Το εργοστάσιο της παράνοιας

Πέμπτη 23 Ιούλη. Καθώς η προσπάθεια, σε διάφορα μέρη του κόσμου, σ’ αυτή τη δεύτερη φάση της τρομοεκστρατείας, είναι η διατήρηση ενός υψηλού επιπέδου φόβου και πειθαρχίας στους πληθυσμούς έτσι ώστε τα μόλις 6μηνίτικα ή 8μηνίτικα (θαύμα! θαύμα!) εμβόλια να μοσχοπουλήσουν σαν “σωτήρια” (ή και να επιβληθούν με νόμο για το “κοινό καλό”) δεν μπορούμε παρά να παρατηρήσουμε την εξέλιξη του παραλογισμού της δημαγωγίας.

Για παράδειγμα, πότε πότε (κι αυτόν τον καιρό) αναγγέλεται θριαμβευτικά ότι οι “φορείς του φονιά” (ασυμπτωματικοί…) είναι πολλές φορές περισσότεροι απ’ αυτούς που διαπιστώνονται μέσω τεστ!!! Το συμπέρασμα / “μήνυμα” που διαδίδεται αμέσως μετά είναι της γενικευμένης μόλυνσης των κοινωνιών: ΠΡΟΣΟΧΗ, ΠΡΟΣΟΧΗ! Ο ΚΙΝΔΥΝΟΣ ΕΙΝΑΙ ΠΑΝΤΟΥ!!! ΦΥΛΑΧΤΕΙΤΕ! ΚΟΥΚΟΥΛΩΘΕΙΤΕ!! ΕΡΧΟΜΑΣΤΕ ΝΑ ΣΑΣ ΣΩΣΟΥΜΕ!!!

Το ότι αυτοί που έχουν κολλήσει τον covid-19 (και τον «περνάνε» χωρίς συνέπειες) είναι πολλές φορές περισσότεροι απ’ αυτούς που διαπιστώνονται μέσω τεστ είναι εκείνο που έλεγαν διάφοροι «αιρετικοί» απ’ τον περασμένο Μάρτη κι όλας! Η “έρευνα σκάνδαλο” της μεγάλης ιατρικής ομάδας (17 πανεπιστημιακοί διαφόρων ειδικοτήτων, συμπεριλαμβανόμενου του Ιωαννίδη…) του Stratford, στην Santa Clara, που ανακοινώθηκε στα τέλη Απρίλη, αυτό ακριβώς έδειξε: ότι ενώ τα διαπιστωμένα κρούσματα ως εκείνη την στιγμή στην περιοχή ήταν 1.000, τα πραγματικά ήταν πάνω από 50.000!!! Εκείνη η έρευνα συγκέντρωσε τόσο θυμό (και τόσες προβοκάτσιες) επειδή το συμπέρασμά της ΔΕΝ ήταν Ο ΧΑΡΟΣ ΒΓΗΚΕ ΠΑΓΑΝΙΑ, αλλά το αντίθετο: ότι η φονικότητα του covid-19 είναι πολύ μικρή!!! Στοιχειώδες: διαιρείς τον αριθμό των νεκρών (έστω, της “κοινής δεξαμενής”) με τον αριθμό όσων έχουν κολλήσει και βγάζεις το ποσοστό… Όσο μεγαλύτερος είναι ο παρανομαστής τόσο μικρότερο το αποτέλεσμα…

Τώρα όμως, σχεδόν 3 μήνες μετά, με μια βρώμικη αντιστροφή, η διαπίστωση που τον Απρίλη ήταν «καταραμένη» έως «απαγορευμένη», χρησιμοποιείται για τον ακριβώς αντίθετο σκοπό. Με μια παρανοϊκή επένδυση. Όχι!!! Η πολύ μεγαλύτερη διάδοση του covid-19 ΔΕΝ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ότι είναι ελάχιστα επικίνδυνος (και αυτό σε ειδικές περιπτώσεις). ΣΗΜΑΙΝΕΙ ότι είναι πολύ επικίνδυνος και ότι παραμονεύει σε κάθε γωνία – γι’ αυτό κουκουλωθείτε!

Χωρίς να ξεχάσουμε ούτε στιγμή την covid-19 τρομοεκστρατεία και τους πραγματικούς στόχους της, εδώ βρίσκεται σε εξέλιξη μια παράλληλη εκστρατεία που έχει πολύ περισσότερες προεκτάσεις και συνέπειες: ένας συνδυασμός «σπασίματος» και αποβλάκωσης των πληθυσμών και των ατόμων!!

Έτσι, για παράδειγμα, ενώ είναι αρκετοί / αρκετές (σ’ όλο τον πρώτο κόσμο) που ΔΕΝ έχουν φάει το παραμύθι του «φονιά ιού», είναι ελάχιστοι εκείνοι που έχουν όρεξη να αντιπαλέψουν δημόσια και δυναμικά αυτήν την εκστρατεία που έχει στόχο να μετασχηματίσει δια της βίας την καθημερινή ζωή των πάντων (και οπωσδήποτε των πιο χαμηλά στην κοινωνική ιεραρχία…), έτσι ώστε να προσαρμοστεί στις προδιαγραφές που θέλουν τα αφεντικά της 4ης βιομηχανικής επανάστασης. Έχουν «σπάσει», με την έννοια ότι προσπαθούν να κρατηθούν ατομικά όσο περισσότερο μπορούν στην άκρη αυτού του τεράστιου χειμάρρου, για να διασώσουν ό,τι κατά την εμπειρική τους γνώμη διασώζεται· αν και καταλαβαίνουν (ή υποψιάζονται) ότι το κόλπο είναι τεράστιο και ότι αργά ή γρήγορα θα παρασύρει τα πάντα. Απ’ την άλλη μεριά υπάρχουν οι φοβισμένοι, που δείχνουν μόνιμα φοβισμένοι, καθηλωμένοι, με αδυναμία να σκεφτούν καν και καν τις όποιες (ελάχιστες!) mainstream αποκαλύψεις για το φιάσκο – κι ούτε λόγος να αμφισβητήσουν τις κυρίαρχες τρομοκρατικές αλήθειες!

Ενώ, λοιπόν, στα βασικά της όπλα η τρομοεκστρατεία έχει τυπικά αφοπλιστεί (απ’ τις δωροδοκίες των media μέχρι τις εξαγορές των γιατρών / σωτήρων απ’ τις φαρμακοβιομηχανίες και τις «μκο» τους· απ’ την παραδοχή των «κοινών δεξαμενών» θανάτου, μέχρι τους «υπερλάκους» αγγλικού τύπου· απ’ την βιασύνη να βρεθούν οπωσδήποτε εμβόλια να πουληθούν άμεσα ως τον ενδοκαπιταλιστικό ανταγωνισμό για την «σωτηρία της ανθρωπότητας»…) ουσιαστικά συνεχίζει να διαμορφώνει τόσο το πεδίο των κοινωνικών αντιλήψεων όσο και τα περιεχόμενά τους. Ο συνδυασμός παραίτησης, παράλυσης, μοιρολατρείας και α-νοησίας δουλεύει μια χαρά υπέρ της συγκεκριμένης τρομοεκστρατείας… Αλλά, δυστυχώς, υποδεικνύει την ύπαρξη, την διαμόρφωση ενός πολύ μεγαλύτερου κοινωνικού κεφαλαίου «δημιουργικής» αυτοκαταστροφής.

Το οποίο, ας μην αμφιβάλει κανείς, είναι άμεσα αξιοποιήσιμο απ’ τα αφεντικά – και έτσι θα γίνει. Με διάφορους τρόπους.

(φωτογραφία: Η ένωση φίλων της καραντίνας ας ευχαριστήσει τους χορηγούς…)

Η διαλεκτική της (αυτο)καταστροφής 1

Πέμπτη 23 Ιούλη. Στις 13 Μάη του 2019 οι “εφτάψυχοι” παρουσίασαν δημόσια (πολιτική εκδήλωση στο ΕΜΠ) την θέση τους για την παθολογία του νεοφιλελευθερισμού (το “ανθρώπινο κεφάλαιο”). Όπως κάθε τι που ξεφεύγει απ’ τον βούρκο του μικροαστικού εμπειρισμού έτσι και η “κρίση του ανθρώπινου κεφάλαιου” που παρουσιάστηκε τότε (και γραπτά υπάρχει στο τετράδιο για εργατική χρήση νο 4) θα μπορούσε απλά να καταναλωθεί. Αυτό έγινε. Σιγά μην τέτοια ζητήματα είναι κρίσιμα για τον ταξικό ανταγωνισμό σε σχέση, ας πούμε, με τις εκλογές! Σιγά μην πρέπει να έχουμε το κεφάλι επάνω και τα πόδια κάτω! Σιγά μην οι “περιθωριακοί” εργάτες των εφτάψυχων και του συμβουλίου για την εργατική αυτονομία κάνουν τέτοιου είδους αναλύσεις που αν το 1/100 τους γινόταν από καθεστωτικούς πανεπιστημιακούς θα πληρώνονταν αδρά!

Ωστόσο για όσους δεν είναι καταναλωτές ακόμα και του εαυτού τους, προτείναμε δημόσια και με κριτική συνοχή πριν 1 χρόνο μια εργατική, ανταγωνιστική βάση όχι απλά για την κατανόηση της τωρινής, παρανοϊκής παραγωγής αλλά και για τον πόλεμο εναντίον της.

Να πως τέλειωνε εκείνη η εισήγηση:

… Η εσωτερίκευση του μοντέλου “Είμαι το Κεφάλαιο του Εαυτού Μου” αποτελεί εσωτερίκευση των βασικών καπιταλιστικών χαρακτηριστικών, δηλαδή εσωτερίκευση και υποκειμενοποίηση μιας βαθιάς και θεμελειώδους αντινομίας. Όντας (πάγιο) Κεφάλαιο ο Εαυτός είναι νεκρός· αλλά ταυτόχρονα αυτός ο Εαυτός, εκτός απ’ το να “ενισχύει” την Κεφαλαιακή διάστασή του, είναι ζωντανός· και για να “αποδόσει σαν Κεφάλαιο” πρέπει να εργάζεται.

… Έτσι, χωρίς ταξικό ανταγωνισμό, όλα πηγαίνουν καλά για τις καπιταλιστικές νόρμες. Είναι, ίσως, η “χρυσή εποχή” τους!!! Όμως να η σκοτεινή πλευρά αυτής της “χρυσής εποχής”:

Πονοκέφαλοι / πόνοι στην κοιλιά / ευερέθιστο έντερο / γαστρο-οισοφαγική παλινδρόμηση / υπερένταση / ταχυκαρδίες / ξαφνικό αίσθημα τρόμου / κρίσεις πανικού / αϋπνίες / μόνιμη κούραση / δυσκολίες συγκέντρωσης / υποχονδρία / διαφόρων ειδών φοβίες / ψευδαισθήσεις / παραισθήσεις / παράνοιες / αυτο-άνοσα νοσήματα: μυστηριώδεις, ανεξήγητες καταστάστασεις, όπου το σώμα στρέφεται εναντίον του…

… Το σώμα, το ζωντανό σώμα (στο οποίο περιλαμβάνεται και η σκέψη) αποικιοποείται απ’ τις καπιταλιστικές νόρμες και προσταγές, απ’ τους καπιταλιστικούς κανόνες, και γίνεται έτσι πεδίο σύγκρουσης ανάμεσα στην (κεφαλαιακή) απονέκρωση και την στοιχειακή, την βασική ζωτικότητα…. Είναι σα να εξεγείρονται τα κύτταρα και τα όργανα του σώματος (η τελευταία “φύση” που δεν έχει μηχανοποιηθεί ακόμα) – μ’ έναν τρόπο όμως που δεν μπορεί να θεωρηθεί … ταξική πάλη!

… Το σώμα / πνεύμα, κάτω από μόνιμη βία, αρρωσταίνει! Είναι σαν το σώμα / πνεύμα που έχει γίνει Κεφάλαιο να επιτίθενται στον οργανικό, ζωϊκό εαυτό του, καταστρέφοντάς τον με την ακρίβεια και την συστηματικότητα της καπιταλιστικής φθοράς (οποιασδήποτε μορφής) παγίου. Πρόκειται, ωστόσο, για αυτοκαταστροφή· που δεν είναι “ορατή”, είναι όμως καθημερινά αισθητή. Είναι η παγιδευμένη, απαλλοτριωμένη ζωή του μέσου υπηκόου….

… Και όλοι είναι άρρωστοι – μ’ έναν τρόπο που τους διαφεύγει…

(Θυμίζουμε, επειδή η χρονική στιγμή έχει σημασία. 13 Μάη του 2019…)

Η διαλεκτική της (αυτο)καταστροφής 2

Πέμπτη 23 Ιούλη. Οπωσδήποτε τέτοιες θέσεις θεωρούνται “πλειοψηφικά” ακατανόητες. Έως μάταιες. (Λυπούμαστε, αλλά έχουμε υπάρξει υπερβολικά έντιμοι, έγκαιροι, ακριβείς – και δωρεάν… Κάνουμε το καλύτερο – κι αυτό θα έπρεπε να κάνει ο καθένας, χωρίς να αποφεύγει τον κόπο!).

Βρισκόμαστε, λοιπόν, στην ιστορική φάση όπου τα αφεντικά θέλουν και μπορούν να κεφαλαιοποιήσουν για λογαριασμό τους αυτήν την μαζική (και υπόγεια) ατομική αυτοκαταστροφή, την αυτο-καταστροφή του Εαυτού – Κεφάλαιο, το λίπασμα που μάζεψαν τα 40 χρόνια ιδεολογικής και ηθικής ηγεμονίας του νεοφιλελευθερισμού! Είναι το πέρασμα απ’ την διάχυτη, γενικευμένη, “μικρομοριακή” Εγω-ιστική αυτοκαταστροφή, στην “μακρομοριακή” συγκέντρωση των ξεπεσμένων και ξεπέσιμων, των υποτιμημένων και υποτιμήσιμων “ανθρώπινων παγίων”, της “γυμνής ζωής” που παρατήρησε ο Agamben (και την κεντρική διαχείρισή τους) για λογαριασμό του βιο-πληροφορικο-ασφαλίτικου συμπλέγματος. Σ’ αυτό το πέρασμα όλες οι πλευρές της ατομικής (και εν τέλει της γενικής) υγείας, δηλαδή η φυσική, η συναισθηματική και η διανοητική πλευρά, μπαίνουν πάνω στον πάγκο του χασάπη.

Είναι γι’ αυτό το λόγο που η υγιεινιστική τρομοεκστρατεία γίνεται με τον τρόπο που καταλαβαίνουμε; Ναι. Δεν υπονοούμε κάποια “συνωμοσία”! Υποδεικνύουμε τον καπιταλιστικό ντετερμινισμό· την “πειθαρχία” ενός συστήματος πειθάρχησης· την “αυστηρότητα” δηλαδή με την οποία γίνονται οι καπιταλιστικές μεταβάσεις, οι Αλλαγές Παραδείγματος στην εκμετάλλευση και στον έλεγχο: στηριγμένες σε ήδη υπαρκτές, ήδη διαμορφωμένες προϋποθέσεις· και πάντα δια της βίας…

Τρία και όχι ένα τα σκέλη αυτής της εκστρατείας. Η τρομοκράτηση / δημιουργική καταστροφή / κεφαλαιοποίηση της φυσικής έννοιας της “υγείας / αρρώστιας” (: covid-19 σ’ αυτή τη φάση)· η διανοητική καταστροφή / κεφαλαιοποίηση (: η μαζική παραγωγή της παράνοιας)· η συναισθηματική / ηθική καταστροφή / κεφαλαιοποίηση (: η μοιραλατρεία, η παραίτηση, οι φοβίες…). Μαζί και ταυτόχρονα…

Η “νέα κανονικότητα” (οφείλει να είναι· τα αφεντικά θέλουν να είναι) post-human…

Τώρα απέναντι σ’ αυτόν τον σύνθετο (αλλά όχι ανεξήγητο) εχθρό πρέπει να διαμορφώσουμε την ανταγωνιστική, εργατική στάση μας. Δύσκολο, αλλά όχι αδύνατο: διαθέτουμε βασικά εργαλεία, ήδη πραγματοποιημένη αναλυτική / πολιτική δουλειά πολλών χρόνων, και την αποδεδειγμένη αξία της εργατικής κριτικής τώρα.

Χρειάζεται όμως, ακόμα, η ανάδειξη και η ανάλυση ορισμένων «κρυφών» αλλά καίριων πλευρών της τρομοδιαχείρισης του κοινωνικού εργοστάσιου.

Προσοδικός οικονομισμός

Τετάρτη 22 Ιούλη. Να πανηγυρίσει το ρημαδογκουβέρνο για τα ευρωευρώ που θα αρχίσουν να ρέουν από του χρόνου; Ή να μην πανηγυρίσει; Το σούμα που κελαηδούν οι δημαγωγοί (70 δισ., “όλα μέσα”, για τα επόμενα λίγα χρόνια…) είναι εντυπωσιακό. Και – τι άλλο; – εξάπτει την “λαϊκή φαντασία”. Τώρα, επιτέλους, λεφτά υπάρχουν!

Οι μανατζαρέοι του ρημαδογκουβέρνου θέλουν να ελπίζουν ότι χάρη σ’ αυτήν την ευρωπαϊκή (διάβαζε: γερμανική!) βοήθεια θα “μετασχηματίσουν την ελληνική οικονομία”. Κάθε μια απ’ τις βασικές λέξεις αυτού του όνειρου μπορεί να ερμηνευτούν κατά βούληση. Αλλά το πραγματικό τους νόημα είναι πολύ συγκεκριμένο. “Οικονομία”; Καπιταλισμός… “Μετασχηματισμός”; Αναδιάρθρωση… Έτσι ήταν πάντα οι εκσυγχρονιστές στο ελλαδιστάν: ονειρεύονταν με βοναπαρτίστικο τρόπο αλλά μασούσαν τα λόγια τους για να μην θυμώσει το πόπολο που τους ψηφίζει… Στο τέλος φώναζαν ότι “υπάρχουν δυο ελλάδες”…

Η αλήθεια είναι πως το ελλαδιστάν είναι η πιο αποτυχημένη (αν και όχι η μοναδική…) περίπτωση “καπιταλιστικού μετασχηματισμού με εξωτερική χρηματοδότηση”, σίγουρα από τότε που υπογράφτηκε η συμμετοχή του στην τότε εοκ. Τα ευρωπαϊκά “κονδύλια” δεν έλειψαν ποτέ. Στο Α “κοινοτικό πλαίσιο στήριξης”, που είχε σκοπό να μειώσει τις καπιταλιστικές ανισότητες στην τότε εοκ, απ’ το 1989 ως το 1993, το ελλαδιστάν “έκλεισε” 14,3 δισεκατομμύρια ecu (δηλαδή ευρώ σε σημερινές τιμές). Πολλά λεφτά, πάρα πολλά με τα τότε δεδομένα… Στο Β κπς η ευρωπαϊκή χρηματοδότηση έμεινε περίπου στα ίδια: 13,9 δισεκατομμύρια ecu…. Στο Γ κπς πήγε στα 22,7 δισεκατομύρια ευρώ… Απ’ το 2007 ως το 2013 “αναλώθηκαν” 20 δισεκατομύρια απ’ την τρισκατάρατη ε.ε….

Οι αστικοί μετασχηματισμοί που δεν έγιναν στο ελλαδιστάν στη διάρκεια του 20ου αιώνα δεν ήταν ζήτημα χρηματοδότησης. Το μοντέλο του πολιτικού προσοδισμού που είναι δομικό στο ελληνικό κράτος / κεφάλαιο όχι απ’ την στιγμή της αυτοτελούς πολιτικής δημιουργίας του τον 19ο αιώνα αλλά ακόμα νωρίτερα, απ’ τα χρόνια της μυθοποιημένης “εθνικής” επανάστασης, και η πατροπαράδοτη ιδέα ότι οι “ξένοι οφείλουν να πληρώνουν επειδή τους δώσαμε τα φώτα του πολιτισμού” (ή επειδή “η ελλάδα είναι πολύτιμο οικόπεδο”…) δεν ξεπεράστηκε ποτέ. Βολεύει. Τους πάντες – εκτός απ’ τους κάθε φορά “ασύμβατους”, “ξένους”, “περιθωριακούς”, “εχθρούς του έθνους”, κλπ. Ο εμφύλιος που στο ελλαδιστάν κράτησε πάνω από 50 χρόνια ήταν γι’ αυτό: οι πολιτικές πρόσοδοι δεν έφταναν για όλους, κάποιοι έπρεπε να αποκλειστούν δια της βίας. Κι όταν, στα ‘80s, ο πολιτικός προσοδισμός εκδημοκρατίστηκε (το αληθινό πασοκ!) οι κρατικές χρεωκοπίες έγιναν ρουτίνα… Εκτός απ’ τα πανηγυρικά ‘90s όπου η βίαιη εκμετάλλευση εκατοντάδων χιλιάδων «ξένων» εργατών εξασφάλισε και την άγρια συσσώρευση και τον αποκλεισμό, «δύο σε ένα»… Χρυσή εποχή!!!

Οι μανατζαρέοι του ρημαδογκουβέρνου δεν είναι οι πρώτοι που θα αποτύχουν. Την ζόρικη δεκαετία των καταραμένων «μνημονίων», όπου το ταψί μίκρυνε, η λιγούρα και η επιθετικότητα της νομής του κράτους (και μέσω του κράτους) οξύνθηκε (απόδειξη τα κατορθώματα των φαιορόζ…)· το οργανωμένο έγκλημα επεκτάθηκε· η κουλτούρα του «άρπαξε να φας και κλέψε νάχεις» απογειώθηκε· ενώ ένα καλό ποσοστό του «ενεργού πληθυσμού» πήρε των οματιών του, μειώνοντας έτσι την «πίεση προς το ταψί»…

Τώρα που, επιτέλους, λεφτά υπάρχουν, θα αναστηθούν πολλές ορέξεις…

Αυθυποβολή

Τρίτη 21 Ιούλη. Είναι μια κατάσταση υπαρκτή· αλλά οι υπάρχουσες τεχνοεπιστημονικές γνώσεις δεν μπορούν να την εξηγήσουν. Εκείνο που μπορούν να κάνουν διαφόρων ειδών ειδικοί είναι να την παρατηρούν, ξύνοντας το κεφάλι τους: αν το κοινό εκτεθεί σταθερά και για καιρό σε “ειδήσεις” αρρώστιας και θανάτου, τότε υπάρχει σοβαρή περίπτωση ένας (μικρός ίσως αλλά καθόλου αμελητέος) αριθμός ανάμεσά τους να αρρωστήσει, μπορεί και σοβαρά. Όχι να “νομίζει οτι αρρωσταίνει” – να αρρωστήσει, να εμφανίσει δηλαδή διαπιστώσιμα συμπτώματα.

Το placebo (η λατινική έκφραση για το “θα ευχαριστήσω”) είναι γνωστό, και χρησιμοποιείται κατά κόρον στην φαρμακολογία, στις δοκιμές φαρμάκων. Κάθε ιατρική / φαρμακευτική έρευνα που σέβεται τον εαυτό της είναι υποχρεωμένη να δώσει σε μια ομάδα ανθρώπινων πειραματοζώων το δοκιμαζόμενο φάρμακο, και σ’ άλλη μια απλή ζαχαρίτσα, ενημερώνοντας όμως και τους μεν και τους δε για τις πιο πιθανές παρενέργειες, σα να παίρνουν όλοι το φάρμακο. Το ενδιαφέρον (και επιστημονικά ανεξήγητο με τα σημερινά δεδομένα) είναι πως τέτοιες παρενέργειες εμφανίζει και ένα μέρος των “ζαχαρίτσα”. Η δύναμη της σκέψης λένε οι ειδικοί: αν περιμένεις ότι θα πάθεις κάτι μπορεί ν’ αρχίσεις να το παθαίνεις…

Το ανάποδο του placebo λέγεται nocebo. Η λατινική έκφραση του «θα κάνω κακό». Είναι η εκδοχή του «αρρωσταίνω» επειδή περιμένω ότι θα αρρωστήσω, που υποδείξαμε πριν. Οι ειδικοί ξύνουν το κεφάλι τους και προσπαθούν μα καταλάβουν – μετρώντας, τι άλλο; Σ’ ένα άρθρο επί του θέματος του Φλεβάρη του 2015 με τίτλο η συνειδητή σκέψη που μπορεί να σκοτώσει, το καθεστωτικό bbc στο site του αναφερόταν μεταξύ άλλων στον Fabrizio Benedetti, της ιατρικής σχολής του Τορίνο, που έκανε μαγνητικές εγκεφαλογραφείες σε τύπους που «ένοιωθαν άρρωστοι» χωρίς να έχουν κάτι. Κατά τον Benedetti μια τέτοια έντονη ιδέα σοβαρής απειλής για το σώμα, από μόνη της, πυροδοτεί μια αλυσίδα αντιδράσεων με αφετηρία τον υποθάλαμο του εγκεφάλου, που καταλήγει στην έκκριση μιας σειράς ορμονών. Ελλείψει πραγματικού προβλήματος αυτή η οργανική αντίδραση γίνεται απο μόνη της σοβαρό πρόβλημα. Που μπορεί να οδηγήσει ακόμα και στον θάνατο. Μοιάζει τυπικά με την ανοσολογική υπεραντίδραση (ή με το αλλεργικό σοκ): το σύστημα ασφαλείας του οργανισμού αντιδρά πολύ περισσότερο απ’ ότι πρέπει (ή χωρίς να πρέπει…), με αποτέλεσμα ακόμα και να σκοτώνει τον οργανισμό… Απλά η «φήμη της αρρώστιας» δεν συνιστά καν και καν ιατρικό ζήτημα…

Έχει ενδιαφέρον. Ο Benedetti, το 2014, επρόκειτο να είναι επικεφαλής μιας ομάδας 100 φοιτητών που θα ανέβαιναν σε υψόμετρο 3000 μέτρων στις ιταλικές Άλπεις. Μερικές μέρες πριν την εκδρομή είπε σε έναν μόνο απ’ την μεγάλη παρέα για το ενδεχόμενο αδιαθεσιών λόγω αραιού οξυγόνου. Την μέρα που θα έπρεπε να ξεκινήσουν, σχεδόν το 1/3 της φοιτητικής ομάδας είχαν πολύ έντονους πονοκέφαλους. Η εκδρομή δεν έγινε, αλλά ο Βenedetti διαπίστωσε πως όλοι όσοι είχαν πονοκέφαλους είχαν μάθει εν τω μεταξύ για την έλλειψη οξυγόνου στον προορισμό τους. Έκανε τότε μια ανάλυση στο σάλιο τους, για να διαπιστώσει ότι είχαν μεγάλη έκκριση ενζύμων που σχετίζονται ακριβώς με την έλλειψη οξυγόνου· χωρίς όμως να έχει συμβεί ακόμα. Γινόταν υπεραιμία (χωρίς λόγο) και αυτό προκαλούσε τους ισχυρούς πονοκέφαλους. Η βιοχημεία του εγκεφάλου δούλεψε απλά με την πληροφορία είπε – χωρίς πραγματικό λόγιο….

Άλλες έρευνες ανάλογου προσανατολισμού δείχνουν ότι αρκεί κανείς να δει κάποιον να πονάει για να αρχίσει να έχει και ο ίδιος οδυνηρή λειτουργία του νευρικού του συστήματος. Δερματικές αντιδράσεις (καθόλου σπάνιες) αποδίδονται επίσης σε φόβους αρρώστιας· χωρίς πραγματική ασθένεια. Αν και δεν μπορεί να εξηγηθεί το πως συμβαίνει, όσοι ασχολούνται με τα αποτελέσματα της αυθυποβολής είναι πια σίγουροι πως ο έντονος φόβος μήπως αρρωστήσουν κάνει κάποιους (ίσως και αρκετούς) να αρρωσταίνουν, με “πραγματικά συμπτώματα”… Που υποχωρούν το ίδιο γρήγορα όπως εμφανίζονται μόλις πεισθούν από κάποιον ειδικό ότι “δεν έχουν τίποτα”

Το πράγμα έχει συνέχεια. Ο James Rubin, ερευνητής του King College London εδώ και πάνω από 20 χρόνια, ειδικευμένος στο πως προσλαμβάνουν υγιείς και ασθενείς τις απειλές στην υγεία τους, διαπίστωσε σε μια έρευνα που έκανε το 2013, ότι είναι αρκετή η προβολή (και η θέαση) ενός μικρού video για την ηλεκτρομαγνητική ακτινοβολία για να αποκτήσει το κοινό συμπτώματα υπερβολικής έκθεσης σ’ αυτήν· χωρίς να έχει συμβεί κανονικά…

Σε κάποια «πίσω δωμάτια» των ειδικών υγείας υπήρχε – σίγουρα ως και το 2015… – ένας κάποιος προβληματισμός γύρω απ’ το ερώτημα του κατά πόσον οι πληροφορίες απειλών ασθένειας είναι νοσογόνες οι ίδιες. Και, επιπλέον, για το κατά πόσον οι μαζικές πληροφορίες τέτοιων απειλών είναι μαζικά νοσογόνες.

Κάπου εδώ βρισκόμαστε!! Η τρέχουσα ορολογία υποδεικνύει την ψυχολογία· και η ασταμάτητη μηχανή έχει γράψει ξανά και ξανά ότι η υγιεινιστική τρομοεκστρατεία για τον covid-19 είναι psyop. Μελλοντικά την απάντηση στο ερώτημα της αυθυποβολής θα την βρει η κβαντική φυσική / ιατρική· έχει όλο το θεωρητικό υπόβαθρο. Εν τω μεταξύ θα πρέπει να θυμηθούμε την παλιά «θεραπευτική» αγωγή απέναντι στους τρομοκράτες, των υγιεινιστικών τέτοιων συμεριλαμβανόμενων:

Ρε δεν πάτε να ψοφήσετε πουθενά αλλού;

Δουλεύει μια χαρά – και σώζει ζωές!!

(φωτογραφία: Έχε το νου σου με τους κινδυνολόγους. Όπως τα λόγια των μαγισσών, τα δικά τους λόγια μπορεί να διασπείρουν τις σύγχρονες πανούκλες…)

Το πολύτιμο εμβόλιο…

Τρίτη 21 Ιούλη. Θα μπορούσε να γίνει διαφορετικά; Ίσως όχι. Σε μια πρώτη φάση το Πεκίνο βρέθηκε κατηγορούμενο (απ’ το ψοφιοκουναβιστάν) για το ότι ο τσαχπίνης covid-19 έφτασε στις δυτικές όχθες του Ατλαντικού. Η κατηγορία ήταν ασαφής, απλά μια συνέχεια της προηγούμενης, ότι ίσως ο covid-19 κατασκευάστηκε από κινέζους βιοτεχνολόγους…

Σε μια δεύτερη φάση ήρθε η ώρα της Μόσχας, απ’ το ειδικευμένο σε αντιρωσικές αποκαλύψεις Λονδίνο. Ρώσοι χάκερς (είπε ο καθεστωτικός guardian, με πηγές «ενημερωμένους και ανώνυμους των υπηρεσιών», και χωρίς καμμία απόδειξη) προσπαθούν να κλέψουν τα μυστικά των αγγλών ερευνητών για το σωτήριο εμβόλιο…

Κάνουν τέτοια άθλια πράγματα οι ρώσοι χάκερς; Πρέπει να έχουμε εμπιστοσύνη στους άγγλους πράκτορες και στις υπηρεσίες τους· τους το οφείλουμε απ’ τον Δεκέμβρη του ’44… Άρα γιατί να μην λένε αλήθεια;

Μια στιγμή όμως. Δεν ορκίζονται όλοι πως όταν βρεθεί (εφευρεθεί…) αυτό το σωτήριο εμβόλιο θα διατεθεί για το καλό όλης της ανθρωπότητας; Δεν σημαίνει αυτό πως η συνταγή του θα δοθεί σ’ όλα τα κράτη για να μπορούν να το φτιάξουν; Αν είναι έτσι γιατί οι έρευνες είναι μυστικές, τόσο μυστικές μάλιστα που να γαργαλούν το ενδιαφέρον αυτής της ανεγκέφαλης αλεπούς που λέγεται Putin;

Κι ακόμα: ποιός τους εγγυάται πως χρειάζεται οποιοδήποτε εμβόλιο, και μάλιστα τόσο «απόρρητο»;

Για διαφημιστική εκστρατεία πρόκειται, των αγγλικής προέλευσης (και όχι μόνο) εμβολίων! Καθώς οι πληθυσμοί οδηγούνται σε νέους καταναγκασμούς και τιμωρίες, για να παραμείνουν fit περιμένοντας την «σωτηρία», οι «σωτήρες» αυτοδιαφημίζονται: είναι τόσο καλοί ώστε τους επιτίθενται αλλότριες δυνάμεις…

Κι όποιος διαφωνεί; Α χα! Μπορεί να είναι κι αυτός «πράκτορας του εχθρού»….

(Τα διαφημιζόμενα εμβόλια είναι mRNA, και ετοιμάζονται / ερευνώνται από big pharma με βαριά ονόματα, όπως pfizer και astrazeneca…

Έτσι, για να ξέρετε… Ή για να μην ξέρετε: το πρωτοφανές αυτό είδος γενετικής παρέμβασης στα ανθρώπινα κύτταρα που είναι η mRNA τεχνολογία έχει πάψει πια να αναφέρεται… Για προφανείς λόγους… )

Το ένδοξο θανατόμετρο

Κυριακή 19 – Δευτέρα 20 Ιούλη. Κανονικά οι πάντες που έχουν τζογάρει πάνω στους θανάτους απ’ τον covid-19 για να πουλήσουν με τον τόνο υγιεινιστικό τρόμο, απ’ τους ειδικούς θανάτου και τους «προφήτες» των υπολογιστικών μοντέλων μέχρι τον τελευταίο φίλο της καραντίνας, όλοι αυτοί θα έπρεπε να έχουν εξαφανιστεί από προσώπου γης. Να έχουν σκάψει μια τρύπα στο χώμα, for ever… Δυστυχώς είναι πολλοί για να τους σπρώξουμε εμείς στην εξαφάνιση. Τουλάχιστον όμως πρέπει όχι απλά να τους ειρωνευτούμε αλλά να εξοπλιστούμε βαθιά στις συνειδήσεις μας, αφού η τρομοεκστρατεία καθόλου δεν έχει τελειώσει.

Η τελευταία αποκάλυψη της τρομοαθλιότητας έρχεται απ’ την επικράτεια της αυτού μεγαλειότητας, και το «κέντρο για την ιατρική που βασίζεται σε αποδείξεις». Πριν προχωρήσουμε πρέπει να σας ενημερώσουμε για κάτι που το θεωρούμε σημαντικό. Απ’ την αρχή της τρομοεκστρατείας, που στηριζόταν σε «προβλέψεις» και «εκτιμήσεις» (οι οποίες σερβίρονταν στον κόσμο σαν «βεβαιότητες»…) ξεκίνησε ένας σοβαρός και σημαντικός διεθνής πόλεμος στο εσωτερικό των γιατρών και των λοιπών ειδικών υγείας – της “ιατρικής κοινότητας”…. Η πλειονότητα των ειδικών, είτε είναι πουλημένη στις φαρμακοβιομηχανίες είτε για άλλους προσοδοφόρους λόγους, συντάχτηκε με το βιο-πληροφορικο-ασφαλίτικο σύμπλεγμα, και έπαιξε τον ρόλο της στην τρομοεκστρατεία. Μια καλή μειοψηφία όμως, αυτοί που εδώ ονομάζουμε «αιρετικούς» επέμεινε, επιμένει και θα συνεχίσει να υπερασπίζεται την ιατρική που στηρίζεται σε αποδείξεις· κι όχι σε παραμύθια, συμφέροντα, προπαγάνδα, κλπ. Στην υπεράσπιση της evidence-based medicine ανήκουν ο Ιωαννίδης και πολλές εκατοντάδες γιατροί σχεδόν σ’ όλο τον κόσμο· οι οποίοι όμως, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, έχουν περιθωριοποιηθεί έως αποκλειστεί απ’ τους δημαγωγούς – για προφανείς λόγους.

Δύο γιατροί / πανεπιστημιακοί μέλη του center for evidence-based medicine / CEBM, ο Yoon Loke, καθηγητής ιατρικής και φαρμακολογίας στην ιατρική σχολή του Norwich, και ο Carl Heneghan, καθηγητής ιατρικής βασισμένης σε αποδείξεις στο πανεπιστήμιο της Οξφόρδης, διευθυντής ανάλογων σπουδών στο CEBM, με ειδικότητα στην κλινική επιδημιολογία, δημοσιοποίησαν με άρθρο πριν 3 ημέρες τα συμπέρασματά τους απ’ τον έλεγχο που έκαναν για το πως μετριούνταν οι νεκροί από covid-19 στην αγγλία. Τίτλος του άρθρου; Με άφθονη αγγλική ειρωνεία: Γιατί κανένας δεν μπορεί ποτέ να γίνει καλά απ’ τον covid-19 στην αγγλία· μια στατιστική ανωμαλία.

… Εδώ φαίνεται ότι ο PHE [εθνικός οργανισμός δημόσιας υγείας της αγγλίας – δεν περιλαμβάνει την σκωτία και την ουαλλία] συστηματικά ψάχνει εκείνους που καταγράφτηκαν οποιαδήποτε στιγμή στη βάση δεδομένων του NHS [εθνικό σύστημα υγείας] σαν θετικοί, και απλά ελέγχει αν ζουν ακόμα ή έχουν πεθάνει. Ο PHE δεν φαίνεται να λαμβάνει υπόψη του πόσο παλιό ήταν το θετικό τεστ του covid, ούτε το κατά πόσο το άτομο νοσηλεύτηκε με επιτυχία στο νοσοκομεία και επέστρεψε στο σπίτι του. Οποιοσδήποτε βρέθηκε θετικός στον covid αλλά πέθανε αργότερα από οποιαδήποτε αιτία θα περιληφθεί στην καταμέτρηση των νεκρών από covid απ’ τον PHE.

Μ’ αυτόν τον ορισμό του PHE, κανένας που κόλλησε covid στην αγγλία δεν επιτρέπεται να αναρρώσει ποτέ. Ένας ασθενής που βρέθηκε θετικός αλλά νοσηλεύτηκε με επιτυχία και βρήκε απ’ το νοσοκομείο, θα προσμετριέται στους νεκρούς του covid ακόμα και πεθάνει από καρδιακή προσβολή ή τον κτυπήσει ένα λεωφορείο τρεις μήνες αργότερα.

Είναι γι’ αυτό που τα νούμερα του PHE διαφέρουν σημαντικά από μέρα σε μέρα. Για παράδειγμα στις 6 Ιούλη αναφέρθηκαν 16 νέοι θάνατοι, αλλά την επόμενη ημέρα 152 – οι σημερινοί είναι 66…

Όπως καταλαβαίνετε εδώ δεν πρόκειται καν και καν για μια «κοινή δεξαμενή». Πρόκειται για έναν τεράστιο λάκο στον οποίο το αγγλικό κράτος πέταγε επί μήνες (λογιστικά…) τους πάντες, σκυλεύοντας τον θάνατό τους. Κανείς δεν κατήγγειλε αυτήν την συστηματική πλαστογράφηση – αν και προφανώς κάποιοι, ακόμα και απλοί υπάλληλοι, την ήξεραν! Και, φυσικά, δεν είναι ούτε «λάθος» ούτε «στατιστική ανωμαλία» όπως κομψά λένε τώρα οι συγκεκριμένοι ερευνητές. Δεν γίνεται να βάζει κανείς «κατά λάθος» στους νεκρούς του covid-19 θύματα τροχαίων ή αυτοκτονιών επειδή κάποτε βρέθηκαν «θετικοί» – έτσι δεν είναι;

Πρόκειται για συνειδητή μεθόδευση. Για σχέδιο «φουσκώματος» της «φονικότητας του covid-19» με κάθε μέσο και όλα!! Με προφανείς στόχους. Η ασταμάτητη μηχανή, που δεν δεσμεύεται από ακαδημαϊκή κομψότητα ή λεπτή αγγλική ειρωνεία, έχει υποστηρίξει αυτή τη θέση καθαρά απ’ τότε που ξεκίνησαν οι παρελάσεις των φερέτρων στην ιταλία… Και τι έχει ακούσει απ’ τους φίλους της καραντίνας γι’ αυτήν την “κοινωνική ανευθυνότητά” της, ε; Τώρα, φυσικά, θα ακούσει και πάλι τον σκασμό τους – αλλά έχουν κάποια σημασία οι λακέδες;

Όχι, δεν είχαμε δει όραμα! Απλά διαβάζαμε συστηματικά – και ορισμένες πρακτικές τέτοιου είδους «ξέφευγαν» απ’ την καθεστωτική ομερτά, σε διάφορα πρωτοκοσμικά μέρη του κόσμου, είτε από έντιμους γιατρούς, είτε από έντιμους νοσηλευτές….

Το τελευταίο που απομένει να αποκαλυφθεί είναι αυτό: καθώς τα δημόσια νοσοκομεία πολλών πρωτοκοσμικών κρατών χρηματοδοτούνταν με το «κεφάλι» σοβαρής νοσηλείας λόγω covid-19, πόσες μάσκες οξυγόνου «έφευγαν απ’ τη θέση τους μυστηριωδώς» τις νύχτες στις εντατικές, για καμμιά ώρα, για να πεθάνουν οι «παλιότεροι» και να νοσηλευτούν οι «καινούργιοι» – με ανανέωση της χρηματοδότησης φυσικά… Τέτοια περιστατικά “μυστηριωδών” νυχτερινών μαζικών θανάτων σε πρωτοκοσμικά νοσοκομεία έχουν αναφερθεί βέβαια… Και έμειναν “μυστηριώδεις”…

Αν νομίζετε ότι «αποκλείεται να έγιναν τέτοια πράγματα» δεν έχετε ιδέα για την πραγματικότητα!!!…

(φωτογραφία κάτω: Να ενδεικτικά η σημασία του να προσθέτουν οι άγγλοι ειδικοί του θανατόμετρου τους πάντες στο λογαριασμό του covid-19: οι κόκκινες γραμμές είναι πιο καμαρωτές, σίγουρα! Και πιο πιασάρικες εμπορικά / δημαγωγικά…)

Ο κυνισμός της εξουσίας

Κυριακή 19 – Δευτέρα 20 Ιούλη. Αυτές οι δύο παράγραφοι επάνω είναι η “απάντηση” του αγγλικού υγιεινιστικού κράτους στις αποκαλύψεις για το μέτρημα στο σωρό των ανθρώπων που υποτίθεται ότι σκότωσε ο covid-19 στην αγγλία. Τις μεταφράζουμε για να τις απολαύσετε:

Αν και μπορεί να φαίνεται ωμό, δεν υπάρχει κάποια μέθοδος εγκεκριμένη απ’ τον Π.Ο.Υ. στο μέτρημα των νεκρών απ’ τον covid-19. Στην Αγγλία μετράμε όλους όσους πεθαίνουν και είχαν βρεθεί θετικοί στον covid-19 οποιαδήποτε στιγμή, για να σιγουρέψουμε ότι τα data μας είναι όσο πιο πλήρη γίνεται.

Πρέπει να θυμόμαστε ότι αυτή είναι μια καινούργια και αναπτυσσόμενη μόλυνση και υπάρχουν αυξανόμενα στοιχεία για μακροπρόθεσμα προβλήματα υγείας σε κάποιους απ’ αυτούς που μολύνθηκαν. Μολονότι αυτές οι γνώσεις μεγαλώνουν, τώρα είναι η κατάλληλη στιγμή να ξαναδούμε πως υπολογίζονται οι νεκροί.

Στις ηπα ένας 20χρονος που σκοτώθηκε στην Φλόριντα την προηγούμενη εβδομάδα σε τροχαίο με μηχανή δηλώθηκε “covid-19”. Ο νεαρός δεν ήταν καν “positive”!!! Απλά κάποιος κατάλληλα δασκαλεμένος υπάλληλος σκέφτηκε: κι αν είχε covid; Σίγουρα γι’ αυτό οδηγούσε απρόσεκτα… Απλό – όχι;

Η ωμότητα είναι δομική σ’ όλη την υγιεινιστική τρομοεκστρατεία! Δεν ξέρουν άραγε ούτε στην αγγλία ούτε στα υπόλοιπα πρωτοκοσμικά κράτη να «μετρούν τους νεκρούς απ’ τις επιπλοκές του covid-19»; Ο τρόπος είναι πασίγνωστος: νεκροψίες!!! Αλλά οι νεκροψίες ΑΠΑΓΟΡΕΥΤΗΚΑΝ εξ αρχής, ακριβώς για να μην αποδειχθεί ότι ακόμα και απ’ αυτούς που πέθαναν στις εντατικές μικρό ποσοστό μόνο πέθαινε λόγω επιπλοκών του covid-19!!!

Μ’ άλλα λόγια, οι πάγιοι τρόποι και τα πάγια πρωτόκολλα για οποιαδήποτε θανατηφόρα αρρώστια, τρόποι και πρωτόκολλα που έχουν υιοθετηθεί εδώ και δεκαετίες παγκόσμια, έγιναν κουρέλια όταν εμφανίστηκε ο covid-19 – μεθοδικά, συστηματικά, οργανωμένα!… Άλλαξαν επι τούτου οι κανονισμοί, ενώ η επιδημία είχε ξεκινήσει… Δόθηκε «δικαίωμα» σε οποιονδήποτε γιατρό, ακόμα κι αν δεν είχε δει ποτέ έναν ασθενή, να υπογράψει πιστοποιητικό θανάτου από covid-19, επειδή «έτσι του φάνηκε» ή «έτσι άκουσε» ή “έτσι έμαθε απ’ το τηλέφωνο”… Δόθηκε αυτό το δικαίωμα «διάγνωσης θανάτου» ακόμα και στα γραφεία τελετών (στην αγγλία, ίσως και αλλού…)… Κι όχι μόνον αυτά. Έγιναν «πειράματα με φάρμακα» που οδήγησαν ΑΥΤΑ (και όχι ο covid-19…) σε άγνωστο αριθμό θανάτων στα νοσοκομεία… Χρησιμοποιήθηκαν λαθεμένα ή ενώ δεν χρειαζόταν οι μηχανές τεχνητήςς αναπνοής, οδηγώντας επίσης σε άγνωστο αριθμό θανάτων στα νοσοκομεία…

Όταν όλα αποδεικνύουν πως η μόνη πραγματική μέριμνα όλων των πρωτοκοσμικών κρατών ήταν Η ΧΟΝΤΡΗ ΑΥΞΗΣΗ ΤΟΥ ΑΡΙΘΜΟΥ ΤΩΝ ΝΕΚΡΩΝ, ακόμα και λογιστικά, το «ε, αφού δεν υπήρχε διεθνώς ενιαίος τρόπος μετρήματος είπαμε κι εμείς να….» θυμίζει τον έλληνα αρχι-ιερέα: την ίδια «αθωώτητα» προσπάθησε να πουλήσει κι αυτός.

Υπάρχουν πολλές αρρώστιες που έχουν πράγματι μεσομακροπρόθεσμες συνέπειες θανάτου. Οι καρκίνοι ή τα καρδιακά νοσήματα – για παράδειγμα. Εφαρμόζεται μια τέτοια δημιουργική λογιστική θανάτου σ’ αυτές; Μπορεί κάποιος που πέθανε από τροχαίο να χρεωθεί στον καρκίνο επειδή ήταν καρκινοπαθής; Όχι βέβαια!!!

Υποψιαζόμαστε λοιπόν ότι μέσα σ’ όσους είχαν όφελος απ’ αυτήν την δημιουργική λογιστική γύρω απ’ τον covid-19 θα πρέπει να ήταν και οι (ιδιωτικές) ασφαλιστικές. Με τον covid-19 σαν «καινούργια μόλυνση», γιατί να μην επικαλούνται ότι «αααα, ο θάνατος απ’ αυτόν δεν καλύπτεται απ’ το συμβόλαιο ασφάλισης υγείας»;

Εν τέλει το ξεβράκωμα του θανατόμετρου (στην αγγλική του εκδοχή μεν, αλλά γιατί αυτές οι «ωραίες ιδέες» να μην εφαρμόστηκαν και αλλού; θέμα ηθικών ενδοιασμών σίγουρα δεν υπήρξε!) ήταν τέτοιο ώστε ο PHE αποφάσισε ότι ένα μόνο του μένει. Να τρέξει να κρυφτεί! Ανακοίνωσε χτες ότι θα σταματήσει να ανακοινώνει τις «απώλειες» καθημερινά…

Θα κάνει ένα σούμα – μπας και γίνει ακόμα πιο σκοτεινή η απαγόρευση του να πεθάνεις από κάτι άλλο εκτός από covid-19…

«The wave»: η τακτική

Σάββατο 18 Ιούλη. Πρέπει να μείνουμε φοβισμένοι / απειλούμενοι, μέχρι να έρθουν οι φαρμακοβιομηχανίες να μας σώσουν: αυτή είναι, ολοκάθαρα, η διαταγή του βιο-πληροφορικο-ασφαλίτικου συμπλέγματος…

Η τακτική “κρούσματα – κρούσματα – κρούσματα” δεν πρόκειται να δουλέψει από μόνη της. Δεν μπορεί μόνη της να εξασφαλίσει την τρομοκρατική fitness. Από μόνη της είναι αδιάφορη. Χρειάζεται η κρατική ενίσχυση. Και – αυτό που διαβλέπουμε – είναι το “μοντέλο της καταλωνίας”. Υποχρεωτικές μάσκες παντού, με το ζόρι, χωρίς επιχειρήματα ή εξηγήσεις της προκοπής, και χωρίς οποιαδήποτε πειστικότητα· μόνο με πρόστιμα.

Γιατί αυτή η τακτική είναι προτιμότερη απ’ την επανάληψη των γενικών, καθολικών απαγορεύσεων; Επειδή είναι πολύ πιο ευέλικτη, αλλά εξίσου αποτελεσματική. Όχι για την αντιμετώπιση του covid-19· ο κύκλος του έχει γίνει, κι άλλωστε ΠΟΤΕ δεν ήταν αυτός το ζήτημα. Είναι πιο ευέλικτη επειδή επιτρέπει όλες τις «οικονομικές δραστηριότητες», είτε τις τηλε- είτε τις πιο «φυσικές», κρατώντας ταυτόχρονα τους πάντες όμηρους της απειλής. Έναν προς έναν.

Όταν, δια της βίας, αιχμαλωτιστούν όλοι απ’ το σημαίνον (την μάσκα σαν σύμβολο της νοσηρότητας των κοινωνικών σχέσεων), τότε το σημαινόμενο, η εμβολιακή «απελευθέρωση» (μαζί με όλα όσα θα την περιτρυγυρίζουν), θα επιβληθεί πιο ομαλά.

Η «μασκοφορία» μπορεί να συνεχιστεί όσο χρειάζεται, ώστε να λυθεί με τον γενικό εμβολιασμό… Διαταγή!

Αυτή είναι η τακτική των αφεντικών…. Αντιρρήσεις;

(φωτογραφία: Αυτό; Πώς δεν έχει επιβληθεί; Πάτε και πατάτε μέσα στους κορονοϊούς και τους μεταφέρετε από ‘δω κι απο ‘κει…. χαμένα κορμιά, αναίσθητοι και ανεύθυνοι δολοφόνοι!)

Το αφεντικό κράτος

Σάββατο 18 Ιούλη. Οι συντριπτικές συνέπειες της πραξικοπηματικής, τρομοκρατικής διαχείρισης του covid-19 για εκατοντάδες εκατομύρια πληβείους στον κόσμο (και πιο συγκεκριμένα στον «πρώτο» κόσμο) είναι υποθέτουμε γνωστές. Δεν επηρεάζουν φυσικά την πάντα ακμαία πόρωση της ένωσης των φίλων της καραντίνας, αλλά οποιοσδήποτε άλλος θα καταλάβαινε πως πέρα απ’ τα άλλα, τα λεγόμενα «lockdown» ήταν (και συνεχίζουν να είναι) lock out του «γενικού καπιταλισμού» κατά της σύγχρονης εργατικής τάξης.

Η αριστερά του κράτους και του κεφάλαιου (με την συμφωνία της δεξιάς τους…) λέει ότι έχει την λύση. Στην ισπανία, όπου οι σοσιαλδημοκράτες συγκυβερνούν με τους θρυλικούς podemos ετοιμάζονται να την βάλουν σε εφαρμογή. Λέγεται ingreso minimo vital – στα ελληνικά «ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα».

Σαν εργατική αυτονομία υποδείξαμε έγκαιρα, δημόσια, τίμια (και μάταια ως τώρα…) δυο φορές το πόσο παγίδα είναι αυτή η ιστορία, και πόσο αντεργατική (“συμβούλιο για την εργατική αυτονομία”: “βασικό εγγυημένο εισόδημα” vs μείωση του βασικού χρόνου εργασίας: μπορεί η σύγχρονη εργατική τάξη να αντιμετωπίσει τους σωτήρες της; Αθήνα, ΕΜΠ, 21 Μάρτη 2018 / “εφτάψυχοι”: Μισθός ή εισόδημα; Η άρνηση της μισθωτής εργασίας απ’ τα δεξιά Αθήνα, ΕΜΠ, 13 Ιούνη 2018…). Αλλά στους καιρούς μας αυτά ξεχνιούνται εύκολα. Όχι μετά από δυο χρόνια· μετά από δυο ώρες… Απ’ την άλλη μεριά η βία της «διαχείρισης του covid-19» και οι χωρίς αντιρρήσεις, πειθαρχημένη αποδοχή αυτού του κτηνώδους κρατικο-καπιταλιστικού κόλπου, κάνει την αναδιάρθρωση – σε ότι αφορά την σύγχρονη εργατική τάξη και την μισθωτή εργασία – ένα βουνό «τετελεσμένων». Που δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί στο πόδι…

Στην «σοσιαλιστική» ισπανία λοιπόν, όπου ο υπουργός παρά τω πρωθυπουργώ Pablo Iglesias πανηγυρίζει για την «γέννηση ενός καινούργιου κοινωνικού νόμου», το επιδοτούμενο απ’ το κράτος «όριο επιβίωσης» (θα) είναι 462 ευρώ τον μήνα για ένα άτομο, και θα φτάνει τα 1015 ευρώ τον μήνα για μια οικογένεια 5 ατόμων… Υπάρχουν, φυσικά, και όροι. Οι ηλικίες επιδότησης της γυμνής ζωής (που τόσο καλά επιβλήθηκε στην διάρκεια των καθολικών απαγορεύσεων…) θα είναι από 23 έως 65 χρόνια· οι «επωφελούμενοι» θα πρέπει να ζουν νόμιμα στην ισπανία για τουλάχιστον ένα χρόνο· θα πρέπει να αποδεικνύουν ότι ψάχνουν ειλικρινά για μια δουλειά (ε, τι θέλετε τώρα; τεμπέληδες;), ή θα πρέπει να συμμετέχουν σε κάποιο πρόγραμμα εκπαίδευσης· κι αν είναι τοξικοεξαρτημένοι θα πρέπει να συμμετέχουν σε κάποιο πρόγραμμα απεξάρτησης….

Με δυο λόγια η αλληλουχία των γεγονότων έχει ως εξής: εμφανίζεται ένας καινούργιος ιός, τον οποίο διάφοροι πανούργοι και με εξουσίες τρέχουν να αγκαλιάσουν χαρακτηρίζοντας τον σαν τον δολοφόνο της ανθρωπότητας… Για να αντιμετωπιστεί αυτός ο (δήθεν) killer τα κράτη (παραμένοντας καπιταλιστικά πάντα, και στο μεταίχμιο μιας μετάβασης…) και συγκεκριμένες κατηγορίες αφεντικών πίσω τους αρπάζουν την ευκαιρία και εξαπολύουν έναν ολοκληρωτικό πόλεμο, που κατ’ όνομα μεν είναι εναντίον “αόρατου εχθρού”, ουσιαστικά όμως είναι εναντίον του ορατού απ’ την Παρισινή Κομμούνα και μετά…. Η εργασιακή αναδιάρθρωση εμφανίζεται σαν “παράπλευρη απώλεια”, και αυτό γίνεται πιστευτό απ’ τους υποτελείς, που έχουν εγκαταλείψει την αντικαπιταλιστική κριτική και τον σχετικό πόλεμο εδώ και κάτι δεκαετίες, οπότε δεν μπορούν να διακρίνουν τι είναι τι…

Καθόλου παράξενο όμως, τα “θεραπευτικά μέτρα” που προωθούνται για να μην πεθαίνει ο κόσμος από πείνα (αφού δεν τα κατάφερε να πεθάνει απ’ τον covid-19…) είναι γνωστά και προωθούνται εδώ και χρόνια (αλλιώς πώς θα καλούσαμε σε πολιτική / ανταγωνιστική εργατική ετοιμότητα το 2018;). Μια καλή ευκαιρία έψαχναν τα αφεντικά για να τα γενικεύσουν «όμορφα κι ωραία»… Θα έλεγε κανείς ότι τα αφεντικά και κράτη τους «έβλεπαν μακριά» ενόσω οι υπήκοοι δεν έβλεπαν πέρα απ’ τη μύτη τους… Δυστυχώς…

Είναι εύκολα τα παρεπόμενα. Οι πραγματικοί δημιουργοί του πλούτου μετατρέπονται μαζικά σε ζητιάνους της «κρατικής πρόνοιας» και η κάθε είδους αριστερά χειροκροτεί· φυσικά πρέπει να είναι υπάκουοι και διατεθειμένοι να αφήσουν τις πολλές πολλές «ελευθερίες» προκειμένου να ξεπεράσουν απλά το όριο επιβίωσης… (Ή να περάσουν στο οργανωμένο έγκλημα…) Οι διάφοροι «αντιπολιτευόμενοι», εκεί που οι κυβερνήσεις είναι δεξιές, θα βρουν πεδίο αγωνιστικότητας λαμπρό, ζητώντας κάτι τις παραπάνω σαν «ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα / επίδομα» – ένας παλιός και γνωστός οικονομισμός του κώλου (με το συμπάθειο).

Και η μορφή-κράτος γίνεται βασικός παράγοντας στη (αντεργατική…) ρύθμιση της «αγοράς εργασίας»… Κάτι σχετικό θα πρέπει να έχετε διαβάσει ήδη στην ασταμάτητη μηχανή – ή κάνουμε λάθος; Δηλαδή, υποστηρίζουμε ότι η καπιταλιστική «διαχείριση της υγείας» έχει γίνει ο παράξενος ελκυστής (: «θεωρία του χάους»….) της καπιταλιστικής «διαχείρισης της εργασίας»; Τέτοια «παλαβά» πράγματα λέμε, αντί να κάτσουμε ήσυχα ήσυχα και να πετάμε καμμιά μαλακία να περάσει ο καιρός όπως κάνει όλος ο κόσμος, ε;

(φωτογραφία: Ουρά αναμονής έξω από «τράπεζα τροφίμων» σε γειτονιά της Μαδρίτης, στις 16 του περασμένου Μάη… Ποιός φίλος της καραντίνας δεν χαίρεται;)