Tag: νόμοι σχέσεις

Αφρικανοί, μην μας αφήνετε μόνους!

Παρασκευή 23 Οκτώβρη. Συνεχίζουν οι (δυτικοί) ειδικοί να ξύνουν το κεφάλι τους – κι απάντηση της προκοπής αποφεύγουν να βρουν. Δείτε, για παράδειγμα, την Maru Mormina, γενετίστρια πληθυσμών (;), που απ’το 2018 δουλεύει (και) στο πανεπιστήμιο της Οξφόρδης σαν ερευνήτρια και σύμβουλος σε ζητήματα ηθικής. Να πως ξεκινούσε ένα άρθρο της χτες:

Εννιά μήνες με την πανδημία, και η Ευρώπη παραμένει μια απ’ τις περιοχές που έχουν κτυπηθεί χειρότερα απ’ τον covid-19. Δέκα απ’ τις 20 χώρες με την μεγαλύτερη αναλογία θανάτων ανά 1 εκατομμύριο πληθυσμού είναι ευρωπαϊκές. Οι άλλες 10 είναι αμερικανικές, συμπεριλαμβανόμενων των ηπα, με τον μεγαλύτερο αριθμό διαπιστωμένων κρουσμάτων και θανάτων στον κόσμο.

Το μεγαλύτερο μέρος της Αφρικής και της Ασίας, αντίθετα, δείχνουν να είναι καλά. Στη λίστα των χωρών με τους θανάτους που αποδίδονται στον covid-19 οι δέκα με το μικρότερο ποσοστό θανάτων ανά εκατομμύριο κατοίκων βρίσκονται σ’ αυτά τα μέρη του κόσμου…

Μα τι γίνεται μπροστά στα μάτια του σύμπαντος; Δεν είναι η ευρώπη και η βόρεια αμερική οι πιο αναπτυγμένες περιοχές του καπιταλιστικού πλανήτη, με τα καλύτερα συστήματα δημόσιας υγείας, τις πιο αναπτυγμένες τεχνολογίες, τα πιο ορθολογικά και αποτελεσματικά συστήματα (κρατικής) διοίκησης, τις μεγαλύτερες και δυνατότερες επιχειρήσεις; Είναι δυνατόν η σενεγάλη να βάζει τα γυαλιά στην μεγαλοπρεπή αγγλία αναπτύσσοντας, με δικούς της τεχνολόγους, ένα γρήγορο διαγνωστικό τεστ του 1 δολαρίου; Είναι δυνατόν στην γκάνα να μετατρέπουν τα drones που έχουν για αγροτικούς ψεκασμούς σε urban ψεκαστικά ιπτάμενης απολύμανσης των πόλεων βάζοντας τα γυαλιά στην γαλλία και στην ισπανία; Είναι δυνατόν τα κοινοβούλια της ουρουγουάης και της κόστα ρίκα να ψηφίζουν περικοπές στους μισθούς των βουλευτών και των υπουργών για να αυξηθούν τα κονδύλια για την δημόσια υγεία; Είναι δυνατόν στη ρουάντα πληροφορικάριοι να φτιάχνουν έναν αλγόριθμο που επιτρέπει ταυτόχρονες, παράλληλες εξετάσεις σε πολλά δείγματα μαζί; Είναι δυνατόν να μην σκοτώνουν παντού (“κατά λάθος”…) αυτούς που διακήρυξαν πως θέλουν να σώσουν, τους ηλικιωμένους; Πού οδεύουμε κύριοι;

Αυτό το πρωτοφανές σκάνδαλο, το γεγονός δηλαδή ότι στον θεωρούμενο επίσημα «Νο 1 παγκόσμιο πόλεμο» αυτής της περιόδου, ο «τρίτος κόσμος» τα καταφέρνει πολύ καλύτερα απ’ την ευρώπη και την βόρεια αμερική, δεν αναφέρεται καν (στον πρώτο)… Θα έθιγε τον πρωτοκοσμικό ρατσισμό!.. Κι ωστόσο η απάντηση δεν βρίσκεται ούτε στη νεανικότητα των πληθυσμών (η ουρουγουάη έχει τον πιο γερασμένο πληθυσμό στη νότια αμερική, με την μεγαλύτερη αναλογία άνω των 65…), ούτε στο ότι ο κόσμος ζει στην ύπαιθρο (στην ουρουγουάη το 95% του πληθυσμού ζει στις πόλεις…), ούτε στον καιρό (όταν ήταν άνοιξη και καλοκαίρι στο βορρά ήταν χειμώνας στο νότο…). Βρίσκεται, παραδόξως, στην ίδια την ερώτηση!

Πράγματι τα ευρωπαϊκά και οι ηπα είναι κράτη ιδιαίτερα αναπτυγμένα καπιταλιστικά / ιμπεριαλιστικά… αλλά προοπτικά όχι τόσο όσο ο αναδυόμενος ανταγωνιστής τους, η κίνα!! Ακριβώς γι’ αυτό δεν αντιμετωπίζουν τον covid -19 σαν εκείνο που πράγματι είναι, αλλά σαν κουκούλα, σαν όχημα για να (προσπαθήσουν να) πλησιάσουν τον κινέζικο καπιταλισμό…. Αλλάζοντας τις καθημερινές συνήθειες και συμπεριφορές των υπηκόων τους, αλλάζοντας τα φώτα στα ήθη και στα έθιμα ενός τμήματος του παγκόσμιου πληθυσμού που, ως προχτές, περηφανευόταν ότι έχει ιδεολογική και πολιτισμική υπεροχή λόγω των ύμνων προς την ελευθερία… Αλλάζοντάς τα ώστε να γίνουν μηχανικά μεσολαβήσιμα / επιτηρήσιμα!

Άλλα κράτη, που δεν διακατέχονται απ’ την αγωνία για την θέση τους στην κορυφή του παγκόσμιου καταμερισμού εργασίας / κεφαλαίου / εξουσίας, μπορούν να ασχοληθούν με τον covid 19 υπό το πρίσμα του τι είναι πραγματικά. Δεν έχουν ανάγκη να ισοπεδώσουν διανοητικά και ηθικά τους υπηκόους τους με όπλο αυτήν την μικρομεσαίας σοβαρότητας μόλυνση… Δεν φτιάχνουν «κοινές δεξαμενές» για να πετάνε εκεί όποιον νεκρό μπορούν υπερδιογκώνοντας την «απειλή του θανάτου»… Δεν βομβαρδίζουν με νούμερα για «κρούσματα» εκβιάζοντας τους υπηκόους τους… Δεν πειραματίζονται με θεραπείες (σκοτώνοντας) με σκοπό να τις πατεντάρουν και να τις πουλήσουν στον πλανήτη… Δεν θέλουν να αλλάξουν βίαια απ’ τη μια άκρη στην άλλη τις συμπεριφορές, τα δεδομένα, τα ήθη, γιατί δεν κινδυνεύουν να χάσουν την ατμομηχανή ή τα κυριλέ βαγόνια στο τραίνο της επόμενης πλανητικής εξουσίας!

Τελικά: ούτε η ευρώπη, ούτε το ψοφιοκουναβιστάν, ούτε η ρωσία, ούτε η τουρκία, ούτε το ιράν, ούτε το ελλαδιστάν «κτυπιούνται» απ’ τον covid 19… Αντίθετα, ανάλογα με το που βρισκόταν κάθε κράτος στον παγκόσμιο καταμερισμό ως το 2010, κτυπιούνται (το καθένα με βάση τους σχεδιασμούς των δικών του δυναμικών αφεντικών) απ’ την παγκόσμια αναδιάταξη δυνάμεων, σφαιρών επιρροής, κατανομής ισχύος, γεωπολιτικών προσόδων, τεχνολογικών δυνατοτήτων…

Για λογαριασμό όλων αυτών ο covid 19 επιστρατεύτηκε σαν ο αξιοποιήσιμος Φόβος…

 

Λευκοκεντρισμός!

Παρασκευή 23 Οκτώβρη. Η διαχείριση του covid 19 και, σε τελευταία ανάλυση, όλες οι αναπαραστάσεις του, ήταν πολιτικές (με την έννοια των τεχνικών της εξουσίας) ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΡΧΗ! Ήταν τέτοιες απ’ την στιγμή που ο covid 19 εντοπίστηκε στην Wuhan και ανακοινώθηκε στον Π.Ο.Υ.: για μεν το κινέζικο κράτος ήταν μια πρόκληση σε on line, παγκόσμια θέαση, του αν μπορεί να σταματήσει μια μεταδοτική αρρώστια που, θεωρητικά, θα μπορούσε να είναι πραγματικά σοβαρή· για τον παρακμιακό δυτικό κόσμο ήταν μια ευκαιρία να ελεεινολογήσουν οι δημαγωγοί του το κινεζικό κράτος / κεφάλαιο, και να προφητέψουν την σοβαρή, μεγάλης κλίμακας ζημιά που θα πάθει, ώστε να οπισθοχωρήσει τεχνο-επιστημονικά… Όσες / όσοι διαβάζετε συστηματικά αυτές εδώ τις σελίδες έχετε δει τα ντοκουμέντα αυτού του διπολικού, ενδοκαπιταλιστικού ανταγωνισμού με θέμα τον covid 19, ήδη απ’ τον περασμένο Γενάρη.

Από την στιγμή που ο covid έφτασε απειλητικά σε πρωτοκοσμικό έδαφος (ιταλία) ό,τι κι αν συνέβαινε σ’ αυτό το έδαφος προβαλλόταν σαν «καθολικό». Σαν παγκόσμιο! Πριν ήταν «κινέζικο πρόβλημα»… και «καλά να πάθουν»… Μετά έγινε «παγκόσμιο πρόβλημα» που είναι ακριβώς όπως το σκηνοθετούμε εμείς (οι πρωτοκοσμικοί). Ακόμα και τώρα ελάχιστα έως τίποτα αναφέρονται για το τι έχει συμβεί σε άλλες γωνιές του πλανήτη αν δεν ταιριάζει την «αφήγηση» του πρωτοκοσμικού λευκού, των κρατών, των εταιρειών του – και των «κινδύνων» απ’ τους οποίους οι εταιρείες του θα μας σώσουν ξανά και ξανά… Κούβα; Νικαράγουα; Κόστα ρίκα; Γκάνα; Σενεγάλη; Σιγκαπούρη; Μπαλί; Όλα αυτά είναι ανύπαρκτα για την ρητορική που επιμένει ότι ο covid 19 είναι το ψευδώνυμο του θανάτου! Ακόμα και η κίνα εξαφανίστηκε πολύ νωρίς, μόλις ο covid 19 έπαψε να είναι «το πρόβλημα των κινέζων»…

Για τους λευκούς πρωτοκοσμικούς υποτελείς ό,τι συμβαίνει σ’ αυτούς είναι «παγκόσμιο»… Και, κατά συνέπεια, αφού είναι «παγκόσμιο» δεν χωράει καμμία σοβαρή απομυθοποίηση του κινδύνου, τέτοια που θα ξεβρακώσει τα δικά τους κράτη, τον δικό τους υγιεινισμό, την δική τους εμπορευματική / φετιχιστική αλλοτρίωση! Όλος ο πλανήτης ήταν το Bergamo!! Όλος ο πλανήτης ήταν το Queens της Ν. Υόρκης… Έκτακτη συμμετοχή; Η βραζιλία (του Bolsonaro)… Όλος ο κόσμος ήταν το βέλγιο. Το βελγικό κράτος βέβαια έδωσε ρεσιτάλ «κοινής δεξαμενής» – αλλά ποιός τολμάει να το πει αφού παντού (στον κόσμο) οι νεκροί είναι άπειροι;

Είναι; Δεν είναι! Οι λευκοί ειδικοί ψάχνουν να βρουν «γιατί δεν είναι» εννοώντας ότι «θα έπρεπε να είναι»…! Η Manu Mormina πλησιάζει στο σημείο 0, αλλά τελικά ηθικολογεί:

… Υπάρχει μια ξεκάθαρη άρνηση να μάθουμε απ’ τις αναπτυσσόμενες χώρες – ένα νεκρό σημείο που αποτυγχάνει να αναγνωρίσει ότι η δική τους «τοπική» γνώση μπορεί να έχει σχέση με τα δικά «μας» προβλήματα του αναπτυγμένου κόσμου μας…

… Το πρόβλημα… είναι η εμμονή σε μια διάχυτη αντίληψη για την παγκόσμια υγεία που παρουσιάζει τα βιομηχανικά κράτη σαν «πλεονεκτούντα» σε σχέση με τις «πίσω αυλές» ή τον «φτωχό» αναπτυσσόμενο κόσμο, όπως έχει περιγραφτεί απ’ τον Edward Said στο θεμελειώδες βιβλίο του «Οριενταλισμός». Η αποτυχία της ευρώπης να μάθει απ’ τις αναπτυσσόμενες χώρες είναι η αναπόφευκτη συνέπεια βαθιά ριζωμένων αντίλήψεων για την ανάπτυξη και την υπανάπτυξη που καταλήγουν στην απόψη ότι ο αυτο-αποκαλούμενος αναπτυγμένος κόσμος μπορεί να διδάξει τα πάντα και δεν έχει τίποτα να μάθει…

Όντως, δεν είναι ο κορονοϊκός το θέμα! Είναι οι συσχετισμοί δύναμης… Αλλά όχι, δεν υπάρχει πρωτοκοσμική «αποτυχία»! Πρόκειται για ιμπεριαλιστική επιτυχία! Ιμπεριαλιστική επιτυχία στραμμένη προς τα μέσα, ώστε να «πάρει δυνάμεις» για την προς τα έξω αναμέτρηση!.. Άγρια, πρωταρχική συσσώρευση λέγεται αυτό – μας το έμαθε ο Μαρξ. Και δεν έγινε μια φορά και τέλος. Συμβαίνει ξανά και ξανά σε κάθε φάση αναδιάρθρωσης.

Όπως συμβαίνει στις ιμπεριαλιστικές αναμετρήσεις οι πληθυσμοί στα «μετόπισθεν» πρέπει να δώσουν με τον απαιτούμενο τρόπο «σάρκα και αίμα» για να βελτιωθεί η πολεμική αποδοτικότητα των στρατών τους. Προς το παρόν αυτοί οι πρωτοκοσμικοί στρατοί είναι το δυτικό σκέλος του βιο-πληροφορικο-ασφαλίτικου συμπλέγματος: για να αναμετρηθεί με το σινο-ρωσο-ασιατικό αντίστοιχο πρέπει να «ποτιστεί», να δυναμώσει με την ενσωμάτωση των πρωτοκοσμικών υπηκόων στο engineering of everything…

(Δεν το έχετε καταλάβει; Προκειμένου να μην κυριαρχήσει η ασιατική (και κινέζικη) τεχνολογία 5G στη δύση, τα δυτικά κράτη προτιμούν να μείνουν πίσω… ακόμα και απ’ τα αφρικανικά… που δεν έχουν κανένα πρόβλημα να αγοράσουν την ετοιμοπαράδοτη Huawei…)

Τα εμβόλια της σωτηρίας

Πέμπτη 22 Οκτώβρη. Είναι βέβαιο (το έχουν αναγγείλει) ότι τα ευρωπαϊκά κράτη θα χρηματοδοτήσουν μια μεγάλη (πανευρωπαϊκή) «εκστρατεία πειθούς» υπέρ της ασφάλειας και της αποτελεσματικότητας των επερχόμενων εμβολίων γενετικής τροποποίησης. Είτε των light (με την γενετική μετατροπή ενός αδενοϊού πιθήκων σε φορέα διέγερσης του ανθρώπινου ανοσοποιητικού συστήματος) είτε των hard core (τα mRNA). H ασταμάτητη μηχανή δεν είχε απ’ την αρχή καμμία αμφιβολία ότι η μορφή – κράτος θα τραβήξει ως το τέλος την «ευθύνη» της σ’ αυτό το γιγάντιο βίαιο άλμα προς το engineering of everything. Δεν ανέλαβε απλά το έργο της κατάργησης όλων των βασικών ιστορικών νομοθεσιών (: τυπικών συνταγμάτων) επειδή δεν υπήρχε άλλος πρόχειρος να το κάνει. Δεν είχαμε καμμία αμφιβολία πως τα lockdown, οι γενικοί αποκλεισμοί, οι διαφορικοί αποκλεισμοί, και όλα τα υπόλοιπα, σαν εκφράσεις του προσανατολισμού «για να αντιμετωπίσουμε την κίνα πρέπει να γίνουμε κάπως σαν αυτήν», δεν ήταν τακτική ανάγκη αλλά στρατηγική επιλογή. Που, όπου χρειάστηκε, επιβλήθηκε στις όποιες διστακτικές πολιτικές βιτρίνες.

Αλλά η AstraZeneca (που λανσάρει ένα εμβόλιο της πρώτης εκδοχής) δεν τα πάει καθόλου καλά. Είναι μια απ’ αυτές που θα διαφημιστούν – συνεπώς είναι case study! Μετά τις ανακοινωμένες δύο περιπτώσεις σοβαρών νευρολογικών παρενεργειών απ’ το εμβόλιο της (τις οποίες η εταιρεία και τα κράτη σύμμαχοί της παρακάμπτουν) χτες ανακοινώθηκε ότι ένας 28χρονος / πειραματόζωο του εμβολίου, βραζιλιάνος, πέθανε.

Η εταιρεία και η εποπτική αρχή της βραζιλίας (του Bolsonaro;) δήλωσαν ότι ο θάνατος αυτός δεν οφείλεται στο εμβόλιο… Αυτοκτόνησε ο άνθρωπος; Σκοτώθηκε σε τροχαίο; Στην νεκροπολιτική του covid-19 θα είχε πεταχτεί κατευθείαν στην «κοινή δεξαμενή». Αλλά το άλλο σκέλος αυτής της νεκροπολιτικής, τα «σωτήρια εμβόλια», σερβίρεται αλλιώς: εδώ ζωή, μόνο ζωή, όλα καλά, μην ανησυχείτε…. Κι αν δεν είναι έτσι όπως σας τα λέμε, δεν μπορείτε να μας κάνετε τίποτα – τα κράτη σας θα σας δώσουν (ή στους κληρονόμους σας) μια αποζημιωσούλα.. Και βγάλτε τον σκασμό!

Υποθέτουμε πως όταν επιλέγονται τα ανθρώπινα πειραματόζωα για τέτοιου είδους δοκιμές, περνάνε από κάποια βασικά check up, ώστε να είναι υγιή με τα τρέχοντα κριτήρια. Ποιός θα ήθελε ένα προϋπάρχον πρόβλημα υγείας να «λερώσει» την αξιοπιστία του φαρμάκου του πάνω στο trial; Ο 28χρονος θα ήταν τέτοιος: υγιέστατος. Προκειμένου να ξεφορτωθεί την ευθύνη και να αποφύγει την οριστική διακοπή των trial και την απαγόρευση του εμβολίου της, η AstraZeneca διέδωσε στα μήντια ότι ο 28χρονος είχε πάρει το placebo. Μήπως, λοιπόν, τον σκότωσε το ζαχαρόνερο; Στον κόσμο της ανεστραμμένης πραγματικότητας όλα είναι πιθανά – αν συμφέρουν.

(Παρακολουθούμε εδώ και εκεί με ενδιαφέρον τις αγωνιώδεις και αγχωμένες προσπάθειες φίλων της καραντίνας, συνήθως (αν και όχι πάντα) με ψευδώνυμα, να φτιάξουν «επιχειρήματα» υπέρ του αγαπημένου τους «καραντίνες παντού»! Είναι βέβαια ντροπαλοί και λένε μόνο το μισό του πράγματος. Ολόκληρο είναι καραντίνες παντού – μέχρι να αρχίσουν οι εμβολιασμοί! Τι άλλο θα μπορούσε να σημαίνει το «καραντίνες παντού» μόνο του; Ωδή στο κονσερβάρισμα ανθρώπων;

Αυτοί οι λοχίες του «πολέμου κατά…» κλπ μπορεί να νομίζουν ότι απευθύνονται σε νήπια. Όμως όλο και περισσότεροι καταλαβαίνουν την λειτουργική, οργανική σχέση ανάμεσα στις απαγορεύσεις, στους αποκλεισμούς, στη δημιουργική λογιστική θανάτου, στο ρόλο των μήντια και διάφορων «ειδικών» που χοντροπληρώνονται απ’ τις φαρμακευτικές, και στην όσο πιο γενικευμένη επιβολή ενός απόλυτα βιοτεχνολογικού μοντέλου για την υγεία, μέσω των εμβολίων.

Δεν χρειάζεται όμως να χολοσκάνε οι caradinieri. Ιδού η Ρόδος, ιδού και το πήδημα! Σαν πειθαρχημένοι στρατιώτες του «πολέμου κατά του αόρατου εχθρού» ας γίνουν από τώρα πρωτοπόροι κήρυκες των εμβολίων! Κι αν δεν προσφέρθηκαν ήδη σαν πειραματόζωα, ας το κάνουν όσο είναι καιρός. Αν τυχαίνει να έχουν παιδιά, ας τα βάλουν μπροστά στις ουρές των εμβολιασμών, όταν ξεκινήσουν…. Ποιά άλλη καλύτερη απόδειξη υπάρχει για να το ότι πιστεύουν αυτά που λένε και γράφουν και δεν είναι χυδαίοι συνδικαλιστές σε φοιτητικά καφενεία (όπως υποψιαζόμαστε);

Ας πουν δυνατά το σύνθημα που τους ενώνει: mRNA εμβόλια για όλο τον λαό!)

Ο καπιταλισμός της σωτηρίας

Πέμπτη 22 Οκτώβρη. Κάποιοι δημαγωγοί άρχισαν ακαριαία (τι έμπνευση!) να υποστηρίζουν ότι αφού έγινε γνωστός ο θάνατος του 28χρονου πειραματόζωου της AstraZeneca αυτό σημαίνει ότι υπάρχει τιμιότητα και ειλικρίνεια εκ μέρους των φαρμακοβιομηχανιών (για τις έρευνές τους)… Οπότε δεν πρέπει να ανησυχούμε: αν κάτι είναι επικίνδυνο θα μας το πουν… (Ναι… Θα το στείλουν σε μήνυμα σε όλα τα κινητά…)

Ας αφήσουμε προς στιγμήν στην άκρη την ειλικρίνεια τόσο των φαρμακοβιομηχανιών όσο και των υπηρετών τους. Όλοι έχουν υπόψη τους την (αμερικανική) κατασκευάστρια αεροπλάνων boeing. To μοντέλο της 737 max το θυμούνται λιγότεροι. Αυτό το μοντέλο, στο οποίο εγκαταστάθηκαν high tech εφαρμογές ηλεκτρο/ρομποτικού πιλοταρίσματος, προκάλεσε εξ’ αρχής διαμαρτυρίες απ’ την μεριά επαγγελματιών πιλότων, τόσο εντός ηπα όσο και σε άλλα μέρη του κόσμου, καθώς τα συγκεκριμένα αεροπλάνα είχαν αρχίσει να πουλιούνται παγκόσμια από το 2017 και μετά. Ο αναβαθμισμένος αυτόματος πιλότος λειτουργούσε επικίνδυνα είπαν και ξαναείπαν. Το αυτί της boeing δεν ίδρωσε.

Έπρεπε να σκοτωθούν 189 άνθρωποι απ’ τον επικίνδυνο αυτοματισμό του 737 max στις 29 Οκτώβρη του 2018 και άλλοι 157 στις 10 Μάρτη του 2019, να αρχίσουν η μία μετά την άλλη διάφορες κρατικές υπηρεσίες να απαγορεύουν τις πτήσεις των 737 max, και επιπλέον να δημοσιοποιηθούν οι καταγγελίες δεκάδων πιλότων για να παραδεχθεί η boeing ότι υπάρχει σοβαρό, φονικό πρόβλημα στο high tech σύστημά της.

Μέχρι να αναγκαστεί να το παραδεχτεί έλεγε διάφορα ανάλογα μ’ αυτά που λέει η AstraZeneca (για το εμβόλιό της): ότι έφταιγαν οι πιλότοι για τις απότομες πτώσεις (και την συντριβή) των αεροπλάνων, ότι έκαναν λάθος χειρισμούς, και τα λοιπά. Για το επιχειρηματικό κτήνος boeing 346 δολοφονίες (γιατί περί δολοφονιών πρόκειται) ήταν το όριο που αναγκάστηκε να παραδεχτεί ότι… Για τα επιχειρηματικά κτήνη των big pharma που σημαδεύουν δεκάδες εκατομύρια υπηκόων πόσο υπολογίζετε το όριο; Κάτω ή πάνω απ’ την θνητότητα του covid; Που θα σταθεί ο πήχυς της “ειλικρίνειας” και της “τιμιότητάς” τους άραγε;

Η ερώτηση είναι περιττή. Οι μηνύσεις που έχουν φάει για τις παρενέργειες παλιότερων κατορθωμάτων τους είναι τόσες πολλές ώστε δεν υπάρχει αμφιβολία: και 100 “αεροπλάνα κάποιας big pharma” να γκρεμοτσακιστούν, αυτή θα λέει ότι έφταιγαν οι πιλότοι…

(Οι εταιρείες αυτές έχουν εξασφαλίσει προκαταβολικά νομική ασυλία – μην το ξεχνάμε… Είναι τόσο ισχυρή εγκληματική οργάνωση ώστε μπορούν ακόμα κι αυτό…)

Mama africa…

Τετάρτη 21 Οκτώβρη. Οι ειδικοί ξύνουν τα κεφάλια τους (δεν είναι σίγουρο ότι είναι καλογεμισμένα). Ο κυρ Βασίλης, ο Άρχοντας Θυρών και Παραθύρων, τρώει τα λυσσακά του: μια ολόκληρη ήπειρος, η αφρική, που είχε επάνω της ένα τεράστιο Χ σε σχέση με τον covid 19, διαψεύδει προβλέψεις, αλγόριθμους, προσδοκίες και πρωτοκοσμικούς σχεδιασμούς. Αν και στην αφρική ζει το 17% του παγκόσμιου πληθυσμού, έχει μόνο το 3,5% των διαπιστωμένων κρουσμάτων! Τι στην ευχή; Ούτε αναπτυγμένη είναι καπιταλιστικά, ούτε ιδιαίτερα συστήματα δημόσιας υγείας έχει… (Έχει πρώτες ύλες, γι’ αυτό χρειαζόταν μια γενναία απόβαση δυτικών πεζοναυτών – με – εμβόλια…) Γιατί στην αφρική δεν πεθαίνουν σαν τις μύγες απ’ τον covid 19 όπως θα όφειλαν (στις δυτικές φαρμακοβιομηχανίες) διάβολε;

Στο τέλος του Σεπτέμβρη η επικράτεια της αυτού μεγαλειότητας, με πληθυσμό 66 μύρια, είχε δηλωμένους 41.980 νεκρούς… Και η κένυα, με 51 εκατομμύρια, είχε 691… Οι πρωτοκοσμικοί ειδικοί ψάχνουν και ξαναψάχνουν. Οι «συνωμοσιολογίες» τους δεν βγαίνουν: ούτε κρύβουν τους νεκρούς τους, ούτε κλέβουν στο μέτρημα.

Συμβαίνουν βέβαια ορισμένα γουστόζικα και περίεργα. Ο μέσος όρος ηλικίας του πληθυσμού της κένυα είναι τα 20 χρόνια· στο ενωμένο βασίλειο τα 40 χρόνια. Αν (λένε οι ειδικοί) γινόταν πληθυσμιακή αναγωγή και ηλικιακή προσαρμογή του βρετανικού πληθυσμού στα κενυάτικα δεδομένα, τότε στην αγγλία θα μετρούσαν 5.000 νεκρούς· και πάλι μεγάλη διαφορά απ’ τους σχεδόν 700 στην κένυα. Ο.Κ. λέει η ασταμάτητη μηχανή. Αν, επιπλέον, δεν έπαιζε «κοινή δεξαμενή» στην αγγλία και χρεώνονταν στον covid 19 μόνο οι αληθινές θανατηφόρες ευθύνες του (10%; 12%;), τότε οι νεκροί του covid στην αγγλία, (μετά από όλες τις πληθυσμιακές και ηλικιακές αναγωγές και προσαρμογές) θα ήταν 500 – 600. Λογικός αριθμός σε σχέση με τους 700 στην κένυα…

Παράξενο παιχνίδι η στατιστική: μπορεί να επιτρέψει στην κένυα να βγάλει την γλώσσα της στην αγγλία.

Αλλά κανείς δεν τολμάει να δείξει το πιθανά τρομακτικό φούσκωμα των αριθμών, το οποίο ΔΕΝ συμβαίνει σ’ όλο τον πλανήτη – συμβαίνει όμως εκεί που υπάρχουν διάφορα κρατικά και επιχειρηματικά συμφέροντα. Απομένουν ιατρικές υποθέσεις του είδους: μήπως λόγω του νεαρού της ηλικίας των αφρικανών η μόλυνση έχει μεν απλωθεί αλλά χωρίς συμπτώματα, οπότε έχουν φτάσει πια στο επίπεδο της γενικής ανοσίας πληθυσμού; Μήπως έχουν ανοσία στον covid 19 για γενετικούς λόγους; Μήπως τα εμβόλια για την φυματίωση λειτουργούν και εναντίον του covid 19; Μήπως είναι πιο σκληραγωγημένοι; Μήπως φταίει ο καιρός; Μήπως φταίει ο αέρας;

Θα μπορούσαν να γίνουν κι άλλες ερωτήσεις, αλλά αυτές θα ήταν ριζικά προκλητικές. Μήπως, για παράδειγμα, υιοθέτησαν την κινέζικη παραδοσιακή ιατρική (συγκεκριμένα τσάγια) που πράγματι τους προτάθηκε και τους μεταφέρθηκε, για την αντιμετώπιση των ήπιων και μέτριων περιστατικών, οπότε δεν εξελίσσονται σε σοβαρά; (Η απάντηση είναι μάλλον «ναι», αφού στην μαύρη ήπειρο δεν έχουν τις δυτικές προκαταλήψεις).

Όπως και νάχει, με το καλοκαίρι να μπαίνει στο νότιο ημισφαίριο, οι κάτοικοι της αφρικής φαίνεται να έχουν γλυτώσει απ’ το μεγάλο κακό που ετοίμαζε σε βάρος τους το δυτικό βιο-πληροφορικο-ασφαλίτικο σύμπλεγμα (π.χ. Event 201…): να γίνουν αυτοί κι αυτές η πρώτη μεγάλη μάζα επιβολής των high tech εμβολίων.

Απομένουμε εμείς να γίνουμε τα guinea pigs της βιομηχανίας της υγείας. Και επειδή αυτό δεν είναι, φαίνεται, αρκετό, θα προσπαθήσουν να μας κάνουν πειραματόζωα υπό το θερμό χειροκρότημα του υγιεινομικού στρατού τους, που επίσης θα γίνει περιματόζωο…

Ο δεύτερος θάνατος του Σαχζάτ Λουκμάν 15

Τετάρτη 21 Οκτώβρη. Έχουμε ήδη υποστηρίξει ότι η κοινοβουλευτικοποίηση μιας ασήμαντης υποκοσμιακής συμμορίας φασιστικών βοθρολυμάτων μεθοδεύτηκε μεν από αυτό που ονομάζουμε «σύστημα Χ» (και μπορείτε να το πείτε με διαφορετικές λέξεις βαθύ κράτος…) αλλά έγινε αποδεκτή απ’ το σύνολο σχεδόν των πολιτικών βιτρινών: η απίστευτη χρονοτριβή στην πρώτη δίκη (που θα συνεχιστεί με μια ακόμη ως το εφετείο…) είχε τόσα οφέλη για την «εγκληματική οργάνωση» ώστε μόνο σαν γερή αποζημίωση για παροχή υπηρεσιών μπορεί να θεωρηθεί.

Ποιές είναι αυτές οι υπηρεσίες που κλήθηκαν να παράσχουν τα βοθρολύματα μέσω της κοινοβουλευτικοποίησής τους; Ποιά ήταν η αποστολή τους; Η πρώτη είναι, ίσως, πιο εύκολο να ανιχνευτεί. Χωρίς να σπρωχτεί στο κέντρο της «επίσημης» πολιτικής σκηνής αυτή η συμμορία, μόνο με τις δικές της «οργανωτικές δυνατότητες», θα ήταν αδύνατο να απλωθεί σχεδόν σε όλη τη επικράτεια. Ήταν το «κύρος», η «νομιμοποίηση» και η εξουσία που δίνουν οι γραβάτες στο κοινοβούλιο (σε μια παράδοση 2 αιώνων πολιτικού προσοδισμού), στην αρχή σαν κατάλληλα μοχλευμένη προοπτική (πριν τις εκλογές του Μάη του 2012) και, ύστερα σαν λαϊκό κατόρθωμα και θέληση, που εξασφάλισε ότι μια συμμορία μαχαιροβγαλτών που δεν πέρασε ποτέ τα 100 – 150 μέλη θα εξασφάλιζε σε ιστορικό χρόνο dt παραρτήματα σχεδόν παντού στο ελλαδιστάν!

Γιατί χρειαζόταν, όμως, το «σύστημα Χ» τέτοιου είδους παραρτήματα σχεδόν παντού απ’ τα τέλη του 2011 (μετά το παλατιανό πραξικόπημα κατά του Παπαντρέου του Γ) και μετά; Τα χρειαζόταν σαν εύκολα κινητοποιήσιμα «τάγματα εφόδου» σε οποιοδήποτε ενδεχόμενο διασάλευσης της δημόσιας τάξης μεγάλης κλίμακας. Ήταν η μεγέθυνση στα όρια της επικράτειας της συνταγής της αντι-εξέγερσης που ακολουθήθηκε το 2009 στο κέντρο της Αθήνας: «ανακατάληψη»…

Αυτή η αποστολή επιτεύχθηκε γρήγορα και χωρίς δυσκολία. Φυσικά χάρη στον μικροαστισμό – τον «λαό». Θα πούμε δυο κουβέντες γι’ αυτόν σε μελλοντικό σημείωμα, ωστόσο εδώ χρειάζεται ξανά η ταξική μας έρις. Ορισμένοι βολεύονται να θεωρούν ότι ήταν η κρίση (εμπιστοσύνης προς τα παραδοσιακά κόμματα εξουσίας, πασοκ και νέα δημοκρατία) που έσπρωξε τον «λαό» στην «αντι-πολιτική», και (θεωρούν αυτονόητη την συνέχεια) στον φασιστικό, βοθρολυματικό εξτρεμισμό.

Εκείνο που κουκουλώνουν αυτοί οι σοφοί είναι ότι ήδη απ’ την μεταπολίτευση και μετά, και οπωσδήποτε απ’ τα μέσα της δεκαετίας του 1980 και ύστερα, έχει υπάρξει στα μέρη μας μια συνεχής πολιτική και ιδεολογική παρουσία ενάντια στα κόμματα και το κοινοβούλιο: αυτό που έχει ονομαστεί αναρχία. Αν το μοναδικό κίνητρο των «αγανακτισμένων» μικροαστών ήταν η απογοήτευση απ’ τα κόμματα του κοινοβουλίου τότε η «έξοδός» τους ήταν ήδη υπαρκτή και γνωστή: ζήτω η αναρχία!

Αλλά όχι! Η απογοήτευση οφειλόταν στον σημαντικό περιορισμό των πολιτικών προσόδων… Και, κατά συνέπεια, το ζητούμενο δεν ήταν κάποιου είδους χειραφέτηση απ’ τις δομές του πολιτικού προσοδισμού αλλά, αντίθετα, η αναγέννηση αυτών των δομών, με όσο μεγαλύτερη σκληρότητα ήταν δυνατόν. Και, φυσικά, με όρους βίας της εξουσίας. Η αναρχία που παρά το πλήθος των εκδοχών της είναι σαφέστατα αντικοινοβουλευτική ΔΕΝ θα μπορούσε να είναι ελκυστική σε τέτοιους προσανατολισμούς…

Η απόδειξη των πιο πάνω ισχυρισμών μας βρίσκεται σε ένα φαινόμενο που πολλοί ξέρουν αλλά προσπαθούν να ξεχάσουν. Απ’ την στιγμή που προκηρύχτηκαν οι προώρες εκλογές για τις 25 Γενάρη 2015 (τέλη Δεκέμβρη 2014), επί περίπου 1 μήνα, ένα δίλημμα βασάνιζε πολλές χιλιάδες «αγανακτισμένους»: συριζα ή χρυσή αυγή; συριζα ή χρυσή αυγή;

Το δίλημμα αυτό (πιθανότατα μοναδικό στην επίσημη πολιτική ιστορία του νέου ελληνικού κράτους) είναι αποκαλυπτικό. ΔΕΝ ήταν έκφραση κάποιας «αντιπολιτικής» ούτε η αντανάκλαση του (αναρχικού μεν, κλεμμένου δε) συνθήματος «να καεί, να καεί…»! Είναι σαφέστατα δίλημμα προσδοκίας, επιθυμίας σκλήρυνσης της εξουσίας – προς οποιουσδήποτε «άλλους», όχι «εκτός συνόρων» αλλά και εντός. Το ζητούμενο σ’ εκείνη την ιστορική φάση απ’ αυτές τις πολλές χιλιάδες που εξομολογούνταν ανοικτά τον προβληματισμό τους «συριζα ή χρυσή αυγή;» (και από πολλοί περισσότερους που είχαν απαντήσει στο δίλημμα) ήταν να εκδηλωθεί στην «κορυφή της πολιτικής εξουσίας» εκείνο που οι μικροαστοί φαντασιώνονταν ήδη απ’ το 2011: «να σπάσουν κεφάλια». Και, φυσικά, στην διαδικασία αυτή (διαδικασία “εκκαθάρισης” αναμφίβολα…) να ξανανοίξουν οι πολιτικές πρόσοδοι, όχι βέβαια για όλους! Μόνο για τους «πιστούς» της βίαιης αποκατάστασης / αναγέννησης του πολιτικού προσοδισμού.

Τα βοθρολύματα ταίριαζαν σ’ αυτό το ζητούμενο. Όχι σαν ακροδεξιοί, έτσι απλά. Αν ο ρόλος προοριζόταν για απλά ακροδεξιούς θα τον είχε πάρει ο λα.ο.σ. Είχε ό,τι χρειαζόταν. Ταίριαζαν σαν μαχαιροβγάλτες με κουστούμια! Ήξεραν καλά τι ψήφιζαν οι ντόπιοι μικροαστοί όχι μόνο 2012, αλλά και σ’ όλες τις υπόλοιπες εκλογές ως το καλοκαίρι του 2019. Θα ξέρουν και στις επόμενες εκλογές, αυτές της απλής αναλογικής…

Κι αυτό ήταν ο πρώτος λόγος που (θεωρούμε ιδιαίτερα πιθανό) ότι το αφεντικό, το «σύστημα Χ», άρχισε να «προβληματίζεται» με τους συγκεκριμένους υπαλλήλους του. Η «επιρροή» (και «πολιτική») των βοθρολυμάτων, απ’ το 2012 και μετά, μεγάλωνε καλπάζοντας όσο περισσότερο αποδεικνυόταν πόσο καθάρματα είναι – στους δρόμους, στις πλατείες! Η αύξηση της επιρροής σήμαινε όχι μόνο διαρκή αύξηση των «ποσοστών» τους στις δημοσκοπήσεις (πριν την δολοφονία του Π. Φύσσα είχαν φτάσει στο 15%…) αλλά και «συρροή μελών».

Μόνο που «συρροή μελών» σε ένα υποκοσμιακό κύκλωμα που έχει, πια, την εντελώς δική του κοινοβουλευτική κάλυψη αλλά με τους δρόμους των «κανονικών» πολιτικών προσόδων περιορισμένους (λόγω διεθνούς επιτήρησης), ένα μόνο πράγμα μπορούσε να σημαίνει: όλο και πιο εντεινόμενη ζήτηση για εγκληματικά «μεροκάματα»!

Έτσι, η επιτυχία των βοθρολυμάτων (προς χαρά του «συστήματος Χ») σήμαινε ταυτόχρονα δύο πράγματα: αφενός αύξηση όσων ήταν διατεθειμένοι να τους ψηφίσουν (κάνοντάς τους ακόμα και «αξιωματική αντιπολίτευση»…)· απ’ την άλλη διόγκωση του «κύκλου εγκληματικών εργασιών» απ’ την μεριά τους. Νταβατζιλίκια (κατά κύριο λόγο σε βάρος μεταναστών), «προστασία σπιτιών» (δοκιμασμένη ήδη στον Αγ. Παντελεήμονα…), σωματεμπορία, διακίνηση πλαστών χαρτονομισμάτων… Όμως αυτά δεν ήταν αρκετά. Χρειάζονταν διαρκώς επέκταση των εγκληματικών προσόδων (η παράνομη εκδοχή του πολιτικού προσοδισμού…) Από ένα σημείο και μετά η κοινοβουλευτικοποιημένη υποκοσμιακή συμμορία άρχισε να πέφτει (αναγκαστικά) πάνω στα από χρόνια εδραιωμένα κυκλώματα του οργανωμένου εγκλήματος! Αυτό φάνηκε έντονα στις δυτικές γειτονιές της Αθήνας…

Δύο πλευρές, δύο όψεις υπερ-επέκτασης, που ήταν (εκτιμάμε) εκτός του αρχικού σχεδιασμού! Πριν την δολοφονία του Π. Φύσσα… Τότε που ενόψει της ανάληψης της προεδρίας της ε.ε. (πρώτο εξάμηνο 2014) οι άθλιοι ευρωπαίοι άρχισαν να κουβεντιάζουν μεγαλόφωνα ότι πρέπει να αφαιρεθεί η προεδρία από ένα κράτος που έχει τόσους νεοναζί βουλευτές…

Το μεθύσι της βοθρολυματικής υπερεπέκτασης οδήγησε (και) στην δολοφονία του Π. Φύσσα. Αλλά αυτή η δολοφονία, με τη σειρά της, έγινε η αφορμή των απαραίτητων «παρεμβάσεων» / «διορθώσεων» σε επιμέρους χαρακτηριστικά της αποστολής που είχε ανατεθεί στα βοθρολύματα…

Mortality rate 1

Τρίτη 20 Οκτώβρη. Το καλό (για εμάς) με όσους, λίγους ή πολλούς, υπηρετούν έντιμα την ιατρική που βασίζεται σε αποδείξεις (evidence based medicine) είναι ότι οι κάθε είδους λακέδες οποιουδήποτε μαχαραγιά μπορούν να τους λοιδωρήσουν, να τους βλαστημίσουν, να τους προβοκάρουν, να τους λογοκρίνουν… ακόμα και στη φωτιά να τους ρίξουν, σαν άλλους Giordano Bruno. Δεν μπορούν όμως να τους διαψεύσουν, όταν καταθέσουν τα στοιχεία και τις αποδείξεις των συμπερασμάτων τους.

Κάποιοι πρωτοκλασσάτοι παγκόσμια αναγνωρισμένοι ειδικοί (καμμία σχέση με την περιθωριακή ασταμάτητη μηχανή η οποία, έτσι κι αλλιώς, έχει κατακτήσει συλλογικά και έγκαιρα μια εργατική κριτική προσέγγιση…) αμφισβήτησαν απ’ την αρχή όλα τα βασικά της υγιεινιστικής τρομοεκστρατείας. Θα πρέπει να θυμήσουμε (σε όσες και όσους σκέφτονται αντί να χωνεύουν και να αφοδεύουν τις φόλες που μοιράζει το σύστημα) ότι στις αρχές του περασμένου Μάρτη ο Π.Ο.Υ., αφού είχε ήδη κηρύξει παγκόσμιο συναγερμό («πανδημία»), ανακήρυξε σαν ποσοστό θνητότητας από μόλυνση covid-19 τον αριθμό 3,5% – ένα νούμερο, που αν ήταν αληθινό, θα ήταν πράγματι επικίνδυνα υψηλό και δείκτης ανησυχητικά μεγάλης απειλής απ’ τον τσαχπίνη.

Πώς είχε προκύψει εκείνο το «3,5%»; Στην καλύτερη των περιπτώσεων ο Π.Ο.Υ. είχε υιοθετήσει κάποια αρχικά μεγέθη (ως τον Φλεβάρη) απ’ την Wuhan (θάνατοι προς διαπιστωμένα κρούσματα) αν και ήταν ήδη σαφές ότι όσοι είχαν «κολλήσει» εκεί αλλά δεν είχαν συμπτώματα ήταν πολλοί περισσότεροι / ες και δεν είχαν εντοπιστεί / καταγραφεί ως εκείνη την χρονική στιγμή (πάνω φωτογραφία από δημοσίευση στο the lancet).

Αν επρόκειτο να κάνει υπεύθυνη εκτίμηση με αυστηρά επιστημονικά κριτήρια ο Π.Ο.Υ. ΔΕΝ έπρεπε να προχωρήσει σε τέτοιου είδους τρομοκρατική διακήρυξη!! Ήταν πολύ νωρίς για οποιαδήποτε σοβαρή εκτίμηση της κατάστασης και ήταν γνωστό ότι έλειπαν σχεδόν όλα τα βασικά στοιχεία για την διάδοση, την μολυσματικότητα και την βαρύτητα του ιού. Οι e.b.m. γιατροί το φώναξαν με κάθε τρόπο – μάταια. Μάταια επειδή η «πρόβλεψη» του Π.Ο.Υ. ταίριαζε γάντι στα ζητούμενα του βιο-πληροφορικο-ασφαλίτικου συμπλέγματος. Γνωρίζοντας ποιές μπίζνες το συγκροτούν και τι χρηματοδοτική σχέση έχουν με την γραφειοκρατία του Π.Ο.Υ. έχουμε κάθε δικαίωμα να υποστηρίξουμε ότι η βιασύνη για την εκκίνηση της τρομοεκστρατείας εκ μέρους του «τυπικά παγκόσμια υπεύθυνου» Π.Ο.Υ. δεν οφειλόταν σε αμέλεια. Αλλά σε δόλο και συγκεκριμένα συμφέροντα.

Από τότε ως σήμερα ξετυλίχτηκαν ταυτόχρονα δύο αντίπαλες θέσεις. Η τρομοκρατική, του βιο-πληροφορικο-ασφαλίτικου συμπλέγματος, στο μεγαλύτερο μέρος του κόσμου. Έχοντας στον στάβλο τους τα μήντια παλιά και νέα, οι big pharma, οι big tech, οι big insurance και τα στρατοαστυνομικά συμπλέγματα, μετέτρεψαν βιαια την τόσο βολική «προφητεία» των αρχών της άνοιξης σε εικονική πραγματικότητα. Τόσο εντατική ώστε να μοιάζει σαν πραγματική πραγματικότητα. Ο Johny Bananas υποστηρίζει ότι αυτήν την εικονική πραγματικότητα την «δέχεται» σαν «πραγματική» το 99,9 της «επιστημονικής κοινότητας». Έτσι τον βολεύει, έτσι λέει.

Η άλλη θέση ήταν των αιρετικών, που επέμεναν ότι γίνεται (όχι τυχαία) υπερδιόγκωση της απειλής του covid-19, υποδεικνύοντας διακριτικά (κάποιοι απ’ αυτούς) την αιτία: τα (νέου τύπου) εμβόλια και τις φαρμακοβιομηχανίες. Παρότι λοιδωρήθηκαν, βρίστηκαν, προβοκαρίστηκαν ακόμα και απαγορεύτηκαν αυτοί οι αιρετικοί, συνέχισαν να επιμένουν. Γιατί μπορεί να είχαν απέναντί τους ό,τι πιο τερατώδες έχει φτιαχτεί ως τώρα απ’ την καπιταλιστική εξέλιξη σε σχέση (και ενάντια) στην ανθρώπινη υγεία συν τον διάχυτο κοινωνικό ανορθολογισμό, είχαν όμως με το μέρος τους τα στοιχεία και τις αποδείξεις της αλήθειας.

Mortality rate 2

Τρίτη 20 Οκτώβρη. Πέρασε καιρός. Όχι πολύς αλλά έντονα βίαιος. Και έφτασε η στιγμή που ο Π.Ο.Υ. ενώ δεν έχει αναθεωρήσει τις αρχικές προφητείες του (χρειάζονται πάντα!!) αναγκάστηκε να θεωρήσει έγκυρη μια μετα-έρευνα που αποδεικνύει την τραγική του αποτυχία – αν και όχι τον δόλο του. Δράστης αυτής της έρευνας; Ο γνωστός (και μισητός απ’ τους φίλους της καραντίνας) Γιάννης Ιωαννίδης.

Γιατί αναγκάστηκε ο Π.Ο.Υ.; Η συγκεκριμένη έρευνα, που αποδεικνύει ότι ως τα μέσα Σεπτέμβρη η «μέση θνητότητα» του covid 19 παγκόσμια ήταν 0,23% εξετάστηκε και ξανα-εξετάστηκε από τρίτους, ανεξάρτητους κριτές – και βρέθηκε έγκυρη. Τι θα μπορούσε να κάνει το αρχηγείο / βιτρίνα του τρόμου εφόσον του στάλθηκε προς δημοσίευση; Την δημοσίευσε – αλλά να είστε σίγουροι ότι θα «πνιγεί»: δεν πρόκειται να αποκτήσει δημοσιότητα…

Πέρα απ’ τα υπόλοιπα (που έχουμε τονίσει με κόκκινο στην φωτογραφία επάνω), έχει το ενδιαφέρον της κι αυτή η απόδειξη: σε ηλικίες κάτω των 70% η θνητότητα (ανάλογα με το μέρος) είναι από 0,00% έως 0,31%, με χοντρικό διάμεσο ποσοστό το 0,05%. Πέντε θάνατοι στις 10.000 «μολύνσεις» για τις ηλικίες κάτω των 70 είναι το άκρως αντίθετο μιας “φονικής απειλής”, αν οι λέξεις έχουν ακόμα νόημα! Απ’ την άλλη δείχνει τι έπρεπε να έχει γίνει εξ’ αρχής: να προστατευτούν οι άρρωστοι ηλικιωμένοι, καθώς και όσοι / όσες κάτω των ’70 είχαν σοβαρά προβλήματα υγείας. Αυτό ΔΕΝ έγινε!…

(Είναι χαρακτηριστικό ότι αν και θα μπορούσε αυτή η μετα-έρευνα να είναι συλλογική, ο Ιωαννίδης την πήρε πάνω του μόνος του. Ένα είδος προσωπικής απάντησης στις χυδαιότητες που έχει ακούσει; Γιατί όχι;)

Αν σημειώσουμε επίσης δύο πράγματα. Πρώτον ότι ο Ιωαννίδης δεν αμφισβητεί τον αριθμό όσων πεθαίνουν και χρεώνονται στον covid-19 χωρίς να είναι αυτός η αιτία. Δεν αμφισβητεί, δηλαδή, τις «κοινές δεξαμενές» όπως αυτές φτιάχνονται και σερβίρονται. Αν αναγνωριστεί κάποτε αυτό που έχει γίνει ήδη σαφές από δειγματοληπτικές νεκροψίες, ότι δηλαδή έως το 10% των «κοινών δεξαμενών» στα περισσότερα ευρωπαϊκά κράτη μπορεί να αιτιολογηθεί με βεβαιότητα σε επιπλοκές του covid, τότε το 0,23% θα πέσει κατά πολύ. Δεύτερον, ότι απ’ τον Σεπτέμβρη και μετά ο μεν αριθμός των «μολυσμένων» έχει ανέβει, αφού έχουν πολλασιαστεί τα (επικίνδυνα) τεστ PCR, ενώ αντίστοιχα ο αριθμός των θανάτων έχει πέσει πολύ. Άλλη μια σημαντική μείωση του 0,23%…)

Οι νεκροί είναι νεκροί, και το πένθος είναι πένθος. Όταν όμως εξαπολύεται μια τρομοεκστρατεία τέτοιας έκτασης και τέτοιας έντασης, οι ζωντανοί έχουν επίσης τα αδιαπραγμάτευτα δικαιώματά τους! Απ’ αυτήν την άποψη έχει σημασία η σύγκριση της αποδεδειγμένης πια θνητότητας του covid 19 με εκείνη των ιών (και των πανδημιών) γρίπης. Το παρακάτω απόσπασμα (από σχετικό επιστημονικό άρθρο) είναι κατατοπιστικό:

Μόνο η γρίπη του 1918 (η αποκαλούμενη «ισπανική») είχε θνητότητα μεταξύ 2 και 3%, της ίδιας τάξης μεγέθους δηλαδή με τις «προβλέψεις» του Π.Ο.Υ. για τον covid… Αυτό ενοχοποιεί ακόμα περισσότερο εκείνη την «προβλέψη» του 3,5% και όσους την υιοθέτησαν (επειδή τους ήταν χρήσιμη): άνοιξε τον δρόμο σε κάθε κάθαρμα με γραβάτα και σε κάθε πληρωμένο εγκάθετο που παριστάνει τον «ειδικό» σωτήρα της ανθρωπότητας να ανεμίζουν συνέχεια πάνω απ’ τα κεφάλια μας τον μαζικό θάνατο του 1918…

Ύστερα υπάρχουν δύο τουλάχιστον πανδημίες γρίπης με υψηλά ποσοστά θνητότητας. Του 1957 ήταν 0,6%, υπερδιπλάσια δηλαδή του covid 19. Και του 1968 λίγο μικρότερη (2%). Αλλά από εκείνη την μαγική χρονιά, το ’68, κανείς δεν θυμάται τον θάνατο απ’ τις επιπλοκές της γρίπης. Όλοι θυμούνται την έκρηξη ζωής, που αποκλήθηκε (σωστά) παγκόσμια επανάσταση!

Το 2018 – 2019 η θνητότητα λόγω γρίπης στις ηπα ήταν 0,18%. Το 0,23% του covid είναι αισθητή διαφορά στο βαθμό που πολλαπλασιάζεται επί εκατοντάδες χιλιάδες «φορείς». Όμως το 0,18% βρίσκεται στην ίδια τάξη μεγέθους με το 0,23%· πράγμα που αποδεικνύει ότι ο χαρακτηρισμός της πανδημίας του covid σαν επιδημίας κάπως σοβαρής γρίπης ήταν (και είναι) ακριβέστατη. «Κάπως»: το 1957 η γρίπη ήταν πολύ πιο φονική παγκόσμια – χωρίς να είναι σαν του ‘18.

Δεν ενδιαφέρει την ασταμάτητη μηχανή να πείσει οποιονδήποτε φίλο της καραντίνας. Την ενδιαφέρει σίγουρα, σε κάθε τι με το οποίο καταπιάνεται (και όχι μόνο με το βιο-πληροφορικο-ασφαλίτικο σύμπλεγμα) να έχει τεκμηριώσει με σοβαρό τρόπο τις απόψεις της, υπέρ και για λογαριασμό εκείνων που θέλουν να διαμορφώνουν γνώμη βασισμένη σε πραγματικά στοιχεία και όχι σε ιδεολογίες και λοιπά υποπροϊόντα της ανθρώπινης εθελοδουλείας.

Με αυτή την έννοια όχι απλά η έρευνα του Ιωαννίδη αλλά, επιπλέον, το γεγονός ότι η βιτρίνα ελέγχου της τρομοεκστρατείας (ο Π.Ο.Υ.) αναγκάστηκε να την δημοσιεύσει «με την υπογραφή» του, αποτελεί άλλη μια γερή απόδειξη για εμάς, άλλη μια γερή απόδειξη ότι απ’ αυτές εδώ τις ψηφιακές σελίδες ποτέ δεν διαβάσατε … παραμυθάκια. (Αν έχει ορκιστεί σε κάτι το Sarajevo είναι εκείνο που αφορά όλους και όλες εσάς: ποτέ δεν θα υποτιμήσει τη νοημοσύνη σας! – παλεύει γι’ αυτό, κι ας μην το ζήτησε κανείς!)

Η αξία της ζωής

Τρίτη 20 Οκτώβρη. Δεν έχουμε ξεμπερδέψει όμως, ακόμα κι αν η κεντρική βιτρίνα της θανατοπολιτικής (ο Π.Ο.Υ.) αναγκάστηκε προς στιγμήν να αναγνωρίσει έμμεσα αυτό που είναι. Καθόλου δεν έχουμε ξεμπερδέψει.

Τα αφεντικά του βιο-πληροφορικο-ασφαλίτικου συμπλέγματος κατάφεραν να μετατρέψουν τους υποχόνδριους των δυτικών καπιταλιστικών κοινωνιών, εκατοντάδες χιλιάδες τέτοιους, σε στρατιώτες / «ακτιβιστές» του τρόμου. Διαθέτουν τώρα έναν πειθαρχημένο στρατό κοινωνικά παρανοϊκών, που γεύτηκαν και ξαναγεύτηκαν την χαρά, την «δύναμη» και την «αναγνώριση» της ελεεινολογίας απέναντι στη λογική, στα επιχειρήματα, στις αληθινές επιστημονικές αποδείξεις. Έχουν αγέλες που μεθάνε ακολουθώντας, πιστεύοντας, υπακούωντας σε κάθε είδους αντιστροφή της πραγματικότητας. Έχουν έναν πειθαρχημένο στρατό που έφαγε και χώνεψε την ψευδοεπιστήμη του κάθε Ferguson, του κάθε Drosten, του κάθε Σύψα: τα διαγράμματα, τις καμπύλες, την χειραγωγημένη αλγοριθμοποίηση. Έχουν έναν πειθαρχημένο στρατό που θεωρεί δικαίωμά του (και υποχρέωση όλων των άλλων) την αλγοριθμική φυλάκιση της 4ης βιομηχανικής επανάστασης… Έχουν νομιμοποιήσει την λογοκρισία, και θα οξύνουν τις σχετικές απαγορεύσεις. Κι έχουν στη διάθεσή τους, επιπλέον, μια “5η φάλαγγα”: τους κάθε είδους τερατολόγους που επιφανειακά μεν εκδηλώνονται σαν αντίπαλοι των απαγορεύσεων, ουσιαστικά όμως βραχυκυκλώνουν με ασυναρτησίες την τεκμηριωμένη εργατική αντικαπιταλιστική και αντικρατική κριτική.

Επανερχόμαστε στα “κροταλίσματα”: μην ξεχνάτε ότι αυτοί έχουν την εξουσία! Και έχοντας την εξουσία θα εξαντλήσουν (σε βάρος μας, σε βάρος κάθε αξίας της ζωής) οποιοδήποτε μέσο έχουν στη διάθεσή τους· ή/και θα φτιάξουν στο μέλλον. Αυτός ο πόλεμος που ξεκίνησε ανοικτά πια έχει ήδη εκατοντάδες χιλιάδες τραυματίες: όλους και όλες που είναι οι “παράπλευρες απώλειες”, υποφέροντας ηθικά, συναισθηματικά, αισθητικά, λογικά απ’ τους καθεστωτικούς εκβιασμούς και την υποστηρίξη που τους παρέχουν οι συμβιβασμένοι.

Βρισκόμαστε στην αρχή, και πρέπει να το συνειδητοποιήσουμε βαθιά. Η συγκινησιακή πανούκλα που έχει υποκαταστήσει εδώ και χρόνια τόσο τα συναισθήματα όσο και τη λογική είναι το ακριβώς αντίθετο των προϋποθέσεων της συνείδησης. Η αναμέτρηση ανάμεσα στον πλούτο και την δημιουργικότητα της ζωής και στην βιοπολιτική / θανατοπολιτική του καπιταλισμού της 4ης βιομηχανικής επανάστασης θα είναι μακριά, δύσκολη και σκληρή· σε εδάφη κακοτράχαλα.

Καλώς ήρθατε στον πραγματικό 21ο αιώνα!

Από καυγάδες μαθαίνεις και καμμιάν αλήθεια

Τρίτη 20 Οκτώβρη. …Ένα εμβολιαστικό κέντρο θα πρέπει να έχει συγκεκριμένες προδιαγραφές και πιστοποιήσεις ασφαλείας. Είναι ΑΠΟΛΥΤΩΣ απαραίτητο ο εμβολιασμός να γίνεται κάτω από ιατρική επίβλεψη καθώς οι πιθανότητες σοβαρών επιπλοκών δεν είναι αμελητέες και μπορούν να οδηγήσουν ακόμη και σε θανάτους αν δεν υπάρξει ΑΜΕΣΗ ιατρική φροντίδα…

Ποιός το λέει αυτό; Ο γ.γ. του πανελλήνιου ιατρικού συλλόγου αγγειολόγος Γ. Ελευθερίου. Το μυαλό σας ίσως πάει στα επερχόμενα «σωτήρια» εμβόλια μεταλλάξεων – για τον covid 19. Όχι. Πρόκειται για απόσπασμα από κείμενο του περασμένου Φλεβάρη. Και αφορά το εμβόλιο για την γρίπη!

Τι είχε συμβεί; Το συνδικάτο των γιατρών τσακωνόταν με το συνδικάτο των φαρμακοποιών για το αν θα μπορούν οι δεύτεροι να κάνουν το εμβόλιο της γρίπης στα φαρμακεία τους ή όχι. (Για τα φράγκα ο καυγάς…) Για να επιχειρηματολογήσει, λοιπόν, ο γ.γ. του ΠΙΣ υπέρ του «όχι» μαρτύρησε και τα πιο πάνω. Για πιθανότητες όχι αμελητέες σοβαρών επιπλοκών, που μπορούν να οδηγήσουν ακόμα και σε θανάτους αν δεν υπάρξει ΑΜΕΣΗ (ο τονισμός του πρωτότυπου) ιατρική παρέμβαση.

Έχει το ενδιαφέρον του το γεγονός ότι πρόεδρος του πανελλήνιου φαρμακευτικού συλλόγου Σ. Ζήκας που απάντησε τον γ.γ. του ΠΙΣ δεν αμφισβήτησε την όποια επικινδυνότητα του συγκεκριμένου εμβολίου… Αντίθετα υπεραμύνθηκε του κλάδου του, υποστηρίζοντας ότι η πιστοποίηση που παίρνουν οι φαρμακοποιοί για να μπορούν να κάνουν εμβόλια δίνεται μετά από την εκπαίδευσή τους από γιατρούς. Πράγμα που υπονοεί ότι μπορούν να αντιμετωπίσουν «έκτακτες καταστάσεις». (Αν και οι επικίνδυνες παρενέργειες δεν εκδηλώνονται ακαριαία…)

Δεν είναι αρμοδιότητα της ασταμάτητης μηχανής να προτείνει ή να αποτρέπει τον οποιονδήποτε σε σχέση με τους εμβολιασμούς κατά της γρίπης. Είναι όμως ευθύνη της όταν εντοπίζει «εξομολογήσεις» που αφορούν τους πάντες αλλά γίνονται μόνο «μεταξύ ειδικών» να τις κοινοποιεί. Μπορεί ο αρχισυνδικαλιστής γιατρός να ήταν υπερβολικός· μπορεί και όχι. Επαφίεται στην κρίση του καθενός…

(Τα στοιχεία προέρχονται απ’ το περιοδικό «ο κόσμος του φαρμακείου», τ. 449, 20/2/2020).