Tag: νόμοι σχέσεις

Gentrification 1

Τετάρτη 17 Ιούνη. Η πεζοδρόμηση της Πανεπιστημίου ήταν (ΉΤΑΝ!) ένα «μεγαλοπρεπές» όνειρο. Με προεκτάσεις και πιασάρικο όνομα: Re-Think Athens… Είναι ενδιαφέρον ότι το 2010 κάποιοι κρατικοί αξιωματούχοι του Γεωργίου Παπανδρέου Γ του Μικρού συνέλαβαν με ταρατατζούμ την ιδέα ότι αυτή η μεσανατολική πόλη χρειαζόταν μια ακόμα ramblas – πέρα απ’ αυτήν που είχε ήδη, στην Διονυσίου Αρεοπαγίτου. Όμως αυτό είναι το δομικό πρόβλημα της Αθήνας, από τότε που την διάλεξαν για πρωτεύουσα επειδή ήταν ένα ασήμαντο χωριό, οπότε μπορούσε κάθε πλούσιος ενδιαφέρομενος να αγοράσει φτηνό οικόπεδο για να κτίσει το μέγαρό του: πάσχει από υπερπροσφορά “οραματιστών” πολεοδομίας…

Εν πάσει περιπτώσει το “ίδρυμα Ωνάση” δέχτηκε να χρηματοδοτήσει την μελέτη τότε, στις αρχές της δεκαετίας του ‘10. Πέρα απ’ την πεζοδρόμηση, θα αντιστρεφόταν η ροή της κυκλοφορίας στην Ακαδημίας, και θα προεκτεινόταν μέσω Πανεπιστημίου η γραμμή του τραμ: θα έφτανε στη διασταύρωση με την Πατησίων, θα έστριβε δεξιά, και θα συνέχιζε ως την διασταύρωση με την Αλεξάνδρας (πλατεία Αιγύπτου). Η “πεζοδρόμηση της Πανεπιστημίου” ήταν ένα συμπαγές σχέδιο gentrification του κέντρου, που θα ανέβαζε κατακόρυφα τις τιμές των ακινήτων, και θα άλλαζε ριζικά της χρήσεις (υπέρ των γνωστών: καφέ, κυριλέ φαγάδικα, διασκέδαση, κυριλέ εμπόριο, κλπ) όχι μόνο πάνω στον «άξονα» αλλά σε μεγάλο βάθος / πλάτος, ειδικά προς την μεριά των Εξαρχείων και του Κολωνακίου, φτιάχνοντας μια μεγάλη, ενιαία διασκεδασούπολη υψηλού επιπέδου απ’ την Αλεξάνδρας ως το Γκαζοχώρι και το Μεταξουργείο. (Είναι προφανές ότι θα γίνονταν τα πάντα για να παραδοθεί και ο χώρος του πολυτεχνείου στην gentrification…)

Για χάρη αυτού του project εκτός απ’ την μελέτη έγιναν πράματα και θάματα: ο τότε υπ.δημ.τάξης Δένδιας «καθάρισε» δύο καταλήψεις είτε μέσα είτε στην ευρύτερη ακτίνα της «αναβαθμιζόμενης περιοχής» (Villa Amalias και Σκαραμαγκά), και προσπάθησε να καθαρίσει περισσότερες… Ενώ στις 12 Φλεβάρη του 2012 έγινε ένα τρελό πάρτυ real estate: εμπρησμοί σε πολλά και διάφορα μεγάλα κτίρια στη ζώνη αναβάθμισης! (Το έχετε ξεχάσει, ε;). Τις επόμενες ημέρες και εβδομάδες πολλά από δαύτα άλλαξαν ιδιοκτήτες ή έγινε προσπάθεια, ασφαλιστικές πλήρωσαν τεράστια ποσά για ανακαινίσεις ή έτσι φάνηκε, μετοχές μυστήριων εταιρειών χαρτοφυλακίου real estate ανέβηκαν ή έπεσαν σε διάφορα χρηματιστηρία του πλανήτη που εξειδικεύονται σε τέτοια κόλπα, ξεπλύθηκαν ή ετοιμάστηκαν για ξέπλυμα καλά ποσά, κι άλλα όμορφα και ωραία…

Για να πραγματοποιηθεί αυτό το σπουδαίο έργο χρειαζόταν όμως κάτι ακόμα: η χρηματοδότηση της ε.ε.!! Η «πεζοδρόμηση της Πανεπιστημίου» (μαζί με την ανάπλαση του Φαληρικού Όρμου) εντάχτηκαν στα προτεινόμενα για ΕΣΠΑ της περιόδου 2014 – 2020. Σε μια εποχή που η καταραμένη ε.ε., για να βοηθήσει το ελλαδιστάν, έβαζε όχι το 60% ή το 70% των χρημάτων για έργα υποδομής, αλλά το 90% ή και το 95%. Το μεγάλο πάρτυ της gentrification της Αθήνας στηριζόταν στο ότι θα κεράσει η ε.ε. – ατόφια λαμπρή ελληνική ιδέα!

Αλλά η κακούργα ε.ε. απάντησε ένα ξερό «όχι»! Χαρακτήρισε μάλιστα τα έργα σαν «βιτρίνας» – εννοώντας ότι ρε δεν κοιτάτε καλύτερα τα χάλια σας; Ήταν η περίοδος που οι παντοδύναμοι και πάνκακοι γερμανοί έπιναν το αίμα των ελλήνων με το μπουρί της σόμπας, μέσω των μνημονίων… Η πεζοδρομημένη Πανεπιστημίου θα γινόταν πηγή χαράς (για συγκεκριμένους ιδιοκτήτες και εμπόρους…) αλλά…

Έτσι μετά τα κακά μαντάτα ξαναπλάκωσε …μαυροφόρα απελπισιά, πικρής σκλαβιάς χειροπιαστό σκοτάδι…

Αλλά οι μεγάλες ιδέες ποτέ δεν πεθαίνουν. Ήρθε πέρυσι πάνω σε άσπρο άλογο ο Χαρχούδας! Το ρημαδο-ανήψι!! Ο μητσοτακοεγγονός!!! Ο δήμαρχος Καρπε-νησίου και λοιπών (διαχωριστικών) νησίδων!!!!

Gentrification 2

Τετάρτη 17 Ιούνη. Ο Χαρχούδας είναι άνθρωπος με οράματα. Το δείχνει η πρόσφατη ιστορία του. Στην αρχή εμφανίστηκε στον ύπνο του ο άγιος Πατήσιος ο Αναμορφωτής και του είπε να ενώσει το αρχαιολογικό μουσείο με το πολυτεχνείο… Βγήκε και το ανήγγειλε περήφανος, primo secondo με την υπ. πολιτισμού, χωρίς να ρωτήσουν κανέναν. Μαλακία – που λένε και στο πράσινο ακρωτήρι… Διότι μπορεί μεν το Μετσόβιο να είναι οικόπεδο φιλέτο, αλλά είναι δωρεά για συγκεκριμένες χρήσεις, αποκλειστικά εκπαιδευτικές / πανεπιστημιακές. Ο Χαρχούδας έβγαλε έναν πνιχτό λιγμό, και χάθηκε για λίγο. (Δεν είχε πολυτεχνείο στο Καρπε-νήσι…)

Ύστερα ήρθε στον ύπνο του η οσία Κατηφόρα η Ορεινή, και του παρήγγειλε να ενώσει τον λόφο του Στρέφη με το αρχαιολογικό μουσείο, με πεζοδρόμηση… Βγήκε και το ανήγγειλε σαν «περίπατο»… Φαίνεται όμως ότι κάποιοι καλύτεροι γνώστες της περιοχής του ψιθύρισαν ότι θα γεμίσει τζάνκια και φέρμες ο «περίπατος»… Ο Χαρχούδας ξανάβγαλε έναν πνιχτό λιγμό, και ξαναχάθηκε για λίγο. (Δεν είχε Στρέφη το Καρπε-νήσι…) Είπε να ρίξει βάρος σε πιο εύκολα αλλά εντυπωσιακά πράγματα. Σε παιχνίδια με το νερό ας πούμε… Οι καταρράκτες απορρίφθηκαν, αστική πλαζ δεν ήταν δυνατόν να γίνει, έμεινε το συντριβάνι…

Στην ασταμάτητη μηχανή, ας το ξεκαθαρίσει, αρέσει να χαζεύει συντριβάνια. (Μάλλον για παιδική ανάμνηση απ’ τα Ψηλαλώνια πρόκειται…). Στην Ομόνοια όμως υπάρχει ένα πρόβλημα: τα συντριβάνια έχουν νερό, και καμμία στεγάνωση δεν είναι απόλυτη και αιώνια! Αυτό ήταν, άλλωστε, το πρόβλημα με το προηγούμενο συντριβάνι, το πολλές φορές τιμημένο από φιλάθλους και οπαδούς: οι διαρροές από κάτω, στον ηλεκτρικό… Η ασταμάτητη μηχανή βέβαια αντιμετωπίζει με συμπάθεια αυτήν την διπλή πραγματικότητα, επειδή έχει τον συμβολισμό της: από πάνω χρωματιστοί πίδακες, από κάτω εξίσου χρωματιστοί κουβάδες, λασπολίμνες στο πάτωμα, σφουγγαρίστρες… Από πάνω κούκλα – από κάτω μούχλα: τι καλύτερο θα μπορούσε να συμβολίζει το νέο ελληνικό κράτος στο πιο λαϊκό πολεοδομικά / χωροτακτικά σημείο της επικράτειάς του;

Αλλά αν έχεις οράματα… δεν σταματούν!!! Άγνωστο ποια εξαπτέρυγα του real estate ξαναπήγαν στον ύπνο του Χαρχούδα· πάντως αποφάσισε να αναβιώσει το όνειρο της «πεζοδρόμησης της Πανεπιστημίου»… Όχι, βέβαια, στην αρχική, original version: αυτή είναι ακριβή. Μια απομίμηση. Αντί για ramblas να περάσει κανά δυο χέρια βερνίκι ramblas μερικές λωρίδες του βουλεβάρτου, για να ξεχωρίζουν απ’ την άσφαλτο. (Σαν τις ωραία ζωγραφισμένες λινάτσες που είχε κρεμάσει η κυρία μαμά του, σαν δήμαρχος κι εκείνη, μπροστά από διάφορα χρέπια σε κεντρικούς δρόμους, για να μην φαίνονται στη διάρκεια των ολυμπιακών του 2004…) Ίσως βάλει και κανά κάγκελο, για να τσακίζονται όσοι δουλεύουν με μηχανάκι. Ονόμασε αυτήν την απομίμηση μεγάλο περίπατο της Αθήνας. Και ιδού!

Αν εκείνοι που είχαν την αρχική ιδέα «έβλεπαν μακριά», ο Χαρχούδας βλέπει τα παπούτσια του. Το 2010 ή το 2011 ή το 2012 η Αθήνα ΔΕΝ ήταν τουριστικός προορισμός – εκτός απ’ την Ακρόπολη και το μουσείο της. Ήταν πέρασμα, τράνσιτ. Μια ακόμα ramblas στην Πανεπιστημίου, με όλα τα σέα και τα μέα της, ήταν τότε υπερβολή για μια πόλη σε οικονομική κρίση άγνωστης διάρκειας, με τα μούτρα των κατοίκων της να σέρνονται ως το χώμα. Απλά ο Παπαντρέου ο Γ ο Μικρός ήταν αθεράπευτα αισιόδοξος…

Τότε όμως άρχισε να αναπτύσσεται ο τουρισμός της παρακμής! Αυτό το είδος είχε πρωτοεμφανιστεί στη New York στα ‘70s – ‘80s και το έχει μελετήσει εξαιρετικά ο David Harvey. Η διαρκής διεθνής μηντιακή προβολή των άστεγων και των ζητιάνων απ’ τους δρόμους της Αθήνας, μαζί με την εξίσου διαρκή προβολή των συχνών μπάχαλων (εξηγημένων εύκολα και επιφανειακά σαν βίαιη αντίσταση στην κρίση…) μετέτρεψαν την Αθήνα σε μια αξιολύπητη πρωτεύουσα ενός «αθώου» κράτους που στενάζει κάτω απ’ την μπότα του χρηματοπιστωτισμού – δηλαδή άξια περιήγησης από κοντά. Ήταν μια παραλλαγή του πρωτοκοσμικού οριενταλισμού – που σε συνδυασμό με τις (αρχικά) χαμηλές τιμές στέγης και τροφής έκαναν γρήγορα την Αθήνα τόπο τουριστικού προορισμού. (Εξάλλου αναπτυσσόταν ήδη διεθνώς ο «τουρισμός των πόλεων»…) Έπαψαν να πουλάνε τα τσολιαδάκια, άρχισαν να πουλάνε τα γκράφιτι…

Η παλιαρρώστια τα χάλασε αυτά – και τσάκισε το εντόπιο real estate (με αιχμή αλλά όχι μοναδική διάσταση το airbnb…). Επρόκειτο για έφοδο εποικισμού (όχι μόνο στην Αθήνα άλλωστε) σε βάρος των ιθαγενών, που έκανε όμως ευτυχείς τόσο τους «μικρούς» και τους «μεσαίους» ιδιοκτήτες ακινήτων, όσο και τους μεσίτες. Αυτό το γονάτισε ο τσαχπίνης covid-19· και πιθανότατα όχι μόνο για φέτος. Διότι αφού το βιολί της μολυσματικότητας των κοινωνικών επαφών (και των «συνωστισμών») θα συνεχίσει να παίζει, μάλλον οι ερημιές και όχι τα κέντρα των πόλεων θα αρχίσουν να γίνονται ελκυστικοί προορισμοί (θα βοηθήσουν και τα ιπτάμενα ι.χ., αλλά αυτό είναι άλλη κουβέντα…)

Σε μια τέτοια συγκυρία ο Χαρχούδας μπορεί και να πανικοβλήθηκε (με την πολιτικο/οικονομική έννοια της λέξης πανικός…) – άνθρωπος της εξουσίας είναι κι αυτός, δεν είναι ο Superman! Κάπως έτσι θα πρέπει να εμφανίστηκαν τα εξαπτέρυγα στον ύπνο του για να του παραγγείλουν: φτιάξε επειγόντως επιπλέον «περίπατο» μπας και ξεζουμίσουμε καλύτερα όσους – λίγους ή παραπάνω – συνεχίσουν να έρχονται… Πάρε κορίνες, πάρε μπογιές, και τρέξε!!! Ν’ αρχίσουμε από φέτο, μπας και του χρόνου σταυρώσουμε πελατάκια…

Πρόκειται για καρικατούρα του άλλοτε μεγαλοπρεπούς Re-Think Athens· καρικατούρα αντάξια ενός δημάρχου Καρπε-νησίου και λοιπών (διαχωριστικών) νησίδων… Ή, ίσως, είναι ένα re-re-think, αφού άλλωστε πολλά πράγματα στο ελλαδιστάν είναι “state of mind”. (Όπου στο «state of mind» περιλαμβάνονται η ματσούρα, η θολούρα, τα οράματα, οι παραισθήσεις, οι ψευδαισθήσεις, κλπ) Είναι εκνευριστική καρικατούρα (αρκεί να δει κανείς τις κυκλοφοριακές ιδέες του Χαρχούδα για παράκαμψη του «μεγάλου περιπάτου»…), είναι όμως και φτηνή. Κι αν δεν πιάσει, έχει εύκολη επιστροφή-στα-παλιά….

Ε, και το urban real estate κάπως θα την κουτσοβγάλει… Αυτό δεν είναι ο στόχος;

Χάρη στον covid-19 κάποιοι θα γνωρίσουν καλύτερα τον εαυτό τους!

Τετάρτη 17 Ιούνη. Τέρμα τ’ αστεία, τέρμα τα παχιά λόγια και οι θεωρίες, τέρμα τα εύκολα στα αντιsocial media. Καιρός να αναλάβει ο καθένας τις ευθύνες του! Η ένωση φίλων της καραντίνας, πρωτοπόρα όπως την περασμένη άνοιξη, πρέπει να ξαναδώσει το καλό, σωστό και υγιεινό παράδειγμα, στο πιο λεπτό (και γι’ αυτό στο πιο επικίνδυνο) ζήτημα: αυτό των ερωτικών σχέσεων. Διότι, λαμπροί καραντινιέροι και καραντινιέρες, αν δεν ακολουθήσετε πιστά την κοινωνική αποξένωση (social distancing) εκεί, στο κρεβάτι, τότε θα καταστραφούν όλα!

Ευτυχώς που υπάρχουν ειδικοί (με σοβαρές έρευνες και δημοσιεύσεις) που φροντίζουν για όλα αυτά, και έχουν τις κατάλληλες οδηγίες. Πάμε λοιπόν:

Ζήτω η σεξουαλική αυτοαπασχόληση! Η απενεχοποίησή της, παμπάλαιο αίτημα φανατικών του αυνανισμού, γίνεται τώρα πραγματικότητα! Ζήτω ο «αυτο-περιορισμός» των σωμάτων, ζήτω ο «αυτο-ερωτισμός»: ο εαυτός σου είναι ο ασφαλέστερος ερωτικός σύντροφος λένε οι ειδικοί! Και πάλι όμως: η μαλακία δεν διασπείρει μεν τον covid – 19 (σίγουρα;;;;;) αλλά ένα καλό πλύσιμο των χεριών πριν και μετά επί 20 δευτερόλεπτα κάθε φορά χρειάζεται καλού κακού. (Για να μην μεταδοθεί ο ιός απ’ το ένα χέρι στο άλλο κύριε;;;)

Οπωσδήποτε μάσκες, εντάξει; Τέρμα τα φιλιά, τέρμα και τα υπόλοιπα που θα έκαναν τον εξομολογητή σας να κοκκινίσει! Για σοβαρευτείτε λιγάκι!!!

Τα βογγητά και τα λοιπά α-πα-γο-ρεύ-ο-νται! Κι όχι επειδή ενοχλούν τον γείτονα… Δεν θα γίνετε εσείς υγιειονομική βόμβα, ανεύθυνα υποκείμενα!!! Επιπλέον δείτε το θέμα πιο παιχνιδιάρικα!!! Βάλτε και χωρίσματα ανάμεσά σας… Όχι συρματοπλέγματα. Γυψοσανίδες το λιγότερο!! Ή μπορεί να ανοίξετε τίποτα τρύπες στον τοίχο – γούστο δεν θα έχει;

(Υπάρχουν κάτι παλιά ανέκδοτα με τρύπες σε βαρέλια και μοναστήρια… Νομίζαμε ότι ήταν shocking, αλλά τελικά ήταν a little kinky…)

Τρεις είναι πλήθος!!! Είναι ο ορισμός του πλήθους!!! Απαγορεύονται δια ροπάλου οι συγκεντρώσεις άνω των δύο· απαγορεύονται και οι φαντασιώσεις… Κι αυτές μολυσματικές και επικίνδυνες είναι!

Και, επιτέλους: η τεχνολογία γιατί υπάρχει; Ε; Για να βοηθάει! Άντε λοιπόν: παράλληλη σεξουαλική αυτοαπασχόληση!!! (Στον κυβερνοχώρο δεν απαγορεύονται τα … πλήθη!! Ενδείκνυνται ίσως…).

Θα εξυπηρετηθούν και οι ανάγκες της επιτήρησής σας βέβαια…. Αλλά μπρος στις ψηφιακές κάβλες τι πρόβλημα είναι η καταγραφή τους; Θα σας στέλνει αναμνηστικά πλάνα η google κάθε χρόνο!…

Περιμένουμε (και όχι μόνο η ασταμάτητη μηχανή) όλο αγωνία την ολοκλήρωση των πραξικοπημάτων, της υγιεινιστικής τρομοκρατίας, της οργανωμένης αλλαγής των συμπεριφορών – στα κρεβάτια. Πάντα με την εθελοντική συμβολή των “κοινωνικά υπεύθυνων”… Είναι η μόνη ολοκλήρωση που επιτρέπεται απο ‘δω και στο εξής!

Κι αν δεν καταλαβαίνετε ω μέλη της ένωσης φίλων της καραντίνας από λόγια, να και μερικές εικόνες / οδηγίες:

(φωτογραφίες: Επάνω, ερωτική σκηνή με ολόσωμα προφυλακτικά, απ’ την ταινία του 1988 The Naked Gun – στα ελληνικά «τρελές σφαίρες».

Κάτω, ολόσωμο αντρικό προφυλακτικό μιας χρήσης, χωρίς την περικεφαλαία. A little kinky θα είναι η χρήση full face κράνους…)

Πραξικοπήματα part 2

Τρίτη 16 Ιούνη. Πριν ενάμισυ μήνα (Πέμπτη 30 Απρίλη, η κοινωνία σαν μόλυνση / ο διαφορικός αποκλεισμός) γράφαμε:

…Και να η αλληλουχία αυτής της πολεμικής εκστρατείας. Πρώτο βήμα η διόγκωση / διαφήμιση της φονικότητας του covid-19, ακόμα και μαλλιοκούβαρα. Δεύτερο βήμα η επιβεβαίωση πως το «κοινωνικό σώμα» έχει αφομοιώσει πράγματι το μάθημα μιας 30ετίας περί κρυμμένης και ασυμπτωματικής «νοσηρότητας», μέσα από διαδοχικά πραξικοπήματα σε βάρος του άλλοτε ιερού δισκοπότηρου, του πραγματικού (αλλά και τυπικού) συντάγματος περί «ατομικών ελευθεριών και δικαιωμάτων». Όλοι πλέον είναι κάτι απ’ αυτά: ασθενείς, εν δυνάμει ασθενείς, «φορείς», «εν δυνάμει φορείς» – συνεπώς μπαίνουν όλοι στον υγιεινιστικό γύψο. Και δεν χωράνε αντιρρήσεις!

Αλλά αυτή είναι μια «παλιά» εκδοχή επιτήρησης και ελέγχου. Με το τρίτο βήμα θα πρέπει να εισαχθούν σταδιακά οι διαφοροποιήσεις μέσω του πιο καλά εστιασμένου ελέγχου. Και ο διαφορικός αποκλεισμός. Στη γαλλία αυτός θα μεταφραστεί γρήγορα σε «χάρτες» (διαθέσιμους σε κάθε κινητό…) με ανάλογο χρωματισμό των «επικίνδυνων», των «μέτρια επικίνδυνων» και των «ακίνδυνων» περιοχών, ανάλογα με τα διαπιστωμένα κρούσματα σε κάθε μια. Εννοείται ότι οι πραξικοπηματικοί περιορισμοί θα επανα-ισχύουν, θα αναστέλλονται ή θα είναι σε ετοιμότητα ανάλογα· όπως και οι οδηγίες κίνησης / διαταγές προς τους υπηκόους…

Ήρθε και στα μέρη μας – somewhere near you! Οπότε μπορούμε να δείξουμε τα ιδεολογικά χαρακτηριστικά του διαφορικού αποκλεισμού, που είναι μέρος του σημαντικού κέρδους που έβγαλαν τα αφεντικά και οι κάθε είδους λακέδες τους απ’ την προηγούμενη φάση.

Ποιά ήταν η προηγούμενη φάση; Ο γενικός αποκλεισμός, τα γενικά (συνταγματικά) πραξικοπήματα, η ενοχοποίηση των πάντων (ειδικά των υγιών) ως εν δυνάμει «δολοφόνων», η κατάργηση του διαμαντιού στο στέμμα του (νεο)φιλελευθερισμού, των ατομικών δικαιωμάτων και ελευθεριών.

Όλα αυτά – των οποίων την σημασία και το βάρος θα αργήσουν πολύ να καταλάβουν οι όποιοι «θεματοφύλακες της ελευθερίας»… – στηρίχτηκαν σε φτηνά επιχειρήματα, τα οποία όμως χρησιμοποιήθηκαν σε ένα διαρκές carpet bombing απ’ τους δημαγωγικούς μηχανισμούς (: media παλιά και νέα). Να μην «μπουκώσουν» οι εντατικές ώστε να μπορούμε να φροντίζουμε τις ευπαθείς κοινωνικές ομάδες – αυτό ήταν το πρώτο επιχείρημα / φάρσα. Μόλις άρχισε να γίνεται σαφές ότι τα νοσοκομεία εκκενώθηκαν εντελώς και ότι δεν υπάρχει θέμα εντατικών, το τροπάρι της νομιμοποίησης των πραξικοπημάτων άλλαξε, και έγινε ακόμα πιο μεταφυσικό: να ισοπεδώσουμε την καμπύλη!…

Στο τωρινό βήμα, που ήταν προβλέψιμο, στον διαφορικό αποκλεισμό, όπου δεν τίθεται ζήτημα γενικευμένων απαγορεύσεων κυκλοφορίας και κοινωνικής ζωής αλλά οι κρατικές απαγορευτικές επεμβάσεις θα είναι «χειρουργικές» («έξυπνες» τις χαρακτήρισε ο ευφυής ρημαδοΚούλης, που απλά αντιγράφει τις διεθνείς οδηγίες) σ’ αυτήν την φάση λοιπόν ΔΕΝ χρειάζονται καν και καν τα προηγούμενα «επιχειρήματα»! Ούτε οι εντατικές ούτε οι καμπύλες! Μιας και η προηγούμενη γενική απαγόρευση (άσχετα με το πως την αντιμετώπισε ο καθένας) έχει εσωτερικευτεί, τώρα το μόνο που χρησιμοποιείται σαν επιχείρημα είναι …. τα «κρούσματα»!

Τι είναι τα «κρούσματα»; Στην πραγματικότητα είναι απλά η διαπίστωση ότι ο covid-19 εξακολουθεί να στριφογυρνάει, όλο και πιο αδύναμος… Αλλά όχι!!! Τα «κρούσματα» ισοδυναμούν με επικίνδυνη απειλή! Κατά συνέπεια πρέπει να περιφραχτεί η ζώνη στην οποία ζουν τα «κρούσματα». Δεν τίθεται καν και καν ζήτημα «κατ’ οίκον, υγιεινομικής 14ήμερης φυλάκισης» των «κρουσμάτων» (όπως, π.χ., αν πρόκειται για τουρίστες)! Όλη η περιοχή (όπως θα οριοθετηθεί απ’ την πολιτικο/αστυνομική εξουσία) θα πρέπει να κλειδωθεί! Τώρα αυτή η περιοχή μπορεί να λέγεται Εχίνος στο νομό Ξάνθης (ένα πομάκικο κεφαλοχώρι όπου γενιές επί γενιών έχουν μεγαλώσει με στρατιωτικό αποκλεισμό – για «εθνικούς λόγους»…) ή να είναι κάποιο «στρατόπεδο» μεταναστών…. Αύριο μπορεί να είναι οποιαδήποτε γειτονιά…

Κανείς δεν αντιδρά. Κανείς δεν έχει λόγο να αντιδράσει εκτός αν πέσει στη φάκα… Η εσωτερίκευση έχει δουλέψει απόλυτα: αφού έγινε δεκτή η συλλογική ευθύνη του συνόλου του πληθυσμού (με τις κατάλληλες σιωπηλές εξαιρέσεις….) για την μολυσματικότητα των κοινωνικών σχέσεών του, τώρα η ίδια συλλογική ευθύνη σε μικρότερη κλίμακα γίνεται αυτονόητα δεκτή – απ’ τον γενικό πληθυσμό. Όποιος τολμήσει να την αμφισβητήσει; Ααααα… γι’ αυτό υπάρχουν τα ματ!

Έχουν λυθεί τα χέρια του κράτους / παρακράτους! Αφού είναι πια υπεραρκετό το «κρούσματα! κρούσματα!» (δηλαδή το κατακάθι της υγιεινιστικής τρομοκρατίας χωρίς άλλες εξηγήσεις), στο επόμενο βήμα δεν θα χρειάζονται καν τέτοια! Θα είναι αρκετό για τις δομές εξουσίας να «υποψιάζονται» ή απλά να ανακοινώνουν ακόμα και ανύπαρκτα «κρούσματα»! Για να διατάσσουν «τοπικούς στρατιωτικούς νόμους» – κατά βούληση….

Αυτό το μοντέλο λειτουργεί και θα λειτουργεί σαν παράδειγμα τρομοκράτησης. Θα καλλιεργήσει όμως και τον «τοπικό, εδαφικό δαρβινισμό»: οι αντιπαραθέσεις γειτονιών ή και μεγαλύτερων κοινωνικών συνόλων, που ως τώρα είχαν συνήθως την μορφή αντίπαλων οπαδών, θα αποκτήσουν και ένα υγιεινιστικό επιχείρημα: εσείς οι αρρωστιάρηδες / εμείς οι υγιείς….

Το υγιεινιστικό κράτος παντού

Τρίτη 16 Ιούνη. Τα κράτη (ή/και οι «ειδικοί» τους) αποφάσισαν να βάλουν σε τάξη και τις σεξουαλικές σχέσεις των υπηκόων τους – δεν μπορούν να κάνουν ό,τι θέλουν και να γίνονται «υγιεινιστικές βόμβες»!!! Η ένωση φίλων της καραντίνας ασφαλώς επικροτεί: είναι η πρώτη φορά μετά το aids που η ερωτική ζωή των υπηκόων παύει να είναι ιδιωτική τους υπόθεση, γίνεται μέρος των υποχρεώσεών τους προς το «κοινό καλό» και, κατά συνέπεια, γίνεται αντικείμενο ενδελεχούς ενδιαφέροντος του κράτους – για το καλό της υγείας πάντα.

Προς το παρόν το ελληνικό κράτος, υπεύθυνο καθώς έχει αναδειχθεί, εξέδωσε μέσω εοδυ οδηγίες για την λειτουργία των οίκων ανοχής, που ξανάνοιξαν χτες. Ανάμεσα στα άλλα:

– Η χρονική διάρκεια παροχής υπηρεσιών να μην ξεπερνά τα 15 λεπτά ανά πελάτη (τί μπορεί άραγε να συμβεί μετά;)·

– Απαγορεύεται η παροχή υπηρεσίας με δύο ή περισσότερους πελάτες·

– Κατά τη σεξουαλική επαφή θα πρέπει να εφαρμόζονται σεξουαλικές στάσεις που εξασφαλίζουν απόσταση και όχι πρόσωπο με πρόσωπο επαφή·

– Κατά τη διάρκεια της υπηρεσίας, πρέπει να υπάρχει απόσταση τουλάχιστον ενός αντιβραχίου μεταξύ των κεφαλών των δύο ατόμων (τι σημαίνει «αντιβράχιο» το βρίσκει κανείς στα λεξικά…)·

– Συνίσταται η χρήση υφασμάτινης μη ιατρικής μάσκας για όλες τις υπηρεσίες. Η πρακτική αυτή θα μπορούσε να ενταχθεί στο πλαίσιο παιγνίου προκειμένου να καταστεί αποδεκτή κατά τη διάρκεια των ερωτικών πράξεων (μια επίδειξη εκ μέρους των ειδικών του εοδυ θα βοηθούσε…)·

– Τήρηση πελατολογίου όπου θα αναγράφεται το μικρό όνομα και τηλέφωνο επικοινωνίας για λόγους εχεμύθιας (και ποια στιγμή θα κτυπάει αυτό το τηλέφωνο αν, ο μη γένοιτο, χρειαστεί;)·

– Οι πελάτες ενημερώνονται ότι τα δεδομένα επικοινωνίας τους διατηρούνται για τέσσερεις εβδομάδες σε κλειστό φάκελο για τον εντοπισμό και ιχνηλάτηση σε περίπτωση κρούσματος·

– Αποφυγή πληρωμής με μετρητά και χρήση πλαστικών καρτών με ανέπαφη συναλλαγή.

Οι συντηρητικοί κάθε είδους θα ειρωνευτούν το ζήτημα. Ας μην χαίρονται. Σύντομα θα τους ενημερώσουμε τι σοβαρές ευθύνες έχουν κι αυτοί – αν, φυσικά, εξακολουθεί να τους αφορά το (λίγο πολύ μολυσματικό ζήτημα…) των ερωτικών σχέσεων…

Πάνω απ’ όλα η κρατική υγεία – εντάξει;;;

Ο οπαδός είναι αλλού

Τρίτη 16 Ιούνη. Η διοίκηση της παε Ολυμπιακός κατέθεσε την δική της πρόταση για το πως το εμπόρευμα ποδόσφαιρο μπορεί να πουληθεί τηλεοπτικά με fake γεμάτες κερκίδες. Τύπωσε λινάτσες με «κόσμο» και τις άπλωσε ακριβώς απέναντι απ’ τις θέσεις των επισήμων – και τις κάμερες.

Έκανε όμως κι ένα ακόμα ενδιαφέρον βήμα. Απ’ τα μεγάφωνα του Καραϊσκάκη μετέδιδε («κονσέρβα») ήχο κερκίδας! Τολμάμε να πούμε ότι προχτές στο γήπεδο του Ολυμπιακού γεννήθηκε μια καινούργια δουλειά: dj ποδοσφαίρου! Διότι, προφανώς, το team που διαχειρίστηκε την δημιουργία ηχητικής ατμόσφαιρας στο ματς με τον Άρη (πάντα για χάρη του τηλεοπτικού προϊόντος) θα έπρεπε να βάζει τους σωστούς ήχους τις κατάλληλες στιγμές: τα πανηγύρια για τα γκολ όταν έμπαιναν γκολ, τα «ωωωω!» για κάποιες πολλά υποσχόμενες φάσεις και σουτ όταν υπήρχαν τέτοια, τα τραγούδια και τα συνθήματα στην ώρα τους, τα μπινελίκια στα κόρνερ ή στις φάσεις των αντιπάλων… Είναι κάτι σαν το var, αλλά απ’ την ανάποδη μεριά και σ’ άλλο, εξίσου ευαίσθητο, τομέα…

Μας απομένει η απορία: πώς νοιώθουν οι επαγγελματίες ποδοσφαιριστές μέσα σ’ αυτό το πλαστό, ψεύτικο περιβάλλον; Θα απαντήσει κάποιος: παίρνουν αρκετά ώστε να μην έχουν αισθητικές ή φιλοσοφικές απορίες!

Σωστά. Μια μπάλα κλωτσάνε. Κι αν ο κόσμος προσκυνάει σώβρακα και φανέλες από απόσταση και με σκηνοθεσία, τί σημασία έχει; Επαγγελματικό θέατρο είναι το άθλημα, εδώ και κάτι δεκαετίες…

Ποιός αντικαπιταλισμός; Ποιός αντικρατισμός;

Δευτέρα 15 Ιούνη. Όταν οι τρέχουσες εννοήσεις για το τι είναι ο καπιταλισμός και τι είναι η μορφή-κράτος στην 3η δεκαετία του 21ου αιώνα αφορούν και στηρίζονται στο τι ίσχυε στο πρώτο μισό του 20ου (άντε και λίγο μετά…), όσους «αντι-» όρκους κι αν δώσει κάποιος έχει ξεπεραστεί απ’ την πραγματικότητα. Είναι τραγική και συνάμα εγκληματική η παράλειψη του να παρακολουθεί οποιοσδήποτε θέλει να είναι εχθρός του συστήματος την πραγματική ιστορική – διαλεκτική εξέλιξη αυτού του συστήματος. Είναι τραγική και συνάμα εγκληματική η παράλειψη της ανανέωσης του πολιτικών αναλυτικών / κριτικών εργαλείων σε συνάρτηση με την καπιταλιστική / κρατική πραγματικότητα.

Κι αυτά έχουν αναδειχθεί όσο πιο καθαρά γίνεται τους τελευταίους μήνες, με αφορμή την υγιεινιστική τρομοεκστρατεία. Το πως η υγεία (ατομική και συλλογική) όχι μόνο έχει γίνει προ πολλού κεφάλαιο αλλά, επιπλέον, είναι μία απ’ τις αιχμές της γενικής καπιταλιστικής αναδιάρθρωσης (4ης βιομηχανικής επανάστασης), είναι εντελώς αδιανόητο για ανθρώπους που θα ήθελαν μεν να έχουν κριτική δυνατότητα, έχουν όμως υποχωρήσει και βουλιάζουν στη λούμπεν αισθητική των αντιsocial media. Υπνοβατούν – και νομίζουν ότι κάτι κάνουν…

Όποιος, λοιπόν, δεν ασπάζεται την κυρίαρχη ρητορική είναι – λένε και αυτοί – «συνωμοσιολόγος». Ιστορικά η δεξιά του συστήματος (που στα μέρη μας ήλεγχε για δεκαετίες το κράτος) αυτό ακριβώς υποστήριζε: οι κομμουνιστές ήταν «φερέφωνα» και «ψεύτες». Τώρα έχει απλά αλλάξει λίγο η ορολογία· όχι, όμως, το νόημα: η εργατική κριτική στο νέο βιο-πληροφορικό μοντέλο της «καπιταλιστικής αναπτυξης» είναι …. «συνωμοσιολογία»… Δηλαδή γεμάτη ψέμματα, όργανο κάποιων γνωστών ή άγνωστων σκοτεινών δυνάμεων…

Υπάρχουν όντως άνθρωποι που υποστηρίζουν τερατώδη / βλακώδη πράγματα σε σχέση με τον covid-19 και την διαχείρισή του – όπως και για πολλά άλλα. Απ’ το ότι είναι έργο των alien, μέχρι το ότι οφείλεται (ή μήπως μεταδίδεται;) απ’ τις 5G κεραίες… (Πριν οι 5G κεραίες θα μείωναν την τεκνοποιία των ελλήνων, και θα άφηναν τους «ξένους» να κυριαρχήσουν στην επικράτεια – θυμάστε τους γενναίους της Καλαμάτας;). Ανάλογα βλακώδες / τερατώδες όμως είναι να υποστηρίζει κανείς τα φερέφωνα των big pharma και των big tech. Όλοι αυτοί, και οι μεν και οι δε, θα χρησιμοποιηθούν, χρησιμοποιούνται ήδη, σαν η 5η φάλαγγα ενάντια σε οποιοδήποτε ρεύμα συνεκτικής κριτικής. Παρά την εξώφθαλμη ανοησία τους οι ισχυρισμοί τους έχουν μια χρησιμότητα: διαμορφώνουν την κοινή δεξαμενή στην οποία μπορεί ο καθένας, «αγωνιστής» ή καθεστωτικός, να ρίχνει τις απόψεις που τον ξεπερνούν.

Πράγματι, επ’ ευκαιρία του βίαιου άλματος στις προδιαγραφές της 4ης βιομηχανικής επανάστασης, τα δυτικά κράτη / αφεντικά έχουν φτιάξει όχι μία αλλά δύο κοινές δεξαμενές. Στη μία ρίχνουν νεκρούς αφού πρώτα τους «καταγράψουν σαν θύματα του covid-19». Στην άλλη ρίχνουν ζωντανούς, αφού πρώτα τους «καταγράψουν σα συνωμοσιολόγους». Αρκεί να παρακολουθήσει κανείς την mainstream δημαγωγία / «δημοσιογραφία» στα μέρη μας για να διαπιστώσει τη λύσσα με την οποία σπρώχνουν οι αλήτες – ρουφιάνοι σ’ αυτή τη δεύτερη «κοινή δεξαμενή» όποιον τολμήσει να αμφισβητήσει τις διατεταγμένες αλήθειες τους…

Δεν είναι όμως αυτό το τέλος της ιστορίας. Ενώ η πρώτη «κοινή δεξαμενή» είναι η βάση για την επιβολή της αλγοριθμικής φυλακής για «λόγους δημόσιας υγείας», η δεύτερη είναι η βάση για την επιβολή γενικευμένης λογοκρισίας «για λόγους δημόσιου συμφέροντος / αλήθειας». Και τα δύο έχουν ξεκινήσει ήδη. Για παράδειγμα οι «συνωμοσιολόγοι» που απαγορεύονται στον κυβερνοχώρο κατηγορούνται σαν πράκτορες του εχθρού (δηλαδή της Μόσχας και του Πεκίνου) – χωρίς καμμία απόδειξη.

Λοιπόν. Λιγότεροι ή περισσότεροι θα οξύνουμε τις θέσεις μας και θα στοχεύουμε χωρίς υποχώρηση τον καπιταλισμό και το κράτος του 21ου αιώνα. Αυτό! Αντιπληροφόρηση και εργατική κριτική. Αυτό! Οι ξεπεσμένοι που παρανοούν ας περιμένουν…

Τα εύκολα έχουν τελειώσει προ πολλού! Lasciate ogni speranza, voi ch’ entrate! (La Divina Commedia, Dante Alighieri)

Οργανωμένη παράνοια 1

Δευτέρα 15 Ιούνη. Στην χθεσινή καθεστωτική «καθημερινή» υπήρχε ένα δισέλιδο αφιερωμένο στη μέτρηση των «συνωμοσιολόγων». Το δικό μας ενδιαφέρον δεν βρίσκεται στα «αποτελέσματα», αλλά στις ερωτήσεις που έγιναν τοποθετώντας προκαταβολικά τις «μη πρέπουσες απαντήσεις» (σίγουρα απ’ τον συγκεκριμένο δημαγωγικό μηχανισμό) στην «κοινή δεξαμενή» της «συνωμοσιολογίας»!

Απ’ τις 6 ερωτήσεις των οποίων τις απαντήσεις παρουσιάζει η «καθημερινή» μόνο η μία θα μπορούσε να τραβήξει «συνωμοσιολογικές» απαντήσεις: ο νέος κορονοϊός δημιουργήθηκε τυχαία στη φύση ή είναι ανθρώπινο δημιούργημα; Οι άλλες 5 αφορούν ζητήματα για τα οποία υπάρχουν ήδη υπερβολικά πολλά ντοκουμέντα, έτσι ώστε εύλογα θα μιλούσε κάποιος για αντιπολίτευση. Ανοργάνωτη, χύμα και αντιφατική – αλλά αυτό: αντιπολίτευση. Οι ερωτήσεις ήταν:

– Πίσω από τον νέο κορωνοϊό «κρύβονται» φαρμακευτικές εταιρείες ή μεγαλοεπενδυτές;

– Πίσω από τον νέο κορωνοϊό “κρύβονται” κάποια ή κάποιες χώρες;

– Χρησιμοποιούνται (: πληθυντικός) αδικαιολόγητα για εκφοβισμό της κοινής γνώμης;

– Χρησιμοποιείται (: ενικός…) αδικαιολόγητα για επιβολή αναγκαστικού εμβολιασμού;

– Χρησιμοποιείται αδικαιολόγητα εις βάρος των προσωπικών δεδομένων των πολιτών;

Στις δύο πρώτες οι απαντήσεις “ναι” και “όχι” είναι μοιρασμένες. Στις άλλες τρεις υπερτερούσαν καθαρά τα “όχι”. Παρ’ όλα αυτά τα (μειοψηφικά) “ναι” σ’ αυτές τις ερωτήσεις θεωρούνται “συνωμοσιολογία”!!! Κι αυτό σημαίνει, για παράδειγμα, ότι όποιος είναι εχθρικός προς τις big pharma και τις big tech – κάτι που άλλοτε θα ήταν το καθήκον κάθε πραγματικού αντικρατιστή / αντικαπιταλιστή… – πετιέται στην «κοινή δεξαμενή». Ή, άλλο παράδειγμα, όποιος ξέρει ότι γίνεται ήδη λεηλασία των προσωπικών δεδομένων απ’ τις big tech και τα κράτη και είναι εχθρικός σ’ αυτό – κάτι που άλλοτε θα ήταν καθήκον ακόμα και του πιο απλού « δημοκράτη»… – πετιέται επίσης στην «κοινή δεξαμενή». Ο Snowden θα πεταχτεί εκεί· ο Assange βρίσκεται ήδη στο χείλος του άλλου γκρεμού, εκείνου των «τρομοκρατών»…

Οι δημοκόποι ΔΕΝ ήθελαν να ανιχνεύσουν «συνωμοσιολόγους»! Δεν έκαναν ερωτήσεις για τις 5G κεραίες, για τους εξωγήινους ή άλλα παρόμοια. Οι δημοκόποι ήθελαν να εγγράψουν εύλογες αντιρρήσεις / αρνήσεις στην «κοινή δεξαμενή» της συνωμοσιολογίας· αφού ταυτόχρονα τις «μετρήσουν» για να διαμορφωθούν οι κατάλληλες τακτικές εναντίον τους.

Η γραμμή είναι ξεκάθαρη…

(φωτογραφία: Οι βαθύπλουτοι ανθρωπιστές «πονάνε» μ’ αυτά που τραβάνε οι αφροαμερικάνοι και οι υπόλοιποι μετανάστες στο ψοφιοκουναβιστάν. Γι’ αυτό προτείνουν ότι μετά το προσωπικό των νοσοκομείων αυτοί θα πρέπει να έχουν προτεραιότητα στα mRNA εμβόλια που χρηματοδοτούν. Πρακτικά μάλλον θα γίνει «παράλληλα», με μια ελαφριά προτεραιότητα στους υπήκοους μάζα· δεδομένου ότι πολλοί γιατροί ή/και νοσηλευτές, ξέροντας περί τίνος πρόκειται, θα αρνηθούν ευγενικά. Αυτό βλέπει στους αφροαμερικάνους, λοιπόν, η κυρά Melinda Gates μέσα απ’ την απεριόριστη καλωσύνη και αγαθοεργία της: μαζικά πειραματόζωα, για το καλό της υγείας τους – πάντα!

Το κίνημα Black Life Matters πρέπει να μάθει γρήγορα απ’ την σφαγή που έγινε στη Ν. Υόρκη, στο Queens και όχι μόνο! Και πρέπει οπωσδήποτε να συμπεριλάβει στο ρεπερτόριό του την άρνηση του να γίνουν οι αφροαμερικάνοι η αφρική εσωτερικού που τόσο επειγόντως ψάχνουν οι αμερικανικές big pharma – μεγάλη η χάρη τους…)

Οργανωμένη παράνοια 2

Δευτέρα 15 Ιούνη. Το δεύτερο περιεχόμενο του δισέλιδου της «καθημερινής» είναι μια συνέντευξη με κάποιον Νιλ Τζόνσον, που συστήνεται σαν καθηγητής φυσικής στο αμερικανικό πανεπιστήμιο Τζορτζ Ουάσιγκτον και μελετητής του «αντιεμβολιαστικού κινήματος στις ηπα». Αυτό το «κίνημα», που συνδέει κοινότοπα εμβόλια (όπως αυτό κατά της ιλαράς) με τον αυτισμό, ξεκίνησε από έναν αμερικάνο παπά· και όπως θα περίμενε κανείς ανήκει στην κατηγορία των flat earthers· με την διαφορά ότι ευθύνεται για την σημαντική αύξηση κρουσμάτων ιλαράς στον πρώτο κόσμο.

Είναι ωστόσο σχετικά παλιά ιστορία. Γιατί γίνεται θέμα τώρα; Επειδή επίκεινται διάφορα fast track εμβόλια, στο συναγωνισμό των big pharma (και των κρατών όπου έχουν τις έδρες τους) για το ποιός θα ελέγξει την παγκόσμια αγορά – για ένα εμβόλιο που πιθανότατα δεν χρειάζεται καν, θα αποτελέσει όμως την βάση για την τεχνολογική αναδιάρθρωση και σ’ αυτόν τον τομέα. Δεν πρόκειται για οποιοδήποτε εμβόλιο. Πρόκειται για το εγχείρημα νο 0 της 4ης βιομηχανικής επανάστασης, και ειδικά της βιομηχανίας φροντίδας υγείας. Το «αντιεμβολιαστικό κίνημα» είναι ήδη το καλούπι και τα τοιχία της «κοινής δεξαμενής» στην οποία θα πεταχτεί η κρίσιμη και εύλογη κριτική απέναντι στις mRNA «εμβολιαστικές τεχνολογίες» ή οτιδήποτε άλλο πουληθεί σαν «ασφαλές» σε χρόνο dt!

Διαβάστε αργά και προσεκτικά την απάντηση που δίνει ο ενσωματωμένος ειδικός σε μια «κατάλληλη ερώτηση» / πάσα του έλληνα δημοσιογράφου:

Ερώτηση: Είναι το αντιεμβολιαστικό κίνημα μια απειλή ενάντια στις προσπάθειες αντιμετώπισης της πανδημίας;

Απάντηση: Νομίζω ναι. Η πανδημία είναι γι’ αυτούς η τέλεια καταιγίδα. Μοιάζει σαν να επιβεβαιώνει όλες τις θεωρίες συνωμοσίας που προϋπήρχαν. Κατ’ αρχάς το διαχρονικό επιχείρημα υπέρ των εμβολίων είναι ότι είναι ασφαλή γιατί έχουν προηγηθεί χρόνια ή δεκαετίες κλινικών δοκιμών. Τώρα όμως το εμβόλιο που θα δημιουργηθεί θα παρουσιαστεί με δοκιμές μόνο μερικών μηνών. Και όσοι είναι δύσπιστοι απέναντι στα εμβόλια, θα αμφισβητήσουν ότι λένε την αλήθεια εκείνοι που μέχρι πρότινος υποστήριζαν ότι τα εμβόλια είναι ασφαλή επειδή έχουν προηγηθεί χρόνια δοκιμών. Το δεύτερο στοιχείο είναι ότι κάνουν επιλεκτική χρήση επιστημονικών δεδομένων.

Παρακαλούμε την προσοχή σας. Ενώ ο «ειδικός» παραδέχεται ότι βρίσκεται σε εξέλιξη colpo grosso με την δραστική μείωση του χρόνου δοκιμών για τα εμβόλια του covid-19, υπονοεί πως όποιος εκδηλώσει την απόρριψή του σε φαρμακευτικούς σαλτιμπαγκισμούς με άγνωστες παρανέργειες (δεν μπορεί παρά να) ανήκει στους «δύσπιστους απέναντι στα εμβόλια» γενικά!!! Γιατί; Γιατί έτσι! Επειδή έτσι γουστάρει! Επειδή υπάρχει «κοινή δεξαμενή»!!!

Απαγορεύεται, λοιπόν, τόσο κατά τον «ειδικό» όσο και κατά τον καθεστωτικό δημοσιογράφο να είναι κάποιος εχθρικός απέναντι στον τυχοδιωκτισμό της κερδοφορίας των big pharma στη ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΗ περίπτωση! Επιτρέπεται μόνο να είναι, υποχρεωτικά, «γενικά δύσπιστος» – να καταχωρείται, δηλαδή, στο «αντιεμβολιαστικό κίνημα»… Τσαμπουκά! Τρέχει τίποτα;

Πριν 40 ή και 30 χρόνια ο ίδιος ειδικός με την ίδια καρέκλα στα μαλακά του οπίσθια θα θεωρούσε ανεπίτρεπτο να πετάξει τέτοιο υπονοούμενο. Πριν 40 ή και 30 χρόνια ο ίδιος καθεστωτικός δημοσιογράφος, για να μην τον κοροϊδεύουν οι αναγνώστες του για στημένο, θα έκανε την ερώτηση: εσείς, δηλαδή, θα το κάνατε αυτό το fast track εμβόλιο; Θα το συστήνατε και στους φίλους σας;

Η απάντηση θα ήταν «όχι βέβαια!». Τι άλλαξε; Όχι η εμφάνιση του «αντιεμβολιαστικού κίνηματος»! Αλλά ο post modern κυνισμός της εξουσίας: ό,τι και να λέτε εσείς, θα σας επιβάλουμε αυτά που θέλουμε. Έχουμε το know how, έχουμε και τους «κοινωνικούς συμμάχους». Σκασμός!

Κι έτσι θα γίνει αν το επιτρέψουμε: θα επιβληθεί σκασμός!

(φωτογραφία: Μετανάστες εργάτες κρατούμενοι στα υπνωτήριά τους, στη Σιγκαπούρη. Κι εκεί, όπως παντού, τα κρατικά πραξικοπήματα που έκαναν σκόνη τα “πολιτικά δικαιώματα” κτύπησαν ακόμα περισσότερο εκείνους που βρίσκονταν έτσι κι αλλιώς σε limbo…)

Υγιεινιστικός μιλιταρισμός

Δευτέρα 15 Ιούνη. Στις 21 του περασμένου Απρίλη το (αμερικανικό) ίδρυμα Rockefeller παρουσίασε μια 30σέλιδη έκθεση / πρόταση με τον δηλωτικό τίτλο National Covid-19 Testing Action Plan και υπότιτλο «τα ρεαλιστικά βήματα για να ξανα-ανοίξουν οι δουλειές μας και οι κοινότητές μας». Όποιος ξέρει, ενδιαφέρεται ή ψάξει τι είναι το «ίδρυμα Rockefeller» στο πλέγμα των κυκλωμάτων του αμερικανικού κράτους / κεφάλαιου θα καταλάβει το γιατί η «πρότασή» του δεν είναι λόγια του αέρα. Πολύ περισσότερο που στην σύνταξη αυτής της πρότασης συνεργάστηκαν ακαδημαϊκοί απ’ τον στάβλο του ιδρύματος, από πρωτοκλασσάτα πανεπιστήμια: το Harvard, το Yale, αλλά και το Johns Hopkins, που το βρίσκει κανείς κάτω από κάθε πέτρα – σχετικά με την «αντιμετώπιση του covid-19»…

Τι είναι που προτείνει αυτό το εαυγές ίδρυμα και οι καλοί συνεργάτες του; Πρώτον, την δημιουργία ενός «επιτελείου ελέγχου της πανδημίας», με συμμετοχή επιχειρηματιών, κυβερνητικών αξιωματούχων και ακαδημαϊκών (κάτι σαν το πάνελ του Event 201 ίσως;;;), το οποίο θα έχει αρμοδιότητες στρατηγείου: θα λαμβάνει αποφάσεις για τα πάντα σχετικά με την «αντιμετώπιση της πανδημίας», κάτι ανάλογο των εξουσιών που έχει ένας αμερικάνος πρόεδρος σε καιρό πολέμου.

Με βάση το σχέδιο του ιδρύματος, το «επιτελείο» θα διατάξει άμεσα το τσεκάρισμα 3 εκατομυρίων υπηκόων των ηπα την εβδομάδα, και μέσα σε 6 μήνες θα πρέπει να έχει φροντίσει να γίνονται 30 εκατομύρια τεστ την εβδομάδα. Με τελικό στόχο, μέσα σ’ ένα χρόνο, να γίνονται 30 εκατομύρια τεστ την ημέρα. (Με πληθυσμό 330 εκατομύρια, και ρυθμό 30 εκατομύρια «υγιεινιστικούς ελέγχους» την ημέρα, το όνειρο του ιδρύματος είναι να τσεκάρονται οι πάντες στις ηπα 3 φορές τον μήνα… Μπορείτε τώρα να φανταστείτε τι ποινές θα περιμένουν όσους προσπαθήσουν να αποφύγουν τα τεστ, αλλά καταχωρημένοι σαν «αγνοούμενοι» πέσουν κάποια στιγμή σε υγιεινιστικό μπλόκο!) Το ίδρυμα θεωρεί «δίκαιη τιμή» τα 100 δολάρια για κάθε τεστ και τα πέριξ του· και με βάση αυτήν την «δίκαιη τιμή» έχει την ευθύνη να ξεκινήσει διαπραγματεύσεις με αμερικάνους κατασκευαστές (: φαρμακοβιομηχανίες) ώστε να αρχίσει η εντατική παραγωγή τους. (Τρία δισεκατομύρια την ημέρα όταν το πράγμα θα είναι σε πλήρη ανάπτυξη δεν είναι άσχημος τζίρος – ε;)

Δεύτερον, αυτό το «επιτελείο» θα δημιουργήσει έναν «στρατό αντιμετώπισης της πανδημίας», ένα ειδικό σώμα με 100 έως 300 χιλιάδες μέλη. Αυτοί θα στρατολογηθούν / προσληφθούν από «έμπιστους εθελοντές» που στέλνονται για ανθρωπιστική βοήθεια σε διάφορα μέρη του κόσμου, και μέλη της εθνοφρουράς. Ο μισός ετήσιος μισθός τους θα είναι 40.000 δολάρια. (Δεν αναφέρεται αν αυτά τα corps θα είναι ένοπλα ή θα υπάρχουν κάποιες μονάδες «κομμάντο», αλλά αυτά είναι προφανώς λεπτομέρειες…)

Τρίτον, το «επιτελείο» θα αναλάβει την ευθύνη δημιουργίας μιας κεντρικής ψηφιακής βάσης δεδομένων για την υγεία των πάντων, με data που θα προέρχονται από συστήματα ψηφιακής ιχνηλάτησης και ταυτοποίησης που θα εγκατασταθούν παντού: στις δουλειές, στα σχολεία και στα πανεπιστήμια, στις περιοχές κατοικίας, σε όλους τους δημόσιους χώρους και στα μέσα μετακίνησης. Το ψηφιακό πανοπτικό!! Σύμφωνα με τις ιδέες του «επιτελείου» (δηλαδή του ιδρύματος Rockefeller και όσων εκπροσωπεί) αυτά τα προσωπικά δεδομένα θα είναι «εμπιστευτικά» αν κάτι τέτοιο είναι δυνατό… Αυτή η κεντρική δομή φακελώματος θα είναι σδιτ, θα ελέγχεται δηλαδή από κρατικούς αξιωματούχους και ιδιωτικές επιχειρήσεις. Με βάση την επεξεργασία των δεδομένων της θα αποφασίζεται σε ποια περιοχή θα διατάσσεται καθολικός αποκλεισμός και για πόσο καιρό…

Ο πυρήνας της “λογικής” του ιδρύματος Rockefeller είναι σαφής: να γίνουμε κίνα και ακόμα καλύτεροι (ή χειρότεροι…) το συντομότερο δυνατόν! (Περισσότερα και αναλυτικότερα γι’ αυτόν τον σχεδιασμό καθώς και για παλιότερη έκθεση του ιδρύματος Rockefeller στο υπό έκδοση cyborg 18). Το «κίνα» δεν αφορά φυσικά ούτε την γλώσσα ούτε την κουλτούρα. Αφορά τον καθολικό έλεγχο του κοινωνικού εργοστάσιου. Στο όνομα της «δημόσιας υγείας» πάντα… Και δεν πρόκειται καθόλου για «συνωμοσία»: τα αφεντικά νοιώθουν πια τόσο ισχυρά ώστε περιγράφουν τις επιθυμίες και τις κινήσεις τους δημόσια, έξω απ’ τα δόντια.

Όσοι αγάπησαν την καραντίνα και τα πραξικοπήματα και τα υπερασπίζονται ακόμα από αγνό ενδιαφέρον – για – τον – άνθρωπο θα απογειωθούν κανονικά με την εξέλιξή της σε μόνιμη τεχνολογική δικτατορία!!! Το βιο-πληροφορικο-ασφαλίτικο σύμπλεγμα έχει πια τους «δικούς του ανθρώπους» παντού….

Τελικά δεν είναι δύσκολο να περάσει κανείς απέναντι, στη μεριά των ταξικών εχθρών. Αρκεί να έχει χαθεί μέσα στη μακριά νύχτα των αποτυχιών, των συμβιβασμών και του ψωνίσματος που κατάγονται απ’ τον 20ο αιώνα…