Khan Younis

Δευτέρα 15 Απρίλη (00.21)>> Πολλά γράφτηκαν και ειπώθηκαν μετά την ανακοίνωση του θεοναζί, απαρτχάιντ καθεστώτος ότι αποσύρει τον στρατό του απ’ την Khan Younis, μια πόλη όπου επί 4 μήνες προσπαθούσε να καταβάλει την παλαιστινιακή αντίσταση. Πολλά γράφτηκαν και ειπώθηκαν ως εξήγηση: λιγότερο ή περισσότερο ευφάνταστα, λιγότερο ή περισσότερο πιθανά.

Όμως η απάντηση ίσως βρίσκεται στην άκρη του ντουφεκιού. Η παλαιστινιακή αντίσταση (η Hamas συγκεκριμένα) δημοσιοποίησε στις 9 Απρίλη ένα video με την προετοιμασία και την εκτέλεση ενέδρας, σε κεντρικό σημείο στα ανατολικά αυτής της ίδιας Khan Younis, στην οποία σύμφωνα με το αρχηγείο του θεοναζί καθεστώτος «η Χαμάς είχε εξουδετερωθεί»:


Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.

Μεσανατολικό πεδίο μάχης

Δευτέρα 15Απρίλη (00.17)>> To 1991, στη διάρκεια της αμερικανικής «καταιγίδας της ερήμου» (της πρώτης επίθεσης στο ιρακινό καθεστώς), το θεοναζί, απαρτχάιντ καθεστώς κτυπήθηκε με πάνω από 40 ιρακινούς πυραύλους Scud (σοβιετικής κατασκευής). Οι Scud της εποχής δεν είχαν σπουδαία ακρίβεια, δεν έπαυαν ωστόσο να είναι ιδιαίτερα εκρηκτικοί. Χάρη στους έγκαιρους συναγερμούς σκοτώθηκαν άμεσα από εκείνους τους βομβαρδισμούς μόνο 2 άτομα∙ έπαθαν όμως σοβαρές ζημιές πάνω από 4.000 κτίρια, 30 απ’ τα οποία καταστράφηκαν εντελώς. Το Τελ Αβίβ δεν έριξε ούτε μισή σφαίρα κατά του καθεστώτος του Χουσεϊν: είχε πάρει αυστηρή εντολή απ’ την Ουάσιγκτον να μην αντιδράσει ούτε στο ελάχιστο∙ και υπάκουσε…

Άλλες εποχές θα πείτε. Σωστά. Άλλες εποχές, άλλοι συσχετισμοί – ίδιοι, ωστόσο, δυτικοί ιμπεριαλισμοί («στα καλύτερά τους»…).

Αν θυμίζουμε το 1991 είναι επειδή το θεοναζί, απαρτχάιντ καθεστώς έχει περάσει (μόνο από πρώτη ματιά…) χειρότερα σε σχέση με την προχθεσινή απάντηση της Τεχεράνης. Η ιρανική στρατηγική υπομονή κράτησε μόνο 12 μέρες (υποθέταμε ότι θα ήταν αισθητά πιο μακρόχρονη…) και αντικαταστάθηκε με κάτι που μοιάζει (και είναι) στρατηγική προειδοποίηση. Σε τωρινές εποχές, τωρινούς συσχετισμούς, τωρινούς δυτικούς ιμπεριαλισμούς σε παρακμή∙ και, κυρίως, τωρινά όπλα.

Στο μυαλό κάποιου εντελώς άσχετου μ’ αυτά τα «νέα όπλα» η απάντηση της Τεχεράνης μοιάζει λίγο πιο σοβαρή από επίθεση με … ταχυδρομικά περιστέρια! Drones (: shahed 136) που πρέπει να καλύψουν (και μάλιστα μετά από έγκαιρη προειδοποίηση!) μια απόσταση γύρω στα 1.300 χιλιόμετρα πετώντας με ταχύτητα 150 χιλ. την ώρα (δηλαδή σε 8 ή 9 ολόκληρες ώρες!!!): είναι αυτό κάτι «φοβερό και τρομερό»; Η απάντηση δεν βρίσκεται στο αν την εποχή των υπερχητικών πυραύλων (η Τεχεράνη υποστηρίζει ότι διαθέτει τέτοιους) τέτοιου (ή παρόμοιου είδους) drones είναι πραγματικά επικίνδυνο όπλο∙ αλλά μάλλον στο πόσο πυκνή είναι η όποια αεράμυνα (εν προκειμένω του θεοναζί, απαρτχάιντ καθεστώτος), ή, ειπωμένο διαφορετικά, πόσο παχύ και γρήγορο στις αντιδράσεις του είναι το «στρώμα» που πρέπει (και πώς;) να «τρυπήσει» οποιουδήποτε είδους ιπτάμενο εκρηκτικό για να κτυπήσει τον στόχο του.

Όντως, διαφορετικές εποχές απ’ το 1991 των 42 Scud: εδώ είναι που μετριέται η προχθεσινή επιτυχία (ή αποτυχία…) των … «ταχυδρομικών περιστεριών», άρα και η σοβαρότητα της (ιδιαίτερα συγκρατημένης) απάντησης της Τεχεράνης!!!

Το «στρώμα» που έπρεπε να διαρρηχτεί απ’ τον αέρα ως το έδαφος του θεοναζί, απαρτχάιντ καθεστώτος από τόσο μεγάλη απόσταση (οι πολύ πιο κοντινές πυραυλικές επιθέσεις της Χεζμπ’ Αλλάχ είναι εντελώς διαφορετική περίπτωση) είναι ίσως το πιο πυκνό που υπάρχει αυτή τη στιγμή στον καπιταλιστικό πλανήτη! Ένα τριπλό ή τετραπλό σύστημα αντιαεροπορικής, αντιπυραυλικής και αντιdrone άμυνας (για χρήση έναντι εισερχόμενων στόχων σε διαφορετικά ύψη) + (αυτό είναι ιδιαίτερα σημαντικό!) η αμερικανική και η αγγλική αεροπορία στον αέρα (με τα δικά τους αντιπυραυλικά όπλα…) + όλα τα ραντάρ που υπάρχουν στις διάσπαρτες αμερικανικές βάσεις σ’ όλη αυτή την έκταση που μεσολαβεί ανάμεσα στα δυτικά ιρανικά σύνορα και το θεοναζί έδαφος: ιράκ, συρία… (ακόμα και η αγγλική βάση στο νοτιοκυπριακό Ακρωτήρι έπαιξε τον ρόλο της) + τις δυτικές δορυφορικές δυνατότητες έγκαιρης προειδοποίησης…

Οι καινοτομίες απέναντι σε τόσο «πυκνές» διατάξεις αεράμυνας, και ουσιαστικά η ανακάλυψη και η αξιοποίηση των αδυναμιών τους, έγινε από τον ρωσικό στρατό στο ουκρανικό πεδίο μάχης. Οι ιρανοί «φρουροί της επανάστασης» αξιοποίησαν αυτό το know how!


Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.

Al Shifa

Δευτέρα 8 Απρίλη>> Είναι (μεγάλο) νοσοκομείο, στην πόλη της Γάζα… Είναι μια πολιτική δομή απ’ αυτές που το θεοναζί, απαρτχάιντ καθεστώς απολαμβάνει να καταστρέφει – κυριολεκτικά… Είναι όμως και κάτι ακόμα, κάτι που θα έπρεπε να είναι εξαιρετικά δυσάρεστο για όλους εμάς τους «εξασφαλισμένους» (για πόσο ακόμα;;;) πρωτοκοσμικούς: η οδυνηρή υπενθύμιση του πως είναι να ζει κανείς έχοντας ενσωματώσει τις νόρμες του Θεάματος∙ πως είναι η ζωή μέσα στη λήθη – ακόμα κι αν περιστασιακά εκδηλώνεται «κάπως» υπέρ της παλαιστινιακής αντίστασης∙ πόσο επικίνδυνο (εκτός από κακουργηματικό…) είναι το «αιώνιο τώρα»…

Το al Shifa «απασχόλησε την δυτική κοινή γνώμη» πριν 5 μήνες: ήταν τότε που ένας πύραυλος έσκασε στο προαύλιο του νοσοκομείου μέσα στη νύχτα δολοφονώντας κάμποσες δεκάδες αμάχους παλαιστίνιους (κυρίως γυναίκες και παιδιά) που είχαν καταφύγει εκεί ελπίζοντας ότι το φασισταριό του Τελ Αβίβ θα σεβαστεί το υγιειονομικό άσυλο… Κι όταν λέμε «απασχόλησε την δυτική κοινή γνώμη» (θυμίζουμε) ότι το mainstream «ενδιαφέρον» ήταν η απάντηση στην ερώτηση ποιος έριξε τον πύραυλο: οι θεοναζί του Τελ Αβίβ (όπως υποδείκνυε η λογική) ή μήπως η παλαιστινιακή αντίσταση, κατά λάθος (όπως υποστήριζαν οι θεοναζί…) «Πυκνό μυστήριο κάλυπτε το περιστατικό», κι όλα τα πρωτοκοσμικά φιλο-θεοναζί καθάρματα, πληρωμένα ή «εθελοντικά», έβγαλαν τότε μεγάλη γλώσσα υποστηρίζοντας (τι άλλο;) το γνωστό: ότι οι μουσουλμάνοι σκοτώνονται μεταξύ τους (για να τραβήξουν την πρωτοκοσμική συμπόνοια…)

Αποδείχθηκε σε λίγες ημέρες ότι το έγκλημα είχε τους γνωστούς δράστες:

Οι οποίοι δράστες συνέχισαν την επίθεσή τους τις επόμενες ημέρες σ’ αυτό που οι ίδιοι χαρακτήρισαν «υπόγειο στρατηγείο της Hamas», στο νοσοκομείο δηλαδή: έστησαν ελεύθερους σκοπευτές να σκοτώνουν μέσα απ’ τα παράθυρα∙ εισέβαλαν καταστρέφοντας ότι μπορούσαν (μεταξύ άλλων το τμήμα πρόωρων βρεφών…)∙ ανέμισαν την απόδειξη του «στρατηγείου», ένα ή δύο αυτόματα που οι ίδιοι είχαν τοποθετήσει κατάλληλα∙ και έφυγαν θριαμβευτές… αφού άλλωστε έπρεπε να καταλάβουν / καταστρέψουν όλη την πόλη, όλες τις πόλεις… Το al Shifa «ξεχάστηκε» μέσα στην εντατικοποίηση της σφαγής…*

Αλλά όχι… Δεν ξεχάστηκε απ’ τους χασάπηδες: οι καταστροφές που του είχαν κάνει στα μέσα Νοέμβρη του 2023 δεν τους ήταν αρκετές. Ακόμα χειρότερο: έχασαν τον έλεγχο των ερειπίων της πόλης της Γάζα που νόμιζαν ότι είχαν καταφέρει να «σβήσουν απ’ τον χάρτη».

Επανήλθαν στα μέσα Μάρτη. Αυτή τη φορά απαλλαγμένοι απ’ τις δυτικές φιλάνθρωπες ανησυχίες που είχαν εκδηλωθεί την πρώτη φορά, στην πρώτη επίθεση: ο δυτικός καθεστωτικός ανθρωπισμός κουράζεται και βαριέται… Επί 15 μέρες κατέστρεφαν, σκότωναν, σκότωναν, κατέστρεφαν, βομβάρδιζαν συστηματικά το νοσοκομείο, «κομμάτι – κομμάτι», ενόσω το προσωπικό του νοσοκομείου και οι όποιοι άμαχοι προσπαθούσαν να γλυτώσουν εαυτούς και αλλήλους μετακινούμενοι από τμήμα σε τμήμα και από ερείπια σε ερείπια. (Αυτή τη φορά οι θεοναζί δεν είπαν κουβέντα για το «υπόγειο στρατηγείο της Hamas»…)

Αποχώρησαν απόλυτα ικανοποιημένοι στις 2 Απρίλη… Το αποτέλεσμα του έργου τους ήταν εντυπωσιακό, κορυφαία ένδοξο για τον δυτικό ανθρωπισμό, που ως γνωστόν είναι πολύ αυστηρός στην προστασία των νοσοκομείων τόσο γενικά όσο και ειδικά σε συνθήκες πολέμου, που έχει ως γνωστόν έχει ορκιστεί «ποτέ ξανά», αλλά που επί 15 ημέρες δεν είχε καταλάβει, δεν είχε προσέξει τίποτα (όπως, άλλωστε, εδώ και 75 χρόνια…)

Έτσι έγινε το al Shifa, ένα μεγάλο νοσοκομείο (νοσοκομειακό σύμπλεγμα πιο σωστά) μετά απ’ την θεοναζί «περιποίησή» του, με την σιωπηλά σύμφωνη γνώμη όλων των δυτικών κρατών / κεφαλαίων, όλων των αφεντικών (μας) – και δεν θα πούμε τίποτα για τους δολοφονημένους κάτω απ’ τα μπάζα, ή τους δολοφονημένους που τους έφαγαν τα σκυλιά:

Και τώρα δύο ερωτήσεις. Σας είναι δύσκολο να καταλάβετε γιατί ο δυτικός «ανθρωπισμός» και «δικαιωματισμός» χαίρονται για τα κατορθώματα των θεοναζί, απαρτχάιντ πρωτοπόρων τους, ακόμα κι όταν πρόκειται για την ιστορική πολιτική δομή που λέγεται ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ; Σας είναι δύσκολο να καταλάβετε ότι εκείνο που επιτρέπεται ή και επιβάλλεται να συμβεί ΕΚΕΙ στη δομή ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ είναι η ακραία, εξτρεμιστική εκδοχή εκείνου που με «ήπια» μέσα συμβαίνει ήδη ΕΔΩ;

Ζείτε ακόμα σε θερμοκοιτίδα; Δεν μπορείτε να διαβάσετε εκείνο που είναι γραμμένο στον τοίχο απέναντι;

*Αν ενδιαφέρουν οι αναδρομές για το al Shifa στην ασταμάτητη μηχανή: Πιστεύεις στον Δυτικόσμο; (20 Νοέμβρη 2023)∙ (Μεταξύ όλων των άλλων…) Διασώστε την πραγματικότητα! 1 (27 Νοέμβρη 2023).

Παλαιστίνη

Δευτέρα 8 Απρίλη>> Το ντου διαδηλωτών στο κοινοβούλιο του θεοναζί, απαρτχάιντ καθεστώτος στην Ιερουσαλήμ στις 3 Απρίλη δεν είχε την τιμή να γίνει «παγκόσμιο σκάνδαλο μεγάλης διάρκειας» όπως το ντου των οπαδών του ψόφιου κουναβιού στις 6 Γενάρη του 2021: για την δυτική δημαγωγία το θεοναζί καθεστώς είναι ακόμα «πολύτιμο», οπότε το προστατεύουν απ’ την ανάδειξη της όλο και πιο έντονης εσωτερικής πόλωσης σε καιρό «υπαρξιακού» πολέμου! Που και που, φυσικά, κάποια γεγονότα προβάλλονται – για λίγο. Χωρίς ιδιαίτερο ζήλο:

Το γεγονός είναι ότι ο πόλεμος κατά της παλαιστινιακής αντίστασης αποτυγχάνει όλο και πιο καθαρά, σε τέτοιο σημείο που τέτοιες αντικυβερνητικές (ουσιαστικά) διαδηλώσεις να κλονίζουν εσωτερικά την θεοναζί «επιχειρηματολογία» – χωρίς, πάντως, να την αμφισβητούν ουσιαστικά και καθαρά. Ο ακτιβισμός προηγείται – και η συνειδητοποίηση είναι ακόμα πολύ πίσω…

Το καθεστώς απ’ την δική του μεριά δοκιμάζει τα όρια μιας «φυγής προς τα εμπρός», για την οποία γράφαμε την προηγούμενη εβδομάδα:


Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.

Παλαιστίνη 1

(Λιέγη…)

Δευτέρα 1 Απρίλη (ανάρτηση: 1.10)>> Υποθέτουμε ότι δεν πιστέψατε ότι επειδή η Ουάσιγκτον απείχε (και δεν εμπόδισε…) ένα πρόσφατο ψήφισμα του συμβουλίου ασφαλείας του οηε υπέρ μιας εκεχειρίας 2 εβδομάδων στη Γάζα, «τσακώθηκε» με το θεοναζί, απαρτχάιντ «χωροφύλακά» της. Καθόλου. Μόλις την περασμένη Παρασκευή το Joνυσταλεάν ξαναέδωσε απλόχερα την φονική του βοήθεια, σε είδος φυσικά. Όχι στα λόγια. Κι όχι μόνο βόμβες, αλλά και αεροπλάνα για να τις ρίξουν: 25 F-35A…

Εν τω μεταξύ, το διεθνές δικαστήριο δικαιοσύνης στη Χάγη (ICJ, αυτό που μελετάει το αν το θεοναζί, απαρτχάιντ καθεστώς κάνει γενοκτονία στη Γάζα μετά από προσφυγή της νότιας αφρικής, με την υποστήριξη άλλων τουλάχιστον 50 κρατών) πρόλαβε στις 28 Μάρτη να θυμίσει ότι υπάρχει – και ότι είναι αδύναμο. Με καινούργια απόφασή του ζητάει απ’ το απαρτχάιντ καθεστώς

… Να πάρει χωρίς καθυστέρηση όλα τα απαραίτητα και αποτελεσματικά μέτρα που θα εξασφαλίζουν … σε μεγάλη κλίμακα όλες τις επείγουσες υπηρεσίες και την ανθρωπιστική βοήθεια, συμπεριλαμβανόμενων φαγητού, νερού, ρεύματος, καυσίμων, καταφυγίων, ρούχων, υγιεινής καθώς επίσης και ιατρικών εφοδίων και φροντίδας στους Παλαιστίνιους σ’ όλη τη Γάζα, συμπεριλάμβανόμενης της αύξησης των δυνατοτήτων και του αριθμού των χερσαίων περασμάτων…

… Να εξασφαλίσει άμεσα ότι ο στρατός δεν θα ενεργεί με τρόπο που συνιστά παραβίαση οποιουδήποτε δικαιώματος των Παλαιστινίων στη Γάζα…

Δεν ξέρουμε πως θα μπορούσε να χαρακτηριστεί αυτή η κατάσταση, όπου το μεγαλύτερο μέρος του πλανήτη (συμπεριλαμβανόμενων και δεκάδων κρατών) είναι με το μέρος της παλαιστινιακής αντίστασης αλλά δεν μπορεί ή δεν τολμάει (σίγουρα ως τώρα) να σταματήσει την δυτική φονική μηχανή, ενώ το ξεκάθαρα μικρότερο μέρος, η «συλλογική δύση» σε όλο της το μεγαλείο με «στρατηγό» την Ουάσιγκτον, ενισχύει με κάθε μέσο τους θεοναζί χασάπηδες λιβανίζοντας ενδιάμεσα στα διαλείμματα «τη λύση των δύο κρατών».

Ούτε ξέρουμε πόσο ακριβά θα πληρωθεί αυτό – γιατί θα πληρωθεί, μην έχετε καμία αμφιβολία: όταν αυτό το μεγαλύτερο μέρος του πλανήτη αποφασίσει, για τους δικούς του λόγους και όχι αναγκαστικά για την Παλαιστίνη, ότι πρέπει πρακτικά να τελειώσει αυτή η δυτική βαρβαρότητα και βία, και να τελειώσει οριστικά…

Παλαιστίνη 2

Δευτέρα 1 Απρίλη (ανάρτηση: 1.06)>> Η επιτυχία (και η αντοχή) της παλαιστινιακής αντίστασης μπορεί στ’ αλήθεια να έχει τρομάξει όλα τα δυτικά αφεντικά∙ και ο διαρκής εξοπλισμός του θεοναζί, απαρτχάιντ καθεστώτος (να) είναι η αντεστραμμένη απόδειξη ενός τέτοιου ανομολόγητου τρόμου. Οι παρακάτω χάρτες, με χρονολογική σειρά, δείχνουν τι έχει πετύχει (και πόσο έχει αποτύχει!) ο θεοναζί στρατός μετά από σχεδόν 6 μήνες μαζικών δολοφονιών:


Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.

Μεσανατολικό πεδίο μάχης 1

Δευτέρα 1 Απρίλη (ανάρτηση 00.59)>> Είναι σίγουρα ασυνήθιστο, τόσο πολύ ώστε κανείς να μην προσπαθεί καν και καν να το εξηγήσει: ενώ το μεγαλύτερο μέρος του θεοναζί, απαρτχάιντ πληθυσμού συμφωνεί στο τι («να εξαφανίσουμε τους παλαιστίνιους από προσώπου Παλαιστίνης…») οι διαφωνίες για το πως οξύνονται διαρκώς τόσο πολύ ώστε ολόκληρο το «οικοδόμημα» μοιάζει να τείνει προς την αυτο-κατάρρευσή του.

Το περασμένο Σάββατο έγινε στο Τελ Αβίβ η μεγαλύτερη ως τώρα διαδήλωση υπέρ της «επιστροφής των ομήρων» – και κατά του γκουβέρνου, που δεν τους φέρνει πίσω. (Δεν ξέρουμε τι σημαίνει «μεγαλύτερη» για τα δεδομένα αυτής της κοινωνίας…) Το ενδιαφέρον είναι ότι αυτό το ρεύμα, χωρίς να είναι ούτε φιλειρηνικό ούτε «φιλοπαλαιστινιακό», απαιτεί τώρα απ’ την κυβέρνησή του να συμφωνήσει σε οποιουσδήποτε όρους θέτει η παλαιστινιακή αντίσταση, προκειμένου να αρχίσει η απελευθέρωση των ομήρων!!! Αν κάτι τέτοιο το υποστηρίξει οποιοσδήποτε οπουδήποτε στον πλανήτη εκτός θεοναζί επικράτειας θα κατηγορηθεί ακαριαία όχι απλά ως «συνοδοιπόρος» αλλά ως «μέλος της Χαμάς»!!! Αλλά εντός συνόρων το απαιτούν χιλιάδες. Κι όχι απλά το απαιτούν. Απειλούν ότι απ’ το επόμενο Σάββατο θα αρχίσουν πιο δυναμικές διαδηλώσεις, και ότι (όπως δήλωσαν στην καθεστωτική εφημερίδα Yedioth Ahronoth συγγενείς των ομήρων) αν δεν υπάρξει συμφωνία άμεσα [με τους όρους της παλαιστινιακής αντίστασης] θα κάψουν την χώρα! (Αυτό πια;;;;!!!!!)

Την ίδια ώρα οι υπερ-ορθόδοξοι (κάμποσες χιλιάδες…) διαδηλώνουν κατά της στράτευσής τους! Ούτε «φιλειρηνισμός», ούτε «φιλοπαλαιστινιασμός» απ’ την μεριά τους (με την εξαίρεση λίγων δεκάδων που είναι αντίθετοι με την ύπαρξη ‘κράτους του ισραήλ’ για λόγους θρησκευτικής ορθοδοξίας…)∙ απλά «αφιέρωση στη μελέτη της βίβλου»… Οπουδήποτε αλλού θα στιγματίζονταν σαν ριψάσπιδες∙ όμως στο θεοναζί καθεστώς αντιμετωπίζονται σαν ένα είδος «καλόγερων» ακριβώς επειδή η θρησκευτική μυθολογία είναι στην καρδιά της κρατικής ιδεολογίας! Και απειλούν κι αυτοί απ’ την μεριά τους να ρίξουν την κυβέρνηση∙ αν και οποιαδήποτε άλλη θα είναι ακόμα πιο φανατικά υπέρ της στράτευσής τους!

Και το «κερασάκι»: αυτούς τους υπερ-ορθόδοξους καλούν πλέον σε «κοινό αγώνα» όσοι συμμετέχουν στο ρεύμα υπέρ της επιστροφής των ομήρων! Έτσι ώστε όσοι δεν θέλουν ούτε να στρατευτούν ούτε να πολεμήσουν (για τον κοινό σκοπό…) και όσοι θέλουν τους συγγενείς και φίλους τους πίσω κι ας απελευθερωθούν οι «κακούργοι» της παλαιστινιακής αντίστασης να σχηματίσουν ένα κοινό μέτωπο…

Σουρεαλιστικό; Ίσως – αλλά πραγματικό!

Μεσανατολικό πεδίο μάχης 2

Δευτέρα 1 Απρίλη (ανάρτηση: 00.56)>> Ενόσω το θεοναζί, απαρτχάιντ καθεστώς αποτυγχάνει να υποτάξει την παλαιστινιακή αντίσταση στη Γάζα, προσπάθει να ανοίξει με βολικό για το ίδιο τρόπο χειρότερους λογαριασμούς με την λιβανέζικη Χεζμπ’ Αλλάχ. Ποιος είναι ο βολικός τρόπος; Να «δικαιολογήσει» την μαζική χρήση αεροπορικών βομβαρδισμών, όχι μόνο στο νότιο λίβανο αλλά οπουδήποτε γουστάρει∙ να «μετατρέψει την Βηρυτό σε Γάζα» όπως έχει απειλήσει.

Ως τώρα η λιβανέζικη οργάνωση έχει καταφέρει να επιβάλλει την τακτική της: έχει αναγκάζει το θεοναζί καθεστώς να αδειάσει εδώ και μήνες μια ζώνη 20 χιλιομέτρων στο βορρά του∙ και παρά τις προκλητικές επιθέσεις του στη Βηρυτό, η Χεζμπ’ Αλλάχ επιμένει να κτυπάει οποιαδήποτε στρατιωτική συγκέντρωση κυρίως μέσα σ’ αυτή τη ζώνη. Με δυο λόγια χρησιμοποιεί το πιο «ελαφρύ» μέρος των πυραύλων της (και άλλου είδους ανάλογα όπλα) με αποτελεσματικότητα. Αν και το Τελ Αβίβ παραδέχεται μόνο 10 νεκρούς στρατιώτες του σ’ αυτές τις μάχες, ο πραγματικός αριθμός ξεπερνάει τους 230∙ έναντι περίπου 260 απωλειών της Χεζμπ’ Αλλάχ.

Ποια είναι η απάντηση του ισραηλινού στρατού σ’ αυτήν την αφόρητη «καθήλωσή» του; Εκείνη που θα περίμενε κανείς από έναν αχαλίνωτο μιλιταρισμό: επέκταση και όξυνση των επιθέσεων επί συριακού εδάφους! Όχι μόνο στη Δαμασκό αλλά και στο Aleppo…


Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.

We will not go down!

Δευτέρα 25 Μάρτη>> Μπορεί να κάψετε τα πάντα, αλλά δεν μπορείτε να κάψετε το πνεύμα μας: δεν θα παραδοθούμε!

Ένα ακόμα τραγούδι για την Γάζα, του Michael Heart, εδώ απ’ την Nasreen Moerat Abarder.