Tag: νόμοι σχέσεις

Περί αφόδευσης

Δευτέρα 24 Μάη>> …Αυτό πρέπει να το καταλάβετε καλά. Οι εφοπλιστές δεν έχουν ανάγκη την ελληνική κυβέρνηση, δεν έχουν ανάγκη το υπουργείο, δεν έχουν ανάγκη τον διεθνή οργανισμό ναυτιλίας, δεν έχουν ανάγκη τον πρωθυπουργό. Μπορούν να τον χέσουν. Δεν έχουν καμμία ανάγκη τον πρωθυπουργό. Γιατί; Επειδή η ναυτιλία δεν έχει σχέση με την ελλάδα. Δεν υπάρχει τίποτα που ένας πλοιοκτήτης μπορεί να κερδίσει απ’ την ελλάδα. Δεν υπάρχουν φορτία για την ελλάδα, δεν υπάρχουν συμβόλαια με την ελλάδα, τίποτα στην ελλάδα. Μόνο το γραφείο του είναι εδώ. Το 80% έχουν ξένη σημαία. Δεν τους ενδιαφέρει η ελληνική σημαία…

Αυτά (προφανώς μέσω άλλων) είπε ο κυρ Πάνος Λασκαρίδης – και προξένησε έναν κάποιον σάλο. Ο κυρ Πάνος εκτός από εφοπλιστής είναι και έλληνας, γνήσιος. Κάπως αθυρόστομος, κάπως ψευτάκος (στις πιο πάνω δηλώσεις του), και φυσικά (τι άλλο;) διατεθειμένος να βροντοφωνάξει ότι φταίνε οι «ανεκδιήγητοι πορτογάλοι δημοσιογράφοι» που «χρησιμοποίησαν βάναυσα» τις δηλώσεις του…

Σε γενικές γραμμές πάντως αυτή είναι η σχέση του νο 1 ελληνικού εθνικού κεφάλαιου (των πλωτών εργοστασίων) και του ελληνικού κράτους: οι εκπρόσωποι του πρώτου μπορούν να αφοδεύσουν, αν θέλουν, στις πολιτικές βιτρίνες του δεύτερου χωρίς να πάρει κανείς άλλος μυρωδιά. Ας μην το ξεχνάμε: το ελληνικό κράτος είναι ίσως το μόνο παγκόσμια που έχει κατοχυρώσει συνταγματικά την φορολογική ασυλία των εφοπλιστών που «τους συμφέρει η ελληνική σημαία».

Αλλά ο κυρ Πάνος (μαζί με τον αδελφό του Θανάση) είναι «εθνικοί ευεργέτες», με μια ιδιαίτερη προτίμηση τις δωρεές προς τα εντόπια σώματα ασφαλείας και τον στρατό. Γιατί αυτή η καλωσύνη αν «δεν έχουν ανάγκη»; Εκεί βρίσκεται το ψέμα του κυρ Πάνου: πότε πότε οι έλληνες εφοπλιστές «έχουν ανάγκη» τις εντόπιες πολιτικές βιτρίνες.

Η πρώτη ανάγκη τους είναι η εξωτερική πολιτική του ελληνικού κράτους: οφείλει να στηρίζει (και να στηρίζεται από) την μεγαλη δυτική ναυτική δύναμη – άλλοτε την αγγλία και μετά τον β παγκόσμιο τις ηπα. Οι «καπεταναίοι» δεν έχουν πολιτική δύναμη οι ίδιοι· έχουν όμως τις ελληνικές πολιτικές βιτρίνες, που πρέπει να υπηρετούν την οικονομική τους δύναμη, όπως ισχύει παντού στις σχέσεις κράτους / κεφάλαιου. Ακόμα κι αν άλλα, πιο αδύναμα σαφώς, τμήματα των ελληνικών αφεντικών έχουν διαφορετικά συμφέροντα.

Η δεύτερη ανάγκη τους είναι η ελληνική ψήφος στις αποφάσεις της ε.ε. τις σχετικές με τη ναυτιλία· όπως και η «απο μέσα γνώση» του τι ψήνεται κατά καιρούς εκεί. Μιας και έχουν ανταγωνιστές (π.χ. τους γερμανούς εφοπλιστές) αυτή η ψήφος είναι σημαντική. Φυσικά έχουν άλλη μία (της νότιας κύπρου). Αλλά αυτή είναι κάπως αμφίβολης αξίας μόνη της, για εύκολα κατανοητούς λόγους.

Εκεί τελειώνουν οι σχέσεις· ή, πιο σωστά, το «έχουμε ανάγκη». Η αφόδευση είναι πέρα απ’ αυτά τα δύο: σαν κεφάλαιο που δρα παγκόσμια (και όποτε έχει την ευκαιρία πειρατικά) οι έλληνες εφοπλιστές στο σύνολό τους δεν έχουν, ούτε θα μπορούσαν να έχουν «συμμετρικές σχέσεις» με το ασήμαντο σαν οικονομικό ή πολιτικό μέγεθος ελληνικό κράτος. Αυτό τους διευκολύνει ιδιαίτερα: επιβάλλουν την «γραμμή» της εξωτερικής πολιτικής, ακόμα κι αν αυτή είναι καταστροφική για το πόπολο (όπως, για παράδειγμα, ο «φιλοαγγλισμός» μετά τον Β παγκόσμιο). Αδιαφορούν, γιατί τα «μπάζα» δεν τα πληρώνουν αυτοί.

Εν τέλει, το «έχουμε χεσμένο τον πρωθυπουργό» έχει διαφορετικό νόημα: σας έχουμε χεσμένους όλους, η συσσώρευση και η κερδοφορία μας γίνεται αλλού, εσάς σας θέλουμε μόνο για «μπροστινούς»…

Αποκάλυψη τώρα!

Δευτέρα 24 Μάη>> Τελικά αυτός ο τσαχπίνης (φαίνεται πως) είναι πράγματι φονιάς. (Μπορεί βέβαια να χρειάστηκε «ενίσχυση», όπως προκύπτει απ’ τις οδηγίες της κυβέρνησης της αυτού μεγαλειότητας – φωτο επάνω).

Σίγουρα, πάντως, έχει σκοτώσει κόσμο διαλεκτό. Να μια απόδειξη:

Επαύξηση…

Δευτέρα 17 Μάη. Αν σε σέρνουν (απ’ το μανίκι ή απ’ τη μύτη…) κι εσύ κοιτάς διαρκώς πίσω, αποκλείεται να καταλάβεις που βρίσκεσαι και που σε πηγαίνουν. Συνεπώς θα περάσουν χρόνια, μπορεί να χρειαστεί μια γενιά, μπορεί και παραπάνω μέχρις ότου ένας ικανός ανθρώπων καταλάβει ότι η υγιεινιστική τρομοεκστρατεία και οι “γιατριές” που λανσάρει το δυτικό βιο-πληροφορικο-ασφαλίτικο σύμπλεγμα αυτούς τους καιρούς μόνο προσχηματική σχέση έχουν μ’ αυτό που κάποτε λεγόταν “υγεία”. Ενώ έχουν οργανική σχέση με τις προδιαγραφές της 4ης βιομηχανικής επανάστασης· στενή τεχνολογικο-πολιτική σχέση.

Δείτε, εντελώς ενδεικτικά, τις παρακάτω πολύ πρόσφατα διατυπωμένες αναγγελίες:

…Τον περασμένο αιώνα ο δυτικός πολιτισμός μεταμορφώθηκε από κοινωνία βασισμένη στη βιομηχανία σε κοινωνία βασισμένη στην πληροφορία, αλλά σήμερα βρισκόμαστε στο χείλος μιας νέας εποχής: την εποχή της ανθρώπινης επαύξησης… Στη δουλειά μας … είναι επιτακτικό το να αγκαλιάσουμε αυτή τη νέα εποχή, διαφορετικά να βρεθούμε πίσω απ’ τους στρατηγικούς ανταγωνιστές μας…

Ποιός είναι αυτός που τα λέει; Και τι δουλειά κάνει; Ο τύπος λέγεται Joel Mozer, είναι δόκτορας και μάλιστα εξαιρετικά εξειδικευμένος. Η δουλειά του είναι “η εθνική ασφάλεια” των ηπα· εργοδότης του το αμερικανικό πεντάγωνο· και ειδικότητά του “ο πόλεμος στο/από το διάστημα”.

Πολλοί, από άγνοια ή αφέλεια, θα αναρωτηθούν: Μα τι λέτε τώρα; Τι σχέση έχει ο κορονοϊός με τον πόλεμο, το διάστημα, και την «ανθρώπινη επαύξηση»; Πράγματι, ο κορονοϊός είναι «αθώος του αίματος» – η διαχείρισή του καθόλου. Όταν, για παράδειγμα, γράψαμε με στοιχεία κι αποδείξεις ότι για τις έρευνες χρήσης των πλατφορμών γενετικής τροποποίησης των κυττάρων (: mRNA για παράδειγμα…) η αμερικανική DARPA, ο τεχνολογικός βραχίονας του αμερικανικού στρατού, έχει ρίξει πολλά λεφτά (και έχει πολλά όνειρα και σχέδια) οι pfizerοι κοιτούσαν τον αφαλό τους. Ίσως οι λέξεις «έρευνες βιολογικού πολέμου» να γεφυρώσουν κάπως το υποτιθέμενο κενό ανάμεσα στην υγιεινιστική τρομοεκστρατεία απ’ την μια μεριά και την βίαιη επιβολή της γενετικής μηχανικής ως «θεραπευτικής» και τον πόλεμο απ’ την άλλη· τον καπιταλισμό του 21ου αιώνα δηλαδή. Ίσως…

Απ’ την άλλη μεριά δεν θα χρειαζόταν δα φιλοσοφική γνώση για να έχει υπόψη του ο καθένας το πόσα (από σχέσεις ως τεχνολογίες) δημιουργήθηκαν και χρησιμοποιήθηκαν στρατιωτικά πριν «διαχυθούν» σε χρήσεις μη άμεσα πολεμικές (κρατώντας τα βασικά τους χαρακτηριστικά) τον 20ο αιώνα. Ίσως να χρειαζόταν λιγότερος κομφορμιστικός ναρκισσισμός για να ξέρουν πολλοί και διάφοροι ότι αυτό που έχουν ιεροποιήσει / μυθοποιήσει και λέγεται «επιστήμη» και «οι ειδικοί της» έχει πάψει προ πολλού να είναι αποκλειστικά ο αγνός φύλακας της ανθρωπότητας· σίγουρα εδώ και 100 γεμάτα χρόνια, απ’ την εποχή των χημικών αερίων…

Καταλαβαίνουμε: είναι πολύ δύσκολο να ζεις σε εποχές τόσο άγριας μετάβασης σαν τις τωρινές χωρίς να χάνεις τον προσανατολισμό σου. Το να αφήνεσαι να σε σέρνουν κοιτώντας μόνο και διαρκώς πίσω σου έχει κάτι «ξεκούραστο»: όλα είναι γνωστά (;) απ’ το παρελθόν, και υπακούοντας νομίζεις ότι αποφασίζεις για το μέλλον (σου)…

Να, λοιπόν, ένα μικρό, ένα τόσο δα μικρό κομματάκι αυτού του βίαια επερχόμενου παροντο-μέλλοντος, διατυπωμένο μόλις 3 χρόνια πριν (2018), από ένα άλλο στρατηγείο, αγγλικό αυτή τη φορά:

…Μας ενδιαφέρει η «ανθρώπινη ενίσχυση» μέσω τεχνικών όπως η γενετική τροποποίηση, η φυσική και συνειδησιακή προσθετική και η φαρμακολογική ενίσχυση … ώστε να επεκτείνουμε τα όρια της ανθρώπινης απόδοσης … και να πετύχουμε την βέλτιστη συσχέτιση ανθρώπων και μηχανών…

«Το μέλλον αρχίζει τώρα» ήταν ο τίτλος εκείνης της έκθεσης για λογαριασμό του αγγλικού υπουργείου πολέμου. Έτσι συμβαίνει εδώ και καιρό: το καπιταλιστικό «μέλλον αρχίζει και ξαναρχίζει και ξαναρχίζει» σπέρνοντας θάνατο. Και είναι τόσοι πολλοί εκείνοι που από τεμπελιά και φιλαυτία δεν το έχουν πάρει χαμπάρι· ούτε καν όταν αυτό το «μέλλον» περνάει από πάνω τους…

Τις λιγουρεύεστε τις πλατφόρμες;

Δευτέρα 17 Μάη. Μπορεί ο κοτζάμ (δημοκρατικός) δήμαρχος της Ν. Υόρκης Bill de Blasio να σας φανεί γελοίος, όμως καλύτερα να σας διαφωτίσει. Προσέξτε τον: διαφημίζει τους πλατφορμιασμούς με «αντίδωρο» ένα μπιφτέκι και πατάτες (το video απ’ τα «ημερολόγια ενός ιού»):

Δεν είναι η Ν. Υόρκη μοναδική περίπτωση αυτής της εκστρατείας φτηνής εξαγοράς των θυμάτων της γενετικής μηχανικής. Αλλού δίνουν μικροποσά· αλλού λαχνούς για λοταρία με πλούσια δώρα· αλλού μια μπύρα (: ισραήλ)· αλλού ένα φιλικό κτύπημα στην πλάτη· κι αλλού, όπως στα μέρη μας, τίποτα επειδή είναι αρκετό το hype… -“πάρε κόσμε”! (Παντού μια κλωτσιά στα genitals δίνουν, αλλά ποιός καταλαβαίνει;)

Κάποτε οι conquistadores, οι κατακτητές της «νέας (αμερικάνικης) ηπείρου», επιχείρησαν να εξαγοράσουν τους αυτόχθονες με φτηνό αλκοόλ, χάντρες και καθρεφτάκια· μόνο για όσο καιρό τους χρειαζόταν για να οργανώσουν την εξόντωσή τους. Τώρα κάνουν το ίδιο για να αποικιοποιήσουν τους πρωτοκοσμικούς πληθυσμούς, και να τους υποδουλώσουν στις νόρμες του βιο-πληροφορικο-ασφαλίτικου συμπλέγματος.

Αυτά τα «αντίδωρα» είναι το ακριβές μέτρο της φτήνιας των τρομοκρατημένων και ψυχο-αιχμάλωτων πληθυσμών. Ας το θυμίσουμε παρότι δεν αρέσει στους διάφορους φίλους της γενετικής: πρόκειται ΜΟΝΟ για την φάση 3 των δοκιμών, οι πλατφόρμες έχουν «προσωρινή έγκριση», οι δοκιμές θα κρατήσουν ως το τέλος του 2022 ή/και το τέλος του 2023 (ανάλογα με την εταιρεία / πλατφόρμα), και αν έστω αυτό είχε ειπωθεί ανοικτά, τότε α) πολύ λιγότεροι θα έτρεχαν να γίνουν πειραματόζωα, και β) τα όποια ανθρώπινα guinea pigs θα πληρώνονταν… Περισσότερο από ένα «κολατσιό».

Όμως… Όμως η συνδυασμένη κρατική, παρακρατική και επιχειρηματική δράση (τρομοεκστρατεία) εξασφάλισε δωρεάν μια μεγάλη μάζα κρέατος «προθύμων»· που ωστόσο είναι ακόμα αισθητά μικρότερη απ’ τον επιδιωκόμενο στόχο κατάκτησης. Οπότε επιστρατεύονται τα «δωράκια» – στο μέτρο της αξίας της ζωής τους, όπως αυτή «κοστολογείται» απ’ τα αφεντικά. Κι αν δεν πεισθούν με ένα burger ίσως διπλασιαστεί η μερίδα· ή ίσως επιληφθεί η αστυνομία και ο στρατός, με κάποια «στρατόπεδα υποχρεωτικού εμβολιασμού» για το δημόσιο συμφέρον…

Εν τω μεταξύ ο ceo της φαρμακομαφίας pfizer, γεμάτος αυτοπεποίθηση, ανακοίνωσε ότι “πάτε για τρίτο τσίμπημα” όπου νάναι. Και από ένα κάθε χρόνο, το λιγότερο…. Κέρδη, τρελά κέρδη για το μαγαζί· αλλά προς θεού!!! Δεν είναι αυτό που τον νοιάζει τον άνθρωπο, ε; Η υγεία του κόσμου τον νοιάζει.

Είναι γιατρός; Όχι. Είναι ceo – και θεός!!! Στο πάνθεον τις 4ης βιομηχανικής επανάστασης. Ας κρατήσουν οι χοροί: οι θυσίες θα συνεχιστούν επ’ αόριστον…

Χρόνος μισθωτής σκλαβιάς

Δευτέρα 17 Μάη. Θα ήταν αρκετό το “επιχείρημα” Μα έτσι κι αλλιώς αυτό συμβαίνει ήδη, παράνομα… το νομιμοποιούμε λοιπόν για να γίνεται με ελεγχόμενο τρόπο για να ξεκαθαρίσει τα πάντα γύρω απ’ την “ατομική διαπραγμάτευση” σχετικά με τα ωράρια στις δουλειές. Είναι μια απ’ τις (επιδεικτικά προπαγανδιζόμενες) φορές όπου το τυπικό σύνταγμα (δηλαδή η επίσημη νομοθεσία) επικαλείται το πραγματικό σύνταγμα (τους πραγματικούς συχετισμούς δύναμης στην “αγορά εργασίας”) εφόσον το δεύτερο έχει διαμορφωθεί στα μέτρα των αφεντικών.

Δεν πρόκειται, βέβαια, για “διαπραγμάτευση ένας μ’ έναν” – ο νεοφιλελεύθερος που υποστηρίζει κάτι τέτοιο είναι αθεράπευτα ηλίθιος (ή τον παριστάνει). Απ’ την μεριά είναι πράγματι ένας ή μία – απ’ την άλλη όμως δεν είναι “μόνος του” (με την εξουσία του) ο εργοδότης· είναι και το κόμμα των αφεντικών, η μορφή – κράτος. Θα μπορούσαμε να πούμε διάφορα επ’ αυτού του “μοντέλου”, κι ίσως το κάνουμε ολοκληρωμένα κάποια άλλη στιγμή. Μια απορία μόνο έχουμε: όλοι εκείνοι που συναίνεσαν στο να παραχωρηθεί στ’ αφεντικά και στο κόμμα τους η απόλυτη εξουσία επί της ζωής (και της εργασίας) τρώγοντας την τρομοεκστρατεία δεν αναρωτήθηκαν άραγε ούτε για μισό λεπτό πώς θα σωθούν οι τραπατσαρισμένες “μικρομεσαίες” επιχειρήσεις και τα ζορισμένα “μικρομεσαία” αφεντικά μεσοπρόθεσμα και μακροπρόθεσμα; Όχι βέβαια – σιγά μην τους κόβει τόσο! Ιδού λοιπόν πως θα σωθούν: με το απόλυτο μονοπώλιο στον καθορισμό του χρόνου (και της έντασης) εργασίας – σε καπιταλισμό ζούμε!!!

Αν η τάξη μας δεν συμπλήρωνε με αυτο-υποτίμηση και μοιρολατρεία την σχεδιασμένη απ’ τα αφεντικά υποτίμηση της ζωής, των σχέσεων και της δουλειάς της, αυτές οι εξελίξεις θα ήταν εύκολα προβλέψιμες· και από κάποιες συγκεκριμένες (πολιτικές) απόψεις αποτελεσματικά αντιμετωπίσιμες. Όμως οι αναπαραστάσεις και οι θεσμίσεις του “συλλογικού εργατικού συμφέροντος”, εκείνο που λέγεται “συνδικαλισμός”, έχουν χρεωκοπήσει προ πολλού στα μέρη μας. Σ’ όλες τις μορφές και βαθμίδες τους. Αν το “μεροδούλι μεροφάι” είναι το καλύτερο που μπορεί να επιδείξει ο εντόπιος συνδικαλισμός, δεν χρειάζεται σοφία για τις συνέπειες.

Είναι ένα ζήτημα να μην έχει η τάξη μας την έγκαιρη επίγνωση των συνεπειών της αδράνειάς της και των συσχετισμών δύναμης· και είναι ένα εντελώς διαφορετικό το να μην έχει τα πιο πάνω αλλά, επιπλέον, να είναι πλακωμένη απ’ την χωματερή του παρελθόντος της… Στη δεύτερη περίπτωση τι θα περίμενε κανείς να κάνουν τ’ αφεντικά εκτός από πάρτυ;

Να θυμίσουμε το πλάνο 30/900; Υπερβολικά εργατικό, υπερβολικά έντιμο, υπερβολικά συνεπές με την πραγματική Ιστορία – δηλαδή: να πνιγεί το γρηγορότερο… Θα γιόρταζε τώρα τα 11α γενέθλιά του – αλλά τόλμησε να πάει κόντρα στο «θάνατος στη Μέρκελ», «έξω απ’ την ε.ε.» και «ζήτω η δραχμή», που φορέθηκαν πολύ για μερικά χρόνια, τόσα όσα χρειάζονταν για να εξαφανιστεί κάθε πιθανή ρανίδα αληθινής εργατικής αντίστασης στην κρίση / αναδιάρθωση και κάθε αντεπίθεση στ’ αφεντικά. Εκ των υστέρων θα το ανακαλύψουν οι αρχαιολόγοι το πλάνο 30/900 (και θα πουν: τσσσςςς, καταλάβαιναν οι τύποι) ή οι τυμβωρύχοι (και θα πουν: «κοιτάτε τι σκεφτήκαμε!»)

Ε, και;

(φωτογραφία: Τον παλιό εκείνο καιρό, ας πούμε το 2013…)

Ένα φάντασμα πλανιέται πάνω απ’ την δύση (1)…

Δευτέρα 10 Μάη. Φάντασμα; Ναι! Του κομμουνισμού!!! Αυτό, τουλάχιστον, έχει το μενού κουτόχορτου τις τελευταίες ημέρες. Καθώς το σφυροδρέπανο ανεμίζει πάνω απ’ το αμερικανικό καπιτώλιο (και το ελληνικό κοινοβούλιο…) παθιασμένοι κομμουνιστές σαν τον νυσταλέο Jo και τον ρημαδοΚούλη δίνουν αποφασισμένο αγώνα για να κατεδαφίσουν τους ακρογωνιαίους λίθους της βιομηχανίας υγείας (αυτός είναι πρώτος, «μεταβατικός» στόχος στο δρόμο για την αταξική κοινωνία…): τα «πνευματικά δικαίωματα».

Όχι, δεν είναι πρωταπριλιά! Ή, πιο σωστά, στον κόσμο των ώριμα αντεστραμμένων εννοιών και λέξεων, κάθε μέρα είναι πρωταπριλιά! Είπε, άραγε, κάτι που το εννοούσε ο νυσταλέος Jo όταν μίλησε για «πάγωμα των δικαιωμάτων πνευματικής ιδιοκτησίας» για τις πλατφόρμες γενετικής τροποποίησης των αμερικανικών εταιρειών; Ή μήπως έγινε το αντίθετο, εννοούσε κάτι αλλά όχι εκείνο που προκύπτει απ’ την κυριολεκτική, «παλιού τύπου» ερμηνεία της φράσης του; Ας δούμε την απάντηση «πίσω απ’ τις γραμμές».

Πρώτ’ απ’ όλα: το κίνητρο του νυσταλέου Jo είναι, υποτίθεται, «ο τρίτος κόσμος». Συγκινητικό…. αλλά τι ξαφνική ευαισθησία είναι αυτή; Πίσω απ’ τον δήθεν ανθρωπισμό του αμερικάνου προέδρου ένα μόνο όνομα κράτους έχει κυρίως σημασία αυτή την στιγμή: ινδία! Αυτό εξηγεί καθαρά γιατί τον έπιασε τώρα το ανθρωπιστικό του κόψιμο: επειδή τώρα το ινδικό καθεστώς εμφανίζεται να έχει κάποιο πρόβλημα (πάντως πολύ μικρότερο απ’ τις τερατολογίες των δυτικών media).

Να θυμίσουμε ότι το Ν. Δελχί πέταξε την pfizer έξω απ’ την επικράτειά του, στερώντας της μια εν δυνάμει «αγορά» 1,3 δις «πελατών»!!! Ο λόγος ήταν ότι οι ινδοί ειδικοί δεν έχουν ιδιαίτερη εμπιστοσύνη ούτε στις «δοκιμές» που έχει κάνει ως τώρα η συγκεκριμένη φαρμακομαφία, ούτε στις δυτικές (αμερικανική, ευρωπαϊκή) «εγκρίσεις», ούτε στην ίδια την τεχνολογία mRNA. Η επιλογή του Ν. Δελχί δεν πέρασε καθόλου απαρατήρηση από πολλά ακόμα κράτη της αφρικής και της ασίας… Όπως δεν μπορεί να περάσει απαρατήρητο το γεγονός πως ήδη 6 (έξι) ιδιωτικές ινδικές φαρμακοβιομηχανίες έχουν υπογράψει συμφωνία με το russian direct investment fund (που προωθεί το sputnikV) για την παραγωγή 750 εκατομυρίων δόσεων της συγκεκριμένης πλατφόρμας για ινδική χρήση.

Αλλά τώρα η pfizer προσπαθεί να αρπάξει την ευκαιρία (την «ανάγκη»…) για να μπει κι αυτή στην ινδία. Η Ουάσιγκτον ενδιαφέρεται ιδιαίτερα να αρπάξει τον δεξιό Modi απ’ το λαιμό, τώρα που έχει την ευκαιρία: θέλει «στρατιωτικές διευκολύνσεις» (δηλαδή βάσεις) στην ινδική επικράτεια ενόψει της μισο-αποχώρησης του στρατού της απ’ το αφγανιστάν· θέλει επιπλέον να τραβήξει το ινδικό καθεστώς πιο βαθιά στην αντι-σινική συμμαχία. Οι γενετικές πλατφόρμες είναι όπλο· η pfizer και η moderna είναι «πολεμικές βιομηχανίες»· πως, όμως, θα γίνει «ελκυστική» η εισβολή της πρώτης στην ινδία χωρίς ο Modi να πέσει στα σκοινιά, ειδικά όταν έχει θέσει προ πολλού το ζήτημα των πατεντών;

It’s a good question: μήπως το να μπορέσει η ινδική φαρμακοβιομηχανία (που είναι ο μεγαλύτερος υπ-εργολάβος των δυτικών φαρμακομαφιών) να φτιάξει την mRNA πλατφόρμα της pfizer είναι ένας τρόπος να σωθούν τα προσχήματα;

Πράγματι, θα μπορούσε να αναρωτηθεί κάποιος: μα δεν θα ήταν αρκετό να κλείσει η pfizer μια συμφωνία παραγωγής με κάποια ινδική βιομηχανία όπως έχουν κάνει άλλοι; Η astrazeneca το έχει κάνει ήδη στην ινδία (με το Serum Institute, αλλά η παραγωγή προορίζεται αποκλειστικά για την αγγλία) ενώ η γερμανική biontech (ο «εφευρέτης» της πλατφόρμας που παράγει και πουλάει η pfizer) έχει κλείσει ήδη συμφωνία με την κινεζική fosum pharma για παραγωγή της πλατφόρμας στην κίνα. Και η εταιρεία του ρωσικού sputnik V έχει κάνει αντίστοιχα deal με ιταλικές και άλλες βιομηχανίες, για χρήση εκτός ρωσίας. Που είναι, λοιπόν, το πρόβλημα;

Το πρόβλημα (το αμερικανικό, όχι φαρμακευτικό αλλά γεωπολιτικό…) είναι ότι ακόμα και σ’ αυτές τις περιπτώσεις υπεργολαβιών οι «μητρικές» κρατάνε τα μυστικά τους για τους εαυτούς τους και προμηθεύουν οι ίδιες τους υπεργολάβους με το μέρος εκείνο της παραγωγής που κάνουν οι ίδιες. (Είναι κάτι σαν την coca cola: αν και φτιάχνεται σε πολλά μέρη του κόσμου, η βασική συνταγή είναι μυστική και η σχετική πρώτη ύλη έρχεται απ’ τα κεντρικά στις ηπα). Συνεπώς ενώ μια συμφωνία υπεργολαβικής παραγωγής θα μπορούσε θεωρητικά να κλείσει εύκολα, είναι προφανές ότι το ινδικό φαρμακο-κεφάλαιο θέλει περισσότερα απ’ τις ηπα· όλο το know how – για να δελεαστεί.

(Φωτογραφία: Αυτό κι αν λέγεται “αδυναμία προσαρμογής στα δυτικά δεδομένα”! Η φωτογραφία είναι της περασμένης Κυριακής 2 Μάη. Ενώ οι δυτικοί δημαγωγοί έχουν βαφτίσει την ινδία “τεράστιο Bergamo” για να πείσουν τους δικούς τους υποτελείς να τσακιστούν και να πάνε να πλατφορμιαστούν, οι ίδιοι οι ινδοί / ες δεν έχουν καταλάβει ότι πρέπει να πεθαίνουν σαν τις μύγες. Εδώ συνωστίζονται – και βλέπετε πόσο “απερίσκεπτα” – περιμένοντας τα αποτελέσματα τοπικών εκλογών…

Γίνεται δουλειά έτσι; Πότε θα πειθαρχήσουν στην εικονική πραγματικότητα;)

Ένα φάντασμα πλανιέται πάνω απ’ την δύση (2)…

Δευτέρα 10 Μάη. Το κωμικό της υπόθεσης (που δεν πρόκειται να μάθετε απ’ τους ντόπιους “φιλοαμερικάνους” συγγνώμη, “κομμουνιστές” – θέλαμε να πούμε – δημαγωγούς…) είναι ότι το ίδιο γκουβέρνο, του νυσταλέου Jo, που σκέφτηκε φωναχτά τα περί προσωρινής αναστολής της πατέντας των πλατφορμών, ΔΕΝ θέλει να μάθουν τα «μυστικά» η Μόσχα και το Πεκίνο, που είναι ανταγωνιστές και σ’ αυτό το πεδίο!! Το Πεκίνο, είναι γνωστό, έχει τους δικούς του mRNA βιοτεχνολόγους και, εφόσον δεν μπήκε στην αρένα της προώθησης της συγκεκριμένης τεχνολογίας, είναι άγνωστο το πόσα γνωρίζουν (μάλλον πολλά, οπότε φυλάγονται!)… Σε κάθε περίπτωση ο νυσταλέος δεν είναι ούτε θέλει να θεωρηθεί «προδότης»!!! Δεν πρόκειται να παραχωρήσει τα αμερικανικά «μυστικά» (είπαμε: οι πλατφόρμες γενετικής μετάλλαξης είναι όπλα!!!) στους εχθρούς μόνο και μόνο επειδή έχει κάτι θεματάκια με την αριστερή του πτέρυγα, οπότε η καρδιά του σπαράζει για τους όχι πλατοφορμιασμένους του «τρίτου κόσμου»!!!

Προκύπτει λοιπόν ότι ο νυσταλέος και το επιτελείο του κάτι άλλο σκεφτόταν (την ινδία, και πιθανόν τη νότια αφρική…)· κάτι άλλο είπε (περί πατέντας…)· και τώρα μοιάζει να έχει μπλέξει με βάση αυτό που είπε και όχι εκείνο που εννοούσε…

Τι σημαίνει «έχει μπλέξει»; Την θέση να μην υπάρχει «πνευματική ιδιοκτησία» για τις μαγικές συνταγές των φαρμακομαφιών την είχε προτείνει στις 18 Μάη του 2020 (πριν ένα χρόνο) ο αυτοκράτορας Xi μιλώντας (στην 73η συνέλευση των μελών του π.ο.υ.) για δημόσιο παγκόσμιο αγαθό (προκειμένου για τα όποια εμβόλια ή «σανεμβόλια» επρόκειτο να εγκριθούν) για να συγκεντρώσει την υποστηρίξη τουλάχιστον άλλων 140 κρατών· κυρίως του λεγόμενου «τρίτου κόσμου». Ο χαρακτηρισμός global public good είναι αποδεκτός στα διεθνή καπιταλιστικά ήθη και έθιμα σαν βάση για την αισθητή μείωση των «πνευματικών δικαιωμάτων» αλλά και των τιμών και των κερδών των επιχειρήσεων που τα παράγουν. Τελικά τότε είχε εγκριθεί (χωρίς, πάντως, την ψήφο της Ουάσιγκτον) μια γενικόλογη διακήρυξη / ευχολόγιο για την διεθνή συνεργασία που δεν περιόριζε ούτε τις πατέντες ούτε τα κέρδη· ούτε περιελάμβανε τον ορισμό “global public good”.

Το ζήτημα επανέφεραν τον περασμένο Οκτώβρη η ινδία, η νότια αφρική και ακόμα 57 κρατη μέλη του π.ο.υ. ζητώντας την εξαίρεση των εμβολίων (και των πλατφορμών) απ’ την διεθνή συμφωνία για την «προστασία των πνευματικών δικαιωμάτων» / trips – και πάλι χωρίς αποτέλεσμα: ο πλατφορμιασμός έμπαινε στις ράγες του στον δυτικό καπιταλιστικό κόσμο και, όπως το έχουμε ξαναπεί, τα δυτικά καθεστώτα είχαν πέσει στην παγίδα που τα ίδια έστησαν, την υγιεινιστικής τρομοεκστρατείας… Ενώ θα ήθελαν να ηγεμονεύσουν πλατφορμιαστικά σε διάφορα μήκη και πλάτη του πλανήτη δεν μπορούσαν να δικαιολογήσουν στους τρομοκρατημένους υπηκόους τους εξαγωγές πριν τελειώσει η δουλειά στο εσωτερικό τους.

Μεταξύ άλλων το μπλέξιμο έγκειται στο ότι η Ουάσιγκτον, εξαιτίας της μεγαλοφυούς ιδέας περί πατεντών την οποία σε καμμία περίπτωση δεν εννοεί κυριολεκτικά, θα πρέπει τώρα να μπει σε διαπραγματεύσεις με τον π.ο.υ. (και μέσω αυτού) για «κάτι» που θα είναι εμφανώς διαφορετικό απ’ την απεμπόληση των πνευματικών δικαιωμάτων και την παράδοση των μυστικών στους εχθρούς· διαπραγματεύσεις παρελκυστικές λίγο πολύ, που θα κρατήσουν μήνες. Πολλούς μήνες…

Και θα πρέπει να χρεώσει το σούρσιμο ή/και την αποτυχία των διαρπαγματεύσεων σε κάποιους άλλους.

(φωτογραφία: Πλάνο απ’ το εργοστάσιο παραγωγής των biontech/pfizer στο Reinbek της γερμανίας. Αυστηρά μέτρα ασφαλείας καθώς, τι να τα ξαναλέμε, το χειρότερο, το πιο επικίνδυνο που μπορεί να πάθει κάποιος σήμερα είναι να κολλήσει καμμιά πλατφόρμα…)

Ένα φάντασμα πλανιέται πάνω απ’ την δύση (3)…

Δευτέρα 10 Μάη. Δεν τελειώνει εδώ ούτε η ιστορία ούτε το μπλέξιμο. Σύμφωνα με τις επιθυμίες και τις προετοιμασίες του δυτικού βιο-πληροφορικο-ασφαλίτικου συμπλέγματος η “φονική πανδημία” (δηλαδή μια ιογενής αρρώστια που θα βαφτιζόταν “φονική πανδημία”…) ΘΑ ΕΠΡΕΠΕ να σκάσει είτε στην αφρική είτε στη λατινική αμερική, σε “τριτοκοσμικές” ζώνες που ενδιαφέρουν έντονα τους δυτικούς ιμπεριαλισμούς – και καθόλου για την υγεία των κατοίκων τους!! Αν συνέβαινε έτσι, τότε οι πλατφόρμες θα έπεφταν σαν ακρίδες πάνω τους, θα γίνονταν η δωρεάν “ανθρώπινη πρώτη ύλη” των πειραμάτων του δυτικού συμπλέγματος (πριν γίνει επανεισαγωγή στη δύση…) αλλά, επιπλέον, θα ανανεωνόταν η τόσο πολύτιμη δυτική πολλαπλή αποικιοκρατία – με υγιεινιστική σημαία. “Για το καλό των λαών”…

Τα πράγματα δεν έγιναν έτσι. Ο τσαχπίνης έσκασε σε μια κινέζικη επαρχία. Οι δυτικοί δημαγωγοί πανηγύρισαν ευχόμενοι και προφητεύοντας την “κατάρρευση της αυτοκρατορίας του Xi”, αυτού του τόσο επικίνδυνου και ανέκφραστου ανταγωνιστή… Πριν, όμως, στεγνώσει το σάλιο των θριαμβολογιών τους, το κινεζικό καθεστώς είχε αντιμετωπίσει το “κακό”, που εν τω μεταξύ είχε μεταφερθεί όχι στον “τρίτο κόσμο” αλλά στον πρώτο, στον δυτικό, φορτωμένο ήδη με την μυθολογία της Αποκάλυψης και του Μεγάλου Θανατικού. Αναγκαστικά οι προτεραιότητες του δυτικού συμπλέγματος ανατράπηκαν: όχι οι “τριτοκοσμικοί” αλλά οι δικοί τους υπήκοοι θα έπρεπε να γίνουν μαλλιοκούβαρα το playground της γενετικής μηχανικής· συν όλα τα υπόλοιπα και απαραίτητα (πραξικοπήματα, κατάργηση θεμελειωδών ελευθεριών, κλπ).

Ώσπου να αποικιοποιήσουν τις «δικές τους» κοινωνίες τα αφεντικά του δυτικού συμπλέγματος, οι ανταγωνιστές (Μόσχα και Πεκίνο αλλά ακόμα και το Ν. Δελχί) είχαν καταφέρει να επεκταθούν «υγιειονομικά» / φαρμακευτικά (άρα και πολιτικά) στις περιοχές εκείνες που τα αρχικά δυτικά όνειρα προόριζαν για easy job. Διπλή αποτυχία, στα όρια της συντριβής με κριτήρια 4ου παγκόσμιου πολέμου: και οι (διεθνώς άγνωστες) ρωσικές και κινεζικές φαρμακοβιομηχανίες βγήκαν καλπάζοντας απ’ τα εθνικά τους σύνορα κερδίζοντας άνετα παγκόσμια αναγνώριση, και οι δυτικοί πληθυσμοί αποδείχθηκαν πιο ζόρικοι απ’ όσο θα έπρεπε (για τα συμφέροντα του συμπλέγματος!), απορρίπτωντας (απ’ το περασμένο φθινόπωρο και μετά) όλο και πιο έντονα τους εκβιασμούς και την «θεραπεία»!

Μ’ αυτά τα δεδομένα (ποιός τα αμφισβητεί;) η όψιμη καούρα για τους «φτωχούς, απροστάτευτους και πένητες» του πλανήτη, συσκευασμένη στην ίδια στάνταρ υγιεινιστική τρομοεκστρατεία («αν δεν τους βάλουμε κάτω απ’ την μπότα μας θα γίνουν οι βρωμιάρηδες φυτώρια μεταλλάξεων που θα έρχονται στα κάστρα μας») είναι ο γνωστός ιστορικός δυτικός ιμπεριαλισμός μασκαρεμένος με τα λόγια που προορίζονταν να ακουστούν την άνοιξη του 2020 – αν δεν είχε γίνει η (όπως αποδείχθηκε γρήγορα) «στραβή» με την Wuhan!

Ναι, είναι αλήθεια! Τ’ αφεντικά του δυτικού συμπλέγματος «ενδιαφέρονται» για τους τριτοκοσμικούς!! Όχι, όμως, για τους λόγους που θα προτιμούσαν (: να τους ξανακατακτήσουν και να τους χρησιμοποιήσουν σαν το πρώτο μαζικό πεδίο πλατφορμιασμού δοκιμάζοντάς τον πριν τον μεταφέρουν σε βάρος των δικών τους υπηκόων) αλλά για τον αντίθετο: επειδή τους χάνουν, και πιθανότατα τους χάνουν για πάντα, απ’ τους ανταγωνιστές τους!!!

Έτσι ο ψόφιος «κομμουνισμός» του νυσταλέου έχει, μεν, μια κάποια «λογική» γενικού δυτικού καπιταλιστικού συμφέροντος… μόνο που τώρα πια είναι «αμυντικός» και, εξαιτίας αυτής της υποχρεωτικής αμυντικότητας, δεν εκφράζει καν και καν την συναίνεση των φαρμακομαφιόζων και των υπόλοιπων του συμπλέγματος. Οι οποίοι έχουν εξασφαλίσει ήδη εκείνο που ποθούσαν: την fast track έγκριση όλων των επόμενων πλατφορμών τους, είτε για τον τσαχπίνη είτε για την γρίπη είτε για οτιδήποτε άλλο, χωρίς αυτές τις βαρετές και γεμάτες ψέματα “δοκιμές”…

Τι απομένει από την πατεντολογία; Προς το παρόν και στο ορατό μέλλον ο θόρυβος μιας αγχωμένης επιχείρησης δημόσιων σχέσεων εκ μέρους μιας παρηκμασμένης υπερδύναμης στα κενά κρανία των οπαδών της… Ευτυχώς πάντως που υπάρχουν οι συμμαχικοί δημαγωγοί (τύπου ελλαδιστάν) για να κάνουν διατάσεις και κάμψεις προς τιμήν του (νυσταλέου) γίγαντα του ανθρωπισμού: ένα ακόμα εθνικό κωμικό μονόπρακτο.

Ας μην το ξεχνάμε: το Joνυσταλεάν ψάχνει επειγόντως συμμάχους, «φίλους», κάποιους να το αγαπήσουν τέλος πάντων… Τι να κάνει και ο νυσταλέος; Άν ο αντίπαλος έχει σφυροδρέπανο, σηκώνει κι αυτός λάβαρο «παγκόσμιας αδελφοσύνης»…

(φωτογραφία: Hey men, I kill for money! But if you ‘re friends I’ll kill you for nothing!)