Tag: covid19

Δύση εναντίον κίνας και το ανάποδο: η περίπτωση ενός τσαχπίνη (10)

Κυριακή 27 Δεκέμβρη. Η εύκολη κατηγορία, με την οποία οι δυτικοί «επιστήμονες» ξεφορτώνονται όλες αυτές τις ενοχλήσεις, είναι ότι πρόκειται για «αντιεπιστημονικές» μεθόδους· ή, στην καλύτερη περίπτωση, για μεθόδους «που δεν έχει αποδειχθεί η αξία τους επιστημονικά». Τι σημαίνει αυτό το τελευταίο μπορεί εύκολα να το καταλάβει ο καθένας αν ψάξει προσεκτικά τι συμβαίνει τώρα, με τις mRNA πλατφόρμες – υποτίθεται ότι «η αξία τους έχει αποδειχθεί επιστημονικά»…

Σε κάθε περίπτωση, επειδή το Πεκίνο ενδιαφέρεται όντως να πλαγιοκοπήσει το δυτικό ιατρο-φαρμακευτικο-βιομηχανικό σύμπλεγμα, και θεωρεί την κινέζικη παραδοσιακή ιατρική εμπορεύσιμο είδος, κατατέθηκαν στις δυτικές ιατρικές επιθεωρήσεις αρκετές έρευνες με επιστημονική αρτιότητα (φωτογραφίες επάνω). Αυτό δεν άλλαξε κάτι· δεν είναι η «επιστημοσύνη» το εμπόδιο, είναι το όπλο!

Ωστόσο, πέρα απ’ την αφρική, όπου οι δύο παραδοσιακές ιατρικές (αφρικάνικη και κινέζικη) συνεργάστηκαν σε διάφορες χώρες και με διάφορους συνδυασμούς για να πετύχουν τα αποτελέσματα που τόσο έχουν ενοχλήσει το δυτικό βιο-πληροφορικο-ασφαλίτικο σύμπλεγμα σε σχέση με τον covid, η κινέζικη εκδοχή βρασταριών εξήχθη και έκανε εισβολή και στις ηπα: βασικά στη δυτική ακτή!

Τα σχετικά ματζούνια (που κυκλοφορούν σαν συσκευασμένα μίγματα με βάση τις σχετικές συνταγές) δεν αναγνωρίζονται στις ηπα σαν «φάρμακα» – αλλά σαν «συμπληρώματα διατροφής». Επιτρέπεται, κατά συνέπεια, να πουλιούνται στα φαρμακεία. Για τις ασιατικές / κινέζικες κοινότητες (γειτονιές, κωμοπόλεις, τμήματα πόλεων) της δυτικής ακτής η φαρμακευτική αξιοποίηση αυτών των «συμπληρωμάτων» ήταν αυτονόητη. Αλλά η σχετική γνώση επεκτάθηκε και στις κοινότητες των μαύρων της δυτικής ακτής, οπωσδήποτε σ’ εκείνες που υπάρχουν δίπλα σε κινέζικες / ασιατικές!

Προέκυψε τελικά εκείνο που γράφαμε στις 24 Νοέμβρη (μια μεγάλη σκιά – 0):

… Η κομητεία του Los Angeles κατέγραψε 250.000 περιπτώσεις covid-19 και πάνω από 5.000 θανάτους απ’ τον ιό, σύμφωνα με τα τελευταία στοιχεία απ’ το Υπουργείο Υγείας. Στην κοιλάδα του San Gabriel, όπου ο πληθυσμός σε πόλεις σαν το Monterey Park και το San Gabriel είναι σχεδόν κατά το ήμισυ κινέζοι ή κινεζοαμερικάνοι, η μόλυνση απ’ το κορονοϊό και τα ποσοστά νοσηλείας σε νοσοκομεία παραμένουν σχετικά χαμηλά.

Ο Patrick Petre, ceo του Ιατρικού Κέντρου Garfield στο Monterey Park, λέει ότι οι περιπτώσεις covid 19 στο νοσοκομείο του είναι σταθερά χαμηλές σε σχέση με άλλα νοσοκομεία του L.A. Ο πιο μεγάλος αριθμός ασθενών με covid 19 ήταν 40, τον Ιούλιο, όταν οι μολύνσεις είχαν κορυφωθεί σ’ όλη την κομητεία. Στις 18 Αυγούστου το νοσοκομείο είχε 15 ασθενείς και αυτός ο αριθμός μικραίνει κάθε μέρα σταθερά, σύμφωνα με τον John Zhuo, γενικό διευθυντή στο Garfield.

“Όταν άρχισε η κρίση του covid στις αρχές Μάρτη, περιμέναμε ένα κύμα, επειδή το Monterey Park είναι ολοφάνερα μια ασιατική κοινότητα μ’ ένα σωρό ανθρώπους που πηγαινοέρχονται στην Κίνα» είπε ο Petre στην αρχές Ιούνη. «Περιμέναμε τα χειρότερα. Και να που 3,5 μήνες μετά έχουμε μεν έναν αριθμό ασθενών από covid, αλλά ποτέ δεν είχαμε κάποιο κύμα»…

Έχει το ενδιαφέρον της αυτή η μικρή μεν αλλά συμβολικά σημαντική «απόβαση» της κινεζικής παραδοσιακής ιατρικής σε αμερικανικό έδαφος· στο έδαφος που φλεγόταν και φλέγεται απ’ τον τρόπο Β. Δεν άλλαξε τα δεδομένα: ο τρόπος Β έχει πετύχει να κρατάει ακόμα το μονοπώλιο της «αλήθειας» για τον τσαχπίνη, ένα φονικό μονοπώλιο, στηριζόμενος όχι στην υπεροχή του (έχει αποτύχει παταγωδώς και οι mRNA πλατφόρμες θα δημιουργήσουν καινούργια προβλήματα στο μέλλον) αλλά στον πρωτοκοσμικό ρατσισμό· και στους εθνικιστικούς φόβους απέναντι στην ιμπεριαλιστική soft power του Πεκίνου.

Οπότε βρίσκουμε ενδιαφέρον σ’ αυτό το σημείο να μεταφέρουμε δυο φράσεις από ένα προχθεσινό άρθρο στους κινέζικους καθεστωτικούς global times (θεωρείται έκφραση της «κεντρικής επιτροπής» του κ.κ.κ.). Δεν αφορά την παραδοσιακή ιατρική αλλά τα («παραδοσιακής» τεχνολογίας) εμβόλια. Ο τονισμός δικός μας:

… Η κίνα χρειάζεται να επιταχύνει τον βηματισμό της για την προώθηση των εμβολίων στις αγορές. Η δυτική κοινή γνώμη δεν είναι θετική απέναντι στα κινέζικα εμβόλια. Δεν βοηθά στη διαφήμιση των πλεονεκτημάτων των κινέζικων εμβολίων με κριτήρια ασφάλειας, χαμηλής τιμής και ευρείας εφαρμοσιμότητας. Αλλά αν εμφανιστεί κάποιο πρόβλημα, θα αποκτήσουν μεγάλο ενδιαφέρον στο να δώσουν προσοχή…

Με δεδομένο ότι οι κινέζοι γενετιστές έχουν κάνει τις δικές τους έρευνες στις mRNA πλατφόρμες (έτσι κι αλλιώς η σχετική τεχνολογία είναι μιας δεκαετίας το λιγότερο) αλλά ΔΕΝ κατασκευάζουν και ΔΕΝ προωθούν την γενετική μηχανική σαν «λύση απέναντι στον covid» , κάτι που μόνο σαν συνειδητή επιλογή του κινεζικού κράτους / κεφάλαιου μπορεί να το θεωρήσει κανείς (αν ήταν διαφορετικά θα είχαν ένα προβάδισμα τουλάχιστον ενός μήνα σε σχέση με τους δυτικούς γενετιστές) απομένει να δούμε αν «ξέρουν κάτι παραπάνω» γι’ αυτές τις πλατφόρμες και τις παρενέργειές τους… κι αν περιμένουν «να εμφανιστεί κάποιο πρόβλημα»…

Δύση εναντίον κίνας και το ανάποδο: η περίπτωση ενός τσαχπίνη (11)

Κυριακή 27 Δεκέμβρη. Ας ανακεφαλαιώσουμε ως εδώ τα γραφόμενα των τελευταίων ημερών κάτω απ’ αυτόν τον τίτλο.

Έχοντας σαν μέτρο σύγκρισης τον τρόπο Α και την επιτυχία του στην αντιμετώπιση αυτής της μέτριας σοβαρότητας ίωσης που λέγεται covid, ο τρόπος Β πέτυχε χωρίς αμφιβολία σε δύο μόνο ζητήματα: πρώτον στην επιβολή διαρκείας της θανατοπολιτικής και στην ενσωμάτωσή της από μεγάλο μέρος των δυτικών πληθυσμών (ευτυχώς, όχι απ’ τους πάντες!)· και την επιβολή της γενετικής μηχανικής στις διάφορες εκφάνσεις της (οι mRNA πλατφόρμες δεν είναι η μόνη τέτοια) σαν της μοναδικής και αναγκαστικής «θεραπείας».

Έχουμε αποδείξει (όλους αυτούς τους μήνες) ότι η σύλληψη και η επιβολή του τρόπου Β δεν ήταν ούτε «λάθος» ούτε «ατύχημα». Ήταν ζητούμενο, απαραίτητο μέσο, σκοπός του δυτικού βιο-πληροφορικο-ασφαλίτικου συμπλέγματος – στην προσπάθειά του να κρατήσει (ή και να επεκτείνει) την δυτική ηγεμονία στον υπόλοιπο πλανήτη αλλά και να επιταχύνει βίαια την εσωτερική καπιταλιστική και θεσμική αναδιάρθρωση, στην «έδρα» του.

Οι δυτικοί δεν αντιμετώπισαν ένα υπαρκτό πρόβλημα σαν «ευκαιρία»· δεν άρπαξαν απ’ τα μαλλιά μια αληθινή Αποκάλυψη. Η τρομοδιαχείριση του covid δεν ήταν καν, απλά, εφαρμογή του δόγματος «μην αφήνεις ποτέ μια κρίση να πάει χαμένη»! Στις αρχές Μάρτη τα δεδομένα ήταν σαφή (και η περίεργη ασταμάτητη μηχανή που παρακολουθούσε τι γινόταν στην μακρινή κίνα ήξερε τα βασικά, και τα μοιράστηκε μαζί σας – μέσα στη χολερικότητα των άλλων…). Η απόδειξη του ότι δεν επρόκειτο για «ευκαιρία» αλλά για κατασκευή, για επένδυση, βρίσκεται στον τρόπο Α – εκτός αν το διάστημα 12 μηνών θεωρείται μικρό για να βγάλει κάποιος συμπεράσματα… Τα πραγματικά χαρακτηριστικά του κορονοϊού που ονομάστηκε SARS-CoV-2 ΔΕΝ μπορούν να γίνουν αντιληπτά μέσα απ’ τους μεγα-παραμορφωτικούς φακούς των συμφερόντων του συμπλέγματος και του carpet bombing των δημαγωγών· ούτε μέσα απ’ τα πραξικοπήματα και τις στρατοαστυνομίες των δυτικών κρατών· ούτε, τέλος, απ’ την παράνοια των caradinieri. Μόνο μέσα απ’ το πρίσμα των τρόπων της πετυχημένης αντιμετώπισής του τόσο σε ασιατικά κράτη όσο και σε αφρικανικά (συν κάποια της κεντρικής αμερικής) μπορεί να έχει όποιος ενδιαφέρεται μια σωστή εικόνα. (Με την επισήμανση ότι ο παράγοντας χρόνος είναι πάντα σημαντικός!)

Χρησιμοποίησαν αυτά τα κράτη, του τρόπου Α, στρατοαστυνομικά, απαγορευτικά μέσα; Ναι, το έκαναν – αλλά προκειμένου για το κινεζικό μπορεί να επικαλεστεί μια δικαιολογία που δεν έχει κανένα ευρωπαϊκό: οι ειδικοί του πράγματι δεν ήξεραν περί τίνος πρόκειται. Όταν αποκωδικοποίησαν το RNA του ιού διαπίστωσαν ότι ήταν ίδιο κατά 85% με εκείνο του φονικότερου SARS αλλά και κατά 84% με εκείνο διάφορων κορονοϊών που προκαλούν τα κοινά συνάχια…. Το ποια θα ήταν η πραγματική του συμπεριφορά έμελλε να φανεί στην πράξη. Και φάνηκε ήδη ως το τέλος Φλεβάρη. Το ότι στις αρχές του Μάρτη δεν χρειάζονταν πια στη Wuhan τα νοσοκομεία εκστρατείας είναι αδιάψευστος μάρτυρας.

Όταν άρχισε η εισαγωγή του μιλιταριστικού σκέλους του κινέζικου τρόπου Α στη δύση υπήρχαν διαθέσιμες όλες οι γνώσεις αλλά και τα μέσα, ακόμα και για να μην είναι απαραίτητος ο μιλιταρισμός· ή, σε κάθε περίπτωση, να έχει εξαιρετικά μικρή διάρκεια στις όποιες απαγορεύσεις του. Όμως αυτές οι γνώσεις και τα μέσα ήταν made in china· κι αυτή η «υπογραφή» δεν βόλευε καθόλου ορισμένα απ’ τα δυτικά αφεντικά. Φαίνεται ότι σε κάποια κράτη της ευρώπης υπήρξε ένα δισταγμός για την επιβολή της «άγριας γραμμής»· υπήρξαν ειδικοί που την θεωρούσαν υπερβολική και αναποτελεσματική· τελικά, με λίγο ως πολύ εκβιαστικούς τρόπους (π.χ. Ferguson…) ξεκίνησε εκείνο που συνέφερε συγκεκριμένες μερίδες του κεφάλαιου, συγκεκριμένες ομάδες αφεντικών, που είχαν και τον έλεγχο των media.

Προτίμησαν να απλώσουν στο τραπέζι όλες τις «εκκρεμότητές» τους, θέματα για τα οποία γίνονταν συζητήσεις όλη την δεκαετία του ’10. Απ’ την «αξία της δημοκρατίας» μέχρι την απειλή της γρήγορης εξέλιξης του ευρασιατικού project, κι απ’ τον χαρακτήρα της “ηλεκτρονικής διακυβέρνησης” μέχρι την απελευθέρωση των data απ’ τον gdpr… Το ότι καμμία απ’ τις βασικές, τις στρατηγικές ανησυχίες αυτού του είδους δεν είχε θεραπευτική σχέση με τον covid δεν στάθηκε εμπόδιο. Κάπως έπρεπε να ξεκινήσει το «μεγάλο άλμα» – ακόμα κι αν ήταν απαραίτητο να σκηνοθετηθούν εκατόμβες.

Έχουμε ήδη υποστηρίξει ότι ο τρόπος Β είναι συνυφασμένος με την πραγματική τάση της υποβάθμισης των δυτικών κρατών / αφεντικών εξαιτίας εκείνου που έχει ονομαστεί η μετατόπιση του κέντρου βάρους του καπιταλιστικού κόσμου στην ασία. Πρέπει τώρα, στη συνέχεια, να δούμε ποια είναι εκείνα τα χαρακτηριστικά που επέτρεψαν στο κινεζικό κράτος / κεφάλαιο να «νικήσει τον covid» με τόσο ψύχραιμο τρόπο.

Έμμεσα αλλά με σαφήνεια θα πρέπει να σχηματίσουμε μια γνώμη για το αν βρίσκονται αντιμέτωπες (πάνω στην καμπούρα μας σαν παγκόσμια εργατική τάξη…) δύο διαφορετικές βιοπολιτικές ή δύο ιστορικά διαφορετικές «στιγμές» της ίδιας βιοπολιτικής…

Δύση εναντίον κίνας και το ανάποδο: η περίπτωση ενός τσαχπίνη (5)

Σάββατο 26 Δεκέμβρη. Για την κίνα, εναντίον της, ο covid ήταν σε πρώτο χρόνο παιχνιδάκι. Και τον Γενάρη, και τον Φλεβάρη, ακόμα και τον Μάρτη: επιτέλους αυτή η αρρώστια θα γονατίσει το καθεστώς· θα καταστρέψει την παραγωγική του μηχανή· θα προκαλέσει εξεγέρσεις και διάλυση· θα στείλει (τον κινεζικό καπιταλισμό) στα αζήτητα της ιστορίας… Για τους δυτικούς το μίσος (ειδικά όταν έχουν αρχίσει να χάνουν το έδαφος της πλανητικής ηγεμονίας τους κάτω απ’ τα πόδια τους) είναι καθήκον. (Οι φωτογραφίες πάνω είναι ενδεικτικές και καθόλου εξαιρέσεις…)

Αντίθετα, για τους «αδύναμους», εκείνους που πάντα έπρεπε να κατακτηθούν, να ελεγχθούν και να κυβερνηθούν απ’ τον λευκό, δυτικό άνθρωπο για να ξαναμπούν στο ανθρώπινο είδος, μόνο καλωσύνη, συμπάθεια, αγαθοεργεία, «βοήθεια»…

Στις 10 Απρίλη η κυρία Melinda Gates, με ύφος δακρύβρεχτο και λυγμούς στη φωνή της, συνεντευξιαζόμενη στο cnn, προέβλεψε χιλιάδες νεκρούς απ’ τον covid στον «αναπτυσσόμενο κόσμο» και, ειδικά, στην αφρική: «… Δεν έχουν καθαρό νερό να πλένουν τα χέρια τους …. είναι τόσο πυκνοκατοικημένες οι παραγκουπόλεις τους που δεν μπορεί να εφαρμοστεί στο social distancing… Ω θεέ μου!… Θα πεθαίνουν στους δρόμους!…» Την ίδια εποχή οι υπηρεσίες του οηε προέβλεπαν κατ’ ελάχιστο 300.000 νεκρούς από covid συνολικά στην αφρική και μάλλον προς κάποια εκατομύρια. Ενώ το θρυλικό Imperial College του Λονδίνου είχε προηγηθεί τον Μάρτη με μια πρόβλεψη για 3.500.000 νεκρούς (πάντα στην αφρική). Τόσους ήθελαν… Για την γκάνα μόνη της οι 70.000 νεκροί ήταν μια «φιλική τιμή» εκ μέρους των δυτικών προφητών… (Ανεπρόκοποι οι γκανέζοι δεν έκαναν τη χάρη στους λευκούς…)

Τους απογοήτευσαν πικρά: ως χτες οι νεκροί που είχαν χρεωθεί στον covid συνολικά σ’ όλη την αφρικανική ήπειρο ήταν 60.254… 11.000 (έντεκα χιλιάδες) λιγότεροι απ’ ότι σε ένα μόνο ευρωπαϊκό κράτος, μέλος των G7, της ε.ε., του νατο, το ιταλικό (70.900 χτες). Με την διαφορά ότι ο πληθυσμός της ιταλίας είναι 60,4 εκατομμύρια ενώ ο συνολικός πληθυσμός της αφρικής είναι 1,35 δις. 22,5 (εικοσιδυόμισυ) φορές μεγαλύτερος…

Όταν τουλάχιστον στο 1/3 του παγκόσμιου πληθυσμού (κινεζικός και αφρικανικός) ισχύουν τα ακριβώς αντίθετα απ’ αυτά που ισχύουν επίμονα στο 1/10 του παγκόσμιου πληθυσμού (ε.ε. των 27 + ηπα) σε σχέση με τον covid· όταν σ’ αυτό το 1/3 περιλαμβάνεται αφενός ένα απ’ τα πιο αναπτυγμένα καπιταλιστικά κράτη / κεφάλαια του πλανήτη (το κινεζικό) και αφετέρου 53 απ’ τα θεωρούμενα “υπανάπτυκτα” (τα αφρικανικά), τότε πρέπει να είναι απελπιστικά πρωτοκοσμικός (συμπεριλαμβανομένων όλων των ρατσιστικών χαρακτηριστικών αυτής της φιγούρας) ο οποιοσδήποτε για να μην μπορεί να καταλάβει τι πραγματικά (του) συμβαίνει! Για να μην καταλαβαίνει ότι το “δυτικό επίπεδο” καπιταλιστικής ανάπτυξης, μέσα στις ριζικές αλλαγές των παγκόσμιων συσχετισμών και για συγκεκριμένους λόγους, υπήρξε (το 2020) και θα συνεχίσει να είναι ο κατεξοχήν παράγοντας του Θεάματος του Θανάτου. Στο Θέαμα αυτό ο Θάνατος όπως και όποτε τον γουστάρουν τα λευκά αφεντικά είναι η κανονικότητα· και “τα χαμηλά ποσοστά θνητότητας” των άλλων είναι παραδοξότητα, μυστήριο, κάτι ύπουλο και καταχθόνιο… Σχεδόν: κήρυξη μαζικής εξεγερσιακής ανυπακοής!

Τι λέει, λοιπόν, ένας έντιμος και χωρίς προκαταλήψεις απολογισμός του 2020 για τον τσαχπίνη; Για την κινέζικη επικράτεια, με τους περίπου 100.000 νεκρούς κάθε χρόνο από επιπλοκές της γρίπης, οι ούτε 5.000 που χρεώθηκαν στον covid μέσα στη χρονιά ήταν οτιδήποτε άλλο εκτός από την Αποκάλυψη που τόσο πολύ θα ήθελαν οι δυτικοί. Για τις αφρικανικές κοινωνίες επίσης, σε σχέση με τους πληθυσμούς τους, οι πάνω από 800.000 χιλιάδες που πέθαναν το 2016 από διάρροια (εξαιτίας της έλλειψης καθαρού, πόσιμου νερού…) είναι ένα πένθος ενδεικτικό του τι σημαίνει «δολοφονικές συνθήκες ζωής» όταν ο δυτικός καπιταλισμός / ιμπεριαλισμός σε έχει καταδικάσει στη μόνιμη ένδεια αποικίας πρώτων υλών…

Η ακραία αντίθεση με τα νούμερα των πρωτοκοσμικών θανατόμετρων και της δημιουργικής λογιστικής θανάτου που ακολούθησαν τα περισσότερα (αν και όχι όλα με το ίδιο πάθος…) τα δυτικά κράτη, δεν οφείλεται στο ότι τον δυτικό κόσμο τον «κτύπησε» εντελώς διαφορετικός κορονοϊός… Ούτε στο ότι οι «άλλοι» κρύβουν τις απώλειές τους για να τρολλάρουν τους υπέροχους λευκούς κυρίους. Άσχετα με το τι κρύβει και τι διογκώνει κάθε καπιταλιστικό κράτος, το Πεκίνο, για παράδειγμα, δεν θα άφηνε τη νεολαία του να γκρουβάρει χωρίς μάσκες, χωρίς αποξένωση, χωρίς εμβόλιο, σε μαζικές συναυλίες, αν η διασκέδαση μετά από λίγες ημέρες γέμιζε τα νοσοκομεία! Και καμμία εξουσία στην αφρική δεν θα έμενε στη θέση της αν πραγματοποιούνταν το όνειρο (η επιθυμία…) της φιλεύσπαχνης κυρίας Melinda Gates, του συζύγου της και όλων όσων εκπροσωπούν, να πεθαίνει ο κόσμος στους δρόμους των αφρικανικών παραγκουπόλεων και των φτωχογειτονιών κτυπημένος απ’ τον τσαχπίνη… (Έτσι ώστε να επιβληθούν πρώτα πρώτα στα μπράτσα των αφρικανών οι πλατφόρμες γενετικού αναπρογραμματισμού…)

Στεκόμαστε λοιπόν σταθερά πατώντας σ’ αυτήν την πραγματικότητα: ενώ ένας ικανός αριθμός κρατών (ασιατικών, αφρικανικών, και κάποια λατινοαμερικάνικα) αντιμετώπισαν τον covid μόνο σαν αυτό που πράγματι ήταν (ένας μικρής επικινδυνότητας ιός που προσέβαλε επικίνδυνα κυρίως τους ηλικιωμένους με ήδη υπαρκτά προβλήματα υγείας) και τον αντιμετώπισαν με επιτυχία, ένας άλλος αριθμός κρατών, οπωσδήποτε τα πρωτοκοσμικά, αντιμετώπισαν τον covid σαν επένδυση. Τον “φούσκωσαν” ως εκεί που δεν έπαιρνε, έτσι ώστε σαν κατασκευασμένο άλλοθι να τους διευκολύνει να ξεδιπλώσουν μια χωρίς προηγούμενο τρομοεκστρατεία σε βάρος των πληθυσμών τους (αλλά και την απαξίωση ενός μέρους των γερασμένων «παραγωγικών / καταναλωτικών» δομών τους) με στόχο αφενός την βίαιη και ριζική αναδιάρθρωση των κοινωνικών σχέσεων και θεσμίσεων (την αναδιοργάνωση του κοινωνικού εργοστάσιου λέμε) αφετέρου το ακόνισμα των σκληρών αιχμών του βιο-πληροφορικο-ασφαλίτικου συμπλέγματός τους, που το θεωρούν (ακόμα) ικανό να ξαναεπιβάλει την δυτική κυριαρχία στον πλανήτη.

Δύση εναντίον κίνας και το ανάποδο: η περίπτωση ενός τσαχπίνη (6)

Σάββατο 26 Δεκέμβρη. Ο τρόπος με τον οποίο κατασκευάστηκε η τρομοεκστρατεία διαρκείας σ’ ένα μόνο μέρος του κόσμου διεκδικεί, πράγματι, δάφνες «επιστημονικότητας» αν με τον όρο «επιστήμη» εννοεί κανείς τον συγκερασμό επιλεγμένων μισών αληθειών και ολόκληρων ψεμμάτων απ’ τα στόματα καλοπληρωμένων (ή απλά φίλων της καριέρας) ειδικών. Μέσα σ’ αυτό το στενό μεν αλλά οργιώδες περιβάλλον προπαγάνδας, τα «τεστ ανίχνευσης του κορονοϊού» έχουν την δική τους κεντρική θέση. Αφού, αν όχι κάτι άλλο, διεκδικούν την λάμψη του «αντικειμενικού» (και άρα επιστημονικού) εργαλείου, του μέσου που προσφέρει τις «αποδείξεις».

Είναι έτσι; Αν διαβάσει κανείς προσεκτικά το αγγλικό πρωτότυπο της κινεζικής αναφοράς / έρευνας σε σχεδόν 10 εκατομύρια κατοίκους της Wuhan με την οποία ξεκινήσαμε αυτήν την απολογιστική σειρά πριν λίγες ημέρες, και κάνει την αναγκαία (αν και κάπως κουραστική) σύγκριση με τις δυτικές προδιαγραφές, θα δει ότι κρίσιμο εργαλείο της δυτικής τρομοεκστρατείας (και, απ’ την απέναντι μεριά, της ηρεμίας άλλων καπιταλιστικών κρατών) ήταν και είναι τα PCR τεστ. Έχουμε γράψει στο παρελθόν για δαύτα· αλλά η σύγκριση του πως χρησιμοποιήθηκε αυτό το «εργαλείο» για λογαριασμό είτε του τρόπου Α είτε του τρόπου Β (μιλώντας πάντα για καπιταλιστικά κράτη / κεφάλαια) είναι εξαιρετικά διαφωτιστική.

Για να μην γίνουμε όντως «ιατρική επιθεώρηση», θα αφήσουμε ασχολίαστο ότι το συγκεκριμένο τεστ κινεζικής κατασκευής αναζητά (για να κάνει τον διαρκή αναδιπλασιασμό) διαφορετικά γονίδια του RNA του τσαχπίνη απ’ ότι το ανάλογο στη δύση, πράγμα που πιθανόν το κάνει πιο ακριβές… Θα αφήσουμε επίσης ασχολίαστο το γεγονός ότι ενώ στην κινεζική χρήση τα «στοιχεία αναζητούμενης ταυτότητας» είναι δύο γονίδια του τσαχπίνη, σε πολλά απ’ τα δυτικά τεστ αναζητείται μόνο ένα· κάνοντας τα λάθη (υπέρ της τρομοεκστρατείας) πολύ ευκολότερα.

Εκείνα που μπορεί να γίνουν εύκολα κατανοητά είναι πως α) το όριο των «κύκλων» αναδιπλασιασμού του όποιου γενετικού υλικού του τσαχπίνη ώστε να εντοπιστεί ή όχι ορίστηκε στους 37 (σε αντίθεση με την δύση όπου η σκόπιμη αναζήτηση ψύλλων στ’ άχυρα άφησε «ελεύθερους» τους κατασκευαστές των μηχανημάτων, επιτρέποντας να γίνονται δεκτά σαν «θετικά» δείγματα με 40, 45, ακόμα και 47 «κύκλους»!)· β) για την διάγνωση ασθένειας δεν είναι αρκετό ένα «θετικό» τεστ αλλά θα πρέπει να συντρέχουν υποχρεωτικά τα αποτελέσματα κι άλλου είδους εξετάσεων, συν την ύπαρξη συμπτωμάτων· ενώ γ) για τις περιπτώσεις των «θετικών» τεστ σε «ασυμπτωματικούς» ακολουθεί καλλιέργεια – σε ειδικά εργαστήρια επιπέδου ασφάλειας 3 – για να επιβεβαιωθεί πως στην Χ ή στην Ψ περίπτωση υπάρχει όλος ο ιός και όχι, απλά, ένα τμήμα του.

Αυτή η σχολαστικότητα φαίνεται ότι ικανοποιεί πράγματι τα εύλογα κριτήρια επιστημονικότητας – αλλά για τα δυτικά κράτη / κεφάλαια ήταν και παραμένει ιδιαίτερα ενοχλητική. Αν οι «ασυμπτωματικοί» δεν είναι μολυσματικοί, κι αν οι ασθενείς / μολυσματικοί είναι τόσο λίγοι ώστε να μπορούν να έχουν την φροντίδα που δικαιούνται χωρίς να τρομοκρατηθεί και να απαγορευτεί η ζωή εκατομυρίων υγιών υπηκόων, τότε πως θα στηθεί το τρομοθέαμα του θανάτου και πως θα εξυπηρετηθούν οι πραγματικοί του στόχοι; Αν δεν θα διασωληνωθούν πανικόβλητοι άνθρωποι που δεν χρειάζονται τεχνητή αναπνοή από πανικόβλητους γιατρούς που δεν έχουν κάτι άλλο θεραπευτικό να προσφέρουν αλλά «πρέπει να κάνουν κάτι», πως θα κτυπάνε κόκκινο τα θανατόμετρα;

Υπάρχει μια κουβέντα που λέει πως αν κρατάς ένα σφυρί όλα τα προβλήματατα τα θεωρείς πρόκες! Θα προσθέταμε πως αν θες οπωσδήποτε να δημιουργήσεις μια τεχνητή υγιεινιστική κρίση και έχεις την ανάλογη εξουσία θα χρησιμοποιήσεις κάθε μέσο, συμπεριλαμβανόμενων των καταχρήσεων ή/και των σκόπιμα λαθεμένων χρήσεων κάποιων εργαλείων· στο βαθμό που η μέση κοινωνική άγνοια επιτρέπει το να θεωρούνται τέτοια κόλπα «επιστήμη».

Όμως η ιστορία με την δυτική τρομο-αξιοποίηση των PCR δεν τελειώνει εδώ.

– Ξέρουμε ότι την δυτική εκδοχή τους την κατασκευάσε ένας απατεώνας (ο αρχι-ιερέας του Βερολίνου Drosten) χωρίς να έχει δει καν και καν την RNA ακολουθία του συγκεκριμένου τσαχπίνη· απλά «μοντάροντας» τις γενετικές ακολουθίες άλλων κορονοϊών…

– Ξέρουμε ότι απ’ τον περασμένο Νοέμβρη δυο ντουζίνες mainstream ειδικοί από διάφορα μέρη του κόσμου έχουν καταθέσει στην επιθεώρηση Eurosurveillance τεκμηριωμένες αποδείξεις ότι η PCR εφεύρεση του Drosten έχει τουλάχιστον 10 πολύ σοβαρά προβλήματα, ζητώντας να «κατέβει» το σχετικό «paper» νομιμοποίησής του, άρα να απαγορευτεί η χρήση της (και οι υπεύθυνοι της επιθεώρησης το «σκέφτονται» και το «ψάχνουν» – ενώ η έγκριση της έρευνας του Drosten έγινε μέσα σε 1,5 μέρα, παγκόσμιο ρεκόρ ever)…

– Ξέρουμε ότι δύο δικαστήρια στην πορτογαλία, ένα πρωτοβάθμιο και ένα εφετείο κήρυξαν το συγκεκριμένο τεστ άχρηστο για την ανίχνευση του τσαχπίνη…

– Ξέρουμε ότι έχει ξεκινήσει στην ευρώπη η νομική προετοιμασία παραπομπής του Drosten (και όχι μόνο) σε δίκη με την κατηγορία της διάπραξης εγκλημάτων κατά της ανθρωπότητας μέσω της κατασκευής του συγκεκριμένου PCR τεστ…

– Ξέρουμε τέλος ότι στις 14 του Δεκέμβρη ο συνεταίρος στην τρομοεκστρατεία Π.Ο.Υ. αναγκάστηκε να παραδεχτεί με μισόλογα ότι οι πολλοί κύκλοι αναδιπλασιασμού του PCR τεστ οδηγούν σε ψευδώς θετικά αποτελέσματα ζητώντας απ’ τους τεχνικούς αναλύσεων να διακόπτουν χειροκίνητα την διαδικασία στους ρυθμισμένους απ’ τις κατασκευάστριες εταιρείες «επίμονους» αναλυτές…

Ξέρουμε πια ότι η κατασκευή της «βάσης» της υγιεινιστικής τρομοεκστρατείας στη δύση, η κατασκευή των εκατομμυρίων «κρουσμάτων», που ενώ είναι άνοσα στην συντριπτική τους πλειοψηφία θεωρούνται σκόπιμα «επικίνδυνα» (έτσι ώστε αφενός να πανικοβάλλονται οι υπήκοοι και αφετέρου να νομιμοποιούνται τα πραξικοπήματα και οι mRNA πλατφόρμες) όλο αυτό το σπουδαίο έργο που χωρίζει απόλυτα τον (δυτικό) τρόπο Β απ’ τον τρόπο Α, στηρίζεται σε ύπουλα σαθρή βάση.

Αν τα μισά απ’ αυτά συνέβαιναν στον στρατηγικό ανταγωνιστή, στο Πεκίνο, θα είχαν σηκωθεί όλες οι διαθέσιμες πέτρες, απ’ τους new york times ως την τελευταία εντόπια φυλλάδα, εναντίον του κινεζικού αίσχους. Αλλά συμβαίνουν την ανώτερη, πολιτισμένη και τεχνολογικά υπέρτερη δύση – οπότε δεν τρέχει τίποτα.

The show must go on…

Δύση εναντίον κίνας και το ανάποδο: η περίπτωση ενός τσαχπίνη (7)

Σάββατο 26 Δεκέμβρη. Γράφουμε (ότι) «ξέρουμε»… Ξέρουμε, όμως, στ’ αλήθεια; Σε ποιούς και πόσους αντιστοιχεί ένας τέτοιος πληθυντικός; Κι αν η συντριπτική πλειοψηφία των υποτελών στα δυτικά καπιταλιστικά κράτη ξέρει πολύ καλά είτε τα gossip των διασημοτήτων είτε οποιαδήποτε ασυνάρτητη τερατολογία βρει πρόχειρη στον κυβερνοβούρκο ενώ ταυτόχρονα ΔΕΝ ξέρει εκείνα που θα έπρεπε να κοπιάσει για να μάθει και είναι τα πιο κρίσιμα για την ζωή, τότε όχι μόνο η τρέχουσα κορονο-κρίση αλλά οποιαδήποτε άλλη κατασκευασμένη κρίση εντός ή εκτός εισαγωγικών μπορεί να μεθοδευτεί οποιαδήποτε στιγμή.

Φαίνεται πως είναι σε εξέλιξη μια μισο-υπόγεια πραγματική κρίση στις πρωτοκοσμικές, δυτικές κοινωνίες, που δεν ξεκίνησε στις αρχές του 2020 αλλά αρκετά νωρίτερα: το overdose «πληροφόρησης» που έχει αδρανοποιήσει την γνωστική (αλλά και την ενστικτώδικη) αντίληψη του τι είναι ο καπιταλισμός – έστω στον τομέα της υγείας. Αν μεγάλο μέρος των υπηκόων βρίσκεται, σχεδόν μόνιμα, σε κατάσταση υπο-πανικού (για υγιεινιστικούς και όχι μόνο λόγους), τότε γίνεται εύκολο να σπρωχτεί σ’ εκείνη την κατάσταση διανοητικής παράλυσης που τόσο ευνόησε την δυτική τρομοεκστρατεία.

Γνωρίζω σημαίνει άραγε «αναθέτω στους ειδικούς» και στους στατιστικούς τους πίνακες να «ξέρουν για λογαριασμό μου» – ενόσω το υπερφίαλο Εγώ μου καταναλώνει αυτάρεσκα ελπίδες και φόβους; Σημαίνει ότι πατάω enter κατά βούληση και η μηχανή με «διαφωτίζει»; Αν η απάντηση είναι καταφατική, τότε είναι εύλογο το πόσο έχει «ωριμάσει» η απαλλοτρίωση των κοινωνικών γνώσεων, των γνώσεων της καθημερινής ζωής, της γνώσης για το σώμα μου απ’ τις βιο-πληροφορικές μηχανές και τους διαχειριστές τους.

Ένα παράδειγμα μόνο γι’ αυτήν την post modern «άγνοια»: η θρυλική «ισοπέδωση της καμπύλης», την περασμένη άνοιξη. Αυτό το γράφημα κυκλοφόρησε στον δυτικό κόσμο σαν ενιαίο «μέσο πειθούς» υπέρ των πραξικοπημάτων και της τρομοκρατίας· δύο ή τρεις γραμμές όλες όλες που απέκτησαν μεταφυσική ισχύ.

Γνωσιολογικά μιλώντας οι δυτικοί πληθυσμοί μπορούν (εξαιτίας της σχολικής εκπαίδευσής τους) να αναγνωρίσουν ένα γράφημα σαν τέτοιο… Αλλά πόσο αυτόματο είναι το να γίνει ritual; Η ιδέα ότι «ισοπεδώνοντας μια γραμμή» μπορεί να αντιμετωπιστεί μια ίωση, μια αρρώστια γενικότερα, είναι εφιαλτικά προσβλητική για την σκέψη, ακόμα κι αν κάποιος δεν είναι ιολόγος, έχει όμως μια στοιχειώδη τριβή με τις κοινωνικά οικείες αρρώστιες. Φυσικά ο τσαχπίνης αναγγέλθηκε σα «νέος» – και η «καινοτομία» του επέτρεπε οποιαδήποτε σπέκουλα. Όμως κάποιοι αιρετικοί είπαν τότε πως μ’ αυτόν τον τρόπο θα παραταθεί χρονικά η κυκλοφορία του τσαχπίνη, και ότι αυτή η «ισοπέδωση» είναι συνώνυμη της μακροημέρευσής του… Ήταν πολύ λογικότερη εκείνη η παρατήρηση…

Και η μακροημέρευση επιτεύχθηκε· σίγουρα με όρους Θεάματος! Μεθοδεύτηκε, υποστηρίζουμε, για έναν και μόνο ουσιαστικό λόγο: για να προλάβουν οι φαρμακο-μαφίες να ετοιμάσουν την γενετική πραμάτειά τους· ενόσω άλλοι τομείς των αφεντικών και των κρατών να ανασυγκροτήσουν τις μεθόδους και τα μέσα τους… Υποτίθεται πως δεν έπρεπε να ξεχυλίσουν τα νοσοκομεία και οι εντατικές… Όμως αν αυτό ήταν το πραγματικό ζητούμενο γιατί κανείς δεν αντέγραψε τον (κινεζικό) τρόπο Α που, αποδεδειγμένα, τα είχε ήδη καταφέρει σ’ αυτό το ζήτημα;

Ο ενδοκαπιταλιστικός ανταγωνισμός και ο πόλεμος που έχει κηρύξει ο δυτικός καπιταλισμός, μια συνθήκη πολύ ευρύτερης εμβέλειας, καθόριζε απ’ την στιγμή 0 την τακτική, τα μέσα, τα «επιχειρήματα» της τρομοεκστρατείας. Και οι υποτελείς παρέμεναν στην άγνοια. Οι πιο στοιχειώδεις, ζωϊκές αντιδράσεις απέναντι στους γενικευμένους αποκλεισμούς, ελεεινολογήθηκαν και τιμωρήθηκαν· ή, σε κάθε περίπτωση, βαφτίστηκαν «υγιειονομικά επικίνδυνες», ένοχες…

Έχουν κάποια στιβαρή ιδέα πλέον οι πρωτοκοσμικοί για το τι σημαίνει γνώση – και πόσο διαφορετική έως αντίθετη είναι απ’ την πληροφορία; Έχουν επίγνωση του πόσο εύκολα χαλκεύεται η δεύτερη;

(συνεχίζεται)

(φωτογραφία πάνω: Αυτοί οι χάρτες με τα σπυριά είναι κλασσικοί και σταθερά παραπλανητικοί: οι κύκλοι, που έχουν υποτίθεται μια κλίμακα ενιαία και άρα σχέση τάξης μεγέθους μεταξύ τους, δεν αντιστοιχούν σε κάτι με επιφάνεια. Οπότε το να τοποθετούνται πάνω σε χάρτες δημιουργεί λάθος εντυπώσεις. Σε κάθε περίπτωση η “σχέση κύκλων” δείχνει “σχέση θανάτων” απ’ τον covid με βάση τα ως χτες θανατόμετρα…

φωτογραφία κάτω: Οι δημο(σ)κόποι εντοπίζουν την κακή ιδέα που έχουν οι δυτικοί πρωτοκοσμικοί για τον τρόπο Α… Οπότε φυσιολογικά και κατά πλειοψηφία κρατούν τον δικό τους, τον “πετυχημένο” – κι όπου βγει…

Όσο για εκείνους που βρίσκονται στην άλλη μεριά, αυστραλούς, νοτιοκορεάτες και ιαπώνες; Αυτοί απαντούν εντελώς γεωπολιτικά – αν υποθέσουμε ότι απαντούν όπως δείχνει ο πίνακας…)

Κι αν έρθει αυτός γυρεύοντας καυγά;

Παρασκευή 25 Δεκέμβρη. Συνήθως τέτοια μέρα ξαναγεννιόταν ο γυιός του μεγάλου αφεντικού. Με την σχετική κατάνυξη του εορτασμού των γενεθλίων, και τα λοιπά. Cool άτομο απ’ ότι λένε οι πιστοί του, είπε και κάτι για το «άλλο μάγουλο».

Αλλά φέτος όλα άλλαξαν, και κατά πως τα λένε οι ειδικοί (που ξέρουν απ’ αυτά) μπορεί να άλλαξαν για πάντα. Τι σημαίνει αυτό; Ότι μπορεί να έρθει αυτός επάνω, να ζητήσει τα ρέστα για την κακομεταχείριση του κορονο-γυιού του – γιατί όχι;

Καλού κακού μην ξαναβγεί ποτέ κανένας απ’ το σπίτι του! Και κυρίως, να μην ξαναβγεί απ’ τις τρύπες της λογικής του: εκεί έξω πετάει ο Μεγάλος Νυχτερίδας μαζί με άπειρα σμήνη από bat-drones, και έχει θυμώσει για την ενοχοποίησή του! Άκου, λέει, ότι έστειλε τον κορονο-γυιό του για να εξοντώσει την ανθρωπότητα!!! Άκου κατηγόριες!

Όποιος πιστεύει ότι οι φαρμακο-μαφίες και οι λακέδες τους θα τον σώσουν, σίγουρα πιστεύει και στον batman!

Δύση εναντίον κίνας και το ανάποδο: η περίπτωση ενός τσαχπίνη (2)

Παρασκευή 25 Δεκέμβρη. Υποδείξαμε χτες ότι σ’ όλο το 2020 ξεδιπλώθηκαν δύο διαφορετικοί «τρόποι αντιμετώπισης» του τσαχπίνη, βάζοντας δίπλα δίπλα τον «τρόπο Α» (κίνα) και τον «τρόπο Β» (ε.ε. + ηπα). Είναι βέβαιο πως περισσότερα κράτη μπορούν να τοποθετηθούν είτε στον έναν είτε στον άλλο, χωρίς να αλλάξει η σύγκριση, το περιεχόμενο και το πολιτικό της νόημα· πολιτικό όχι ως προς το «ποια συνταγή είναι καλύτερη» αλλά ως προς το ποια συνταγή εξυπηρετεί τι.

Αν ο μοναδικός τρόπος να αντιμετωπιστεί ο covid ήταν ο Β, τότε αυτή τη στιγμή (αναλογικά με τους πληθυσμούς) το κινέζικο κράτος / κεφάλαιο θα έπρεπε να έχει περίπου 1.480.000 νεκρούς-εξαιτίας-του-κορονοϊού. Έχει 4.634… Αν, πάλι, ο μοναδικός τρόπος να αντιμετωπιστεί ο covid ήταν ο Α, τότε ο δυτικός κόσμος (ε.ε. + ηπα) θα έπρεπε να έχει περίπου 2.300 νεκρούς. Έχει 740.000.

Στην καπιταλιστική νεκροπολιτική τα θανατόμετρα έχουν στρατηγική σημασία. Το ότι (στον δυτικό κόσμο) θεωρείται αδιάφορη η σύγκριση των πιο πάνω αριθμών είναι ήδη ένα τεράστιο ιδεολογικό (και εν τέλει πολιτικό) κέρδος για τα δυτικά αφεντικά: κανείς δεν φαίνεται να τους ζητάει λογαριασμό για πάνω από 730.000 θανάτους χρεωμένους στον covid (and still counting…) εξαιτίας αποκλειστικά του τρόπου Β…

Γράψαμε επίσης ότι απ’ το «κινέζικο μοντέλο» αντιμετώπισης του covid εισήχθη στην δύση ΜΟΝΟ εκείνο το μέρος του που «μύριζε» στρατιωτικοποίηση, μαζικές κατ’ οίκον φυλακίσεις· μέτρα αυστηρού ελέγχου του πληθυσμού. Η Wuhan γι’ αυτό έγινε γνωστή, όσο χρειαζόταν, στα μέρη μας. Τα δυτικά αφεντικά εισήγαγαν και πούλησαν μαζικά και εντατικά στους υποτελείς τους μόνο το στρατοαστυνομικό σκέλος του «κινέζικου μοντέλου» επειδή αυτό τα ενδιέφερε να εφαρμόσουν· κι όχι επειδή ήθελαν να «νικήσουν τον αόρατο εχθρό»! Οποιοδήποτε άλλο βασικό, δομικό στοιχείο του «κινέζικου μοντέλου» παραγράφτηκε, διαστρεβλώθηκε, απαγορεύτηκε: οι δυτικοί υπήκοοι οφείλουν να πιστεύουν ό,τι τους λένε οι δυτικοί «ειδικοί», δηλαδή τα αφεντικά του δυτικού βιο-πληροφορικο-ασφαλίτικου συμπλέγματος και οι κάθε είδους λακέδες του – τελεία και παύλα!

Να ένα μικρό αλλά ενδεικτικό παράδειγμα διαστρέβλωσης (ή και απαγόρευσης): η πιο πάνω φωτογραφία. Είναι απ’ την κατασκευή του πρώτου απ’ τα δύο «νοσοκομεία εκστρατείας», δυναμικότητας 1000 κλινών το καθένα, που φτιάχτηκαν μέσα σε 10 ημέρες, στα τέλη Γενάρη / αρχές Φλεβάρη, στην Wuhan. (Επιπλέον 3.500 κλίνες τοποθετήθηκαν σε κλειστά γήπεδα και άλλους παρόμοιους χώρους στην πόλη). Επειδή η παρουσίαση αυτής της εξέλιξης έγινε εν μέσω μιας αντι-σινικής δυτικής δημαγωγίας / ψευτοθρηνωδίας για «χιλιάδες νεκρούς στην κίνα» (που τους κρύβουν…), είναι πολύ πιθανό ότι πέρα απ’ τον θαυμασμό για την ταχύτητα και της οργάνωση της κατασκευής τους, αυτά τα νοσοκομεία θεωρήθηκαν (στη δύση) περίπου σαν προθάλαμος των ανάλογης «δυναμικότητας» νεκροτομείων… Γεμάτα μονάδες τεχνητής αναπνοής, φιάλες οξυγόνου, μηχανές παρακολούθησης των «τελευταίων στιγμών» των «δυστυχισμένων» κινέζων· και μια έντονη μυρωδιά πτωμαΐνης στον αέρα…

Αλλά η πραγματικότητα ήταν εντελώς αντίθετη. Ήταν νοσοκομεία ανάρρωσης για ασθενείς με ήπια ή μέτριας έντασης συμπτώματα, που δεν χρειάζονταν κανονική νοσοκομειακή περίθαλψη. Γιατί, όμως, να φτιάχνει το κινεζικό κράτος / κεφάλαιο τέτοια νοσοκομεία αντί να στέλνει αυτούς τους ασθενείς στο σπίτι τους, όπως κάνει ο τρόπος Β; Επειδή οι ειδικοί του είχαν την άποψη ότι αν αυτοί οι ασθενείς αποκλειστούν στα σπίτια τους είναι πιθανό να μεταδώσουν τον ιό στους οικείους τους. (Σε πρώτο χρόνο περιλάμβαναν και τους «ασυμπτωματικούς» – μέχρι να διαπιστώσουν, γρήγορα, ότι αυτοί είναι κλασσικοί άνοσοι…) Με δυο λόγια αυτές οι επί τούτου δημιουργημένες εγκαταστάσεις / δομές ήταν εκείνο που στα μέρη μας λέγεται «πρωτοβάθμια φροντίδα υγείας», σε μαζική κλίμακα. (Μια εικόνα απ’ το εσωτερικό τέτοιων νοσοκομείων κάτω).

Δεν θα μπούμε σε συζήτηση για το αν αυτή η «λεπτομέρεια» του τρόπου Α ήταν πράγματι η ενδεδειγμένη ή όχι. Ο λόγος που το «κινεζικό μοντέλο» προτίμησε να φτιάξει εγκαταστάσεις εκστρατείας για αυτές τις (αρκετές σε αριθμό) ήπιες περιπτώσεις ήταν πως ήθελε να προφυλάξει τα κανονικά νοσοκομεία του απ’ την υπερφόρτωση από ασθενείς ή απλά πανικόβλητους υπηκόους· που μόνο καταστροφές θα προκαλούσε (η υπερφόρτωση). (Όλες αυτές οι νοσοκομειακές εγκαταστάσεις εκστρατείας διαλύθηκαν ως τις 10 Μάρτη του 2020, αφού δεν ήταν πια αναγκαίες…)

Δύση εναντίον κίνας και το ανάποδο: η περίπτωση ενός τσαχπίνη (3)

Παρασκευή 25 Δεκέμβρη. Μια μέρα πριν, στις 9 Μάρτη 2020, ο ιταλός πρωθυπουργός Conte επέβαλε καθολική απαγόρευση κινήσεων στο σύνολο της ιταλικής επικράτειας. Η στρατοαστυνομική πλευρά του «κινέζικου μοντέλου» είχε (ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ!!!) εισαχθεί και σε ευρωπαϊκό έδαφος, και μάλιστα σε βάρος ενός πληθυσμού όχι ιδιαίτερα φημισμένου για την πειθαρχία του σε απαγορεύσεις. Η ιταλία ήταν η πρώτη περίπτωση εφαρμογής του τρόπου Β στον δυτικό κόσμο, η πρώτη δοκιμή της βίαιης αναδιάρθρωσης των κοινωνικών σχέσεων στο σύνολό τους…

Όμως ανάμεσα στα τέλη Γενάρη και στις αρχές Μάρτη ο χρόνος ήταν υπεραρκετός για να μάθουν οι πολιτικές βιτρίνες (και οι ειδικοί τους) στην ιταλία και παντού στη δύση, έστω, το γιατί το κινεζικό κράτος / κεφάλαιο έφτιαχνε ένα – ενάμισυ μήνα πριν νοσοκομεία εκστρατείας / ανάρρωσης για τις ήπιες περιπτώσεις· δεν χρειαζόταν κατασκοπεία! Μπορούσαν δηλαδή να έχουν μάθει αυτήν την «λεπτομέρεια» για τον «έλεγχο της εξάπλωσης» απ’ τον τρόπο Α. Μπορούσαν, άρα, να έχουν κάνει την προεργασία για κάτι ανάλογο, in case of emergency… Προτίμησαν, όμως, να την δουν αλλιώς. Προτίμησαν να κάνουν τα αντίθετα: «ώθησαν» έμμεσα αλλά καθαρά («με πράξεις και παραλείψεις» θα έλεγε το σχετικό κατηγορητήριο…) τους πανικόβλητους υπηκόους τους στα νοσοκομεία (μερικά απ’ τα οποία ήταν έτσι κι αλλιώς σε άθλια κατάσταση και γνωστή αδυναμία, όπως αυτά του Bergamo…) εξασφαλίζοντας 3 πράγματα (τα δυο πρώτα έκαναν τους κινέζους ειδικούς που πήγαν στην ιταλία κυριολεκτικά έξαλλους και το δήλωσαν με κάθε τρόπο – πλην μάταια…):

Α) Την γρήγορη διασπορά του covid στον γενικό πληθυσμό και, κυρίως, στους πλέον ευάλωτους, ηλικιωμένους, κλπ·

Β) Την γρήγορη διασπορά του covid στο ίδιο το προσωπικό των νοσοκομείων· καθώς οι «θετικοί» νοσοκομειακοί έβγαιναν υποχρεωτικά σε αναρρωτικές άδειες λιγόστευαν εκείνοι κι εκείνες που θα έπρεπε να φροντίσουν πολύ περισσότερους (και συχνά σε κατάσταση πανικού) στα «επείγοντα»·

Γ) Φωτογραφίες, video και διηγήσεις για την Αποκαλυψιακή Φονικότητα του τσαχπίνη.

Το τελευταίο, τα «τεκμήρια του θανάτου», ήταν κρίσιμο για τον τρόπο Β! Οι υποτελείς, βέβαια, (και όχι μόνο στην ιταλία, σ’ όλη την δύση) θα μπορούσαν να έχουν μάθει με δικά τους μέσα τα βασικά στοιχεία του τρόπου Α όπως αυτός συγκροτούνταν στην μακρινή κίνα, αφού αυτά ήταν διαθέσιμα (στα αγγλικά) στον κυβερνοχώρο, σχεδόν σε πραγματικό χρόνο. Θα μπορούσαν… Η ασταμάτητη μηχανή το έκανε έγκαιρα… θύμα, προφανώς, αυτής της αχόρταγης εργατικής περιέργειάς της που έχει εκνευρίσει τόσους και τόσους… Θα μπορούσαν λοιπόν – αλλά δεν ήθελαν. Προτίμησαν να πιστέψουν τους «δικούς τους» ειδικούς, ιερείς της υγείας και πολιτικούς αφέντες, ακόμα κι αν δεν τους άρεσαν οι αποφάσεις τους.

Άγνοια του τρόπου Α, έστω αυτής της «μικρής λεπτομέρειας» του, είναι αδιανόητη – απ’ την μεριά τόσο των δυτικών πολιτικών βιτρινών όσο και των ειδικών τους. Έπαρση; Αλαζονεία; Φανερός ή κρυμμένος αντι-σινισμός; Ρατσισμός με όλη του την κρέμα; Ναι, απ’ αυτά υπήρχαν και υπάρχουν άφθονα – και ενδοκαπιταλιστικός ανταγωνισμός επιπλέον, κλιμακούμενος, του οποίου οι διευθυντές δεν κολώνουν σε τίποτα.

Συνεπώς μπορούμε να μιλάμε (κι αυτό έχουμε κάνει άλλωστε εδώ και μήνες!) για δόλο! Και για προσχεδιασμό! Εκείνοι, βέβαια, που ήταν και παραμένουν τόσο ευφυείς ώστε να ανακαλύψουν, σχεδόν απ’ την αρχή, στα πραξικοπήματα και στην δυτική τρομοεκστρατεία την επίθεση των δυτικών κρατών στα δυτικά αφεντικά (!!!) εκστασιάστηκαν. (Επρόκειτο και συνεχίζει για ενδοκαπιταλιστικό «ξεκαθάρισμα λογαριασμών», σε κάθε κρατική επικράτεια αλλά και διεθνικά, όπως συμβαίνει πάντα σε περιόδους μεταβατικές και πολεμικές – αλλά τρέχα γύρευε τώρα να αμφισβητήσει κανείς τόση και τέτοια caradinieri σοφία…)

Δύση εναντίον κίνας και το ανάποδο: η περίπτωση ενός τσαχπίνη (4)

Παρασκευή 25 Δεκέμβρη. Να αντιγράψουμε απ’ τον στρατηγικό μας εχθρό τον μιλιταρισμό του, και να τον κάνουμε εισαγωγή σαν θεραπευτική βασιλική οδό· να πετάξουμε στα σκουπίδια οτιδήποτε άλλο σχετικά με τις μεθόδους του· να αξιοποιήσουμε τα υγιειονομικά πραξικοπήματα που τόσο καιρό πριν είχαμε ονειρευτεί για λογαριασμό των high tech εταιρειών μας σε βάρος τελικά (και πάλι) των στρατηγικών εχθρών μας: αυτή η δολιότητα, αυτός ο προσχεδιασμός, αφορούμε άραγε αποκλειστικά και μόνο τον έλεγχο επί των δυτικών, πρωτοκοσμικών κοινωνιών;

Για να το πούμε διαφορετικά: θα φτιάξουμε το κατάλληλο θανατόμετρο και θα φωνάζουμε ότι τα πτώματα ρέουν άφθονα!… Αυτό μόνο και μόνο για να αυτο-επιβεβαιωθεί μεταξύ μας το βιο-πληροφορικο-ασφαλίτικο σύμπλεγμά μας;

Όχι βέβαια!!! Η ήπειρος που θα έπρεπε να επανακτακτηθεί με πολύχρονο ορίζοντα (για τις ανάγκες της 4ης βιομηχανικής επανάστασης σε πρώτες ύλες και στρατιωτικές βάσεις) ήταν εξαρχής, σίγουρα, η αφρική. Ήταν κάτι που είχε σχεδόν δηλωθεί ανοικτά πριν εμφανιστεί ο τσαχπίνης: οι κοινωνίες της υποσαχάριας Αφρικής «είναι επικίνδυνες»· απο ‘κει έχουν ξεκινήσει διάφοροι θανατηφόροι ιοί· ασφαλώς χρειάζονται την δυτική, πρωτοκοσμική ανθρωπιστική φροντίδα… Και, κυρίως, είναι από καιρό το φτηνό πεδίο των φαρμακευτικών δοκιμών μας (τα κέρδη των εταιρειών, οι απώλειες δικές τους).

Κάπως έτσι έπρεπε να συμβεί: ο τρόπος Β δεν ήταν ούτε για αποκλειστική ούτε για κυρίως δυτική χρήση. Προοριζόταν για την λατινική αμερική (στο βαθμό που είναι και πρέπει να είναι η «πίσω αυλή» των ηπα…) και την αφρική (στο βαθμό που θα έπρεπε να ανασχεθεί ΚΑΙ εκεί η κινεζική επιρροή).

Το θανατόμετρο ήταν καλοκουρδισμένο για την μαύρη ήπειρο. Όταν έσκασε ο τσαχπίνης εκτός κίνας τυπώθηκαν και τα κηδειόχαρτα: η άνοιξη και το καλοκαίρι του 2020 στο βόρειο ημισφαίριο είναι φθινόπωρο και χειμώνας για το νότιο, ιδανική περίοδος για μεταδοτικούς ιούς… Επιπλέον εκεί δεν υπάρχουν δημόσια συστήματα υγείας της προκοπής: αυτά που είχαν αναγγελθεί για την αφρική (θα) έκαναν το Bergamo να μοιάζει βόλτα στο πάρκο! Η τέλεια εξέλιξη!!

Αλλά η πανούργα Ιστορία, ακόμα και σαν καπιταλιστική, δεν υστερεί σε αιφνιδιασμούς! Τον τρόπο Α που απέρριψαν μετά βδελυγμίας τα δυτικά κράτη έσπευσαν να τον αναζητήσουν, χωρίς να ντρέπονται, διάφορα αφρικανικά κράτη! Μαζί με τις απαγορεύσεις του, αλλά όχι μόνον αυτές. Κάπως έτσι οι «παραπεταμένοι» υπήκοοι της γκάνας, της σενεγάλης, της ακτής του ελεφαντοστού ή της μπουρκίνα φάσο, έφτασαν να βλέπουν με τα κυάλια την δυτική θανατοπολιτική, έχοντας, μετά από 1 χρόνο, ταπεινά ταπεινά και “απολίτιστα”:

– 333 θανάτους χρεωμένους στο covid οι πρώτοι (πληθυσμός 31,8 εκατομύρια…),

– 381 οι δεύτεροι (πληθυσμός 16,7 εκατομύρια…),

– 133 οι τρίτοι (πληθυσμός 26,3 εκατομύρια…) και

– 77 οι τέταρτοι (πληθυσμός 20 εκατομύρια…).

Δεν γίνεται δουλειά έτσι! Οι φιλάνθρωποι δυτικοί φαρμακο-μαφιόζοι χάνουν τους σίγουρους «πελάτες» τους!

Ο κυρ Βασίλης, ο Άρχοντας Θυρών και Παραθύρων, και όσοι εκπροσωπεί έσπασαν τους υπολογιστές τους απ’ τα νεύρα τους γι’ αυτήν την (δυτικο)αφρικανική αναίδεια! Τουλάχιστον δυο φορές μέσα σε λίγους μήνες ο κυρ Βασίλης συνελήφθη να δηλώνει απογοητευμένος on camera «δεν μπορώ να καταλάβω τι συμβαίνει στην αφρική»!!!… Διάφορα λαγωνικά έπεσαν με τα μούτρα να εξηγήσουν αυτήν την ανωμαλία (των υπολογιστικών μοντέλων, των φαρμακο-μαφιόζικων λογιστηρίων και των πρωτοκοσμικών γεωπολιτικών), ήδη απ’ το περασμένο καλοκαίρι. Ξαφνικά τα ανύπαρκτα δημόσια συστήματα υγείας και η ροπή των αφρικανικών κρατών προς την παραγωγή και την διάδοση μολυσματικών ασθενειών που χρειάζονται οπωσδήποτε την πρωτοκοσμική φιλανθρωπική βοήθεια χάθηκαν απ’ την δημαγωγία. Για να αντικατασταθούν απ’ τα αντίθετά τους: χμμμμ…. οι πληθυσμοί είναι αναλογικά πολύ νεώτεροι! (επικίνδυνο αυτό, έτσι;) Χμμμμ… μάλλον απ’ τις πολλές μολυσματικές αρρώστιες έχουν γίνει ανθεκτικοί! (αυτό πάλι;) Χμμμμ… εκεί κάθονται συνέχεια στον ήλιο, οπότε έχουν αρκετή βιταμίνη D (αλλά τότε γιατί οι πρωτοκοσμικοί εδώ κι εκεί έπρεπε να κλειδωθούν σπίτια τους; Οι οθόνες των pc και των smartphones εκπέμπουν βιταμίνες;) Χμμμμ… έκαναν χοντρές καραντίνες, να γιατί… (Αυτό; Μάλιστα!)

Ενδιαφέρουσα (και βολική) αντιστροφή της πραγματικότητας. Για να καταφέρουν τα δυτικά καθεστώτα να αντιγράψουν τις απαγορευτικές / κατασταλτικές διαστάσεις του «κινέζικου μοντέλου» έπρεπε να έχουν φτάσει σ’ ένα τέτοιο σημείο τεχνολογικών υποδομών και καταμερισμού εργασίας ώστε να είναι πράγματι δυνατό να φυλακιστούν στα σπίτια τους όλοι αλλά αρκετοί να δουλεύουν από εκεί… Πριν δέκα μόλις χρόνια δεν θα τολμούσαν να επιβάλλουν τέτοια μέτρα – μιλάμε για τον «πρώτο» λεγόμενο κόσμο!!! Νομίζει κανείς ότι η ακτή του ελεφαντοστού ή η μπουρκίνα φάσο βρίσκονται σ’ αυτό το επίπεδο ευρείας τεχνολογικής ανάπτυξης ή/και καταμερισμού εργασίας, ώστε να είναι εφικτή η πραγματική κατ’ οίκον φυλάκιση των πάντων; Νομίζει κανείς ότι κάθε φτωχόσπιτο στη σενεγάλη έχει τόσους υπολογιστές όσους ανήλικους, για να τηλε-εκπαιδευτούν, και ότι τα πιτσιρίκια που γυρνάνε και παίζουν στους δρόμους και στις αλάνες (ευτυχισμένα που έκλεισαν τα σχολεία…) αν τα κλείσουν πίσω από πόρτες δεν θα βρουν τρόπο να πηδήξουν πάλι έξω απ’ τα παράθυρα;

Απαγορευτικά μέτρα πράγματι εξαγγέλθηκαν… Αλλά μην είναι κανείς αφελής να πιστεύει ότι σε αγροτικούς πληθυσμούς, των οποίων η καθημερινή επιβίωση εξαρτιέται από 2 – 3 ζώα ή ένα μικρό χωράφι ή έναν πάγκο με φρούτα στο δρόμο ή μια τρύπα μαστοροσυνεργείο ή ένα zundapp που κάνει μεταφορές είναι εφικτή η … τηλε-εργασία!… Ή ότι ο μπάτσος θα κόψει πρόστιμο «παράβασης του lockdown» στον ξάδελφο ή στον γείτονα απ’ τον οποίο εξαρτιέται το μεσημεριανό του τραπέζι και οι κοινωνικές του σχέσεις… Ο υγιεινισμός είναι «ανώτατη αξία» μόνο για τους εξασφαλισμένους, ασώματους πρωτοκοσμικούς! Στις μακρικές ινδίες αντίστοιχα κοινωνικά υποκείμενα, οι τεράστιες μάζες των φτωχών αγροτών, μισοεξεγέρθηκαν όταν επιβλήθηκε καθολικό lockdown – κι αυτό ήταν το λιγότερο που μπορούσαν και έπρεπε να κάνουν. Ο αποκλεισμός σήμαινε θάνατο από πείνα, χωρίς δεύτερη κουβέντα.

Συνεπώς το πλεονέκτημα διάφορων αφρικανικών καθεστώτων δεν ήταν ότι εφάρμοσαν σωστότερα απ’ τους δυτικούς εμπνευστές του τον τρόπο Β plus το νεαρό της ηλικίας plus την “συνήθεια” στις μολύνσεις! Αυτά μόνο διεστραμμένοι πρωτοκοσμικοί εγκέφαλοι μπορούν να τα σκεφτούν, να τα πουλήσουν ή/και να αγοράσουν! Το πλεονέκτημά τους ήταν πως ανακάτεψαν σε διάφορους συνδυασμούς τα συστατικά (όλα τα συστατικά!) του τρόπου Α, προσαρμόζοντάς τα στις πραγματικές τους δυνατότητες· plus την επιτόπου βοήθεια (οργανωτική και υγιειονομική) κινεζικών ή κουβανικών ιατρικών αποστολών. Οι αφρικάνοι πανεπιστημιακοί εδώ κι εκεί έφτιαξαν εκ των ενόντων φτηνά τεστ για τον covid για να μην εξαρτιώνται από δυσεύρετες εισαγωγές, και για να μην τινάξουν στον αέρα τους μίζερους κρατικούς προϋπολογισμούς… Επιπλέον τα αφρικάνικα καθεστώτα δεν έφτιαξαν κοινές δεξαμενές και δεν ποινικοποίησαν “ιατρικώ δικαίω” κάθε ανθρώπινη συνάφεια. Δεν τα χρειάζονταν αυτά – διατυπώσαμε χθες την εκτίμησή μας. Το θέμα ήταν απλό, αμυντικό, χωρίς πανωσηκώματα: να μην γίνει ο covid η λεωφόρος της δημιουργικής καταστροφής που εύχονταν οι πρωτοκοσμικοί σε βάρος τους. Ήταν / είναι μέρος της αναδυόμενης αφρικάνικης υπερηφάνειας που άλλοι υμνούν και άλλοι φοβούνται…

Κι έτσι οι caradinieri που λοιδωρούσαν την σουηδική «παρασπονδία» έχουν βρεθεί ξεβράκωτοι μπροστά στην ίδια τους την φάρσα απο ‘κει που δεν το περίμεναν… Ευτυχώς που εξακολουθούν να πιστεύουν την ανωτερότητά τους, την ανωτερότητα των αφεντικών τους δηλαδή – τι θα έκαναν αλλιώς;

Θα ζητούσαν υγιειονομικό άσυλο στην Accra…

(συνεχίζεται)

No pentito!

Πέμπτη 24 Δεκέμβρη. Η τάση (τάση μεθοδευμένη απ’ τα «πάνω» αλλά ευπρόσδεκτη και τα «κάτω») είναι η απο-καπιταλιστικοποίηση της εννόησης του καπιταλιστικού κόσμου. Θα μπορούσαμε να χρησιμοποιήσουμε πιο γνωστούς όρους, όπως «φετιχοποίηση», «μυστικοποίηση» ή και «αισθητικοποίηση» αυτής της εννόησης… Σε κάθε περίπτωση το βασικό είναι αυτό: να μην αναλύονται και να μην κρίνονται οι κρατικές και καπιταλιστικές δομές και πρακτικές εξουσίας με τρόπους που να αποκαλύπτουν τι ακριβώς είναι σε κάθε ιστορική φάση. Οτιδήποτε άλλο επιτρέπεται· ή, ακόμα καλύτερα, παράγεται, αναπαράγεται και προωθείται απ’ αυτές τις ίδιες τις δομές εξουσίας.

Το είδαμε (το ζήσαμε πιο σωστά) εντατικά αυτό το καινούργιο καθεστώς υπερφίαλης κενοδοξίας στη διάρκεια της προηγούμενης δεκαετίας· στη διάρκεια του πιο πρόσφατου κύματος «κρίσης / αναδιάρθρωσης». Μια σύγκριση του τι ειπώθηκε και γράφτηκε στη δεκαετία του 2010 από, υποτίθεται, «επαναστατικούς κύκλους» και του τι ειπώθηκε από κομμουνιστές για την ίδια κατάσταση (μια «δομική» καπιταλιστική κρίση σε φάση αναδιάρθρωσης) την δεκαετία του 1930, θα ήταν συντριπτική. Κι ούτε λόγος για το ποια ήταν τα συμπεράσματα (και τα πολιτικά καθήκοντα) στην μία και στην άλλη περίπτωση…

Έχοντας επίγνωση αυτής της κατάστασης ξέρουμε πως όσο περισσότερο η ασταμάτητη μηχανή επιμένει στην εργατική κριτική απέναντι στο κράτος και στο κεφάλαιο, με βάση τα ιστορικά δεδομένα της 3ης δεκαετίας του 21ου αιώνα και τις σχηματισμένες ήδη τροχιές της «καπιταλιστικής ανάπτυξης» στους καιρούς που έρχονται, τόσο περισσότερο θα συναντάει μανιασμένους εχθρούς. Αλλά αυτό ακριβώς σκοπεύει να κάνει, όπως το έκανε το χάρτινο Sarajevo· και πριν απ’ αυτό άλλα έντυπα της ίδιας κατεύθυνσης. Οι δημόσιες σχέσεις ποτέ δεν ήταν του γούστου μας.

Η περίπτωση τόσο της τρομοεκστρατείας όσο και των “σωτήριων σανεμβολίων” ανήκει σ’ αυτόν τον ορίζοντα εργατικής κριτικής (και εχθρότητας). Αν αυτά (όπως και οτιδήποτε άλλο, π.χ. την “αντιτρομοκρατική εκστρατεία” απ’ το 2001 και μετά) τα αφαιρέσει κανείς απ’ την “καπιταλιστική ανάπτυξη” (και τον παγκόσμιο ενδοκαπιταλιστικό ανταγωνισμό που είναι δομικό στοιχείο αυτής της “ανάπτυξης”) τότε εκείνο που απομένει είναι είτε τερατολογία είτε μερικά αμήχανα ρετάλια “πρώην κριτικής” που επειδή έχει πάψει να βελτιώνεται και να ακονίζεται εδώ και τουλάχιστον 30 χρόνια έχει στομώσει προ πολλού.

Ως τώρα, εδώ και μήνες, αντιπαραθέσαμε στην υγιεινιστική τρομοεκστρατεία την δική μας κριτική, επικουρούμενη όπου αυτό ήταν διαφωτιστικό / βοηθητικό απ’ τις γνώμες διάφορων “αιρετικών της επιστημονικής κοινότητας”. Αμφιβάλουμε αν υπήρξε άλλο εγχείρημα στα μέρη μας που να παρέπεμψε τόσο συστηματικά σε τόσες πολλές επιστημονικές αναφορές και τόσα πολλά ντοκουμέντα για αυτό το θέμα για λογαριασμό μιας πραγματικής evidence-based εργατικής κριτικής· με τον κίνδυνο ακόμα και να κουράσουμε…

Χωρίς να αφήσουμε αυτό το καθήκον, στα σημερινά σχόλια θα παρουσιάσουμε (πάντα με κριτικό τρόπο) δύο διαφορετικές κρατικές / καπιταλιστικές τακτικές σε ότι αφορά τον τσαχπίνη και την διαχείρισή του. Αυτό είναι όχι απλά εφικτό αλλά υποχρεωτικό για την σύγχρονη αντικαπιταλιστική κριτική, αφού α) ύστερα από τόσους μήνες είναι συγκεντρωμένα και διαθέσιμα αρκετά διαφωτιστικά στοιχεία, β) η σύγκριση «απο-μαγεύει» τα όσα ζούμε, αποκαλύπτοντας (υποστηρίζουμε) τις ιστορικές συντεταγμένες που βρίσκονται «πίσω απ’ τις πλάτες μας» και είναι καθοριστικές, και γ) είναι αναχρονιστικό να μιλάει οποιοσδήποτε για «καπιταλισμό» εννοώντας αποκλειστικά και μόνο τον «δυτικό».

Επειδή η (εστιασμένη) σύγκριση που θα κάνουμε είναι ανάμεσα σ’ αυτό που γενικά ονομάζεται «δύση» και στην κίνα, ένα προκαταβολικό ξεκαθάρισμα: η ασταμάτητη μηχανή δεν είναι ούτε κατά διάνοια οπαδός ή θαυμάστρια του κινεζικού κρατικού / καπιταλιστικού μοντέλου! Το ακριβώς αντίθετο! Ωστόσο μπορεί να κατανοήσει το γιατί σε περιοχές του πλανήτη χωρίς την ιστορική εμπειρία των (δυτικών) αστικών επαναστάσεων και του (δυτικού) ιστορικού αστικού φιλελευθερισμού τέτοιου είδους μοντέλα (σαν το κινεζικό) είναι όχι μόνο εφικτά αλλά, επίσης, εκρηκτικά «παραγωγικά».

Είναι πιθανό ότι αν ο κυρ Κάρολος ζούσε σήμερα δεν θα ήταν τόσο κατηγορηματικός για την γραμμική και «μονοδιάστατη» σχέση ανάμεσα στην (παραγωγική) βάση και το (θεσμικό) εποικοδόμημα. Αλλά αυτό δεν είναι αιτία ψόγου σε βάρος του…