Tag: ιδεολογία

Περί χειρουργικής

Δευτέρα 20 Δεκέμβρη>> Πότε πότε εμφανίζονται εδώ ή εκεί caradinieri / pfizerοι που, καθώς είναι εντελώς ignorants για το ποια είναι τα μέσα του σύγχρονου καπιταλισμού, του καπιταλισμού της «4ης βιομηχανικής επανάστασης» (μισούν ακόμα κι αυτούς τους όρους!), στρέφονται νοσταλγικά όσο πιο παλιά μπορούν, για να δανειστούν γνώμες (ή τσιτάτα) έναν ή και ενάμισυ αιώνα παλιά – υπέρ της υγιεινιστικής τρoμοεκστρατείας, της γενετικής μηχανικής, του social engineering…

Ένας φίλος της ασταμάτητης μηχανής (τον ευχαριστούμε κι από εδώ) ανέσυρε απ’ την σκόνη του χρόνου τα πιο κάτω αποσπάσματα. Ποιος άραγε να έλεγε τέτοια πράγματα;

… Το ανθρώπινο σώμα είναι θνητό από τη φύση του. Επομένως η ασθένεια είναι κάτι το αναπόφευκτο. Για ποιόν λόγο ένας άνθρωπος πηγαίνει στον γιατρό μόνο όταν είναι άρρωστος και όχι όταν είναι καλά; Επειδή δεν είναι μόνο η ασθένεια ένα απαραίτητο κακό, αλλά και ο ίδιος ο γιατρός. Υπό συνεχή ιατρική επίβλεψη η ζωή θα γινόταν αντιληπτή ως ένα κακό, και το σώμα ως ένα αντικείμενο θεραπείας των ιατρικών θεσμών. Δεν είναι ο θάνατος πιο επιθυμητός από μια ζωή που είναι απλά ένα προληπτικό μέτρο ενάντια στον θάνατο; Δεν είναι η ελεύθερη κίνηση κομμάτι της ζωής; Τι παραπάνω είναι μια ασθένεια αν όχι ζωή παρεμποδισμένη στην ελευθερία της; Ένας αιώνιος γιατρός θα ήταν μια ασθένεια από την οποία δεν θα είχαμε ούτε καν την προοπτική του θανάτου, παρά μόνο την πιθανότητα της ζωής. Αφήστε τη ζωή να πεθάνει· ο θάνατος δεν πρέπει να ζήσει…

Για να γίνουν τα πράγματα ακόμα χειρότερα για τους caradinieri / prizerοι με νοσταλγία στο ιστορικό παρελθόν της «αριστεράς» (με την ευρεία έννοια), ο τύπος που έγραψε το πιο πάνω μιλούσε… για την λογοκρισία! Λογοκρισία που άλλοτε ωμά κι άλλοτε με περικοκλάδες υποστηρίζουν οι τωρινοί. Αμέσως μετά τις πιο πάνω φράσεις, η θέση του παλιού συγγραφέα συνεχίζεται έτσι:

… Η αφετηρία της λογοκρισίας είναι ότι η αρρώστια είναι η κανονική κατάσταση, ή ότι η κανονική κατάσταση, η ελευθερία, πρέπει να θεωρείται αρρώστια. Η λογοκρισία διαρκώς επιμένει απέναντι στον τύπο ότι αυτός, ο τύπος, είναι άρρωστος∙ και ακόμα κι αν αυτός φέρει τις καλύτερες αποδείξεις για την σωματική του υγεία, οφείλει να επιτρέψει να τον θεραπεύσουν. Αλλά η λογοκρισία δεν είναι καν ένας σπουδαγμένος γιατρός που χρησιμοποιεί διαφορετικά φάρμακα ανάλογα με την αρρώστια. Είναι ένας επαρχιακός χειρούργος που έχει μόνο μια μηχανική πανάκεια για τα πάντα, τα ψαλίδια. Δεν είναι καν ένας χειρούργος που έχει σκοπό να αποκαταστήσει την υγεία μου, είναι ένας αισθητικός χειρούργος που θεωρεί περιττό οτιδήποτε τον ενοχλεί απ’ το σώμα μου, και κόβει οτιδήποτε θεωρεί αποκρουστικό∙ είναι ένας χασάπης που εξαφανίζει ένα εξάνθημα για να μη φαίνεται, αδιαφορώντας εντελώς για το αν αυτό θα επηρεάσει πιο ευαίσθητα εσωτερικά όργανα.

Θεωρείτε ότι είναι λάθος να μπαίνουν τα πουλιά σε κλουβιά. Μα δεν είναι τα κλουβιά ένα προληπτικό μέτρο απέναντι στα όρνια, στις σφαίρες και στις καταιγίδες; Θεωρείτε ότι είναι βαρβαρότητα το τυφλώνει κάποιος τα αηδόνια, αλλά δεν σας φαίνεται καθόλου βάρβαρο το να βγάζετε τα μάτια του τύπου με την λογοκρισία. Θεωρείτε δεσποτισμό το να κουρέψετε έναν ελεύθερο άνθρωπο ενάντια στη θέλησή του, αλλά η λογοκρισία κόβει καθημερινά την σάρκα της ανθρώπινης σκέψης και επιτρέπει να υπάρχουν μόνο σώματα χωρίς καρδιές, υποταγμένα σώματα που δεν δείχνουν καμία αντίδραση, κι αυτά τα λέτε υγιή!

Παράξενο και ενδιαφέρον! Ένας νεαρός, ένας 25χρονος, κάπου κάποτε συνδύασε την κατασκευασμένη, την επιβεβλημένη νοσηρότητα των σωμάτων με την κατασκευασμένη, την επιβεβλημένη νοσηρότητα των σκέψεων… Δεν φαίνεται να είχε ιδέα από γενετική (και κοινωνική) μηχανική∙ έκανε μόνο λογικές, παραδειγματικές συσχετίσεις. Λέτε να υποψιαζόταν ότι μετά από πολύ καιρό ελάχιστοι θα μπορούσαν να κάνουν καν και καν τέτοιους στέρεους συλλογισμούς, και οι περισσότεροι δεν θα μπορούσαν ούτε καν να τους καταλάβουν ακόμα κι αν τους έβλεπαν γραμμένους μπροστά τους, αφιονισμένοι, τυφλωμένοι απ’ τον συνδυασμό έπαρσης και άγνοιας; Μα ποιος ήταν;

Λεγόταν Karl Marx. Και αυτά είναι απόσπασματα άρθρου του (από μια σειρά άρθρων ενάντια στη λογοκρισία…) γραμμένο στη γερμανική Rheinische Zeitung, στις 12 Μάη του 1842 (σελίδα 30 απ’ την συλλογή των κειμένων, στα αγγλικά).

Περίεργο… Αυτός ο …πώς τον λένε;… ο Marx… γιατί και σε ποιούς σηκώνει συνέχεια το μεσαίο δάκτυλο του χεριού του;

Η «διαλογή»!

Τετάρτη 15 Δεκέμβρη>> …Στην εποχή της Ιατρικής που βασίζεται στην τεκμηρίωση, στα επιστημονικά δεδομένα και στην εξατομικευμένη προσέγγιση, προτεραιότητα για διασωλήνωση και εισαγωγή στη ΜΕΘ πρέπει να έχει ο ασθενής που αναμένεται να ωφεληθεί περισσότερο από τη νοσηλεία του στη ΜΕΘ και που είναι πιο πιθανό να εξέλθει επιτυχώς από αυτή. Η διαλογή (και όχι επιλογή) των ασθενών πρέπει να γίνεται με προκαθορισμένα, σαφή και αυστηρά κριτήρια, που θα συμπεριλαμβάνουν τη γενική κατάσταση του αρρώστου, τα υποκειμενικά νοσήματά του, τη βαρύτητα της κατάστασής του, το συνολικό προσδόκιμο της επιβίωσής του, αλλά και το κατά πόσο είναι εμβολιασμένος ή όχι. Η ιατρική επιστήμη δεν μπορεί να τιμωρεί ή να επιβραβεύει, αλλά ούτε επιτρέπεται να αγνοεί τα δεδομένα. Υπάρχει πλέον επαρκής τεκμηρίωση ότι οι εμβολιασμένοι ασθενείς έχουν ηπιότερη κλινική πορεία, καλύτερη πρόγνωση και υψηλότερα ποσοστά επιβίωσης από τις ΜΕΘ. Ως εκ τούτου, ο εμβολιασμός θα πρέπει να συνυπολογίζεται στον αλγόριθμο λήψης της απόφασης για διασωλήνωση…. Προφανώς στη διαλογή των ασθενών δεν έχουν καμία θέση κριτήρια όπως το φύλο, η φυλή, η θρησκεία, ο σεξουαλικός προσανατολισμός και η οικονομική κατάσταση…

Αυτά έγραψε χτες μεταξύ άλλων, σε άρθρο γνώμης στην καθεστωτική «καθημερινή», ο Κ.Ν. Συρίγος, καθηγητής Παθολογίας στην ιατρική σχολή της Αθήνας. Έχουμε λοιπόν εδώ μια ακόμα επίδειξη του κοινωνικού ευγονισμού / ιατρικού δαρβινισμού που επωάζεται για χρόνια απ’ τους «ειδικούς» της κοινωνικής μηχανικής (social engineering) 4.0 αλλά έχει βγει στο φως χάρη στην υγιεινιστική τρομοεκστρατεία. Γράψαμε πολύ πρόσφατα (7 Δεκέμβρη) επ’ αυτού. Τώρα έχουμε μια ακόμα ευκαιρία να δείξουμε τι εννοεί πρακτικά ο κύριος προφέσορ∙ ή, «για να μην το πάρει προσωπικά», ποια είναι η πρακτική αξία τέτοιων απόψεων.

Ασθενείς Α διαλογής, Β διαλογής, Γ διαλογής: αυτό είναι ολοφάνερο, με «επιχείρημα» την σπανιότητα των πόρων (εν προκειμένω των κρεβατιών στις εντατικές). «Δεν χωράνε όλοι, κάποιοι θα μείνουν έξω»… Κι ενώ το αριστερό ελατήριο θα τιναχτεί φωνάζοντας «γι’ αυτό λέμε περισσότερες ΜΕΘ!» θα αστοχήσει: η «σπανιότητα των πόρων» με όνομα «εντατικές» είναι μόνο το συγκυριακό επιχείρημα «πειθούς» υπέρ μιας γενικής ιδέας, που αφορά το σύνολο όχι μόνο της βιομηχανίας υγείας αλλά του καπιταλισμού ως μοντέλου εκμετάλλευσης και πειθάρχησης απ’ την «γέννησή» του την ίδια!

Αυτή η γενικότητα ξεδιπλώνεται αμέσως μετά (με ύπουλο λέμε τρόπο) όταν αναφέρονται τα «κριτήρια διαλογής». Τα οποία (λέει ο προφέσορ) πρέπει να είναι «αντικειμενικά». Τι αφορά αυτή η «αντικειμενικότητα»; Περιγράφει μερικά που είναι αδύνατο να αντικειμενικοποιηθούν εκτός εάν οι «κριτές» φορέσουν κάτω απ’ την μπλούζα του γιατρού την στολή του cyber ευγονιστή∙ δηλαδή μ’ ένα health credit system του οποίου ο αλγόριθμος (ναι, ο «αλγόριθμος»!!) θα αποφασίζει τι «αξίζει» ο Α ή ο Β. Το ποιος διαμορφώνει τον «αλγόριθμο επιβίωσης» δεν ενδιαφέρει το προφέσορα: πρέπει να μάθουμε, να δεχτούμε, να «πιστέψουμε» ότι οι «αλγόριθμοι» (και οι μηχανές τους…) είναι υπεράνω κοινωνικών πεποιθήσεων (και προκαταλήψεων…), είναι «τεχνολογικά αδέκαστοι»… και δεν κάνουν καμία απ’ τις παλιές διακρίσεις (φύλου, φυλής, θρησκείας, πορτοφολιού, σεξουαλικότητας)… Κάνουν μόνο μερικές καινούργιες. Όπως: ήσουν καλό παιδί με τα «εμβόλια» ή έβαλες τις φωνές;

Το να λειτουργεί η «σπανιότητα των πόρων» (είτε πραγματική είτε φανταστική, όμως ποιος άλλος θα την ορίζει εκτός απ’ τις εξουσίες;) με πειθαρχικό, κανονιστικό τρόπο επιβάλλοντας άλλοτε περιθωριοποιήσεις και εξαιρέσεις, άλλοτε απαγορεύσεις, κι άλλοτε τιμωρίες είναι μια παλιά έκφραση της άσκησης της εξουσίας πάνω στα άτομα και στις κοινωνικές σχέσεις. Ο «κίνδυνος κατάρρευσης του συστήματος» (υγείας) ήταν μια δραματοποιημένη εκδοχή της «σπανιότητας των πόρων» που απαιτεί μια συγκεκριμένη, καπιταλιστικά αξιοποιήσιμη αντίληψη «ατομικής κοινωνικής ευθύνης / επιβράβευσης / τιμωρίας». Όσο κι αν φαίνεται παράξενο, ο ίδιος ακριβώς «κίνδυνος κατάρρευσης» χρησιμοποιήθηκε ταυτόχρονα τόσο στο ελλαδιστάν όσο και στη γερμανία πέρυσι, όπου ήταν ένα ξεδιάντροπο ψέμα που αποκαλύφθηκε μεν, αλλά αφού πρώτα είχε «πιάσει».

Να ο απλός και ύπουλος μηχανισμός όπου αυτή η «σπανιότητα των πόρων» κατασκευάζεται, ακόμα κι αν πρόκειται για κρεβάτια εντατικής, ακόμα κι αν βρισκόμαστε στο ελλαδιστάν. Προκειμένου ένα σύστημα να μπορεί να κάνει «διαλογή παροχής υπηρεσιών» θα πρέπει να έχει στοκ πόρων! Διότι στην πύλη του «αγαθού» (εν προκειμένω της πτέρυγας των ΜΕΘ) οι κρινόμενοι ΔΕΝ καταφθάνουν με την σωστή «αλγοριθμική» σειρά, δηλαδή πρώτα εκείνοι με το υψηλό health credit και τελευταίοι εκείνοι με το χαμηλό, ώστε «να μείνουν έξω»! Μπορεί να γίνει ανάποδα ή με ανακατεμένο τρόπο. Τότε οι του χαμηλού health credit θα εξοριστούν όχι επειδή «δεν υπάρχουν πια κρεβάτια»∙ θα εξοριστούν επειδή κρεβάτια υπάρχουν, αλλά δεν είναι για εσάς! Για να το πούμε διαφορετικά: η «σπανιότητα των πόρων» δεν αφορά τους πάντες, αφορά μόνο εκείνους που (προκαταβολικά) έχουν «χαμηλή βαθμολογία υγείας».

Και όχι μόνο «υγείας»! Αλλά και «κοινωνικής ευθύνης», «κοινωνικής συμπεριφοράς», και οτιδήποτε άλλο κρίνει η όποια εξουσία. Για να μην μιλήσουμε για το χρήμα, που ήταν, είναι και θα μείνει το «γενικό ισοδύναμο» όλων των αναγνωρισμένων ανταλλακτικών αξιών, είτε (το χρήμα) έχει την τωρινή του μορφή είτε γίνει digital…

Ένα απ’ τα λάθη του αριστερού ελατήριου είναι ότι αντιλαμβάνεται αυτήν την πολιτική / ιδελογική διαχείριση των κοινωνικών συμπεριφορών σαν ποσοτικό ζήτημα. Και η μόνη «πολιτικοποίηση» που μπορεί να φανταστεί είναι η αντι-κυβερνητική. Το γερμανικό κράτος είχε (και έχει) τον σωστό αριθμό κρεβατιών εντατικής, κι όμως αυτό δεν το εμπόδισε να χρησιμοποιήσει τον ίδιον «κίνδυνο κατάρρευσης του συστήματος», για να επιβάλλει την ίδια κατηγοριοποίηση της «σωστής κοινωνικής ευθύνης», της «σωστής κοινωνικής συμπεριφοράς», τον δικό του μονόλογο για τις σωστές υποκειμενικότητες. Πιάστηκε στα πράσα τελικά, αλλά απλά φρόντισε ν’ αλλάξει θέμα. Αν ήταν ειλικρινές θα έλεγε: δεν υπάρχει κανένα αγαθό που ακόμα κι αν είναι σε άπειρη ποσότητα θα φτάνει για όλους! Πάντα (θα λέμε ότι) υπάρχει έλλειψη, γιατί μόνο μέσα απ’ αυτήν μπορούμε να αναδιοργανώσουμε την επιτήρηση, τον έλεγχο, την πειθαρχία σας…

Αυτό που σαν εργατική τάξη είχαμε (κάποτε) να αντιπαρατάξουμε δεν ήταν η μυθική αφθονία! Ποτέ δεν ήταν αυτή η μυθική αφθονία ο όρος της ισότητας, του «ο καθένας σύμφωνα με τις ικανότητές του, στον καθένα σύμφωνα με τις ανάγκες του»! Εκείνο που είχαμε να αντιπαρατάξουμε ήταν η συλλογική ιδιοκτησία και η συλλογική διαχείριση ακόμα και περιορισμένων πόρων. Αυτό που είχαμε να αντιπαρατάξουμε (κάποτε) ήταν ο κομμουνισμός – όχι το θαύμα με τα 3 ψωμιά και τα 5 ψάρια.

Εν τω μεταξύ ο κοινωνικός ευγονισμός / ιατρικός δαρβινισμός έχει, στην εφαρμογή του, κι άλλο όνομα. Λέγεται management by stress. «Έλεγχος μέσω πίεσης». Ξέρετε τίποτα γι’ αυτόν;

(φωτογραφία κάτω: Και γιατί, δηλαδή, στο γερμανικό κράτος / κεφάλαιο, να μην υπάρχει ζητούμενο αναδιάρθρωσης και ελέγχου του κοινωνικού εργοστάσιου; Να, για παράδειγμα, το με την δική του βρώμικη ιστορία SPD (η γερμανική σοσιαλδημοκρατία…) που ευχαριστεί τους χορηγούς του μετά την πρόσφατη εκλογική νίκη του. Διακρίνονται δια γυμνού οφθαλμού μερικοί απ’ αυτούς: η pfizer, η microsoft… “ηγετικές δυνάμεις” του συμπλέγματος. Καταλάβατε ή ακόμα;

Ευχαριστούμε τον Δ. για τον εντοπισμό…)

Killing fields

Δευτέρα 13 Δεκέμβρη>> Κατ’ αρχήν το χειρότερο ανάμεσα στα δεινά: κανείς δεν έχει σωθεί! Οι μεσοπρόθεσμες και μακροπρόθεσμες συνέπειες αυτής της μαζικής αλλοτρίωσης του ανθρώπινου ανοσοποιητικού συστήματος προδιαγράφονται καταστροφικές ήδη, αφού οι κοντοπρόθεσμες έχουν ξεπεράσει και την πιο απαισιόδοξη πρόγνωση! Τριακόσες χιλιάδες άτομα (300.000) με καρδιολογικά προβλήματα (από σοβαρά έως πολύ σοβαρά έως θανάτους) μόνο στην επικράτεια της αυτού μεγαλειότητας δεν μπορεί να ειπωθούν καν και καν «άγγελμα επερχόμενης ανθρώπινης καταστροφής απ’ το μεγαλύτερο απάνθρωπο πείραμα στην ιστορία του είδους»!!! Δεν είναι «προσεχώς»! Είναι ήδη εδώ, και οι 2 δόσεις ήταν αρκετές… Η χρόνια μυοκαρδίτιδα, κατευθείαν αποτέλεσμα των πλατφορμών γενετικής μηχανικής, βασανίζει και απειλεί ήδη τις ζωές πολλών χιλιάδων, ακόμα κι αν δεν έχουν διαγνωστεί∙ και, δυστυχώς θα κουβαλάνε τον κίνδυνο απότομης συγκοπής για «ψύλλου πήδημα» σ’ όλη τους την ζωή…

Φυσικά κανείς δεν τολμάει να πει πως αυτά είναι τμήμα των «παρενεργειών» των πλατφορμιασμών! Αντίθετα (η λούμπεν εφευρετικότητα ποτέ δεν λείπει απ’ τους serial killers) έχει ανακαλυφθεί μια καινούργια «αρρώστια». Ονομάζεται «μετα-πανδημική διαταραχή άγχους» (post-pandemic stress disorder / PPSD)! Ακολουθώντας την σκληροπυρηνική γραμμή μιας ιατρικής που έχει υπαχθεί πλέον σε τέτοιο βαθμό στο αναδιαρθρούμενο κεφάλαιο ώστε η λέξη «ξεφτίλα» είναι λίγη για να την χαρακτηρίσει, χιλιάδες «ειδικοί» αποφαίνονται καθημερινά ότι δεν υπάρχει καμμία παρενέργεια απ’ τις πλατφόρμες, και πως όλα είναι «παιχνίδια του μυαλού», ψευδαισθήσεις, «ψυχολογικά προβλήματα» των αιχμαλώτων… Εντελώς συμπτωματικά αυτές οι χιλιάδες “post-pandemic stress disorders” με σοβαρά καρδιολογικά (και νευρολογικά) προβλήματα εμφανίστηκαν το 2021. Μαζί με τις πλατφόρμες. (Εντελώς συμπτωματικά…) Το τι θα εμφανιστεί μετά την 3η δόση; Την 4η; Ποιός το ξέρει;

Τι πάει να πει «πολύ περισσότεροι σώθηκαν»; Είδαμε ήδη πως αυτός είναι ο τρόπος που βολεύει ομολογημένα τις φαρμακομαφίες: εκτίμηση («αποτελεσματικότητας και ασφάλειας») με ποσοστά. Πρόκειται για παραλλαγή ενός τυπικού επιχειρηματικού λογιστικού φύλλου: «τζίρος μείον έξοδα ίσον κέρδη∙ ίσον τάδε ποσοστό ανάπτυξης της εταιρείας μας∙ ίσον αύξηση της τιμής των μετοχών μας».

Τι συνεπάγεται όμως αυτό υποκειμενικά για τις κοινωνίες και τα άτομα που έχουν υιοθετήσει το επιχειρηματικό λογιστικό μοντέλο «κέρδη / ζημιές» για την καθημερινότητά τους εδώ και χρόνια; Έχουμε ξαναγράψει για το ανόσιο του πράγματος, του να μετριέται δηλαδή η καπιταλιστική (βιομηχανική) φονικότητα με κριτήριο και μέτρο φυσικά φαινόμενα. Ο τσαχπίνης μπορεί να είναι, τελικά, κατασκευασμένος, βιολογικό όπλο – αλλά μέχρις ότου οριστικοποιηθεί αυτό τον θεωρούμε φυσικό φαινόμενο. Αντίθετα οι πλατφόρμες γενετικής μηχανικής είναι ανθρώπινη, καπιταλιστική, εμπρόθετη, φονική κατασκευή! Δεν υπάρχει κανένα ατύχημα-λόγω-άγνοιας: όλα τα πειράματα που έχουν γίνει εδώ και χρόνια, σε ζώα, με τέτοιες πλατφόρμες, έχουν καταλήξει στον θάνατο των πειραματόζωων.

Τι σημαίνει λοιπόν αυτό το «επιχείρημα» στα χείλη των αιχμαλώτων; Αποφάσισαν ότι ζουν σαν ποσοστό επί τοις εκατό; Αποφάσισαν ότι είναι ο.κ. να τους δολοφονούν ή να τους σακατεύουν οι βιομήχανοι της υγείας αρκεί, σαν ποσοστό επί τοις εκατό, το έγκλημα να είναι…. Να είναι τι; Αποφάσισαν ότι η ζωή, η δική τους και των άλλων, είναι απλά ένα στατιστικό φαινόμενο, που μπορεί να κάτσει «κορώνα» μπορεί να κάτσει και «γράμματα», αλλά «τι να κάνουμε»; Αποφάσισαν ότι το περίστροφο της ρώσικης ρουλέτας στον κρόταφό τους είναι εκείνο που θα ονομάζουν ζωή από ‘δω και στο εξής; Αποφάσισαν ότι η αξία της ύπαρξής (τους) είναι όση χωράει στα λογιστήρια;

Έτσι δείχνουν τα πράγματα! Ο νεοφιλελεύθερος ναρκισσισμός που υιοθετήθηκε μαζικά πριν τον τσαχπίνη, αυτή η «οντολογική» κατασκευή των Εγώ-Κεφάλαια-Μπροστά-Στον-Καθρέφτη, οι ρηχοί, επιδερμικοί Εαυτοί, φτάνουν πια στο σημείο της έκρηξης – πριν αναδιαρθρωθούν εντελώς, με το καλό ή με το κακό! Αφού πρώτα χόρεψαν στους σκοπούς της πρωτόγονα κατασταλτικής εκδήλωσης του κράτους («καραντίνες, αποξένωση, φόβος, πρόστιμα και ξερό ψωμί!»…) τώρα κρύβουν την αγωνία της δικής τους επιβίωσης μέσα στην επικράτεια της γενετικής με την φρούδα ελπίδα ότι στατιστικά θα την γλυτώσουν.

Ναι. Τα αφεντικά υποδεικνύουν και οι δουλοπρεπείς αποδέχονται ότι η απόλυτα κεφαλαιοποιημένη ζωή «μετριέται» και υπάρχει μόνο επί τοις εκατό, μόνο ποσοστιαία…

Βάζουν πρόστιμο στα άλογα… όταν γεράσουν κι απ’ όταν γεννηθούν… (το κόστος)

Τρίτη 7 Δεκέμβρη>> Μερικοί αναρωτιούνται: μα γιατί δεν δοκιμάζετε ω κυβερνήτες να δωροδοκήσετε τους άνω των 60 όπως προσπαθήσατε να δωροδοκήσετε τους μεταξύ 18 και 25, με τα 2 ευρώ το κιλό; Γιατί ω κυβερνήτες τους αδειάζετε τις τσέπες αντί να τους υποσχεθείτε 100 ευρώ παραπάνω κάθε μήνα για 6 ή 12 μήνες αν δώσουν μπράτσο;

Ο πιο προφανής λόγος είναι απλός: «επειδή αυτό θα ήταν έξοδο, και δεν θέλουμε να κάνουμε έξοδα!». Ο πιο πίσω λόγος είναι ίσως κατανοητός επίσης: «επειδή την τιμωρία / πρόστιμο θα την γενικεύσουμε». Ο πιο βαθύς λόγος όμως βρίσκετε στα λεγόμενα του δημαγωγού που μνημονεύσαμε πιο πριν:

… Γνωρίζαμε όλοι ότι η ατομική ανευθυνότητα έχει πάντα κοινωνικό κόστος. Επιτέλους, για πρώτη φορά, αναγνωρίζεται ότι πρέπει να έχει και ατομικό κόστος, αυτά τα 100 ευρώ τον μήνα…

Η μπόχα της «ευγονικής οικονομίας» α λα ελληνικά!! Το κράτος, η σ.δ.ι.τ. κεντρική εξουσία, ορίζει ποιο είναι το «γενικό κοινωνικό συμφέρον», και δεν σηκώνει αντιρρήσεις. Ο καθένας αναμετριέται μετά απ’ αυτόν τον προσδιορισμό, έχοντας το ατομικό «μερίδιό» του. Αν υπολείπεται είναι ατομικά ανεύθυνος και προκαλεί (έτσι διατάζει ο κεντρικός βιδοσφίκτης) «κοινωνικό κόστος». Συνεπώς πρέπει να πληρώσει. Να πληρώσει για να τον τσούξει, να πληρώσει για να μάθει, να πληρώσει σαν «επανόρθωση» της «βλάβης» που προκάλεσε το (ορισμένο απ’ τον κεντρικό βιδοσφίκτη) κοινωνικό σύνολο. Να πληρώσει, εν τέλει, επειδή αυτό είναι διοικητικά εύκολο… Η σ.δ.ι.τ. κρατικο/καπιταλιστική γραφειοκρατία δεν γουστάρει πια να ασχολείται με δικαιώματα, παλαιού τύπου ιδιαιτερότητες και αντιρρήσεις: πατάει το κουμπί (τον αλγόριθμο) και τέλος.

Έχει άραγε αυτή η κοινωνική / ατομική ανευθυνότητα μοναδική σημαία της τον τσαχπίνη και τις πλατφόρμες; Ελάτε τώρα! Ας σοβαρευτούμε!! Δεν πανηγυρίζουν οι πολιτικές βιτρίνες και οι κάθε είδους λακέδες τους επειδή θα μαζέψουν λίγα εκατομμύρια τώρα. Μόνο οι υπάκουοι στρατιώτες του πολέμου κατά του αόρατου εχθρού μπορεί να είναι τόσο ηλίθιοι ώστε να τρώνε αυτή την «εξήγηση». Υπάρχει ένας απεριόριστος ορίζοντας όπου οφείλει ο καθένας να δείχνει ότι δεν-επιβαρύνει-το-κοινωνικό-σύνολο, όπου θα πρέπει να αποδεικνύει την «κοινωνική υπευθυνότητά» του / της, διαφορετικά θα πρέπει να πληρώσει και να στερηθεί. Η «υγεία» είναι ήδη μεγάλο κομμάτι του (οι καπνιστές; οι παχύσαρκοι; οι αγύμναστοι; οι απρόσεκτοι; οι χωρίς διαιτολόγο; οι φίλοι του οινοπνεύματος; οι φίλοι του πνεύματος; οι τοξικοί; οι κρεατοφάγοι;) Κι αυτός ο ορίζοντας μόλις τώρα ανοίγει.

Καλώς ήρθατε στη δυτική παραλλαγή του social credit system!

Μια εποχή στην (ανθρώπινη) ζούγκλα

Δευτέρα 29 Νοέμβρη>> Την πρώτη μέρα δεν έγινε ρινόκερος. Την δεύτερη μέρα δεν έγινε ρινόκερος. Την τρίτη μέρα δεν έγινε ρινόκερος. Ούτε την τέταρτη ούτε την πέμπτη. Την πρώτη βδομάδα δεν είχε γίνει ρινόκερος. Οι ελπίδες ότι θα γινόταν από Δευτέρα αποδείχθηκαν φρούδες. Ούτε την Τρίτη ούτε την Τετάρτη είχε γίνει ρινόκερος. Στο τέλος της δεύτερης βδομάδας δεν ήταν ρινόκερος. Και στο τέλος της τρίτης και της τέταρτης. Μετά από έναν ολόκληρο μήνα δεν είχε γίνει ρινόκερος. «Όπου νάναι θα γίνει, δεν μπορεί, δεν θα αντέξει το pressing» είπαν στο γραφείο της Unicorn… αλλά πέρασε η πρώτη βδομάδα του δεύτερου μήνα και τίποτα. Πέρασε η δεύτερη, η τρίτη, η τέταρτη, πέρασαν δυο ολόκληροι μήνες, κι αυτός δεν είχε γίνει ρινόκερος. Και τρεις μήνες πέρασαν, και τέσσερεις, και τίποτα. Τα ίδια.

Οι ρινόκεροι του γραφείου και όλη η ιεραρχία της Unicorn θύμωσαν. «Δεν το κρύβει τουλάχιστον;» είπαν προσβεβλημένοι. Ακόμα και οι ρινόκεροι / μονόκεροι ενδιαφέρονται για τα προσχήματα. Αλλά τίποτα. Μετά από πέντε μήνες εξακολουθούσε να μην γίνεται ρινόκερος, λες και όλες οι τεχνικές ρινοκερίασης έπεφταν σε τοίχο. «Μα τι στο διάολο;» αναρωτήθηκε ο κεντρικός βιδοσφίκτης turbo2021. «Χριστιανός είναι ή αναρχοκομμουνιστής;» Αδιάφορο. «Κοίτα να δεις» του είπαν με τα πολλά. «Αν δεν βγάλεις κέρατο ως στο τέλος του επόμενου μήνα, μάζεψέ τα και δίνε του».

Έτσι έγινε. Τα μάζεψε. Ένα μέρος του κοινού (των ρινόκερων) λύσσαξε που η παράσταση (των ρινόκερων) δεν θα γινόταν και που, ω αγαθή φιλεργατική καούρα!, θα έμεναν άνεργα τόσα μονά κέρατα. Αλλά είναι μάθημα παλιό: μόλις το ανθρώπινο είδος ανακαλύψει την «χαρά της ζούγκλας» το ποιος είναι τι και το τι επιτρέπεται να είναι ποιος είναι ζήτημα συσχετισμών δύναμης.

Στο κάτω κάτω ο Ιονέσκο αλλού γίνεται αντιληπτός σαν θέαμα («ξέρεις χρυσή μου, χτες πήγαμε στο θέατρο και είδαμε μια ωραία παράσταση… της ουνέσκο…») κι αλλού σαν επιχειρηματική ευκαιρία. «Το μέλλον είναι στ’ αυγά» έγραψε ένα θεατρικό ο Ευγένιος, δηλαδή στα ωάρια είναι το μέλλον – λέμε. Δεν θα βρεις τώρα πια («χρυσέ μου»…) βιοτεχνολόγο που να διαφωνεί.

Και ζήσαμε εμείς καλά και οι ρινόκεροι χειρότερα…

(φωτογραφία: Οι ρινόκεροι έχουν ένα μοναδικό κέρατο στο μπροστινό μέρος του κεφαλιού τους, λίγο πάνω απ’ τα ρουθούνια. Στην ασιατική (ινδική και κινέζικη) μυθολογία υπάρχει όμως και κάτι ίσως συγγενικό, ο μονόκερος. Συνήθως πρόκειται για άλογο, με ένα σουβλερό ευθύ κέρατο στο κούτελο.

“Μονόκερους” (unicorn) ονομάζει η σύγχρονη χρηματοπιστωτική μηχανική τις startups που στηρίζονται σε ιδιωτική χρηματοδότηση αλλά, χάρη στον τζόγο των χρηματιστηρίων, έχουν “αξία” πάνω από 1 δισεκατομύριο δολάρια. Είναι, δηλαδή, “πολλά υποσχόμενες”. Θα πρέπει να είναι σύμπτωση που την εποχή των ρινόκερων οι σημαίες της “νέας εποχής” έχουν κι αυτές κέρατο…)

Υπάρχει κανείς να την υποδεχθεί;

Δευτέρα 29 Νοέμβρη>> Όταν οι ειδικοί του συμπλέγματος μαστόρεψαν, κατασκεύασαν τον όρο «πανδημία των ανεμβολίαστων» θεωρώντας εκείνους κι εκείνες που στέκονται απέναντι σ’ αυτήν την καταιγίδα καθεστωτικών τερατολογιών, ψεμάτων, εκβιασμών και «τιμωριών» σαν … την αιτία που οι διαφοροποιημένες εκδοχές του τσαχπίνη προσπερνούν την τεχνολογική δήθεν «ανοσία» (των πλατφορμιασμένων…), η άμεση πρόσληψη ήταν (και για πολλούς παραμένει) ο καταναγκαστικός, βίαιος διαχωρισμός μέσα στις πρωτοκοσμικές κοινωνίες. Χρησιμοποιείται ο όρος «απαρτχάιντ» για αυτόν τον διαχωρισμό – ένας όρος που χρησιμοποιήσαμε κι εμείς σε μια αρχική φάση. Αλλά είναι λάθος (κάνουμε την ειλικρινή αυτοκριτική μας γι’ αυτό!), και είναι ένα λάθος που έχει συνέπειες.

Κατ’ αρχήν το απαρτχάιντ είναι ένα «κάθετος» ρατσιστικός διαχωρισμός, που κατασκευάζει ένα μόνιμο, επ’ αόριστον, γενιά μετά την γενιά, είδος «κατώτερων ανθρώπων». Ούτε η μαύρη πλειοψηφία στη νότια αφρική μπορούσε να γίνει «λευκή» με οποιονδήποτε τρόπο, ούτε οι παλαιστίνιοι άραβες μπορούν να εξισωθούν με τους ισραηλινούς εβραίους υπηκόους του απαρτχάιντ καθεστώτος του Τελ Αβίβ όσο αυτό υπάρχει. Αντίθετα τα αφεντικά και οι λακέδες της υγιεινιστικής τρομοεκστρατείας καταδιώκουν όσους / όσες κρατάνε ακόμα ζωντανό και λειτουργικό το φυσικό, ανοσοποιητικό σύστημά τους (επαρκέστατο στη συντριπτική πλειονότητα των πληθυσμών) προτείνοντας τους μια «εύκολη κοινωνική αποκατάσταση», «ελευθερίες» και «δικαιώματα», αρκεί να δώσουν μπράτσο ξανά και ξανά: έλα μωρέ, τι είναι; Η «αλλαγή» χαρακώματος, το να περάσεις στην άλλη πλευρά (με τις χλωμές ευαισθησίες σου ή όχι) είναι τόσο απλό όσο μια ένεση. Τέτοιου τύπου «ευκολίες» δεν είναι καθόλου χαρακτηριστικό του απαρτχάιντ!!!

Απαρτχάιντ υπάρχει σ’ αυτήν την ιστορική περίοδο: στην κατεχόμενη Παλαιστίνη. Η κακή χρήση ή η κατάχρηση του όρου ενέχει τον πολύ σοβαρό κίνδυνο να σχετικοποιηθεί το πραγματικό, υπαρκτό απαρτχάιντ∙ ή να θεωρηθούν οι παλαιστίνιοι αιχμάλωτοι «υπεύθυνοι» γι’ αυτό…

Υπάρχει όμως και κάτι άλλο, εντελώς διαφορετικό, άμεσα σχετικό με την επιβολή της γενετικής μηχανικής, που εξηγεί περί τίνος πρόκειται∙ ακόμα κι αν δεν έχουμε βρει ακόμα μια σύντομη, περιεκτική ορολογία μιας ή δυο λέξεων που να το εκθέτει σ’ όλη την βαρβαρότητά του.

Ας πάμε λίγο πίσω. Όταν οι φαρμακομαφίες πήραν πριν ένα χρόνο την «έγκριση επείγουσας ανάγκης» και ο μαζικός πλατφορμιασμός άρχισε να ξεδιπλώνεται, έσπευσαν να πλατφορμιάσουν τις κάμποσες χιλιάδες που είχαν συμμετάσχει στις φάσεις 1 και 2 των δοκιμών ως placebo group. Placebo group ονομάζονται εκείνοι κι εκείνες που συμμετέχουν στις πειραματικές, δοκιμαστικές έρευνες φαρμάκων και εμβολίων αλλά τους γίνονται ενέσεις με … νεράκι ή τους δίνονται χάπια ουδέτερα, χωρίς να το ξέρουν. Τα placebo group είναι το πραγματικό μέτρο της «αποτελεσματικότητας» και της «ασφάλειας» οποιουδήποτε φαρμάκου. Μόνο οι σχεδιαστές των δοκιμών ξέρουν ποιοι είναι placebo group και ποιοι παίρνουν το υπό δοκιμή υλικό, και αυτοί κάνουν την σύγκριση μεταξύ των αποτελεσμάτων στους δεύτερους και την «καθαρή» κατάσταση των πρώτων.

Η δικαιολογία που χρησιμοποίησαν οι φαρμακομαφιόζοι για να «κάψουν» αυτό το πραγματικό μέτρο (αρκετές χιλιάδες που είχαν πάρει μέρος στις αρχικές φάσεις των πειραμάτων) ήταν…. «φιλανθρωπική»!!! Είναι κρίμα είπαν να μείνουν αυτοί ανεμβολίαστοι και άρα «εκτεθειμένοι στον ιό» όταν όλος ο κόσμος εμβολιάζεται για να προστατευτεί…. Προστυχιές!!! Εκείνο που ήθελαν ήταν να εξαφανίσουν τις αποδείξεις (το μέτρο σύγκρισης) του τι ακριβώς κάνουν (και του τι δεν κάνουν) οι πλατφόρμες γενετικής επέμβασης στα ανθρώπινα κύτταρα.

 Όμως…. Οι πολλοί περισσότερες εκατοντάδες χιλιάδες όσων έχουν αποφασίσει ότι το ανοσοποιητικό τους φτάνει και περισσεύει απέναντι στον τσαχπίνη, μετά από τόσους μήνες, έχουν γίνει de facto τα μαζικά placebo groups ανά κράτος!!! Είναι εξαιτίας της ύπαρξης αυτών των εκατομμυρίων «ανεμβολίαστων» που υπάρχει μέτρο τόσο της «αποτελεσματικότητας» όσο και της «ασφάλειας» των πλατφορμών! Είναι εξαιτίας της ύπαρξής τους που έχει αρχίσει να γίνεται σαφές (ακόμα κι όταν τα στοιχεία που προορίζονται για μαζική κατανάλωση χειραγωγούνται άγρια) ότι οι πλατφορμιασμένοι ενδέχεται να «κολλάνε» και να «αρρωσταίνουν» ακόμα περισσότερο απ’ τους όχι!… Είναι εξαιτίας της ύπαρξής τους που οι διαφημιστές των πλατφορμών έχουν καταφύγει στο διεστραμμένο, παρανοϊκό επιχείρημα ότι «τα εμβόλια λιγοστεύουν την πιθανότητα να καταλήξεις σε μεθ», ως εάν θα ήταν ποτέ δυνατόν να «κολλάει» και να «αρρωσταίνει» ο οποιοσδήποτε με δύο τρόπους ταυτόχρονα, σαν «εμβολιασμένος» και σαν «ανεμβολίαστος», έτσι ώστε να υπάρχει σύγκριση για το τι θα (του / της) συνέβαινε στην μία και στην άλλη περίπτωση!!!

Έχοντας βρεθεί σε αδιέξοδο επειδή απ’ την μια μεριά οι καταστροφικές (συχνά φονικές) συνέπειες της γενετικής μηχανικής ακόμα και μετά από μήνες κρύβονται όλο και πιο δύσκολα, και αφετέρου επειδή δεν προσφέρει καμμία «προστασία» το χακάρισμα του φυσικού ανοσοποιητικού, οι φαρμακομαφίες και οι λακέδες τους προσπαθούν να εξαφανίσουν (ή να κάνουν αμελητέα) αυτά τα γιγάντια «placebo groups». Που δεν είναι βέβαια «placebo» με την έννοια του όρου στα πειράματα (αφού δεν έχουν κάνει ενέσεις με νερό), λειτουργούν όμως αντικειμενικά σαν ένας ακέραιος, αυστηρός «δείκτης» της πραγματικής κατάστασης. Και επειδή έχει γίνει στρατηγική τους ανάγκη αυτή η εξαφάνιση τρομοκρατούν, εκβιάζουν, απειλούν ακόμα πιο έντονα.

Όποιος καταφέρει να ξεφύγει απ’ την ομίχλη και τους περιστρεφόμενους καθρέφτες και καταλάβει ότι (μαζί με την γενικευμένη πειθάρχηση / επιτήρηση της «αλγοριθμικής φυλακής») στόχος της τρέχουσας τρομοεκστρατείας απ’ την μεριά των φαρμακομαφιών είναι

Α) Η οριστική απαλλοτρίωση / χειραγώγηση του ανθρώπινου φυσικού ανοσοποιητικού συστήματος που είναι ο αυθεντικός φύλακας της ζωής, με όλες τις αδυναμίες του αλλά, κυρίως, τις φοβερές «συμβιωτικές» δυνατότητές του, έτσι ώστε

Β) Να κατασκευαστεί σαν «μετα-ανθρωπισμός» ένα υβρίδιο (ανθρώπινης) «λειτουργικότητας / ελεγχόμενης νοσηρότητας», μια κατάσταση δηλαδή που ο καθένας θα είναι και άρρωστος αλλά και παραγωγικός / καταναλωτικός (το μοντέλο είναι τα αυτο-άνοσα!), και μάλιστα με μηχανικές «επαυξημένες δυνατότητες» (αλλά και ζωϊκά αυξημένες α-δυναμίες…), οπότε

Γ) Η βιομηχανία-της-υγείας θα γίνει καθολική-οργανική στην καθημερινή ζωή των αιχμάλωτων υπηκόων, με τεράστια κέρδη και, πια, θα γίνει εφικτή η «υγιεινιστική» διαστρωμάτωση της εργατικής τάξης σε «τύπους Α», «τύπους Β», «τύπους Γ» κλπ (άλλους επιδεκτικούς γενετικής βελτίωσης / «αναβάθμισης» και άλλους όχι…)

Δ) Εν τω μεταξύ (κι αυτό θα προκαλέσει πονοκέφαλους στην παραδοσιακή προσέγγιση της εργασίας απ’ όλους μας, όπου το εργαζόμενο υποκείμενο θεωρούνταν ά-τομο) τα ανθρώπινα κύτταρα θα μπορούν να γίνουν (προορίζονται να γίνουν) εργοστάσια παραγωγής βιολογικών «πρώτων υλών», π.χ. συγκεκριμένων πρωτεϊνών. Σχετικά μ’ αυτόν τον σχεδιασμό (ξεκινάει αλλά δεν περιορίζεται στις DARPA του καπιταλιστικού κόσμου…) έχουμε καταθέσει ήδη εδώ, αυτούς τους 22 μήνες, στοιχεία και ντοκουμέντα. Θα επανέλθουμε εν καιρώ…

Όποιος καταλάβει λοιπόν ότι στο κέντρο της στρατηγικής των φαρμακομαφιών και του συμπλέγματος ΔΕΝ είναι ένας κάθετος, μόνιμος διαχωρισμός των κοινωνιών σε «ανώτερους» και σε «κατώτερους» αλλά (προσεχώς) μια ρευστή, δυναμική, deep cell διαδικασία υγιεινιστικών διαστρωματώσεων, γενετικών «διορθώσεων» ή αποκλεισμών, ταξινομήσεων, απαγορεύσεων και ανταμοιβών μέσω της εξαφάνισης ενός φυσικού είδους, μιας «φυσικής παναθρώπινης / εξισωτικής ιδιότητας» των σωμάτων, τότε θα βρει την λειτουργική σχέση της τρέχουσας τρομοεκστρατείας:

α) με τις εκστρατείες των βιομηχανιών γενετικά μεταλλαγμένων ειδών (GMO) και την απαγόρευση / ποινικοποίηση των φυσικών ποικιλιών (π.χ. στην ινδία), ή/και

β) με τις πρακτικές της εταιρειών ιδιωτικοποίησης του νερού στη λατινική αμερική (απαγόρευση / ποινικοποίηση παραδοσιακών πρακτικών όπως του ανοίγματος πηγαδιών και της συγκέντρωσης βρόχινου νερού…)

Οπωσδήποτε πρόκειται για βίαιη «αναβάθμιση» αυτών των ήδη γνωστών πρακτικών, που ωστόσο ήταν και είναι από μόνες του σκληρά απάνθρωπες. Απ’ την άλλη μεριά βέβαια, απωθώντας την πραγματικότητα με το θέωρημα «δεν είναι τα εμβόλια το θέμα», τα μυαλά μένουν παγιδευμένα σε βολικές (;) αλλά και αποπροσανατολιστικές στερεοτυπικές αγκυλώσεις.

Έρχεται με delivery μετά από ηλεκτρονική παραγγελία;

Δευτέρα 29 Νοέμβρη>> Καταλαβαίνουμε το δυσάρεστο: οι βραχυκυκλωμένοι δεν μπορούν (επειδή δεν θέλουν) να καταλάβουν ότι τα παραπάνω δεν είναι αυθαίρετες προβλέψεις… Συμβαίνουν ήδη. Θα θυμίσουμε κάτι απλό, που όλοι το βλέπουν αλλά δεν το καταλαβαίνουν, μπας και βοηθήσουμε (μάταιο ίσως, αλλά ξέρετε: η ασταμάτητη μηχανή είναι πεισματάρα).

«Ανοσία». Τι είναι η ανοσία; Σύμφωνα με τον καινούργιο ορισμό που προσπαθούν τ’ αφεντικά να καθιερώσουν έχοντας κερδίσει ήδη αρκετό έδαφος, η ανοσία (των πλατφορμών γενετικής μηχανικής) είναι το να κολλάς, το να αρρωσταίνεις, το να αρρωσταίνεις με σοβαρά συμπτώματα, αλλά το πιθανότερο να μην περνάς την πόρτα των εντατικών… Αυτό είναι newspeak!!

Κάντε τώρα την προσπάθεια να θυμηθείτε, όσες και όσοι το αντέχετε. Τι ήταν η ανοσία; Ήταν μια κατάσταση του ανθρώπινου σώματος «κτισμένη» γύρω απ’ το ανοσοποιητικό του. Η ανοσία ήταν είτε φυσική, είτε ενισχυμένη με τεχνικά μέσα (εμβόλια), όμως πάντα γύρω από και για λογαριασμό του φυσικού ανοσοποιητικού συστήματος. Προσπαθείστε να θυμηθείτε: εμβόλια κατά της πολυομελίτιδας, της διφθερίτιδας ή το τετάνου. Τι σήμαιναν αυτά; Ότι θα κολλήσεις, θα αρρωστήσεις, θα αρρωστήσεις σοβαρά αλλά, βρε αδερφέ, στατιστικά μιλώντας δεν θα πεθάνεις; Όχι βέβαια!!! Όχι δα!!! Κανείς δεν θα έκανε τέτοια εμβόλια, και κανείς δεν ζούσε περιμένοντας το “κορώνα – γράμματα” τέλος του! Εμβόλιο κατά της πολυομελίτιδας, εμβόλιο κατά της διφθερίτιδας, εμβόλιο κατά του τετάνου (κι ακόμα: εμβόλιο κατά του κίτρινου πυρετού) σήμαινε ότι ΔΕΝ θα κολλήσεις / αρρωστήσεις!!! Σήμαινε ότι ενισχύεται / εκπαιδεύεται το φυσικό ανοσοποιητικό για να είναι ετοιμοπόλεμο και αποτελεσματικό in case of…

Τι σημαίνει λοιπόν ο νέος ορισμός της «ανοσίας» που επιβάλει η γενετική μηχανική και έχει υιοθετηθεί ήδη απ’ τον π(αγκόσμιο) ο(ργανισμό) ν(οσηρότητας); Σημαίνει ότι ο φυσικό ανοσοποιητικό είναι ανίκανο, ανάπηρο, σακατεμένο. Και ότι είσαι καταναγκασμένος να υιοθετήσεις πρακτικά τη «νέα τεχνολογία», που σημαίνει ότι «δεν θα την γλυτώσεις φιλαράκο» ΑΛΛΑ τουλάχιστον «μάλλον θα ζήσεις»!!… Σε απλά ελληνικά: “κοίτα φιλαράκο, δεν υπάρχει θέμα να μην αρρωστήσεις, δεν είναι αυτό που μας ενδιαφέρει… Αυτό που σου πουλάμε και είσαι υποχρεωμένος να αγοράσεις είναι το ‘φτηνά την γλύτωσα’. Κατάλαβες; ‘Φτηνά’!!! Η ζωή σου είναι φτηνή, το πιάνεις;” Αυτό σαν αυτόνομοι εργάτες το ονομάζουμε (καθόλου αυθαίρετα) μη θανατηφόρα οργανωμένη νοσηρότητα (εκτός, φυσικά, απ’ τις φονικές / σακατευτικές παρενέργειες, για τις οποίες οι pfizerοι λένε ήδη, σαν παπαγάλοι, no problem…).

Αυτό το δίπολο που απλόχερα προσφέρει η γενετική και οι βιοτεχνολογίες, το δίπολο «και διαρκώς άρρωστος ή πιθανά άρρωστος και ζωντανός/λειτουργικός», δεν είναι άγνωστο, και φυσικά δεν είναι δική μας εφεύρεση! Πρέπει όμως όποιος ενδιαφέρεται για την πραγματικότητα να κάνει τον κόπο να ψάξει την σύγχρονη ορολογία των βιολογικών όπλων… Για να εντοπίσει εκεί (μα δεν είναι ο καπιταλισμός ένας διαρκής ταξικός πόλεμος, σίγουρα απ’ την μεριά των αφεντικών; ε;) την διαφορά ανάμεσα στα lethal (φονικά) βιολογικά όπλα και στα incapacitating (αχρηστευτικά) βιολογικά όπλα. Αυτά τα δεύτερα αποτελούν ανοικτό πεδίο πολλών χρηματοδοτήσεων και ερευνών (gain-of-function…). Ας έρθουν λοιπόν όλα τα κοθώνια της βαριάς θεωρίας να μας πουν γιατί αυτό το incapacitating των βιολογικών / βιοτεχνολογικών μεθόδων δεν θα το χρησιμοποιούσαν τα αφεντικά στο πεδίο του ταξικού ανταγωνισμού, αιχμαλωτίζοντας τα κύτταρα ώστε να υπερφαλαγγίσουν τις συνειδήσεις; Ένα λόγο να μας πουν διάολε!!! (Δύσκολο ε;)

Τι είναι τα incapacitating βιολογικά όπλα στη στρατιωτική χρήση τους; Ιοί, μικρόβια, που (γενικά…) δεν σκοτώνουν, αλλά κάνουν τον (αντίπαλο) στρατό ανίκανο να πολεμήσει… επειδή τον αρρωσταίνουν… Οι στρατιωτικές και οι μη στρατιωτικές χρήσεις διάφορων όπλων / τεχνολογιών είναι συχνά “μεσοτοιχία”: για παράδειγμα τα χημικά αέρια του Α παγκόσμιου έγιναν δακρυγόνα και ασφυξιογόνα κατά διαδηλώσεων – ποιός το ξεχνάει; Η πολιτική εξέλιξη των incapacitating βιολογικών μέσων, η «ειρηνική» εξέλιξη τους, με όρους γενετικού, βιολογικού, βιοτεχνολογικού ελέγχου του κοινωνικού εργοστάσιου, άρα ταξικού πολέμου (απ’ την μεριά των αφεντικών) και, κατά συνέπεια, συντήρησης της παραγωγικής / καταναλωτικής δυνατότητας υπό τους όρους της συσσώρευσης 4.0 (συμπεριλαμβανόμενης της συσσώρευσης και της επεξεργασίας data), είναι – δεν το καταλάβατε ήδη; – η κατάσταση της «νέας ανοσίας» (ή μήπως meta-ανοσίας;) που είναι, απλά και μόνο, η ελεγχόμενη νοσηρότητα. Νοσηρότητα που (στατιστικά) δεν σκοτώνει – εκτός, βέβαια, απ’ τις παρενέργειες της γενετικής και των βιοτεχνολογιών, αλλά who cares? – και εξασφαλίζει την διαρκή κεντρική διαχείριση των «Εαυτών Κεφάλαια» με όρους επαρκούς υγείας / προσαρμοσμένης απόδοσης.

Αυτή η «αλλαγή παραδείγματος» συμβαίνει ήδη! Αίφνης είναι «νόμιμο» το «διαβατήριο υγείας»! Τι σκατά σημαίνει αυτό αν όχι ότι μια «ανώτερη αρχή» τακτοποιεί τους υποτελείς, οργανώνει τις ζωές τους στο σύνολό τους όχι μ’ ένα απαρτχάιντ on/off τρόπο αλλά με δυναμικά, εξελισσόμενα, τροποποιούμενα κριτήρια που μοστράρονται σαν «υγείας» για να είναι κάπως ανεκτά αλλά, στην πραγματικότητα, διαμορφώνονται με όρους και συμφέροντα βιομηχανίας και ελέγχου πάνω στη ζωή;

Χτες είχες πασαπόρτι ανοσίας, σήμερα δεν έχεις, και για να μην λέμε πολλά: «Θα έχεις ανοσία όταν και όποτε ΕΜΕΙΣ σου λέμε ότι έχεις, σύμφωνα με τους δικούς μας ορισμούς – κι όχι όποτε κρίνει το ανοσοποιητικό σου σύστημα, του οποίου την συνείδηση έχεις χάσει έτσι κι αλλιώς… Κατάλαβες; Πες ‘ναι!!’»

Η χρονική διάσταση, δηλαδή οι διάρκειες, η κινητικότητα, η ευελιξία και οι τροπισμοί, είναι στρατηγικής σημασίας για τον καπιταλισμό της 4ης βιομηχανικής επανάστασης, πολύ περισσότερο και πολύ πιο καθολικά απ’ ότι ως τώρα. Και ο διαρκής έλεγχος δεν είναι, δεν θα είναι, στατικός, μια κι έξω. Θα είναι δυναμικός, “ευέλικτος”, οππορτουνιστικός, ώστε να εξασφαλίζει την διαρκή ρευστοποίηση της ταξικής σύνθεσης, εμποδίζοντας με διαρκείς ελιγμούς την εργατική συνειδησιακή και οργανωτική ανασύνθεση.

Θέλετε κι άλλα; Υπάρχουν….

(φωτογραφία: Για όσους έχουν καδράρει το lower που πήραν στην εφηβεία τους, ο τίτλος του πονήματος είναι: Πανδημία: εξελιγκτική μηχανική της συνείδησης και της υγείας. Λέτε νάναι κανάς “ψέκα” αυτός ο Pavel Sidorov; Μπα…. Γενετιστής είναι, νεαρός αναπληρωτής καθηγητής σε κανά δυο πανεπιστήμια…)

Ο δικός μας εφιάλτης

Τρίτη 23 Νοέμβρη>> Η εκστρατεία που ονομάστηκε «πανδημία» ήταν και παραμένει πολιτικό έργο. Προσοχή: όχι σε «τελευταία ανάλυση» αλλά σε πρώτη και καλύτερη! Η διάλυση των όποιων στοιχείων των τυπικών αστικών συνταγμάτων κατοχύρωναν τις προσωπικές ελευθερίες και τα ατομικά δικαιώματα∙ η κατάργηση της νομοθεσίας για την προστασία των προσωπικών δεδομένων, όπου τα δεδομένα υγείας ήταν τα πιο αυστηρά περιφρουρημένα (GDPR)∙ η αποδοχή του «κρατικού δικαιώματος» να απαγορεύεται οποτεδήποτε το οτιδήποτε λόγω «έκτακτης ανάγκης»∙ η ψυχοσυναισθηματική βία και οι εκβιασμοί για τον καταναγκαστικό πλατφορμιασμό∙ και πολλά άλλα ΔΕΝ είναι (ποτέ δεν ήταν, ποτέ δεν θα είναι) «φροντίδα υγείας»!!!

Βρισκόμαστε τώρα στην εξής ιστορική στιγμή: ενώ από υγιειονομική άποψη (όπως κι αν την εννοεί οποιοσδήποτε δεν είναι εγκάθετος) η μαζική επίθεση των γενετιστών έχει αποτύχει, από πολιτική άποψη ο «πόλεμος κατά του αόρατου εχθρού» συνεχίζεται απ’ τα κράτη. Με την μορφή της ανανέωσης των απαγορεύσεων, ως εκείνο το σημείο που δεν θα χρεώνονται οι κρατικοί προϋπολογισμοί… (Σε σχέση με τις διακηρύξεις που έκαναν οι πολιτικές βιτρίνες στην αρχή του χρόνου, σαν φερέφωνα του συμπλέγματος, τώρα, στο τέλος του 2021, συμπεριφέρονται όλο και περισσότερο σαν παπατζήδες: που είναι ο ιός; εδώ είναι ο ιός… εκεί είναι ο ιός…)

Οι πραγματικοί εχθροί, οι στόχοι σ’ αυτή τη συγκεκριμένη φάση της καπιταλιστικής αναδιάρθρωσης, ποτέ δεν ήταν «αόρατοι»! Για τις φαρμακομαφίες ο στόχος ήταν και είναι η φυσική ανοσία, το ανθρώπινο ανοσοποιητικό σύστημα. Επί χρόνια ψάχνουν τεχνολογίες για να το παρακάμπτουν, να το υποκαθιστούν ή/και να το χειραγωγούν, έτσι ώστε να έχουν τον πρώτο και τον τελευταίο λόγο στην «παραγωγή ασθενειών», όπως έχουν κάνει ως τώρα με τα μεταλλαγμένα φυτά ή ζώα. Είναι διεστραμμένο, αλλά είναι αλήθεια: η «παραγωγή ασθενειών» είναι ο κεντρικός μοχλός «ανάπτυξης» της βιομηχανίας της υγείας!.. Για τα κράτη, σαν κόμματα των πιο δυναμικών τομέων των αφεντικών, ο στόχος είναι οι κοινωνικές σχέσεις, τα ήθη, οι συνήθειες, οι συμπεριφορές∙ ο καθολικός έλεγχος του κοινωνικού εργοστάσιου.

Όπως ακριβώς γράφει η εφημερίδα ΑΠΑΤΡΙΣ στο φύλλο νο 49, 14 Νοέμβρη, κάτω απ’ τον τίτλο Γράμμα από τη φυλακή: δεν υπάρχει υγεία χωρίς ελευθερία:

… H κεραυνοβόλα και παρατεταμένη έφοδος της εξουσίας για την άλωση των ανθρώπινων οργανισμών σε γενετικό βάθος, που έχει το δικό της μακρύ ιστορικό προετοιμασίας του εδάφους (ιδεολογικά, πολιτικά, φαντασιακά, τεχνολογικά…) αφορά στην καπιταλιστική ιδιοποίηση του βασικότερου υλικού της κερδοσκοπικής παραγωγής: του εργαζόμενου σώματος. Ο εργάτης που ανταλλάσσει την εργασία, αποτελεί ένα εμπόδιο ανάμεσα στο κεφάλαιο και την εργασία.

Στη νέα καπιταλιστική δυστοπία που χτίζεται βήμα βήμα, δεν θα υπάρχει εργάτης παρά μόνο οργανισμός εργασίας, μικροβιολογικά εξαρτημένος από το βιομηχανικό σύμπλεγμα, και άμεσα ελεγχόμενος απ’ αυτό, αν επιτρέψουμε στους τεχνοκράτες να προχωρήσουν τα σχέδιά τους. Ήδη ο εργάτης ως συλλογική ταυτότητα, οικουμενική κοινότητα και υποκείμενο δημιουργίας του κόσμου ή ενός άλλου κόσμου, έχει σκορπιστεί σωματικά, συναισθηματικά, διανοητικά, ηθικά, ταξικά και γεωγραφικά. Ήταν εύκολο ν’ ανοίξει η πύλη της ενδοσωματικής κατοχής. Τα βιοτεχνολογικά εμβόλια που βάζουν τον οργανισμό να προσομοιάσει ο ίδιος τον ιό, δεν είναι μια αμφιλεγόμενη τεχνολογία, ούτε ένα λάθος βιοηθικής: Είναι μια πρώτη μικρή απόπειρα μετατροπής της ανθρωπότητας σε βιοτεχνολογικό εργοστάσιο, όπου εργοστάσιο, εργασία κι εργάτης θα συγχωνευτούν. Το πιο μαζικό εργοστάσιο που έχει δημιουργηθεί μέχρι σήμερα. Δεν έχει σημασία αν οι βιοτεχνολόγοι του ΚΑΡΤΕΛ ξέρουν ή δεν ξέρουν τι φτιάχνουν σήμερα. Όπως είχε γράψει ο Κομφούκιος, ένα μεγάλο ταξίδι ξεκινάει μ’ ένα βήμα.

Η στρατηγική της μικροβιολογικής αποίκισης αλληλοσυμπληρώνεται με τη στρατηγική της ψηφιοποίησης όλων των σχέσεων και των δραστηριοτήτων της ανθρωπότητας. Ταυτόχρονη και συναρτημένη αποικία του σώματος, των αισθήσεων και του νου του κι αυτοματοποιημένος έλεγχος, άμεση αναδιάρθρωση και διαχείριση ροών του μέγα-εργοστασίου.

Μπορεί σήμερα να διεξαχθεί αντικαπιταλιστικός αγώνας αν δεν προτάσσει την από-αποίκιση της ύπαρξης;

Φωταδισμός εναντίον σκοταδισμού;

Τρίτη 9 Νοέμβρη>> Τον θρησκευτικό (και ειδικά τον χριστιανικό) σκοταδισμό είναι εύκολο και να τον εντοπίσει κάποιος και να τον καταγγείλει. Τα θρησκευτικά / χριστιανικά καταστήματα έχουν ιστορία σχεδόν 2.000 χρόνων, μια ιστορία αίματος (συνήθως των Άλλων) και μιζέριας (των πιστών). Τα δόγματα της «εξ αποκαλύψεως αλήθειας» και του «πίστευε και μη ερεύνα» δεν κατασκευάστηκαν τυχαία. Η αποκλειστικότητα της (όποιας) γνώσης απ’ την μεριά της (όποιας) εξουσίας ήταν ίσως ο καθοριστικότερος όρος επιβολής της δεύτερης. Κι όταν η αστική τάξη αποφάσισε ότι οι πληβείοι πρέπει να εκπαιδεύονται, το έκανε τόσο όσο την συνέφερε σε σχέση με την κρατική γραφειοκρατία, αλλά και επειδή η εργατική τάξη είχε ήδη αρχίσει να (αυτο)μορφώνεται στα ριζοσπαστικά συνδικάτα και κόμματά της… Οι σοσιαλιστές και οι αναρχικοί του 19ου αιώνα ήταν εκείνοι που προσπάθησαν και κατάφεραν να σπάσουν τις αλυσίδες της άγνοιας και της διανοητικής καθήλωσης των πληβείων τότε.

Όμως τα βασικά χριστιανικά δόγματα προς μαζική χρήση, ακριβώς επειδή υπήρξαν απ’ την αρχή συναρτημένα με την άσκηση εξουσίας, δεν έμειναν θρησκευτικά μυστικά, πατέντες αποκλειστικά των επισκόπων και των μοναστηριών. Οι βασιλιάδες στην ευρώπη ήταν «ελέω θεού», νομιμοποιούσαν δηλαδή την θέση και την εξουσία τους (πέρα απ’ την κληρονομικότητα) στην πρόνοια-του-μεγάλου-αφεντικού. Και η έννοια της πίστης απλώθηκε και αξιοποιήθηκε πολύ μακρύτερα απ’ τους ναούς, από εντελώς κοσμικούς μηχανισμούς.

Όλα αυτά είναι γνωστά έως τετριμμένα. Αυτό που μας αφορά εδώ είναι: υπάρχει σκοταδισμός που να μην είναι χριστιανικός; Ενδιαφέρον ερώτημα σε μια ιστορική στιγμή που κόμματα εξουσίας, τα οποία όχι μόνο δεν έκαναν κάτι τις καν και καν για τον θρυλικό «διαχωρισμό κράτους και εκκλησίας» αλλά φίλησαν πολλές φορές «άγιο» χεράκι, όπως για παράδειγμα το κόμμα της Κουμουνδούρου, εμφανίζονται να ανεμίζουν, σχεδόν, τις σημαίες του Διαφωτισμού – ενάντια στους ποιμένες που συμβουλεύουν το ποίμνιό τους να μην πλατφορμιαστεί… Είναι, λοιπόν, ο συ.ριζ.α. το «κόμμα του ορθολογισμού» οπότε δικαιούται να αγανακτεί με την θρησκευτική / χριστιανική μεταφυσική που βάζει-σε-κίνδυνο-την-δημόσια-υγεία;

Ο ορθολογισμός και κάποιες mainstream επιστήμες του σαν την κοινωνιολογία ή/και την ανθρωπολογία, δείχνουν πως η σχέση ανάμεσα σε ιδεολογία και κοινωνικές σχέσεις είναι πολύ «σφικτή». Αυτό δεν ισχύει μόνο για τους κλασσικούς θρησκευάμενους. Ισχύει και για τους «συριζαίους»… Μια τέτοια σχέση δεν διαλύεται με διαταγές! Μπορεί μόνο να στριμωχτεί μ’ έναν συνδυασμό απειλών, τιμωριών και φόβων. Αυτός (ο συνδυασμός) μπορεί πράγματι να επιβληθεί μέσω διαταγών. Όμως ούτε οι απειλές, ούτε οι τιμωρίες, ούτε η τρομοκρατία περιλαμβάνονται στο ρεπερτόριο του ορθού λόγου. Όσο κι αν αρέσουν και οι απειλές, και οι τιμωρίες και η τρομοκρατία στα αριστερά εξαπτέρυγα…

Τι ακριβώς έχει να επιδείξει η αριστερά του κράτους και του κεφάλαιου σ’ όλο τον δυτικό κόσμο, άρα και το κόμμα της Κουμουνδούρου, ενάντια στο πίστευε και μη ερεύνα της υγιεινιστικής τρομοεκστρατείας; Ποιο εμπόδιο, πιο ανάχωμα δημιούργησε και υπερασπίστηκε ενάντια στην μεταφυσική του «τρόμου και της τιμωρίας» απ’ την στιγμή μηδέν, απ’ την εκκίνηση της τρομοεκστρατείας πριν 22, 23 μήνες; Πότε και ποιοι απ’ αυτές τις κρατικές, καθεστωτικές κομματικές φράξιες έβαλαν κάτω από αυστηρό λογικό έλεγχο την μεταφυσική της «σωτηρίας» απ’ τις πλατφόρμες γενετικής μηχανικής, των οποίων τα χαρακτηριστικά και τις «πολλαπλές χρήσεις» εξακολουθούν να αγνοούν απόλυτα; Πότε και ποιοι απ’ την δυτική καθεστωτική αριστερά (άρα και το κόμμα της Κουμουνδούρου) ανέδειξαν το ποιόν και το παρελθόν των φαρμακομαφιών; Πότε και ποιοι ερεύνησαν ψυχρά την εξαφάνιση / απαγόρευση των φαρμακευτικών μεθόδων υπέρ όσων πράγματι αρρωσταίνουν απ’ τον sars-cov-2∙ πότε και ποιοι ερεύνησαν αντικειμενικά και χωρίς προκαταλήψεις αν τέτοιες ιαματικές μέθοδοι υπάρχουν και εφαρμόζονται αποτελεσματικά και ακίνδυνα αλλού στον πλανήτη;

Τι ακριβώς έκανε το κόμμα της Κουμουνδούρου εδώ και 22 μήνες για την σφαιρικότερη εκπαίδευση των υπηκόων μέσα από την παρουσίαση διαφορετικών ή και αντίθετων απόψεων ειδικών για το θέμα; Απόλυτα τίποτα… Τι έκανε ο συ.ριζ.α ή τα στελέχη του με την διακήρυξη του Great Barrington την οποία κατέθεσαν στις 4 Οκτώβρη του 2000 ενώπιον της ιατρικής όλου του κόσμου έντιμοι αριστεροί ειδικοί και την οποία έχουν υπογράψει ως τώρα 860.000 γιατροί και σχετικοί με την φροντίδα υγείας απ’ όλο τον πλανήτη; Απόλυτα τίποτα… Τι έκανε με την διακήρυξη της Ρώμης, την οποία υπέγραψαν στις 27 Σεπτέμβρη του 2021 μέσα σε λίγες ώρες 5.500 χιλιάδες γιατροί, με την οποία «θυμίζουν» κάτι «παλιό» αλλά πάντα σημαντικό, ότι οποιοσδήποτε θεραπευόμενος είναι υποκείμενο της θεραπείας και όχι αντικείμενο μιας επικερδούς βιομηχανίας ψεμάτων, απειλών, τρομοκρατίας και θανάτου που παριστάνει τον γιατρό; Απόλυτα τίποτα… Τι έκανε ο συ.ριζ.α με το μπόι της αξιωματικής αντιπολίτευσης για το γεγονός ότι οι παρενέργειες των πλατφορμιασμών ΔΕΝ καταγράφονται στο ελλαδιστάν, κρύβονται δηλαδή και μάλιστα συστηματικά, και για το γεγονός ότι οι «κίτρινες κάρτες» έχουν γίνει κωλόχαρτο; Απόλυτα τίποτα… Το ξέπλυμα των φαρμακομαφιών είναι σπονδή στην επιστήμη; Είναι όλα αυτά παρότρυνση στο μην πιστεύετε – ερευνήστε;

Κι όμως. Η «αριστερά της προόδου» (του κράτους και του κεφάλαιου) έκανε πολλά, πάρα πολλά αυτούς τους 22 μήνες! Πρώτα και κύρια αγκάλιασε το κυρίαρχο δόγμα, το πίστεψε, το διέδωσε, φρόντισε να επιβληθεί σαν «αλήθεια». Ύστερα φρόντισε να καταστραφεί, να υποτιμηθεί, να ελεεινολογηθεί κάθε αμφισβήτηση αυτού του δόγματος, ειδικά όταν προερχόταν από κοσμικούς γνώστες του θέματος που δεν έχουν καμμία σχέση με θεούς, δαίμονες και τερατολογίες. Έκρυψε την αλήθεια για το τι είδους και πόσο εγκληματίες είναι οι «σωτήρες», απ’ τις φαρμακομαφίες μέχρι τους εξαγορασμένους λακέδες τους. Έκρυψε το ότι η γενετική μηχανική δεν είναι «εμβόλιο» και ότι οι φονικές παρενέργειές της δεν είναι τυχαίες. Με δυο λόγια: έκανε κάθε τι που μπορούσε για να στηρίξει και να ενισχύσει την υγιεινιστική τρομοεκστρατεία και την εγκληματική μεταφυσική της.

Είναι ευνόητο: όσα ΔΕΝ έκανε η καθεστωτική αριστερά μαζί με όσα έκανε είχαν ένα και μόνο αποτέλεσμα: την ενίσχυση της γενικής συσκότισης. Το ότι μέσα σ’ αυτό το τρομοκρατικό σκοτάδι κινούνται, όπως το ψάρι στο νερό, οι βετεράνοι του θρησκευτικού σκοταδισμού, του ανορθολογισμού, της αντικατάστασης της νεώτερης τρομοκρατίας απ’ την παλιότερη (και πιο «έγκυρη»), ε αυτό δεν θέλει ιδιαίτερη φιλοσοφία για να το καταλάβει κάποιος!!! Όμως ποτέ και πουθενά ο ανορθολογισμός, η μεταφυσική, η πίστη δεν αντιμετωπίστηκαν με έναν άλλο ανορθολογισμό (της μαζικής προπαγάνδας και των psyops…), μια άλλη μεταφυσική (της βιομηχανίας της υγείας), μια άλλη πίστη. Πουθενά τα τερατώδη ψέματα των «ειδικών» Α τύπου δεν αντιμετωπίστηκαν με τα τερατώδη ψέματα των «ειδικών» Β τύπου∙ εάν, φυσικά, μιλάμε για ζωές και όχι για αναμέτρηση τυράννων…

(φωτογραφία: Αυτός στη μέση πρέπει νάναι ο “εξαποδώ”. Ανάλογα με την πίστη του καθενός μπορεί να είναι ο εωσφόρος, ο κορωνοϊός, ή ότι άλλο…)

Τετράγωνος σκοταδισμός

Τρίτη 9 Νοέμβρη>> Δεν έχει κανένα δικαίωμα να κουνάει το δάκτυλο το κόμμα της Κουμουνδούρου!! Γιατί στα μάτια εκείνων που επιμένουν να μην πιστεύουν αλλά να ερευνούν, το αβυσσαλέο βάθος του εθνο-συντηρητισμού της δήθεν «φωτισμένης» αντιπολίτευσης αποδεικνύεται θεόρατο. Όπως επίσης το αβυσσαλέο βάθος των ψεμάτων που ενστερνίζεται, υποστηρίζει και διαδίδει. Φταίνε, άραγε, οι τερατολόγοι του εντόπιου θρησκευτικού ανορθολογισμού για το γεγονός ότι στη Σιγκαπούρη (ναι, στην άλλη άκρη του κόσμου…) των κατά 82,7% πλατφορμιασμένων τα «κρούσματα» και οι θάνατοι άρχισαν να εκτοξεύονται απ’ τα μέσα Σεπτέμβρη 3 και 4 φορές πάνω απ’ το μέγιστο της άνοιξης του 2020, όταν δεν υπήρχαν πλατφόρμες; Φταίνε τα εντόπια γερόντια που δεν πλατφορμιάζονται επειδή αυτό τους είπε ο «πνευματικός» τους για το γεγονός ότι ακόμα και στο κράτος–παράδειγμα, την πορτογαλία, τα «κρούσματα» αυξήθηκαν κατά 70%-80% απ’ τις αρχές Οκτώβρη; Ότι στην ιταλία (72,8%), στη δανία (75,7%), στην ιρλανδία (75,2%), στο βέλγιο (74,2%) και στη βρετανία (68,2%) εμφανίζεται ταυτόχρονα το ίδιο μοτίβο: έντονα αυξητική τάση των «κρουσμάτων» απ’ τα τέλη Οκτώβρη, αρχές Νοέμβρη και μετά; Πόσο «ορθολογική» και «επιστημονική» είναι η δημαγωγική ρητορική περί «πανδημίας των ανεμβολίαστων» όταν έχει αποδειχθεί πια ε-πι-στη-μο-νι-κό-τα-τα ότι η γενετική μηχανική καταστρέφει το φυσικό ανοσοποιητικό εκθέτοντας τους πλατφορμιασμένους σε πολλαπλάσιους κινδύνους υγείας άμεσα, μεσοπρόθεσμα και μακροπρόθεσμα;

Όταν κάποιος «εθνικοποιεί» ένα ζήτημα (και εν προκειμένω: ένα μαζικό έγκλημα και μια υπερ-απάτη) που είναι διεθνές, το κάνει επίτηδες: για να στερήσει απ’ όσους θέλουν και μπορούν την αναζήτηση αιτίων και την συσχέτισή τους με αποτελέσματα στην κλίμακα που πραγματικά υπάρχουν. Το κάνει για να προσθέσει ακόμα περισσότερο σκοτάδι στη ήδη συσκότιση. Το να παρουσιάζεται η «αύξηση των κρουσμάτων» σαν «ελληνικό ζήτημα» (έτσι ώστε να προσαρμοστούν κατάλληλα και οι «αιτίες»: φταίει το ρημαδογκουβέρνο και οι τερατολόγοι του χριστιανισμού…) είναι απάτη μέσα στην απάτη! (Το ρημαδογκουβέρνο ηγείται των “κονέ” με την διεθνή του συμπλέγματος. Επ’ αυτού το κόμμα της Κουμουνδούρου δεν έχει καμμία αντίρρηση…)

Χρειάζεται να είναι κάποιος ά-πιστος για να δει το προφανές: ότι η «μαγική» γενετική μηχανική είναι συνεπής μόνο στις φονικές και σακατευτικές παρενέργειές της∙ αυτές που ήδη έχουν εκδηλωθεί κι εκείνες που θα εκδηλωθούν προσεχώς… Χρειάζεται να είναι κάποιος ά-πιστος για να καταλάβει ότι οι πλατφόρμες γενετικής μηχανικής προστατεύουν μόνο την κερδοφορία φαρμακομαφιών που διαφορετικά θα είχαν χρεωκοπήσει∙ και τον καθολικό έλεγχο πάνω στις κοινωνικές σχέσεις. Χρειάζεται να είναι κάποιος ά-πιστος για να καταλάβει ότι τα «κρούσματα» (αυτό μου μετριέται με διάφορα άχρηστα τεστ…) όσο κι αν προσπαθούν να το κρύψουν οι κάθε εθνικότητας απατεώνες αυξάνονται επειδή οι παραλλαγές / μεταλλάξεις του τσαχπίνη κάνουν τους δικούς τους κύκλους σκοντάφτοντας μόνο στην φυσική ανοσία, και δεν εμποδίζονται απ’ τα χακαρισμένα ανοσοποιητικά συστήματα, είτε αφορούν το 60%, είτε το 70% είτε το 80% των πληθυσμών.

Το πείραμα έχει αποτύχει! Το πείραμα σκοτώνει! Η συσκότιση που παράγουν οι λακέδες της άγριας πρωταρχικής συσσώρευσης στη φάση της καπιταλιστικής μετάβασης δεν είναι πιο «φωτεινή» απ’ την αρχαιολογία του θρησκευτικού / χριστιανικού φονταμενταλισμού!

Ο ύπνος της λογικής, ο θρίαμβος του Θεάματος γεννούν τέρατα. Δεν πρόκειται να κάνουμε καλλιστεία!

(φωτογραφία: Να ένα «ξένο» παράδειγμα φονικής εξαπάτησης…. Στην επόμενη παράγραφο το ρεπορτάζ του βελγικού μ.μ.εξαπάτησης γράφει:

333 ασθενείς ήταν σε ένα νοσοκομείο στη Φλάνδρα με covid μεταξύ 16 και 22 Οκτώβρη. Το 70,9% ήταν πλήρως εμβολιασμένοι. Το 29,1% όχι. Παρ’ όλα αυτά τα δεδομένα δείχνουν ακόμα ότι οι άνθρωποι με covid που δεν έχουν εμβολιαστεί καταλήγουν στο νοσοκομείο πιο γρήγορα από ασθενείς που έχουν εμβολιαστεί πλήρως. Στη Φλάνδρα πάνω απ’ το 90% των ενηλίκων είναι πλήρως εμβολιασμένοι, και αυτό το σύνολο είναι πολύ μεγαλύτερο από εκείνο των μη εμβολιασμένων.

Η δημιουργική λογιστική στα καλύτερά της! Οι «ανεμβολίαστοι» στη Φλάνδρα είναι 10%, αλλά στους 333 που έφτασαν να μπουν σε νοσοκομείο ήταν το 29%… Αντίθετα οι πλατφορμιασμένοι είναι 90%, αλλά στο νοσοκομείο ήταν μόλις το 71%… Άρα; Οι πλατφόρμες δουλεύουν διάολε!!! Είναι σα να λένε: ναι εδώ βρέχει, ρίχνει καρέκλες, αλλά καρέκλες ρίχνει και απέναντι∙ συνεπώς εδώ ο καιρός είναι καλός, λιακάδα…

Τι; Δεν το πιστεύετε; Μήπως είστε ψέκα;)