Tag: γυναίκες

Η εθνική βιομηχανία μωρών…

Δευτέρα 16 Σεπτέμβρη (00.31)>> Δεν στέλνει μόνο τις («δραματικές», όλο θεληματικότητα και αποφασιστικότητα διεθνούς επιπέδου…) επιστολές του ο don Rico, αυτές που προβάλλονται πανεθνικά για προσκύνημα. Λαμβάνει κιόλας – μόνο που κάποιες απ’ αυτές «θάβονται» κατάλληλα…

Στις 8 Ιουλίου 2024 έφτασε σε κάποια γραφεία της don Rico & Co ένα mail με αποστολέα της κυρία Reem Alsalem. Η Alsalem είναι ειδική εισηγήτρια του ΟΗΕ για την βία κατά των γυναικών και των κοριτσιών. Και το θέμα του γράμματος ήταν η ελληνική νομοθεσία για τις παρένθετες μητέρες:

H ελλάδα είναι μια απ’ τις λίγες χώρες στην Ευρώπη, και στην πραγματικότητα παγκόσμια, που αναγνωρίζονται ως νόμιμες οι διευθετήσεις σε σχέση με την αλτρουϊστική παρένθετη εγκυμοσύνη….

…

Το άρθρο 1458 του Ποινικού Κώδικα επιτρέπει μόνο την αποκαλούμενη «αλτρουϊστική» παρένθετη εγκυμοσύνη, εννοούμενη ως εκείνη την συμφωνία όπου η παρένθετη μητέρα δεν λαμβάνει καμία χρηματική αποζημίωση, και απαγορεύει εντελώς την εμπορική παρένθετη εγκυμοσύνη… Ωστόσο, η πληρωμή για «εύλογα έξοδα» σχετικά με την εγκυμοσύνη επιτρέπονται με την απόφαση 36 της Ελληνικής Εθνικής Επιτροπής για την Υποβοηθούμενη Αναπαραγωγή, που επιβλέπει την πρακτική της παρένθετης εγκυμοσύνης και καθορίζει το μέγιστο επιτρεπόμενο ποσό που μπορεί να πληρωθεί σε μια παρένθετη μητέρα. Αυτό το ποσό μπορεί να καλύπτει κόστη που σχετίζονται με την γονιμοποίηση, την εγκυμοσύνη και την γέννηση, όπως επίσης οποιαδήποτε άλλη βλάβη, όπως η προσωρινή αδυναμία εργασίας.

Αυτή η «απόφαση 36» περί «εύλογης πληρωμής» της παρένθετης μητέρας ήταν που άλλαξε απόλυτα το καθεστώς, τέλειωσε με τον «αλτρουϊσμό», και έκανε το ελλαδιστάν παγκόσμιο κέντρο παραγωγής και εμπορίου μωρών! Πρόκειται για πολύ μεγάλη μπίζνα! Εκείνοι που «παραγγέλνουν» τα μωρά είναι πλούσια ζευγάρια, πρωτοκοσμικά στη μεγάλη πλειοψηφία τους, που μπορούν να πληρώσουν 100.000 ευρώ, ή ακόμα και περισσότερα, για να αγοράσουν ένα μωρό-της-ώρας! Εκείνες που μετατρέπονται σε «μηχανές εγκυμοσύνης» είναι μετανάστριες που θα πληρωθούν με 15.000 ή το πολύ 20.000 ευρώ, για 9 + 1 μήνες απόλυτης επιτήρησης / υποδούλωσης 24ώρες το 24ωρο, 7 ημέρες την εβδομάδα. (Αν θέλει κάποιος να υπολογίσει το πραγματικό ύψος αυτής της «αμοιβής», αφορά 300 ημέρες (και νύχτες), ή 7.200 ώρες… Που σημαίνει από 2 έως 3 ευρώ η ώρα…)

… Θα ήθελα επιπλέον να επιστήσω την προσοχή σας στο ότι η ελληνική νομοθεσία για την παρένθετη εγκυμοσύνη έχει επίσης κενά σε ότι αφορά την προστασία γυναικών που ζουν σε συνθήκες οικονομικής ευαλωτότητας. Πράγματι, σύμφωνα με τις πληροφορίες που έχω, φτωχές ή μετανάστριες γυναίκες επιλέγονται για να γίνουν παρένθετες μητέρες ακριβώς λόγω της ευάλωτης κατάστασής τους. Σύμφωνα με τα στοιχεία που υπάρχουν, πάνω απ’ το 60% των παρένθετων μητέρων δεν είναι πολίτες της ελλάδας. Μια έρευνα σημείωσε πως οι περισσότερες απ’ αυτές είναι απ’ την βουλγαρία, την πολωνία, την γεωργία, την αλβανία και την ελλάδα. Αυτή η κατάσταση ενισχύθηκε απ’ την νομοθετική αλλαγή του 2014, που επιτρέπει στην παρένθετες μητέρες να μην είναι πολίτες της ελλάδας ή ούτε ακόμα να έχουν μόνιμη κατοικία στην ελλάδα, εντείνοντας τους κινδύνους για τις μετανάστριες.

Επιπλέον μοιράζομαι την ανησυχία ότι παρόλο που σύμφωνα με το νόμο 3089/2002 η παρένθετη εγκυμοσύνη θα πρέπει να γίνεται αποκλειστικά για «αλτρουϊστικούς» σκοπούς, υπάρχουν καταγγελίες ότι η παρένθετη εγκυμοσύνη και η «δωρεά» ωαρίων γίνονται, στην πραγματικότητα, για οικονομικούς λόγους. Είναι πιθανό να δει κανείς παρένθετες μητέρες που υποκρίνονται πως είναι οι καλύτερες φίλες των γυναικών που έχουν κάνει την παραγγελία (σύμφωνα με την αρχή του αλτρουϊσμού) αλλά στην πραγματικότητα είναι μη ελληνίδες πιο νεαρές απ’ τους γονείς που κάνουν την παραγγελία ή, σε κάποιες περιπτώσεις, οι ξένες οικιακές βοηθοί τους..

Είπε κανείς «ε, τι να κάνουμε, μια δουλειά είναι κι αυτή;» Είπε κανείς κάτι τέτοιο; Λάθος!!! (Για να μην πούμε: βλακώδες!). «Δουλειά» είναι εκεί που υπάρχει η δυνατότητα της απεργίας ή/και του «τα βροντάω και φεύγω»!!! Εδώ δεν υπάρχουν τέτοια, ούτε καν θεωρητικά: απεργία στην εγκυμοσύνη; «τα βροντάω και φεύγω» με το μωρό στην κοιλιά ή στην αγκαλιά;

Καμία σχέση με «δουλειά»! Αντίθετα μεγάλη σχέση με δουλεία! Μια δουλεία που παριστάνει την «εργολαβία», αλλά για την οποία τα αφεντικά (αυτοί / αυτές που κάνουν την παραγγελία και οι ενδιάμεσοι τεχνικοί της αναπαραγωγής…) ξέρουν πολύ καλά περί τίνος πρόκειται:

… Υπάρχουν αναφορές ότι γίνονται σ’ αυτές τις ιδιωτικές κλινικές διάφορες ιατρικές παραβάσεις. Για παράδειγμα έχουν αναφερθεί περιπτώσεις στις οποίες οι κλινικές διαφημίζουν τις διαδικασίες που γίνονται στις γυναίκες, όπως για παράδειγμα ζωντανή τηλε-μετάδοση ιατρικών εξετάσεων ή έκθεση γυναικών σε κάμερες, χωρίς την ρητή συγκατάθεσή τους. Επιπλέον έχω πληροφορηθεί για μια περίπτωση όπου έγινε καισαρική τομή χωρίς ιατρική δικαιολόγηση και χωρίς την συναίνεση της παρένθετης μητέρας, όπως επίσης και μια άλλη περίπτωση που αφορά γυναίκες που αρχικά αξιοποιήθηκαν ως δότριες ωαρίων και στη συνέχεια ως παρένθετες μητέρες χωρίς ιατρική εκτίμηση για την υγεία ή την ασφάλειά τους…

… Επίσης μεταφέρω τις ανησυχίες μου για τις πιθανότατα καταναγκαστικές πρακτικές που αντιμετωπίζουν οι παρένθετες μητέρες στα χέρια του νοσηλευτικού προσωπικού. Γυναίκες που χρησιμοποιήθηκαν ως παρένθετες μητέρες από ελληνική κλινική έμειναν έγκλειστες σε τουλάχιστον 14 διαφορετικά σπίτια και δεν τους επιτράπηκε να ζουν ελεύθερα. Σε μερικές περιπτώσεις οι γυναίκες ζούσαν σε διάφορα σπίτια υπό επιτήρηση και το μόνο που τους επιτρεπόταν ήταν να πάνε στο μπακάλικο και για τις ιατρικές εξετάσεις που έκανε το Κέντρο Υποβοηθούμενης Αναπαραγωγής. Επιπλέον έχει αναφερθεί ότι οι παρένθετες μητέρες αισθάνονται να παρακολουθούνται συνέχεια από νοσηλευτές…

Δουλεία λοιπόν, κανονικότατη, στα εντόπια κάτεργα «αγορασμένης οικογενειακής ευτυχίας»! Όσο για τις «αμοιβές» (δείξαμε πριν περί τίνος πρόκειται) είναι το αντίστοιχο του «ένα πιάτο φαϊ και ένα ποτήρι νερό» (για να μην πεθάνεις) στις εποχές της ιστορικής δουλείας….

Αυτά έγραφε η κυρία Reem Alsalem στον don Rico & Co πριν δυο μήνες, διατυπωμένα όσο πιο official και ευγενικά γινόταν. Αλλά ισχύει κι εδώ «ο κόσμος τόχει τούμπανο κι εμείς κρυφό καμάρι». Το ελλαδιστάν είναι εδώ και χρόνια, μαζί με την ουκρανία, τα δύο παγκόσμια κέντρα της βιομηχανίας παραγωγής μωρών (και της υποδούλωσης, έστω για 10μηνα, γυναικών).

Ύστερα ξεκίνησε ο πόλεμος στο ουκρανικό πεδίο μάχης… Πολλά νεογέννητα έμειναν εγκλωβισμένα στο Κίεβο αφού εκείνοι που τα είχαν παραγγείλει δεν μπορούσαν να τα παραλάβουν, μέχρι που το ουκρανικό φασισταριό ανέλαβε την «ασφαλή μεταφορά» τους στην πολωνία, έναντι έξτρα πληρωμής φυσικά. Η πελατεία που προοριζόταν για την ουκρανία, μετά το 2022, φαίνεται ότι στράφηκε στην εξίσου «ώριμη» ελληνική βιομηχανία. Για παράδειγμα ο «neos kosmos», μια αγγλόφωνη αυστραλέζικη εφημερίδα της “ομογένειας” εκεί, δεν είχε λόγο να κρυφτεί, όταν ξέσπασε το «σκάνδαλο» με το κάτεργο «mediterranean fertility institute» στα Χανιά:

Κάμποσοι αυστραλοί στράφηκαν στην ελληνική κλινική μετά την έναρξη του πολέμου στην ουκρανία. Η ουκρανία ήταν ο νούμερο ένας προορισμός για την παρένθετη εγκυμοσύνη αφού είχε πιο χαλαρή νομοθεσία σχετικά, και αρκετοί είναι ακόμα αγχωμένοι προσπαθώντας να αποκτήσουν πρόσβαση στο γενετικό υλικό τους που τώρα είναι αποθηκευμένο στο νοσοκομείο.

Το δεύτερο μισό της πρότασης δεν αφορά την ουκρανία αλλά το ελλαδιστάν και την κλινική στα Χανιά. Η αστυνομία κατέσχεσε τα νεογέννητα που επρόκειτο να γεννηθούν για λογαριασμό της (αυτά είναι το «γενετικό υλικό που έχει αποθηκευτεί»!!!), και ανακοίνωσε ότι θα αρχίσει να τα παραδίδει στα ζευγάρια που τα είχαν παραγγείλει αν αποδειχθεί γενετική συγγένεια με κάποιον απ’ τους δύο. Αλλά φευ, σ’ αυτές τις παραγγελίες το «γενετικό υλικό» είναι αγορασμένο ως το τελευταίο του κύτταρο:

Ως πρόσφατα μόνο δύο αυστραλέζικες οικογένειες απέκτησαν πρόσβαση στα παιδιά τους που γεννήθηκαν κατά τη διάρκεια του σκανδάλου, μετά από τεστ DNA που επιβεβαίωσε μια γενετική σχέση. Ωστόσο, για τους περισσότερους γονείς σε αναμονή, η φύση της παρένθετης εγκυμοσύνης σημαίνει ότι δεν υπάρχει τέτοια άμεση γενετική σχέση.

Οι «πελάτες» της βιομηχανίας θέλουν το «γενετικό υλικό» τους – το «τους» σημαίνει απλά ότι το έχουν αγοράσει, είναι ιδιοκτήτες του… Οι ελληνικές αρχές θα πρέπει να έχουν μάθει ήδη (με αφορμή το αδιέξοδο της «κατάσχεσης») ότι σ’ αυτές τις περιπτώσεις δεν πρέπει να ψάχνει το τι είναι τίνος σε αναλυτές DNA αλλά σε συμβολαιογράφους. Γιατί αν η ελληνική αστυνομία συνεχίσει αυτήν την στενοκεφαλιά με τα “τεστ πατρότητας” ή τα “τεστ μητρότητας” θα καταστρέψει έναν απ’ τους πιο ανθηρούς επιχειρηματικούς κλάδους του λαού και του τόπου.

Όσο για τα κάτεργα της εντόπιας βιομηχανίας; Προφανώς δεν είναι μόνη περίπτωση το «…. institute»!!

Γυναίκα φυλακίστηκε σε φυλακή της βιομηχανίας μωρών. Τουλάχιστον μια παρένθετη μητέρα απ’ την γεωργία που εμπλέκεται στη γέννηση ενός νεογέννητου για ένα αυστραλέζικο ζευγάρι πέρασε τον περισσότερο καιρό της εγκυμοσύνης της σ’ ένα σκοτεινό ελληνικό διαμέρισμα, σε συνθήκες όμοιες με φυλακής.

Το λιγότερο που πρέπει να νοιώθουν οι εντόπιοι πατριώτες και εθνικόφρονες, δεξιοί και αριστεροί, παλαιού ή νέου τύπου, είναι εθνική υπερηφάνεια: το ελλαδιστάν είναι παγκόσμιο hub…

(Ολόκληρο το γράμμα της κυρίας Alsalem, για όσους / όσες ενδιαφέρονται, βρίσκεται εδώ)

Hijab

Δευτέρα 8 Ιούλη>> Ενώ η (δυτική / πρωτοκοσμική) προσοχή στρέφεται προς την «ακυβερνησία», εν προκειμένω προς τις γαλλικές βουλευτικές εκλογές (αλλά και στις επερχόμενες αμερικανικές…), οι πραγματικά ενδιαφέρουσες αλλαγές γίνονται σε άλλα σημεία του πλανήτη. Για παράδειγμα: οι προεδρικές εκλογές στο ιράν…

Για αυτές δυο λόγια στη συνέχεια. Εδώ μια ενδιαφέρουσα ιστορική (καθόλου) λεπτομέρεια: ο συμβολισμός του hijab.

Στη διάρκεια της επανάστασης κατά του σάχη (: βασιλιά…) του ιράν, που ολοκληρώθηκε στις αρχές του 1979, δεκάδες χιλιάδες ιρανές συμμετείχαν στις διαδηλώσεις (κάποιες λίγες και στο αντάρτικο). Οι γυναίκες που θα χαρακτηρίζαμε κοινωνική αριστερά (εκεί στο δεύτερο μισό της δεκαετίας του ’70), δηλαδή γυναίκες της μεσαίας τάξης, φεμινίστριες, φοιτήτριες, διαδήλωναν σταθερά φορώντας το hijab. Εκδήλωναν μ’ αυτόν τον τρόπο την αντίθεσή τους στην πραγμοποίηση του φύλου τους και στον «δυτικό τρόπο ζωής» (που συστηματικά προωθούσε ο σάχης…), και την αλληλεγγύη τους στις πληβείες, λαϊκές, «επαρχιώτισσες» γυναίκες που σε γενικές γραμμές ήταν πιο συντηρητικές:

Μετά την έξωση του σάχη και τον ερχομό του Χομεϊνί απ’ την εξορία (στο Παρίσι…) τα ιδεολογικά δεδομένα άρχισαν να αλλάζουν ραγδαία. Ξεκίνησε σταδιακά μια αιματηρή εκστρατεία «εκκαθάρισης» των κομμουνιστών, των σοσιαλιστών, ακόμα και των μετριοπαθών ισλαμιστών – έτσι ώστε να διαμορφωθεί εκείνο που ονομάστηκε ισλαμική δημοκρατία του ιράν.

Το hijab δεν επρόκειτο να μείνει «απ’ έξω». Σε μια πρώτη φάση, όταν ο Χομεϊνί ανακοίνωσε ότι θα γίνει υποχρεωτικό σε δημόσιους χώρους, υπήρξε τεράστια αντίδραση απ’ τις ίδιες ακριβώς γυναίκες που το φορούσαν επί μήνες κατά του σάχη. Στις 8 Μάρτη του 1979, διεθνή ημέρα της γυναίκας, πάνω από 100.000 διαδήλωσαν στην Τεχεράνη κατά της υποχρεωτικότητας:

Οι διαδηλώσεις κράτησαν σχεδόν μια βδομάδα. Ο Χομεϊνί αναγκάστηκε να υποχωρήσει,

μόνο για προχωρήσει ένα χρόνο μετά σε «σαλαμοποίηση» της επιβολής. Ξεκινώντας απ’ τις δημόσιες υπαλλήλους και το ντύσιμο στις δημόσιες υπηρεσίες.

Ένα ρούχο σύμβολο λοιπόν, με δύο τόσο αντίθετα νοήματα μέσα σε ελάχιστο ιστορικό χρόνο! Εκείνο ωστόσο που ο δυτικός (κρατικός ή κρατικοποιημένος) «φεμινισμός» προτιμάει να ξεχνάει όταν υιοθετεί ως «δικαιολόγηση» του αντι-μουσουλμανισμού του την “καταπίεση των γυναικών στο ιράν / το hijab” είναι πως οι γυναίκες εκεί δεν χρειάστηκαν ποτέ ούτε τις δυτικές οδηγίες για το πως πρέπει να ντύνονται, ούτε την δυτική βοήθεια για την απελευθέρωσή τους (εντός ή εκτός εισαγωγικών). Ξέρουν πολύ καλά το τι να κάνουν και πότε να το κάνουν∙ έχουν την δική τους ιδιαίτερα σημαντική αγωνιστική ιστορία και συλλογική μνήμη!

Τα εντελώς πρόσφατα νέα λοιπόν (για όσους / όσες ανησυχούν…) είναι τα εξής. Ένα 3% με 5% των ιρανών γυναικών, κυρίως (αν και όχι αποκλειστικά) νεαρών, έχουν καταργήσει ήδη το hijab – στην πράξη. Απλά δεν το φορούν! Κι ούτε καν υποκρίνονται ότι το κάνουν, όπως συμβαίνει με το 60% – 70% (ανάλογα με την πόλη) των υπόλοιπων. Αυτό ενώ ισχύει ακόμα (τυπικά) η νομοθεσία της υποχρεωτικότητας και ενόσω υπάρχει (τυπικά) η «αστυνομία ηθών» που έχει υποτίθεται την ευθύνη επιτήρησης του σωστού dress code, τόσο για τις γυναίκες όσο και για τους άντρες.

Το σημαντικό είναι πως αυτές οι αντάρτισσες δεν τραβούν καμία προσοχή στους δρόμους και στους δημόσιους χώρους γενικά. Κανένα στραβοκοίταγμα, καμιά υπόδειξη, κανένας σχολιασμός: θεωρείται απόλυτα φυσιολογικό απ’ τον υπόλοιπο πληθυσμό, άντρες και γυναίκες (που μπορεί να το φορούν και κανονικά). Δεν είναι καν παράξενο να κάνουν βόλτες «μικτές» παρέες νεαρών γυναικών, άλλες με hijab κι άλλες χωρίς.

Θα αναρωτηθείτε: και το «θεοκρατικό καθεστώς τι κάνει;» Η απάντηση δόθηκε (ανώνυμα) από έναν υψηλόβαθμο αξιωματούχο: Το φαινόμενο είναι πολύ μαζικό για να το καταστείλουμε, και πολύ διάσπαρτο για να το ελέγξουμε. Με δυο λόγια: «δεν ασχολούμαστε πια».

Είναι μάλλον αναμενόμενο ότι ο τελευταίος παράγοντας που μπορεί να επιβάλλει (ή να μην επιβάλλει) το hijab στο ιράν δεν είναι το κράτος αλλά η οικογένεια. Υπάρχει επ’ αυτού το αντιπαράδειγμα: στην ιορδανική κοινωνία (το κράτος είναι κοσμικό: βασιλιάς, παλάτι κλπ) το 95% των γυναικών φορούν hijab χωρίς να «επιβάλλεται από πάνω»… (Και κανείς δυτικός δεν σκοπεύει να «απελευθερώσει» αυτές τις γυναίκες, αφού το Αμάν είναι σύμμαχος της δύσης…)

Πίσω στο ιράν: οι κινήσεις των από κάτω (ακόμα κι αν πρόκειται για τα πολυπληθή μεσοστρώματα) αλλάζουν πρακτικά τους ιδεολογικούς συσχετισμούς – κι αυτό έχει ήδη αντανάκλαση «στην κορυφή».

Τώρα που οι δυτικοί λευκοί (όλων των φύλων) απαλλάσσονται απ’ το «βάρος της ευθύνης» να απελευθερώσουν-τον-υπόλοιπο-πλανήτη θα τους κακοφανεί: δεν θα μπορούν να φτιάχνουν θεωρήματα και παραμύθια για να συνεχίσουν την κατάκτησή του…

Και φυσικά θα φτωχύνουν (υλικά, όχι μόνο ιδεολογικά…)

Η χυδαιότητα του βιο-λογισμού

Δευτέρα 13 Μάη (00.20)>> Σε όλη την πανίδα, σε κάθε μορφή εμβίων όντων, το αρσενικό είναι πάντα πιο επιθετικό. Αυτό είναι στη φύση, που κυνηγά την τροφή και αναλαμβάνει την επιθετική διεκδίκησή της ή την άμυνά της. Το θηλυκό είναι για άλλες δουλειές, είναι για να τίκτει και στηρίζει τη μορφή, είτε γίνεται στην αγέλη είτε γίνεται στη δυαδική κορφή που έχουμε στο homo sapiens. Είναι η φύση των πραγμάτων το αρσενικό να είναι επιθετικό, κατά συνέπεια η έννοια της γυναικοκτονίας έχει μια βιολογική βάση. (Ο τονισμός δικός μας)

Αυτά είπε πριν δυο βδομάδες ο υφυπουργός υγείας (αλλά και ψυχίατρος; – σε κάθε περίπτωση «ειδικός»…) κύριος Δημήτρης Βαρτζόπουλος… Συγκέντρωσε για μια ελάχιστη μονάδα χρόνου τον «θυμό» του καταστήματος της Κουμουνδούρου (και όχι μόνο), καταγγελίες για ρατσισμό, και το θέμα χάθηκε γρήγορα στους βάλτους των ημερών. Η «διευκρινιστική δήλωσή» του (που ακολούθησε ως «τιτίβισμα») δεν τράβηξε καμία προσοχή, μάλιστα φαίνεται ότι καθησύχασε όσους τον κατηγόρησαν (θα δούμε στη συνέχεια γιατί…)∙ κι όμως: ήταν το «δια ταύτα». Ο τονισμός δικός μας:

Εκείνο το είπα και εννοώ είναι το αυτονόητο, ότι υπάρχουν διαφορετικά βιολογικά χαρακτηριστικά των φύλων, ότι το αρσενικό έχει συνήθως σημαντικότερη σωματική δύναμη, άρα είναι πιο επικίνδυνο στην επιθετικότητά του από το θηλυκό. Ως εκ τούτου θα πρέπει να πρέπει να υπάρχουν και ιδιαίτερες προβλέψεις και ιδιαίτεροι μηχανισμοί περιορισμού της ενδεχόμενης, εννοείται για πολλούς κοινωνικούς και άλλους λόγους, επιθετικότητας και βιαιότητας εις βάρος των γυναικών. Άρα η έννοια της γυναικοκτονίας είναι απολύτως σωστή και θα πρέπει να αντιμετωπίζεται απόλυτα και αποτελεσματικά. (Ο τονισμός δικός μας).

Αυτό που εννοεί ο πολυπράγμων ειδικός ως «ιδιαίτερες προβλέψεις» και «ιδιαίτερους μηχανισμούς περιορισμού» είναι (τι κάνει νιάου νιάου στα κεραμίδια;) βιολογικά μέσα – χωρίς να μας διαφωτίζει ποια θα μπορούσαν να είναι…

Ας δούμε λοιπόν τον πυρήνα της σοφίας-του-ειδικού, την (πραγματική) μεγάλη επιρροή που έχει στα μυαλά των ignorants και, επιπλέον, την οργανική συγγένειά της με τον γονιδιασμό του «θείου-broker-απ’-την-αμερική».

Πρώτα λίγες ρητορικές ερωτήσεις:

α) Εκεί, στην πανίδα απ’ την οποία εμπνέεται ο ειδικός, ανάμεσα στα άγρια-θηρία-της-φύσης (ας πούμε τα σαρκοφάγα ανώτερα θηλαστικά) ξέρει κάποιο είδος (πλην του ανθρώπινου) όπου τα αρσενικά να σκοτώνουν θηλυκά του ίδιου είδους;

β) Εκεί, στην ζούγκλα που γεμίζει το κεφάλι του, ξέρει ο ειδικός κάποιο είδος στο οποίο τα θηλυκά δεν φροντίζουν μόνα τους για την δια-τροφή τους; Τι σκατά σημαίνει το «στη φύση… το αρσενικό κυνηγά την τροφή… το θηλυκό είναι για άλλες δουλειές;» Τι κάνουν (κατά την γνώμη του) τα θηλυκά «σε όλη την πανίδα»; Περιμένουν να γυρίσει-ο-βασιλιάς-απ’-τον-πόλεμο-μαγειρεύοντας-το-αγαπημένο-φαγητό-του;

γ) Εκεί, στην πανίδα των άγριων θηρίων ξέρει ο ειδικός κάποιο σαρκοφάγο ή φυτοφάγο είδος στο οποίο κάποια αρσενικά να σκοτώνουν συλλήβδην και μαζικά άλλα αρσενικά και θηλυκά (του ίδιου είδους) όλων των ηλικιών;

δ) Σε ποιά «μορφή εμβίων όντων» υπάρχουν ψυχίατροι και υπουργοί;

Οι απαντήσεις είναι εύλογες… Που δείχνουν με βεβαιότητα ότι ο ειδικός (και υφυπουργός… ποιο απ’ τα δύο είναι το χειρότερο «σ’ όλη την πανίδα»;) κάνει το πιασάρικο και λούμπεν: προσπαθεί να «φυσικοποιήσει» τις κοινωνικές σχέσεις με ένα εντελώς χυδαίο (και νεοφιλελεύθερο!!!) θεώρημα περί φύσης: όποιος είναι πιο δυνατός «τρώει» τον πιο αδύνατο…

Στα ανώτερα θηλαστικά είναι γνωστό: όταν τα θηλυκά προστατεύουν τα μικρά τους αμύνονται με ιδιαίτερα δυναμικό τρόπο, ακόμα και ριψοκίνδυνα δυναμικό: στον έμβιο κόσμο (απ’ τον οποίο εξαιρείται σε μεγάλο βαθμό το είδος μας, ακόμα περισσότερο στη νεοφιλελεύθερη version του…) η αυτοπροστασία του είδους ως είδους είναι το ανώτατο ένστικτο (αν μπορούμε να το πούμε έτσι). Γι’ αυτό τα αρσενικά ΔΕΝ σκοτώνουν τα θηλυκά!! Γι’ αυτό στα ανώτερα θηλαστικά (και όχι μόνο…), μέσα σε κάθε είδος χωριστά, δεν «αλληλοσκοτώνονται»… «δι’ ασήμαντον αφορμήν» (που έλεγαν παλιά τα αστυνομικά χρονικά)!! Και για οποιονδήποτε άλλον λόγο!!!

Όμως η χυδαία «φυσικοποίηση», που στον καπιταλισμό απέκτησε επιστημονική χροιά και έγινε κοινωνικός δαρβινισμός και βιολογισμός, βρίσκεται στην καρδιά των δογμάτων που υπηρετεί (και) ο συγκεκριμένος ειδικός και πολλοί πολλοί άλλοι, ειδικοί και μη: η έννοια (sic!) της γυναικοκτονίας έχει μια βιολογική βάση … επειδή «το αρσενικό είναι, λόγω της φύσης των πραγμάτων, πάντα πιο επιθετικό»…

Ποια φύση, ποια πράγματα, ποια αρσενικά; Μήπως «η φύση της ιδιοκτησίας επί πραγμάτων και ανθρώπων»; Μήπως «η φύση της πραγμο-ποίησης των ζωντανών;» Μήπως «η φύση του φετιχισμού;» Δεν θα βρείτε τίποτα απ’ αυτά … σ’ όλη την πανίδα!!! Αυτά είναι ανθρώπινες πολιτισμικές / ιδεολογικές κατασκευές! Οι οποίες, για να μην αντιμετωπιστούν στη βάση τους, στις αιτίες τους, «φυσικοποιούνται»!!! (Αυτή η διαδικασία «φυσικο-ποίησης», «βιο-λογικοποίησης» και οι προθέσεις της είναι ο γερός, ακλόνητος δεσμός ανάμεσα σ’ έναν «δεξιό» νεοφιλελεύθερο και σ’ έναν «αριστερό» νεοφιλελεύθερο, που αποδίδει – για παράδειγμα – τις σεξουαλικές επιλογές του στα …. γονίδια του…. Περισσότερα στο οι ευγονιστές στην εξουσία – Δευτέρα 8 Απρίλη).

Αλλά… προσοχή! Μην γίνει παρεξήγηση! Ο ειδικός / υφυπουργός δεν υποστηρίζει τις γυναικοκτονίες (εκτός αν γίνονται στην Παλαιστίνη, απ’ τον αγαπημένο θεοναζί στρατό…) Υποδεικνύει την «βιολογική βάση» τους ίσα ίσα για να υποδείξει την αναγκαιότητα των «ιδιαίτερων (δηλαδή των βιολογικών…) μηχανισμών περιορισμού της ενδεχόμενης επιθετικότητας και βιαιότητας εις βάρος των γυναικών». Δεν γίνεται συγκεκριμένος, και δεν είναι η ασταμάτητη μηχανή που θα βάλει στο στόμα του λόγια που δεν είπε∙ τα παραδείγματα ωστόσο είναι (διεθνώς) υπαρκτά…

Ποιο είναι το δίδαγμα; Η χυδαία «φυσικοποίηση / βιολογικοποίηση / γενετικοποίηση» των ανθρώπινων σχέσεων και πράξεων, και εκείνο που μοιάζει ανάποδο, η χυδαία «ιδεολογικοποίηση / σχετικοποίηση» των όποιων φυσικών χαρακτηριστικών έχουν απομείνει στο είδος μας, είναι οι δυο όψεις του ίδιου νομίσματος: της δημιουργίας και της αναπαραγωγής διαρκούς σύγχυσης. Της δημιουργίας και της αναπαραγωγής μόνιμης ρευστοποίησης των λέξεων, των νοημάτων, των σχέσεων∙ της δημιουργίας και της αναπαραγωγής ανθρωποφάγων περιστρεφόμενων φετιχισμών, προς όφελος της κάθε είδους εξουσίας.

Με θεωρήματα σαν του ειδικού υφυπουργού, κάθε γυναικοκτόνος θα μπορούσε να πει στο δικαστήριο: “μα είναι στη φύση μου”!…

The human bodyshop

Τους πρώτους μήνες της ρωσικής εισβολής στην ουκρανία, περίπου 100 μωρά, “παραγγελίες” πλούσιων δυτικών ζευγαριών, έμειναν αδιάθετα σε εκκολαπτήρια του Κιέβου – και η Amazon δεν μπορούσε να βοηθήσει. Αλλά επειδή παντού (το τονίζουμε: ΠΑΝΤΟΥ) στη “βιομηχανία ενοικιαζόμενων γυναικών / μητρών” έχει σοβαρό ρόλο και η μαφία της περιοχής, η ουκρανική μαφία συνεννοήθηκε με την πολωνική, για να γίνει μεταφορά των μωρών και παραλαβή τους απ’ τους πελάτες σε πολωνικό έδαφος…

Είθε οι όποιοι μελλοντικοί πελάτες, γνωστοί και μη εξαιρετέοι, να μην επιβαρυνθούν με έξτρα μεταφορικά – αν και “λεφτά έχουν”…

Δευτέρα 9 Οκτώβρη>> Αγορασμένα ωάρια (ή/και σπερματοζωάρια)… Νοικιασμένες μήτρες… Άγρια χημειοποίηση και επιτήρηση του γυναικείου σώματος… Αυτό δεν είναι «δικαίωμα» ή «χαριτωμένη συνηγορία στην οικογένεια»! Αυτό είναι εκμετάλλευση! Να το ξαναπούμε με κεφαλαία: ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΣΗ! Σωματική, συναισθηματική, ηθική: μόνο γυναίκες προλετάρισσες αναγκάζονται να πουλάνε τα ωάριά τους ή/και να νοικιάζουν τις μήτρες τους.

Η βιομηχανία είναι τεράστια και απίστευτα κερδοφόρα. Στα πελατολόγια των εταιρειών «ενοικίασης» γυναικείων σωμάτων, τα ομόφυλα ζευγάρια είναι μονάχα μικρό ποσοστό. Ο κύριος όγκος είναι ετερόφυλα ζευγάρια ή και σόλο πελάτες. Κοινό όλων; Έχω φράγκα, πολλά φράγκα, παραγγέλνω, πληρώνω, αγοράζω! Μωρά: θέλω να μου μοιάζουν…

Όταν οι αρμόδιοι και οι εντεταλμένοι της ψεύτικης συνείδησης αποφασίσουν ποιο τμήμα αυτής της απανθρωπιάς, αυτής της βαρβαρότητας, είναι «δεξιό» και ποιο «αριστερό», να μας το πουν. Για να φτιάξουμε τον χάρτη. Φαιο-μπλε εδώ, φαιο-ροζ εκεί.

Κανίβαλοι! Ε κανίβαλοι!!!

Η εθνική βιομηχανία της αναπαραγωγής 1

Δευτέρα 14 Αυγούστου>> Ώστε εντοπίστηκε κύκλωμα εμπορίου μωρών (και επίσης εμπορίου παρένθετων μητρών…) στα Χανιά; Τς τς… Περίεργο… Κάτι μας λέει ότι αυτή η υπόθεση θα «χαθεί» γρήγορα. Για διάφορους λόγους, μεταξύ των οποίων ίσως ο πιο ενδιαφέρον είναι ότι το ελληνικό κράτος έχει φροντίσει (εδώ και μια 20ετία) γι’ αυτό το εμπόριο… Με ένα σετ νόμων που υποτίθεται είναι εναντίον του, αλλά έχει σκόπιμα τόσες και τέτοιες τρύπες ώστε… Στην καθεστωτική αργκώ πρόκειται για «ιατρικό τουρισμό», τον οποίο «πρέπει να προωθήσουμε για την ανάπτυξη του λαού και του τόπου». Κι αφού πρέπει να τον «προωθήσουμε», τι στον γεροδιάβολο;

Δείτε, για παράδειγμα, το παρακάτω video. Αναρτήθηκε τον Μάη του 2016, πριν 7 ολόκληρα χρόνια δηλαδή, με τον τίτλο / ρητορική ερώτηση Μήπως οι ελληνικές κλινικές παρένθετης μητέρας έχουν θυσιάσει την ηθική για χάρη των κερδών; και δείχνει αρκετά… Το 2016 η εντόπια «βιομηχανία» (διεθνούς ακτινοβολίας όπως θα καταλάβετε…) ήταν «στα πάνω της» και δεν δίσταζε να δείχνει κάποια απ’ τα σωθικά της. Σε κάθε περίπτωση το 2016 «όλα τα χαρτιά ήταν ανοικτά» πάνω στον πάγκο της εκμετάλλευσης προλεταρισσών (και συνήθως μεταναστριών) γυναικών στα μέρη μας. Το ερώτημα εκείνης της video έρευνας είναι το εξής:

Απ’ το 2002 όταν η Ελλάδα νομιμοποίησε την παρένθετη μητρότητα, έχει γίνει παγκόσμιο κέντρο αναπαραγωγικού τουρισμού. Η βιομηχανία των παρένθετων ποτέ δεν ήταν τόσο κερδοφόρα, όμως μήπως η εμπορευματοποίηση των γυναικείων σωμάτων έχει πάει πολύ μακριά;

(Σημείωση: Αν και το video έχει αρκετά ελληνικά, έχει επίσης και αγγλικά. Αν τα έχετε ξεχάσει δείτε το με κάποιον / κάποια που τουλάχιστον είναι επιπέδου lower):

To 2016 τα «χαρακτηριστικά» και η «ηθική» (αν υπάρχει χώρος για τέτοια λέξη σε ένα σύστημα άγριας εκμετάλλευσης!) της ελληνικής βιομηχανίας παρένθετων μητρών ήταν (λοιπόν) παγκοσμίως γνωστά! «Κυκλώματα»; Μα ελάτε τώρα! Μην κάνετε σαν παιδιά!!! Όλα γίνονται για καλό σκοπό…

Μια ακόμα έρευνα, αυτή τη φορά απ’ την γερμανική καθεστωτική dw, το 2021, ρίχνει κι άλλο φως στην ελληνική «βιομηχανία»:

…Οι κλινικές λένε ότι οι παρένθετες μητέρες έχουν αποκλειστικά αλτρουϊστικά κίνητρα, θέλουν να βοηθήσουν τους άλλους, και παίρνουν σαν αποζημίωση μόνο 10.000 ευρώ. Αλλά μια έγκυος αποκαλύπτει ότι τα ποσά είναι πολύ μεγαλύτερα. Στη διάρκεια μιας συζήτησης σε μια κλινική γίνεται σαφές ότι τα λεφτά παίζουν βασικό ρόλο. Στην πραγματικότητα προκύπτει ότι ένας αριθμός εμπλεκόμενων, συμπεριλαμβανόμενων των κλινικών, έχει τεράστια κέρδη απ’ την παρένθετη μητρότητα…

Εντελώς συμπτωματικά αυτή η έρευνα περνάει … και απ’ τα Χανιά…

Ωστόσο το 2021 οι «ειδικοί» της εντόπιας βιομηχανίας είχαν πονηρέψει: απαγόρευαν τις κάμερες μέσα στις κλινικές, και φορούσαν πάντα το καλό τους φωτοστέφανο…

(Σημείωση: Το video είναι κυρίως στα αγγλικά, κι αν δεν είστε «ακουστικοί τύποι» αλλά οπτικοί, μπορείτε να πατήσετε το cc για αξιόπιστους αγγλικούς υπότιτλους. Τα υπόλοιπα ισχύουν όπως και στο προηγούμενο…):

Η εθνική βιομηχανία της αναπαραγωγής 2

Δευτέρα 14 Αυγούστου>> Είναι αδύνατο να μιλήσει κάποιος για «καταχθόνιους παράνομους / εγκληματίες» όταν καμαρώνουν χάρη στο κράτος τους, τη νομοθεσία του, τις «αβλεψίες» και τις «τρύπες» που είναι τόσο σοφά μελετημένες ώστε να… Θα έπρεπε να μιλήσει (απ’ την μεριά μας το έχουμε κάνει) για κρατικοποίηση του εγκλήματος, με όλες τις πολιτικές, νομικές, ηθικές, ιδεολογικές και συναισθηματικές συνέπειες που έχει το να αναγνωρίζονται τα κράτη – μαφίες.

Είναι δεδομένο ότι στον πάτο του βαρελιού δεν βρίσκονται τα άτεκνα ζευγάρια (αυτά είναι οι «πελάτες», που ως γνωστόν έχουν το δίκιο τους και τα λεφτά τους) αλλά οι πληβείες γυναίκες, μετανάστριες ή και εντόπιες, είτε σαν δότριες ωαρίων (μετά από οδυνηρή ορμονική / χημική κατεργασία των σωμάτων τους), είτε σαν δανεικές μήτρες: όσοι / όσες δεν έχουν στον ήλιο μοίρα αναγκάζονται να…

Κάποιοι θα σηκώσουν τους ώμους και θα πουν: «ε, και λοιπόν; μια δουλειά είναι κι αυτή!!!» Αλήθεια; Ώστε η δανεική εγκυμοσύνη είναι μια δουλειά; Μπορεί κάποια «να φύγει απ’ την δουλειά» όσο αυτή διαρκεί; Μπορεί να κάνει απεργία στη διάρκεια αυτής της «δουλειάς»; Μπορεί να κάνει κοπάνα ή σαμποτάζ; Όχι βέβαια!!! Δεν πρόκειται, λοιπόν, καθόλου για «δουλειά»!!! Πρόκειται για σωματική και συναισθηματική δουλεία, 24ώρες το 24ωρο – 7 μέρες την εβδομάδα, επί 9+ μήνες κάθε φορά…

Μόνο που αυτή η δουλεία έχει βαφτιστεί «νόμιμη», αρκεί η κάθε γυναίκα / παρένθετη μητέρα να λέει «εγώ το κάνω για να βοηθήσω, όχι για τα λεφτά», δασκαλεμένη φυσικά κατάλληλα πως αν μιλήσει-για-λεφτά θα βρει τον μπελά της (μετά την γέννα / παράδοση του μωρού).

Τόσο νόμιμη έχει βαφτιστεί αυτή η δουλεία, ώστε να και ένα γραπτό ρεπορτάζ, πάλι απ’ το 2021.

Είναι πραγματικά τεράστια τα ποσά που κερδίζει αυτή η «βιομηχανία». Που σημαίνει ότι ο «ιατρικός τουρισμός» πάει μια χαρά… Ή η “ιατρική σκλαβιά” (αλλά δεν πρέπει να το λέμε: είναι “διασπορά ψευδών ειδήσεων”…)

Υπάρχει βέβαια ανταγωνισμός με το ουκρανικό σκέλος της ίδιας «βιομηχανίας», αλλά ίσως τώρα (λόγω πολέμου) να έχουν προχωρήσει κάποιες «κοινοπραξίες»… Γιατί όχι;

(Τι λέγαμε λοιπόν; «Κύκλωμα στα Χανιά»; Το ελληνικό κράτος / παρακράτος / κεφάλαιο είναι το Κύκλωμα – με κεφαλαίο το «κ»…)

Βιαστές

Δευτέρα 17 Οκτώβρη>> Οι πάντες το ξέρουν. Φυσικά δεν πρόκειται να το ομολογήσει κανείς. Η ελληνική κοινωνία αυτο-εκπαιδεύτηκε μαζικά στους βιασμούς γυναικών άσχετα απ’ την ηλικία τους, διαφήμισε όσο πιο ανοικτά αυτήν την «βαρβατίλα», και το έκανε με καμάρι.

Μιλάμε για την δεκαετία του 1990, την χρυσή εποχή του «κώλοι, φράγκα και ντρόγκες». Μιλάμε για τις πολλές εκατοντάδες έως και χιλιάδες αιχμάλωτες γυναίκες απ’ την ουκρανία, την μολδαβία, την ρουμανία, την βουλγαρία… Μιλάμε για την εποχή των «δίμετρων αλφαδιασμένων ουκρανικών μωρών» και των «προσεχώς βουλγάρες»…. Μιλάμε για την εποχή που εκατοντάδες κωλόμπαρα παράγκες φύτρωσαν στη μέση του πουθενά στην ελληνική επαρχία, κυκλωμένα τακτικά απ’ τα 4Χ4 που αγόραζαν τα «γαμάμε και δέρνουμε» ελληνικά αγροαφεντικά, μικρά και μεγάλα, με τις ευρωπαϊκές επιδοτήσεις… Μιλάμε για την εποχή των διαμερισμάτων / φυλακών / κάτεργων για βιασμούς στις ελληνικές πόλεις…

Και επειδή η διαγραφή του παρελθόντος βοηθάει την ατιμωρησία και την συντήρηση της (μαζικής) εγκληματικότητας: αυτά τα περί «δίμετρων ουκρανικών μωρών» και τα παρόμοια δεν τα μόστραρε μόνιμα η δεξιά «απογευματινή» που ήταν η ιστορικά αρμόδια για το οικογενειακό μπανιστήρι. Τα μόστραρε η αριστερή (και «ελέγχουμε την εξουσία») «ελευθεροτυπία»: ήταν η εποχή που ο «μαύρος τρύπας» στο οπισθόφυλλο και ο «ράδιο Ε» στις εσωτερικές σελίδες ήταν τα καθημερινά must για το αριστερό κοινό της φυλλάδας…

Πόσες από εκείνες τις φυλακισμένες γυναίκες ήταν ανήλικες; Κανείς δεν έμαθε, δεν είχε σημασία…. Αρκεί που ήταν «μωρά»…

Εκείνοι οι ντόπιοι που ήταν 20, 25 χρονών το 1992 και το 1995 και διαπαιδαγωγήθηκαν κατάλληλα ξέρετε πόσων χρονών είναι τώρα; Γύρω στα 50…

Γι’ αυτό, αν είναι να σιχαθείτε κάτι απ’ τα βάθη της ψυχής σας, δεν είναι μόνο η μια περίπτωση εδώ και η μια άλλη εκεί… Αλλά το σύνολο του ντόπιου μικροαστισμού, σε κάθε έκφανσή του. Ακόμα και στις αγαθοεργίες του…

(Θυμάστε το «χωριάτικο»;)

The other capos

Δευτέρα 11 Απρίλη>> Αν ήταν για κάτι διεθνώς γνωστό το ουκρανικό καθεστώς ως τις αρχές του 2022 δεν ήταν ούτε το κρατικό και παρακρατικό φασισταριό του ούτε ο 8χρονος πόλεμος στο Donbass. Η ουκρανία είναι παγκόσμιο κέντρο εμπορίου βρεφών∙ ή, για να το πούμε όσο κομψά επιτρέπει η επίσημη ορολογία, παγκόσμιο κέντρο παρένθετης μητρότητας. Νοικιασμένες μήτρες είναι ένας ακριβής και σύντομος όρος. Στο Κίεβο βρίσκεται το μεγαλύτερο στον κόσμο «κέντρο ανθρώπινης αναπαραγωγής»: η εταιρεία BioTexCom Centre (for Human Reproduction).

Το εμπόριο νοικιασμένων μητρών ανθεί εκεί που οι ταξικές αντιθέσεις είναι πολωμένες, και ο ουκρανικός καπιταλισμός είναι ακριβώς μια τέτοια περίπτωση. Ο αριθμός των ουκρανών γυναικών που αναγκάζονται να μείνουν έγκυες με τεχνητή γονιμοποίηση για λογαριασμό «πελατών» απ’ όλο τον κόσμο, κυρίως όμως απ’ την ευρώπη, την βόρεια αμερική και την ανατολική ασία (ιαπωνία, νότια κορέα), είναι άγνωστος εφόσον το σχετικό εμπόριο στην ουκρανία είναι νόμιμο μεν αλλά και εντελώς ανεξέλεγκτο. Υπολογίζονται πάντως σε «πολλές χιλιάδες» κάθε χρόνο. Η ουκρανή επίτροπος για τα δικαιώματα των παιδιών (υπάρχει και τέτοια υπηρεσία…) Mykola Kuleba η οποία (στα λόγια) επεδίωκε την απαγόρευση της παρένθετης μητρότητας, είχε δηλώσει κάποια στιγμή το 2020:

… Η ουκρανία είναι ένα online διεθνές κατάστημα παιδιών. Δεν γνωρίζουμε τον ακριβή αριθμό των παιδιών που η ουκρανία ‘παράγει’ μ’ αυτόν τον τρόπο. Αλλά αυτό σημαίνει επίσης και την ανεξέλεγκτη πώληση ουκρανικών μωρών διεθνώς…

Πράγματι, υπάρχουν και πελάτες που δεν θέλουν να περιμένουν επί μήνες∙ θέλουν ένα μωρό και το θέλουν ετοιμοπαράδοτο… (Αυτός είναι ένας έξτρα κλάδος του διεθνούς σωματεμπορίου). Με βασικό μηνιάτικο κάτι παραπάνω από 200 ευρώ (που συχνά, ειδικά στην ουκρανική επαρχία, είναι «μάξιμουμ» μισθός…) τα μεταξύ 8.000 και 9.000 ευρώ που «προσφέρονται» για 9 μήνες εγκυμοσύνης είναι τεράστιο ποσό. Άλλες 35.000 έως 60.000 χιλιάδες ευρώ παίρνουν τα «κέντρα τεχνητής γονιμοποίησης» και όλοι οι ενδιάμεσοι (μαιευτήρια, κλπ).

Το τιμολόγιο της BioTexCom για την «στάνταρ διαδικασία» (απόσπαση σπερματοζωαρίων και  ‘μητρικών’ ωαρίων – μετά από ορμονοθεραπεία -, in vitro γονιμοποίηση, εμφύτευση, παρακολούθηση) είναι 40.000 ευρώ, που πάει στις 50.000 αν υπάρχει «επιλογή φύλου» και ανεβαίνει αν χρειαστούν περισσότερες της μίας εμφυτεύσεις. Η BioTexCom είναι η πιο διάσημη παγκόσμια σ’ αυτή τη δουλειά, αλλά όχι η μοναδική. Τουλάχιστον άλλες 50 εταιρείες βγάζουν λεφτά μ’ αυτόν τον τρόπο. Κι αυτές είναι οι, κατά κάποιον τρόπο, «επίσημες» – άγνωστο πόσες «ανεπίσημες προσκλήσεις ενδιαφέροντος» γίνονται τελικά συμβόλαια.

Ο πόλεμος του τελευταίου 1,5 μήνα έχει δυσκολέψει τις «παραλαβές νεογνών» απ’ τους πρωτοκοσμικούς πελάτες. Υπάρχει αβεβαιότητα στην «άφιξη του πελαργού» με δεδομένο ότι τα drones καταρρίπτονται… Το γεγονός ότι την «ασφάλεια» των μωρών που γεννιούνται μεν αλλά εκείνοι που τα έχουν παραγγείλει δυσκολεύονται να τα παραλάβουν την έχουν αναλάβει φασίστες δεν θα πρέπει να προκαλεί εντύπωση: μια ακόμα μπίζνα.

Το “τάγμα Karpatska Sich” που με υπερηφάνεια διαφημίζει η ίδια η BioTexCom στο site της σαν security των «αδιάθετων μωρών / εμπορευμάτων» (παράγραφος τονισμένη με κίτρινο επάνω) είναι μία απ’ τις πολλές φασιστικές ουκρανικές παραστρατιωτικές οργανώσεις, με καταγωγή (τι άλλο;) τον 2ο παγκόσμιο πόλεμο, στενές σχέσεις με τα «τάγματα του Azov», κλπ κλπ. Οπωσδήποτε η τιμή για την τελική παραλαβή έχει ανέβει (ίσως υπάρχει κι εδώ κάποιος «πληθωρισμός»…) καθώς υπάρχουν «έκτακτα έξοδα φύλαξης και διατροφής» των μωρών. Απ’ την άλλη μεριά αρκετές «δανεικές μήτρες» πιέζονται απ’ τους πελάτες και τους ενδιάμεσους να μετακομίσουν και να γεννήσουν στην πολωνία, για να είναι πιο εύκολη η παράδοση/παραλαβή.

Ελάχιστα κράτη έχουν νομιμοποιήσει τις ενοικιαζόμενες μήτρες και μέσω αυτής της νομιμοποίησης το εμπόριο βρεφών. Η παγκόσμια αγορά υπολογίζεται στα 5 δισεκατομύρια ευρώ, αλλά αυτό είναι ένα ποσό κατ’ εκτίμηση. Το ουκρανικό καθεστώς (οι γυναίκες υποτελείς του) θεωρείται το παγκόσμιο εργοστάσιο μωρών – και για να συνεχίσει να «δουλεύει» αποφέροντας τρελά κέρδη στους «επιχειρηματίες» του είδους είναι απαραίτητη όχι μόνο η εύνοια του νόμου αλλά και η μαζική φτώχια.

Όποιος αναρωτιέται αν το ουκρανικό φασισταριό εξυπηρετεί κάποιους πέρα απ’ την Ουάσιγκτον, το Λονδίνο (και το Παρίσι…), έχει την απάντηση.

No U2!!!

Δευτέρα 8 Φλεβάρη. Όταν κάποιες φοιτήτριες, απ’ το πανεπιστήμιο της Θεσσαλονίκης, ακούστηκαν να καταγγέλουν σεξουαλικές παρενοχλήσεις ή και ακόμα χειρότερα (προφανώς από καθηγητές) η τόσο ιντριγκαδόρικη ελληνική εκδοχή του “metοο” έκανε ότι δεν άκουσε. Για την ακρίβεια θα πρέπει να έγινε κάτι ακόμα πιο βάρβαρο. Κάποια διαταγή: Εσείς σκασμός! Δεν είναι για εσάς αυτό το θέμα!

Όποιος / όποια έχει περάσει από ελληνικό πανεπιστήμιο, και οπωσδήποτε από σχολές με μεγάλο ποσοστό φοιτητριών, «ξέρει τι γίνεται». Αλλά το τελευταίο που θα ήθελαν τα αφεντικά του ντόπιου θεάματος θα ήταν να ανοίξει το «κουτί της Πανδώρας», δηλαδή τα στόματα φοιτητριών (ή και φοιτητών), για το τι σημαίνει η χρήση της καθηγητικής εξουσίας για σεξουαλικούς σκοπούς. Δεν ξέρουμε αν θα έμενε κάτι όρθιο απ’ την περήφανη ακαδημαϊκή ιντελιγκέντσια του λαού και του τόπου.

Τα σπορ; Ο.Κ., ειδικά αν πρέπει να γίνουν αλλαγές στις διοικήσεις των ομοσπονδιών… Το καλλιτεχνικό θεάμα; Ο.Κ., «η τέχνη θέλει θυσίες»… Αλλά τα πανεπιστήμια; Το μόνο που συμβαίνει στα πανεπιστήμια είναι «η ανομία των γνωστών αγνώστων» – που θεραπεύεται, ως γνωστόν, απ’ την χωροφυλακή.

Μπορεί να μην υπάρχει γενική συμφωνία σ’ αυτό· υπάρχει όμως γενική συμφωνία στο άλλο: μην αγγίζετε την βρωμιά της οργανικής διανόησης… Κάτω τα χέρια απ’ τα «ιερά και όσια»!

Τελεία και παύλα! Καταλάβατε; (Νταβατζιλίκι λέγεται αυτό…)

(φωτογραφία: Η τάξη βασιλεύει…)