Tag: open

τι άλλο φοβάσαι;

Δευτέρα 7 Φλεβάρη>> Χωρίς συστάσεις…

(Για όλους και όλες που έμαθαν να ψωνίζουν απ’ τα fear factories, κι ακόμα χειρότερα έμαθαν να θεωρούν αυτές τις αγορές «κοινωνικότητα» και «ελεύθερη επιλογή»…)

συντονιστείτε…

Ηλεκτρικές ντομάτες: Τζογαδόροι, μανατζαρέοι και ενεργειακή αναδιάρθρωση. Την Πέμπτη 10 Φλεβάρη.

Αποπληθυσμός; Δύο τρία πράγματα για τους νέο-μαλθουσιανούς και τον ρόλο τους. Προσεχώς…

The Ship Song

Δευτέρα 31 Γενάρη>> Ένα απ’ τα πιο αγαπημένα, τρυφερή υπενθύμιση της ζωής που αξίζει να ζει ο καθένας – αφού κάψει τις γέφυρες πίσω του…

O Nick Cave και οι Bad Seeds, από συναυλία στην Κοπεγχάγη πριν 2,5 χρόνια…

Ο κύριος κράτος

Δευτέρα 31 Γενάρη>> Οι έλληνες δεν μπορούν να συγκροτήσουν διοίκηση… Μόνο στο εσωτερικό αυτοκρατοριών προκόβουν… επειδή δεν ασχολούνται με την διοίκηση… Αυτό είναι ένα (παλιό) συμπέρασμα του Γιώργου Πρεβελάκη, καθηγητή γεωπολιτικής στη Σορβόνη. Αν ο κύριος Πρεβελάκης ήταν κανά αναρχοκομμουνιστικό, αντικρατικό στοιχείο, θα έλεγαν αγανακτισμένοι οι φίλοι και οπαδοί του ελληνικού κράτους / παρακράτους «τόσα καταλαβαίνει, τόσα λέει!». Αλλά ο κύριος Πρεβελάκης είναι ένας δεξιός πατριώτης, αρκετά έντιμος ωστόσο (και εκτός συνόρων) ώστε να αντιλαμβάνεται την πραγματικότητα όπως είναι.

Δεν είναι μυστικό. Όταν οι τρισκατάρατοι «τροϊκανοί» πλησίασαν την χρεωκοπημένη ελληνική περίπτωση, εκεί στις αρχές της δεκαετίας του ’10, «ανακάλυψαν την αμερική»: ένα ξεγυρισμένο failed state σχεδόν σε κάθε πλευρά εκείνου που λέγεται «δημόσια διοίκηση». Όχι επειδή είναι πονόψυχοι αλλά επειδή κουβαλάνε την ιδεολογία του «λευκού ανορθωτή» δημιούργησαν ένα πλέγμα ειδικών απ’ τους καλύτερους κάθε ευρωπαϊκού κράτους, που το ονόμασαν «task force», για να οργανώσει κάποιο είδος σοβαρής διοικητικής ανασυγκρότησης του ελλαδιστάν στους κυριότερους τομείς. Επικεφαλής διορίστηκε στα μέσα του 2011 ο τότε αντιπρόεδρος της «ευρωπαϊκής τράπεζας για την ανασυγκρότηση και την ανάπτυξη» (EBRD) γερμανός Horst Reichenbach.

Γατάκια!!! Ούτε αυτός πέρασε καλά, ούτε η task force του (ούτε η συζυγός του…): του έλληνος ο τράχηλος ζυγό δεν υπομένει! Στην αναμέτρηση του πρωτοκοσμικού, ευρωπαϊκού διοικητικού ορθολογισμού με του έλληνος τον τράχηλο (δηλαδή τις πραγματικές πολιτικά προσοδικές δομές διοίκησης) το σκορ αποδείχθηκε πολλά – μηδέν σε βάρος του πρώτου! Τελικά όλοι αυτοί οι «κατοχικοί» τα μάζεψαν κι έφυγαν άρον άρον την άνοιξη του 2015, καθότι η απέχθεια που ήδη υπήρχε μόνιμα εναντίον τους μέχρι τότε βρήκε clean face στην «πρώτη φορά αριστερά». Που τους ξεφορτώθηκε οριστικά: go back mr. Reichenbach!!!

Ένας άλλος σημαντικός εντόπιος ιστορικός, ο Γιώργος Δερτιλής, κι αυτός εκ δεξιών αλλά καθόλου κομματόσκυλο, έχει ασχοληθεί συστηματικά και απομυθοποιητικά με την πραγματική ιστορία εκείνου που ονομάζεται «ελληνικό κράτος». … Η μοχθηρία ήταν ανέκαθεν μια από τις ισχυρότερες κινητήριες δυνάμεις της ελληνικής κοινωνίας: αυτό είναι ένα απ’ τα πολλά συμπεράσματά του (πράγμα που θυμίζει πόσο αυθεντικά έλληνες είναι διάφοροι που έχουν άλλη ιδέα για τον εαυτό τους…)

Οι προσπάθειες εξορθολογισμού του εντόπιου συστήματος διοίκησης κατάγονται … απ’ τον Καποδίστρια. Και οι παταγώδεις αποτυχίες το ίδιο. Είναι όμως λαθεμένη η προσέγγιση η οποία προκειμένου να προσπεράσει την διαπίστωση του Πρεβελάκη θεωρεί ότι το ελλαδιστάν ΜΠΟΡΕΙ να έχει αποτελεσματική δημόσια διοίκηση … αρκεί να αλλάξει η προηγούμενη ή η επόμενη κυβέρνηση… Αυτό που είναι γνωστό σαν «ορθολογικό κράτος» είναι πιθανότατα η ιστορική εξαίρεση στον πλανήτη, και μάλλον έχει σχέση είτε με πρώην αυτοκρατορίες / ιμπεριαλισμούς είτε με περιοχές που υιοθέτησαν την βασική λειτουργική λογική των αυτοκρατορικών γραφειοκρατιών. Το ελλαδιστάν δεν είναι, ούτε ήταν ποτέ, τέτοια περίπτωση: οι κοτσαμπάσηδες και οι παπάδες έκαναν κουμάντο, οι κοτσαμπάσηδες και οι παπάδες κάνουν.

Τι κάνουμε, λοιπόν, όταν προκύπτει βαρύς χιονιάς, ή φωτιά στο κοντινό δάσος, ή;;;; Πρώτο και σημαντικότερο: δεν πατάμε “enter” περιμένοντας ότι κάτι καλό θα συμβεί!! Δεύτερο και εξίσου σημαντικό, αποβάλουμε την επικίνδυνη και ανιστόρητη ιδέα ότι θα έρθει ο κύριος κράτος να μας σώσει (συνήθως με την μορφή των φαντάρων)!!! Τρίτο, θυμόμαστε πως αν υπάρχει μια (ξεχασμένη εν πολλοίς) «λαϊκή παράδοση» στα μέρη μας με κάποια αποτελεσματικότητα, αυτή αφορά την αυτενέργεια, συλλογική ακόμα καλύτερα. Λερώνουμε χέρια και πόδια, ιδρώνουμε, κοπιάζουμε… Μπορεί να μην είναι διάσημο μοντέλο η συλλογική συνεργασία κι αυτενέργεια από κάτω, μπορεί να μην λύνει τα πάντα, μπορεί να μην κινεί πυροσβεστικά αεροπλάνα και αποζημιώσεις, είναι όμως σίγουρα προτιμότερη απ’ την μόνιμη γκρίνια, μιζέρια, τις μικροαστικές φαντασιώσεις – και την «ελπίδα που έρχεται»…

Εννοείται: μακριά κι αλάργα από οποιονδήποτε εντόπιο επαγγελματία πολιτικό «σωτήρα»!

(ΥΓ 1. Τι να πει κανείς γι’ αυτούς τους «σωτήρες»; Ο ένας καλύτερος απ’ τον άλλον! Να, για παράδειγμα ο «ανερχόμενος», ο «είμαι το αύριο», δεν αφήνει την καρέκλα με τα 15 χιλιάρικα στις Βρυξέλες, μέχρι να πιάσει καρέκλα με 10 χιλιάρικα στην Αθήνα. Άξιος!

ΥΓ 2. Οι λέξεις «Αττική Οδός» ήταν η κοινοτοπία και το ανάθεμα της προηγούμενης εβδομάδας. Καθόλου άδικα. Τι περίεργο όμως; «Αττική Οδός» δεν είναι κάποια εταιρεία, αλλά κοινοπραξία εταιρειών, που έχουν πιο ιντριγκαδόρικα ονόματα: Άκτορας (με 65,7% των μετοχών), και Άβαξ (με 24,19% + 10,02% = 34,21% των μετοχών).

Τι τακτ όμως, τι σεβασμός, τι δέος για τους ντόπιους εργολάβους, ε; Ού λήψει το όνομα Κυρίου του Θεού σου επί ματαίω…)

CCCalliance

Δευτέρα 24 Γενάρη>> Δείτε την (ερχόμενη) Τετάρτη 26 Γενάρη το video της «καναδικής συμμαχίας φροντίδας για την covid 19» Η επεξεργασία των στοιχείων που η ίδια η Pfizer έχει δώσει στον FDA αποδεικνύει τόσο στην εξαπάτηση όσο και τους κινδύνους της πλατφόρμας της.

(Εισαγωγή και νέο υποτιτλισμός εκ μέρους μας)

Η τυποποίηση…

Δευτέρα 24 Γενάρη>> Να κάτι που αξίζει την προσοχή και την σκέψη σας: αυτό πάνω είναι η «ταξινόμηση» (α λα γαλλικά) των περιπτώσεων και των υποπεριπτώσεων πιστοποίησης εμβολιασμού…. ύστερα απ’ την συσσώρευσή τους. Το γαλλικό κράτος «βάζει σε τάξη» τους υπηκόους του (πρόκειται για πανευρωπαϊκό σχέδιο) ανάλογα σε ποιο «υποσύνολο» ανήκουν, πάντα με μέτρο τις δόσεις.

Πρόκειται για μια διαστρωμάτωση που τυπικά και ουσιαστικά είναι ίδια μ’ εκείνη που ίσχυε (και ισχύει) στις μεγάλες βιομηχανίες (ας πούμε: στις γαλλικές αυτοκινητοβιομηχανίες) όπως την μνημονεύει ο Coriat, εκεί όμως σε σχέση με ανειδίκευτους, μισοειδικευμένους, ειδικευμένους Α κατηγορίας, Β κατηγορίας, κλπ. Πάντα δίπλα στο ανάγλυφο των (διαφορετικών) μισθών.

Εδώ όμως πρόκειται γι’ αυτό που (επίμονα και κατηγορηματικά) ονομάζουμε κοινωνικό εργοστάσιο. Η διαστρωμάτωση εν προκειμένω αφορά το «πιστοποιητικό κίνησης» (την διάρκειά του, τις προϋποθέσεις, τις απαιτήσεις του), άρα τις δυνατότητες κίνησης μέσα στην υγιειονομική χωροταξία. Θα μπορούσε να φανταστεί κάποιος και ευρύτερες χρήσεις αυτού του μοντέλου, μελλοντικά.

Μπορεί (και κατά την γνώμη μας πρέπει) να σκεφτεί ο καθένας ότι δεν πρόκειται για το τυπικό, on/off apartheid, αυτό που υφίστανται οι Παλαιστίνιοι / ες. Αλλά για μια liquid, ρευστή, δυναμική αναβάθμιση της «λογικής» της κατηγοριοποίησης / του διαχωρισμού, που απαγορεύοντας επιβάλει και επιβάλλοντας επιτρέπει. Οι περιπτώσεις και οι υποπεριπτώσεις είναι εξατομικευμένες, οι προϋποθέσεις είναι ρευστές, μετακινούμενες…

Στη χειρότερη θέση είναι εκείνοι κι εκείνες που ούτε πλατφορμιάστηκαν ούτε αρρώστησαν (ή, σίγουρα, δεν πιστοποίησαν επίσημα τα όποια κατάστασή τους), με δυο λόγια το φυσικό ανοσοποιητικό σύστημα και μη μεσολαβημένη σχέση με το σώμα και την κατάστασή του. Πρακτικά, βέβαια, εξακολουθεί να ισχύει η δυνατότητα να αποδεικνύει ο καθένας / η καθεμιά ότι δεν είναι «μολυσματικός» κάνοντας διαρκώς rapid test. Αλλά ο χάρτης αφορά το πιο επίσημο πιστοποιητικό. Και ντοκουμεντάρει τον διαρκή έλεγχο.

Μελετήστε το, ως προς τη λογική του – και τις προεκτάσεις της…

Οι παρίες λένε «όχι»!!!

Δευτέρα 24 Γενάρη>> Πολλά έχουν πει τα στόματα (και τα πληκτρολόγια) των εντόπιων caradinieri / pfizerοι για τους «φτωχούς» του πλανήτη, που δεν έχουν πρόσβαση στις δυτικές, δηλητηριώδεις πλατφόρμες αν και ήθελαν… πολύ… Έντεκα φορές στις δέκα το καλό παράδειγμα είναι η κούβα. Μόνο που οι συνήγοροι των πλατφορμών γενετικής τροποποίησης των κυττάρων δεν έκαναν τον κόπο να ψάξουν τι είδους είναι τα εμβόλια που δημιούργησε η (εξαιρετικά υψηλής ποιότητας) κουβανική βιολογική τεχνολογία. Είναι, άραγε, mRNA (pfizer/biontech και moderna), vector DNA (oxford/astrazeneca και J&J); Ή όχι;

Προς μεγάλη δυσαρέσκεια αυτών των πονόψυχων της αριστεράς και της προόδου, και προς πανηγυρική απόδειξη (αν χρειάζεται κι άλλη…) ότι οι αβλεψίες τους είναι σκόπιμες και, το λιγότερο, ύποπτες: τα δύο εμβόλια (Soberana 02 και Abdala) που ανέπτυξε και χρησιμοποιεί το κουβανικό σύστημα υγείας ΔΕΝ είναι γενετικής τροποποίησης των ανθρώπινων κυττάρων! Είναι «κλασσικά» εμβόλια (άρα δικαιούνται τον χαρακτηρισμό ‘εμβόλια’), και πιο συγκεκριμένα είναι πρωτεϊνικά. Οι κουβανοί βιοτεχνολόγοι εξέλιξαν ένα δοκιμασμένο εμβόλιο για την ηπατίτιδα Β που είχαν εφεύρει οι ίδιοι, και το προσάρμοσαν στον συγκεκριμένο κωρονοϊό. Υψηλής αποτελεσματικότητας αυτά τα δύο εμβόλια έχουν ελάχιστες παρενέργειες. Και, κυρίως, δεν χακάρουν / καταστρέφουν το φυσικό ανθρώπινο ανοσοποιητικό σύστημα! Αν όχι κάτι περισσότερο το σύστημα υγείας της Αβάνα σέβεται τους υπηκόους, και δεν τους πουλάει φύκια για μεταξωτές κορδέλες… Αξιέπαινο, χωρίς δεύτερη κουβέντα∙ αλλά καθόλου χρήσιμο παράδειγμα για την αριστερά του κράτους και του κεφάλαιου στην Αθήνα, στη Ρώμη, στο Παρίσι ή στο Λονδίνο…

Πώς θα χαρακτηρίζατε, τώρα, την φανατική υποστήριξη των εγκληματικών δυτικών φαρμακομαφιών και την βίαιη επιβολή της γενετικής μηχανικής στους δυτικούς πληθυσμούς με επιχείρημα τα κουβανικά (ή τα κινέζικα) όντως εμβόλια; Το αφήνουμε στην κρίση σας – κάτι ταιριαστό στην περίσταση θα σκεφτείτε. Για μας το βέβαιο είναι πως τέτοιου είδους «συνήγοροι» του σκοινιού και του παλουκιού το μόνο που πετυχαίνουν είναι να μειώνουν την σημασία και να διαστρεβλώνουν τις όντως σπουδαίες ικανότητες των κουβανών ειδικών, εννοώντας τους σαν «τοπικά αντίγραφα» της διεθνούς των δυτικών φαρμακομαφιών.

Εν τω μεταξύ πάνω απ’ το 50% των αφροαμερικάνων στη Ν. Υόρκη αρνείται να πλατφορμιαστεί. Κι αυτό δεν είναι τίποτα μπροστά σ’ εκείνο που συμβαίνει στην mama Africa: αν και έλαβαν γενναιόδωρα (: «γενναιοδωρία» κυρ Βασίλη, Άρχοντα Θυρών και Παραθύρων…) μεγάλες ποσότητες «δόσεων» τα περισσότερα κράτη της υποσαχάριας αφρικής δεν τις χρησιμοποιούν… Τις θάβουν!!! Σχεδόν 700.000.000 «δόσεις» πλατφορμών έμειναν στις συσκευασίες τους και κατέληξαν στο χώμα! Ενώ άλλες 100.000.000 δόσεις που πονόψυχα προσέφεραν τα δυτικά κράτη (επειδή θα έληγαν…) πήραν τον ίδιο δρόμο…

Έχουν τάσεις αυτοκτονίας οι αφρικάνοι; Όχι. Έχουν μνήμη! Είτε βρίσκονται στο Joνυσταλεάν είτε στην αφρική έχουν βαθιά συλλογική μνήμη των εμβολιαστικών πειραμάτων σε βάρος τους που κάνουν εδώ και χρόνια ο κυρ Βασίλης και η παρέα του (με διάφορες «ομπρέλες») και, χωρίς εξαίρεση, όλες οι δυτικές φαρμακομαφίες. Έχουν βαθιά συλλογική μνήμη της φονικότητας των λευκών, ακόμα κι όταν εμφανίζονται σαν φαρμακο-σωτήρες. Και είπαν / λένε ένα ξεγυρισμένο «όχι!» (που μεταφράζεται: να πάτε να γαμηθείτε, αρκετά!) όχι μόνο στους φαρμακομαφιόζους και στους λακέδες τους αλλά και σε κάθε πρωτοκοσμικό πονόψυχο που νοιάζεται για την τύχη τους.

Το ίδιο ισχύει για τους ινδούς πληβείους και προλετάριους. Αντίθετα δεν ισχύει για τους λατινοαμερικάνους. Προσπερνώντας την βενεζουέλα και τη νικαράγουα (όπως επίσης, σε άλλη ήπειρο, το ιράν και το βιετνάμ) που εμπιστεύτηκαν τα κουβανικά όντως εμβόλια, το μεγαλύτερο μέρος των λατινοαμερικάνικων κρατών έπεσε στα νύχια των δυτικών φαρμακομαφιών. Και οι υποτελείς δέχτηκαν σε γενικές γραμμές χωρίς δεύτερες σκέψεις την «σωτηρία». Γιατί;

Η πολιτική, ιδεολογική και οικονομική ιστορία των περισσότερων λατινοαμερικανικών κρατών / κοινωνιών είναι ποτισμένη με τα νάματα του νεοφιλευθερισμού. Που μεταξύ των άλλων σημαίνει υπολειτουργία και μισο-εγκατάλειψη των δημόσιων συστημάτων υγείας. Για τους αντίστοιχους πληθυσμούς η δωρεάν μαζική παροχή ενός «εμβολίου» (των πλατφορμών δηλαδή) ήταν κάτι λίγο ή πολύ πρωτοφανές∙ ένδειξη πρωτοφανούς «κρατικού ενδιαφέροντος». Κι έτσι πείστηκαν…

Είναι χρήσιμες αυτές οι σύντομες υπενθυμίσεις για παραπάνω από έναν λόγους. Ο πλανήτης, ο κόσμος, δεν είναι «δύση»!… Οι αντιλήψεις για την ζωή, τον θάνατο, την αρρώστια – και ειδικά τον τσαχπίνη – Άλλων πληθυσμών είναι διαμορφωμένες απ’ την δική τους ιστορία και συλλογική εμπειρία και γνώση. Προς μεγάλη λύπη όλων των φαρμακομαφιόζων και των λακέδων τους οι αφρικάνοι ΔΕΝ πεθαίνουν απ’ τον Sars-Cov-2 επειδή δεν πλατφορμιάζονται∙ αντίθετα χαίρουν άκρας υγείας. Αντίθετα εκείνος που πεθαίνει (είτε απ’ τις παρενέργειες των πλατφορμών είτε απ’ τις ενδονοσοκομειακές λοιμώξεις είτε από οποιαδήποτε άλλη αιτία που βαφτίζεται «απ’ την covid») είναι ο κόσμος στη δύση.

Οι δυτικοί τραυλίζουν διάφορες «εξηγήσεις» γι’ αυτήν την ασυγχώρητη προσβολή της γενετικής μηχανικής τους απ’ τους «τριτοκοσμικού». Αλλά δεν έχουν καμμιά σημασία έξω απ’ τα στενά όρια (και ακόμα πιο στενά μυαλά) της δυτικής έπαρσης. Που παρακμάζει με μεγάλη ταχύτητα.

(φωτογραφίες πάνω: τι να κάνει κι ο ρημαδοΓουαϊδοΝικόλας; Καμαρώνει για την γαλαντομία του ελλαδιστάν. Ελπίζουμε η πατρίς να πληρώσει και τα μεροκάματα που θα χρειαστούν για το θάψιμο των 900 χιλιάδων + 100 χιλιάδων, σε σεμνές πάντα τελετές…)

Διαδήλωση 15 Γενάρη – ενάντια…

Τετάρτη 19 Γενάρη>> Αυτή ήταν η δεύτερη διαδήλωση με τους ίδιους οργανωτές (πρωτοβουλία ενάντια στο υγιειονομικό απαρτχάιντ) με διπλάσια συμμετοχή απ’ την προηγούμενη, το περασμένο φθινόπωρο. Αν συνυπολογιστούν δύο τουλάχιστον συγκεντρώσεις (η μία απ’ τα κόκκινα μαντήλια), εκδηλώσεις, προκηρύξεις, αφίσες, αυτοκόλλητα απ’ τον ίδιο κύκλο ομάδων και συλλογικοτήτων, τότε είναι σαφές: διαμορφώνεται το κινηματικό, ανταγωνιστικό πεδίο όπου το αλφάδι, το σφυροδρέπανο, το αστέρι, ξαναβρίσκουν την υπερηφάνεια της αντικαπιταλιστικής, αντικρατικής, διεθνιστικής κριτικής τους. Χωρίς «ναι μεν αλλά», χωρίς πιρουέτες συνδικαλιστικού τύπου, χωρίς διαπραγμάτευση θέσεων και απόψεων, χωρίς θανατολαγνεία…

Δεν είναι όλα τέλεια, δεν είναι όλα ώριμα. Απ’ την άλλη έχει σημασία το γεγονός ότι αυτό το πολιτικό / κινηματικό πεδίο δημιουργήθηκε σαν αυτοτελής συνθήκη μέσα σε δύο χρόνια εξαιρετικά δύσκολων συνθηκών – και όχι μόνο απ’ τη μεριά του κράτους και των αφεντικών – και μάλιστα που; στο ελλαδιστάν!! Μια πρωτότυπη εξέλιξη μέσα στον γενικό ζόφο, αν κρίνουμε απ’ τις δυσκολίες που συναντούν για να αυτονομηθούν πατώντας στα πόδια τους ανάλογα πολιτικά υποκείμενα στην ευρώπη. (Ωστόσο απ’ ότι μαθαίνουμε αφυπνίζονται…) Χίλιοι πεντακόσιοι α/α/α διαδηλωτές / διαδηλώτριες στην Αθήνα στις 15 Γενάρη δεν είναι ούτε πολλοί ούτε λίγοι. Είναι όμως εδώ! Ο πλούτος των συνθημάτων τους επιβεβαιώνει ότι ο Λόγος (και με τις δυο έννοιες της λέξης) είναι εδώ!

Δεν είναι όλα τέλεια, δεν είναι όλα ρόδινα. Βήματα γίνονται κι αυτό είναι αισιόδοξο. Έχουμε αντέξει την κατοχή, αλλά αυτή θα συνεχιστεί. Έχουμε πολύ περισσότερα απέναντί μας. Θα συνεχίσουμε. Όχι για την ματαιοδοξία! Για τον Κόσμο.

Θα συνεχίσουμε. Οι μαύρες και οι κόκκινες σημαίες μας θα μείνουν ψηλά – απέναντι στον παλιό και το νέο ολοκληρωτισμό.

(Ευχαριστούμε την Μ. για το υλικό, και τον Β. για την δημιουργία του video)

(φωτογραφία: Οι πραιτωριανοί ενοχλούνται… Εδώ ένας επαγγελματίας, ο πολύς κύριος Ηλίας Κανέλλης των καθεστωτικών «νέων»).

Μικρό-βια 1

Τετάρτη 19 Γενάρη>> Την άνοιξη του 2010 μια 20χρονη περνούσε τις πύλες του Ευαγγελισμού σε φορείο και σε καταστολή, κτυπημένη άσχημα από πολύ σοβαρό τροχαίο. Η νεαρή πολυτραυματίας έμεινε 13 ημέρες στην εντατική και, στη συνέχεια, άρχισε η ανάρρωσή της ομαλά, στη μονάδα αυξημένης φροντίδας. Ήταν έτοιμη να βγει∙ και τότε ήρθε η ενδονοσοκομειακή λοίμωξη… Ουρολοίμωξη από τον καθετήρα… «Χμμ…» μουρμούρησαν οι νοσοκόμες. «… Συμβαίνει…».

Το μόνο διαθέσιμο μέσο κατά της νοσοκομειακής ουρολοίμωξης ήταν αντιβιοτικά 4ης γενιάς. Η αντιβίωση 4ης γενιάς (κεφαλοσπορίνες; κινολόνες;) χορηγούνταν ενδοφλέβια, υπήρχε αποκλειστικά για νοσοκομειακή χρήση, και η πρόγνωση για την συγκεκριμένη λοίμωξη ήταν: «Αν πιάσει… Αν δεν πιάσει τότε…» Τότε; Θάνατος… Έτσι, στην ψύχρα. «… Συμβαίνει…»

 Η αντιβίωση έπιασε στη συγκεκριμένη νεαρή… Όμως δεν πιάνει πάντα.

Και δεν πρόκειται για «μοίρα». Πρόκειται για ένα στρατηγικό / φονικό λάθος διαρκείας της δυτικής ιατρικής. Ένα λάθος που δεν είναι το μοναδικό, είναι όμως προσοδοφόρο. Όπως όλα τα υπόλοιπα.

STOP.