… Και σωστός!

Τρίτη 18 Φλεβάρη.Θα πρέπει να υπάρξουν περισσότερες οδηγίες και ρυθμίσεις απ’ τα κράτη πάνω στο βασικό ζήτημα του τι συζητήσεις επιτρέπονται – πάρτε την πολιτική διαφήμιση για παράδειγμα… Ή, στην ισορροπία ανάμεσα στην ελευθερία της έκφρασης και κάποια πράγματα που ο κόσμος θεωρεί επιβλαβείς εκφράσεις, πού θα χαράζατε το όριο;…

Αφού η υποτιθέμενη «ελευθερία στον κυβερνοχώρο» πέρασε την σύντομη άνοιξή της, μπαίνει τώρα στον μακρύ χειμώνα της. Τα πιο πάνω είναι κουβέντες ενός καθόλου τυχαίου (του αφεντικού του επικοινωνιακού conglomerate facebook Zuckerberg) σε καθόλου τυχαίους (τις πολιτικές βιτρίνες που συμμετείχαν στο «συνέδριο ασφαλείας του Μονάχου»), πριν λίγες ημέρες.

Σαν αφεντικό της κλίμακάς του ο Zuckerberg διαπραγματεύεται την θέση των επικοινωνιακών επιχειρήσεών του στις post νεοφιλελεύθερες (για εμάς νεοκρατικές) συνθήκες του καπιταλιστικού κόσμου τις επόμενες δεκαετίες. Απ’ την μια μεριά αποδέχεται τα εγχειρήματα φορολόγησης των δραστηριοτήτων των επιχειρήσεών του ανά κράτος (ή ενότητα κρατών, του είδους ε.ε.) αντί να μεταφέρει τα κέρδη του σε φορολογικούς παραδείσους. Δέχεται να χάσει κάτι λίγο, όχι απλά για να κρατήσει αυτά που έχει ήδη αλλά, κυρίως, για να επεκταθεί στον γαλαξία της 4ης βιομηχανικής επανάστασης… Απ’ την άλλη μεριά ζητάει κρατικές οδηγίες για το τι «επιτρέπεται» και το τι «απαγορεύεται» να διακινείται μέσα απ’ τις επικοινωνιακές επιχειρήσεις του: θα συμμορφωθεί με χαρά….

Είναι η εκκλησή του μια μορφή έμμεσης κρατικοποίησης των περιβόητων “social media»; Μια πρόταση για ΣΔΙΤ σ’ αυτόν τον τομέα που έχει γίνει πια καθολικός; Ακριβώς! Είναι αυτό που ορίστηκε κάποτε επίσημα σαν ο ορισμός του φασισμού (: η οργανική σύμφυση κράτους και επιχειρήσεων) και έκτοτε ξεχάστηκε επειδή θεωρήθηκε κοινοτοπία…

Ξέρουμε ότι θα μας θεωρήσετε υπερβολικούς (μόνιμη αντίδραση όσων ελπίζουν ότι απωθώντας τις καπιταλιστικές τάσεις αυτές θα εξαφανιστούν και «όλα θα πάνε καλά»…). Η ιδέα της κρατικής ρύθμισης, ακόμα και της καθαρής κρατικοποίησης των social media έχει εμφανιστεί τα τελευταία χρόνια – και δεν θα σας πούμε εδώ περισσότερα. (Αλλού, με άλλη αφορμή…) Προσέξτε λοιπόν, και διαβάστε σωστά τις γραμμές και πίσω απ’ τις γραμμές (αν, βέβαια, δεν ασκείστε στο σπορ των απωθήσεων) αυτές τις κουβέντες του αφεντικού του facebook, πάντα στο ίδιο συνέδριο ασφάλειας:

… Υπάρχουν πολλές αποφάσεις σ’ αυτούς τους τομείς που στην πραγματικότητα είναι η ισορροπία ανάμεσα σε διαφορετικές κοινωνικές αξίες. Το ζητούμενο είναι μια απάντηση που η κοινωνία να θεωρεί νόμιμη, που να μπορεί να την δεχτεί και να καταλάβει ότι έχετε τραβήξει μια γραμμή εδώ στην ισορροπία ανάμεσα στην ελεύθερη έκφραση και την ασφάλεια. Δεν φτάνει να είναι η σωστή απάντηση. Πρέπει ο κόσμος να νοιώσει «Εντάξει, αρκετοί άνθρωποι την υποστηρίζουν, οπότε γι’ αυτό η απάντηση είναι αυτή, και πρέπει όλοι να στοιχηθούμε πίσω της»….

Διαταγές που να είναι (ή, ακόμα καλύτερα, να μοιάζουν πως είναι) «πλειοψηφικές» περιμένουν οι digital μεσολαβητές / έμποροι επικοινωνιών – και έχουν τα μέσα να τις εφαρμόσουν! Ο επιχειρηματίας απευθύνεται στη μορφή κράτος επειδή αυτή μπορεί να ασκήσει το μονοπώλιο της βίας – μέσω του νόμου – ορίζοντας τι επιτρέπεται να εκτοξεύεται στον ελεγχόμενο κυβερνοχώρο και τι όχι.

Καταλαβαίνετε τι σημαίνει αυτό για τον πραγματικό χαρακτήρα της γενικευμένης καπιταλιστικής μηχανικής μεσολάβησης, για το engineering of everything; Ή πρέπει να το κάνουμε φραγκοδίφραγκα;

Η επιδημία 1

Δευτέρα 17 Φλεβάρη. Ενώ ο αντισινισμός (με «επιχείρημα» τον covid-19…) συνεχίζεται, αν και κάπως μουδιασμένα (δύσκολα βρίσκεται κάτι που θα μπορούσε να καταλογιστεί στο κινεζικό κράτος, εκτός απ’ το εύκολο και αυθαίρετο ότι «λέει ψέμματα»…) κανείς δεν αναφέρεται στο ανάποδο. Στο γεγονός δηλαδή ότι η πετυχημένη αντιμετώπιση μιας επιδημίας τέτοιου είδους (με αναλογικά πολύ μικρή θνησιμότητα αλλά εύκολη μετάδοση) είναι μια πρώτου μεγέθους άσκηση εφαρμοσμένης βιοπολιτικής απ’ την μεριά του κράτους.

Μια σύγκριση ίσως βοηθήσει. Τον χειμώνα 2018 – 2019 πέθαναν 154 άτομα στο ελλαδιστάν από επιπλοκές (: πνευμονία) της κοινής γρίπης. Αυτός είναι ο επίσημος αριθμός νεκρών όπως προκύπτει απ’ την αιτιολόγηση των θανάτων στα ληξιαρχεία – μέθοδος που ακολουθείται μεν, αλλά που δεν θεωρείται καθόλου ακριβής. Τα στατιστικά μοντέλα που χρησιμοποιούν οι ειδικοί του εντόπιου «Εθνικού Οργανισμού Δημόσιας Υγείας» έδειξαν ότι η θνησιμότητα της συγκεκριμένης επιδημίας (πάντα για την περίοδο 2018 – 2019) ήταν 9,8 θάνατοι ανά 100.000 πληθυσμού (συνολικού και όχι προσβεβλημένου απ’ τον ιό). Πράγμα που οδήγησε τον ΕΟΔΥ στην εκτίμηση ότι οι νεκροί απ’ την εποχική γρίπη στο ελλαδιστάν εκείνο το χειμώνα ήταν πάνω από 1000. (Περισσότερα στην επίσημη έκθεσή του).

Η βασική μέθοδος αντιμετώπισης εκείνης της επιδημίας ήταν ο εμβολιασμός. Που είναι ατομική ενέργεια και, σε τελευταία ανάλυση ατομική επιλογή. Πέρα απ’ τις εκστρατείες υπέρ του εμβολιασμού, το ελληνικό κράτος δεν ανέλαβε άλλη δράση μεγάλης έκτασης. Σίγουρα: δεν μεθόδευσε κανέναν πανικό μεγάλης, μεσαίας ή μικρής έκτασης! Στο βαθμό που η δεσπόζουσα αντίληψη στα μέρη μας είναι ότι ο καθένας φροντίζει τον εαυτό του, και ότι η δημόσια υγεία είναι απλά συμπληρωματική (οι δε μηχανισμοί της συχνά βασανιστικοί) το πράγμα ήταν ο.κ.

Πίσω στην κίνα. Την ώρα που γράφονται αυτές οι γραμμές, και μετά από τουλάχιστον 1,5 μήνα επιδημίας, οι νεκροί απ’ τον θηριώδη civid-19 παγκόσμια είναι 1669. Οι 4 εκτός κίνας, οι 1665 εντός. Η αναγωγή στο σύνολο του κινεζικού πληθυσμού (έτσι ώστε να υπάρχει μια τίμια σύγκριση με το ελλαδιστάν) δείχνει ότι ως την Κυριακή 16 Φλεβάρη η θνησιμότητα του Αναμενόμενου (covid-19) ήταν 0,12 θάνατοι ανά 100.000 πληθυσμού. Πιθανότατα οι νεκροί να είναι περισσότεροι, κάποιοι που δεν έχουν καταγραφεί. Αν, όμως, επρόκειτο η θνησιμότητα του covid-19 να βρεθεί στο επίπεδο της θνησιμότητας της ελληνικής εποχικής γρίπης την περίοδο 2018 – 2019, θα έπρεπε να έχουν πεθάνει (ή να πεθάνουν τους επόμενους 2 μήνες) 130 εκατομύρια άνθρωποι – στην κίνα. Επαναλαμβάνουμε τον αριθμό: 130.000.000…

Ένα μέρος της εφαρμοσμένης βιοπολιτικής είναι η «διαχείριση των αριθμών». Το ελληνικό κράτος μπορεί να μην έχει κανένα πρακτικό σχέδιο αντιμετώπισης μιας επιδημίας γρίπης (που μπορεί να έχει 1000 ή 1200 νεκρούς) εκτός απ’ την έκκληση «αναλάβετε τις ευθύνες σας και εμβολιαστείτε». Έχει όμως πρακτικότατα σχέδια για την πρόκληση (ή την μη πρόκληση) πανικών, μέσω δημαγωγίας – κι αυτό είναι όχι απλά βιοπολιτική αλλά βιοπολιτικότατη! Δημιουργεί με τη σειρά του (ή δεν δημιουργεί) την εντύπωση «κατάστασης έκτακτης ανάγκης». Κι αυτή η εντύπωση, πάλι με τη σειρά της, μπορεί να οδηγήσει (ή όχι) σε «αυθόρμητο» μαζικό εμβολιασμό και στη νομιμοποίηση (ή την μη νομιμοποίηση) άλλων πρακτικών μέτρων. Βιοπολιτική δεν είναι μόνο το κρατικό «φροντίζουμε να ζήσετε». Είναι και το επίσης κρατικό «βγάλτε τα πέρα…» Ακόμα και το «τραβάτε ψοφήστε αλλού» βιοπολιτική είναι. Μαφιόζικη – αλλά τέτοια…

Το να κλείσουν κάποια σχολεία είναι το εύκολο της υπόθεσης. Το να κλείσουν οι δημόσιες υπηρεσίες και τα εργοστάσια είναι κάπως διαφορετικό. Ωστόσο είτε έτσι είτε αλλιώς πρόκειται πάντα για διαχείριση πληθυσμών…

Η επιδημία 2

Δευτέρα 17 Φλεβάρη. Εντελώς αντίθετα απ’ την πρωτοκοσμική ρατσιστική παράνοια και το πως αυτή και οι υπηρέτες της κρίνουν τους Άλλους (ειδικά αν αμφισβητούν την δυτική πλανητική ηγεμονία) το κινεζικό κράτος είχε και έχει πολύ σοβαρότερες δουλειές απ’ το να λέει (ή να μη λέει) ψέμματα για τα κρούσματα και τους νεκρούς. Έχει να «προβάρει» την λειτουργία των μηχανισμών του (και την συμπεριφορά των πληθυσμών του) ακόμα και εν όψει ενδεχόμενου βιολογικού πολέμου. Για να το πούμε αλλιώς: η βιοπολιτική ενός κράτους 1,4 δισεκατομυρίων ψυχών που κατακτάει καπιταλιστικώ τω τρόπω τον πλανήτη δεν είναι, και δεν θα μπορούσε να είναι,«βγάλτε τα πέρα…» και «άντε γαμηθείτε»…. Είναι το ακριβώς αντίθετο: «το κράτος – σχέδιο θα δράσει, και για το δικό σας το καλό συντονιστείτε μαζί του».

Αν δει κανείς το ζήτημα απ’ την άποψη της κρατικής / καπιταλιστικής λειτουργίας στον 21ο αιώνα, τότε η αναμέτρηση κινεζικό κράτος / κεφάλαιο vs covid-19 είναι, ίσως, το καλύτερο ως σήμερα παράδειγμα του ποια θα είναι η επιστροφή του κρατισμού (και της βιοπολιτικής του) στον καπιταλιστικό 21ο αιώνα – παγκόσμια.

Λίγα είναι αυτά που ξέρουμε (και, ίσως με την δική σας βοήθεια, μάθουμε περισσότερα) – αλλά ακόμα κι αυτά τα λίγα είναι εντυπωσιακά. Από στήσιμο νοσοκομείων (δύο, όχι ενός) στο χρόνο, περίπου, που ο μεγαλο-αδύναμος έφτιαξε τον κόσμο μέχρι «γενική καραντίνα» σε 80 μύρια ανθρώπων στην επαρχία Wuhan· από μαζική κινητοποίηση χιλιάδων στρατιωτικών γιατρών μέχρι κλείσιμο επιχειρήσεων του δευτερογενούς και του τριτογενούς· από εθελοντική επιστράτευση των ντόπιων μέχρι μαζικό έλεγχο (και εν μέρει απαγόρευση) της ιδιωτικής κυκλοφορίας· από ψεκασμούς παντού μέχρι θερμομέτρηση των πάντων· από αξιοποίηση των νέων τεχνολογιών στη βιοτεχνολογία (για την κατασκευή αντίδοτου εμβολίου), μέχρι την αξιοποίησή τους στις χαρτογραφήσεις, στον υπολογισμό των «τάσεων», στη χρήση drones… Όταν ο αυτοκράτορας Xi λέει «καταφέραμε να συγκρατήσουμε το 99% των περιπτώσεων στο δικό μας έδαφος» δεν λέει «άντε κωλολευκοί, την γλυτώσατε». Λέει: ούτε στον ύπνο σας δεν θα μπορούσατε να πετύχετε τέτοια «ανάσχεση»! 

Να το συμπληρώσουμε; Όλα αυτά χωρίς να είναι στην ημερήσια διάταξη κάποιο αντίδοτο, δηλαδή ο εμβολιασμός… Αν, τώρα, ο βασικός αντίπαλος του Πεκίνου στον 4ο παγκόσμιο πόλεμο το μόνο που έχει να επιδείξει είναι το έγκλημα στη Ν. Ορλεάνη το 2005, με τον τυφώνα Katrina, τότε απλά θα έπρεπε να βγάλει τον σκασμό – πάντα από κρατική / καπιταλιστική άποψη. Κι αυτός και οι σύμμαχοί του….

Να πούμε κι αυτό: αν η υποτιθέμενη επίδειξη δύναμης του κινεζικού καθεστώτος αναμενόταν να είναι η καταστολή των διαδηλωτών στο Χονγκ Κονγκ, τότε – έτσι τα έφερε η ζωή… – ήρθε η στιγμή για μια εκατονταπλάσια, χιλιαπλάσια επίδειξη δύναμης. Εναντίον ενός ψωραλέου ιού – με πολύ καλές δημόσιες σχέσεις όμως!

Η επιδημία 3

Δευτέρα 17 Φλεβάρη. Είναι μέρος της καπιταλιστικής βιοπολιτικής η κατασκευή μαζικών φόβων, μαζικών απειλών. Ο φόβος καθηλώνει τους υπηκόους· όμως επίσης προκαλεί πανικούς και ανορθολογικές συμπεριφορές, που καταντούν επικίνδυνες. Η κατασκευή των φόβων είναι το πιο εύκολο κομμάτι της δουλειάς, ειδικά σε πληθυσμούς που πάσχουν από υγιεινιστικές υποχονδρίες, τέλεια άγνοια των σωμάτων τους – και αθεράπευτη εξάρτηση απ’ τα μήντια, τα παλιά ή/και τα καινούργια. Ως εδώ και το ελληνικό κράτος / παρακράτος / κεφάλαιο τα καταφέρνει καλά…

Υπάρχει όμως και το άλλο μισό: η κρατική / καπιταλιστική «φτερούγα», που σκεπάζει τους φοβισμένους, ηρεμεί τους πανικόβλητους, και αναδύεται μέσα απ’ την σύγχιση σαν στήριγμα και σωτηρία. Ο παγκόσμιος νεο-φιλελευθερισμός έφτιαξε όλες τις βασικές προϋποθέσεις των μαζικών φοβιών· αλλά ηθελημένα και υποχρεωτικά τις κατασκεύασε εξατομικευμένες. Σε τέτοιες συνθήκες, όπου τα υπερφίαλα Εγώ σε «κανονικές συνθήκες» πέφτουν το ένα πάνω στο άλλο εξουδετερώνοντας οποιαδήποτε προοπτική εργατικής αντιπολίτευσης, οι κρίσεις (οι υγιεινιστικές ας πούμε) σημαδεύουν το τέλος του νεοφιλελευθερισμού ως κυρίαρχου δόγματος. Είναι πανούργα η Ιστορία και η διαλεκτική της, αλλά είναι ακριβέστατη: η ιδεολογία που έφτιαξε την μαζικά εξατομικευμένη Φροντίδα Του Εαυτού σε όλες τις εκφάνσεις της, είναι υποχρεωμένη να πάει στην άκρη όταν οι φοβίες που έσπειρε γίνουν πραγματικές – και «μεταδοτικές».

Είναι η στιγμή που το κοινωνικό αρχιπέλαγος, από τρικυμία ανταγωνιστικών μεταξύ τους ατομικοτήτων, γίνεται μια ενιαία δυσκίνητη μάζα. «Πήζει» – απ’ τον κοινότοπο φόβο, που χωρίς διέξοδο ή απώθηση γίνεται πηκτός σαν κόλλα! Είναι η Αρχετυπικά Εφιαλτική Στιγμή της Πανούκλας: όπου η βιοπολιτική τελειώνει σαν ψευδαίσθηση «ατομικής υπόθεσης», και γίνεται επίσημα, καθαρά και αναγνωρισμένα «καθήκον και ευθύνη» των αρχόντων· των ιερέων· του κράτους. Και δεν είναι καν μόνο η «υγεία» – η δημόσια υγεία. Είναι και η «ηρεμία» – η δημόσια τάξη. Είναι και η «ευρυθμία» – η ομαλή λειτουργία των βασικών υποδομών. Και κάμποσα άλλα, όχι καλά…

Πίσω απ’ την λίγο πολύ φάρσα του covid-19 αυτό που συμβαίνει με Ιστορικό Βάρος και το παρακολουθείτε χωρίς να υπάρχει πουθενά γραμμένη «η υπόθεση του έργου», είναι αυτό: η ανάδυση της αποτελεσματικότητας του στιβαρού κράτους, του κράτους «γενικού κομανταδόρου του κεφάλαιου» (που θα έλεγε και κάποιος Κέυνς στο παρελθόν), το οποίο όχι μόνο σε οτι αφορά την «ανάπτυξη / επέκταση» (π.χ. Huawei) αλλά και σε ότι αφορά την «άμυνα» (π.χ. covid-19) μπορεί να διαχειριστεί στο μέγιστο βαθμό κάθε διαθέσιμο κοινωνικό πόρο (είτε εργασία είναι αυτός είτε χρήμα / κεφάλαιο) για το «κοινό καλό». Σε συνθήκες 4ης βιομηχανικής επανάστασης (για να μην ξεχνάμε ότι δεν είμαστε σίγουροι που ακριβώς ζούμε…) Και μπορεί να το κάνει αποτελεσματικά· σίγουρα πολύ αποτελεσματικότερα απ’ το «ο καθένας έχει την ευθύνη του εαυτού του»… Είναι, λοιπόν, η ανάδυση του νεοκρατισμού που έρχεται απ’ την Ανατολή, από εκεί που βρίσκεται το κέντρο της παγκόσμιας καπιταλιστικής ανάπτυξης… Από πού αλλού, δηλαδή, θα έρχονταν οι σύγχρονες δυναμικές τάσεις;

Αν πούμε ότι ο δυτικός αντισινισμός πλέει στη ζηλοφθονία (πάντα από κρατικιστική / καπιταλιστική άποψη) θα καταλάβετε τι εννοούμε;

Τρομοκρατία

Κυριακή 16 Φλεβάρη. Οι 50 και βάλε νεκροί στο ελλαδιστάν απ’ τις επιπλοκές της εποχικής γρίπης (: πνευμονία) είναι απλά ένα νούμερο, που αναφέρεται αδιάφορα, βαριεστημένα, λίγο πριν τον καιρό ή τα αθλητικά. Ώχουουου! Πέθαναν άλλοι 15 την τελευταία εβδομάδα…. σιγά τ’ αυγά… Το σκάνδαλο, η έγνοια, η μεγάλη λαχτάρα των δημαγωγών είναι που στην ελλάδα δεν έχει υπάρξει ακόμα ούτε ένα κρούσμα του (επιτέλους τον βάφτισαν με όνομα που να ταιριάζει στις λατινογενείς γλώσσες!) covid-19! Ούτε ένα κρούσμα γαμώτο! Με τι θα δουλέψει η τρομοκρατική δημαγωγία; Με τους νεκρούς απ’ την γριπούλα; Σιγά!

Θα έχετε προσέξει την απόλαυση με την οποία ξεστομίζεται η φράση «ο πρώτος νεκρός απ’ τον covid-19 στην ευρώπη»!!! Έχει το νόημα «επιτέλους πέθανε κάποιος εδώ κοντά!!» Δεν υπάρχει ούτε θεός ούτε διάολος: ώσπου να δείξουν την απόλαυσή τους για την φονικότητα της φρέσκιας απειλής έχουν πεθάνει μερικές δεκάδες (στην ευρώπη) με διάφορους τρόπους… αλλά όχι! ΑΥΤΟΣ, ΑΥΤΟΣ Ο «ΠΡΩΤΟΣ ΝΕΚΡΟΣ» είναι όλα τα λεφτά!!!

Άιντε! Λίγο υπομονή! Πέθανε κάποιος από πνευμονία στη γαλλία – ο πρώτος στην ευρώπη μετά από βδομάδες ζόφου και Αποκάλυψης!… Δεν μπορεί, δεν γίνεται: όπου νάναι θα υπάρξει ένα κρούσμα, έστω ένα τόσο δα κρουσματάκι και στο ελλαδιστάν! Πριν κοπάσει η επιδημία – please!!!

Κάπως πρέπει να την βγάλουν οι έμποροι καινούργιων φόβων!!! Τα σκουλήκια στο πτώμα…

Αόρατη γραφή

Παρασκευή 14 Φλεβάρη. Στην εποχή της γενικευμένης (ακόμα και «τυφλής») επιτήρησης των ψηφιακών επικοινωνιών και αρχείων, υπάρχουν πάντα οι ρομαντικοί (που ενδεχομένως παριστάνουν τους «ειδικούς») που πιστεύουν και διαδίδουν ότι η ιδιωτικότητα των επικοινωνιών μπορεί να προστατευτεί τεχνολογικά: μέσω κρυπτογράφησης.

Ξέρουμε ωστόσο ότι διάφορες εφαρμογές (τύπου whatsup) που προσφέρονται κρυπτογραφημένες έχουν ήδη σπάσει απ’ τις κρατικές υπηρεσίες. Αρκεί να κάνει την δουλειά μία· μετά θα πουλήσει το know how σ’ όποιον πληρώνει… Πρακτικά όποιος έχει το μεγαλύτερο προϋπολογισμό (απλά: λεφτά), δηλαδή είτε τα κράτη είτε οι βαθύπλουτοι χρηματοδότες τους, μπορεί να προσλάβει τους «καλύτερους» τεχνικούς για να σπάσει οποιαδήποτε ψηφιακή κωδικοποίηση, αργά ή γρήγορα.

Πιο σβέλτο όμως είναι να κάνει κάτι άλλο. Είναι και πιο μαφιόζικο, ταιριάζει δηλαδή στα κράτη στο βαθμό που εξακολουθούν να έχουν το μονοπώλιο όχι της βίας αλλά της νομοθεσίας: μπορεί να εκβιάσει τις εταιρείες (κρυπτογράφησης) για να αφήσουν στα λογισμικά τους ανοικτό ένα «παραθυράκι». Ώστε να μπαινοβγαίνουν απο κει οι πράκτορες και οι επιτηρητές.

Πολύ πρόσφατα η ίδια η cia «διέρρευσε» στην αμερικανική καθεστωτική washington post και στο γερμανικό κρατικό τηλεοπτικό κανάλι ZDF πως, μαζί με τις γερμανικές μυστικές υπηρεσίες, ήταν ο ιδιοκτήτης της ελβετικής εταιρείας crypto ag. Ειδικευμένη στην κρυπτογράφηση των επικοινωνιών η crypto πούλησε στο δεύτερο μισό του 20ου αιώνα τέτοιου είδους «προστασία» σε τουλάχιστον 120 κράτη, με την εγγύηση «100% εξασφάλιση». Ιδανικό επιχείρημα για να κρυφακούνε οι αμερικανικές και γερμανικές μυστικές υπηρεσίες όλες αυτές τις «απόρρητες» κρατικές τηλεφωνικές συνδιαλέξεις…

Αν και το θέμα είχε γίνει γνωστό απ’ τα μέσα της δεκαετίας του 1995 (η crypto ξεπεράστηκε και αντικαταστάθηκε προφανώς από άλλες, όχι γνωστές για το ιδιοκτησιακό καθεστώς τους, λόγω της ανάπτυξης των digital επικοινωνιών μέσω υπολογιστών) το ότι η cia το διέρρευσε τώρα δεν είναι μια καθυστερημένη μεταμέλεια!!! Είναι μέρος της εκστρατείας κατά της κινεζικής Huawei, που τείνει να φτάσει σε θεαματικά ύψη. Η τωρινή αποκάλυψη μεταφέρει αυτό το απλό νόημα στους πελάτες και χρήστες των 5G επικοινωνιών:

Έτσι κι αλλιώς κάποιες κρατικές υπηρεσίες θα σας παρακολουθούν, δεν μπορείτε να το αποφύγετε. Μπορείτε μόνο να διαλέξετε αν προτιμάτε να σας παρακολουθούν οι κινέζοι ή εμείς (οι ηπα και οι σύμμαχοί της)…

Είναι εκβιασμός, αλλά αν το καλοσκεφτείτε έχει ένα κάποιο κυνικό παρελθόν. Είναι σα να έλεγε (και το έλεγε…) κάποιος στη διάρκεια του 3ου παγκόσμιου «ψυχρού» πολέμου: έτσι κι αλλιώς κάποια πυρηνικά θα τα φας στο κεφάλι… Διάλεξε αν θέλεις να φας τα δικά μας ή των σοβιετικών…

Θα διαλέξετε ποιοί θα σας έχουν στο χέρι; Ή είναι προτιμότερο να περιορίσετε σημαντικά αυτές τις “κακές συνήθειες” του καθημερινού ψηφιακού στριπτίζ;

(Ο τίτλος αφορά ένα παλιό νεανικό παιχνίδι κρυπτογράφησης: αν έγραφες με πένα που αντί για μελάνι είχε λεμόνι, το χαρτί φαινόταν λευκό· μια μικρή φλόγα πίσω του όμως μαύριζε το λεμόνι, και αποκαλύπτονταν έτσι τα γράμματα…)

Ο εχθρός του φίλου μου είναι και δικός μου εχθρός…

Κυριακή 26 Γενάρη. Κάθε φορά που τα ντόπια πολιτικά καθάρματα, τα νυν και τα προηγούμενα, υπηρετώντας την ίδια ακριβώς «εθνική γραμμή», σφίγγουν τα χέρια του χουντοκαραβανά Sisi και των υπόλοιπων της συμμορίας του, δίνουν από μια κλωτσιά στο στομάχι στους χιλιάδες πολιτικούς κρατούμενους της αιγυπτιακής χούντας. Το κάνουν εντελώς συνειδητά: γιατί εκτός απ’ το «διεθνές δίκαιο» φλέγονται, ως γνωστόν, και για την «δημοκρατία»…. Όπως είχε υποστηρίξει, άλλωστε, ο ογκόλιθος Nick the greek υπ.εξ. Κοτζιάς «δεν πρέπει να επιβάλλονται στον Sisi διεθνείς κυρώσεις για την δικτατορία, γιατί έτσι στερεώνεται η δημοκρατία…».

Έτσι, «όμορφα κι ωραία», πετώντας πότε εδώ και πότε εκεί ξεροκόματα στους πληβείους, εξασφαλίζουν την μαζική συνενοχή στους φασίστες της ανατολικής Μεσογείου…

Οι πολιτικοί κρατούμενοι (και) στην αίγυπτο έχουν πρόσωπα, έχουν ιστορία· κι είναι χίλιες φορές πιο σημαντικοί σαν άνθρωποι απ’ τα πολιτικά καθάρματα και τους γιάπηδες της «αριστεράς» και της «δεξιάς» του ντόπιου κράτους / παρακράτους / κεφάλαιου. Να μερικά απ’ αυτά τα πρόσωπα.

Η 41χρονη Israa Abdelfattah βρίσκεται στα κάτεργα της χούντας απ’ τις 12 Οκτώβρη του 2019. Την έδεσαν για συμμετοχή στις διαδηλώσεις κατά του Sisi που έγιναν απ’ τις 20 ως τις 22 του περασμένου Σεπτέμβρη (υπάρχουν σχετικές αναφορές της ασταμάτητης μηχανής), για «διασπορά ψευδών ειδήσεων», κλπ. Βασανίστηκε απ’ την στρατοαστυνομία, και στις 8 Δεκέμβρη άρχισε απεργία πείνας ζητώντας να ερευνηθούν οι καταγγελίες της για τα βασανιστήρια.

Η Israa είναι απ’ τα αρχικά, ιδρυτικά μέλη της οργάνωσης «6 Απρίλη», που άρχισε να δρα το 2008 σαν υποστήριξη σε εργατικούς αγώνες. Η ίδια οργάνωση έπαιξε σημαντικό ρόλο και στην επανάσταση της 25ης Γενάρη του 2011…

Η 60χρονη Hoda Abdelmonem είναι δικηγόρος των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, και βρίσκεται σε απομόνωση απ’ την 1 Νοέμβρη του 2019. Είναι απ’ τις ηγετικές φυσιογνωμίες τόσο των αγώνων των γυναικών εναντίον της χούντας, όσο και της υπεράσπισης των πολιτικών κρατούμενων. Ήταν απ’ τις βασικές που οργάνωσαν την γυναικεία διαδήλωση προς την πλατεία Tahrir στις αρχές Φλεβάρη του 2011, μια απ’ τις πρώτες διαδηλώσεις που έσπασαν τον στρατοαστυνομικό κλοιό γύρω απ’ τους συγκεντρωμένους στην πλατεία…

Ο 37χρονος Alaa Abdel Fattah, είναι προγραμματιστής και ενταγμένος στην εκτός νόμου αιγυπτιακή αριστερά, ψυχή του blog “mada masr”, και «παλιά» καραβάνα του αντιχουντικού κινήματος. Μετά από δύο χρόνια προφυλάκισης, τον Φλεβάρη του 2015 καταδικάστηκε σε 5 χρόνια φυλακή για την «οργάνωση παράνομης πολιτικής διαμαρτυρίας». Αποφυλακίστηκε στα τέλη Μάρτη του 2019, υπό τον όρο για τα επόμενα 5 χρόνια να παραμένει σε αστυνομικό τμήμα επί 12 ώρες καθημερινά, απ’ το απόγευμα ως το επόμενο πρωί· να κοιμάται σε κελί, δηλαδή… Στις 29 Σεπτέμβρη, μερικές ημέρες μετά τις περσινές αντικαθεστωτικές διαδηλώσεις, συνελήφθη με την κατηγορία ότι «αθέτησε τους περιοριστικούς όρους». Μετά την σύλληψη αυτή βασανίστηκε απ’ την στρατοαστυνομία· παραμένει αιχμάλωτος…

Η 34χρονη Mahienour el-Massry, είναι δικηγόρος και συμμετέχει σε ομάδα υπεράσπισης των δικαιωμάτων των κρατουμένων. Έχει φυλακιστεί δύο φορές, το 2015 και το 2017 για τέτοιου είδους κινητοποιήσεις. Την έδεσαν στις 24 Σεπτέμβρη έξω απ’ την εισαγγελία του Καΐρου, στη διάρκεια συνάντησής της με συγγενείς διαδηλωτών που είχαν συλληφθεί ήδη. Από τότε παραμένει αιχμάλωτη…

Αναγνώριση ερήμην…

Τετάρτη 22 Γενάρη. Μέχρι να γίνει, απ’ τα εκατομμύρια των μαγεμένων πελατών της 3ης και της 4ης βιομηχανικής επανάστασης, κατανοητό το ότι ο καθολικός έλεγχος μέσω τεχνολογιών / μηχανών θα διαπερνάει ακόμα και τα κυτταρά τους, αυτές οι τεχνολογίες θα έχουν εξελιχθεί τόσο ώστε…

Ήταν μόλις λίγους μήνες πριν, το περασμένο καλοκαίρι, που μια (μάλλον παλιά) εφαρμογή «αλλαγής προσώπου» (πρόσθεσης ή αφαίρεσης ηλικίας), ονόματι faceapp αν δεν κάνουμε λάθος, έγινε τόσο «μόδα» παγκόσμια ώστε πολλά εκατομμύρια ηλίθιοι και ηλίθιες τροφοδότησαν άγνωστο ποιές βάσεις δεδομένων με τις φάτσες τους (σε συνδυασμό με το κινητό και την γεωγραφική τους θέση: πάμπολλα δεδομένα!) έτσι, στη μαλακία. Αν πριν 20 ή και 10 χρόνια προέβλεπε κάποιος ότι ακόμα και την αυτοϊκανοποίηση θα βρουν τα αφεντικά του καπιταλισμού τρόπο να την μεσολαβούν μηχανικά και, άρα, να βγάζουν κέρδος, θα τον κορόιδευαν. Τώρα απλά γίνεται.

Πέρυσι ένας αυστραλός ονόματι Hoan Ton-That παρουσίασε στο ευρύ κοινό (και όχι μόνο) μια ακόμα εντυπωσιακή εφαρμογή, της startup εταιρείας του Clearview AI: μπορείτε να φωτογραφήσετε οποιονδήποτε / οποιανδήποτε στο δρόμο, να «ανεβάσετε» την φωτογραφία του / της, και κάνοντας σύγκριση βάσεις τέτοιου είδους φωτογραφικών data η «μαγική μηχανή» να σας δείξει άλλες φωτογραφίες του / της, καθώς και links με τους λογαριασμούς που αυτές έχουν εμφανιστεί.

Γιατί μια τέτοια εφαρμογή θα μπορούσε να γίνει πιασάρικη απ’ το ευρύτατο ηλίθιο κοινό των σύγχρονων τεχνο-καμμένων; Για λόγους περιέργειας και κουτσομπολιού – τόσο απλά. Φυσικά, κάθε καινούργια φωτογραφία θα ανατροφοδοτεί τις βάσεις δεδομένων (ο Ton-That λέει ότι προέρχονται απ’ το facebook, το youtube, και χιλιάδες sites, και περιλαμβάνουν 3 δις φωτογραφιών) και θα συμβάλει στην εξέλιξη των αλγορίθμων επεξεργασίας των συγκεκριμένων data.

Καθόλου παράξενο εκείνοι που χρησιμοποιούν ήδη από πέρυσι την εφαρμογή τηςclearview είναι διάφορες αστυνομίες. Πάνω από 600 ήδη κοκορεύεται ο Ton-That – και γιατί όχι; Ο ίδιος θα μπορούσε θαυμάσια να είναι συνεργάτης μιας απ’ αυτές, αφού άλλωστε είναι εξαιρετικά φειδωλός στο να δώσει στοιχεία για την εταιρεία του. Ένας διαπιστωμένος χρηματοδότης του είναι πάντως χαρακτηριστικός: λέγεται Richard Schwartz και ήταν χρηματοδότης του δημάρχου της Ν. Υόρκης που πρωτοκαθιέρωσε το αστυνομικό δόγμα της «μηδενικής ανοχής» Rudolph Giuliani (δικηγόρος του ψόφιου κουναβιού πλέον ο πρώην δήμαρχος…).

Πιο σημαντικό απ’ το ποιοί φτιάχνουν τι είναι το ποιοί βάζουν τα χεράκια τους και βγάζουν τα ματάκια τους χρησιμοποιώντας οποιοδήποτε ηλεκτρονικό μπιχλιμπίδι βρουν μπροστά τους. Πρόκειται για έναν εξελισσόμενο μαζικό παλιμπαιδισμό που έχει διάφορες μορφές και προεκτάσεις: απ’ τον γενικευμένο ναρκισσισμό μέχρι την εξίσου γενικευμένη α-νοησία.

Δυστυχώς, από ένα σημείο και μετά (έχει ξεπεραστεί ήδη) δεν μπορούμε καν να πούμε καλά να πάθετε, ας προσέχατε! Επειδή διαμορφώνονται καθολικές νόρμες εθελοδουλείας· κι αν κάποιος τις αντιμετωπίζει αρνητικά χαρακτηρίζεται όλο και πιο εύκολα από «παράξενος» έως «ύποπτος»…

Δεν θα συνθηκολογήσουμε φυσικά. Αλλά δεν είμασταν και τόσο καλά προετοιμασμένοι για τέτοια παρακμή…

(φωτογραφία: Ο εφευρέτης – ή κάποιος του οποίου η φωτογραφία πλασσάρεται για τέτοια…)

Τίμια υπερηφάνεια

Δευτέρα 20 Γενάρη. Όλοι οι οπαδοί ποδοσφαιρικών ομάδων (ξεκινώντας απ’ τους οργανωμένους) βρίσκουν λόγους για να είναι περήφανοι. Αλλά οι οπαδοί της (αξιοσέβαστης, τι άλλο διάολε;) St Pauli έχουν πια ειδική σφραγίδα πιστοποίησης της υπερηφάνειάς τους: η αγγλική αντιτρομοκρατία τους έβαλε στη λίστα των επικίνδυνων για τρομοκρατικές παρεκτροπές… Υποτίθεται ότι βασικό «στοιχείο του εγκλήματος» είναι η νεκροκεφαλή – σήμα κατατεθέν των οργανωμένων: ως εάν οι αλγόριθμοι του facebook έχουν πιάσει δουλειά στην αντι-τρομοκρατία· γενικά.

Γιατί όχι όμως; Μ’ αυτές τις antifa, antira, και άλλες anti- ιδέες τους οι παουλίστας δικαιούνται την προσοχή της “αντιτρομοκρατίας”, της αγγλικής και όχι μόνο. Τόσος κόπος γίνεται υπέρ του “no politica” κι αυτοί δεν σέβονται τίποτα;

Τρομοκρατικότατο!

Έκτακτη ανάγκη…

Κυριακή 22 Δεκέμβρη. Στην άλλη άκρη του Ατλαντικού ο πολλά βαρύς νικητής Borduk ετοιμάζεται όχι μόνο για την νέα εμπορική οικονομική σχέση του Λονδίνου με την ε.ε., αλλά και για την αναθεώρηση του συντάγματος. Ένας απ’ τους στόχους της είναι η «αναδιάρθρωση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων»…

Κατά την αγγλική καθεστωτική δεξιά ο παγκόσμιος κατάλογος ανθρωπίνων δικαιωμάτων πρέπει να αντικατασταθεί από έναν αγγλικό τέτοιο… Γιατί; Επειδή – λένε – πρέπει να βρεθούν καινούργιες ισορροπίες μεταξύ των «ατομικών δικαιωμάτων» και του «ευρύτερου δημόσιου συμφέροντος», όπως εκφράζεται αυτό το τελευταίο απ’ την κυβέρνηση (ή το κράτος)…

Σας πιάνει η μπόχα – έτσι δεν είναι; Δεν είναι δυνατόν – λέει η νικήτρια και κυβερνώσα αγγλική δεξιά – τα ανθρώπινα δικαιώματα να είναι καθολικά και αδιαφοροποίητα, γιατί έτσι τα εκμεταλλεύονται οι «κακοί άνθρωποι»… Για παράδειγμα – λένε – δεν πρέπει να επιτρέπεται στους «κακούς ανθρώπους» να αξιοποιούν την ελευθερία του λόγου κάνοντας «κηρύγματα μίσους»….

Εύκολα θα καταλαβαίνατε μια παρτίδα «κακών ανθρώπων» που πρέπει να εμποδιστούν απ’ την ελευθερία του λόγου, δηλαδή να εγκληματοποιηθούν: λέγονται BDS… (και έχει πολλούς τέτοιους στις τάξεις κόμματος των εργατικών). Ωστόσο το αγγλικό καθεστώς έχει ακόμα μεγαλύτερα προβλήματα με την «ελευθερία του λόγου»: πρόκειται για τις διάφορων ειδών αποκαλύψεις (τύπου wikileaks) για την υπόγεια ή όχι και τόσο υπόγεια δράση του. (Προσεχώς στο Sarajevo.pdf επ’ αυτών…) Εκεί οι διακυβεύσεις είναι ακόμα πιο σοβαρές απ’ ότι το κίνημα μποϋκοτάζ κατά του ισραηλινού απαρτχάιντ: εκτίθεται ο σκληρός πυρήνας του βαθέος κράτους σε μια ιστορική περίοδο όξυνσης του 4ου παγκόσμιου πολέμου.

Αγνοούμε τις τυπικές απαιτήσεις της συνταγματικής αναθεώρησης στην επικράτεια της αυτού μεγαλειότητας (π.χ. εύρος κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας). Αλλά οι προθέσεις της μαύρης ορδής του Borduk είναι δηλωμένες. Με βαριά πρόστιμα (ώστε να γονατίζουν οι «κακοί άνθρωποι»), φυλακίσεις, ή/και απελάσεις (αν είναι υπήκοοι άλλων κρατών) θα αποκατασταθεί η «καινούργια ισορροπία»…

Δεν είναι, άλλωστε, η πρώτη φορά που τα αφεντικά προελαύνουν (και) με τέτοιο τρόπο…