Tag: κούβα

Οι παρίες λένε «όχι»!!!

Δευτέρα 24 Γενάρη>> Πολλά έχουν πει τα στόματα (και τα πληκτρολόγια) των εντόπιων caradinieri / pfizerοι για τους «φτωχούς» του πλανήτη, που δεν έχουν πρόσβαση στις δυτικές, δηλητηριώδεις πλατφόρμες αν και ήθελαν… πολύ… Έντεκα φορές στις δέκα το καλό παράδειγμα είναι η κούβα. Μόνο που οι συνήγοροι των πλατφορμών γενετικής τροποποίησης των κυττάρων δεν έκαναν τον κόπο να ψάξουν τι είδους είναι τα εμβόλια που δημιούργησε η (εξαιρετικά υψηλής ποιότητας) κουβανική βιολογική τεχνολογία. Είναι, άραγε, mRNA (pfizer/biontech και moderna), vector DNA (oxford/astrazeneca και J&J); Ή όχι;

Προς μεγάλη δυσαρέσκεια αυτών των πονόψυχων της αριστεράς και της προόδου, και προς πανηγυρική απόδειξη (αν χρειάζεται κι άλλη…) ότι οι αβλεψίες τους είναι σκόπιμες και, το λιγότερο, ύποπτες: τα δύο εμβόλια (Soberana 02 και Abdala) που ανέπτυξε και χρησιμοποιεί το κουβανικό σύστημα υγείας ΔΕΝ είναι γενετικής τροποποίησης των ανθρώπινων κυττάρων! Είναι «κλασσικά» εμβόλια (άρα δικαιούνται τον χαρακτηρισμό ‘εμβόλια’), και πιο συγκεκριμένα είναι πρωτεϊνικά. Οι κουβανοί βιοτεχνολόγοι εξέλιξαν ένα δοκιμασμένο εμβόλιο για την ηπατίτιδα Β που είχαν εφεύρει οι ίδιοι, και το προσάρμοσαν στον συγκεκριμένο κωρονοϊό. Υψηλής αποτελεσματικότητας αυτά τα δύο εμβόλια έχουν ελάχιστες παρενέργειες. Και, κυρίως, δεν χακάρουν / καταστρέφουν το φυσικό ανθρώπινο ανοσοποιητικό σύστημα! Αν όχι κάτι περισσότερο το σύστημα υγείας της Αβάνα σέβεται τους υπηκόους, και δεν τους πουλάει φύκια για μεταξωτές κορδέλες… Αξιέπαινο, χωρίς δεύτερη κουβέντα∙ αλλά καθόλου χρήσιμο παράδειγμα για την αριστερά του κράτους και του κεφάλαιου στην Αθήνα, στη Ρώμη, στο Παρίσι ή στο Λονδίνο…

Πώς θα χαρακτηρίζατε, τώρα, την φανατική υποστήριξη των εγκληματικών δυτικών φαρμακομαφιών και την βίαιη επιβολή της γενετικής μηχανικής στους δυτικούς πληθυσμούς με επιχείρημα τα κουβανικά (ή τα κινέζικα) όντως εμβόλια; Το αφήνουμε στην κρίση σας – κάτι ταιριαστό στην περίσταση θα σκεφτείτε. Για μας το βέβαιο είναι πως τέτοιου είδους «συνήγοροι» του σκοινιού και του παλουκιού το μόνο που πετυχαίνουν είναι να μειώνουν την σημασία και να διαστρεβλώνουν τις όντως σπουδαίες ικανότητες των κουβανών ειδικών, εννοώντας τους σαν «τοπικά αντίγραφα» της διεθνούς των δυτικών φαρμακομαφιών.

Εν τω μεταξύ πάνω απ’ το 50% των αφροαμερικάνων στη Ν. Υόρκη αρνείται να πλατφορμιαστεί. Κι αυτό δεν είναι τίποτα μπροστά σ’ εκείνο που συμβαίνει στην mama Africa: αν και έλαβαν γενναιόδωρα (: «γενναιοδωρία» κυρ Βασίλη, Άρχοντα Θυρών και Παραθύρων…) μεγάλες ποσότητες «δόσεων» τα περισσότερα κράτη της υποσαχάριας αφρικής δεν τις χρησιμοποιούν… Τις θάβουν!!! Σχεδόν 700.000.000 «δόσεις» πλατφορμών έμειναν στις συσκευασίες τους και κατέληξαν στο χώμα! Ενώ άλλες 100.000.000 δόσεις που πονόψυχα προσέφεραν τα δυτικά κράτη (επειδή θα έληγαν…) πήραν τον ίδιο δρόμο…

Έχουν τάσεις αυτοκτονίας οι αφρικάνοι; Όχι. Έχουν μνήμη! Είτε βρίσκονται στο Joνυσταλεάν είτε στην αφρική έχουν βαθιά συλλογική μνήμη των εμβολιαστικών πειραμάτων σε βάρος τους που κάνουν εδώ και χρόνια ο κυρ Βασίλης και η παρέα του (με διάφορες «ομπρέλες») και, χωρίς εξαίρεση, όλες οι δυτικές φαρμακομαφίες. Έχουν βαθιά συλλογική μνήμη της φονικότητας των λευκών, ακόμα κι όταν εμφανίζονται σαν φαρμακο-σωτήρες. Και είπαν / λένε ένα ξεγυρισμένο «όχι!» (που μεταφράζεται: να πάτε να γαμηθείτε, αρκετά!) όχι μόνο στους φαρμακομαφιόζους και στους λακέδες τους αλλά και σε κάθε πρωτοκοσμικό πονόψυχο που νοιάζεται για την τύχη τους.

Το ίδιο ισχύει για τους ινδούς πληβείους και προλετάριους. Αντίθετα δεν ισχύει για τους λατινοαμερικάνους. Προσπερνώντας την βενεζουέλα και τη νικαράγουα (όπως επίσης, σε άλλη ήπειρο, το ιράν και το βιετνάμ) που εμπιστεύτηκαν τα κουβανικά όντως εμβόλια, το μεγαλύτερο μέρος των λατινοαμερικάνικων κρατών έπεσε στα νύχια των δυτικών φαρμακομαφιών. Και οι υποτελείς δέχτηκαν σε γενικές γραμμές χωρίς δεύτερες σκέψεις την «σωτηρία». Γιατί;

Η πολιτική, ιδεολογική και οικονομική ιστορία των περισσότερων λατινοαμερικανικών κρατών / κοινωνιών είναι ποτισμένη με τα νάματα του νεοφιλευθερισμού. Που μεταξύ των άλλων σημαίνει υπολειτουργία και μισο-εγκατάλειψη των δημόσιων συστημάτων υγείας. Για τους αντίστοιχους πληθυσμούς η δωρεάν μαζική παροχή ενός «εμβολίου» (των πλατφορμών δηλαδή) ήταν κάτι λίγο ή πολύ πρωτοφανές∙ ένδειξη πρωτοφανούς «κρατικού ενδιαφέροντος». Κι έτσι πείστηκαν…

Είναι χρήσιμες αυτές οι σύντομες υπενθυμίσεις για παραπάνω από έναν λόγους. Ο πλανήτης, ο κόσμος, δεν είναι «δύση»!… Οι αντιλήψεις για την ζωή, τον θάνατο, την αρρώστια – και ειδικά τον τσαχπίνη – Άλλων πληθυσμών είναι διαμορφωμένες απ’ την δική τους ιστορία και συλλογική εμπειρία και γνώση. Προς μεγάλη λύπη όλων των φαρμακομαφιόζων και των λακέδων τους οι αφρικάνοι ΔΕΝ πεθαίνουν απ’ τον Sars-Cov-2 επειδή δεν πλατφορμιάζονται∙ αντίθετα χαίρουν άκρας υγείας. Αντίθετα εκείνος που πεθαίνει (είτε απ’ τις παρενέργειες των πλατφορμών είτε απ’ τις ενδονοσοκομειακές λοιμώξεις είτε από οποιαδήποτε άλλη αιτία που βαφτίζεται «απ’ την covid») είναι ο κόσμος στη δύση.

Οι δυτικοί τραυλίζουν διάφορες «εξηγήσεις» γι’ αυτήν την ασυγχώρητη προσβολή της γενετικής μηχανικής τους απ’ τους «τριτοκοσμικού». Αλλά δεν έχουν καμμιά σημασία έξω απ’ τα στενά όρια (και ακόμα πιο στενά μυαλά) της δυτικής έπαρσης. Που παρακμάζει με μεγάλη ταχύτητα.

(φωτογραφίες πάνω: τι να κάνει κι ο ρημαδοΓουαϊδοΝικόλας; Καμαρώνει για την γαλαντομία του ελλαδιστάν. Ελπίζουμε η πατρίς να πληρώσει και τα μεροκάματα που θα χρειαστούν για το θάψιμο των 900 χιλιάδων + 100 χιλιάδων, σε σεμνές πάντα τελετές…)

Άλλες (ελάχιστα φονικές) λεπτομέρειες

Παρασκευή 19 Ιούνη. Δεν είναι μόνο η αφρική που κρατάει ως τώρα «ανάρμοστη στάση» απέναντι στο θέαμα του θανάτου. Ενώ το δάκτυλο δείχνει επίμονα την βραζιλία, άλλα κράτη της κεντρικής ή/και της νότιας αμερικής είναι σα να μην υπάρχουν· επειδή η νεκροπολιτική δεν μπορεί να σπεκουλάρει πάνω τους.

Η κόστα ρίκα, για παράδειγμα, με πληθυσμό 5 μύρια, είχε ως χτες 1.939 διαπιστωμένα κρούσματα – και 12 θανάτους… Ποσοστό θνησιμότητας 0,61% επί των κρουσμάτων και 0,00024% επί του πληθυσμού.

Η βενεζουέλα, με πληθυσμό 32.200.000 είχε ως χτες 3.150 διαπιστωμένα κρούσματα – και 27 θανάτους… Ποσοστό θνησιμότητας 0,85% επί των κρουσμάτων, και 0.00084% επί του πληθυσμού. (Φυσικά ο παλιoMaduro κρύβει τους νεκρούς!!!! Ναι… Αλλά ο Guaido και οι οπαδοί του τι κάνουν; Ούτε ένα βίντεο με νεκρούς στο δρόμο, νταλίκες με φέρετρα, ομαδικούς τάφους…. τίποτα;)

Η ουρουγουάη, με πληθυσμό 3.500.000 είχε ως χτες 849 διαπιστωμένα κρούσματα και 24 θανάτους. Ποσοστό θνησιμότητας επί των κρουσμάτων 2,8% και 0,00068% επί του πληθυσμού.

H κούβα (η «σατανική» κούβα, με το «σατανικό» ιατρικό σύστημα!), με πληθυσμό 11,34 εκατομμύρια, είχε ως χτες 2.200 διαπιστωμένα κρούσματα και 83 θανάτους. Αυτό σημαίνει θνησιμότητα 3,7% επί των κρουσμάτων και 0,00073% επί του πληθυσμού.

Ξέρουμε τι θα πουν οι σαδιστές: εκεί είναι νότιο ημισφαίριο, κάτσε να πιάσει ο χειμώνας και τα λέμε. Αλλά και στη βραζιλία είναι νότιο το ημισφαίριο (με πληθυσμό 211 εκατομμύρια, η θνησιμότητα επί του συνόλου του βραζιλιάνικου πληθυσμού είναι τώρα 0,02%).

Όπως θα προσπαθήσουμε να δείξουμε αύριο μ’ ένα συγκεκριμένο και εντυπωσιακό παράδειγμα, η «τρομερή φονικότητα» του covid 19 ΔΕΝ αποδεικνύεται (το αντίθετο) αν κάποιος θέλει να είναι στοιχειωδώς σοβαρός. Αντίθετα, εκείνο που αποδεικνύεται ως τώρα, είναι πως είτε οι πραγματικοί θάνατοι είτε, ακόμα περισσότερο, οι «φουσκωμένοι» που αποδίδονται στον covid 19, είναι αποτέλεσμα ενός συνδυασμού παραγόντων, που είναι άσχετοι με αυτόν καθαυτόν τον ιό.

Καπιταλισμός, κράτος και επιδημίες (8): ζητήματα γεωπολιτικής εξουσίας τέλος (προς το παρόν)

Δευτέρα 30 Μάρτη. Υπήρχε άφθονη γεωπολιτική βεβαιότητα στα θεμέλια του Event 201. Αόρατη, επειδή θεωρείται αυτονόητη… Κι ακριβώς πάνω της στηνόταν ένα είδος υγιεινιστικού globalism (την ώρα που οι γενικές καπιταλιστικές τάσεις είναι αντίθετες….) Με «παγκόσμιο κέντρο διαχείρισης κρίσεων» στα μέτρα της δυτικής ιατρικής, των δυτικών φαρμακοβιομηχανιών, των δυτικών μεταφορικών πολυεθνικών, κλπ κλπ. Οι υπόλοιποι; Θα «επιστρατεύονταν» – για το καλό της ανθρωπότητας (και της δυτικής υπεροχής).

Όμως τα πράγματα εξελίχθηκαν εντελώς αντίθετα. Πριν το κινέζικο κεφάλαιο / κράτος «κάνει εντελώς την δουλειά του», έχοντας όμως διαμορφώσει ένα μοντέλο δράσης (που έφτασε στη δύση λειψό…), αυτό που στο δυτικό ημισφαίριο είχε εικονογραφηθεί ήδη σαν «φονική / καταστροφική επιδημία – η τιμωρία των θεών της δύσης στην καπιταλιστική αναίδεια της κίνας» – άρχισε να φτάνει σ’ αυτό ακριβώς το υπερφίαλο μέρος του κόσμου. Την δύση. Τι να κάνουν οι δυτικοί δημαγωγικοί μηχανισμοί; Να το «γυρίσουν» λέγοντας εντάξει ρε παιδιά, δεν είναι κάτι σπουδαίο; Πρακτικά δεν προλάβαιναν καν. Τα πρώτα κρούσματα εντοπίστηκαν στη γαλλία στις 24 Γενάρη, στη γερμανία στις 27, στην αγγλία, στην ιταλία και στην ισπανία στις 31… Ο πρώτος νεκρός που χρεώθηκε στον covid-19 ανακοινώθηκε στη γαλλία στις 14 Φλεβάρη και στην ιταλία στις 21 του μήνα – όλα στην κορύφωση της αντισινικής δημαγωγίας για φονιά ιό (που θα τσακίσει τον αυτοκρατόρα Xi!)

Χωρίς το φροντιστήριο στην κίνα τα υπεροπτικά δυτικά συστήματα παρέλειψαν ίσως το σημαντικότερο μέτρο αρχικής ανάσχεσης της εξάπλωσης: την προστασία των γιατρών και των νοσοκόμων! Οι κινέζοι γιατροί (αλλά και οι λοιποί αξιωματούχοι) τραβούσαν τα μαλλιά τους φωνάζοντας ξανά και ξανά “μα τι κάνετε;” Σιγά… Διάφορα δυτικά νοσοκομεία έγιναν έτσι βασικός (αν και όχι ο μοναδικός) ιμάντας μετάδοσης του covid-19… Και, επιπλέον, προκλήθηκαν προβλήματα στη λειτουργία τους· αυτό ενόσω οι δημαγωγοί παιάνιζαν αλύπητα το εμβατήριο “θάνατος – θάνατος!”, επιβαρύνοντας με περιττές επισκέψεις “φορέων” αυτά ακριβώς τα νοσοκομεία… Φουσκώνοντας τεχνητά την ζήτηση ιατρικής φροντίδας μέσω της τρομοεκστρατείας που συνέχιζε (και συνεχίζει …) απτόητη, και χωρίς να μπορούν να αυξήσουν ανάλογα την προσφορά (να εισάγουν μερικές χιλιάδες κινέζους στρατιωτικούς γιατρούς; α πα πα!) τα δυτικά κράτη κατέστρεψαν μόνα τους το ιερό δισκοπότηρο της “ισορροπίας της αγοράς”!!! Δεν θα ήταν αναγκαία, κατά συνέπεια, η επιθετική / απαγορευτική επανεμφάνιση της μορφής – κράτος;

Εν τω μεταξύ αυτά τα δυτικά κράτη (των οποίων επιχειρηματικά μεγαλοστελέχη “έπαιξαν τους σωτήρες” στο Event 201) άρχισαν να αποδεικνύονται ανίκανα αν όχι να «κάνουν τη δουλειά» τους», σίγουρα να βοηθήσουν οποιονδήποτε άλλον!! Και τότε, εν μέσω της «καταστροφής του κόσμου» λόγω covid-19, η αποκάλυψη των πραγματικών συσχετισμών άρχισε να κορυφώνεται. Το Πεκίνο, έχοντας το πλεονέκτημα ότι ήταν το «πρώτο κύμα» του οποίου ο καπιταλισμός μόνο εν μέρει κτυπήθηκε και άρχισε ύστερα την ανάρρωση· η Μόσχα, που πήρε πολύ νωρίς συμβουλευτικά και οργανωτικά μέτρα, με αποτέλεσμα να έχει σ’ αυτή τη φάση κάποιο «περίσσευμα πόρων» (γιατρών και υλικών)· και η μικροσκοπική Αβάνα με τον παγκόσμια γνωστό δυναμισμό της σε ιατρική εκπαίδευση και ιατρική τεχνογνωσία, έγιναν οι καλοί Σαμαρείτες του πλανήτη!! Ποιός ζητάει βοήθεια; Η ιταλία; Το ιράν; Κράτη της υποσαχάριας αφρικής; Η ισπανία; Ποιό «παγκόσμιο κέντρο διαχείρισης υγιεινιστικών κρίσεων» και φούμαρα; Ποιές φαντασιώσεις του Event 201; Η κίνα, η ρωσία και η κούβα ήταν που βρέθηκαν σε κατάσταση emergency help! Shit!!!

Στη δυτική ιμπεριαλιστική ορολογία αυτό έχει όνομα, και κάποτε (;) ήταν το δυτικό υπερ-ατού κυριαρχίας. Λέγεται soft power… Τώρα τόσο εντός ε.ε. όσο και στις ηπα κυριαρχεί πανικός απ’ την επίδειξη της κινεζικής (κυρίως) και της ρωσικής (δευτερευόντως) soft power! Είναι το ευρασιατικό μπλοκ διάβολε! Ο ισπανός Josep Borrell, “υπ.εξ. της ε.ε.”, δεν θα μπορούσε να δείξει πιο καθαρά το ότι υπάρχουν πια πολύ σοβαρότερα ζητήματα σε σχέση με την εξουσία στον πλανήτη απ’ την ανάσχεση ενός τσαχπίνη κορονοϊού. Μόλις προχθές δήλωσε:

… Βρίσκεται σε εξέλιξη μια παγκόσμια μάχη πρωτοβουλιών, στις οποίες ο χρόνος είναι κρίσιμος παράγοντας… Η κίνα επιθετικά προωθεί το μήνυμα ότι αντίθετα με τις ηπα, είναι υπεύθυνος και αξιόπιστος εταίρος…. Πρέπει να αντιμετωπίσουμε την κινεζική «πολιτική της γενναιοδωρίας», γιατί απαξιώνει την ε.ε. σαν τέτοια και στιγματίζει όλους τους ευρωπαίους σα να είναι όλοι φορείς του ιού…

Κι άλλη “μάχη”; Κι άλλος “πόλεμος”; Παγκόσμιος;

Πώς, όμως, είναι δυνατόν να αντιμετωπιστεί αυτή η «δόλια» πολιτική της γενναιοδωρίας όταν με ένα απλό τηλεφώνημα στον Xi Jinping ο ισπανός πρωθυπουργός Pedro Sanchez «έκλεισε» στις 25 Μάρτη (κάλλιο αργά παρά ποτέ;) 550 εκατομμύρια μάσκες, 5,5 εκατομύρια γρήγορα τεστ, 950 αναπνευστήρες και 11 μύρια ζευγάρια γάντια; Πώς είναι δυνατόν να αντιμετωπιστεί αυτή η soft power όταν μ’ ένα απλό τηλεφώνημα του ιταλού πρωθ. Conte στο Πεκίνο σκάνε στην ιταλία 10.000 μηχανήματα αναπνευστικής υποστήριξης για εντατικές, 2 μύρια μάσκες προσώπου, 20.000 στολές προστασίας και μερικές δεκάδες κινέζοι γιατροί / ειδικοί, βετεράνοι πια της «μάχης στη Wuhan»; Πώς είναι δυνατόν να αντιμετωπιστεί καν και καν η ρωσική soft power όταν αυτή τη στιγμή την ιατρική δράση στο «κέντρο του ιταλικού κυκλώνα», στο Bergamo, την έχουν αναλάβει όχι αμερικάνοι, όχι γάλλοι, όχι γερμανοί, όχι άγγλοι αλλά ρώσοι στρατιωτικοί γιατροί; Πώς να αντιμετωπιστεί η «καλωσύνη» του καπιταλισμού; Να πεις: «καλύτερα ο θάνατος παρά οι κινεζικοί αναπνευστήρες»; Ούτε οι αμερικάνοι κοκκινόσβερκοι δεν θα το έλεγαν…

Πολύ δύσκολο. Το εύκολο είναι να κατηγορούνται (το Πεκίνο και η Μόσχα) για …παραπληροφόρηση… (Τι έχεις Γιάννη; Ό,τι είχα πάντα!)

Ααα: η κυρία Ursula von der Leyen, αφού ευχαρίστησε προχτές το Πεκίνο για την βοήθεια που προσφέρει σε ευρωπαϊκά κράτη, ιδιαίτερα στην ιταλία και την ισπανία (οι καλοί τρόποι πάνω απ’ όλα!), ανακοίνωσε ότι θα δημιουργήσει μια ευρωπαϊκή «γεωπολιτική επιτροπή» για τον covid-19… και γενικά. Κάπως μπαγιάτικη ιδέα, αλλά ποτέ δεν ξέρεις: ας πάρει την σύνθεση του Event 201, ας διώξει τους αμερικάνους μάνατζερ αντικαθιστώντας τους με ευρωπαίους, και θα έχει μία. Που καλό θα ήταν να μην σπάσει το κεφάλι της για ένα «νέο σχέδιο Marshall» όπως κάποιοι απ’ το Event 201. Υπάρχει τέτοιο σχέδιο πολλές φορές μεγαλύτερο απ’ το αμερικανικό μετά τον Β παγκόσμιο, στα αγγλικά επίσημα λέγεται «belt ‘n’ road initiative» (κοινώς «δρόμοι του μεταξιού») και έχει αρχίσει να αποκτάει και έναν κλάδο δημόσιας υγείας…

Παλιοκατάσταση… (Ακόμα και ο Bill Gates, σε προχθεσινή του συνέντευξη απ’ τον κατ’ οίκον περιορισμό του σε κάποια απ’ τις πολυτελείς βίλες του, σε κάθε δεύτερη πρότασή του (τρόπος του λέγειν) ήταν αναγκασμένος να αναφέρει «την πείρα της κίνας». Ο.Κ. Αλλά το «made in china 2025» επιταχύνεται. Και δεν θα σκοντάψει πάνω στην microsoft…)

(πάνω: Ο βρετανός David Bowie διηγείται σε γαλλικό κοινό πως έμαθε απ’ την china girl το μάθημα: Σσσσσσσσσστ!)

Η πίσω αυλή

Πέμπτη 18 Απρίλη. … Σήμερα με υπερηφάνεια το δηλώνουμε, για να το ακούσουν όλοι: το δόγμα Monroe είναι ζωντανό και μια χαρά… Τάδε έφη ο σύμβουλος ασφαλείας Bolton. Το βροντοφωνάζει όμως για να το ακούσει ο ίδιος: η λατινική αμερική έχει πάψει προ πολλού να είναι η «πίσω αυλή» της Ουάσιγκτον, κι αυτό πολλά χρόνια πριν φτάσει στο Καράκας ή στην Αβάνα ρωσικός ή/και κινέζικος στρατός.

Απόδειξη είναι τα μέτρα τιμωρίας που παίρνει η Ουάσιγκτον. Μπήκε και η κούβα στον κατάλογο της «οργανισμού κρατών στο ένα πόδι» (απο ‘δω και στο εξής ο.κ.ε.π.), αντιστρέφοντας την πολιτική των δημοκρατικών επί Obama, που ήταν υπέρ της σταδιακής εξομάλυνσης των σχέσεων ηπα – κούβας. Γιατί είναι αυστηρό το ψοφιοκουναβιστάν απέναντι στην Αβάνα; Επειδή υποστηρίζει το Καράκας… Και απέναντι στη Μανάγκουα; Επειδή έχει φιλικές σχέσεις με την Αβάνα…

Αυτό δεν είναι έκφραση του «ελέγχω την πίσω αυλή μου». Αλλά του ότι «δεν ξέρω τι να κάνω με τα ζιζάνια που πολλαπλασιάζονται στον κήπο μου»…. Κι όταν το Πεκίνο καταδέχεται να σχολιάσει τις καταγγελίες του ψοφιοκουναβιστάν για τα κινεζικά ζιζάνια στη λατινική αμερική απαντάει: αυτά είναι βλακείες…

Cool…

… και δυνατές αναμνήσεις…

Τετάρτη 6 Μάρτη. Την περασμένη Κυριακή ο εθνικός σύμβουλος John Bolton συνεντευξιάστηκε στο cnn. Ο Bolton είναι 70 χρονών, και στο πόστο που βρίσκεται είναι μια παρηγοριά το να ατενίζει το σπουδαίο παρελθόν του αμερικανικού ιμπεριαλισμού. Δεν είναι σίγουρο ότι η νοσταλγία βοηθάει στην οξύτητα του πνεύματος (εννοούμε: μπορεί και να έχει αρχίσει να τα χάνει, αλλά τουλάχιστον δεν είναι ο μόνος στην Ουάσιγκτον…). Να μια ενδιαφέρουσα και δηλωτική στιχομυθία:

Bolton: […] Νομίζω ότι απ’ την στιγμή που τα περισσότερα απ’ τα twetts μου γράφονται επίσης και στα ισπανικά, επειδή θέλουμε να απευθυνθούμε ειδικά στη λατινικοαμερικάνικη κοινή γνώμη, ότι πολλοί άνθρωποι, ειδικά απ’ την πολιτική αριστέρα, στο ημισφαίριό μας και σ’ όλο τον κόσμο, καταλαβαίνει τώρα ότι το αποτυχημένο πείραμα του Hugo Chavez και του Nicolas Maduro πρέπει να τελειώσει.

Έτσι, θα ήθελα να δω τον κατά το δυνατόν μεγαλύτερο συνασπισμό που μπορούμε να φτιάξουμε, για να αντικαταστήσουν τον Maduro, για να αντικαταστήσουμε ολόκληρο το διεφθαρμένο καθεστώς. Αυτό προσπαθούμε να κάνουμε.…

Δημοσιογράφος: Δεν καταλαβαίνετε όμως ότι η υποστηρίξη των ΗΠΑ σε άλλους βίαιους δικτάτορες σ’ όλο τον κόσμο υπονομεύει την αξιοπιστία της δήλωσης που κάνετε;

Bolton: Όχι, δεν νομίζω ότι ισχύει αυτό. Νομίζω ότι είναι χωριστά θέματα. Και, κοιτάχτε, νομίζω ότι σ’ αυτή την κυβέρνηση δεν φοβόμαστε να χρησιμοποιούμε τις λέξεις Δόγμα Μονρόε. Αυτή [σ.σ.: εννοεί την βελεζουέλα] είναι μια χώρα του δικού μας ημισφαιρίου. Είναι στόχος των αμερικάνων προέδρων απ’ την εποχή του Ronald Reagan το να έχουμε ένα εντελώς δημοκρατικό ημισφαίριο.

Το τόνισα πρόσφατα, στο τέλος της περσινής χρονιάς, ότι έχουμε συγκεντρώσει την προσοχή μας στην τρόικα της τυρανίας, που περιλαμβάνει την Κούβα, την Νικαράγουα και τον Μαδούρο. Ένα μέρος του προβλήματος στη Βενεζουέλα είναι η έντονη παρουσία των Κουβανών, με 20.000 έως 25.000 Κουβανούς στρατιωτικούς εκεί, σύμφωνα με εκθέσεις που έχουν γίνει γνωστές.

Αυτό το θεωρούμε απαράδεκτο. Και γι’ αυτό προωθούμε αυτές τις πολιτικές.

Δύο τα κρατούμενα: πρώτον ο Bolton σηκώνει την κόκκινη σημαία επικεφαλής της μεγάλης πορείας της ανατροπής του Μαδούρο!!… Και δεύτερον, η προσπάθεια αναβίωσης του «Δόγματος Μονρόε»: το 1823 (πριν διακόσια χρόνια…) ο τότε αμερικάνος πρόεδρος James Monroe (οι ηπα είχαν τότε τα 2/3 της σημερινής έκτασης και ήταν κατοικημένες μόνο στην ανατολή…) δήλωσε ότι «οποιαδήποτε προσπάθεια των ευρωπαϊκών κρατών να πάρουν τον έλεγχο οποιουδήποτε ανεξάρτητου κράτους στη βόρεια ή στη νότια αμερική θα θεωρηθεί εχθρική κίνηση προς τις ηπα». Ήταν η αντι-αποικιακή φάση της αμερικανικής ιστορίας. Πριν 200 χρόνια.

Το «δόγμα Μονρόε» εξελίχτηκε, φυσικά, στο αντίθετό του, ειδικά στον 20ο αιώνα: στον άμεσο ή έμμεσο έλεγχο της Ουάσιγκτον πάνω στη λατινική Αμερική – με ολοκληρωτικά καθεστώτα, στρατούς και «αποσπάσματα θανάτου», και όχι με ισπανόφωνα tweets.

Αφού, λοιπόν, ο Bolton σηκώνει (ή έτσι νομίζει) την κόκκινη σημαία, ενημερώνει τους λατινοαμερικάνους (συνολικά) τι τους περιμένει: μια αναβίωση του πιο αιμοβόρου παρελθόντος τους. Κι αν ξεχάστηκαν νομίζοντας ότι αυτό έληξε, τους καλεί να θυμηθούν πριν είναι αργά…

Αν οι Bolton, Pompeo, Abrams και σία δεν έχουν αρχίσει να τα χάνουν (δικαιολογημένο έτσι κι αλλιώς), τότε έχουν αναλάβει την υπόγεια προώθηση του βιβλίου Οι ανοικτές φλέβες της λατινικής Αμερικής, του Eduardo Galeano. Έτσι ώστε ακόμα κι αυτοί που δεν ξέρουν να μάθουν τι σημαίνει «δημοκρατικό ημισφαίριο» με τον τρόπο που το εννοούν οι πιο πάνω…

Θα σας τακτοποιήσουμε κι εσάς!

Κυριακή 24 Φλεβάρη. Η απειλή (ή η προειδοποίηση, ανάλογα με το τι καταλαβαίνει ο καθένας), δια χειλέων Pompeo, είναι η εξής: μόλις αποκαταστήσουμε την δημοκρατία στη βενεζουέλα, θα ασχοληθούμε με την αποκατάστασή της στη νικαράγουα και στην κούβα.

Αν έχουμε καταλάβει καλά, η απάντηση των θιγόμενων είναι απλή: “μόλις…”

Αν κάποιος μελετήσει γλωσσολογικά το ζήτημα θα διαπιστώσει ότι η ψοφιοκουναβική διοίκηση (θέλει να) είναι αντιπολίτευση (στην διοίκηση των δημοκρατικών / Οbama). Πράγμα που δεν θα έπρεπε να ξαφνιάζει κανέναν στα μέρη μας, μιας και το φαιορόζ (παραμένει πάντα τέτοιο!) γκουβέρνο διάγει τον κυβερνητικό του βίο επίσης σαν αντιπολίτευση στους προηγούμενους.

Προσέξτε σοφία πρώην διευθυντή της cia και νυν υπ.εξ. στην Ουάσιγκτον:

…Ναι, η κυβέρνηση του προέδρου Trump κάνει, και θα συνεχίσει να κάνει, όχι μόνο για την βενεζουέλα αλλά και για την νικαράγουα και την κούβα. Και το βλέπετε αυτό. Το βλέπετε στις πολιτικές της. Είναι πολύ διαφορετικές απ’ αυτές της προηγούμενης διοίκησης. Αναγνωρίζουν ότι αυτές οι κυβερνήσεις [σ.σ.: εννοεί στο Καράκας, στη Μανάγκουα και στην Αβάνα] μεταχειρίζονται τον λαό τους βίαια, αντιπροσωπεύουν πραγματικούς κινδύνους, κινδύνους ασφάλειας για τον λαό, απειλές στην ιδιωτικότητα, τους αρνούνται βασικές ελευθερίες. Κι αυτά είναι πράγματα που δεν θα έπρεπε να συμβαίνουν στο δυτικό ημισφαίριο, και οι ηπα υπό τον πρόεδρο Trump εργάζονται συστηματικά όχι μόνο στη βενεχουέλα αλλά και σε κάθε μια απ’ αυτές τις δύο χώρες για να πετύχουν καλά αποτελέσματα για αυτούς τους λαούς. Οι λαοί πρέπει να ηγηθούν αυτών των προσπαθειών. Είμαι σίγουρος ότι είναι αποφασισμένοι να το κάνουν. Ο αμερικανικός λαός θα τους στηρίξει…

Μπαγιάτικες ιδέες! Η «εξαγωγή δημοκρατίας» είναι μοντέλο των ‘90s, και μετράει ήδη τόσες και τέτοιες «επιτυχίες» (αν το δει κανείς ψυχρά) ώστε θα ήταν παράδοξο να την πιστεύουν «λαοί» στα σοβαρά εν έτει 2019 – ακόμα κι αν πράγματι θέλουν (και έχουν κάθε δικαίωμα να θέλουν) αυτήν την (όποια) δυτική δημοκρατία. Είναι μερικά κλικ ζόρι, μόνο, για να έναν νικαραγουανό δημοκράτη να μάθει τι γίνεται, π.χ., στην αραβική χερσόνησο – με τις ευλογίες και τον στρατιωτικό εξοπλισμό των united states. Ή στο αφγανιστάν. Αν δεν πληρώνεσαι, έστω με ταπεινά ποσά (ή ενεργειακά μπισκότα), πως να το φας ότι η Ουάσιγκτον πουλάει σπαρταριστή δημοκρατία με εικοσαετή εγγύηση και πλήθος αξεσουάρ;

Υπάρχει, όμως, κάτι πιο σύγχρονο, που δείχνει την γελοιότητα και την παρακμή των αμερικανικών ιδεολογικών επιχειρημάτων: είναι αμφίβολο πια πόσοι και ποιοί ενδιαφέρονται για οτιδήποτε άλλο εκτός απ’ την δημοκρατία της κατανάλωσης. Τις ελπίδες, δηλαδή, της τοποθέτησής τους μέσα στο φάσμα των status που σηματοδοτεί το επίπεδο αγορών εμπορευμάτων και συμβόλων. Τα πιο mainstream πειστήρια αυτής της τάσης (πειστήρια που έχουν εξαχθεί συστηματικά και επιθετικά για τρεις τουλάχιστον δεκαετίες) βρίσκονται, με βεβαιότητα, στον πρώτο κόσμο, άρα και στις ηπα: οι κοκκινόσβερκοι ψηφοφόροι και υποστηρικτές του ψόφιου κουναβιού δεν χολοσκάνε για την δημοκρατία καν στα μέρη τους – πολύ περισσότερο για να την κάνουν κονσέρβα export. Ένα καλό επίπεδο διαβίωσης θέλουν, και έναν γεμιστήρα στα όπλα τους – κι ας σκοτώνει η αστυνομία τους δέκα δέκα τους κολασμένους «αράπηδες» στα πεζοδρόμια των μητροπόλεων απλά επειδή δεν σταμάτησαν σ’ ένα μπλόκο, ή επειδή πήγαν να τρέξουν… Δημοκρατία; Δημοκρατία είπατε; Τι είναι αυτό; Την ησυχία μας και την κατανάλωσή μας θέλουμε κύριε!!!

Παρότι δεν αγνοούμε την επιρροή της προπαγάνδας, αν λάβει κανείς υπόψη του λίγο περισσότερες παραμέτρους απ’ τις υποσχέσεις ή τις απειλές ενός Pompeo, είναι εύκολο, έστω διαισθητικά, να τον αντιληφθεί (κουβανός, νικαρουγουανός ή οτιδήποτε άλλο) σαν αυτό που είναι: ένας κράχτης που κοροϊδεύει, στο μπαλκόνι ενός μεγάρου που καταρρέει.

Το ότι η Ουάσιγκτον νοιώθει να απειλείται ακόμα και απ’ την γειτονιά της (και όχι επειδή η Αβάνα ή το Καράκας έγιναν υπερδυνάμεις, αλλά επειδή το Πεκίνο, η Μόσχα, και άλλοι έχουν γίνει καλή εναλλακτική για αυτά τα καθεστώτα) είναι σαφές. Το να βγαίνει, όμως, ο κράχτης και να φωνάζει ότι «θα σας κανονίσουμε κι εσάς, μόλις τακτοποιήσουμε τον Μαδούρο» είναι φάρσα.

«Μόλις…»

Ο κουβανός που γύρισε στο κρύο

Σάββατο 3 Νοέμβρη. Η επίσκεψη του προέδρου της κούβας Miguel Diaz-Canel στη Μόσχα (η πρώτη επίσημη έξοδός του απ’ το νησί) συμπίπτει με την απόφαση της Ουάσιγκτον να τιμωρήσει τόσο την κούβα όσο και την βενεζουέλα και τη νικαράγουα. Με κυρώσεις – προς το παρόν… Συμπίπτει, επίσης, με την εκλογή του νέου βραζιλιάνου προέδρου, του φασίστα Bolsonaro. Καθώς η Ουάσιγκτον προσπαθεί να ανακαταλάβει την “πίσω αυλή” της, η λατινική αμερική μπαίνει σταθερά και μάλλον γρήγορα στην φυγόκεντρο των πλανητικών ενδοκαπιταλιστικών συγκρούσεων.

Ο Diaz-Canel συναντήθηκε ήδη με τον Putin· εκτός απ’ την οικονομική συνεργασία φαίνεται ότι κουβεντιάζεται και η στρατιωτική. Απ’ την Μόσχα ο Diaz-Canel θα πετάξει στο Πεκίνο· και μετά στη βόρεια κορέα (!), στο βιετνάμ και στο λάος.

Υπάρχει περίπτωση να αποκτήσει στο κοντινό μέλλον η Μόσχα κάποιου είδους στρατιωτική παρουσία στην κούβα; Με τους ρυθμούς που η Ουάσιγκτον απλώνεται στα ευρωπαϊκά σύνορα της ρωσίας (και μετά την αποχώρησή της απ’ την συνθήκη απαγόρευσης των πυραύλων μέσου βεληνεκούς) είναι λογικό ότι η Μόσχα θα ήθελε να εγκαταστήσει μερικούς τέτοιους «μεσαίου βεληνεκούς» φάτσα στον αμερικανικό νότο. Τέξας, sweet home Alabama, Τενεσί, Οκλαχόμα: οι κοκκινόσβερκοι λευκοί αμερικάνοι ασφαλώς θα θορυβηθούν. Απ’ την άλλη μεριά όμως μια τέτοια επιλογή θα ήταν ζόρικη για την ίδια την κούβα: θα την μετρέπεπε σε πεδίο βολής «πρώτης επιλογής» για το usa.

Το Πεκίνο έχει ήδη απλώσει τα οικονομικά του δίκτυα σε πολλά λατινοαμερικανικά κράτη / κεφάλαια. To δίδυμο Μόσχα – Πεκίνο, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, μπορεί να λειτουργεί σαν αντιαμερικάνος «σωτήρας»· εκτός αν ενός Bolsonaro δοθέντος και άλλοι έπονται… (Με ή χωρίς κάλπες…)

(φωτογραφία: Ο Miguel Diaz-Canel επιθεωρεί τιμητικό άγημα στο αεροδρόμιο Vnukovo της Μόσχας, προχτές).

Παλιές (και καινούργιες) ιστορίες

Πέμπτη 30 Αυγούστου. Όταν οι κουβανοί επαναστάτες ξεμπέρδεψαν με την χούντα του Μπατίστα, στις αρχές του 1959, γνωρίζοντας πολύ καλά και την γεωγραφία και την ιστορία της λατινικής αμερικής, δεν είχαν σκοπό να κηρύξουν πόλεμο στις ηπα. Μάλλον το αντίθετο. Ωστόσο η Ουάσιγκτον είχε την δική της άποψη για την εκθρόνιση του εκλεκτού της δικτάτορα. Με δεδομένο ότι το βασικό εξαγώγιμο εμπόρευμα (τότε) της κούβας ήταν η ζάχαρη, το αμερικανικό καθεστώς έριξε τα τεράστια κρατικά αποθέματά του σε ζάχαρη στη διεθνή αγορά, για να βουλιάξουν οι τιμές, και να γονατίσει η επαναστατική κυβέρνηση στην Αβάνα.

Η αμερικανική ενέργεια θα πετύχαινε… αν δεν έμπαινε στο πλευρό των επαναστατών η ε.σ.σ.δ. Η Μόσχα αποφάσισε να αγοράζει όλη την εξαγώγιμη ζάχαρη της κούβας στις παλιές τιμές, δίνοντας κρίσιμη οικονομική ανάσα και χρόνο στον Κάστρο, στον Τσε και στους συντρόφους τους για να διαχειριστούν τα προβλήματα της μετεπαναστατικής κούβας.

Γιατί να θυμίζουμε αυτά; Επειδή η Ουάσιγκτον προσπαθεί να κάνει το ίδιο κόλπο κατά του ιράν, «εξαφανίζοντας» τις πωλήσεις του ιρανικού πετρελαίου. Φυσικά δεν πρόκειται, τώρα πια, σχεδόν 40 χρόνια μετά, για επαναστατική διαδικασία στην Τεχεράνη. Ούτε θα συσχετίζαμε την κούβα του 1959 με το ιράν του 1979! Αλλά η αμερικανική τακτική είναι ακριβώς η ίδια: θα σε γονατίσω απαγορεύοντάς σου την βασική σου εξαγωγή.

Τώρα δεν είναι η Μόσχα αλλά το Πεκίνο που εμφανίζεται σαν «λευκός ιππότης»: αγοράζει όλο και περισσότερο ιρανικό πετρέλαιο, μειώνοντας (σε κάποιο βαθμό) τις αγορές σαουδαραβικού. Κι όχι μόνο σχετικά με το ιράν, αλλά και για οποιοδήποτε άλλο κράτος που συμπεριλαμβάνεται στον σχεδιασμό των «δρόμων του μεταξιού», το Πεκίνο έχει την οικονομική επιφάνεια (και την διάθεση) να αντιστρέψει τις συνέπειες του αμερικανικού οικονομικού πολέμου.

Ωστόσο τώρα δεν είναι η φάση των «δύο μπλοκ» και της «ισορροπίας τρόμου»…

Βρώμικος πόλεμος

Κυριακή 29 Οκτώβρη. Ίσως δεν τα τσέκαραν καλά τα αρχεία τα σχετικά με την δολοφονία του Κένεντυ που δόθηκαν στη δημοσιότητα. Γιατί κάπου βρέθηκαν ορισμένες «ιδέες» που μπορεί να μην προχώρησαν τότε, αλλά θυμίζουν πολλά βρώμικα και αιματηρά των τελευταίων χρόνων:

… Μπορούμε να δημιουργήσουμε μια εκστρατεία ενός τρομοκρατικού κουβανικού πυρήνα στο Μαιάμι, σε άλλες πόλεις της Φλόριντα, ακόμα και στην Ουάσιγκτον… Η πυρoδότηση λίγων βομβών σε προσεκτικά επιλεγμένα σημεία, η σύλληψη ενός κουβανού πράκτορα και η αποκάλυψη κατάλληλα προετοιμασμένων ντοκουμέντων που θα δείχνουν την εμπλοκή της κούβας, θα βοηθούσαν στην προώθηση της ιδέας μιας ανεύθυνης κυβέρνησης αναφέρεται σε κάποιο απ’ τα αποχαρακτηρισμένα αρχεία.

It sounds familiar; Μπορεί να ονομαστεί από “προβοκάτσιες” έως και «ανορθόδοξος πόλεμος»… Παρόμοια τα έχει κάνει το ελληνικό βαθύ κράτος· δεν θα τα έχει κάνει, στην κλίμακα που του αναλογεί, το αμερικανικό και όχι μόνο;