Tag: open

Panic…

Δευτέρα 14 Μάρτη>> Κάτι παλιό, αναγνωρίσιμο. Απ’ τα ’80ς.

Με τις ευχές μας για την εβδομάδα…

Αυτός ο πόλεμος ήταν απ’ την αρχή εναντίον μας. Κι έτσι θα συνεχίσει…

Δευτέρα 14 Μάρτη>> Κυκλοφορεί και δείχνει τις πατημασιές στη λάσπη των 2 τελευταίων χρόνων: κρυμμένες σε κοινή θέα – σημειώσεις για την υγιεινιστική τρομοεκστρατεία, την αιχμαλωσία των σωμάτων, και την βιοπολιτική στον καπιταλιστικό 21ο αιώνα (Μάρτιος 2020 – Νοέμβριος 2021)

Έκδοση σε χαρτί των Sarajevo.pdf που την διετία ’20-’21 ήταν μέρος της πολεμικής εργατικής κριτικής μας κατά του βιο-πληροφορικο-ασφαλίτικου συμπλέγματος και των κάθε είδους υποστηρικτών του. Τριακόσιες+ σελίδες γραμμένες κατευθείαν απ’ το μέτωπο, γεμάτες ασυναρτησίες (: «ψέκα»…), βυζαντινούς ύμνους και αμανέδες (: «χριστιανοταλιμπάν»…), κολακείες στο ψόφιο κουνάβι (: «τραμπιστές»…), καλούπια (: «μπετόβλακες»…), αστυνομικά σενάρια (: «συνωμοσιολόγοι»), παραμύθια (: «διασπορείς ψευδών ειδήσεων»…) και κάθε τι κολασμένο και απαγορευμένο κατά του κράτους και του κεφάλαιου, όπως αποφάνθηκαν οι πάντα έγκυροι, όμορφοι και έξυπνοι caradinieroi / pfizerοι.

Έκδοση αυστηρά ακατάλληλη για γνωσιολογικά και πολιτικά ανήλικους!! Διατίθεται στα καλά φαρμακεία σε κεντρικά βιβλιοπωλεία της Αθήνας. (Κεντρική διάθεση: Βιβλιοπωλείο των Συναδέλφων).

Συντονιστείτε!

Δευτέρα 14 Μάρτη>>

Υπάρχει περίπτωση πίσω απ’ τις εξελισσόμενες «κρίσεις» (ενεργειακή κρίση, κρίση τροφίμων…) που μοιάζουν «κυκλικές», να διαμορφώνεται ένας δομικός μετασχηματισμός; Υπάρχει περίπτωση ο τρόπος που αντιμετωπίζει η «συλλογική δύση» την ρωσική εισβολή στην ουκρανία να αντανακλά τις προϋποθέσεις κάποιου είδους «δομικής μετάβασης» στις απαιτήσεις και τις προδιαγραφές της 4ης βιομηχανικής επανάστασης; Υπάρχει περίπτωση ο καπιταλισμός σε δύση κι ανατολή να είναι περισσότερο καπιταλιστικός από ποτέ;

Υπάρχουν ορισμένοι (εκτός συνόρων φυσικά) που διατυπώνουν μια τολμηρή αλλά ευλογοφανή θεωρία. ‘Εχουν κάποια εμπειρικά δεδομένα υπέρ τους… Παίρνουμε αυτή τη θεωρία και δοκιμάζουμε πειραματικά τις αντοχές της στη δική μας εργατική αντικαπιταλιστική κριτική – αν όχι για άλλο λόγο, σίγουρα επειδή δεν μας αρέσει να «πέφτουμε απ’ τα σύννεφα»…

Εδώ, την ερχόμενη Παρασκευή 18 Μάρτη.

Not so deep fakes…

Δευτέρα 14 Μάρτη>>

Πάνω φωτογραφία: «έκκληση για στρατιωτική σωτηρία των παιδιών στην ουκρανία», από το τμήμα προπαγάνδας των φασιστο-ουκρανών… Κάτω: ίσως το πρωτότυπο πριν 4 χρόνια (το «ίσως» με την έννοια ότι θα μπορούσε να είναι από παλιότερη στιγμή, ίσως μετά από σεισμό κάπου).

Ένα μικρό, ελάχιστο δείγμα απ’ την συστηματική εκστρατεία σύγχισης και πρόκλησης συγκινήσεων στις κοινωνίες του Ώριμου, Ενσωματωμένου Θεάματος – για λογαριασμό του δυτικού ιμπεριαλιστικού ανθρωπισμού και των στρατών του…

Η κατασκευή της νοσηρότητας

Πέμπτη 3 Μάρτη>> Αφιερώστε τώρα 6 λεπτά απ’ την ζωή σας για να δείτε τα στοιχεία της μαζικής κατασκευής νοσηρότητας στους πληθυσμούς, μέσω της ακύρωσης του φυσικού ανοσοποιητικού (απ’ τους γενετιστές…) Αυτό που θα δείτε τεκμηριωμένα είναι ότι οι πλατφορμιασμένοι είναι πολύ περισσότερο πιθανό να «κολλήσουν» (να βγουν positive) απ’ αυτούς που περιφρουρούν το φυσικό ανοσοποιητικό σύστημα – με βάση όχι τα στοιχεία της «ψέκα» ασταμάτητης μηχανής αλλά του αγγλικού συστήματος υγείας…

Για να έχετε, όμως, την πλήρη πολιτική αντίληψη του τι σημαίνουν αυτά τα στοιχεία, θα πρέπει να συνυπολογίσετε ΟΠΩΣΔΗΠΟΤΕ:

Α) Ότι η Ο ήταν – sadly που είπε με μαύρο δάκρυ ο κυρ Βασίλης – μια μετάλλαξη ιδιαίτερα ήπιων συμπτωμάτων. Αν δεν ήταν; Οι πλατφορμιασμένοι θα κυνηγούσαν απελπισμένα δόσεις και σωτηρία δεν θα έβρισκαν, ενόσω οι δημαγωγοί θα τραγουδούσαν «λα, λα, λα, οι ανεμβολίαστοι πεθαίνουν!»

Β) Ότι οι πλατφοριασμένοι επιβαρύνονται και με τις φονικές ή σακατευτικές παρενέργειες…

We shall overcome

Δευτέρα 28 Φλεβάρη>> Ένας παλιός, γνωστός, ονόματι Roger Water. Για κάτι παλιό, γνωστό, που είναι «ανύπαρκτο». Αφιέρωμενο στους ευαίσθητους και φιλάνθρωπους της τελευταίας βδομάδας…

Συντονιστείτε…

Δευτέρα 28 Φλεβάρη>> Την Πέμπτη 3 Μάρτη: ενδιαφέροντα και σημαντικά για τον «παλιό» πόλεμο. Την υγιεινιστική τρομοεκστρατεία, τις «απώλειές» της, την ανασύνταξή της.

(φωτογραφία: Όχι, δεν είναι απ’ το Κίεβο. Είναι απ’ το Σεράγεβο. Τότε (θυμάστε;) δεν γινόταν πόλεμος στη βοσνία… Όχι. Απλά οι «μουσουλμάνοι» σκοτώνονταν μεταξύ τους για να ενοχοποιήσουν τους φίλους και αδελφούς σερβοφασίστες.

Πόλεμος στην ευρύτερη περιοχή έγινε μόλις το 1999: όταν ο νατοϊκός στρατός, προσκεκλημένος ουσιαστικά και νομιμοποιημένος απ’ τον φίλο και αδελφό Μιλόσεβιτς, στράφηκε ελάχιστα εναντίον του, τόσο όσο χρειαζόταν για να κατακτήσει (ο us army) το κόσοβο.

Να κάτι στο οποίο συμφωνούν απ’ τον Putin μέχρι πάμπολλους τωρινούς εχθρούς του στο ελλαδιστάν…)

Και επί γης ειρήνη…

Σάββατο 26 Φλεβάρη>> Κι έτσι αυτή η ξέπνοη, προσχηματική, βαριεστημένη δυτική «έκκληση για ειρήνη» ξύπνησε… Πόλεμος; Ποιος πόλεμος; Πού πόλεμος; Ξεκίνησε κάπου πόλεμος στις 22 Φλεβάρη; Και πριν; Πριν τι γινόταν;

Κακά νέα, καθόλου νέα: ο 4ος παγκόσμιος πόλεμος ξεκίνησε το 1991. Πριν 30 χρόνια. Με την «καταιγίδα της ερήμου», κατά του ιράκ. Από τότε τα πεδία των μαχών αυτού του πολέμου απλώνονται σε μια καλή έκταση του πλανήτη. Αλλά επί 30 χρόνια, για τους δυτικούς, αυτός ήταν ένας πόλεμος «ασφαλής». Μονομερής, κηρυγμένος αποκλειστικά από δυτικά κράτη, πότε με «ανθρωπιστικές» και πότε με «αντιτρομοκρατικές» δικαιολογίες, απόλυτα ετεροβαρής ως προς το πολεμικό δυναμικό, με δεκάδες χιλιάδες δολοφονίες και ακόμα περισσότερα σακατέματα ΑΛΛΟΥ, αυτός ο παγκόσμιος πόλεμος μπορούσε να περνάει σαν μη-πόλεμος. Σαν «ειρήνη». Κι ωστόσο ήταν ο ίδιος ακριβώς πόλεμος: δυτικών ιμπεριαλισμών / μιλιταρισμών εναντίον της πιθανής ανάδυσης αξιόμαχων «αναθεωρητών», «αμφισβητιών» της δυτικής νίκης στον 3ο παγκόσμιο (τον επονομαζόμενο «ψυχρό»). Κι έτσι για παράδειγμα, άτομα σαν τον κύριο Pyatt, αμερικάνο πρεσβευτή στο Κίεβο πριν μετακομίσει στην Αθήνα, άνθρωπο χωμένο ως τις ρίζες των μαλλιών του στο αίμα της σφαγής στην πλατεία Maidan και στο πραξικόπημα εκεί, μπορεί ο καθένας να τον λογαριάζει σαν «άνθρωπο της ειρήνης». Ναι. Το 2014 δεν γινόταν πόλεμος (άξιος προσοχής απ’ τους ειρηνόφιλους δυτικούς) στην ουκρανία. Ούτε το 2015, ούτε το 2016, ούτε το 2017… Δεν κινδύνευε η ευρώπη ούτε η δύση το 2014. Ήταν ασφαλής…

Ο πόλεμος (για τους δυτικούς υποτελείς) φαίνεται πως ξεκινάει μόνο όταν κάποιος σοβαρός «αναθεωρητής» της παγκόσμιας υπεροχής τους βγάλει τις δικές του αρβύλες σε δημόσια θέα. Στην προκειμένη περίπτωση το ρωσικό καθεστώς. Ένας σχολιαστής στην καθεστωτική «καθημερινή» τετραγώνισε χτες χαρακτηριστικά τον «κύκλο της ειρήνης»: … Όταν μια πυρηνική δύναμη και μόνιμο μέλος του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ εισβάλλει σε γειτονική χώρα με επιχειρήματα που αποσκοπούν περισσότερο να πείσουν τον δικό της πληθυσμό παρά τη διεθνή κοινότητα, απειλούνται ευθέως το διεθνές σύστημα διακυβέρνησης και οι κώδικες συμπεριφοράς που εξελίχθηκαν μετά τον Β Παγκόσμιο πόλεμο… Την Μόσχα εννοούσε.

Αλλά έχει χάσει ο κύριος (και οι διαπιστώσεις του) οποιαδήποτε σχέση με την ιστορική πραγματικότητα. Επαγγέλλεται τον ωμό προπαγανδιστή. Γιατί το 2003 όχι μία αλλά δύο πυρηνικές δυνάμεις, μόνιμα μέλη του συμβουλίου ασφαλείας εισέβαλλαν σε μια όχι γειτονική τους χώρα, με επιχειρήματα τα οποία θα οδηγούσαν τις κυβερνήσεις και τους στρατηγούς τους σε κάποιο δικαστήριο για εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας: η Ουάσιγκτον και το Λονδίνο εισέβαλαν στο ιράκ. Ο στρατός της πρώτης είναι ακόμα εκεί, μετά από 19 χρόνια… Ήταν ο ίδιος παγκόσμιος πόλεμος (όπως τώρα), μονομερής και «ασφαλής» για τους δυτικούς, εναντίον των ίδιων εχθρών: όχι του Σαντάμ Χουσεϊν βέβαια (ούτε εναντίον των ταλιμπάν… ούτε εναντίον του καθεστώτος Άσαντ) αλλά εναντίον της Μόσχας και του Πεκίνου.

Όμως αυτοί οι τωρινοί «αγουροξυπνημένοι» ειρηνόφιλοι της δύσης ξεχνούν και κάτι ακόμα. Την άλλη αγαπημένη τους. Την «δημοκρατία». Τον Απρίλη του 2019 ο τωρινός ουκρανός πρόεδρος Zelensky ψηφίστηκε από 13.514.528 ενήλικους / ες και εκλέχτηκε με ποσοστό 73,22% υποσχόμενος να αποκαταστήσει τις σχέσεις του Κιέβου με την Μόσχα. Αυτά τα εκατομμύρια ψήφισαν υπέρ της ειρηνικής συνύπαρξης με το ρωσικό καθεστώς, και ο κωμικός Zelensky – εκτός παραδοσιακού παρακράτους – τους το υποσχέθηκε. Τον πίστεψαν. Απ’ την πρώτη μέρα της προεδρίας του ως τώρα, κυκλωμένους απ’ τους μαφιόζους παρακρατικούς επιχειρηματίες και την Ουάσιγκτον με το Λονδίνο, έκανε τα ακριβώς αντίθετα. Με δυο λόγια «πούλησε» αυτά τα 13,5 εκατομύρια ουκρανών υπηκόων.

Είναι ένα ερώτημα το τι έχουν κάνει (και γιατί δεν έχουν κάνει) εναντίον του. Είναι ένα διαφορετικό ερώτημα αν αυτοί οι άνθρωποι έχουν πολιτικό βάρος, πρακτική αξία – (και) για τους όψιμους δυτικούς ειρηνιστές. Είναι εύκολο να δείχνονται τα αυταρχικά χαρακτηριστικά του ρωσικού καθεστώτος… Αλλά αυτή η μαφιόζικη μισο-δικτατορία του Κιέβου που, πέρα απ’ την εσωτερική «τροφοδοσία» της (την άγρια λεηλασία της εργασίας και των φυσικών πόρων: το 1/7 του πληθυσμού της ουκρανίας, 6 εκατομύρια άνθρωποι, έχει μεταναστεύσει, οι μισοί στη ρωσία…) λειτουργεί εδώ και πολλά χρόνια σαν «προωθημένη πλατφόρμα» του 4ου παγκόσμιου για λογαριασμό της Ουάσιγκτον και του Λονδίνου, αυτό λοιπόν το καθεστώς είναι άραγε τμήμα κάποιου «ειρηνικού κόσμου»; Ναι, ήταν για τους δυτικούς, μέχρι προχτές…

Οι βαριεστημένοι δυτικοί «φίλοι της ειρήνης» δεν είναι βαριεστημένοι «φίλοι της δημοκρατίας» όταν πρόκειται για τα συμφέροντα των αφεντικών τους. Βλέπουν πολύ «ειρήνη» στην αιγυπτιακή χούντα, όπως βλέπουν πολύ «ειρήνη» και στην Παλαιστίνη. Και τώρα ανησυχούν για τον … πόλεμο.

Η δυτική ηθική και διανοητική παρακμή έχει ποτίσει και διαβρώσει τόσο πολύ τις συνειδήσεις, ώστε οι ειρηνόφιλοι είναι απλά ένα μέρος του παγκόσμιου πολέμου…  

Εν τω μεταξύ ας το επαναλάβουμε: ένας ιμπεριαλισμός επιτίθεται καθώς υποχωρεί, ένας άλλος ιμπεριαλισμος αμύνεται καθώς προωθείται…

(φωτογραφία: Ο Pyatt και η “fuck EU” Nuland βολτάρουν στις αρχές του 2014 στη Maidan, στο κέντρο του Κιέβου, για να εμψυχώσουν – σαν αμερικάνοι αξιωματούχοι του Obama – το φασισταριό. Όμορφος κόσμος, ειρηνικά φτιαγμένος…)