Tag: ιράκ

Τετάρτη 31 Μάη. Τμήμα των «ιρακινών μονάδων λαϊκής κινητοποίησης» (popular mobilization units, PMU), μιας ιρακινής σιϊτικής πολιτοφυλακής που έχει εκπαιδευτεί και ενισχυθεί απ’ τους ιρανούς “φρουρούς της επανάστασης”, έφτασε στα σύνορα ιράκ – συρίας, στα δυτικά της επαρχίας της Nineveh (η αρχαία Νινευή), ανακαταλαμβάνοντας εδάφη απ’ τον isis στο ιράκ.

Το γεγονός ότι στις σχετικές επινίκειες φωτογραφίες στα σύνορα διακρίνεται και ο ιρανός στρατηγός Qassem Soleimani, ανώτατος διοικητής των “φρουρών της επανάστασης”, επιβεβαιώνει ότι η κίνηση των PMU είναι σοβαρή. Το σημείο στο οποίο έχουν φτάσει είναι περίπου 100 χιλιόμετρα απ’ τον θύλακα της Deir ez-Zor, όπου βρίσκεται περικυκλωμένος, εδώ και χρόνια, στρατός του Άσαντ.

Εκπρόσωπος των PMU δήλωσε ότι είναι έτοιμοι να περάσουν τα σύνορα με την συρία, σε συνεργασία με το καθεστώς Άσαντ. Αν συμβεί κάτι τέτοιο τις επόμενες ημέρες ή εβδομάδες, δηλαδή μια διπλή επίθεση απελευθέρωσης της Deir ez-Zor, δυτικά απ’ τον στρατό του Άσαντ και τους συμμάχους του (απέχουν περίπου 150 χιλ) και ανατολικά απ’ τις PMU, τότε θα δημιουργηθεί ο θρυλικός «χερσαίος διάδρομος» ιράν – ιράκ – συρία – λίβανος τον οποίο θέλουν να εμποδίσουν τόσο η Ουάσιγκτον όσο και το Τελ Αβίβ και το Ριάντ.

Φαίνεται ότι γύρω απ’ αυτήν την επιχείρηση (και εναντίον της…) θα υπάρξει μεγάλη ένταση τους επόμενους μήνες. Ένας τέτοιος διάδρομος «κόβει» την ελπίδα της Ουάσιγκτον να κατακτήσει, μαζί με τους ypg, τέτοια και τόσα εδάφη ώστε να απομονωθούν οι περιοχές που ελέγχει ο Άσαντ απ’ την ιρακινή επικράτεια.

Παρασκευή 28 Απρίλη. Συνηθιζόταν να ισχύει ότι ο αμερικάνος πρόεδρος είναι ο ανώτερος αρχηγός του στρατού. Αυτό ήταν μια πρόνοια ώστε να ελέγχεται ο αμερικανικός στρατός απ’ τους πολιτικούς, την κυβέρνηση κατ’ αρχήν. Οι αμερικάνοι καραβανάδες, επί της προεδρίας Ομπάμα, γκρίνιαζαν ωστόσο ότι “η κυβερνητική γραφειοκρατία τους δένει τα χέρια”.

Όχι πια. Το ψόφιο κουνάβι παραχώρησε πριν 8 μέρες αποφασιστικές αρμοδιότητες αποκλειστικά στον “τρελό σκύλο” Mattis, που είναι πρώην αρχικαραβανάς και επαγγελματίας δολοφόνος στην κατοχή του ιράκ. Τώρα πια ο αμερικανικός στρατός, με στολή και με κουστούμι θα αποφασίζει πως και πότε θα μεταφέρει δυνάμεις και όπλα στη συρία και στο ιράκ.

Και οι καραβανάδες τρίβουν τα χέρια τους, που λύθηκαν. Όσο για το ψόφιο κουνάβι; Ας μην είναι τόσο αρχιστράτηγος. Ας μείνει κυρίως κλόουν.

Σάββατο 8 Απρίλη. Η ύπαρξη «χημικών όπλων» έχει γίνει ένα είδος «σταθεράς» στην ρητορική του αμερικανικού ιμπεριαλισμού, απ’ το 2001 και μετά. Η εισβολή στο ιράκ το 2003 είχε νομιμοποιηθεί (όσο και όπως…) στη βάση του υποτιθέμενου «χημικού και βιολογικού οπλοστασίου» του Χουσεΐν. Ο τότε δικτάτορας του ιράκ είχε πράγματι τέτοια όπλα την δεκαετία του ’80: τα είχε φτιάξει με την βοήθεια αμερικάνων και άγγλων «ειδικών», και είχε χρησιμοποιήσει συστηματικά, και με τις ευλογίες των δυτικών, τα χημικά στον πόλεμο κατά του ιράν. Ένα πόλεμο που έπνιξε στο αίμα τόσο την ιρανική όσο και την ιρακινή κοινωνία, αλλά ο Χουσεΐν και οι διεθνείς υποστηρικτές του τελικά έχασαν…

Όμως, λίγα χρόνια μετά, ύστερα απ’ την πρώτη αμερικανική επίθεση κατά του ιράκ το 1991 (όταν η Ουάσιγκτον αποφάσισε να μην στηρίζεται πια σε φίλους της αλλά να τους αξιοποιεί βαφτίζοντάς τους «εχθρούς»…), και στα πλαίσια των «κυρώσεων εναντίον» του ιρακινού καθεστώτος που ακολούθησαν, τα χημικά και βιολογικά όπλα του καταστράφηκαν. Παρουσία διεθνών ειδικών…

Συνεπώς το 2003 το αμερικανικό καθεστώς ήξερε ότι ο Χουσεΐν ΔΕΝ έχει τέτοια όπλα. Never mind: ο Χίτλερ, πριν την εισβολή στην πολωνία, το είχε πει απλά και καθαρά: «θα χρησιμοποιήσω ένα ψεύτικο πρόσχημα για να εισβάλω, κι όταν θα έχω νικήσει κανείς δεν θα το θυμάται». Έτσι έγινε και με την αμερικανική εισβολή τόσο στο αφγανιστάν (η υποτιθέμενη ευθύνη των ταλιμπάν για την υποτιθέμενη «αλ – Κάιντα» που, υποτίθεται, επιτέθηκε στις ηπα στις 11 Σεπτέμβρη του 2001..) όσο και στο ιράκ. Είναι πια γνωστό υποθέτουμε ότι η μεν επίθεση της 11^ης/9^ου οργανώθηκε από τμήματα των αμερικανικών μυστικών υπηρεσιών σε συνεργασία με τις σαουδαραβικές και τις ισραηλινές… στο δε ιράκ δεν βρέθηκαν ποτέ, μετά την αμερικανική εισβολή, ούτε χημικά ούτε βιολογικά.

Το 2013 υπήρξε μια επίθεση με χημικά, στο Aleppo αν θυμόμαστε καλά, για την οποία δεν έγιναν ποτέ σαφείς οι δράστες. Ο τότε αμερικάνος πρόεδρος Ομπάμα απέρριψε τις προτάσεις των καραβανάδων του για επίθεση κατά του Άσαντ, για δύο ουσιαστικά λόγους. Πρώτον επειδή οι αντικαθεστωτικοί ένοπλοι (ισλαμιστές ή ξε-ισλαμιστές…) τα πήγαιναν καλά, οπότε δεν χρειαζόταν η «αυτοπρόσωπη» αμερικανική εμπλοκή στο συριακό πεδίο μάχης. Και δεύτερον, επειδή Μόσχα (που ήξερε καλά και με λεπτομέρειες το χημικό οπλοστάσιο του Άσαντ) ανέλαβε να το «καθαρίσει». Όπως και έγινε. Απ’ το 2013 και μετά δεν ξαναμνημονεύτηκαν «χημικά όπλα στην κατοχή του Άσαντ», από κανέναν. Γιατί, απλά, δεν είχε…