε στα μέρη μας είναι ο υπουργός βορΒορίδης. Συνεντευξιαζόμενη στην καθεστωτική «καθημερινή» πριν περίπου ένα μήνα (28 Ιούλη) η απερχόμενη πρέσβειρα του ισραήλ Irit ben Abba του έπλεξε το εγκώμιο με τον πιο επίσημο τρόπο. Τον πρότεινε έμμεσα αλλά καθαρά σαν λαμπρό παράδειγμα:
… Για την περίπτωση του υπουργού αγροτικής ανάπτυξης κ. Βορίδη, υποθέτω είδατε τις πρόσφατες δηλώσεις του. Πρόκειται για πολύ ενθαρρυντικά βήματα. Ό,τι είπε θα πρέπει να διαβαστεί πολύ προσεκτικά. Το ίδιο το γεγονός ότι επισκέφτηκε το Εβραϊκό Μουσείο είναι πολύ σημαντικό. Νομίζω ότι δίνει μήνυμα σε όλη την κοινωνία. Σήμερα, αν θέλεις να γίνεις ένας «mainstream» πολιτικός και όχι να βρίσκεσαι στα δύο άκρα του πολιτικού συστήματος στην Ελλάδα, δεν μπορείς να είσαι αντισημίτης, δεν μπορείς να είσαι ρατσιστής.
Δείχνει μια ωριμότητα, υπο μια έννοια, της ελληνικής κοινωνίας και του ελληνικού πολιτικού συστήματος, και είμαστε πολύ ικανοποιημένοι με αυτό που συνέβη…
Φυσικά, πιστή στην αποστολή της, η κυρία Irit έριξε το δηλητήριο που είναι η επίσημη «γραμμή» του καθεστώτος που υπηρετεί: υπάρχουν «δύο άκρα» στην ελλάδα είπε… που και τα δύο είναι «αντισημιτικά και ρατσιστικά». Σαφές; Περισσότερο δεν γίνεται!
Μόνο που δεν ξεσηκώθηκε κανείς. Γιατί όταν μιλάει οποιοσδήποτε για “δύο άκρα” είναι κρυφοχουντικός· σωστά… Όταν, όμως, μιλάει η ισραηλινή πρεσβεία; Τουμπεκί ψιλοκομμένο (έτσι συριζαίοι;)
Τσάμπα περιμέναμε τα ντόπια λεβεντόπαιδα της ελληνο-ισραηλινής φιλίας και της υποστηρίξης του ισραηλινού απαρτχάιντ να βγουν απ’ τα ρούχα τους (όχι για να κάνουν μπάνιο στη θάλασσα) και να καταγγείλουν τους εργοδότες τους ότι «μας φέρνετε σε πολύ δύσκολη θέση, γιατί δεν γίνεται να το παίζουμε ‘αντιφασίστες αγκαλιά με τον βορΒορίδη». Τσάμπα περιμέναμε: η συνταγή είναι γνωστή. Κάνε το κουνέλι, θα ξεχαστεί… Αιώνια ελλαδάρα!!!
Και, εν τω μεταξύ, για να μην μείνουν άπραγα τα λεβεντόπαιδα, κυνηγούν την Ilhan Omar…
Να είσαι συνεπής και υπάκουος στις επιλογές και τις διαταγές του αφεντικού – κι «όλα θα πάνε καλά»…
Παρασκευή 16 Αυγούστου. Όπως είναι γνωστό το απαρτχάιντ ισραηλινό καθεστώς «δέχεται κάθε γνώμη» γι’ αυτό, αρκεί να ξεκινάει με το «Θερμά συγχαρητήρια…» και να τελειώνει με το «Θάνατος στους παλαιστίνιους!» Είναι λογικό, κατά συνέπεια, ότι απαγόρευσε την είσοδο σε δυο αμερικανίδες βουλευτίνες, την σομαλικής καταγωγής Ilhan Omar, και την παλαιστινιακής καταγωγής Rashida Tlaib. Και οι δύο υποστηρίζουν το κίνημα BDS – και είναι πασίγνωστο ότι το ισραηλινό φασισταριό φοβάται πάρα πολύ το ενδεχόμενο να «αναγνωριστεί» διεθνώς σαν αυτό που πραγματικά είναι: ένα καθεστώς απαρτχάιντ.
Αλλά οι Omar και Tlaib δεν είναι απλές «ακτιβίστριες». Είναι εκλεγμένες στη αμερικανική βουλή των αντιπροσώπων· συνεπώς η απαγόρευση σε βάρος τους θα έχει κάποιες παρενέργειες, αφού αφενός είναι επίδειξη ολοκληρωτισμού και αφετέρου αφορά εκπροσώπους φιλικού (έως συμμαχικού) κράτους.
Ευτυχώς δεν είναι όλα άσχημα για το ρατσιστικό Τελ Αβίβ. Οι Omar και Tlaib απαγορεύονται, αλλά ο βορΒορίδης (και κάθε παρόμοιος) όχι απλά επιτρέπεται αλλά επιβάλλεται κιόλας να κάνει μια επίσκεψη στην πρωτεύουσα του κάτεργου. Είναι καλή παρηγοριά το να αλληλοαγκαλιάζεσαι με το πρωτοκοσμικό φασισταριό, έτσι δεν είναι;
(φωτογραφία κάτω: Πριν ανακοινωθεί η απαγόρευση την είχε ζητήσει το ψόφιο κουνάβι. Το ψόφιο κουνάβι είναι αληθινός φίλος όλης της ακροδεξιάς αγέλης που κυβερνάει στο Τελ Αβίβ…)
Παρασκευή 9 Αυγούστου. …Ο Gamal al-Qalyubi, καθηγητής μηχανικής ενέργειας και πετρελαίου στο αμερικανικό πανεπιστήμιο του Καίρου, είπε σε τηλεοπτική του δήλωση στις 15 Γενάρη ότι το gas forum σκοπεύει να εμποδίσει το όνειρο της Άγκυρας να γίνει περιφερειακή πηγή ενέργειας , συγκεντρώνοντας και επανεξάγοντας φυσικό αέριο μέσω του αγωγού ΤΑΝΑP, από το Αζερμπαιτζάν μέσω Ανατολίας στην Ευρώπη. Αυτό επιπλέον του turksream που θα μεταφέρει ρωσικό αέριο μέσω Τουρκίας προς την ανατολική και νότια Ευρώπη. Αυτός ο τελευταίος θα είναι έτοιμος να λειτουργήσει στο τέλος του χρόνου… (από το προηγούμενο άρθρο).
Τα πράγματα είναι απλά. Από το ανατολικομεσογειακό gas forum λείπουν η Άγκυρα, η Βηρυττός και η Δαμασκός (είναι, όμως, πηγή αισοδοξίας το ότι συμμετέχει η…. “παλαιστινιακή αρχή”!!!!). Το τετράγωνο του διαβόλου (Αθήνα, Λευκωσία, Τελ Αβίβ, Κάιρο) μπορεί να ονειρεύεται ότι θα συγκρατήσει την Άγκυρα, αλλά η αλήθεια είναι ότι πρόκειται για όνειρο-μπουρμπουλήθρα. Αν τα τουρκικά γεωτρύπανα κτυπήσουν γκάζι, τότε κάπου δίπλα τους θα βρίσκεται η ρωσική gazprom. Μόνη της, ή παρέα με την γαλλική total – γιατί όχι; Συνεργάζονται κι αλλού…
Οι ενδοκαπιταλιστικοί ανταγωνισμοί είναι σαφείς και γνωστοί. Αν, όμως, η ιδέα είναι ότι “θα φωνάξουμε τον σερίφη να καθαρίσει για πάρτη μας” τότε, πολύ απλά, θα σκάσουν πολλοί σερίφηδες. Κι όποιος πυροβολεί γρηγορότερα…
Μένει να δούμε (και να νοιώσουμε στο πετσί μας) όχι μόνο την ένταση αλλά και την αδιαλλαξία αυτών των ανταγωνισμών.