Tag: g7

Λεφτά (δεν) υπάρχουν

Δευτέρα 11 Ιούλη>> Στη συνάντηση των g7 στη γερμανία το καλοκαίρι του 2015 οι πολιτικές βιτρίνες των «7 πλουσιότερων κρατών του κόσμου» (των ποιών;) είχαν ορκιστεί ότι θα σώσουν 500 εκατομύρια ανθρώπους του (υπόλοιπου) κόσμου απ’ την πείνα ως το 2030… Τώρα ορισμένα απ’ αυτά τα «πλουσιότερα» έχουν να αντιμετωπίσουν πείνα και υποσιτισμό στο εσωτερικό τους, πράγμα που σκοπεύουν να κάνουν προωθώντας «τεχνητό κρέας» και «νοστιμιές» με τηγανητά έντομα…

Στη συνάντηση των g7 στο Λονδίνο τον Ιούνη του 2021 ο νυσταλέος είχε ανακοινώσει ένα γενναίο πρόγραμμα σωτηρίας-της-ανθρωπότητας-απ’-τους-κινέζους (και τους μεταξένιους δρόμους τους…) ύψους 40 τρισεκατομυρίων δολαρίων. Το πρόγραμμα του νυσταλέου είχε το ιεραποστολικό όνομα Build Back Better World (B3W), και έτσι θα έπρεπε να είναι: ακόμα (σε περίπτωση ανάγκης) και για να μετακινηθεί ο άξονας περιστροφής του πλανήτη, αφού εκεί στην άλλοτε «χώρα της ελευθερίας» όλο και περισσότεροι ζαλίζονται…

Φέτος, πάλι στους g7 στο Βερολίνο, τα ποσά σέρνονταν στο πάτωμα. Μόνο 600 δις δολάρια (αντί για 40 τρις), κι απ’ τους «7» (όχι μόνο απ’ το Joνυσταλεάν), ως το 2027 – για να σωθεί ο «τρίτος κόσμος». Και το Joνυσταλεάν θα βάλει τα 200 (δις) – ζορίζεται…

Υπάρχει ελπίδα πάντως – για τον πλανήτη, ακόμα και τον άξονα περιστροφής του. Η κυρά Ούρσουλα, γνωστή για το χουβαρνταλίκι της (ειδικά όταν πρόκειται για πλατφόρμες γενετικής μηχανικής, επαγγελματική ενασχόληση φίλων της κτηνιάτρων αλλά και του κυρίου von der Leyen…) δήλωσε ότι η ε.ε. θα ρίξει 300 δις ευρώ (ως το 2027).

Υποθέτουμε σε βόμβες, σφαίρες, κλπ.

Να τους περιποιηθούμε μαζί!

Σάββατο 20 Φλεβάρη. Στην πρώτη διεθνή του εμφάνιση ο νυσταλέος Jo μίλησε χτες (τηλε-) με τους υπόλοιπους g6. Για ποιο πράγμα; Για την απο κοινού, συμμαχική, αντιμετώπιση της Μόσχας και του Πεκίνου. Εμπορικά, οικονομικά, τεχνολογικά βέβαια· δεν μίλησε για πόλεμο. Αλλάζοντας τακτική (σε σχέση με το ψόφιο κουνάβι) ο νυσταλέος καλοπιάνει τα 4 ευρωπαϊκά κράτη και το Τόκιο – την Οττάβα την θεωρεί δεδομένη.

Δεν είναι όλα στην ίδια φάση της κρίσης / αναδιάρθρωσης. Το Λονδίνο για παράδειγμα, ονειρεύεται να ξαναγίνει παγκόσμια δύναμη· κι αυτό το όνειρο δεν είναι παρενέργεια της γενετικής μηχανικής!… Η Ρώμη (που είναι κατ’ όνομα “g”) και το Βερολίνο (που είναι “g” με τα όλα του) για διαφορετικούς λόγους βλέπουν με κάποια οικονομική συμπάθεια το ευρασιατικό project. Η μεν Ρώμη επειδή ελπίζει ότι μέσω αυτού θα ξανασταθεί στα πόδια της (αυξάνοντας την επιρροή της στα πέριξ – προς μεγάλο εκνευρισμό του ελλαδιστάν)· το δε δεύτερο για προφανείς λόγους. Όσο για τον βασιλιά Μacron; Αφού νομοθέτησε υπέρ του ανύπαρκτου «σωστού ισλάμ» ετοιμάζεται να κουβαλήσει με τα χεράκια του κασόνια με πλατφόρμες στη ζώνη του Sahel. (Δεν είναι σίγουρο ότι τις έχουν ζητήσει, αλλά θα τις πάρουν, θέλουν δεν θέλουν…) Ήταν επίμονος χτες:

… Πρέπει να δώσουμε στην αφρική 13 εκατομύρια εμβόλια για να καλυφθούν όσοι δουλεύουν στα συστήματα υγείας… είπε, κι ένα δάκρυ κύλησε στο μάγουλό του. …Αν είναι να ανακοινώσουμε σήμερα ότι θα δώσουμε μερικά δισεκατομύρια για να τους πάμε εμβόλια σε έξι μήνες, σε οκτώ μήνες, σ’ ένα χρόνο, οι φίλοι μας στην αφρική, κάτω απ’ την δικαιολογημένη πίεση των λαών τους, θα αγοράσουν δόσεις απ’ τους κινέζους και τους ρώσους… Και τότε η δύναμη της δύσης θα είναι απλά μια ιδέα, όχι η πραγματικότητα…

Κρίμα…

Μπορεί να υπάρξει αναβίωση του ιστορικού «ατλαντισμού»; Κι αν ναι με τι όρους και σε ποιον βαθμό; Καθαρά απ’ τον β παγκόσμιο ως και το τελευταίο ξέσπασμα της κρίσης / αναδιάρθρωσης, το 2009, η Ουάσιγκτον μπορούσε να εμφανίζεται (και στο μεγαλύτερο διάστημα να είναι) ο «ηγεμόνας». Αλλά οι σοβαρές ρωγμές εκδηλώθηκαν υποδειγματικά ήδη το 2003, όταν Παρίσι και Βερολίνο αρνήθηκαν να συμμετάσχουν στην εισβολή και στην κατοχή του ιράκ, για να βαφτιστούν από έναν άλλο γιγαντιαίο Donald, τον υπ.αμ. του Μπους του Β, τον Rumsfeld, «παλιά ευρώπη» (παλιοευρώπη δηλαδή…). Ήταν από τότε ξεκάθαρο πως οι ιμπεριαλιστικοί προσανατολισμοί τόσο του Παρισιού όσο και του Βερολίνου δεν συνέπιπταν με τον αμερικανικό (και θα μπορούσαν να είναι ακόμα και αντίπαλοί του).

Δεν έχουν έρθει κοντύτερα από τότε· το αντίθετο. Το ψόφιο κουνάβι και όσοι εκπροσωπεί κινήθηκαν ενεργητικά πάνω στην γραμμή του παθητικού παράπονου του Obama, ότι δηλαδή Λονδίνο και Παρίσι χρησιμοποίησαν τον αμερικανικό στρατό κατά της λιβύης για να εξυπηρετήσουν αποκλειστικά τα δικά τους συμφέροντα. Με δυο λόγια είπε σχεδόν ανοικτά (το ψόφιο κουνάβι προς τους ευρωπαίους) ότι «αν θέλετε να μας χρησιμοποιείτε σαν στρατιωτική υπερδύναμη θα μας πληρώνετε – αγοράζοντας τα όπλα μας». Και, επίσης, «θα βάζουμε περιορισμούς στις εξαγωγές σας στις ηπα για να πουλάνε οι δικές μας εταιρείες».

Ήταν ζήτημα στυλ αυτή η στάση ώστε να αλλάξει απ’ τον νυσταλέο; Ή ανάγκη; Το δεύτερο… Όμως μετά την αποτυχία της ανάσχεσης του Πεκίνου και της καταστροφής της Τεχεράνης (με οικονομικά μέσα) η Ουάσιγκτον έχει μεγαλύτερη ανάγκη παρά ποτέ κάποιους συμμάχους· κι αυτοί το ξέρουν. Ή, για να το πούμε πιο σωστά: έχει ανάγκη λιγότερους εχθρούς, επειδή έχει ήδη αρκετούς και αρκετά ισχυρούς. Όμως σ’ αυτόν τον μάταιο αλλά καπιταλιστικό κόσμο εξακολουθεί να ισχύει ότι «δεν υπάρχουν ‘φιλοι’ κι ‘εχθροί’, υπάρχουν μόνο συμφέροντα». Αν τέτοιοι είναι οι καινούργιοι κανόνες του παιχνιδιού, κι αν (αρέσει δεν αρέσει στην Ουάσιγκτον) ο πλανήτης είναι περισσότερο «πολυπολικός» από ποτέ τα τελευταία 70 χρόνια, το Joνυσταλεάν θα πρέπει να πληρώνει αντί να το πληρώνουν για να κρατήσει μια κάποια συμβατική σχέση με κράτη / μείζονες ιμπεριαλισμούς της δυτικής ευρώπης.

Μπορεί; Έχει το περιθώριο; Το αντέχει; Κι αν η απάντηση αποδειχθεί «ναι», νομίζουν εκεί στην Ουάσιγκτον ότι οι rivals θα φοβηθούν;

Ο Τεράστιος

Πέμπτη 29 Αυγούστου. Ο σοσιαλφιλελεύθερος Macron φαίνεται ότι προσπαθεί να καθιερωθεί σαν «παγκόσμιας εμβέλειας» (χωρίς να χρησιμοποιήσει την εμπειρία του τενεκεδένιου…) Επειδή δεν του έφταναν οι άλλοι g6 στο αδιάφορο ραντεβού τους, ή (το πιθανότερο) για να τους εντυπωσιάσει, δεν κάλεσε μόνο τον ιρανό υπ.εξ. Zarif να κάνει μια βόλτα απ’ το Παρίσι τις ημέρες της συνόδου. Κάλεσε και τον χουντοκαραβανά της αιγύπτου στρατηγό Sisi.

Έτσι, την περασμένη Δευτέρα ο υπερδραστήριος γάλλος απατεώνας (με την έννοια της εξουσίας πάντα!) είχε την ευκαιρία να μιλήσει στο Παρίσι με τον χασάπη της αιγύπτου για την κατάσταση στη μέση Ανατολή – αλλά και στη λιβύη. Όπου τα συμφέροντά τους συμπίπτουν, αφού Παρίσι και Κάιρο υποστηρίζουν τον στρατηγό Haftar. Εννοείται ότι τόνισαν τους δεσμούς που ενώνουν τα δύο κράτη, την ιστορία (μέγας Ναπολέων…), κλπ κλπ.

Κάμποσες οργανώσεις προστασίας ανθρωπίνων δικαιωμάτων (ανάμεσά τους διάφορες αιγυπτιακές / αραβικές – παράνομες εννοείται στην επικράτεια της αιγυπτιακής χούντας) επιχείρησαν να ζητήσουν απ’ τον τεράστιο Macron να βάλει λίγο χέρι στον φασίστα φίλο του.

Μάταιος κόπος. Όταν η γαλλική βιτρίνα πονάει για κάτι, είναι για τον Αμαζόνιο – για να την πει όχι στον Bolsonaro, αλλά στους υποστηρικτές του στο ψοφιοκουναβιστάν. Σιγά μην χαλάσει την ζαχαρένια του για τους δολοφονημένους, για τους εξαφανισμένους, τους φυλακισμένους, τους φυγάδες, τους πληβείους αιγύπτιους.

Σαν σωστό πρωτοκοσμικό αφεντικό διαλέγει για συνεργάτες τους φασίστες που του κάνουν…

(φωτογραφία κάτω: Θα έχαναν την ευκαιρία ένας χουντικός και ένα ψόφιο κουνάβι; Όχι βέβαια…)

SCO

Δευτέρα 11 Ιούνη. Το ξέρετε: περιμέναμε κάτι πιο δυνατό στη σύνοδο του «συμφώνου της Σαγκάης» σε ότι αφορά την συμμετοχή της Τεχεράνης… Όντως, η πλήρης ένταξη κουβεντιάστηκε, με σκοπό την αποδοχή της (ως εδώ σωστά είχαμε προβλέψει). Όμως… κάποιος έκανε κορδελάκια (η ένταξη νέου μέλους γίνεται ομόφωνα): ο πρόεδρος του τατζικιστάν Emomali Rahmon είχε τις «αντιρρήσεις» του. Δεν το ξέραμε ότι μπορούσε (συγχωρείστε την ασταμάτητη μηχανή, θα βελτιωθεί!), αλλά τα υπόλοιπα μέλη του sco προφανώς το ήξεραν και το περίμεναν: το Ριάντ αγόρασε πρόσφατα το 51% της μεγαλύτερης τράπεζας στο Dushanbe, την πρωτεύουσα του κυρ Rahmon…. Ως εκ τούτου, και για λόγους «ευγένειας», ο Rahmon έπαιξε μπάλα (σε ότι αφορά το ιράν και την ένταξή του στo sco) σε σαουδαραβικό γήπεδο. Μόνο που αυτές δεν είναι σοβαρές δουλειές για ένα κόλπο σαν το «σύμφωνο της Σαγκάης»: δεν έχει “ομίλους”…

Συνεπώς, στο Qingdao, στο “περιθώριο της συνόδου”, οι κουβέντες με τον Rouhani και για την “μετά 5+1-1” εποχή έγιναν τριμερείς: ιράν – ρωσία – κίνα.

Και συμφωνίες κλείστηκαν, και διακηρύξεις έγιναν (στη σύνοδο και δίπλα της). Όχι κάτι εντυπωσιακό για πρωτοκοσμικούς στην άλλη άκρη του κόσμου – όχι, σίγουρα, σ’ αυτά που ανακοινώθηκαν. Είναι, αυτός, ένας τρόπος για να υποδεχτεί κανείς ένα ψόφιο κουνάβι που βρίσκεται σε δύσκολη αποστολή αλλά δεν το ξέρει; Ή μήπως το «λάου λάου» είναι ένας τρόπος ευκολότερης διαχείρισης μιας πληγωμένης υπερδύναμης; Καταλαβαίνετε: της διαχείρισης αυτής της υπερδύναμης της οποίας ο πολιτικός εκπρόσωπος κατήγγειλε στο σύμπαν ότι έφυγε απ’ το Κεμπέκ μ’ ένα μαχαίρι στην πλάτη… για τις γαλακτοκομικές μπίζνες…

Ας βρεθεί κάποιος ανθρωπιστής, κάποια μκο, να περιθάλψει τον πληγωμένο ψοφιοκουναβικό εγωϊσμό!

(Η φωτογραφία κυκλοφόρησε με προώθηση από Βερολίνο. Με το συμπάθειο κιόλας, αλλά με τον Bolton δίπλα του το ψόφιο κουνάβι έχει ένα ύφος: ποια είπατε ότι είστε κυρία μου;)

Απ’ το Κεμπέκ στη Σιγκαπούρη, μ’ ένα μαχαίρι στην πλάτη

Δευτέρα 11 Ιούνη. Άλλοι θα το έλεγαν “ραντεβού με την ιστορία”!!… Τέλος πάντων… Έχοντας μπροστά του το σύμπαν (με την μορφή του little rocket man… θυμηθείτε: το ψόφιο κουνάβι εκτός απ’ τα υπόλοιπα υποφέρει και απ’ την μανία καταδίωξης «εγώ, ο potus, θα κάνω κάθε τι που δεν έκαναν οι προηγούμενοι αμερικάνοι πρόεδροι»…) είμαστε σίγουροι ότι ο “potus” βαριόταν θανάσιμα στη σύνοδο των g7. Τι να λέει τώρα; Για γιαούρτια και καρμπυλατέρ; Εδώ τον περιμένει η αιωνιότητα – και μάλιστα σαν αφροδισιακό!!!

Ούτε στις καλύτερες ευχές της όμως η ασταμάτητη μηχανή δεν θα πόνταρε στο ότι θα ήταν το επιτελείο του ψόφιου κουναβιού (αναμφίβολα του ίδιου υψηλού IQ με δαύτον) που θα προσέφερε στον Kim (και σ’ όλο το μπλοκ του Βλαδιβοστόκ) τα τελευταία φυσεκλίκια (ή ηρεμιστικά, ανάλογα, ό,τι χρειαστεί) πριν την αυριανή συνάντηση των γιγάντων.

Αυτός, λοιπόν, ο «σύμβουλος επί των οικονομικών» του ψόφιου κουναβιού, ο Larry Kudlow, τέρας πολιτικής ευφυίας αναμφίβολα, σε χθεσινή του συνέντευξη στο cnn, δεν μίλησε μόνο για την «προδοσία» του Trudeau (μόλις το ψόφιο κουνάβι έφυγε). Είπε και τα επόμενα, εξόχως σημαντικά (μεταφράζουμε κατευθείαν απ’ το ρεπορτάζ του καθεστωτικού αγγλικού guardian):

… Ο Kudlow προσέθεσε ότι ο Trump πήρε την απόφαση να αποσυρθεί απ’ την συμφωνία σε μια προσπάθεια να σώσει το κύρος του ενόψει της ιστορικής συνάντησης με τον ΒορειοΚορεάτη ηγέτη Kim Jong-un, στη Σιγκαπούρη.

«Ο Potus [ο πρόεδρος των ηπα] δεν πρόκειται να αφήσει έναν καναδό πρωθυπουργό να τον σέρνει, να τον πηγαίνει από ‘δω κι απο ‘κει, εν όψει αυτού του γεγονότος» είπε ο Kudlow. «Δεν πρόκειται να επιτρέψει οποιοδήποτε σημάδι αδυναμίας καθώς ταξιδεύει για να διαπραγματευεί με την Βόρεια Κορέα. Κι ούτε θα έπρεπε να το επιτρέψει».

Ο σύμβουλος εμπορίου του ψόφιου κουναβιού Peter Navarro ήταν πιο συγκεκριμένος στο fox news:

… Υπάρχει το κατάλληλο μέρος στην κόλαση για κάθε ξένο ηγέτη που τολμάει να κάνει κακόπιστη διπλωματία με τον Πρόεδρο Donald J Trump και μετά προσπαθεί να τον μαχαιρώσει στην πλάτη την ώρα που φεύγει, κι αυτό ήταν που έκανε ο κακόπιστος Justin Trudeau με αυτά που είπε στη συνέντευξη τύπου…

Ο μεν Trudeau δεν είπε και τίποτα σπουδαίο· αλλά εδώ υπάρχει σοβαρό πρόβλημα. Για να κάνει εντύπωση στον Kim το ψόφιο κουνάβι, ότι είναι «στοιβαρός» και «εγώ δεν σηκώνω αστεία», σαν τζιτζιφιόγκος κορτάκιας δηλαδή, έκανε «προπόνηση» στους g7… Αφού τα μπουρδέλιασε εκεί (όπως ήταν αναμενόμενο) μετά το έπαιξε «καλός», σε στυλ, ντάξει μωρέ, να υπογράψω υπέρ μιας κοινωνίας με ελευθερία και δικαιοσύνη, και κάτω όλοι οι στρατοί, πατρίδα μας είναι μόνο η γη, χωρίς δασμούς, διόδια και φράχτες… Αλλά μετά, θεώρησε ότι αμφισβητήθηκε το κύρος και το μεγαλείο του, όποτε πετώντας προς Σιγκαπούρη (αφού, πριν, ΔΕΝ καταδέχτηκε να ξαλαφρώσει σ’ ελληνικό έδαφος, μαλακία του, ένα καλό κατούρημα στα αγριόχορτα της ελληνικής γης πάντα ηρεμεί τον άνθρωπο…) είπε «α, έτσι είσαι παλιοκαναδέ; τώρα θα δεις τι θα κάνω!…». Και του έκανε τα μούτρα κρέας, όπως όλοι κατάλαβαν…

Λοιπόν, να το ξέρετε. Ο Kim δεν είναι παλιάνθρωπος σαν τον Trudeau να μαχαιρώνει ανυπεράσπιστα ψόφια κουνάβια πισώπλατα! Έχουμε την εκτίμηση ότι προς το παρόν θα αφήσει τον “potus” να γλυστρήσει γλυκά και αθόρυβα στην παγίδα του· χωρίς αίματα, χωρίς δράματα, χωρίς εντυπώσεις.

Εκτός κι αν το μπλοκ του Βλαδιβοστόκ εκτιμάει ότι ένας αμερικάνος πρόεδρος που βγήκε απ’ τα χέρια του butcher στις «συμμορίες της Ν. Υόρκης» είναι ο.κ….

(φωτογραφία: Ένας ιρλανδός χασάπης στους “5 δρόμους” υπενθυμίζει ότι οι πισώπλατες μαχαιριές αντιμετωπίζονται αποτελεσματικά με πισώπλατες μπαλταδιές…)

Διεθνείς «μακριές γαϊδούρες»

Κυριακή 10 Ιούνη. Η ψοφιοκουναβική ιδέα ότι «θα έπρεπε να ξαναγυρίσει η Μόσχα στο club των g7ή8“ έγινε ευρύτερα γνωστή. Όχι, όμως, και η απάντηση της Μόσχας: δεν μας ενδιαφέρει… ασχολούμαστε με άλλα σχήματα..

Έτσι, ενώ οι g7 παράδερναν ως ένας εναντίον έξι (ή το ανάποδο) στο Κεμπέκ, στο κινέζικο λιμάνι του Qingdao την πρώτη ημέρα της συνόδου της SCO όλα ήταν ήρεμα. Κατά την εφημερίδα του κ.κ. κίνας people’s daily, οι g7 είναι ένα «κλαμπ πλουσίων και εγωϊστών… που τώρα τρώγονται μεταξύ τους»…

Και ναι – και όχι. Και μαζί δεν κάνουν, και χώρια δεν μπορούν. Οι «εταίροι» της Ουάσιγκτον δεν αντέχουν την τωρινή αμερικανική διοίκηση, αλλά δεν φαίνονται ικανοί να υπάρξουν χωρίς αυτήν. Όντως, χωρίς τον αμερικανικό στρατό η παγκόσμια ηγεμονία του Πεκίνου είναι ζήτημα ελάχιστου χρόνου. Αλλά, απ’ την άλλη, αυτή η «αμερικανική σωματοφυλακή της δύσης» γίνεται διαρκώς και πιο ακριβή, διαρκώς και πιο απαιτητική· επειδή, προφανώς, καταλαβαίνει πόσο απαραίτητη είναι.

Κάποιοι, όπως το Παρίσι, το δείχνουν και το εννοούν. Πως βρέθηκαν τα 250 γαλλικά κομάντο στην ypgκρατούμενη βόρεια συρία, τελευταία στιγμή; Προφανώς για να μπορέσει να αποσύρει κάποια απ’ τα δικά της η Ουάσιγκτον. «Τράμπα»: εκεί που το Παρίσι έχει περισσότερο από οπουδήποτε αλλού την αμερικανική στρατιωτική «βοήθεια» είναι στην υποσαχάρια αφρική – στις ζώνες του γαλλικού ιμπεριαλισμού.

Ούτε σαν αγορά θέλουν να χάσουν οι μεγάλες ευρωπαϊκές εταιρείες τις ηπα. Συνεπώς, παρά τους γαλλικούς ψευτοπαληκαρισμούς, η total τα μαζεύει και φεύγει απ’ το ιράν· το ίδιο σκέφτονται να κάνουν και οι γαλλικές αυτοκινητοβιομηχανίες (αν και έχουν παλιά θυγατρικές στην Τεχεράνη).

(φωτογραφία πάνω: Όχι, δεν ετοιμάζεται να τον πετάξει στο νερό…

Κάτω: anti g7 διαδήλωση χτες, στο Quebec. Μήπως να τους αφήσουν να το διαλύσουν μόνοι τους το μαγαζί;)

… και μετά στη Σικελία

Σάββατο 27 Μάη. Θεωρητικά στη σύνοδο των g7 στην Ταορμίνα, το ψόφιο κουνάβι και το «επιχειρηματικό στυλ» του θα μπορούσαν να ταιριάξουν καλύτερα. Αλλά κι εκεί υπάρχουν προς συζήτηση θέματα που δεν του αρέσουν. Όπως εκείνο της κλιματικής αλλαγής.

Κουρασμένος απ’ την πρώη διεθνή τουρνέ που, αναγκαστικά, έχει ορισμένους περιορισμούς στο είδος της διασκέδασης που θα μπορούσε ένα ψόφιο κουνάβι να απολαύσει (καμία σχέση, δηλαδή, με τα αγαπημένα του «ταξίδια για δουλειές») ο αμερικάνος πρόεδρος θα αποδείξει (το πιθανότερο) για άλλη μια φορά ότι είναι ο g1.

Για να αποκτήσει ξανά νόημα το “g”: grand!…

America, america

Τετάρτη 12 Απρίλη. Υπάρχουν κάποιοι που, στα σοβαρά, υποστηρίζουν ότι η πρόσφατη αμερικανική επίθεση (ή, έστω, μισο-επίθεση…) στη συρία είναι «στροφή 180 μοιρών» στην εξωτερική πολιτική που είχε υποσχεθεί προεκλογικά το ψόφιο κουνάβι. Δεν είμαστε σίγουροι αν κοροϊδεύουν συνειδητά ή έχουν κάψει τα εγκεφαλικά τους κύτταρα. Το “america first” είναι αδιανόητο και αδύνατο αν δεν είναι ηγεμονικό! Κατά συνέπεια ο πυρήνας του «america first» είναι το «america everywhere»! Παντού όπου αμφισβητούνται ή διακυβεύονται τα αμερικανικά συμφέροντα, όπως αυτά εννοούνται κάθε φορά.

Η πρόσφατη σύνοδος των g7 την ιταλία έμοιαζε, περισσότερο από ποτέ ως τώρα, σαν απομίμηση (ή φάρσα) πολεμικού συμβουλίου. (Να θυμίσουμε ότι οι g7 ήταν g8, με την συμμετοχή και της Μόσχας. Η οποία «διώχτηκε» απ’ το σουαρέ, τον Μάρτη του 2014, λόγω της προσάρτησης της Κριμέας. Στους g7 συμμετέχουν γαλλία, ιταλία, γερμανία, ηπα, καναδάς και ιαπωνία· συν την ε.ε….). Ο υπ.εξ. του ψοφιοκουναβιστάν Rex Tillerson δήλωσε ότι «οι ηπα θα τιμωρούν οποιονδήποτε εγκληματεί κατά αθώων οπουδήποτε στον πλανήτη». Και ότι η Μόσχα θα πρέπει να συνετιστεί και να σταματήσει τα κολλητιλίκια με την Τεχεράνη και την Χεζμπ’ αλλάχ.

Είναι βέβαια πιθανό ότι δεν πρέπει να παίρνει κανείς στα σοβαρά τις δηλώσεις του συγκεκριμένου αμερικάνου αξιωματούχου· λέει και ξε-λέει σε ρυθμούς που θα ζήλευε και ο κυρ Γιάνης. Ωστόσο οι υπόλοιποι υπ.εξ. του τραπεζιού, ειδικά οι ευρωπαίοι, έκαναν ότι τον ακούνε. Απ’ την μια δεν ήθελαν να του χαλάσουν τα κέφια, απ’ την άλλη όμως δεν ήθελαν ούτε να τον ενθαρρύνουν. Τελικά κατέληξαν όλοι μαζί στο ότι “Assad must go” και στο ότι “θα ήταν αντιπαραγωγικές καινούργιες κυρώσεις στη Μόσχα για τον ρόλο της στη συρία” (;;) – παρά την πρόταση του “global Britain” Boris Johnson – αλλά, επίσης, στο ότι “ο Πούτιν θα πρέπει να σταματήσει την υποκρισία του στη συρία”… (Το γεγονός ότι αυτό το τελευταίο το “έσπρωξε” ο γάλλος υπ.εξ. Jean-Marc Ayrault, με τις πάντα υπαρκτές υπόγειες σχέσεις με το καθεστώς Άσαντ, δείχνει τι σημαίνει να ξέρει κανείς καλά από υποκρισία!!!)

Ειδωμένη σαν «πολεμικό συμβούλιο» η τελευταία σύνοδος των g7 ήταν συναυλία λυκοφιλίας.

Τι θα κάνει, λοιπόν, η Ουάσιγκτον; Ακριβώς αυτό που υποσχέθηκε το ψόφιο κουνάβι: θα σπρώξει, θα κλωτσήσει, θα πατήσει σε σβέρκους και, κυρίως, σε πτώματα· προσπαθώντας να μείνει «πάνω πάνω» στον οξυνόμενο ενδοκαπιταλιστικό ανταγωνισμό…

(Επειδή το θέαμα δεν έχει όρια: το τελευταίο που κυκλοφορεί στην global δημαγωγία είναι ότι το ψόφιο κουνάβι βομβάρδισε το αεροδρόμιο στη συρία … επειδή αυτό του εισηγήθηκε η κόρη του!.. Πριν κάτι δεκαετίες έγινε της μόδας μια άλλη θεωρία: ότι ο Κλίντον έριξε παρόμοιους πυραύλους στο σουδάν για να «καθαρίσει» κάτι λεκέδες στο παντελόνι του…

Πλάκα έχουν αυτά τα οικογενειακά των ενοίκων του άσπρου σπιτιού. Απλά η αναγωγή τους σε αιτίες έχει στόχο, κρυφό ή φανερό αδιάφορο, να νομίζουμε ότι ζούμε τα καπρίτσια και τα βίτσια των δωματίων κάποιου παλατιού… Τόλμη και γοητεία ένα πράμα… )

Άντε, λοιπόν, να δούμε τι θέλει η κυρά Ιβάνκα για την βόρεια κορέα… Επίσης ας μαθευτεί ποιες οικογενειακές σχέσεις διαμορφώνουν τις σκέψεις και τις αποφάσεις του επιτελείου του ψόφιου κουναβιού… Καπιταλισμός; Μπααααα…. Αναβίωση της αριστοκρατίας!!!)