Tag: δημόσια τάξη

Προμελέτη 3…

Σάββατο 21 Νοέμβρη. Το να παρακάμπτει, να προσπερνάει ή να αγνοεί κανείς τις προετοιμασίες και τις αιτιακές σχέσεις ανάμεσα σε προθέσεις εκδηλωμένες σε “ουδέτερο” χρόνο και γεγονότα που συμβαίνουν αργότερα (όπως, για παράδειγμα, η τρομοεκστρατεία του covid…) είναι σα να αγνοεί, να παρακάμπτει και να προσπερνάει τον ρόλο που έπαιξε η συνθήκη των Βερσαλιών στην άνοδο των ναζί στην εξουσία στη γερμανία· και στον Β παγκόσμιο πόλεμο. Φυσικά για την κατανάλωση των πληβείων καλό είναι να προμαγειρεύονται ευκολοχώνευτα κλισέ και τρύπιες βεβαιότητες: το κάθαρμα ο Χίτλερ “άρπαξε την ευκαιρία της εξουσίας”· και κάποια μπλοκ άθλιων αφεντικών «αρπάζουν την ευκαιρία του covid» – τελεία!

Αυτή η εκχυδαϊσμένη εννόηση της (καπιταλιστικής) πραγματικότητας θα μπορούσε να γίνει ακόμα και βαθυστόχαστο άρθρο σε κάποιο καθεστωτικό μήντιο… Θα πουλούσε. Αυτό είναι που θέλουμε; Ένα είδος «επαναστατικής» tittytainment;

Αντικειμενικά αρκετοί απαντούν «ναι». Όχι εμείς εδώ· κι αν υπάρχει τίμημα (υπάρχει!) θα το υποστούμε. Οι «πτωχοί των πνεύματι» μπορεί να είναι μακάριοι σε κάποια άλλη ζωή· σ’ αυτήν εδώ όμορφα κι ωραία την βγάζουν εκείνοι που φροντίζουν (και) για την διανοητική (άρα και την συνειδησιακή) φτώχια των άλλων.

Όλα όσα έχουμε πει ισχύουν!

100%… (1)

Πέμπτη 19 Νοέμβρη. Ο επιπόλαιος (και κατά πάρα πιθανότατα φίλος της καραντίνας) θα τα χαρακτηρίσει “παράπλευρες συνέπειες” της φονικής πανδημίας (έτσι την θεωρεί πάντα)· μια απόδειξη του πως οι καιροσκόποι της εξουσίας “αρπάζουν τις ευκαιρίες”: διάφορα πρωτοκοσμικά κράτη κινούνται όλο και πιο φανερά υπέρ της επισημοποίησης της κατάργησης των τυπικών συνταγμάτων τους· πιο σωστά για την “ριζική τροποποίηση” εκείνων των υπολειμμάτων τους που επέμεναν θα θυμίζουν ότι αυτά τα συντάγματα είχαν μια κάποια “δημοκρατική”, αστική προέλευση. Σε όλες τις περιπτώσεις η συγκυρία (και ορισμένες φορές η δικαιολογία) είναι η “σωστή αντιμετώπιση του covid” (και τα «διδάγματα» ως τώρα, για τις εξουσίες).

Αλλά δεν είναι «άρπαγμα της ευκαιρίας»! Είναι μεθόδευση! Κι απ’ την αρχή τέτοια ήταν.

Ας ξεκινήσουμε απ’ το Joνυσταλεάν. Ο αγαπημένος των ελλήνων νυσταλέος Jo υποστηρίζει ότι το πρώτο άρθρο του αμερικανικού συντάγματος (άρθρο φτιαγμένο σε μετεπαναστατικές συνθήκες!) που κατοχυρώνει την ελεύθερη έκφραση οποιασδήποτε γνώμης και θεωρείται απ’ τους ακρογωνιαίους λίθους του αμερικανικού θεσμικού φιλελευθερισμού που απαγορεύει κάθε είδους λογοκρισία, κάθε θρησκευτική διάκριση κλπ, αυτό λοιπόν το first amendment είναι ξεπερασμένο… Η αλήθεια είναι ότι αυτή η «προσέγγιση» έχει ξεκινήσει απ’ τον Obama, δηλαδή χρόνια πριν τον covid!! Η σοφία για τον ξεπερασμένο χαρακτήρα και την επικινδυνότητα αυτού του πρώτου άρθρου βασίζεται στην παρατήρηση ότι «φτιάχτηκε όταν δεν υπήρχαν social media… αλλά τώρα πια τα ψέμματα έχουν αποκτήσει μακρύτερα ποδάρια». Οπότε; Οπότε, τώρα που διακυβεύεται η αποδοχή των εμβολίων πρέπει το κράτος (αντί για τις ιδιωτικές εταιρείες τύπου facebook, twitter κλπ, που «παλεύουν να σώσουν την αλήθεια» μόνες τους αλλά έχουν και τα επιχειρηματικά τους συμφέροντα) να κόψει αυτά τα ποδάρια…. Ενδεχομένως, κάποια στιγμή, φτιάχνοντας ένα «υπουργείο αλήθειας». Στελεχωμένο από διάφορους εγκάθετους facts checkers…

Είναι οργουελιανό, αλλά κυρίως είναι κρατικό / καπιταλιστικό. Για να γίνουν τα επίσημα ψέμματα δεκτά σαν αλήθεια, πρέπει να κοπούν όχι μόνο τα υπόλοιπα, ανεπίσημα ψέμματα αλλά (κυρίως) κάθε τεκμηριωμένη κριτική στις εξουσίες· με την κατηγορία του ψέμματος. Κάποιος θα παρατηρήσει πως τέτοια ήταν τα προβλήματα των αφεντικών και σ’ άλλους εξουσιαστικούς καιρούς· πράγμα που ισχύει. Όμως μόνο υπό τον πέπλο της μαζικής «φροντίδας υγείας» (απ’ τα αφεντικά του τύπου που βιώνουμε) απλώθηκε και χωνεύτηκε αυτή η επιχείρηση τρομο-κινητοποίησης των πληθυσμών ώστε να αβαντάρουν (μερικές φορές μανιασμένα) τα επίσημα ψέμματα / καθεστωτικές «αλήθειες»! Θυμίζουμε το Event 201: έγκαιρα, το φθινόπωρο του 2019, το ζήτημα του ελέγχου της «πληροφόρησης» αναγγέλθηκε σαν οργανικό τμήμα της «προστασίας και της θεραπείας των πληθυσμών».

Αυτό, λοιπόν, που λέει το επερχόμενο αμερικανικό γκουβέρνο είναι μεν χοντρό, αλλά είναι ακριβές: ΔΕΝ μπορεί πλέον ο καθένας να «λέει δημόσια ό,τι θέλει»! Και ΔΕΝ μπορεί επειδή «βλάπτει την υγεία των γύρω του», άρα είναι «κοινωνικά ανεύθυνος έως επικίνδυνος»… δηλαδή, σχεδόν, ένας «τζιχαντιστής»….

Αυτό το ΔΕΝ έχει αρχίσει ήδη να ξεδιπλώνεται.

100%… (2)

Πέμπτη 19 Νοέμβρη. Ο βασιλιάς Macron και το γκουβέρνο του απασχολούνται με το ίδιο θέμα, αλλά το πηγαίνουν «γύρω γύρω». Απ’ την 11η Σεπτέμβρη του 2018 (σημαδιακή ημερομηνία!) ο βασιλιάς έχει στα χέρια του μια πρόταση νόμου που αφορά «το συνεχές απ’ την ασφάλεια στην global ασφάλεια» – με το τελευταίο (την παγκόσμια ασφάλεια) να είναι αναφαίρετο δικαίωμα κάθε βασιλιά γαλλίας, πάσης ευρώπης – και γιατί όχι; του σύμπαντος κόσμου!

Θα έπρεπε να έχει περάσει απ’ την κοινοβουλευτική έγκριση στις αρχές του 2020, αλλά για «καλή τύχη» (του νόμου και των νομοθετών) ο φονικός τσαχπίνης άλλαξε τα χρονοδιαγράμματα. Εν τω μεταξύ ένας καθαρόαιμος, αυθεντικός υπηρέτης του νεο-ολοκληρωτισμού, ο Gerald Darmanin, έγινε υπουργός εσωτερικών (άρα και δημόσιας τάξης) στις 6 Ιούλη, και πρόσθεσε κι άλλα άρθρα στον γαλλικό νόμο για την «global security». Ανάμεσα στα υπόλοιπα (το δικαίωμα της αστυνομίας να κάνει βιντεοσκοπήσεις από drones, το δικαίωμά της να κοινοποιεί video καταζητούμενων, η χαλάρωση των περιορισμών στη χρήση όπλων απ’ τους μπάτσους εκτός υπηρεσίας, η ακόμα – πιο – πατριωτική χαλάρωση αυτών των περιορισμών αν οι μπάτσοι είναι της αντιτρομοκρατικής, και άλλα όμορφα) περιλαμβάνεται και το άρθρο 24, που τροποποιεί (για την ακρίβεια ακυρώνει…) το νόμο 1881 περί ελευθερίας του τύπου.

Αυτό το άρθρο προβλέπει φυλάκιση ενός χρόνου και πρόστιμο 45.000 ευρώ για την διάδοση «της εικόνας του προσώπου ή οποιουδήποτε άλλου στοιχείου ταυτοποίησης» ενός οργάνου της τάξης, με σκοπό να «υπονομεύσει την φυσική ή την ηθική ακεραιότητά του». Ποιο είναι το πρόβλημα του βασιλιά Macron; Ότι η «δημοσιογραφία των πολιτών» (που άλλοτε υμνούνταν σαν απαραίτητο συμπλήρωμα της ύστερης καπιταλιστικής «δημοκρατίας») έχει πολλά smart phone με κάμερες, βιντεοσκοπεί τα εγκλήματα της αστυνομίας, και τα ανεβάζει στον κυβερνοχώρο· εμποδίζοντας τις αρχές της γαλλικής «δημοκρατίας» να κρύψουν τα κατορθώματά τους κάτω από κάποιο χαλί του είδους «να πάτε τα στοιχεία σας στον εισαγγελέα»… Το πρόβλημα πρωτοεμφανίστηκε σε έκταση στην καταστολή των «κίτρινων γιλέκων» αλλά έχει σαφείς τάσεις γενίκευσης τουλάχιστον όσο και η αύξηση του μπατσικού «υπερβάλλοντα ζήλου» στην επικράτεια του βασιλιά Macron.

Θα πείτε: Mα αυτά δεν έχουν σχέση με τον covid! Έχουν σχέση με την προστασία της αστυνομίας! Πράγματι. Αλλά με δεδομένα τα έργα και τις ημέρες της γαλλικής μπατσαρίας εδώ και χρόνια και, με περισσότερη ένταση τα τελευταία, από κάπου πρέπει να αρχίσει το «δεν μπορείτε να λέτε δημόσια ό,τι θέλετε»! Αρχίζει απ’ το πιο επείγον· αλλά είναι μια αρχή με προοπτικές. Αν το «κοινό» δεν πρέπει να γνωρίζει τα κατορθώματα της αστυνομίας που πληρώνει επειδή αυτό υποσκάπτει και το ηθικό των οργάνων της τάξης και την εμπιστοσύνη του «κοινού» σε δαύτα, τι άλλο υπονομευτικό δεν θα πρέπει να γνωρίζει στο κοντυνότερο ή μεσοπρόθεσμο μέλλον; Ο δρόμος είναι ανοικτός και οι απαντήσεις πολλές. Αρκεί οτιδήποτε να χαρακτηριστεί «εθνικό συμφέρον ασφάλειας» (και η «υγεία» έχει ήδη χαρακτηριστεί τέτοιο!) για να ενταχτεί σε μια εύκολη επέκταση της τωρινής τροποποίησης. Ο Gerald Darmanin λέει ότι «πρέπει να προστατεύσουμε αυτούς που μας προστατεύουν» – και πως δεν θέλει να χαλάσει την ελευθερία δημοσιοποίησης, αλλά…

Αλλά…. η προστασία είναι «προστασία»!

(φωτογραφία: Ακόμα και ο οηε (ποιός;) διαμαρτύρεται στον βασιλιά: …«Η ενημέρωση του κοινού και η δημοσίευση εικόνων και ηχογραφήσεων που σχετίζονται με αστυνομικές παρεμβάσεις δεν είναι μόνο απαραίτητες για τον σεβασμό του δικαιώματος στην ενημέρωση, αλλά είναι επίσης νόμιμες στο πλαίσιο του δημοκρατικού ελέγχου των δημόσιων θεσμών»….)

“Εδώ Πολυτεχνείο”!

Δευτέρα 16 Νοέμβρη. Τί ειρωνεία της Ιστορίας, λοιπόν! Απ’ τον περασμένο Μάρτη η περιθωριακή ασταμάτητη μηχανή επιμένει με στοιχεία και αποδείξεις να πολεμάει το υγιεινιστικό πραξικόπημα· που βρίσκεται σε εξέλιξη όχι μόνο στο ελλαδιστάν αλλά σε όλες τις λεγόμενες “δυτικές δημοκρατίες”… Και εισπράτει χλεύη και ό,τι άλλο διαθέτει το πεπτικό σύστημα διάφορων caradinieri… Έπρεπε να φτάσουν οι παραμονές του «αγίου Πολυτεχνείου» για να τσινήσουν οι caradinieri της αριστεράς και πιο πέρα! Είναι χούντα; Σοβαρά; Κι αν είναι, τί είδους; Και γιατί την υποστηρίζουν τόσους μήνες;

Φυσικά ο τεταρτοαυγουστιανός του ’20 και το επιχειρησιακό αρχηγείο του φρόντισαν να δώσουν την κατάλληλη μορφή στο «ερέθισμα». Μετά την εξέγερση του ’73 η χούντα απαγόρευσε για κάποιες μέρες «την συγκέντρωση άνω των 3 ατόμων». Ύστερα από 47 χρόνια η υποτιθέμενη «δημοκρατία», στην επέτειο, είναι πιο large. Έκανε τα 3 άτομα 4….

Όμως στ’ αλήθεια όλοι αυτοί οι θορυβημένοι caradinieri «ψήνονται» να κάνουν παιχνίδι σε επίπεδο συμβολισμών; Θα ξανασκεφτούν και θα ξαναπούν «η χούντα δεν τελείωσε το ‘73» (πράγματι, το ’74 έπεσε!) όπως το 2011, διαφεύγοντας τώρα νοερά από ένα οικτρό πραξικοπηματικό παρόν και μέλλον το οποίο στηρίζουν για να βρουν καταφύγιο σε ένα ηρωϊκό παρελθόν που δεν τους στοιχίζει τίποτα;

Γιατί όχι; Είναι μια παρηγοριά κι αυτό…

Εννοείται ότι δεν θα υπάρξει καμμία συσχέτιση ανάμεσα στις αντι-επετειακές απαγορεύσεις και τον αριθμό όσων δηλώθηκαν χτες, ίσως και αύριο, σαν «νεκροί λόγω covid»….

Για δυο λεπτά άθλια ασταμάτητη μηχανή!!! Ό,τι λέει η φωνή του κράτους για τον ιό είναι σωστό και κάτι παραπάνω! Είναι ιερό!!!

Ώστε έτσι; Οι χούντες λένε την αλήθεια στο πόπολο; Να το ξέρουμε…

Μάθαμε πάντως ότι «προοδευτικοί συνταγματολόγοι» («ειδικοί» κι αυτοί), που έχουν βγάλει τον σκασμό τόσους μήνες για τις παραβιάσεις βασικών άρθρων του τυπικού συντάγματος με τις καθολικές απαγορεύσεις, έκριναν ότι μια χαρά είναι και η απαγόρευση των συναθροίσεων άνω των 4 ατόμων, και ότι εν πάσει περιπτώσει βρίσκεται σε ισχύ αυτό το «ιδιόμορφο Δίκαιο της Ανάγκης». Οι Μανιτάκηδες και Αλιβιζάτοι της συνταγματικής ιντελιγκέντσιας του τόπου διεκδικούν ίσως μια θέση στην ιερά σύνοδο της σωτηρίας μας… ή μπορεί να ανήκουν σε ευάλωτες επαγγελματικές ομάδες, οπότε κάνουν τους φόβους τους συμβιβασμό…

Με τούτα και με τ’ άλλα ας δώσουμε λοιπόν ραντεβού. Όχι σε κάποια επέτειο, αλλά στην επόμενη εξέγερση: ενάντια στις αλγοριθμικές φυλακές!

Κανένα άσυλο για τους απροσάρμοστους

Κυριακή 15 Νοέμβρη. Τα ιδρύματα δεν έχουν άσυλο. Ούτε και τα σπίτια. Μόνο τα αφεντικά έχουν…

Θα πρέπει να υπάρχουν στα μέρη μας αρκετοί υπερασπιστές των ανθρώπινων και των πολιτικών δικαιωμάτων. Αλλά έχουν πάθει μια περίεργη, covid originated και πολλαπλά χρήσιμη (δηλαδή συνένοχη) αφλογιστία. Μάλλον είναι “πρώην”… Αλλιώς δεν θα περνούσε ντούκου αυτό που έγινε στη Σαλονίκη – για αρχή…

Σύμφωνα με το (τυπικό) σύνταγμα και τους (τυπικούς) νόμους τα σπίτια, οι κατοικίες, προστατεύονται απ’ το οικιακό άσυλο. Τι σημαίνει αυτό; Σημαίνει ότι απαγορεύεται η μπούκα στα σπίτια της «αρχής» (της αστυνομίας δηλαδή), ειδικά τη νύχτα, εκτός αν συμβαίνει αυτόφωρο κακούργημα: φόνος ή απόπειρα φόνου, βιασμός ή απόπειρα βιασμού…. Κατά τα υπόλοιπα, όλες τις ώρες του 24ώρου, η έφοδος της «αρχής» σε τόπο κατοικίας, σε οικιακό άσυλο, απαιτεί εισαγγελική εντολή σε σχέση με διάπραξη συγκεκριμένων αδικημάτων· και παρουσία εισαγγελέα.

Αυτά ίσχυαν π.c. Τώρα οι ντόπιες αρχές, με σημαία την «μόλυνση» και, άρα, την «αντικοινωνικότητα των συναθροίσεων άνω του ενός ατόμου», κάτω απ’ τα θορυβώδη επαινετικά χειροκροτήματα των δημαγωγών (και των caradinieri) έβαλαν το πρώτο αλλά και διδακτικό καρφί στο φέρετρο ίσως της πιο σημαντικής θέσμισης των αστικών επαναστάσεων: της προστασίας του ιδιωτικού χώρου έναντι των αρχόντων, της βίας και της αυθαιρεσίας τους. (Κι όταν οι χειροκροτητές καταλάβουν σε τι έγιναν συνεργοί θα είναι αργά, πολύ αργά… και θάχουν κουραστεί).

Τι έγινε, λοιπόν; Δεκαεφτά άτομα, 17 ολόκληρα άτομα (αίσχος!!!) έκαναν πάρτυ γενεθλίων (τρεις φορές αίσχος!) σε σπίτι (δέκα φορές αίσχος!!) στη Σαλονίκη… Ήταν και ξένοι: φοιτητές και φοιτήτριες του erasmus… (εκατό φορές αίσχος!!!). Ποιός ξέρει; Μπορεί και να ακουμπούσε ο ένας τον άλλον!!! (Ααααα!!!!! χίλιες φορές αίσχος!!!) Εννοείται ότι η «αρχή» μπούκαρε για να αποκαταστήσει την δημόσια τάξη και δημόσια υγεία, που έχουν γίνει η διπλή ενιαία όψη του ίδιου κίβδηλου νομίσματος.

Ήταν απαράδεκτο αυτό που τόλμησαν – ε; Άκου 17 άτομα να κάνουν πάρτυ!!! Κάθε παράβαση του νόμου τιμωρείται με εξάρθρωση του ώμου – το είπε κι ένας εισαγγελέας… Αλλά (αν ίσχυε ακόμα το τυπικό σύνταγμα…) ποιο ακριβώς αυτόφωρο κακούργημα διέπρατταν αυτοί οι 17 παραβατικοί εν χορδαίς και οργάνοις; Κανένα!… Και τότε;

Τότε: αυτά που ξέρατε να τα ξεχάσετε!! (λένε οι πραξικοπηματίες και οι οπαδοί τους). Το «ιδιόμορφο Δίκαιο της Ανάγκης» καταργεί όλα τα βασικά (και κατοχυρωμένα) δικαιώματα, γιατί η «Νέα Τάξη» (το πραγματικό όνομα της «νέας κανονικότητας») δεν θέλει να έχει κανένα όριο και κανέναν περιορισμό στο που θα επιβάλλεται. Η «Νέα Τάξη» θέλει να μας ισοπεδώσει – σαν «καμπύλες»…. Η «Νέα Τάξη» δεν θέλει να κατακτήσει απόλυτα μόνο τους δημόσιους χώρους / χρόνους· θέλει κι ό,τι έχουμε ιδιωτικό. Θέλει τα σπίτια, τις σχέσεις μας, τις συνήθειές μας, τα κορμιά μας, τα κύτταρά μας…. Η «Νέα Τάξη» είναι σαρκοφάγα. Και δρα.

Τι είναι που δεν καταλαβαίνετε γαμώτο; Μπροστά στα μάτια μας γίνονται όλα αυτά!!! Ούτε «συνωμοσίες» ούτε τίποτα. Στο άπλετο φως της ημέρας, με όλη την διδακτική δημαγωγία στο φουλ.

Τα δεχόμαστε; Τα ανεχόμαστε;

Πραξικοπήματα 4

Κυριακή 15 Νοέμβρη. Κι ενόσω τα εκατομμύρια φυλακισμένων ελπίζουν ότι σύντομα οι δεσμοφύλακές τους θα έχουν την καλωσύνη να τους επιτρέψουν να κάθονται στον ήλιο ή δίπλα στο ποτάμι κατά βούληση, αυτοί οι δεσμοφύλακες έχουν τα δικά τους σχέδια.

Ο συντηρητικός άγγλος βουλευτής Tobias Ellwood είναι φανατικός φίλος της καραντίνας· και κανονικά το εικόνισμά του θα έπρεπε να βρίσκεται σε κάθε «κοινωνικά υπεύθυνο» σπίτι ή δωμάτιο. Είναι και άλλα πράγματα. Είναι πρόεδρος της «επιτροπής άμυνας» του βρετανικού κοινοβουλίου. Είναι επίσης μέλος της θηριώδους «77ης ταξιαρχίας» (77th Brigade), που είναι οι ειδικοί ψυχολογικού πολέμου του βρετανικού στρατού, και συμμετέχει (η brigade) στη διαμόρφωση της «δημόσιας συζήτησης» για τον covid στην επικράτεια της αυτού μεγαλειότητας – καταλαβαίνετε πως: undercover…. Με δυο λόγια δεν είναι ένας απλός blogger, ένας ανιαρός πελάτης των antisocial media, ένας ανώνυμος στρατιώτης στο “πόλεμο κατά του αόρατου εχθρού”. Είναι απ’ τους ανθρώπους που ξέρουν τον τρόπο να γίνονται πράξη αυτά που ονειρεύονται οι ανιαροί πελάτες της εξουσίας.

Την Δευτέρα 28 του περασμένου Σεπτέμβρη, όταν στα μουλωχτά μεν γίνονταν διεθνείς συζητήσεις για ένα «πανευρωπαϊκό lockdown» τον Νοέμβρη / Δεκέμβρη, φανερά δε οι ευρωπαϊκές πολιτικές βιτρίνες ορκίζονταν ότι «αποκλείεται να το κάνουμε, δεν συμφέρει την οικονομία…», ο Tobias Ellwood έκανε μια ενδιαφέρουσα αγόρευση / εισήγηση στο κοινοβούλιο. Θέμα της; Η επιχείρηση μαζικού εμβολιασμού είναι μια πολύπλοκη επιχείρηση ανάλογη της απόβασης στη Νορμανδία και της (αναδίπλωσης) απ’ την Δουκέρνη…

Ωραίες παρομοιώσεις!!! Τι πρότεινε ο άγγλος ειδικός ψυχολογικού πολέμου; Μια άγρια απόβαση στο κοινωνικό πεδίο!!!

Πρότεινε πρώτον, ότι το υπουργείο άμυνας και ο στρατός πρέπει να αναλάβουν τον έλεγχο της διαδικασίας και της προόδου αυτού του εμβολιασμού. (Έχουμε παρουσιάσει ήδη, πριν 6 ημέρες, στις 9 Νοέμβρη, την περίπτωση του Liverpool, για τα τεστ στα σχολεία: ο νόμος και η τάξη μ.c. 2…)

Δεύτερον, ότι το εμβόλιο θα πρέπει να είναι υποχρεωτικό (όπως, άλλωστε, το έθεσε και ο κυρ pfizer, δες το χθεσινό video για το ποινικό μητρώο της εταιρείας).

Τρίτον, ότι υπό την επίβλεψη του στρατού θα πρέπει να δημιουργηθεί μια «εθνική βάση δεδομένων» για το ποιος έχει εμβολιαστεί και ποιος όχι. Φακέλωμα λέγεται… αλλά είναι “για καλό σκοπό”…

Τέταρτον, ότι θα πρέπει να εκδίδονται «πιστοποιητικά εμβολιασμού» που θα επιτρέπουν τις μετακινήσεις των εμβολιασμένων. Θα πρέπει επίσης να αναγνωριστούν διεθνώς, ώστε να (τους) επιτρέπουν και τα διεθνή ταξίδια.

Πέμπτον, ότι όσοι αρνούνται να εμβολιαστούν θα υπόκεινται στις απαγορεύσεις που ισχύουν τώρα για τα «μιάσματα».

Έκτον: με αυτά τα δεδομένα ο ειδικός ψυχολογικού πολέμου και τα λοιπά και τα λοιπά εκτίμησε ότι (δικά του τα λόγια): …η μεγαλύτερη πρόκληση θα είναι η διαχείριση της μεταβατικής περιόδου, εν δυνάμει διάρκειας ενός έτους, όταν τμήματα της κοινωνίας μας θα έχουν απελευθερωθεί απ’ την απειλή του covid-19 και θα επιδιώκουν να γυρίσουν στην κανονικότητα, αλλά εκείνοι που ακόμα δεν θα έχουν εμβολιαστεί θα υπόκεινται στους κανόνες κοινωνικής απομόνωσης…

Δεν αναφερόταν στους «αρνητές» οι οποίοι, στο κάτω κάτω, για το καλό της δημόσιας υγείας, θα πρέπει να μαζευτούν σε στρατόπεδα συγκέντρωσης και να απασχολούνται σε καταναγκαστικά έργα… Αναφερόταν στους άλλους, τους υπάκουους, που απλά θα εμβολιάζονται πιο αργά από τους υπόλοιπους…. Άντε, λοιπόν, να ελέγχεις τους μολυσματικούς που θα κρύβονται μέσα στα πλήθη των «εγκεκριμένων»…

Όπως βλέπετε (αν δεν το ξέρατε) τα αφεντικά κοιτούν πολύ μακρύτερα απ’ την μύτη τους. Άρα είναι δικό μας πρόβλημα ότι έχουμε χάσει την επαφή με τον ορίζοντα…

Ναι, είναι αλήθεια. Το no future έχει γονατίσει ήδη δυο γενιές… Που νόμισαν ότι το μικρο-παρόν τους θα διαρκέσει πολύ…

Η όχι “συνωμοσιολογική” ιστορία των “conspiracy theories” 1

Πέμπτη 12 Νοέμβρη. Τι είναι η “συνωμοσιολογία”; Τι σημαίνει σαν όρος; Τι είναι η “θεωρία συνωμοσίας”; Αυτές οι λέξεις είναι αυτο-νόητες; Υπήρχαν ανέκαθεν ή εφευρέθηκαν κάποια συγκεκριμένη ιστορική στιγμή;

Δυστυχώς η πραγματικότητα είναι και εδώ πολύ δυσάρεστη για τους φίλους της καραντίνας που χρησιμοποιούν αυτήν την καραμέλα εναντίον όλων όσων εκφράζουν από τερατολογίες ως αμφιβολίες, και έως καθαρή πολιτική αντίθεση στη διαχείριση του covid… άσχετα απ’ το περιεχόμενο όσων υποστηρίζουν.

Οι λέξεις «conspiracy theories» είναι εφεύρεση της c.i.a., την δεκαετία του ’60! Ο μακαρθισμός είχε αρχίσει να υποχωρεί σαν επίσημη πολιτική δημόσιας τάξης στις ηπα· χρειαζόταν άρα μια καινούργια κατηγορία εναντίον των αμερικάνων κομμουνιστών (ή απλά αριστερών ή εναντίον της νέας αριστεράς που είχε αρχίσει να αναδύεται και στις ηπα), στη θέση εκείνης του «συνοδοιπόρου» με την ε.σ.σ.δ., του «κατάσκοπου» και όλων των υπόλοιπων χαρακτηρισμών.

Την ανάγκη της εφεύρεσης ενός όρου που να υπονομεύει / να προβοκάρει οποιαδήποτε άποψη πέρα απ’ την κάθε φορά επίσημη (του αμερικανικού κράτους εν προκειμένω) την επιτάχυνε η δολοφονία του John Kennedy, στις 22 Νοέμβρη του 1963. Επίσημα η δολοφονία αποδόθηκε σε έναν «μοναχικό λύκο» (ούτε αυτός ο όρος υπήρχε τότε!), τον Lee Harvey Oswald. Ο οποίος δεν παραδέχτηκε τίποτα τις δυο ημέρες που ανακρίθηκε (το αντίθετο…). Ο Oswald “παράδοξα” δολοφονήθηκε στην είσοδο των κεντρικών γραφείων αστυνομίας του Dallas, καθώς θα γινόταν η μεταγωγή του στη φυλακή (θα προφυλακιζόταν για μια άλλη δολοφονία, ενός μπάτσου, την οποία υποτίθεται έκανε ο Oswald 45 λεπτά μετά την δολοφονία του Kennedy)… Η δολοφονία του Oswald αποδείχθηκε μια πολύ βολική εκκαθάριση ενός «βασικού» υπόπτου (για την δολοφονία ενός δημοφιλούς αμερικάνου προέδρου…), που αργότερα, post mortem, κηρύχτηκε ο μόνος ένοχος για την δολοφονία του Kennedy…

Ήταν εύλογο ότι το μεγαλύτερο μέρος της αμερικανικής κοινωνίας ΔΕΝ αποδέχθηκε μια τόσο βολική διαχείριση: ένας μοναχικός δολοφόνος που δεν δικάζεται καν (αφού έχει δολοφονηθεί και αυτός), με άγνωστα κίνητρα, δρώντας ολομόναχος, σκοτώνει έναν πρόεδρο… Αντίθετα εκείνο που έμοιαζε πιο λογικό ήταν πως η δολοφονία του Kennedy ήταν «inside job», δουλειά της τότε παντοδύναμης cia πιθανότατα, για λόγους που πάντως δεν αποδείχθηκαν ποτέ (παρότι ειπώθηκαν πολλά, γράφτηκαν επίσης πολλά, ενώ το 1991 ο Oliver Stone έκανε μια ταινία στην ίδια λογική αποκάλυψης των πραγματικών δολοφόνων του JFK).

Το γεγονός είναι ότι η cia έπρεπε να αυτο-προστατευτεί: η αποκάλυψη ενός τόσο βρώμιμου ρόλου στο εσωτερικό του κράτους θα ήταν καταστροφική! Ο όρος conspiracy theories εφευρέθηκε κατ’ αρχήν για να αποδομεί προκαταβολικά οποιονδήποτε είχε διαφορετική άποψη απ’ την ενοχή του μοναχικού Oswald υπονοώντας την ενοχή της “υπηρεσίας”. Η “συνωμοσιολογία” εφευρέθηκε το αργότερο τον Γενάρη του 1967. Ένα εσωτερικό έγγραφο της «υπηρεσίας» που αποχαρακτηρίστηκε 10 χρόνια μετά (φωτογραφία επάνω), αναφέρεται συστηματικά σε «συνωμοσιολόγους» που αμφισβητούν τα συμπεράσματα της «επιτροπής Warren» (αυτή που απέδωσε στον Oswald την μόνη ευθύνη…) Στις οδηγίες της cia για το πως θα αντιμετωπιστούν αυτοί οι «αρνητές» υπήρχαν λεπτομέρειες που θυμίζουν επίκαιρες βρωμιές.

Στο 3ο σημείο εκείνης της αναφοράς με τίτλο «δράση» (action), αναφέρεται:

… Να χρησιμοποιήσουμε προπαγανδιστικά μέσα για να αντιμετωπίσουμε όσους μας κάνουν κριτική. Βιβλία και άρθρα είναι ιδιαίτερα κατάλληλα για αυτόν τον σκοπό…. Ο στόχος μας θα πρέπει να είναι το να περάσουμε την άποψη πως όσοι κάνουν κριτική είναι α) προκατειλημμένοι με θεωρίες που είχαν φτιάξει πριν υπάρξουν αποδείξεις γι’ αυτές, β) ότι έχουν πολιτικά κίνητρα, γ) ότι έχουν οικονομικά κίνητρα, δ) ότι είναι βιαστικοί και ανακριβείς στις έρευνές τους ή ε) ότι έχουν τρελλαθεί από τις ίδιες τους τις θεωρίες….

Έχει το ιστορικό και όχι μόνο ενδιαφέρον ότι μια έρευνα που έγινε από μια «κοινοβουλευτική επιτροπή για τις δολοφονίες» (united states house committee on assassinations / HSCA) το 1979 κατέληξε στο συμπέρασμα ότι ο Kennedy δολοφονήθηκε πιθανότατα σαν αποτέλεσμα μιας συνωμοσίας… αφού η ανάλυση των ηχητικών καταγραφών των στιγμών της δολοφονίας του … δείχνουν ότι υπήρξε ένας ακόμα πυροβολισμός και κατά συνέπεια ότι δύο οπλοφόροι πυροβόλησαν κατά του προέδρου….

Αν ο ένας, «μοναχικός» και νεκρός, ήταν βολικός για να κλείσει η υπόθεση, η ύπαρξη ενός δεύτερου (που ποτέ δεν βρέθηκε…) άφηνε πράγματι ανοικτό το ενδεχόμενο να υπήρξε κάποια συνωμοσία ευρύτερη ακόμα και απ’ αυτά τα δύο άτομα.

Τελικά εκείνοι που δεν αποδέχτηκαν την επίσημη εκδοχή μπορεί και να μην ήταν ούτε προκατειλημμένοι, ούτε ελαφροΐσκιωτοι, ούτε «τρελλοί»… Ούτε καν «λίγοι»: όλες οι δειγματοληψίες της «κοινής γνώμης» που έγιναν από το 1966 ως το 2004 έβγαζαν μονότονα ότι το 80% όσων ερωτούνταν πίστευαν ότι οι πραγματικοί ένοχοι της δολοφονίας και τα κίνητρά τους κουκουλώθηκαν…

Η όχι “συνωμοσιολογική” ιστορία των “conspiracy theories” 2

Πέμπτη 12 Νοέμβρη. Η πατρότητα του όρου “θεωρίες συνωμοσίας” φωτίζει την σκοπιμότητά του, το νόημά του. Η cia δεν ήθελε να «μπλέκει σε συζητήσεις» όπου θα εμφανίζεται σαν απολογούμενη. Κατά συνέπεια δεν σκόπευε να μπλέξει σε καμμία συζήτηση με «αρνητές» απέναντι στους οποίους θα έπρεπε να παραθέτει τα επιχειρήματά της, με τον κίνδυνο να ανατραπούν. Έναν «συνωμοσιολόγο» τον αντιμετωπίζεις προκαταβολικά σαν ψεύτη, σαν συμφεροντολόγο, σαν μισότρελο· ή με έναν συνδυασμό αυτών των τριών, προβάλλοντας μονότονα και επίμονα την επίσημη εκδοχή· και τονίζοντας ότι είναι η επίσημη, δηλαδή ανώτερης τάξης. Με δυο λόγια: χαρακτηρίζοντας «συνωμοσιολόγο» όποιον έχει αντίθετη γνώμη με την «επίσημη» που έχεις ασπαστεί, επιδιώκεις να τον γελοιοποιήσεις!

Σημαίνει αυτό ότι οι νεοφώτιστοι caradinieri που αγάπησαν τόσο πολύ αυτήν την πρακτόρικη ορολογία (και τους στόχους της) είναι … πράκτορες της cia; Όχι φυσικά! Η cia (και άλλοι παρόμοιοι μηχανισμοί άλλων κρατών) φρόντισαν σταδιακά να εκλαϊκεύσουν τον όρο, έτσι ώστε να μπορεί εύκολα να βρεθεί στο στόμα του καθενός. Τόσο εύκολα (και με τόση ψυχο-διανοητική σιγουριά) ώστε να παρουσιάζουν την κάθε φορά επίσημη, κρατική εκδοχή σαν «φυσική» – και τους τεκμηριωμένους αμφισβητίες σαν «προβληματικούς». (Έχει σημασία, για όσους έχουν μνήμη, να θυμηθούν πότε και από ποιές πηγές χρησιμοποιήθηκε αυτός ο όρος στα μέρη μας την τελευταία 20ετία… Και που ΔΕΝ χρησιμοποιήθηκε…)

Τον Ιούλιο του 2013 κυκλοφόρησε ένα βιβλίο των ψυχολόγων Michael J. Wood και Karen M. Douglas, καθηγητών στο αγγλικό πανεπιστήμιο του Kent, με τίτλο «Τι έγινε με το κτήριο 7; Μια έρευνα κοινωνικής ψυχολογίας πάνω στην διαδικτυακή συζήτηση για τις θεωρίες συνωμοσίας για την 11η Σεπτέμβρη». Η έρευνά τους επιβεβαίωσε τα συμπεράσματα μιας παρόμοιας που είχε γίνει απ’ τον αμερικάνο πολιτικό επιστήμονα Lance deHaven-Smith (“Conspiracy theory in America”) για την δολοφονία του Kennedy. Και οι δύο έρευνες διαπίστωσαν ότι οι υποστηρικτές των επίσημων κρατικών απόψεων και στις δύο περιπτώσεις ήταν / είναι σαφώς πιο επιθετικοί και φανατικοί σε σχέση με τους κατηγορούμενους για “συνωμοσιολογία”… επειδή συν τω χρόνω διαισθάνονται ότι η «επίσημη γραμμή» είναι έωλη…

Εν τέλει οι όροι «συνωμοσιολόγος» και «θεωρία συνωμοσίας» κατασκευάστηκαν σαν όπλα ψυχολογικού πολέμου… Ταυτόχρονα και συμπληρωματικά κατασκευάζονται (υποστηρίζουμε) εναλλακτικές (με την επίσημη κρατική άποψη) τερατολογίες, που διαδίδονται (με κάθε τρόπο που είναι διαθέσιμος) σαν «κριτικές». Αυτό αφενός διευκολύνει την καταστολή των διαφωνιών· και, αφετέρου, «θολώνοντας τα νερά» δημιουργεί την αυτο-εκπληρούμενη προφητεία της «διανοητικής ανεπάρκειας» των αμφισβητιών…

Κάντε στην μπάντα: έρχεται η τηλε-εργασία!

Δευτέρα 9 Νοέμβρη. Αυτό η ασταμάτητη μηχανή δεν το περίμενε!! Eκτός απ’ την “απειλούμενη κατάρρευση του συστήματος υγείας” που επιβάλει την μαζική κατ’ οίκον φυλάκιση των υποτελών, υπάρχει και μια αντίθετη (;), η “απειλούμενη κατάρρευση του ιντερνετικού συστήματος”. Που επιβάλει σ’ όσους κρατούμενους δεν παράγουν (ψηφιακά) υπεραξία ή δεν έχουν πέσει με τα μούτρα στα τηλε-διαγωνίσματα, μεταξύ 9 το πρωί και 6 το απόγευμα (διάστημα το οποίο το υπουργείο ψηφιακής διακυβέρνησης θεωρεί “ώρες αιχμής”… – οι υπόλοιπες τι είναι, άραγε;) να παίζουν ντραμς (με σιγαστήρα), να παίζουν σκάκι μόνοι τους, να τρώνε τα νύχια τους, να βγαίνουν στα μπαλκόνια τους (αν έχουν) και να γαμωσταυρίζουν την porca miseria τους, να αυτοαπασχολούνται σεξουαλικά με παλιομοδίτικες έντυπες τσόντες – εν πάσει περιπτώσει να κάθονται σαν ψηφιακές παναγίες και μην απολαμβάνουν τα αγαθά της κυβερνο-ψυχαγωγίας! Γιατί εκτός απ’ τις μεθ κινδυνεύει να πέσει και το διαδίκτυο! Και τι θα γίνει αν τελικά πέσουν και τα δύο, το ένα πάνω στο άλλο; Ιδού: το Τέλος του Κόσμου κυνήγησε το πόπολο για να κρυφτεί στα σπίτια του, και τώρα είναι έξω απ’ την πόρτα του!

Να τι συστήνει το καλό υπουργείο (και να θυμάστε ότι στην αρχή λέγονται «συστάσεις», μετά λέγονται «αυστηρές συστάσεις» και στο τέλος γίνονται νόμοι και πέφτουν πρόστιμα):

– Να αποφεύγουμε τη χρήση διαδικτυακών εφαρμογών ψυχαγωγίας κατά τις ώρες αιχμής, δηλαδή από τις 9 πμ έως τις 6 μμ Με τον τρόπο αυτό δημιουργείται η απαιτούμενη διαθεσιμότητα στα δίκτυα για την αποτελεσματική λειτουργία εφαρμογών τηλεκπαίδευσης και τηλεργασίας.

– Να δίνουμε προτεραιότητα στη χρήση των σταθερών δικτύων για την πραγματοποίηση τηλεφωνικών κλήσεων και να αποφεύγουμε, εφόσον δεν είναι απαραίτητες για την επικοινωνία μας, τις βιντεοκλήσεις.

– Να αποφεύγουμε την αποστολή αρχείων μεγάλου όγκου και χωρίς να έχει προηγηθεί διαδικασία συμπίεσής τους, εφόσον αυτό είναι εφικτό. Ομοίως, αποφεύγουμε την αποστολή μαζικών μηνυμάτων ηλεκτρονικού ταχυδρομείου με μεγάλο όγκο συνημμένων αρχείων.

– Να διατηρούμε ενημερωμένο το λογισμικό όλων των οικιακών συσκευών που έχουν πρόσβαση στο διαδίκτυο, με βάση τις οδηγίες και τις συστάσεις των κατασκευαστών…

…

– Αν έχουμε παιδιά, φροντίζουμε για τη δημιουργική τους απασχόληση και αποφεύγουμε την προσκόλλησή τους σε διαδικτυακές υπηρεσίες διασκέδασης.

Και, φυσικά, το «αμήν»:

– Να υιοθετούμε υπεύθυνη συμπεριφορά και να εμπιστευόμαστε μόνο τις οδηγίες των επιστημόνων και του Εθνικού Οργανισμού Δημόσιας Υγείας.

Απ’ την μια μεριά διακρίνουμε κάτι ευχάριστο σ’ αυτές τις «συστάσεις»: το internet of things φαίνεται ότι θα αργήσει κάπως στο ελλαδιστάν. Από την άλλη μεριά το καϋμένο το ρημαδογκουβέρνο υποδεικνύει μια στρατηγική αχίλεια πτέρνα της αξιοποίησης του covid. Η υπόθεση τώρα περνάει στα χέρια των gamers, των σινεφίλ, και των λοιπών “βαρέων” χρηστών του διαδικτύου: αν θέλουν και συνεννοηθούν μπορούν να “μποτιλιάρουν” το σύστημα… Πολλοί θα τους ευγνωμονούν!

Όλο εμένανε σηκώνει

Να πω μάθημα η δασκάλα

Θα την σπάσω την οθόνη

Και θα βγω να παίξω μπάλα!

Πρόστιμα, πρόστιμα, πρόστιμα παντού

Σκοπιές μας βάζουν να μην μπουν του αόρατου εχθρού.

Φύλακες, ειδικοί, και ζήτω η μαλακία

Όλο το έθνος προσκυνά tv και φαρμακεία!