Tag: γενετική

Η αρχή του τέλους των φαρμάκων

Δευτέρα 12 Ιούλη>> Στον ενάμισυ χρόνο της υγιεινιστικής τρομοεκστρατείας ελάχιστοι μεν αλλά χαρακτηριστικοί «αιρετικοί» ειδικοί, κυρίως στις ηπα, έχουν αναφερθεί σε μια απαγόρευση που δεν έχει τύχει της προσοχής που αξίζει: την απαγόρευση των φαρμάκων για τις περιπτώσεις σοβαρής ασθένειας εξαιτίας του τσαχπίνη. Αυτοί οι ελάχιστοι αλλά καλοί γνώστες του θέματος έχουν καταγγείλει τόσο το σύμπλεγμα όσο και τις κρατικές υπηρεσίες (τύπου FDA, CDC) και τους δημαγωγούς για την απαγόρευση, αφού έχουν βρεθεί αποτελεσματικά φάρμακα, και μάλιστα φτηνά… Θα προσθέσουμε επαναλαμβάνοντας: τόσο η παραδοσιακή κινέζικη ιατρική όσο και η αντίστοιχη αφρικάνικη έχουν επιδείξει μεγάλη φαρμακευτική επιτυχία στην αντιμετώπιση των μέτριας έντασης αλλά και των σοβαρών περιστατικών επιπλοκών λόγω τσαχπίνη. (Με την λέξη «φάρμακο» δεν εννοούμε μόνο τα χημικά, αλλά κάθε συγκεκριμένη μέθοδο αντιμετώπισης μιας συγκεκριμένης κατάστασης – εκτός των χειρουργικών τέτοιων…)

Γιατί, λοιπόν, έχουν απαγορευτεί τα φάρμακα; Ποιά είναι η ουσιαστική διαφορά ανάμεσα στο φάρμακο και στον «προληπτικό» μαζικό πλατφορμιασμό; Γιατί, εν τέλει, οι φαρμακομαφίες (σαν καπιταλιστικές επιχειρήσεις) δεν ερεύνησαν και δεν έφτιαξαν φάρμακα ενώ, αντίθετα, τα «εμβόλια» ήταν στο στόμα της μαζικής δημαγωγίας σχεδόν απ’ τον Μάρτη του 2020; Και γιατί όλος αυτός ο δημαγωγικός συφερτός των αυτοαποκαλούμενων «γιατρών» (αμφισβητούμε πλέον ανοικτά αν πράγματι πρέπει να θεωρούνται τέτοιοι!) κάνει γαργάρα το ζήτημα των φαρμάκων και έχει μόνιμα μια σύριγγα στη γλώσσα του;

Το φάρμακο προορίζεται για όποιον είναι άρρωστος· και άρρωστος, με την παλιά, κλασσική, ιστορική έννοια, είναι εκείνος που έχει συμπτώματα. Όπως συμβαίνει συνήθως με τους αερομεταφερόμενους ιούς, αρρωσταίνει (δηλαδή έχει συμπτώματα) ένα μικρό μόνο μέρος εκείνων που πιθανώς θα «φιλοξενήσουν» στο σώμα τους έναν τέτοιο ιό· καθώς το φυσικό ανοσοποιητικό σύστημα του είδους μας είναι φτιαγμένο ακριβώς για να αντιμετωπίσει τέτοιες περιστάσεις. Άρα το φάρμακο έχει (μιλώντας γενικά) πολύ μικρότερο «κύκλο πελατών» σε σχέση με οποιαδήποτε μαζική, καθολική, τυφλή, αδιάκριτη παρέμβαση τύπου «εμβολιασμός».

Αυτή η ποσοτική διαφορά είναι εύκολα κατανοητή – αλλά δεν είναι το τέλος της εξελισσόμενης (καπιταλιστικής) αναδιάρθρωσης που επιβάλει η «βιομηχανία της υγείας». Είναι μάλλον η αρχή της. Γιατί φάρμακο και σύμπτωμα είναι αλληλένδετες καταστάσεις σ’ όλη την ιστορία του (οργανωμένου κοινωνικά) είδους μας, όπως και ένας κάποιος καταμερισμός γνώσεων (και ενδεχομένως εργασίας) τόσο για την αναγνώριση των συμπτωμάτων όσο και για την επιλογή του κατάλληλου φαρμάκου. Εφόσον, όμως, το σύμπλεγμα θέλει να εξαφανίσει την διαγνωστική / γνωσιακή αξία του συμπτώματος μια για πάντα, δεν μπορεί παρά να εξαφανίσει επίσης την ιατρική εστίαση στο σύμπτωμα. Δηλαδή το φάρμακο.

Τι βάζει στη θέση του δίπολου σύμπτωμα / φάρμακο η βιοτεχνολογικο-πληροφορική «βιομηχανία της υγείας»; Βάζει την πιθανολογική νοσηρότητα των πάντων! Το «όλοι είναι εν δυνάμει άρρωστοι, σ’ όλη την ζωή τους»! Αυτή η πιθανολογική νοσηρότητα μπορεί να αποδοθεί σε περιβάλλοντα (κοινωνικά ή/και φυσικά), κυρίως όμως «ανιχνεύεται» και «ελέγχεται» γενετικά – αυτή είναι η τρέχουσα «επιστημοσύνη». Για τους πάντες. Ο καθένας μπορεί να «αρρωστήσει»… ο καθένας μπορεί να «πάθει»… ο καθένας είναι ευάλωτος…. είμαστε γενετικά αδύναμοι σαν είδος πάνω σ’ αυτόν τον πλανήτη!

Η επιβολή της πιθανολογικής νοσηρότητας (που, σαν ιδέα, έχει «χειραφετηθεί» απ’ το σύμπτωμα, πράγμα που σημαίνει ότι δεν μπορεί να επιβεβαιωθεί ή να απορριφθεί εμπειρικά, απ’ τον καθένα και την καθεμιά, ούτε ατομικά ούτε συλλογικά…) είναι, φυσικά, απόλυτα αυθαίρετη. Για την ακρίβεια: κατασκευάζεται και κρίνεται ΜΟΝΟ απ’ τους «ειδικούς». Και μάλιστα ΜΟΝΟ από εκείνους τους ειδικούς που υπηρετούν πιστά το καινούργιο βιο-πληροφορικό καθεστώς, την βιοπολιτική του καπιταλιστικού 21ου αιώνα. Έχουμε, κατά συνέπεια, την άγρια γνωσιολογική απαλλοτρίωση του πως ο καθένας αντιλαμβάνεται το κορμί του και την κατάστασή του, και την εκστρατεία να νομιμοποιηθεί για τα πάντα και για πάντα η εξουσία / γνώση των «ειδικών» – υπαλλήλων του συμπλέγματος.

Αυτή η αιώνια πιθανολογική νοσηρότητα, από την πρώτη στιγμή της γέννησης ως την στιγμή του θανάτου, «ανιχνευόμενη» και «ελεγχόμενη» γενετικά, είναι η λεωφόρος της καθολικής βιο-τεχνολογικοποίησης της καθημερινής ζωής. Ο καθένας (θα) είναι υποχρεωμένος να κάνει διαρκώς «service υγείας» και, φυσικά, «γενετικό update» κάθε φορά που μια καινούργια «εφαρμογή / app» (θα) είναι διαθέσιμη. Είναι η λεωφόρος του μετα-ανθρωπισμού στο βαθμό που το είδος «άνθρωπος» είχε ως τώρα ορισμένες διαχρονικές σταθερές, απτούς τρόπους αυτο-αντίληψης ειδικά για την φυσική του κατάσταση.

Δεν υπάρχει, λοιπόν, μόνο κάποια ποσοτική διαφορά ανάμεσα στην σχετικά περιορισμένη και περιστασιακή χρήση του φαρμάκου απ’ την μια μεριά και στην καθολική, γενικευμένη χρήση των τεχνικών ανίχνευσης και ελέγχου (πρακτικά: ποτέ θεραπείας!) της πιθανολογικής νοσηρότητας απ’ την άλλη, στο όνομα της μεταφυσικής ιδέας της «πρόληψης». Υπάρχει μια πολύ σημαντικότερη ποιοτική, στρατηγική διαφορά. Κι αυτό είναι σαφές στην υγιεινιστική τρομοεκστρατεία εδώ και 1,5 χρόνο – που όχι μόνο θα συνεχιστεί αλλά και θα πολλαπλασιαστεί (με άλλους ιούς…) κατά την ταπεινή μας άποψη. Η ουσιαστική απαγόρευση των (δοκιμασμένων, φτηνών και αποτελεσματικών) φαρμάκων για τις όποιες επιπλοκές λόγω τσαχπίνη είναι πολιτικό γεγονός πρώτης τάξης επειδή δεν είναι απλά μια απόφαση λογιστηρίου του είδους «από που θα βγάλουμε τα περισσότερα κέρδη;» αλλά είναι μια μεθοδική και καλά προετοιμασμένη στις περισσότερες πλευρές της (αν και όχι σε όλες) επίθεση στην ανθρώπινη εμπειρία της ζωής. Αυτό που προσπαθεί να πετύχει το σύμπλεγμα είναι ένα είδος άγριας, πρωταρχικής συσσώρευσης των άμεσων γνώσεων για το σώμα και την κατάστασή του. Εν τέλει, υπό το πρίσμα της δια βίου πιθανολογικής νοσηρότητας, κανείς ποτέ δεν θα είναι υγιής ή άρρωστος (με την παλιά έννοια: της ύπαρξης ή μη συμπτωμάτων)· και (θα) απαγορεύεται να ξέρει τι είναι πέρα απ’ τις διαπιστώσεις και τα πορίσματα της βιο-τεχνολογικής εξουσίας.

Η ουσιαστική απαγόρευση των φαρμάκων επιβεβαιώνει (για όποιους χρειάζονται μια τέτοια επιβεβαίωση) μια απ’ τις εξ’ αρχής θέσεις μας: ποτέ σ’ αυτήν την ιστορία δεν ήταν στόχος η υγεία – ότι κι αν νόμιζαν ή νομίζουν οι ignorants!!! O στόχος ήταν η ανακατασκευή της ιδέας για την «υγεία», τους όρους της, τις πιστοποιήσεις της. Αν και η λέξη παραμένει η ίδια, το νόημά της αντιστρέφεται: τώρα «υγεία» (θα πρέπει να) σημαίνει την δια βίου εξάρτηση απ’ την σχετική βιομηχανία.

Πίσω απ’ τα κροκοδείλια δάκρυα των λακέδων του συμπλέγματος καμμία «ανθρώπινη ζωή» δεν επρόκειτο να σωθεί· το ακριβώς αντίθετο!! Η δημιουργική λογιστική θανάτου και οι κοινές δεξαμενές έδειξαν απ’ την πρώτη στιγμή ότι ο «πειθαρχημένος στρατός κατά του αόρατου εχθρού» ήταν απλά κρέας, όποια ιδέα κι αν είχε ο καθένας και η καθεμιά για τον εαυτό του /της. Τόσο η γενική άποψη για το τι είναι ζωή όσο και οι ειδικές, ατομικές εκφάνσεις της, έπρεπε να καταστραφούν, προκειμένου να αντικατασταθούν από κάτι μόνιμα ρευστό, μόνιμα επίφοβο, μόνιμα ελεγχόμενο απ’ τα πάνω, μόνιμα μεσολαβημένο απ’ τις μηχανές και μόνιμα με «συμβολική / ανταλλακτική αξία», που μπορεί να ονομαστεί «ζωή plus», «post ζωή» ή ό,τι άλλο.

Αυτό είναι που βρίσκεται σε βίαιη εξέλιξη.

(φωτογραφία: Καλοπληρωμένος ενθουσιασμός από ένα γερμανικό καθεστωτικό μήντιο. Η μεταλλαξιογόνα γενετική μηχανική προς το παρόν σκοτώνει, σακατεύει και δεν προστατεύει· αλλά είναι το μέλλον διάολε!

Η Πανάκεια ήταν μια αρχαιοελληνική θεότητα που γιάτρευε τα πάντα· το spiegel την βρήκε στους εκτυπωτές rna…)

Η ενσωμάτωση των GMOs

Δευτέρα 28 Ιούνη>> Τα ντοκουμέντα της προηγούμενης εβδομάδας, το γεγονός δηλαδή ότι οι πολιτικές βιτρίνες της ε.ε. (κεντρικές και ευρωβουλευτές…) με πλήρη επίγνωση του τι κάνουν αποφάσισαν το καλοκαίρι του 2020 να επιτρέψουν νομοθετικά την εισαγωγή, με ένεσεις, στα κορμιά εκατομμυρίων υπηκόων γενετικά μεταλλαγμένους οργανισμούς παρουσιάζοντάς την διαδικασία σαν «εμβολιασμό» (παραβιάζοντας, δηλαδή ακυρώνοντας) την ως τότε ισχύουσα (ευρωπαϊκή) νομοθεσία που απαγόρευε οποιαδήποτε «απελευθέρωση» γενετικά μεταλλαγμένων οργανισμών στο περιβάλλον, συν το γεγονός ότι έκρυψαν αυτήν την πραγματικότητα απ’ τους υπηκόους (για να μην αντιδράσουν αμέσως και οργισμένα), πριν 30 χρόνια θα ήταν ευρύτερα γνωστό απ’ την αρχή. Και, γι’ αυτό, θα ήταν απλά αδιανόητο σαν «πολιτική απόφαση» των κρατών.

Το 2020 έγινε. Κρύφτηκε – σαν κοινό μεν αλλά ένοχο / φονικό μυστικό. Είναι τρανταχτή απόδειξη εγκλήματος κατά της ανθρωπότητας. Η ιατρική / θεραπευτική αξία αυτής της γιγα-εκστρατείας αποδεικνύεται ήδη απ’ τις πάνω από 15.000 δολοφονίες (και τα χιλιάδες σακατέματα) που έχουν προκαλέσει οι πλατφόρμες γενετικής μηχανικής, δηλαδή οι «για ανθρώπινη χρήση» GMOs, μέσα σε ελάχιστους μήνες. Είναι πιθανό, δυστυχώς, ότι αν μείνουμε αδρανείς τα ακόμα χειρότερα είναι μπροστά μας.

Κι ωστόσο μια «περιθωριακή» ασταμάτητη μηχανή αποκάλυψε το «κρατικό μυστικό» (όντως, περί αποκάλυψης πρόκειται, αν και δεν είναι ο ορισμός του μυστικού…) Υποθέτουμε ότι οι αναγνώστριες / αναγνώστες, ένοιωσαν κάτι του είδους «Ωωωω! Μα εγώ είμαι μικρός, πολύ μικρός για να το εμποδίσω!»…

Κανείς δεν είναι τόσο «μικρός»… Αλλά οι μαζικές προδοσίες, οι συνθηκολογήσεις, οι εθελόδουλοι συμβιβασμοί και οι κάθε είδους προσχωρήσεις στον εχθρό εδώ και 30 χρόνια κάνουν το πολιτικό έργο της κριτικής και δράσης να φαίνεται σήμερα από αδύνατο έως αδιανόητο – ό,τι δηλαδή ήταν πριν 3 δεκαετίες η προοπτική μαζικής και βίαιης κατάληψης των ανθρώπινων (και όχι μόνο) σωμάτων απ’ τους βιοτεχνολόγους, τους γενετιστές, και τις εταιρείες που τους έχουν στους στάβλους τους!! Ο κόσμος (: οι πρωτοκοσμικές καπιταλιστικές κοινωνίες…) στέκονται με το κεφάλι κάτω και τα πόδια στον αέρα – και τ’ αφεντικά κάνουν πάρτυ.

Δύο μόνο, ενδεικτικές παράγραφοι, από ένα βιβλίο του 1999 (με τίτλο Cyber Marx… – δεν έχουν εδώ σημασία τα υπόλοιπα στοιχεία του…) που συμπυκνώνουν ό,τι ήταν στον έναν ή στον άλλο βαθμό κινηματική κατάκτηση μέχρι, τουλάχιστον, τα μέσα της δεκαετίας του ’90 (ο τονισμός δικός μας):

… Το καθεστώς τεχνολογικού ελέγχου του Κράτους – Κρίση δεν περιορίζεται μόνο στην μετατροπή της κοινωνικής πρόνοιας σε μηχανισμούς δημόσιας τάξης, ούτε στην αστυνόμευση των πόλεων. Επεκτείνεται ακόμα πιο πέρα, στα σπίτια και στα νοσοκομεία, όπου η πληροφορική αναδιάρθρωση του κεφαλαίου είναι άμεσα συνδεδεμένη με νέες παρεμβάσεις στην αναπαραγωγή της εργατικής δύναμης στις πιο βασικές της εκφάνσεις – στην μητρότητα, στην γέννηση και, κυρίως, στη βασική βιολογική συγκρότηση των ανθρώπινων όντων…

… Η δυνατότητα επανεγγραφής του «κώδικα της ζωής» εφαρμόζεται στη γεωργία, στην κτηνοτροφία και στην παραγωγή τροφίμων για να προκύψουν νέα είδη φυτών, ζώων, νέες μορφές τροφίμων και νέοι τύποι λιπασμάτων. Όμως όλο και πιο συστηματικά η γενετική μηχανική έχει στους στόχους της τον άμεσο έλεγχο των ανθρώπινων συμπεριφορών. Η έκρηξη του κρατικού και επιχειρηματικού ενδιαφέροντος για τις βιοτεχνολογίες στη διάρκεια της κρίσης στο κοινωνικό εργοστάσιο [σ.σ.: αναφέρεται στην παγκόσμια κινηματική / ανταγωνιστική έκρηξη των δεκαετιών του 1960 και 1970] προέκυψε επειδή, μαζί με τα προφανή οικονομικά οφέλη της, συστηματοποιεί «μια εν δυνάμει δυνατότητα επιπλέον κοινωνικής σταθεροποίησης, κυρίως μέσω της εκτεταμένης δυνατότητας των βιοτεχνολογιών να ελέγξουν τις συμπεριφορές και τα σώματα»…

Αυτά και πολλά άλλα, που ήταν βασικές θέσεις του κοινωνικού / ταξικού ανταγωνισμού (σημαντικών αριθμητικά υποκειμένων) λίγο πριν την ανακοίνωση της «αποκρυπτογράφησης του ανθρώπινου γονιδιώματος / DNA» (έγινε στα τέλη των ‘90s), χαρακτηρίστηκαν στις αρχές της 3 δεκαετίας του 21ου αιώνα από κάθε είδους κωθώνι και κάθε είδους εγκάθετο «ψέκα…»

Καλύτερη συνηγορία στο κράτος και στα δυναμικά δυτικά αφεντικά του 21ου αιώνα δεν θα μπορούσε να υπάρξει. Ούτε, όμως, μεγαλύτερη συνενοχή στο έγκλημα…

(Για όσους/όσες ενδιαφέρονται, παραθέτουμε μια μικρή ενδεικτική βιβλιογραφία, στα αγγλικά. Δεν γνωρίζουμε αν αυτά τα βιβλία είναι εύκολο να βρεθούν μετά από τόσα χρόνια, όμως οι τίτλοι και οι χρονολογίες δείχνουν την κριτική γνώση που υπήρχε διαθέσιμη άλλοτε… Κι ας θυμίσουμε ότι εκείνη την ιστορική περίοδο η γενετική μηχανική έκανε μόνο τα πρώτα της βήματα / άλματα… Τώρα; Τώρα περιμένουμε να ακούσουμε το «ζήτω τα μεταλλαγμένα»!…

Edward Yoxen, “Life as a Productive Force: Capitalizing the Science and Technology of Molecular Biology”, 1981

Harry Cleaver, “Technology as Political Weaponry”, 1981

Maria Mies, “Why Do We Need All this? A call against Genetic Engineering and Reproductive Technology”, 1987

Brian Tokar, “The False Promise of Biotechnology”, 1992

Andrew Kimbell, “The Human Body Shop”, 1993

Giovanni Berlinguer, “The Body as Commodity and Value”, 1994

Herbert Cottweis, “Genetic Engineering, Democracy and the Politics of Identity”, 1995

Όσοι / όσες ενδιαφέρονται για την ιστορία δυναμικών ενεργειών κατά της γενετικής μηχανικής και των βιοτεχνολογιών στην ευρώπη, ας ανατρέξουν στην ιστορία της γερμανικής, φεμινιστικής Rote Zora, ειδικά από το 1986 ως το 1988.)

Το σύμπλεγμα

Δευτέρα 28 Ιούνη>> Ανάμεσα στις μάζες των ignorants που έχουν γίνει ήδη «κρέας για την γενετική μηχανική» οι χειρότεροι, οι πιο επικίνδυνοι, είναι τα κάθε είδους ψώνια, οι νάρκισσοι, τα υπερφίαλα ΣουπερΕγώ, που νομίζουν ότι ξέρουν – τίποτα περισσότερο απ’ τα σκουπίδια που τα ταϊζουν οι δημαγωγοί και οι «ειδικοί» λακέδες του κράτους και του κεφάλαιου. Είναι χαρακτηριστικό κι αναμφισβήτητο: αυτόν τον ενάμισυ χρόνο της τρομοεκστρατείας, απ’ την μεριά των caradinieri και των pfizeroi επαναλαμβάνονται απειλές, κατάρες, προστυχιές, ψέμματα, και πάλι απ’ την αρχή. Μόνο η κριτική έχει αναδείξει επιχειρήματα, γνώσεις, επιστημονική εκλέπτυνση, ακόμα και μια καθόλου εύκολη προσπάθεια μόρφωσης των αιχμαλώτων υποτελών. Η αναμέτρηση μοιάζει άνιση, εφόσον οι καθεστωτικοί κάθε απόχρωσης έχουν με την μεριά τους την βία της εξουσίας – αλλά και την ιστορική λήθη. Αυτό σημαίνει ότι θα συνεχίσουμε την σύγκρουση με ακόμα μεγαλύτερο πείσμα, με ακόμα μεγαλύτερη επίγνωση!

Να, τώρα, μια ακόμα χαραμάδα γνώσης του ποιο είναι πρακτικά το περιεχόμενο αυτής της (για πάρα πολλούς σημερινούς υπηκόους…) αινιγματικής φράσης λίγων δεκαετιών πριν: … η πληροφορική αναδιάρθρωση του κεφάλαιου είναι άμεσα συνδεδεμένη με νέες παρεμβάσεις στην αναπαραγωγή της εργατικής δύναμης στις πιο βασικές της εκφάνσεις… Λέγεται google. Ότι και να (μην) ξέρετε για την συγκεκριμένη εταιρεία / κυρίαρχο, είναι γεγονός ότι έχει άμεση σχέση με βιοτεχνολογικές έρευνες. Μέσω χρηματοδοτικής υποστήριξης και συμμετοχής στην επιφανειακά «αθώα» EcoHealth Alliance. Φαινομενικά η EcoHealth Alliance είχε στόχο την «προστασία άγριων, υπό εξαφάνιση ειδών». Αυτό ήταν η βιτρίνα. Πρακτικά το εν λόγω project ήταν ανάμεσα στα υπόλοιπα και «κρυφό» πρόγραμμα γενετικής μηχανικής και σχεδιασμένων «ερευνητικών» μεταλλάξεων διαφόρων ιών, ειδικά τα χρόνια που απαγορεύτηκαν επίσημα τέτοιες «έρευνες» (βιολογικού πολέμου) στο έδαφος των ηπα (περισσότερα στο cyborg 21).

Επιπλέον η google απέκτησε το 2007 μετοχές (και άμεση λειτουργική πρόσβαση) στην εταιρεία 23andMe. Πρόκειται για μια περίπτωση που θα έμοιαζε γελοία μέχρι θανάτου αν δεν ήταν τρομακτικά αληθινή. Η 23andMe (το cyborg είχε ασχοληθεί έγκαιρα με δαύτην…) πουλούσε εύρεση της «γενεαλογικής καταγωγής» οποιουδήποτε της έστελνε ένα δείγμα σάλιου… Υποτίθεται ότι ανέλυε το dna του και, μέσω αυτής της ανάλυσης, απαντούσε στο από ποιο μέρος του πλανήτη κρατούσε η σκούφια του στα βάθη των αιώνων. Ήταν οφθαλμοφανώς μια επιχείρηση συγκέντρωσης και ταξινόμησης του dna εκατοντάδων χιλιάδων αφελών με παιδαριώδες «τυράκι». Έτσι η 23andMe τράβηξε το ενδιαφέρον των αφεντικών της google νωρίς νωρίς ακριβώς γι’ αυτό: επειδή έφτιαχνε βάση δεδομένων dna. Με όνομα, επώνυμο, και όχι μόνο. Η 23andMe είχε δηλωμένο ανοικτά στόχο «να γίνει η google του dna» – οπότε η google απλά την αφομοίωσε.

Συγκεντρώνοντας απ’ την μια μεριά βάσεις δεδομένων dna, και μπαίνοντας απ’ την άλλη στρατηγικά στη γενετική μηχανική, στις μεταλλάξεις ιών αλλά και στη χαρτογράφησή τους, επιφανειακά και από πρώτη ματιά η google σκόπευε να γίνει ο γενικός ιδιοκτήτης / έμπορος / ελεγκτής των «βιολογικών πληροφοριών» του earth planet – και προφανώς το έχει πετύχει ως ένα βαθμό. Αλλά αυτές οι «πληροφορίες» ανεβάζουν την «αξία / τιμή» τους σε συνθήκες κρίσης. Κατά συνέπεια το καπιταλιστικό συμφέρον και της συγκεκριμένης πληροφορο-μαφίας είναι η δημιουργία κρίσεων. Και στην υγιεινιστική τρομοεκστρατεία που βρίσκεται σε εξέλιξη μια απ’ τις μορφές συμβολής στη δημιουργία της κρίση είναι η λογοκρισία που κάνει (και) η google εναντίον όσων αμφισβητούν τις καθεστωτικές «αλήθειες».

Εδώ ο έλεγχος της κοινωνικής αναπαραγωγής (συμπεριλαμβανόμενης της αναπαραγωγής της εργατικής δύναμης αλλά όχι μόνον αυτής) στις πιο βασικές της εκφάνσεις έχει καθαρές μορφές: οργάνωση, «στοίχιση» των ανθρώπινων συμπεριφορών μέσω πληροφορικού carpet bombing, αποκλεισμού, καταναγκασμού, τρομοκρατίας… Μέσω επιβολής της γενετικής μηχανικής και – επειδή αυτό διαφεύγει απ’ τους ignorants – επιβολής του «νέου καταστατικού χάρτη ζωής» απ’ την μεριά των γενετιστών και των cyber-ειδικών.

Για πάντα.

(φωτογραφία: Ακόμα κι αν “καράβια χάνονται” οι πλασιέδες επιπλέουν…)

Η καπιταλιστική έφοδος στον ουρανό είναι στον αυτόματο πιλότο;

Δευτέρα 28 Ιούνη>> Από στενά βιολογική / μικροβιολογική σκοπιά οι μεταλλάξεις οποιουδήποτε ιού είναι το πιο φυσικό πράγμα στον κόσμο! Οποιοσδήποτε στοιχειωδώς λογικός ειδικός θα σας διαβεβαίωνε ότι ο τσαχπίνης έχει κάνει δεκάδες, εκατοντάδες, ίσως και ακόμα περισσότερες μεταλλάξεις στην ως τώρα σύντομη καριέρα του: αυτός είναι ο τρόπος να ζει το συγκεκριμένο είδος ζωής!

Αλλά στον καπιταλισμό του 21ου αιώνα τίποτα δεν είναι «βιολογικό» και τίποτα δεν είναι «φυσικό», παρά μόνο σαν πρόσχημα. Στις αρχές του περασμένου Μάρτη ο Geert Vanden Bossche έστειλε μια επείγουσα και αγωνιώδη ανοικτή επιστολή στον Π.Ο.Υ. ζητώντας να σταματήσουν άμεσα οι «εμβολιασμοί»!

Ο Bossche δεν είναι ο τύπος «βεντέτα» των media. Αν υπήρχε ο τίτλος «Κύριος Εμβόλια» σ’ αυτόν τον πλανήτη, του ανήκει. Είναι ειδικός στην ιολογία, στον σχεδιασμό και στον έλεγχο εμβολίων – και σαν τέτοιος έχει συνεργαστεί για χρόνια με διάφορους μαφιόζικους οργανισμούς, όπως το ίδρυμα του κυρ Βασίλη (Άρχοντα Θυρών και Παραθύρων) και το παραμάγαζο του συμπλέγματος που λέγεται GAVI.

Τι μύγα τσίμπησε, λοιπόν, έναν τόσο πολύ inside ειδικό και στις αρχές Μάρτη του 2021 έκανε δυσοίωνες προβλέψεις για την εξέλιξη της «πανδημίας» αν συνεχιστούν οι μαζικοί «εμβολιασμοί» βάζοντας στον πάγκο, σαν ενέχυρο διατεθειμένος να τα χάσει αν κάνει λάθος, το κύρος, την επαγγελματική του ιστορία, και τους τίτλους του;

Ο Bossche προέβλεψε αυτό ακριβώς που συμβαίνει τώρα! Υποστήριξε ότι είναι τραγικό λάθος να επιχειρείται μαζική τεχνητή, εξειδικευμένη ανοσοποίηση όταν μια επιδημία (ένας οποιοσδήποτε ιός) έχει ήδη εξαπλωθεί αρκετά, γιατί μ’ αυτόν τον τρόπο το ζωντανό που ονομάζεται «ιός» απλά αναγκάζεται να τροποποιηθεί (να μεταλλαχτεί) έτσι ώστε να συνεχίσει να αναπαράγεται / μεταδίδεται παρακάμπτοντας την τεχνητή, εξειδικευμένη ανοσοποίηση! Κυκλοφορεί ήδη σε μεγάλη ποσότητα έτσι ώστε να έχει μεγάλο περιθώριο μέσα από ένα σύστημα «δοκιμή / λάθος» να βρει τις «σωστές» εκδοχές (μεταλλάξεις) που θα του επιτρέψουν να συνεχίσει την κυκλοφορία του…

Κατά την άποψη του Bossche οι εμβολιασμοί σαν «προληπτική τακτική» έχουν την όποια χρησιμότητά τους όταν γίνονται ΠΡΙΝ την εξάπλωση ενός ιού, όταν ακόμα αυτός βρίσκεται σε αρχικές ελάχιστες ποσότητες, με ελάχιστες δυνατότητες «τροποποίησης και διάσωσης», χωρίς σπουδαία δυνατότητα immune escape. Στην ανοικτή επιστολή του που απηύθυνε σε όλες τις αρχές, τους επιστήμονες και τους ειδικούς σ’ όλο τον κόσμο, και σε οποιονδήποτε ενδιαφέρεται: στον παγκόσμιο πληθυσμό ξεκινάει έτσι:

Είμαι οτιδήποτε άλλο εκτός από αντι-εμβολιαστής. Σαν επιστήμονας δεν εμφανίζομαι με τέτοιους τρόπους για να πω γνώμη σχετική με εμβόλια. Σαν αφοσιωμένος ιολόγος και ειδικός επί των εμβολίων κάνω τώρα μια εξαίρεση αφού οι αρχές υγείας επιτρέπουν να διατεθούν εμβόλια με τρόπο που απειλεί την δημόσια υγεία, ειδικά αγνοώντας τα επιστημονικά στοιχεία. Η παρούσα εξαιρετικά κρίσιμη κατάσταση με αναγκάζει να διαδώσω αυτήν εδώ την έκκληση κινδύνου. Κι αυτό καθώς η χωρίς προηγούμενο επέμβαση στην πανδημία του covid 19 απειλεί να καταλήξει σε μια χωρίς προηγούμενο παγκόσμια καταστροφή. Συνεπώς πρέπει να μιλήσω όσο πιο δυνατά και καθαρά μπορώ.

Όπως είπα ήδη δεν είμαι εναντίον των εμβολιασμών. Αντίθετα μπορώ να σας διαβεβαιώσω ότι κάθε ένα απ’ τα τωρινά εμβόλια έχει σχεδιαστεί, αναπτυχθεί και κατασκευαστεί από λαμπρούς επιστήμονες. Ωστόσο αυτός ο τύπος προληπτικών εμβολίων είναι εντελώς ακατάλληλος, κι επιπλέον εξαιρετικά επικίνδυνος, όταν χρησιμοποιείται σε μαζικούς εμβολιασμούς στη διάρκεια μιας ιικής πανδημίας. Οι ειδικοί επί των εμβολίων, οι επιστήμονες και οι κλινικοί γιατροί έχουν τυφλωθεί απ’ τα θετικά άμεσα αποτελέσματα στα άτομα, αλλά δεν φαίνεται να ανησυχούν για τις καταστροφικές συνέπειες που θα υπάρξουν στην παγκόσμια υγεία. Εκτός κι αν αποδειχθώ επιστημονικά λαθεμένος, είναι δύσκολο να καταλάβω το πως οι τρέχουσες ανθρώπινες παρεμβάσεις θα εμποδίσουν την κυκλοφορία μεταλλάξεων που μπορεί να γίνουν ένα άγριο τέρας…

Το τελευταίο που θα κατηγορούνταν ο Bossche είναι ότι είναι …. αναρχοαυτόνομος!!! Το ακριβώς αντίθετο: είναι μεγαλοστέλεχος της βιομηχανίας της υγείας. Την γνώμη του η ασταμάτητη μηχανή την ήξερε από τον περασμένο Μάρτη. Αλλά (παρά το κύρος του) «κανιβαλίστηκε» από διάφορους επώνυμους phizerους χαρακτηριζόμενος, σχεδόν, «άσχετος»!! Συνεπώς περιμέναμε να διαπιστώσουμε αν οι προβλέψεις του θα αποδειχθούν σωστές.

Και να που αποδεικνύονται! Η περίφημη «μετάλλαξη Δ» είναι απλά εκδήλωση της φυσιολογικής τάσης του ιού να διατηρηθεί στην ζωή / κυκλοφορία, παρακάμπτωντας το διαμάντι στο στέμμα των γενετιστών, τις πλατφόρμες mRNA και vector και την πειρατεία στο ανθρώπινο ανοσοποιητικό σύστημα. Οι εκτιμήσεις του Bossche του περασμένου Μάρτη ήταν ότι θα δημιουργηθούν μεταλλάξεις που θα προσβάλουν (και) τους ήδη πλατφορμιασμούς με μεγαλύτερη συχνότητα και ένταση σε σχέση με τους μη-πλατφορμιασμένους που βασίζονται στην φυσική, ανθρώπινη ανοσία. Γιατί προέβλεπε κάτι τέτοιο; Επειδή (υποστήριζε) η φυσική, ανθρώπινη ανοσία δεν είναι εξειδικευμένη με το τρόπο της τεχνητής, βιοτεχνολογικής. Με αποτέλεσμα όταν αφεθεί να λειτουργήσει η ίδια «οχυρώνεται» σε μεγαλύτερο εύρος καθώς αναγνωρίζει το σύνολο του ιού και όχι μόνο την spike πρωτεϊνη του, άρα και απέναντι στις μεταλλάξεις – σε σχέση με την εξειδικευμένη βιο-τεχνολογική που στήνεται με βάση αυτήν την πρωτεϊνη.

Ιδού η απόδειξη της εγκυρότητας αυτής της απρόοπτης γνώμης: κράτη που μέχρι πριν λίγες ημέρες ήταν «διαφήμιση του πετυχημένου πλατφοριασμού» και «πρότυπα προς μίμηση», όπως το ρατσιστικό ισραηλινό ή/και το αγγλικό έχουν τώρα γρήγορα επιδεινούμενο πρόβλημα με την «μετάλλαξη Δ» η οποία προσβάλει (αναλογικά) περισσότερο τους πλατφορμιασμένους παρά όσους δεν τσίμπησαν… Και σκοτώνει (και πάλι αναλογικά) τους πρώτους περισσότερο απ’ τους δεύτερους – ό,τι και να λένε οι (και εντόπιοι) πλασιέ για να προλάβουν να χρησιμοποιήσουν τις πλατφόρμες πριν την expire date τους…

Πολιτική οικονομία, τι άλλο;

Δευτέρα 28 Ιούνη>> Από ιολογική και «εμβολιο-λογική» πλευρά ο Bossche φαίνεται να έχει δίκιο. Όμως ποτέ το ζήτημα της αντιμετώπισης του τσαχπίνη στον δυτικό κόσμο δεν ήταν ιολογικό ή υγιειονομικό! Το ακριβώς αντίθετο. Τέτοιου είδους ήταν μόνο τα παραμύθια που πουλήθηκαν, εκτοξεύτηκαν κατά των υπηκόων για να κατασταλούν, για να «υπνωτιστούν»! Και τέτοια εξακολουθούν να είναι, αναγκαστικά. «Θα πεθαίνουν όσοι δεν πλατφορμιαστούν» διαλαλούν οι πωλητές γενετικής μηχανικής, προσπαθώντας να αντιστρέψουν / αξιοποιήσουν την ήδη υγιειονομική αποτυχία / καταστροφή (με τις χιλιάδες δολοφονίες και τις εκατοντάδες χιλιάδες σακατέματα των πλατφορμών) σαν επιχείρημα υπέρ της συνέχισής της.

Απ’ την άποψη της πολιτικής οικονομίας μπορεί να υποθέσει κάποιος ότι οι φαρμακομαφίες και το σύμπλεγμα θα προσπαθήσουν να κερδίσουν απ’ τις αδέσποτες μεταλλάξεις πουλώντας / επιβάλλοντας καινούργιες εκδοχές των πλατφορμών τους. Γιατί οι ceo τους να σκεφτούν διαφορετικά; Πέρα, όμως, απ’ το επιμελητειακό πρόβλημα (τα εκατομύρια των αιχμάλωτων δεν πλατφορμιάζονται μέσα σε μια βδομάδα) το χάος θα πολλαπλασιαστεί καθώς ο τσαχπίνης θα μεταλλάσσεται με επιτυχία ξανά και ξανά. Πλατφορμιασμένοι άλλοι με την παλτφόρμα 1.0, άλλοι με την 2.0, άλλοι με την 2.3, άλλη με την 3.1 και πάει λέγοντας… Ηλικιωμένοι, νεαροί και νεαρές, μεσήλικες, άλλοι με την μία πλατφόρμα στο μπράτσο, άλλοι με κάποια άλλη, άλλοι με σοβαρές παρενέργειες που απλά επέζησαν, φοβισμένοι, άφοβοι, hipsters… H μαζική “ενοποίηση / αποπροσωποποίηση” που επιτεύχθηκε (όσο και όπως) μέσω της τρομοκρατίας θα κονιορτοποιείται στο χώρο και στο χρόνο σε σχέση με μια “σωτηρία” που είτε δεν θα έρχεται καθόλου είτε θα είναι προσωρινή, ασταθής, υπό όρους, εκβιαστική… Πώς θα γίνεται ο έλεγχος της κοινωνικής αναπαραγωγής με τέτοιους όρους; Και οι απαγορεύσεις θα επιβάλλονται πότε, σε ποιούς, με ποιόν έλεγχο;

Οπωσδήποτε τα κράτη / κεφάλαια έχουν αποδείξει ιστορικά ότι δεν φείδονται «λύσεων», ειδικά όταν αυτές είναι βίαιες κι ακόμα ειδικότερα όταν είναι οι δημιουργοί των προβλημάτων (εντός ή εκτός εισαγωγικών). Ωστόσο δεν προκύπτει μετά από 1,5 χρόνο υγιεινιστικής τρομοεκστρατείας ότι οι δυτικές κοινωνίες συνολικά πλησιάζουν, με κριτήρια πειθαρχίας, το κινεζικό μοντέλο. Ούτε ότι έχει ξεκινήσει η «εκρηκτική, post covid ανάπτυξη». Αντίθετα πολλά ευρωπαϊκά κράτη θα βρεθούν αργά ή γρήγορα μπροστά στις οροσειρές των χρεών που έχουν δημιουργήσει, ενόσω ο στρατηγικός ανταγωνιστής αυξάνει (και θα αυξάνει) τις διεθνείς επιρροές του ακόμα και με υγιειονομικές μεθόδους.

Ανάλογα με το πως θέλει ο καθένας να βλέπει, το ποτήρι της δυτικής καπιταλιστικής αναδιάρθρωσης  μπορεί να είναι μισογεμάτο ή μισοάδειο. Μην αποκλείετε όμως καθόλου να είναι ήδη ραγισμένο…

(φωτογραφία: Πίνακας με τις δολοφονικές συνέπειες των 4 πλατφορμών στην ευρώπη ως τις 19 Ιούνη του 2021. Η τελευταία – Jannsen – είναι η «μονοδοσική», της Johnson & Johnson.

Για πόσο καιρό οι φαρμακομαφίες θα γεμίζουν νεκροταφεία ανεμπόδιστες; Για πόσο καιρό οι ηλίθιοι και οι εγκάθετοι θα διαφημίζουν αυτήν την βιομηχανία δολοφονιών, αυτό το οργανωμένο έγκλημα κατά της ανθρωπότητας, κάνοντας συγκρίσεις με την υπερδιογκωμένη δημιουργική λογιστική και τις κοινές δεξαμενές των επιπλοκών ενός ιού; Για πόσο καιρό ακόμα οι αποβλακωμένοι θα προσφέρουν ασυλία στα αφεντικά και τους θεσμούς τους;)