Tag: φαρμακοβιομηχανία

Όταν τα λένε μόνοι τους…

Δευτέρα 28 Νοέμβρη>> Οι απανταχού caradinieroi / pfizeroi μπορεί να συνεχίζουν να νανουρίζονται με τα παραμύθια που τους τάισαν τ’ αφεντικά∙ ή μπορεί να δαγκώνουν τις νύχτες το μαξιλάρι απ’ τον τυφλό και ανέκφραστο θυμό τους που εξαπατήθηκαν τόσο εύκολα. Όμως οι ειδικοί των φαρμακομαφιόζων (πιο σωστά: κάποιοι ανάμεσά τους) συνεχίζουν να πανηγυρίζουν – με απεριόριστο θράσος και ενδεχόμενη άγνοια κινδύνου, εφόσον θεωρούν ότι η ασυλία που έχουν εξασφαλίσει θα είναι αιώνια.

Μια τέτοια περίπτωση είναι η κυρία Kathrin Jansen, ως πρόσφατα (βγήκε στη σύνταξη) επικεφαλής του τμήματος έρευνας και εφαρμογών της φαρμακομαφίας pfizer. Σε μια πρόσφατη συνέντευξή της που δημοσιεύτηκε στη γνωστή επιθεώρηση nature (στις 11 Νοέμβρη) είπε πράγματα που αν διαβαστούν σωστά επιβεβαιώνουν το μαζικό έγκλημα που όλοι ξέρουμε ότι βρίσκεται πάντα σε εξέλιξη. Να μερικά αποσπάσματα (ο τονισμός με bold δικός μας):

… Όταν τον Μάρτιο του 2020 ο CEO [σ.σ.: ο γνωστός κτηνίατρος…] είπε: «Κάντε τα πάντα για να είναι έτοιμο πριν το τέλος του χρόνου» είπα «αυτό είναι τρελό!». Δεν μας έλειπαν τα χρήματα, οπότε μπορείς να κάνεις εντυπωσιακά πράγματα σε εντυπωσιακά λίγο χρόνο…. Η πλατφόρμα mRNA δεν ήταν έτοιμη εκείνη την στιγμή. Είχαμε προβλήματα με την σταθερότητά της, με την μορφή της, έπρεπε να τα λύσουμε όλα αυτά. Το 2020 επρόκειτο μόνο για ένα μικρό ερευνητικό πρόγραμμα και έπρεπε να το επιταχύνουμε. Συνήθως ξεκινάς με μια κατασκευή σε μικρή κλίμακα, κι ύστερα προχωράς σε όλο και μεγαλύτερη. Δεν είχαμε χρόνο για αυτά. Ουσιαστικά κλωνοποιήσαμε αυτήν την έρευνα μικρής κλίμακας πολλές φορές και πολλαπλασιάσαμε τα σημεία παραγωγής για να μπορέσουμε να παράξουμε εκατομμύρια δόσεις.

Είχαμε την ευκαιρία να δουλέψουμε με την BioΝTech, που έκανε έρευνα σε mRNA πλατφόρμες για την γρίπη, και για μένα ήταν ξεκάθαρο ότι μια τέτοια πλατφόρμα θα είχε τις μεγαλύτερες πιθανότητες επιτυχίας. Δεν ήξερα αν αυτό μπορούσε να γίνει εκείνη την στιγμή. Αλλά ήξερα ότι αν είναι κάτι να πιάσει αυτό θα είναι mRNA…

Γίναμε δημιουργικοί – δεν περιμέναμε τα στοιχεία, έπρεπε να τα κάνουμε όλα «με κίνδυνο». Πετούσαμε το αεροπλάνο την ώρα που ακόμα το φτιάχναμε…

Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.

8 ποντικοί: το έγκλημα συνεχίζεται (1)

Δευτέρα 31 Οκτώβρη>> Ενόσω οι πρωτοκοσμικοί αιχμάλωτοι πληθυσμοί (εκατοντάδες εκατομμύρια κρατούμενοι) προσπαθούν να αντιμετωπίσουν τις «προπατορικές καπιταλιστικές αμαρτίες» που έχουν ξαναφωλιάσει στις τσέπες τους (π.χ. τον πληθωρισμό), στα απόνερα (;) της υγιεινιστικής τρομοεκστρατείας γίνονται μάχες χαρακωμάτων. Οι έμποροι του γενετικά μηχανοποιημένου θανάτου (των mRNA πλατφορμών, που είναι μόνο ένα απ’ τα εργαλεία που έχουν στη διάθεσή τους οι «βιομήχανοι της υγείας» του 21ου αιώνα) προσπαθούν να σβήσουν τα ίχνη τους για όσα αυτοί και οι κάθε είδους λακέδες τους έκαναν απ’ τις αρχές του 2020, πουλώντας όλο και πιο φρούδες ελπίδες μέσω των “booster” τους – επιμένοντας πάντα ότι βρίσκονται «στη σωστή μεριά της ιστορίας», εννοώντας την μεριά της «σωτηρίας των ανθρώπων». Βρίσκονται βέβαια εκεί που βρίσκονταν πάντα: στην υπηρεσία της οργανωμένης κατασκευής μαζικής νοσηρότητας∙ πώς αλλιώς θα εξασφάλιζαν αιώνιες «δουλίτσες» ως θεραπευτές, και πώς αλλιώς θα συνέβαλαν με όλες τους τις δυνάμεις στο καθολικό, αλγοριθμικό πανοπτικό που είναι μια απ’ τις βασικότερες προϋποθέσεις για την «καπιταλιστική ανάπτυξη» στο μοντέλο 4.0;

Ο γνωστός σας (υποθέτουμε…) Geert Vanden Bossche, τον οποίο οι λακέδες δεν έχουν κατά πως φαίνεται εντοπίσει ακόμα για να τον στολίσουν μ’ όλα τα αγαπημένα τους επίθετα, συνεχίζει απ’ την απέναντι μεριά τις μάχες του. Ευτυχώς με όλο και περισσότερους ν’ ανοίγουν το στόμα τους.

Στο πιο πρόσφατο άρθρο του (στις 28/10) με τίτλο Ο μεγαλύτερος εχθρός στην αντιμετώπιση μιας πανδημίας είναι η ανοσολογική άγνοια των αρμόδιων επιστημόνων και των ειδικών δημόσιας υγείας «απαντάει» (αν υπάρχει περιθώριο για κάτι τέτοιο…) στους μισθοφόρους του κάθε κτηνίατρου ceo και του κάθε «μπροστινού» της DARPA, που εξακολουθούν να πυροβολούν τους αιχμάλωτους πληθυσμούς με «επιχειρήματα» επιπέδου διανοητικής επιληψίας, αλλά πάντα με τον στόμφο των ειδικών. Αναφέρει τέτοιες πρόσφατες δηλώσεις, χωρίς να oνοματίζει εκείνους που τις έκαναν (για να μην γελοιοποιήσει τον καθένα χωριστά όπως γράφει) – αλλά έχει κερδίσει την εμπιστοσύνη μας ότι είναι ακριβής.

Μεταφέρουμε εδώ λίγες απ’ τις «δηλώσεις» και απαντήσεις του, τις πιο προσιτές – ωστόσο ενδεικτικές του ότι οι gene κακούργοι θα υπερασπιστούν ως το τέλος το έγκλημά τους (τα κέρδη και την εξουσία τους). Το θέμα είναι βέβαια το καινούργιο καμάρι, οι «δισθενείς» πλατφόρμες των pfizer και moderna (που, ας το πούμε εδώ, είναι μόνο ένα ακόμα σκαλοπάτι σε μια έφοδο που θα κρατήσει πολύ – αν δεν την σταματήσουμε … χτες). Με πλάγια γράμματα είναι οι «δηλώσεις».

Δήλωση: Όταν ο αμερικανικός FDA έδωσε έγκριση έκτακτης ανάγκης για τα καινούργια δισθενή εμβόλια της Pfizer και της Moderna στα τέλη Αυγούστου, το έκανε στη βάση μελετών σε ποντίκια και προηγούμενων trials σε ανθρώπους με ένα διαφορετικής σύνθεσης δισθενές booster. Λίγα ήταν γνωστά για το πόσο προστατευτικά μπορεί να είναι σε ανθρώπους αυτά τα booster∙ τα πλήρη δεδομένα από κλινικές δοκιμές σε ανθρώπους των δισθενών εμβολίων για τις μεταλλάξεις ΒΑ.4 και ΒΑ.5 δεν έχουν δημοσιοποιηθεί. Αλλά τα data απ’ τα μοντέλα μας δείχνουν ότι το να γίνουν αυτά τα εμβόλια απ’ τον Σεπτέμβρη και μετά θα μπορούσε να σώσει δεκάδες χιλιάδες ζωές…

Bossche: Είναι απλά απίστευτο ότι οι ειδικοί και οι τύποι των εποπτικών υπηρεσιών στηρίζονται εκτενώς σε δεδομένα από ποντίκια για να προχωρήσουν σε καινούργια πειράματα πάνω σε ανθρώπους με ένα ακόμα εμβόλιο mRNA: αυτοί οι τύποι που δουλεύουν επί δεκαετίες σ’ αυτούς τους τομείς δεν έχουν μάθει ακόμα ότι τα ποντίκια ψεύδονται, ειδικά όταν γίνεται προσπάθεια να ανοσοποιηθούν ζώα με ένα ανοσολογικό υπόβαθρο που δεν μπορεί να συγκριθεί με εκείνο των ανθρώπινων πληθυσμών; Και πότε όλοι αυτοί οι επιστήμονες υπολογιστών και οι μαθηματικοί θα μάθουν τελικά ότι ένα μοντέλο είναι τόσο καλό όσο οι παραδοχές για την κατασκευή του; Όπως δεν χαμπαριάζουν από ανοσολογία, το ίδιο ισχύει για τις παραδοχές τους: είναι πάντα λάθος, και το ίδιο λαθεμένα είναι τα αποτελέσματα των μοντέλων τους.

Δήλωση: … Οι ερευνητές βρήκαν ότι τα εξουδετερωτικά αντισώματα αυξήθηκαν μετά και απ’ τα δύο εμβόλια περίπου στα ίδια υψηλά επίπεδα, κι’ αυτό είναι καλό νέο…

Bossche: Ω, αλήθεια; Και γιατί αυτό είναι καλό νέο όταν ξέρουμε ότι το μόνο αποτέλεσμα των συγκεκριμένων αντισωμάτων είναι να σπρώχνουν στον ανοσολογικό επαναπροσανατολισμό που προκαλεί μεγάλης κλίμακας ανοσο-αποφυγή; [immune escape: η δυνατότητα ενός ιού να παρακάπτει το όποιο ανοσοποιητικό εμπόδιο…] Πόσες φορές πρέπει να φωνάξω πως αν υπάρχει ένας κανόνας που δεν ισχύει στην ανοσολογία είναι ότι το περισσότερο είναι πάντα καλύτερο; (στην πραγματικότητα συνήθως συμβαίνει το αντίθετο)

Δήλωση: Ένα booster είναι ένα booster μέχρι να αποδειχθεί το αντίθετο και έχουμε μεγάλη ανάγκη για πιο πολλά απ’ αυτά στις ΗΠΑ…

Bossche: Ναι, και ένα εμβόλιο είναι εμβόλιο μέχρι να αποδειχθεί το αντίθετο, σωστά; Αυτός ο συγκεκριμένος επιστήμονας / γιατρός δείχνει να είναι φανατικός οπαδός της ιδέας: όσο πιο πολύ τόσο καλύτερα, χωρίς να κάνει τον κόπο να αναρωτηθεί για τον ανοσολογικό μηχανισμό που μπαίνει σε λειτουργία απ’ τα booster, ούτε βέβαια για τις μακροπρόθεσμες συνέπειες.

Δήλωση: Θα σας έλεγα ψέματα αν έλεγα ότι δεν ανησυχώ τις νύχτες για το ότι υπάρχει μια συγκεκριμένη περίπτωση να πρέπει να αναπτύξουμε ένα άλλο booster – τουλάχιστον για ένα μέρος του πληθυσμού, ίσως τους πιο ηλικιωμένους – πριν τον επόμενο Σεπτέμβρη ή Οκτώβρη.

Bossche: Νομίζω ότι πολλοί απ’ αυτούς των εποπτικών αρχών θα ήταν καλύτερο να απασχολούνται όταν έχουν αϋπνίες με το να βάλουν στη θέση τους τα κομμάτια του ανοσολογικού παζλ (ή μήπως να ακούνε εκείνους που το κάνουν;;!!) αντί να παραπονιούνται για την ανικανότητά τους να απαντήσουν στα προφανή ερωτήματα που τους χαλάνε τον ύπνο…

Συμπέρασμα: Με δεδομένη την βαθιά ανοσολογική άγνοια των ηγετικών επιστημόνων, των ειδικών δημόσιας υγείας και των ειδικών των εποπτικών μηχανισμών, μπορεί ο καθένας να προβλέψει εύκολα ότι υπάρχουν ακόμα περισσότερα περιθώρια για τον εμπειρισμό τους και για το να δοκιμάσουν κι άλλες πειραματικές συνταγές∙ πολύ περισσότερα σε σχέση με τα διαυγή μυαλά. Δεν θα πρέπει να ξεχνάμε πάντως ότι το ανθρώπινο είδος απέτυχε να ελέγξει αυτήν την πανδημία και θα αποτύχει ακόμα περισσότερο όσο συνεχίζονται τα πειράματα. Πράγματι, όσο περισσότερο το είδος μας διαχειρίζεται λάθος την πανδημία με επιστημονικά παράλογες ανοσολογικές παρεμβάσεις, τόσο περισσότερο (και γρηγορότερα) ο ιός θα εξελίσσεται κάνοντας μαθήματα ανοσολογίας, τα οποία ελπίζω να θυμάται η επόμενη γενιά επιστημόνων. Αλλά η ιστορία δεν θα είναι τόσο ήπια όσο εγώ με τις δηλώσεις όλων εκείνων που νομίζουν ότι μαθαίνουν από τα απερίσκεπτα και επικίνδυνα πειράματα που γίνονται πάνω σε ανθρώπους.

Πράγματι είναι ήπιος ο Bossche – αλλά τον συγχωρούμε! Τα κίνητρα αυτών των εγκληματιών μπορεί να καλύπτουν μια γκάμα, απ’ την κερδοφορία των επιχειρήσεών των μεν ως τον τεχνολογικό εγωϊσμό των δε, και απ’ την βλακεία με δόλο των τρίτων ως την δειλία με άγνοια και κουτοπονηριά των τέταρτων. Τίποτα όμως δεν είναι αθωωτικό όταν έχουν δολοφονηθεί ήδη χιλιάδες, κι όταν εκατομμύρια ζουν μεν απ’ τις παρενέργειες, αλλά ζουν μια ζωή κυνηγημένη με βιο-μηχανικές μεθόδους, μια ζωή υποθηκευμένη, υπονομευμένη σκόπιμα∙ μια ζωή εξαρτημένη απ’ τις επόμενες «σωτηρίες»…

Κατασκευάζουν συστηματικά και μεθοδικά την μαζική, διαρκή νοσηρότητα: αυτή εξασφαλίζει μόνιμη κερδοφορία, αυτή εξασφαλίζει μόνιμο έλεγχο πάνω στη ζωή…

Στα σκουπίδια! (2)

Πέμπτη 2 Ιούνη>> Και που να ήξεραν αυτοί οι τελευταίοι!

Όπως θυμούνται οι σταθεροί αναγνώστες της ασταμάτητης μηχανής, ήδη απ’ το 2020 είχαμε μεταφέρει τις σοβαρές ανησυχίες ανοσολόγων για τις πιθανότητες να προκαλούν οι «γενετικές θεραπείες» (δηλαδή οι πλατφόρμες) αυτοάνοσα νοσήματα σε όσους / όσες πλατφορμιάζονται. Οι ανησυχίες δεν ήταν ούτε αυθαίρετες ούτε ανεδαφικές – το αντίθετο! Ο ίδιος ο μηχανισμός δράσης αυτών των τεχνολογιών, δηλαδή η μαζική αποικιοποίηση / χακάρισμα των ανθρώπινων κυττάρων, είναι «αντιγραφή» της αυτοάνοσης αντίδρασης των οργανισμών: το ανοσοποιητικό στρέφεται κατά του ίδιου του σώματος θεωρώντας το εχθρικό! Αν και οι λεγόμενοι «επιστήμονες» έχουν μεσάνυχτα για την αιτία που (γενικά) μπορεί να προκαλέσει τέτοια «αυτοκτονική δράση» του νο 1 συστήματος προστασίας του σώματος (: του ανοσοποιητικού), οι βιοτεχνολόγοι και οι γενετιστές έχουν βρει τρόπο να την αντιγράφουν και να την χρησιμοποιούν! Αυτή είναι η κεντρική ιδέα των δήθεν θεραπευτικών πλατφορμών γενετικής μηχανικής, κυρίως των mRNA αλλά ως ένα βαθμό και των vector DNA: να στρέψουν το ανοσοποιητικό εναντίον των ίδιων των κυττάρων του σώματος!!!

Διάφοροι πονηρούληδες τσατσορούφιανοι υποστήριξαν ότι (δήθεν) αυτό ακριβώς συμβαίνει και στη φυσική μόλυνση από έναν ιό: ο ιός μπαίνει μέσα σε κάποια κύτταρα, εκεί πολλαπλασιάζεται, τα κύτταρα μετατρέπονται σε παθολογικά, και το ανοσοποιητικό τα καταστρέφει… Αλλά αυτό είναι ημιμάθεια και ψέμα. Για διάφορους λόγους – ας δείξουμε δύο σοβαρούς που μπορούν να εξηγηθούν με απλές κουβέντες.

Πρώτον, όταν ιός μπει, απλά μπει σ’ ένα σώμα (ας πούμε μέσω της αναπνευστικής οδού) γίνεται αμέσως αντιληπτός απ’ το ανοσοποιητικό, σαν «ξένο σώμα»! Συνεπώς το ανοσοποιητικό μαθαίνει εξ’ αρχής την ύπαρξη ξένου σώματος, και αρχίζει την δράση του έγκαιρα. Αντίθετα, στις mRNA πλατφόρμες, χρησιμοποιείται μια τεχνική τυφλώματος του ανοσοποιητικού: τα «νανολιπίδια», εκατομμύρια τέτοια σε κάθε δόση «εμβολίου», οι «πλατφόρμες» δηλαδή που μεταφέρουν το τεχνητό mRNA, είναι φτιαγμένα έτσι ώστε να «κρύβονται» απ’ το ανοσοποιητικό, να το αποπροσανατολίζουν, μέχρι να επιτεθούν στα κύτταρα. Είναι το ακριβώς αντίθετο απ’ αυτό που κάνουν τα κανονικά εμβόλια, αδρανοποιημένου ή νεκρού ιού (ή τεχνητής απομίμησης της πρωτεϊνης του): στα κανονικά εμβόλια δεν προσβάλλονται τα κύτταρα, αλλά η παρουσία «ξένου σώματος» (που δεν έχει μολύνει…) είναι αρκετή α) για να αναγνωριστεί απ’ το ανοσοποιητικό και β) να παραχθούν τα κατάλληλα αντισώματα.

Οι γενετιστές κάνουν το αντίθετο! Και το κάνουν συνειδητά και σκόπιμα!

Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.

Μια ακόμα αναγγελία (το τέλος της κλινικής) 1

Τετάρτη 22 Δεκέμβρη>> Είχαμε μείνει προχτές σ’ ένα σύντομο video. Το ξαναβάζουμε για να φρεσκάρουμε το περιεχόμενό του:

Υποθέτουμε ότι εκείνο που κάνει εντύπωση είναι η εφεύρεση του «ηλεκτρονικού χαπιού»: καταπίνει κάποιος ένα φάρμακο μαζί μ’ ένα (βιολογικό) κυκλωματάκι*…  Όμως αυτό που είναι το πιο εντυπωσιακό σ’ αυτό το video απόσπασμα δεν είναι (κατά τη γνώμη μας) το πιο σημαντικό! Το πιο σημαντικό είναι εκείνο που λέει, και κυρίως εκείνο που εννοεί, ο ceo της nokia Rajeev Suri. Δεύτερο σε σημασία εκείνο που λέει ο άλλος ceo, ο αγαπημένος μας κτηνίατρος (που, ας το θυμήσουμε, τότε δεν ήταν ο «θεός / σωτήρας» που έγινε μετά) για την χρησιμότητα του e-pill: την συμμόρφωση και τον έλεγχο… Ας τα δούμε με την σειρά της σπουδαιότητάς τους.

Τι λέει ο κυρ Suri; Μεταβαίνουμε λέει απ’ την ιατρική που ήταν νοσοκομειακο-κεντρική και ιατρο-κεντρική στην ιατρική που είναι ασθενο-κεντρική… Ουπς!!! Για δυο λεπτά! Δεν είχε πάντα η ιατρική τον άνθρωπο στο κέντρο της; Δεν ήταν πάντα ανθρωπο-κεντρική; Τι μας λέτε κυρ Suri; Μας πουλάτε τα παλιά για καινούργια;

Αμ δε!! Αυτός ο «ασθενής» που (θα) βρίσκεται στο κέντρο (δηλαδή στο στόχαστρο) της βιομηχανίας της υγείας 4.0 ΔΕΝ είναι το πάσχον υποκείμενο, αν αυτό νομίζετε! Είναι εκείνο που έχει πει μόλις πριν λίγα δευτερόλεπτα ο κτηνίατρος ceo: το συμμορφούμενο άτομο! Έτσι, ενώ από πρώτη ματιά η απάντηση του κυρ Suri μοιάζει άσχετη με την ερώτηση που έχει γίνει (περί «εμπλοκής του ασθενή») ουσιαστικά είναι η συνέχεια της απάντησης του κτηνίατρου ceo. Για να γίνει δε ξεκάθαρο τι ακριβώς είναι η «ασθενο-κεντρική» βιομηχανία της υγείας 4.0 δεν χρειάζεται τίποτα περισσότερο απ’ το να δει κάνεις το πάνελ. Να δει ποιοι «μιλάνε» γι’ αυτήν, ποιοι «εργάζονται» γι’ αυτήν, ποιοι βρίσκονται πράγματι στο κέντρο της: φαρμακομαφίες, εταιρείες πληροφορικής, ιδιωτικές ασφαλιστικές! (Θα μπορούσε να υπάρχει και κάποιος ceo ιατρικής εταιρείας, αλλά στη συγκεκριμένη εκδήλωση φαίνεται ότι το «μήνυμα» έπρεπε να είναι λιτό και εστιασμένο με ακρίβεια…)

Η μετατόπιση, λοιπόν, που ανακοινώνει ο κυρ Suri (καθόλου ο μοναδικός!) η οποία περιλαμβάνει ρητά την (σχεδον…) έκλειψη και της κλινικής / νοσοκομείου και του γιατρού (όπως τα γνωρίσαμε στον 20ο αιώνα) σημαίνει το ότι στο «κέντρο» μπαίνει πια το βιο-πληροφορικο-ασφαλίτικο σύμπλεγμα! Με βία, απάτη, δωροδοκίες, γενετική μηχανική, βιοτεχνολογίες, κοινωνική / συμπεριφορική μηχανική, απαλλοτρίωση των data, μ’ έναν ασύμμετρο και ανορθόδοξο πόλεμο δηλαδή∙ αλλά σε κάθε περίπτωση αυτό!

Ας το πούμε λοιπόν από τώρα, αξιωματικά: ΑΥΤΟ το κέντρο, ΑΥΤΗ η γενικευμένη μηχανική μεσολάβηση (βιοτεχνολογική, πληροφορική…), ΑΥΤΟΣ Ο ΗΛΙΟΣ ΤΗΣ ΤΕΧΝΟΕΠΙΣΤΗΜΗΣ, συνεπάγεται και επιβάλλει ότι τα εκατομμύρια των πλανητών που θα περιστρέφονται γύρω του θα είναι «υγιείς» ή «άρρωστοι» μόνο σε σχέση με την συμμόρφωσή τους ή όχι στις «βαρυτικές», ελκτικές δυνάμεις του!

Τι είναι, συνεπώς, αυτός ο «ασθενής» που μνημονεύει ο κυρ Suri; ΔΕΝ είναι εκείνη η φιγούρα που όταν νοιώθει άρρωστη πηγαίνει στον «ειδικό» (στον γιατρό) – όπως σημείωνε πριν 180 χρόνια ο νεαρός Marx… Είναι, αντίθετα, η φιγούρα που έχει καταδικαστεί να αυτο-επιτηρείται διαρκώς, σ’ όλη της τη ζωή, για «προληπτικούς λόγους», με βάση τις προδιαγραφές / εντολές που του δίνει εκείνο που βρίσκεται στο «κέντρο»: το βιο-πληροφορικο-ασφαλίτικο σύμπλεγμα. Είναι το ελεγχόμενο / συμμορφούμενο άτομο∙ το άτομο που επιτηρείται («για το καλό του») 24/7 ηλεκτρονικά, μέσω αισθητήρων παντού, μέσω εξωσωματικών φορετών (wearables), smart phones και ενδοσωματικών «βιολογικών κυκλωμάτων»∙ το άτομο που είναι διαρκώς ένα «ανοικτό αρχείο data» τα οποία εκπέμπονται απ’ τη μεριά του, ψηφιακές κωδικώσεις της ζωής του, και συλλαμβάνονται προς επεξεργασία και αποθήκευση (: διαρκής πρωταρχική συσσώρευση…) απ’ τις μηχανές και τους αλγόριθμους των εταιρειών του συμπλέγματος.

Γιατί υποστηρίζουμε πως τέτοια είναι η ιδέα που μέσα σε λίγες μόνο φράσεις διατύπωσαν οι ceo του συμπλέγματος πριν σχεδόν 4 χρόνια; Επειδή μ’ αυτόν τον τρόπο ο καπιταλιστικός έλεγχος της κοινωνικής και της φυσικής αναπαραγωγής του είδους μας γίνεται απόλυτος (ένα παμπάλαιο όνειρο όλων των εξουσιών!!!)∙ και επειδή μ’ αυτόν τον τρόπο ο καθολικός έλεγχος γίνεται φτηνός!

Γιατί γίνεται φτηνός; Πρώτον, επειδή το ζωντανό σώμα που εκπέμπει διαρκώς τα data του τα οποία επεξεργάζονται «έξυπνοι αλγόριθμοι» τεχνητής νοημοσύνης, γίνεται οργανικό μέρος της μηχανικής, απρόσωπης, στατιστικής «διάγνωσης», περικόπτοντας έτσι τα σχετικά έξοδα. Δεύτερον, επειδή λαμβάνοντας, σαν «απάντηση» (και πάλι μηχανικά σε μεγάλο βαθμό) τις «οδηγίες σωστής συμπεριφοράς», αναλαμβάνει και το κόστος (την ποινή…) της μη συμμόρφωσής του (εδώ οι ασφαλιστικές εταιρείες και τα σχετικά ταμεία ανάβουν καπνογόνα!). Ο «ανεύθυνος» δεν είναι πια τέτοιος ως προς τον εαυτό του∙ είναι «κοινωνικά ανεύθυνος», κατάπτυστος, απόβλητος, αφού επιβαρύνει με τις παραβάσεις του το σύνολο (αν σας θυμίζει κάτι…)! Τρίτον, επειδή διάφορες θεραπείες θα γίνονται μέσω γρήγορων παρεμβάσεων (injections ή/και e-χαπιών ή/και άλλων τρόπων που θα δημιουργηθούν), πράγμα που επίσης γλυτώνει διάφορα έξοδα. Τέταρτον, τελευταίο αλλά καθόλου ασήμαντο: επειδή μέσω αυτού του ηλεκτρονικού διπόλου εκπομπή δεδομένων ζωής / λήψη εντολών όχι μόνο ο γενικός έλεγχος επί των συμπεριφορών αλλά και η ταξική διαστρωμάτωση (ακόμα και στο εσωτερικό της εργατικής τάξης) θα γίνονται σχεδόν αυτόματα! Η γενετική τυποποίηση μαζί με τη συμπεριφορική τυποποίηση (profiling) (θα) εμφανίζεται σαν «αντικειμενική» διαδικασία, πέρα από ταξικές αντιθέσεις – κατά συνέπεια αδιαπραγμάτευτη! Είναι η φράση που γίνεται όλο και πιο κοινότοπη σε διάφορες περιπτώσεις: «το σύστημα με πέταξε έξω»….

(Να πόσο ανόητος είναι εκείνος που λέει «σιγά μωρέ! τι τα θέλουν τα data μου, τι τα θέλουν τα κύτταρά μου;» Είναι η ζωτική δύναμή σου απρόσεκτε, που ενσωματώνει και συνθέτει τόσο την μυϊκή όσο και την διανοητική σου δύναμη, άρα είναι εκείνο που είσαι αναγκασμένος να πουλάς στ’ αφεντικά! Τόσο απλά, τόσο καθαρά: αυτά ξέρουν!!!)

*Για όποιον / όποιαν ενδιαφέρεται υπάρχουν κάμποσα κείμενα σχετικά με το ζήτημα… Προτείνουμε ενδεικτικά το φορητά, φορετά, υποδόρεια: το σώμα σαν motherboard, στο τεύχος νο 10 του cyborg, Οκτώβρης 2017… που, ξέρετε, το γράφουν και το εκδίδουν εδώ και 7 χρόνια κάτι «ψεκασμένοι» και, ευτυχώς, το αγνοούν όσοι έχουν πέσει στο βαρέλι…

 

Μια ακόμα αναγγελία (το τέλος της κλινικής) 2

Τετάρτη 22 Δεκέμβρη>> Μήπως αυθαιρετούμε; Μήπως «βγάζουμε διάφορα απ’ το κεφάλι μας»; Επιτρέψτε μας να αποδείξουμε παραδειγματικά πως όχι! Πριν πάνω από ένα χρόνο, στις 17 Νοέμβρη του 2020, κάτω απ’ τον τίτλο mRNA… γράφαμε μεταξύ άλλων (σήμερα ίσως κάποιοι καταλάβουν περισσότερα):

Τί είναι όμως αυτά τα mRNA εμβόλια, τα εμβόλια «γενετικού αναπρογραμματισμού», που θα μας «σώσουν» και, για τα οποία, δεν πρέπει να ξέρουμε τίποτα εκτός απ’ το πόσο θαυματουργά είναι;

Κάναμε την παρουσίασή τους στο cyborg 18, τον περασμένο Ιούλη [2020]. Αντιγράφουμε λίγα αποσπάσματα (αναγκαστικά)… Ο τονισμός δικός μας:

…Η Isabelle Bekeredjian-Ding, επικεφαλής του τμήματος μικροβιολογίας του γερμανικού ινστιτούτου Paul-Ehrlich που ανήκει στο ομοσπονδιακό ινστιτούτο εμβολίων και βιοϊατρικής της γερμανίας, εξηγεί χωρίς περιστροφές (άρθρο στο ηλεκτρονικό περιοδικό Horizon, το «περιοδικό για την έρευνα και την καινοτομία της ε.ε.», 1 Απρίλη 2020) :

… Υπάρχουν δύο μέρη στο ανοσοποιητικό μας σύστημα: το έμφυτο (η άμυνα που έχει ο οργανισμός απ’ την γέννησή μας) και το επίκτητο (αυτό που αναπτύσσεται καθώς ερχόμαστε σε επαφή με παθογόνους παράγοντες). Τα κλασσικά εμβόλια συνήθως δουλεύουν με το επίκτητο ανοσοποιητικό σύστημα, και το έμφυτο ενεργοποιείται με ένα άλλο στοιχείο, που το ονομάζουμε συμπληρωματικό. Είναι ενδιαφέρον ότι το mRNA μπορεί επίσης να προκαλέσει την αντίδραση του έμφυτου ανοσοποιητικού συστήματος, προσφέροντας ένα επιπλέον επίπεδο άμυνας, χωρίς την ανάγκη να χρησιμοποιηθεί κάτι συμπληρωματικό…

… Κάνοντας το ανθρώπινο σώμα να παράξει το ίδιο της παθολογικές πρωτεΐνες, τα εμβόλια mRNA περικόπτουν την βιομηχανική διαδικασία παραγωγής [σ.σ.: εννοεί των πρωτεϊνών που χρειάζονται για τα κλασσικού τύπου εμβόλια] κι έτσι μπορούν να παραχθούν ευκολότερα και γρηγορότερα απ’ τα παραδοσιακά. Σ’ αυτήν την περίπτωση το κύριο όφελος είναι η ευκολία παραγωγής και, επίσης, είναι πιθανόν εύκολο να αυξηθεί η παραγωγή, που οπωσδήποτε είναι κάτι πολύ σημαντικό αν σκεφτούμε την ανάπτυξη ενός εμβολίου για όλη την ευρώπη και τον κόσμο…

Για να το πούμε με απλά λόγια: η τεχνολογία mRNA αναγκάζει το σώμα να κάνει ένα μέρος της δουλειάς που ως τώρα έκανε η φαρμακοβιομηχανία· κι έτσι γλυτώνει χρόνο και αυξάνει τα κέρδη για λογαριασμό των εταιρειών!..

Το να εν-σωματώνεται (κυριολεκτικά!) ένα καλό τμήμα μιας καπιταλιστικής βιομηχανικής διαδικασίας, το να απαλλοτριώνεται δηλαδή το ζωντανό σώμα στις νόρμες της μηχανής (με την ευρεία έννοια της λέξης «μηχανή») θα μπορούσε να φαίνεται καινοφανές∙ ή όχι. Η φράση «με έχετε κάνει εξάρτημα της μηχανής σας» βγήκε οργισμένη απ’ το στόμα εκατοντάδων χιλιάδων βιομηχανικών εργατών στην άγρια έκρηξή τους στη δεκαετία του 1960, σ’ όλο τον καπιταλιστικό βορρά, σ’ ανατολή και δύση. Αυτό, το να γίνει ο «ανειδίκευτος» εργάτης εξάρτημα της μηχανής σαν απλός χειριστής της, το να δουλεύει στους κολασμένους μηχανικούς ρυθμούς, το να είναι το σώμα του σαν ζωντανή εργασία το μισθωτό αλλά και αναλώσιμο τμήμα της μαζικής παραγωγής, ήταν ο πυρήνας της σκέψης και των εφαρμογών του Ταίηλορ απ’ τα τέλη του 19ου και τις αρχές του 20ου αιώνα. Είχε προβλεφθεί δεκαετίες νωρίτερα απ’ τον Marx (οπωσδήποτε στα Grundrisse, απόσπασμα για τις μηχανές). Aυτή ήταν η πρώτη μεγάλης έκτασης μαζική «απαλλότριωση» των ανθρώπινων σωμάτων (και των γνώσεων) απ’ το μηχανικό μέρος του καπιταλισμού. Ή, αν το δούμε απ’ την αντίθετη μεριά, η πρώτη απόπειρα μαζικής «εν-σωμάτωσης» απ’ την εργατική τάξη των μηχανικών ρυθμών και προσταγών∙ η πρώτη μελετημένη, σχεδιασμένη εργαλειοποίηση της ζωής. Ονομάστηκε 2η βιομηχανική επανάσταση.

Απ’ την οπτική της ιστορικής διαδρομής της καπιταλιστικής «ανάπτυξης» η τωρινή βιο-γενετικο-πληροφορική εν-σωμάτωση είναι λοιπόν ταυτόχρονα καινοφανής και μη. Είναι η βίαιη αναβάθμιση της Ταιηλορικής «λογικής»∙ αλλά ταυτόχρονα είναι η πρώτη μαζική εισβολή του «πάγιου» κεφάλαιου (με την μορφή των τεχνολογιών του) στα ανθρώπινα κύτταρα… Πίσω, δηλαδή, απ’ την συνείδηση, στην πλάτη της!!

Η εν-σωμάτωση που περιέγραφε η Isabelle Bekeredjian-Ding πριν πάνω από 1,5 χρόνο αφορούσε την εισβολή των γενετιστών και των φαρμακομαφιόζων στα ανθρώπινα κύτταρα και την απαλλοτρίωσή τους (αφού πρώτα είχαν εισβάλει σε όσα κύτταρα άλλων ειδών ήθελαν, απ’ τους ιούς και τα μικρόβια μέχρι τα φυτά, μέχρι τα ανώτερα θηλαστικά: GMO, genetic modified organisms…): τα χακαρισμένα κύτταρα (θα) κάνουν ένα μέρος της «δουλειάς» της φαρμακοχημικής βιομηχανίας…  Όμως στο σύνολό της η διαδικασία του τέλους της κλινικής είναι μια διαδικασία διευρυμένης εν-σωμάτωσης καπιταλιστικών μηχανών στο όνομα της “φροντίδας υγείας”: απ’ τα βιολογικά κυκλώματα ως τα wearables, και απ’ εμφυτεύσιμα κυκλώματα του Μ.Ι.Τ. ως τις εφαρμογές της neurolink (του Musk…). Σε κάμποσες περιπτώσεις αυτή η σύμφυση ζωντανού και μηχανικού σε κυτταρική κλίμακα (θα) είναι διαδικασία όχι εν-σωμάτωσης αλλά απο-σωματικοποίησης (στην φυσική αναπαραγωγή, για παράδειγμα…)

Να γιατί λοιπόν ο «ασθενής» όπως τον υπονοούσε ο κυρ Suri της nokia κι όλο το συνάφι του (του συμπλέγματος) δεν είναι καθόλου αυτό που ξέρουμε! Είναι εκείνο που κατασκευάζεται μαζικά ήδη, αυτά τα 2 χρόνια της υγιεινιστικής τρμοεκστρατείας: είναι κάτι σαν υβρίδιο υγιούς και άρρωστου, άρρωστος «εν δυνάμει», ίσως, ενδεχομένως, μπορεί, ποτέ δεν ξέρεις, «positive», «κρούσμα» (;;)… Στη συντριπτική πλειονότητα αυτός ο «ασθενής» ΔΕΝ θα είναι καν άρρωστος με την παλιά, ιστορική έννοια. Το αν έχει συμπτώματα ή όχι (θα) είναι αδιάφορο. Αιωρούμενη σ’ ένα «τεχνολογικά προσδιορισμένο» κενό μεταξύ των παλιών ορισμών υγείας και αρρώστιας στην ολοκλήρωσή της αυτή η φιγούρα θα είναι διαρκώς, πάντα επιτηρούμενη∙ κι αυτό θα είναι το δεσπόζον χαρακτηριστικό της. Η συγκεκριμένη κατηγορία επιτήρησης και εκμετάλλευσης θα λέγεται «επιστημονικά οργανωμένη πρόληψη» (όπως κάποτε η βίαιη αποειδίκευση των μαστόρων και η δημιουργία του διευθυντικού σώματος των μάνατζερ / μηχανικών παραγωγής ονομάστηκε “επιστημονική οργάνωση της εργασίας”): θα (πρέπει να) νομίζει ότι αυτο-επιτηρείται αυτή η φιγούρα, ότι είναι «ελεύθερη» ενόσω θα συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο! (Αυτή η ψευδαίσθηση, η αυταπάτη, κατασκευάζεται ήδη: «ελευθερία» ονομάζεται η αποδοχή των εκβιασμών, των καταναγκασμών, των εντολών…)

Να πως τελειώνει η νοσοκομειο-κεντρική και ιατρο-κεντρική αντίληψη περί υγείας / αρρώστιας: μέσω της διαρκούς, πιθανολογικής, ενδεχόμενης, στατιστικής «νοσηρότητας» των υποτελών, μέσω της μηχανικά μεσολαβημένης και προσδιορισμένης παθο-λογίας τους, μέσω της πλήρους υπαγωγής τους («συμμόρφωση» λέει ο κτηνίατρος ceo) στις νόρμες του συμπλέγματος…

Ο υπαρκτός καπιταλισμός

Δευτέρα 20 Δεκέμβρη>> Ποιος να το θυμάται άραγε; Πριν πάνω από ένα χρόνο, στις 21 Νοέμβρη του 2020, κάτω απ’ τον τίτλο Προμελέτη 1 γράφαμε ανάμεσα στα άλλα κι αυτό:

… Αν, λοιπόν, κάποιος προσπαθήσει να κρατήσει και την βεβαιότητα της υψηλής φονικότητας / επικινδυνότητας του covid, και το αίτημα «περισσότερων μ.ε.θ.» είναι πολύ πιθανό (για εμάς βέβαιο!) ότι χάνει κάτι απ’ τα βασικά (και μαζί του ΟΛΑ τα βασικά αυτής της καπιταλιστικής εκστρατείας θανάτου / σωτηρίας): το ότι, δηλαδή, η υψηλή φονικότητα του covid είναι μια προσχεδιασμένη δημαγωγική τρομο-εκστρατεία που έχει δοκιμαστεί ήδη άλλες δυο φορές τα τελευταία 15 χρόνια με ιούς γρίπης, με στόχο να αναδιαρθρώσει τόσο ριζικά τα συστήματα υγείας ώστε, ενδεχομένως, να απομείνουν απ’ αυτά … μόνον οι «εντατικές»! Δεν θα επανέλθουμε αναλυτικά μιας και αυτό το έχουμε τονίσει ήδη, αλλά μια υπενθύμιση είναι απαραίτητη: κανείς δεν δίνει σημασία στο γεγονός ότι σε πολλά κράτη τα δημόσια συστήματα υγείας ουσιαστικά ΕΚΚΕΝΩΝΟΝΤΑΙ «εξαιτίας» του φονιά covid· ούτε κανείς ασχολείται με το ποιάς φανερής καπιταλιστικής τάσης είναι τμήμα, οργανικό μέρος, αυτή η φονική ΕΚΚΕΝΩΣΗ!

ΑΝ ο covid ΔΕΝ είναι ο φονιάς που μας λένε· ΑΝ η τρέχουσα κλινική ιατρική ΔΕΝ μπορεί να προσφέρει σε ηλικιωμένους ασθενείς με ήδη σοβαρά προβλήματα υγείας τίποτα άλλο πέρα από έναν θάνατο στην εντατική καθυστερημένο για μερικές ημέρες (αλλά καταλογογραφημένο επιτήδεια σ’ ένα κιτάπι θανάτου χρήσιμο για διάφορους σκοπούς)· κι ΑΝ, τελικά, ΔΕΝ ήταν καθόλου αναγκαίο, υπό νορμάλ και λογικές συνθήκες αντιμετώπισής του covid, να φτάνουν τόσοι στις πόρτες των νοσοκομείων… με δυο λόγια ΑΝ δεν είχε χρησιμοποιηθεί η τρομοκρατία σαν μέθοδος τεχνητής αύξησης της ζήτησης (ιδού, λοιπόν, η πολιτική οικονομία!) τότε είναι πιθανό ότι ακόμα και «λειψά», «ελλειμματικά», «προβληματικά» από πάρα πολλές και καθημερινές πλευρές δημόσια συστήματα υγείας σαν το ελληνικό θα τα έβγαζαν πέρα. Εν τω μεταξύ η απαίτηση του να γίνει, επιτέλους, όντως δημόσιο και έντιμο αυτό το σύστημα θα παρέμενε πάντα εύλογη, έγκυρη (και συγκρουσιακή…)

Συνεπώς (λέμε) ο ιστορικός διαλεκτικός υλιστής οφείλει να γνωρίζει αν έχει μπροστά του μια τρομακτική έκρηξη ενός ηφαιστείου που απλώνει ένα τεράστιο σύννεφο σκόνης πάνω από μεγάλο μέρος του πλανήτη (οπότε τα «λειψά», «ελλειματικά», «προβληματικά» συστήματα υγείας αποδεικνύονται πρώτα πρώτα ανεπαρκή για τις περιστάσεις) ή μια τρομακτική προμελετημένη εκστρατεία τεχνο-πολιτικής καπιταλιστικής αναδιάρθρωσης που απλώνεται πολύ μακρύτερα απ’ τα δημόσια συστήματα υγείας, σε άλλες περιοχές της κοινωνικής ζωής (και της κρατικής εξουσίας), πρακτικά σε όλες… Οφείλει να γνωρίζει αν έχει μπροστά του την αντιμετώπιση μιας αυθεντικής φυσικής καταστροφής (και τις ανεπάρκειες σ’ αυτήν την αντιμετώπιση) ή αν έχει μπροστά του την «φυσικοποίηση» της καπιταλιστικής «δημιουργικής καταστροφής», με πολιορκητικό κριό την ήδη τερατώδη βιομηχανία της υγείας… και σημαία έναν κορονοϊό…

Υποθέτουμε πως όποιος θέλει να καταλάβει την σοβαρή διαφορά ανάμεσα σ’ αυτά τα δύο την καταλαβαίνει· ακόμα κι αν οι διατυπώσεις μας είναι συνοπτικές… Αν δεν μπορεί να ξεχωρίσει τι είναι τι τότε, λυπούμαστε, ακόμα και παρά την θέλησή του, συμμετέχει σ’ αυτήν την «φυσικοποίηση»!

Η εκκένωση των δημόσιων συστημάτων υγείας (και, ως ένα βαθμό, και των ιδιωτικών / ιδιωτικοποιημένων με την μορφή που απέκτησαν σαν απομιμήσεις των δημόσιων) και η μετατροπή τους σ’ αυτή τη φάση σε «συστήματα μιας αρρώστιας» (σε μεγάλο βαθμό σε «συστήματα του μύθου μιας αρρώστιας) ήταν τόσο εκρηκτική, τόσο βίαιη, τόσο ορατή και, ταυτόχρονα, τόσο «πολυχειροκροτημένη» στα τέλη του 2020, ώστε το να μιλήσουμε για το τέλος της κλινικής (με την έννοια του γενικού, μαζικού νοσοκομείου που υπήρξε δημιούργημα των αντιλήψεων περί δημόσιας υγείας της επαναστατικής αστικής τάξης στον 19ο αιώνα και έφτασε στον 20ο στην φορντική / ταιηλορική ολοκλήρωσή του) έγινε ένα ακόμα (αιρετικό) εργατικό καθήκον μας. Οπωσδήποτε η εκκένωση δεν ήταν ελληνικό φαινόμενο∙ ήταν κοινή εξέλιξη σε αρκετά κράτη του δυτικού καπιταλισμού (οπωσδήποτε του ευρωπαϊκού).

Θα έπρεπε να έχει διαβάσει κάθε ενδιαφερόμενος τα manual για την «ιατρική του 21ου αιώνα» που κυκλοφορούν εδώ και πολλά χρόνια είτε από «επώνυμους ειδικούς / μελλοντολόγους», είτε από τις εταιρείες της βιομηχανίας της υγείας 4.0, είτε από φιλόδοξα και ευαγή ιδρύματα του είδους “παγκόσμιο οικονομικό φόρουμ”…  συνήθως με τις υπογραφές όλων αυτών μαζί… Όμως ακόμα κι αν δεν το είχε κάνει έγκαιρα (… είμαστε «κολληματίες» που παρακολουθούμε και τέτοια ζητήματα εδώ και καμμιά 30 χρόνια, έτσι δεν είναι;) θα ήταν τουλάχιστον αρκετό να κοιτάει ο καθένας τις πραγματικές αλλαγές χωρίς τις τσίμπλες της τρομοεκστρατείας στα μάτια του. Έτσι ώστε να βλέπει.

Χρειαζόταν και κάτι ακόμα: μια καλή ιστορική / διαλεκτική συνείδηση, και καθόλου ο χρήσιμος επαρχιωτισμός της εθνικής ιδεολογίας. Το ελληνικό δημόσιο σύστημα υγείας (ε.σ.υ.) έχει την δική του μικρή (σε σχέση με άλλα αντίστοιχα ευρωπαϊκά) ιστορία∙ έχει τις δικές του ιδιαίτερες αδυναμίες απ’ την αρχή και παραμορφώσεις στη συνέχεια∙ μισο-αναπτύχθηκε και «κλαδεύτηκε» μέσα σε συγκεκριμένες κοινωνικές και ιδεολογικές αντιλήψεις και θεσμίσεις∙ απαλλοτριώθηκε απ’ τις big pharma και την ιδιωτική ιατρική με απόλυτα «ελληνικό τρόπο»∙ συνεπώς είναι μεν ένα (καθυστερημένο χρονικά) τμήμα / δείγμα του δυτικού κράτους πρόνοιας, αλλά είναι υποχρεωμένο να κουβαλάει τα μεγάλα του κουσούρια ΜΑΖΙ με τις γενικές καπιταλιστικές τάσεις της κρίσης / αναδιάρθρωσης. Πράγμα που σημαίνει ότι χρειάζεται μεγάλη προσοχή για να ξεχωρίσει κανείς τα μεν (τα «εθνικά ελαττώματα») απ’ τις δε (τις γενικές καπιταλιστικές τάσεις) και να διακρίνει τις δεύτερες πίσω και μέσα απ’ τα πρώτα. Ειδικά σε ιστορικές περιόδους σαν αυτή που έχει πέσει τώρα στα κεφάλια μας.

Ενώ, λοιπόν, την εκκένωση (την αναγγελία του τέλους της κλινικής λέμε) μπορούσε ο καθένας να την ακουμπήσει, να την αγγίξει, και στο ελλαδιστάν, ΜΟΝΟ αν έφευγε-απ’-το-χωριό, αν ασχολούνταν με το τι-γίνεται-αλλού (στην ιταλία, στη γερμανία, στη γαλλία, στην αγγλία…) θα μπορούσε να εντοπίσει τα γενικά χαρακτηριστικά της τάσης, άρα και την στρατηγική σημασία της (μέσα στην ευρύτερη καπιταλιστική αναδιάρθρωση). Διαφορετικά, στην καλύτερη περίπτωση, θα νόμιζε πως έχει να κάνει απλά με μερικά απ’ τα χρόνια κουσούρια του ελληνικού ε.σ.υ., οπότε θα ξανάπαιζε την χιλιοπαιγμένη διαχρονικά «μουσική»: … λεφτά για την υγεία κι όχι την αστυνομία…

Σωστό μεν αλλά εκτός ιστορικών εξελίξεων.

H οργανωμένη, γενική νοσηρότητα

Δευτέρα 20 Δεκέμβρη>> Δεν μπορούν να «αναπτυχθούν» κερδοφόρες επιχειρήσεις αν δεν υπάρχουν σε μεγάλη έκταση «ανάγκες» για τα εμπορεύματα αυτών των επιχειρήσεων. Και τα αφεντικά έμαθαν (όχι τώρα, εδώ και δεκαετίες) ότι τις κοινωνικές «ανάγκες» πρέπει να τις κατασκευάζουν αντί να περιμένουν μήπως προκύψουν μόνες τους. Απέκτησαν και το know how της μαζικής κατασκευής «αναγκών».

Για να «αναπτυχθεί» η βιομηχανία της υγείας τις ερχόμενες δεκαετίες δεν θέλει υγιείς πληθυσμούς!!! Θέλει το αντίθετο: διαρκή, μαζική νοσηρότητα – δεν είναι λογικό από καπιταλιστική άποψη; Οι φλογερές και δήθεν φιλάνθρωπες αναγγελίες, εδώ και χρόνια, απ’ τα στόματα αφεντικών, περί επερχόμενων μεταδοτικών ασθενειών / πανδημιών πλανητικής κλίμακας δεν ήταν (και δεν θα μπορούσαν να είναι) «προφητείες» άδολων οιωνοσκόπων! Ήταν επίμονες αναγγελίες του τι ακριβώς χρειαζόταν και χρειάζεται το βιο-πληροφορικο-ασφαλίτικο σύμπλεγμα για να «αναπτύξει» τόσο την κερδοφορία όσο και τον διαρκή έλεγχό του επί των κοινωνιών! Όπως ακριβώς οι βιομηχανίες όπλων δεν «αναπτύσσονται» μέσα από τα give peace a chance, έτσι και η καλή υγεία των υποτελών είναι ζημιά για τους έμπορους «υγείας». Πρακτικά και καθαρά πρέπει να μεθοδεύουν και να οργανώνουν τη νοσηρότητα των πληθυσμών (κρατώντας τους ωστόσο «λειτουργικούς» τόσο όσο θα χρειάζεται η παραγωγή και η digital κατανάλωση).

Όπως ακριβώς το διείδε ο νεαρός Marx: η αρρώστια είναι η κανονική κατάσταση… η ελευθερία είναι αρρώστια… Και η αιώνια αρρώστια (ή η αιώνια, υποχόνδρια ανησυχία για την υγεία / αρρώστια) κάνει τον αιώνιο γιατρό κύριο, ρυθμιστή, μεσολαβητή των σωμάτων και των σκέψεων.

Δύο χρόνια υγιεινιστικής τρομοεκστρατείας δεν είναι ένας αιώνας. Είναι όμως μια καλή αρχή για έναν αιώνα.

Να (φωτο επάνω) μια ενδεικτική ανταπόκριση απ’ το βέλγιο (ευχαριστούμε τον Μ. για την αποστολή): Συναγερμός από τους ογκολόγους: Μετά την πανδημία μια επιδημία καρκίνων προ των πυλών!

Θα σχολίαζε ειρωνικά κάποιος: μετά τους λοιμωξιολόγους κι ανάμεσα στους ελεεινολόγους ιδού και οι ογκολόγοι! Αλλά είναι πιο σοβαρά τα πράγματα. Απόσπασμα απ’ το δημοσίευμα της καθεστωτικής le soir:

… Το πρόβλημα είναι οργανωτικό και ηθικό. Η καθυστέρηση της φροντίδας είναι ωρολογιακή βόμβα, ειδικά για τους καρκινοπαθείς.

Μετά την πανδημία μας περιμένει επιδημία καρκίνου! Ο Vincent Donckier, επικεφαλής του χειρουργικού τμήματος του Ινστιτούτου Bordet, του κέντρου καρκίνου του ULB, δίνει το ίδιο σήμα κινδύνου με αυτό που ξεκίνησε τον Φεβρουάριο ο διευθυντής του Π.Ο.Υ. Ευρώπης: «Πρέπει να περιμένουμε υπερβολική θνησιμότητα από καρκίνο τους μήνες ή τα επόμενα χρόνια».

Στο Βέλγιο περίπου 5.000 καρκίνοι δεν έχουν διαγνωστεί από την αρχή της κρίσης, εκτιμά το Ταμείο για τον Καρκίνο. Υπάρχουν πολλοί λόγοι γι’ αυτό, είτε πρόκειται για αναβολή ραντεβού λόγω υπερφόρτωσης του νοσοκομείου, είτε λόγω ντόμινο από αυτές τις αναβολές περίθαλψης στα ημερολόγια των διαφόρων τμημάτων, είτε φόβου να πάμε στο νοσοκομείο. Ωστόσο, γνωρίζουμε ότι όσο νωρίτερα γίνεται ο προληπτικός έλεγχος, τόσο μεγαλύτερες είναι οι πιθανότητες ανάρρωσης ή επιβίωσης. Αυτά έχουν επίσης επηρεαστεί έντονα από την αναβολή των θεραπειών, ενώ ο καρκίνος απαιτεί ολοκληρωμένη φροντίδα…

Μπορεί κάποιος να διαβάσει στο πιο πάνω απόσπασμα ένα απ’ τα πρακτικά αποτελέσματα της εκκένωσης του (δημόσιου) συστήματος φροντίδας υγείας∙ του βελγίου, όχι του ελλαδιστάν… Δεν είναι πάντως οι καρκίνοι που δεν διαγνώστηκαν και οι αντικαρκινικές θεραπείες που δεν έγιναν εδώ και σχεδόν 2 χρόνια η μόνη συνέπεια της εκκένωσης∙ υπάρχουν πολλές ακόμα σοβαρές και χρόνιες αρρώστιες.

Μπορεί κανείς να θεωρήσει αυτήν την συνέπεια της εκκένωσης σαν ένα «ατύχημα», σαν «αβλεψία» των σχεδιαστών και των εκτελεστών της υγιεινιστικής τρομοεκστρατείας; Ναι, αν θεωρεί το πολιτικό σύστημα των Βρυξελών και την βελγική κυβέρνηση ένα μάτσο ηλίθιους, δολοφόνους εξ αμελείας, που δεν καταλαβαίνουν, ακόμα κι αν αυτό-που-δεν-καταλαβαίνουν κρατάει σχεδόν 2 χρόνια… Αν κάτι τέτοιο δεν ισχύει (και δεν βρίσκουμε λόγο για να είναι πανηλίθιοι οι άρχοντες του βελγίου) τότε οι 5.000 αδιάγνωστοι καρκίνοι είναι μέρος της επιδιωκόμενης «νέας κανονικότητας» στη δημόσια υγεία. Μέρος της οργανωμένης γενικής νοσηρότητας των πληθυσμών.

Χρειάζεται μήπως να θυμίσουμε ότι «η διαχείριση των καρκίνων» είναι το πεδίο όπου θα λάμψει η γενετική μηχανική τύπου mRNA ή/και τροποποίησης του DNA; Ή μήπως χρειάζεται να υποδείξουμε το γεγονός ότι αν υπάρχει ένα «απόθεμα αδιάγνωστων καρκίνων» τότε μπορούν να κρυφτούν μια χαρά κάτω απ’ τον μανδύα του οι καρκίνοι που θα προκληθούν απ’ το χακάρισμα του ανοσοποιητικού συστήματος; Είναι πολλαπλά ωφέλιμοι οι επιπλέον καρκίνοι! Όπως τα επιπλέον αυτοάνοσα νοσήματα (αναμένεται ότι θα εκτοξευτούν!) ή η μαζική ψυχολογική κατάρρευση (ήδη γεγονός): μονά κερδίζουμε – ζυγά χάνετε θα έλεγε γελώντας σαρδόνια ο κάθε Bourla…

Σε κάθε περίπτωση μιλώντας για τους καρκινοπαθείς δεν πρόκειται για «5.000 χαμένους πελάτες» της βιομηχανίας της υγείας 4.0 στο βέλγιο! Πρόκειται, αντίθετα, για μια καλή παρτίδα κατασκευασμένων «πελατών» των γενετικών θεραπειών και της ανάλογης βιομηχανίας, μαζί φυσικά με όλους εκείνους που δημιουργούν ήδη οι διαδοχικές «δόσεις» των πλατφορμιασμών.

Το μέλλον σαν οργανωμένη νοσηρότητα είναι εδώ. Και θα εδραιωθεί αν δεν το εμποδίσουμε. 

Η αρχή του τέλους των φαρμάκων

Δευτέρα 12 Ιούλη>> Στον ενάμισυ χρόνο της υγιεινιστικής τρομοεκστρατείας ελάχιστοι μεν αλλά χαρακτηριστικοί «αιρετικοί» ειδικοί, κυρίως στις ηπα, έχουν αναφερθεί σε μια απαγόρευση που δεν έχει τύχει της προσοχής που αξίζει: την απαγόρευση των φαρμάκων για τις περιπτώσεις σοβαρής ασθένειας εξαιτίας του τσαχπίνη. Αυτοί οι ελάχιστοι αλλά καλοί γνώστες του θέματος έχουν καταγγείλει τόσο το σύμπλεγμα όσο και τις κρατικές υπηρεσίες (τύπου FDA, CDC) και τους δημαγωγούς για την απαγόρευση, αφού έχουν βρεθεί αποτελεσματικά φάρμακα, και μάλιστα φτηνά… Θα προσθέσουμε επαναλαμβάνοντας: τόσο η παραδοσιακή κινέζικη ιατρική όσο και η αντίστοιχη αφρικάνικη έχουν επιδείξει μεγάλη φαρμακευτική επιτυχία στην αντιμετώπιση των μέτριας έντασης αλλά και των σοβαρών περιστατικών επιπλοκών λόγω τσαχπίνη. (Με την λέξη «φάρμακο» δεν εννοούμε μόνο τα χημικά, αλλά κάθε συγκεκριμένη μέθοδο αντιμετώπισης μιας συγκεκριμένης κατάστασης – εκτός των χειρουργικών τέτοιων…)

Γιατί, λοιπόν, έχουν απαγορευτεί τα φάρμακα; Ποιά είναι η ουσιαστική διαφορά ανάμεσα στο φάρμακο και στον «προληπτικό» μαζικό πλατφορμιασμό; Γιατί, εν τέλει, οι φαρμακομαφίες (σαν καπιταλιστικές επιχειρήσεις) δεν ερεύνησαν και δεν έφτιαξαν φάρμακα ενώ, αντίθετα, τα «εμβόλια» ήταν στο στόμα της μαζικής δημαγωγίας σχεδόν απ’ τον Μάρτη του 2020; Και γιατί όλος αυτός ο δημαγωγικός συφερτός των αυτοαποκαλούμενων «γιατρών» (αμφισβητούμε πλέον ανοικτά αν πράγματι πρέπει να θεωρούνται τέτοιοι!) κάνει γαργάρα το ζήτημα των φαρμάκων και έχει μόνιμα μια σύριγγα στη γλώσσα του;

Το φάρμακο προορίζεται για όποιον είναι άρρωστος· και άρρωστος, με την παλιά, κλασσική, ιστορική έννοια, είναι εκείνος που έχει συμπτώματα. Όπως συμβαίνει συνήθως με τους αερομεταφερόμενους ιούς, αρρωσταίνει (δηλαδή έχει συμπτώματα) ένα μικρό μόνο μέρος εκείνων που πιθανώς θα «φιλοξενήσουν» στο σώμα τους έναν τέτοιο ιό· καθώς το φυσικό ανοσοποιητικό σύστημα του είδους μας είναι φτιαγμένο ακριβώς για να αντιμετωπίσει τέτοιες περιστάσεις. Άρα το φάρμακο έχει (μιλώντας γενικά) πολύ μικρότερο «κύκλο πελατών» σε σχέση με οποιαδήποτε μαζική, καθολική, τυφλή, αδιάκριτη παρέμβαση τύπου «εμβολιασμός».

Αυτή η ποσοτική διαφορά είναι εύκολα κατανοητή – αλλά δεν είναι το τέλος της εξελισσόμενης (καπιταλιστικής) αναδιάρθρωσης που επιβάλει η «βιομηχανία της υγείας». Είναι μάλλον η αρχή της. Γιατί φάρμακο και σύμπτωμα είναι αλληλένδετες καταστάσεις σ’ όλη την ιστορία του (οργανωμένου κοινωνικά) είδους μας, όπως και ένας κάποιος καταμερισμός γνώσεων (και ενδεχομένως εργασίας) τόσο για την αναγνώριση των συμπτωμάτων όσο και για την επιλογή του κατάλληλου φαρμάκου. Εφόσον, όμως, το σύμπλεγμα θέλει να εξαφανίσει την διαγνωστική / γνωσιακή αξία του συμπτώματος μια για πάντα, δεν μπορεί παρά να εξαφανίσει επίσης την ιατρική εστίαση στο σύμπτωμα. Δηλαδή το φάρμακο.

Τι βάζει στη θέση του δίπολου σύμπτωμα / φάρμακο η βιοτεχνολογικο-πληροφορική «βιομηχανία της υγείας»; Βάζει την πιθανολογική νοσηρότητα των πάντων! Το «όλοι είναι εν δυνάμει άρρωστοι, σ’ όλη την ζωή τους»! Αυτή η πιθανολογική νοσηρότητα μπορεί να αποδοθεί σε περιβάλλοντα (κοινωνικά ή/και φυσικά), κυρίως όμως «ανιχνεύεται» και «ελέγχεται» γενετικά – αυτή είναι η τρέχουσα «επιστημοσύνη». Για τους πάντες. Ο καθένας μπορεί να «αρρωστήσει»… ο καθένας μπορεί να «πάθει»… ο καθένας είναι ευάλωτος…. είμαστε γενετικά αδύναμοι σαν είδος πάνω σ’ αυτόν τον πλανήτη!

Η επιβολή της πιθανολογικής νοσηρότητας (που, σαν ιδέα, έχει «χειραφετηθεί» απ’ το σύμπτωμα, πράγμα που σημαίνει ότι δεν μπορεί να επιβεβαιωθεί ή να απορριφθεί εμπειρικά, απ’ τον καθένα και την καθεμιά, ούτε ατομικά ούτε συλλογικά…) είναι, φυσικά, απόλυτα αυθαίρετη. Για την ακρίβεια: κατασκευάζεται και κρίνεται ΜΟΝΟ απ’ τους «ειδικούς». Και μάλιστα ΜΟΝΟ από εκείνους τους ειδικούς που υπηρετούν πιστά το καινούργιο βιο-πληροφορικό καθεστώς, την βιοπολιτική του καπιταλιστικού 21ου αιώνα. Έχουμε, κατά συνέπεια, την άγρια γνωσιολογική απαλλοτρίωση του πως ο καθένας αντιλαμβάνεται το κορμί του και την κατάστασή του, και την εκστρατεία να νομιμοποιηθεί για τα πάντα και για πάντα η εξουσία / γνώση των «ειδικών» – υπαλλήλων του συμπλέγματος.

Αυτή η αιώνια πιθανολογική νοσηρότητα, από την πρώτη στιγμή της γέννησης ως την στιγμή του θανάτου, «ανιχνευόμενη» και «ελεγχόμενη» γενετικά, είναι η λεωφόρος της καθολικής βιο-τεχνολογικοποίησης της καθημερινής ζωής. Ο καθένας (θα) είναι υποχρεωμένος να κάνει διαρκώς «service υγείας» και, φυσικά, «γενετικό update» κάθε φορά που μια καινούργια «εφαρμογή / app» (θα) είναι διαθέσιμη. Είναι η λεωφόρος του μετα-ανθρωπισμού στο βαθμό που το είδος «άνθρωπος» είχε ως τώρα ορισμένες διαχρονικές σταθερές, απτούς τρόπους αυτο-αντίληψης ειδικά για την φυσική του κατάσταση.

Δεν υπάρχει, λοιπόν, μόνο κάποια ποσοτική διαφορά ανάμεσα στην σχετικά περιορισμένη και περιστασιακή χρήση του φαρμάκου απ’ την μια μεριά και στην καθολική, γενικευμένη χρήση των τεχνικών ανίχνευσης και ελέγχου (πρακτικά: ποτέ θεραπείας!) της πιθανολογικής νοσηρότητας απ’ την άλλη, στο όνομα της μεταφυσικής ιδέας της «πρόληψης». Υπάρχει μια πολύ σημαντικότερη ποιοτική, στρατηγική διαφορά. Κι αυτό είναι σαφές στην υγιεινιστική τρομοεκστρατεία εδώ και 1,5 χρόνο – που όχι μόνο θα συνεχιστεί αλλά και θα πολλαπλασιαστεί (με άλλους ιούς…) κατά την ταπεινή μας άποψη. Η ουσιαστική απαγόρευση των (δοκιμασμένων, φτηνών και αποτελεσματικών) φαρμάκων για τις όποιες επιπλοκές λόγω τσαχπίνη είναι πολιτικό γεγονός πρώτης τάξης επειδή δεν είναι απλά μια απόφαση λογιστηρίου του είδους «από που θα βγάλουμε τα περισσότερα κέρδη;» αλλά είναι μια μεθοδική και καλά προετοιμασμένη στις περισσότερες πλευρές της (αν και όχι σε όλες) επίθεση στην ανθρώπινη εμπειρία της ζωής. Αυτό που προσπαθεί να πετύχει το σύμπλεγμα είναι ένα είδος άγριας, πρωταρχικής συσσώρευσης των άμεσων γνώσεων για το σώμα και την κατάστασή του. Εν τέλει, υπό το πρίσμα της δια βίου πιθανολογικής νοσηρότητας, κανείς ποτέ δεν θα είναι υγιής ή άρρωστος (με την παλιά έννοια: της ύπαρξης ή μη συμπτωμάτων)· και (θα) απαγορεύεται να ξέρει τι είναι πέρα απ’ τις διαπιστώσεις και τα πορίσματα της βιο-τεχνολογικής εξουσίας.

Η ουσιαστική απαγόρευση των φαρμάκων επιβεβαιώνει (για όποιους χρειάζονται μια τέτοια επιβεβαίωση) μια απ’ τις εξ’ αρχής θέσεις μας: ποτέ σ’ αυτήν την ιστορία δεν ήταν στόχος η υγεία – ότι κι αν νόμιζαν ή νομίζουν οι ignorants!!! O στόχος ήταν η ανακατασκευή της ιδέας για την «υγεία», τους όρους της, τις πιστοποιήσεις της. Αν και η λέξη παραμένει η ίδια, το νόημά της αντιστρέφεται: τώρα «υγεία» (θα πρέπει να) σημαίνει την δια βίου εξάρτηση απ’ την σχετική βιομηχανία.

Πίσω απ’ τα κροκοδείλια δάκρυα των λακέδων του συμπλέγματος καμμία «ανθρώπινη ζωή» δεν επρόκειτο να σωθεί· το ακριβώς αντίθετο!! Η δημιουργική λογιστική θανάτου και οι κοινές δεξαμενές έδειξαν απ’ την πρώτη στιγμή ότι ο «πειθαρχημένος στρατός κατά του αόρατου εχθρού» ήταν απλά κρέας, όποια ιδέα κι αν είχε ο καθένας και η καθεμιά για τον εαυτό του /της. Τόσο η γενική άποψη για το τι είναι ζωή όσο και οι ειδικές, ατομικές εκφάνσεις της, έπρεπε να καταστραφούν, προκειμένου να αντικατασταθούν από κάτι μόνιμα ρευστό, μόνιμα επίφοβο, μόνιμα ελεγχόμενο απ’ τα πάνω, μόνιμα μεσολαβημένο απ’ τις μηχανές και μόνιμα με «συμβολική / ανταλλακτική αξία», που μπορεί να ονομαστεί «ζωή plus», «post ζωή» ή ό,τι άλλο.

Αυτό είναι που βρίσκεται σε βίαιη εξέλιξη.

(φωτογραφία: Καλοπληρωμένος ενθουσιασμός από ένα γερμανικό καθεστωτικό μήντιο. Η μεταλλαξιογόνα γενετική μηχανική προς το παρόν σκοτώνει, σακατεύει και δεν προστατεύει· αλλά είναι το μέλλον διάολε!

Η Πανάκεια ήταν μια αρχαιοελληνική θεότητα που γιάτρευε τα πάντα· το spiegel την βρήκε στους εκτυπωτές rna…)

Λογοκρισία – και σβέλτα!

Δευτέρα 12 Ιούλη>> Ξέρουμε πολλούς (και) στα μέρη μας που μαζί με τον καταναγκαστικό πλατφορμιασμό γουστάρουν και λογοκρισία. Εκκαθάριση των «διαφωνούντων», κατ’ αρχήν με ψηφιακά μέσα (και αν επιμείνουν βλέπουμε…)

Συνεπώς, αν παρακαλουθούν τις διεθνείς εξελίξεις σχετικά με την «ελευθερία να υπακούς – και μόνο» θα πρέπει να έχουν κάθε τόσο πανηγύρι.

Στις 11 Ιούνη (του 2021) ένας ηλικιωμένος ονόματι Robert Malone, έδωσε μια συνέντευξη σε αμερικανικό ψηφιακό κανάλι ονόματι Dark Horse, σ’ έναν μεσήλικα liberal αριστερό εξελικτικό βιολόγο, ονόματι Bret Weinstein. O πρώτος (ο Malone) εξήγησε σ’ αυτή την συνέντευξη τους σοβαρούς κινδύνους απ’ τις mRNA πλατφόρμες· καθώς και το ότι ενημέρωσε (μάταια…) με κείμενο / γράμμα τον FDA ώστε να μην εγκρίνει την γενικευμένη χρήση τους. Εννοείται ότι το youtube εξαφάνισε γρήγορα το σχετικό video – αν είναι δυνατόν να λέγονται τέτοια ανίερα πράγματα όπως ότι οι πλατφόρμες mRNA είναι επικίνδυνες και ότι, μάλιστα, αυτό είναι γνωστό στους σχετικούς «ειδικούς» / βιοτεχνολόγους!

Ως εδώ (θα πουν όλοι οι νεο-τεχνο-ολοκληρωτικοί) σωστά… Έτσι πρέπει!!! Σιγά μην αφήνεται ελεύθερος κάθε κωλόγερος, κάθε «μπετόβλακας» που θάλεγε κι ο Μ., να λέει τα δικά του!! Ποιός, όμως, είναι ο Robert Malone; Κρατηθείτε: είναι ο εφευρέτης της mRNA τεχνολογίας!!! Από το 1988 – 89, όταν δούλευε μαζί με άλλους σαν ερευνητής στο Salk Institute, στο San Diego…. Λογοκρίνεις τον εφευρέτη της mRNA γενετικής μηχανικής επειδή λέει μερικές αλήθειες σε σχέση με δαύτην; Αμε!!!! (Και ευχαριστημένος να είναι που δεν βρέθηκε σε κανά χαντάκι…)

Όμως δεν φτάνει να εξαφανίσεις ένα video… Τα πράγματα είναι σοβαρά. Αυτός ο παλιοMalone θα διαμαρτυρηθεί οπωσδήποτε για την λογοκρισία, κι έτσι διάφοροι θα ψάξουν να μάθουν ποιος είναι, τι έχει κάνει στη ζωή του…. Συνεπώς πρέπει να τον εξαφανίσεις και απ’ την wikipedia! Για την ακρίβεια: στο λήμμα «mRNA vaccines» πρέπει να ξαναγράψεις την ιστορία, χωρίς καμμία αναφορά στον Robert Malone!

Δεν είναι η στιγμή που άσημοι και διάσημοι pfizeroi, ακόμα κι ένας κοτζάμ Χατζηστεφάνου (φανατικός οπαδός της λογοκρισίας πια), θα άναβαν καπνογόνα; Ναι, αυτή η στιγμή είναι!! Κάθε εξουσία που σέβεται τον εαυτό της το ξέρει: δεν είναι αρκετό να «σβήνεις» στιγμιαία, να παραγράφεις τους όποιους αντιπάλους σου. Πρέπει να ξαναγράφεις (και να ξαναγράφεις και να ξαναγράφεις), δηλαδή να πλαστογραφείς την ιστορία έτσι ώστε να εξαφανίσεις ακόμα και το ότι υπήρξαν ποτέ!

Κι έτσι, στην καινούργια, «σωστή αλήθεια» της wikipedia για τα mRNA vaccines εξαφανίστηκε ο Robert Malone και τα ονόματα των υπόλοιπων της ομάδας του (έγιναν απλά «ερευνητές του Salk Institute») και αναδύθηκε σαν ο κρίσιμος άνθρωπος των mRNA τεχνολογιών η Katalin Kariko, βιοχημικός απ’ την ουγγαρία. Η οποία βέβαια είχε πράγματι συμβολή στην εξέλιξη των σχετικών ερευνών, απ’ το 1990 και μετά… Αλλά το προσόν της είναι άλλoυ είδους: πρόκειται για την αντιπρόεδρο της γερμανικής bioNTech – του συνεταίρου της pfizer. Super!!! Τι δεν καταλαβαίνετε;

Tώρα, λοιπόν, ο Malone είναι ανύπαρκτος για την αγγλική εκδοχή της wikipedia… Δεν υπήρξε ποτέ! Υπάρχει μόνο για την γερμανική εκδοχή – ίσως οι διαχειριστές είναι διαφορετικοί.

Οπότε ιδού το ιστορικό συμπέρασμα: ο τσαχπίνης δεν θα εξαφανιστεί απ’ τον πλανήτη, απλά κάποια στιγμή θα έχει ολοκληρώσει τον «ιστορικό ρόλο» του (τον ρόλο με τον οποίο επενδύθηκε…) και θα ξεχαστεί.

Πολλά άλλα όμως θα έχουν εξαφανιστεί….

(Νοιώθετε καλά;)

(φωτογραφίες: Πάνω: Ο Malone είναι στα αριστερά της φωτογραφίας και ο Weinstein στο κέντρο.

Στη μέση: Απόσπασμα της παλιάς αλήθειας και απο κάτω η διόρθωσή του…

Κάτω: Ούτε οι τεχνοεπιστήμονες δεν κάνουν στ’ αφεντικά. Σκύλους υποτακτικούς θέλουν, και μόνο τέτοιους. Πώς πάει ένα παλιό σύνθημα; Σκυλιά φυλάτε τ’ αφεντικά! Αυτό ακριβώς!)

Η ενσωμάτωση των GMOs

Δευτέρα 28 Ιούνη>> Τα ντοκουμέντα της προηγούμενης εβδομάδας, το γεγονός δηλαδή ότι οι πολιτικές βιτρίνες της ε.ε. (κεντρικές και ευρωβουλευτές…) με πλήρη επίγνωση του τι κάνουν αποφάσισαν το καλοκαίρι του 2020 να επιτρέψουν νομοθετικά την εισαγωγή, με ένεσεις, στα κορμιά εκατομμυρίων υπηκόων γενετικά μεταλλαγμένους οργανισμούς παρουσιάζοντάς την διαδικασία σαν «εμβολιασμό» (παραβιάζοντας, δηλαδή ακυρώνοντας) την ως τότε ισχύουσα (ευρωπαϊκή) νομοθεσία που απαγόρευε οποιαδήποτε «απελευθέρωση» γενετικά μεταλλαγμένων οργανισμών στο περιβάλλον, συν το γεγονός ότι έκρυψαν αυτήν την πραγματικότητα απ’ τους υπηκόους (για να μην αντιδράσουν αμέσως και οργισμένα), πριν 30 χρόνια θα ήταν ευρύτερα γνωστό απ’ την αρχή. Και, γι’ αυτό, θα ήταν απλά αδιανόητο σαν «πολιτική απόφαση» των κρατών.

Το 2020 έγινε. Κρύφτηκε – σαν κοινό μεν αλλά ένοχο / φονικό μυστικό. Είναι τρανταχτή απόδειξη εγκλήματος κατά της ανθρωπότητας. Η ιατρική / θεραπευτική αξία αυτής της γιγα-εκστρατείας αποδεικνύεται ήδη απ’ τις πάνω από 15.000 δολοφονίες (και τα χιλιάδες σακατέματα) που έχουν προκαλέσει οι πλατφόρμες γενετικής μηχανικής, δηλαδή οι «για ανθρώπινη χρήση» GMOs, μέσα σε ελάχιστους μήνες. Είναι πιθανό, δυστυχώς, ότι αν μείνουμε αδρανείς τα ακόμα χειρότερα είναι μπροστά μας.

Κι ωστόσο μια «περιθωριακή» ασταμάτητη μηχανή αποκάλυψε το «κρατικό μυστικό» (όντως, περί αποκάλυψης πρόκειται, αν και δεν είναι ο ορισμός του μυστικού…) Υποθέτουμε ότι οι αναγνώστριες / αναγνώστες, ένοιωσαν κάτι του είδους «Ωωωω! Μα εγώ είμαι μικρός, πολύ μικρός για να το εμποδίσω!»…

Κανείς δεν είναι τόσο «μικρός»… Αλλά οι μαζικές προδοσίες, οι συνθηκολογήσεις, οι εθελόδουλοι συμβιβασμοί και οι κάθε είδους προσχωρήσεις στον εχθρό εδώ και 30 χρόνια κάνουν το πολιτικό έργο της κριτικής και δράσης να φαίνεται σήμερα από αδύνατο έως αδιανόητο – ό,τι δηλαδή ήταν πριν 3 δεκαετίες η προοπτική μαζικής και βίαιης κατάληψης των ανθρώπινων (και όχι μόνο) σωμάτων απ’ τους βιοτεχνολόγους, τους γενετιστές, και τις εταιρείες που τους έχουν στους στάβλους τους!! Ο κόσμος (: οι πρωτοκοσμικές καπιταλιστικές κοινωνίες…) στέκονται με το κεφάλι κάτω και τα πόδια στον αέρα – και τ’ αφεντικά κάνουν πάρτυ.

Δύο μόνο, ενδεικτικές παράγραφοι, από ένα βιβλίο του 1999 (με τίτλο Cyber Marx… – δεν έχουν εδώ σημασία τα υπόλοιπα στοιχεία του…) που συμπυκνώνουν ό,τι ήταν στον έναν ή στον άλλο βαθμό κινηματική κατάκτηση μέχρι, τουλάχιστον, τα μέσα της δεκαετίας του ’90 (ο τονισμός δικός μας):

… Το καθεστώς τεχνολογικού ελέγχου του Κράτους – Κρίση δεν περιορίζεται μόνο στην μετατροπή της κοινωνικής πρόνοιας σε μηχανισμούς δημόσιας τάξης, ούτε στην αστυνόμευση των πόλεων. Επεκτείνεται ακόμα πιο πέρα, στα σπίτια και στα νοσοκομεία, όπου η πληροφορική αναδιάρθρωση του κεφαλαίου είναι άμεσα συνδεδεμένη με νέες παρεμβάσεις στην αναπαραγωγή της εργατικής δύναμης στις πιο βασικές της εκφάνσεις – στην μητρότητα, στην γέννηση και, κυρίως, στη βασική βιολογική συγκρότηση των ανθρώπινων όντων…

… Η δυνατότητα επανεγγραφής του «κώδικα της ζωής» εφαρμόζεται στη γεωργία, στην κτηνοτροφία και στην παραγωγή τροφίμων για να προκύψουν νέα είδη φυτών, ζώων, νέες μορφές τροφίμων και νέοι τύποι λιπασμάτων. Όμως όλο και πιο συστηματικά η γενετική μηχανική έχει στους στόχους της τον άμεσο έλεγχο των ανθρώπινων συμπεριφορών. Η έκρηξη του κρατικού και επιχειρηματικού ενδιαφέροντος για τις βιοτεχνολογίες στη διάρκεια της κρίσης στο κοινωνικό εργοστάσιο [σ.σ.: αναφέρεται στην παγκόσμια κινηματική / ανταγωνιστική έκρηξη των δεκαετιών του 1960 και 1970] προέκυψε επειδή, μαζί με τα προφανή οικονομικά οφέλη της, συστηματοποιεί «μια εν δυνάμει δυνατότητα επιπλέον κοινωνικής σταθεροποίησης, κυρίως μέσω της εκτεταμένης δυνατότητας των βιοτεχνολογιών να ελέγξουν τις συμπεριφορές και τα σώματα»…

Αυτά και πολλά άλλα, που ήταν βασικές θέσεις του κοινωνικού / ταξικού ανταγωνισμού (σημαντικών αριθμητικά υποκειμένων) λίγο πριν την ανακοίνωση της «αποκρυπτογράφησης του ανθρώπινου γονιδιώματος / DNA» (έγινε στα τέλη των ‘90s), χαρακτηρίστηκαν στις αρχές της 3 δεκαετίας του 21ου αιώνα από κάθε είδους κωθώνι και κάθε είδους εγκάθετο «ψέκα…»

Καλύτερη συνηγορία στο κράτος και στα δυναμικά δυτικά αφεντικά του 21ου αιώνα δεν θα μπορούσε να υπάρξει. Ούτε, όμως, μεγαλύτερη συνενοχή στο έγκλημα…

(Για όσους/όσες ενδιαφέρονται, παραθέτουμε μια μικρή ενδεικτική βιβλιογραφία, στα αγγλικά. Δεν γνωρίζουμε αν αυτά τα βιβλία είναι εύκολο να βρεθούν μετά από τόσα χρόνια, όμως οι τίτλοι και οι χρονολογίες δείχνουν την κριτική γνώση που υπήρχε διαθέσιμη άλλοτε… Κι ας θυμίσουμε ότι εκείνη την ιστορική περίοδο η γενετική μηχανική έκανε μόνο τα πρώτα της βήματα / άλματα… Τώρα; Τώρα περιμένουμε να ακούσουμε το «ζήτω τα μεταλλαγμένα»!…

Edward Yoxen, “Life as a Productive Force: Capitalizing the Science and Technology of Molecular Biology”, 1981

Harry Cleaver, “Technology as Political Weaponry”, 1981

Maria Mies, “Why Do We Need All this? A call against Genetic Engineering and Reproductive Technology”, 1987

Brian Tokar, “The False Promise of Biotechnology”, 1992

Andrew Kimbell, “The Human Body Shop”, 1993

Giovanni Berlinguer, “The Body as Commodity and Value”, 1994

Herbert Cottweis, “Genetic Engineering, Democracy and the Politics of Identity”, 1995

Όσοι / όσες ενδιαφέρονται για την ιστορία δυναμικών ενεργειών κατά της γενετικής μηχανικής και των βιοτεχνολογιών στην ευρώπη, ας ανατρέξουν στην ιστορία της γερμανικής, φεμινιστικής Rote Zora, ειδικά από το 1986 ως το 1988.)