Tag: νόμοι σχέσεις

Κοινωνία άδικη, κοινωνία κακούργα! (1)

Δευτέρα 24 Οκτώβρη>> Αυτοί οι άγγλοι συντηρητικοί είναι ανυπόφορα ιδιοτελείς. Μόνο για τους εαυτούς τους νοιάζονται. Στέρησαν απ’ τον (υπόλοιπο) πλανήτη, ίσως και από τον γαλαξία, την ευκαιρία μιας φτηνής διασκέδασης: αποκεφάλισαν (πολιτικά πάντα…) την κυρία Όνομα-και-Πράγμα, και η ασταμάτητη μηχανή πενθεί γι’ αυτό. Δεν πρόλαβε καν και καν να σαρκάσει μια φορά…

Την καρατόμησαν σαν ανίκανη… Ε, όχι!! Μέσα σε μόνο 1,5 μήνα αυτή η άξια πρωθυπουργός πρόλαβε να θάψει μια βασίλισσα, ένα νόμισμα κι ένα κόμμα!!! Ποιος θα μπορούσε να κάνει πιο πολλά; Ποιος θα ήταν περισσότερο ικανός; (Φυσικά κάποιοι θα πουν πως ούτε της στερλίνας ούτε των συντηρητικών το θάψιμο είναι μόνιμο, συνεπώς «μισή δουλειά». Θα προσθέταμε πως ούτε της βασίλισσας είναι οριστικό: αν ο ανεπρόκοπος γυιός της δεν δώσει γρήγορα το στέμμα στον εγγονό, δεν αποκλείεται η γιαγιά Ελισάβετ να αναστηθεί. Αλλά, σε κάθε περίπτωση: ήταν μόνο 1,5 μήνα δουλειά εκ μέρους της κυρίας Όνομα-και-Πράμα… Ας της έδιναν χρόνο και θα βλέπανε…)

Αυτά είναι τ’ αστεία της υπόθεσης. Ας δούμε και τα σοβαρά.

Κάποιοι οκνηροί στο πνεύμα θεωρούν την κυρία Όνομα-και-Πράμα (και το «οικονομικό πρόγραμμά» της) αιτία της συμφοράς που κτύπησε το βασίλειο του κυρ Κάρολου τον τελευταίο μήνα (θα επανέλθουμε σ’ αυτήν). Δεν ήταν αιτία – ήταν σύμπτωμα. Άλλοι, πιο πονηροί, πάνε πιο πίσω και θεωρούν την έξοδο απ’ την ε.ε. (το θρυλικό “Brexit”) σαν αιτία. Κι αυτοί κάνουν λάθος: σύμπτωμα ήταν, ειδικά αν πάρει κανείς στα σοβαρά όχι τα άθλια ψέματα που χρησιμοποίησαν οι “brexiters” για να πείσουν τους ψηφοφόρους αλλά τους δηλωμένους στόχους τους. (Έτσι μπορεί να εξηγηθεί το πως αρκετοί remainers, μεταξύ των οποίων και η κυρία Όνομα-και-Πράμα, είδαν το φως τους και μεταστράφηκαν…).

Θα πρέπει να πάει κάποιος μερικά χρόνια πριν από τον Ιούνη του 2016 («δημοψήφισμα» για την παραμονή ή όχι στην ε.ε.), στο 2011, για να αξιολογήσει…

Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.

Κοινωνία άδικη, κοινωνία κακούργα! (2)

Δευτέρα 24 Οκτώβρη>> Το βάθος, η ένταση και η έκταση της χρηματοπιστωτικής «κρίσης» του 2008-2009 κτύπησε πολλά καμπανάκια στους δυτικούς καπιταλισμούς. Ειδικά ωστόσο σε ότι αφορά τον βρετανικό θα πρέπει να θυμίσουμε πως ήταν ο ένας απ’ τους δύο (ο άλλος ήταν ο αμερικανικός) που έκαναν σημαία τους το χρηματοπιστωτικό «άλμα στον ουρανό» απ’ την δεκαετία του 1980 και μετά. Είτε μιλήσει κανείς για «νεοφιλελευθερισμό» είτε για «παγκοσμιοποίηση», το ιμπεριαλιστικό μοντέλο της Ουάσιγκτον και του Λονδίνου (που ενστερνίστηκαν εν μέρει και άλλοι δυτικοί…) ήταν: φτηνή εργασία στην περίμετρο (κατά προτίμηση στην ασία…), φτηνές πρώτες ύλες απ’ την περίμετρο (με τον «παγκόσμιο πόλεμο κατά της τρομοκρατίας»), και στο κέντρο «το χρήμα γεννάει χρήμα».

Ύστερα απ’ τις καταρρεύσεις (ή/και τις «διασώσεις»…) της χρηματοπιστωτικής κρίσης, οι φράξιες των hard core ιδεολόγων (υπαλλήλων των αφεντικών) άρχισαν να ονειρεύονται ότι «θα κάνουν κίνα» τις δικές τους, «εθνικές» παραγωγικές βάσεις (επαναπατρίζοντας τμήματα της βιομηχανικής παραγωγής που είχαν κάνει εξαγωγή εκεί που ήταν εύκολη η βίαιη εξασφάλιση «φτηνών χεριών»).

Αυτό ήταν το σχέδιο απ’ τις αρχές της δεκαετίας του 2010 στο Λονδίνο. Αυτό ήταν που «γέννησε» το Brexit το 2016.

Aυτό είναι το σχέδιο που έκανε πρωθυπουργό της κυρία Όνομα-και-Πράμα το 2022: δώδεκα απ’ τους υποστηρικτές του FEG πήραν υπουργεία, κι αυτό από μόνο του ήταν δηλωτικό… Όμως δεν είναι καθόλου έξυπνο να δοκιμάσει κάποιος να εφαρμόσει ένα τέτοιο άγριο έως ανελέητο «πρόγραμμα ανάπτυξης» (του βρετανικού καπιταλισμού…) όταν συμβαίνουν ταυτόχρονα τα εξής:

Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.

Mad Max light

Δευτέρα 17 Οκτώβρη>> Α λα γαλλικά. Ένα παλιό σύνθημα έλεγε «όταν κοπεί το ρεύμα τελειώνει ο πολιτισμός σας». Προχωράμε ολοταχώς προς το πρώτο κομμάτι του συνθήματος, αλλά εν τω μεταξύ ο πολιτισμός (ο δυτικός συγκεκριμένα) φαίνεται να τελειώνει κι όταν κοπούν τα καύσιμα. Ακόμα κι αν δεν ευθύνεται ο καταραμένος της Μόσχας αλλά μια καθ’ όλα δίκαιη απεργία.

Στην «πόλη του φωτός» για παράδειγμα δεν δείχνουν πολύ πολιτισμένοι. Και να σκεφτεί κανείς ότι ο «γαλλικός πολιτισμός» ήταν βασικό εξαγώγιμο είδος, σα σημαία του γαλλικού ιμπεριαλισμού.

Τώρα που αυτός ο ιμπεριαλισμός τρώει την μία κλωτσιά μετά την άλλη στην «παραδοσιακή ζώνη» του, στην υποσαχάρια Αφρική, τώρα λοιπόν οι δραπέτες θα χαζεύουν την αυθεντική έκφραση της πρωτοκοσμικής πολιτιστικής ανωτερότητας και θα κρατάνε την κοιλιά τους απ’ τα γέλια.

Οπωσδήποτε θα έχουν και μια απορία: ρε σεις γάλλοι, και το ουράνιο απ’ τα κοιτάσματα στο μάλι σε σακούλες σκουπιδιών θα το παίρνετε; Όπως την βενζίνη;

(Λέτε άμα ζοριστούν να αντιμετωπίσουν έτσι και τους συμμάχους τους στην ανατολική Μεσόγειο; Με τις κλωτσιές; Παναϊα μου!)

Οι αιώνια αθώοι (δολοφόνοι) 1

Δευτέρα 17 Οκτώβρη>> Κάνει το ελληνικό κράτος / παρακράτος «επαναπροωθήσεις» μεταναστών / προσφύγων στο Αιγαίο, αδιαφορώντας αν θα ζήσουν ή θα πεθάνουν; Όοοοοοοοχι!!!! Όποιος λέει τέτοια πράγματα είναι «πράκτορας του Ερντογάν»… που «εργαλειοποιεί…» Το ελληνικό κράτος σέβεται την διεθνή νομιμότητα από τότε που δημιουργήθηκε!…

Μάλιστα. Τότε η ελληνική λίστα των «πρακτόρων του Ερντογάν» θα πρέπει να περιλάβει κι έναν ευρωπαϊκό μηχανισμό που ελέγχει τις απάτες στην ε.ε. Λέγεται OLAF…

Είναι απλό: θα βγουν οι δημαγωγοί και οι κάθε είδους λακέδες να καταγγείλουν την ε.ε. ότι «κάνει πλάτες στον Ερντογάν»! Αλλά αυτό είναι δύσκολη δουλειά. Γιατί ένας άλλος ευρωπαϊκός μηχανισμός κάνει πλάτες όπως και όσο μπορεί στην εγκληματική δράση του ελληνικού κράτους / παρακράτους. Λέγεται Frontex…

Ποια ε.ε. λοιπόν κάνει πλάτες, σε ποιόν; Τελικά καλύτερα η γνωστή μέθοδος αποπληροφόρησης: θάψιμο.

Η πιο πάνω δημοσίευση έχει ημερομηνία (14 Οκτώβρη) και είναι επίσημη. Μεταφράζουμε χωρίς σχόλια το περιεχόμενό της (η πρωτότυπη έκθεση είναι 120 σελίδων):

Τίτλος: Έκθεση αναφέρει ότι η ευρωπαϊκή υπηρεσία συνόρων Frontex συγκάλυψε παράνομες επαναπροωθήσεις μεταναστών.

Ρεπορτάζ: Ανώτατο προσωπικό της ευρωπαϊκής υπηρεσίας συνόρων Frontex είχε συμμετοχή στη συγκάλυψη παράνομων επαναπροσωθήσεων απ’ την Ελλάδα προς την Τουρκία παραβιάζοντας τα θεμελειώδη δικαιώματά τους, είναι το συμπέρασμα μιας έκθεσης.

Η έκθεση (απ’ την OLAF – το παρατηρητήριο της Ε.Ε. ενάντια στις απάτες) είπε ότι κορυφαίοι αξιωματούχοι διέπραξαν «σοβαρή ανάρμοστη συμπεριφορά και άλλες παρατυπίες» συγκαλύπτωντας περιστατικά επαναπροωθήσεων, μη ερευνώντας τα ή αντιμετωπίζοντάς τα με λάθος τρόπους. Στην έκθεση αναφέρονται τα ονόματά τους.

«Δρώντας κατ’ αυτόν τον τρόπο ανέστειλαν την δυνατότητα της Frontex να συμμορφώνεται με τις ευθύνες της, ειδικά να προστατεύει και να προωθεί τα θεμελειώδη δικαίωματα» αναφέρει η έκθεση

… Οι επαναπροωθήσεις, η βίαιη επιστροφή ανθρώπων σε διεθνή σύνορα χωρίς την άσκηση των δικαιωμάτων τους στην κατάθεση αίτησης για άσυλο ή άλλα προστατευτικά μέτρα, παραβιάζει τόσο την διεθνή όσο και την ευρωπαϊκή νομοθεσία.

Οι ερευνητές της OLAF συγκέντρωσαν πληροφορίες από ανοικτές πηγές και μηντιακές αναφορές, είδαν ντοκουμέντα απ’ την Frontex και την Ευρωπαϊκή επιτροπή, και πήραν συνεντεύξεις από 20 μάρτυρες κατά την διάρκεια της έρευνας για πιθανή συμμετοχή ή συγκάλυψη των παράνομων επαναπροωθήσεων, και για ανάρμοστη συμπεριφορά και παπρατυπίες.

Η τελική έκθεση έχει λεπτομέρειες για τις επαναπροωθήσεις, που περιλαμβάνουν αναφορές από μετανάστες που ρίχτηκαν σε σωσίβιες λέμβους και παρασύρθηκαν απ’ τη θάλασσα, καθώς και αποδειξεις για την κακομεταχείρισή τους, που συχνά δεν αναφέρθηκαν ή δεν ερευνήθηκαν με βάση τους κανόνες της Frontex.

… Οι αξιωματούχοι της Frontex δεν ανέφεραν επίσης περιπτώσεις επαναπροωθήσεων φοβούμενοι αντιδράσεις απ’ την μεριά της Ελλάδας αναφέρει η έκθεση. Σε μια περίπτωση αναφέρει ότι το αεροπλάνο επιτήρησης της Frontex απομακρύνθηκε από την περιοχή μιας επαναπροώθησης «για να αποφύγει να γίνει μάρτυρας τέτοιων περιστατικών στο Αιγαίο».

Ωστόσο στις 5 Αυγούστου του 2020 ένα μέλος της Frontex κατέγραψε τις ανησυχίες του σ’ ένα mail αφότου ένα αεροπλάνο της υπηρεσίας είδε τις Ελληνικές αρχές να σπρώχνουν μια ασταθή βάρκα γεμάτη μετανάστες πίσω στα Τουρκικά χωρικά ύδατα.

Οι ερευνητές βρήκαν επίσης ότι η Frontex έδωσε λάθος ή χειραγωγημένες πληροφορίες στους ευρωπαϊκούς οργανισμούς, συμπεριλαμβανόμενων μελών της Ευρωπαϊκής επιτροπής και του κοινοβουλίου, που έχουν την ευθύνη ελέγχου της υπηρεσίας…

Οι αιώνια αθώοι (δολοφόνοι) 2

Ενάμισυ λεπτό video για το θέμα

Δευτέρα 17 Οκτώβρη>> Άλλα (διεθνή) ρεπορτάζ έχουν περισσότερες λεπτομέρειες. Όπως ότι η πιο πάνω έκθεση, που ήταν «εσωτερική / απόρρητη», δημοσιοποιήθηκε βάση ενός γερμανικού νόμου για «την ελευθερία της πληροφόρησης» (νόμος που δεν ισχύει πάντως όταν πρόκειται για την κυρία Ursula…). Επιπλέον ότι οι βασικοί υπεύθυνοι του ελληνικού κράτους / παρακράτους δήλωσαν ότι «δεν έχουν διαβάσει την έκθεση» και ότι ο επίτροπος Μαργαρίτης Σχοινάς, στις αρμοδιότητες του οποίου περιλαμβάνεται και η μετανάστευση, αρνήθηκε να πει αν έχει ενημερωθεί για την έκθεση ή για τις παραβιάσεις. «Αααα, δεν ξέρω, τι έγινε;»

Χωρίς υπερβολή θα μιλούσε κάποιος για οργανωμένο εγκληματικό κύκλωμα μεταξύ ελλαδιστάν και αξιωματικών της Frontex το οποίο δρούσε επί χρόνια, και αποκαλύφθηκε αφενός επειδή κάποιες μκο δεν είναι τσάτσοι (ασφαλώς θα πρόκειται για εκείνες που κυνηγάει το ελληνικό κράτος / παρακράτος…) και αφετέρου επειδή αρκετοί μετανάστες / πρόσφυγες κατάφεραν να μιλήσουν, τόσο δυνατά ώστε να ακουστούν στις Βρυξέλες. Για την σοβαρότητα της ύπαρξης αυτού του εγκληματικού κυκλώματος, πέρα απ’ την συγκεκριμένη έκθεση, αρκεί το γεγονός ότι ο επικεφαλής της Frontex Fabrice Leggeri αναγκάστηκε να παραιτηθεί πριν λίγους μήνες – για να γλυτώσει οποιαδήποτε διοικητική (και ίσως όχι μόνο) τιμωρία. (Δεν έπαθε κάτι. Σίγουρα δεν πετάχτηκε σε μια βάρκα χωρίς μηχανή καταμεσής της θάλασσας…) Ο Leggeri είχε το πόστο απ’ το 2015.

Η ντροπαλή σιωπή των εντόπιων δημαγωγών για αυτό το ζήτημα δεν θα πρέπει να εκπλήσσει. Είναι μόνιμα ενσωματωμένοι στα «εθνικά συμφέροντα». Είπαμε: ο κακός είναι ένας και βρίσκεται πάντα εκεί που μας βουλεύει. Αλλά ο πληθυσμός; «Δυσκολεύεται» να ασχολείται με αναφορές που γίνονται σ’ αυτήν την δύσκολη και άγνωστη γλώσσα (τα αγγλικά) και προτιμάει να νανουρίζεται στη γλώσσα του. Νάνι – νάνι – το – παιδί – να – κάνει…

Η πρόσφατη φούρια του ελληνικού κράτους / παρακράτους να διαφημίσει διασώσεις μεταναστών / προσφύγων εξηγείται λοιπόν απ’ την καθόλου χρονική σύμπτωση της δημοσιοποίησης της έκθεσης της OLAF. «Τακτική ψόφιου κοριού»: μα τι λέτε; εμείς;

Όταν θα περάσει λίγος καιρός, τα όργανά του θα επιστρέψουν στις business as usual…

Βιαστές

Δευτέρα 17 Οκτώβρη>> Οι πάντες το ξέρουν. Φυσικά δεν πρόκειται να το ομολογήσει κανείς. Η ελληνική κοινωνία αυτο-εκπαιδεύτηκε μαζικά στους βιασμούς γυναικών άσχετα απ’ την ηλικία τους, διαφήμισε όσο πιο ανοικτά αυτήν την «βαρβατίλα», και το έκανε με καμάρι.

Μιλάμε για την δεκαετία του 1990, την χρυσή εποχή του «κώλοι, φράγκα και ντρόγκες». Μιλάμε για τις πολλές εκατοντάδες έως και χιλιάδες αιχμάλωτες γυναίκες απ’ την ουκρανία, την μολδαβία, την ρουμανία, την βουλγαρία… Μιλάμε για την εποχή των «δίμετρων αλφαδιασμένων ουκρανικών μωρών» και των «προσεχώς βουλγάρες»…. Μιλάμε για την εποχή που εκατοντάδες κωλόμπαρα παράγκες φύτρωσαν στη μέση του πουθενά στην ελληνική επαρχία, κυκλωμένα τακτικά απ’ τα 4Χ4 που αγόραζαν τα «γαμάμε και δέρνουμε» ελληνικά αγροαφεντικά, μικρά και μεγάλα, με τις ευρωπαϊκές επιδοτήσεις… Μιλάμε για την εποχή των διαμερισμάτων / φυλακών / κάτεργων για βιασμούς στις ελληνικές πόλεις…

Και επειδή η διαγραφή του παρελθόντος βοηθάει την ατιμωρησία και την συντήρηση της (μαζικής) εγκληματικότητας: αυτά τα περί «δίμετρων ουκρανικών μωρών» και τα παρόμοια δεν τα μόστραρε μόνιμα η δεξιά «απογευματινή» που ήταν η ιστορικά αρμόδια για το οικογενειακό μπανιστήρι. Τα μόστραρε η αριστερή (και «ελέγχουμε την εξουσία») «ελευθεροτυπία»: ήταν η εποχή που ο «μαύρος τρύπας» στο οπισθόφυλλο και ο «ράδιο Ε» στις εσωτερικές σελίδες ήταν τα καθημερινά must για το αριστερό κοινό της φυλλάδας…

Πόσες από εκείνες τις φυλακισμένες γυναίκες ήταν ανήλικες; Κανείς δεν έμαθε, δεν είχε σημασία…. Αρκεί που ήταν «μωρά»…

Εκείνοι οι ντόπιοι που ήταν 20, 25 χρονών το 1992 και το 1995 και διαπαιδαγωγήθηκαν κατάλληλα ξέρετε πόσων χρονών είναι τώρα; Γύρω στα 50…

Γι’ αυτό, αν είναι να σιχαθείτε κάτι απ’ τα βάθη της ψυχής σας, δεν είναι μόνο η μια περίπτωση εδώ και η μια άλλη εκεί… Αλλά το σύνολο του ντόπιου μικροαστισμού, σε κάθε έκφανσή του. Ακόμα και στις αγαθοεργίες του…

(Θυμάστε το «χωριάτικο»;)

«Ψηφιακό χρήμα»; Όχι ευχαριστώ!!!

Σύμφωνα με την Τράπεζα Διεθνών Διακανονισμών (την αποκαλούμενη «τράπεζα των τραπεζών») αυτή είναι η αναπαράσταση του χρήματος και των υποκατηγοριών του, που έχουν σαν κοινό τόπο το «ψηφιακό κρυπτονόμισμα της κεντρικής τράπεζας».

Το ξέρατε; Εμείς όχι… Σας ζαλίζει; Κι εμάς…

Δευτέρα 17 Οκτώβρη>> Μέσα στη γενική επιτάχυνση της καπιταλιστικής-αναδιάρθρωσης-καταπάνω-στα-κεφάλια-μας, υπάρχει ένα «διαμάντι» που λάμπει πιο περίεργα από άλλα τεχνολογικά «θαύματα»: τα ψηφιακά νομίσματα.

Από πρώτη ματιά, το ξέρουμε, οι περισσότεροι θα σηκώσουν τους ώμους∙ ειδικά εκείνοι και εκείνες (δυστυχώς δεν είναι λίγοι..) που έμαθαν το «πλαστικό χρήμα» και πιστεύουν ότι καταλαβαίνουν τι κάνουν. Φυσικά θα ένοιωθαν πολύ διαφορετικά αν συνέβαινε η εφορία, σε συνεργασία με την τράπεζα, να «παγώσει» τον μισθοδοτικό λογαριασμό τους (για παράδειγμα…), εξαιτίας (ας πούμε…) ενός απλήρωτου χρέους…. Κάτι τέτοιο είναι σίγουρο ότι δεν έχει καμία σχέση με το «ουφ, πληρώθηκα το μηνιάτικο χτες» – έτσι δεν είναι; Δυστυχώς το ότι όλοι αυτοί εμπιστεύονται τις τράπεζες σα να είναι τα πορτοφόλια τους είναι τραγικά λαθεμένο: ΔΕΝ έχουν κανένα έλεγχο πάνω στα χρήματά τους, παρά μόνο μια σύμβαση ότι θα είναι διαθέσιμα σε υλική μορφή… (Εκτός εάν… δεν είναι!.. Μήπως θυμάστε το καλοκαίρι του 2015;)

Αυτή η (κακή λέμε) «συνήθεια», χάρη στην μαζικότητά της, είναι το έδαφος που πάνω του πατάει και μεθοδεύεται το επόμενο βήμα: το εντελώς και απόλυτα ψηφιακό χρήμα. Το e-euro (αντίστοιχα το γουάν, που προχωράει, το δολάριο, το ρούβλι, και πολλά άλλα «εθνικά» νομίσματα). Και πάλι: με την ίδια ευκολία ή ξεγνοιασιά με τις οποίες πολλοί έκαναν πορτοφόλι τους τις ιδιωτικές επιχειρήσεις (τις τράπεζες…), με την ίδια ευκολία και ξεγνοιασιά θα πουν ότι το «ψηφιακό πορτοφόλι» είναι σαν το τραπεζικό πορτοφόλι… Ήδη τα προκαταρκτικά βήματα προς μια τέτοια παραπλάνηση διαφημίζονται, χωρίς κανείς να αναρωτιέται καν για το πως, από που ως που, μια τηλεπικοινωνιακή εταιρεία εμφανίζεται να κάνει την δουλειά που κάνουν τραπεζικές εταιρείες! Έτσι απλά και φυσικά;

Το «ψηφιακό νόμισμα» ΔΕΝ είναι αυτό που νομίζετε!

Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.

Πειθαρχίες

Δευτέρα 10 Οκτώβρη>> Δύο ώρες διακοπές ρεύματος καθημερινά ή τέσσερις; Για μερικούς μήνες ή για μερικά χρόνια; Δεκαεννιά βαθμούς το «πλαφόν» θερμοκρασίας εσωτερικών χώρων ή δεκαέξι για καλύτερα; Να φτιαχτεί αστυνομία θερμότητας ή να εγκατασταθούν ρουφιάνικες εφαρμογές «ενεργειακής κοινωνικής ευθύνης» στα κινητά;

Οι πειθαρχικές διατάξεις του πολέμου των δυτικών αφεντικών κατά των πληθυσμών τους είναι οι πιο εύκολες∙ κι εκείνες που κάνουν την όποια «κρίση» εργαλείο βιο-πολιτικής (όσο κι αν αυτός ο όρος δεν αρέσει στις ύαινες). Όμως η πραξικοπηματική μαζική επιβολή «κανόνων συμπεριφοράς» περνάει υποχρεωτικά απ’ την εξίσου μαζική αποβλάκωση∙ κι αυτή η τελευταία είναι βασικό ζητούμενο. Πόσο εύκολο θα ήταν να μην έχει συμβεί καμία «έλλειψη ενέργειας» και καμία «εκτόξευση των τιμών» στους δυτικούς καπιταλισμούς; Πολύ! Θα ήταν αρκετό α) να έχουν αποδοθεί στο καθεστώς του Κιέβου, το 2018, το 2019, το 2020, το 2021, τα επίχειρα των ενεργειών του στο εσωτερικό της επικράτειάς του∙ να έχει απομονωθεί, να υφίσταται «κυρώσεις», τιμωρίες και όλο το φανταιζί οπλοστάσιο των δυτικών ολιγαρχιών για τις φασιστικές τακτικές του.. Και β) να μην έχουν κατασκευαστεί χρηματιστήρια ενέργειας…

Σε λίγους μήνες ποιοί θα τα θυμούνται αυτά (αν τα θυμούνται τώρα);

Προκύπτει με ακρίβεια ότι τμήματα των δυτικών αφεντικών επεδίωκαν μια σοβαρή «ενεργειακή κρίση», δηλαδή την κατασκεύασαν (ακόμα κι αν είναι αμφίβολο αν μπορούν να την ελέγξουν πια)∙ όπως ακριβώς επεδίωκαν μια σοβαρή «υγιεινιστική κρίση», δηλαδή την κατασκεύασαν∙ όπως επιδιώκουν μια σοβαρή «κρίση τροφίμων», δηλαδή την κατασκευάζουν – και συνεχίζουν. Μαζί με την πυκνή, πηκτή ομίχλη γύρω γύρω.

Πόσο ακριβείς ήταν εκείνοι οι κατασυκοφαντημένοι Μαρξ και Έγκελς όταν έγραφαν (το επαναλαμβάνουμε για νιοστή φορά και θα το κάνουμε ξανά και ξανά μέχρι να γίνει αλφάβητο…)

… Τον καιρό που ξεσπούν οι εμπορικές κρίσεις καταστρέφεται κανονικά ένα σημαντικό μέρος όχι μόνο από τα έτοιμα προϊόντα μα κι απ’ τις δημιουργημένες κιόλας παραγωγικές δυνάμεις. Μια κοινωνική επιδημία ξεσπά, που σε όλες τις περασμένες εποχές θα φαινότανε παραλογισμός – η επιδημία της υπερπαραγωγής. Η κοινωνία έξαφνα βρίσκεται πισωδρομημένη σε μια κατάσταση στιγμιαίας βαρβαρότητας. Νομίζει κανείς πως της κόπηκαν όλα τα μέσα της διατροφής από καμιά πείνα ή από κανένα εξολοθρευτικό πόλεμο. Η βιομηχανία και το εμπόριο φαίνονται νεκρωμένα. Και γιατί: Γιατί η κοινωνία έχει πάρα πολύ πολιτισμό, πάρα πολλά μέσα διατροφής, πάρα πολλή βιομηχανία, πάρα πολύ εμπόριο…

Με ποιόν τρόπο ξεπερνά η μπουρζουαζία τις κρίσεις; Απ’ τη μια μεριά καταστρέφοντας αναγκαστικά ένα σωρό παραγωγικές δυνάμεις και απ’ την άλλη με το να κατακτά νέες αγορές και να εκμεταλλεύεται πιο εντατικά, πιο πλατιά όλες τις παλιές αγορές…

Ναι: υπάρχουν πάρα πολλοί «ενεργειακοί πόροι» στον πλανήτη… την ώρα που οι δυτικές καπιταλιστικές κοινωνίες πισωδρομούν σε καταστάσεις βαρβαρότητας… ακόμα και χωρίς μπουρζουαζία… Ναι: οι καλοθελητές και οι εγκάθετοι που στήριξαν την υγιεινιστική τρομοεκστρατεία ώστε να ανοίξει με βία και πόνο η λεωφόρος της γενετικής μηχανικής, οι αξιωματικοί και οι στρατιώτες της χθεσινής βαρβαρότητας, θα επιστρατεύονται αμετανόητοι ξανά και ξανά∙ ή απλά θα μένουν εμβρόντητοι και χαμένοι μπροστά στην ανιστόρητη απορία «πως είναι δυνατόν να συμβαίνουν όλα αυτά;»

Ο αιώνιος εχθρός…

Δευτέρα 10 Οκτώβρη>> Σύμφωνα με την δυτική δημαγωγία η ρωσία διαλύεται, καταρρέει, ο Putin πρόκειται να αυτοκτονήσει (ή να τον σκοτώσουν) ή είναι βαριά άρρωστος και θα πεθάνει όπου νάναι, οι ρώσοι στρατηγοί απολύονται (ή και εκτελούνται) για τις αποτυχίες τους, κλπ, κλπ, κλπ…

Η ελληνική δημαγωγία, αν και είναι πλήρως ευθυγραμμισμένη με την ήττα, καταστροφή κλπ της Μόσχας, έχει τους δικούς της νταλκάδες. Η τουρκία διαλύεται, καταρρέει, χρεωκοπεί… εδώ και χρόνια αν θυμάστε. Πριν έναν αιώνα, το 1921 και ως τα μισά του 1922, οι τότε δημαγωγοί έβλεπαν ακριβώς τα ίδια στην τότε τουρκία, του Κεμάλ – πριν την ολοκλήρωση της «καταστροφής» και την δημιουργία του σύγχρονου τουρκικού κράτους. Ο στρατός του διαλυόταν, οι στάσεις και οι εξεγέρσεις ήταν μόνιμες, οι πόλεις υπό τον έλεγχό του πεινούσαν, ο ίδιος ήταν απομονωμένος, κλπ κλπ… (Οι εθνικές ψυχώσεις και φαντασιώσεις είναι σταθερές – κάτι είναι κι αυτό!) Και ύστερα ήρθε το ολέθριο καλοκαίρι του 1922…

Δεν ξέρουμε τι σκέφτονταν οι υπήκοοι τότε. Προφανώς αρκετοί τα πίστευαν όλα αυτά. Σήμερα αρκετοί φοβούνται την πιθανότητα ενός πολέμου με την Άγκυρα∙ κάμποσοι αντίθετα την εύχονται∙ και υπάρχουν πάντα οι διατεθειμένοι να πάρουν πίσω την Istanbul.

Τί γίνεται όμως όταν ένας πόλεμος με την Άγκυρα διαφημίζεται; Σύμφωνα με χθεσινό ρεπορτάζ της καθεστωτικής «καθημερινής» το τουρκικό καθεστώς βρίσκεται σε νευρική κρίση… επειδή το ελλαδιστάν έχει συμμαχήσει σφικτά-σφικτά με το Joνυσταλεάν.

Απόδειξη κλειδί; Η αμερικανική βάση στην Αλεξανδρούπολη. Ο πολεμοκάπηλος ρεπόρτερ αναφέρει μεταξύ άλλων:

… Το δεύτερο στοιχείο, που αποτελεί… «κάρφος εν τω οφθαλμώ» του Ερντογάν είναι η διαρκώς μεγεθυνόμενη παρουσία των αμερικανικών ενόπλων δυνάμεων στην Ελλάδα (Σούδα, Αλεξανδρούπολη, Στεφανοβίκειο, Λάρισα κ.α.) και κυρίως οι επενδύσεις που γίνονται σε υποδομές, οι οποίες αιτιολογούνται πλέον λόγω του πολυετούς χαρακτήρα της συμφωνίας αμοιβαίας αμυντικής συνεργασίας (MDCA). Η παράλληλη μείωση του αμερικανικού αποτυπώματος στο Ιντσιρλίκ και αλλού επιτείνει ένα σύνδρομο το οποίο τελεί εν υπνώσει – ούτως ή άλλως – στο τουρκικό πολιτικό σύστημα, εκείνο της περικύκλωσης της Τουρκίας: γνωστό και ως σύνδρομο των Σερβών..

… Το πλέον ηχηρό μήνυμα από την Ουάσιγκτον προς την Άγκυρα είναι η ραγδαία αναβάθμιση της Αλεξανδρούπολης, δια της οποίας παρακάμπτονται πλέον τα – κλειστά στα πολεμικά – Στενά, με στρατεύματα και οπλικά συστήματα να μεταφέρονται στην ανατολική πτέρυγα του ΝΑΤΟ αλλά και στην Ουκρανία.

Ο πόλεμος στην Ουκρανία έκανε τον ρόλο της Αλεξανδρούπολης προφανή, όχι μόνο στις ΗΠΑ αλλά στο σύνολο των συμμάχων του ΝΑΤΟ οι οποίοι έχουν κάνει χρήση των διευκολύνσεων που παρέχονται εκεί…

Ο πολεμοκάπηλος ρεπόρτερ λέει βέβαια ψέματα (τι άλλο;): η Μαύρη Θάλασσα δεν αντικαθίσταται ούτε παρακάμπτεται με τίποτα, εκτός αν η Ουάσιγκτον αποφάσισε ότι δεν χρειάζεται ούτε τα πολεμικά της πλοία, ούτε τα υποβρύχιά της… Και επειδή η Μαύρη Θάλασσα δεν αντικαθίσταται στον πόλεμο κατά του ευρασιατικού project (άρα και κατά της Μόσχας, και κατά της Άγκυρας, και κατά του Πεκίνου…) γι’ αυτό ακριβώς το Αιγαίο μετατρέπεται σταθερά και γρήγορα σε βασικό τμήμα του μετώπου, σαν έσχατη «θάλασσα ανάσχεσης» στη Μεσόγειο και στην Αραβική Θάλασσα…

Έτσι λοιπόν, όμορφα κι ωραία, διαφημίζεται το ότι το ελλαδιστάν έχει μετατραπεί σε «πρώτη γραμμή» του 4ου παγκόσμιου πολέμου. Μάλιστα μια «πρώτη γραμμή» αεροναυτική, προέκταση της ανατολικής Μεσογείου.

Αν υπάρχει μισή αλήθεια στο πιο πάνω απόσπασμα του πολεμοκάπηλου ρεπόρτερ είναι στην «περικύκλωση της τουρκίας». Κάτι θα έπρεπε να θυμίζει αυτό, έτσι δεν είναι;

Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.

Η κατασκευή της νοσηρότητας

Δευτέρα 3 Οκτώβρη>> Μέσα στο μεγάλο πλήθος των caradinieri/pfizeroi υπήρξε και εξακολουθεί να υπάρχει (για κάθε χρήση) μια ειδική κατηγορία. Είναι αρκετοί που έκαναν στα νιάτα τους λίγη αγωνιστική γυμναστική περνώντας από κάποια ακροαριστερή φοιτητική οργάνωση ανάμεσα σε μπάφους και καμάκι, και θεωρούν ότι έχουν ποτιστεί με τα νάματα του επαναστατισμού σε θεωρία και πράξη. Συνέχισαν με μεταπτυχιακά και διδακτορικά, και τα intelligent Εγώ τους εκτοξεύτηκαν – τι άλλο;

Αυτοί οι τύποι όταν η γενετική μηχανική έβγαινε σαν τον χάρο στο σεργιάνι υποστήριζαν ανάμεσα σε άλλα, ότι «ναι μεν οι φαρμακοβιομηχανίες βγάζουν κέρδη, αλλά μας θέλουν υγιείς, για να δουλεύουμε και να μας εκμεταλλεύεται το κεφάλαιο». Στο φτωχό και μικροαστικό τους μυαλό η υγεία του κεφάλαιου ταυτίζεται με την υγεία των προλετάριων και τους ήταν αδιάφορο ότι μόνο στον 20ο αιώνα αυτή η «υγεία του κεφάλαιου» σήμαινε κάμποσα εκατομμύρια δολοφονημένους πρωτοκοσμικούς εργάτες στους 2 παγκόσμιους πολέμους… Καταστάσεις όπως οι εργασιακές αρρώστιες τους είναι βέβαια άγνωστες…

Αυτή η εντελώς στρεβλή έως διεστραμμένη ιδέα περί της καπιταλιστικής εκμετάλλευσης ήταν ιδιαίτερα καταπραϋντική, ειδικά σε συνθήκες πολέμου εναντίον μας: αφού οι φαρμακοσωτήρες και οι λακέδες τους λένε ότι αυτά είναι εμβόλια, είναι εμβόλια, τελεία και παύλα∙ κι αφού λένε ότι είναι αποτελεσματικά και ασφαλή, δεν μπορεί παρά να λένε την αλήθεια… Τι στην ευχή; Θέλουν το κακό μας; Πώς θα παράγουμε;

Κανείς δεν μπορεί να εξηγήσει σ’ αυτούς τους τύπους ότι τα αφεντικά ενδιαφέρονται μόνο για την λειτουργικότητα / παραγωγικότητά μας, και θα ήταν ικανά και διατεθειμένα να μας κόψουν στη μέση αν μπορούσαν να την διπλασιάσουν με τέτοιον τρόπο! Αυτό είναι το ακριβώς αντίθετο και απόλυτα εχθρικό (κάποτε ήταν, τώρα πια όλο και λιγότερο…) με εκείνο που θα έπρεπε να εννοούμε σαν υγεία, που περιλαμβάνει την χαρά αλλά και την στεναχώρια, την ηρεμία, το χιούμορ, την σιωπή, τις αδιαμεσολάβητες κοινωνικές σχέσεις (πράγματα καταραμένα πλέον…) και άλλα παρόμοια. Είναι αδύνατον όμως οι Εαυτοί – Κεφάλαια (γιατί περί αυτού πρόκειται) να αποκοπούν συθέμελα απ’ την ιδέα και το άγχος της απόδοσης (εργασιακής, οικονομικής / επιχειρηματικής, σχεσιακής, σεξουαλικής, οτιδήποτε) αφού υπάρχουν και ψευτοζούν χάρη στο ρίζωμά τους στις βαθύτερες καπιταλιστικές νόρμες∙ κι έτσι μένουν φυλακισμένοι μεσοτοιχία με την λειτουργικότητα / παραγωγικότητα που είναι το κύριο έως μοναδικό ζητούμενο του κεφάλαιου σ’ όλες τις εκφάνσεις του. Για παράδειγμα η τόσο δημοφιλής fitness που μορφοποιεί την καπιταλιστική διάβρωση των εννοιών, στη βιολογία σημαίνει «προσαρμοστικότητα»∙ δηλαδή εκείνο που ξεστόμισε ένα φασισταριό πρόσφατα («όποιος δεν προσαρμόζεται πεθαίνει»…) – κι όσοι το αντέχουν καταλαβαίνουν τίνος είναι αυτές οι ιδέες αλλοτρίωσης της υγείας και της ζωής και τι υπηρετούν.

Τολμάμε ξανά και ξανά να απομυθοποιούμε αυτά τα εθελόδουλα θεωρήματα για όσους έχουν περιθώριο να καταλάβουν… Να όμως τώρα η «πατσαβούρα» που θα μπορούσε κανείς να τρίψει στα μούτρα όλων αυτών των μικροαστών: είναι λίγο παλιά, του 2018, ακριβώς τόσο παλιά όσο χρειάζεται για να γίνει σαφές σε ποιον παροξυσμό κινείται πλέον η «βιομηχανία της υγείας» απ’ την υγιεινιστική τρομοεκστρατεία και μετά. Προέρχεται απ’ την goldman sachs, κι αν δεν ξέρετε ποια είναι και με τι ασχολείται έχετε ένα προβληματάκι. Είναι μικρή αυτή η δημοσίευση, από άλλο μήντιο, μικρή σαν δάγκωμα δηλητηριώδους φιδιού, αλλά περιέχει γυμνή και καθαρή την καπιταλιστική αλήθεια περί υγείας. Μεταφράζουμε (ευχαριστούμε την Π. που εντόπισε το άρθρο):

Τίτλος: «Η θεραπεία των ασθενών είναι ένα βιώσιμο επιχειρηματικό μοντέλο;» αναρωτιούνται οι αναλυτές της Golman Sachs

Ρεπορτάζ: Η μια κι έξω θεραπείες για τις αρρώστιες δεν είναι κάτι σπουδαίο για τις επιχειρήσεις – πιο συγκεκριμένα είναι κακές για τα μακροπρόθεσμα κέρδη τους – σημειώνουν οι αναλυτές της Goldman Sachs στις 10 Απρίλη σε μια έκθεση για τους πελάτες τους απ’ την βιοτεχνολογική βιομηχανία, που δημοσιοποιήθηκε πρώτα απ’ το CNBC.

Η έκθεση της επενδυτικής τράπεζας με τίτλο «Η Επανάσταση του Γονιδιώματος» κάνει στους πελάτες της την ευαίσθητη ερώτηση: «Η θεραπεία των ασθενών είναι βιώσιμο επιχειρηματικό μοντέλο;» Η απάντηση μπορεί να είναι «όχι», σύμφωνα με τις πληροφορίες που ακολουθούν.

Η αναλύτρια Salveen Richter και οι συνεργάτες της σημειώνουν:

«Η δυνατότητα να υπάρχουν ‘μια κι έξω θεραπείες’ είναι μια απ’ τις πιο ελκυστικές πλευρές της γενετικής θεραπείας, των θεραπειών γενετικής τροποποίησης των κυττάρων και της γενετικής κοπτοραπτικής. Ωστόσο, τέτοιες θεραπείες έχουν μια άλλη όψη σε σχέση με την αναλογία εξασφάλισης εσόδων προς χρόνιες θεραπείες… Αν και αυτό το κλάσμα έχει πολύ μεγάλη αξία για τους ασθενείς και την κοινωνία, θα μπορούσε να είναι πρόκληση για εκείνους που αναπτύσσουν γενετικά φάρμακα και θέλουν σταθερή ροή χρήματος».

Σαν πραγματικό παράδειγμα προτείνουν την περίπτωση της Gilead Sciences, που πουλάει θεραπείες για την ηπατίτιδα C, οι οποίες έχουν ποσοστό θεραπείας πάνω από 90%. Το 2015 οι πωλήσεις αυτών των φαρμάκων απ’ την εταιρεία έφτασαν τα 12,5 δισεκατομμύρια δολάρια. Όμως καθώς όλο και περισσότεροι θεραπεύονταν και υπήρχαν όλο και λιγότερα άτομα μολυσμένα ώστε να μεταδώσουν την ασθένεια, οι πωλήσεις άρχισαν να πέφτουν. Οι αναλυτές της Goldman Sachs εκτιμούν ότι αυτές οι θεραπείες θα αποφέρουν στην εταιρεία λιγότερα από 4 δισεκατομμύρια φέτος.

«Η γρήγορη άνοδος και πτώση της Gilead σε σχέση με την ηπατίτιδα C τονίζει μια απ’ τις δυναμικές που έχει ένα αποτελεσματικό φάρμακο που θεραπεύει για πάντα μια αρρώστια, αλλά οδηγεί στη σταδιακή αποστράγγιση της δεξαμενής των ασθενών» έγραψαν οι αναλυτές. Η έκθεση σημειώνει ότι αρρώστιες σαν τους κοινούς καρκίνους – όπου «η δεξαμενή των περιστατικών παραμένει σταθερή» – είναι λιγότερο επισφαλείς για την βιομηχανία.

Για να αντιμετωπιστεί το ζήτημα της βιωσιμότητας γενικά, η έκθεση προτείνει στις βιοτεχνολογικές επιχειρήσεις να εστιάσουν σε αρρώστιες ή συνθήκες που μοιάζουν να γίνονται πιο κοινές ή/και έχουν μεγάλη συχνότητα. Προτείνει επίσης στις επιχειρήσεις να είναι καινοτόμες και να επεκτείνουν διαρκώς την γκάμα των θεραπειών τους. «Αυτό μπορεί να είναι αντίβαρο στην πτωτική τάση των εσόδων από προηγούμενα περιουσιακά στοιχεία / θεραπείες». Τελικά παρατηρεί ότι εφόσον τέτοιες [γενετικές] θεραπείες αρχίσουν να αποδίδουν, μπορεί να ανοίξουν ακόμα περισσότερες επενδυτικές ευκαιρίες στις θεραπείες για την «αρρώστια των γεραμάτων».

Είναι ξεκάθαρο το τι λένε οι πιο πάνω καπιταλιστικές, καπιταλιστικότατες παρατηρήσεις; Ελπίζουμε πως «ναι». Είναι ξεκάθαρο το τι ΔΕΝ λένε, αφού θα ήταν πολύ «προχωρημένο» να ειπωθεί ανοικτά; Ότι η διαρκής, σχεδιασμένη παραγωγή της νοσηρότητας θα πρέπει να είναι ο σκελετός της «βιομηχανίας της υγείας» στην 4η βιομηχανική επανάσταση∙ κι ότι αν οι βιοτεχνολογικές φαρμακομαφίες θέλουν εξασφαλισμένα (και αυξανόμενα…) κέρδη (και έλεγχο προσθέτουμε εμείς) θα πρέπει να κατασκευάζουν τις αρρώστιες και τους άρρωστους, τους «πελάτες» τους – αντί να περιμένουν μήπως η φύση δεήσει να τους προσφέρει κάποια επενδυτική ευκαιρία!

Εδώ ακριβώς είναι που βρισκόμαστε, τις ζόρικες χρονιές 2020, 2021, 2022, 2023… Μην το πείτε όμως στους caradinieroi / pfizeroi. Θα είναι χάσιμο χρόνου.