Η όχι “συνωμοσιολογική” ιστορία των “conspiracy theories” 2

Πέμπτη 12 Νοέμβρη. Η πατρότητα του όρου “θεωρίες συνωμοσίας” φωτίζει την σκοπιμότητά του, το νόημά του. Η cia δεν ήθελε να «μπλέκει σε συζητήσεις» όπου θα εμφανίζεται σαν απολογούμενη. Κατά συνέπεια δεν σκόπευε να μπλέξει σε καμμία συζήτηση με «αρνητές» απέναντι στους οποίους θα έπρεπε να παραθέτει τα επιχειρήματά της, με τον κίνδυνο να ανατραπούν. Έναν «συνωμοσιολόγο» τον αντιμετωπίζεις προκαταβολικά σαν ψεύτη, σαν συμφεροντολόγο, σαν μισότρελο· ή με έναν συνδυασμό αυτών των τριών, προβάλλοντας μονότονα και επίμονα την επίσημη εκδοχή· και τονίζοντας ότι είναι η επίσημη, δηλαδή ανώτερης τάξης. Με δυο λόγια: χαρακτηρίζοντας «συνωμοσιολόγο» όποιον έχει αντίθετη γνώμη με την «επίσημη» που έχεις ασπαστεί, επιδιώκεις να τον γελοιοποιήσεις!

Σημαίνει αυτό ότι οι νεοφώτιστοι caradinieri που αγάπησαν τόσο πολύ αυτήν την πρακτόρικη ορολογία (και τους στόχους της) είναι … πράκτορες της cia; Όχι φυσικά! Η cia (και άλλοι παρόμοιοι μηχανισμοί άλλων κρατών) φρόντισαν σταδιακά να εκλαϊκεύσουν τον όρο, έτσι ώστε να μπορεί εύκολα να βρεθεί στο στόμα του καθενός. Τόσο εύκολα (και με τόση ψυχο-διανοητική σιγουριά) ώστε να παρουσιάζουν την κάθε φορά επίσημη, κρατική εκδοχή σαν «φυσική» – και τους τεκμηριωμένους αμφισβητίες σαν «προβληματικούς». (Έχει σημασία, για όσους έχουν μνήμη, να θυμηθούν πότε και από ποιές πηγές χρησιμοποιήθηκε αυτός ο όρος στα μέρη μας την τελευταία 20ετία… Και που ΔΕΝ χρησιμοποιήθηκε…)

Τον Ιούλιο του 2013 κυκλοφόρησε ένα βιβλίο των ψυχολόγων Michael J. Wood και Karen M. Douglas, καθηγητών στο αγγλικό πανεπιστήμιο του Kent, με τίτλο «Τι έγινε με το κτήριο 7; Μια έρευνα κοινωνικής ψυχολογίας πάνω στην διαδικτυακή συζήτηση για τις θεωρίες συνωμοσίας για την 11η Σεπτέμβρη». Η έρευνά τους επιβεβαίωσε τα συμπεράσματα μιας παρόμοιας που είχε γίνει απ’ τον αμερικάνο πολιτικό επιστήμονα Lance deHaven-Smith (“Conspiracy theory in America”) για την δολοφονία του Kennedy. Και οι δύο έρευνες διαπίστωσαν ότι οι υποστηρικτές των επίσημων κρατικών απόψεων και στις δύο περιπτώσεις ήταν / είναι σαφώς πιο επιθετικοί και φανατικοί σε σχέση με τους κατηγορούμενους για “συνωμοσιολογία”… επειδή συν τω χρόνω διαισθάνονται ότι η «επίσημη γραμμή» είναι έωλη…

Εν τέλει οι όροι «συνωμοσιολόγος» και «θεωρία συνωμοσίας» κατασκευάστηκαν σαν όπλα ψυχολογικού πολέμου… Ταυτόχρονα και συμπληρωματικά κατασκευάζονται (υποστηρίζουμε) εναλλακτικές (με την επίσημη κρατική άποψη) τερατολογίες, που διαδίδονται (με κάθε τρόπο που είναι διαθέσιμος) σαν «κριτικές». Αυτό αφενός διευκολύνει την καταστολή των διαφωνιών· και, αφετέρου, «θολώνοντας τα νερά» δημιουργεί την αυτο-εκπληρούμενη προφητεία της «διανοητικής ανεπάρκειας» των αμφισβητιών…

Βγάλτε τον σκασμό! (Υγιεινιστική δικτατορία σημαίνει σιωπή)

Τετάρτη 11 Νοέμβρη. Αν νομίζετε ότι τα έχετε δει και τα έχετε ακούσει όλα για την “υγιεινιστική” βία, κάνετε λάθος. Στην Καταναλωνία, που τόσο αγαπήσαμε κάποτε απ’ την ιστορία της αναρχίας και του πολέμου κατά του Φράνκο, στην Καταλωνία για την οποία το “Πεθαίνοντας στην Καταλωνία” του George Orwell ήταν χαρακιά αιώνια στον μέσα κόσμο μας· και ακόμα πιο συγκεκριμένα στην Βαρκελώνη, στην Βαρκελώνη που άλλοτε (πολύ άλλοτε…) ήταν τόπος προσκυνήματος, στην Βαρκελώνη της αναρχίας, των καταλήψεων (και πολλών άλλων όχι και τόσο ευχάριστων…) αλλά και των εργατικών / πληβειακών αγώνων κατά της gentrification, εκεί λοιπόν, το «είμαστε διαφορετικοί απ’ την υπόλοιπη ισπανία» έχει καταντήσει βαριά αρρώστια! Πολιτική και ιδεολογική…

Στην κάποτε ελευθεριακή Καταλωνία ο covid ανέδειξε ένα φρικτό πρόσωπο: για να κάνει αντιπολίτευση η ντόπια κυβέρνηση (αλλά και η «αριστερά», άρα το μεγαλύτερο μέρος της ντόπιας κοινωνίας) στην κεντρική κυβέρνηση ζητάει ακόμα περισσότερες απαγορεύσεις, ακόμα περισσότερα μέτρα! Μ’ άλλα λόγια «την βγαίνει απ’ τα δεξιά». Όπως, άλλωστε, κάνουν και στα μέρη μας οι «επαναστάτες» caradinieri.

Κι όχι μόνο στα λόγια. Το τελευταίο καταλανικό κατόρθωμα «προστασίας της υγείας του λαού» είναι η απαγόρευση ομιλίας στα μαζικά μέσα μεταφοράς! Ναι! Αν είσαι «κοινωνικά υπεύθυνος», παρότι φοράς μάσκα (οι πάντες φορούν μάσκα…) πρέπει να βγάλεις τον σκασμό! Γιατί «τα σταγονίδια, που καταφέρνουν τα μπαμπέσικα να περνάνε απ’ την μάσκα», και τα λοιπά, και τα λοιπά, και τα λοιπά…

Ταξίδεψε σιωπηλά, ταξίδεψε ήσυχα.

Αν αποφεύγουμε την ομιλία στα μέσα μαζικής μεταφοράς και μειώνουμε την κοινωνική αλληλεπίδραση, ελαχιστοποιούμε ακόμη περισσότερο τον κίνδυνο μόλυνσης.

Σ’ ευχαριστούμε που είσαι συνυπεύθυνος.

Αυτά είναι πειθαρχικά / κατασταλτικά “μέτρα” εντελώς άσχετα με οποιαδήποτε έννοια δημόσιας υγείας! No problem!!! Δεν είναι πια πειρασμός κακοπιστίας απ’ την μεριά μας αλλά εύλογο συμπέρασμα: εδώ, εκεί, παραπέρα, γίνεται ένα κτηνώδες πείραμα απ’ την μεριά των αφεντικών και των λακέδων τους: πόσο μπορούμε να σφίξουμε την βίδα πάνω τους χωρίς να αντιδράσουν; Φαίνεται ότι μπορούν να την σφίξουν πολύ! Πάρα πολύ!

Θα πείτε: ευτυχώς που αυτά δεν γίνονται εδώ… Καλύτερα να μην το πείτε! Επειδή έχουν γίνει ήδη πολλά, και μπροστά σε κάθε επόμενη πραξικοπηματική έμπνευση το συμβιβασμένο μυαλό δεν θυμώνει αλλά σκέφτεται «εντάξει, δεν είναι τα χειρότερα». Κάπως έτσι πρέπει να σκέφτονται κι εκεί, στην Καταλωνία, στην Βαρκελώνη…. και βήμα βήμα τρώνε το σφίξιμο της βίδας / βίας….

video: Με τα σπαστά καταλανικά σας μπορείτε να καταλάβετε: Per prevencio eviteu parlar al transport public I us obligatori de mascareta.

 

Οι ψεύτες “ειδικοί” 3

Κυριακή 8 Νοέμβρη. Είναι εύκολο να ξεφορτώνεται κανείς τους κοινούς τερατολόγους των antisocial media και των καφενείων… Είναι εύκολο να φτιάχνει μια «κοινή δεξαμενή» για να πετάνε εκεί οι δημαγωγοί και τα αφεντικά όσους κάνουν τεκμηριωμένη αντικρατική και αντικαπιταλιστική κριτική – μήπως αυτή η κριτική δεν ήταν πάντα η πιο επικίνδυνη «συνωμοσιολογία»;… Είναι εύκολο να χαρακτηρίζεις όσους δεν σε βολεύουν σαν «άσχετους», και να αγκαλιάζεις τους απατεώνες με πτυχία και τους δημαγωγούς θεωρώντας τους «πρίγκηπες της Αλήθειας»…. Είναι εύκολο να υποστηρίζεις ότι «το Sarajevo δεν τα πάει καλά με την επιστήμη (!!!), ας μην ασχολείται λοιπόν»… Τι γίνεται όμως πραγματικά με την επιστήμη (την “τεχνο-επιστήμη”) στον 21ο αιώνα; (Δεν θα περιμέναμε ούτε μισόν caradinieri να ασχοληθεί με τέτοια θέματα….)

Δεν θα πιάσουμε τώρα το θέμα σ’ όλη την ευρύτητά του. Αρκούν, για τις ανάγκες τις συγκυρίας, πιο περιορισμένες ερωτήσεις και απαντήσεις. Γιατί τύποι σαν τον Ferguson ή οργανισμοί σαν τον Π.Ο.Υ. θεωρούνται ακόμα «έγκυροι» όταν είναι πασίγνωστο ότι έχουν εξαγοραστεί απ’ το βιο-πληροφορικο-ασφαλίτικο σύμπλεγμα και ότι δουλεύουν γι’ αυτό;

Το κάθαρμα Ferguson έχει σπουδές πυρηνικού φυσικού – απο πού ως πού λοιπόν θεωρείται αξιόπιστος στο να φτιάχνει «μοντέλα πρόβλεψης» για ζητήματα υγείας; Είναι, τελικά, η υπογραφή «imperial college» που θεωρείται απόδειξη επιστημονικής εντιμότητας και ευθυκρισίας, ακόμα κι όταν το μόνο που κάνει επί μια 20ετία είναι να λέει απίστευτες και βρώμικες βλακείες; Σ’ ένα άρθρο στους new york times στις 2 Απρίλη οι Mark Landler και Stephen Castle αυτό ισχυρίστηκαν: το «imperial college» είναι δυνατό brand name. Είναι “imperial”, είναι “college” και, κυρίως, έχει ισχυρές διασυνδέσεις.

Είναι ένας κυκλικός και αυτο-αποδεικνυόμενος ισχυρισμός! Οι «ειδικοί» είναι ακλόνητοι ακόμα και στα πιο θηριώδη ψέμματά τους επειδή έχουν άκρες· και έχουν άκρες επειδή είναι ακλόνητοι… Η ασταμάτητη μηχανή έχει υποστηρίξει αυτούς τους μήνες ότι το ζήτημα της «βιομηχανίας της υγείας» (σε συμμαχία με τις big tech, τις big insurance και τα στρατοαστυνομικά συμπλέγματα των κρατών) είναι πολυδιάστατο. Έτσι κι αλλιώς εξαγορασμένοι δεν είναι μόνο ο Ferguson ή/και πολλά στελέχη του Π.Ο.Υ., αλλά και μεγάλοι αριθμοί γιατρών (ειδικά των «ευαίσθητων» ειδικοτήτων…), δημοσιογράφων, ακόμα και πολιτικών σε πολλά κράτη του κόσμου.

Μια διάσταση που ως τώρα είχαμε αφήσει στην άκρη, είναι αυτή: η «πίστη», σχεδόν η «λατρεία» στα τεχνολογικά επιτεύγματα της πληροφορικής! Τα «μοντέλα προβλέψεων», είτε αφορούν τον καιρό, είτε αφορούν τα αποτελέσματα εκλογών, είτε αφορούν την διάδοση ενός ιού, είτε την «πορεία της οικονομίας», είναι (αλγοριθμικές) διαδικασίες που είναι αδύνατο να συμπεριλάβουν κάθε μια παράμετρο του φαινομένου με το οποίο ασχολούνται. Συχνά μάλιστα οι κατασκευαστές και οι χειριστές τέτοιων μοντέλων δεν ενδιαφέρονται ούτε για αναζήτηση ούτε για την τυποποίηση κάθε παραμέτρου (ακόμα κι αν φαίνεται προς στιγμήν «άσχετη»), ούτε για την ποιότητα και την ακρίβεια των data με τα οποία ταΐζουν τους αλγοριθμούς τους. Ενδιαφέρονται να πουλήσουν. Ακόμα περισσότερο: να επιβάλλουν το εμπόρευμά τους!

Σε μια αγορά «προβλέψεων» που συχνά κινείται από μια μανιακή προσπάθεια να «κατακτηθεί το μέλλον» πριν υπάρξει (για να συσκευαστεί και να πουληθεί κατάλληλα…), τόσο τα αφεντικά όσο και οι υποτελείς πιστεύουν κυριολεκτικά ότι οι «υπολογιστές» είναι ο καλύτερος αντικαταστάτης της κρυστάλλινης σφαίρας και της «θεϊκής αποκάλυψης στα όνειρα». Ποιό είναι το επιχείρημα αυτής της δήθεν «ανώτερης» πίστης; Ότι πρόκειται για επιστημονικά μέσα· συνεπώς εξ’ ορισμού αλάθητα, μακριά απ’ τις ανθρώπινες μικροπρέπειες, «ιερά». Μέσα σ’ αυτό το θρησκευτικό περιβάλλον είναι που ευημερούν θεοί μικροί και μεγάλοι τύπου Ferguson (υπάρχουν και στο ελλαδιστάν κάμποσοι τέτοιοι)…

Και η διάψευση; Αν θα μπορούσε κανείς να διαφοροποιήσει την επιστήμη από την θρησκεία είναι η αναγνωρισμένη αξία της διάψευσης στην πρώτη! Θα έπρεπε κάθε σοβαρός και λογικός άνθρωπος να βρει αν οι «προβλέψεις των μοντέλων» για το θανατικό του covid επαληθεύτηκαν εκεί που τα κράτη δεν πήραν καθόλου τα δρακόντια μέτρα που πουλήθηκαν σαν η «μόνη σωτηρία» (μέχρι να βρουν τα hich tech εμβόλια…). Υπάρχουν τέτοια κράτη. Ιαπωνία, νότια κορέα, ταϊβάν, ακόμα και η συκοφαντημένη συστηματικά σουηδία. Ο βασιλιάς των αλγοριθμικών απατεώνων Ferguson είχε προβλέψει για την ιαπωνία 1,4 εκατομμύρια θανάτους «αν δεν παρθούν σκληρά μέτρα»· δεν πάρθηκαν, και ως χτες είχαν χρεωθεί στον covid 1.809 θάνατοι… Για τη νότια κορέα είχε προβλέψει 381.000 νεκρούς «αν δεν…»· ΔΕΝ, και ως χτες είχαν χρεωθεί στον covid 477 θάνατοι… Για την ταϊβάν είχε προβλέψει 212.000 «αν δεν…»· ΔΕΝ, και ως χτες οι νεκροί του covid ήταν 7 (ολογράφως: επτά)… Για την σουηδία είχε προβλέψει 85.000 «αν δεν…»· ΔΕΝ και ως χτες είχαν χρεωθεί στον covid 6.022 θάνατοι, κάτι που ενώ ακούγεται «μεγάλο νούμερο» είναι μια τάξη μεγέθους ανάλογη των θανάτων ηλικιωμένων με σοβαρά προβλήματα υγείας σ’ αυτό το κράτος και τα προηγούμενα χρόνια. Προ covid… (Τουλάχιστον μπορεί κάποιος να πει: ναι, είναι ο ίδιος Ferguson που ξέρουμε από παλιά…)

Δεν πρόκειται απλά για διαψεύσεις! Πρόκειται για συντριβή, που άνετα θα μπορούσε να οδηγήσει τους τερατολόγους και τους “συνωμοσιολόγους” των αφεντικών στο δικαστήριο με την κατηγορία “εγκληματίες κατά της ανθρωπότητας”. Όχι όμως!!! Δεν χωράει καμμία διάψευση εκεί που βασιλεύει η πίστη! Και η επίκληση σε “επιστήμη” και “επιστημονική αλήθεια” είναι – απ’ αυτούς τους ιερείς και τους οπαδούς τους – πρόστυχη επίκληση σ’ ένα φάντασμα, σ’ ένα ξόανο, που έχει τόση σχέση με την Αλήθεια όση είχε ο Δίας.

Είναι οπωσδήποτε δύσκολο να κινείται η αντικαπιταλιστική και αντικρατική κριτική ανάμεσα στους “ανώνυμους τερατολόγους” και στους “επώνυμους τερατολόγους”! Θέλει μεγάλο κόπο, μεγάλη προσοχή, και ιδιαίτερη φροντίδα για τα τεκμήρια και τις αποδείξεις της. Αλλά μέσα απ’ αυτήν της την κίνηση η κριτική δεν ξεχνάει την σημασία της εξουσίας: οι “ανώνυμοι τερατολόγοι” ΔΕΝ έχουν εξουσία – οι “επώνυμοι” έχουν…

Και την ασκούν! Με όλη τη βία που απαιτεί η εξυπηρέτηση των συμφερόντων τους.

Συμμαχική εγκύκλιος

Δευτέρα 2 Νοέμβρη. Σε ένδειξη συμπαράστασης στον σατυρικό βασιλιά γαλλίας και πάσης ευρώπης Macron σήμερα, όλα τα σχολεία, «καθ’ άπασαν την επικράτειαν» του ελλαδιστάν, θα κρατήσουν ενός λεπτού σιγή… Τυπικά ο λόγος είναι η δολοφονία του καθηγητή Samuel Paty σε ένα προάστειο του Παρισιού – σύμφωνα με την εγκύκλιο του ντόπιου υπουργείου θρησκευμάτων.

Δεν χρειάζεται να πει κανείς οτιδήποτε για την επιλεκτικότητα της ευαισθησίας του χριστιανικού υπουργείου. Είναι φρικτό το να μαχαιρώνεται ένας καθηγητής, αλλά αν δεν κάνουμε λάθος στο (συμμαχικό) αμέρικα έχει συμβεί κάμποσες φορές να γαζώνονται καθηγητές και μαθητές από ένοπλους «πυροβολημένους» – ζήτημα «ενός λεπτού σιγής» δεν υπήρξε ποτέ. Ούτε, φυσικά, υπήρξε τέτοιο ζήτημα για (ένα παράδειγμα λέμε) την δολοφονία 51 ανθρώπων (και των τραυματισμό άλλων 40) έξω από ένα τζαμί και ένα πολιτιστικό κέντρο στην Christchurch (όνομα και πράμα;) της νέας ζηλανδίας, στις 15 Μάρτη του 2019: υπήρχαν και παιδιά ανάμεσα στους δολοφονημένους, σχολικής ηλικίας – για την περίπτωση που θα χρειαζόταν ένας τυπικός λόγος για το ελληνικό υπουργείο θρησκευμάτων. Αλλά, φυσικά, ήταν όλοι τους μουσουλμάνοι…

Τώρα είναι διαφορετικό το θέμα. Ο αστείος χριστιανός βασιλιάς κρατικοποίησε και ιδεολογικοποίησε τόσο ακραία την καταδίκη του εγκλήματος ώστε, πρακτικά, κήρυξε πόλεμο στους μουσουλμάνους μέσα και έξω απ’ την επικράτειά του – επειδή είναι μουσουλμάνοι. Οπότε, απ’ την εγγύς Ανατολή (της επικράτειας του βασιλιά) και την ανατολική Μεσόγειο, η υπουργική διαταγή μιας χριστιανικής όασης για ενός «λεπτού σιγή» σημαίνει, απλά, συγχαρητήρια στον σύμμαχο. Και μια κάποια «παιδαγωγική πίεση» προς τους μαθητές και τις μαθήτριες των ντόπιων σχολείων που πιστεύουν στο ισλάμ…

Αυθεντικά βλακώδης και ρατσιστική η ευαισθησία του υπουργείου θρησκευμάτων – αλλά ποιος περιμένει κάτι άλλο; Ο βασιλιάς, έχοντας κάνει συλλογή αποτυχιών, ψάχνει απεγνωσμένα φασιστικά κουκιά ενόψει των του ερχόμενου Απρίλη…

Το ελληνικό υπουργείο τι ψάχνει; Την «διεθνή» του αντιμουσουλμανισμού; Τα κουκιά των βοθρολυμάτων; Την δόξα τους;

(άσχετη φωτογραφία: Αυτός στη μέση, κάπως ταλαίπωρος, πίσω από τα αστεία σήματα, δεν είναι βέβαια ο βασιλιάς Macron. Είναι ο ένδοξος αντίπαλός του, ο Borduk (κατά κόσμο Johnson), καθώς αναγγέλει έναν ακόμα γενικό αποκλεισμό και κατ’ οίκον εγκλεισμό στην επικράτεια της αυτού μεγαλειότητας. Θα βγάλει και τον στρατό στο μεϊντάνι είπε – αλλοίμονο. Σιγά μην έμενε πίσω απ’ τον βασιλιά Macron.

Υγεία χωρίς στρατοαστυνομία δεν γίνεται! Αλλά ειδικά στην επικράτεια της αυτού μεγαλειότητας προκύπτει ότι υγεία δεν γίνεται ούτε χωρίς το Imperial College, τον Ferguson και την συμμορία του… Αφού δεν έχει ξεσπάσει ακόμα ένα γιγάντιο κύμα punk 2.0 “βρίσκουν και τα κάνουν”…

Αυτά βλέπουν οι ντόπιοι caradinieri και ξερογλύφονται! “Άιντε και στα δικά μας” εύχονται…)

Ζήτω η ιδιόμορφη, έκτακτη και εξαιρετική «δημοκρατία»!

Παρασκευή 30 Οκτώβρη. Αφού ο βασιλιάς γαλλίας και πάσης ευρώπης Macron εξασφάλισε ότι στο σατυρικό βασίλειό του επικρατεί «δημοκρατία και ελευθερία» από άκρου εις άκρον, τράβηξε ξανά ένα ξεγυρισμένο πραξικόπημα (υγιεινιστικό φυσικά) με όλες του τις απαγορεύσεις, που ξανακουρελιάζει το ήδη κουρελιασμένο γαλλικό σύνταγμα (για το καλό του λαού πάντα). Κι έτσι οι υπήκοοι του βασιλιά Macron μπορούν να απολαύσουν αυτό το ιστορικό προνόμιο (όπως λίγο πολύ όλοι μας άλλωστε): η μόνη τους ελευθερία είναι να συμφωνούν στις απαγορεύσεις της ελευθερίας τους· η μόνη δημοκρατία που τους έχει απομείνει είναι να αποφασίζει το εκτελεστικό του κράτους τους απερίσπαστο.

Μια χαρά πάνε τα πράγματα, λοιπόν, στο Μεγάλο Σατυρικό Βασίλειο. Μόνο που υπάρχει ένα μικρό πρόβλημα. Αν ο βασιλιάς Macron αποφασίσει να κολλήσει στη στολή του μερικά ακόμα γαλόνια δημοκρατίας και ελευθερίας προβάλλοντας στα ντουβάρια των κτιρίων ό,τι κακόγουστο έως προσβλητικό θεωρεί «απελευθερωτικό χιούμορ», δεν θα υπάρχει κανείς στους δρόμους για να το δει.

Θα πρέπει να το στείλει στα κινητά των εκατομμυρίων κατ’ οίκον κρατούμενων – μπας και διασκεδάσουν την κλεισούρα τους….

(Εν τω μεταξύ ξαναβγάζει τον στρατό του στους δρόμους, για «αντιτρομοκρατικούς» λόγους. Είναι κι αυτό εντελώς δημοκρατικό και ελευθεριακό· αλλά θα πρέπει να προσέξει κανείς ότι τώρα αυτή η στρατιωτικοποίηση της δημόσιας τάξης «συμπίπτει» με την γενική απαγόρευση κυκλοφορίας. Θα τολμούσε κάποιος να σκεφτεί ότι η ιδιόμορφη, έκτακτη, εξαιρετική και σατυρική γαλλική δημοκρατία έχει συγκεντρώσει πια όλα τα βασικά χαρακτηριστικά μιας τυπικής χούντας· αλλά σε μια light, post modern και «δεν τρέχει τίποτα» συσκευασία…

Καταλαβαίνουν κάτι οι υπήκοοι; Τι θα πουν άραγε γι’ αυτούς οι ιστορικοί του μέλλοντος;)

(φωτογραφία: Ο βασιλιάς και το επιτελείο του μπαίνουν στο μόλις απελευθερωμένο απ’ τους χωρίς χιούμορ μουσουλμάνους Παρίσι… Αποκλειστικότητα: ασταμάτητη μηχανή…)

Γαλλικοί κυνόδοντες

Τετάρτη 28 Οκτώβρη. Δεν προχωράει καλά η εκστρατεία του βασιλιά γαλλίας και πάσης ευρώπης Macron για την δημιουργία ενός «γαλλικού ισλάμ». Είτε αποκτάει καινούργιους εχθρούς, είτε εκδηλώνονται εκείνοι που είχε ήδη. Κι αφού υιοθέτησε (σαν βασιλιάς) ένα έντυπο με ακροδεξιά «αίσθηση του χιούμορ», ότι ψυχωτικό κι αν ξερνάει από χτες το charlie hebdo θα έχει νοερά την υπογραφή του, φαρδιά πλατειά. Και οι μεν εκδότες θα αυξήσουν προσωρινά τις πωλήσεις τους – τα φράγκα κυνηγούν άλλωστε, εδώ και πολλά χρόνια. Όσο για τον προστάτη τους βασιλιά; Θα αυξήσει μόνιμα τους εχθρούς του.

Εν τω μεταξύ, όπως και άλλοι στη θέση του, πρέπει να διαχειριστεί και το Θ.Θ. (Θέαμα του Θανάτου από τον covid…) με μια «ευέλικτη» γενική απαγόρευση… Αξίζει τόσο πολύ το εμβόλιο της γαλλικής Sanofi; Αξίζουν τόσο πολύ οι γαλλικές tech; Ή απλά πέφτει στον λάκο που άνοιξε; Καλά ξεμπερδέματα!

Eπειδή “κόσμος” δεν είναι πια (προ πολλού) τα ευρωπαϊκά κράτη, ενδεικτικά οι παρενέργειες του βασιλικού λουμπενισμού αλλού…

Τα σύννεφα δεν φοβούνται τα σκυλιά: Nablus, στην κατεχόμενη Δυτική Όχθη.

Ο βασιλιάς σαν χαλάκι εισόδου σε κοτοπουλάδικο: Idlib, συρία.

Aντι-Macron διαδήλωση: Dhaka , μπαγκλαντές.

Οδηγίες για το πως μπορεί ο βασιλιάς Macron να γίνει ο βασιλιάς Guy de Lusignan

Τρίτη 27 Οκτώβρη. Δεν ήταν δύσκολο να προβλέψει κανείς τις αντιδράσεις στη μεγαλοφυώς βλακώδη λούμπεν ιδέα του βασιλιά γαλλίας και πάσης ευρώπης να προβάλει τα (κακόγουστα πέρα απ’ τα υπόλοιπα) αντιμουσουλμανικά σκίτσα του charlie hebdo σε κυβερνητικά κτήρια της επικράτειάς του…

Για τον Erdogan ήταν λάδι στα γρανάζια του: … Οι μουσουλμάνοι στην ευρώπη υφίστανται μια εκστρατεία λυντσαρίσματος παρόμοια με εκείνη που υπέστησαν οι εβραίοι πριν τον β παγκόσμιο… Οι επιθέσεις εναντίον τους έχουν γίνει πολιτική ενός επικεφαλής κράτους… Ακούστε: είστε φασίστες, είστε ένα κρίκος απ’ την αλυσίδα του ναζισμού… Αυτά δήλωσε και ανέβηκε κι άλλο στην εκτίμηση εκατομμυρίων· σε σχέση, για παράδειγμα, με τον τοξικό του Ριάντ ή τον χασάπη του Καΐρου, που δεν έβγαλαν κιχ…

Ο Erdogan απευθύνεται ταυτόχρονα στους μουσουλμάνους της ευρώπης και στους μουσουλμάνους εκτός· κυρίως τους άραβες σουνίτες. Οπωσδήποτε η αναφορά του σε «κρίκο του ναζισμού» είναι άκυρη για τους δεύτερους. Ιστορικά, έχοντας υποστεί τα πάνδεινα απ’ την αγγλική και την γαλλική αποικιοκρατία, μεγάλο μέρος των αράβων είχαν θεωρήσει τους ναζί στον β παγκόσμιο συμμάχους και απελευθερωτές…

Αλλά το λάδι εξασφαλίστηκε για τους τούρκους ισλαμοδημοκράτες.

Εκείνο που απομένει στον βασιλιά Macron είναι να πάει την ερχόμενη Κυριακή σε εκκλησία: υπάρχει μια κεντρική χριστιανική θρησκευτική γιορτή / αργία στη γαλλία (η αργία ισχύει αν πέφτει σε εργάσιμη ημέρα), των «αγίων πάντων». Αν το κάνει (οι φήμες λένε ότι θα το κάνει) θα έχει «βαφτιστεί» οριστικά σαν σταυροφόρος. Και επειδή ένας γάλλος βασιλιάς σήμερα δεν μπορεί να είναι κάτι λιγότερο από ένας βασιλιάς τότε, θα έχει γίνει ο Guy de Lusignan: ο σύντομος (τελευταίος) σταυροφόρος / χριστιανός βασιλιάς της κατεχόμενης Ιερουσαλήμ.

Βασική λεπτομέρεια για δαύτον. Ήταν αλαζόνας και επιθετικός – μέχρι που τον τσάκισε κυριολεκτικά o An-Nasir Salah ad-Din Yusuf ibn Ayyub, γνωστός ως Salah ad-Din ή Saladin, στη μάχη του Χαττίν, το 1187, απελευθερώνοντας την Ιερουσαλήμ (και όχι μόνο).

Μπορεί να μην φαίνεται στον ορίζοντα ένας τέτοιος «εφιάλτης» για τύπους σαν τον βασιλιά Macron, ειδικά μετά την δολοφονία του Soleimani… Ή μπορεί να προετοιμάζεται…

(φωτογραφία: Ο de Lusignan (Marton Csokas) στην ταινία του Ridley Scott του 2005 Kingdom of Ηeaven).

Κεφαλοκλείδωμα πειθούς…

Τρίτη 27 Οκτώβρη. Το δημαγωγικό carpet bombing αυτής της γιγάντιας επιχειρήσης ψυχολογικού πολέμου, θα πρέπει κάποια στιγμή να περάσει απ’ το «θάνατος – θάνατος – θάνατος!» και το «φόβος – φόβος – φόβος!» στο «σωτηρία – σωτηρία –σωτηρία!» · μέσω των πρόχειρα τσεκαρισμένων και στην περίπτωση των mRNA προφανώς επικίνδυνων εμβολίων γενετικής μηχανικής. Υπό την κάλυψη της νομικής απαλλαγής των φαρμακοβιομηχανιών από κάθε συνέπεια απ’ τις παρενέργειες των εμβολίων τους… (Θα υπάρχει και το «τιμωρία – τιμωρία – τιμωρία» για όσους τολμήσουν να αρνηθούν τέτοια σωτηρία· αλλά θα πρέπει να περιμένουμε για να μάθουμε τα ακριβή περιεχόμενά τους).

Τα αφεντικά, ξέροντας ότι μπορεί ακόμα και η πλειοψηφία των πρωτοκοσμικών υπηκόων να ανησυχεί γι’ αυτά τα εμβόλια έως να τα απορρίπτει, «συγκεντρώνουν όπλα» γι’ αυτήν την φάση του carpet bombing. Ο Π.Ο.Υ. έκλεισε ήδη συμβόλαιο με την πολυεθνική εταιρεία public relations Hill + Knowlton. Η εταιρεία αυτή είναι γνωστή από προηγούμενες επιτυχίες της: ήταν αυτή που πληρώθηκε για να υποστηρίξει την αμερικανική επίθεση στο ιράκ το 2001, και κατασκευάσε την «ιστορία» με την «νεαρή νοσοκόμα» που περιέγραψε το πως ο στρατός του ιράκ πέταγε τα μωρά στο πάτωμα ενός μαιευτηρίου και τα σκότωνε… Η «νεαρή νοσοκόμα» ήταν η κόρη του πρεσβευτή του κουβέιτ στην Ουάσιγκτον, και φυσικά ποτέ δεν είχε κάνει ο ιρακινός στρατός κάτι τέτοιο… Αντί οι ceo της Hill + Knowlton να καταλήξουν σε κάποια φυλακή για εσκεμμένη παραπληροφόρηση, μεγάλωσαν την φήμη τους στην κατασκευή «ψευδών ειδήσεων». Αυτό το προσόν τους είναι που χρειάζεται τώρα, για την προώθηση / επιβολή των εμβολίων.

Επιπλέον ο διευθυντής του Π.Ο.Υ. Tedros Ghebreyesus διόρισε διεθυντή σε μια καινούργια υπηρεσία (δημιουργήθηκε επί τούτου τον περασμένο Ιούλη) που λέγεται «ομάδα τεχνικών συμβουλών για συμπεριφορικές πληροφορίες σχετικές με τις επιστήμες υγείας» τον Cass Sunstein. Ο τύπος αυτός είναι ιδρυτής και διευθυντής του «προγράμματος συμπεριφορικών οικονομικών και κρατικής πολιτικής» στη νομική σχολή του Harvard, και έχει ενδιαφέρουσες (και χρήσιμες για τις περιστάσεις) απόψεις.

Για παράδειγμα, σε μια ανάλυσή του το 2008, ο κυρ Sunstein πρότεινε ότι οι κυβερνήσεις θα πρέπει να πληρώνουν εγκάθετους για ψηφιακή «συνειδησιακή διείσδυση» σε σελίδες ομάδων αντιφρονούντων, για να δημιουργήσουν σύγχυση και να χαλάσουν την αξιοπιστία τους. Ταυτόχρονα, στην ίδια ανάλυση, ο κυρ Sunstein πρότεινε ότι οι κυβερνήσεις θα πρέπει να πληρώνουν «ανεξάρτητες προσωπικότητες» για να κάνουν δηλώσεις υπέρ της, επειδή (έγραφε) ο κόσμος συχνά εμπιστεύεται τέτοιες περσόνες που τις θεωρεί σαν άσχετες με τα κυβερνητικά project. Να “επιστημονικές” απόψεις για την χειραγώγηση των υπηκόων που (ξανα)χρειάζονται!

Το γεγονός ότι ο νυν διεθυντής του Π.Ο.Υ. Tedros Ghebreyesus πριν πάρει αυτό το πόστο καλοπληρωνόταν απ’ τον κυρ Βασίλη (τον Άρχοντα Θυρών και Παραθύρων) για την συμμετοχή του σε δύο απ’ τα “μετωπικά” σχήματά του (GAVI και Vaccine Alliance), και ότι θεωρείται “άνθρωπος του Gates” πάντα, θα πρέπει να θεωρεί εντελώς συμπτωματικό…

Έχουμε και λέμε λοιπόν, για αρχή: επίκειται νέος ανελέητος βομβαρδισμός υπέρ των εμβολίων (δεν ξέρουμε με ακρίβεια πότε θα αρχίσει…), με διάφορα ψέμματα, αλλά και περσόνες του θεάματος να δηλώνουν κατενθουσιασμένες που θα εμβολιαστούν…

Τέτοιου τύπου θα είναι το «καρότο». Γιατί θα υπάρξει και μαστίγιο – γι’ αυτό προσεχώς….

Ο βασιλιάς δεν είναι τρελός. Είναι γυμνός

Δευτέρα 26 Οκτώβρη. Θα αρκούσε μόνη της η απόφαση του βασιλιά γαλλίας και πάσης ευρώπης Macron να φτιάξει «δικό του ισλάμ» (που μετά, όπως δήλωσε, θα το εξάγει στην υπόλοιπη ευρώπη…) για να αναρωτηθεί ο οποιοσδήποτε για το τι είδους καυγά θέλει να ανοίξει. Οι θρησκείες δεν φτιάχονται με διατάγματα…

Ωστόσο αυτός ακριβώς ο μέγας κατασκευαστής θρησκειών φρόντισε να καταστρέψει το φιλόδοξο σχέδιό του διατάσσοντας την προβολή των αντιμουσουλμανικών σκίτσων του charlie hebdo στις φάτσες δημόσιων κτιρίων· σαν εκδήλωση τιμής στον δολοφονημένο καθηγητή Samuel Paty.

Μια μεγαλοφυώς βλακώδης λούμπεν ιδέα. Γιατί όποιο βαθμό θρησκευτικότητας κι αν κουβαλάει ο οποιοσδήποτε μουσουλμάνος, ξέρει (όπως ξέρουν οι σχετικά ενημερωμένοι των υπόλοιπων θρησκειών) ότι το ισλάμ, όπως άλλωστε και ο εβραϊσμός, είναι ανεικονικές θρησκείες. Σε αντίθεση με τον χριστιανισμό που είναι ουσιαστικά ειδωλολατρικός. Το πως συγκροτούνται αυτές οι θρησκείες εφόσον δεν έχουν «ιερά» σύμβολα είναι ενδιαφέρον ζήτημα, που ξεπερνάει τον χώρο της ασταμάτητης μηχανής. Το γεγονός ότι έχουν στοχοποιηθεί σε μεγάλο βαθμό επειδή οι ειδωλολάτρες χριστιανοί δεν μπορούν να διανοηθούν τι σημαίνει «λατρεία συμβόλων» και τι η ανυπαρξία τους, αυτό είναι γνωστό.

Η αν-εικονικότητα του ισλάμ δεν είναι διαπραγματεύσιμη… Είτε σκληροπυρηνικός πιστός είναι κάποιος, είτε απλά τυπικός σε κάποια θρησκευτικά έθιμα, δεν θα συζητούσε την «υπέρβαση» αυτού του χαρακτηριστικού. Όπως και κανένας χριστιανός δεν θα αποδεχόταν μια φράξια αν-εικονικού χριστιανισμού, χωρίς εικόνες, σταυρούς και τα λοιπά: θα την θεωρούσε επικίνδυνα αιρετική. (Όπως είναι γνωστό οι εικονοκλάστες μιας άλλη εποχής σφάχτηκαν στο γόνατο. Και οι σφαγείς τους έγιναν άγιοι και εορτάζονται απ’ το χριστεπώνυμο πλήθος με τιμές και φανφάρες…)

Ο βασιλιάς Macron είχε λοιπόν την ιδέα να «προβάλει» τα ρατσιστικά σκίτσα κατά του Μωάμεθ πάνω στα κυβερνητικά κτίρια – θεωρώντας ότι έτσι υπερασπίζεται την κοσμικότητα του γαλλικού κράτους…. Ξέχασε πως άλλο είναι ένα σατυρικό περιοδικό και άλλο το κράτος (του). Εκτός αν του ξέφυγε η παραδοχή ότι είναι βασιλιάς σ’ ένα κράτος σατυρικό…

Εν τω μεταξύ πριν λίγες ημέρες ο υπουργός του επί των εσωτερικών Gerald Darmanin είχε δηλώσει ότι τα γαλλικά σούπερ μάρκετ δεν πρέπει να έχουν χωριστά ράφια με χαλάλ προϊόντα, γιατί αυτά ενισχύουν την «κοινοτική αυτάρκεια» των μουσουλμάνων υπηκόων του βασιλείου… η κοσμικότητα του οποίου εκτός απ’ τα συνταγματικά πραξικοπήματα και τις υγιεινιστικές απαγορεύσεις θα πρέπει να περνάει πια και απ’ τα «πολιτιστικά ορθά» ράφια των μπακάλικων… (Ίσως αύριο διατάξουν να κλείσουν και τα μικρομάγαζά τους…)

Σαν πολιτική βιτρίνα του γαλλικού ιμπεριαλισμού ο βασιλιάς Macron έχει βλέψεις στην υποσαχάρια αφρική (Sahel), στη λιβύη, στον λίβανο. Στον λίβανο οι εκβιασμοί του δεν πέρασαν. Στη λιβύη ο εκλεκτός του «τζενεράλ» έχασε έξω απ’ την Tripoli, και η «πένσα» Άγκυρας και Μόσχας εγκαταστάθηκε χωρίς να νοιαστεί για τους βασιλικούς καϋμούς. Στο Nagorno Karabakh, όπου ο βασιλιάς δεν θα ανεχόταν αζέρικο πόδι, ο στρατός του Baku (με την βοήθεια της Άγκυρας) έχει καταλάβει το 1/3 του θύλακα. Και στο μάλι, μετά την ανατροπή του φιλογάλλου προέδρου, μεγάλες διαδηλώσεις απαιτούν το ξεκούμπισμα του γαλλικού «αντιτρομοκρατικού» στρατού – φωτογραφία επάνω.

Εντελώς συμπτωματικά ο βασιλιάς έχει απλώσει (ή προσπαθεί να απλώσει) τα πόδια του σε κοινωνίες μουσουλμανικές. Ο πρωτοκοσμικός, χριστιανικός «γαλλισμός» που υπηρετεί μπορεί να συγκινήσει μερικούς γάλλους φασίστες, αλλά δεν θα καταφέρει να φτιάξει το «σωστό ισλάμ» που φαντασιώνεται· και θα εξαγριώσει ακόμα περισσότερο τους υποτελείς στις υποψήφιες αποικίες του.

Δεν θα φταίει ο Erdogan γι’ αυτές τις ήττες του βασιλιά Macron – απλά θα τις αξιοποιήσει… Όντας σε ανομολόγητο στρίμωγμα ο βασιλιάς βάζει τα χεράκια του και βγάζει τα ματάκια του. Αλλά τέτοιους μεταβατικούς καιρούς αυτά συμβαίνουν και στις καλύτερες οικογένειες…

Ο δεύτερος θάνατος του Σαχζάτ Λουκμάν 17

Κυριακή 25 Οκτώβρη. Δεν ήταν, εν τέλει, ο «λαός» που κοινοβουλευτικοποίησε τα βοθρολύματα; Γιατί να υποδεικνύουμε την δράση κάποιου μυστηριώδους και νεφελώδους «συστήματος Χ» πίσω απ’ αυτήν την ιστορία;

Οι mainstream «αφηγήσεις» καταφεύγουν (επιφανειακά…) στις ευθύνες των ψηφοφόρων όταν πρέπει να κρύψουν τις λειτουργίες των παρακρατικών μηχανισμών και κυκλωμάτων· για να απομακρυνθούν απ’ αυτές όταν θέλουν να τους κολακέψουν χαρακτηρίζοντάς τους «παιδιά»: παρασέρνονται… Σύμφωνα μ’ αυτές τις «αφηγήσεις» μερικές εκατοντάδες χιλιάδες υπήκοοι «παρασύρθηκαν» ψηφίζοντας τα βοθρολύματα εξαιτίας της «κρίσης», των «μνημονίων», κλπ. Συμφέροντα δεν είχαν…

Και ο ρατσισμός των μικροαστών; Το γεγονός ότι τα βοθρολύματα επεδείκνυαν την βία τους κατά των μεταναστών απ’ το 2012 και μετά, και το ότι επιδεικνύοντάς την κέρδιζαν διαρκώς «καρδιές και μυαλά», δεν εμπίπτει στα απόνερα ούτε της «κρίσης», ούτε των «μνημονίων»! Ο ρατσισμός στο ελλαδιστάν έρχεται χρονικά από πολύ παλιότερα, απ’ τις αρχές της δεκαετίας του ’90, εναντίον των βαλκάνιων και ακόμα εντονότερα των αλβανών μεταναστών / εργατών. Όμως ακόμα και τότε αυτή η βρωμιά του μικροαστικού βούρκου, έβγαινε μεν απ’ τα συμφέροντα και τις ιδεολογίες της κοινωνικής βάσης, νομιμοποιούνταν όμως (και, άρα, διευκολυνόταν) απ’ τους κρατικούς θεσμούς: πόσα δικαστήρια καταδίκασαν δολοφόνους αλβανών εργατών και πόσα τους αθώωσαν υπό τα χειροκροτήματα του «λαού»; Πόσοι μπάτσοι άσκησαν βία χωρίς καμμιά συνέπεια σε βάρος αυτής της πολιτικά απαγορευμένης εργατικής τάξης; Η απάντηση είναι γνωστή.

Εν τέλει ο ρατσισμός, που ήταν ένα απ’ τα ελκυστικότερα χαρακτηριστικά (αν όχι το ελκυστικότερο) των βοθρολυμάτων στη διάρκεια της ένδοξης κοινοβουλευτικοποίησής τους, αφενός περιλαμβάνεται σε μια ιδεολογική και συμφεροντολογική ατζέντα πολύ μεγαλύτερη και παλιότερη απ’ τα «μνημόνια»· αφετέρου αποτελούσε πάντα ένα υλικό «διαλόγου» του «λαού» με τους κρατικούς θεσμούς. Έτσι ώστε και εκεί να μπορούν να κρυφτούν οι δομές εξουσίας πίσω απ’ το λαϊκό φρόνημα…

Ένα παράδειγμα αφορά την στοχοποίηση των μεταναστών εργατών απ’ το πακιστάν. Ως τις αρχές της δεκαετίες του ’00 κάθε μικροαστός ρατσιστής που ήθελε να αποδείξει ότι δεν είναι τέτοιος, θα έβγαζε μπροστά την γνώμη του για τους εργάτες από το πακιστάν («είναι ήσυχοι και εργατικοί») σε αντιδιαστολή με τους εργάτες από την αλβανία («είναι κλέφτες και κακοποιοί»). Η πρώτη «καλή κουβέντα» ήταν το πλυντήριο του αντι-αλβανικού ρατσισμού· ο οποίος «έδενε» πάντα με τα «εθνικά θέματα», την «βόρεια ήπειρο που είναι κουκλίτσα αληθινή», και τα υπόλοιπα…

Ξαφνικά, λίγο πριν τους ολυμπιακούς του 2004, οι μετανάστες απ’ το πακιστάν στοχοποιήθηκαν, απ’ τα «πάνω». Σαν ύποπτοι τρομοκρατίας, σαν ύποπτοι συμπάθειας προς τους τζιχαντιστές, σαν μουσουλμάνοι, σαν ασύμβατοι με τον σπουδαίο ελληνικό πολιτισμό. Αυτή η δουλειά, το επαναλαμβάνουμε ξεκίνησε απ’ τα πάνω. Από το επίσημο κράτος… Έγινε, στη συνέχεια, ευμενώς δεκτή απ’ την κοινωνική ρατσιστική βάση, ειδικά απ’ την στιγμή που οι αλβανοί εργάτες και οι οικογένειες τους άρχισαν να γίνονται δυσδιάκριτοι (ή οπλισμένοι, σαν στρατιώτες των ντόπιων κυκλωμάτων του οργανωμένου εγκλήματος) – υπήρχε ένα «κενό μίσους» για τους ντόπιους ρατσιστές. Δεν πρέπει να ξεχαστεί ωστόσο αυτό το «απο πάνω»: η βάση της στοχοποίησης δεν είχε σχέση με την αλλαγή συμπεριφοράς των ήσυχων και εργατικών ασιατών μεταναστών, με κάτι δηλαδή που οι μικροαστοί θα μπορούσαν να επικαλεστούν μέσα απ’ τις περιορισμένες κοινωνικές εμπειρίες τους, αλλά με την εξωτερική, ιμπεριαλιστική πολιτική του ελληνικού κράτους και την συμμαχία με τις ηπα και την αγγλία στον «πόλεμο κατά της τρομοκρατίας».