Καθαρόαιμοι και μπάσταρδοι 2

Δευτέρα 5 Ιούλη>> Αυτοί οι «καθαρόαιμοι» δεν ήταν και παραμένουν οι θιασώτες, οι ατζέντηδες της διατεταγμένης «κοινωνικής ευθύνης»; Αυτοί δεν ήταν τα μικρά και μεγάλα μεγάφωνα του υγιεινισμού του συμπλέγματος; Ποιά ήταν αυτή η «κοινωνική ευθύνη» που τώρα απλά ξεβρακώνεται και δείχνει τα αχαμνά της;

Ήταν η εταιρική κοινωνική ευθύνη, προσαρμοσμένη στην καπιταλιστική μικροκλίμακα, στον Εαυτό Κεφάλαιο – idiots!!! Ήταν το ακριβώς αντίθετο της κοινωνικότητας και της φροντίδας του ενός για τον άλλον – idiots!!! Ήταν η εγκληματική αναπαράσταση του «κοινωνικού» όπως αυτή εννοείται (και πρέπει να επιβληθεί) απ’ το κεφάλαιο στην εποχή της ακόμα πιο ολοκληρωτικής υπαγωγής των κοινωνικών σχέσεων στις νόρμες του – idiots!!! Ήταν ένας οδηγός μάρκετινγκ.

Στον πυρήνα αυτής της αντεστραμμένης «κοινωνικότητας» που τώρα προσπαθεί να διαχωρίσει τους υγιειονομικά «καθαρούς» απ’ τους υγιειονομικά «βρωμιάρηδες» ήταν η γνωστή απλή φόρμουλα, που ΟΛΟΙ, ΜΑ ΟΛΟΙ οι caradinieri αποδέχτηκαν σαν μάνα εξ ουρανού: μην με πλησιάζεις / δεν σε πλησιάζω!… Σ’ αυτό το έσχατο και επαίσχυντο σημείο «καθαρότητας» ο Εαυτός Κεφάλαιο μπορούσε και έπρεπε να οχυρωθεί και να αναδειχθεί σαν η πιο pure (σ’ αυτήν την συγκεκριμένη ιστορική συγκυρία) μορφή της αδυναμίας του απέναντι στο Κεφάλαιο – κεφάλαιο, που επελαύνει. Σαν το «κέντρο μιας φούσκας» (στο ναό του ιστορικού νεοφιλελευθερισμού, στην επικράτεια της αυτού μεγαλειότητας βασίλισσας, η «ατομική φούσκα» έγινε ιδεολογικό επιχείρημα και νομική νόρμα…), μια θερμοκοιτίδα ξένη και στην ανάγκη επιθετική απέναντι σε κάθε άλλη φούσκα Εαυτού Κεφάλαιου. Για να συνταχτεί η κοινωνική πειθαρχία, ο στρατός των «πολεμιστών» στο πέρασμα στην 4η βιομηχανική επανάσταση, τα αφεντικά μεθόδευσαν μια βίαιη κάθοδο στην πλήρη κοινωνική αποδιάρθρωση, τον «πόλεμο όλων εναντίον όλων», ξέροντας ότι απλά τραβάνε στα όριά της την κρίση ατομικής (καπιταλιστικής) αξιοποίησης που τυραννάει εδώ και τουλάχιστον 2 δεκαετίες όλα αυτά τα Εγώ.

Θα έπρεπε οι idiots να καταλάβουν (μα αν καταλάβαιναν δεν θα ήταν idiots!) ότι συνεργάστηκαν στην αναπαράσταση της κοινωνίας σαν αποτελούμενης από atoms και όχι από ζωντανά persons. Θα έπρεπε οι idiots να καταλάβουν πως όταν το αφεντικό σε διατάξει να ακυρώσεις κάθε πλευρά του κοινωνικού εαυτού σου δεν θα σταματήσει εκεί. Θα γεμίσει τα κενά με τις δικές του νόρμες, με τις δικές του μηχανές. Όταν οι idiots έκαναν «προπόνηση» για να μείνουν fit τρέχοντας γύρω απ’ τους καναπέδες τους και κρεμούσαν τα video στις τηλε-επικοινωνίες τους νομίζοντας ότι εξακολουθούν να υπάρχουν, έφτιαχναν τα σύνορα. Τους φράκτες. Ανάμεσα στους «καθαρούς» και στους «βρωμιάρηδες», που επιμένουν στην άμεση συνάφεια στις σχέσεις τους. Και είναι …. μολυσματικοί αν δεν έχουν ενσωματώσει τους «διαύλους» της τεχνο/εξουσίας. Τις πλατφόρμες σήμερα, κάτι άλλο αύριο, κάτι τρίτο μεθαύριο.

Η ευχή «καλή ανοσία» ξεφύτρωσε απ’ το πουθενά! Ήταν το ρέψιμο του συμπλέγματος που χώνευε όλα αυτά τα υπερφίαλα και σε υπνοβασία Εγώ – Κεφάλαιο. «Άνοσος» στην αργκώ της εξουσίας δεν σημαίνει είμαι καλά! Σημαίνει «είμαι εγκεκριμένος». Η έγκριση κατασκευάζεται με κέντρο την αρρώστια και ένα +/- σαν «ακτινοβολία» γύρω της. Ο Εαυτός – Κεφάλαιο που νόμιζε ότι είναι «ιδιοκτήτης» των ατομικών του assets και μπορούσε να τα κάνει ό,τι θέλει είναι, τώρα, είναι δούλος της εταιρικής κοινωνικής ευθύνης: απαγορεύεται να διαταράσσει, να αμφισβητεί, να εμποδίσει την ομαλότητα («νέα κανονικότητα») του πεδίου καπιταλιστικής συσσώρευσης α λα 4ης βιομηχανική επανάσταση!

Το λένε οι καλοί πλασιέ άλλωστε, δεξιοί κι αριστεροί… Αυτοί ξέρουν.

Οι ανθρωπιστές είναι ανθρωποφάγοι

Δευτέρα 5 Ιούλη>> «Ούτε μια ανθρώπινη ζωή χαμένη» ούρλιαζαν οι caradinieroi για μια σύντομη διάρκεια ιστορικού χρόνου την άνοιξη και το καλοκαίρι του 2020, όταν ήταν απόλυτα βέβαιοι ότι η απανθρωποποίηση σώσει (τις) ζωές (τους). «Ούτε μια ανθρώπινη ζωή χαμένη» ούρλιαζαν οι καθεστωτικοί δημαγωγοί όταν δολοφονούνταν στα μουλαχτά χιλιάδες με τα τοξικά φαρμακοπειράματα, όταν άλλοι δολοφονούνταν απλά από εγκατάλειψη, κι όταν παντού κτίζονταν τα μνημεία του 21ου αιώνα, οι «κοινές δεξαμενές». “Επιχείρηση διαρκή ελευθερία” ονόμασε η Ουάσιγκτον τον ιμπεριαλισμό της κατά την εισβολή στο αφγανιστάν. “Επιχείρηση ελευθερία” ονόμασε το ρημαδογκουβέρνο, σα νοτιοανατολική πτέρυγα του συμπλέγματος, το δικό του μερίδιο εισβολής στα τελευταία ανεκμετάλλευτα εδάφη του κοινωνικού.

Ανθρώπινο αίμα μύριζε απ’ την αρχή…

Και ύστερα; Σχεδόν 16 χιλιάδες δολοφονημένοι ως τώρα (15.472 ως τις 19 Ιούνη….) μόνο στην ε.ε., και εκατοντάδες χιλιάδες σακαταμένοι απ’ τις «σωτήριες» πλατφόρμες… Αυτοί είναι αόρατοι, αυτοί είναι ανύπαρκτοι, αυτοί δεν είναι ζωές. Οι θάνατοι και οι βλάβες μοιάζουν κάποτε «καμμία σχέση» ακόμα και για τα θύματα ή τους οικείους τους: αν «υγεία» είναι ό,τι πιστοποιείται σαν τέτοιο απ’ τις μαφίες και μόνον αυτό, αν «ζωή» είναι ότι εγκρίνεται σαν τέτοιο, αν χαθεί κάθε ίχνος αυτο-καθορισμού της ζωής, τότε ίσως να μην πεθαίνει πια κανένας… Απλά κάποιοι θα διαγράφονται απ’ τα μητρώα των ληξιαρχείων….

Το κεφάλαιο, ώριμο απ’ την πίστη τόσων εκατομυρίων πρωτοκοσμικών idiots, στην 3η δεκαετία του 21ου αιώνα επιχειρεί να πετύχει εκείνο που είχε διαβλέψει ο Μάρξ, στο έσχατο όριό του. Όχι, δηλαδή, να εμφανίζεται στην οργάνωση της εργασίας και της κατανάλωσης σαν η μόνη υπαρκτή μορφή πλούτου και παραγωγής του αλλά, συνολικά, σαν η μόνη υπαρκτή μορφή ζωής – και, φυσικά, η έγκρισή της.

Να γιατί τα καθάρματα των τωρινών χωρο/χρονο/απαρτχάιντ ξεφύτρωσαν ομαλά μέσα από εκατομμύρια «αναρτήσεις» στα antisocial media και τα εκατομμύρια διαγγέλματα των δημαγωγών, μέσα απ’ τον πύρινο ναρκισσισμό Εαυτών – Κεφάλαια που απαιτούσαν και τον εγκλεισμό, και τον διαχωρισμό, και κάθε είδους τιμωρία των αιρετικών εδώ και μήνες. Να πως ξεκινάει ο κοινωνικός ευγονισμός: σαν συγκέντρωση και αξιοποίηση των συμπλεγμάτων ανωτερότητας…

Να ποιές και που είναι οι ρίζες που πρέπει να πολεμήσουμε με αποφασιστικότητα…

Μια τάξη κομμάτια και θρύψαλα

Δευτέρα 14 Ιούνη>> Θα μπορούσε να είναι ο ορισμός της σύγχισης αν όχι κάτι χειρότερο. Ή θα μπορούσε να είναι κάτι αδιάφορο, σκέτη «κακία» εκ μέρους μας – διαλέγει ο καθένας και παίρνει. Πώς είναι, όμως, δυνατόν να υπάρχει αποδοχή των προταγμάτων (συμπεριλαμβανόμενων των διαταγών) ενός συστήματος όταν σηκώνει την σημαία «διαχείριση της υγείας της εργατικής τάξης» και να εκδηλώνεται αντίδραση όταν η σημαία γράφει «διαχείριση της εργασίας»; Η απορία μας αφορά, φυσικά, το πρώτο: η επιθετική προσπάθεια ενίσχυσης της κερδοφορίας των (μικρομεσαίων αφεντικών) μέσω του πρόσφατου νομοσχεδίου είναι, άραγε, κάτι διαφορετικό από (και) παράγοντας νοσηρότητας για τις ζωές των σύγχρονων μισθωτών; Φτιάχνουν, μήπως, οι αγαπημένες φαρμακομαφίες “εμβόλιο για την υπερκόπωση”; (Γιατί όχι;…) Κι αν ισχύει ότι η δουλειά-είναι-σκότωμα, πώς είναι δυνατόν να γίνεται δεκτό ότι το ίδιο γκουβέρνο εδώ και 16 μήνες «πασχίζει για την υγεία του λαού» και μάλιστα να του γίνεται κριτική απ’ τα δεξιά, ότι «δεν είναι αρκετά αυστηρό»;

Δεν θα δώσουμε απάντηση τώρα. Είναι γεγονός όμως ότι το πως γίνεται αντιληπτή η μισθωτή εργασία και ο ορίζοντας των ζητημάτων που την αφορούν άμεσα και έμμεσα στον 21ο αιώνα ορίζεται στα μέρη μας όχι απ’ την εργατική συνείδηση αλλά απ’ αυτό που θα ονομάζαμε «μικροαστικό εκλεκτικισμό»· με ισχυρές δόσεις κορπορατισμού του 20ου αιώνα. Η παράταση του ωραρίου είναι βέβαιο ότι προκαλεί ζημιές στη ζωή και στην υγεία όσων αναγκάζονται να την υποστούν… Είναι βέβαιο επίσης ότι κανείς δεν θέλει να δουλεύει παραπάνω, πολλοί και πολλές όμως αναγκάζονται να το κάνουν επειδή οι μισθοί είναι ψίχουλα· συνεπώς το ζήτημα του χρόνου εργασίας και του μισθού είναι απόλυτα δεμένα… Είναι βέβαιο τέλος (για εμάς) πως όταν ένας κυβερνητικός ακροδεξιός πλασιέ γαυγίζει πως «όσοι δεν εμβολιάζονται μπορούν να κριθούν επικίνδυνοι και να απολυθούν» αναφέρεται γενικά στην πειθαρχία των μισθωτών εντός και εκτός χώρου / χρόνου εργασίας. Αναφέρεται είτε το ξέρει είτε όχι στους «νέους όρους» οργάνωσης της καπιταλιστικής συσσώρευσης· και πάντως όχι στον καϋμό του μήπως δεν νοιώθουν καλά οι προλετάριοι…

Για να το πούμε διαφορετικά. Εκείνοι που ονειρεύονται μια νέα εκδοχή των «ταγμάτων ανεπιθυμήτων», ορέγονται και απειλούν με «τμήματα εργασίας μολυσματικών», γίνονται (έστω σιωπηλά) αποδεκτοί σαν τέτοιοι· χωρίς να νοιάζεται κανείς για το γεγονός ότι έτσι νομιμοποιείται ο νεο-ολοκληρωτισμός (τους) που, φυσικά, σε ένα άλλο πεδίο, θα νομοθετήσει υπέρ του απόλυτου «διευθυντικού δικαιώματος» για τον χρόνο εργασίας – με έναν διαφανή φερετζέ δήθεν «συναίνεσης των δύο πλευρών».

Μπορεί να φαίνεται εύκολο και βολικό να σπάει η εργατική πραγματικότητα σε κομματάκια που είναι άσχετα μεταξύ τους οπότε το κάθε φορά «αντικυβερνητικό άχτι» να διαλέγει εκείνο που φαίνεται αβανταδόρικο. Αλλά ο καπιταλισμός σαν τέτοιος δεν είναι παζλ. Διατρέχεται από ενιαία λογική και «γεννάει» χειρισμούς σε συνοχή. Ο ακροδεξιός πλασιέ μπορεί να έδρασε τυχαία ή όχι· πουλάει όμως τώρα ένα συγκεκριμένο είδος, που λέγεται «αντιεργατικός ολοκληρωτισμός με πρόσχημα την υγεία»· και γαύγισε υπέρ «απολύσεων για λόγους δημόσιας υγείας» ακριβώς μια μέρα πριν από μια γενική απεργία της 10ης Ιούνη.

Σ’ αυτήν δεν ακούστηκε κιχ!!!

Βρέθηκε, μήπως, ο «συναινετικός δεσμός» της ταξικής ειρήνης στις σύριγγες των φαρμακομαφιών; Ή μήπως ο εργατικός ανταγωνισμός αρχίζει και τελειώνει σε ένα μπάχαλο;

Αντιπληροφόρηση

Δευτέρα 7 Ιούνη>> Δεν θέλουμε να φοβίσουμε κανέναν, αν και ίσως υπάρχουν κάμποσοι που έχουν περιθώρια να φοβηθούν κι άλλο. Όσοι, πάντως, έχουν περιθώρια κριτικής λογικής και σκέψης ας προσέξουν αυτό το video διάρκειας κάτι λιγότερο από 1,5 λεπτό. Έχει καλόν σκηνοθέτη (το παγκόσμιο οικονομικό φόρουμ).

Δεν θα το σχολιάσουμε τώρα· κάποια άλλη στιγμή. Σας αφήνουμε στις σκέψεις σας. Και μην ξεχνάτε: η χειρότερη αντίδραση είναι η απώθηση!

Όταν κάτι είναι οργανωμένο…

Δευτέρα 7 Ιούνη>> Ας ξεκουραστούν οι λοιμωξιολόγοι· η μπογιά τους ξέβαψε και κανείς δεν ασχολείται μαζί τους. Ας αναλάβουν οι εγκληματολόγοι. Το ελλαδιστάν ανακάλυψε (πάντα με όρους Θεάματος) πως έχει σοβαρό πρόβλημα οργανωμένου εγκλήματος! Ποιός τσαχπίνης; Οι σφαίρες πέφτουν σαν το χαλάζι…

Το «οργανωμένο έγκλημα» είναι ένας παράλληλος καπιταλισμός, χωρίς τις προδιαγραφές και τους περιορισμούς της νομιμότητας. Στον «τυπικό» καπιταλισμό, για παράδειγμα, υπάρχει ένα περιθώριο για νομική διεκδίκηση των δεδουλευμένων μετά από μια απόλυση. Στον «άτυπο» όχι. Μια σφαίρα στο κεφάλι, και όλα τελειώνουν. Υπάρχει κι ένα κάποιο πτωχευτικό δίκαιο (στον «τυπικό»). Πέραν αυτού; Το μεγαλύτερο ψάρι απλά τρώει το μικρότερο…

Αλλά οι νομιμόφρονες είναι 110% ηθικολόγοι· ακόμα κι όταν δρουν οι ίδιοι υπόγεια και παράνομα. Έτσι το «οργανωμένο έγκλημα» πουλιέται σα μια ξαφνική συμφορά, που οφείλεται (τάχα) στο ότι οι φυλακές δεν χωράνε όλους τους «οργανωμένους εγκληματίες» – λες και οι φυλακές είναι κάτι άλλο απ’ το «άτυπο εκπαιδευτικό σύστημα» αυτού του «άτυπου» καπιταλισμού.

Εν τω μεταξύ κανείς δεν τολμάει να παραδεχτεί ότι η πραξικοπηματική τρομοδιαχείριση αν είχε μια φορά συνέπειες στην «τυπική» οικονομία είχε δέκα στην «άτυπη»! Σ’ αυτήν την τελευταία δεν έφταναν βέβαια τα επιδόματα, οι επιστρεπτέες, οι φοροελαφρύνσεις και η υπόλοιπη κρατική φροντίδα. Αίφνης ο τομέας προστασία καταστημάτων κατέρρευσε για αρκετούς μήνες… Ή το ξέπλυμα μέσω λευκών καταστημάτων το ίδιο. Ή η πορνεία του πεζοδρομίου (και η προστασία της). Απ’ την άλλη μεριά ο τομέας εμπόριο ναρκωτικών εκτοξεύτηκε! (Δεν προσέξατε τα μαρτυριάρικα τα λύματα τι έλεγαν; Μόνο το «ιικό φορτίο» ενδιέφερε; Όχι η κόκα;) Πιθανότατα να αναπτύχθηκε κι ένας τομέας κατ’ οίκον διανομής… (Μια υπόθεση κάνουμε).

Αυτά σημαίνουν ότι οι όποιες ισορροπίες επιχειρηματικού καταμερισμού και επαγγελματικών προσόδων του «άτυπου» καπιταλισμού διαταράχτηκαν σοβαρά στη διάρκεια των αποκλεισμών και των απαγορεύσεων· χωρίς επίσημο «κρατικό» μαξιλάρι για μια κάποια εξομάλυνση. Και τι θα περίμενε κανείς απ’ την στιγμή που ο «τυπικός» καπιταλισμός ξαναμπαίνει σε λειτουργία; Οι νικητές των απαγορεύσεων (εκείνοι, δηλαδή, που πραγματοποίησαν σημαντική συσσώρευση χάρη στον τσαχπίνη) θα προσπαθήσουν να φάνε εντελώς τους χαμένους· κι αυτοί, απ’ τη μεριά τους, θα προσπαθήσουν να αμυνθούν.

Αν ο «άτυπος» καπιταλισμός είχε έναν «άτυπο» υπ.οικ., έναν «άτυπο» υπουργό ανάπτυξης και έναν «άτυπο» υπουργό εργασίας θα τα εξηγούσαν όλα αυτά. Και ο τεταρτοαυγουστιανός του ’20 (της «τυπικής» δημόσιας τάξης) θα μπορούσε να υπανιχθεί ότι η εγκληματοφοβία είναι φρένο στην εθνική ανάπτυξη. Η οποία, τουρισμός γαρ (έστω και κολοβός), στηρίζεται και στην «άτυπη» παροχή υπηρεσιών – μην κάνετε τους άσχετους.

Αλλά δεν έχει. Και μένει έρμαιο των συκοφαντιών… Όμως αν η ηθικολογία του «τυπικού» καπιταλισμού μπορούσε να στεγνώσει τις παράνομες δρατηριότητες, θα το είχε πετύχει προ πολλού σε άλλα μήκη και πλάτη του πλανήτη. Πουθενά δεν το κατάφερε· μάλλον το αντίθετο. Έχουν να το λένε οι πρωτοκλασάτοι «ειδικοί» πως ο «λευκός» καπιταλισμός γίνεται όλο και περισσότερο δραστηριότητα του «μαύρου» και το αντίστροφο. Και, μεταξύ μας, το «οργανωμένο έγκλημα» στο ελλαδιστάν έχει καταθέσει το δικό του αναπτυξιακό σχέδιο για τον λαό και τον τόπο, απ’ την δεκαετία του ’90 ήδη…

Έχει αποδειχθεί το μόνο πετυχημένο…

(φωτογραφία: Το ιαπωνικό “τυπικό” κράτος / κεφάλαιο είναι συμφιλιωμένο με την yakuza· και είναι δύσκολο πράγματι να πει κάποιος με σιγουριά ποιος είναι τμήμα του άλλου. Εν πάσει περιπτώσει δεν πρόκειται για δευτεράτζα! Για g7 πρόκειται!!! Προκομένα πράματα και καμμία περιττή σπατάλη δυνάμεων…)

Διασκεδαστικό απαρτχάιντ

Δευτέρα 31 Μάη>> Η punk συναυλία αναμένεται δυνατή. MakeWar, Rutterkin και Teenage Bottlerocket θα είναι τα τρία πιο γνωστά ονόματα επί σκηνής. Θα γίνει στη Florida, στο παραλιακό και τουριστικό St. Petersburg. Ήλιος, ζέστη, μπύρες… Χμμμ…. Αλλά το εισιτήριο είναι ακριβό. Χίλια δολάρια (999,99 για την ακρίβεια). Ουπς; Γιατί έτσι; Μήπως συγκεντρώνονται λεφτά για την αποπεράτωση κάποιου ιερού punk ναού;

Όχι. Το εισιτήριο είναι απρόσιτο … αλλά μόνο για τους «μη εγκεκριμένους». Για όσους δεν έχουν πλατφορμιαστεί. Οι υπόλοιποι; Με την επίδειξη του «πιστοποιητικού» τους θα έχουν έκπτωση 98,2%. Θα πληρώσουν μόνο 18 δολάρια….

Ο (συντηρητικός) κυβερνήτης της πολιτείας απαγορεύει τις διακρίσεις με βάση τους πλατφορμιασμούς. Γι’ αυτό και ο (προοδευτικός…;) μάνατζερ του event σκέφτηκε να μην κάνει διακρίσεις· μόνο έκπτωση… Τα μέλη των συγκροτημάτων συμφωνούν: «αν δεν θέλετε να εμβολιαστείτε κάντε ρεφενέ να στείλετε έναν απ’ την παρέα σας – με 1000 δολάρια εισίτηριο» είπε ένα από δαύτα, των Teenage Boottlerocket. Κάπως κομμουνιστικό ακούγεται, έτσι δεν είναι; Ή μήπως υπάρχει «μαύρη χρηματοδότηση» αυτής της ξεφτίλας από κάποια φαρμακομαφία;

Η φαντασία της εξουσίας είναι δυνατή όσο και πρόστυχη· ακόμα και με μοϊκάνα. Κι ύστερα με την τέχνη υπήρχε συχνά ένα σοβαρό πρόβλημα: άλλα λες κι άλλα κάνεις.

Ισχύει όμως κι αυτό για κάθε είδους τσάτσους, αναιδείς, κλπ: κούνια που σας κούναγε…

Διότι δεν συνεμορφώθη…

Δευτέρα 3 Μάη>> Ποιός νόμος ή ποιά λογική κάνει τις ιατρικές, διαγνωστικές εξετάσεις καταναγκαστικές; Ποιός νόμος ή ποιά λογική θα καταργήσει την προσωπική ανεξαρτησία σου σ’ αυτό το θεμελιώδες ζήτημα της υγείας σου και θα επιβάλλει ότι αν δεν κάνεις το χ ή το ψ τεστ, την χ ή ψ εξέταση, μέτρηση, επισκόπηση, τότε θα σου επιβληθούν πρόστιμα κι άλλες ποινές;

Κανένας νόμος – ως πριν έναν χρόνο· και καμμία λογική στους αιώνες των αιώνων! Αλλά τα πολιτικά αφεντικά, γνήσιοι λακέδες του συμπλέγματος, δρουν αλλιώς – και, είναι ολοφάνερο, δρουν με τα φρένα λυμμένα. Εδώ δεν υπάρχουν ούτε «συνταγματικά δικαστήρια» ούτε «συνταγματολόγοι» που να σέβονται στοιχειωδώς τους τίτλους και τους εαυτούς τους· είναι όλοι αποφύσεις του πολιτικού προσοδισμού…. Αν δεν κάνεις την εξέταση που σου είπαμε, κάθε τότε που σου είπαμε, θα κηρυχτείς «μολυσματικό, αντικοινωνικό και αντεθνικό στοιχείο» – και θα υποστείς τις συνέπειες του νόμου!!!

Τι συμβαίνει εδώ; Το εξηγήσαμε πριν λίγο καιρό, πρέπει τώρα να το επαναλάβουμε. Επειδή η έκταση της κοινωνικής απόρριψης των πλατφορμιασμών σ’ όλο τον δυτικό κόσμο είναι πολύ μεγάλη (για πολλούς και διάφορους λόγους), πολύ μεγαλύτερη απ’ όση περίμεναν τα αφεντικά του συμπλέγματος και οι κάθε είδους λακέδες τους ειδικά μετά από 14 μήνες carpet bombing, αφορά δηλαδή πάνω από το μισό των πληθυσμών, διστάζουν προς το παρόν να επιβάλλουν τον καταναγκαστικό πλατφορμιασμό. (Προς το παρόν – μην πάρετε θάρρος!!! )

Αντί γι’ αυτόν, και σαν «ενδιάμεση λύση», σκέφτηκαν να κάνουν κάτι άλλο, αναθέτοντας στο ελλαδιστάν ρόλο «πρωτοπόρου». Να επιβάλλουν το καταναγκαστικό τσεκάρισμα! Παραδεχόμαστε ότι η σκέψη τους ήταν / είναι έξυπνη: επειδή δεν υπάρχει ζήτημα επικινδυνότητας στα «test» η απόρριψή τους δεν έχει τα εύλογα επιχειρήματα της απόρριψης των πλατφορμών· απ’ την άλλη μεριά όμως εμπεδώνει / επιβάλλει τον υγιεινιστικό «νόμο και τάξη» που είναι η προϋπόθεση και για τον καταναγκαστικό πλατφορμιασμό, σε μεταγενέστερο χρόνο!

Έχει ιδιαίτερη σημασία, σημασία «απόδειξης» αν θέλετε για το γεγονός ότι το καταναγκαστικό τσεκάρισμα είναι πειθαρχικός και όχι υγιειονομικός κανόνας, αυτό το απλό: το περιβόητο self test ΔΕΝ χρειάζεται να το κάνει κάποιος! Υποχρεώνεται όμως ΝΑ ΔΗΛΩΣΕΙ ΟΤΙ ΤΟ ΕΚΑΝΕ (και ήταν negative…) ΣΤΗΝ ΨΗΦΙΑΚΗ ΒΑΣΗ / ΦΑΚΕΛΩΜΑ του κράτους / παρακράτους! Μ’ άλλα λόγια ο πραγματικός, πρακτικός καταναγκασμός είναι ΜΟΝΟ στην ηλεκτρονική δήλωση· όμως ακόμα κι αυτός (ακριβώς επειδή είναι αυτός!) διαμορφώνει την «συνήθεια» της «υγιεινιστικής» επιτήρησης, τη νομιμοποιεί, την κάνει βασικό πυλώνα της «νέας κανονικότητας»! Κι αυτό είναι στη συγκεκριμένη ιστορική φάση το ζητούμενο των αφεντικών και των λακέδων τους… Όχι η υγεία (ανόητοι caradinieri και pfizerοι!!) αλλά η επιτήρηση, ο διαρκής έλεγχος, η διαρκής «χαρτογράφη» του κοινωνικού!!! Αν είναι, για να συναινέσετε ανόητοι, θα σας πετάξουν και κανά χάπι (που θα το χρυσοπληρώστε άμεσα ή έμμεσα φυσικά)… Κι αν αυτή η «σωτηρία» σας υποδουλώνει ακόμα περισσότερο, φυσικά και θα το οργανώσουν όσο καλύτερα γίνεται! Και με τα δύο σκέλη αυτό είναι το ζητούμενο: η απαλλοτρίωση των τελευταίων εκτάσεων του κοινωνικού που δεν ελέγχονταν άμεσα και διαρκώς.

Το γεγονός ότι οι καθεστωτικοί αντίπαλοι κάνουν αυτόν τον έξυπνο ελιγμό ξεφορτωνόμενοι τα εμπόδια της επικινδυνότητας της γενετικής μηχανικής κρατώντας όμως τον «πυρήνα» των σχεδίων και των μεθοδεύσεών τους, επιβάλει και στα πραγματικά ανταγωνιστικά εργατικά υποκείμενα να εμπλουτίσουν την κριτική τους. Για την ακρίβεια: να την εστιάσουν/με στο κέντρο των σκοπών της υγιεινιστικής τρομοεκστρατείας: στον καθολικό ψηφιακό έλεγχο με προσχήματα σήμερα το ένα και αύριο κάτι άλλο – και την ακύρωση οποιασδήποτε ατομικής ελευθερίας (που θα αποδίδεται με δόσεις και μόνο μετά από την συμμόρφωση…).

Αυτό ήταν το μισό των στόχων τους απ’ την αρχή (το άλλο μισό είναι η γενετική μηχανική) – το είπαμε όσο πιο δυνατά και όσο πιο έγκαιρα γινόταν! Τώρα, με το καταναγκαστικό αυτο-τεστάρισμα και τα πρόστιμα / ποινές σε όποιους τολμήσουν να μην πειθαρχήσουν, η αλήθεια αποδεικνύεται απ’ τα ίδια τα αφεντικά!!

Εννοείται ότι δεν περιμένουμε απ’ τους «σκληρούς» και «αποφασισμένους» συνδικαλιστές και τους οπαδούς τους, είτε «επαναστάτες» είτε όχι, να επιτεθούν μεθαύριο σ’ αυτήν την καινούργια αντι-ανθρώπινη και αντ-εργατική φάση των κρατικο-καπιταλιστικών πραξικοπημάτων! Γαργάρα θα την κάνουν όπως και όλες τις προηγούμενες – συναινώντας, με τον γνωστό «συνδικαλιστικό» τρόπο: πετάω την μπάλα όσο πιο μακριά γίνεται. «Λεφτά για την υγεία και όχι για το νατο»…. τα γνωστά, τετριμμένα , εύκολα κι ακίνδυνα…

«Όποιος δεν συμμορφώνεται προς τα υποδείξεις» λέει η «κοινή υπουργική απόφαση»…. Προς το παρόν θα απαγορεύεται να δουλεύει, και φυσικά δεν θα πληρώνεται…. Προσεχώς; Ε… καταλαβαίνετε… τι θα γίνει προσεχώς. Όχι; (Ο φασισμός νικήθηκε τον περασμένο Οκτώβρη, σωστά; Εντάξει;)

Είμαστε λίγοι και “περιθωριακοί”… Όμως όλο αυτό το σκυλολόι, όπως κι αν μοστράρεται, το έχουμε απέναντι.

Είναι το λιγότερο που μας αναλογεί.

Dance encore

Δευτέρα 26 Απρίλη>> Μπορεί να μην γίνει το σουξέ της χρονιάς, παρότι έχει αρχίσει να απλώνεται σε διάφορα σημεία της γηραιάς ηπείρου. Έχει όμως τα προσόντα να γίνει το απαγορευμένο της χρονιάς!

Εδώ απ’ την Δρέσδη πριν 3 μέρες… όπου η υγιειονομική αστυνομία καλείται να προστατέψει τους “ανεύθυνους” απ’ τους εαυτούς τους…

Καλή εβδομάδα anywhere…

 

Ινδική μετάλλαξη

Δευτέρα 26 Απρίλη>> Ινδία δεν είναι το Κατμαντού. Είναι ένα κράτος / καπιταλισμός σαν ήπειρος, με έντονες ταξικές, πολιτικές, πολιτιστικές και θρησκευτικές διαφοροποιήσεις.

Δεν θα πούμε εδώ πράγματα που δεν ξέρουμε. Αλλά ως τον περασμένο Φλεβάρη σα σύνολο η ινδική κοινωνία φαινόταν ότι ξεπέρασε την «πανδημία». Όχι πια. Μεσολάβησε κάτι;

Ναι. Απ’ το περασμένο φθινόπωρο οι ινδοί αγρότες βρίσκονται στο δρόμο κατά δεκάδες χιλιάδες. Αιτία η ψήφιση ενός νόμου (τριών για την ακρίβεια) που καταργεί τις εγγυημένες τιμές των αγροτικών προϊόντων (κάτι που ίσχυε επί χρόνια σαν στήριξη στους μικρούς αγρότες) και του παραδίδει δεμένους χειροπόδαρα στις μεγάλες εμπορικές εταιρείες τροφίμων.

Ως τα τέλη του περασμένου Γενάρη η κυβέρνηση του Modi ήλπιζε ότι αυτές οι μαζικές κινητοποιήσεις θα εκτονωθούν. Στα μέσα του μήνα το ανώτατο δικαστήριο «πάγωσε» την εφαρμογή των νόμων για να γίνουν διαπραγματεύσεις, και μια βδομάδα αργότερα η κυβέρνηση δήλωσε ότι είναι διατεθειμένη να μην τους εφαρμόσει για 12 ως 18 μήνες ζητώντας απ’ τα αγροτικά συνδικάτα να δείξουν καλή διάθεση.

Ωστόσο η απάντηση ήταν ένα ξερό «όχι». Το αίτημα είναι η κατάργηση των νόμων – όχι η διαπραγμάτευση και άλλες παρελκυστικές τακτικές. Επιπλέον οι ινδοί αγρότες (πάνω απ’ το 50% του ινδικού πληθυσμού) έχουν μεγάλη εμπειρία από μακρόχρονους αγώνες στο παρελθόν. Και τώρα είναι αποφασισμένοι να συνεχίσουν όχι μόνο για μήνες αλλά και για χρόνια αν χρειαστεί: είτε ο Modi θα πάρει πίσω τους νόμους, είτε θα τον ρίξουν με τον έναν ή τον άλλο τρόπο!

Έτσι, ενώ οι μαζικές διαδηλώσεις κρατάνε εδώ και μήνες (με αποκλεισμούς πόλεων, συμπεριλαμβανόμενου του Νέου Δελχί), μόλις έγινε ξεκάθαρο ότι αυτό το κίνημα δεν υπάρχει περίπτωση να υποχωρήσει, μέσα στον περασμένο Φλεβάρη δηλαδή, έπιασε δουλειά του κρουσματόμετρο και το θανατόμετρο! Ο Modi απειλεί τώρα ότι οι συγκεντρώσεις και οι διαδηλώσεις έχουν «διασπείρει τον ιό» και ότι συνιστούν δημόσιο κίνδυνο – εξαιρετική σύμπτωση δε νομίζετε;

Το πως θα αξιοποιήσει την φρεσκαρισμένη υγιεινιστική τρομοκρατία το ινδικό καθεστώς μένει να φανεί. Προς το παρόν αυτό που πρέπει να ξέρουν οι δυτικοί υπήκοοι είναι ότι η «ινδική μετάλλαξη» δεν αφορά μαζικές κινητοποιήσεις… αλλά την διαιώνιση του «κακού»…