Tag: covid19

Προμελέτη 3…

Σάββατο 21 Νοέμβρη. Το να παρακάμπτει, να προσπερνάει ή να αγνοεί κανείς τις προετοιμασίες και τις αιτιακές σχέσεις ανάμεσα σε προθέσεις εκδηλωμένες σε “ουδέτερο” χρόνο και γεγονότα που συμβαίνουν αργότερα (όπως, για παράδειγμα, η τρομοεκστρατεία του covid…) είναι σα να αγνοεί, να παρακάμπτει και να προσπερνάει τον ρόλο που έπαιξε η συνθήκη των Βερσαλιών στην άνοδο των ναζί στην εξουσία στη γερμανία· και στον Β παγκόσμιο πόλεμο. Φυσικά για την κατανάλωση των πληβείων καλό είναι να προμαγειρεύονται ευκολοχώνευτα κλισέ και τρύπιες βεβαιότητες: το κάθαρμα ο Χίτλερ “άρπαξε την ευκαιρία της εξουσίας”· και κάποια μπλοκ άθλιων αφεντικών «αρπάζουν την ευκαιρία του covid» – τελεία!

Αυτή η εκχυδαϊσμένη εννόηση της (καπιταλιστικής) πραγματικότητας θα μπορούσε να γίνει ακόμα και βαθυστόχαστο άρθρο σε κάποιο καθεστωτικό μήντιο… Θα πουλούσε. Αυτό είναι που θέλουμε; Ένα είδος «επαναστατικής» tittytainment;

Αντικειμενικά αρκετοί απαντούν «ναι». Όχι εμείς εδώ· κι αν υπάρχει τίμημα (υπάρχει!) θα το υποστούμε. Οι «πτωχοί των πνεύματι» μπορεί να είναι μακάριοι σε κάποια άλλη ζωή· σ’ αυτήν εδώ όμορφα κι ωραία την βγάζουν εκείνοι που φροντίζουν (και) για την διανοητική (άρα και την συνειδησιακή) φτώχια των άλλων.

Όλα όσα έχουμε πει ισχύουν!

Προβοκατόρικες καινοτομίες 1

Παρασκευή 20 Νοέμβρη. Μεταφράζουμε με μια μικρή ελευθερία απόδοσης έναν όρο που αγνοούσαμε (ευχαριστούμε τον Τ. για την υπόδειξη και τις σχετικές παραπομπές) αλλά θα μπορούσε, συμπληρωματικά και με νόημα, να συμβάλει στην κατανόηση της εποχής· και της υγιεινιστικής τρομοεκστρατείας. (Οι caradinieri που είναι – κατά τη γνώμη τους – «αντικαπιταλιστές» ασφαλώς θα ενθουσιαστούν και θα προσπαθήσουν να μας σφίξουν το χέρι· αντί για τον λαιμό, όπως θέλουν ως τώρα…). Ο όρος είναι disruptive innovation. Κυριολεκτικά σημαίνει «ταραχοποιός καινοτομία». Πιο αναλυτικά:

Στην θεωρία επιχειρήσεων μια ταραχοποιός καινοτομία είναι μια καινοτομία που δημιουργεί μια καινούργια αγορά και ένα καινούργιο δίκτυο αξίας και, τελικά, διακόπτει μια υπάρχουσα αγορά και ένα υπάρχον δίκτυο αξίας, εκτοπίζοντας καθιερωμένες φίρμες που είναι ηγετικές στηναγορά, εμπορεύματα και συμμαχίες. Ο όρος διαμορφώθηκε και αναλύθηκε αρχικά απ’ τον αμερικάνο ακαδημαϊκό Clayton M. Christenesen και τους συνεργάτες του απ’ το 1995 και μετά, και θεωρήθηκε η πιο επιδραστική επιχειρηματική ιδέα στις αρχές του 21ου αιώνα. Οι Lingfei Wu, Dashun Wang και James A. Evans γενίκευσαν αυτόν τον όρο για να εντοπίσουν ταραχοποιές επιστημονικές και τεχνολογικές προόδους παίρνοντας υλικό από περισσότερες από 65 εκατομύρια ανακοινώσεις, πατέντες και εφαρμογές software την περίοδο απ’ το 1954 ως το 2014. Η δουλειά τους έγινε κεντρικό θέμα στην έκδοση του Nature τον Φλεβάρη του 2018 και επιλέχτηκε ανάμεσα στις 100 περισσότερες συζητημένες απόψεις το 2019….

Αν δεν ήξερε κάποιος την ορολογία, γνώρισε όμως το περιεχόμενό της, θα έπρεπε να κοντοσταθεί. Πρόκειται για καπιταλισμό χωρίς αμφιβολία· όμως είναι οποιοσδήποτε καπιταλισμός; Όχι. Θα μπορούσε (και θα έπρεπε) να παρατηρήσει κάποιος ότι πρόκειται για καπιταλιστικές κινήσεις σε περιόδους Αλλαγής Παραδείγματος, μετάβασης… Θα μπορούσε (και θα έπρεπε) να θυμηθεί έναν άλλο «εντυπωσιακό όρο», σχετικά παλιό, του Σουμπέτερ: δημιουργική καταστροφή. Ο όρος «δημιουργική καταστροφή» δεν εφευρέθηκε για να περιγράψει τον «κατακλυσμό του Νώε» και την άνθηση της φύσης μετά το ουράνιο τόξο! Αναφέρεται στην καταστροφή κεφαλαίου (συμπεριλαμβανομένων της καταστροφής επιχειρήσεων, εργασίας, ζωών, ηθών, εθίμων, συνηθειών) και την δημιουργία νέου κεφαλαίου (επιχειρήσεων, εργασίας, είδους κοινωνικότητας, κλπ). Συνεπώς οι προβοκατόρικες καινοτομίες που έγιναν αξιολάτρευτες μεταξύ των «καινοτόμων επιχειρηματιών» των αρχών του 21ου αιώνα είναι, πιθανότατα, απλά μια επικαιροποίηση της δημιουργικής καταστροφής σα γενικού χαρακτηριστικού του καπιταλιστικού κόσμου.

Ωραία… Θαυμάσια… Εξαιρετικά… Ο καπιταλισμός δεν τελειώνει αν με μερικές γενικές απαγορεύσεις (έτσι λέμε, μια αυθαίρετη ιδέα…) επιταχυνθεί η «καταστροφή» (μέσα ή έξω από εισαγωγικά) κάποιων ειδών καπιταλιστικών επιχειρήσεων ενόσω άλλα είδη ακόμα περισσότερο καπιταλιστικών επιχειρήσεων ανθίσουν πέρα ακόμα κι απ’ την φαντασία των ceo τους… (Το κεφάλαιο με την μορφή του χρήματος μεταφέρεται εύκολα από παρηκμασμένους σε ακμαίους τομείς κερδοφορίας, αλλά αυτό κρατείστε το σαν μυστικό! Κυρίως μην το πείτε σε «αριστερούς»!!!) Δεν τελειώνει ούτε καν αν μεγάλα τμήματα της εργατικής δύναμης / εργατικής τάξης πεταχτούν στα όρια ή και έξω απ’ την «αγορά εργασίας» και αρχίσουν να συντηρούνται με κάποιου είδους «χαρτζιλίκια» από την πατερναλιστική μορφή – κράτος (και πάλι αυθαίρετη η σκέψη μας, «καμμία σχέση με την πραγματικότητα»…). Αυτή η μαζική έκπτωση της τάξης μας μόνο λάδι για τα γρανάζια της μετάβασης είναι· και στοιχίζει ελάχιστα, εκτός αν η εργατική τάξη είναι ήδη έτοιμη (οργανωτικά και πολιτικά) για την αξιοποίηση μιας τέτοιας «ταραχοποιού κρίσης», και κάνει την έφοδό της…

Ως εδώ αυτά φαίνονται «θεωρίες». Ας προχωρήσουμε με λίγο απ’ αυτό το είδος ακόμα. Στα τέλη του 2018 ο σοβαρός, όχι mainstream αλλά γνωστός εκδοτικός οίκος Routledge κυκλοφόρησε ένα βιβλίο / τόμο (460 σελίδων) με τίτλο Routledge Handbook on the Politics of Global Health. Στα ελληνικά: Εγχειρίδιο του Routledge για τις πολιτικές στην παγκόσμια υγεία. Εξαιρετικό εγχείρημα, που μακάρι να το ξέραμε (και να το είχαμε διαβάσει) νωρίτερα – το να διδασκόταν στα λύκεια θα ήταν ίσως απαραίτητο αλλά τρέχα γύρευε πια! Φαίνεται πάντως ότι το 2018, το 2017, το 2016, το 2015, υπήρχε κάποιο σοβαρό και φλέγον θέμα με την υγεία σε κλίμακα πλανήτη· και όχι, βέβαια, το να μην ζούμε για να μην πεθάνουμε (η συνταγή της τρέχουσας τρομοεκστρατείας). Τα 40 κείμενα (δεκάδων συγγραφέων) αυτής της συλλογής δεν έχουν σχέση με τις πορδές των antisocial media (αλλά αυτές οι πορδές είναι που διαμορφώνουν την «κοινωνική συνείδηση»!!) Αντιγράφουμε από την επίσημη παρουσίαση της έκδοσης, μήπως έστω κάποιοι τίτλοι κτυπήσουν κανά κεφάλι (και συνέλθει):

Αυτός ο τόμος κάνει κριτική αξιολόγηση του πως έχει αναπτυχθεί η παγκόσμια βιομηχανία της υγείας και του πως τα συμφέροντα διαφορετικών οικονομικών και πολιτικών παραγόντων διαμορφώνουν το πλαίσιο ενός θεσμικού περιβάλλοντος που αλλάζει ραγδαία. Περιλαμβάνοντας τις απόψεις κορυφαίων συγγραφέων απ’ όλο τον κόσμο, οι 8 τομείς του Εγχειριδίου ερευνούν:

– Τις κρίσιμες προοπτικές της παγκόσμιας υγείας

– Την παγκοσμιοποίηση, τον νεοφιλελευθερισμό και τα συστήματα υγείας

– Τις αλλαγές στην παγκόσμια διαχείριση της υγείας

– Το ρόλο της ανάπτυξης και τις πολιτικές της παγκόσμιας υγείας

– Την άνοδο, την πτώση και την βιωσιμότηα των προγραμμάτων παγκόσμιας υγείας

– Τα δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας, τις εμπορικές σχέσεις και την παγκόσμια υγεία

– Τις ανθρωπιστικές έκτακτες ανάγκες και τις πολιτικές παγκόσμιας υγείας

– Τα ανθρώπινα δικαιώματα, την κοινωνική δικαιοσύνη και την παγκόσμια υγεία.

Παρότι λίγα δείχνουν αυτοί οι τίτλοι, οπωσδήποτε υποδεικνύουν κατηγορηματικά κάτι που ο μικροαστισμός θα προτιμούσε να αγνοεί: το “είμαι καλά” και το “δεν είμαι καλά” περιλαμβάνεται σε υπολογισμούς (και σε διαχειρίσεις) εντελώς άλλης κλίμακας απ’ το μικρο-Εγώ και το μικρο-Εμείς…

Σε κάθε περίπτωση αυτά ήταν έκδοση του Δεκέμβρη του 2018… Κι όσοι δεν το έχουν καταλάβει ήδη διαβάζοντας την περιθωριακή ασταμάτητη μηχανή τους τελευταίους μήνες δεν θα το καταλάβουν ούτε τώρα: η υγιεινιστική τρομο-καταιγίδα, έχοντας ήδη μαζέψει τους αποτυχημένους κεραυνούς του 2005 / 2006 (“γρίπη των πτηνών”) και του 20009 / 2010 (“γρίπη των χοίρων”) το 2018 συγκέντρωνε τις δυνάμεις της στον ορίζοντα.

Δεν γίνεται αναδιάρθρωση χωρίς κρίσεις!

Προβοκατόρικες καινοτομίες 2

Παρασκευή 20 Νοέμβρη. Το 19ο κεφάλαιο του πιο πάνω τόμου, γραμμένο απ’ τον Jacob Levish (που έχει ασχοληθεί, μεταξύ άλλων, με τον ιμπεριαλισμό της υγείας…) έχει τίτλο: Διαταράσσοντας την Παγκόσμια υγεία: Το ίδρυμα Gates και η μπίζνα των εμβολίων.

Ευτυχώς αυτό είχε δημοσιευτεί απ’ τον εκδοτικό οίκο Routledge στα τέλη του 2018, οπότε γλύτωσε απ’ την κατηγορία της «συνωμοσιολογίας»… Δυστυχώς που δεν το έχουμε διαβάσει. Να ωστόσο μια μικρή παράγραφος:

…Το concept της ταραχοποιού καινοτομίας μπήκε στην θεωρία του management στα τέλη της δεκαετίας του 1990 σε μια στιγμή που το παγκόσμιο κεφάλαιο, απελευθερωμένο μετά την πτώση της Σοβιετικής Ένωσης, ξεκίνησε να διαλύσει τα παλιά μονοπώλια με σκοπό να ανοίξει χώρο για την δημιουργία καινούργιων. Αυτός ο όρος είναι κολακευτικός για τους επιχειρηματίες, επειδή υπαινίσσεται την ύπαρξη θεωρίας, αλλά στην πραγματικότητα περιγράφει μια διαδικασία τόσο παλιά όσο ο καπιταλισμός ο ίδιος: την λίγο πολύ ανελέητη αναδιάρθρωση των κάθε φορά υπάρχοντων συστημάτων και κανόνων για να δημιουργηθεί χώρος για ακόμα πιο κερδοφόρους αντικαταστάτες.

Αρχικά συνδεδεμένο με start-ups υψηλής τεχνολογίας, το concept έγινε κεντρικό στην επιχειρηματική ιδεολογία και τώρα εφαρμόζεται στις νεοφιλελεύθερες «μεταρρυθμίσεις» σε κάθε τομέα: μειώσεις εργαζόμενων που έγιναν εφικτές απ’ την αυτοματοποίηση και το ψηφιακό outsourcing, μέτρα εναντίον των συνδικάτων που έχουν στόχο την ιδιωτικοποίηση των δημόσιων σχολείων, ενίσχυση της αγοράς των ιδιωτικών ασφαλιστικών υγείας, κλπ. Καινούργιοι φιλάνθρωποι τείνουν με φυσικό τρόπο να εφαρμόζουν τέτοιου είδους επιχειρηματικές πρακτικές στις αγαθοεργές δράσεις τους· συνεπώς η «διαταραχή» έχει γίνει μοτό και καθοδηγητική αρχή στο πεδίο της φιλανθρωπίας. Για τον Bill Gates, που έγινε το πλουσιότερο ανθρώπινο ον στον κόσμο μέσω αξιοσημείωτα μονοπωλιακών επιχειρηματικών πρακτικών, το πεδίο της δημόσιας υγείας προσέφερε ένα παγκόσμιο εργαστήριο για ακόμα περισσότερους πειραματισμούς στις ταραχοποιές στρατηγικές…

Εδώ είμαστε! Όχι με τον κυρ Βασίλη πάνω στον σβέρκο μας – τον θεωρούμε έναν (αποτυχημένο αν και πάντα ζάμπλουτο!) «εκπρόσωπο τύπου» μερικών απ’ τις πιο επιθετικές αμερικανο-αγγλικές καπιταλιστικές «συμμαχίες». Εδώ είμαστε με την disruptive innovation σαν μεθοδευμένη “κρίση υγείας”! Και, στη συνέχεια, σαν φόβους, παράλυση, μαζικές φυλακίσεις, μαζική κατάρρευση της υγείας (που πρόκειται να σωθεί…): πώληση λιανική, πάρε κόσμε!

Σ’ αυτήν την κλίμακα των (καπιταλιστικών) πραγμάτων μόνο οι εντελώς αγράμματοι και λειτουργικά αναλφάβητοι caradinieri (ή και «ειδικοί») θα διατύπωναν (τραυλίζοντας, ως συνήθως) αντιρρήσεις. Την καπιταλιστική εξέλιξη μπορούν οι επιτήδειοι λακέδες της να προσπαθήσουν να την κουκουλώσουν· δεν μπορούν όμως να την παρουσιάσουν σαν εκστρατεία αρετής!

Όμως αλλού είναι το ριζικό πολιτικό πρόβλημα της εποχής, το έδαφος στο οποίο πατάνε τα αφεντικά: στο πως η μικροκλίμακα αυτών των υπερφίαλων Εγώ που έσπειραν 4 γεμάτες δεκαετίες (δυο γενιές τουλάχιστον!) νεοφιλελευθερισμού μπορεί να αποδεχθεί (και, στη συνέχεια, να αναλύσει) ή όχι το γεγονός ότι υπάγεται σε κινήσεις και έργα μεγάλης έως πολύ μεγάλης κλίμακας (απ’ την μεριά των αφεντικών). Τέτοιας κλίμακας που μόνο η οργάνωση (και άρα ο σοβαρός μετριασμός των Εγω-ισμών) μπορεί να σηκώσει αποτελεσματικά το ανθρώπινο μπόι.

Όσο το «είμαι καλά» ή/και το «δεν είμαι καλά» απωθεί το γεγονός ότι είναι πια η βιομηχανία της υγείας (με όλα της τα εξαρτήματα) και όχι η αυτ-επίγνωση που ορίζει την «αρρώστια»· και ότι σ’ αυτή τη διαδικασία η “ενσωματωμένη επιστήμη” είναι τόσο “επιστήμη” όσο “δημοσιογράφοι” ήταν εκείνοι που είχαν ενσωματωθεί στον αμερικανικό στρατό κατοχής στο αφγανιστάν και στο ιράκ, τόσο θα καταρρέει κάτω απ’ τι βάρος των φόβων… Κι αυτής της πολιτικής α-νοησίας που λανσάρεται σαν «κοινή λογική».

(φωτογραφία: Κανονικά αυτός που κάνει σερφ είναι ο καρχαρίας…)

101%…

Πέμπτη 19 Νοέμβρη. Μετά το “94,5%” σωτηρίας της moderna η ασταμάτητη μηχανή είχε ποντάρει (κατ’ ιδίαν…) σε μια καινούργια ανακοίνωση για «95,3%»… Λίγο – λίγο, σαν τα διαδοχικά παγκόσμια ρεκόρ του Σεργκέι Μπούμκα στο άλμα επί κοντώ· ή σαν τις βελτιώσεις στα άλματα εις μήκος… Πέσαμε έξω κατά 0,3%: η pfizer παρέα με το συνεταιράκι της, την γερμανική biontech, με καινούργια ανακοίνωσή τους πανηγύρισαν αφού τα καινούργια στοιχεία τους (τα δικά τους, εντάξει;) δίνουν στο δικό τους εμβόλιο αποτελεσματικότητα «95%»…

Βλέπουμε λοιπόν περιθώριο για επόμενες φιλόδοξες, φιλάνθρωπες και σωτηριολογικές ανακοινώσεις. Οι πιο τολμηρές φαρμακοβιομηχανίες ας σπάσουν και το όριο του 100% «αποτελεσματικότητας»! Ας εκτοξευτούν στο 101% ή και στο 102%!! Γιατί όχι; Μ’ αυτόν τον τρόπο τα διαγράμματα της πορείας των μετοχών τους θα σπάσουν τα ταμπλώ, θα τρυπήσουν τα ταβάνια των χρηματιστηρίων, και θα κτυπήσουν τον ουρανό σαν ανάποδοι κεραυνοί! … Θα γίνουν θεοί οι ceo!

Υπάρχει κάποια αμφιβολία σε οποιοδήποτε έλλογο ον του πλανήτη ότι κοροϊδεύουν; Υπάρχει κάποια αμφιβολία ότι κανένα ενδιαφέρον δεν έχουν για την «δημόσια υγεία» και ότι το μόνο που καίει τους ceo των big pharma, είναι τα κέρδη τους· και το προβάδισμα που θα αποκτήσουν για αντίστοιχες μελλοντικές «σωτηρίες» απέναντι στους ανταγωνιστές τους;

Θα το ρωτήσουμε διαφορετικά. Πώς οι big pharma νοιώθουν τόσο άνετες ώστε να μας δείχνουν τα genitals τους μέσω αυτού του διαφημιστικού «πλειστηριασμού αποτελεσματικότητας» (δηλαδή «σωτηρίας»…) των mRNA εμβολίων τους; Είναι σίγουρες ότι τα εκατοντάδες εκατομμύρια των φυλακισμένων υπηκόων θα στηθούν έξω απ’ τα «εμβολιαστικά κέντρα» μερόνυχτα περιμένοντας, παρακαλώντας, να γίνουν πειραματόζωα με το «καλύτερο mRNA εμβόλιο» σα να είναι το καινούργιο μοντέλο του iphone; – Αυτό, αυτό θέλω, που είναι σε σκόνη, θα το σνιφάρω· και παρακαλώ το θέλω σε φούξια χρώμα! – Όχι, εγώ θέλω το άλλο, το δροσερό, του ψυγείου!

Όχι λέμε, δεν είναι καθόλου σίγουρες γι’ αυτήν την λατρεία. Είναι σίγουρες για κάτι άλλο: για τα κράτη, τις πολιτικές βιτρίνες, τα ιερατεία της δήθεν «επιστήμης», τους δημαγωγούς. Είναι σίγουρες για το βρωμερό κεφάλι των ψαριών του εγκλήματος. Αυτά θα βρουν τρόπους να επιβάλλουν, να κάνουν υποχρεωτική την πρεμιέρα και την γενίκευση του γενετικού αναπρογραμματισμού στους υπηκόους τους!!! Θα το κάνουν τα ίδια, ή θα επιτρέψουν σε αφεντικά να το κάνουν… Γιατί αυτά (τα κράτη, οι πολιτικές βιτρίνες, τα ιερατεία της δήθεν «επιστήμης», οι δημαγωγοί) ανέλαβαν την πολιτική ευθύνη της υγιεινιστικής τρομοεκστρατείας – συνεπώς έχουν πάρει υποχρεωτικά και την πολιτική ευθύνη της υγιεινιστικής «σωτηρίας»! Οι «μπροστινοί» του βιο-πληροφορικο-ασφαλίτικου συμπλέγματος θα κάνουν κι αυτό το κομμάτι της δουλειάς· διαφορετικά, καθώς θα εκτεθούν στην μήνι των υπηκόων είτε για εγκατάλειψη είτε για εξαπάτηση θα χάσουν πολλά…

Ο «πλειστηριασμός αποτελεσματικότητας» είναι μια φτηνή κουκούλα. Που πίσω της· πίσω απ’ την γελοιότητα των ιαματικών ρεκόρ στα χαρτιά («ακόμα δεν τον είδαμε…») που πιθανότατα εκδηλώνονται για πρώτη φορά με τέτοια δημόσια έπαρση· πίσω απ’ την εμφατική επίδειξη των πραγματικών κινήτρων της μαφιόζικης φαρμακευτικής βιοηχανίας· πίσω απ’ την απόκρυψη των πραγματικών στόχων αυτής της μαζικής καινούργιας εφαρμογής υποχρεωτικών μεταλλάξεων στο είδος μας, πρέπει ο καθένας να διακρίνει τα βασικά χαρακτηριστικά εκείνου που ο Kamran Abbasi (δες πριν 2 ημέρες) ονόμασε ιατρο-πολιτικό σύμπλεγμα. Που είναι βασικό στοιχείο του ευρύτερου βιο-πληροφορικο-ασφαλίτικου συμπλέγματος…

Όποιος επιμείνει να στηθεί στην ουρά για το καινούργιο iphone της υγείας του, ας μην κτυπάει μετά, σε 1, 2 ή 5 χρόνια, το κεφάλι του…

100%… (1)

Πέμπτη 19 Νοέμβρη. Ο επιπόλαιος (και κατά πάρα πιθανότατα φίλος της καραντίνας) θα τα χαρακτηρίσει “παράπλευρες συνέπειες” της φονικής πανδημίας (έτσι την θεωρεί πάντα)· μια απόδειξη του πως οι καιροσκόποι της εξουσίας “αρπάζουν τις ευκαιρίες”: διάφορα πρωτοκοσμικά κράτη κινούνται όλο και πιο φανερά υπέρ της επισημοποίησης της κατάργησης των τυπικών συνταγμάτων τους· πιο σωστά για την “ριζική τροποποίηση” εκείνων των υπολειμμάτων τους που επέμεναν θα θυμίζουν ότι αυτά τα συντάγματα είχαν μια κάποια “δημοκρατική”, αστική προέλευση. Σε όλες τις περιπτώσεις η συγκυρία (και ορισμένες φορές η δικαιολογία) είναι η “σωστή αντιμετώπιση του covid” (και τα «διδάγματα» ως τώρα, για τις εξουσίες).

Αλλά δεν είναι «άρπαγμα της ευκαιρίας»! Είναι μεθόδευση! Κι απ’ την αρχή τέτοια ήταν.

Ας ξεκινήσουμε απ’ το Joνυσταλεάν. Ο αγαπημένος των ελλήνων νυσταλέος Jo υποστηρίζει ότι το πρώτο άρθρο του αμερικανικού συντάγματος (άρθρο φτιαγμένο σε μετεπαναστατικές συνθήκες!) που κατοχυρώνει την ελεύθερη έκφραση οποιασδήποτε γνώμης και θεωρείται απ’ τους ακρογωνιαίους λίθους του αμερικανικού θεσμικού φιλελευθερισμού που απαγορεύει κάθε είδους λογοκρισία, κάθε θρησκευτική διάκριση κλπ, αυτό λοιπόν το first amendment είναι ξεπερασμένο… Η αλήθεια είναι ότι αυτή η «προσέγγιση» έχει ξεκινήσει απ’ τον Obama, δηλαδή χρόνια πριν τον covid!! Η σοφία για τον ξεπερασμένο χαρακτήρα και την επικινδυνότητα αυτού του πρώτου άρθρου βασίζεται στην παρατήρηση ότι «φτιάχτηκε όταν δεν υπήρχαν social media… αλλά τώρα πια τα ψέμματα έχουν αποκτήσει μακρύτερα ποδάρια». Οπότε; Οπότε, τώρα που διακυβεύεται η αποδοχή των εμβολίων πρέπει το κράτος (αντί για τις ιδιωτικές εταιρείες τύπου facebook, twitter κλπ, που «παλεύουν να σώσουν την αλήθεια» μόνες τους αλλά έχουν και τα επιχειρηματικά τους συμφέροντα) να κόψει αυτά τα ποδάρια…. Ενδεχομένως, κάποια στιγμή, φτιάχνοντας ένα «υπουργείο αλήθειας». Στελεχωμένο από διάφορους εγκάθετους facts checkers…

Είναι οργουελιανό, αλλά κυρίως είναι κρατικό / καπιταλιστικό. Για να γίνουν τα επίσημα ψέμματα δεκτά σαν αλήθεια, πρέπει να κοπούν όχι μόνο τα υπόλοιπα, ανεπίσημα ψέμματα αλλά (κυρίως) κάθε τεκμηριωμένη κριτική στις εξουσίες· με την κατηγορία του ψέμματος. Κάποιος θα παρατηρήσει πως τέτοια ήταν τα προβλήματα των αφεντικών και σ’ άλλους εξουσιαστικούς καιρούς· πράγμα που ισχύει. Όμως μόνο υπό τον πέπλο της μαζικής «φροντίδας υγείας» (απ’ τα αφεντικά του τύπου που βιώνουμε) απλώθηκε και χωνεύτηκε αυτή η επιχείρηση τρομο-κινητοποίησης των πληθυσμών ώστε να αβαντάρουν (μερικές φορές μανιασμένα) τα επίσημα ψέμματα / καθεστωτικές «αλήθειες»! Θυμίζουμε το Event 201: έγκαιρα, το φθινόπωρο του 2019, το ζήτημα του ελέγχου της «πληροφόρησης» αναγγέλθηκε σαν οργανικό τμήμα της «προστασίας και της θεραπείας των πληθυσμών».

Αυτό, λοιπόν, που λέει το επερχόμενο αμερικανικό γκουβέρνο είναι μεν χοντρό, αλλά είναι ακριβές: ΔΕΝ μπορεί πλέον ο καθένας να «λέει δημόσια ό,τι θέλει»! Και ΔΕΝ μπορεί επειδή «βλάπτει την υγεία των γύρω του», άρα είναι «κοινωνικά ανεύθυνος έως επικίνδυνος»… δηλαδή, σχεδόν, ένας «τζιχαντιστής»….

Αυτό το ΔΕΝ έχει αρχίσει ήδη να ξεδιπλώνεται.

100%… (2)

Πέμπτη 19 Νοέμβρη. Ο βασιλιάς Macron και το γκουβέρνο του απασχολούνται με το ίδιο θέμα, αλλά το πηγαίνουν «γύρω γύρω». Απ’ την 11η Σεπτέμβρη του 2018 (σημαδιακή ημερομηνία!) ο βασιλιάς έχει στα χέρια του μια πρόταση νόμου που αφορά «το συνεχές απ’ την ασφάλεια στην global ασφάλεια» – με το τελευταίο (την παγκόσμια ασφάλεια) να είναι αναφαίρετο δικαίωμα κάθε βασιλιά γαλλίας, πάσης ευρώπης – και γιατί όχι; του σύμπαντος κόσμου!

Θα έπρεπε να έχει περάσει απ’ την κοινοβουλευτική έγκριση στις αρχές του 2020, αλλά για «καλή τύχη» (του νόμου και των νομοθετών) ο φονικός τσαχπίνης άλλαξε τα χρονοδιαγράμματα. Εν τω μεταξύ ένας καθαρόαιμος, αυθεντικός υπηρέτης του νεο-ολοκληρωτισμού, ο Gerald Darmanin, έγινε υπουργός εσωτερικών (άρα και δημόσιας τάξης) στις 6 Ιούλη, και πρόσθεσε κι άλλα άρθρα στον γαλλικό νόμο για την «global security». Ανάμεσα στα υπόλοιπα (το δικαίωμα της αστυνομίας να κάνει βιντεοσκοπήσεις από drones, το δικαίωμά της να κοινοποιεί video καταζητούμενων, η χαλάρωση των περιορισμών στη χρήση όπλων απ’ τους μπάτσους εκτός υπηρεσίας, η ακόμα – πιο – πατριωτική χαλάρωση αυτών των περιορισμών αν οι μπάτσοι είναι της αντιτρομοκρατικής, και άλλα όμορφα) περιλαμβάνεται και το άρθρο 24, που τροποποιεί (για την ακρίβεια ακυρώνει…) το νόμο 1881 περί ελευθερίας του τύπου.

Αυτό το άρθρο προβλέπει φυλάκιση ενός χρόνου και πρόστιμο 45.000 ευρώ για την διάδοση «της εικόνας του προσώπου ή οποιουδήποτε άλλου στοιχείου ταυτοποίησης» ενός οργάνου της τάξης, με σκοπό να «υπονομεύσει την φυσική ή την ηθική ακεραιότητά του». Ποιο είναι το πρόβλημα του βασιλιά Macron; Ότι η «δημοσιογραφία των πολιτών» (που άλλοτε υμνούνταν σαν απαραίτητο συμπλήρωμα της ύστερης καπιταλιστικής «δημοκρατίας») έχει πολλά smart phone με κάμερες, βιντεοσκοπεί τα εγκλήματα της αστυνομίας, και τα ανεβάζει στον κυβερνοχώρο· εμποδίζοντας τις αρχές της γαλλικής «δημοκρατίας» να κρύψουν τα κατορθώματά τους κάτω από κάποιο χαλί του είδους «να πάτε τα στοιχεία σας στον εισαγγελέα»… Το πρόβλημα πρωτοεμφανίστηκε σε έκταση στην καταστολή των «κίτρινων γιλέκων» αλλά έχει σαφείς τάσεις γενίκευσης τουλάχιστον όσο και η αύξηση του μπατσικού «υπερβάλλοντα ζήλου» στην επικράτεια του βασιλιά Macron.

Θα πείτε: Mα αυτά δεν έχουν σχέση με τον covid! Έχουν σχέση με την προστασία της αστυνομίας! Πράγματι. Αλλά με δεδομένα τα έργα και τις ημέρες της γαλλικής μπατσαρίας εδώ και χρόνια και, με περισσότερη ένταση τα τελευταία, από κάπου πρέπει να αρχίσει το «δεν μπορείτε να λέτε δημόσια ό,τι θέλετε»! Αρχίζει απ’ το πιο επείγον· αλλά είναι μια αρχή με προοπτικές. Αν το «κοινό» δεν πρέπει να γνωρίζει τα κατορθώματα της αστυνομίας που πληρώνει επειδή αυτό υποσκάπτει και το ηθικό των οργάνων της τάξης και την εμπιστοσύνη του «κοινού» σε δαύτα, τι άλλο υπονομευτικό δεν θα πρέπει να γνωρίζει στο κοντυνότερο ή μεσοπρόθεσμο μέλλον; Ο δρόμος είναι ανοικτός και οι απαντήσεις πολλές. Αρκεί οτιδήποτε να χαρακτηριστεί «εθνικό συμφέρον ασφάλειας» (και η «υγεία» έχει ήδη χαρακτηριστεί τέτοιο!) για να ενταχτεί σε μια εύκολη επέκταση της τωρινής τροποποίησης. Ο Gerald Darmanin λέει ότι «πρέπει να προστατεύσουμε αυτούς που μας προστατεύουν» – και πως δεν θέλει να χαλάσει την ελευθερία δημοσιοποίησης, αλλά…

Αλλά…. η προστασία είναι «προστασία»!

(φωτογραφία: Ακόμα και ο οηε (ποιός;) διαμαρτύρεται στον βασιλιά: …«Η ενημέρωση του κοινού και η δημοσίευση εικόνων και ηχογραφήσεων που σχετίζονται με αστυνομικές παρεμβάσεις δεν είναι μόνο απαραίτητες για τον σεβασμό του δικαιώματος στην ενημέρωση, αλλά είναι επίσης νόμιμες στο πλαίσιο του δημοκρατικού ελέγχου των δημόσιων θεσμών»….)

Υγεία, τάξη και ασφάλεια

Πέμπτη 19 Νοέμβρη. Η τρομοεκστρατεία έφτιαξε μεν μια “κρίση υγείας” που τόσο είχε ανάγκη το βιο-πληροφορικο-ασφαλίτικο σύμπλεγμα – αλλά προκάλεσε και μια “κρίση δημόσιας τάξης” που σίγουρα δεν ήταν στο πρόγραμμα όταν ξεκινούσε, τον περασμένο Φλεβάρη – Μάρτη η δυτική θανατοπολιτική.

Μεγάλες διαδηλώσεις γίνονται συνέχεια (πρόσφατα στο Βερολίνο και στο Παρίσι) έναντια στα υγιεινιστικά πραξικοπήματα, με σταθερή τόσο την “μεταμοντέρνα” σύνθεση όσο και την μαζικότητα. Η επωδός (στα μέρη μας) είναι “χιλιάδες ακροδεξιοί”… αλλά αυτό είναι ένα απ’ τα εξουσιαστικά ψέμματα που πρέπει να λάμπουν σαν αλήθειες. Είναι σίγουρο ότι υπάρχουν και τέτοιοι διαδηλωτές, όσο είναι σίγουρο ότι υπάρχουν εξίσουν πολλοί εναλλακτικοί, ακροαριστεροί και αναρχικοί. (Έχουμε γράψει στο πρόσφατο παρελθόν ποιο είναι το πρόβλημά μας μ’ αυτήν την “συνύπαρξη”…)

Όμως αυτές οι διαδηλώσεις είναι μόνο μια πλευρά της διασάλευσης της δημόσιας υγιεινιστικής τάξης που κατασκευάζεται υπό τον κωδικό “πανδημία covid”. Εξίσου σημαντική, μπορεί και σημαντικότερη, είναι η πολύ πιο μαζική απόρριψη των high tech εμβολίων, για λογαριασμό των οποίων ξεδιπλώθηκαν όλες αυτές οι απαγορεύσεις και κατασκευάζεται αυτή η δημόσια τάξη! Όταν ήδη από 40% έως 60% όσων ερωτώνται στις δειγματοληψίες απορρίπτουν το ενδεχόμενο να γίνουν πειραματόζωα της κάθε pfizer (αμερικανική…), της κάθε moderna (αμερικανική…), της κάθε curevac (γερμανική…) και της κάθε sanofi (γαλλική…), δεν είναι το ιστορικό “αντιεμβολιαστικό κίνημα” που ξαφνικά εκτοξεύτηκε!!! Είναι η πολιτικά χαοτική αλλά ενστικτώδικα σωστή υποψία πως όταν διαδικασίες (κατασκευής εμβολίων) που κανονικά χρειάζονταν χρόνια συντομεύονται σε λίγους μήνες (“επειδή έπεσαν πολλά λεφτά” δικαιολόγησε καθησυχαστικά ένα ντόπιο παπαγαλάκι – “ειδικός” φυσικά…), από φαρμακευτικές που παρά τις προσπάθειες και τα μεγάλα έξοδα που είχαν κάνει ως τις αρχές του 2020 δεν είχαν καταφέρει να φτιάξουν ούτε “μισό” εμβόλιο κατά κορονοϊών εδώ και χρόνια, κάτι βρωμάει πολύ!

Ο υγιεινισμός που έγινε, σε πρώτο χρόνο, η ιδεολογική βάση για να “πιάσει” η τρομοεκστρατεία, η δημιουργική λογιστική θανάτου, οι “κοινές δεξαμενές” κάθε είδους, ο ίδιος αυτός υγιεινισμός γυρνάει τώρα τούμπα: αν μια φορά δεν ήθελε κανένας να πεθάνει απ’ τον covid (όπως του είπαν) δέκα φορές δεν θέλει να μείνει παράλυτος ή να αρχίσει να βγάζει φύλλα (που ΔΕΝ του λένε) απ’ τα εμβόλια που πουλιούνται για «ασφαλή» επειδή επειγόντως πρέπει να ανοίξει ο δρόμος για τις «ιαματικές παρεμβάσεις» στο ανθρωπινό γενετικό υλικό… Αλλά, όλα κι όλα, μετά την απομάκρυνση απ’ τις σύριγγες ουδέν λάθος αναγνωρίζεται!

Το γεγονός ότι οι «σωτήρες» έχουν εξασφαλίσει νομική ασυλία μεταφέροντας τις όποιες αστικές ευθύνες (: αποζημιώσεις) απ’ τις όποιες παρενέργειες (αρκετές απ’ τις οποίες αγνοούν οι γενετιστές τους) στα κράτη είναι από μόνο του υπερ-δηλωτικό! Είναι τόσο σίγουροι για την «90% – 95% – 100% – 110% αποτελεσματικότητα και προστασία» των κατασκευασμάτων τους ώστε με κυνισμό, «καλού κακού», φροντίζουν μόνο για την δική τους προστασία….

Το επαναλαμβάνουμε: Όποιος επιμείνει να στηθεί στην ουρά για το καινούργιο iphone της υγείας του, ας μην κτυπάει μετά, σε 1, 2 ή 5 χρόνια, το κεφάλι του!..

(φωτογραφίες: Εποχιακά είδη…)

Βιο-πληροφορικο-ασφαλίτικο σύμπλεγμα 1

Τετάρτη 18 Νοέμβρη. Έχουμε παρουσιάσει ορισμένα βασικά σχετικά με τις big pharma και τα τεχνολογικά τους κατορθώματα (: mRNA εμβόλια) – και το πως η υγιεινιστική τρομοεκστρατεία δουλεύει, απ’ την «ημέρα 0», για λογαριασμό τους. Ας δούμε μερικά βασικά και για το άλλο σκέλος, τις big tech. Τα στοιχεία είναι απ’ το πιο πάνω άρθρο. Καταρχήν μετάφραση / απόδοση μερικών αποσπασμάτων:

… Οι επιχειρήσεις Big Tech φρόντισαν να μετατρέψουν την τρέχουσα κρίση του covid-19 σε εργαλείο τους, ξεπλένοντας την αρνητική φήμη που είχαν εξαιτίας των πρόσφατων σκανδάλων σχετικά με την διαφύλαξη της ιδιωτικότητας και των data, μοστράροντας τους εαυτούς τους σαν την απάντηση για τους διαμορφωτές της πολιτικής, μέσω λύσεων βασισμένων στην τεχνολογία. Αυτές τις λύσεις τις προωθούσαν επιθετικά επί πολλά χρόνια.

Αυτή η επιτυχία τους έδωσε σ’ αυτές τις επιχειρήσεις έναν κεντρικό ρόλο στις πολιτικές αποφάσεις, έναν ρόλο που τα περισσότερα κράτη ζηλεύουν, ανοίγοντας τον δρόμο για να επηρεάσουν και να επιβάλουν πολιτικές που υπηρετούν τα συμφέροντά τους πάνω από τα θεμελειώδη δικαιώματα των ανθρώπων, και αποσπώντας μεγάλα πακέτα δεδομένων από μια αγορά που παραδοσιακά είχαν δυσκολίες να διεμβολίσουν.

Από μια ε.ε. που κρατούσε μια εξαιρετικά καχύποπτη στάση απέναντι στις big tech, τώρα φαίνεται ότι βρισκόμαστε σε μια ε.ε. που εξαρτιέται ακόμα περισσότερο απ’ αυτές τις επιχειρήσεις.

… Η google και η apple βρίσκονται τώρα στην καρδιά των προσπαθειών της ε.ε. για την ιχνηλάτηση, και επηρρεάζουν τις κυβερνήσεις για τα όρια ιδιωτικότητας που θα πρέπει να ισχύουν, αντί να συμβαίνει το ανάποδο. Αξιωματούχοι υπεύθυνοι για ζητήματα ψηφιοποίησης απ’ την γερμανία, την γαλλία, την ιταλία, την ισπανία και την πορτογαλία υπέγραψαν μια ανοικτή επιστολή κατηγορώντας τις εταιρείες big tech ότι αρνούνται στις δημοκρατικά εκλεγμένες κυβερνήσεις το δικαίωμα να έχουν τον τελευταίο λόγο για το πως θα αναπτυχθούν οι εφαρμογές σχετικά με τον κορονοϊό, αλλά αυτές οι κατηγορίες δεν προκάλεσαν καμμία αντίδραση είτε απ’ τις εταιρείες είτε απ’ τους θεσμούς της ε.ε.

… Η ιρλανδία έχει ιδιαίτερη σημασία δεδομένου ότι εκεί έχουν την έδρα της εταιρείες σαν την facebook, την microsoft και την apple, και σαν κράτος είναι άμεσα υπεύθυνο για τον έλεγχο αυτού του τεχνολογικού τομέα. Παρότι η ε.ε. θεσμοθέτησε τον θεωρούμενο «πιο σκληρό» νόμο προστασίας της ιδιωτικότητας με την μορφή του Γενικού Κανονισμου Προστασίας των Δεδομένων (general data protection regulation, GDPR) τον Μάη του 2018, ελάχιστα έχουν γίνει σε βάρος των παραβιάσεών του απ’ τις big tech, και αυτός ο κανονισμός θεωρείται ήδη σαν μια αποτυχία και μισή.

… Οι big tech κάνουν επενδύσεις σε ευρωπαϊκά κράτη, και μέσω αυτών αγοράζουν επιρροή και ισχύ μέσα σ’ αυτά…. Τον Μάη η microsoft ανακοίνωσε μια επένδυση 1,5 δισεκατομμυρίου δολλαρίων στην ιταλία, στο cloud, που θα περιλαμβάνει την πρόσβαση στις τοπικές υπηρεσίες cloud και θα επιταχύνει την επανεκκίνηση των επιχειρήσεων παρέχοντας πρόσβαση σε hubs τεχνητής νοημοσύνης, καθώς και πρωτοβουλίες για μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις. Ανακοίνωσε επίσης μια παρόμοια επένδυση 1 δισεκατομυρίου στην πολωνία. Τον Ιούνη η google επιβεβαίωσε ότι θα επενδύσει ένα ποσό μεταξύ 1,5 και 2 δισεκατομύρια δολάρια σε ένα data center στην Βαρσοβία, για να παρέχει υπηρεσίες cloud.

Επενδύσεις τέτοιου μεγέθους έχουν την δυνατότητα να φέρουν το ίδιο αποτέλεσμα που είδαμε στην ιρλανδία και στο λουξεμβουργο, όπου τα κράτη που τις δέχονται και είναι υπεύθυνα να ελέγχουν αυτούς τους τεχνολογικούς γίγαντες μπορεί να αποτυγχάνουν στο να τους πιέσουν εξαιτίας του ρόλου αυτών των επενδύσεων στην οικονομία τους…

Βιο-πληροφορικο-ασφαλίτικο σύμπλεγμα 2

Τετάρτη 18 Νοέμβρη. Αν δεν κάνουμε λάθος (και δεν κάνουμε…) οι αυτο-θεωρούμενοι «σκληροί αντικαπιταλιστές» της εντόπιας σκηνής δεν έχουν ιδέα και δεν κατάλαβαν γρι απ’ την με κάθε επίσημη ντυμπανοκρουσία ανακοίνωση της «μεγάλης επένδυσης της microsoft στην ελλάδα», στις αρχές του περασμένου Οκτώβρη. Δεν έχουν ιδέα για το τι είδους «επένδυση» είναι τα data centers και το cloud (πιθανότατα νομίζουν ότι είναι όντως …. σύννεφο!), και για το πως τα ντόπια (ατομικά, προσωπικά) δεδομένα, ακόμα και από δημόσιες υπηρεσίες, πηγαίνοντας στους servers της microsoft, θα βρίσκουν με τον έναν ή τον άλλο τρόπο τον δρόμο τους να πάνε και αλλού… Δεν θα χάλαγε δεκάρα τσακιστή το μαγαζί του κυρ Βασίλη, του Άρχοντα Θυρών και Παραθύρων, αν δεν μπορούσε να απαλλοτριώσει αυτόν τον «καινούργιο χρυσό» που λέγεται data. Και, μέσω αυτής της απαλλοτρίωσης να επιδιώξει πολύ περισσότερα απ’ όσα φαντάζεσθε.

Φυσικά, ακόμα λιγότερο είναι σε θέση να καταλάβουν οι ντόπιοι στυλοβάτες του «αντικαπιταλισμού» (ενάντια στον καπιταλισμό του … 19ου αιώνα!) πόσο κεντρικό ζήτημα είναι η «αρπαγή» των δεδομένων μέσα στην τρέχουσα υγιεινιστική τρομοεκστρατεία. Προσπαθήσαμε και θα συνεχίσουμε (ίσως με την αναμενόμενη ματαιότητα…) να εξηγήσουμε τι συμβαίνει ήδη σχετικά, και πόσο μακρυά θα πάει, μέσα και μέσω της υγιεινιστικής τρομοκρατίας. Ενδεικτικά: Τετάρτη 8 Απρίλη: επιτήρηση και έλεγχος / διαμόρφωση συμπεριφορών…, Πέμπτη 2 Ιούλη: ψηφιακές φυλακές, Σάββατο 17 Οκτώβρη: κροταλίσματα, Σάββατο 31 Οκτώβρη: αναδιάρθρωση 5, Πέμπτη 5 Νοέμβρη: ο covid και ο gdpr 1 και 2.

Οπωσδήποτε δεν είναι «σωτήρες» απ’ την επίθεση των αμερικανικών big tech οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις! Όχι μόνο επειδή ηγούνται φανατικά στην υγιεινιστική τρομοεκστρατεία, ρίχνουν δηλαδή λάδι στα γρανάζια κάθε επιχείρησης «πληροφορικού» (όπως και φαρμακευτικού…) ελέγχου, μικρής ή μεγάλης. Όχι μόνο επειδή πατάνε στο λαιμό οποιαδήποτε έντιμη κριτική (γράφαμε χτες για την αγγλική περίπτωση) και το κάνουν εντελώς συνειδητά. Αλλά επειδή, κυρίως, αν πρόκειται να κάνουν κάτι, είναι να συνεργαστούν και να συνδιαχειριστούν με αυτές τις επιχειρήσεις (και τους εντόπιους συνεργάτες τους) την εκμετάλλευση των data και κάθε άλλης δυνατότητας επιτήρησης και διαμόρφωσης συμπεριφορών.

Θα ήταν όντως λυτρωτικό, απελευθερωτικό, (και θα ήταν το μοναδικό τέτοιο) αν μεγάλα τμήματα των πρωτοκοσμικών κοινωνιών, και οπωσδήποτε των σύγχρονων εργατικών τάξεων, καταλάβαιναν σε ποια εποχή ζούμε, τι ακριβώς είναι και τι σκοπούς έχει η εξελισσόμενη υγιεινιστική τρομοεκστρατεία / δικτατορία.

Όμως εδώ πέφτουμε στα άλλα θηρία που αντικειμενικά έχουν κάνει ήδη τόσα πολλά προς όφελος του βιο-πληροφορικο-ασφαλίτικου συμπλέγματος: τους φίλους της καραντίνας, συμπεριλαμβανομένων των πολιτικών τέτοιων. Που θυμήθηκαν χτες (με σύντομη ημερομηνία λήξης) ότι κάτι πολιτικές ουρές κρέμονται απ’ αυτήν την “προστασία της υγείας του λαού”· χωρίς ωστόσο να αμφισβητήσουν το κέντρο της, τον πυρήνα της, ούτε στο ελάχιστο.

Αυτοί που ως τώρα τρέφονται με την covid θανατοπολιτική, αυτοί που ως τώρα καμαρώνουν για τα «μέτρα προστασίας» (που είναι το ακριβώς αντίθετο!) ας το ξέρουν: τους περιμένουν πολύ χειρότερα γεύματα…

(φωτογραφίες: Αβέρτη διαφήμιση. Δωρεάν; Μα ελάτε τώρα, μην γίνεσθε παιδιά….)

Απλά μαθήματα

Τρίτη 17 Νοέμβρη. Τί είναι η 4η βιομηχανική επανάσταση; Αν δεν ξέρετε (ή ξέρετε χοντρικά αλλά θέλετε να καταλάβετε τι σχέση έχει με την τρέχουσα τρομοεκστρατεία) ιδού ο κατάλληλος άνθρωπος. Ο professor Klaus Schwab, του «παγκόσμιου οικονομικού φόρουμ», που έβαλε τα πράγματα ξανά στη θέση τους με το πρόσφατο “Great Reset” του καπιταλισμού… αλλά τα έλεγε ο professor εδώ και χρόνια.

Το τρίλεπτο μάθημα του Schwab είναι του 2016, και το αφιερώνουμε εξαιρετικά στους caradinieri του λαού και του τόπου. Δεν θα καταλάβουν, αλλά τι άλλο να κάνουμε πια;

Ξεσκονίστε το lower και δώστε προσοχή!