Tag: φαρμακοβιομηχανία

Θανατόμετρο 1

Παρασκευή 30 Οκτώβρη. Ξέραμε ότι χρεώνονται σαν νεκροί από covid όσοι έτυχε να έχουν βρεθεί θετικοί, άσχετα με το αν ο τσαχπίνης ήταν που προκάλεσε τις θανατηφόρες επιπλοκές… Ξέραμε ότι χρεώνονται στην «κοινή δεξαμενή» και όσοι μοιάζουν να έχουν κολλήσει, χωρίς καν τεστ… Ξέραμε ότι χρεώνονται στην «κοινή δεξαμενή» ακόμα και θάνατοι από τροχαία ή αυτοκτονίες, αρκεί να γίνονταν μέσα σε 3 μήνες (μετά έγινε έκπτωση: μέσα σε 1 μήνα) απ’ την πλήρη αποθεραπεία και έξοδο απ’ το νοσοκομείο: οτιδήποτε τέτοιο κατατάσσεται στις «εκ των υστέρων παρενέργειες του ιού»…. Ξέραμε ότι η γρίπη εξαφανίστηκε από προσώπου γης (επειδή, απλά, τα δικά της θύματα πέρασαν στην «κοινή δεξαμενή»)… Ξέραμε, τέλος, ότι υπάρχει άγνωστος αριθμός νεκρών από ιατρικά λάθη στην αντιμετώπιση του covid στη διάρκεια νοσηλειών σε νοσοκομεία…

Η αλήθεια είναι ότι η ασταμάτητη μηχανή είχε βρει αξιόπιστες λεπτομέρειες γι’ αυτήν την τελευταία μορφή κουρντίσματος του θανατομέτρου και ανεβάσματος του αριθμού των νεκρών. Αλλά είχε επιλέξει να μην θίξει το θέμα, για να μην κουράσει με τις σοβαρές μεν αλλά «τεχνικές» εν τέλει φαρμακευτικές διαστάσεις αυτών των «ιατρικών λαθών».

Όμως χτες ανακοινώθηκαν τα αποτελέσματα μιας ακόμα μετα-έρευνας του Stanford, με την συμμετοχή και του Ιωαννίδη. Η μετα-έρευνα ασχολήθηκε με την χορήγηση υδροξυχλωροκίνης και διάφορων άλλων κοκτέιλ φαρμάκων σε ασθενείς covid (μεγάλης ηλικίας, συνήθως με άλλα προβλήματα υγείας) νοσηλευόμενους σε νοσοκομεία σε διάφορα μέρη του κόσμου, σε δύο μεγάλα «ιατρικά πειράματα» υπό την αιγίδα του Π.Ο.Υ., το recovery και το solidarity…

Μαύρη, φονική ειρωνεία αυτή η ονοματοδοσία. Σύμφωνα με τα ευρήματα αυτής της μετα-έρευνας (κατά τον Ιωαννίδη): …. Μάλλον 50.000 με 100.000 θάνατοι ως σήμερα προήλθαν από την χρήση υδροξυχλωροκίνης. Για άλλη μια φορά αποδεικνύεται ότι, όταν δεν έχεις κάτι αποτελεσματικό, το να χρησιμοποιήσεις ένα φάρμακο ή κάποια άλλη παρέμβαση απλώς για να λες ότι «έκανα κάτι», είναι η συνταγή για την καταστροφή. Σε αυτήν την πανδημία το βλέπουμε αυτό το φαινόμενο ξανά και ξανά από ανθρώπους που δεν μπορούν να διατηρήσουν μια στοιχειώδη ψυχραιμία. Κλινικός πανικός!

Κατά την ταπεινή μας άποψη δεν πρόκειται απλά για έλλειψη ψυχραιμίας. Πρόκειται για κάτι πολύ χειρότερο. Και ο αριθμός των ανθρώπων που πέθαναν εξαιτίας «λάθος φαρμάκων» είναι πιθανότατα πολύ μεγαλύτερος απ’ τις εκτιμήσεις της μετα-έρευνας του Stanford, η οποία εξάλλου επανεξέτασε πολύ συγκεκριμένες εκθέσεις / αναφορές.

(φωτογραφία: Πληρωμένη διαφήμιση που πλασάρεται σαν ρεπορτάζ; Γιατί όχι; Business as usual…)

Θανατόμετρο 2

Παρασκευή 30 Οκτώβρη. Το πρώτο που θα άξιζε προσοχή (και πράγματι τράβηξε την προσοχή μερικών ανήσυχων ερευνητικών μυαλών) ήταν πως την περασμένη άνοιξη στο βέλγιο, στη γαλλία, στην ιταλία, στην ισπανία (πολύ έντονα), στην ελβετία και στην αγγλία προέκυψε ταυτόχρονα και μόνο για 2 ή 3 εβδομάδες του Απρίλη, μια απότομη αύξηση των νεκρών που χρεώνονταν στον covid. Με μικρή χρονική καθυστέρηση το ίδιο συνέβη και στις ηπα. Αντίθετα κάτι τέτοιο δεν έγινε στην γερμανία, στην αυστρία και στην πορτογαλία.

Μια τέτοια απότομη “άνοδος και πτώση” των τέτοιων θανάτων δεν μπορεί να εξηγηθεί “ιο-λογικά” – δεν “συμπεριφέρονται” έτσι οι ιοί, ακόμα και οι πολύ πιο φονικοί απ’ τον covid 19. (Εννοείται ότι αυτές οι γρήγορες «αυξήσεις» θανάτων τόνωσαν την τρομοεκστρατεία· συνεπώς από ιδεολογική, δημαγωγική άποψη ήταν ευπρόσδεκτες για τους τρομοκράτες…)

Ακολουθώντας οι συγκεκριμένοι ερευνητές προσεκτικά, χώρα – χώρα, τις ημερομηνίες, το τι συνέβη χωριστά σε κάθε μία, καθώς και τις επίσημες (καταγεγραμμένες) δηλώσεις, προέκυψε η αιτία αυτής της ανεξήγητης αύξησης των νεκρών: εκτεταμένες «δοκιμές» κοκτέιλ διάφορων φαρμάκων, και μάλιστα έξω απ’ την χρήση για την οποία είχαν κατασκευαστεί!

Για παράδειγμα (ένα απ’ τα πολλά, δεν θα κουράσουμε…), ο νευρολόγος Francesco Alberti, πρόεδρος του ιατρικού συλλόγου της Imperia (επαρχία στην ιταλική Λιγουρία, στα σύνορα με την γαλλία) δήλωνε στον γαλλικό ρ/σ france culture στις αρχές του περασμένου Απρίλη:

… Κάνουμε πολλά πειράματα και δοκιμές… Αν ο ασθενής έχει μόνο πυρετό που δεν κρατάει πάνω από 4 ή 5 ημέρες, συνταγογραφούμε παρακεταμόλη. Πέρα απ’ αυτήν, χρησιμοποιούμε αντιμικροβιακά για να μειώσουμε την εξέλιξη της αρρώστιας: αυτό που χρησιμοποιούμε συνήθως είναι η υδροξυλοχλωροκίνη (εμπορικό όνομα Plaquenil) σε συνδυασμό με ένα αντιβιοτικό, την αζυθρομικίνη, επειδή έχουμε κατά νου ότι η υδροχλωροκίνη μπορεί να προκαλέσει καρδιακές αρρυθμίες. Δίνουμε επίσης και άλλα αντι-ιικά όπως το remdesivir και το favipiravir. Αν υπάρχει πρόβλημα ανοσοποιητικής αντίδρασης, πειραματιζόμαστε επίσης με το tocilizumab, ένα ανοσολογικό φάρμακο που συνήθως χρησιμοποιείται σε προβλήματα ρευματισμών… Δεν υπάρχει κανένα θεραπευτικό πρωτόκολλο. Τα φάρμακα που χρησιμοποιούμε είναι «off label», δηλαδή τα χρησιμοποιούμε έξω απ’ τις ενδείξεις τους. Το υπουργείο υγείας και ο ιταλικός φαρμακευτικός οργανισμός μας έχουν δώσει το δικαίωμα να τα χρησιμοποιούμε, ακόμα κι αν έχουν κατασκευαστεί για άλλες ασθένειες…

Φαίνεται «καλή πρόθεση»; Δεν είναι. Τα περισσότερα απ’ αυτά τα φάρμακα είναι τοξικά και έχουν σοβαρές έως θανατηφόρες παρενέργειες ακόμα και μόνα τους, ειδικά αν χορηγηθούν σε υψηλές δόσεις και χωρίς να υπάρχει το πρόβλημα για το οποίο φτιάχτηκαν. Πολύ χειρότερα είναι τα πράγματα αν χορηγούνται σε συνδυασμό (με άγνωστο πολλαπλασιασμό των παρενέργειων). Και είναι εγκληματικά αν χορηγούνται σε ανθρώπους με ήδη επιβαρυμένη υγεία.

Στην ισπανία, η agencia espanola de medicamentos y productos sanitarios άρχισε την ευρεία διανομή υδροξυλοχλωροκίνης και της ακόμα πιο τοξικής εκδοχής της, της χλωροκίνης, στα νοσοκομεία, απ’ τις 16 Μάρτη, για «πειράματα» – με την έγκριση της αρμόδιας ισπανικής αρχής. Ο Miquel Barcelo, γιατρός σε νοσοκομείο της Cerdanya, 150 χιλιόμετρα βόρεια της Βαρκελώνης και δίπλα απ’ τα γαλλοϊσπανικά σύνορα, είπε στο france culture στις αρχές του Απρίλη:

… Υπάρχει λίγο πολύ ριψοκίνδυνη συμπεριφορά σε σχέση με αυτό το φάρμακο (την υδροξυλοχλωροκίνη)… Υπάρχουν πολλοί ασθενείς στις εντατικές και πολλοί θάνατοι στο νοσοκομείο μας σε σχέση με τον Occitania (ακριβώς απέναντι, στη γαλλική πλευρά των συνόρων). Οι γιατροί λένε: πρέπει να κάνουμε κάτι…

Στη γερμανία, αντίθετα, η πλειονότητα των γιατρών δεν μπήκε σ’ αυτόν τον «πειραματικό» χορό. Στις 20 Μάρτη ο Claus Kohnlein, γιατρός και ειδικός στον HIV και στις εσωτερικές μολύνσεις, ανάρτησε ένα video στο youtube όπου έκανε κριτική στην «πειραματική» χρήση τοξικών φαρμάκων – είχε 900.000 views σε λίγες ημέρες. Σε ένα γράμμα του στην ιατρική επιθεώρηση Arzteblatt αργότερα, σημείωνε: …Ένας βασικός λόγος που στη γερμανία τα πήγαμε καλά ήταν ότι ως προς τους θεραπευτικούς χειρισμούς είμασταν συγκρατημένοι απ’ την αρχή, και εξαιτίας των κακών εμπειριών της ιταλίας, της ισπανίας, της γαλλίας και της αγγλίας πολύ δύσκολα χορηγούσαμε οποιοδήποτε αντι-ιικό που αναστέλει την λειτουργία του ανοσοποιητικού συστήματος.

“Θεραπευτικοί χειρισμοί”: άγνωστες λέξεις και άγνωστη έννοια μέσα στο carpet bombing που έχει παράξει ένα μαζικό παραλήρημα πότε για νεκρούς και πότε για κρούσματα. Κι αυτό παρότι είναι διεθνώς γνωστό εδώ και δεκαετίες ότι οι γιατροί συνταγογραφούν φάρμακα για την πάθηση της ειδικότητάς τους (συχνά δωροδοκούμενοι απ’ τις φαρμακοβιομηχανίες…) αγνοώντας τι άλλα φάρμακα για άλλες παθήσεις παίρνουν οι ασθενείς τους, και τι συνέπειες έχουν οι χημικές αλληλεπιδράσεις μεταξύ τους. (Θα προσθέταμε: αγωγή που αναστέλει την λειτουργία του ανοσοποιητικού συστήματος του ασθενούς την ώρα που το χρειάζεται περισσότερο από ποτέ; Παράξενη αντίληψη για την “θεραπεία”…)

Πράγμα που σημαίνει ότι ενώ, τελικά, θα έπρεπε να είναι προ πολλού κοινωνική απαίτηση η «αποφαρμακοποίηση» των θεραπειών, η τρομοεκστρατεία με σημαία τον covid 19 τη νομιμοποίησε ως τα έσχατα όριά της: η «πολυφαρμακία», και μάλιστα σαν επιλογή των γιατρών, σκοτώνει, και σκοτώνει μαζικά! Κι αυτό μας λένε ότι πρέπει να εκλαμβάνεται σαν «απόδειξη» της φονικότητας του covid και όχι σαν απόδειξη της φονικότητας μιας mainstream «θεραπευτικής τακτικής» που είναι χημική, τοξική και φονική ακόμα και στους «καλούς καιρούς»!

Θανατόμετρο 3

Παρασκευή 30 Οκτώβρη. Σα να μην έφτανε η ιστορική τάση της δυτικής ιατρικής να αντιμετωπίζει τα πάσχοντα (ή και τα υγιή) σώματα σαν δοχεία τυφλών χημικών αντιδράσεων, στην περίπτωση του covid ήρθε το επιστέγασμα από όσο πιο ψηλά γινόταν. Απ’ τον «βρώμικο» Π.Ο.Υ.

Στις 18 Μάρτη ο γενικός διευθυντής του οργανισμού Tedros Adhanom Ghebreyesus (άνθρωπος του Gates και όσων αυτός εκπροσωπεί, για να μην ξεχνιόμαστε) δήλωνε όλο καμάρι:

… Οι πολλαπλές μικρές δοκιμές με διαφορετικές μεθοδολογίες μπορεί να μη μας δώσουν την καθαρή, ισχυρή απόδειξη που χρειαζόμαστε για τις θεραπείες που θα μας βοηθήσουν να σώσουμε ζωές. Ο ΠΟΥ και οι εταίροι του [διάβαζε: φιλανθρωπικά ταμεία του βιο-πληφοροικο-ασφαλίτικου συμπλέγματος] οργανώνουν παρόλα αυτά μια μελέτη σε πολλές χώρες όπου αυτές οι μη δοκιμασμένες θεραπείες συγκρίνονται μεταξύ τους. Αυτή η μεγάλη, διεθνής έρευνα είναι σχεδιασμένη για να παράξει τα πρωτογενή data που χρειαζόμαστε, για να βρούμε ποιές θεραπείες είναι οι πιο αποτελεσματικές. Ονομάζουμε αυτήν την μελέτη SOLIDARITY trial…

Το υλικό που ο ΠΟΥ παρότρυνε να χρησιμοποιηθεί σ’ αυτήν την διεθνή εκστρατεία θανατηφόρας τελικά «αλληλεγγύης» ήταν οι εξαιρετικής τοξικότητας ουσίες που έκαναν θραύση στη συνέχεια: remdesivir, lopinavir/ritonavir, interferon-β σε συνδυασμό με τα προηγούμενα, υδροξυλοχλωροκίνη και χλωροκίνη.

Και ύστερα, στις 22 Μάη, έφτασε και δημοσιεύτηκε στη γνωστή ιατρική επιθεώρηση Lancet μια μετα-έρευνα που υποστηρίζε ότι η υδροξυλοχλωροκίνη είναι ιδιαίτερα φονική! Έγινε χαμός – μπορεί να το θυμάστε… Η εταιρεία που παρείχε τα δεδομένα γι’ αυτήν την έρευνα προέκυψε «περιορισμένης ευθύνης» – και η έρευνα θεωρήθηκε αναξιόπιστη και αποσύρθηκε στις αρχές Ιούνη… Ήταν πράγματι τέτοια;

Η τωρινή μεταέρευνα του Stanford αποδεικνύει πως «όχι». Διάφορα νοσοκομεία σε διάφορα σημεία του πλανήτη, που είχαν ενταχθεί με χαρά στα ερευνητικά προγράμματα του ΠΟΥ, σταμάτησαν την χορήγηση των τοξικών κοκτέιλ αφού, μετά από κάποιες βδομάδες, οι ασθενείς πέθαιναν σα να βρίσκονταν στα μέτωπα του πρώτου παγκόσμιου πολέμου, κατά δεκάδες και εκατοντάδες.

Το πρόβλημα ήταν άλλου τύπου. Η δημοσιοποίηση των μαζικών θανατηφόρων αποτελεσμάτων των «πειραμάτων» και των «δοκιμών» θα μπορούσε να οδηγήσει σε νομικές αξιώσεις αποζημιώσεων απ’ τους συγγενείς των θυμάτων! Κι αυτό επειδή σε πάμπολλες περιπτώσεις, παραβιάζοντας ακόμα και τα στοιχειώδη πρωτόκολλα ανθρωπισμού, οι γιατροί που συμμετείχαν στα «πειράματα» δεν ζητούσαν καν τη συναίνεση των ασθενών (ή, έστω, των συγγενών τους) για να τους κάνουν πειραματόζωα!!! Έτσι κι αλλιώς είναι ένα σοβαρό ηθικό πρόβλημα το να έχεις πείσει κάποιον ότι είναι ετοιμοθάνατος και μετά να του ζητάς την συναίνεσή του για να γίνει πειραματόζωο «μήπως και σωθεί». Όμως ούτε κι αυτό γινόταν: ο κόσμος πέθαινε υπέρ πίστεως στην ηθική ακεραιότητα μιας «επιστήμης» που έχει γίνει σε μεγάλο βαθμό σφουγγοκωλάριος των φαρμακοβιομηχανιών· μιας εντελώς προσοδοφόρας “επιστήμης” η οποία, μακιαβελική καθώς είναι, δεν έκανε καν τον κόπο να τους ρωτήσει αν θέλουν να πεθάνουν έτσι! Το θανατόμετρο εν τω μεταξύ «έγραφε».

Και να ήταν μόνο αυτό… Κάποια στιγμή τον Μάη το ψόφιο κουνάβι δήλωσε ότι η υδροξυλοχλωροκίνη είναι «δώρο θεού», και ότι αυτός κάνει προληπτική θεραπεία με δαύτην! Ακόμα κι αν έλεγε αλήθεια, αυτό το χημικό κατά της ελονοσίας για το οποίο πολλοί έμπειροι γιατροί πεδίου είχαν ουρλιάξει έγκαιρα ότι προκαλεί σε συγκεκριμένη περιπτώσεις αιμόλυση και τελικά θάνατο (περισσότερα: 14 Μάη «παράπλευρες απώλειες»; και 15 Μάη επιβεβλημένη διόρθωση) σίγουρα θα το έπαιρνε σε μικρές και ελεγχόμενες δόσεις. Αλλά επειδή υπάρχουν πολλές χιλιάδες αμερικάνοι που έχουν εμπιστοσύνη στα λεγόμενα του ψόφιου κουναβιού, είναι άγνωστος ο αριθμός εκείνων που προμηθεύτηκαν το φάρμακο εκτός νοσοκομείων, ιδιωτικά, στη «λευκή» ή στην «μαύρη» αγορά, το χρησιμοποίησαν στη λογική «αν λίγο κάνει καλό τότε περισσότερο κάνει καλύτερα» – και πέθαναν από συγκοπή. Είναι ωστόσο δεδομένο ότι είναι πολλοί.

Αυξάνοντας άθελά τους κι αυτοί την «κοινή δεξαμενή».

(φωτογραφία: Έγινε κι εδώ της «λαϊκής θέλησης» με τα δηλητήρια… Δεν είναι, όμως, εντυπωσιακή η ταχύτητα με την οποία κυκλοφοράει η υγιεονομική καταστροφή; Στις 18 Μάρτη ο ΠΟΥ ανακοίνωνε ότι θα κάνει πειράματα – και ήδη ακόμα και στο ελλαδιστάν τα πειραματόζωα ήταν έτοιμα!

Γι’ αυτό λέμε: το σύστημα δουλεύει! )

Θανατόμετρο 4

Παρασκευή 30 Οκτώβρη. Όχι, η ασταμάτητη μηχανή δεν είναι «ιατρική επιθεώρηση»! Τα έχουμε πει… Όμως παρότι τα «ιατρικά λάθη» συνιστούν, παγκόσμια, μια απ’ τις σημαντικότερες αιτίες θανάτου (ή αναπηριών) σπάνια μνημονεύονται έξω απ’ τις σκόρπιες ατομικές εμπειρίες.

Να όμως όμως που μέσα στην τρέχουσα τρομοεκστρατεία τα «ιατρικά λάθη» απέκτησαν οργανικό ρόλο: είτε ήταν στις προθέσεις είτε όχι εξασφάλισαν πολλές χιλιάδες «έξτρα» νεκρών, για λογαριασμό μιας κρατικής / καπιταλιστικής νεκροπολιτικής τόσο αποφασισμένης ώστε απαγόρευσε ακόμα και τις νεκροψίες. Για να κρύψει την πραγματικότητα και τα συμφέροντα των αφεντικών πίσω απ’ την «υγιεινιστική απειλή».

Η έρευνα του Stanford υπολογίζει αυτό το φρικαλέο «δώρο» ανάμεσα στις 50 και στις 100 χιλιάδες (νεκρούς). Άλλοι, ακολουθώντας άλλη μέθοδο, το υπολογίζουν στις 200.000· 135.000 απ’ αυτούς στις ηπα, οι υπόλοιποι κυρίως στην ευρώπη, αλλά και στη βραζιλία και στην ινδία όπου «έτρεξαν» τα πειράματα του ΠΟΥ… Δεν είναι παιχνίδια με αριθμούς. Και δεν είναι, βέβαια, «κλινικός πανικός» έξω απ’ την ιστορική κίνηση.

Αν είναι έτσι· αν οι νεκροί απ’ τις επιπλοκές της γρίπης εξαφανίστηκαν για να ξαναεμφανιστούν σαν νεκροί του covid· αν οι «κοινές δεξαμενές» γέμιζαν από οτιδήποτε θεωρούνται διαθέσιμο· τότε ναι. Γίνεται όλο και πιο πιθανό ότι οι πραγματικοί θάνατοι που θα έπρεπε να αποδοθούν στον covid είναι το 10% (ή εκεί κοντά) όσων παρουσιάζουν τα θανατόμετρα.

Τέλη Οκτώβρη του 2020, με το δεύτερο κύμα τρομοεκστρατείας (αυτή τη φορά με αιχμή τα «κρούσματα»…) σε πλήρη ανάπτυξη, έχει κάποια πολιτική αξία το να συνειδητοποιήσουμε ακόμα βαθύτερα τι σημαίνει καπιταλιστική μακρο-μοριακή «διαχείριση» της υγείας μας;

Λέμε ναι. Γιατί κρίνουμε ότι η “επιχείρηση covid” είναι η αρχή…

Αραβικές νύχτες (2)…

Τρίτη 6 Οκτώβρη. Επί τη ευκαιρία, το ΧΧΧΧ είναι ένα καινούργιο αντι-υπερτασικό φάρμακο που πρόσφατα διατέθηκε στην αγορά από τον οικοδεσπότη μας. Καλύτερα όμως να ξεκαθαρίσω τα πράγματα. Η εταιρεία είχε πληρώσει προφανώς όλα τα έξοδά μας. Ναι, μας συνοδεύουν αντιπρόσωποι της εταιρείας, οι ίδιοι που επισκέπτονται εμένα και άλλους στα ιατρεία μας. Στην πραγματικότητα είναι αυτοί που κάθονται επτά και δέκα μαξιλάρια πιο πέρα, με τον έναν από αυτούς να χειροκροτεί το ποιητικό ξέσπασμα. Παρ’ όλα αυτά, σε αυτό το ταξίδι δεν έχουμε ακούσει ούτε μία λέξη για το ΧΧΧΧ ή οποιοδήποτε άλλο φάρμακο – ούτε στο αεροπλάνο, ούτε στο ξενοδοχείο, ούτε στις εκδρομές μας στην έρημο, πουθενά. Ούτε μια κουβέντα δεν ειπώθηκε για φάρμακα, καμιά επιμόρφωση δεν προσφέρθηκε, καμιά ιατρική διάλεξη δεν έγινε, ο στόχος ήταν απλώς η διασκέδαση. Όταν πριν ένα μήνα με πλησίασε ένας από τους αντιπροσώπους, το μήνυμα ήταν ξεκάθαρο: “θέλουμε να σας προσφέρουμε ένα δωρεάν πενθήμερο εξωτικό ταξίδι. Δεν θα περιλαμβάνει τίποτα σχετικό με φάρμακα, μην ανησυχείτε, μόνο σκέτη διασκέδαση”.

Εκείνη η υπόσχεση κρατήθηκε. Είναι αλλιώς όταν οι εταιρείες πληρώνουν τα έξοδά σου για να παρακολουθήσεις μια επιστημονική συνάντηση.

Όλοι γνωρίζουμε το καθοριστικής σημασίας 27ο ή οποιοδήποτε άλλο διεθνές συνέδριο της ΥΥΥΥ, όπου το ΥΥΥΥ αντιστοιχεί σε κάποια πολύ σημαντική ιατρική υποειδικότητα και είναι η συνάθροιση όπου παρευρίσκονται οι περισσότεροι από τον τομέα. Οι εταιρείες στέλνουν στη συνάθροιση εκατοντάδες γιατρούς και τις οικογένειές τους (συμπεριλαμβανομένων σκυλιών κ.ά. μερικές φορές) για την προώθηση της ιατρικής τους εκπαίδευσης. Δυσκολεύεσαι να βρεις την ενημερωτική συνάντηση με τις ανακοινώσεις σε μορφή αφίσας, αλλά είναι κρυμμένη σε μια γωνία πίσω από μια παγόδα ύψους 10 μέτρων που στήθηκε προς τιμή των νέων φαρμάκων “που αποτελούν επανάσταση για τη θεραπευτική πρακτική στην ειδικότητά σου”, όπως λέει το μόττο στην κάρτα σου.

Όταν βρίσκεις επιτέλους τη σχετική ανακοίνωση, είναι εξαιρετικά δύσκολο να συγκεντρωθείς στο κομμάτι της μεθοδολογίας καθώς ένας διάλογος με δυνατές φωνές γίνεται πίσω από την πλάτη σου. “Πού πήγες χθες το βράδυ;” “Περάσαμε υπέροχα στο καζίνο· η εταιρεία πλήρωνε τα πάντα. Μετά μας πήγαν αλλού για χορό”. “Πήγαμε στη δεξίωση της εταιρείας στο παλιό κάστρο· πολύ βαρετή, αλλά το δείπνο ήταν καλό”. “Πέρασα τη χθεσινή μέρα στη σάουνα. Κάναμε επίσης μερικά καλά ψώνια. Βρήκα μια ωραία δερμάτινη τσάντα, αλλά δεν είχα αρκετά χρήματα μαζί μου και θα ξαναπάω σήμερα για να την αγοράσω. Θέλεις να πάμε μαζί;” “Δεν μπορώ δυστυχώς, περιμένω ένα φίλο να με πάει στην παραλία. Ρώτα τον αντιπρόσωπο, είμαι σίγουρος πως μπορούν να σου αγοράσουν αυτοί την τσάντα σου”. Μετά κοιτάς τριγύρω και καταλαβαίνεις ότι το μόνο άλλο άτομο εκεί είναι κάποιος που περιμένει αγχωμένος να τον πάνε στην παραλία.

Όχι, δεν μιλάω για το είδος των συναντήσεων που προάγουν την αιχμή της ιατρικής επιστήμης και εκπαίδευσης και όπου ακόμη και τα πεπόνια στη δεξίωση της εταιρείας έχουν χαραγμένο πάνω τους το όνομα του “παγκόσμια πιο ισχυρού αναστολέα της ινσταμίνης στον υποδοχέα H1”, ή όπου βρίσκεις ένα φυλλάδιο με τα ίδια λόγια κάτω από το μαξιλάρι σου όταν πας για ύπνο – για να σου υπενθυμίσει ότι “συγκρινόμενος με άλλους, δεν προκαλεί νωθρότητα και υπνηλία”. Όχι, αυτή ήταν μια γενναιόδωρη, αφιλοκερδής προσφορά στη σκληρά εργαζόμενη ιατρική κοινότητα. “Ένας απλός τρόπος για να σας πούμε ευχαριστώ”, όπως μου είχε πει ένας αντιπρόσωπος. Η εταιρεία και τα συμφέροντά της σίγησαν για να περάσουμε καλά.

Λοιπόν, για να είμαι ειλικρινής, είδαμε πράγματι το όνομα της εταιρείας σε ένα-δυο μικροσκοπικά σημεία. Για παράδειγμα, είχε νοικιάσει ένα τρένο και όταν επιβιβαστήκαμε, αντιληφθήκαμε ότι όλο το τρένο είχε πάρει το όνομα της εταιρείας. Μας είπαν ότι ήταν το ίδιο τρένο που χρησιμοποιούνταν την εποχή του Λώρενς της Αραβίας κι έφτανε ως τη Μέκκα.

Το τοπίο ήταν γαλήνιο και συναρπαστικό, η έρημος ήταν υπέροχη. Κι ύστερα είδαμε σκόνη πάνω από τους λόφους. Δεν ήταν καταιγίδα. Εμφανίστηκαν δέκα Βεδουίνοι πολεμιστές πάνω σε μαύρα Αραβικά άλογα, με τουφέκια στα χέρια. Κάποιοι από εμάς βγήκαμε στην ανοικτή πλευρά των βαγονιών για να τους δούμε καλύτερα και να βγάλουμε φωτογραφίες. Το τρένο προχωρούσε σχετικά αργά και τα άλογα δεν άργησαν να αρχίσουν να καλπάζουν πλάι μας. “Ακριβώς όπως στην ταινία!” αναφώνησε μία γιατρός συνεχίζοντας να τραβάει φωτογραφίες. Πριν τελειώσει καλά-καλά τη φράση της, ο επικεφαλής των Βεδουίνων πλησίασε, την άρπαξε από τη μέση και, παρά τις στριγκλιές της, την έβαλε να κάτσει μπροστά του. Ένας άλλος πολεμιστής με μακριά μαύρα γένια άρπαξε μια φίλη της. Χωρίς να χολοσκάμε με το τι θα είχε κάνει ο Λώρενς της Αραβίας, εμείς κοιτούσαμε με δέος την απαγωγή, προσπαθώντας να σκεφτούμε τι θα είχε κάνει ο Ποπάϋ αν αυτό είχε συμβεί στην Ολίβια. Κι ύστερα κάποιοι από εμάς άρχισαν να τραβάνε φωτογραφίες τούς Βεδουίνους καθώς απομακρύνονταν. Οι αντιπρόσωποι μας εξήγησαν ότι οι γυναίκες θα ήταν μια χαρά και ότι θα τις ξαναβλέπαμε στο ξενοδοχείο, εκτός κι αν στο ενδιάμεσο ξεκινούσε κάποια αληθινή ιστορία αγάπης.

Ευχαριστίες

Χορηγοί: Οι ιδέες αυτής της ιστορίας ανήκουν στις ανώνυμες ιδιοφυΐες που εργάζονται στα τμήματα προώθησης και διαφήμισης μιας πανίσχυρης φαρμακευτικής εταιρείας – χωρίς τη δική τους γελοία επινοητικότητα, αυτό το γελοίο άρθρο δεν θα είχε γραφτεί ποτέ. Δεν θα αναφέρουμε το όνομα της εταιρείας – έτσι κι αλλιώς το βλέπετε παντού, αν και είναι αλήθεια πως το όνομά της δεν έχει δοθεί ακόμη στον υπόγειο του Λονδίνου. Μόνον ο πρώτος απ’ τους υπογράφοντες είχε το προνόμιο να ζήσει την Αραβική εμπειρία, κι έγραψε ένα προσχέδιο συνεισφέροντας το υλικό. Η ιδέα να εξελιχθεί αυτό σε επιστημονική αυτοβιογραφική περιπτωσιολογική έκθεση ανήκει στον δεύτερο απ’ τους υπογράφοντες· ο οποίος, πέρα από το ύφος της γραφής, έγραψε τη σύνοψη, επέκτεινε το προσχέδιο και σκέφτηκε τον τίτλο.

Περί εργατικής αντιπληροφόρησης…

Σάββατο 29 Αυγούστου. Η ασταμάτητη μηχανή δεν διεκδικεί δάφνες (έτσι κι αλλιώς, σαν αυτό που είναι , μια ιστοσελίδα, δεν μπορεί να διεκδικήσει τίποτα!!!). Έχει όμως κάθε δικαίωμα και, κυρίως, πολιτικό καθήκον να υποστηρίξει τόσο την εργατική αξιοπιστία της όσο και την ακρίβεια των τεκμηρίων που στηρίζουν την κριτική της.

Είναι καθήκον άμυνας! Κι αυτό επειδή κάποια στιγμή μπορεί ο τεταρτοαυγουστιανός του ’20 και το δικαστικό του σώμα, “πάνω ή κάτω απ’ το τραπέζι”, να κτυπήσει με την κατηγορία της “συνωμοσιολογίας”. Ή οτιδήποτε άλλο σκεφτεί το κράτος και τα αφεντικά του για να “δικαιολογήσουν” την λογοκρισία τους… Ξέρουμε και ξέρετε καλά ποιό θα είναι το πραγματικό κίνητρό τους αν αποφασίσουν να κτυπήσουν…

Με διαδοχικά σχόλια και κριτικές η ασταμάτητη μηχανή έχει αντι-πληροφορήσει συστηματικά όποιον / όποια ενδιαφέρεται για το ότι οι φαρμακοβιομηχανίες που ετοιμάζονται να μας σώσουν έχουν εξασφαλίσει νομική ασυλία για τις “παρενέργειες” των φαρμάκων / εμβολίων τους – όποιες κι αν είναι αυτές!!! Αυτό το έκανε η ασταμάτητη μηχανή μακράν πρώτη από οποιονδήποτε άλλο στην επικράτεια του ελλαδιστάν. Δεν διεκδικεί βραβείο. Αν, όμως, έχουμε την κριτική μας σε πλήρη ετοιμότητα και αυστηρότητα είναι επειδή έχουμε αναλύσει απ’ την αρχή τι είναι και τι υπηρετεί η υγιεινιστική τρομοεκστρατεία!!! Δεν ανησυχήσαμε καιροσκοπικά στη μέση της διαδρομής· σημαδεύουμε απ’ την αρχή της!

Και ω η εκδίκηση της Ιστορίας!!! Κάποιοι πιο mainstream “τσίμπησαν” το θέμα (της ασυλίας) απ’ την ασταμάτητη μηχανή, το έψαξαν, εξακρίβωσαν ότι είμαστε ακριβείς… και το ζήτημα έχει αρχίσει πλέον να διαχέεται… Έτσι ώστε διάφοροι φίλοι της καραντίντας να έχουν αρχίσει να φοβούνται για το τι τους περιμένει με τα εμβόλια. Μπααααα; Σοβαρά; Έλα ρε; Τελικά ζούμε σε καπιταλισμό και το κράτος δεν είναι αντικαπιταλιστικό; (!!!!)

Για λόγους ιστορικής συνέχειας και ακρίβειας ας θυμίσουμε μερικές στιγμές της πιο εστιασμένης αναφοράς μας στο ζήτημα “εμβόλιο”, η οποία, όπως θα ξέρετε, προχώρησε κάτω απ’ τα ατέλειωτα μπινελίκια και ουρλιαχτά των “επαναστατών” φίλων της καραντίνας. Δεν θα ήταν άχρηστο να τις ξαναδείτε αυτές τις στιγμές:

– Την Παρασκευή 3 Ιούλη, κάτω απ’ τον τίτλο φάρμακα, μπίζνες και νομοθεσίες 1, ενημερώναμε για την αμερικανική νομοθεσία ασυλίας στις φαρμακοβιομηχανίες, ήδη απ’ το 1986· και για την ανανέωση και επιβεβαίωση αυτής της ασυλίας με δικαστική απόφαση τον Φλεβάρη του 2011, με την απόρριψη της αγωγής της οικογένειας Bruesewitz (που είχε γίνει το 1992! σχεδόν 20 χρόνια χρειάστηκε η απόρριψη…) κατά της φαρμακοβιομηχανίας Lederle Laboratories, για τις μόνιμες παρενέργειές του και τις σοβαρές βλάβες που προκάλεσε το “τριπλό εμβόλιο” της εν λόγω εταιρείας στην κόρη τους Hannah όταν το έκανε, 2,5 χρονών…

– Την Δευτέρα 27 Ιούλη, υπό τον τίτλο το ‘πε και ο γιατρός! αναφερόμενοι σε συνέντευξη του Gates στο αμερικανικό καθεστωτικό cnbc (για την οποία είχαμε και το link…) τονίζαμε την φράση του, για τα εμβόλια mRNA που προωθεί για να τα υποστεί το σύνολο του παγκόσμιου πληθυσμού:

… Αν έχουμε παρενέργειες σε 1 ανά 10.000, ξέρετε, θα υπάρξουν 700.000 άνθρωποι που θα υποφέρουν απ’ αυτές… Οπότε η απόφαση ότι «εντάξει, προχωράμε μ’ αυτό το εμβόλιο» και το κάνουμε σ’ όλο τον κόσμο, χρειάζεται την εμπλοκή των κυβερνήσεων, γιατί θα υπάρχει κάποιος κίνδυνος και θα χρειαστούν αποζημιώσεις…

Σαφές; Σαφέστατο!!!

– Την Κυριακή 9 Αυγούστου, κάτω απ’ τον τίτλο αυτές είναι οι ύαινες, αυτή είναι η αγέλη τους· αυτή και η ανοσία τους!, επανήλθαμε, αυτή τη φορά συγκεκριμένα για την συμφωνία νομικής ασυλίας που απαιτεί και έχει εξασφαλίσει η AstraZeneca απ’ την ε.ε. (άρα και το ελλαδιστάν…) για τα θρυλικά εμβόλια που έ-έ-έρχονται τον Δεκέμβρη. Θα πρέπει να το (ξανα)διαβάσετε όλο· εδώ μεταφέρουμε την αρχή εκείνου του σχολίου:

“… Στα συμβόλαια που κλείνουμε ζητάμε απαλλαγή από αστικές ευθύνες και αποζημιώσεις. Είναι εύλογο για τα περισσότερα κράτη να σηκώσουν αυτό το ρίσκο στις δικές τους πλάτες, αφού πρόκειται για το εθνικό τους συμφέρον… Κοιτάξτε, πρόκειται για μια ειδική περίπτωση όπου εμείς, σαν εταιρεία, απλά δεν μπορούμε να πάρουμε την ευθύνη αν … σε τέσσερα χρόνια το εμβόλιο αρχίσει να έχει παρενέργειες…”

Αυτά δήλωσε πρόσφατα στο reuters ο Ruud Dobber, ceo της μεγάλης αγγλικής φαρμακοβιομηχανίας AstraZeneca…

Δεν υπάρχει καμμία περίπτωση “διάψευσης”, “κουκουλώματος” ή κατηγορίας εναντίον μας ότι “συνωμοσιολογούμε”: τις δηλώσεις του Dobber είχε δημοσιεύσει το καθόλα ευυπόληπτο reuters στις 30 Ιούλη… Σημειώστε οπωσδήποτε κι αυτό: ο ceo μιλάει για παρενέργειες του συγκεκριμένου εμβολίου που μπορεί να εμφανιστούν ακόμα και μετά από χρόνια!

– Την Κυριακή 23 Αυγούστου, υπό τον τίτλο φάρμακα και φαρμάκια 2 παρουσιάσαμε τα highlights απ’ το ποινικό μητρώο της AstraZeneca!… Αρκετά πλούσιο… Εγγύηση για το ότι πρόκειται για μια φαρμακοβιομηχανία που, όπως όλες οι υπόλοιπες, φτιάχνει τώρα σε χρόνο dt ένα εμβόλιο / σωτηρία που είναι αρκετά πιθανό (και πάντως καθόλου δεν μπορεί να αποκλειστεί) ότι θα έχει σοβαρές παρενέργειες… Τις σοβαρές παρενέργειες τις έχει «πετύχει» και με άλλα φάρμακά της των οποίων οι δοκιμές κράτησαν το προβλεπόμενο απ’ τα πρωτόκολλα μακρύ χρόνο· κι όχι το «στο πόδι», όπως τώρα…

– Την Δευτέρα 24 Αυγούστου παρουσιάσαμε μια λίγο παλιότερη υπόθεση, με αντι-γριπικό εμβόλιο της novartis που απαγορεύτηκε (για λίγο) στην ιταλία, λόγω φονικών παρενεργειών. Τελικά το εμβόλιο επιτράπηκε επειδή η novartis απέδειξε ότι οι θάνατοι ήταν «μέσα στα αναμενόμενα»… Όντως, τέτοιου είδους «αναμενόμενα» επιτρέπονται…

Περί εργατικής κριτικής

Σάββατο 29 Αυγούστου. Είναι πολιτική μας θέση σχεδόν απ’ την αρχή της υγιεινιστικής τρομοεκστρατείας ότι βασικές σκοπιμότητές της (και ο λόγος που στήθηκε μέσα απ’ το δημαγωγικό carpet bombing, τα θανατόμετρα, τώρα τα κρουσματόμετρα) είναι οι υποχρεωτικοί εμβολιασμοί με «νέες τεχνολογίες» παραγωγής τους, η μαζική και διαρκής υπεξαίρεση των προσωπικών data και η πειθαρχική κατασκευή κάποιας «νέας κανονικότητας» μέσα απ’ την μαζική και βίαιη αλλαγή συμπεριφορών στις δυτικές κοινωνίες. Έχουμε υποστηρίξει επίσης ότι η πρώτη «κεντρική μάχη» ενάντια στην τρομοεκστρατεία θα είναι το ζήτημα των συγκεκριμένων εμβολίων (μαζί με το tracking, το οποίο όμως προς το παρόν δείχνει στάσιμο): πρέπει οπωσδήποτε να σμπαραλιάσουμε τόσο τα τρελά κέρδη στα οποία προσβλέπουν οι φαρμακοβιομηχανίες σαν τα «μετρητά» τους απ’ την γιγάντια τρομοεκστρατεία, όσο και τον στρατηγικό ρόλο που έχουν αποκτήσει σαν βασικό τμήμα της βιομηχανίας της υγείας! Αυτός ο στόχος ΔΕΝ είναι «αντιεμβολιαστικό κίνημα» όπως θα πουν οι καλοθελητές και οι εγκάθετοι… Αυτός ο στόχος ΕΙΝΑΙ ΑΝΤΙΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΟΣ ΚΑΙ ΑΝΤΙΚΡΑΤΙΚΟΣ – στον 21ο αιώνα!!!

Λες και η πολιτική μας εκτίμηση το παρήγγειλε, χτες, η καθεστωτική «καθημερινή», κάτω απ’ τον τίτλο υπογραφή σύμβασης για εμβόλια, έγραφε τα εξής ιδιαίτερα κατατοπιστικά (ο τονισμός με bold και υπογράμμιση δικός μας):

… Ωστόσο, ανησυχία έχουν προκαλέσει δημοσιογραφικές αναφορές ότι οι φαρμακευτικές εταιρείες που εμπλέκονται στην κούρσα για το εμβόλιο διεκδικούν από την ε.ε. νομική ασυλία για τυχόν παρενέργειές από τη χρήση των σκευασμάτων τους. Αν εγκριθεί ένα από τα υποψήφια εμβόλια εντός του έτους θα είναι μακράν η ταχύτερη διαδικασία ανάπτυξης και έγκρισης στην ιατρική ιστορία. Όπως αποκάλυψε η εφημερίδα Financial Times σε προχθεσινό δημοσίευμα, η οργάνωση Vaccines Europe, μέρος της Ευρωπαϊκής Ομοσπονδίας Φαρμακευτικών Επιχειρήσεων και Συνδέσμων (EFPLA) [τα ευρωαφεντικά των φαρμακοβιομηχανιών δηλαδή…], σε ενημερωτικό σημείωμα προς τις κοινοτικές αρχές, αναφέρει ότι «η ταχύτητα και η κλίμακα της ανάπτυξης και της διάθεσης συνεπάγονται ότι είναι αδύνατον να υπάρξει η ίδια ποσότητα αποδεικτικών στοιχείων που συνήθως είναι διαθέσιμα», γεγονός που «δημιουργεί αναπόφευκτους κινδύνους». Για τον λόγο αυτό, η οργάνωση ζητάει οι παρασκευαστές των εμβολίων να εξαιρεθούν από τον καταλογισμό αστικών ευθυνών για τυχόν παρενέργειες.

Στη χθεσινή τακτική ενημέρωση των Ευρωπαίων ανταποκριτών, ο αρμόδιος εκπρόσωπος της Επιτροπής, Τιμ Μακφί, επανέλαβε ότι η Ε.Ε. δεν πρόκειται να τροποποιήσει το υφιστάμενο κανονιστικό πλαίσιο σχετικά με τη νομική ευθύνη, τονίζοντας ότι οι «έκτακτες συνθηκες» της πανδημίας «δεν σημαίνουν ότι θα κάνουμε συμβιβασμό σχετικά με την ασφάλεια ενός ενδεχόμενου μελλοντικού εμβολίου» και ότι «τα δικαιώματα των πολιτών θα παραμείνουν πλήρως θωρακισμένα». Ωστόσο, πρόσθεσε, δεδομένης της ταχύτητας με την οποία οι εταιρείες καλούνται να διαθέσουν τα εμβόλια στην αγορά, οι συμφωνίες προκαταβολικής αγοράς δίνουν τη δυνατότητα στα κράτη – μέλη να παράσχουν ασφάλιση (indemnification) στις εταιρείες για ορισμένες μορφές νομικής ευθύνης που ενδέχεται να προκύψουν από τη μαζική χρήση των εμβολίων τους.

«Ωστόσο…»!! Ο αρμόδιος είναι απλά ένας γραφειοκράτης ψεύτης! Όπως φαίνεται και στην πιο πάνω εικόνα κάμποσα κράτη μέλη της ε.ε. (αν και όχι όλα), και πιο συγκεκριμένα η ιταλία (απ’ το 1992), η γαλλία (από το 1963), η νορβηγία (1995), η φινλανδία (1984), η γερμανία (1961), η ουγγαρία (2005), η αυστρία (1973) και η σλοβενία (2004) έχουν ήδη νομοθεσία νομικής ασυλίας για τις φαρμακοβιομηχανίες! Λείπουν βέβαια αρκετά ακόμα που έχουν παραγγείλει το σωτήριο εμβόλιο απ’ την σωτήρια εταιρεία (αλλά και από άλλες εξίσου σωτήριες εταιρείες).

Συνεπώς, αυτό που θα συμβεί σύντομα, είναι το «ωστόσο…»!!! Μέσα στο φθινόπωρο, αυτά τα «κράτη μέλη θα παράσχουν ασφάλιση (indernification) στις εταιρείες για….» – και το ελλαδιστάν ανάμεσά τους. Δηλαδή θα ψηφίσουν τον κατάλληλο νόμο· αν θέλουν εμβόλιο…

Πώς θα γίνει αυτό στα μέρη μας; Μάλλον λαθραία. Σαν τσόντα σε κάποιο άσχετο νομοσχέδιο. Κάποια προσθήκη σε τροπολογία, κάποια υπουργική απόφαση που υπογράφεται απ’ την προεδρία της δημοκρατίας στη ζούλα· πάντα σύμφωνα με τις προδιαγραφές του εξελισσόμενου πραξικοπήματος. Είναι δυνατόν να βγει το ρημαδογκουβέρνο και να φωνάξει “ε ναι λοιπόν, μπορεί να πάθετε ζημιά απ’ το εμβόλιο αλλά μην ανησυχείτε, η AstraZeneca δεν θα πάθει τίποτα!” – μπορεί να γίνει έτσι;

Θα είμαστε σε ετοιμότητα; Πρέπει! Δεν υπάρχουν άλλοι. (Κι αν εμφανιστούν όψιμα, στο μοτίβο «υγιεινισμός εναντίον υγιεινισμού», δεν έχουμε καμμία σχέση!)

Περί κρισιμότητας

Σάββατο 29 Αυγούστου. Χτες το απόγευμα ολοκληρώθηκε η “δουλειά της τρομο-ημέρας” απ’ τον “αντ’ αυτού” του αρχι-ιερέα της σωτηρίας μας, τον κυρ Γκίκα, στην προσευχή των 6.00. Θέλοντας να κατευνάσει τυχόν ανησυχίες για τις παρενέργειες ενός εμβολίου που φτιάχνεται κομμένο και ραμμένο σε λογιστήρια και θα πουληθεί με λιγότερη ευθύνη από ότι αν ήταν πατίνι, δήλωσε:

«Το κρίσιμο δεν είναι σε πόσο χρόνο γίνονται οι δοκιμές, αλλά σε πόσους ανθρώπους και πως»….

Ω ναι!!! Όποιος αμφιβάλει για το τι είναι κρίσιμο και τι όχι σχετικά με τον covid-19 τον περιμένει η «κοινή δεξαμενή» των «συνωμοσιολόγων»!!! Τι ήταν αυτό που ενέπνευσε τον αγγλοσπουδαγμένο ιερέα της σωτηρίας μας για μια τέτοια τερατώδη προσπάθεια τερατώδους ξεπλύματος μιας τερατώδους απάτης; Είναι παθολογικά ψεύτης; Είναι αριβίστας; Μήπως το μισό εκατομμύριο ευρώ χρηματοδότηση που πήρε πολύ πρόσφατα απ’ τον εοπυ (δηλαδή το ελληνικό κράτος) για μια ετήσια έρευνα απ’ αυτές που έχουν αναλάβει (και καλοπληρωθεί) κάμποσοι ακόμα, μήπως λοιπόν αυτά τα μηδενικά τον μεράκλωσαν; Μπααααα…. Είναι ένας γνήσιος επιστήμων! Πιπέρι στο πληκτρολόγιό μας!

Όπως και νάχει, και επειδή είναι βέβαιο ότι στον όρκο του Ιπποκράτη ΔΕΝ περιλαμβάνονται τέτοιου είδους δηλώσεις (και προθέσεις), αυτό που είπε ο κύριος «ειδικός» τον κάνει ήδη συνένοχο σε προμελέτη και προετοιμασία εγκλήματος κατά της ανθρωπότητας! Διότι αν αυτός ο κύριος (όπως και όλη η ιερά σύνοδος της σωτηρίας μας) υποστηρίζει ότι «έλα μωρέ, σιγά τώρα τα παλιοπρωτόκολλα που απαιτούσαν χρόνια ερευνών, δοκιμών, παρατηρήσεων για να φανεί πως δρα ένα φάρμακο· αυτό που έχει σημασία τώρα είναι να το δοκιμάσουν πολλοί και γρήγορα» (αυτό που είναι που λέει!) τότε είναι ακόμα πιο ωμός και πιο χυδαίος απ’ τον κάθε Gates και τον κάθε Dobber!

Έχουμε μια πρόταση: όταν με το καλό φτάσει το φορτίο με τα πολυπόθητα εμβόλια της AstraZeneca, να χρησιμοποιηθεί στα μέλη της ιεράς συνόδου, του υπουργικού συμβουλίου, του κοινοβουλίου, και στα μέλη της ένωσης φίλων της καραντίνας – σ’ αυτούς τους τελευταίους υποχρεωτικά. Σε κανέναν άλλον.

Δεν πειράζει αν δεν σωθούμε εμείς οι υπόλοιποι, δεν πειράζει καθόλου…

Αυτές είναι οι ύαινες, αυτή είναι η αγέλη τους· αυτή και η ανοσία τους!

Κυριακή 9 Αυγούστου. … Στα συμβόλαια που κλείνουμε ζητάμε απαλλαγή από αστικές ευθύνες και αποζημιώσεις. Είναι εύλογο για τα περισσότερα κράτη να σηκώσουν αυτό το ρίσκο στις δικές τους πλάτες, αφού πρόκειται για το εθνικό τους συμφέρον… Κοιτάξτε, πρόκειται για μια ειδική περίπτωση όπου εμείς, σαν εταιρεία, απλά δεν μπορούμε να πάρουμε την ευθύνη αν … σε τέσσερα χρόνια το εμβόλιο αρχίσει να έχει παρενέργειες…

Αυτά δήλωσε πρόσφατα στο reuters ο Ruud Dobber, ceo της μεγάλης αγγλικής φαρμακοβιομηχανίας AstraZeneca, που έχει υπογράψει ήδη συμφωνίες για προμήθεια ενός πειραματικού, υπό δοκιμήν mRNA εμβολίου, σε μεγάλες ποσότητες, με τις ηπα, την αγγλία και διάφορα άλλα ευρωπαϊκά κράτη – όταν με την ευλογία του μεγαλοαδύναμου αποδειχθεί ότι μπορεί να σώσει την ανθρωπότητα· χωρίς να πάρει (η εταιρεία) την ευθύνη για τις συνέπειες της σωτηρίας… Μόνο την δόξα.

Η AstraZeneca θα δώσει (λέει) τα εμβόλια σε διάφορα κράτη «χωρίς κέρδος», σε «τιμή κόστους» (…) επειδή της έχουν χώσει έναν περίδρομο λεφτά για τις έρευνές της· άρα η «δωρεά» είναι πέτσινη. Αλλά και οι υπόλοιποι φιλόδοξοι σωτήρες, η Pfizer, η Sanofi, η Johnson & Johnson, η Moderna, η CureVac, τα ίδια deal κάνουν (ή σκοπεύουν): πρώτα θα μας απαλλάξετε απ’ τις νομικές και αστικές ευθύνες και μετά θα σας πουλήσουμε την φαρμακο-σωτηρία.

Από πολλές απόψεις οι εταιρείες διαπραγματεύονται από θέση ισχύος. Αφού πρώτα με τους λακέδες τους («επιστήμονες», «ειδικούς», δημαγωγούς, πολιτικούς, περσόνες του θεάματος γενικά) πέτυχαν να στήσουν την τρομοεκστρατεία, μπορούν στη συνέχεια να εμφανιστούν σαν κανονικοί έμποροι λέγοντας: Εγώ έτσι το πουλάω. Αν δεν σου αρέσει μην το πάρεις!! Ποντάροντας στο απλό γεγονός ότι καμμία πολιτική βιτρίνα απ’ αυτές που συμμετείχαν ενεργά στο τρομοθέαμα του θανάτου απ’ τον covid-19 δεν θέλει να μείνει υπόλογη στο πόπολό της ότι υπάρχει «φάρμακο» αλλά δεν το αγοράζει λόγω παράλογων και ανήθικων απαιτήσεων των πωλητών…

Υπάρχουν λοιπόν δύο σοβαρά και καθόλου λεπτά ζητήματα. Για το ένα σας ενημερώσαμε ήδη στις 27 Ιούλη (το ’πε κι ο γιατρός!). Ένα μικρό, πολύ μικρό μέρος απ’ αυτό που θα γλυτώσουν οι φαρμακοβιομηχανίες για τις «παράπλευρες απώλειες» των θαυμαστών αντι-covid εμβολίων τους (που δεν θα χρειάζονται, αλλά….), αν και εφόσον υπάρξουν και επιβληθούν, θα το αναλάβει το κάθε κράτος χωριστά, με την ιδιαίτερο τρόπο που μπορεί να το κάνει: μέσω ενός «ταμείου αποζημιώσεων για φαρμακευτικές βλάβες», με ανώτατο πλαφόν φυσικά. Υπάρχουν ήδη 19 κράτη που έχουν τις σχετικές νομοθεσίες, απ’ την ευρώπη (όχι το ελλαδιστάν… ακόμα, ε;), την βόρεια αμερική και την βορειοανατολική ασία (φωτογραφία επάνω, με το έτος νομοθέτησης ανά κράτος).

Σύμφωνα με τον π.ο.υ. «εφόσον η κοινωνία επωφελείται από ένα φάρμακο δεν είναι δίκαιο να χρεώνεται ο κατασκευαστής του για το ότι κάποιοι απ’ αυτήν την κοινωνία έπαθαν ζημιά. Ας χρεωθεί η κοινωνία, δηλαδή το κράτος της». Προσπαθεί μάλιστα (ο π.ο.υ.) να πείσει κι άλλα κράτη να αναλάβουν τις ευθύνες τους· και το προσπαθεί τώρα! Με τον covid-19 σαν «επιχείρημα»…

Αυτό είναι γνωστό σ’ όλους τους καπιταλιστικούς τομείς: ιδιωτικοποίηση των κερδών, κοινωνικοποίηση των ζημιών!

Το άλλο θέμα είναι μια απλή ερώτηση: για ποιόν λόγο του κόσμου πρέπει ο οποιοσδήποτε να εμπιστεύεται τέτοιους σωτήρες; Το «μονά κερδίζω / ζυγά χάνεις» έχει πάντα ένα περίστροφο κάπου δίπλα… Ας βγούν λοιπόν στα ίσια οι φαρμακοσωτήρες και οι λακέδες τους, φορτωμένοι με όλα τα πυροβόλα τους, κι ας τα κολάνε σε κάθε κεφάλι, ένα προς ένα, για να «πείσουν» για … τις καλές τους προθέσεις για την εξολόθρευση … του covid-19.

Κάτι τέτοιο ναι! Είναι μια πρόταση που δεν μπορείς να αρνηθείς…

Αγώνας θανάτου

Τρίτη 28 Ιούλη. Αφού κατασκεύασαν από κοινού τον τρόμο, τώρα σπρώχνονται για το ποιά κυβέρνηση αγαπάει περισσότερο τους υπηκόους της. Τα φάντασμα της κίνας έχει τεράστια σκιά. Και το γεγονός ότι η (παγκόσμια) καπιταλιστική αναδιάρθρωση εξελίσσεται τόσο ταυτόχρονα με την όξυνση του ενδοκαπιταλιστικού ανταγωνισμού έχει (και θα έχει) φονικές συνέπειες πρωτοφανείς στην ιστορία των 2 τελευταίων αιώνων.

Στις αρχές Απρίλη το ψοφιοκουναβιστάν με το στόμα του ίδιου του ψόφιου κουναβιού ανακοίνωσε την “Operation Warp Speed”. Είναι μια παραλλαγή της 101 αερομεταφερόμενης μεραρχίας πεζοναυτών (ο μιλιταρισμός εκτός από γεγονότα είναι και τρόπος σκέψης) στο πεδίο της δημόσιας υγείας: ο στόχος αυτής της “operation” είναι να υπάρχουν 300 εκατομμύρια δόσεις ενός αντιcovid εμβολίου, στη διάθεση των ηπα, τον Γενάρη του 2021.

Για να επιτευχθεί αυτός ο στόχος το ψοφιοκουναβιστάν (όταν δεν προσπαθεί να κλέψει) παραγγέλνει, πληρώνει και αγοράζει προκαταβολικά εκατομμύρια δόσεις εμβολίων που απλά βρίσκονται υπό δοκιμή, από διάφορες εταιρείες, άγνωστο αν είναι ικανά και ασφαλή, προκειμένου να έχει καβάτζα. Το ίδιο κάνει το Λονδίνο αλλά και η ε.ε.

Ερώτηση απλής λογικής, επιχειρηματικής ή και όχι: αν σας έχουν προπληρώσει την παραγωγή του Α (ότι κι αν είναι αυτό…) υπάρχει περίπτωση εσείς να μην κάνετε ό,τι μπορείτε, πάνω και κάτω απ’ το τραπέζι, για να επιβεβαιώσετε ότι το Α είναι εμπορεύσιμο; Κι αν πρόκειται για «φάρμακο» (που είναι φαρμάκι…) και ο κριτής της εμπορευσιμότητας είναι μια υπηρεσία την οποία μπορείτε να «σπρώξετε», όπως η αμερικανική FDA, θα κάτσετε με σταυρωμένα χέρια και το τρέμουλο της αναμονής μιας απόφασης;

Έτσι, πίσω απ’ τις πλάτες των υποτελών, συμβαίνει αυτό το μάλλον πρωτοφανές στην καπιταλιστική ιστορία: διάφορες πολιτικές βιτρίνες, προκειμένου αφενός να στηρίξουν τις «εθνικές» φαρμακοβιομηχανίες τους κατ’ αρχήν αλλά και, αφετέρου, την κυβερνητική «αποτελεσματικότητά» τους, αφού κάνουν όλη την βρωμοδουλειά της τρομοπαραγωγής προαγοράζουν σε μεγάλες ποσότητες ανύπαρκτα φάρμακα άγνωστης ποιότητας, «πουσάροντας» της big pharma (και το βιο-πληροφορικο-ασφαλίτικο σύμπλεγμα) θα έχουν «αποτέλεσμα» (δηλαδή εμπόρευμα, stuff) … χτες!

Δεν είναι τυχαίο ότι μέσα σ’ αυτήν την περιδίνηση (που μόνο θάνατο σ’ όλες τις μορφές του προκαλεί) ακόμα και φαρμακευτικές εταιρείες φαντάσματα κάνουν παιχνίδι. (Όχι ότι οι άλλες είναι καλύτερες!). Παράδειγμα η αμερικανική moderna. Πρόκειται για βιοχημική εταιρεία που ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΦΤΙΑΞΕΙ ΠΟΤΕ ΕΜΒΟΛΙΟ – η τύχη, όμως, της χαμογελάει τώρα! Ανακοίνωσε χτες ότι προχωράει στην τρίτη και τελική φάση δοκιμών του mRNA-1273 κατασκευάσματός της, με τον εμβολιασμό 30.000 εθελοντών, που είναι κατ’ αρχήν υγιής. Αλλά θα μολυνθούν για ερευνητικούς σκοπούς, για να φανεί αν δουλεύει το κατασκευάσμα… Η moderna έρχεται απ’ το πουθενά. Αλλά υπόσχεται πως αν εγκριθεί το mRNA-1273 μπορεί να παράξει 500 εκατομμύρια δόσεις, ακόμα και 1 δις, μέσα στο 2021… Αυτό ναι! Σ’ έναν «πόλεμο κατά αόρατου εχθρού» που χρειάζονται εκατομμύρια οβίδες το να λες ότι μπορείς να τις φτιάξεις είναι προσόν!

Απ’ τις 7 υποψήφιες δυτικές «φαρμακευτικές / πολεμικές» έρευνες και εταιρείες (ή κοινοπραξίες) τουλάχιστον οι 3 (moderna, pfizer/biontech se, johnson & johnson) έχουν μπει στην αρένα με ανοικτά προπαγανδιζόμενα mRNA εμβόλια. Οι άλλες 4 (novavax, astrazeneca/oxford university, merk & co, sanofi) επίσης χρησιμοποιούν βιοτεχνολογίες, τις οποίες όμως δεν έχουμε ψάξει… Με τέτοιο συναγωνισμό το να μην πετύχει ο Χ να “πάρει την δουλειά” – σίγουρα την αμερικανική αγορά και όχι μόνο – δεν θα οφείλεται καθόλου σε ενδοιασμούς ή ενστάσεις για την ασφάλεια· εκεί φαίνεται να υπάρχει καθολική συμφωνία, ότι “όσο το γρηγορότερο τόσο το καλύτερο”. Η αποτυχία του Χ θα οφείλεται μόνο στις τρικλοποδιές που θα βάλει ο Ψ ή ο Ζ ανταγωνιστής.

Γιατί “όσο το γρηγορότερο τόσο το καλύτερο”; Το έχουμε υποστηρίξει. Το πιθανότερο είναι ότι σε λίγους μήνες αυτή η συγκεκριμένη “φονική πανδημία” δεν θα υπάρχει, σίγουρα στον πρώτο κόσμο. Με τα χίλια ζόρια κρατάνε την τρομοπαραγωγή ανεμίζοντας τα κρούσματα – των – ασυμπτωματικών!… Χώνουν και κανά θάνατο στην “κοινή δεξαμενή”, μπορεί από τροχαίο, μπορεί από overdose, μπορεί από… Αλλά η βιομηχανία δεν μπορεί να περιμένει να ξεπεραστεί από τον κύκλο ζωής ενός τσαχπίνη που ως τώρα αξιοποιήθηκε τόσο καλά!