Tag: ιδεολογία

Έρχεται με delivery μετά από ηλεκτρονική παραγγελία;

Δευτέρα 29 Νοέμβρη>> Καταλαβαίνουμε το δυσάρεστο: οι βραχυκυκλωμένοι δεν μπορούν (επειδή δεν θέλουν) να καταλάβουν ότι τα παραπάνω δεν είναι αυθαίρετες προβλέψεις… Συμβαίνουν ήδη. Θα θυμίσουμε κάτι απλό, που όλοι το βλέπουν αλλά δεν το καταλαβαίνουν, μπας και βοηθήσουμε (μάταιο ίσως, αλλά ξέρετε: η ασταμάτητη μηχανή είναι πεισματάρα).

«Ανοσία». Τι είναι η ανοσία; Σύμφωνα με τον καινούργιο ορισμό που προσπαθούν τ’ αφεντικά να καθιερώσουν έχοντας κερδίσει ήδη αρκετό έδαφος, η ανοσία (των πλατφορμών γενετικής μηχανικής) είναι το να κολλάς, το να αρρωσταίνεις, το να αρρωσταίνεις με σοβαρά συμπτώματα, αλλά το πιθανότερο να μην περνάς την πόρτα των εντατικών… Αυτό είναι newspeak!!

Κάντε τώρα την προσπάθεια να θυμηθείτε, όσες και όσοι το αντέχετε. Τι ήταν η ανοσία; Ήταν μια κατάσταση του ανθρώπινου σώματος «κτισμένη» γύρω απ’ το ανοσοποιητικό του. Η ανοσία ήταν είτε φυσική, είτε ενισχυμένη με τεχνικά μέσα (εμβόλια), όμως πάντα γύρω από και για λογαριασμό του φυσικού ανοσοποιητικού συστήματος. Προσπαθείστε να θυμηθείτε: εμβόλια κατά της πολυομελίτιδας, της διφθερίτιδας ή το τετάνου. Τι σήμαιναν αυτά; Ότι θα κολλήσεις, θα αρρωστήσεις, θα αρρωστήσεις σοβαρά αλλά, βρε αδερφέ, στατιστικά μιλώντας δεν θα πεθάνεις; Όχι βέβαια!!! Όχι δα!!! Κανείς δεν θα έκανε τέτοια εμβόλια, και κανείς δεν ζούσε περιμένοντας το “κορώνα – γράμματα” τέλος του! Εμβόλιο κατά της πολυομελίτιδας, εμβόλιο κατά της διφθερίτιδας, εμβόλιο κατά του τετάνου (κι ακόμα: εμβόλιο κατά του κίτρινου πυρετού) σήμαινε ότι ΔΕΝ θα κολλήσεις / αρρωστήσεις!!! Σήμαινε ότι ενισχύεται / εκπαιδεύεται το φυσικό ανοσοποιητικό για να είναι ετοιμοπόλεμο και αποτελεσματικό in case of…

Τι σημαίνει λοιπόν ο νέος ορισμός της «ανοσίας» που επιβάλει η γενετική μηχανική και έχει υιοθετηθεί ήδη απ’ τον π(αγκόσμιο) ο(ργανισμό) ν(οσηρότητας); Σημαίνει ότι ο φυσικό ανοσοποιητικό είναι ανίκανο, ανάπηρο, σακατεμένο. Και ότι είσαι καταναγκασμένος να υιοθετήσεις πρακτικά τη «νέα τεχνολογία», που σημαίνει ότι «δεν θα την γλυτώσεις φιλαράκο» ΑΛΛΑ τουλάχιστον «μάλλον θα ζήσεις»!!… Σε απλά ελληνικά: “κοίτα φιλαράκο, δεν υπάρχει θέμα να μην αρρωστήσεις, δεν είναι αυτό που μας ενδιαφέρει… Αυτό που σου πουλάμε και είσαι υποχρεωμένος να αγοράσεις είναι το ‘φτηνά την γλύτωσα’. Κατάλαβες; ‘Φτηνά’!!! Η ζωή σου είναι φτηνή, το πιάνεις;” Αυτό σαν αυτόνομοι εργάτες το ονομάζουμε (καθόλου αυθαίρετα) μη θανατηφόρα οργανωμένη νοσηρότητα (εκτός, φυσικά, απ’ τις φονικές / σακατευτικές παρενέργειες, για τις οποίες οι pfizerοι λένε ήδη, σαν παπαγάλοι, no problem…).

Αυτό το δίπολο που απλόχερα προσφέρει η γενετική και οι βιοτεχνολογίες, το δίπολο «και διαρκώς άρρωστος ή πιθανά άρρωστος και ζωντανός/λειτουργικός», δεν είναι άγνωστο, και φυσικά δεν είναι δική μας εφεύρεση! Πρέπει όμως όποιος ενδιαφέρεται για την πραγματικότητα να κάνει τον κόπο να ψάξει την σύγχρονη ορολογία των βιολογικών όπλων… Για να εντοπίσει εκεί (μα δεν είναι ο καπιταλισμός ένας διαρκής ταξικός πόλεμος, σίγουρα απ’ την μεριά των αφεντικών; ε;) την διαφορά ανάμεσα στα lethal (φονικά) βιολογικά όπλα και στα incapacitating (αχρηστευτικά) βιολογικά όπλα. Αυτά τα δεύτερα αποτελούν ανοικτό πεδίο πολλών χρηματοδοτήσεων και ερευνών (gain-of-function…). Ας έρθουν λοιπόν όλα τα κοθώνια της βαριάς θεωρίας να μας πουν γιατί αυτό το incapacitating των βιολογικών / βιοτεχνολογικών μεθόδων δεν θα το χρησιμοποιούσαν τα αφεντικά στο πεδίο του ταξικού ανταγωνισμού, αιχμαλωτίζοντας τα κύτταρα ώστε να υπερφαλαγγίσουν τις συνειδήσεις; Ένα λόγο να μας πουν διάολε!!! (Δύσκολο ε;)

Τι είναι τα incapacitating βιολογικά όπλα στη στρατιωτική χρήση τους; Ιοί, μικρόβια, που (γενικά…) δεν σκοτώνουν, αλλά κάνουν τον (αντίπαλο) στρατό ανίκανο να πολεμήσει… επειδή τον αρρωσταίνουν… Οι στρατιωτικές και οι μη στρατιωτικές χρήσεις διάφορων όπλων / τεχνολογιών είναι συχνά “μεσοτοιχία”: για παράδειγμα τα χημικά αέρια του Α παγκόσμιου έγιναν δακρυγόνα και ασφυξιογόνα κατά διαδηλώσεων – ποιός το ξεχνάει; Η πολιτική εξέλιξη των incapacitating βιολογικών μέσων, η «ειρηνική» εξέλιξη τους, με όρους γενετικού, βιολογικού, βιοτεχνολογικού ελέγχου του κοινωνικού εργοστάσιου, άρα ταξικού πολέμου (απ’ την μεριά των αφεντικών) και, κατά συνέπεια, συντήρησης της παραγωγικής / καταναλωτικής δυνατότητας υπό τους όρους της συσσώρευσης 4.0 (συμπεριλαμβανόμενης της συσσώρευσης και της επεξεργασίας data), είναι – δεν το καταλάβατε ήδη; – η κατάσταση της «νέας ανοσίας» (ή μήπως meta-ανοσίας;) που είναι, απλά και μόνο, η ελεγχόμενη νοσηρότητα. Νοσηρότητα που (στατιστικά) δεν σκοτώνει – εκτός, βέβαια, απ’ τις παρενέργειες της γενετικής και των βιοτεχνολογιών, αλλά who cares? – και εξασφαλίζει την διαρκή κεντρική διαχείριση των «Εαυτών Κεφάλαια» με όρους επαρκούς υγείας / προσαρμοσμένης απόδοσης.

Αυτή η «αλλαγή παραδείγματος» συμβαίνει ήδη! Αίφνης είναι «νόμιμο» το «διαβατήριο υγείας»! Τι σκατά σημαίνει αυτό αν όχι ότι μια «ανώτερη αρχή» τακτοποιεί τους υποτελείς, οργανώνει τις ζωές τους στο σύνολό τους όχι μ’ ένα απαρτχάιντ on/off τρόπο αλλά με δυναμικά, εξελισσόμενα, τροποποιούμενα κριτήρια που μοστράρονται σαν «υγείας» για να είναι κάπως ανεκτά αλλά, στην πραγματικότητα, διαμορφώνονται με όρους και συμφέροντα βιομηχανίας και ελέγχου πάνω στη ζωή;

Χτες είχες πασαπόρτι ανοσίας, σήμερα δεν έχεις, και για να μην λέμε πολλά: «Θα έχεις ανοσία όταν και όποτε ΕΜΕΙΣ σου λέμε ότι έχεις, σύμφωνα με τους δικούς μας ορισμούς – κι όχι όποτε κρίνει το ανοσοποιητικό σου σύστημα, του οποίου την συνείδηση έχεις χάσει έτσι κι αλλιώς… Κατάλαβες; Πες ‘ναι!!’»

Η χρονική διάσταση, δηλαδή οι διάρκειες, η κινητικότητα, η ευελιξία και οι τροπισμοί, είναι στρατηγικής σημασίας για τον καπιταλισμό της 4ης βιομηχανικής επανάστασης, πολύ περισσότερο και πολύ πιο καθολικά απ’ ότι ως τώρα. Και ο διαρκής έλεγχος δεν είναι, δεν θα είναι, στατικός, μια κι έξω. Θα είναι δυναμικός, “ευέλικτος”, οππορτουνιστικός, ώστε να εξασφαλίζει την διαρκή ρευστοποίηση της ταξικής σύνθεσης, εμποδίζοντας με διαρκείς ελιγμούς την εργατική συνειδησιακή και οργανωτική ανασύνθεση.

Θέλετε κι άλλα; Υπάρχουν….

(φωτογραφία: Για όσους έχουν καδράρει το lower που πήραν στην εφηβεία τους, ο τίτλος του πονήματος είναι: Πανδημία: εξελιγκτική μηχανική της συνείδησης και της υγείας. Λέτε νάναι κανάς “ψέκα” αυτός ο Pavel Sidorov; Μπα…. Γενετιστής είναι, νεαρός αναπληρωτής καθηγητής σε κανά δυο πανεπιστήμια…)

Ο δικός μας εφιάλτης

Τρίτη 23 Νοέμβρη>> Η εκστρατεία που ονομάστηκε «πανδημία» ήταν και παραμένει πολιτικό έργο. Προσοχή: όχι σε «τελευταία ανάλυση» αλλά σε πρώτη και καλύτερη! Η διάλυση των όποιων στοιχείων των τυπικών αστικών συνταγμάτων κατοχύρωναν τις προσωπικές ελευθερίες και τα ατομικά δικαιώματα∙ η κατάργηση της νομοθεσίας για την προστασία των προσωπικών δεδομένων, όπου τα δεδομένα υγείας ήταν τα πιο αυστηρά περιφρουρημένα (GDPR)∙ η αποδοχή του «κρατικού δικαιώματος» να απαγορεύεται οποτεδήποτε το οτιδήποτε λόγω «έκτακτης ανάγκης»∙ η ψυχοσυναισθηματική βία και οι εκβιασμοί για τον καταναγκαστικό πλατφορμιασμό∙ και πολλά άλλα ΔΕΝ είναι (ποτέ δεν ήταν, ποτέ δεν θα είναι) «φροντίδα υγείας»!!!

Βρισκόμαστε τώρα στην εξής ιστορική στιγμή: ενώ από υγιειονομική άποψη (όπως κι αν την εννοεί οποιοσδήποτε δεν είναι εγκάθετος) η μαζική επίθεση των γενετιστών έχει αποτύχει, από πολιτική άποψη ο «πόλεμος κατά του αόρατου εχθρού» συνεχίζεται απ’ τα κράτη. Με την μορφή της ανανέωσης των απαγορεύσεων, ως εκείνο το σημείο που δεν θα χρεώνονται οι κρατικοί προϋπολογισμοί… (Σε σχέση με τις διακηρύξεις που έκαναν οι πολιτικές βιτρίνες στην αρχή του χρόνου, σαν φερέφωνα του συμπλέγματος, τώρα, στο τέλος του 2021, συμπεριφέρονται όλο και περισσότερο σαν παπατζήδες: που είναι ο ιός; εδώ είναι ο ιός… εκεί είναι ο ιός…)

Οι πραγματικοί εχθροί, οι στόχοι σ’ αυτή τη συγκεκριμένη φάση της καπιταλιστικής αναδιάρθρωσης, ποτέ δεν ήταν «αόρατοι»! Για τις φαρμακομαφίες ο στόχος ήταν και είναι η φυσική ανοσία, το ανθρώπινο ανοσοποιητικό σύστημα. Επί χρόνια ψάχνουν τεχνολογίες για να το παρακάμπτουν, να το υποκαθιστούν ή/και να το χειραγωγούν, έτσι ώστε να έχουν τον πρώτο και τον τελευταίο λόγο στην «παραγωγή ασθενειών», όπως έχουν κάνει ως τώρα με τα μεταλλαγμένα φυτά ή ζώα. Είναι διεστραμμένο, αλλά είναι αλήθεια: η «παραγωγή ασθενειών» είναι ο κεντρικός μοχλός «ανάπτυξης» της βιομηχανίας της υγείας!.. Για τα κράτη, σαν κόμματα των πιο δυναμικών τομέων των αφεντικών, ο στόχος είναι οι κοινωνικές σχέσεις, τα ήθη, οι συνήθειες, οι συμπεριφορές∙ ο καθολικός έλεγχος του κοινωνικού εργοστάσιου.

Όπως ακριβώς γράφει η εφημερίδα ΑΠΑΤΡΙΣ στο φύλλο νο 49, 14 Νοέμβρη, κάτω απ’ τον τίτλο Γράμμα από τη φυλακή: δεν υπάρχει υγεία χωρίς ελευθερία:

… H κεραυνοβόλα και παρατεταμένη έφοδος της εξουσίας για την άλωση των ανθρώπινων οργανισμών σε γενετικό βάθος, που έχει το δικό της μακρύ ιστορικό προετοιμασίας του εδάφους (ιδεολογικά, πολιτικά, φαντασιακά, τεχνολογικά…) αφορά στην καπιταλιστική ιδιοποίηση του βασικότερου υλικού της κερδοσκοπικής παραγωγής: του εργαζόμενου σώματος. Ο εργάτης που ανταλλάσσει την εργασία, αποτελεί ένα εμπόδιο ανάμεσα στο κεφάλαιο και την εργασία.

Στη νέα καπιταλιστική δυστοπία που χτίζεται βήμα βήμα, δεν θα υπάρχει εργάτης παρά μόνο οργανισμός εργασίας, μικροβιολογικά εξαρτημένος από το βιομηχανικό σύμπλεγμα, και άμεσα ελεγχόμενος απ’ αυτό, αν επιτρέψουμε στους τεχνοκράτες να προχωρήσουν τα σχέδιά τους. Ήδη ο εργάτης ως συλλογική ταυτότητα, οικουμενική κοινότητα και υποκείμενο δημιουργίας του κόσμου ή ενός άλλου κόσμου, έχει σκορπιστεί σωματικά, συναισθηματικά, διανοητικά, ηθικά, ταξικά και γεωγραφικά. Ήταν εύκολο ν’ ανοίξει η πύλη της ενδοσωματικής κατοχής. Τα βιοτεχνολογικά εμβόλια που βάζουν τον οργανισμό να προσομοιάσει ο ίδιος τον ιό, δεν είναι μια αμφιλεγόμενη τεχνολογία, ούτε ένα λάθος βιοηθικής: Είναι μια πρώτη μικρή απόπειρα μετατροπής της ανθρωπότητας σε βιοτεχνολογικό εργοστάσιο, όπου εργοστάσιο, εργασία κι εργάτης θα συγχωνευτούν. Το πιο μαζικό εργοστάσιο που έχει δημιουργηθεί μέχρι σήμερα. Δεν έχει σημασία αν οι βιοτεχνολόγοι του ΚΑΡΤΕΛ ξέρουν ή δεν ξέρουν τι φτιάχνουν σήμερα. Όπως είχε γράψει ο Κομφούκιος, ένα μεγάλο ταξίδι ξεκινάει μ’ ένα βήμα.

Η στρατηγική της μικροβιολογικής αποίκισης αλληλοσυμπληρώνεται με τη στρατηγική της ψηφιοποίησης όλων των σχέσεων και των δραστηριοτήτων της ανθρωπότητας. Ταυτόχρονη και συναρτημένη αποικία του σώματος, των αισθήσεων και του νου του κι αυτοματοποιημένος έλεγχος, άμεση αναδιάρθρωση και διαχείριση ροών του μέγα-εργοστασίου.

Μπορεί σήμερα να διεξαχθεί αντικαπιταλιστικός αγώνας αν δεν προτάσσει την από-αποίκιση της ύπαρξης;

Φωταδισμός εναντίον σκοταδισμού;

Τρίτη 9 Νοέμβρη>> Τον θρησκευτικό (και ειδικά τον χριστιανικό) σκοταδισμό είναι εύκολο και να τον εντοπίσει κάποιος και να τον καταγγείλει. Τα θρησκευτικά / χριστιανικά καταστήματα έχουν ιστορία σχεδόν 2.000 χρόνων, μια ιστορία αίματος (συνήθως των Άλλων) και μιζέριας (των πιστών). Τα δόγματα της «εξ αποκαλύψεως αλήθειας» και του «πίστευε και μη ερεύνα» δεν κατασκευάστηκαν τυχαία. Η αποκλειστικότητα της (όποιας) γνώσης απ’ την μεριά της (όποιας) εξουσίας ήταν ίσως ο καθοριστικότερος όρος επιβολής της δεύτερης. Κι όταν η αστική τάξη αποφάσισε ότι οι πληβείοι πρέπει να εκπαιδεύονται, το έκανε τόσο όσο την συνέφερε σε σχέση με την κρατική γραφειοκρατία, αλλά και επειδή η εργατική τάξη είχε ήδη αρχίσει να (αυτο)μορφώνεται στα ριζοσπαστικά συνδικάτα και κόμματά της… Οι σοσιαλιστές και οι αναρχικοί του 19ου αιώνα ήταν εκείνοι που προσπάθησαν και κατάφεραν να σπάσουν τις αλυσίδες της άγνοιας και της διανοητικής καθήλωσης των πληβείων τότε.

Όμως τα βασικά χριστιανικά δόγματα προς μαζική χρήση, ακριβώς επειδή υπήρξαν απ’ την αρχή συναρτημένα με την άσκηση εξουσίας, δεν έμειναν θρησκευτικά μυστικά, πατέντες αποκλειστικά των επισκόπων και των μοναστηριών. Οι βασιλιάδες στην ευρώπη ήταν «ελέω θεού», νομιμοποιούσαν δηλαδή την θέση και την εξουσία τους (πέρα απ’ την κληρονομικότητα) στην πρόνοια-του-μεγάλου-αφεντικού. Και η έννοια της πίστης απλώθηκε και αξιοποιήθηκε πολύ μακρύτερα απ’ τους ναούς, από εντελώς κοσμικούς μηχανισμούς.

Όλα αυτά είναι γνωστά έως τετριμμένα. Αυτό που μας αφορά εδώ είναι: υπάρχει σκοταδισμός που να μην είναι χριστιανικός; Ενδιαφέρον ερώτημα σε μια ιστορική στιγμή που κόμματα εξουσίας, τα οποία όχι μόνο δεν έκαναν κάτι τις καν και καν για τον θρυλικό «διαχωρισμό κράτους και εκκλησίας» αλλά φίλησαν πολλές φορές «άγιο» χεράκι, όπως για παράδειγμα το κόμμα της Κουμουνδούρου, εμφανίζονται να ανεμίζουν, σχεδόν, τις σημαίες του Διαφωτισμού – ενάντια στους ποιμένες που συμβουλεύουν το ποίμνιό τους να μην πλατφορμιαστεί… Είναι, λοιπόν, ο συ.ριζ.α. το «κόμμα του ορθολογισμού» οπότε δικαιούται να αγανακτεί με την θρησκευτική / χριστιανική μεταφυσική που βάζει-σε-κίνδυνο-την-δημόσια-υγεία;

Ο ορθολογισμός και κάποιες mainstream επιστήμες του σαν την κοινωνιολογία ή/και την ανθρωπολογία, δείχνουν πως η σχέση ανάμεσα σε ιδεολογία και κοινωνικές σχέσεις είναι πολύ «σφικτή». Αυτό δεν ισχύει μόνο για τους κλασσικούς θρησκευάμενους. Ισχύει και για τους «συριζαίους»… Μια τέτοια σχέση δεν διαλύεται με διαταγές! Μπορεί μόνο να στριμωχτεί μ’ έναν συνδυασμό απειλών, τιμωριών και φόβων. Αυτός (ο συνδυασμός) μπορεί πράγματι να επιβληθεί μέσω διαταγών. Όμως ούτε οι απειλές, ούτε οι τιμωρίες, ούτε η τρομοκρατία περιλαμβάνονται στο ρεπερτόριο του ορθού λόγου. Όσο κι αν αρέσουν και οι απειλές, και οι τιμωρίες και η τρομοκρατία στα αριστερά εξαπτέρυγα…

Τι ακριβώς έχει να επιδείξει η αριστερά του κράτους και του κεφάλαιου σ’ όλο τον δυτικό κόσμο, άρα και το κόμμα της Κουμουνδούρου, ενάντια στο πίστευε και μη ερεύνα της υγιεινιστικής τρομοεκστρατείας; Ποιο εμπόδιο, πιο ανάχωμα δημιούργησε και υπερασπίστηκε ενάντια στην μεταφυσική του «τρόμου και της τιμωρίας» απ’ την στιγμή μηδέν, απ’ την εκκίνηση της τρομοεκστρατείας πριν 22, 23 μήνες; Πότε και ποιοι απ’ αυτές τις κρατικές, καθεστωτικές κομματικές φράξιες έβαλαν κάτω από αυστηρό λογικό έλεγχο την μεταφυσική της «σωτηρίας» απ’ τις πλατφόρμες γενετικής μηχανικής, των οποίων τα χαρακτηριστικά και τις «πολλαπλές χρήσεις» εξακολουθούν να αγνοούν απόλυτα; Πότε και ποιοι απ’ την δυτική καθεστωτική αριστερά (άρα και το κόμμα της Κουμουνδούρου) ανέδειξαν το ποιόν και το παρελθόν των φαρμακομαφιών; Πότε και ποιοι ερεύνησαν ψυχρά την εξαφάνιση / απαγόρευση των φαρμακευτικών μεθόδων υπέρ όσων πράγματι αρρωσταίνουν απ’ τον sars-cov-2∙ πότε και ποιοι ερεύνησαν αντικειμενικά και χωρίς προκαταλήψεις αν τέτοιες ιαματικές μέθοδοι υπάρχουν και εφαρμόζονται αποτελεσματικά και ακίνδυνα αλλού στον πλανήτη;

Τι ακριβώς έκανε το κόμμα της Κουμουνδούρου εδώ και 22 μήνες για την σφαιρικότερη εκπαίδευση των υπηκόων μέσα από την παρουσίαση διαφορετικών ή και αντίθετων απόψεων ειδικών για το θέμα; Απόλυτα τίποτα… Τι έκανε ο συ.ριζ.α ή τα στελέχη του με την διακήρυξη του Great Barrington την οποία κατέθεσαν στις 4 Οκτώβρη του 2000 ενώπιον της ιατρικής όλου του κόσμου έντιμοι αριστεροί ειδικοί και την οποία έχουν υπογράψει ως τώρα 860.000 γιατροί και σχετικοί με την φροντίδα υγείας απ’ όλο τον πλανήτη; Απόλυτα τίποτα… Τι έκανε με την διακήρυξη της Ρώμης, την οποία υπέγραψαν στις 27 Σεπτέμβρη του 2021 μέσα σε λίγες ώρες 5.500 χιλιάδες γιατροί, με την οποία «θυμίζουν» κάτι «παλιό» αλλά πάντα σημαντικό, ότι οποιοσδήποτε θεραπευόμενος είναι υποκείμενο της θεραπείας και όχι αντικείμενο μιας επικερδούς βιομηχανίας ψεμάτων, απειλών, τρομοκρατίας και θανάτου που παριστάνει τον γιατρό; Απόλυτα τίποτα… Τι έκανε ο συ.ριζ.α με το μπόι της αξιωματικής αντιπολίτευσης για το γεγονός ότι οι παρενέργειες των πλατφορμιασμών ΔΕΝ καταγράφονται στο ελλαδιστάν, κρύβονται δηλαδή και μάλιστα συστηματικά, και για το γεγονός ότι οι «κίτρινες κάρτες» έχουν γίνει κωλόχαρτο; Απόλυτα τίποτα… Το ξέπλυμα των φαρμακομαφιών είναι σπονδή στην επιστήμη; Είναι όλα αυτά παρότρυνση στο μην πιστεύετε – ερευνήστε;

Κι όμως. Η «αριστερά της προόδου» (του κράτους και του κεφάλαιου) έκανε πολλά, πάρα πολλά αυτούς τους 22 μήνες! Πρώτα και κύρια αγκάλιασε το κυρίαρχο δόγμα, το πίστεψε, το διέδωσε, φρόντισε να επιβληθεί σαν «αλήθεια». Ύστερα φρόντισε να καταστραφεί, να υποτιμηθεί, να ελεεινολογηθεί κάθε αμφισβήτηση αυτού του δόγματος, ειδικά όταν προερχόταν από κοσμικούς γνώστες του θέματος που δεν έχουν καμμία σχέση με θεούς, δαίμονες και τερατολογίες. Έκρυψε την αλήθεια για το τι είδους και πόσο εγκληματίες είναι οι «σωτήρες», απ’ τις φαρμακομαφίες μέχρι τους εξαγορασμένους λακέδες τους. Έκρυψε το ότι η γενετική μηχανική δεν είναι «εμβόλιο» και ότι οι φονικές παρενέργειές της δεν είναι τυχαίες. Με δυο λόγια: έκανε κάθε τι που μπορούσε για να στηρίξει και να ενισχύσει την υγιεινιστική τρομοεκστρατεία και την εγκληματική μεταφυσική της.

Είναι ευνόητο: όσα ΔΕΝ έκανε η καθεστωτική αριστερά μαζί με όσα έκανε είχαν ένα και μόνο αποτέλεσμα: την ενίσχυση της γενικής συσκότισης. Το ότι μέσα σ’ αυτό το τρομοκρατικό σκοτάδι κινούνται, όπως το ψάρι στο νερό, οι βετεράνοι του θρησκευτικού σκοταδισμού, του ανορθολογισμού, της αντικατάστασης της νεώτερης τρομοκρατίας απ’ την παλιότερη (και πιο «έγκυρη»), ε αυτό δεν θέλει ιδιαίτερη φιλοσοφία για να το καταλάβει κάποιος!!! Όμως ποτέ και πουθενά ο ανορθολογισμός, η μεταφυσική, η πίστη δεν αντιμετωπίστηκαν με έναν άλλο ανορθολογισμό (της μαζικής προπαγάνδας και των psyops…), μια άλλη μεταφυσική (της βιομηχανίας της υγείας), μια άλλη πίστη. Πουθενά τα τερατώδη ψέματα των «ειδικών» Α τύπου δεν αντιμετωπίστηκαν με τα τερατώδη ψέματα των «ειδικών» Β τύπου∙ εάν, φυσικά, μιλάμε για ζωές και όχι για αναμέτρηση τυράννων…

(φωτογραφία: Αυτός στη μέση πρέπει νάναι ο “εξαποδώ”. Ανάλογα με την πίστη του καθενός μπορεί να είναι ο εωσφόρος, ο κορωνοϊός, ή ότι άλλο…)

Τετράγωνος σκοταδισμός

Τρίτη 9 Νοέμβρη>> Δεν έχει κανένα δικαίωμα να κουνάει το δάκτυλο το κόμμα της Κουμουνδούρου!! Γιατί στα μάτια εκείνων που επιμένουν να μην πιστεύουν αλλά να ερευνούν, το αβυσσαλέο βάθος του εθνο-συντηρητισμού της δήθεν «φωτισμένης» αντιπολίτευσης αποδεικνύεται θεόρατο. Όπως επίσης το αβυσσαλέο βάθος των ψεμάτων που ενστερνίζεται, υποστηρίζει και διαδίδει. Φταίνε, άραγε, οι τερατολόγοι του εντόπιου θρησκευτικού ανορθολογισμού για το γεγονός ότι στη Σιγκαπούρη (ναι, στην άλλη άκρη του κόσμου…) των κατά 82,7% πλατφορμιασμένων τα «κρούσματα» και οι θάνατοι άρχισαν να εκτοξεύονται απ’ τα μέσα Σεπτέμβρη 3 και 4 φορές πάνω απ’ το μέγιστο της άνοιξης του 2020, όταν δεν υπήρχαν πλατφόρμες; Φταίνε τα εντόπια γερόντια που δεν πλατφορμιάζονται επειδή αυτό τους είπε ο «πνευματικός» τους για το γεγονός ότι ακόμα και στο κράτος–παράδειγμα, την πορτογαλία, τα «κρούσματα» αυξήθηκαν κατά 70%-80% απ’ τις αρχές Οκτώβρη; Ότι στην ιταλία (72,8%), στη δανία (75,7%), στην ιρλανδία (75,2%), στο βέλγιο (74,2%) και στη βρετανία (68,2%) εμφανίζεται ταυτόχρονα το ίδιο μοτίβο: έντονα αυξητική τάση των «κρουσμάτων» απ’ τα τέλη Οκτώβρη, αρχές Νοέμβρη και μετά; Πόσο «ορθολογική» και «επιστημονική» είναι η δημαγωγική ρητορική περί «πανδημίας των ανεμβολίαστων» όταν έχει αποδειχθεί πια ε-πι-στη-μο-νι-κό-τα-τα ότι η γενετική μηχανική καταστρέφει το φυσικό ανοσοποιητικό εκθέτοντας τους πλατφορμιασμένους σε πολλαπλάσιους κινδύνους υγείας άμεσα, μεσοπρόθεσμα και μακροπρόθεσμα;

Όταν κάποιος «εθνικοποιεί» ένα ζήτημα (και εν προκειμένω: ένα μαζικό έγκλημα και μια υπερ-απάτη) που είναι διεθνές, το κάνει επίτηδες: για να στερήσει απ’ όσους θέλουν και μπορούν την αναζήτηση αιτίων και την συσχέτισή τους με αποτελέσματα στην κλίμακα που πραγματικά υπάρχουν. Το κάνει για να προσθέσει ακόμα περισσότερο σκοτάδι στη ήδη συσκότιση. Το να παρουσιάζεται η «αύξηση των κρουσμάτων» σαν «ελληνικό ζήτημα» (έτσι ώστε να προσαρμοστούν κατάλληλα και οι «αιτίες»: φταίει το ρημαδογκουβέρνο και οι τερατολόγοι του χριστιανισμού…) είναι απάτη μέσα στην απάτη! (Το ρημαδογκουβέρνο ηγείται των “κονέ” με την διεθνή του συμπλέγματος. Επ’ αυτού το κόμμα της Κουμουνδούρου δεν έχει καμμία αντίρρηση…)

Χρειάζεται να είναι κάποιος ά-πιστος για να δει το προφανές: ότι η «μαγική» γενετική μηχανική είναι συνεπής μόνο στις φονικές και σακατευτικές παρενέργειές της∙ αυτές που ήδη έχουν εκδηλωθεί κι εκείνες που θα εκδηλωθούν προσεχώς… Χρειάζεται να είναι κάποιος ά-πιστος για να καταλάβει ότι οι πλατφόρμες γενετικής μηχανικής προστατεύουν μόνο την κερδοφορία φαρμακομαφιών που διαφορετικά θα είχαν χρεωκοπήσει∙ και τον καθολικό έλεγχο πάνω στις κοινωνικές σχέσεις. Χρειάζεται να είναι κάποιος ά-πιστος για να καταλάβει ότι τα «κρούσματα» (αυτό μου μετριέται με διάφορα άχρηστα τεστ…) όσο κι αν προσπαθούν να το κρύψουν οι κάθε εθνικότητας απατεώνες αυξάνονται επειδή οι παραλλαγές / μεταλλάξεις του τσαχπίνη κάνουν τους δικούς τους κύκλους σκοντάφτοντας μόνο στην φυσική ανοσία, και δεν εμποδίζονται απ’ τα χακαρισμένα ανοσοποιητικά συστήματα, είτε αφορούν το 60%, είτε το 70% είτε το 80% των πληθυσμών.

Το πείραμα έχει αποτύχει! Το πείραμα σκοτώνει! Η συσκότιση που παράγουν οι λακέδες της άγριας πρωταρχικής συσσώρευσης στη φάση της καπιταλιστικής μετάβασης δεν είναι πιο «φωτεινή» απ’ την αρχαιολογία του θρησκευτικού / χριστιανικού φονταμενταλισμού!

Ο ύπνος της λογικής, ο θρίαμβος του Θεάματος γεννούν τέρατα. Δεν πρόκειται να κάνουμε καλλιστεία!

(φωτογραφία: Να ένα «ξένο» παράδειγμα φονικής εξαπάτησης…. Στην επόμενη παράγραφο το ρεπορτάζ του βελγικού μ.μ.εξαπάτησης γράφει:

333 ασθενείς ήταν σε ένα νοσοκομείο στη Φλάνδρα με covid μεταξύ 16 και 22 Οκτώβρη. Το 70,9% ήταν πλήρως εμβολιασμένοι. Το 29,1% όχι. Παρ’ όλα αυτά τα δεδομένα δείχνουν ακόμα ότι οι άνθρωποι με covid που δεν έχουν εμβολιαστεί καταλήγουν στο νοσοκομείο πιο γρήγορα από ασθενείς που έχουν εμβολιαστεί πλήρως. Στη Φλάνδρα πάνω απ’ το 90% των ενηλίκων είναι πλήρως εμβολιασμένοι, και αυτό το σύνολο είναι πολύ μεγαλύτερο από εκείνο των μη εμβολιασμένων.

Η δημιουργική λογιστική στα καλύτερά της! Οι «ανεμβολίαστοι» στη Φλάνδρα είναι 10%, αλλά στους 333 που έφτασαν να μπουν σε νοσοκομείο ήταν το 29%… Αντίθετα οι πλατφορμιασμένοι είναι 90%, αλλά στο νοσοκομείο ήταν μόλις το 71%… Άρα; Οι πλατφόρμες δουλεύουν διάολε!!! Είναι σα να λένε: ναι εδώ βρέχει, ρίχνει καρέκλες, αλλά καρέκλες ρίχνει και απέναντι∙ συνεπώς εδώ ο καιρός είναι καλός, λιακάδα…

Τι; Δεν το πιστεύετε; Μήπως είστε ψέκα;)

Ρευστοποίηση…

Τρίτη 2 Νοέμβρη>> Οι παρακάτω 3 εικόνες δείχνουν κάτι το οποίο άλλες εποχές, όχι πολύ μακρινές στο χρόνο αλλά απαγορευμένες όλο και περισσότερο, ήταν σοβαρό σήμα κινδύνου, προειδοποίηση για την εδραίωση ολοκληρωτισμού. Πρόκειται για τον ορισμό του τι είναι εμβόλιο, απ’ τα αμερικανικά cdc – και την “διολίσθησή” του…

1ος ορισμός, ο κανονικός (ως το 2015):

Εμβολιασμός είναι η ένεση ενός νεκρού ή αδυνατισμένου μολυσματικού οργανισμού με σκοπό να εμποδιστεί η ασθένεια.

2ος ορισμός, με μια πρώτη στρατηγική μετατόπιση στις έννοιες (απ’ το 2015 ως το 2021):

Εμβολιασμός είναι η πράξη της εισαγωγής ενός εμβολίου στο σώμα έτσι ώστε να παραχθεί ανοσία σε μια συγκεκριμένη ασθένεια.

Πρόκειται για ταυτολογία: εμβολιασμός είναι … ένα εμβόλιο… (!!!) Αυτή η ταυτολογία θολώνει το τι είναι ένα «εμβόλιο». Καθόλου τυχαία. Μετά την αποτυχημένη υγιεινιστική εκστρατεία της «γρίπης των χοίρων», το 2009/2010, σε διάφορα καπιταλιστικά κράτη έγινε μια «διακριτική προσθήκη» στον ορισμό του «εμβόλιου». Μαζί με τον νεκρό ή αδυνατισμένο μολυσματικό οργανισμό προστέθηκαν και μέσα που ως τότε χαρακτηρίζονταν γενετικές θεραπείες. (Στη γερμανία, για παράδειγμα, αυτή η προσθήκη πέρασε απαρατήρητη μέσα σ’ ένα «πολυνομοσχέδιο» το καλοκαίρι του 2009…) Η ταυτολογία του παραπάνω αμερικανικού ορισμού οφείλεται στο ότι (για λόγους παραπλάνησης) αντί να προστεθεί και το «γενετική θεραπεία» αφαιρέθηκε ο νεκρός ή αδυνατισμένος μολυσματικός οργανισμός… και στη θέση του, για να μην υπάρχει κενό, μπήκε, με εγκεφαλικό κεφαλοκλείδωμα, η λέξη «εμβόλιο».

Όσο για την ανοσία; Είναι η α-νόσηση, δηλαδή η μη αρρώστια (όπως στον 1ο ορισμό).

3ος ορισμός, με μια δεύτερη στρατηγική μετατόπιση στις έννοιες (απ’ τα μέσα του 2021 και μετά):

Εμβολιασμός είναι η πράξη της εισαγωγής ενός εμβολίου στο σώμα έτσι ώστε να παραχθεί προστασία από μια συγκεκριμένη ασθένεια.

Αφού η ταυτολογία «εμβολιασμός είναι … το εμβόλιο»! καθιερώθηκε, φεύγει τώρα και η ανοσία, δηλαδή η μη νόσηση, και αντικαθίσταται απ’ την «προστασία». Συνεπώς ο «εμβολιασμός που είναι … εμβόλιο» (οτιδήποτε, δηλαδή, διαφημιστεί σαν τέτοιο) ούτε εμποδίζει την ασθένεια (1ος ορισμός) ούτε παράγει ανοσία (2ος ορισμός)… «Προστατεύει».

Τι είναι, όμως, «προστασία»; Μαθαίνουμε: «προστασία» είναι η αύξηση των κερδών των φαρμακομαφιών, αφού κατά τα υπόλοιπα με τις mRNA πλατφόρμες ΚΑΙ μολύνεται κάποιος, ΚΑΙ μεταδίδει, ΚΑΙ αρρωσταίνει, ΚΑΙ αρρωσταίνει σοβαρά έως θανάσιμα (περισσότερα στη συνέχεια) – πέρα απ’ τις δολοφονικές παρενέργειες που μπορεί να υποστεί. Με δυο λόγια η «προστασία από μια συγκεκριμένη ασθένεια» είναι θέμα marketing και στατιστικών παραμυθιών: περιλαμβάνει ΚΑΙ την παραγωγή νοσηρότητας ΚΑΙ την πρόκληση θανάτων, αλλά αυτά είναι … fake news που στη δύση τα διαδίδουν οι … ρώσοι και οι κινέζοι… που ζηλεύουν τις τεχνολογίες μας…

Δώστε σημασία. Δεν είναι ο μόνος ορισμός που αλλάζει εδώ και λίγα χρόνια. Είναι ένας ανάμεσα σε πολλούς. Βρίσκεται σε εξέλιξη μια δημαγωγική γενική εκστρατεία ρευστοποίησης των εννοιών (ακόμα και εννοιών όπως πραγματικότητα, αλήθεια, προσωπική αξιοπρέπεια, μνήμη…), μια εκστρατεία που είναι το πύον του μεταμοντερνισμού, μια εκστρατεία σχετικοποίησης λέξεων, εννοιών, κοινωνικών σχέσεων, που μετατρέπει τον λόγο (ξανά) σε πεδίο άσκησης της βίας της κάθε εξουσίας.

Στο «1984» ο Orwell προειδοποιούσε ότι η ανακατασκευή των εννοιών, η “newspeak”, είναι ταυτόχρονα η γλώσσα σαν ολοκληρωτική εξουσία και η εξουσία σαν «αμμώδης» γλώσσα. Σαν αυτόνομοι εργάτες υποστηρίζουμε ότι στις συνθήκες της 4ης βιομηχανικής επανάστασης, η γλώσσα γίνεται «γλώσσα της μηχανής», η μηχανή σαν «πάγιο κεφάλαιο» είναι έκφραση της καπιταλιστικής εξουσίας: οι πιο πάνω αλλαγές στον ορισμό του τι είναι «εμβόλιο» δεν είναι τυχαίες, είναι έκφραση της μετατροπής της «υγείας» σε βιομηχανία μόνιμης και διαρκούς νοσηρότητας…

«Ψιλά γράμματα» θα πουν οι ignorants… Πράγματι: υπάρχει πάντα και ο στρουθοκαμηλισμός…

(φωτογραφία: Χιλιάδες δημοτικοί υπάλληλοι της Ν. Υόρκης διαδήλωσαν στις 25 Οκτώβρη κατά του καταναγκαστικού πλατφορμιασμού. Ο δήμαρχος τους εκβιάζει πως αν δεν πλατφορμιαστούν ως την 1 Νοέμβρη θα μπουν σε «εργασιακή καραντίνα – αναστολή»…)

Blow up 4

Δευτέρα 27 Σεπτέμβρη>> Αντίθετα, εκείνο που πλασσάρεται σαν «αριστερά» (με την ευρεία έννοια) προσπαθεί να μείνει as usual. Από την άγνοια για την γενετική μηχανική ένα μεγάλο μέρος της, και οπωσδήποτε του στελεχικού δυναμικού της, έχει περάσει στην απώθηση. «Δεν είναι τα εμβόλια το θέμα…» λένε, σε διάφορες παραλλαγές. Μερικοί πονηροί το προχωρούν περισσότερο: «Με τα εμβόλια ασχολούνται οι φασίστες…»

Πότε ακούστηκε για πρώτη φορά και επαναλήφθηκε έκτοτε άπειρες φορές ότι «τα εμβόλια θα μας σώσουν»; Την περασμένη άνοιξη, του 2020, ενόσω βρισκόταν σε εξέλιξη το πρώτο βήμα τρομοκρατίας και διάλυσης των συνταγμάτων. Την ίδια ακριβώς εποχή άρχισε η προπαγάνδα του «μετά τα πράγματα θα είναι διαφορετικά, η ζωή θα είναι αλλιώς» με την μορφή σοφού αξιώματος. Χωρίς να εξηγείται το γιατί η αντιμετώπιση ενός ιού θα «αλλάξει τα πάντα» – λες και ήταν η πρώτη ίωση στην ιστορία του ανθρώπινου είδους…

Δεν θα χρειαζόταν ιδιαίτερη έρευνα για να διαπιστώσει κάθε ενδιαφερόμενος ότι η «κήρυξη κατάστασης έκτακτης ανάγκης για λόγους υγείας» δεν ήταν η πρώτη αλλά η τρίτη στον 21ο αιώνα («γρίπη των πτηνών» και «γρίπη των χοίρων» είχαν προηγηθεί), ήταν όμως πράγματι η πρώτη τόσο καλά και βίαια οργανωμένη. Δεν θα χρειαζόταν επίσης μεγάλη σοφία για να καταλάβει κάθε ενδιαφερόμενος ότι «κήρυξη κατάστασης έκτακτης ανάγκης» σημαίνει μεταφορά του κέντρου των αποφάσεων (ή της αιτιολόγησής τους) σε συγκεκριμένους κάθε φορά μηχανισμούς «ειδικών», που «ξέρουν». Ποιοι ήταν αυτοί οι μηχανισμοί στη συγκεκριμένη περίπτωση; Όχι εκείνοι που φαίνονταν (οι αγορασμένοι απ’ τις big pharma «ειδικοί» για παράδειγμα…) αλλά εκείνοι που όριζαν το timing και την «ποιότητα» της «κυρίως επίθεσης στον αόρατο εχθρό». Οι φαρμακομαφίες. Ο εκπρόσωπος του αμερικάνικου βιο-πληροφορικο-ασφαλίτικου συμπλέγματος κυρ Βασίλης (ο Άρχοντας Θυρών και Παραθύρων, aka Bill Gates) έλαμψε στο προσκήνιο για μερικούς μήνες – ίσα για να θυμίζει ότι το επίδικο της υγιεινιστικής τρομοεκστρατείας μόνο σχέση με την υγεία δεν είχε. Οι ίδιες οι εταιρείες και τα logo τους άρχισαν να γίνονται διάσημα ήδη απ’ τις αρχές του καλοκαιριού του 2020 – γιατί άραγε;

Χωρίς «τον άσσο στο μανίκι» (δηλαδή τις εφαρμογές των genetics) όλα τα υπόλοιπα θα ήταν απλά αδιέξοδα: οι μαζικές κατ’ οίκον φυλακίσεις, το κουρέλιασμα των συνταγμάτων και των θεσμίσεων υπέρ των ατομικών δικαιωμάτων και ελευθεριών, το δημαγωγικό carpet bombing, η δημιουργική λογιστική θανάτου, οι «κοινές δεξαμενές»… Κάθε ένα απ’ αυτά είχε ειδικό περιεχόμενο, την ιδιαίτερη στόχευσή του, αυτό είναι βέβαιο. Αλλά ο άξονας περιστροφής και η «πηγή» νοηματοδότησης κάθε «μέτρου για την δημόσια υγεία» ήταν διακριτά: όλα επρόκειτο να ξεπεραστούν με τη «λύση του δράματος», απ’ τον «από μηχανής θεό»: την γενετική μηχανική. Σαν κομμάτια ενός παζλ αποκάλυπταν την «εικόνα» μόνο όταν τοποθετούνταν στο σωστό πλαίσιο.

Δείτε, για παράδειγμα, το ζήτημα του ψηφιακού, υγιεινιστικού (ή και συμπεριφορικού) φακελώματος. Ή δείτε την σύνδεση εργασίας και πλατφορμιασμών (που, πάντως, δεν είναι ακόμα γενικευμένη ούτε καν στην ευρώπη). Δε νοείται φακέλωμα – για – το φακέλωμα, ούτε εργασιακή πειθαρχία – για – την – εργασιακή πειθαρχία. Και τα δύο βρίσκονται σε εξέλιξη εδώ και μερικά χρόνια. Όμως με τρόπο τυχαίο, σποραδικό, μέσα από πρωτοβουλίες αφεντικών (κυρίως στις ηπα), και με «εργαλείο» τα wareables, σαν φορητές μηχανές διαρκούς καταγραφής της «κατάστασης της υγείας» καθενός που φοράει ένα από δαύτα.

Μπορεί να υποθέσει ο καθένας ότι τέτοιου είδους αλγοριθμικές αυτό-φυλακίσεις είχαν (και έχουν) προοπτική… Όμως η προοπτική με βάση τους κανόνες της ελεύθερης αγοράς, η προοπτική δηλαδή με βάση την ατομική επιλογή, είναι αργή. Πολύ αργή. Ακόμα κι έτσι, μέσω των wareables και των data υγείας, το τέλος της διαδρομής θα ήταν αυτό: η precision medicine. Όχι, όμως, και το τεχνικό της υπόστρωμα!!! Η υγιεινιστική τρομοεκστρατεία και η «έξοδος / λύση» της γενετικής μηχανικής, όχι απλά επιτάχυνε άγρια και βίαια μια διαδικασία που είχε ήδη ξεκινήσει, αλλά της έδωσε και την υλική / τεχνολογική “υγιεινιστική” καρδιά της. Εν τέλει υπάρχει και ο ενδοκαπιταλιστικός ανταγωνισμός, η αναμέτρηση με την κίνα… Ποιος θα περιμένει την «ελεύθερη αγορά» να οργανώσει / στρατιωτικοποιήσει κατάλληλα το (δυτικό) κοινωνικό εργοστάσιο;

Γι’ αυτόν ακριβώς το λόγο το δυτικό βιο-πληροφορικο-ασφαλίτικο σύμπλεγμα κατασκεύασε ένα σωματικό και εν-σωματώσιμο Θέαμα θανάτου που ξεκινούσε απ’ την μύτη και το στόμα και πήγαινε κατευθείαν στις εντατικές, χωρίς τίποτα ενδιάμεσο, χωρίς κανένα μέρος του σώματος και χωρίς κανένα μέσο που να επιτρέπει «άμυνα κατά του εχθρού»! Έπρεπε να σκηνοθετηθεί ένα θρίλερ μοιραίου (εκτός υπακοής και πειθαρχίας) μαζικού θανάτου, μόνο και μόνο για να δοξαστεί η «λύση»! Κι αυτή δεν θα μπορούσε να είναι μια – οποιαδήποτε – λύση! Απαγορεύτηκαν τα πάντα, συκοφαντήθηκαν οι πάντες που τόλμησαν να κινούνται «εκτός γραμμής»! Εξ αρχής η υγιεινιστική τρομοεκστρατεία δούλευε για ένα και μόνο ένα αφεντικό: το βιο-πληροφορικο-ασφαλίτικο σύμπλεγμα. Για μία και μόνο μία «υπεύθυνη κοινωνικά στάση»: σήκωσε το μανίκι σου, έχω τον άσσο στη σύριγγα για σένα… There is no alternative – για όσους θυμούνται τι σημαίνει αυτό…

Η «αριστερή» (με την ευρεία έννοια) απώθηση είναι σαφέστατα ηθελημένη. Μετά από 1,5 χρόνο δεν μπορεί κανείς να μιλάει για άγνοια. Είναι επιλογή. Είναι συνενοχή, και είναι οργανική. Μερικές φορές παίρνει κωμικοτραγικά χαρακτηριστικά. Όπως όταν, για παράδειγμα, ανασταίνεται ο Λένιν και οι εκστρατείες εμβολιασμών από τους μπολσεβίκους πριν έναν αιώνα, τότε που τα εμβόλια ήταν όντως εμβόλια κι όχι GMO! Μπορεί κάποιος να εξηγήσει με τον «κύκλο του Carnot» (1824…) την λειτουργία του διαδικτύου; Ε, άλλο τόσο είναι δυνατό να εξηγήσει τις γενετικές επεμβάσεις μέσω της βιογραφίας του Pasteur! (Κι ο Λένιν δεν φταίει σε τίποτα!)

Μπορεί όμως να θάψει βαθιά τα τελευταία υπόλοιπα ιστορικού διαλεκτικού υλισμού, όσα τέλος πάντων έχουν απομείνει στα μυαλά, εξαφανίζοντας όχι μόνο την εργατική κριτική αλλά και κάθε προϋπόθεσή της. Και μπορεί επίσης να γελοιοποιηθεί, αβαντάροντας σαν κομπάρσος τρίτης διαλογής τον πυρήνα του ως τώρα πιο βίαιου και φονικού μετασχηματισμού των κοινωνικών σχέσεων μέσα σε ελάχιστο χρόνο, για λογαριασμό του κεφάλαιου και της μορφής – κράτος, στις ιστορικά πιο πρόσφατες και ολοκληρωτικές εκδοχές τους.

(Πόσο κυνικό είναι διάφοροι «φίλοι των εργατών» να σπάνε στα δύο τον εκβιασμό «αν δεν εμβολιαστείς θα μείνεις άνεργος» λέγοντας κρυόκωλα ότι το θέμα δεν είναι τα «εμβόλια»; Και πόσο συνένοχο στην καθεστωτική βία; Αν ο εκβιασμός ήταν «αν δεν ρουφιανέψεις θα μείνεις άνεργος» θα έλεγαν ότι το θέμα δεν είναι η ρουφιανιά;

Απ’ ότι φαίνεται ναι…)

Ο αιώνας της λήθης και των μεγάλων προβοκατσιών

Σάββατο 11 Σεπτέμβρη>> Το γεγονός ότι 20 χρόνια μετά η μεγαπροβοκάτσια της 11ης Σεπτέμβρη του 2001 παραμένει ισχυρή σαν «πραγματικότητα» αλλά και σαν ερμηνευτικός / νομιμοποιητικός μοχλός για όσα ακολούθησαν (: «πόλεμος κατά της τρομοκρατίας»…), το γεγονός ότι σήμερα (θα) είναι απόλυτα «φυσικό» να ρητορεύουν διάφοροι για την «τρομοκρατική επίθεση των φανατικών μουσουλμάνων» και όχι για το δολοφονικό έργο πρωτοκοσμικών μυστικών υπηρεσιών, το γεγονός τέλος ότι 20 χρόνια μετά η «αλήθεια» παραμένει κατασκευασμένη ακόμα και κόντρα στα απλά, οπτικά ντοκουμέντα που την διαψεύδουν, είναι ένα πολιτικό, ιδεολογικό και συνειδησιακό γεγονός τεράστιας σημασίας.

Η ερώτηση είναι απλή. Αν εκείνοι που έχουν εξουσία, δηλαδή χρήμα, μέσα και αποφασιστικές αρμοδιότητες, μπόρεσαν πριν 20 χρόνια να κατασκευάσουν μια «πραγματικότητα» με τέτοια χρονική αντοχή, τι νομίζετε; Ότι θα αυτοπεριορίζονταν και δεν θα το ξαναέκαναν;

Γελοίο μόνο σαν σκέψη!!! Τέτοιες «τρομοκρατικές πραγματικότητες» κατασκευάστηκαν ξανά και ξανά, μετά το 2001, στη Μαδρίτη, στο Λονδίνο, στο Παρίσι, στη γερμανία, στη ρωσία… Μπορεί να μην το θυμάστε ή να μην θέλετε να το θυμάστε, αλλά κυκλοφορούν μέσα σας… Ώσπου άλλαξαν οι κρατικές / καπιταλιστικές ανάγκες, και κατασκευάστηκε μια καινούργια «πραγματικότητα»: ο «τρομοκράτης» sars-cov-2…

«Σοκ και δέος»!!! Αφού οι πρωτοκοσμικές κοινωνίες διψάνε για το Θέαμα του θανάτου, μ’ αυτό θα ταϊζονται…

Υπό τη νομιμοποίηση της «πραγματικότητας» της 11ης Σεπτέμβρη, πριν 20 χρόνια, δολοφονήθηκαν από τότε και μετά εκατοντάδες χιλιάδες άμαχοι, καταστράφηκαν πόλεις, χωριά και ζωές, εκατομμύρια πήραν τον δρόμο της προσφυγιάς – αλλά δεν σας / μας ένοιαζε ιδιαίτερα: αυτή η «πραγματικότητα» σκότωνε μακριά.

Μέχρι που η κατασκευή πραγματικοτήτων άρχισε να σκοτώνει δίπλα. Εδώ. Στον πρώτο κόσμο. Κυριολεκτικά αλλά και ηθικά, συναισθηματικά, διανοητικά.

«Σοκ και δέος» στα κύτταρα… Αφού….

Χρόνια πολλά!!!

Ούτε η ιστορία…

Δευτέρα 6 Σεπτέμβρη>> Δεν έχουμε διαβάσει τα ντοκουμέντα των απολογιών των ναζί γιατρών στις δίκες της Νυρεμβέργης. Είμαστε όμως σίγουροι πως υποστήριξαν ότι τα ιατρικά πειράματα που έκαναν, δια της βίας, στους αιχμαλώτους των στρατοπέδων συγκέντρωσης, είχαν καλό σκοπό. Το καλό της ανθρωπότητας. Ή, έστω, το καλό της ναζιστικής ανθρωπότητας κατ’ αρχήν…

Οι δικαστές τους δεν συγκινήθηκαν. Σωστά. Το «ο σκοπός αγιάζει τα μέσα» δεν είναι καθόλου άγιο. Ακόμα χειρότερα όταν πρόκειται για υγιειονομικά πειράματα. Είναι απίθανο ακόμα και για το μεγαλύτερο κάθαρμα τέτοιων πειραμάτων να επικαλεστεί κάτι διαφορετικό απ’ το «για το καλό του κόσμου σκότωσα μερικές χιλιάδες».

Εκτός απ’ τις καταδίκες και τις εκτελέσεις των ναζί γιατρών γι’ αυτά ακριβώς τα πειράματά τους, η Νυρεμβέργη έμεινε γνωστή στην αντιφασιστική ιστορία και για τον Κώδικά της. Το «ποτέ ξανά» (φασισμός) το ’45 και το ’50 είχε διάφορες μορφές. Ειδικά όμως σε σχέση με τον ιατρικό, υγιειονομικό φασισμό, το «ποτέ ξανά» απαιτούσε συγκεκριμένες προβλέψεις. Αυτό το «για το καλό του κόσμου» είναι πολύ βρώμικο για να το αφήσει κανείς στην εθελοντική καλωσύνη των ειδικών.

Όταν, λοιπόν, οι συντάκτες του Κώδικα της Νυρεμβέργης, σαν ειδική έκφραση του «ποτέ ξανά», περιέλαβαν την ρητή απαγόρευση της άσκησης οποιασδήποτε μορφής βίας, εξαπάτησης, ψέμματος, εξαναγκασμού, υπερβολής ή καταναγκασμού ώστε να συμμετάσχουν άνθρωποι σε ιατρικά πειράματα είναι απόλυτα βέβαιο πως είχαν κατά νου πως η επίκληση κάποιου «γενικού καλού» (κατάλληλα κατασκευασμένου / συσκευασμένου…) δεν είναι και δεν μπορεί να είναι νομιμοποίηση της ιατρικής και της πολιτικο-ιατρικής βίας έναντι οποιουδήποτε. Είχαν κατά νου ότι αυτό είναι φασισμός!

Αυτά τότε… Σήμερα ισχύει το ακριβώς αντίθετο. Ισχύει, δηλαδή, εκείνο που ήθελαν να εμποδίσουν οι συντάκτες του Κώδικα της Νυρεμβέργης, με νωπή ακόμα την βία και τον θάνατο των ναζιστικών ιατρικών πειραμάτων. Σχεδόν 40.000 άτομα έχουν δολοφονηθεί μέσα σε λιγότερο από 9 μήνες σε ε.ε., ενωμένο βασίλειο και ηπα απ’ τις πειραματικές πλατφόρμες γενετικής μηχανικής, και πάνω από 2,5 εκατομύρια είχαν παρενέργειες διαφόρων βαθμών σοβαρότητας, με τους μισούς να έχουν σακατευτεί με τον έναν ή τον άλλο τρόπο – μέχρι τα μέσα Αυγούστου αυτά. Χωρίς στρατόπεδα συγκέντρωσης. Κι ωστόσο αυτό το μακελιό είναι αδιάφορο, μια αποδεκτή ανθρωποθυσία για το «κοινό καλό»… Επιπλέον, επειδή αυτό το εγκληματικό «κοινό καλό» (καλό μόνο για τις φαρμακομαφίες και τους γενετιστές…) έχει απαλλαγεί από κάθε φραγμό και έλεγχο, το «ποτέ ξανά» έχει αντιστραφεί σε «ξανά και ξανά και ξανά», και οι μορφές βίας, εξαπάτησης, ψέμματος και καταναγκασμού διαδέχονται η μία την άλλη σ’ έναν χαρούμενο χορό κανίβαλων που λέγονται «ειδικοί», δημαγωγοί και σία.

Φαίνεται πως όλες οι μνήμες έχουν ξεθωριάσει. Φαίνεται πως φασισμός 2.0 του βιο-πληροφορικο-ασφαλίτικου συμπλέγματος, της «μετάβασης» στις νόρμες της 4ης βιομηχανικής επανάστασης, της πλήρους κατοχής του κοινωνικού εργοστάσιου, έχει αποκτήσει τέτοιους και τόσους οπαδούς ώστε να θεωρείται «δώρο της επιστήμης». (Τέτοιος ακριβώς, «δώρο της επιστήμης», ήταν και ο φασισμός 1.0…)

Αλλά όχι. Ξέρουμε. Και δεν έχουμε ξεχάσει τίποτα. Η ιστορία των καταπιεσμένων, των κολασμένων, μας διδάσκει ότι…

Ο μαφιόζος, ο αυτοκράτορας, ο υπήκοος και ο κόσμος του (1)

Δευτέρα 30 Αυγούστου>> Είναι, αν δεν κάνουμε λάθος, η τρίτη ή η τέταρτη φορά που μνημονεύουμε το παρακάτω απόσπασμα (ξεκινώντας απ’ το χάρτινο Sarajevo, το 2007). Και, φυσικά, έχουμε επίγνωση της ματαιότητας του να επιμένουμε ότι σ’ αυτό το απόσπασμα υπάρχει ένα βασικό «κλειδί» όλων όσων συμβαίνουν υπό την υγιεινιστική τρομοεκστρατεία και όχι μόνο. Θα κάνουμε άλλη μια απόπειρα – και ποιός ξέρει; Ίσως κάποιοι αρχίσουν να καταλαβαίνουν.

O αξιωματούχος μου είπε ότι τύποι του είδους μου «ανήκουν σ’ αυτό που αποκαλούμε κόσμος – βασισμένος – στην – πραγματικότητα», τον οποίο περιέγραψε σαν αποτελούμενο από ανθρώπους «που πιστεύουν ότι οι λύσεις προκύπτουν απ’ την συνετή μελέτη της πραγματικότητας όπως αυτή εμφανίζεται μπροστά μας». Συμφώνησα και μουρμούρισα κάτι για τις αρχές του διαφωτισμού και του εμπειρισμού.

 Mε έκοψε. «Aλλά ο κόσμος δεν δουλεύει πλέον έτσι» συνέχισε. «Tώρα είμαστε αυτοκρατορία, κι όταν δρούμε δημιουργούμε την δική μας πραγματικότητα. Kαι την ώρα που εσείς μελετάτε αυτήν την πραγματικότητα που δημιουργήσαμε – όσο πιο συνετά μπορείτε – ξαναδρούμε, δημιουργώντας νέες πραγματικότητες, τις οποίες επίσης μπορείτε να μελετήσετε, κι έτσι προχωράνε τα πράγματα. Eίμαστε πρωταγωνιστές της ιστορίας …. και εσείς, όλοι εσείς, έχετε μείνει πίσω να μελετάτε αυτά που κάνουμε».
New York Times Magazine, Oκτώβριος του 2004

Ο αξιωματούχος που μίλησε για την κατασκευή και ανακατασκευή της πραγματικότητας (ή μήπως των πραγματικοτήτων;) δια της βίας απ’ την μεριά μιας εξουσίας που υπερέχει τόσο ώστε να θεωρεί εαυτήν “αυτοκρατορία” (δηλαδή: αυτο-ελεγχόμενη και μόνον!) ήταν ο Karl Rove. Σύμβουλος ασφαλείας του Bush του B, παραμονές της εισβολής στο ιράκ.

Το πιθανότερο είναι ότι ποτέ δεν σας πέρασε απ’ το μυαλό ότι οποιαδήποτε εξουσία που θεωρεί εαυτήν ακλόνητη και “πρωταγωνιστή της ιστορίας”, για να είναι πράγματι τέτοια, πρέπει να κατασκευάζει και να ανακατασκευάζει την πραγματικότητα – αφήνοντας πίσω της (και κυρίως κάτω της) τους υποτελείς να προσπαθούν να την καταλάβουν… Το πιθανότερο είναι επίσης πως όταν η ασταμάτητη μηχανή άρχισε να ουρλιάζει απ’ τον Μάρτη του 2020 «Προσοχή! Προσοχή! Η διαφημιζόμενη «φονικότητα» του ιού, με τα “Bergamo” και τα υπόλοιπα, είναι κατασκευή πραγματικότητας για λογαριασμό συγκεκριμένων καπιταλιστικών / κρατικών συμφερόντων» θεωρήθηκε από τρελή έως ακατανόητη.

Εξακολουθείτε, λοιπόν, να ανήκετε στους ανθρώπους «που πιστεύουν ότι οι λύσεις προκύπτουν απ’ την συνετή μελέτη της πραγματικότητας όπως αυτή εμφανίζεται μπροστά μας» – καλά κάνετε… Εξακολουθείτε όμως να πιστεύετε ότι η πραγματικότητα είναι μία, και δεν θα μπορούσε παρά να είναι μία και μόνο μία… Λάθος! Σε συγκεκριμένες ιστορικές συνθήκες και για συγκεκριμένους λόγους οι πραγματικότητες μπορεί να είναι 2 (και αντίπαλες μεταξύ τους) – ή και περισσότερες, αλλά με τις 2 να είναι οι βασικές…

Κι έτσι, ενώ κάτι τέτοιο σας φαίνεται αδιανόητο και δεν μπορείτε να βρείτε ούτε το πότε, ούτε το γιατί, ούτε το που συμβαίνει αυτό, ούτε πως μπορεί να αναλυθεί (και να αντιμετωπιστεί) πολιτικά, κοινωνικά, ηθικά, συναισθηματικά, λογικά, (δεν θα σας πούμε περισσότερα, μας βλέπουν μπανιστηριτζήδες!), ζείτε και ζούμε ακριβώς μέσα σ’ αυτό το σχίσμα / πόλωση των πραγματικοτήτων!!! Που δεν είναι καθόλου πρωτοφανές στην ιστορία· και στην πολιτική γεωγραφία. Το ζείτε / ζούμε όταν το γκουβέρνο (και όχι μόνο το ελληνικό) και οι λακέδες του διαστρέφουν έως «αντιστρέφουν» κάθε εμπειρικό δεδομένο και κάθε σοβαρό επιστημονικό συμπέρασμα σε σχέση με την «πανδημία» (π.χ. σε σχέση με την θρυλική μετάλλαξη Δ και την προέλευσή της)… Θυμηθείτε: ο Rove και όσα εκπροσωπούσε / εκπροσωπεί, το 2004, δεν ενδιαφερόταν ούτε για τον Διαφωτισμό (άρα την έντιμη γνώση) ούτε για τον εμπειρισμό…. Μιλούσε για την πραγματικότητα της (εικονικής όπου χρειάζεται) total dominance, που (πρέπει να) ενσωματώνεται από τον κάθε κυριαρχούμενο, απ’ τον κάθε αιχμάλωτο, αδιάφορο αν είναι λογική ή παράλογη, απτή ή φαντασιακή.

Το ζείτε / ζούμε όταν το μαγαζί που λέγεται FDA δίνει οριστική έγκριση (ή, μάλλον, παριστάνει ότι την δίνει) σε μια πειραματική τεχνολογία γενετικής μηχανικής για την οποία το ίδιο μαγαζί έχει υπογράψει πέρυσι ότι η «φάση 3» (των δοκιμών / των πειραμάτων) θα ολοκληρωθεί το νωρίτερο στα τέλη του 2022 ή του 2023…

Θα μας τρελάνουν;

Η πίσω φωτιά

Δευτέρα 9 Αυγούστου>> Οι κάτοικοι της βόρειας Εύβοιας το υποψιάζονται, είτε το λένε είτε όχι: προτεραιότητα στην αντιμετώπιση της φωτιάς είχε εκείνη στους πρόποδες της Πάρνηθας· συνεπώς για ένα κρίσιμο διάστημα δεν υπήρχαν οι «απαραίτητοι πόροι» για την δική τους περίπτωση.

Από πρώτη ματιά αυτή η κρατική επιλογή έχει μια βάση. Μέσα στην απειλούμενη ζώνη στην Πάρνηθα, δεξιά κι αριστερά της autostrada Αθήνα – Λαμία, υπάρχουν πολλές αποθήκες και βιομηχανίες, κάποιες με μεγάλες ποσότητες εύφλεκτων χημικών. Συνεπώς η προτεραιότητα ήταν εύλογη.

Όποιος όμως έχει την σχετική γνώση (ελάχιστοι δηλαδή…) μπορεί να διακρίνει πίσω απ’ αυτό το «εύλογο» κάτι άλλο. Λέγεται σπανιότητα των πόρων – και είναι μια απ’ τις κολώνες που πάνω της κτίστηκε (και) η υγιεινιστική τρομοεκστρατεία. Θα κτιστούν κι άλλα «θαύματα» μ’ αυτήν σα θεμέλιο.

Τι σημαίνει «σπανιότητα πόρων»; Σημαίνει ότι το (άλλοτε) «κράτος πρόνοιας», τώρα πια κράτος-της-αναδιάρθρωσης, «θέλει μεν αλλά δεν μπορεί», επειδή δεν έχει απεριόριστους πόρους· και, κατά συνέπεια, κάνει επιλογές (μεταξύ όσων έχουν ανάγκη) για το που θα «κατευθύνει αυτούς τους πόρους».

Βασικό πεδίο αυτής της κρατικής μηχανικής είναι τα τελευταία χρόνια εκείνο που λεγόταν «δημόσια υγεία» – η μεγάλη βρετανία είναι πρωτοπόρα στην ευρώπη σε μέτρα κοινωνικού ευγονισμού… Όμως η πιο πανηγυρική (και διεστραμμένη) επίδειξη αυτού του «οι πόροι είναι περιορισμένοι» έγινε από πέρυσι μπροστά τα μάτια όλων: ήταν το θεώρημα της «κατάρρευσης του συστήματος υγείας» λόγω … του τσαχπίνη….

Στα μέρη μας δεν έγινε σαφές το πολιτικό νόημα αυτής της ξαφνικής «ομολογίας» του κυρίου κράτους «μωρέ θέλω αλλά δεν μπορώ», επειδή το δημόσιο σύστημα υγείας θεωρείται έτσι κι αλλιώς παρακμιακό. Η ντόπια αριστερά του κράτους και του κεφάλαιου με τις παραφυάδες της βολεύτηκε: άρχισε να ζητάει περισσότερες μεθ, ακόμα περισσότερες μεθ, ξεχνώντας (;;;) ότι σκοπός οποιουδήποτε σοβαρού συστήματος υγείας δεν είναι η διασωλήνωση στην εντατική αλλά η θεραπεία πολύ πριν – η οποία (θεραπεία) στην περίπτωση του τσαχπίνη απαγορεύτηκε δια ροπάλου απ’ τις φαρμακομαφίες!!!

Το ενδιαφέρον είναι ότι το ίδιο ακριβώς σύνθημα, η ίδια ακριβώς απειλή περί «κατάρρευσης του συστήματος» χρησιμοποιήθηκε και στην καλά αναπτυγμένη γερμανία – και ήταν ένα τερατώδες ψέμα, που αποκαλύφθηκε επίσημα πρόσφατα: ποτέ το γερμανικό δημόσιο σύστημα υγείας δεν απειλήθηκε με κατάρρευση, ποτέ οι θρυλικές γερμανικές μεθ δεν κορέστηκαν· στην πραγματικότητα ποτέ δεν έφτασαν καν στη μέση της δυναμικότητάς τους λόγω covid μολύνσεων!

Γιατί, λοιπόν, όχι στο ελλαδιστάν αλλά σ’ όλη την ευρώπη χρησιμοποιήθηκαν ψευδή, πλαστά «πορίσματα» περί «κατάρρευσης»; Και γιατί η σπανιότητα των πόρων είτε πρόκειται για την δημόσια υγεία είτε για άλλους τομείς κρατικής αρμοδιότητας έχει μπει ύπουλα στην ημερήσια διάταξη; Επειδή, λέμε, ένα βασικό στοιχείο της αναδιάρθρωσης α λα 4η βιομηχανική επανάσταση είναι το δίπολο ατομική πειθαρχία / έπαινος / απόρριψη (δείτε πιο κάτω τον κύριο Τούντα). Και, κατά συνέπεια, δεν θα είναι καθόλου «αυτονόητη» η παροχή υπηρεσιών απ’ την μεριά του όποιου κράτους σε οποιονδήποτε τις έχει ανάγκη. Το «δεν έχουμε αρκετά μέσα» είναι η τεχνική / ιδεολογική νομιμοποίηση της επιλεκτικής κατανομής των δημόσιων πόρων.

Τι γίνεται λοιπόν εν όψει τέτοιων εξελίξεων; Οι λέξεις “συλλογική αυτοδιεύθυνση” θυμίζουν κάτι;

Χμμ….

Δείτε τώρα το «εύλογο» της πρόσφατης πυροσβεστικής προτεραιότητας κάτω απ’ αυτό το πρίσμα… Χωρίς να παρασυρθείτε στις γνωστές αντικυβερνητικές κορώνες.

Θα σας χρειαστεί.

(φωτογραφία: Δεν είναι απ’ το ελλαδιστάν. Είναι απ’ την μακρινή Καλιφόρνια. Οι φωτιές μοιάζουν…)