Tag: νόμοι σχέσεις

Παιδιά το Χάρβαρντ!!!

Μετεμψύχωση του Γουτεμβέργιου; Ή απλά ένας ακόμα τεχνο-βολονταριστής που απέκτησε εξουσία;

Δευτέρα 11 Μάρτη>> Η υπόσχεση πάει ως εξής: αμερικανικά πολεμικά θα δένουν στον Πειραιά (άντε, στη Σούδα…) και θα ξεφορτώνουν … πανεπιστήμια!!! Τι Χάρβαρντ, τι ΜΙΤ, τι Κέιμπριτζ, τι LSE!!! Απ’ το «κορίτσια ο στόλος!!» περάσαμε (επειδή είμαστε και «correct»…) στο «παιδιά το Χάρβαρντ»!!

Δεν είναι μυστικό: το γκουβέρνο don Rico & Co δεν έκανε ούτε μορφωτική, ούτε εκπαιδευτική μεταρρύθμιση με τα κατ’ ευφημισμό «μη κρατικά / μη κερδοσκοπικά» ιδρύματα, σε μια επικράτεια που έχει ήδη πλήθος τριτοβάθμιων τέτοιων. (Μπορεί να άνοιξε τον δρόμο για θρησκευτικό πανεπιστήμιο, αλλά αυτό μένει να φανεί). Εκείνο που ενδιαφέρει το γκουβέρνο είναι τα λεφτά. Οι «επενδύσεις» – κι ας είναι ό,τι νάναι, απ’ όπου νάναι. Τελεία και παύλα!

Απ’ αυτήν την άποψη σωστά το φοιτηταριάτο κατάλαβε ότι πρόκειται για ένα ακόμα βήμα (πάντως ούτε το πρώτο, ούτε το δεύτερο, ούτε το τρίτο…) ιδιωτικοποίησης της έτσι κι αλλιώς ΣΔΙΤ τριτοβάθμιας παιδείας. Το από πρώτη ματιά παράξενο αλλά όχι ανεξήγητο είναι όμως πως οι αντίθετοι μ’ αυτό το βήμα δεν ασχολήθηκαν καθόλου με το ότι μιλώντας (με πραγματικές ιστορικές συντεταγμένες) περί «παιδείας», «εκπαίδευσης», κλπ, στην 3η δεκαετία του 21ου αιώνα, αυτό το ένα-ακόμη-βήμα είναι, ουσιαστικά, απάτη! (Όπως, άλλωστε, και διάφορες άλλες πολυδιαφημισμένες «επενδύσεις» υπό τον σοφό σχεδιασμό του don Rico & Co). Ο σε εξέλιξη ριζικός μετασχηματισμός (ένας ακόμα στην ιστορία του θεσμού…) έως κατεδάφιση εκείνου που ιστορικά έχει ονομαστεί «καθολικότητα της γνώσης» (: university…) είναι βέβαια όχι απλά παρόν αλλά έως και ζήτημα «μοντέρνας» λούμπεν φλυαρίας και στα μέρη μας. Κι ωστόσο μοιάζει ως εάν αυτό να συμβαίνει σ’ έναν άλλο κόσμο, σ’ ένα άλλο σύμπαν – έτη φωτός μακριά απ’ την ιδιωτικοποίηση των πανεπιστημίων α λα ελληνικά!!!

Να θυμίσουμε πρώτα το ιστορικά δυσάρεστο για την πρωτοκοσμική αλαζονεία. Τα πρώτα αληθινά πανεπιστήμια σ’ αυτή τη μεριά του κόσμου ήταν αραβικά – όχι ευρωπαϊκά!!! Την εποχή που στην ευρώπη βούλιαζαν στην θρησκοληψία και στις δεισιδαιμονίες του χριστιανισμού και της φεουδαρχίας, στην επικράτεια του κοσμοπολίτικου, καινοτόμου χαλιφάτου των Αββασιδών έφτιαχναν ακαδημαϊκούς θεσμούς υψηλής πνευματικότητας και έρευνας. Το πρώτο πανεπιστήμιο ιδρύθηκε από γυναίκα, την Fatima al-Fahri, στην πόλη Fes (στο τωρινό μαρόκο): ήταν το πανεπιστήμιο του al-Qarawiyyin… Το 859 μ.χ… Αυτό για να θυμούνται όλοι όσοι βρίζουν ή οικτίρουν τους άραβες και το ισλάμ ότι η πρωτοκοσμική κατοχή (αποικιοκρατία, ιμπεριαλισμός) κατέστρεψε σ’ όλο τον πλανήτη και έκλεψε κάθε τι που βρισκόταν μπροστά της, είτε γνώση, είτε κοινωνικές σχέσεις, είτε εργασία, είτε υλικά, είτε γη, θάλασσα και αέρα, καταδικάζοντας τους αντίστοιχους πληθυσμούς στην περιθωριοποίηση, στην ένδεια και στον συντηρητισμό της «απλής» επιβίωσης…

Ας γυρίσουμε στον τωρινό αιώνα. Τι σημαίνει άραγε ότι στα «καλύτερα δυτικά πανεπιστήμια» επιβάλλεται πλέον λογοκρισία; Τι σημαίνει άραγε ότι στα «καλύτερα αμερικανικά πανεπιστήμια» (αυτά που δήθεν θα ανοίξουν περίπτερα στο ελλαδιστάν…) καρατομούνται πρυτάνεις αν τολμήσουν και καταδικάσουν, έστω και διακριτικά, το θεοναζί, απαρτχάιντ καθεστώς; Τι συνεπάγεται και τι δείχνει η κυριαρχία των ιδιωτικών «χορηγιών» και «χρηματοδοτήσεων» στα πλέον διάσημα «μη κρατικά – μη κερδοσκοπικά» ιδρύματα; Και, εν τέλει, ποια είναι η οργανική σχέση ανάμεσα στα σύγχρονα ακαδημαϊκά πραξικοπήματα και στη γενική μηχανοποίηση της γνώσης / σκέψης;

Κρατώντας αυτές τις ερωτήσεις (και, κυρίως, τις απαντήσεις!) στο σκοτάδι, κρύφτηκε το ότι οι don Rico & Co είναι κοινοί απατεώνες που οραματίζονται κάτι ανάμεσα σε golden visa και airbnb της «εκπαίδευσης» απλά και μόνο επειδή (και για όσο…) υπάρχουν ακόμα αρκετοί διατεθειμένοι να πληρώνουν για πιστοποιητικά που (κορνιζαρισμένα) θα διακοσμήσουν τα σαλόνια τους!!

Το θέμα είναι σοβαρό, με μεγάλο βάθος και πλάτος, και ξεπερνάει τα περιθώρια της ασταμάτητης μηχανής. Θα επανέλθουμε μέσω του Sarajevo.pdf. Εν τω μεταξύ προτείνουμε σα βουτιά-κατευθείαν-στα-βαθιά (ως εισαγωγή σ’ αυτό το θέμα) το τετράδιο για εργατική χρήση νο 3 (Σεπτέμβρης 2018): η μηχανοποίηση της σκέψης. (Μάταιη λίγο πολύ η πρόταση, αφού ποιος έχει τώρα όρεξη να διαβάσει 100 σελίδες για τον Leibniz και τον Frege, τον Taylor και τον Turing και τον Chomsky… «Άσε ρε φίλε, έχουμε να δούμε σήριαλ τώρα, έχουμε και social, σιγά μη βγάλουμε τα ματάκια μας στο χαρτί». Σωστά…)

Για τις ανάγκες αυτού εδώ του σύντομου σημειώματος: chatGPT! Αν οι ακαδημαϊκοί ανησυχούν και ψάχνουν τρόπους για να σταματήσουν μια μηχανή-που-συναρμολογεί-φράσεις απ’ το να παίρνει τα πτυχία το ένα μετά το άλλο, αυτό δεν είναι πρόβλημα της μηχανής!!! Είναι, απλά, καπιταλιστική εξέλιξη!! Και μάλιστα στον θεωρούμενο ως πρόσφατα περιφρουρημένο έως «ιερό» χώρο της διανοητικής παραγωγής, στο χώρο της ιντελιγκέντσιας! Αφού η παραγωγή διαχωρισμένης γνώσης έφτασε σε τέτοιο σημείο ξετσιπωσιάς ώστε ο χαρακτηρισμός των Καταστασιακών περί «ειδικευμένων ηλίθιων» να είναι χάδι, γιατί να μην μηχανοποιηθεί μέσω σύνθετων αλγόριθμων αυτή η διαχωρισμένη γνώση; Ταιηλορισμός, απλά ταιηλορισμός!!!

Οπότε: τι ακριβώς πρόκειται να πουλάνε τα ιδρύματα (γενικά) και τα «μη κρατικά – μη κερδοσκοπικά» (ειδικά) σε λίγα χρόνια; Εγκεφαλικές φλάντζες για τα neuralinks;

Φύκια για μεταξωτές κορδέλες…

Ουκρανικό πεδίο μάχης

Δευτέρα 11 Μάρτη>> Η περιοχή που έκανε τις βόλτες του (και την προσευχή του…) ο don Rico εξελίσσεται σε επιπλέον μέτωπο, όχι απλά του ρωσο-ουκρανικού πολέμου αλλά μέσω αυτού σε επιπλέον μέτωπο του 4ου παγκόσμιου πολέμου (στη συγκεκριμένη ζώνη). Aυτό το μέτωπο έχει όλες τις προδιαγραφές για να προκαλέσει μεγαλύτερες «ανατριχίλες» στους ignorants απ’ όσες ως τώρα το ουκρανικό πεδίο μάχης… Και το πόσο βαθιά σ’ αυτόν τον πόλεμο μας τραβάει το εντόπιο καθεστώς και τα αφεντικά του παραμένει ακόμα, δυστυχώς, «απωθημένο».

Οι εξηγήσεις, αρχίζοντας απ’ την γεωγραφία. Ο πιο κάτω χάρτης περιλαμβάνει την τωρινή κατάσταση στο ουκρανικό πεδίο (το κόκκινο είναι η περιοχή που έχει καταλάβει ο ρωσικός στρατός [οι 4 επαρχίες], το υπόλοιπο είναι η τωρινή ουκρανία), συν την μολδαβία, συν την ρουμανία, συν το βόρειο μισό της Μαύρης Θάλασσας…

Ο επόμενος χάρτης εστιάζει για να φανεί πιο καθαρά η σχέση ανάμεσα στην Κριμαία και την Σεβαστούπολη (ρωσικό έδαφος), την Οδησσό, την μολδαβία και την ρουμανία. (Μπορείτε να φανταστείτε την διαδρομή που έκανε οδικώς ο don Rico απ’ το Chisinau στην Οδησσό…)

Και τώρα αρχίζουν τα δύσκολα:

Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.

Ουκρανικό πεδίο μάχης 1

Δευτέρα 4 Μάρτη>> Τον Μικρό Δούκα του Λίγηρα (aka Macron) δεν πρέπει να τον παίρνουν πολλοί στα σοβαρά πλέον. Αυτό δεν σημαίνει ότι είναι ακίνδυνος – το αντίθετο. Έχοντας χάσει κάμποσες γαλλικές αποικίες στο Sahel (από την Μόσχα…) έχει τους ιμπεριαλιστικούς λόγους του να δηλώνει ότι «η ρωσία δεν πρέπει να νικήσει»… Πράγμα που δεν έχει καθόλου το ίδιο νόημα με το «η ρωσία πρέπει να ηττηθεί»: η διαφορά βρίσκεται στο τι ο Μικρός Δούκας (και όλοι οι δυτικοί) θα καταδεχόταν να παραδεχτεί ως «νίκη της ρωσίας» αφού, ακόμα και σήμερα, έχοντας καταλάβει το 20% της ουκρανικής επικράτειας η δύστυχη Μόσχα δεν τυγχάνει της δυτικής αναγνώρισης ως νικήτρια.

Όταν λοιπόν ο Μικρός Δούκας του Λίγηρα διακηρύσσει ως μελλοντικό εκείνο που ήδη συμβαίνει (: την αποστολή γαλλικού στρατού στο ουκρανικό πεδίο μάχης)∙ κι όχι μόνο ήδη συμβαίνει, όχι μόνο είναι γνωστό παγκοσμίως, αλλά έχει και σοβαρές απώλειες (τουλάχιστον 60 «ειδικές δυνάμεις», χειριστές γαλλικών πυραυλικών συστημάτων, τον Γενάρη στο Χάρκοβο…) τότε δύο είναι τα ενδεχόμενα. Είτε η διανοητική κατάσταση του νυσταλέου Jo είναι κολλητική∙ είτε ο Μικρός Δούκας θεωρεί πως αδειάζει μια θέση «προστάτη της ευρώπης» και τρέχει να την πιάσει…

H μόνιμη έγνοια των πολιτικών βιτρινών στο Παρίσι (δηλαδή εκείνων που εκπροσωπούν) είναι το Βερολίνο – και το Λονδίνο: πως θα υπερισχύσουν απέναντί τους. Η πιθανότητα επανεκλογής του ψόφιου κουναβιού στην Ουάσιγκτον και, κατά συνέπεια, ενός κάποιου μιλιταριστικού «κενού» απ’ την μεριά της σε σχέση με την δυτική ευρώπη, έχει ανοίξει την όρεξη του looser Μικρού Δούκα. Αλλά έχει σοβαρό ανταγωνισμό:

Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.

Στην αναμπουμπούλα…

Προσεχώς: στοργή και φροντίδα – απ’ τις “κοινωνικά υπεύθυνες” εταιρείες…

Δευτέρα 26 Φλεβάρη>> Ένα ακόμα «πολυνομοσχέδιο» εν όψει (: νομοθετικός «ελβετικός σουγιάς»: δουλεύει για πολλά), του υπουργείου περιβάλλοντος. Το γκουβέρνο του don Rico & Co αξιοποιεί σωστά τον πληθωρισμό (δημαγωγικών, μηντιακών) εντυπώσεων, εκείνο που θα μπορούσε να ονομαστεί: μεθοδικά οργανωμένη μαζική διάσπαση προσοχής. Η καθεστωτική «καθημερινή» είχε την καλοσύνη να αφιερώσει χθες μιάμισυ σελίδα στον σουγιά, με όχι ιδιαίτερα κολακευτικές παρατηρήσεις. Με δυο λόγια η «φιλοσοφία» του γκουβέρνου είναι να γίνει το συγκεκριμένο υπουργείο Σ.Δ.Ι.Τ. (Η «κλιματική κρίση» έχει φουντώσει την όρεξη για μπίζνες, και στα μέρη μας…) Για παράδειγμα οι πολεοδομικές παραβάσεις (σε ένα καπιταλιστικό κράτος και μια καπιταλιστική κοινωνία όπου, ως γνωστόν, οι σχετικοί νόμοι τηρούνται ως κόρη οφθαλμού…) θα ελέγχονται από ιδιώτες…

Απομονώνουμε την αναφορά στην ιδιωτικοποίηση των δασών! Ναι, με κάποια χρονική καθυστέρηση, το ελλαδιστάν (μέσω don Rico & Co) μπαίνει στην «μεγάλη οικογένεια» και αυτής της ιδιωτικοποίησης. Δεν νοιώθετε κάποια συγκίνηση; Όλο και κάποιοι απ’ αυτούς που αγοράζουν ήδη οτιδήποτε πουλιέται σε αγροτική γη θα δείξουν ενδιαφέρον:

Επιτρέπεται η σύσταση ενώσεων προσώπων, μελών δασικών συνεταιρισμών και ιδιωτικών εταιρειών (υβριδικά σχήματα) για τη διαχείριση δασών, σε ποσόστωση 50 – 50. Τα υβριδικά σχήματα μπορούν να αναλαμβάνουν τη διαχείριση και εκμετάλλευση δημοσίων δασών ή μεμονωμένων μονάδων. Ο συνδυασμός των περιοχών που θα επιλεγούν θα στηρίζεται σε συνδυασμό πρόσβασης, δυσκολίας, στον κίνδυνο πυρκαγιάς κ.α. Οι ανάδοχοι θα επιδοτούνται ετησίων με βάση τα έσοδα από τους πλειστηριασμούς δικαιωμάτων ρύπων του θερμοκηπίου ή άλλους δημόσιους πόρους. Το ποσοστό της επιδότησης υπολογίζεται ως έσοδο της πώλησης της βιόμαζας, πολλαπλασιασμένο επί ένα συντελεστή δυσκολίας.

Γιατί ιδιωτικές εταιρείες να θέλουν την «διαχείριση δασών»; Για να διακινούν τα ξερόκλαδα ως βιόμαζα; Δεν ακούγεται πειστικό. Υπάρχουν τα «δικαιώματα ρύπου»: αν μια ιδιωτική εταιρεία έχει και άλλες επιχειρηματικές δραστηριότητες που επιβαρύνονται με πρόστιμα «ρύπων του θερμοκηπίου», θα μπορεί (υποθέτουμε) να «ισοφαρίζει» με την «διαχείριση» κάποιου δάσους.

Η διεθνής εμπειρία είναι πλουσιότερη, και η σκόπιμη ομίχλη δεν θα πρέπει να κρύβει τον ορίζοντα. Αν και η «διαχείριση» δεν σημαίνει αυτόματα ιδιοκτησία, μπορεί θαυμάσια να εξελιχθεί (σε επόμενο βήμα, σε επόμενο πολυ- ή μονο-νομοσχέδιο) σε κάτι σαν «αξιοποίηση». Η «αξιοποίηση» των δασών (από ιδιωτικές εταιρείες) χωράει πολλά. Από ανεμογεννήτριες ως οργανωμένους «χώρους αναψυχής»…. ακόμα και «δασικούς κοιτώνες» – ξενοδοχεία δηλαδή… Όλα αυτά, φυσικά, με επιχειρήματα «φροντίδας» και «προστασίας του δασικού πλούτου». Το πράγμα μπορεί να φτάσει ακόμα και σε φράκτες, σε πληρωμένη είσοδο εδώ ή εκεί – ας πούμε για την «προστασία από πυρκαγιές»… Αυτά αλλού έχουν συμβεί κι αλλού έχουν σχεδιαστεί∙ δεν είναι φαντάσματα. Εν τέλει ακόμα κι αυτό το 50 – 50, αν θεωρηθεί ως εμπόδιο σε επιχειρηματικά σχέδια και επενδύσεις, μπορεί κάλλιστα να αλλάξει.

Γιατί όλα αυτά; Στην βάση της ιδέας «ιδιωτικές εταιρείες διαχειρίζονται / προσέχουν τα δάση» βρίσκονται δύο καθοριστικές επιλογές. Πρώτον: το «δημόσιο» δηλώνει αδυναμία να κάνει ό,τι χρειάζεται… και δεν μπορείς να το πιάσεις απ’ το λαιμό και να το αναγκάσεις να αφήσει τα παραμύθια περί αδυναμίας… Δεύτερον: (και) τα δάση είναι κεφάλαιο, οπότε η «σωτηρία» τους σημαίνει πρόσκληση στο κεφάλαιο – γενικά. Το φυσιολατρικό, το «πράσινο», και τα λοιπά.

Δεν ξέρουμε αν αυτό το «πολυνομοσχέδιο» θα βρει ισχυρά εμπόδια: υπάρχουν αρκετοί σοβαροί λόγοι γι’ αυτό, και όχι μόνο σχετικά με τα δάση. Ξέρουμε όμως τι σημαίνει «επενδυτικός παράδεισος», κατά τα λόγια και τα έργα των don Rico & Co. Αλλού (στις μακρινές ινδίες για παράδειγμα, που κόσμησε ο don Rico με το ταξίδι-του-για-δουλειές) οι ντόπιοι εδώ ή εκεί μιλούν για δασικές μαφίες. Και δεν εννοούν κάποιους «Ρομπέν των δασών»!

Εννοούν τις περιφράξεις, όχι μόνο με την στενή έννοια αλλά και με την ευρύτερη πολιτική…

Mogadishu…

Δευτέρα 26 Φλεβάρη>> Ποιος θα το περίμενε; Ενόσω ο ρημαδοΓουαϊδοΝικόλας, ως υπ.αμ. πια, καμαρωτός καμαρωτός θα αρμενίζει (νοερά ο ίδιος…) στην Ερυθρά Θάλασσα απρόσκλητος, κουρντίζοντας (μαζί με τους υπόλοιπους λευκούς «προστάτες») τους υεμενίτες Houthi, μπορεί και να πέσει πάνω σε τουρκικά πολεμικά – αυτά με επίσημη πρόσκληση απ’ το Mogadishu της σομαλίας… Ας έχει λοιπόν έτοιμο ένα «ηχηρό μήνυμα» (ακόλαστη η δημαγωγική αργκώ!) εναντίον τους, πολύ «ηχηρό», πάρα πολύ – γίνεται φασαρία σ’ εκείνα τα μέρη…

Οι δημαγωγοί του καθεστώτος κατάπιαν αυτήν την δυσάρεστη εξέλιξη – αλλά τι δημαγωγοί θα ήταν αν δεν το έκαναν; Το ζήτημα έχει ωστόσο ιδιαίτερο ενδιαφέρον, όχι απ’ την σκοπιά του «αιώνιου εχθρού που καταρρέει όπου νάναι» (εδώ οι εθνικόφρονες δεξιοί κι αριστεροί μπορεί να πουν ε, ντάξει: λέμε και καμιά μαλακία για να περάσει η ώρα…), αλλά σαν τμήμα της γρήγορης εξέλιξης του ευρασιατικού project.

Ας ρίξουμε μια ματιά:

Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.

Άνθρωποι και ποντίκια 3

Δευτέρα 19 Φλεβάρη>> Τι δικαίωμα έχουν να μιλάνε για «δικαιώματα» εκείνοι που έχουν πολύπλευρους δεσμούς αίματος και θανάτου εδώ και χρόνια με τους συμμάχους τους στην Ουάσιγκτον, στο Λονδίνο, στο Βερολίνο και στο Τελ Αβίβ, «δεξιοί» κι «αριστεροί»; Ποιο θράσος ανεπίτρεπτο και εγκληματικό καθοδηγεί τους «ανθρωπιστές της ισότητας» να κάνουν μαθήματα δικαίου όταν το μόνο σοβαρό «δικαίωμα» που αναγνωρίζουν εδώ και σχεδόν 5 μήνες είναι «το δικαίωμα στην αυτοάμυνα» του θεοναζί, απαρτχάιντ συνεταίρου τους;

Το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι οι εαυτοί και τα παιδιά (της λούμπεν μεσαίας τάξης) τους, την ώρα που ευλογούν ένα «λαμπρό» (και βαθιά ανήθικο) μέλλον για πάρτη τους, στημένο πάνω στα πτώματα εκατοντάδων χιλιάδων συνομιλήκων τους, απ’ το αφγανιστάν και το ιράκ ως την Παλαιστίνη. Ίσως τα μάθουν να δίνουν και κάποια ελεημοσύνη… την ώρα που εκείνοι θα εξοπλίζουν, θα νταραβερίζονται και θα αθωώνουν στην πράξη κάθε φασιστικό κάθαρμα.

«Συμψηφίζουμε»; Όχι.

Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.

Νομίσματα: όπλα που εκπυρσοκροτούν

Δευτέρα 19 Φλεβάρη>> Το «πάγωμα» περιουσιακών στοιχείων (βασικά ξένων ομολόγων) της ρωσικής κεντρικής τράπεζας σε δολάρια και ευρώ, εικαζόμενης αξίας 300 δισεκατομυρίων δολαρίων που βρίσκονται κατά τα 2/3 τους στην Euroclear στο βέλγιο (θυγατρική της J.P. Morgan) μετά την εισβολή στην ουκρανία πριν δυο χρόνια έχει «γεννήσει»: όχι την οικονομική κατάρρευση του ρωσικού καπιταλισμού (όπως σχεδίαζαν οι δυτικοί) αλλά την διεθνή δυσπιστία απέναντι σ’ αυτά τα δύο νομίσματα, και μια αυξανόμενη τάση εγκατάλειψής τους στις διεθνείς συναλλαγές και αντικατάστασής τους κατ’ αρχήν από εθνικά νομίσματα.

Αλλά διάφορες δυτικές πολιτικές βιτρίνες κάνουν ότι δεν καταλαβαίνουν∙ ή βουλιάζοντας στην απελπισία, στην παρακμή και στα σκονάκια έχουν χάσει στ’ αλήθεια κάθε επαφή με την πραγματικότητα.

Οι G7 «ψάχνονται» να βρουν τρόπο να δώσουν αυτά τα 300 δις στο φασιστοκίεβο… Ωραία ιδέα, και δημοφιλής:

Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.

αγρο-κτηνοτροφικό κεφάλαιο (1)

Δευτέρα 12 Φλεβάρη>> Ενώ η ευρωπαϊκή γραφειοκρατεία αλλά και πολλά κράτη μέλη της ε.ε. κάνουν ελιγμούς (λόγω των επερχόμενων «ευρωεκλογών») αναβάλλοντας για μετά ορισμένες πλευρές της αγρο-κτηνοτροφικής «πράσινης» αναδιάρθρωσης, το μέλλον αυτής της βιομηχανίας, των μικρότερων κατά κύριο λόγο αφεντικών της, αλλά και (κυρίως) των στομαχιών όλων μας «δουλεύεται» απ’ τις ίδιες πολιτικές βιτρίνες. Αναφερόμαστε στην επίσημη και πανηγυρική επέλαση της γενετικής μηχανικής ΚΑΙ στα τρόφιμα, ξεκινώντας απ’ τα φυτικής προέλευσης, τους «νέους» γενετικά μεταλλαγμένους οργανισμούς, που ονομάζονται «νέες γονιδιωματικές τεχνικές» (: ngt…) για λόγους αποπροσανατολισμού και σύγχυσης.

Στις 7 Φλεβάρη ο ευρωκοινοβούλιο, με ψήφους 307 υπέρ, 263 κατά (και 41 αποχές) ενέκρινε μεγάλο μέρος του «πακέτου απελευθέρωσης των μεταλλαγμένων» φυτικών τροφών που έχουν φτιάξει από κοινού η περιβόητη commission και οι βιομηχανίες γενετικής αλλοτρίωσης – αν και όχι το σύνολό του. (Τα μεταλλαγμένα φυτά είναι απλά η αρχή. Θα ακολουθήσουν και τα ζώα. Όσο για τα έντομα, τα μικρόβια, τους ιούς, και τους υπόλοιπους μικρο-οργανισμούς; Αυτοί «απελευθέρωθηκαν» το 2020…)

Το ότι δεν εγκρίθηκαν τα πάντα έχει προκαλέσει ένα κάποιο βραχυκύκλωμα και μεγάλο εκνευρισμό στους βιομήχανους∙ αλλά επειδή εκείνα που «κέρδισαν» δεν είναι λίγα, υποθέτουμε ότι θα συνεχίσουν (τους εκβιασμούς, τις συκοφαντίες, τις εξαγορές συνειδήσεων) μέχρις ότου νικήσουν καθολικά. Αυτό υπό την προϋπόθεση (φυσικά) ότι το ζήτημα της κυριαρχίας της γενετικής μηχανικής θα συνεχίσει να είναι «περιθωριακού» ενδιαφέροντος για τους πληθυσμούς.

Τι κέρδισε η βιοτεχνολογική προέλαση απ’ αυτήν την απόφαση. Κι αν έχασε κάτι, τι είναι αυτό και για πόσο καιρό;

Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.

αγρο-κτηνοτροφικό κεφάλαιο (2)

Μπανάνες που η φλούδα τους δεν μαυρίζει: σπουδαία υπόσχεση των γενετιστών, που καταπολεμάει την σπατάλη… και την έκλυση διοξειδίου του άνθρακα… Πιθανότατα, στο κοντινό μέλλον, θα μοστραριστούν ντομάτες που θα φωσφορίζουν ώστε να χρησιμοποιούνται και σαν φακοί μέσα στη νύχτα∙ για να γίνεται εξοικονόμηση μπαταριών…

Επιχειρήματα για νήπια… Αλλά πόσοι πρωτοκοσμικοί ενηλικιώνονται πια;

Δευτέρα 12 Φλεβάρη>> Υπάρχει επιπλέον η απειλή (;) , προειδοποίηση (;) ότι αν είναι έτσι θα πάμε αλλού να παράγουμε πατενταρισμένα (κι εσείς απλά θα τα τρώτε…)  Αυτό το «αλλού» υπάρχει…

Φαίνεται πως τέτοιο είναι το εναλλακτικό πλάνο των ευρωπαίων βιομήχανων γενετικής μηχανικής αν οι ευρωθεσμοί (ή, έστω, το ευρωκοινοβούλιο) επιμείνουν ότι τα μεταλλαγμένα είναι μια χαρά για κατανάλωση αλλά χωρίς «πνευματική ιδιοκτησία» στην παραγωγή τους. Οι πατέντες είναι ήδη κατοχυρωμένες από μια χούφτα βιομηχανίες (του είδους bayer, cargil κλπ), συνεπώς το να «καλλιεργηθούν» αλλού, εκτός ε.ε. (για να καταναλωθούν εντός και οπουδήποτε αλλού), είναι απλά ένα τεχνικό πρόβλημα.

Μόνο που σ’ αυτήν την περίπτωση η αναδιάρθρωση του υπάρχοντος (ευρωπαϊκού) αγρο-κτηνοτροφικού κεφάλαιου θα είναι ακόμα πιο βίαιη. Αν τα συμφέροντα της νέας πρωτοκοσμικής βιομηχανίας μεταλλαγμένων τροφίμων γίνουν εντελώς αποδεκτά, με τον «σεβασμό» που απαιτεί η «πρόοδος», η «επιστήμη», η «πράσινη επανάσταση 2.0» και τα υπόλοιπα τα ωραία, τότε η αναδιάρθρωση θα απαιτήσει την καταστροφή ενός μέρους αυτού του κεφαλαίου (κάτι που ήδη προβλέπεται…), την μεγάλης έκτασης αλλαγή στις χρήσεις γης, και την αλλαγή (με το καλό ή το κακό…) στις τεχνολογίες παραγωγής: η επαγγελλόμενη «ακόμα πιο μεγάλη παραγωγικότητα» της γενετικής μηχανικής συνεπάγεται ακόμα μεγαλύτερη συγκέντρωση κεφαλαίου (: η μια χούφτα βιομηχανίες…) και καταστροφή (είτε μέσω εξαγορών είτε, ακόμα, και μέσω απαγόρευσεων αν χρειαστεί) του πλεονάζοντος «παλιού» αγρο-κτηνοτροφικού κεφαλαίου…

Αν όμως δεν γίνει «σεβαστή» η πνευματική γενετική ιδιοκτησία, τότε το «αλλού» θα χρησιμοποιηθεί σαν όπλο-μαζικότερης-καταστροφής αυτού του «παλιού»! Είναι δοκιμασμένη τακτική! Αντιγράφουμε απ’ το «ποντίκι» στις 8/2/2024 την περίπτωση της γκάνας:

Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.

Κρίσιμη υπενθύμιση!

αφίσα των “κόκκινων μαντηλιών”, Δεκέμβρης 2023

Δευτέρα 12 Φλεβάρη>> Η παραχάραξη, η εξαφάνιση του οτιδήποτε χαρακτηριζόταν «φυσικό» ως πριν μια 5ετία, και η αντικατάσταση / υποκατάστασή του με μηχανικές κατασκευές (βιο-τεχνολογικές, πληροφορικές, οτιδήποτε προκύψει μελλοντικά) είναι στρατηγική κατεύθυνση της 4ης βιομηχανικής επανάστασης∙ κι όχι το καπρίτσιο του ενός ή του άλλου καπιταλιστικού κλάδου. Ο όρος «nature 2.0» κυκλοφορεί καιρό τώρα σε διάφορα επιτελεία∙ μέχρι και «φιλοσοφική» επένδυση έχει αποκτήσει! Από κάτι τύπους του σκοινιού και του παλουκιού σαν τον Harari.

Η «nature 2.0» δεν αφορά τα βουνά και τις πέτρες∙ σίγουρα όχι καταρχήν. Αφορά τα ζωντανά είδη, συνολικά. Το δόγμα πίσω απ’ αυτόν τον όρο είναι αμείλικτο: … Η φύση (συμπεριλαμβανόμενης της ανθρώπινης τέτοιας) εξελίσσεται πάρα πολύ αργά∙ και, κατά συνέπεια, δεν μπορεί να παρακολουθήσει τις πολύ πιο γρήγορες τεχνολογικές (καπιταλιστικές) εξελίξεις μας. Το «οικοσύστημα» είναι πλέον μηχανικό… Οπότε πρέπει να την «αλλάξουμε» («να την αλλάζουμε διαρκώς» πιο σωστά…) επίσης με τεχνολογικά μέσα, για να προσαρμόζεται…

Βιάζονται… Και γι’ αυτό θα βιάζουν τα πάντα.

Δεν χρειάζεται να είναι κάποιος φυσιολάτρης για να γίνει έξαλλος με την ωμή, σύγχρονη καπιταλιστική επιθετικότητα του engineering of everything! Διάφοροι που δηλώνουν «οικολόγοι» έχουν βέβαια υιοθετήσει αυτό το δόγμα, στο όνομα της «προόδου» και της «επιστήμης», ξεχνώντας βολικά ότι και τα πυρηνικά όπλα μια χαρά «επιστήμη» και «πρόοδος» είναι, χωρίς αυτό να τα κάνει … αξιαγάπητα. Τι να πούμε πλέον για τα ηλεκτρομαγνητικά και τα βιολογικά όπλα; Τις γνωστές βλακείες για τα «κακά» χέρια στα οποία πέφτει αυτή η «πρόοδος» και η «επιστήμη»; Διάολε! Είναι τα χέρια που τις ταϊζουν!!!

Πρέπει λοιπόν να θυμίσουμε πόσο βίαια και οδυνηρά ξεκίνησε το πιο πρόσφατο και τεράστιο κύμα της αντικατάστασης / υποκατάστασης (και παραχάραξης, και σφετερισμού…) του «φυσικού» απ’ το «μηχανικό». Ήταν τότε που το ανθρώπινο φυσικό ανοσοποιητικό σύστημα τέθηκε εκτός νόμου, απαγορεύτηκε ουσιαστικά, για να πάρει την θέση του μια γενετική / βιοτεχνολογική «υπόσχεση ανοσίας» που αποδείχθηκε γρήγορα εκείνο που πραγματικά ήταν: μηχανή μόνιμης και διαρκούς μαζικής παραγωγής νοσηρότητας.

Για τα νηπιακά μυαλά ο καπιταλισμός δεν μπορεί να αμφισβητηθεί στη βάση του, στην άγρια εκμετάλλευση μέσω (και) της μηχανοποίησης / πάγιου κεφάλαιου. Για τα νηπιακά μυαλά οτιδήποτε μηχανικό είναι εξ’ ορισμού «θετικό», καλοδεχούμενο. Δεν υπάρχει καν η στοιχειώδης καχυποψία απέναντι στον “sugar daddy”…. Τα νηπιακά μυαλά αντιγράφουν (χωρίς να το ξέρουν, αλλά έτσι κι αλλιώς δεν τους χρειάζεται να ξέρουν) τους ιταλούς “φουτουριστές” του Marinetti, στις αρχές του 20ου αιώνα. Που τους οδήγησαν οι ύμνοι τους στις (τότε) μηχανές; Στον Μουσολίνι… Πού αλλού;

Υπ’ αυτές τις συνθήκες είναι ίσως πιθανό (μόνο και μόνο επειδή αυτό έγινε 2 ή 3 φορές στο καπιταλιστικό παρελθόν…) μετά από 2, 3 ή 4 γενιές καθηλωμένες στη «nature 2.0» (και στη «nature 3.0»…) και χειραγωγημένες ανάλογα, να εκδηλωθεί κάποιο νέο-νέο-ρομαντικό ξέσπασμα επιστροφής στη φύση.

Μόνο που αυτή η «φύση» θα είναι μυθοποιημένη – όπως έγινε και τις προηγούμενες φορές. Και σε μεγάλο βαθμό ανύπαρκτη, εξαφανισμένη…