Πέμπτη 2 Ιούλη. Κανονικά θα έπρεπε να έχουμε πεθάνει!! Όταν ο αρχιερέας της «προσευχής των 6.00» έφευγε απ’ τον άμβωνα είχε δηλώσει αυτάρεσκα ότι «χωρίς τα μέτρα θα πέθαιναν 150 άνθρωποι κάθε μέρα στην ελλάδα». Αυτό του το είχε εμπιστευτεί ένα «ηλεκτρονικό μοντέλο» που χειρίζεται μια συνάδελφος του απ’ το team που, όπως ο ίδιος, έχει πολύ καλές σχέσεις με τις big pharma (για τέτοια όμως δεν μίλησε ποτέ ούτε ο αρχιερέας ούτε οι υπόλοιποι της «ιεράς συνόδου υγείας». Μη νομίζετε. Έχουμε κι εδώ πολλούς μικρούς Ferguson!!! Απλά δεν είναι τόσο διάσημοι. Είναι «σουπιές»!)
Ο ισχυρισμός ήταν αυθαίρετος. Από τις 25 Μάη όταν «άνοιξαν» τα φαγάδικα, τα καφέ και τα υπόλοιπα, ως σήμερα, έχουν περάσει 43 ολόκληρες ημέρες· συν η σημερινή, 44η. Τα «μέτρα» που έχουν διαταχτεί από τις 25 Μάη εφαρμόζονται και δεν εφαρμόζονται· δεν έχουν πάντως καμμία σχέση με το πραξικόπημα που, κατά τον αρχιερέα, μας γλύτωσε από 150 νεκρούς κάθε μέρα. Το μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού ζει σχετικά κοντά στο «φυσιολογικό» – και ίσως, απ’ την αντίθετη μεριά, η μεγαλύτερη πραγματική επιτυχία του πραξικόπηματος είναι η μεγάλη ανεργία / επιπλέον υποτίμηση της εργασίας. (Αλλά αυτό χρειάζεται χωριστή αναφορά). Εννοείται πως ο τσαχπίνης covid-19 συνεχίζει να υπάρχει και να κυκλοφοράει.
Αν ισχύει ότι για κάθε μόλυνση μέσα σε 14 ημέρες γίνεται (ή δεν γίνεται…) οτιδήποτε σχετικό με τον covid-19, τότε οι 43+1 ημέρες είναι τρεις 14άδες και κάτι. Όχι με 150 αλλά με 50 νεκρούς καθε μέρα, σήμερα θα έπρεπε να υπάρχουν τουλάχιστον 2.150 νεκροί απ’ τις 25 Μάη και μετά. Αλλά όχι, δεν υπάρχουν. Γιατί;
Μάλιστα το ελλαδιστάν υποδέχεται και «κρούσματα εισαγωγής» – όσα εντοπίζει δηλαδή. Και πάλι όμως δεν πεθαίνουμε σαν τις μύγες, όπως φώναζε όλο το ιερατείο και οι δημαγωγοί πριν και κατά την διάρκεια του πραξικοπήματος… Γιατί;
Η ερώτηση είναι υπερβολικά απλή όσο η απάντηση, κι άλλωστε δεν αφορά μόνο το ελλαδιστάν. Τα πραξικοπήματα, το να «σώσουμε τα νοσοκομεία μας», η ισοπέδωση της καμπύλης, όλες οι άναρθρες και αρθρωμένες κραυγές της τρομοκρατίας, στηρίζονταν σε «θεωρήματα» απ’ τα οποία κανένα δεν υποστήριζε ότι «έτσι θα εξαφανιστεί ο ιός». Ο ιός δεν εξαφανίστηκε λοιπόν, είναι εδώ. Όπως όλοι μας. Αν η τωρινή (πραγματική) κατάσταση είναι ικανοποιητική για τον «περιορισμό της διάδοσης», αν τα καφενεία, τα φαγάδικα, οι πλατείες, οι δρόμοι, οι παραλίες, οι δουλειές όπως είναι σήμερα είναι ο.κ. από «υγιεινομική άποψη», τότε ποιό σκοπό είχαν τα πραξικοπήματα; Κι αν δεν είναι ο.κ. τότε γιατί δεν πεθαίνουμε κατά εκατοντάδες;
Θα βρεθεί κάποιος να πει «φταίει που τώρα κάνει ζέστη»; Καμμιά άλλη βλακεία; Η απάντηση, τελικά, δεν είναι δύσκολη. Την αφήνουμε στη νοημοσύνη σας.
Αν όμως η νοημοσύνη είναι υπαρκτή και όχι virtual, γιατί δεν έχει ξεκινήσει αυτό που λέγεται «μας κοροϊδέψατε· τώρα θα πληρώσετε τον λογαριασμό»; Κι ακόμα: γιατί συνεχίζει να «είναι θέμα» το ενδεχόμενο (;) μαζικού εμβολιασμού όταν οι big pharma φτάσουν στο σημείο να πουλήσουν «σωτηρία»;
Είμαστε ζωντανοί, ή έτσι φαίνεται. Μήπως η μεγάλη πλειοψηφία συνεχίζει να ζει στις φυλακές των φοβιών της; Μήπως αυτές οι «χρυσές φυλακές» του υγιεινισμού είναι απόλυτες;
(φωτογραφία: Κωμωδία; Φάρσα; Φτύσιμο στα μούτρα; Οι ίδιοι δημαγωγοί που επί μήνες μετρούσαν πτώματα και τα έφτυναν στα μούτρα μας, τώρα μετράνε αφίξεις πτήσεων εξωτερικού! Tο να τρέχει το κοντέρ είναι πια παράγοντας αισιοδοξίας και απόδειξη επιτυχίας…)
