Tag: ενέργεια

Υδρογονάνθρακες ντόπιοι

Πέμπτη 10 Αυγούστου. Σε κάθε περίπτωση θα έχετε καταλάβει ήδη πάνω σε τίνος το ιμπεριαλιστικό σχέδιο ελπίζουν οι έλληνες, σαν τσόντες, με τα δικά τους ιμπεριαλιστικά  ξεφτισμένα σχέδια (αυτήν την εποχή), να πουλήσουν “ενέργεια”, απ’ τα πλούσια κοιτάσματά τους (λέμε τώρα… ακόμα δεν τα είδανε και Γιάνη τα βαφτίσανε…).

Μόνο που αυτό το σχέδιο το καταλαβαίνουν όπως τους βολεύει: άλλο που δεν θέλουν οι αμερικανικές εταιρείες υγροποιημένου αερίου απ’ το να πουλάνε διάφορα ζαγάρια, ελληνικά και κυπριακά, τρεχούμενο γκάζι… Άλλο που δεν θέλουν…

Οι φίλοι στα δύσκολα φαίνονται…

Τετάρτη 9 Αυγούστου. …Με την υποστήριξη των ηπα, η ε.ε. θα πρέπει να κινηθεί γρήγορα κάνοντας μια σοβαρή προσπάθεια να εξασφαλίσει μη ρωσικές προμήθειες φυσικού αερίου στην ευρώπη, εμποδίζοντας έτσι τον Πούτιν να χρησιμοποιήσει την ενέργεια σαν πολιτική κάλυψη μια για πάντα. Σ’ αυτό τον στόχο οι ηπα έχουν να παίξουν κρίσιμο ρόλο ώστε να βοηθήσουν την απελευθέρωση των συμμάχων μας απ’ την κυριαρχία της ρωσίας στην ευρωπαϊκή αγορά φυσικού αερίου.

Οι φτηνές και άφθονες αμερικανικές πηγές έχουν ρίξει τις τιμές διεθνώς, αλλά απ’ την στιγμή που ο Πούτιν πουλάει πετρέλαιο και αέριο ελεύθερα σ’ όλο τον κόσμο εμείς πιεζόμαστε και πουλάμε σε ελάχιστους. Γι’ αυτό τον λόγο υποστήριξα το νόμο για την Ενεργειακή Ασφάλεια του Βόρειου Ατλαντικού (North Atlantic Energy Security Act), ένα νόμο που θα ξεδιπλώσει την διάθεση των δικών μας πηγών, με σκοπό να υπονομεύσει το καθεστώς Πούτιν και ενισχύσει τους συμμάχους μας στην ευρώπη.

Ο αμερικανικός ενεργειακός τομέας έχει την δυνατότητα να γίνει ένα πολύτιμο στοιχείο που θα ωθήσει την οικονομία, θα υπηρετήσει τους σκοπούς της εξωτερικής πολιτικής των ηπα, και θα ενισχύσει την εθνική μας ασφάλεια και την ασφάλεια των συμμάχων μας στον κόσμο…

Αυτά λέγονταν, έτσι ακριβώς… όχι πριν 3 βδομάδες αλλά σχεδόν πριν 3 χρόνια. Στις αρχές Δεκέμβρη του 2014. Απ’ τον υποτιθέμενο “μαχητή” (και όχι πάντα φιλοΤραμπ) συντηρητικό γερουσιαστή McCain – τον άνθρωπο που έχει δουλέψει επί χρόνια σαν «ανεπίσημος» υπ.εξ. των ηπα, κάνοντας όλες τις βρωμοδουλειές που δεν μπορούσαν να γίνουν επίσημα. Όπως, για παράδειγμα, τις επαφές με τους τζιχαντιστές στη συρία…

Πολύ πριν γίνουν οι περσινές αμερικανικές εκλογές (και το Κρεμλίνο εκλέξει το ψόφιο κουνάβι, όπως λέει ο θρύλος…) η Ουάσιγκτον επεδίωκε να «δέσει» ενεργειακά την ευρώπη· και, αντίστοιχα, να κόψει την ροή ρωσικού φυσικού αερίου. Γιατί όταν ένας πολιτικός σκύλος σαν τον McCain γαυγίζει για «μη ρωσικές πηγές» εννοεί «πηγές που ελέγχουμε εμείς…. είτε είναι στην επικράτειά μας, είτε αλλού».

Να πει κανείς ότι η Ουάσιγκτον δεν έκανε φιλότιμες προσπάθειες γι’ αυτό τον σκοπό; Έκανε και παράκανε. Η ενίσχυση των φασιστών στην ουκρανία τι στόχο είχε άραγε αν όχι την διακοπή της ροής φυσικού αερίου απ’ την ρωσία στην ευρώπη; Απέτυχε σε μεγάλο βαθμό όταν ανακοινώθηκε ο south stream 2…

Αλλά η στοχοπροσήλωση στοχοπροσήλωση! Τώρα, με αφορμή την θρυλούμενη αλλά καθόλου αποδεδειγμένη εμπλοκή της Μόσχας στις αμερικανικές εκλογές (κάτι βρήκαν να πουν!) οι κυρώσεις συμμαδεύουν και τις ευρωπαϊκές ενεργειακές εταιρείες (γερμανικές και αυστριακές κατά κύριο λόγο) που συνεργάζονται με την gazprom στην κατασκευή και στην εκμετάλλευση του south stream 2.

Θέλουν οι ευρωπαίοι να «απελευθερωθούν» απ’ το ρωσικό αέριο και να υποδουλωθούν στο υγροποιημένο αμερικανικό; Όχι, δεν θέλουν! Πρώτον, επειδή το ρωσικό είναι φτηνότερο… Και δεύτερον επειδή η Μόσχα δεν έχει βάσεις σε ευρωπαϊκό έδαφος, οπότε η όποια (ενεργειακή) εξάρτηση είναι «μονή». Αντίθετα, η εξάρτηση απ’ τους αμερικάνους έχει πάντα και κάνες. Είναι πολλαπλή… Συχνά δεν μπορεί καν να ειπωθεί “εξάρτηση”. Λέγεται κατοχή με τακτ· και έτσι ασκείται. Παράδειγμα οι σχέσεις των ευρωπαϊκών τραπεζών με τις ιρανικές…

Και αυτό έχει πολλές και διάφορες συνέπειες… Γιατί ούτε ο McCain το έκρυβε, πριν σχεδόν τρία χρόνια: οι σκοποί της εξωτερικής μας πολιτικής και η εθνική μας ασφάλεια πρώτα και πάντα! Σα να έλεγε: america first – και οι υπόλοιποι να πάνε να ….

Οπότε το ψόφιο κουνάβι μπορεί να τσινάει, αλλά τα αμερικανικά νομοθετικά σώματα είναι μέσα στη γραμμή του· ή αυτός στη δική τους. Το ίδιο κάνει, παρά τα μελοδράματα…

Εσωτερική καύση 1

Πέμπτη 6 Ιούλη. Η ανακοίνωση της σουηδικής (κινεζικής ιδιοκτησίας) αυτοκινητοβιομηχανίας volvo πως όλα τα καινούργια μοντέλα της, αρχίζοντας απ’ το 2019, θα είναι αμιγώς ηλεκτρικά, επιβεβαιώνει τις τάσεις. Όχι μόνο στην ιδιωτική μετακίνηση. Αλλά και στον πετροχημικό κύκλο. H αμερικανική tesla (που «ξεφύτρωσε απ’το πουθενά» σε ότι αφορά την ιστορία της αυτοκινητοβιομηχανίας) έχει ανοίξει τον δρόμο. Πολύ σύντομα θα ακολουθήσουν όλα τα μεγάλα ονόματα· ενώ καπιταλιστικά θηρία όπως η apple, που δεν είχαν ποτέ σχέση με την ιδιωτική μετακίνηση, ετοιμάζονται για την δική τους πρόταση / γκάτζετ με 4 ρόδες. Κι αυτή, επιμένουμε (όπως όταν πρωτοθίξαμε το θέμα, παραπάνω από μια δεκαετία πριν) είναι μια μεταβατική φάση: εντελώς ηλεκτρικά + εντελώς αυτόματα = ιπτάμενα ι.χ.

Θα εξαφανιστούν οι κινητήρες εσωτερικής καύσης για τις μεταφορές / μετακινήσεις; Όχι αύριο. Υπάρχουν τα «παλιά» μοντέλα που θα συνεχίσουν να κυκλοφορούν· όπως υπάρχουν και οι πιο σκληρές απαιτήσεις (όπως τα φορτηγά) που θα καλυφθούν σε δεύτερο χρόνο ηλεκτρικά. Το γεγονός είναι πως όταν όλο και μεγαλύτερο μέρος της αγοράς ι.χ. θα γίνεται ηλεκτρικό, θα οξύνεται ο ανταγωνισμός μεταξύ των εταιρειών, άρα θα επιταχύνονται και οι τεχνολογικές βελτιώσεις έως καινοτομίες. Ως προς την διάρκεια και την αντοχή των μπαταριών, τον χρόνο φόρτισης, την απόδοση, κλπ.

(Εννοείται ότι θα αλλάξουν χαρακτήρα και τα περιβαλλοντικά προβλήματα του καπιταλιστικού κόσμου. Αυτό άλλη φορά…)

Το πως θα παράγονται αυτές οι όλο και πιο αυξημένες ποσότητες ηλεκτρικού ρεύματος είναι το άλλο μισό αυτής της εξέλιξης. Παρότι οι λεγόμενες «ανανεώσιμες πηγές ενέργειας» εξαπλώνονται, η πυρηνική επιλογή όχι μόνο δεν εγκαταλείπεται αλλά μάλλον εξελίσσεται κι αυτή εντυπωσιακά (από τεχνική άποψη): αρκεί να δει κανείς τι κάνουν οι ρώσοι και οι κινέζοι μηχανικοί. Το βέβαιο είναι ότι το πετρέλαιο δεν θα κερδίσει στη χοντρική της ηλεκτρικής παραγωγής αυτό που θα χάσει στη λιανική της αυτοκίνησης.

Εσωτερική καύση 2

Πέμπτη 6 Ιούλη. Συνεπώς, έχοντας κατα νου τις τάσεις (που προχωρούν πολύ γρηγορότερα απ’ ότι πιστεύουν πολλοί…) μπορούμε να βάλουμε ένα μεχάλο Χ πάνω σ’ ένα μεγάλο μέρος του πετροχημικού κύκλου. Ειδικά σε ότι αφορά την παραγωγή καυσίμων. Γιατί ενώ είναι αλήθεια ότι οι βενζίνες και τα πετρέλαια κίνησης για τις οδικές μετακινήσεις / μεταφορές δεν είναι το μεγαλύτερο ποσοστό της χρήσης του πετρελαίου και των καυσίμων παραγώγων του, είναι ακόμα πιο αλήθεια ότι ακόμα κι αν ένα 20% ή 30% απ’ αυτήν ξεπεραστεί σύντομα (σε βάθος 10 ή 15 χρόνων), ολόκληρος ο κύκλος, απ’ τις πετρελαιοπηγές ως τα διυλιστήρια, και απ’ τις παγκόσμιες μεταφορές (τάνκερ) μέχρι την τοπική διανομή, «θα κάτσει». Ήδη η εξόρυξη πετρελαίων είναι μεγαλύτερη απ’ την κατανάλωσή τους. Αυτή η ψαλίδα θα μεγαλώνει σταθερά τα χρόνια που έρχονται.

Πέρα απ’ τις ισχυρές ανακατατάξεις έως και συγκρούσεις που προκαλεί και θα συνεχίσει να προκαλεί αυτή η «Ενεργειακή Αλλαγή Παραδείγματος» στον καπιταλιστικό κόσμο μεταξύ διαφορετικών κλάδων, έχει φέρει ήδη σοβαρές γεωπολιτικές αλλαγές. Που θα γίνονται, όσο περνάει ο καιρός, όλο και πιο φανερές.

Οι 2 πρώτοι παγκόσμιοι πόλεμοι, στον 20ο αιώνα, ήταν όντως και πόλεμοι για το πετρέλαιο σε μεγάλο βαθμό. Περιοχές του κόσμου που είχαν κοιτάσματα και άλλες που ήταν κοντά σε πετρελαιοπήγαδα ή λιμάνια, και μπορούσαν να παίξουν ρόλο χωροφύλακα, «ανατιμήθηκαν» στον παγκόσμιο καπιταλιστικό καταμερισμό· συχνά σε υπερβολικό βαθμό. Τώρα έχει αρχίσει η ανάποδη πορεία. Η γεωπολιτική υποτίμηση· σίγουρα σε ότι αφορά τον άλλοτε «μαύρο χρυσό».

Παρότι αυτά φαίνονται «γενικά» στην πράξη αποτελούν τόσο ισχυρές τάσεις ώστε μόνο κλείνοντας κανείς τα μάτια και τ’ αυτιά μπορεί να τις παραλείψει. Και αξίζει κανείς να δει (και να σκεφτεί) πως κράτη πετρελαιοπαραγωγά και άλλοτε «σημαντικά», όπως η λιβύη, η βενεζουέλα ή οι χούντες της αραβικής χερσονήσου πληρώνουν ήδη και θα πληρώσουν μελλοντικά ακόμα εντονότερα το τίμημα της πετρελαϊκής μονοκαλλιέργειας που τα έβγαλε στον αφρό τον 21ο αιώνα, αλλά τα προορίζει για τον βυθό στον 21ο.

Μπορεί, επιπλέον, να δει (και να εκτιμήσει) την «τύχη» που θα έχουν άλλα κράτη, που διέπρεψαν στην παγκόσμια γεωπολιτική και στους ενδοκαπιταλιστικούς ανταγωνισμούς του 20ου αιώνα σαν χωροφύλακες των θαλάσσιων δρόμων του πετρελαίου· ή σαν στρατιωτικά ορμητήρια / βάσεις πρώτης γραμμής. Όπως το ελληνικό.

Δεν υπάρχει αφηρημένη «μοίρα» στην «άνοδο και την πτώση» των κρατών ή οποιασδήποτε άλλης καπιταλιστικής μορφής. Η χούντα του Ριάντ, για παράδειγμα, ξέροντας ότι έχει ξοφλήσει, διατείνεται ότι θα βάλει μπροστά φιλόδοξα σχέδια για να γίνει «κάτι άλλο» πέρα από εξαγωγέας πετρελαίου. Λεφτά έχει. Αλλά είναι εξαιρετικά αμφίβολο αν θα καταφέρει ποτέ να γίνει «κάτι άλλο» με αξία στον καπιταλιστικό καταμερισμό του 21ου αιώνα. Εκτός απ’ αυτό που έχει γίνει ήδη, που έχει μεν γεωπολιτική σημασία αλλά όχι για πάντα: κατασκευαστής και χρηματοδότης «τρομοκρατών».

Το ελλαδιστάν; Φαίνεται πως η εναλλακτική του είναι μόνον αυτή που έβριζαν οι πάντες στα ‘90s, ειδικά οι της κάθε είδους αριστέρας: γκαρσόνια στην παγκόσμια τουριστική βιομηχανία. Έντασης εργασίας, as usual.

(Και «μικροί» και «μεσαίοι» ιδιοκτήτες φυσικά!!!)