Δευτέρα 18 Νοέμβρη >> Η Παλαιστίνη μας έχει προειδοποιήσει… Κι αν η τύφλα είναι τόσο μεγάλη ώστε να μην βλέπουμε ότι η Παλαιστίνη δεν είναι μόνον εκεί, τόσο το χειρότερο για ‘μας… Κι αν η απώθηση μοιάζει καταφύγιο, τότε πάλι τόσο το χειρότερο για ‘μας…
Σ’ έναν τοίχο στη Rafah γράφει: τίποτα δεν θα σώσουμε αν δεν σώσουμε τα πάντα… (Ή μήπως είναι αλλού γραμμένο, σε άλλες πόλεις, σε άλλα μήκη και πλάτη; Ποιος το είδε, ποιος το ξέρει;)
Επαναλαμβάνουμε το Hind’s Hall 2 του Macklemore:
Η σκυμμένη γυναίκα με τον μαρκαδόρο υπογράφει μια οβίδα, που φωτογραφημένη από κοντά είναι το δεξιό μισό της φωτογραφίας: Τελειώστε τους! Η Αμερική αγαπάει (καρδούλα…) το Ισραήλ Πάντα. Nikki Haley…
Γνωρίζετε την κυρία; Αμερικανίδα πολιτικός, 52 ετών σήμερα: πρώην κυβερνήτης της νότιας Καρολίνας, πρώην πρεσβευτής της usa στον οηε, ρεπουμπλικάνα υποψήφια για το άσπρο σπίτι στις πρόσφατες εκλογές.
Ύαινα. Αλλά όχι solo. Ύαινα μέσα σε μια μεγάλη, πολύ μεγάλη πρωτοκοσμική, δυτική, αγέλη από ύαινες.
Οποιοσδήποτε στοιχειωδώς κανονικός άνθρωπος θα έλεγε ότι το να υπογράφει κάποιος / κάποια οβίδες είναι σοβαρή ψυχοπάθεια. Ωστόσο τέτοιου είδους ψυχοπαθείς, έχοντας εξουσίες, διαμορφώνουν τη «νέα κανονικότητα» – πιστεύοντας ότι βρίσκονται στο απυρόβλητο…
Δευτέρα 18 Νοέμβρη (00.28) >> Αν νομίζετε ότι το θεοναζί, απαρτχάιντ καθεστώς είναι ικανό για κάτι «περισσότερο» στη Γάζα εκτός απ’ το να δολοφονεί αμάχους, κι αν ανησυχείτε ότι η παλαιστινιακή αντίσταση μπορεί να καμφθεί, να μερικά απ’ αυτά που συμβαίνουν εκεί (αλλά, φυσικά, δεν πρέπει να μαθαίνονται αφού οι Παλαιστίνιοι / ες μόνο ως «φουκαράδες» επιτρέπεται να έχουν μια φευγαλέα θέση στον πρωτοκοσμικό ορίζοντα…)
Αυτό στις επόμενες δύο φωτογραφίες δεν θα το αναγνωρίσετε. Είναι θεοναζί, απαρτχάιντ τανκ στη βόρεια Γάζα. Σε κομμάτια. Δεν είναι όμως ένα οποιοδήποτε τανκ. Είναι το σούπερ ντούπερ mervava 4 barak, ό,τι πιο αναβαθμισμένο υπάρχει στον τομέα του, «5ης γενιάς» τανκ, που τα με σούπερ ντούπερ γκάτζετ για τα πάντα (μεταξύ των οποίων και «ενεργητική προστασία» απέναντι σε ρουκέτες…)∙ ένα τανκ «ικανό για όλα» – εν τέλει ακόμα και για να φάει χώμα. (Ανατινάχτηκε με roadside bomb, η παραδοσιακή απάντηση των «ξυπόλυτων» στις σούπερ ντούπερ φονικές μηχανές… Τα τρία απ’ τα τέσσερα μέλη του πληρώματος σκοτώθηκαν επί τόπου…)
Και εδώ, στη συνέχεια, ένα σύντομο video για το πως η Γάζα γεμίζει, εκτός από δολοφονημένους αμάχους και από τα ατσάλινα σκουπίδια (συμπεριλαμβανόμενων των χειριστών τους…) μιας γενοκτονικής εκστρατείας που μετράει βδομάδες και μήνες στρατιωτικής αποτυχίας / ήττας – ό,τι το χειρότερο δηλαδή για το θεοναζί, απαρτχάιντ καθεστώς:
Τα ερείπια είναι τα οδοφράγματα και τα χερσαία «τούνελ» της Παλαιστινιακής αντίστασης! Λέγεται τεκμηριωμένα πως ενόσω ο θεοναζί στρατός έχοντας σοβαρές απώλειες ψάχνει για την στελέχωσή του με το ζόρι (και ξέπεσε πια στο να ψάχνει μισθοφόρους οπουδήποτε!) η Παλαιστινιακή αντίσταση έχει το ανάποδο «πρόβλημα»: εκατοντάδες Παλαιστίνιοι ζητούν καθημερινά να καταταχτούν, και είναι τόσοι πολλοί ώστε συχνά οι οργανώσεις δεν έχουν αρκετά όπλα για να τους εκπαιδεύσουν όλους… Όσο για τα εκρηκτικά των roadside bombs; Τα προσφέρουν άφθονα οι άσκαστες θεοναζί βόμβες!!!
Θα πείτε: είναι δυνατόν να νικήσει η Παλαιστινιακή αντίσταση; Θα θυμίσουμε: χρέος των όπου γης απελευθερωτικών οργανώσεων και κινημάτων, όταν επιχειρείται η καταστολή τους, είναι να συνεχίσουν να υπάρχουν∙ όχι υποχρεωτικά να καταλάβουν τα χειμερινά ανάκτορα με κάποια εντυπωσιακή αντεπίθεση! Απ’ αυτή την άποψη η Παλαιστινιακή αντίσταση ΕΧΕΙ ΗΔΗ ΝΙΚΗΣΕΙ: έχει κάνει αδύνατο για το θεοναζί, απαρτχάιντ καθεστώς το να πετύχει τους στόχους του… Το έχει καθηλώσει σε μια κατάσταση που ενώ σκοτώνει – σκοτώνει – σκοτώνει αναμετριέται ήδη με τον εφιάλτη της ήττας του!
Εννοείται πως δεν είναι αυτή όλη η ιστορία. Έχει και η αντίσταση τους δικούς της στόχους, πέρα απ’ αυτή καθαυτή την ύπαρξή της. Γι’ αυτούς εμείς οι μακρινοί θα πρέπει να περιμένουμε…
Δευτέρα 18 Νοέμβρη (00.24) >> Ύστερα από 40 χρόνια φυλάκισης γαλλικό δικαστήριο έκανε πριν 3 ημέρες (στις 15 Νοέμβρη, την ημέρα που οι Παλαιστίνιοι έχουν ορίσει ως «επέτειο εθνικής ανεξαρτησίας»*) δεκτή την (11η…) αίτηση αποφυλάκισης του λιβανέζικης καταγωγής Georges Ibrahim Abdallah, υπό τον όρο «να φύγει απ’ την γαλλική επικράτεια και μην επιστρέψει ποτέ». Ο Abdallah, μέλος του κομμουνιστικού κόμματος του λιβάνου και του λαϊκού μετώπου για την απελευθέρωση της Παλαιστίνης (PFLP), καταδικάστηκε το 1984 σε ισόβια για συμμετοχή στη δολοφονία του αμερικάνου στρατιωτικού ακολούθου Charles Ray και του ισραηλινού διπλωμάτη Yaakov Barsimentov, στο Παρίσι, το 1982: ήταν η εποχή της κορύφωσης του αντιαποικιακού αγώνα στο λίβανο, εναντίον του ισραηλινού στρατού κατοχής και της αμερικανικής και γαλλικής στρατιωτικής υποστήριξης.
Επειδή η απόφαση έχει ισχύ απ’ τις 6 Δεκέμβρη, αφήνει περιθώριο για εισαγγελική έφεση – κάτι που έχει γίνει και στο παρελθόν, κατ’ απαίτηση της Ουάσιγκτον που έχει ρόλο «πολιτικής αγωγής». Ας ελπίσουμε ότι αυτή τη φορά δεν θα περάσει η μπογιά της, και ότι ο δεσμώτης θα γυρίσει στα μέρη του, στον Λίβανο.
Ο 73χρονος σήμερα Abdallah ανακηρύχτηκε τον Δεκέμβρη του 2013 απ’ το δημοτικό συμβούλιο του παρισινού προαστείου Bagnolet «επίτιμος δημότης», αναγνωρίζοντάς τον ως κομμουνιστή αγωνιστή, πολιτικό κρατούμενο, μέλος του λιβανέζικου αντιστασιακού κινήματος και αποφασιστικό υπερασπιστή των Παλαιστινιακών δικαίων.
*Λίγο μετά την έναρξη της 1ης intifada, ο Yasser Arafat υιοθέτησε στις 15 Νοέμβρη του 1988 απ’ το Αλγέρι την «Διακήρυξη της Ανεξαρτησίας της Παλαιστίνης» που είχε διαμορφώσει ο ποιητής Mahmoud Darwish. Με 146 κράτη / μέλη του οηε να έχουν αναγνωρίσει ως τώρα «παλαιστινιακό κράτος στα σύνορα του 1967» υπάρχει ένας ωκεανός αίματος μεταξύ της Διακήρυξης του 1988 και της σημερινής κατάστασης∙ μέχρις ότου τα όπλα και όχι τα ψηφίσματα κάνουν πράξη την απελευθέρωση της Παλαιστίνης απ’ την θάλασσα ως το ποτάμι…
Δευτέρα 11 Νοέμβρη >> Δεν θα ήταν άσχημη ιδέα να κάνουν μια βόλτα κι από Παρίσι μεριά αυτοί οι λεβέντες οπαδοί, οι IDF-με-πολιτικά∙ να φωνάξουν τα ωραία συνθήματά τους («σκοτώστε τους άραβες!», «δεν υπάρχουν σχολεία στη Γάζα γιατί δεν υπάρχουν πια παιδιά εκεί!»), να σκίσουν καμιά παλαιστινιακή σημαία, να την πέσουν σε κανά «μαυριδερό» οδηγό ταξί… όπως στο Άμστερνταμ…. Ας μην πάνε με ομάδα. Ας πάνε με τον Smotrich σε δυο μέρες… Το ίδιο είναι.
Οι οργανωμένοι της Paris Saint Germain έχουν καθαρή άποψη επ’ αυτών.
Στο βίντεο ξεδιπλώνουν ένα τεράστιο πανό πριν το ματς με την Ατλέτικο Μαδρίτης στην έδρα τους, στο πέταλο του Parc des Princes, στις 6 Νοέμβρη. Πολλή δουλειά, καλή δουλειά, με μεράκι – και αλληλεγγύη.
Δευτέρα 11 Νοέμβρη (00.06) >> Το μεσανατολικό πεδίο μάχης είναι γεγονός πως δεν ήταν αρχικά επιλογή των δυτικών ιμπεριαλισμών. Ήταν επιλογή του θεοναζί, απαρτχάιντ καθεστώτος για-τον-εαυτό-του. Υιοθετήθηκε όμως γρήγορα, με την ελπίδα νίκης των θεοναζί (ακόμα και με εκατό χιλιάδες δολοφονημένους αμάχους…), σαν αντίβαρο της δυτικής αποτυχίας / ήττας στο ουκρανικό πεδίο μάχης.
Όμως οι θεοναζί ΔΕΝ μπορούν να νικήσουν, μ’ όλες τις βοήθειες και τις ενισχύσεις κάθε είδους που παίρνουν! Ούτε στη Γάζα, ούτε στο νότιο λίβανο, ούτε πουθενά. Κι αν δεν μπορούν να νικήσουν οι θεοναζί, πώς θα νικήσει η δύση;
Σε αντίθεση με το ουκρανικό πεδίο μάχης,
Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…
Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.
Δευτέρα 11 Νοέμβρη (00.04) >> Μ’ ένα χθεσινό της άρθρο η ισραηλινή Ha’aretz «προβλέπει» το μέλλον της Παλαιστίνης στα χέρια του ψoφιοκουναβιστάν:
Το σοβαρό ελάττωμα αυτών των προβλέψεων είναι ότι
Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…
Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.
Δευτέρα 4 Νοέμβρη (00.16) >> Γράφαμε την περασμένη βδομάδα ότι το θεοναζί, απαρτχάιντ καθεστώς ΔΕΝ επιτέθηκε (στις 26 Οκτώβρη) στο ιράν με τον «φούλ» τρόπο που θα ήθελε επειδή έχει ήδη σοβαρά προβλήματα τόσο στη Γάζα όσο και στα σύνορά του με τον λίβανο… Οπωσδήποτε αυτά τα «κακά μαντάτα» δεν πρόκειται να τα μάθετε απ’ τους επαγγελματίες δημαγωγούς / υπηρέτες των δυτικών ιμπεριαλισμών. (Άλλωστε, σύμφωνα με δαύτους, ο τοξικός κλόουν του Κιέβου μόλις πολύ πρόσφατα «άρχισε να ηττάται»!!!…)
Τα δημαγωγικά ψέμματα μπορούν ακόμα να πουληθούν διεθνώς, στους συμμάχους. Γιατί τα όσα λέγονται μέσα στο θεοναζί, απαρτχάιντ καθεστώς τις τελευταίες εβδομάδες είναι αποκαλυπτικά από μόνα τους!
Στις 27 Οκτώβρη, μια μόλις μέρα μετά την επίθεση σε στρατιωτικές εγκαταστάσεις της Τεχεράνης, ο ισραηλινός υπ.αμ. δήλωσε ανοικτά (και μέσα-απ’-τα-δόντια…) ότι «δεν πάμε καλά» ζητώντας …. αναπροσδιορισμό των στόχων της σφαγής στη Γάζα και της επίθεσης στη Hezb’ Allah:
Προσέξτε παρακαλούμε την ομοιότητα των διατυπώσεων / διαπιστώσεων, συγκρίνοντας την ομολογημένη πια ήττα στο ουκρανικό πεδίο μάχης (η φωτο κάτω απ’ τον καθεστωτικό economist) με την ανομολόγητη (και πως-θα-την-αποφύγουμε;) ήττα στο μεσανατολικό:
«Κάτι πρέπει να αλλάξουμε… Στόχους βρε παιδί μου…»
O Gallant ήξερε: ακόμα και στη ρημαγμένη Γάζα, στη Γάζα όπου το μόνο που μπορεί να κάνει το φασισταριό του Τελ Αβίβ είναι να σκοτώνει – σκοτώνει – σκοτώνει αμάχους, η αντίσταση κρατάει γερά:
Η Jabalya, ο προσφυγικός καταυλισμός που έχει αναδειχθεί στο Στάλινγκραντ της παλαιστινιακής αντίστασης (ο θεοναζί στρατός έχει «νικήσει» εκεί – λέει – τρεις ή τέσσερεις φορές απ’ τον περασμένο Οκτώβρη∙ και ωστόσο συνεχίζει να αιμορραγεί προσπάθωντας να καταβάλει τους ξυπόλυτους, κάτι που δεν έχει καταφέρει ποτέ εδώ και δεκαετίες παρά τις πάμπολλες προσπάθειες και τους ανελέητους βομβαρδισμούς).
H Ha’aretz στις 30 Οκτώβρη υποδεικνύει κάτι «κενά» (ή, ίσως, χάσματα…) σχετικά με την Jabalya:
Το κενό ανάμεσα στη ρητορική και στα γεγονότα επί του εδάφους
Η επιχείρηση του ισραηλινού στρατού στην Jabalya, στα βόρεια της Λωρίδας, είναι ένα καλό παράδειγμα του κενού ανάμεσα στην ανένδοτη ισραηλινή ρητορική και στα γεγονότα στο έδαφος. Ο στρατός μπήκε στον προσφυγικό καταυλισμό στις αρχές Οκτώβρη για να ξεριζώσει τις τρομοκρατικές υποδομές που είχε ξαναστήσει εκεί η Hamas, αποτελούμενες από κάμποσες εκατοντάδες τρομοκράτες. Ήταν μια προσπάθεια προώθησης της επιβολής του αυτοαποκαλούμενου «σχεδίου των στρατηγών», που επεδίωκε βαριά πίεση στον τοπικό πληθυσμό για να αναγκάσει εκατοντάδες χιλιάδες Παλαιστίνιων στο βορρά της Λωρίδας να μετακινηθούν στα νότια του θύλακα. Η δημοσιοποίηση του σχεδίου, που δεν έχει υιοθετηθεί επίσημα, προκάλεσε έντονες αντιδράσεις στη Δύση και την απαίτηση της διοίκησης Biden για εξηγήσεις απ’ το ισραήλ.
Πρακτικά, αν και δεκάδες χιλιάδες πολιτών έχουν μετακινηθεί προσωρινά απ’ τον καταυλισμό, δεν πήγαν νότια. Σύμφωνα με τα στοιχεία του IDF, στη διάρκεια 3 ημέρων την τελευταία εβδομάδα, ένας αριθμός μεταξύ 12 και 19 ανθρώπων την ημέρα πέρασαν προς το νότο μέσω του διαδρόμου Netzarim. Και αφού το ισραήλ ηθελημένα διέκοψε την είσοδο φορτίων ανθρωπιστικής βοήθειας προς τα βόρεια της λωρίδας, αναγκάστηκε να υποχωρήσει…
Το σχέδιο για την Jabalya και όλο το βορρά της λωρίδας ήταν να αδειάσουν, και να δολοφονηθούν όσοι μείνουν – ως «τρομοκράτες». Αλλά παρά τις απειλές και τους βομβαρδισμούς οι εκατοντάδες χιλιάδες άμαχοι ούτε τρομοκρατούνται ούτε φεύγουν. Μόνο μετακινούνται μέσα στον βορρά, αλλάζοντας θέση μέσα στα ερείπια του θύλακα κατά ελάχιστα χιλιόμετρα: υπερασπίζονται την γη τους ακόμα και χωρίς όπλα αρνούμενοι να γίνουν για μια ακόμα φορά πιόνια στα δυτικά real estate σχέδια. Ταυτόχρονα η αντίσταση στήνει ενέδρες και κτυπάει τον κατοχικό στρατό όπου τον βρίσκει… Υπάρχει πράγματι ένα τεράστιο κενό ανάμεσα στις θεοναζί, απαρτχάιντ θριαμβολογίες περί «καταστροφής της Hamas» και στην πραγματικότητα!!!
Ένα «κενό» (!!!) μεταξύ ρητορίας και παραγματικότητας στη Γάζα, άλλο ένα βορειότερα. Πριν 2 μέρες η καθεστωτική yedioth ahronoth παραπονιόταν (ή διαπίστωνε με κάποια απελπισία) ότι μετά από ένα μήνα μαχών, και παρά την αεροπορική υποστήριξη (δηλαδή τους carpet bombings), 50.000 ισραηλινοί στρατιώτες (τριπλάσιος αριθμός σε σχέση με την εισβολή του 2006) δεν έχουν καταφέρει να καταλάβουν ούτε ένα χωριό στο νότιο λίβανο:
Δευτέρα 4 Νοέμβρη (00.14) >> Ακόμα πιο παραστατικές της διαγραφόμενης (κατ’ εμάς βέβαιης!) στρατιωτικής αποτυχίας / ήττας του θεοναζί, απαρτχάιντ καθεστώτος και στα δύο μέτωπα, και στη Γάζα και στο νότιο Λίβανο, παρά την αιματοχυσία που συνεχίζει να προκαλεί εναντίον αμάχων, είναι οι πιο κάτω ομολογίες∙ και οι δυο πριν μια βδομάδα.
Η πρώτη είναι απ’ αυτό το κάθαρμα, που η θέση του είναι να αιωρείται τρία μέτρα πάνω απ’ την γη κάπου απέναντι απ’ το al Aqsa: ο αρχιφασίστας υπουργός Smotrich κλαίει (ή το παριστάνει…) για τις μεγάλες απώλειες που έχει ο στρατός του!
Κι αυτός είναι ο Lapid, επικεφαλής της υποτιθέμενης «αντιπολίτευσης» του φασιστοκαθεστώτος, δηλώνει έξαλλος για τον μεγάλο αριθμό απωλειών…
Ποιοί τραυματίζουν και ποιοι σκοτώνουν τους κατοχικούς στρατιώτες του θεοναζί, απαρτχάιντ καθεστώτος, έχοντας οδηγήσει σ’ ένα όλο και μεγαλύτερο κύμα «αρνήσεων επιστροφής» στο μέτωπο μετά τις άδειες, σ’ ένα όλο και μεγαλύτερο κύμα «μετατραυματικών σοκ» και ψυχοφαρμάκων, και στο τελευταίο που συμβαίνει πάντα στους κατοχικούς στρατούς όταν συναντούν αποφασισμένη αντίσταση, σε αυτοκτονίες; Ποιοί; Η εξαφανισμένη Παλαιστινιακή αντίσταση και η τσακισμένη Hezb’Allah;
Το προκεχωρημένο φυλάκιο των δυτικών ιμπεριαλισμών εξαντλεί σταθερά τις «δυνατότητές» του, και το μόνο που του έχει απομείνει είναι οι βόμβες που στέλνουν τα αφεντικά του για τα αεροπλάνα του…. Αλλά ο πόλεμος (που δεν είναι όπως θα τον ήθελαν όλα αυτά τα καθάρματα) είναι ακόμα στην αρχή του…
(Α ναι: απομένουν και τα πυρηνικά…)
Δευτέρα 4 Νοέμβρη (00.12) >> Είναι παράξενο (και οπωσδήποτε εξαίρεση!) αλλά υπάρχουν (και υπήρξαν επίσης στο παρελθόν) αξιωματούχοι του θεοναζί, απαρτχάιντ καθεστώτος που αναγνώριζαν το δίκαιο της παλαιστινιακής αντίστασης (χωρίς, φυσικά, να την θεωρούν αποδεκτό εταίρο στη διαμόρφωση ενός ενιαίου, δημοκρατικού κράτους!)
Αυτός που θα δείτε στο σύντομο video στη συνέχεια λέγεται Ami Ayalon, και μεταξύ άλλων υπήρξε το «αφεντικό» της «υπηρεσίας γενικής ασφάλειας» (Shin Bet) απ’ το 1996 ως το 2000. Το 2007 ήταν υπουργός άνευ χαρτοφυλακίου, ενώ διετέλεσε και επικεφαλής του ναυτικού του θεοναζί, απαρτχάιντ καθεστώτος.
Το περασμένο Μάρτη έδωσε συνέντευξη στο αμερικανικό καθεστωτικό ABC, όπου υποστήριξε ότι «ο πόλεμος στη Γάζα δεν πρόκειται να κερδηθεί», ενώ την ίδια άποψη επανέλαβε σε συνέντευξή του στην καθεστωτική εφημερίδα maariv τον περασμένο μήνα, επαναλαμβάνοντας: Αν ήμουν Παλαιστίνιος θα πολεμούσα χωρίς όρια αυτούς που έκλεψαν τη γη μου…
Δείτε τον live:
Στο τέλος βέβαια είναι … αυτός που είναι: αξιωματούχος, έστω πρώην, ενός εποικιστικού, αποικιοκρατικού, ρατσιστικού καθεστώτος… Γιατί κατά τη γνώμη του η «ασφάλεια» του καθεστώτος μπορεί να επιτευχθεί με την ελπίδα των αυτοχθόνων, αποικιοκρατούμενων∙ όχι με την ελευθερία τους! (Η απελευθέρωσή τους θα είναι η καταστροφή της σε βάρος τους αποικιοκρατίας).
Σκεφτείτε όμως: σε πόσων τα μούτρα θα μπορούσατε να τρίψετε την αναγνώριση του παλαιστινιακού δίκαιου από έναν πρώην απαρτχάιντ αρχιασφαλίτη;;!!!
Δευτέρα 4 Νοέμβρη (00.10) >> (Δεύτερο μέρος)
Wellcome 2021… (Με τις mRNA πλατφόρμες σου, τις μεγάλες κατ’ οίκον κρατήσεις, και τα λοιπά…)
Τον Φλεβάρη του 2021 ο don Rico στα πόδια του θεοναζί…
Τον Απρίλη του 2021 ο κόνδορας ‘n’ friends σε νέες πρωτοβουλίες…
Τον ίδιο μήνα ο γενναιόδωρος κόνδορας προσφέρει (με το αζημίωτο…) μια πυροβολαρχία Patriot και 100 χειριστές της στον τοξικό του Ριάντ … για να αντιμετωπίσει τους Houthis (λέτε να το θυμούνται ακόμα τώρα;)…
Γρήγορος σαν τον άνεμο τον Ιούνιο του 2021 ο κόνδορας μπετονάρει την «περιφερειακή σταθερότητα» παρέα με τα εμιράτα (που, κατά την γνώμη του, βρέχονται απ’ την Μεσόγειο…) – μην του πάρει κάνας άλλος την δουλειά…
Αλλά και ο don Rico δεν κάθεται απαθής. Πάλι τον Ιούνιο του 2021 ρίχνει θεμέλια με τον καραβανοχασάπη…
… που τον Οκτώβρη του 2021 έχουν στεγνώσει, ξεκαλουπώνονται, και στέκονται εμπόδιο στον «αποσταθεροποιητικό ρόλο» (σιγά! τι άλλο θα ήταν;) ξέρετε τίνος…
Άλλες εποχές θα πάντρευαν τα παιδιά τους ο ένας οίκος με τον άλλο και θα ήταν ήσυχοι! Τώρα; Ταξίδια, συζητήσεις, ξανά ταξίδια, ξανά συζητήσεις, χαμόγελα, χειραψίες, υποσχέσεις, δεσμεύσεις, δηλώσεις, υπηρεσίες, μπίζνες…
Το 2022 ήταν μια διαφορετική χρονιά: το ελλαδιστάν (μαζί όλη την μιλιταριστική δύση) κήρυξε τον πόλεμο στη Μόσχα… Δεν είναι δύσκολο να ανακαλύψει κανείς και εδώ τα συμφέροντα του νο 1 εθνικού κεφάλαιου, των εφοπλιστών. Οι απαγορεύσεις στη διακίνηση ρωσικών πετρελαίων ήταν η πρώτης τάξης ευκαιρία για τρελά κέρδη μέσω της κατεξοχήν «επιχειρηματικής δραστηριότητας» στις θάλασσες: του λαθρεμπορίου…
Αλλά προς το τέλος της χρονιάς σα να άρχισαν να εμφανίζονται κάποια συννεφάκια στον ορίζοντα της κυριαρχίας στην ανατολική Μεσόγειο: ο φίλος κι αδελφός αρχιχασάπης του Καϊρου, τόσο χρήσιμος στην αντιτουρκική συμμαχία, άρχισε να βλέπει με διαφορετικό μάτι τους τούρκους ισλαμοδημοκράτε… Προδοσία!!!:
Λίγο μετά, την ίδια χρονιά, συνέβη και το «ατυχές περιστατικό»… στην Τρίπολη της λιβύης. Ο κόνδορας πήγε για να το παίξει «και στα δύο ταμπλώ» εκεί, βάζοντας μάλιστα όρους (;;;) για το με ποιόν θα μιλήσει και ποιόν όχι! Η ομόβαθμή του υπ.εξ. της αναγνωρισμένης κυβέρνησης της λιβύης Najla Mangoush δεν του έκανε – είναι βαρύμαγκας. Μόλις βγήκε στην πόρτα του αεροπλάνου στο αεροδρόμιο της Τρίπολη και την είδε να περιμένει να τον υποδεχθεί, έκανε μεταβολή, ξαναμπήκε μέσα, και διέταξε «πάμε Βεγγάζη»… Αρτίστας!!! Performer!!!
Τι και πως θα επηρέαζε το ουκρανικό πεδίο μάχης τα ελληνικά ιμπεριαλιστικά σχέδια στην ανατολική Μεσόγειο; Στο δεύτερο μισό του 2023, όταν έγινε σαφές ότι ο πόλεμος με τη Μόσχα θα χαθεί, η πυξίδα ξαναγύρισε νοτιοανατολικά:
Με τον αρχιχασάπη του Καϊρου τον Αύγουστο του 2023∙ με τον θεοναζί αρχιχασάπη τον Σεπτέμβρη του 2023∙ και ο κόνδορας στο Ριάντ το Νοέμβρη του 2023…
Αλλά η πιο χαρακτηριστική ήταν η πτήση του don Rico στο Τελ Αβίβ τον Οκτώβρη του 2023, λίγες μέρες μετά την «εισβολή του al Aqsa» και την έναρξη της σφαγής στη Γάζα…
Για να υποστηρίξει το «δικαίωμα στην αυτοάμυνα» ενός κατοχικού καθεστώτος που ακριβώς επειδή είναι τέτοιο ΔΕΝ έχει κανένα «δικαίωμα στην αυτοάμυνα» σύμφωνα με την διεθνή νομοθεσία… (Εκτός αν είχε τέτοιος και ο γερμανικός στρατός στη διάρκεια της κατοχής «δικαίωμα στην αυτοάμυνα»… Γιατί η Γάζα είναι χίλιες φορές η Κάνδανος και τα Καλάβρυτα – όχι;)
Όλες οι «προσωπικότητες» του πρωτοκοσμικού ρατσισμού / ιμπεριαλισμού έτρεξαν να αγκαλιάσουν τον αναξιοπαθούντα αρχιχασάπη: η Ursula, ο νυσταλέος Jo, ο αμερικάνος υπ.αμ. Austin, ο άγγλος πρωθ. Sunak, ο «άσσος στο ημίχρονο – δύο τελικό» θλιβερός Scholz, η φασιστοΜελόνι, ο Μικρός Δούκας του Λίγηρα, ο ολλανδός Rutte, o ισπανός Sanchez, εννοείται ο φασίστας της αργεντινής μανιακός-με-το-αλυσοπρίονο φασίστας Milei… και ο don Rico – απ’ τους πρώτους.