Το ποτό των υποτελών

Δευτέρα 30 Μάη>> Αν βρεθείτε, πάντως, στη Νέα Υόρκη, στο μετρό, θα δείτε την πρόταση για την ντρόγκα των φτωχών:

Θα πείτε βέβαια: αν μια απαγορευτική πολιτική είναι καταδικασμένη σε αποτυχία (και είναι…) τότε ας προσπαθήσει τουλάχιστον ο δημοκρατικός δήμαρχος να δώσει οδηγίες για “ασφαλή χρήση”… Πράγματι. Μόνο που το fentanyl επιβλήθηκε σε μεγάλα τμήματα της αμερικανικής κοινωνίας από φαρμακομαφίες∙ συνταγογραφούνταν και προωθούνταν συστηματικά σαν ένα απλό ισχυρό αναλγητικό, μόνο για να αποδειχθεί ότι είναι βαριά εθιστικό∙ είναι οπιοειδές 100 φορές πιο δυνατό απ’ την μορφίνη και 50 φορές πιο δυνατό απ’ την ηρωίνη∙ δημιούργησε κυριολεκτικά απ’ το πουθενά μια (μαύρη) αγορά με ό,τι αυτό σημαίνει για την οικονομία του εγκλήματος∙ και μόνο το 2021 προκάλεσε στις ηπα πάνω από 105.000 θανάτους από overdose, ενώ οι συνολικοί θάνατοι υπολογίζονται σε πάνω από 700.000 την τελευταία δεκαετία.

Με δυο λόγια το fentanyl είναι η πιο πρόσφατη, κραυγαλέα και αναγνωρισμένη “φαρμακευτική επιτυχία” με κριτήρια μαφίας και οργανωμένου εγκλήματος. Οι οδηγίες για “ασφαλή χρήση” μπορεί να έχουν ή να μην έχουν αποτέλεσμα… αλλά με το οργανωμένο έγκλημα των φαρμακομαφιών τι θα γίνει;

Έλα ντε…

Η πειρατεία είναι δίκοπο μαχαίρι!

Έτσι που τα φέρνει η ζωή (;) μπορεί ο ρημαδοΚούλης να μπλοκάρει με τις αγαπημένες ιστορικές του παρομοιώσεις (κατά των ιρανών / περσών). Για να προλάβει το κακό η ασταμάτητη μηχανή προτείνει κάτι απ’ την αποθήκη: ναυμαχία της Σαλαμίνας! Υπάρχει και προηγούμενο άλλωστε, απ’ το φαιορόζ 2015, οπότε δεν κινδυνεύει απ’ την (ας πούμε) αντιπολίτευση…

Δευτέρα 30 Μάη>> Δεν είναι η πρώτη φορά που το κάνουν. Αλλά θα πει κάποιος: εδώ έχουν κάνει όπλο το νομισμά τους, θα δυσκολεύονταν να χρησιμοποιήσουν σαν πειρατικά τα πολεμικά τους; Τον Αύγουστο του 2020 ο u.s. navy απήγαγε 4 τάνκερ που μετέφεραν ιρανικό πετρέλαιο στο Καράκας, τα οδήγησε σε αμερικανικό λιμάνι, και έκλεψε το φορτίο. (Τα δύο τάνκερ ήταν «ελληνικών συμφερόντων», οπότε επιστράφηκαν στους ιδιοκτήτες τους…)

Όμως η πρόσφατη απαγωγή του υπό ιρανική σημαία τάνκερ κοντά στο Ταίναρο ήταν αναβάθμιση της αμερικανικής τακτικής. Πρώτον επειδή έγινε από την ελληνική (και όχι την αμερικανική) ακτοφυλακή. Δεύτερον επειδή αξιοποιήθηκε το γεγονός ότι το τάνκερ βρέθηκε σε ανάγκη λόγω μηχανικών προβλημάτων και κακοκαιρίας, πράγμα που είναι εχθρικό με την ηθική του S.O.S. Και τρίτον επειδή η κλοπή του φορτίου και η μεταφόρτωσή του (σε ελληνικής πλοιοκτησίας τάνκερ, όνομα: Ice Tanker, εταιρεία: Dynacom Tankers, ιδιοκτήτης: Προκοπίου, σημαία: λιβερίας..) για να μεταφερθεί … στο μακρινό Τέξας δείχνει ιδιάζουσα δολιότητα και θρασύτητα: κάποιοι (ο έλληνας εφοπλιστής…) θα βγάλουν και λεφτά απ’ αυτήν την ιστορία!

Αυτά ξεκίνησαν στις 19 Μάη. Πώς θα μπορούσαν να περάσουν απαρατήρητα τόσο απ’ την Τεχεράνη όσο και απ’ την Μόσχα και άλλους; Και πως το νο 1 εθνικό κεφάλαιο θα μπορούσε να αισθάνεται ασφαλές όταν συμμετέχει είτε με την μορφή του κράτους του είτε με την μορφή των επιχειρηματιών του σε επιθετικές ενέργειες;


Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.

Το κακό παραμονεύει! (2)

Δευτέρα 23 Μάη>> Αυτό επάνω δεν είναι καινούργιο, δεν είναι ούτε παλιό. Είναι ένα b&g απ’ το cyborg νο 15. Τον μακρινό Ιούνη του 2019 – pro covid…. Και τι λέει; Το αναπαράγουμε (επειδή η φωτογραφία μπορεί να είναι δυσανάγνωστη):

Ο εξολοθρευτής ο αναμενόμενος… Έχει ονομαστεί Candida auris. Είναι ένας απλός μύκητας. Και σκοτώνει! Έχει σκοτώσει τους μισούς (ανθρώπους) που τον κόλλησαν το αργότερο μέσα σε 3 μήνες: τα υπάρχοντα αντι-μυκητιακά και λοιπά φάρμακα δεν μπορούν να τον κουμαντάρουν…

Το πρώτο του θύμα ήταν μια 70χρονη γιαπωνέζα, σε νοσοκομείο του Τόκιο, το 2009. Από τότε δεν έπαψε να φυτρώνει παντού. Τα τελευταία 5 χρόνια εντοπίστηκε σ’ ένα νοσοκομείο στην ισπανία, μια μονάδα νεογνών στη βενεζουέλα, βρέθηκε στην ινδία, στο πακιστάν και στη νότια αφρική∙ και τον Ιούνη του 2016 κτύπησε πενήντα φορές ένα ιατρικό κέντρο στην αγγλία, αναγκάζοντας την διοίκησή του να το κλείσει για 11 μέρες. Τώρα πια βρίσκεται παντού: στον καναδά, στις ηπα, στη γαλλία, στη ρωσία, στην αυστραλία… Πολλοί είναι ξενιστές του μύκητα χωρίς να το ξέρουν, αφού δεν εμφανίζουν συμπτώματα αμέσως.

Παρότι η εξάπλωσή του μοιάζει με ταξιδιωτικό ρεπορτάζ, ο Candida auris δεν «ξεκίνησε από κάπου και εξαπλώθηκε» – όπως ήταν η αρχική ιδέα. Η ανάλυση του γενετικού υλικού του έδειξε ότι έχει πανάρχαια καταγωγή: αποτελεί επιθετική και ανθεκτική μετάλλαξη διάφορων άκακων παλιότερων εκδοχών, που έγινε ταυτόχρονα (με την «ιστορική έννοια») τουλάχιστον σε 4 διαφορετικά μέρη του κόσμου.

Τι ήταν που τσίτωσε τον αρχαίο καλοκάγαθο Candida auris κάνοντάς τον φονιά; Είναι άγνωστο. Ο γερμανός μικροβιολόγος Jacques Meis υποστηρίζει ότι όπως συμβαίνει και στην «άγρια» μετάλλαξη διάφορων ιών, έτσι και ο μεταλλαγμένος Candida auris είναι αποτέλεσμα της επί δεκαετίες μαζικής χρήσης αντιβιοτικών∙ εν προκειμένω στις αγροτικές και ζωϊκές καλλιέργιες.

Το επιπλέον πρόβλημα είναι ότι κανείς δεν ξέρει πόσα «γενετικά φυτίλια» τέτοιου μικρού μεγέθους έχουν πυροδοτηθεί ήδη∙ μόνο όταν αρχίζουν οι «εκρήξεις» γίνονται αντιληπτά… Αλλά δεν πρέπει να ανησυχούμε: στον καπιταλισμό δεν υπάρχουν αδιέξοδα…

Αυτά γράφονταν πριν σχεδόν 3 χρόνια (1 έτος p.c.) και όντως ο καπιταλισμός δεν είχε αδιέξοδα τότε, όπως δεν έχει ούτε τώρα. Αυτός ο μύκητας μπορεί να αξιοποιηθεί. Πώς; Αφού τα νοσοκομεία (το διαμάντι του μαζικού, φορντικού συστήματος υγείας…) είναι το αγαπημένο εκτροφείο του, ο μύκητας εμπνέει το πρόταγμα: μακριά απ’ τα νοσοκομεία∙ θα πάτε για να βρείτε την υγειά σας και θα σας σκοτώσω (ο αλήτης)!


Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.

Συμβουλές επιβίωσης

Δευτέρα 16 Μάη>> Όταν ένας αμερικανικός ογκόλιθος της δημαγωγίας σαν την καθεστωτική washington post δίνει συμβουλές (διαχείρισης της φτώχιας…) εμείς του πάτου πρέπει να ακούμε: Προς τους νέους (ή τους λιγότερο νέους): Έξω κυκλοφορεί ένα ανθρωποφάγο θηρίο. Λέγεται πληθωρισμός. Γι’ αυτό καθίστε με την μαμά και τον μπαμπά∙ κάπως θα σας νταντέψουν.

Αυτή είναι η πιο πρόσφατη οδηγία του σε αναδιάρθρωση (αμερικανικού και όχι μόνο) καπιταλισμού: με τους πραγματικούς (όχι τους ονομαστικούς…) μισθούς στο γκρεμό, την κοινωνική σας αναπαραγωγή αναθέστε την, οπωσδήποτε εν μέρει, στην οικογένεια. Μπορεί να έχει λίγο παραπάνω γκρίνια, λίγο παραπάνω ζόρια, αλλά μας συμφέρει (σαν αφεντικά).

Καταλαβαίνετε εδώ αυτό που καταλαβαίνουμε κι εμείς; Μια αναδίπλωση της πολιτικής οικονομίας του καπιταλισμού, μέσα σε πολλές άλλες παρόμοιες και μαζί μ’ αυτές, απ’ τον άλλοτε «ουρανό της ελευθερίας και της καταναλωτικής αυτοπραγμάτωσης» στις λάσπες της σπάνης, της πειθαρχίας και της μιζέριας; Καταλαβαίνετε ότι η υπερσυσσώρευση των αφεντικών δηλαδή η υπερεκμετάλλευση της εργασίας και η υπεραπόσπαση υπεραξίας που δυσκολεύεται όλο και περισσότερο να πραγματοποιηθεί πλήρως στην αγορά (μην μας ρωτήσετε τι είναι η «πραγματοποίηση της υπεραξίας», αυτά είναι βασικά!) οδηγεί απ’ την μια σε ορέξεις για ακόμα-μεγαλύτερη-«δημιουργική»-καταστροφή (…) κι απ’ την άλλη σε συμπίεση (και εντατικότερο έλεγχο / αυτοπεριορισμό) του κοινωνικού εργοστάσιου και ειδικά της σύγχρονης εργατικής τάξης; (Της ποιας;)

Αν το καταλαβαίνετε αυτό, τότε δεν μπορεί παρά να καταλαβαίνετε και το άλλο: πόσες ομοιότητες έχουν οι περιορισμοί λόγω «ενεργειακής κρίσης» με τους περιορισμούς λόγω «υγιειονομικής κρίσης»; Πόσο στρώσιμο του εδάφους και άνοιγμα του δρόμου ήταν η (χρονικά) πρώτη «κρίση», η πολύπλευρη κοινωνική καταστροφή της προηγούμενης διετίας;

Viva Ursula!

Δευτέρα 16 Μάη>> Όλες οι ευρωπαϊκές εταιρείες που εμπορεύονται ρωσικό γκάζι (εκτός απ’ τις πολωνικές και τις βουλγάρικες…) συμφώνησαν στον μηχανισμό πληρωμής που πρότεινε η Μόσχα. Και συνεχίζουν τις δουλειές τους. Τι άλλο θα μπορούσαν να κάνουν αν δεν αγόραζαν γκάζι; Θα αγόραζαν και θα πουλούσαν κάστανα, με φουφούδες στις διαστραυρώσεις; Όχι. Παρεπιπτόντως το ότι μ’ αυτόν τον τρόπο «χρηματοδοτούν τον πόλεμο του Putin» ή (το λιγότερο φωναχτό) ότι «ενισχύουν το ρωσικό νόμισμα», πάνε στην άκρη…

Οι πολιτικές βιτρίνες των περισσότερων ευρωπαϊκών κρατών είχαν όμως προτάξει τα στήθια τους, εκτόξευαν πύρινα «ποτέ το ρούβλι!» και έδειχναν διατεθειμένες ακόμα και να οδηγήσουν τους πληθυσμούς τους, σαν άλλοι Μωϋσήδες, στη ζεστή-από-φυσικού της υποσαχάρια Αφρική παρά να «υποκύψουν στους εκβιασμούς του Putin»! Ήταν μια γενναία κωμική στάση, αντάξια ενός αναγνωρισμένου κλόουν όπως αυτός του Κιέβου, που γινόταν ξεκαρδιστική απ’ το γεγονός ότι ήξεραν πολύ καλά τι θα κάνουν οι εθνικοί γκαζο-προμηθευτές τους όταν αυτοί, πάνω στο σανίδι, έσκιζαν τις πλεξούδες τους… Θίασος!

Δυστυχώς σ’ αυτά τα εμπορικά deal («θα πληρώνουμε όπως ζητήσατε»…) δεν προβλέπονται γενναιοδωρίες (του είδους «… και θα σας στείλουμε για δώρο τις πολιτικές μας βιτρίνες»…). Το ευρωπαϊκό κεφάλαιο του συγκεκριμένου τομέα συμπεριφέρθηκε ρεαλιστικά σαν αυτό που είναι, αλλά οι «πολιτικοί εκπρόσωποί» του, ξεβράκωτοι, τσίτσιδοι (πολιτικά), παραμένουν στα πόστα τους, εξακολουθούν να χρυσοπληρώνονται, και οπωσδήποτε η κυρία Ursula θα μας φέρει καμιά καραβιά mRNA πλατφόρμες (κατά της γρίπης ίσως…) το φθινόπωρο, να στρώσουν τους ισολογισμούς των εταιρειών τους οι φίλοι της…

Πάρε τον ένα και βάρα τον άλλον (συγγνώμη για την προσωποποίηση, το ζήτημα είναι δομικό)! Ο υφιστάμενος της κυρίας Ursula που πληρώνεται σαν «υπ.εξ. της ε.ε.», αυτός ο ανεκδιήγητος Josep Borrell, είχε μια «καλή ιδέα»: τα «παγωμένα» στις ευρωπαϊκές τράπεζες ρωσικά περιουσιακά στοιχεία να κατασχεθούν και να δοθούν στους ουκρανούς μαφιόζους για να «ανοικοδομήσουν την χώρα». «Γιατί σας φαίνεται παράξενο;» απάντησαν οι κολαούζοι του. «Το έκανε και ο νυσταλέος Jo με τα παγωμένα περιουσιακά στοιχεία του αφγανιστάν». (Ο νυσταλέος το έκανε ακόμα πιο χοντρά: θα τα κατασχέσει και με τα μισά απ’ αυτά θα αποζημιώσει τις οικογένειες των θυμάτων της 11ης/9ου/2001… Μόνο που οι ταλιμπάν δεν είχαν καμία σχέση, ούτε κατηγορήθηκαν ποτέ ότι έχουν!)

Αυτά λέγονται ένοπλες ληστείες και μετατρέπουν το άλλοτε αγέρωχο «διεθνές χρηματοπιστωτικό σύστημα» σε wild west – με πολλούς νεκροθάφτες. Οι διάφοροι / ες Borrell της ευρωπαϊκής γραφειοκρατίας θα πληρώσουν για τις μεγαλοφυείς ιδέες τους ή μόνο θα πληρώνονται;

Υπάρχει μια έκφραση που λέγεται «αυτονομία των πολιτικών». Σημαίνει, χοντρικά, ότι οι πολιτικές βιτρίνες δρουν αφ’ εαυτές, όπως γουστάρουν. Μας είναι δύσκολο να φανταστούμε ότι οι πολιτικές βιτρίνες των ευρωπαϊκών κρατών δεν δίνουν λογαριασμό έστω σε κάποια τμήματα του κεφάλαιου. Μας είναι πιο εύκολο να φανταστούμε ότι τύποι σαν τον Borrell εκπροσωπούν τμήματα των ευρωπαϊκών μαφιών∙ ας πούμε τις κατασκευαστικές επιχειρήσεις τους. Όπως άλλωστε η κυρία Ursula εκπροσωπεί (και) τους φαρμακομαφιόζους.

Να μας ζήσουν να τους χαιρόμαστε!…

Υγιεινιστική πειθαρχία, «πιστοποιητικά», «διαβατήρια», ψηφιακό φακέλωμα

Δευτέρα 9 Μάη>> Καθώς τα αφεντικά ετοιμάζονται για τον επόμενο γύρο ελέγχου (έχοντας, δυστυχώς, πολλαπλασιάσει τις αιχμές της εκστρατείας τους: όχι μόνο «υγεία» αλλά και «ενέργεια», «διατροφή»…) υπάρχει ακόμα λίγος χρόνος να προετοιμαστούμε όσο το δυνατόν καλύτερα για να αντιμετωπίσουμε τις μεθοδεύσεις τους. Και η καλύτερη κατά τον δυνατόν προετοιμασία ξεκινάει υποχρεωτικά απ’ την όσο το δυνατόν μεγαλύτερη διαύγαση του τι και γιατί «συμβαίνει». Ξέρουμε ότι αυτή η έγνοια είναι ντεμοντέ αυτή την εποχή, ξέρουμε επίσης ότι η ασταμάτητη μηχανή έχει κάποια (τεχνικά) όρια στο πόσο μπορεί να συμβάλει σ’ αυτήν την προετοιμασία. Κάνουμε σταθερά ωστόσο το καλύτερο δυνατό.

Ερώτηση: υπάρχει μια ειδικά εργατική προσέγγιση, σκοπιά, εστίαση στην απόρριψη τόσο της υγιεινιστικής τρομοεκστρατείας όσο (κι αυτό είναι σοβαρό) στην αδιαπραγμάτευτη άρνηση των υποτιθέμενα «περιφερειακών εργαλείων της», όπως είναι για παράδειγμα η (ηλεκτρονική) πιστοποίηση υγείας / πειθαρχίας στις καθεστωτικές νόρμες περί «υγείας» και το ανάλογο φακέλωμα; Λέμε «υποτιθέμενα» επειδή ξέρουμε ότι αυτά τα «εργαλεία» (όπως η «ψηφιακή ταυτότητα εμβολιασμού / υγείας» για παράδειγμα) προετοιμάζονταν ΠΡΙΝ την εμφάνιση του τσαχπίνη. Στην ε.ε. απ’ το 2018.

Απάντηση: ναι, υπάρχει!! Για να την υποδείξουμε, μεταφέρουμε εδώ ένα χαρακτηριστικό απόσπασμα «της γνώσης των αφεντικών»: είναι από μια μελέτη που δημοσιοποίησε το 2015 το ευρωπαϊκό σκέλος της αμερικανο-αγγλικής RAND Corporation με τίτλο Υγεία, καλή κατάσταση και παραγωγικότητα στους χώρους εργασίας (Health, wellbeing and productivity in the workplace). Ελπίζουμε και ευχόμαστε ότι δεν θα υποτιμήσετε ούτε το βάρος του ονόματος “RAND Corporation” (σε σχέση με τα «γραφεία σχεδιασμού» του καπιταλισμού συνολικά) ούτε τις παρατηρήσεις που ακολουθούν. Η μελέτη αφορά μεν την κατάσταση της εργατικής τάξης στη μεγάλη βρετανία, αλλά σας διαβεβαιώνουμε ότι αντίστοιχες μελέτες, με τις ίδιες παρατηρήσεις, μετρήσεις, και ανάλογα συμπεράσματα και κοστολογήσεις υπάρχουν για όλα τα σημαντικά καπιταλιστικά κράτη. Και έχουν γίνει (κυρίως) την δεκαετία 2010 – 2019.

Ιδού λοιπόν (ο τονισμός δικός μας):


Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.

Είμαστε τα εξαίσια θύματα;

Δευτέρα 9 Μάη>> Ενώ είναι απόλυτη αλήθεια ότι οι «έξτρα κρίσεις» (πέρα απ’ την «υγιειονιστική»…), η «κρίση ενέργειας», η «κρίση τροφίμων», η ακρίβεια και ο πληθωρισμός (και όποια άλλη ακολουθήσει) μαστορεύονταν στον δυτικό καπιταλιστικό κόσμο απ’ τα μέσα του 2021 αν όχι νωρίτερα, τώρα έχουν προσδεθεί πολιτικά (η λέξη με την έννοια των τεχνικών της εξουσίας) στο ουκρανικό πεδίο μάχης. Αυτή η δημαγωγική πρόσδεση αποτελεί αντεστραμμένη αναγνώριση της πραγματικότητας: όπως το ουκρανικό πεδίο μάχης έτσι κι όλες οι υπόλοιπες «κρίσεις» (ξεκινώντας από την κατασκευασμένη με σημαία τον τσαχπίνη) είναι τμήματα του σε εξέλιξη 4ου παγκόσμιου. Αλλά η συσχέτιση μεταξύ τους δεν είναι γραμμική όπως προβάλλεται∙ έχουν, μάλλον, κοινή προέλευση παρά οριζόντια σχέση αιτίου αποτελέσματος μεταξύ τους:

– η «υγιεινιστική κρίση» δημιουργήθηκε απ’ τις ανάγκες και τις προτεραιότητες του βιο-πληροφορικο-ασφαλίτικου καπιταλιτικού συμπλέγματος, ουσιαστικά του δυτικού, στην προσπάθειά του να ηγεμονεύσει παγκόσμια (ελέγχοντας τις κοινωνίες στη βάση τους…)∙

– η «κρίση τροφίμων» προέρχεται επίσης απ’ το ίδιο (δυτικό) σύμπλεγμα, πιθανόν όμως η επιδίωξη «επισιτιστικής / τεχνολογικής» ηγεμονίας να αφορά μικρότερο μέρος του πλανήτη (μέση ανατολή, αφρική, νότια αμερική) και όχι το σύνολό του… (Υποθέτουμε πως αν δημιουργείται εντέχνως πρόβλημα με το στάρι, οι δημιουργοί του καταλαβαίνουν ότι δεν μπορούν να κάνουν το ίδιο με το ρύζι)∙

– η «ενεργειακή κρίση» προέρχεται απ’ τις ανάγκες της πυρηνικής βιομηχανίας∙

– η αναγγελμένη και αναμενόμενη «κρίση στον κυβερνοχώρο» προέρχεται απ’ τις ανάγκες καθολικού ψηφιακού ελέγχου ατόμων και κοινωνιών∙ τα πρώτα βήματα αυτής της εκστρατείας καθολικού ελέγχου έγιναν ή επιταχύνθηκαν στη διάρκεια της υγιεινιστικής τρομοκρατίας∙

– η «νομισματική κρίση» προκύπτει μεν απ’ την όξυνση του ενδοκαπιταλιστικού ανταγωνισμού, είναι όμως και το απαραίτητο πέρασμα προς το «ψηφιακό χρήμα», και τον έλεγχο μέσω αυτού.

Αν αυτή η προσέγγισή μας είναι σωστή, τότε η μεν ουκρανική επικράτεια είναι ένα απ’ τα σημαντικά πεδία μάχης (ένα ανάμεσα σε άλλα εξίσου σημαντικά…), δεν βρίσκεται όμως στο πολιτικό κέντρο του 4ου παγκόσμιου. ΔΕΝ βρίσκεται επίσης (υποστηρίζουμε) στο κέντρο της όποιας πιθανής απάντησης στην ερώτηση «τι πρέπει να κάνουμε σαν σύγχρονη εργατική τάξη» – χωρίς αυτό να σημαίνει ότι (όπως και όλα τα υπόλοιπα πεδία μάχης) είναι (ή πρέπει να μας είναι) αδιάφορο.

Η μονοδιάστατη, ρηχή, επιδερμική «ανθρωπιστική ευαισθησία» παράγει έτσι κι αλλιώς (συνειδητά ή όχι) τσιράκια των μιλιταριστικών εκφάνσεων του «γενικά δυτικού» καπιταλισμού: του βιο-πληροφορικο-ασφαλίτικου συμπλέγματος… του νατο… (Οι μπηχεβιοριστές των αφεντικών και οι δημαγωγοί παίζουν στα δάκτυλα την χειραγώγηση-μέσω-εντυπώσεων-και-συγκινήσεων!). Από την άλλη μεριά η υποστήριξη στη Μόσχα (στο ουκρανικό πεδίο μάχης ή και γενικά) είναι μια μανιχαϊστική αυτο-παγίδευση: σ’ έναν ενδοκαπιταλιστικό παγκόσμιο πόλεμο οι σίγουρα ηττημένοι είμαστε εμείς, οι γυναίκες και οι άντρες της σύγχρονης εργατικής τάξης∙ και δεν έχουμε κανένα ταξικό συμφέρον να «διαλέξουμε» σε ποια καπιταλιστική μεριά θα γίνουμε κομμάτια!

Αντί να πέφτουμε στην παγίδα τέτοιων διλημμάτων έχουμε υποχρέωση (ιστορικό εργατικό καθήκον τολμάμε να πούμε!) να στραφούμε εναντίον εκείνων που άμεσα και έμμεσα μας τραβάνε στα σφαγεία: του ελληνικού ιμπεριαλισμού και των συμμάχων του. (Το ίδιο ακριβώς καθήκον έχουν όλοι οι εργάτες / εργάτριες οπουδήποτε στον πλανήτη απέναντι στα «δικά τους» κράτη / αφεντικά …) Το παλιό σύνθημά μας (σαν αυτόνομων εργατών) Ο ΠΟΛΕΜΟΣ ΤΟΥΣ ΕΙΝΑΙ ΠΑΝΤΟΥ – Ο ΕΧΘΡΟΣ ΜΑΣ ΕΙΝΑΙ ΕΔΩ! έχει γίνει δραματικά επίκαιρο, και δεν χωράει διαπραγμάτευση. Δεν χωράει επίσης διαπραγμάτευση η απόρριψη της αυτοκτονικής ιδέας «ο εχθρός του εχθρού μου είναι φίλος μου»! Θυμάστε; Σ’ έναν άλλο παγκόσμιο πόλεμο «ο εχθρός του εχθρού» (και άρα «φίλος») ήταν το Λονδίνο… Κι ύστερα;

Για να το πούμε όσο πιο ωμά και παραδειγματικά γίνεται: η Αλεξανδρούπολη είναι πια αμερικανική βάση, κρίσιμη για τον us army στον «μέτωπο της ουκρανίας»… Ποιο θα είναι το όφελος για εμάς, σαν τάξη, όταν θα την κτυπήσουν οι ρωσικοί πύραυλοι; Κα-νέ-να!!!

Να η μετριοπαθής αλλά σωστή προσέγγιση ενός τμήματος της εργατικής τάξης στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού (όχι, δυστυχώς, δεν προέρχεται απ’ το BLM: αυτό φαίνεται να έχει απαλλοτριωθεί απ’ το κόμμα του νυσταλέου Jo, κόμμα εντελώς πολεμοκάπηλο πλέον ακόμα και στις θεωρούμενες «ακραίες» τάσεις του):


Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.

Το παλιό πεθαίνει, το καινούργιο σκοτώνει (1)

Πέμπτη 5 Μάη>> Παραφράζοντας την γνωστή κουβέντα του Gramsci, θα προσθέταμε: το παλιό πεθαίνει, το καινούργιο σκοτώνει, ενδιάμεσα οι μελλοθάνατοι μένουν άναυδοι…

Όπως υποθέτουμε έχετε καταλάβει οι επόμενοι μήνες είναι απλά ένα διάλειμμα της υγιεινιστικής τρομοεκστρατείας. Τα αφεντικά του βιο-πληροφορικο-ασφαλίτικου συμπλέγματος, οι πολιτικοί τους λακέδες, οι δημαγωγοί, «κάνουν ταμείο» και ετοιμάζονται για την καινούργια επίθεση απ’ τις αρχές του φθινοπώρου. Αυτά που μάθαμε στον 20ο αιώνα σαν εμβόλια (οι αδρανοποιημένοι ή νεκροί ιοί που ΔΕΝ προσβάλουν τα ανθρώπινα κύτταρα, απλά παρακινούν με την παρουσία τους το φυσικό, ανθρώπινο ανοσοποιητικό σύστημα να παράξει τα κατάλληλα αντισώματα ώστε να εξασφαλίσει την ανοσία) εξαφανίζονται μπροστά στα μάτια μας, μετά την «πετυχημένη εκστρατεία» του να πλασαριστούν οι mRNA πλατφόρμες γενετικής μηχανικής σαν «εμβόλια». Και θα αντικατασταθούν (τα εμβόλια αλλά σταδιακά και διάφορα φάρμακα) απ’ αυτήν ακριβώς την τεχνολογία genetic engineering, τις mRNA πλατφόρμες, που ο στόχος τους είναι ακριβώς αντίθετος: να προσβάλουν τα ανθρώπινα κύτταρα αφού πρώτα «τυφλώσουν» το φυσικό, ανθρώπινο ανοσοποιητικό∙ να κάνουν πειρατεία στην κυτταρική λειτουργία εκτρέποντάς την σε ιική λειτουργία∙ να σμπαραλιάσουν εν τέλει το φυσικό ανοσοποιητικό∙ εξασφαλίζοντας την μόνιμη νοσηρότητα, που είναι το ζητούμενο, το «holy grail» της βιομηχανίας της υγείας στη φάση της 4ης βιομηχανικής επανάστασης. Είναι οριστικό και σαφές: η μακράν πιο βρώμικη, πιο βίαιη, πιο φονική και πιο παραπλανητική εκστρατεία-κατά-των-εμβολίων ξεκίνησε απ’ τα πιο δυναμικά τμήματα του δυτικού κεφάλαιου στις αρχές του 2020, οξύνθηκε με την επιβολή των mRNA πλατφορμών ως υποτιθέμενων «φραγμών στον Sars-CoV-2», και σύντομα θα συνεχιστεί θριαμβευτικά (έτσι πάει το σχέδιο) με τις mRNA πλατφόρμες «κατά της γρίπης»…

Αν όλα ήταν σωστά, ασφαλή για την υγεία και την σωματική ακεραιότητα των ανθρώπων και αποτελεσματικά, δεν θα χρειαζόταν καμία τρομοεκστρατεία και καμία αλυσίδα ψεμάτων, απειλών, τιμωριών, καταναγκασμών, απαγορεύσεων! Ως τα τέλη του 2019 ο μέσος δυτικός υπήκοος ήταν ήδη υπερ-σχολαστικός (σχεδόν υποχόνδριος) με την φροντίδα του Εαυτού του (και, άρα, την φροντίδα της υγείας του), έτσι ώστε εύκολα και αβίαστα θα υιοθετούσε κάθε «καινούργια συνταγή» που θα του πρότειναν οι φαρμακομαφίες∙ υπό την προϋπόθεση, φυσικά, ότι θα ήταν όντως ασφαλής και αποτελεσματική.

Όμως με την γενετική μηχανική, με τις βιοτεχνολογίες (αλλά και με τις νευροεπιστήμες: τις παρεμβάσεις στον ανθρώπινο εγκέφαλο) τίποτα δεν είναι ασφαλές, τίποτε δεν είναι αποτελεσματικό όπως διαφημίζεται, και ποτέ στο ορατό μέλλον δεν πρόκειται να είναι! Γι’ αυτό ακριβώς χρειάζονταν το carpet bombing της τρομοκρατίας. Ο λόγος είναι απλός, διεστραμμένα απλός: οι γενετιστές δεν ξέρουν τίποτα απολύτως για την συνθετότητα των έμβιων οργανισμών, όσα αντίθετα κι αν υποστηρίζουν! Είναι «μηχανικοί της ζωής» έχοντας μεταφέρει στην εννόηση της ζωής είτε απλά μηχανικά είτε ηλεκτρονικά/μηχανικά «πρότυπα» / αναλογίες. Αντιλαμβάνονται την ζωή μηχανιστικά και μόνο, και θεωρούν ότι μπορούν να πειράζουν, να αλλάζουν τα «γρανάζια» (ας πούμε: τα γονίδια…) για να πετυχαίνουν το Α ή το Β αποτέλεσμα… Εν τέλει, στη συντριπτική πλειονότητά τους, δρώντας σαν «μηχανικοί της ζωής», υπηρετούν απλά και μόνο εκείνους που τους πληρώνουν για να πουλάνε «βεβαιότητες» και “μετα-ανθρωπισμό”.

Ξέρουμε (ξέρουμε;) την ιστορία της γενετικής μηχανικής και των βιοτεχνολογιών ΠΡΙΝ εισβάλλουν στα ανθρώπινα κορμιά. Τότε που το πεδίο της δράσης τους ήταν μόνο οι μεταλλάξεις φυτών και ζώων. Όλες οι υποσχέσεις των γενετιστών και των εταιρειών περί ακινδυνότητας, ασφάλειας και αποτελεσματικότητας (των μεταλλαγμένων «πρώτων υλών τροφίμων») στηρίζονταν και  στηρίζονται σε ψέματα, σε χαλκευμένες έρευνες, σε κίβδηλες υποσχέσεις – και σε πολεμικές εκστρατείες εξαγορασμένων μήντια και δημαγωγών, σε «εκστρατείες δημόσιων σχέσεων», που πληρώνονται όχι απ’ τους γενετιστές αλλά απ’ τις εταιρείες / μαφίες που πατεντάρουν (γίνονται δηλαδή ιδιοκτήτες) διάφορες μορφές ζωής μαζί με τη σχεδιασμένη πια νοσηρότητά τους! Η απόδειξη αυτής της αλήθειας βρίσκεται σκορπισμένη στον λεγόμενο «τρίτο κόσμο»∙ κι όποιος / όποια θέλει να μάθει τι ακριβώς σημαίνει «μεταλλαγμένα» ας ασχοληθεί με το τι έχει συμβεί στην μακρινή ινδία.

Η εκστρατεία (διαρκούς) γενετικής τροποποίησης και, κατά συνέπεια, καπιταλιστικού ελέγχου και ιδιοκτησίας πάνω στις μη ανθρώπινες μορφές ζωής έχει εμποδιστεί εδώ κι εκεί ως τώρα, αλλά δεν έχει σταματήσει. Η επίθεση κατευθείαν στο ανθρώπινο είδος με τις mRNA πλατφόρμες και η πρώτη φάση (2020 – 2022) της σε ικανό βαθμό αποικιοποίησης του ανθρώπινου ανοσοποιητικού συστήματος στις δυτικές κοινωνίες, έχει πυροδοτήσει μια έκρηξη «ονείρων» στα φονικά μυαλά των αφεντικών του βιο-πληροφορικο-ασφαλίτικου συμπλέγματος. Τώρα «όλα είναι εφικτά!» – θεωρούν… Και κινούνται κατάλληλα, στη σκιά της θερινής ραστώνης των δυτικών υπηκόων.

Είτε από άγνοια είτε από ανεκδιήγητη αφέλεια πολλοί και πολλές έδωσαν αξία τα δυο προηγούμενα χρόνια στο παραμύθι περί «απο-πληθυσμού»∙ περί σχεδίου των αφεντικών να μειώσουν αισθητά τον παγκόσμιο πληθυσμό μέσω των mRNA πλατφορμών… Άλλοι το πίστεψαν, και άλλοι το αξιοποίησαν: «δεν θέλουν να μας σκοτώσουν» είπαν αυτοί οι τελευταίοι «γιατί τότε ποιους θα εκμεταλλεύονται για να αποσπούν τα κέρδη τους;». Κι αφού δεν θέλουν να μας σκοτώσουν δεν μπορεί παρά να θέλουν το καλό μας – συμπέραναν αυτοί οι τελευταίοι.

Χρωστάμε τις απαραίτητες εξηγήσεις για τις νεο-Μαλθουσιανές ιδέες που κουβαλάνε όντως στα βρώμικα μυαλά τους διάφορα διάσημα αφεντικά. Απ’ την άλλη μεριά στην ιστορία του καπιταλισμού ποτέ δεν έλειψαν οι τρόποι για μαζικές δολοφονίες ακόμα και πολύ μεγάλης κλίμακας, όλο και πιο αποτελεσματικοί καθώς οι τεχνολογίες των αφεντικών εξελίσσονται: δεν έχετε ακούσει, για παράδειγμα, τις απειλές τους για καινούργιο παγκόσμιο πόλεμο, κομμένες και ραμμένες φυσικά στην απόκρυψη του φονικού χαρακτήρα της εκμετάλλευσης ακόμα κι όταν είναι «ειρηνική»; Όχι όμως! Ο στόχος του βιο-πληροφορικο-ασφαλίτικου συμπλέγματος ΔΕΝ είναι να «αδειάσει» τον πλανήτη ώστε να τον απολαμβάνουν μόνα τους τ’ αφεντικά! Ο στόχος του είναι ο γνωστός καπιταλιστικός, αναβαθμισμένος όμως τεχνικά, σε «επίπεδα» που οι ignorants αγνοούν και αρνούνται να καταλάβουν: η ακόμα πιο βαθιά και οργανική εκμετάλλευση κάθε μορφής ζωής συμπεριλαμβανόμενης κεντρικά της ανθρώπινης∙ ο ακόμα πιο βαθύς, ολικός, ολοκληρωτικός έλεγχος των πάντων.

Είναι παράξενο;

Το παλιό πεθαίνει, το καινούργιο σκοτώνει (2)

Πέμπτη 5 Μάη>> Για να σταθεροποιηθούν η όξυνση της εκμετάλλευσης ως το σημείο των (και ανθρώπινων, αλλά όχι μόνο) κυττάρων και η εμβάθυνση του ελέγχου πάνω σ’ όλες τις μορφές ζωής απαιτείται ωστόσο ένας ευρύτερος μετασχηματισμός, μια οξεία αναδιάθρωση των κοινωνιών και των αντιλήψεών τους, που ας την χαρακτηρίσουμε ιδεολογική – αν και ο όρος αυτός είναι εύκολο να παρανοηθεί. Χρειάζονται, για να το πούμε όσο πιο τηλεγραφικά γίνεται, καινούργιες αναπαραστάσεις για το τι είναι ζωή (που αξίζει να την ζει κάποιος…), για το τι είναι θάνατος (ο εγκεκριμένος τέτοιος, ο πιστοποιημένος από μια ανώτερη αρχή, εγγεγραμμένος σε κάποια “σειρά/σήριαλ”…) και, οπωσδήποτε, για το τι (πρέπει να) είναι ανθρώπινη κοινωνία.

Αυτοί οι μετασχηματισμοί βρίσκονται ήδη σε εξέλιξη∙ είναι ένα ζήτημα σοβαρό και εκτεταμένο, που φυσικά δεν μπορεί να παρουσιάσει (λόγω περιορισμών στον ψηφιακό χώρο/χρόνο) η ασταμάτητη μηχανή. Ενδεικτικά μόνο να θυμίσουμε πως η προηγούμενη, πιο πρόσφατη αναπαράσταση του τι (πρέπει να) είναι ανθρώπινη κοινωνία λεγόταν αγορά. Δεν ήταν οποιαδήποτε ιδέα περί «αγοράς» και σε καμία περίπτωση δεν ήταν κάποια απ’ τις προκαπιταλιστικές μορφοποιήσεις των πληθυντικών ανθρώπινων ανταλλαγών / συναλλαγών, του χασομεριού, κλπ. Σαν αναπαράσταση της ανθρώπινης κοινωνίας η (νεοφιλελεύθερη) αγορά ήταν ο χωρο/χρόνος εντατικής διακίνησης των εμπορευμάτων (ως μορφών αξιοποίησης του κεφάλαιου) συμπεριλαμβανόμενων υποχρεωτικά των Εαυτών-Κεφάλαιο… Τώρα επιταχύνεται η διαμόρφωση μιας διαφορετικής (αν και όχι αντίθετης) αναπαράστασης του τι (πρέπει να) είναι ανθρώπινη κοινωνία που ενσωματώνει την τεχνο-μικροφυσική της (άσκησης της) εξουσίας∙ μια καινούργια καθεστωτική «ιδέα» για την κοινωνική «λειτουργία» για την οποία δεν έχουμε ακόμα ένα όνομα.

Ενδεικτικά στη συνέχεια μόνο ένα παράδειγμα αυτού του μετασχηματισμού, που συμβαίνει τώρα, τον ζούμε – και ελάχιστοι το προσέχουν ή το αξιολογούν…


Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.

Ο μιλιταρισμός του «νέου πνεύματος» του καπιταλισμού

Πέμπτη 5 Μάη>> Δεν έχει όμως σημασία (για εμάς) μόνο το τι λένε τ’ αφεντικά∙ ούτε μόνο το τι και πως επιβάλουν. Σημασία έχει – ειδικά για την αναδιάρθρωση της κυρίαρχης ιδέας για το τι (πρέπει να) είναι ανθρώπινη κοινωνία – το τι γίνεται αποδεκτό και, ακόμα χειρότερα, το τι εσωτερικεύεται απ’ τους υποτελείς, εκφραζόμενο σαν μια (νέα) αλήθεια, σαν μια καινούργια κοινωνική κανονικότητα. Κι έχει αυτό σημασία επειδή για μια σύντομη περίοδο ιστορικού χρόνου ζούμε ακριβώς στο κατώφλι, στην μετάβαση: συνυπάρχουν ΚΑΙ τα σοκολατάκια ΚΑΙ οι πλατφόρμες. Συνυπάρχουν προς στιγμήν ΚΑΙ η απόσυρση όλων των παρτίδων από σοκολάτες μόνο με την πιθανότητα κάποιος να πάθει γαστρεντερίτιδα εξαιτίας τους ΚΑΙ η κοινωνική αποδοχή ότι το σφαγείο των «παρενεργειών» απ’ τις mRNA πλατφόρμες είναι το αποδεκτό τίμημα της «επιστημονικής προόδου» (και της εκτοξευμένης κερδοφορίας των φαρμακομαφιών) – αλλά “έτσι θα ζήσουμε”…

«Σφαγείο»; Ακριβώς! Δείτε τον παρακάτω πίνακα: διαχρονικά (από το 1990 και μετά) οι θάνατοι εξαιτίας εμβολισμών – και πλατφορμιασμών – όπως έχουν καταγραφεί απ’ το σύστημα καταγραφής εμβολιαστικών παρενεργειών vaers των ηπα:

Δείτε κι αυτό: μία μόνο φονική παρενέργεια / δηλητήριαση, η μυοκαρδίτιδα, συγκριτικά ανάμεσα στα (παλιά) αντιγριπικά εμβόλια και στις mRNA πλατφόρμες, ανά ηλικία (υπάρχουν δεκάδες, εκατοντάδες είδη παρενεργειών ακόμα):

Τα πιο πάνω στοιχεία και πολύ περισσότερα είναι γνωστά σε γενικές γραμμές ή, σε κάθε περίπτωση, εύκολα προσβάσιμα, ακόμα κι αν οι μηχανές της κυρίαρχης παραπληροφόρησης τα κουκουλώνουν. Κοινότοπη είναι όμως (και στα μέρη μας αλλά όχι μόνο εδώ) η στάση του σηκώματος των ώμων απ’ την μεριά όσων (όχι δημαγωγών, όχι πολιτικών βιτρινών, όχι πληρωμένων ή εθελοντών εγκάθετων… αλλά) απλών υπηκόων επιμένουν ότι η pfizer/biontech, η moderna και οι υπόλοιπες φαρμακομαφίες της γενετικής «σώζουν ζωές»! Και ότι αυτά είναι καλοδεχούμενη πρόοδος!

Ποια μεταστροφή / διαστροφή βρίσκεται σε εξέλιξη στα μυαλά τόσων εκατομυρίων υποτελών; Πώς εξηγείται το ότι (προς στιγμήν…) οι ίδιοι άνθρωποι ταυτόχρονα σταματούν να αγοράζουν ένα τρόφιμο εξαιτίας της πιθανότητας να δηλητηριαστούν ΚΑΙ αποδέχονται μια δηλητηριώδη, εγκληματική τεχνολογία μέσα στο κορμί τους (και εκείνο των παιδιών τους); Γιατί οι πλατφορμιασμένοι υποτελείς (η πλειοψηφία έως μεγάλη πλειοψηφία των δυτικών κοινωνιών) δεν έχουν εξεγερθεί άγρια εναντίον όσων τους κορόιδεψαν, τους απείλησαν και τους εξέθεσαν σκόπιμα σε θανάσιμους κινδύνους – όπως θα έκαναν σαν απλοί «καταναλωτές» παλαιού τύπου; Θεωρείται ο “φόβος του θανάτου” απ’ τον τσαχπίνη επαρκής εξήγηση; Και με τον θάνατο τουλάχιστον 70.000 ανθρώπων (ως τώρα) στον δυτικό καπιταλιστικό κόσμο από ένα βιομηχανικό προϊόν που πουλήθηκε σαν ελιξήριο της αθανασίας τι γίνεται; Με εκατομμύρια σακατεμένους αναμεσά μας δεν υπάρχει φόβος;


Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.