Tag: νόμοι σχέσεις

Στ’ άρματα, στ’ άρματα!!

Μπορεί τα τανκς να μην είναι σίγουρη επένδυση, αλλά οι λιθουανοί καθεστωτικοί είναι σκέτο χρυσάφι. Όσοι πόνταραν σ’ αυτούς έκαναν την τύχη τους…

Δευτέρα 22 Γενάρη>> Οι δυτικοί πολεμόκαβλοι έχουν ξεχυθεί σ’ έναν αγώνα προβλέψεων του πότε θα γίνει ο πόλεμος … νατο – ρωσίας (με ευθύνη της Μόσχας φυσικά!!!).

H εσθονή νεοφιλελεύθερη, απόφοιτη της διάσημης «σχολής νέων ηγετών» (του παγκόσμιου οικονομικού φόρουμ…) πρωθ. Kaja Kallas προβλέπει ότι αυτό θα γίνει μέσα στα επόμενα 3 χρόνια…

Στην ακόμα-δεν-μπήκαμε-στο-νατο-και-μας-έπιασε-φαγούρα σουηδία, ο υπ. πολιτικής προστασίας Carl-Oscar Bohlin και ο αρχιστράτηγος Micael Byden προειδοποίησαν τους υποτελείς «να είναι έτοιμοι» για πόλεμο. Ξέχασαν όμως να πουν για πότε τον έχουν κανονίσει, με αποτέλεσμα αρκετοί σουηδοί να τρέξουν στα μπακάλικα – υπάρχει και σουηδικός πανικός!! – για τα γνωστά… Άλλοι πάλι άρχισαν να αναρωτιούνται με αναίδεια «και τα καταφύγια πού είναι;»

Ο διασκεδαστικός γερμανός υπ.αμ. Boris Pistorius (για κάποιους είναι ο επερχόμενος αντικαταστάτης του θλιβερού «άσσος στο ημίχρονο – δύο τελικό» νυν πρωθυπουργού Soltz) προβλέπει ότι μέσα στα επόμενα 5 με 8 χρόνια ο ρωσικός στρατός θα επιτεθεί στο νατο…

Ο επικεφαλής της νατοϊκής στρατιωτικής επιτροπής ναύαρχος Rob Bauer τον προβλέπει μέσα στα επόμενα 20 χρόνια…

Ένα μισο-ομολογημένο τμήμα του κοινού παρονομαστή όλης αυτής της δυτικής μιλιταριστικής αισιοδοξίας είναι αυτό: χάνουμε (ή χάσαμε) την ουκρανία!! Όμως αυτό είναι μάλλον παλιό. Πιθανότατα τώρα υπάρχει (μεταξύ εκείνων που ήταν απόλυτα σίγουροι πριν 2 χρόνια ότι η Μόσχα όχι απλά θα ηττηθεί αλλά θα χρεωκοπήσει / διαλυθεί…) ο φόβος μιας γενικότερης κατάρρευσης του μετώπου απ’ την ουκρανική πλευρά. (Το κρίσιμο σημείο αυτόν τον καιρό είναι η πόλη / οχυρό Avdeevka, την οποία ο ρωσικός στρατός έχει σχεδόν κυκλώσει και φαίνεται να καταλαμβάνει σταδιακά…).

Η αποτυχία / ήττα στο ουκρανικό πεδίο μάχης είναι όμως μόνο ένα μέρος της αιτίας των νατοϊκών κραυγών «λύκος, λύκος στο μαντρί!!!» Ένα άλλο, σοβαρότερο, είναι ότι μελετώντας την εξέλιξη του πολέμου εκεί οι νατοϊκοί κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι οι στρατοί τους (ένας ένας και όλοι μαζί) είναι αδύνατο να νικήσουν σ’ έναν κανονικό πόλεμο με τον τρόπο που είναι οργανωμένοι και εξοπλισμένοι ως τώρα…

Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.

Το μέτωπο του Ειρηνικού

Δευτέρα 15 Γενάρη>> Όπως ταπεινά είχαμε εκτιμήσει πριν μια βδομάδα, οι προεδρικές + βουλευτικές εκλογές στην ταϊβάν έδωσαν μεν την προεδρική καρέκλα στον υποψήφιο του ανεξαρτησιακού / φιλοαμερικάνικου DPP Lai Ching-te, σε ότι αφορά όμως την κοινοβουλευτική σύνθεση το αποτέλεσμα ήταν συντριπτικό σε βάρος του. Το ζητούμενο ήταν τουλάχιστον οι 57 καρέκλες. Το DPP έπεσε στις 51 χάνοντας 11, και μαζί όχι μόνο την πλειοψηφία αλλά ακόμα και την πρωτιά. Το εθνικιστικό / φιλοΠεκίνο KMT ήρθε πρώτο με 52 καρέκλες∙ ενώ το «κάπου στη μέση» TPP αύξησε τις δικές του από 5 σε 8. Αυτό σημαίνει ότι κοινοβουλευτική πλειοψηφία θα επιτυγχάνεται μόνο με την προσθήκη των 8 βουλευτών του TPP, είτε για το DPP είτε για το KMT. Αλλά αυτό το KMT, όντας κόμμα της αντιπολίτευσης, δείχνει να έχει περισσότερες πιθανότητες (και περιθώρια) συμμαχιών με το TPP – σε σχέση με το προεδρικό DPP.

Συνολικά αυτό το αποτέλεσμα βολεύει (εκτιμάμε) περισσότερο το Πεκίνο παρά την Ουάσιγκτον. Ο πρόεδρος Lai θα είναι ξεδοντιασμένος αν προσπαθήσει να συνεχίσει την τακτική «Ουάσιγκτον – Ταϊπέι ένας πύραυλος δρόμος» των προηγούμενων 8 χρόνων. Με δεδομένο ότι άσχετα από κυβέρνηση στην Ουάσιγκτον η ταϊβάν και η «αμερικανοποίησή» της με τον ένα ή τον άλλο τρόπο είναι σταθερός στόχος του u.s. ιμπεριαλισμού εδώ και πολλά χρόνια, και με δεδομένο επίσης ότι τα χρόνια που έρχονται ο ενδοκαπιταλιστικός ανταγωνισμός Πεκίνου ‘n’ friends vs Ουάσιγκτον ‘n’ friends θα ενταθεί, το να περιοριστεί / αδρανοποιηθεί το αμερικανικό έρεισμα στην ταϊβάν είναι αξιοσημείωτη απώλεια στο μέτωπο του Ειρηνικού.

Θα πείτε: υπάρχουν όμως οι φιλιππίνες και η νότια κορέα. Πράγματι. Αλλά και στα δυο καθεστώτα υπάρχουν ισχυρές αντιπολιτεύσεις που δεν προσβλέπουν στην Ουάσιγκτον. Ακόμα κι αν η «εξωτερική πολιτική» είναι δευτερεύον ζήτημα για τους υπηκόους, είναι πάντα πιθανό ότι αυτό το «δευτερεύον» μπορεί να προστεθεί εύκολα σε άλλα, «πρωτεύοντα».

Κι αν ο άξονας δείχνει όλο και πιο έντονα την αδυναμία του πρώτα στο ουκρανικό πεδίο μάχης και ύστερα στο μεσανατολικό, πόσοι άραγε να συνεχίσουν να βάζουν τα αυγά τους στο καλάθι του;

Όταν ΑΥΤΟΙ μιλούν για πόλεμο, το εννοούν…

Δευτέρα 15 Γενάρη>> Όχι μόνο δεν πρέπει να ξεχνάμε… Πρέπει επίσης να ψάχνουμε προς τα πίσω για να βρούμε την γενεαλογία των καθεστωτικών μεθοδεύσεων και εγκλημάτων. Αυτή η κατά κάποιον τρόπο «αναδρομική» μνήμη ενισχύει την αντίσταση στους πολέμους τους. Επειδή στηρίζει την επίγνωση ότι η χειραγώγηση σε βάρος μας δεν είναι «έργο της στιγμής» που κάπως θα ξεπεραστεί μόνη της, κάτι που απλά κρίθηκε απαραίτητο κοντοπρόθεσμα, αλλά σχέδιο και συμφέροντα διαρκείας.

Το παρακάτω είναι απόσπασμα από έκθεση του WHO («παγκόσμιος οργανισμός υγείας»…) του 2005, με θέμα ενδεχόμενο «χημικό ή βιολογικό» πόλεμο. Ήταν τότε, ας το θυμίσουμε, που είτε ο Σαντάμ Χουσεϊν, είτε κάποιος άλλος «τρομοκράτης» (δεν μπορεί παρά να) κατείχε κάποιο χημικό ή βιολογικό όπλο μαζικής καταστροφής…

… Η εμπειρία του φόβου λόγω έκθεσης σε βιολογικό ή χημικό πόλεμο και στις καταστροφές του είναι τρομακτική για τους περισσότερους. Ωστόσο ο φόβος είναι ακόμα πιο πιθανός αν εμπλέκονται βιολογικοί ή χημικοί παράγοντες. Πρώτον, το πιο τρομοκρατικό και απειλητικό συστατικό του βιολογικού και χημικού πολέμου είναι ότι εμπλέκονται αόρατοι παράγοντες. Στην περίπτωση μιας έκρηξης οι άνθρωποι ξέρουν αμέσως αν έχουν τραυματιστεί ή όχι. Ωστόσο, στη διάρκεια βιολογικού πολέμου, οι άνθρωποι δεν μπορούν να εμπιστευτούν τις αισθήσεις τους για να εκτιμήσουν τον βαθμό της φυσικής έκθεσής τους.

Δεύτερον, ο φόβος και η ανημποριά μεγαλώνουν όταν αυτός ο παράγοντας μπορεί να μεταδοθεί από άτομο-σε-άτομο, δημιουργώντας μια κατάσταση στην οποία οι πάροχοι φροντίδας υγείας, η οικογένεια, οι φίλοι και οι γείτονες μπορεί να είναι πηγές της αρρώστιας. Κατά συνέπεια η ασφαλής φροντίδα και κοινωνική στήριξη μπορεί να μην είναι διαθέσιμη άμεσα την στιγμή που χρειάζεται περισσότερο. Η χρήση ενός παράγοντας που είναι μολυσματικός προκαλεί οδυνηρά προβλήματα, όπως ο κοινωνικός στιγματισμός, η απομόνωση και η καραντίνα, συμπεριλαμβανόμενης της αποκοπής των παιδιών απ’ τους γονείς τους και του φόβου μήπως κολλήσουν αγαπημένα πρόσωπα. Η περιοχή χημικά μολυσμένη μπορεί να οδηγήσει στην οδυνηρή εμπειρία της εκκένωσής της.

Τρίτον, η αβεβαιότητα για τον βαθμό επικινδυνότητας των βιολογικών και χημικών όπλων προκαλεί φόβο… Τέταρτον, τα άτομα μπορεί να εκτιμήσουν λάθος τα σημάδια της αντανακλαστικής αναστάτωσης, και να τα θεωρήσουν απόδειξη μόλυνσης. Τα σημάδια και τα συμπτώματα της αντανακλαστικής αναστάτωσης είναι συνηθισμένα μεταξύ φοβισμένων ατόμων και εμπλέκουν διάφορα συστήματα και όργανα, περιλαμβανόμενης της έντασης των μυών, τρέμουλο, ταχυκαρδία, εμετό, ίδρωμα, τρόμο, δυσκολία αναπνοής και δέος. Έτσι, υγιή άτομα από φυσική άποψη, επειδή φοβούνται, αναπτύσσουν συμπτώματα αντανακλαστικής αναστάτωσης που λαθεμένα εννοούνται σαν συμπτώματα μόλυνσης, και έτσι μπορεί να επιβαρύνουν τις υπηρεσίες υγείας.

Πέμπτον, άτομα που φορούν προστατευτικά ρούχα, μάσκες και αναπνευστήρες μπορεί να νοιώθουν μεγάλη δυσφορία, που οφείλεται σε: θερμότητα και αναπνευστικό στρες, κλειστοφοβική αίσθηση (η λεγόμενη φοβία των ασφυγιογόνων μασκών), πιθανές δυσκολίες στην προφορική επικοινωνία και μείωση της φυσικής λειτουργικότητας που χρειάζεται για καθήκοντα που θεωρούνται απαραίτητα για την επιβίωση…

Για πολλά μπορούν να κατηγορηθούν τα αφεντικά, όχι όμως ότι είναι ανίδεα για την mainstream κατάσταση των υποτελών τους. Έτσι το ότι «έναντι βιολογικών παραγόντων οι άνθρωποι δεν μπορούν να εμπιστευτούν τις αισθήσεις τους για το αν έχουν ‘κτυπηθεί’ ή όχι» (του 2005…)  μπορεί (και πρέπει) να μεταφραστεί ως εξής: χρησιμοποιώντας βιολογικούς παράγοντες έχουμε (σαν αφεντικά) την δυνατότητα να τους στερήσουμε την ικανότητα να αυτο-καθορίζονται∙ μ’ άλλα λόγια «ανοίγουμε τρύπες» στη συνείδησή τους ρίχνοντας σ’ αυτές «συναισθηματικό οξύ».

Από εργατική αντικαπιταλιστική και αντικρατική σκοπιά (για όσους / όσες την διαθέτουν) αυτό είναι γνωστό εδώ και χρόνια – αν όχι δεκαετίες. Είναι γνωστό δηλαδή ότι η κατασκευή μαζικών «μυστηριωδών» φόβων και απειλών προκαλεί παράλυση όχι μόνο σωματική αλλά (κυρίως) διανοητική. Είναι επίσης γνωστό ότι η διανοητική παράλυση υπό τέτοιες συνθήκες, ενώ είναι αναμενόμενη και αντιμετωπίσιμη, για τους Εαυτούς – Κεφάλαια είναι τόσο αδιανόητη, ώστε προτιμούν να τραυλίζουν επαναλαμβάνοντας διαρκώς τις προσταγές που δέχονται υιοθετώντας τες (και πουλώντας τες σαν «εξυπνάδα» και «ορθολογισμό») παρά να παραδεχτούν ότι βρίσκονται σε κατάσταση σοκ και πανικού από προσχεδιασμένη επίθεση σε βάρος του κοινωνικού (εργοστάσιου…) όπως άλλωστε και η μεγάλη πλειονότητα των υπηκόων. Ο Εαυτός-Κεφάλαιο σα σύγχρονος τύπος ιδιοσυγκρασιακής ενσωμάτωσης των καπιταλιστικών κανονικοτήτων θεωρεί αδιανόητο το να πέσει-τόσο-χαμηλά, όπως εξάλλου θεωρεί αδιανόητο ότι το κεφάλαιο-κεφάλαιο θέλει-το-κακό του!

Κρίμα…

You will be safe…

Δευτέρα 8 Γενάρη>> Μπορεί εσείς να ξεχάσατε την «εθνική σωτήρων»∙ αυτοί/ες όμως όχι! Μια ευκαιρία θα την εύρισκαν, αλλοίμονο. Ξανά, λοιπόν, στις επάλξεις, «με όλα τα απαραίτητα»: τα κρούσματα (που αυξάνουν…), τα νοσοκομεία (που όπου νάναι θα ξεχυλίσουν…), τα λύματα (τα μαρτυριάρικα, ευτυχώς όμως δεν απασχολεί η co-ca, απασχολεί μόνο η co-vid…), τις «ισχυρές συστάσεις», την «αποστασιοποίηση» (αντικοινωνικότητα..), τα «παιδιά και τα σχολεία», το «οι δύο επόμενες εβδομάδες είναι οι κρίσιμες», τους «άνω των 65 και τους ανοσοκατεσταλμένους», και τα λοιπά.

Μπορεί μια χιλιοπαιγμένη εγκληματική παράσταση να ξανακόψει εισιτήρια; Ένα κάποιο κοινό εξακολουθεί να υπάρχει, ρεζέρβες φόβων και φοβιών επίσης.

Εν τω μεταξύ το γνωστό, κοινό κρυολόγημα, έχει αποκτήσει το μεγαλοπρεπές όνομα RSV και τείνει να εξαφανιστεί σαν τέτοιο: χρειάζεται «τεστ» για να «ταυτοποιηθεί»… Και να σκεφτεί κανείς ότι ο σχετικός ιός ανακαλύφθηκε το 1956 (υπήρχε βέβαια επί αιώνες πριν…). Πως η ανθρωπότητα κατάφερε να επιζήσει σχεδόν 7 δεκαετίες χωρίς να κάνει «τεστ»;

Ευτυχώς που η (αναβαθμισμένη) βιομηχανία της υγείας μας βγάζει απ’ τις σπηλιές!!!

Η λήθη δεν περιλαμβάνεται στις «αρρώστιες», ευτυχώς. Υπάρχουν πολλοί που την προτιμούν: νομίζουν ότι ξαλαφρώνουν ξεχνόντας. Όμως συχνά είναι καταστροφική. Σαν αντίδοτο λοιπόν σας προτείνουμε το παρακάτω video. Αφορά την αμερικανική «εθνική σωτήρων» βέβαια, αλλά α) υπήρξε πηγή έμπνευσης για όλες τις υπόλοιπες δυτικές, και β) εύκολα μπορείτε να αντικαταστήσετε τα πρόσωπα με τα γνωστά σας, απ’ την εντόπια “εθνική σωτήρων”.

(Δεν είναι μεταφρασμένο, αλλά αποκλείεται να μην καταλάβετε…)

Μην ξεχνάτε: όταν ΑΥΤΟΙ μιλούν για πόλεμο, το εννοούν (εναντίον σας/μας…)!!!

Και λίγη «διεθνής κοινότητα»

Δευτέρα 8 Γενάρη>> Την ερχόμενη Πέμπτη (11 Γενάρη) και Παρασκευή (12 Γενάρη) πρόκειται να γίνουν στο διεθνές δικαστήριο (Χάγη) οι δημόσιες ακροάσεις σχετικά με την προσφυγή απ’ το κράτος της νότιας αφρικής κατά του θεοναζί, απαρτχάιντ καθεστώτος, με την κατηγορία της γενοκτονίας. (Υπάρχει στο youtube ένα live κανάλι του οηε, πιθανόν οι ακροάσεις να μεταδοθούν και από κει).

Περί τίνος πρόκειται; Γιατί έχει ανησυχήσει το Τελ Αβίβ;

Υπάρχουν δύο «διεθνή δικαστήρια» με έδρα την Χάγη. Το «διεθνές ποινικό δικαστήριο» (international criminal court / ICC) και το «διεθνές δικαστήριο» (international court of justice / ICJ). Το πρώτο είναι σχετικά πρόσφατη δημιουργία, του 2002, και έχει αρμοδιότητα ατομικές περιπτώσεις εγκληματιών πολέμου, εγκληματιών κατά της ανθρωπότητας, εγκληματιών που διαπράττουν γενοκτονία. Το δεύτερο είναι παλιό, είχε δημιουργηθεί το 1920 επί «κοινωνίας των εθνών», και μετά την δημιουργία του οηε πέρασε στην αρμοδιότητά του, ως ένας απ’ τους έξι βασικούς πυλώνες του. Το ICJ εξετάσει προσφυγές κρατών κατά κρατών για εγκλήματα πολέμου, κατά της ανθρωπότητας, γενοκτονίες. Σ’ αυτό το δεύτερο έχει προσφύγει το κράτος της νότιας αφρικής.

Ως σκέλος του οηε το ICJ έχει 15 δικαστές εννιαετούς θητείας, που εκλέγονται απ’ τη «γενική συνέλευση» και το «συμβούλιο ασφαλείας», και τυπικά οι πέντε προέρχονται από δυτικά κράτη, τρεις από αφρικανικά, δύο από ανατολικοευρωπαϊκά, τρεις από ασιατικά και δύο από λατινοαμερικάνικα. Αλλά στη σύνθεση του 2024 δεν υπάρχει δικαστής απ’ την ρωσία, για πρώτη φορά στην ιστορία του θεσμού – «τιμωρία» απ’ το 2023 (μετά την λήξη της θητείας του ρώσου Kiril Gevorgian), για την εισβολή στην ουκρανία… Στη σύνθεση των δικαστών του ICJ υπάρχουν κατά συνέπεια σήμερα δικαστές από σομαλία, κίνα, σλοβακία, γαλλία, μαρόκο, βραζιλία, ηπα (είναι και ο πρόεδρος…), ουγκάντα, ινδία, τζαμάικα, αυστραλία, λίβανο, ιαπωνία, γερμανία και βέλγιο. Οι αποφάσεις λαμβάνονται με πλειοψηφία.

Το καινούργιο ICC θεωρείται επιεικώς αναξιόπιστο. Έχει κατηγορηθεί στο παρελθόν για μεροληψία, ακόμα και για ρατσισμό. Σ’ αυτό κατέφυγε το 2015 η «παλαιστινιακή αρχή» για να εξεταστεί η εγκληματικότητα της ισραηλινής επιχείρησης ισοπέδωσης της Γάζα το 2014 (operation protective edge) – σχεδόν 10 χρόνια μετά το ICC ακόμα ψάχνει να βρει στοιχεία…. Με εισαγγελέα τον άγγλο Karim Ahmad Khan το ICC απέρριψε το 2021 προσφυγές για εγκλήματα πολέμου απ’ τους κατοχικούς στρατούς στο αφγανιστάν, όπως επίσης προσφυγές για τις αμερικανικές / νατοϊκές «μυστικές φυλακές» και τα βασανιστήρια αιχμαλώτων του «πολέμου κατά της τρομοκρατίας» στην πολωνία, στη ρουμανία και στη λιθουανία – λόγω έλλειψης χρημάτων (είπαν)… Πριν δυο μήνες η νότια αφρική, η βολιβία, το μπαγκλαντές και το τσιμπουτί προσέφυγαν στο ICC κατά του Netanyahou και του υπόλοιπου υπουργο-φασισταριού για εγκλήματα-κατά-της-ανθρωπότητας στη Γάζα. Ο Khan απάντησε «δεν προλαβαίνουμε, τώρα κάνουμε έρευνα για το 2014»…

Αντίθετα το ICJ θεωρείται σοβαρό και «επαγγελματικό» στις κρίσεις του.

Αν και κανένα απ’ τα δύο δεν έχει τρόπους να επιβάλει τις αποφάσεις του, αυτές δημιουργούν στα επιμέρους κράτη μέλη του οηε το περιθώριο (τη νομιμοποίηση…) να πάρουν μέτρα τα ίδια. Κι εδώ εδράζεται η ανησυχία του Τελ Αβίβ: αν καταδικαστεί για γενοκτονία στη Γάζα, τότε αφενός θα έχει μια «επίσημη» ρετσινιά πρώτου μεγέθους, αφετέρου θα νομιμοποιηθούν διάφορα κράτη να πάρουν μέτρα εναντίον του, οτιδήποτε κρίνουν ως αποτελεσματικό. (Αν συμβεί κάτι τέτοιο, έστω και από λίγα κράτη αρχικά, θα είναι ένα είδος εφαρμογής του BDS…) Κι αυτό επειδή οι αποφάσεις του ICJ δεν αφορούν μόνο τα κάθε φορά κατηγορούμενα κράτη, αλλά και όλα τα υπόλοιπα που καλούνται να τις λάβουν σοβαρά υπόψη τους. Αυτό θα φέρει σε δύσκολη θέση ανοικτούς υποστηρικτές της σφαγής στη Γάζα, όπως την Ουάσιγκτον, το Βερολίνο (και όχι μόνο…)

Πως αποδεικνύεται η γενοκτονία; Σύμφωνα με την διεθνή νομοθεσία οι παρακάτω 5 πράξεις συνιστούν το συγκεκριμένο έγκλημα:

1. Η δολοφονία μελών μιας εθνοτικής ή θρησκευτικής ομάδας ανθρώπων∙

2. Η πρόκληση σοβαρών σωματικών ή ψυχολογικών βλαβών σε μέλη μιας εθνοτικής ή θρησκευτικής ομάδας∙

3. Η ηθελημένη, υπολογισμένη διαμόρφωση συνθηκών ζωής με σκοπό την φυσική εξόντωση μια εθνοτικής ή θρησκευτικής ομάδας∙

4. Η επιβολή μέτρων που έχουν στόχο να εμποδίσουν τις γεννήσεις μέσα σε μια εθνοτική ή θρησκευτική ομάδα∙

5. Η δια της βίας μεταφορά παιδιών αυτής της ομάδας σε άλλη.

Δεν υπάρχει ούτε η ελάχιστη αμφιβολία ότι το θεοναζί, απαρτχάιντ καθεστώς διαπράττει τα τέσσερα απ’ τα πέντε, συστηματικά και επί μήνες. Υπάρχουν δεκάδες χιλιάδες δολοφονίες, υπάρχουν και άφθονες δολοφονικές, ρατσιστικές, γενοκτονικές δηλώσεις «επισήμων». Ποια θα είναι η γραμμή “υπεράσπισής του”; Σύμφωνα με όσα είναι γνωστά θα είναι κάπως έτσι: Μα κύριοι δικαστές, τους αφήνουμε να τρώνε λίγο ρύζι, να έχουν και λίγο νερό, άρα δεν θέλουμε να πεθάνουν… Επίσης θα είναι: Ε, λέμε και καμιά κουβέντα παραπάνω για να περάσει η ώρα, μη γινόσαστε κι εσείς τόσο σχολαστικοί… (Εννοείται ότι το θεοναζί καθεστώς δεν παρέλειψε να απειλήσει την Πραιτόρια ότι «αυτό θα το πληρώσετε ακριβά»…)

Αμφιβολία δεν υπάρχει, υπάρχει ωστόσο πάντα η χρονοτριβή – θα φανεί λοιπόν τι, πως και πότε θα αποφασιστεί. Η εκδίκαση μπορεί να τραβήξει, αν και η νότια αφρική μαζί με την προσφυγή έχει ζητήσει επείγουσα εκτίμηση της κατάστασης ώστε να εμποδιστεί τουλάχιστον, όσο είναι δυνατόν, η συνέχισή της. Αν το ICJ αποφασίσει τέτοια προσωρινά μέτρα (και το κάνει γρήγορα), δεν θα μπορεί μεν να τα εφαρμόσει∙ ωστόσο θα είναι κάτι σαν «προ-απόφαση» με ό,τι αξία θα της αποδοθεί. Θα μεταφέρει αυτήν την απόφασή του στο «συμβούλιο ασφαλείας»∙ εκεί το πιθανότερο είναι ότι η Ουάσιγκτον θα την μπλοκάρει. Σε κάθε περίπτωση είναι απίθανο ότι θα βρεθούν κράτη διατεθειμένα να επιβάλλουν δια της βίας (πως αλλιώς;) το τέλος της σφαγής, χωρίς καμιά άλλη προϋπόθεση. Μπορούν όμως να επιβάλουν εμπάργκο, κυρώσεις, στους γενοκτόνους…

Εν τω μεταξύ τουρκία και μαλαισία έχουν δηλώσει επίσημα ότι θα υποστηρίξουν την αγωγή της νότιας αφρικής (χωρίς να ξέρουμε αν αυτό σημαίνει κάτι από πρακτική άποψη).

Ας σημειωθεί επιπρόσθετα πως στο συγκεκριμένο δικαστήριο μπορούν να καταθέσουν και θύματα, αν όχι αυτοπροσώπως σίγουρα μέσω νομικών εκπροσώπων…

Μάσκες

Δευτέρα 1 Γενάρη>> Καθώς μπαίνουμε στον 5ο χρόνο p.c. (post covid), και καθώς ένας καινούργιος φόβος φαίνεται να απλώνεται (η παραλλαγή JN-1…), δεν έχουμε ξεχάσει τίποτα απ’ όσα έγιναν κι από όσα συνεχίζουν να γίνονται … για το καλό της υγείας του βιο-πληροφορικο-ασφαλίτικου συμπλέγματος αποκλειστικά. Αν έχουν αραιώσει οι αναφορές μας είναι λόγω περιορισμένου χώρου (και χρόνου…).

To Ινστιτούτο Cochrane είναι ένας βρετανικής δημιουργίας διεθνής κοινωφελής οργανισμός αφιερωμένος στην ιατρική που βασίζεται σε αποδείξεις – το ακριβώς αντίθετο, δηλαδή, απ’ αυτό που προωθεί ως «φροντίδα υγείας» η (δυτική) βιομηχανία-της-νοσηρότητας. Η βιβλιοθήκη του (Cochrane Library) θεωρείται διεθνώς σαν ένα είδος «χρυσού κανόνα» στην ακρίβεια, στην τεκμηρίωση (και στην οικονομική ανιδιοτέλεια…) των ερευνών ή των μετα-ερευνών που φιλοξενεί, πάντα μετά από αυστηρό έλεγχο.

Σχεδόν πριν ένα χρόνο, στις 30 Γενάρη, καταχωρήθηκε στην Cochrane Library μια μετα-έρευνα (που σημαίνει: έρευνα-πάνω-σε-έρευνες) για την αποτελεσματικότητα της προστασίας από μολύνσεις ιών που προκαλούν αναπνευστικές μολύνσεις μέσω μασκοφορίας.

Η αποτελεσματικότητα αυτής της πρόληψης είχε αμφισβητηθεί ήδη απ’ το 2020, τόσο μέσω ερευνών όσο και μέσω εμπειρικών καταγραφών∙ αλλά επρόκειτο για «ψεκασμένους» που έπρεπε να καούν στο πυρ το εξώτερο (αφού ο μόνος τους καϋμός ήταν, υποτίθεται, ο θάνατος των άλλων∙ ενώ των φαρμακομαφιών και κάθε είδους λακέ τους ήταν … η αιώνια ζωή…)

Τα συμπεράσματα της συγκεκριμένης μετα-έρευνας δεν μπορούν να αμφισβητηθούν ή να κατηγορηθούν για «ψέκα»… Υπάρχει ωστόσο κι άλλος τρόπος διαχείρισης της αμφισβήτησης «μέτρων» που είναι απλά και μόνο πειθαρχικά, δημιουργώντας ψευδαισθήσεις σε υποτελείς που θέλουν να έχουν ψευδαισθήσεις: το “θάψιμο”, η “αποπληροφόρηση”…

Να το συμπέρασμα των ερευνητών (μεταφράζουμε τις τονισμένες φράσεις):

… Υπάρχει αβεβαιότητα ως προς τα αποτελέσματα των μασκών προσώπου. Η χαμηλή έως μέτρια βεβαιότητα των αποδείξεων σημαίνει ότι η εμπιστοσύνη μας για την εκτίμηση της αποτελεσματικότητας είναι περιορισμένη, και ότι το πραγματικό αποτέλεσμα μπορεί να είναι διαφορετικό απ’ την παρατηρησιακή εκτίμηση της αποτελεσματικότητας. Τα συμπεράσματα των ερευνών δεν δείχνουν μια καθαρή μείωση της μόλυνσης από ιούς του αναπνευστικού με την χρήση ιατρικών / χειρουργικών μασκών. Δεν υπήρξαν καθαρές διαφορές μεταξύ της χρήσης ιατρικών / χειρουργικών μασκών σε σύγκριση με τους αναπνευστήρες N95/P2 σε εργαζόμενους στην φροντίδα υγείας που δούλευαν στην συνηθισμένη φροντίδα, ως προς την μείωση των μολύνσεων από ιούς του αναπνευστικού…

Η αβεβαιότητα ως προς την αποτελεσματικότητα ενός μέσου που έγινε κρατική προσταγή, κοινωνικό ήθος και μανία, σημαίνει πως τίποτα από δαύτα, ούτε η κρατική προσταγή, ούτε το (καινούργιο) κοινωνικό ήθος ούτε η (υποχόνδρια) μανία γλύτωσαν με τρόπο χειροπιαστό τον κόσμο… Αν προσθέσουμε τις μαζικές κατ’ οίκον φυλακίσεις / απομονώσεις (που αποδεδειγμένα επιδείνωσαν την κατάσταση ζωής εκατομυρίων αιχμαλώτων, τόσο την φυσική όσο και την συναισθηματική / ψυχολογική) και, last but not least, τις πλατφόρμες γενετικής μηχανικής που επιβλήθηκαν ως «εμβόλια» με τις θανατηφόρες ή/και σακατευτικές «παρενέργειές» τους να αυξάνουν διαρκώς ως σήμερα, τότε έχουμε το πλήρες φάσμα της «αλήθειας», της «φροντίδας» και της «επιστημονικότητας» ενός συστήματος εκμετάλλευσης και πειθάρχησης, του καπιταλιστικού, του οποίου η μόνη αυθεντική υγεία είναι η καταστροφή και ο θάνατος.

Το ότι υπάρχουν ακόμα υποτελείς που «ευλογούν» και την «αλήθεια», και την «φροντίδα» και την «επιστημονικότητα» του συστήματος, είναι απλά απόδειξη της διανοητικής και ηθικής κατάρρευσής τους: το μασκάρεμα απέναντι στην πραγματικότητα έχει γίνει, τελικά, τρόπος επιβίωσης…

Για κάποιους και ανέλιξης.

 

Ποια δημόσια, τίνος η υγεία; (1)

Δευτέρα 18 Δεκέμβρη>> Τον περασμένο Ιούλιο η διεθνώς γνωστή αγγλική ιατρική επιθεώρηση British Medical Journal (BMJ), η μόνη που παραμένει ως τώρα αξιοπρεπής και όχι εξαγορασμένη απ’ τους βιομήχανους-της-νοσηρότητας, δημοσίευσε μια έρευνα για τον χρηματισμό των γιατρών του θρυλικού «δημόσιου συστήματος υγείας» στην επικράτεια της αυτού μεγαλειότητας του βασιλιά αγγλίας, ουαλίας, σκωτίας, βόρειας ιρλανδίας, κλπ κλπ…

Αυτό καθαυτό το γεγονός της εξαγοράς όλο και περισσότερων γιατρών απ’ τις φαρμακομαφίες (και όχι μόνο) δεν είναι άγνωστο σ’ εκείνα τα μέρη. Παράδοξο ή όχι (ωστόσο ένα πολύ σοβαρό πολιτικό ζήτημα απ’ την σκοπιά του εργατικού ανταγωνισμού) είναι το γεγονός ότι ενώ αυτή η εξαγορά δεν είναι τόσο-κρυφή δεν έχει προκληθεί η μαζική οργή των υποτελών που θα περίμενε κάποιος…

Τον Ιούνη του 2017 και πάλι η BMJ είχε ασχοληθεί:

Τον Οκτώβρη του 2019 άλλη έρευνα:

Τον Ιούλιο του 2023 ο καθεστωτικός guardian:

Η πρώτη παράγραφος δεν «μασάει τα λόγια της»:

Οι μεγάλες φαρμακοβιομηχανίες ρίχνουν δεκάδες εκατομμύρια λίρες στις υποχρηματοδοτούμενες υπηρεσίες του NHS (Nation Health System) – συμπεριλαμβανόμενων των πληρωμών των μισθών του ιατρικού προσωπικού και της χρηματοδότησης του ανασχεδιασμού των ιατρικών θεραπειών – καθώς επιδιώκουν να αυξήσουν τις πωλήσεις φαρμάκων στο Ενωμένο Βασίλειο…

Μοιάζει ως μια αποδεκτή «κανονικότητα» εκεί… κι ίσως συνοδεύεται απ’ την απύθμενη βλακεία που βασίλεψε και βασιλεύει και στα δικά μας μέρη, ότι δηλαδή «οι φαρμακοβιομηχανίες θέλουν το καλό μας… δεν τις συμφέρει να είμαστε άρρωστοι/ες»… (;;;;;;)

Το επιπλέον στοιχείο της έρευνας της BMJ του περασμένου Ιούλη (που μας ενδιαφέρει και εδώ, όπου υποτίθεται πως είναι αυξημένη η «ευαισθησία» για τον «δημόσιο» χαρακτήρα του συστήματος υγείας…) είναι η τεκμηρίωση του γεγονότος ότι οι φαρμακομαφίες δεν αγοράζουν γιατρούς μόνο στη λιανική, έναν έναν. Αλλά και στην χοντρική: αγοράζουν τους επαγγελματικούς τους συλλόγους. Επιπλέον, δεν είναι μόνο οι φαρμακομαφίες που δωροδοκούν (τους ιατρικούς συλλόγους). Είναι και οι εταιρείες που κατασκευάζουν ιατρικό εξοπλισμό…

Στις δύο πρώτες θέσεις δωροδοκιών βρίσκονται ο σύλλογος των γενικών παθολόγων (general practitioners) και των γενικών γιατρών (physicians) – η διαφορά αυτών των δύο ειδικοτήτων είναι μικρή και κυρίως είναι θέμα καταμερισμού εργασίας. Ακολουθούν οι σύλλογοι των οφθαλμίατρων, των μαιευτήρων και των γυναικολόγων, των χειρούργων (αυτοί δωροδοκούνται κυρίως απ’ τις κατασκευάστριες μηχανημάτων…), των ψυχιάτρων… Στους τελευταίους ο σύλλογος αναισθησιολόγων – καθόλου παράξενο με δεδομένη την θέση τους στον ιατρικό καταμερισμό εργασίας.

Στην επικράτεια της αυτού μεγαλειότητας όλοι αυτοί οι ιατρικοί σύλλογοι δεν είναι υποχρεωμένοι να δηλώνουν ποιος τους πληρώνει∙ και δεν το κάνουν! Προκειμένου να βρεθούν τα στοιχεία της συγκεκριμένης έρευνας ξεσκονίστηκαν οι ισολογισμοί των εταιρειών: αυτές γράφουν στα έξοδά τους κάποιες απ’ τις δωροδοκίες τους – αλλά σε καμία περίπτωση όλες!

Κάποιος θα αναρωτηθεί: αφού οι φαρμακομαφίες λαδώνουν τους γιατρούς στη λιανική γιατί να κάνουν έξοδα και στη χοντρική; Πρώτον, επειδή μέσα απ’ τις δωροδοκίες στους ιατρικούς συλλόγους ελέγχουν τις όποιες «επιστημονικές ανακοινώσεις» τους… Δεύτερον, επειδή έτσι ελέγχουν και προσανατολίζουν κατάλληλα τις όποιες «επιστημονικές έρευνές» τους… Και τρίτον επειδή οι ιατρικοί σύλλογοι ελέγχουν πολύ εύκολα τους όποιους αντιρρησίες (δηλαδή: έντιμους) γιατρούς έχουν απομείνει και θα τολμούσαν να πάνε κόντρα στις φαρμακομαφίες: τους ελέγχουν με διάφορους τρόπους, απ’ τις απειλές για ακύρωση της άδειας εξάσκησης επαγγέλματος ως την συκοφάντηση.

Αυτό ακριβώς που έγινε πρόσφατα στη διάρκεια της τρομοεκστρατείας και της εφόδου της γενετικής μηχανικής / βιομηχανίας της «υγείας» με σημαία τον τσαχπίνη!

2. Πρώην επικεφαλής για την covid παίρνει θέση στη moderna

Σαν υπόδειγμα της δούναι και λαβείν διαφθοράς, ο Jonathan Van–Tan (αναπληρωτής ιατρικός επικεφαλής στη διάρκεια της «πανδημίας») βρήκε καινούργια δουλειά αυτή τη βδομάδα: ανώτατος ιατρικός σύμβουλος για την κατασκευάστρια mRNA εμβολίου Moderna.

O Van–Tam ήταν τακτικός στην βρετανική τηλεόραση στη διάρκεια της κορύφωσης της κρίσης «covid», πετώντας τακτικά αθλητικές παρομοιώσεις για να πείσει το κοινό, κι επίσης ήταν μέλος της «ειδικής ομάδας για τον εμβολιασμό». Ανταμείφθηκε με τον τίτλο του Ιππότη για τον κόπο του.

Τώρα, αφού επί τρία χρόνια προώθησε τον φόβο για την covid και την ανάγκη εμβολιασμού, βρήκε δουλειά σε μια εταιρεία εμβολίων… κι όλα μοιάζουν να είναι μια χαρά.

Ποια δημόσια, τίνος η υγεία; (2)

Δευτέρα 18 Δεκέμβρη>> Είναι αυτή η γενικευμένη απαλλοτρίωση του όποιου «δημόσιου» συστήματος υγείας απ’ τους φαρμακομαφιόζους και τους κατασκευαστές των ιατρικών μηχανών μια βρετανική «σπάνια» εξαίρεση; Όχι δα!

Στο ελλαδιστάν έχουμε το ήδη-ξεχασμένο «σκάνδαλο Novartis». Κατέληξε όπως κατέληξε σε σχέση με δωροδοκίες πολιτικών βιτρινών∙ ωστόσο η δεξιά και η αριστερά του κράτους προστάτεψαν ως κόρη οφθαλμού την «ακεραιότητα» των χιλιάδων εντόπιων γιατρών που είχαν δωροδοκηθεί! Είτε για να συνταγογραφούν τα φάρμακα της συγκεκριμένης φαρμακομαφίας, είτε για να υπογράψουν μια «πέτσινη» επιστημονική έρευνα που την εξυπηρετούσε (στοιχεία που έγιναν φυσικά αναλυτικά γνωστά στο αμερικανικό δικαστικό σύστημα που ξεκίνησε την έρευνα για τις δωροδοκίες της novartis)… Ως εάν εκείνοι που είναι άμεσα και πρακτικά υπεύθυνοι για την δημόσια υγεία να είναι προκαταβολικά αθώοι για την εξαγορά τους… Ως εάν το να νοικιάζεις ή να πουλάς-το-πτυχίο σου σε μαφιόζους είναι η ιδανική συμπεριφορά υπέρ του δημόσιου καλού…

Η συγκεκριμένη φαρμακομαφία δεν είναι βέβαια η μοναδική που αγοράζει στη λιανική «λειτουργούς». Το μεγαλύτερο μέρος του ιερατείου της «προσευχής των 6.00» στην πρόσφατη υγιεινιστική τρομοεκστρατεία είχε για χρόνια τις δικές του «πλούσιες» δοσοληψίες με άλλες φαρμακομαφίες, «γερά ονόματα» – με «νόμιμους» βέβαια τρόπους, αφού υπάρχουν και τέτοιοι. «Νόμιμη» είναι και η εξαγορά στη χοντρική – γιατί, άλλωστε, υπάρχουν οι νομοθέτες αν όχι για να φροντίζουν τέτοια λεπτά ζητήματα;

Συνεπώς έχουμε την τιμή και το προνόμιο (ως κοινωνία γενικά, ως πληβείοι ειδικά) να είμαστε μάρτυρες της ανόδου στη σκάλα της πραγματικής ιδιωτικοποίησης της δημόσιας υγείας, μέσω αγορών χοντρικής, και στα μέρη μας! Κι απ’ όσο ξέρουμε δεν ακούγεται κιχ σχετικά!

Πρωταγωνιστές, πρωτοπόροι αν προτιμάτε, δύο φαρμακομαφίες που συγκέντρωσαν αρκετή καχυποψία (για να το πούμε όσο πιο κομψά γίνεται…) τόσο για τις μεθόδους όσο και για τους σκοπούς τους (αν και υπάρχουν πολλοί / ές ακόμα που ισχυρίζονται, «πιστεύουν», «θέλουν να πιστεύουν», ότι οι φαρμακομαφίες φροντίζουν για το καλό μας):

Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.

Ποια δημόσια, τίνος η υγεία; (3)

Δευτέρα 18 Δεκέμβρη>> Αν επρόκειτο για κάτι λιγότερο σοβαρό ή λιγότερο κομβικό θα μπορούσαμε να ειρωνευτούμε. Αλλά η υγεία είναι το ένα απ’ τα μετρημένα στα δάκτυλα του ενός χεριού πεδία όπου τα αφεντικά τα 4ης βιομηχανικής επανάστασης, πατώντας πάνω στις «επιτυχίες» τους τις προηγούμενες δεκαετίες, επιδιώκουν να γίνουν οριστικοί ιδιοκτήτες της ζωής. Της δικής μας ζωής∙ και των επόμενων γενεών. (Αλλά και των υπόλοιπων ειδών!) Και ξέρουμε από τώρα με ποιους τρόπους θα φοβίζουν και με ποιους τρόπους θα παραμυθιάζουν για να πετύχουν και να απολαμβάνουν ανεμπόδιστα αυτόν τον πρωτοφανή σφετερισμό.

Η περιβόητη «ιδιωτικοποίηση» της δημόσιας υγείας, που έχει κάμποσες βαθμίδες αλλά στην κορυφή της είναι το ψευδώνυμο της εταιρικής, καπιταλιστικής μηχανοποίησης και ιδιοκτησίας των πάντων, είναι πια τόσο προχωρημένη ώστε δεν κρύβεται καν και καν. Τα αφεντικά νοιώθουν πια άνετα. Και βρίσκουν πρόθυμους υπηρέτες, αφού πληρώνουν…

Το πρόβλημα είναι όλο των πληβείων – δικό σας και δικό μας. Αλλά δεν είμαστε «μόνοι». Τόσο στο «νότο» όσο και μέσα στις δυτικές μητροπόλεις πολλαπλασιάζονται και μαζικοποιούνται οι πρωτοβουλίες και δράσεις-απ’-τα-κάτω, που απ’ την μια μεριά ξαναστήνουν αυτό που λέγεται δημόσια υγεία (συλλογική και ατομική) με τα πόδια κάτω και το κεφάλι επάνω άμεσα και πρακτικά, με την αρχή «στον καθένα, χωρίς διακρίσεις, ό,τι χρειάζεται»∙ και απ’ την άλλη δημιουργούν αναχώματα στην προέλαση των βιομηχάνων της μαζικής και οργανωμένης νοσηρότητας.

(Αν δεν ξέρετε κάποια τέτοια έντιμη πρωτοβουλία δράσης είναι μια ευκαιρία να την δημιουργήσετε!)

Διευκρινίσεις (2)

Δευτέρα 4 Δεκέμβρη>>

7 – Εκτός απ’ την λωρίδα της Γάζα και την Δυτική Όχθη όπου ο ισραηλινός στρατός εξασκεί το μονοπώλιο καταστροφής και θανάτου που έχει, υπάρχουν κι άλλα μέτωπα. Εκείνο στο βόρειο ισραήλ απ’ την Χεζμπ’ Αλλάχ, και οι διάσπαρτες επιθέσεις σε αμερικανικές βάσεις στη συρία και στο ιράκ. Η «εισβολή του al Aqsa» και οι υπόλοιπες αντάρτικες δράσεις εγγράφονται άραγε στον ίδιο σχεδιασμό ή είναι συμπτωματικές;

Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.