Σάββατο 16 Μάη. Είναι διάφοροι εδώ κι εκεί που βλέποντας ότι το ψόφιο κουνάβι υποστηρίζει (σχετικά με τον covid-19) ότι «δεν τρέχει τίποτα» (παρότι έχει κηρύξει κι αυτός «πόλεμο»…), μπερδεύονται. Μπερδεύονται ακόμα περισσότερο όταν βλέπουν φασίστες εδώ ή εκεί να εκδηλώνονται … υπέρ της «ελευθερίας»!!! Καταλήγουν λοιπόν να γίνονται ακόμα πιο πιστοί «φίλοι της καραντίνας» … για επαναστατικούς λόγους!!! Καταλήγουν επίσης να τσουβαλιάζουν την κριτική στο βιο-πληροφορικο-ασφαλίτικο σύμπλεγμα με όσους χρεώνουν στις κεραίες 5G τον ιό! Είναι σα να ταυτίζουν την κριτική στο τεχνοεπιστημονικό σύμπλεγμα με τους flat earthers· τέτοια ευστοχία!
Οπωσδήποτε υπάρχει εδώ (και δεν είναι η πρώτη φορά) μια επικίνδυνη μυωπία. Διότι αν η αντίθεση «καραντίνα ή όχι» είναι όπως την διαμορφώνει το ίδιο το σύστημα, τότε τύποι σαν τον Μacron, τον Σάντσες ή τον ρημαδοΚούλη είναι βαθιά κομμουνιστές! «Βάζουν τους ανθρώπους πάνω απ’ τα κέρδη», ενόσω οι άλλοι «βάζουν τα κέρδη πάνω απ’ τους ανθρώπους»…
Εν μέρει υπάρχει μια ιστορική εξήγηση γι’ αυτό το ιδεολογικό χάος, το οποίο δεν μας εκπλήσσει. Η εργατική κριτική τόσο στις δυτικές / αστικές απόψεις περί υγείας όσο και στα δυτικά «συστήματα υγείας» έχει ταφεί σιωπηλά μαζί με τις δεκαετίες του ’60 και του ‘70· όταν προκάλεσε τις κυρίαρχες πεποιθήσεις… Η χρονική απόσταση δεν έμεινε κενή. Απ’ την εποχή του aids/HIV (‘80s και μετά) το σύστημα, είτε με την μορφή ιατρικών διαγνώσεων, είτε με την μορφή συστημάτων υγείας, είτε με την μορφή φαρμακοβιομηχανιών, είτε με την μορφή «συμβουλών υγείας κι ομορφιάς» για μαζική χρήση, είτε τέλος με διάφορες μορφές ναρκισσιστικού υγιεινισμού, σε συνδυασμό με τη νεοφιλελεύθερη ανάδυση του Εγώ – Κεφάλαιο, έφτιαξαν ένα υγιεινιστικό καθεστώς «υπεράνω πολιτικών ιδεολογιών»… Το ότι τώρα διάφοροι ψάχνοντας να βρουν μια «δεξιά» και μια «αριστερά» της βιοπολιτικής αναδιάρθρωσης – για να πάρουν κι αυτοί μια κάποια «θέση» – ψωνίζουν απ’ το καλάθι, ήταν αναμενόμενο. Όπως αναμενόμενο είναι ότι (οι ντόπιοι) δεν μπορούν να καταλάβουν τι γράφεται εδώ από αδιαπραγμάτευτα εργατική (και ενήλικη!) σκοπιά.
Σε κάθε περίπτωση οι ακροδεξιοί / φασίστες είναι γνωστό τι ακριβώς υπερασπίζονται εδώ και δεκαετίες: τα μικροαστικά συμφέροντα, τα «μικρο-μεσαία» αφεντικά… Τα οποία εδώ και 1 ή 2 δεκαετίες έχουν αρχίσει να διαισθάνονται ότι απειλούνται απ’ την καπιταλιστική εξέλιξη. Πρόκειται, για να το πούμε σωστότερα, για τις πιο καθυστερημένες πλευρές του κεφάλαιου που νοιώθουν, υποψιάζονται ή και καταλαβαίνουν ότι ξεπερνιούνται απ’ τις (καπιταλιστικότατες) αλλαγές μεγάλης κλίμακας. Αυτό δίνει (στους ανίδεους ή στους δημαγωγούς του συστήματος) την δυνατότητα να βαφτίζουν την ακροδεξιά αντίδραση (και την νοσταλγία του στοιβαρού έθνους / κράτους…) αντισυστημική! Έγινε κατά κόρον στη διάρκεια της τελευταίας δεκαετίας, με αφορμή την πιο πρόσφατη όξυνση της κρίσης / αναδιάρθρωσης – το θυμάστε;
Γιατί λοιπόν ένα μέρος των ακροδεξιών μικροαστών διεθνώς εκδηλώνεται κατά των πραξικοπηματικών γενικών απαγορεύσεων; Επειδή αγαπούν την ελευθερία γενικά κι αόριστα; Είναι κατά βάθος φιλελεύθεροι; Όχι βέβαια! Αντιδρούν επειδή απ’ τις καραντίνες θίγονται τα συμφέροντα αυτού του «μικρο-μεσαίου επιχειρείν», στις διάφορες μορφές και εκδοχές του· περισσότερο (ή πιο θανατηφόρα) απ’ τις μεγαλύτερες σε κλίμακα επιχειρήσεις. Που έχουν άλλες δυνατότητες συσσώρευσης, ελιγμών, δανεισμού ή/και υποστηρίξης απ’ τη μορφή – κράτος.
Είναι εύλογο ότι στην υπεράσπιση των συγκεκριμένων συμφερόντων οι ακροδεξιοί μικροαστοί χρησιμοποιούν επιχειρήματα αμφισβήτησης της φονικότητας του covid-19, ανακατεμένα κατάλληλα με θεωρίες συνωμοσίας (π.χ. 5G κεραίες…). Έτσι δημιουργείται μια ορισμένη σύγχιση: μήπως αμφισβητούν όλο το υγιεινιστικό οικοδόμημα; Καθόλου!!! Εκείνο που τους βολεύει, είτε το λένε ρητά είτε όχι, είναι το επόμενο στάδιο της βιοπολιτικής διαχείρισης! Το πιο high tech και πιο εξατομικευμένο μοντέλο καθολικής επιτήρησης, που φαίνεται ότι σέβεται την «ομαλή λειτουργία της οικονομίας» – αρκεί να παραστήσει ότι «σέβεται» και μερικά απ’ τα κλασσικά στερεότυπα της άκρας δεξιάς, όπως π.χ. η οικογένεια ή/και η εκκλησία…
Πρόκειται για το ίδιο ακριβώς κοινωνικό και πολιτικό υποκείμενο που θα κατηγορούσε σαν μολυσματικούς τους «ξένους», αν του δινόταν η ευκαιρία. Απ’ αυτή την άποψη είναι χαρακτηριστικοί οι οπαδοί του ψόφιου κουναβιού. Έχουν υποστηρίξει κάθε ρατσιστική ή και σεξιστική ρητορική του στο παρελθόν· αλλά τώρα δεν βρίσκουν τους συνηθισμένους «εχθρούς του έθνους» για να τους χρεώσουν τον covid-19. Είναι πιθανό ωστόσο να υιοθετήσουν την κίνα σαν «υγιεινιστικό εχθρό», πράγμα που βολεύει γενικότερα τον αμερικανικό (και όχι μόνο) ιμπεριαλισμό.
Πρακτικά αυτό που συμβαίνει με την ακροδεξιά είναι ότι δεν μπορεί να διαχειριστεί σύμφωνα με τους γνωστούς της τρόπους μια απειλή / έναν φόβο τον οποίο αδυνατεί να στρέψει (να «χρεώσει») σε κάποιους «κατώτερους». Αυτό που της απομένει είναι να πλασσαριστεί στις οικονομικές συνέπειες της τρομοεκστρατείας, υπέρ του «μικρομεσαίου επιχειρείν». Οι συνέπειες είναι υπαρκτές, χωρίς αμφιβολία. Αλλά δεν έχουν καμμία σχέση με τις συνέπειες που έχει πάνω στην σύγχρονη εργατική τάξη όχι μόνο η φονικότητα του ιού (για τα περιθωριοποιημένα τμήματά της) αλλά κυρίως ο συνδυασμός των «ψηφιακών» συστημάτων υγείας / ασφάλειας με την γενική καπιταλιστική αναδιάρθρωση.
(φωτογραφία: Να βάζουν έλικες στα κεφάλια τους τα κινεζόπουλα / υγιεινομικές βόμβες μπορείς να το πεις έως και χαριτωμένο. Αλλά αυτοί εδώ τι παριστάνουν;
Απλά δείχνουν ότι χάθηκε το μέτρο της γελοιότητας… Ridiculcopters σε γερμανικό καφέ..…)