Tag: νόμοι σχέσεις

Η οικονομία (και η γοητεία) των ψευδαισθήσεων

Τρίτη 11 Γενάρη>> Το νέο Ελντοράντο ανακαλύπτουν οι επενδυτές στο λεγόμενο «μετα-σύμπαν», το σύμπαν των νέων ψηφιακών τεχνολογιών που θεωρητικά τουλάχιστον θα ανταποκριθεί στην εντεινόμενη τάση των σύγχρονων ανθρώπων να περνούν όλο και μεγαλύτερο μέρος της ζωής τους στον ψηφιακό και εικονικό κόσμο. Προεξοφλώντας την εξέλιξη, επιχειρήσεις κάθε είδους ετοιμάζουν άλλες ψηφιακές υπηρεσίες και άλλες ψηφιακές εκδοχές των προϊόντων τους, ενώ αναμένεται έκρηξη στον χώρο των μικροεπεξεργαστών, των αισθητήρων, των ακουστικών και των φορητών συσκευών κάθε είδους…

Έτσι ξεκινούσε ένα ρεπορτάζ της καθεστωτικής «καθημερινής» την περασμένη Πέμπτη (φωτογραφία επάνω). Ο μεγαλο(α)αδύναμος έκανε λένε σχεδόν μια («θεϊκή»…) βδομάδα για να φτιάξει το σύμπαν∙ οι επενδυτές θα χρειαστούν λίγο παραπάνω για το μετα-σύμπαν. Λογικό: είναι μετα-θεοί.

Η ιδέα ενός ψευδαισθησιακού «σύμπαντος» είναι ταυτόχρονα πολύ πιο ύπουλη αλλά επίσης και πολύ πιο ελκυστική απ’ ότι φαίνεται από πρώτη ματιά. Και δεν χρειάζεται καν «λίγο παραπάνω» για να δείξει αυτά τα χαρακτηριστικά της∙ είναι ήδη εδώ. Είναι εδώ με «παιχνίδια» τύπου Second Life, είναι εδώ με το είδος της «κοινωνικότητας» που έχει εγκαθιδρυθεί μέσω των αντι-social media. Είναι εδώ με τα «reality shows» (: η πραγματικότητα σαν Θέαμα), είναι εδώ με τις selfies (: ο εγωκεντρισμός σαν εικόνα). Κι αυτές είναι μόνο οι πιο κοινότοπες βάσεις της αυτοκρατορίας των ψευδαισθήσεων.

Η πρόταση του ιδιοκτήτη των «προσώπων-σαν-σελίδες/επιφάνειες» Ζούκερμπεργκ για την δημιουργία ενός «μετα-σύμπαντος» όπου τα πάντα (οι κοινωνικές σχέσεις και δραστηριότητες δηλαδή) θα είναι εικονικά και μέσω «εκπροσώπων» (: avatars) θα μπορούσε να θεωρηθεί μεγαλομανιακή αν δεν συνέβαινε να έχει αποκτήσει ήδη βαθιά ερείσματα στις πρωτοκοσμικές κοινωνίες. Χρειάστηκε λιγότερο από μια 20ετία γι’ αυτήν την “ανθρωπολογική” μετάλλαξη, αλλά έχει προχωρήσει σε μεγάλο βαθμό…

Για αιώνες οι ψευδαισθήσεις ήταν αποτέλεσμα χρήσης παραισθησιογόνων ουσιών, στερεών ή/και υγρών ή/και αερίων, με τελετουργικό λίγο πολύ τρόπο. Μέχρις ότου άρχισε να γίνεται τεχνικά εφικτό να «χακαριστούν» οι αισθήσεις, οι κανονικές αισθήσεις, με πρώτη και καλύτερη την βασίλισσα όραση. Ίσως ο κινηματογράφος να ήταν το πρώτο τέτοιο βήμα «α-τοπικής ψυχοσυναισθηματικής μετάβασης σ’ έναν άλλο κόσμο». Ένα βήμα που χρησιμοποιήθηκε βέβαια κατά κόρον προπαγανδιστικά (απ’ τα κράτη και τ’ αφεντικά) αλλά που, με τα τωρινά δεδομένα, θα μπορούσε να χαρακτηριστεί σαν ατελές, σχετικά «αθώο» βήμα.

Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.

Τα στοιχεία του εγκλήματος

Δευτέρα 10 Γενάρη>> Η «καναδική συμμαχία φροντίδας για την covid» (canadian covid care alliance / CCCalliance) είναι μια ένωση καναδών γιατρών, μέλος μιας παγκόσμιας ιατρικής συνεργασίας που ασχολείται με την αναζήτηση προσιτών και αποτελεσματικών θεραπειών εκτός του φαρμακοβιομηχανικού mainstream, θεραπειών που να μπορούν να υιοθετηθούν απ’ τις κοινωνίες χωρίς εξαρτήσεις απ’ τα συμφέροντα της βιομηχανίας της υγείας.

Τέτοιου είδους ιατρικές πρωτοβουλίες για την έγκαιρη αντιμετώπιση των όποιων σοβαρών παρενεργειών απ’ τον Sars-Cov-2 έξω από (και ενάντια στην) υγιειονομική τρομοεκστρατεία, εκδηλώθηκαν σε πολλές περιοχές του κόσμου («ευτυχώς» όχι στα μέρη μας!!) ήδη απ’ τις αρχές του 2020. Με ιδιαίτερη επιτυχία «κάτω απ’ τα ραντάρ» των καθεστώτων, τόσο στη φροντίδα όσων είχαν ανάγκη, όσο και στη συναισθηματική τους αποφόρτιση. Εννοείται πως η συμβολή αυτών των πρωτοβουλιών όχι μόνο στη μείωση των θανάτων αλλά και στην αντοχή των δημόσιων συστημάτων υγείας ήταν σημαντική: όσο λιγότεροι / ες φτάνουν στα νοσοκομεία τόσο το καλύτερο. (Το μαξιμαλιστικό “περισσότερες ΜΕΘ – ΜΕΘ παντού!” είναι λάθος απάντηση σε στημένη ερώτηση…)

Η CCCalliance μελέτησε και επεξεργάστηκε τα στοιχεία που η φαρμακομαφία pfizer έχει δώσει στο παραμάγαζό της (τον FDA) (αυτά τα λίγα που αποχαρακτηρίστηκαν πρόσφατα…)∙ στοιχεία που αποδεικνύουν την εγκληματική παραχάραξη της αλήθειας σ’ ότι αφορά της πλατφόρμες γενετικής μηχανικής. Κατέθεσε μια έκθεση, την οποία μετέτρεψε και σε video.

Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.

Αναμνήσεις απ’ το μέλλον (2)

Δευτέρα 10 Γενάρη>> Σ’ ένα άρθρο με τίτλο η πολιτική στο dna (και θέμα την «γονιδιο-ποίηση» των πολιτικών συμπεριφορών και απόψεων…) πάντα σε άλλους, μακρινούς καιρούς, τον Φλεβάρη του 2016 (cyborg νο 5), ίσως κάποιοι / ες διάβασαν αυτόν τον επίλογο:

… Όσο πλησιάζει κανείς, χωρίς τις παρωπίδες και τα συμφέροντα του “ειδικού” τεχνοεπιστήμονα, στο θεωρητικό και ιδεολογικό σώμα της γενετικής, τόσο πιο εύκολα μπορεί να διαπιστώσει κάτι που δεν είναι μυστηριώδες, δεν ομολογείται όμως ανοικτά: και αυτός ο “επιστημονικός κλάδος” (όπως και σχεδόν όλοι) είναι δομημένος πάνω σε θεμέλια ποσοτικών αντιλήψεων. Η ανάδειξη της διπλής έλικας των διαδοχικών χημικών ενώσεων ήταν τεράστιος πειρασμός γι’ αυτές τις αντιλήψεις. Πόσα, άραγε, “τουβλάκια” καθορίζουν την ζωή; Δέκα; Δέκα εκατομμύρια; Όσα κι αν είναι μπορούν να μπουν στον πάγκο του βιο-ανατόμου, να “μετρηθούν”, να καταλογογραφηθούν, να “ζουπηχτούν” ώστε να φανεί “τι παράγουν”, να κοπούν, να ραφτούν, να συσχετιστούν με όμοια καταλογογραφημένα, διαχωρισμένα, διαμελισμένα (φαινοτυπικά) χαρακτηριστικά (εμφάνιση, συμπεριφορές, γούστα, κλπ) για οποιοδήποτε άτομο οποιουδήποτε έμβιου είδους.
Κι αν αυτά τα “τουβλάκια” δεν είναι τέτοια αλλά πέρα απ’ το τι κάνει και το τι δεν κάνει το καθένα σε κάθε δεδομένη στιγμή αλληλοεπηρεάζονται δυναμικά σ’ όλη την ζωή τους; Κι αν αυτές οι δυναμικές αλληλεπιδράσεις είναι τριπλές, στο εσωτερικό των κυττάρων, στο εσωτερικό των κοινοτήτων του ίδιου έμβιου είδους και απέναντι στα όποια “εξωτερικά” περιβάλλοντα; Κι αν η “εικόνα” της διπλής έλικας, η εικόνα μιας διπλής γραμμής δηλαδή, με τα “ανεξάρτητα μεταξύ τους σκαλοπάτια” είναι λάθος, όπως υπαινίσσονται πολύ πρόσφατες έρευνες, που υποθέτουν ότι το “υπερδίπλωμα” του dna (supercoiled) ενδέχεται να επιτρέπει ή και να προκαλεί αλληλεπιδράσεις μεταξύ των ως τώρα θεωρούμενων “ανεξάρτητων μεταξύ τους σκαλοπατιών”; 

Τέτοια ερωτήματα μπορούν, φυσικά, να εμφανίζονται μέσα στις “επιστημονικές κοινότητες”, υπό την αυστηρή προϋπόθεση να έχουν την αναγνώριση της “επιστημονικότητας” – συγκεκριμένα διαπιστευτήρια. Όταν όμως η γενετική νοιώθει, σαν επιστήμη, αρκετά ώριμη, αρκετά έγκυρη και αρκετά ασφαλής ώστε να μπορεί να απλώσει τα χέρια της στις “πολιτικές συμπεριφορές” (όπως κι αν εννοούνται αυτές), τότε επιτρέπεται πανηγυρικά πια και το αντίθετο: η πολιτική κριτική να στραφεί κατά της γενετικής.
Τι πάει να πει η πολιτική κριτική να στραφεί κατά της γενετικής; Η απόσταση ανάμεσα στη γενετική τροποποίηση βακτηρίων ώστε να παράγουν ανθρώπινη ινσουλίνη και στα θεωρήματα περί γενετικής προδιάθεσης στις κοινωνικές συμπεριφορές είναι τόσο μεγάλη όσο ανάμεσα στην εφεύρεση του ηλεκτρικού λαμπτήρα και στο θεώρημα ότι οι ανθρώπινες σχέσεις είναι εκδηλώσεις ηλεκτρομαγνητικής έλξης και απώθησης. Τα (δεύτερα) θεωρήματα θα μπορούσαν να θεωρηθούν γελοία, όμως συμβαίνει κάτι πολύ σοβαρότερο μ’ αυτά: αποτελούν εκδηλώσεις επιθετικών προσπαθειών για ιδεολογική (και τεχνική) ηγεμονία μέσα στις κοινωνίες. Όλα είναι ηλεκτρομαγνητισμός· ή όλα είναι πληροφορική· ή όλα είναι γενετική: ο τεχνοεπιστημονικός φενακισμός παραμορφώνει (ή, σίγουρα, προσπαθεί να το κάνει) όχι μόνο τις συνειδήσεις των ειδικών αλλά και τα ευρύτερα κοινωνικά φαντασιακά. Κι όχι δωρεάν.

Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.

Οδηγίες (1)

Τετάρτη 5 Γενάρη>> …Και βλέπουμε τα κριτήρια που προτείνονται απ’ τους οργανωτές αυτών των μαζικών εμβολιασμών, σε σχέση με την αποτελεσματικότητα, να αλλάζουν συνέχεια. Στην αρχή θα επιτυγχανόταν η ανοσία πληθυσμού («ανοσία αγέλης»)… Ύστερα θα περιόριζαν την μετάδοση, ίσως δεν την εμπόδιζαν εντελώς αλλά θα την περιόριζαν… Ύστερα θα παρείχαν προστασία απέναντι στο να αρρωστήσει ο καθένας… Ύστερα θα προστάτευαν κατά της σοβαρής αρρώστιας… Ύστερα θα προστάτευαν κατά του θανάτου… Όλα αυτά απλά αντανακλούν την εξέλιξη του ιού καθώς γίνεται όλο και περισσότερο ανθεκτικός απέναντι στα εμβολιαστικά αντισώματα…

Είναι ο Geert Vanden Bossche… Θα έπρεπε να τον έχετε ακούσει εδώ και πολλούς μήνες. Πρέπει να τον ακούσετε τώρα. Για την ασταμάτητη μηχανή ο Bossche είναι ένας «insider», κάποιος «από μέσα». Ο αριθμός των (με καλοπληρωμένες θέσεις inside) ειδικών, σε διάφορες θέσεις του συμπλέγματος, που ανοίγουν τους τελευταίους μήνες το στόμα τους, προσπερνώντας τις απειλές, τους εκβιασμούς, τις απολύσεις και την λογοκρισία καθώς βλέπουν μπροστά τους την ανθρώπινη καταστροφή που προκαλούν οι μαφιόζοι του συμπλέγματος, αυτός ο αριθμός μεγαλώνει. Κι όλοι / όλες έχουν «σκληρά» στοιχεία, ντοκουμέντα και αποδείξεις. Αλλά ο Bossche είναι διαφορετική περίπτωση. Πρώτον επειδή μιλάει για ένα θέμα που είτε θεωρηθεί κοινότοπο είτε ιδιαίτερα εξειδικευμένο έχει τεράστια (και πολιτική) σημασία: το ανθρώπινο ανοσοποιητικό σύστημα. Και δεύτερον επειδή μίλησε πολύ νωρίς, απ’ το περασμένο Μάρτη, προβλέποντας την εξέλιξη με δυσοίωνη ακρίβεια – κάτι που η ασταμάτητη μηχανή εκτιμάει ιδιαίτερα.

Μέσα στην απελπισία των ημερών ο Bossche έχει όλα τα προσόντα για να ανακηρυχτεί «ήρωας». Παγκόσμιος μάλιστα! Τα τυπικά και ουσιαστικά επιστημολογικά / τεχνικά προσόντα του είναι εύκολο να βρεθούν (όσο δεν τον έχουν εξαφανίσει απ’ τον κυβερνοχώρο), τα περιγράφει κιόλας περιληπτικά στην αρχή της video συνέντευξης που προτείνουμε στη συνέχεια. Όμως… «τί να ψηφίζει άραγε;» Μήπως είναι «χριστιανός»; Μήπως είναι «ψέκα» ή μήπως είναι alien;

Οι ιερείς της εντόπιας επιτροπής σωτηρίας είναι γενικά δεξιοί (πράγμα που καθόλου δεν εμπόδισε τον θαυμασμό διάφορων «επαναστατών»). Είναι όμως ο Bossche  άξιος να αναμετρηθεί με διάφορους εντόπιους pocket «κολοσσούς» (ονόματα δεν λέμε, οικογένειες δεν θίγουμε…) «δεξιούς κι αριστερούς»;;;;;  Ωιμέ! Ο Bossche δεν είναι ο ήρωάς μας (είναι όμως μια καλή και έγκυρη πηγή γνώσης), οπότε κλείνουμε τα μάτια στην προοπτική της συντριβής του κάτω απ’ το βάρος τέτοιων «γιγάντων» (της εξαπάτησης…).

Υπάρχουν διάφορα σημαντικά που θα μπορούσαν να μάθουν οι ενδιαφερόμενοι αν έκαναν τον κόπο να παρακολουθήσουν εδώ και μήνες τα λεγόμενά του. Κι ακόμα καλύτερα θα ήταν αν προχωρούσαν πίσω απ’ αυτά, μιας και ο Bossche είναι ένας υψηλότατου επιπέδου τεχνικός, δεν είναι όμως «πολιτικός» με τον τρόπο που εννοούμε τη λέξη. Εκλαϊκεύει όσο είναι δυνατόν, προειδοποιεί, κι ως εκεί. Όμως αφού το ανοποποιητικό σύστημα είναι το κυριότερο απ’ τα κύρια πεδία της τωρινής μάχης και μάλιστα το πιο «αόρατο», ακόμα και η περιγραφή (εκ μέρους του) του τι συμβαίνει εκεί είναι αρκετή για να εξοπλίσει την κριτική μας ανάλυση.

Να λοιπόν τι μπορεί να συμπεράνει κανείς μέσω ενός ειδικού που είναι υπόδειγμα της δι-επιστημονικότητας. Τα λέμε επιγραμματικά και κάπως αξιωματικά, εν όψει μελλοντικών αναλύσεων:

Α) Τα ζωϊκά χαρακτηριστικά (με την έννοια της ζωής: χρησιμοποιούμε αυτή τη λέξη στη θέση της λέξης βιολογικά επειδή είναι ναρκοθετημένη…) οποιουδήποτε έμβιου συνόλου (πείτε το κοινωνία, πληθυσμό, αγέλη, όπως θέλετε) ξεπερνούν κατά πολύ το άθροισμα των χαρακτηριστικών κάθε μέλους χωριστά. Το ζωϊκό σύνολο είναι περισσότερα και σημαντικότερα απ’ το 1+1+1+1+1+ … των όποιων μελών του. Ενώ, για παράδειγμα, κάθε μέλος έχει περιορισμένη διάρκεια ζωής, το είδος (το ανθρώπινο ας πούμε…) είναι αποτέλεσμα εκατομμυρίων χρόνων φυσικής εξέλιξης∙ είναι η ζωή επί εκατομμύρια χρόνων… Ενώ, άλλο παράδειγμα, κάθε μέλος έχει σχετικά περιορισμένη μνήμη, το είδος είναι η υλικότητα μιας εξελιγκτικής μνήμης που χάνεται στα βάθη των καιρών… Ενώ, τρίτο παράδειγμα, ο πανικός ενός μέλους μπορεί να είναι σωτήριος ή καταστροφικός γι’ αυτό το μέλος και μόνο, ο γενικός πανικός μέσα σ’ ένα σύνολο είναι καταστροφικός…

Β) Στη συσχέτιση μεταξύ τους τα ζωϊκά είδη (ας πούμε το ανθρώπινο είδος σε σχέση με τους ιούς), είτε πρόκειται για σχέση αντιπαλότητας είτε για σχέση συμβίωσης, ΔΕΝ στέκονται σαν αθροίσματα μελών. Στέκονται με τα συλλογικά χαρακτηριστικά τους, είτε αυτά είναι συνειδητά είτε όχι.

Γ) Η εννόηση των γενικών χαρακτηριστικών ως ατομικών είναι αναμφίβολα πολιτισμική διαδικασία. Και σαν τέτοια ανθρώπινο χαρακτηριστικό. Ο βαθμός εξατομίκευσης (αυτών των γενικών, των ζωϊκών χαρακτηριστικών του είδους) μπορεί να ποικίλει ανάλογα με τον πολιτισμό. Είναι όμως ο ύστερος καπιταλισμός, ο καπιταλισμός του 21ου αιώνα, του οποίου τα πιο δυναμικά αφεντικά εμπνέονται απ’ το «μετα-ανθρωπισμό», που επιβάλει μια εξατομίκευση τόσο διαλυτική ώστε να είναι εφικτή η ανασύνθεση του γενικού με μηχανικούς όρους.

Δ) Η καθολική ανασύνθεση των γενικών χαρακτηριστικών του (ανθρώπινου) είδους με μηχανικούς (δηλαδή: βιοτεχνολογικούς, πληροφορικούς, κλπ) όρους είναι το πιο πρόσφατο στάδιο μιας πορείας λίγων δεκαετιών. Που ξεκίνησε με τις γενετικές επεμβάσεις / μεταλλάξεις στα γενικά χαρακτηριστικά άλλων ειδών: φυτών, θηλαστικών, εντόμων, μικροβίων, ιών… Μ’ άλλα λόγια εμείς είμαστε το τέλος μιας τεχνο-επιστημονικής διαδρομής μηχανικής υπαγωγής και ελέγχου της ζωής∙ και η αρχή μιας καινούργιας.

Ε) Εκείνο που έχει ονομαστεί «ανοσοποιητικό σύστημα» (μαζί με άλλα δύο, το «νευρικό σύστημα» και το «αναπαραγωγικό σύστημα»…) είναι εδώ και καιρό οι κύριοι στόχοι αυτής της γενικευμένης μηχανικής υποκατάστασης / μεσολάβησης. Οι ιερείς του human plus το έχουν διακηρύξει εδώ και χρόνια: η φυσική εξέλιξη του ανθρώπινου είδους (προσέξτε: του είδους) δεν μπορεί πια να παρακολουθήσει την τεχνολογική (καπιταλιστική) εξέλιξη είπαν∙ έχει φάει τα ψωμιά της∙ οι μηχανές, το τεχνολογικό υπόβαθρο του 21ου αιώνα είναι ήδη «πολύ πιο μπροστά» απ’ τα ανθρώπινα φυσικά όρια∙ συνεπώς το είδος θα πρέπει να επαυξηθεί (και να επαυξάνεται διαρκώς) τεχνικά / μηχανολογικά. Διατυπωμένο με δικά μας λόγια: οι καπιταλιστικές μηχανές (τα αφεντικά τους, οι σχεδιαστές τους) πρέπει να δημιουργήσουν το (ανθρώπινο) είδος που αντιστοιχεί στις δικές τους προδιαγραφές. Προδιαγραφές λειτουργίας, κερδοφορίας, ελέγχου.

ΣΤ) Η επιβολή μιας ορισμένης εννόησης περί υγείας (άρα η επιβολή μιας ορισμένης εννόησης περί ανθρώπινων χαρακτηριστικών) τόσο «ατομικά» όσο και (οπωσδήποτε) σαν είδος που εικονογραφείται με: ποσοστά, λογιστική, διαγράμματα, συμπεριφορικά input και output∙ αλλά και «κανόνες», «παραβάσεις», «πρόστιμα», «απαγορεύσεις», «πιστοποιήσεις»… η επιβολή, λοιπόν, μιας εννόησης γενικών χαρακτηριστικών του είδους που θυμίζουν εφορία / αστυνομία, είναι αυτό που συμβαίνει ήδη. Πάνω στο τεχνικό άλμα της υποκατάστασης / αποικιοποίησης του φυσικού (ανοσοποιητικού) απ’ το τεχνικό / μηχανικό / βιοτεχνολογικό.

Ζ) Καθώς αυτή η εννόηση έχει αρχίσει ήδη να επιβάλλεται, είναι ορατή η κατεύθυνσή της αν καταφέρει να προχωρήσει απρόσκοπτα. Η σύμφυση βιολογιών και τεχνολογικών συστατικών του ανθρώπινου σώματος / πνεύματος / αισθήσεων κλπ θα ονομαστεί «νέος άνθρωπος». Όσοι / όσες (καταφέρουν, επιμείνουν να) μείνουν απ’ έξω θα θεωρούνται ένα είδος «υπανθρώπων»: μολυσματικών, ανεύθυνων, εν τέλει επικίνδυνων. Οι ασκήσεις πάνω σ’ αυτήν την «νέα κανονικότητα» προχωρούν μάλλον με επιτυχία. Κι όσοι υποστηρίζουν πως είναι ενάντια-στους-διαχωρισμούς χωρίς να πολεμούν την γεννήτριά τους απλά κοροϊδεύουν εαυτούς και αλλήλους…

Οδηγίες (2)

Τετάρτη 5 Γενάρη>> Ας έρθουμε όμως στα λεγόμενα του Bossche. Μεταφράζουμε ένα μέρος απ’ την συνέντευξή του:

(Λεπτό 5.15) … Θα εξηγήσω με απλό τρόπο. Ήταν ξεκάθαρο απ’ την αρχή ότι το είδος της ανοσίας που δουλεύει καλύτερα κατά του Sars-Cov-2 και των κορωνοϊών γενικά, θα έλεγα επιπλέον και κατά των ιών της γρίπης, είναι η έμφυτη (innate) ανοσία. Αυτό εξηγεί μια χαρά το γιατί όταν εμφανίστηκε αυτός ο ιός, σε πληθυσμούς που ήταν ανοσολογικά αμαθείς εφόσον δεν είχαν αντιμετωπίσει ποτέ αυτόν τον κορωνοϊό, παρόλα αυτά μόνο οι ευάλωτοι άνθρωποι αρρώστησαν. Η μεγάλη πλειονότητα, και σίγουρα όλοι όσοι είχαν καλή υγεία, δεν είχαν πρόβλημα, ούτε αρρώστησαν, ούτε νοσηλεύτηκαν. Αυτό δείχνει καθαρά ότι το έμφυτο ανοσοποιητικό σύστημά μας είναι αποτελεσματικό.

Αυτό που έχουν κάνει τώρα τα εμβόλια… εξ ορισμού προωθούν την προσαρμοστική (adaptive) ανοσία. Προσαρμοστική [ή επίκτητη] ονομάζεται η ανοσία που αποκτάμε όταν έρθουμε σε επαφή με το ζωντανό παθογόνο, ή με εμβόλιο. Μετά, λοιπόν, από διάφορους κύκλους (προσαρμοστικής) ανοσοποίησης, εκείνο που βλέπουμε τώρα είναι ότι στην πραγματικότητα ο ιός έχει αναπτύξει αντίσταση σ’ αυτά τα εμβολιαστικά αντισώματα. Με άλλα λόγια ο ιός απλά γελάει μ’ όλη αυτή την προσαρμοστική ανοσία που προσπαθούμε να επιφέρουμε για να προστατέψουμε τους πληθυσμούς. Οι πληθυσμοί είναι απροστάτευτοι απέναντι στον ιό, το ξέρουμε, εννοώ ότι αυτά τα εμβόλια δεν εμποδίζουν την μετάδοση, δεν μπορούν να εμποδίσουν την μόλυνση.

Συνεπώς εκείνο που συμβαίνει τώρα είναι μια ενδιαφέρουσα κατάσταση, όπου ο ιός έχει εμπλουτιστεί κατά κάποιον τρόπο απ’ όλη αυτή την τεχνητή ανοσία [παραλλαγή Ο], οπότε γυρνάμε ξανά σ’ εκείνο το σημείο όπου η ανοσολογική μας άμυνα εξαρτιέται απ’ την έμφυτη ανοσία μας, την οποία ξαναβρίσκει μπροστά του. Κι αυτός είναι κατά τη γνώμη μου ο λόγος, το ότι τώρα δηλαδή δρα η έμφυτη ανοσία μας, που η μετάλλαξη Ο είναι σχετικά ήπια. Όμως αυτό που έχει αλλάξει σε σχέση με την αρχική φάση, όταν είχαμε την παραλλαγή της Wuhan, είναι ότι αυτός ο ιός (ο Ο) είναι πια πολύ πιο μεταδοτικός σε σχέση με την αρχική παραλλαγή, της Wuhan.  

Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.

Οδηγίες (3)

Τετάρτη 5 Γενάρη>> Ερώτηση: Θέλω να σταθούμε εδώ. Βλέπουμε ότι όλο και περισσότεροι εμβολιασμένοι στην Αυστραλία… μεγάλος αριθμός ανθρώπων που υποτίθεται ότι είχαν αυτήν την προστασία μολύνονται απ’ αυτήν την καινούργια παραλλαγή. Οπότε αυτό είναι που λέτε; Ότι γίνονται εκτροφείο; Εννοείται πως αν έχεις εμβολιαστεί είναι περισσότερο πιθανό να κολλήσεις τη νέα παραλλαγή; Πώς δουλεύει αυτό;

Απάντηση: Είναι πολύ εύκολο να το καταλάβει κάποιος. Κάθε είδους εμπόδιο που συναντάει ο ιός προφανώς τον φρενάρει. Αλλά οι ιοί μεταλλάσσονται, και αυτός ο κορωνοϊός μεταλλάσσεται συνέχεια, οπότε σε κάθε πολλαπλασιασμό του δημιουργείται ένας μεγάλος αριθμός μεταλλάξεων, που έχουν κάθε είδους διαφορετικό χαρακτηριστικό. Κάποιες απ’ αυτές θα έχουν το χαρακτηριστικό της μεγαλύτερης μεταδοτικότητας, πράγμα που σημαίνει ότι μπορούν να ξεπεράσουν την ανοσοπίεση του πληθυσμού, που έχει ανοσοποιηθεί μ’ αυτά τα εμβόλια. Η αρχική παραλλαγή, της Wuhan, δυσκολεύεται να ξεπεράσει αυτήν την ανοσοπίεση. Αλλά αυτό δεν είναι πρόβλημα για τον ιό, γιατί έχει μια καλή εφεδρεία παραλλαγών πιο μολυσματικών, πιο μεταδοτικών, που σε κανονικές συνθήκες δεν έχουν ανταγωνιστικό πλεονέκτημα απέναντι στην αρχική, στην μητρική εκδοχή. Όταν, λοιπόν αυτή η αρχική παραλλαγή αρχίσει να συναντάει δυσκολίες, όταν συναντάει αυτά τα εμπόδια στην αναπαραγωγή της, τότε οι πιο μεταδοτικές παραλλαγές αποκτούν ανταγωνιστικό πλεονέκτημα στην αναπαραγωγή. Κι αυτό γίνεται όπως φαντάζεσθε: η πιο αποτελεσματική παραλλαγή μολύνει ένα άτομο που είναι εμβολιασμένο αλλά τα εμβολιαστικά αντισώματα δεν της δημιουργούν πρόβλημα, δεν την εμποδίζουν, οπότε μεταδίδεται σ’ ένα άλλο άτομο επίσης εμβολιασμένο, και σ’ ένα τρίτο εμβολιασμένο, κ.ο.κ. Ο μαζικός εμβολιασμός έχει δημιουργήσει το υπόβαθρο ώστε να κυκλοφορήσει εύκολα μια τέτοια παραλλαγή, ένα υπόβαθρο που είναι ευνοϊκό γι’ αυτήν.

Έτσι τελικά εμπλουτίζεται ο ιικός πληθυσμός με πιο μεταδοτικές παραλλαγές. Πρακτικά αυτό σημαίνει ότι οι πιο μεταδοτικές παραλλαγές κυριαρχούν. Κι αυτό είναι προβληματικό. Είχαμε την παραλλαγή της Wuhan, ύστερα την Α, την Β, την Γ, την Δ, και μόλις κυριάρχησε η Δ εμφανίστηκε η Ο. Ο κοινός παρανομαστής όλων αυτών των παραλλαγών είναι η εξέλιξη, η ανάπτυξη της μεταδοτικότητας, από παραλλαγή σε παραλλαγή. Η μολυσματικότητα μεγαλώνει. Η Δ ήταν πιο μολυσματική απ’ τις προηγούμενες, η Ο είναι ασύγκριτη. Κι αυτό οφείλεται στην γενικευμένη προστασία των πληθυσμών με εμβολιαστικά αντισώματα που μπορούσαν να ασκήσουν ανοσοπίεση στην αρχική εκδοχή, αλλά δεν εμπόδιζαν την μετάδοση. Ο ιός κυκλοφορούσε, πολλαπλασιαζόταν, μεταλλασσόταν. Και ακολουθεί τον δρόμο της φυσικής επιλογής. Ξέρετε, αυτό είναι ένας Δαρβινικός νόμος, που είναι βασικός στην εξελιγκτική βιολογία.

Οδηγίες (4)

Τετάρτη 5 Γενάρη>> Ερώτηση: Ωραία. Αν δεν παρεξηγώ, σημαίνει αυτό ότι τα εμβόλια προκαλούν μια υποδεέστερη ανοσολογική ανταπόκριση, ότι χαμηλώνουν την ανοσία στα άτομα που εμβολιάζονται;

Απάντηση: Κατ’ αρχήν οι εμβολιασμένοι ασκούν ανοσοπίεση που όπως είπα γίνεται το εύφορο έδαφος για την ανάπτυξη πιο μεταδοτικών παραλλαγών…

Πέρα απ’ αυτό έχω διατυπώσει μια υπόθεση εργασίας που μας βοηθάει να εξηγήσουμε τις παρατηρήσεις που έχουν γίνει στη διάρκεια της πανδημίας. Κι αυτή η υπόθεση είναι ότι τα εμβολιαστικά αντισώματα, για όσο καιρό «δένονται» πάνω στον ιό (κάτι που να θυμίσω συμβαίνει όλο και λιγότερο πια, με την Ο), αυτά τα αντισώματα λοιπόν, που είναι εξειδικευμένα, είναι σχεδιασμένα κατά της spike πρωτεϊνης της αρχικής εκδοχής και έχουν μια ισχυρή προτίμηση γι’ αυτό το συγκεκριμένο σημείο του ιού, δένονται λοιπόν σ’ αυτό το σημείο καλύτερα απ’ ότι τα αντισώματα του έμφυτου ανοσοποιητικού μας.

Τι είναι, τώρα, αυτά τα έμφυτα αντισώματα; Είναι αντισώματα που έχουμε απ’ την στιγμή της γέννησής μας που δεν έχουν προκύψει σαν αποτέλεσμα κάποιας μόλυνσης ή κάποιου εμβολιασμού, αλλά έχουν αναπτυχθεί σαν μέρος της εξέλιξής μας, σαν είδος.

Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.

Οδηγίες (5)

Τετάρτη 5 Γενάρη>> Είναι ξεκάθαρο (και επ’ αυτού η ιολογία και η ανοσολογία, σαν οι κατ’ εξοχήν αρμόδιοι επιστημονικοί κλάδοι, δεν έχουν δεύτερη άποψη) πως τα επίκτητα αντισώματα είναι κατ’ αρχήν μέρος της κανονικής λειτουργίας του φυσικού ανοσοποιητικού συστήματος∙ ότι τα επίκτητα αντισώματα που προκαλούνται μέσω των κανονικών εμβολίων είναι λειτουργικά ΜΟΝΟΝ όταν δημιουργούνται ΠΡΙΝ την εμφάνιση ενός ιού-εύκολου-στις-μεταλλάξεις, πριν δηλαδή ο οργανισμός δημιουργήσει την δική του φυσική επίκτητη ανοσοποίηση (τα «παιδικά» εμβόλια δεν γίνονται εν μέσω επιδημιών!)∙ και πως οποιαδήποτε προσπάθεια τεχνητής ανοσοποίησης, ειδικά μάλιστα μέσω γενετικής μόλυνσης / εκτροπής της κανονικής λειτουργίας των ανθρώπινων κυττάρων (όπως αυτή που προκαλείται μέσω των mRNA πλατφορμών γενετικής μηχανικής), όταν ο ιός έχει ήδη εξαπλωθεί σημαντικά, είναι ευθέως ανταγωνιστική με το φυσικό ανοσοποιητικό σύστημα, το εμποδίζει να λειτουργήσει σωστά, το καταστέλλει!

Διότι όταν ένας ιός έχει ήδη εξαπλωθεί σημαντικά (κι αυτή είναι η περίπτωση του Sars-Cov-2 την στιγμή που ξεκίνησε ο μαζικός πλατφορμιασμός…) η φυσική ανοσία λειτουργεί ήδη, όχι αναγκαστικά στην μικροκλίμακα του κάθε ατόμου χωριστά, αλλά σίγουρα στο σύνολο του πλήθους, εννοημένου σαν είδους. Έχει αρχίσει να λειτουργεί είτε σαν έμφυτο ανοσοποιητικό σύστημα, αναγνωρίζοντας δηλαδή την «γενικότητα» των χαρακτηριστικών του ιού και αντιμετωπίζοντάς τον (: είναι τα εκατοντάδες εκατομμύρια εκείνων που προβοκατόρικα ονομάστηκαν «ασυμπτωματικοί» οι οποίοι, όπως απέδειξε η κινέζικη έρευνα στις αρχές του καλοκαιριού του 2020, η μεγαλύτερη ever, ΔΕΝ μεταδίδουν τον ιό…) είτε σαν έμφυτο ανοσοποιητικό σύστημα plus φυσικά επίκτητα αντισώματα, που σκοτώνουν τον ιό περιορίζοντας την μετάδοσή του.

Η εκ των υστέρων μαζική γενετική παρέμβαση ΔΕΝ ενισχύει αυτές τις φυσικές λειτουργίες.

Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.

Μια μικρή δόση Ο

Δευτέρα 3 Γενάρη>> Εκείνο που κάπως γενικόλογα το είδος μας αποκαλεί «φύση», στην ολότητά του, δεν έχει συναισθήματα. Η «φύση» καθ’ αυτή δεν μπορεί να είναι εκδικητική. Έτσι δεν μπορούμε να πούμε ότι η Ο είναι η εκδίκηση της φύσης απέναντι στις φαρμακομαφίες! Κάποιοι, επιστήμονες και «ειδικοί», το λένε διαφορετικά: η Ο είναι το εμβόλιο που δεν κατάφεραν να φτιάξουν οι φαρμακοβιομηχανίες (είπε ένας διευθυντής καρδιολογίας απ’ τις ηπα) εννοώντας ότι αυτή η εξαιρετικά ήπια εκδοχή που παρακάμπτει τα «κατασκευασμένα αντισώματα» των πλατφορμών δίνοντας προτεραιότητα, ξανά, στο έμφυτο ανοσοποιητικό σύστημα του είδους μας επιτρέπει την δημιουργία όχι μόνο της ατομικής ανοσίας αλλά και της ανοσίας πλήθους. Οι φαρμακομαφιόζοι και οι γενετιστές λακέδες τους, απέναντι σ’ αυτό το ζητούμενο, το μόνο που έχουν να επιδείξουν είναι θάνατος (απ’ τις παρανέργειες), σακατέματα, δυστυχία – και overdose!

Αλλά στα μέρη μας συμβαίνει το ανάποδο: η Ο θεωρείται «απόδειξη κινδύνου»!!! Φαίνεται πως η προπαγάνδα έχει ποτίσει τόσο πολύ τα μυαλά ώστε η Ο (και η ευκολία με την οποία «καταμετρείται» απ’ τα τεστ…) μέσω της δημαγωγίας, προκαλεί έναν χωρίς προηγούμενο μαζικό πανικό! Το «κρουσματόμετρο» έχει πάρει ψευτοφωτιά, αλλά οι υποτελείς νομίζουν ότι καίγεται το σύμπαν! Περιμένουν υπομονετικά σε ουρές, πληρώνουν έναν σκασμό λεφτά (για τα υποτιθέμενα «αξιόπιστα μοριακά»), τεστάρονται κάθε τρεις και λίγο με τα φτηνά self test μόλις συναχωθούν ή μόλις ανταλλάξουν ένα βλέμμα με κάποιον «θετικό», κυνηγάνε την ουρά τους… Έχει πάθει ανήκεστη ηθική, διανοητική και συναισθηματική βλάβη αυτό το τμήμα του πληθυσμού; Δεν θα ξεπεράσουν ποτέ τους φόβους με τους οποίους έχουν ποτιστεί; Δεν ξέρουμε.

Ξέρουμε όμως ότι τέλειωσε μαζί με την προηγούμενη χρονιά η …. «αξιοπιστία» των PCR!!! Των «μοριακών». Τα θρυλικά αμερικανικά cdc είχαν εκδώσει απ’ το περασμένο καλοκαίρι «έκτακτη προειδοποίηση» ότι τα συγκεκριμένα τεστ ΔΕΝ μπορούν να ξεχωρίσουν τα ίχνη του τσαχπίνη απ’ τα ίχνη των ιών γρίπης! Καλώντας τα (αμερικανικά) διαγνωστικά εργαστήρια να χρησιμοποιούν απ’ τις αρχές του 2022 άλλες διαγνωστικές μεθόδους (των οποίων τα χαρακτηριστικά, τις προδιαγραφές και την πραγματική αξιοπιστία δεν γνωρίζουμε ακόμα). Με δυο λόγια, αναδρομικά, μετά από 1,5 χρόνο, τα cdc παραδέχτηκαν πως τα «αποτελέσματα θετικότητας» στον τσαχπίνη που έβγαιναν (και στα μέρη μας εξακολουθούν να βγαίνουν) με την μέθοδο που «πούλησε» εκείνο το κάθαρμα, ο Drosten, ήταν εντελώς ψεύτικα!!! Άγνωστο τι μέρος των ρινικών και των φαρυγγικών «δειγμάτων» είχαν όχι τον τσαχπίνη αλλά κάποιον απ’ τους ιούς της γρίπης!!! Σίγουρα καθόλου μικρό! Σίγουρα η γρίπη δεν εξαφανίστηκε ποτέ όπως έλεγαν οι δημαγωγοί. Απλά βαφτιζόταν «Sars-Cov-2», επειδή «έτσι έλεγε το τεστ»… Δηλαδή η σκόπιμα λαθεμένη χρήση του… Δηλαδή οι μεθοδεύσεις του συμπλέγματος…

Δεν θα παρασυρθούμε να πούμε που θα έπρεπε να βάλουν τα «κρουσματόμετρα» όλοι οι λακέδες του συμπλέγματος αλλά και όλοι οι ανόητοι που αρνήθηκαν στους εαυτούς τους και στο κοινωνικό σύνολο τον κόπο να ψάξουν και να μάθουν τι ακριβώς είναι τα PCR και ποια είναι η σωστή χρήση τους… Όχι, δεν θα παρασυρθούμε – δεν θα παρασυρθούμε – δεν θα παρασυρθούμε! Κι αυτό επειδή τα ψέματα, οι φόβοι, οι στερήσεις (ατομικές και μαζικές «καραντίνες»…), η αγωνία δεκάδων εκατομμυρίων πρωτοκοσμικών, η ψυχοσυναισθηματική πίεση, η επιδείνωση της υγείας εξαιτίας της αυθυποβολής «ωωωω, έχω covid!», έχουν ποτίσει τόσο τους ίδιους / τις ίδιες όσο και την πλειοψηφική αντίληψη περί υγείας, αρρώστιας, θεραπείας…

Προσθέστε σ’ αυτά τα τερατώδη και καθόλου τυχαία ψέματα περί «θετικότητας» τον τρόπο που τα κρουσματόμετρα νομιμοποίησαν την κοινή δεξαμενή θανάτων που έχουν αποδοθεί στον τσαχπίνη….

Σκλαβιά: αυτή είναι η κατάσταση∙ και ήταν φανερή απ’ την αρχή…

Once upon a time

Δευτέρα 3 Γενάρη>> Πριν δυο χρόνια τέτοιες μέρες ξεκινούσε κάπου μακριά, σε μέρη εξωτικά, εκείνο που αποδείχθηκε στη συνέχεια η πιο γρήγορη και βίαιη επιχείρηση καπιταλιστικής αναδιάρθρωσης ever – ειδικά στον δυτικό κόσμο. Όποιος είχε ήδη υπόψη του την σημασία των «μεταδοτικών ασθενειών» για την επιβολή ενός απ’ τα βασικά σκέλη της 4ης βιομηχανικής επανάστασης (απ’ την πρώτη δεκαετία του 21ου αιώνα: «γρίπη των πτηνών» και ύστερα «γρίπη των χοίρων») μπορούσε να δει τις επόμενες μέρες και βδομάδες των αρχών του 2020 το «κακό με δρασκελιές να πλησιάζει». Η ταυτόχρονη, σε «πραγματικό χρόνο» σύγκριση όσων γίνονταν με κέντρο τις επαρχίες Wuhan και Hubei και εκείνων που γράφονταν στις δυτικές ναυαρχίδες δημαγωγίας υποδείκνυε χωρίς περιθώρια παρερμηνειών τεχνικές της εξουσίας, δηλαδή «πολιτική», πολύ μακρύτερα και πολύ βαθύτερα απ’ ότι ένα, έστω σοβαρό, «ζήτημα υγείας». Δεν θα μπορούσε να είναι διαφορετικά στον 21ο αιώνα… Όμως η ένταση των δυτικών μηντιακών ψεμμάτων ήταν τέτοια που παρέπεμπε σε πολεμικές τακτικές∙ στον 4ο παγκόσμιο πόλεμο. Δεν θα μπορούσε να είναι διαφορετικά…  Έτσι ώστε το Sarajevo / αόρατες πόλεις για το καλό του και το κακό του, να μπει τέτοιες μέρες πριν 2 χρόνια σε «κατάσταση συναγερμού αντιπληροφόρησης και εργατικής κριτικής» πολύ πριν οι κοιμισμένοι υποτελείς (στα μέρη μας κι εκτός) «αφυπνιστούν» βίαια απ’ τα αφεντικά, μόνο και μόνο για να αρχίζουν την μακριά υπνοβασία τους. Τι κρίμα, τι κρίμα, τι κρίμα: το να γνωρίζεις έγκαιρα σήμαινε ότι δεν χωράς πουθενά…

Όταν το «κακό» πέρασε απ’ το δακτυλοδεικτούμενο κινεζικό έδαφος / καθεστώς σε ευρωπαϊκές επικράτειες, τα δυτικά αφεντικά ήξεραν (όχι όμως και οι ακόμα κοιμισμένοι υπήκοοι) ότι δεν πρόκειται για κάτι αληθινά επικίνδυνο. Οι κινέζοι ειδικοί και το κράτος τους είχαν μιλήσει ήδη πολύ αναλυτικά, και δεν είχαν κρύψει τίποτα… Είχαν ήδη εξηγήσει ότι ο ιός καταβάλει τους ήδη καταβεβλημένους, λόγω ηλικίας και προηγούμενων παθήσεων∙ ότι οι υπόλοιποι περνάνε την ίωση είτε χωρίς καν συμπτώματα είτε με ελαφριά∙ ότι διαχειρίστηκαν πετυχημένα όλες αυτές τις ήπιες έως μέτριες περιπτώσεις με παραδοσιακή κινέζικη ιατρική∙ και ότι το πρώτο πράγμα που θα έπρεπε να γίνει ήταν να προφυλαχτεί το υγιειονομικό προσωπικό, όχι επειδή θα πέθαινε, αλλά επειδή οι έστω και ελαφρά άρρωστοι θα έπαιρναν αναρρωτική άδεια, μειώνοντας έτσι τις δυνατότητες φροντίδας (γενικά και ειδικά) στα νοσοκομεία. Το ίδιο το κινέζικο καθεστώς είχε αντιμετωπίσει αυτό το πρόβλημα μεταθέτοντας στη Wuhan 10.000 στρατιωτικούς γιατρούς∙ ποιο δυτικό κράτος όμως θα μπορούσε να κάνει κάτι ανάλογο;

Όμως όχι: μετά από 2 αποτυχημένες προσπάθειες το 2004-2005 και το 2009 δινόταν επιτέλους η ευκαιρία στο δυτικό βιο-πληροφορικο-ασφαλίτικο σύμπλεγμα να «δανειστεί» συγκεκριμένες όψεις της κινεζικής «αντιμετώπισης-του-κακού», μόνο μερικές, κατάλληλα επιλεγμένες, για να κάνει τα πολυπόθητα από καιρό πραξικοπήματά του. Αυτό που χρειαζόταν ήταν η κατάλληλη σκηνοθεσία: ένα Bergamo! O έμπειρος ολλανδός κομμουνιστής Kees van der Pijl ήταν απ’ τους ελάχιστους που κατάλαβαν με οξυδέρκεια τι βρισκόταν σε εξέλιξη. Νωρίς νωρίς, στα τέλη Απρίλη του 2020, με την πολυσέλιδη ανάλυσή του Health Emergency or Seizure of Power? The Political Economy of Covid-19 έβαζε τα πράγματα στη θέση τους με μεγάλη ακρίβεια. Αλλά ποιος θα καθόταν να ακούσει έναν «κόκκινο» 75χρονο σε καιρούς και σε κοινωνίες όπου ο αντι-καπιταλισμός έχει ξεπέσει σε ψόφια πόζα και οι θεότητες λέγονται υγιεινισμός και οππορτουνισμός;

Αφού το κινεζικό καθεστώς «δάνεισε», θέλοντας και μη, στα δυτικά αφεντικά το πιο δευτερεύον αλλά εντυπωσιακό στοιχείο της «αντιμετώπισης του κακού» απ’ την μεριά του, τις καθολικές απαγορεύσεις δηλαδή, έπαψε να απασχολεί… Απ’ τον Απρίλη του 2020 και μετά, όταν το ζήτημα «φονιάς ιός / Αρμαγεδώνας!» είχε τελειώσει στην κίνα κι όταν, λίγο αργότερα, τις μέρες που στις δυτικές κοινωνίες «όλα τα πλάκωνε η υγιειονομική φοβέρα» οι νεολαίοι της Wuhan ξεσάλωναν παρτάροντας, οι μόνοι δυτικοί λόγοι-για-αυτόν τον ασιάτη rival ήταν για να του χρεωθεί η αστική ευθύνη (να στοιχειοθετηθεί δηλαδή η απαίτηση τεράστιων αποζημιώσεων…) για την «διασπορά – όχι ψεμάτων αλλά – του ιού». Κι εκεί όμως το πράγμα τσάκισε: τις επικίνδυνες gain-of-function γενετικές έρευνες / μεταλλάξεις κορωνοϊών για στρατιωτική χρήση στο ινστιτούτο της Wuhan τις είχαν οργανώσει και χρηματοδοτήσει αμερικάνοι, με επικεφαλής τον «στρατηγό» Fauci – δεν χρειάζεται λοιπόν ξύσιμο των πληγών… Ας το κουκουλώσουμε κάπως…

Κι έτσι η μάχη (ή μήπως η διαρκής άσκηση;) με τίτλο «Πεκίνο vs Sars-Cov-2» έπαψε να κόβει εισιτήρια στο δυτικό κοινό. Κακό της κεφαλής του! Τώρα, δυο χρόνια μετά, η «υγιειονομική» πολιτική της κινεζικής εξουσίας, εγγεγραμμένη πάντα εκεί που ήταν εξ’ αρχής (όπως, άλλωστε, και η παρακμιακή δυτική «υγιειονομική» πολιτική), στον 4ο παγκόσμιο πόλεμο, ετοιμάζεται για μια ακόμα ενδιαφέρουσα αναβάθμιση∙ ενόσω οι δυτικοί υπήκοοι βουλιάζουν στη λάσπη των δαιμόνων του «δικού τους» καπιταλισμού και της «δικής τους» αναδιάρθρωσης. Βουλιάζουμε πιο σωστά: τύποι σαν τον van der Pijl επισκιάζονται πάντα από τύπους σαν την von der Leyen….