Tag: νότια κύπρος

Το υπόλοιπο «κύπρος»

Δευτέρα 5 Μάρτη. …Γίναμε αντικείμενο έντονης κριτικής, με τον ε/κ Τύπο να μας παρουσιάζει να ζητούμε ταυτόχρονα να είμαστε η ΤΔΒΚ στον βορρά και να ζητούμε δικαιώματα στο νότιο τμήμα της Κύπρου. Εκ πρώτης όψεως αυτό [σ.σ.: η κριτική του ε/κ τύπου..] μοιάζει λογικό, όμως, δεν είναι. Γιατί αν η ε/κ πλευρά χρησιμοποιεί ως επιχείρημα το ότι εμείς έχουμε την ΤΔΒΚ, τότε ας το δεχτεί και να το συζητήσουμε. Αν λέτε πως υπάρχει Κυπριακή Δημοκρατία στην οποία είμαστε συνιδιοκτήτες, τότε ας συζητήσουμε για τους φυσικούς πόρους όλου του νησιού…

Αυτό λέει σ’ ένα σημείο ο Κουντρέτ Οζερσάι, διαπραγματευτής (επί 12 χρόνια…) απ’ την τουρκοκυπριακή πλευρά σε σχέση με την περιβόητη “λύση του κυπριακού”, σε μια μακριά και διαφωτιστική συνέντευξή του στην ελληνοκυπριακή εφημερίδα “ο πολίτης” (http://politis.com.cy/article/sinentefxi-ozersai-ston-p-imaste-etimi-gia-tin-opia-lisi).

Εξαιρετικά διαφωτιστική επειδή δείχνει όχι μόνο πως αντιμετωπίζουν τους ελληνοκυπριακούς (και ελληνικούς) τυχοδιωκτισμούς περί την (κυπριακή) αοζ οι τουρκοκύπριοι (και ως ένα βαθμό η Άγκυρα)· αλλά και το γιατί τα ελληνικά κλαψουρίσματα είναι για εσωτερική κατανάλωση, με την έννοια ότι πέρα από κάποιες δηλώσεις κανείς δεν συγκινείται παραπάνω· εκτός αν έχει άλλη, άσχετη ατζέντα.

Η θέση των τουρκοκυπρίων (ενδεικτικό το αρχικό απόσπασμα) απέναντι στο ελληνοκυπριακό κράτος, είναι απλή: α) έχουμε βαρεθεί με το “σούρσιμο” και το κάθε φορά βούλιαγμα των όποιων διαπραγματεύσεων εκ μέρους σας, και β) υπάρχουν δύο λύσεις: είτε υπάρχει – πρέπει να υπάρξει – στην κύπρο ένα δικοινοτικό, διζωνικό ομοσπονδιακό κράτος, οπότε προχωρείστε προς τα εκεί γρήγορα, στους επόμενους μήνες, οπότε αφήστε τα των γεωτρήσεων για αργότερα, όταν την ευθύνη τους θα την αναλάβει αυτό το ομοσπονδιακό κράτος· είτε υπάρχουν δύο κράτη, οπότε μπορείτε να έχετε την δική σας αοζ και τα δικά σας τρυπάνια, αλλά πριν θα πρέπει να μας αναγνωρίσετε επίσημα σαν “τουρκική δημοκρατία της βόρειας κύπρου”.

Οι τουρκοκύπριοι αντιλαμβάνονται τα «ερευνητικά project» των ελληνοκυπρίων σαν μια ακόμα προσπάθεια να κρατήσουν και την πίτα τους ολόκληρη και τα σκυλιά τους χορτάτα. Δεν έχουν άδικο: έτσι ακριβώς συμβαίνει! Το ξέρουν πολύ καλά και από πρώτο χέρι απ’ το 2004, όταν, παρότι η «λύση του κυπριακού» ήταν προϋπόθεση για να μπει η (ενιαία) κύπρος στην ε.ε., οι ελληνοκύπριοι, αν και ψήφισαν «όχι στο σχέδιο Ανάν» μπήκαν στην ε.ε. ενώ οι τουρκοκύπριοι, αν και ψήφισαν «ναι» έμειναν απ’ έξω. (Τους έσωσε απ’ την κατάρα της ε.ε. ο μαφιόζος και φασίστας Τ. Παπαδόπουλος, ε;)

Ο Οζερσάι εξηγεί και κάτι ακόμα. Με δεδομένο ότι ο κυπριακός βορράς δεν έχει διεθνώς αναγνωρισμένη νομική υπόσταση στηρίζει την υπεράσπιση των συμφερόντων του στην Άγκυρα – αν και θα προτιμούσε να μην έτσι τα πράγματα. Δεν είναι καθόλου παράξενο: ένα σημαντικό μέρος της τουρκοκυπριακής κοινωνίας, πιθανόν το μεγαλύτερο, καταλαβαίνει ότι η θέση του θα ήταν πολύ καλύτερη σαν τμήμα ενός ομοσπονδιακού κυπριακού κράτους παρά σαν μια μικρή επαρχία του τουρκικού.

Σύμφωνα με τα λεγόμενα του Οζερσάι, επειδή «έχει ξεχυλίσει το ποτήρι» της υπομονής των τουρκοκυπρίων μπροστά στην ελληνοκυπριακή μόνιμα παρελκυστική τακτική, θα γίνει εκείνο που έλεγαν διάφοροι ντόπιοι «αναλυτές» πριν την στημένη «αποτυχία» των τελευταίων διαπραγματεύσεων, πριν κανά χρόνο στην ελβετία: η Άγκυρα θα επιχειρήσει να εξασφαλίσει, με τον έναν ή τον άλλο τρόπο, ότι δεν πρόκειται να γίνουν εξορύξεις στις περιοχές που η Λευκωσία θεωρεί «θαλάσσια» οικόπεδά της, πριν οριστικοποιηθεί μία απ’ αυτές τις δύο εναλλακτικές για το κυπριακό οικόπεδο στο σύνολο του: είτε η τελική συμφωνία για ένα ομόσπονδο κράτος (μαζί με την έγκρισή της απ’ τις δύο κοινότητες) είτε η αναγνώριση απ’ το νότο της κρατικής ανεξαρτησίας του βορρά… (Ακόμα κι αν οι ελληνάρες νομίζουν ότι θα περάσει το δικό τους με “τζαρτζαρίσματα” στρατιωτικού τύπου στην ανατολική Μεσόγειο, αυταπατώνται: με φρεγάτες να σβουρίζουν γύρω γύρω κανείς δεν πάει να στήσει τρυπάνια… αλλά ακόμα κι αν το κάνει και “βρει πράμα”, δεν πρόκειται να στήσει αγωγούς για να το πουλήσει…)

Εννοείται ότι το ελληνικό και το ελληνοκυπριακό (βαθύ) κράτος δεν γουστάρουν καμία απ’ τις δύο λογικές εκδοχές που προτείνουν οι τουρκοκύπριοι. Γουστάρουν, μόνο, την κατάσταση να σέρνεται με τέτοιον τρόπο ώστε να έχουν «και την πίτα… και τον σκύλο…». Όμως έχουν επιβαρύνει γεωπολιτικά τη νότια κύπρο σε μια συμμαχία με το Τελ Αβίβ και το Κάιρο, την έχουν εντάξει δηλαδή σ’ ένα πεδίο του σε εξέλιξη 4ου παγκόσμιου. Κι αυτό βρωμάει εθνικιστική παράνοια.

ΑΥΤΗ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΕΠΙΛΟΓΗ ΕΛΛΗΝΙΚΗ / ΕΛΛΗΝΟΚΥΠΡΙΑΚΗ!!! Κι αν την συνεχίσουν δεν θα λάβουν τίποτα περισσότερο και τίποτα λιγότερο απ’ αυτό που της αναλογεί…

(Σήμερα ο ογκόλιθος θα τα πει με τον νοτιοκύπριο υπ.εξ. Χριστοδουλίδη, στην Αθήνα. Η γνωστή σοφία του ανδρός θα φωτίσει τον δρόμο της ειρήνης – γι’ αυτήν δεν ενδιαφέρεται και δαύτος;)

Τα οικόπεδα με τις μπουρμπουλήθρες

Τρίτη 27 Φλεβάρη. Τα “ελληνοτουρκικά” είναι το άλλο πεδίο δόξας των σημερινών διαδόχων και κληρονόμων (με πολύ πολύ λιγότερες δυνατότητες υπό τις τωρινές συνθήκες) της “εθνικής γραμμής” 1996 – 1998.

Είναι σίγουρο ότι η εθνοραστιστικομιλιταριστική “πολιτική ορθότητα” των ελλήνων είτε εξαφανίζει είτε διαστρεβλώνει τις απόψεις των τουρκοκυπρίων σε ότι αφορά τα θρυλικά “οικόπεδα”, νο 3, νο 10 ή νο 0 – και τα πιθανολογούμενα γκάζια. Συνεπώς, για να έχετε μια αρχική αντίληψη από πρώτο χέρι, αναδημοσιεύουμε μια συνέντευξη του υπουργού οικονομικών και ενέργειας της βόρειας κύπρου Οζντίλ Ναμί. Θα χρειαστεί αυτό το “πρώτο χέρι” όταν μιλήσουμε τις επόμενες ημέρες κριτικά και αντι-πληροφοριακά για το θέμα.

Και μην φανταστείτε ότι η συνέντευξη προέρχεται από κάποιο “περιθωριακό” μέσο… Την έδωσε ο Ναμί στον καθεστωτικότατο (και δεξιό) “φιλελελεύθερο”, της νότιας κύπρου.

Πριν, μια υπενθύμιση. Όταν ο ογκόλιθος έλληνας υπ.εξ. και ο ελληνοκύπριος πλυντηράς πρόεδρος Αναστασιάδης μεθόδευαν την αποτυχία των “συνομιλιών” στην ελβετία πέρυσι, κάποιοι ντόπιοι “επώνυμοι” (καθόλου αναρχικά στοιχεία) επέμεναν ότι “πρέπει να βρεθεί μια λύση τώρα” (στο κυπριακό…) γιατί αν δεν βρεθεί θα υπάρχει μεγάλο πρόβλημα στην εκμετάλλευση πιθανών υποθαλάσσιων κοιτασμάτων.

Δεν ήταν προφήτες. Ήξεραν ποιες είναι οι λογικές συνέπειες της “εθνικής γραμμής”. Απλά τώρα είναι ολοφάνερες…

Ακολουθεί η συνέντευξη (αναρτήθηκε στις 27/2/2018):

Η Τουρκία ανανέωσε τη Νavtex για στρατιωτικές ασκήσεις στο τεμάχιο 3 της κυπριακής ΑΟΖ. Πώς βλέπετε εσείς να εξελίσσεται αυτή η κρίση με τη φυσική πλέον παρεμπόδιση της γεώτρησης;

Πιστεύω ότι με συνεργασία μπορούμε να αποφύγουμε την ένταση. Εδώ και πολύ καιρό έχουμε προτείνει συνεργασία, αλλά δυστυχώς η ελληνοκυπριακή ηγεσία επέλεξε να προχωρήσει μονομερώς (σ.σ. στο ενεργειακό πρόγραμμα). Επομένως, υποχρέωσαν την τουρκική πλευρά να αναλάβει συγκεκριμένη δράση. Και βλέπουμε τώρα τα αποτελέσματα.

Παρ’ όλα αυτά, η πρότασή μας για συνεργασία σε αυτά τα ζητήματα είναι ακόμα στο τραπέζι. Ελπίζω ότι η ελληνοκυπριακή ηγεσία θα την αξιοποιήσει με θετικό τρόπο. Πρέπει να καταστήσουμε σαφές ότι η τουρκική πλευρά δεν μπορεί να αποδεχθεί τα όσα υποστηρίζει η ελληνοκυπριακή ηγεσία, ότι υπό τον τίτλο της Κυπριακής Δημοκρατίας οι Ελληνοκύπριοι θα λαμβάνουν όλες τις αποφάσεις και θα καρπωθούν τα έσοδα, αν και όταν υπάρξουν, αλλά οι Τουρκοκύπριοι δεν πρέπει να ανησυχούν διότι ένα μέρος των εσόδων θα είναι κατοχυρωμένο γι’ αυτούς.

Η Κυπριακή Δημοκρατία λέει ότι για το θέμα των υδρογονανθράκων υπάρχει σύγκλιση στο τραπέζι της διαπραγμάτευσης του Κυπριακού και σε μια ομοσπονδιακή λύση όλα τα δικαιώματα των Τουρκοκυπρίων στους ενεργειακούς πόρους είναι καθορισμένα και διασφαλισμένα. Γιατί η σύγκλιση αυτή δεν είναι τώρα ικανοποιητική;

Αυτή η φόρμουλα είναι ικανοποιητική για να εφαρμοσθεί όταν θα έχουμε ομοσπονδία. Αν η ελληνοκυπριακή πλευρά παγώσει τις δραστηριότητες (σ.σ. τον ενεργειακό σχεδιασμό) και στη συνέχεια επικεντρωθούμε στο πώς θα ολοκληρώσουμε τις συνομιλίες για περιεκτική λύση, τότε μπορούμε να εφαρμόσουμε αυτή τη φόρμουλα.

Το πρόβλημα έγκειται στο τι συμβαίνει σήμερα και μέχρι την ημέρα που θα λυθεί το Κυπριακό. Ουδείς έχει δώσει στην ελληνοκυπριακή πλευρά το μονοπώλιο για τη μελλοντική ομοσπονδιακή Κύπρο. Εδώ βρίσκεται το πρόβλημα. Η ελληνοκυπριακή διοίκηση βλέπει τον εαυτό τους ως τη μόνη νόμιμη αρχή και, συνεπώς, νιώθουν ότι αυτοί θα ιδρύσουν την ομοσπονδιακή κυβέρνηση. Αυτό δεν είναι ορθό. Την ομοσπονδιακή κυβέρνηση θα συστήσουν από κοινού οι Ελληνοκύπριοι και οι Τουρκοκύπριοι. Και μέχρι να γίνει αυτό, καθώς είμαστε δύο πολιτικά ισότιμες κοινότητες, αποφάσεις για σημαντικά ζητήματα, όπως οι υδρογονάνθρακες, πρέπει να λαμβάνονται από κοινού, όπως από κοινού θα λαμβάνουμε τις αποφάσεις όταν θα έχουμε την ομοσπονδία.

Ποια ρύθμιση θα μπορούσε να είναι αποδεκτή από τους Τουρκοκύπριους, ώστε να νιώθετε ότι έχετε λόγο στα ενεργειακά ζητήματα χωρίς να προκύπτει θέμα αναγνώρισης οντότητας στο βορρά;

Γνωρίζετε ασφαλώς το ρητό «όταν υπάρχει θέληση, υπάρχει και τρόπος». Καταφέραμε να συνεργασθούμε σε ό,τι αφορά τη σύνδεση των δικτύων ηλεκτρικού ρεύματος. Έχουμε συστήσει επιτροπές για διαχείριση κρίσεων, για ζητήματα πολιτισμού, για την αποκατάσταση θρησκευτικών μνημείων κ.λπ. Επομένως θα μπορούσαν οι δύο ηγέτες να συναντηθούν και να συμφωνήσουν σε μια ρύθμιση που θα εξουδετερώνει τον φόβο των Ελληνοκυπρίων για αναγνώριση, αλλά την ίδια στιγμή να αντιμετωπίζει και την ανησυχία των Τουρκοκυπρίων ότι δεν διασφαλίζονται τα θεμιτά συμφέροντά μας. Πρέπει να γίνουμε αρκετά δημιουργικοί ώστε να βρούμε τέτοιες φόρμουλες.

Είμαστε όλοι Ευρωπαίοι και πρέπει να εγκύπτουμε στα ζητήματα με διάλογο και αμοιβαίο σεβασμό. Όπως ανέφερα, ο Ελληνοκύπριος ηγέτης έχει μεγάλη ευθύνη αυτή την περίοδο. Πρέπει να αναγνωρίσει ότι, δυστυχώς, οι προσπάθειές μας δεν ολοκληρώθηκαν στη Διάσκεψη για την Κύπρο (σ.σ. τον περασμένο Ιούλιο), επομένως τώρα είμαστε σε διαφορετικό στάδιο που καθιστά αδύνατο να αναβληθούν αποφάσεις που πρέπει να λάβουμε σε ζητήματα όπως οι υδρογονάνθρακες. Όταν ελπίζαμε ότι το πολιτικό πρόβλημα θα λυνόταν στη Διάσκεψη για την Κύπρο, όλοι προσπαθούσαμε να απέχουμε από το να αναλάβουμε περαιτέρω δράση για να δώσουμε μια ευκαιρία στις συνομιλίες να καταλήξουν με επιτυχία. Δυστυχώς, είχαμε μια πολύ πικρή εμπειρία στο Κραν Μοντάνα.

 Τι πρέπει να γίνει για να σταματήσει η Τουρκία να εμπλέκεται στις εσωτερικές υποθέσεις της Κύπρου;

Η Τουρκία αυτή τη στιγμή δεν παρεμβαίνει στις εσωτερικές υποθέσεις της Κύπρου. Εμείς ως Τ.Δ.Β.Κ. ήμασταν υποχρεωμένοι να υπογράψουμε συμφωνίες με την Τουρκία σε ό,τι αφορά τις ανακαλύψεις υδρογονανθράκων. Ήμασταν υποχρεωμένοι να το πράξουμε διότι η ελληνοκυπριακή πλευρά απέρριψε την πρότασή μας να εμπλακούμε μαζί σε αυτές τις δραστηριότητες. Έπρεπε να λάβουμε μέτρα για να εξισορροπήσουμε τις ενέργειες της ελληνοκυπριακής διοίκησης με διεθνείς εταιρείες, όπως η ΤOTAL, η ΕΝΙ, η ExxonMobil. Και το πράξαμε υπογράφοντας συμφωνίες με την (σ.σ. τουρκική) ΤPAO. Σύμφωνα με αυτές τις συμφωνίες, η τουρκική εταιρεία υποχρεούται να κάνει αυτές τις εργασίες εκ μέρους των Τουρκοκυπρίων.

Ταυτόχρονα πρέπει να διασφαλίσουμε αυτή την περιοχή ώστε να αποφύγουμε τυχόν αλληλοσυγκρουόμενες δραστηριότητες. Πρέπει να διασφαλίσουμε ότι ουδείς θα μπορέσει να εξορύξει το οτιδήποτε χωρίς να λάβει υπόψη τα δικαιώματα της τουρκοκυπριακής πλευράς. Εκπλήττομαι όταν διαβάζω σχόλια όπου τίθεται το ερώτημα γιατί η Τουρκία παρεμβαίνει σε αυτή την περιοχή (τεμάχιο 3) στην οποίαν δεν έχει διεκδικήσεις, σε αντίθεση με το τεμάχιο 6 (σ.σ. του οποίου διεκδικεί ένα τμήμα ως μέρος της υφαλοκρηπίδας της). Όσοι διερωτώνται δεν αντιλαμβάνονται ότι σε όλα αυτά τα τεμάχια έχουν δικαιώματα οι Τ/Κ. Καλούμε τις εταιρείες να σεβαστούν τα δικαιώματα των Τουρκοκυπρίων σε αυτές τις περιοχές και να αποφύγουν τις  μονομερείς ενέργειες. Αν υπάρχουν φυσικοί πόροι θα πρέπει να φέρουν ευημερία κι όχι διαμάχη.

Προβάλατε το επιχείρημα ότι η Τουρκία, εξουσιοδοτημένη από τους Τουρκοκύπριους, μπορεί να παρεμβαίνει και να δραστηριοποιείται στις ανατολικές περιοχές της ΑΟΖ, όπου βρίσκεται και το τεμάχιο 3. Ποια θα είναι η στάση της, όμως, σε τεμάχια, όπως το 10, όπου προγραμματίζει γεωτρήσεις η ExxonMobil, ή το 6 όπου αναμένεται επιβεβαιωτική γεώτρηση από την ΕΝΙ; Θα εμποδίσει και αυτές τις γεωτρήσεις;

Όπως ανέφερα και στην αρχή της συζήτησής μας, οι Τουρκοκύπριοι έχουν δικαιώματα σε όλα τα τεμάχια. Οι φυσικοί πόροι της Κύπρου ανήκουν σε όλους τους Κύπριους. Επομένως και οι δύο πλευρές πρέπει συμμετέχουν σε έναν μηχανισμό που θα διασφαλίζει ότι θα έχουν λόγο και θα επωφεληθούν από αυτούς τους φυσικούς πόρους. Το γεγονός ότι δεν προβήκαμε σε καμία ενέργεια σε ό,τι αφορά το τεμάχιο 10 δεν σημαίνει ότι δεν θα προβούμε σε ενέργειες στο μέλλον.

 Επομένως, αν δεν υπάρξει κάποια φόρμουλα συνεννόησης με τους Ε/Κ, η Τουρκία θα μπορούσε να παρέμβει και να εμποδίσει τις γεωτρήσεις στο τεμάχιο 10.

Θα μπορούσε να συμβεί. Εξαρτάται από την κατάσταση τη δεδομένη χρονική στιγμή. Θα πρέπει να αρχίσει διάλογος με την ε/κ πλευρά για τα ζητήματα των υδρογονανθράκων, ώστε να επαναρχίσουν οι συνομιλίες στο Κυπριακό υπό καθορισμένο χρονοδιάγραμμα κατάληξης. Διάλογος, ή πάγωμα των δραστηριοτήτων γεώτρησης ώστε να αποφευχθεί η ένταση που δηλητηριάζει το κλίμα (σ.σ. σε σχέση με τη διαπραγμάτευση του Κυπριακού).

 Όταν αναφέρεστε σε διάλογο με τους Τουρκοκύπριους εννοείται συνδιαχείρηση των όποιων αποθεμάτων υδρογονανθράκων;

Ναι, από το άλφα ως το ωμέγα. Να λαμβάνουμε από κοινού αποφάσεις σχετικά με το ποιος δραστηριοποιείται (σ.σ. στην ΑΟΖ), πότε και πώς. Θα πρέπει να αναπαράγουμε ό,τι θα λάμβανε χώρα σε μια ομοσπονδιακή Κύπρο. Και πρέπει να το πράξουμε σήμερα. Αν επιμένουμε να εκμεταλλευθούμε τους φυσικούς πόρους πριν από μια λύση του Κυπριακού, τότε θα πρέπει να εφαρμόσουμε από σήμερα ό,τι θα συνέβαινε στο πλαίσιο μιας λύσης (σ.σ. του προβλήματος). Αν κάποιος επιχειρήσει να χρησιμοποιήσει τους υδρογονάνθρακες ως μοχλό πίεσης προς την άλλη πλευρά, τότε αυτό με βεβαιότητα θα είναι πηγή έντασης. Γιατί η τουρκοκυπριακή πλευρά, ας πούμε, να επιτρέψει στην ελληκυπριακή να χρησιμοποιήσει τέτοιον μοχλό πίεσης;

Αντιλαμβάνομαι πως μιλάτε για τη σύσταση μιας επιτροπής ή μιας ομάδας εργασίας για τους υδρογονάνθρακές στην οποία θα συμμετέχουν και οι Τουρκοκύπριοι. Αποτελεί αυτό προϋπόθεση για την επανέναρξη συνομιλιών;

Όχι δεν είναι. Διάβασα δηλώσεις του κ. Χριστοδουλίδη ότι ο τερματισμός των τουρκικών δραστηριοτήτων σε αυτά τα τεμάχια, είναι προϋπόθεση για να επανέλθει η ελληνοκυπριακή πλευρά στο τραπέζι. Εμείς δεν θέτουμε τέτοιους όρους. Η προοπτική που βλέπουμε για επανέναρξη των διαπραγματεύσεων βασίζεται στο να έχουμε νέους κανόνες που θα διασφαλίσουν ότι θα υπάρξει αποτέλεσμα. Θα πρέπει βέβαια να εμπλακεί ο ΓΓ του ΟΗΕ, αλλά και οι ηγέτες θα πρέπει να αποφασίσουν πώς θα καταγραφούν αυτοί οι κανόνες.

Σε ποιους νέους κανόνες αναφέρεστε;

Για παράδειγμα ο πρόεδρος Ακιντζί επανέλαβε αρκετές φορές ότι χρειάζεται να υπάρξει συγκεκριμένο χρονοδιάγραμμα σε μια νέα προσπάθεια λύσης. Και μπορεί να υπάρξουν και μερικοί άλλοι κανόνες. Αυτά τα ζητήματα πρέπει να διασαφηνιστούν αν πρόκειται να επαναρχίσουν οι συνομιλίες και να έχουν αποτέλεσμα. Ταυτόχρονα, οι πλευρές θα πρέπει να καταβάλουν κάθε προσπάθεια για να αποφύγουν κάθε δραστηριότητα που θα μπορούσε να αυξήσει την ένταση και να ιδωθεί ως ενέργεια που δεν λαμβάνει υπόψη τα θεμιτά συμφέροντα των δύο πλευρών. Και αυτή την περίοδο στην κορυφή της ατζέντας είναι οι υδρογονάνθρακες.

Αν ο Ελληνοκύπριος ηγέτης αναγνωρίσει αυτό και προσεγγίσει την τουρκική πλευρά, τότε οι ηγεσίες των δύο πλευρών μπορούν να βρουν τις αναγκαίες φόρμουλες. Πιστεύω ότι οφείλουμε και οι δύο κοινότητες να χρησιμοποιήσουμε εν δυνάμει πόρους όπως οι ανωτέρω προς όφελος ολόκληρου του νησιού.

Στην ουσία, κύριε Ναμί, η εξεύρεση μιας ρύθμισης στο θέμα των υδρογονανθράκων τίθεται ως προϋπόθεση από την πλευρά σας.

Δεν θα θέταμε τέτοια προϋπόθεση. Αποτελεί, όμως, πραγματικότητα πως αν δεν αντιμετωπίσουμε αυτή την κατάσταση, η σχέση μας θα επιδεινωθεί τόσο πολύ που δεν θα είναι δυνατόν να εμπλακούμε σε ουσιαστικές συνομιλίες.

Υπό το πρίσμα της νέας θέσης σας, του «υπουργού Οικονομίας και Ενέργειας», ποια είναι η σημερινή κατάσταση της τουρκοκυπριακής οικονομίας;

Η οικονομία μας αναπτύσσεται. Το ποσοστό ανεργίας είναι χαμηλότερο απ’ ό,τι στις περισσότερες ευρωπαϊκές οικονομίες. Παρ’ όλα αυτά, κυρίως λόγω του Κυπριακού, η ανάπτυξη δεν είναι ικανοποιητική. Λόγω της απομόνωσης δεν μπορούμε να εξάγουμε τα προϊόντα που παράγουμε απευθείας στην Ευρώπη. Μπορούμε να τα εξάγουμε στην Τουρκία, αλλά η αγορά εκεί είναι πολύ ανταγωνιστική και παράγουν ήδη τα περισσότερα είδη που παράγουμε εδώ. Πρέπει να είμαστε σε θέση να ανοίξουμε την οικονομία μας σε διεθνές επίπεδο. Υπό τις περιστάσεις, είμαστε υποχρεωμένοι να εστιάσουμε στην παροχή υπηρεσιών, στον τουρισμό, την εκπαίδευση και τον τομέα ακινήτων. Επομένως, επεξεργαζόμαστε μέτρα που θα καταστήσουν τους ανωτέρω τομείς πιο αποδοτικούς.

Στο μεταξύ, υπό τη δική μου ηγεσία, θέλω το υπουργείο Οικονομικών να λάβει μέτρα που θα αυξήσουν το εμπόριο στο εσωτερικό του νησιού, μεταξύ των δύο πλευρών. Θα ήθελα επίσης να αναπτύξω ό,τι ισχύει ήδη στη σύνδεση των δύο ηλεκτρικών δικτύων. Πιστεύω ότι αυτό θα είναι επωφελές οικονομικά τόσο για τους Τουρκοκύπριους όσο και τους Ελληνοκύπριους. Θα δημιουργήσει αλληλεξαρτήσεις, θα προωθήσει καλύτερη κατανόηση και κλίμα συνεργασίας. Όλοι γνωρίζουμε ότι η ΕΕ ιδρύθηκε στη βάση οικονομικής αλληλεξάρτησης και συνεργασίας. Ενδεχομένως, σε πολύ μικρή κλίμακα, θα μπορούσαμε να είμαστε πιο ενεργοί σε αυτό το πεδίο στην Κύπρο. Θα κάνω ό,τι μπορώ για να προωθήσω συνεργασία κυρίως στους τομείς της οικονομίας και της ενέργειας. Εύχομαι και ελπίζω πως ο ομόλογός μου στην ε/κ πλευρά θα έχει το ίδιο όραμα και ότι θα μπορούμε να συναντηθούμε και να αναπτύξουμε ιδέες για το πώς θα φέρουμε τις πλευρές πιο κοντά, στο πλαίσιο προετοιμασίας για την επανένωση. Η ΕΕ έχει πολλά να προσφέρει. Με λυπεί, όμως, να πω ότι η ε/κ ελίτ χρησιμοποιεί, όπως και με τους υδρογονάνθρακες, την ιδιότητα του μέλους της ΕΕ ως μοχλό πίεσης εναντίον της τουρκοκυπριακής πλευράς. Προσεγγίσεις αυτού του είδους θα έπρεπε να ανήκουν στο παρελθόν. Αν καταφέρουμε να ξεπεράσουμε αυτές τις παλιές τακτικές ίσως να μπορούμε να δημιουργήσουμε κάτι νέο που θα μας οδηγήσει στον τελικό στόχο, τη συνολική λύση του Κυπριακού.

Κυπριακό γκάζι 1

Κυριακή 25 Φλεβάρη. Τα ελληνικά εθνικιστικά παραληρήματα είναι αποκλειστικά για εσωτερική κατανάλωση· και είναι κολλητικά. Σαν αιώνια επιδημία. Στη νότια κύπρο όμως υπάρχουν και κάποιοι (άγνωστο πόσοι, πάντως όχι δυο τρεις!) που επειδή ζουν από πρώτο χέρι αυτά που στην Αθήνα πακετάρονται για εθνοθεραπεία, μιλάνε έξω απ’ τα δόντια. Το παρακάτω είναι ενδεικτικό: απόσπασμα από άρθρο της νοτιοκυπριακής εφημερίδας “πολίτης”, στις 21 Φλεβάρη:

… Ο «σκληρός» Νικόλας [Αναστασιάδης] διεμήνυσε πως η Κυπριακή Δημοκρατία πρέπει, λέει, «πάση θυσία» να προχωρήσει με τους ενεργειακούς της σχεδιασμούς.

Εκείνο το «πάση θυσία» ακουγόταν ακόμα πιο επικίνδυνο από το στόμα ενός ανθρώπου ο οποίος έχει καταστήσει πλέον το όνομά του συνώνυμο της αποτροπής κάθε προσπάθειας για επίλυση του Κυπριακού, εν μέσω μάλιστα των πιο καταγέλαστων μεγαλοϊδεατισμών για Νέες Στρατηγικές που παραπέμπουν σε κατά φαντασίαν υπερδυνάμεις και μόνο. Και δεν ήταν ο μόνος για να είμαι δίκαιος.

Γιατί ο όποιος στοιχειωδώς σώφρων άνθρωπος είναι σε θέση να καταλάβει αν μη τι άλλο τα βασικά και τα αυτονόητα: πρώτον, πως εμείς, όσο κι αν δεν μας αρέσει δεν έχουμε καμία, μα καμία άλλη πολυτέλεια από τη διπλωματική οδό και την προσπάθεια διασφάλισης των συμφερόντων μας με λεπτούς χειρισμούς…

… δεύτερον, ότι χωρίς τη λύση του Κυπριακού αέριο – πέραν αυτού που βγάζει ο ίδιος και διάφοροι άλλοι και το οποίο δυστυχώς δεν είναι εμπορεύσιμο αλλιώς θα είχαμε χεσ… στο τάλιρο, μετά συγχωρήσεως – δεν πρόκειται να βγάλουμε ποτέ, εκτός κι αν αναγκαστούμε να ζήσουμε με τη διχοτόμηση και της χώρας αλλά και της ΑΟΖ μας…

… και τρίτον, ότι το «πάση θυσία» είναι πολύ μεγάλη κουβέντα για να την πει κανείς, όταν η θυσία άλλους είναι που αφορά. Όχι εκείνους που θα έχουν την πολυτέλεια της πτήσης σε ώρα ανάγκης για το… Ντουμπάι ή για κάπου αλλού.

Άλλοι είναι που θα μείνουν εδώ. Και αυτοί θα πληρώσουν τη… θυσία.

Για να δανειστώ, με σεβασμό και με τις απολογίες μου πάντα δεδομένου του παραλληλισμού κάτι από την αθάνατη Ντε Μποβουάρ, απλοχεριές με το Αίμα των Άλλων δεν κάνουμε, αγάπη μου.

…

Κυπριακό γκάζι 2

Κυριακή 25 Φλεβάρη. Αν τα πιο πάνω φαίνονται “χαριτωμένα”, υπάρχουν κι άλλα, πολύ πιο σοβαρά – που για “εθνικούς λόγους” ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ ΝΑ ΛΕΓΟΝΤΑΙ στα μέρη μας. Στην ίδια εφημερίδα την ίδια ημέρα, υπήρχε ένα άλλο άρθρο, με τα εξής ενδιαφέροντα:

… Ακόμα και αν η ΕΝΙ επιθυμεί να τιμήσει το συμβόλαιό της με την Κυπριακή Δημοκρατία, θα πρέπει να επαναπρογραμματίσει τη γεώτρηση περί τα τέλη Απριλίου και αυτό υπό προϋποθέσεις και σοβαρά ερωτηματικά. Ο ίδιος ο γενικός της διευθυντής κ. Ντεσκάλτσι δήλωσε ότι τα θέματα ασφαλείας στην κυπριακή ΑΟΖ είναι η Κυπριακή Δημοκρατία που τα διαχειρίζεται και όχι η εταιρεία.

Τη δήλωση Ντεσκάλτσι ήρθε να διευκρινίσει περαιτέρω το Υπουργείο Εξωτερικών της Ιταλίας. Όπως αναφέρει σε τηλεγράφημά του το ιταλικό πρακτορείο ειδήσεων ANSA επικαλούμενο πηγές του ιταλικού ΥΠΕΞ, «η κρίση στην κυπριακή ΑΟΖ δεν αφορά τις διμερείς σχέσεις μεταξύ Ιταλίας και Τουρκίας, αλλά τις σχέσεις και τις ισορροπίες μεταξύ της Κυπριακής Δημοκρατίας και του βόρειου τμήματος του νησιού». Εν ολίγοις η Ιταλία κάνει σαφή λόγο για την ανάγκη λύσης του Κυπριακού και, για να μην υπάρξουν καθόλου παρερμηνείες ότι αυτό εννοεί, προσθέτει ότι οι δύο πλευρές στην Κύπρο οφείλουν να συνεννοηθούν, διότι μπορούν να συμβούν και χειρότερα: «Ένα πιθανό αρνητικό αποτέλεσμα των συνεχιζόμενων προσπαθειών για τον καθορισμό συμφωνημένων διαδικασιών στις ερευνητικές δραστηριότητες θα μπορούσε να θέσει σε κίνδυνο το δυναμικό ανάπτυξης και τα οφέλη για ολόκληρη την περιοχή».

Η δήλωση αυτή δεν συνιστά τίποτε άλλο από λευκή πετσέτα στο ρινγκ για την ιταλική κυβέρνηση, αφού έρχεται να ταυτισθεί με τις θέσεις που εξέφρασαν τις τελευταίες μέρες οι κύριοι Όζερσαϊ και Ναμί. Οι οποίοι ζήτησαν επιτακτικά τη συμμετοχή των Τουρκοκυπρίων στη χάραξη της ενεργειακής πολιτικής της Κυπριακής Δημοκρατίας κάνοντας αναφορά στα δικαιώματα της τ/κ κοινότητας.

Η δήλωση αυτή των Ιταλών προφανώς έχει και άλλες προεκτάσεις.

Συγκεκριμένα, με βάση τη δήλωση, ηχεί απόλυτα λογικό ότι σε νέα περίπτωση γεώτρησης η ΕΝΙ θα απευθυνθεί στην Κυπριακή Δημοκρατία και θα ζητήσει διασφαλίσεις για την ομαλότητα μιας νέας προσπάθειας. Μπορεί η Κυπριακή Δημοκρατία να παράσχει τέτοιου είδους διασφαλίσεις; Ποιος, δηλαδή, θα της εγγυηθεί ότι ακόμα και αν επανέλθει στην περιοχή δεν θα εκδοθεί νέα navtex από την Τουρκία; Την ίδια στιγμή λογικό ηχεί και ένα άλλο ενδεχόμενο. Ότι η ιταλική ΕΝΙ είναι πολύ πιθανό να διαβουλευτεί και με την Τουρκία ή την τουρκοκυπριακή πλευρά, κάτι βεβαίως που δεν μπορεί να γίνει αποδεκτό.

Σε περίπτωση αρνητικών απαντήσεων στα ερωτήματα της ΕΝΙ, επίσης λογικό επακόλουθο θα μπορούσε να ήταν ο τερματισμός της δράσης της ΕΝΙ στην Ανατολική Μεσόγειο, αλλά και του κυπριακού ενεργειακού προγράμματος αφού η ΕΝΙ πλην του οικοπέδου 10 δραστηριοποιείται είτε από μόνη είτε σε συνεργασία σε όλα σχεδόν τα αδειοδοτημένα οικόπεδα της κυπριακής ΑΟΖ.

Σε τελευταία ανάλυση η ΕΝΙ δεν έχει συμφέροντα μόνο στην ΑΟΖ της Κυπριακής Δημοκρατίας αλλά και στην Τουρκία. Ως γνωστόν η ιταλική εταιρεία έχει υπογράψει συμφωνία διάθεσης φυσικού αερίου με την τουρκική εταιρεία Altinbas Holding’s, ενώ την ίδια στιγμή είναι στρατηγικός εταίρος στον αγωγό Σαμψούντας -Τζεϊχάν για μεταφορά πετρελαίου σε συνεργασία με τις ρωσικές εταιρείες Transneft and Rosneft.

…

Να χειροκροτήσουμε την σπουδαία δουλειά του ογκόλιθου υπ.εξ. Nick the greek πριν κανά χρόνο στην ελβετία, όταν τορπίλισε (μαζί με τον δεξιό Αναστασιάδη, εννοείται) την πιο πρόσφατη δυνατότητα συνεννόησης της Λευκωσίας με τους τουρκοκύπριους και την Άγκυρα; Δεν χρειάζεται: η ελληνική ιμπεριαλιστική λιγούρα μπορεί να οδηγεί σε διάφορες καταστροφές (εκτός εισαγωγικών) αλλά οι σχεδιαστές της πάντα την γλυτώνουν. Και διαιωνίζονται.

(φωτογραφία: Η κόκκινη λουρίδα αντιστοιχεί στη θαλάσσια ζώνη που δέσμευσε χτες η Άγκυρα με διακοίνωση για στρατιωτικές ασκήσεις – navtex. Σας θυμίζει κάτι; Θα έπρεπε: αντιστοιχεί στην τουρκική αοζ στην ανατολική Μεσόγειο την οποία παράλογα και παράνομα αρνείται η Αθήνα, με το «θεώρημα του Καστελόριζου»…)

Κυπριακό γκάζι 3

Κυριακή 25 Φλεβάρη. Υπάρχουν, όμως, κι ακόμα χειρότερα μαντάτα. Οι σύμμαχοι στο μεγαλοφυές σχέδιο της “περικύκλωσης της ανατολικής Μεσογείου” που οι έλληνες σχεδιαστές προσπαθούν να πουλήσουν στην Ουάσιγκτον για να αναβαθμιστούν γεωπολιτικά, έχουν τους δικούς τους λογαριασμούς και τα δικά τους συμφέροντα. Άλλο απόσπασμα απ’ το ίδιο με πριν άρθρο:

… Στο περιθώριο των navtex δεν πρέπει να διαφύγει της προσοχής μας η συμφωνία Ισραήλ – Αιγύπτου ύψους 15 δις δολαρίων για αγορά αερίου από την αιγυπτιακή ιδιωτική εταιρεία Dolphin. Η συμφωνία αυτή στην πράξη έρχεται να καταδείξει από τη μια τις προοπτικές συνεργασίας που υπάρχουν αλλά και την αδυναμία συνεννόησης όλων των κρατών της Ανατολικής Μεσογείου για πολύπλευρη εκμετάλλευση των υδρογονανθράκων στην περιοχή. Η επιθετική συμπεριφορά της Τουρκίας, η υποκριτική συμπεριφορά του Ισραήλ το οποίο, μη αποδεχόμενο τη συμφωνία ενιαιοποίησης του οικοπέδου 12, μας έχει δέσει τα χέρια για την αξιοποίηση του κοιτάσματος, η έλλειψη ηγεσίας με όραμα στην Κύπρο, η μη λύση του Κυπριακού και κατ’ επέκταση η αδυναμία της χώρας μας να αποτελέσει τον ενδιάμεσο κρίκο συνεννόησης με όλους τους παίκτες της περιοχής με βάση τον αρχικό σχεδιασμό που έγινε για την περιοχή κυρίως από πλευράς ΗΠΑ και ΕΕ, στην ουσία οδηγεί προς το παρόν σε αποσπασματικές κινήσεις. Εταιρείες του βεληνεκούς της Noble, ακόμα και της ΕΝΙ, απέδειξαν ότι δεν μπορούν να συνεισφέρουν σε έναν ευρύτερο γεωπολιτικό σχεδιασμό. Ίσως η παρουσία της αμερικανικής Exxon το δεύτερο εξάμηνο στην περιοχή υπό την προϋπόθεση ότι θα υπάρξουν σημαντικά ευρήματα να αλλάξει τη ροή των δεδομένων. Σε διαφορετική περίπτωση το κυπριακό φυσικό αέριο μέλλει να μείνει εγκλωβισμένο στα έγκατα της Μεσογείου.

Το κοίτασμα του «οικοπέδου 12» είναι ενιαίο με το γειτονικό του ισραήλ. Αν γίνουν δύο τρύπες θα τραβούν και οι δύο πλευρές απ’ το ίδιο γκάζι· κι αυτό θα μπορούσε να είναι αιτία ακόμα και για καυγά. Πιθανόν η Λευκωσία να ονειρευόταν κάποιου είδους επίσημη μοιρασιά με το Τελ Αβίβ, αλλά το ισραηλινό κράτος δεν κάνει τέτοια χουβαρνταλίκια – και γιατί θα έπρεπε; Έτσι την ελληνοκυπριακή «αξιοποίηση του οικοπέδου 12» δεν την εμποδίζει η μοχθηρή τουρκία, αλλά το συμμαχικό ισραήλ – που θέλει το κοίτασμα για πάρτη του!!!

Δυο λεπτά όμως; Ποιος καπιταλιστικός νόμος λέει ότι αν σε κάποια χ δουλειά υπάρχουν, ας πούμε, 10 αφεντικά, μόλις εμφανιστεί ορεξάτος ένας 11κατος, να ανοίξει ίδιο μαγαζί, οι υπόλοιποι θα τον αγκαλιάσουν και θα τον χειροκροτήσουν; Ποιος καπιταλιστικός νόμος λέει ότι το μιλιταριστικό, απαρτχάιντ ισραηλινό καθεστώς, ή η χούντα του Καΐρου, που έχουν βρει ήδη μεγάλα κοιτάσματα φυσικού αερίου στις αοζ τους (τα οποία φυσικά θέλουν να μπορούν να πουλάνε) θα καλοδεχτούν τους ελληνοκύπριους (ή ακόμα και τους έλληνες) σαν ανταγωνιστές τους; Γιατί να το κάνουν αυτό; Βρείτε μας, please, έναν λόγο που να στέκει…

Συνεπώς, δεν είναι η μοχθηρή τουρκία ο πραγματικός αντίπαλος! Είναι ο συνδυασμός της ελληνικής και της ελληνοκυπριακής ιμπεριαλιστικής οπτικής με τα συμφέροντα των συμμάχων (στην ανατολική Μεσόγειο…) που τρίβονται στα μούτρα των επίδοξεων ντόπιων σεΐχηδων!!! (Για να μην αναφερθούμε στα συμφέροντα των υπερδυνάμεων στο φυσικό αέριο, δηλαδή την Μόσχα, την Τεχεράνη και την Ντόχα, που είναι βέβαια «απέναντι»…)

Και γιατί, δηλαδή, ο «μεγάλος αμερικάνος φίλος και σύμμαχος» θα έπρεπε να τσακωθεί με το Τελ Αβίβ για τα «μάτια της Λευκωσίας» – και το πιθανό γκάζι της;

Δεν πειράζει. Οι ιμπεριαλιστικές φαντασιώσεις και οι εθνικιστικοί μεγαλοϊδεατισμοί είναι μια χαρά αναισθητικά για τις ταξικές αντιθέσεις. Τουλάχιστον εκεί τα ντοπια αφεντικά και οι πολιτικοί και μηντιακοί λακέδες τους την ξέρουν την δουλειά.

Εύκολη δουλειά, όταν δεν έχουν ανταγωνιστές…

Το τρυπάνι «άντε γειά»!

Παρασκευή 23 Φλεβάρη. Το ότι το πλωτό γεωτρύπανο της ιταλικής eni είδε και αποείδε και τελικά αποχαιρετά το «έγινε διάσημο για μια μονάδα ιστορικού χρόνου» οικόπεδο 3 της νοτιοκυπριακής αοζ, πηγαίνοντας (για να τρυπήσει; για να αράξει;) στην άλλη άκρη της Μεσογείου, στο μαρόκο, είναι ήττα πρώτου μεγέθους για τους σχεδιασμούς τόσο της Λευκωσίας όσο και της Αθήνας. Το τουρκικό καθεστώς έκανε τσαμπουκά, προσέχοντας να είναι νομότυπος – δεν υπάρχει αμφιβολία.

Όμως το επιχείρημα της Άγκυρας, ότι δηλαδή δεν μπορεί το νοτιοκυπριακό κράτος άλλοτε να συμπεριφέρεται σαν χωριστό απ’ τον βορρά (χωρίς να έχει αναγνωρίσει τουρκοκυπριακό κράτος) προσδιορίζοντας «οικόπεδα» που θα τα εκμεταλλευτεί για την πάρτη του, και άλλοτε να επωφελείται σαν το «μοναδικό κράτος στην κύπρο» (όροι της ένταξης στην ε.ε. και την ευρωζώνη), δεν είναι απλά λογικό. Είναι και πειστικό οπουδήποτε ξέρουν ότι τα απανωτά «ναυάγια της λύσης του κυπριακού» οφείλονται στα κόλπα της Λευκωσίας και της Αθήνας – δηλαδή σ’ όλο τον κόσμο εκτός απ’ τα μέρη μας. Ογκόλιθε και λοιποί: τώρα είναι η σειρά σας να σκάψετε για το γκάζι στο “3”: με κασμάδες και βατραχοπέδηλα!…

Είναι προφανές ότι η eni αποφάσισε ότι βαρέθηκε να περιμένει, κι ότι έχει κι άλλες δουλειές, αφού πρώτα ζήτησε την γνώμη των δικηγόρων της· και του ιταλικού κράτους. Το οποίο ούτε καν συμβολικά δεν ήταν διατεθειμένο να παίξει (σίγουρα όχι τώρα) στα παιχνιδάκια των ελλήνων και των ελληνοκυπρίων στην ανατολική Μεσόγειο. Δεν συμμετέχει στην «περικύκλωσή της», ενεργειακή, στρατιωτική ή ό,τι άλλο!

Τα ελληνικά φασιστόμουτρα έχουν διατυπώσει μια ανατριχιαστική θεωρία: πως επειδή κάνουν deal με διάφορες μεγάλες εταιρείες έχουν, αυτόματα, και την κάλυψη των αντίστοιχων κρατών. Είναι ηλίθιοι! Αγνοούν, για παράδειγμα, ότι οι μεγάλες αμερικανικές πετρελαϊκές πίεζαν σκληρά τις κυβερνήσεις τους (πρώτα εκείνη του Κλίντον και μετά, για λίγο, εκείνη του Μπους του Β) να άρουν τις κυρώσεις κατά του καθεστώτος της Βαγδάτης (του μακαρίτη Χουσεΐν) για να κάνουν πετροδουλειές με τα ιρακινά κοιτάσματα· τρώγοντας την μία πόρτα μετά την άλλη, ως τα τέλη του 2001… Αγνοούν ότι τα κράτη είναι συχνά γενικοί εκπρόσωποι των καπιταλιστικών συμφερόντων, και όχι του ενός ή του άλλου κλάδου.

Η ήττα στο οικόπεδο 3 δεν είναι, λοιπόν, στρατιωτική· παρότι το τουρκικό καθεστώς χρησιμοποίησε και στρατιωτικά μέσα. Είναι πολιτική / γεωπολιτική: οι «χρυσές βίδες» δεν έχουν καταλάβει ότι η μεγάλη ιδέα που έχουν για τους εαυτούς τους είναι για τα μπάζα!

Πάντως, για να μην πέσουν στην κατάθλιψη οι έλληνες και οι ελληνοκύπριοι, το γεωτρύπανο (η eni δηλαδή) υποσχέθηκε ότι θα ξαναγυρίσει. Κι αν δεν τρυπήσει ελληνοκυπριακά οικόπεδα, μπορεί να ανοίξει τίποτα σαμπάνιες!

Ανατολική Μεσόγειος

Τετάρτη 21 Φλεβάρη. Είναι τα ίδια κρανία, τα ελληνικά (και τα ελληνοκυπριακά) που σκούζουν για το “οικόπεδο 3” και για το τρυπάνι που δεν έφτασε ποτέ… Τι να πουν όμως; Πρόκειται για τακτική ήττα πρώτου μεγέθους!!! Μπορεί διάφοροι να εκδήλωσαν την συμπάθειά τους στο ελληνοκυπριακό γκαζοδράμα… Αλλά κανείς δεν έκανε ως τώρα κάτι για “να βάλει το τουρκικό καθεστώς στη θέση του”!!!

Ξέρετε ποιος είναι ο λόγος; Η εποποιΐα του ογκόλιθου υπ.εξ. Nick the greek πριν κανά χρόνο στην ελβετία, όταν βούλιαξε στην πιθανότητα μιας κάποιας λύσης στο «κυπριακό» νομίζοντας, ο φουκαράς, ότι το χρεώθηκε η Άγκυρα!… Αυτός είναι ο ανομολόγητος λόγος!…

Το γράψαμε όταν έπρεπε: τα κόλπα του ελληνικού και τους ελληνοκυπριακού βαθέος κράτους δεν τα έφαγε κανείς διεθνώς. Η απόδειξη, τοις μετρητοίς, εκδόθηκε τώρα: το επιχείρημα του τουρκικού καθεστώτος, ότι απ’ τα όποια υποθαλάσσια κοιτάσματα πρέπει να ωφελείται και η βόρεια κύπρος, «πιάνει» οπουδήποτε εκτός ελλαδιστάν, και για λόγους απλούς. Πιάνει και η παράταξη πολεμικών για την περιφρούρηση του επιχειρήματος. Κυρίως: πιάνει για λόγους επιχειρηματικούς και τεχνοκρατικούς. Είναι αδύνατο τα πρακτικά καπιταλιστικά μυαλά να καταλάβουν το πως και γιατί ένα κράτος «κουραδίτσα» (με το συμπάθειο) σαν το ελληνοκυπριακό, και ένα failed state σαν το ελληνικό, επιμένουν ότι μπορούν να κάνουν κωλοδάκτυλο όχι μόνο στο τουρκικό καθεστώς αλλά και στη διεθνή νομοθεσία για τις αοζ, αντί να κάνουν κάτι πιο απλό και καπιταλιστικά ωφέλιμο: μια «αμοιβαία επωφελή συμφωνία» με την Άγκυρα. Είναι κάτι διεθνώς ασυνήθιστο έως κωμικό: ο μπατίρης και ο πλυντήριος να το παίζουν «μεγαλέξανδροι»…

Αλλά το έχουν μάθει. Δεν ήταν η Αθήνα που, χωμένη ως τις ρίζες των κρατικο/καπιταλιστικών μαλλιών της στο λάκο των χρεών της, έκανε κωλοδάκτυλο στους πολιτικούς δανειστές της; Ναι, αυτή ήταν. Και δεν ήταν ο νυν και πρώην Αναστασιάδης που, μετά το “ναυάγιο” του μον Πελεράν έψαχνε να βρει (στα μάτια των ψηφοφόρων του) σε ποιον θα χρεώσει την αποτυχία, στον οηε, στην τουρκία ή στον ογκόλιθο; Ναι, αυτός ήταν…

Έτσι, ενώ οι διαδοχικές navtex της Άγκυρας είναι πράγματι χοντροκομμένο κόλπο, κανείς δεν έχει όρεξη να της πει αυτό που θα ήθελε η Αθήνα και η Λευκωσία. Και γιατί, άλλωστε; Στο κάτω κάτω τα ισραηλινά κοιτάσματα (είναι «σύμμαχος», έτσι;) δεν χρειάζονται κυπραίους ανταγωνιστές…

Το πιάσατε;

(φωτογραφία: Ρε συ πατριώτη, έχω ένα οικόπεδο σκάρτα 4 στρέμματα. Μπορείς σαν πολιτικός μηχανικός που είσαι να μου βγάλεις μια άδεια για κυριλέ μπουρδελοξενοδοχείο με αντλιοστάσιο πετρελαίου στο υπόγειο;)

Βοήθεια!!!

Πέμπτη 15 Φλεβάρη. Οι διπλωματικές οιμωγές του ελλαδιστάν δεν φαίνεται, πάντως, να πιάνουν τόπο διεθνώς (ο Γιούγκιερ εξαιρείται, είναι μια κατηγορία μόνος του) – όχι, σίγουρα, όπως θα ήθελε η Αθήνα. Να το (χτεσινό) ρεπορτάζ του νοτιοκυπριακού site «πολίτης» απ’ την αντίδραση του οηε στις «εντάσεις στο οικόπεδο 3» – σίγουρα δεν πρόκειται να το βρείτε στα ελληνικά καθεστωτικά, δημαγωγικά media, αφού δεν συμφέρει:

Δεν είναι αρμοδιότητα της Γραμματείας να λαμβάνει θέση πάνω στα δικαιώματα των κρατών που απορρέουν από συμβάσεις, δήλωσε αργά το απόγευμα ο εκπρόσωπος του Γενικού Γραμματέα του ΟΗΕ, απαντώντας γραπτώς σε ερώτηση που ετέθη νωρίτερα στη διάρκεια της ενημέρωσης των δημοσιογράφων, αναφορικά με τις τουρκικές προκλήσεις στην κυπριακή ΑΟΖ.

«Ο Γενικός Γραμματέας εκφράζει τη λύπη του για το γεγονός ότι οι εντάσεις σχετικά με την εξερεύνηση των υδρογονανθράκων κλιμακώθηκαν εκ νέου και τονίζει ότι όλα τα ενδιαφερόμενα μέρη θα πρέπει να καταβάλουν κάθε δυνατή προσπάθεια για την εξουδετέρωση των εντάσεων. Επαναλαμβάνει ότι δεν εναπόκειται στη Γραμματεία του ΟΗΕ να λάβει θέση σχετικά με τα δικαιώματα των κρατών μελών βάσει των συνθηκών στις οποίες είναι συμβαλλόμενα μέρη ή βάσει του γενικού διεθνούς δικαίου».

Ο εκπρόσωπος του Γενικού Γραμματέα αναφέρει ότι ο κ. Γκουτέρες τονίζει πως η λύση του κυπριακού προβλήματος αποτελεί την καλύτερη ευκαιρία για την οριστική επίλυση αυτού του ζητήματος και την απελευθέρωση συνεργατικών και αμοιβαία επωφελών λύσεων. Υπενθυμίζει ταυτόχρονα ότι οι Τουρκοκύπριοι και Ελληνοκύπριοι ηγέτες στις διαπραγματεύσεις είχαν συμφωνήσει προηγουμένως ότι οι φυσικοί πόροι σε μια ενοποιημένη Κύπρο θα εμπίπτουν στην αρμοδιότητα της μελλοντικής ομοσπονδιακής κυβέρνησης.

«Ο Γενικός Γραμματέας επαναλαμβάνει ένα σημείο στην τελευταία του έκθεση για την UNFICYP (9 Ιανουαρίου 2018), ότι οι φυσικοί πόροι που βρέθηκαν γύρω από την Κύπρο θα μπορούσαν να ωφελήσουν και τις δύο κοινότητες», καταλήγει η δήλωση του εκπροσώπου.

Δεν είναι μόνο που αυτός ο παλιοχαρακτήρας (και προφανώς «ανθέλληνας»!!) γ.γ. του οηε δεν παίρνει το μέρος των ελληνοκυπρίων… Είναι που, στην τελευταία παράγραφο, επαναλαμβάνει την θέση του οηε, που είναι ανάλογη με εκείνη ….της Άγκυρας!!!

Και, φυσικά, θυμίζει έμμεσα αλλά καθαρά στη Λευκωσία (και στην Αθήνα) ότι εσείς δεν είσαστε που βουλιάξατε πριν ένα χρόνο την δυνατότητα μιας λύσης για το κυπριακό; Ε, τι σκούζετε τώρα;

Τους έχουν πάρει χαμπάρι λέμεεεεε!!!!

Κάθε εμπόριο για καλό 1

Σάββατο 11 Νοέμβρη. Ο υπουργός εξωτερικών της κύπρου δήλωσε ότι η χώρα του θα στείλει περισσότερα ελαφρά όπλα και πυρομαχικά που δεν χρειάζεται πια στους κούρδους του ιράκ σαν υποστήριξη του αγώνα τους κατά του ισλαμικού κράτους.

Ο Ιωάνης Κασουλίδης δήλωσε την Παρασκευή ότι η κύπρος έχει στείλει ήδη δύο φορτία επιθετικών όπλων σερβικής κατασκευής τύπου zastava και πυρομαχικά στους κούρδους μαχητές, τα οποία παραλήφθηκαν απ’ τις αρχές των ηπα…

Αυτό είναι απόσπασμα (περίπου το μισό) από χθεσινό τηλεγράφημα του διεθνούς ειδησειογραφικού πρακτορείου associated press. Θα αναφωνήσουμε «πάνω στην ώρα»: γράφαμε προχτές (πολυπλόκαμη – αλλά σουπιά!):

…η Ουάσιγκτον και το Τελ Αβίβ έχουν ακολουθήσει συστηματικά αυτήν την τακτική, την αγορά, δηλαδή, φορητών όπλων (αυτομάτων) και πυρομαχικών απ’ την «βαλκανική αγορά» (κυρίως την σερβία…) μέσω εικονικών εταιρειών και φυτευτών «αντιπροσώπων» / μεσολαβητών, με πλαστά πιστοποιητικά «τελικού χρήστη», προκειμένου να εξοπλίζουν στη συρία «συμμάχους» τους, είτε τμήματα του isis είτε της al-Nusra… … Οι “εξαιρετικά λίγοι” ενδιαφερόμενοι για 200.000 βλήματα πυροβολικού μπορεί να είναι, τελικά, ένας: ακολουθώντας τον ποιον θέλει η Ουάσιγκτον να κρατήσει καλά εξοπλισμένο στο συριακό πεδίο μάχης είναι εύκολο να τον βρείτε…

Κάθε εμπόριο για καλό 2

Σάββατο 11 Νοέμβρη. Δώστε, τώρα, σημασία στα ψέμματα του τηλεγραφήματος που είναι ψέμματα του υπ.εξ. της νότιας κύπρου. Πρώτον, δεν υπάρχει εδώ και πάρα πολλούς μήνες isis στο ιράκ τον οποίο να πολεμούν οι εκεί κούρδοι!!! Η τελευταία μεγάλη μάχη ήταν η ανακατάληψη της Μοσούλης μετά από πολιορκία και καταστροφή πολλών μηνών (στις αρχές του καλοκαιριού). Αλλά εκεί δεν συμμετείχαν οι pesmerga! Ακόμα περισσότερο: τις ελάχιστες περιοχές που ελέγχει ακόμα ο isis τις πολιορκεί ο ιρακινός στρατός και οι pmu! Κανένας ιρακινός κούρδος δεν βρίσκεται σε αναμέτρηση με τον isis εδώ και πολύ πολύ καιρό…

Δύο τινά συμβαίνουν λοιπόν: είτε οι αμερικάνοι εξοπλίζουν τους κούρδους του ιράκ για να επιτεθούν κατά του συριακού στρατού (πράγμα που δεν μπορούμε να το αποκλείσουμε αλλά το θεωρούμε ελάχιστα πιθανό)· είτε τα όπλα δεν πηγαίνουν εκεί, αλλά στις ypg. Στη συρία…

Δεύτερον, τα «σερβικής κατασκευής zastava με τα πυρομαχικά τους», που δεν τα χρειάζεται άλλο η νότια κύπρος…. Αν δεν κάνουμε λάθος η νότια κύπρος έχει έναν ολιγάριθμο «στρατό», την αποκαλούμενη «εθνική φρουρά». Και δεν έχει φορητά επιθετικά όπλα «σερβικής κατασκευής» – ψωνίζει απ’ αλλού. Ναι μεν δεν συμμετέχει στο νατο, αλλά τα στρατιωτικά ψώνια της είναι συμβατά με τις νατοϊκές προδιαγραφές. Ψωνίζει απ’ το ισραήλ (αλλοίμονο!), τις ηπα, την αγγλία, τη γερμανία, την γαλλία, την ελλάδα… Επιπλέον αυτό το «μας περισσεύουν» θα μπορούσε να είναι αστείο: πόσα φορτία όπλων «περισσεύουν ακόμα» στη νότια κύπρο;

Η δική μας εξήγηση είναι ότι η νότια κύπρος χρησιμεύει σαν hub για την μεταφορά όπλων και πυρομαχικών προς το συρο-ιρακινό πεδίο μάχης, πιθανόν σαν «ενδιάμεσος αγοραστής» ή απλά σαν προσωρινό πάρκινγκ. Οι παραλήπτες όμως (θεωρούμε εύλογο) ότι δεν είναι πλέον οι pesmerga· αν ήταν ποτέ ο τελικός προορισμός. Είναι οι ypg.

Το ότι δεν λέγεται είναι επίσης εύλογο…