Εθνική επέτειος!

Τρίτη 29 Δεκέμβρη. Ναι, επιτέλους, είναι γεγονός! Το φτωχό πλην τίμιο ελλαδιστάν των 10 εκατομυρίων και κάτι ψυχών ΞΕΠΕΡΑΣΕ χτες την άθλια κίνα σε αριθμό νεκρών χρεωμένων στον covid: 4.672 έναντι 4.634! Τους ξεπέρασε το ελλαδιστάν των διαρκών απαγορεύσεων, αυτούς που παρτάρουν και γλεντάνε· και, επιπλέον, ξεκίνησε τις πλατφόρμες (ενώ αυτοί οι υπανάπτυχτοι έχουν ακόμα εμβόλια, δηλαδή παλιά τεχνολογία).

Δυστυχώς βέβαια αυτή η ελληνική επιτυχία δεν είναι εντελώς πρωτότυπη. Το ελλαδιστάν είναι το 42ο κράτος που ξεπερνάει το κινεζικό σε θανάτους χρεωμένους στον covid. Απ’ τα υπόλοιπα 41, αν εξαιρεθεί η ινδία, κανένα άλλο δεν έχει καν κατά προσέγγιση πληθυσμό ανάλογο με τον κινεζικό… Πράγμα που μπορεί να δείχνει πόσο υπανάπτυκτος είναι ο κινέζικος καπιταλισμός αν κριθεί με βάση το Θέαμα του Θανάτου. (Πρώτες, μακράν, στο θανατόμετρο είναι οι ηπα – απόδειξη σίγουρα της πρωτοπόρας ανάπτυξής τους…) Οι ντόπιοι χαιρέκακοι, που απολάμβαναν την αποτυχία του «σουηδικού μοντέλου» μετρώντας το με σύγκριση θανάτων, έχουν καταφέρει να μην κοιτάνε εκεί που δεν πρέπει…

Ποιός θα αξιοποιήσει αυτούς τους αριθμούς για να υποστηρίξει ότι, τελικά, ο covid ήταν ένα σατανικό όπλο των δόλιων γραφειοκρατών του Πεκίνου, που αφού το δοκίμασαν λίγο (για ξεκάρφωμα…) το εξαπέλυσαν εναντίον κυρίως των ηπα;

Λάθη επί λαθών! (1)

Τρίτη 29 Δεκέμβρη. Θα καθυστερήσουμε μια μέρα ακόμα την συνέχιση της σειράς Δύση εναντίον κίνας και το ανάποδο: η περίπτωση ενός τσαχπίνη, επειδή τα γεγονότα τρέχουν και πρέπει να παρεμβάλουμε μερικά ξεκαθαρίσματα απ’ την μεριά μας.

Άνθρωποι που, σε γενικές γραμμές, θα μπορούσαν να θεωρηθούν μετρημένοι και ψύχραιμοι (σε ότι αφορά την υγιεινιστική τρομοεκστρατεία) γίνονται, άθελά τους, «νεροκουβαλητές» της βίαιης μετάβασης στις νόρμες της 4ης βιομηχανικής επανάστασης. Και πιο συγκεκριμένα της μετάβασης στις νόρμες της αναδιαρθρούμενης δυτικής / διεθνούς «βιομηχανίας της υγείας». Ο λόγος; Απλός αλλά και μοιραίος: τα καλύτερα κριτήριά τους κοιτούν στο παρελθόν (το οποίο, επιπλέον, στρογγυλεύουν επικίνδυνα…). Σε κάθε περίπτωση επιχειρούν να εκτιμήσουν πλευρές της τρέχουσας τρομοεκστρατείας έχοντες γνώμονα το παρελθόν (μερικές φορές το πολύ μακρινό, μερικές φορές πιο πρόσφατο) της δυτικής ιατρικής και φαρμακο-βιομηχανίας. Ως εάν ο Φλέμινγκ να μπορούσε να αθωώσει τους σύγχρονους ceo των δυτικών φαρμακο-μαφιών· ή ως εάν «παράγοντες» σαν τον κυρ Βασίλη, τον Άρχοντα Θυρών και Παραθύρων, να βρίσκονταν ανέκαθεν στο πιλοτήριο των «πολιτικών υγείας»…

Χωρίς να θέλουμε να προσβάλουμε ανθρώπους (που στο κάτω κάτω δεν γνωρίζουμε ούτε εξ όψεως) θα επαναλάβουμε ορισμένες θέσεις της ασταμάτητης μηχανής:

Καραντίνες / lockdown: Ορισμένοι εντόπισαν την ομοιότητα των τωρινών καθολικών απαγορεύσεων στις μεσαιωνικές συνθήκες της αντιμετώπισης μολυσματικών ασθενειών (π.χ. της πανούκλας). Προσπάθησαν επίσης (χωρίς επιτυχία) να τονίσουν τον αναχρονισμό τέτοιων μεθόδων στον καπιταλιστικό 21ο αιώνα. Πράγματι υπάρχουν σημαντικές ομοιότητες «τότε» και «τώρα», αλλά αυτές (και, κατά συνέπεια, το επιχείρημα του αναχρονισμού) συσκοτίζει μάλλον την ιστορική συγκυρία παρά την φωτίζει.

Με τον βαθμό της συνθετότητας του (καπιταλιστικού) καταμερισμού εργασίας, κατανάλωσης, κυκλοφορίας και αναπαραγωγής στις αρχές του 21ου αιώνα τέτοιου είδους καθολικές απαγορεύσεις θα ήταν, απλά, αδύνατες / αδιανόητες … αν δεν είχε προχωρήσει σε ικανό βαθμό ένα απ’ τα διαμάντια της 3ης βιομηχανικής επανάστασης: η γενικευμένη ψηφιακή μεσολάβηση είτε μεταξύ ανθρώπων είτε μεταξύ μηχανών! Η «ωριμότητα» της χρήσης του διαδικτύου, που δεν ήταν δεδομένη καν πριν 10 χρόνια, ήταν ο αποφασιστικός τεχνικός παράγοντας που έκανε εφικτό εκείνο που ήταν πρακτικά αδύνατο ακόμα και πριν 10 χρόνια, σε επίσης σοβαρές (σοβαρότερες) μεταδοτικές ασθένειες· όσο κι αν άρεσε σαν ιδέα από τότε στα αφεντικά του ανερχόμενου βιο-πληροφορικο-ασφαλίτικου συμπλέγματος.

Συνεπώς, σε αντίθεση με ορισμένες προ-καπιταλιστικές καραντίνες που θα θεωρούνταν αμυντικές (απ’ την άποψη της διαφύλαξης του έμβιου τμήματος των όποιων παραγωγικών διαδικασιών…), τα πραξικοπήματα / απαγορεύσεις το 2020 ήταν / είναι επιθετικές κινήσεις στον δυτικό κόσμο. Σκόπευαν/σκοπεύουν στη βίαιη επιβολή (ή και γενίκευση) διαδικασιών και σχέσεων που σχετίζονται άμεσα με το καπιταλιστικό μέλλον: «τηλε-εργασία», «τηλε-εκπαίδευση», «τηλε-διασκέδαση», «τηλε-ζωή»· καθολική μηχανοποίηση του κοινωνικού εργοστάσιου όπως έχουμε επιλέξει να ορίζουμε αυτήν την κατάσταση. Είναι εύλογο ότι αλλιώς μπορεί να κρίνει κάποιος ένα μέτρο που το καταλαβαίνει σαν ανιστόρητη (και ανεξήγητη) αναβίωση του μακρινού παρελθόντος, και εντελώς διαφορετικά αν το καταλάβει σαν προκαταβολή απ’ το κοντινό μέλλον….

Οι τωρινές καθολικές απαγορεύσεις δεν κατάγονται, λοιπόν, απ’ τον ευρωπαϊκό μεσαίωνα, παρ’ όλες τις ομοιότητες. Κατάγονται από δύο άλλες μεριές. Πρώτον απ’ τους σχεδιασμούς του αμερικάνου προέδρου Μπους του Β και κάποιων συμβούλων του, το 2003, για την περίπτωση «βιολογικού πολέμου». Η καραντίνα σαν «μέτρο αντιμετώπισης μιας φονικής ιογενούς επιδημίας» απορρίφθηκε με ειρωνείες τότε απ’ τους ειδικούς της ιατρικής, έγινε όμως δεκτή απ’ τους καραβανάδες, και πέρασε στους φακέλους «in case of emergency» του αμερικανικού πενταγώνου. Για την μιλιταριτιστική λογική η φυλάκιση είναι φάρμακο για όλα… Απο εκεί, μέσω νατο, πέρασε σε όλα τα καραβανο-επιτελεία της δύσης… (Φυσικά κανείς δεν απόρησε για το γεγονός ότι στις περισσότερες απ’ τις «ιερές συνόδους σωτηρίας» των δυτικών κρατών συμμετείχε και ένας τουλάχιστον καραβανάς…) Απ’ το στρατο-βιομηχανικό σύμπλεγμα και τις έρευνές του (: DARPA) κατάγονται και οι mRNA πλατφόρμες…

Η δεύτερη πηγή ήταν, φυσικά, το Πεκίνο και η Wuhan. Αλλά κι εκεί υπάρχουν ισχυρές ενδείξεις ότι η «αντιμετώπιση του covid» μέσω καθολικών απαγορεύσεων είχε πέρα από υγιεινομική αναγκαιότητα σε πρώτο χρόνο και ένα σαφές μιλιταριστικό background, σαν άσκηση «βιοασφάλειας», όπου στρατιωτικοί και μη στρατιωτικοί οργανισμοί μαθαίνουν να συνεργάζονται σε μεγάλη κλίμακα, σε πλάνα δημόσια τάξης +, και με διαδικασίες επείγοντος…

Λάθη επί λαθών! (2)

Τρίτη 29 Δεκέμβρη. Εμβόλια: Χρειάζεται προσοχή και ακρίβεια! Εμβόλιο είναι μια πολύ συγκεκριμένη μέθοδος ανοσοποίησης που σχετίζεται με μια πολύ συγκεκριμένη αντίληψη όχι μόνο για το ανθρώπινο σώμα και τους τρόπους που αντιμετωπίζει τις μολύνσεις αλλά και γι’ αυτά τα μικροσκοπικά όντα που ονομάζονται «ιοί». Εφευρέθηκε στην κίνα (πάλι αυτή!) τον 16ο αιώνα, χωρίς σύριγγες· η ιδέα πέρασε στην ευρώπη όπου άρχισε να συστηματοποιείται απ’ τα τέλη του 18ου αιώνα· και πρέπει να θεωρήσουμε ότι τέλειωσε (σίγουρα στον δυτικό καπιταλιστικό κόσμο) το 2020! Τέλειωσε αυτή η μέθοδος, τέλειωσε και η αντίληψη: το ότι χρησιμοποιούνται στη «νέα μέθοδο» (που αφορά μια εντελώς διαφορετική αντίληψη / διαχείριση του ανθρώπινου σώματος) σύριγγες, δεν είναι απόδειξη ότι πρόκειται για «εμβόλια»! Είναι υποτιμητικό για τη νοημοσύνη κάτι τέτοιο! Μεταξύ αστείου και σοβαρού το έχουμε ξαναγράψει: και οι τοξικοεξαρτημένοι της ηρωΐνης χρησιμοποιούν σύριγγες αλλά κανείς δεν λέει ότι «εμβολιάζονται»! Σουτάρουν…

Είναι παραπλανητικό να μιλάει κανείς (από άγνοια ή συμφέρον, δεν έχει σημασία) για «εμβόλια νέας τεχνολογίας»! Οι πλατφόρμες mRNA είναι μια βιο-πληροφορικο-τεχνολογική σύλληψη / εφαρμογή που σκοπεύει πολύ μακρύτερα απ’ τις «θεραπείες»!!! Ακόμα κι αν «όλα πάνε καλά» με την τωρινή εκστρατεία νομιμοποίησης-μέσω-της-βαθιάς-άγνοιας αυτής της σύλληψης / εφαρμογής, ακόμα κι αν υπάρξουν «μηδέν παρενέργειες» (η ασταμάτητη μηχανή υποστηρίζει πως όχι μόνο θα υπάρξουν αλλά θα είναι και πολύ σοβαρές – το λένε κι άλλοι, πολύ πιο «ειδικοί»…), ακόμα κι αν ο τσαχπίνης εξαφανιστεί από προσώπου γης, οι πλατφόρμες γενετικού αναπρογραμματισμού / μετάλλαξης των ανθρώπινων (και των ζωϊκών…) κυττάρων κατάγονται από έρευνες πολύ ευρύτερων στόχων· και προς όλους αυτούς τους στόχους θα κινηθούν. Η μετατροπή του ανθρώπινου σώματος σε «παραγωγό ουσιών on demand» ενδιαφέρει πολλούς και για πολλούς λόγους· το τωρινό χακάρισμα είναι η αρχή! Εν τέλει στον ορίζοντα υπάρχουν ήδη έτοιμες οι τεχνολογίες που θα καταργήσουν τις συρίγγες στην ενσωμάτωση αυτών των πλατφορμών· απλά δεν χρησιμοποιούνται τώρα επειδή θα προκαλούσαν μεγάλη απόρριψη απ’ τους υποτελείς. Η σύριγγα θεωρήθηκε πιο «οικεία», ειδικά για να θυμίζει εμβόλιο – για κάτι που μόνο εμβόλιο δεν είναι…

Φαρμακοβιομηχανίες: Κάποιοι, συνήγοροι των πλατφορμών (χωρίς να έχουν ιδέα περί τίνος πρόκειται) ξεμπερδεύουν με τις ενστάσεις απέναντι στα συμφέροντα των φαρμακο-μαφιών με το επιχείρημα (;) ότι μα αυτές είναι που φτιάχνουν τα φάρμακα, έχουν κάνει τόσο σπουδαία φάρμακα· εντάξει, έχουν και συμφέροντα, αλλά πρέπει να διαχωρίσουμε τα φάρμακα απ’ αυτές, και να δεχτούμε τα πρώτα. Αν αυτό είναι, απλά, ένας έπαινος στον καπιταλισμό any way, τότε θα πάμε πάσο… Αν, όμως, ενδιαφέρεται κάποιος για την πραγματική ιστορία των δυτικών καπιταλιστικών φαρμακο-μαφιών, τότε τα πράγματα δεν είναι καθόλου έτσι! Μέχρι πρόσφατα επρόκειτο για χημικές εταιρείες και σαν τέτοιες, σαν χημικές – φαρμακευτικές, βαρύνονται με μερικά απ’ τα μεγαλύτερα εγκλήματα στον πλανήτη, ήδη απ’ τον Β παγκόσμιο πόλεμο! Αλλά κι απ’ το 1945 και μετά δεν έπαψαν να εγκληματούν επειδή, σε διαφοροποίηση με τις βιομηχανίες ρούχων, παιχνιδιών ή επίπλων (για παράδειγμα) αλλά με αρκετές ομοιότητες με τις βιομηχανίες τροφίμων, τα εμπορεύματά τους (και, κατά συνέπεια, τα κέρδη τους) σχετίζονται άμεσα με την ζωή και τον θάνατο. Και οι βιομηχανίες όπλων παρόμοιου είδους είναι· να δικαιωθούν κι αυτές;

Σπουδαία φάρμακα έχουν πράγματι φτιαχτεί – μέσα στο πλαίσιο της χημικής και βιο-χημικής αντίληψης για το σώμα, μιας αντίληψης που δεν είναι πανανθρώπινα αποδεκτή και δεν είναι αυτονόητα αποτελεσματική. Αλλά έχουν γίνει και μεγάλα εγκλήματα· συν το γεγονός ότι στο σύνολό του ο χημικός καπιταλιστικός κύκλος (του οποίου οι φαρμακοβιομηχανίες είναι βασικό τμήμα) ευθύνεται για πολύ περισσότερες καταστροφές ζωών και φυσικών υποθεμάτων στον πλανήτη.

Οπότε: αν αυτές οι φαρμακοβιομηχανίες, τα τελευταία 70 χρόνια, έχουν εξαπατήσει, κοροϊδέψει, παραβιάσει όλους τους κανόνες ασφάλειας (και έχουν καταδικαστεί πολλές φορές…) για να προωθήσουν τα εμπορεύματά τους έχοντας γνώση για τις βλαπτικές συνέπειές τους (και αυτό ακριβώς έχει γίνει!), τί είναι που (κατά την γνώμη των συνηγόρων τους) θα τις εμπόδιζε να το ξανακάνουν τώρα – ειδικά αν έχουν εξασφαλίσει νομική απαλλαγή απ’ τις ευθύνες τους; Και, ακόμα: αφού είναι αποδεδειγμένο ότι τα «παραδοσιακά», συμβατικά εμβόλια κάνουν μια χαρά για τις περιστάσεις (: κίνα), γιατί λύσσαξαν να προωθήσουν ΜΟΝΟ κατασκευές γενετικής μηχανικής; Υπάρχει κάποιος συνήγορος, με δόλο ή χωρίς, να δώσει μια απάντηση που να στέκει αντί να αποφεύγει την ερώτηση;

Λάθη επί λαθών! (3)

Τρίτη 29 Δεκέμβρη. Παράπλευρες συνέπειες: Ενώ η προσοχή είναι στραμμένη, κατ’ αρχήν, στο ποιές θα είναι οι παρενέργειες των πλατφορμών, ελάχιστοι δίνουν σημασία στο γεγονός ότι μεθοδεύτηκε (υπέρ της γενετικής μηχανικής· όχι υπέρ των «εμβολίων», όχι υπέρ της «δημόσιας υγείας») ένας τόσο γιγάντιος και εντατικός εκβιασμός ώστε διάφοροι επώνυμοι «ειδικοί της ψυχολογίας» υποστηρίζουν ότι έχει ήδη γίνει η μεγαλύτερη ψυχολογική καταστροφή απ’ τον Β παγκόσμιο πόλεμο – που θα κρατήσει πολλά χρόνια! Φυσικά οι κάθε είδους φλύαροι caradinieri (με την εξαίρεση όσων την βγάζουν αλλού, σε πολύ καλύτερες συνθήκες…) που έχουν υποστεί και οι ίδιοι αυτές τις συνέπειες, τις θεωρούν «παράπλευρες απώλειες», που γρήγορα θα ξεπεραστούν… Και θα ξεπεραστούν (ελπίζουν…) επειδή οι πλατφόρμες είναι η «απελευθέρωση»…

Υπάρχουν σοβαρά προβλήματα εδώ. Πρώτα πρώτα ούτε οι ίδιοι που πουλάνε αυτά τα «γιατρικά» δεν μιλάνε για «απελευθέρωση»! Μάλλον για συνέχιση των ελέγχων και των περιορισμών μιλάνε… Δεύτερον, αν η όποια «απελευθέρωση» καθαρίζει κάθε τι απ’ την σκλαβιά που προηγήθηκε, τότε ας μην μιλάει κανείς ποτέ για τις φυλακές και τους φυλακισμένους: θα απελευθερωθούν και θα «γειάνουν»… Τρίτον, αφού στο δίλημα «ελευθερία ή υγεία» η απάντηση που έγινε δεκτή ήταν σκλαβιά κι ας ελπίζουμε γιατί να μην αλλάξει χαρακτηριστικά και να συνεχιστεί η (υγιεινιστικά καλοδεχούμενη) σκλαβιά;

Ξέρουμε βέβαια ότι για τα «ψυχολογικά προβλήματα» πάλι οι καλές φαρμακοβιομηχανίες έχουν την απάντηση. Αλλά το «κούμπωμα» δεν θεωρείται (ακόμα…) απόδειξη καλής υγείας. Ακόμα κι εκείνοι που εξ ανάγκης βλέπουν τις πλατφόρμες σαν το μη χείρον βέλτιστον είναι υποχρεωμένοι να απαντήσουν όχι μόνο στο πως έφτασαν τα πράγματα εκεί, αλλά και στο πως δεν θα ξαναφτάσουν. Προφανώς όχι ελπίζοντας ότι δεν θα ξαναεμφανιστεί κάποια light επιδημία.

Ηθικό δίδαγμα: όποιος αντιμετωπίζει την υγιεινιστική τρομοεκστρατεία διαρκείας στα δυτικά καπιταλιστικά κράτη σαν «μεμονωμένο γεγονός» έχει άγνοια της πραγματικής ιστορίας και της καπιταλιστικής εξέλιξης. Και θα έπρεπε να βρει μια εξήγηση για το γεγονός ότι σχεδόν απ’ την αρχή άρχισε η κονσομασιόν περί «επερχόμενης νέας κανονικότητας», όπως επίσης και για το γεγονός ότι τόσο γρήγορα φύτρωσαν τόσο «χρήσιμες ιδέες», όπως το ψηφιακό φακέλωμα, αρχίζοντας απ’ την υγεία… Όποιος, πάλι, την αντιμετωπίζει συγκινησιακά, σαν ένα βάρος που του το φόρτωσε η μοίρα και πρέπει απλά να το ξεφορτωθεί με οποιονδήποτε τρόπο, ας το ξέρει: βρισκόμαστε στην αρχή… μιας πορείας που δεν την διαλέξαμε…

Και δεν είναι ο covid ο «κινητήρας»… Είναι, μόνο, το χρήσιμο άλλοθι…

Άδεια κυκλοφορίας…

Δευτέρα 28 Δεκέμβρη. Προσπαθούν να αποκοιμίσουν τους υπηκόους τους… Τους / μας διαβεβαιώνουν ότι «δεν σκέφτονται» να κάνουν υποχρεωτικό τον πλατφορμιασμό (ας σταματήσουμε να χρησιμοποιούμε τις λέξεις «εμβόλιο» και «εμβολιασμός»: το βιο-πληροφορικο-ασφαλίτικο σύμπλεγμα είναι σκληρά «αντιεμβολιαστικό», και ξεμπερδεύει μ’ αυτό το παρελθόν κάνοντας πειρατεία ακόμα και στις λέξεις…). Τους / μας διαβεβαιώνουν ότι είναι «συνταγματικά κατοχυρωμένο ατομικό δικαίωμα» το αν θέλει ή δεν θέλει ο καθένας να πλατφορμιαστεί… Αλλά αυτά τα «συντάγματα» τα έχουν κάνει ήδη κουρελόχαρτα με τα υγιεινιστικά πραξικοπήματά τους. Και έτσι θα συνεχίσουν, δίνοντας το μερίδιο που αναλογεί στις «δυνάμεις της αγοράς» – όπως δήλωσε άλλωστε ακόμα και ο ρημαδοΚούλης.

Το αγγλικό κράτος έχει δώσει ήδη δυο εργολαβίες για την δημιουργία «ψηφιακού ατομικού κώδικα» τύπου QR, που θα χρησιμοποείται και σαν «υγιειονομική άδεια κυκλοφορίας» – για τους «καθαρούς». Η Netcompany U.K. πήρε το ένα (42.000 λίρες) και η Hub Company το άλλο (34.000 λίρες). Μια σειρά ιδιωτικών εταιρειών ψηφιακής έκδοσης εισιτηρίων για διάφορα events, με πρώτη και καλύτερη την ticketmaster, δηλώνουν έτοιμες να απαιτήσουν σαν προϋπόθεση την ψηφιακή διαβεβαίωση «υγιειονομικής καθαρότητας» για να πουλάνε εισιτήρια…

Η ομόσπονδη κυβέρνηση του Ontario στον καναδά, όπως και εκείνη της ουαλλίας προχωρούν στα ίδια βήματα. Το ίδιο και το απαρτχάιντ καθεστώς του Τελ Αβίβ. Είναι, ίσως, και το πιο αρμόδιο: αυτό που ετοιμάζουν τα αφεντικά λέγεται (και είναι) υγιεινομικό απαρτχάιντ!

Ας είμαστε έτοιμοι λοιπόν, άμεσα! Κι όσοι κρύβονται απωθώντας την πραγματικότητα ας το συνειδητοποιήσουν: μόνο με το μαχαίρι στο στόμα θα προχωρήσουν στην καθημερινή τους ζωή.

Ή, διαφορετικά, θα περιστρέφονται μέσα σε κάποια “φούσκα”, σαν γρανάζια γεμάτα πόνο και θλίψη.

Φακέλλωμα, χωρίς άδεια

Δευτέρα 28 Δεκέμβρη. Το αγγλικό κράτος σκοπεύει να αξιοποιήσει την προετοιμαζόμενη «άδεια κυκλοφορίας» στο έπακρο – και γρήγορα. Η συγκεκριμένη εφαρμογή προορίζεται να εγκατασταθεί στα κινητά / τηλεχειριστήρια της καθημερινής ζωής σαν επέκταση μιας άλλης εφαρμογής που έχουν ήδη χιλιάδες υπήκοοι της αυτού μεγαλειότητας, μέσω της οποίας κλείνουν ραντεβού με τους γιατρούς. Κατ’ αυτόν τον τρόπο οι ήδη υπάρχουσες βάσεις προσωπικών δεδομένων υγείας θα ενοποιηθούν αθόρυβα, αδιάκριτα και μακριά απ’ την γνώση των ενδιαφερόμενων, πίσω απ’ το τετραγωνάκι του QR. Ανάλογα με το ποια εφαρμογή θα διαβάζει τον κωδικό θα είναι δυνατόν να αλιεύονται διάφορα αξιοποιήσιμα προσωπικά δεδομένα υγείας… Πολύ πέρα απ’ το «έφαγες ή δεν έφαγες την πλατφόρμα κατά του covid» – μια πληροφορία που σαν τέτοια έχει μικρή διάρκεια ζωής: το 2030 θα είναι εντελώς αδιάφορη… Αλλά το QR «πασαπόρτι» που θα είναι διαρκείας και θα εμπλουτίζεται διαρκώς, θα παραπέμπει σε άλλες πιο ενδιαφέρουσες (για την όποια επιχείρηση, εξουσία, κλπ) προσωπικές πληροφορίες.

Κάτι ανάλογο είναι εύκολο να ξεκινήσει και στα μέρη μας, με όσους / όσες κάνουν ήδη ηλεκτρονικές συνταγογραφήσεις – για παράδειγμα. Με βάση το ΑΜΚΑ έχει δημιουργηθεί ήδη μια σχετική βάση δεδομένων για πάρτη τους. Αφού είτε το κλείσιμο του «ραντεβού» με την πλατφόρμα είτε, επιπλέον, η «παρακολούθηση της υγείας» που θα είναι υποχρεωτική για τον καθένα και την καθεμιά που θα πέσει θύμα της γοητείας της γενετικής μηχανικής θα γίνονται / καταχωρούνται ψηφιακά τουλάχιστον για τα επόμενα 2 χρόνια, θα δημιουργηθεί μια ακόμη βάση δεδομένων, εξατομικευμένη και διαρκής. Όλες αυτές οι διαθέσιμες (στο «κέντρο»…) βάσεις προσωπικών δεδομένων θα ενοποιηθούν (χωρίς φανφάρες, δεν είναι απαραίτητες σαν διαφήμιση της «ελευθερίας», μπορεί να μπουν ψύλλοι στ’ αυτιά κάποιων…) και έτσι θα δημιουργηθούν αρκετές χιλιάδες βασικά «προφίλ υγείας», που θα είναι προσβάσιμα όμορφα κι ωραία απ’ το βιο-πληροφορικο-ασφαλίτικο σύμπλεγμα. Είτε από εργοδότες, είτε από ασφαλιστικές, είτε από άλλους.

Όταν κάποιοι στο μέλλον θα αρχίσουν να παίρνουν χαμπάρι τι έχει ήδη συντελεστεί σε βάρος τους, θα μοιάζουν με τα χαρμάνια των antisocial media όταν ανακάλυπταν ότι τα αφεντικά τους ήταν «φίλοι» τους και παρακολουθούσαν σε πραγματικό χρόνο τις γκρίνιες τους για την δουλειά αλλά και τις προσωπικές τους συμπεριφορές…

Τότε λοιπόν οι δημαγωγοί θα αρχίσουν να ξερνάνε την σοφία των περιστάσεων: μα ελάτε τώρα, μην στραβώνετε που είστε φακελωμένοι, αυτό γίνεται εδώ και χρόνια, τι πρόβλημα υπάρχει;

Έτσι: σαν τους τυφλούς στον Άδη…

Το πείραμα!

Δευτέρα 28 Δεκέμβρη. Οι …. γιατροί και οι βοηθοί τους εξανάγκασαν τους … να πάρουν μέρος· αυτοί δεν ήξεραν τι θα γίνει και δεν είχαν συναινέσει… Οι … ήταν διάφορων εθνικοτήτων. Τα πειράματα είχαν σχεδιαστεί για να βοηθήσουν τον …. στρατό, να δημιουργηθούν καινούργια όπλα, να βρεθούν τρόποι θεραπείας των στρατιωτών και να ενισχύσουν την …. ιδεολογία.

Μετά τον … πόλεμο οι συγκεκριμένοι γιατροί δικάστηκαν και καταδικάστηκαν… Το δικαστήριο αποφάσισε τους κανόνες των μελλοντικών πειραμάτων. Πρώτος κανόνας είναι η ελεύθερη συναίνεση των πειραματοζώων. Αυτό σημαίνει ότι τα άτομα θα πρέπει να είναι σε θέση να ασκήσουν ελεύθερα την δύναμη της επιλογής, χωρίς την παρέμβαση οποιασδήποτε μορφής βίας, εξαπάτησης, ψέμματος, εξαναγκασμού, υπερβολής, ή άλλης μορφής κρυμμένης μορφής περιορισμού ή καταναγκασμού· και θα πρέπει να έχουν ικανοποιητική γνώση και αντίληψη των στοιχείων που τα αφορούν, έτσι ώστε να είναι σε θέση να πάρουν μια εύλογη και διαυγή απόφαση. Αυτό το τελευταίο σημαίνει ότι πριν την κατάληξη σε μια θετική απάντηση απ’ την μεριά του, το άτομο θα πρέπει ξέρει τα χαρακτηριστικά, την διάρκεια και τον σκοπό του πειράματος· την μέθοδο και τα μέσα με τα οποία αυτό θα γίνει· όλα τα ανεπιθύμητα αποτελέσματα και τους κινδύνους που θα πρέπει να αναμένονται λογικά· και τις συνέπειες που είναι πιθανό να υπάρξουν στην υγεία του ή σε τρίτους εξαιτίας της συμμετοχής του στο πείραμα.

Το καθήκον και η ευθύνη για την επαλήθευση της ποιότητας της συναίνεσης πέφτει σε κάθε άτομο που ξεκινάει, διευθύνει ή εμπλέκεται στη διενέργεια του πειράματος. Είναι προσωπικό καθήκον και ευθύνη που δεν μπορεί να μετατεθεί σε άλλον χωρίς κάτι τέτοιο να τιμωρηθεί.

Τι είναι τα πιο πάνω; Από που προέρχονται; Θα πούμε στη συνέχεια. Εκείνο που δεν λέγεται είναι το τι σημαίνει αν τα πειραματόζωα δεν ξέρουν ότι συμμετέχουν σε πείραμα· αν νομίζουν ότι απολαμβάνουν ένα «επιστημονικό δώρο» για το καλό της υγείας τους…

Αυτό είναι που ισχύει από χτες στα κράτη μέλη της ε.ε. Χιλιάδες, εκατομύρια υποτελείς καλούνται να συμμετάσχουν «εθελοντικά» σ’ ένα πείραμα αγνοώντας καν και καν ότι αυτό κάνουν. Οι περιβόητες «προσωρινές άδειες έκτακτης ανάγκης» προς τις ακόμα πιο περιβόητες φαρμακο-μαφίες, αυτές που έχουν ήδη δοθεί κι εκείνες που θα δοθούν, δεν είναι παρά ο ευφημισμός της συνέχισης της «φάσης 3» των δοκιμών τους… για τα επόμενα 2 χρόνια… Εξ ού και όλα τα «δεν ξέρουμε», «θα δούμε» και λοιπά και λοιπά.

Το ότι οι φαρμακο-μαφίες συνεχίζουν τα πειράματά τους, αυτή τη φορά πληρωμένες απ’ τα κράτη (που, φυσικά, γνωρίζουν) και σε πλήρη άγνοια των «αντικειμένων» τους, σε συνδυασμό με τη νομική ασυλία που έχουν κατοχυρώσει προκαταβολικά για οτιδήποτε «πάει στραβά» από τώρα και για τα επόμενα χρόνια, θα έπρεπε να είναι αρκετό για να αφήσουμε την χαρά της «απελευθέρωσης μέσω πλατφορμών» για τους πρωθυπουργούς, τις πολιτικές βιτρίνες και περσόνες, τους αρχιπαπάδες, τους στρατηγούς και κάθε δημαγωγό που θέλει να διαφημίσει την πραμάτεια της γενετικής μηχανικής… Κανείς άλλος να μην πατούσε τα ποδάρια του στα εμβολιαστικά κέντρα!

Δυστυχώς ο ψυχολογικός πόλεμος και οι εκβιασμοί θεωρούνται αυτονόητες τακτικές «φροντίδας υγείας», και έχουν πιάσει τόπο – σίγουρα εν μέρει. Γι’ αυτό και θα ενταθούν.

Τώρα: τα πιο πάνω της πρώτης παραγράφου αφορούν τα πειράματα που έκαναν οι ναζί γιατροί στα στρατόπεδα συγκέντρωσης στη διάρκεια του Β παγκόσμιου· και η δεύτερη και τρίτη παράγραφος αφορούν τον «κώδικα ηθικής» (για τα ιατρικά πειράματα) που διαμόρφωσε το δικαστήριο της Νυρεμβέργης, αυτό που δίκασε και καταδίκασε τους ναζί γιατρούς / πειραματιστές.

Αρκετοί θα είπαν τότε, το 1947, «ποτέ ξανά»… Όποιος νομίζει πως ισχύει οτιδήποτε από εκείνον τον «κώδικα ηθικής» σήμερα, με τα τωρινά «αόρατα» πειράματα, ας μείνει ήσυχος… Όλα πάνε καλά…

Κι όποιος νομίζει ότι τα τωρινά «αόρατα» πειράματα δεν γίνονται (και) για να βοηθήσουν τον …. στρατό, να δημιουργηθούν καινούργια όπλα, να βρεθούν τρόποι θεραπείας των στρατιωτών και να ενισχύσουν την …. ιδεολογία, ας ξαπλώσει…

(φωτογραφία: Ποιό ήταν αυτό; Το “πρώτο”; Το “δεύτερο”; Το “τρίτο”; Και ποιοί είπαμε ότι το έχουν καβαλήσει τώρα;)

Δύση εναντίον κίνας και το ανάποδο: η περίπτωση ενός τσαχπίνη (παρένθεση 1)

Κυριακή 27 Δεκέμβρη. Θίξαμε χτες το θέμα γνώση σε σχέση με τον τσαχπίνη, το ποιόν του, την διαχείρισή του… Ένα θέμα που σίγουρα έχει πάμπολλες προεκτάσεις, που εύκολα θα χαρακτηρίζονταν “φιλολογικές” ή “φιλοσοφικές”.

Χωρίς να είναι αδιάφορη για καμμία προσέγγιση του θέματος, η επιλογή της ασταμάτητης μηχανής είναι εδώ εργατική και πολιτική. Τι σημαίνουν αυτά τα επίθετα; Σημαίνουν ότι σε διαφορετικούς πολιτισμούς, σε διαφορετικές εποχές, ή και σε διαφορετικά κοινωνικά υποκείμενα στον ίδιο πολιτισμό και στην ίδια εποχή, υπάρχουν, δημιουργούνται, διαφορετικά γνωσιακά corpus – διαφορετικά είδη γνώσης, για να το πούμε απλά. Αυτά τα είδη γνώσεων μπορεί να διαφοροποιούνται ανάλογα με τον καταμερισμό εργασίας, ή/και τα φύλα, ή/και τις ηλικίες· διαφοροποιούνται οπωσδήποτε σε σχέση με την διαστρωμάτωση της εξουσίας. Και στις καπιταλιστικές κοινωνίες είναι (ή ήταν…) ταξικά προσδιορισμένα.

Αυτό ισχύει γενικά. Ισχύει οπωσδήποτε και σε ότι αφορά αυτές τις γνώσεις που θα ονομάζαμε γνώσεις υγείας, γνώσεις θεραπείας, γνώσεις των σωμάτων – ακόμα και γνώσεις επί των κοινωνικών σχέσεων σε σχέση με την υγεία. Ένα απλό παράδειγμα, που στους μεγαλύτερους / ες αναγνώστες της ασταμάτητης μηχανής κάτι θα θυμίζει (και στους νεώτερους / ες θα θεωρηθεί «ufo»!): σε άλλες εποχές (;), όταν τα παιδικά εμβόλια ήταν ελάχιστα και βασικά, οι (λαϊκές…) μανάδες έσπρωχναν τα παιδιά τους να κάνουν παρέα με άλλα που είχαν κάποια παιδική μεταδοτική αρρώστια για να «κολλήσουν» – και να την περάσουν ενόσω ήταν μικρά σε ηλικία… Αυτές οι λαϊκές γυναίκες δεν ήξεραν τι πάει να πει «αγέλη» στις ανθρώπινες σχέσεις, ούτε τι είναι η «ακίδα ιού». Εκείνο που ήξεραν όμως (και το ήξεραν εμπειρικά, από γενιά σε γενιά) ήταν πως αποκτιέται η ανοσία. Ήξεραν, επίσης, ότι είναι λάθος να αποφεύγεται η «μόλυνση» σε μια κατηγορία (παιδικών) ασθενειών· και πως είναι καλύτερα τέτοιες αρρώστιες να τις περάσει κανείς μικρός αντί να τις κολλήσει μεγάλος, οπότε οι συνέπειες θα ήταν πολύ χειρότερες. Η λαϊκή γνώση στο θέμα δεν ήταν «αντισηπτική», το αντίθετο…

Ας μην μυθοποιηθεί η λαϊκή γνώση με νεο-ρομαντικό τρόπο! Δεν ήταν μια γνώση υγείας πλήρης, ούτε αποτελεσματική στα πάντα: χωρίς την επιστημονική ιατρική η βρεφική θνησιμότητα και η θνησιμότητα στα παιδιά (από διάφορες αρρώστιες) ήταν εξαιρετικά υψηλή! Συνεπώς δεν θα ήταν σκόπιμο να φέρει κανείς σε αντιπαράθεση αυτά ή οποιαδήποτε άλλα είδη γνώσης για το «πιο είναι το καλύτερο εφ’ όλης της ύλης», ειδικά αν κάποιο ή κάποια διεκδικεί / ουν την υποτιθέμενη «αρτιότητα» της επιστήμης. Θα ήταν αρκετό και χρήσιμο να αναγνωριστεί πως διαφορετικά είδη γνώσεων υγείας, διαφορετικά γνωσιακά θεραπευτικά corpus, έχουν (ή μπορεί να έχουν) την αξία τους (δηλαδή: την αποτελεσματικότητά τους) σε διαφορετικές περιπτώσεις. Αντί για το δάκτυλο στη σκανδάλη, μια προσέγγιση προσεκτική, φιλική, εξοικείωσης, είναι η καλύτερη στάση όταν αυτά τα διαφορετικά γνωσιακά corpus, που ανήκουν σε διαφορετικά υποκείμενα, εποχές, πολιτισμούς ή τάξεις συμπίπτουν… (Αν ονομάσετε αυτήν την προσέγγιση “γνωσιακό εκλεκτικισμό” μπορεί να βρείτε και την βιβλιογραφία του· όχι μ’ αυτό το όνομα πάντως!)

Η συστηματική δυτική ιατρική δεν προέκυψε ούτε, κυρίως, εξελίχθηκε με τέτοιο συγκαταβατικό τρόπο! Ο λόγος είναι γνωστός σ’ όσους ασχολούνται με την Ιστορία: ήταν η αντίληψη της (πρώτα επαναστατικής και στη συνέχεια κυριαρχικής) αστικής τάξης, με προτεσταντική καταγωγή· η αντίληψη της για το σώμα, την υγεία, την θεραπεία, τους νοσογόνους παράγοντες, το είδος των θεμιτών φαρμάκων, που κρατώντας σαν σημαία της την «επαναστατικότητα» και τον τεχνικό «ορθολογισμό», πολέμησε χωρίς ενδοιασμούς, κυνήγησε, ποινικοποίησε, απαγόρευσε κάθε άλλη διαφορετική γνώση για θέματα υγείας και θεραπείας· χωρίς να τους δώσει κανένα περιθώριο να αποδείξουν (ή να μην αποδείξουν) την αξία χρήσης τους… Ο Foucault στο διεξοδικό η γέννηση της κλινικής είναι πολύ κατατοπιστικός γι’ αυτήν την μετάβαση.

Το αληθινό ενδιαφέρον της επαναστατικής αστικής τάξης για την υγεία των πληθυσμών δεν πρέπει να αγνοηθεί: πράγματι τα κίνητρα αυτού του γνωσιακού πολέμου απ’ την μεριά της ήταν αυθεντικά. Για παράδειγμα δεν μπορούσε (και δεν θα έπρεπε!) να ανεχτεί πρακτικές «εξαγνισμού» σαν θεραπεία! Ούτε, απ’ την άλλη, το μοιρολατρικό «ήταν θέλημα θεού» για την αρρώστια και τον θάνατο! Είναι ωστόσο διαφορετικό ζήτημα το αν «μαζί με τα απόνερα έπρεπε να πεταχτεί και το μωρό»! Στο βαθμό που η μέριμνα της αστικής εξουσίας, στις αρχές του 19ου αιώνα, ήταν όντως η καλή υγεία και των πληβείων, το να ασχοληθούν οι διανοούμενοι και οι ειδικοί της με το να διακρίνουν το ποιές απ’ τις γνώσεις αυτών των «κατώτερων» ήταν πράγματι αποτελεσματικές και ποιές, αντίθετα, μεγάλωναν απλά την πελατεία του μεγαλοαδύναμου, θα έπρεπε να θεωρηθεί τότε και έκτοτε εύλογα αναγκαίο και σκόπιμο.

Δεν έγινε έτσι. Και, απ’ την στιγμή που η δυτική επιστημονική ιατρική εξαφάνισε κάθε άλλο αποτελεσματικό και χρήσιμο σώμα γνώσης υγείας / θεραπείας, άρχισε να κάνει τα δικά της εγκλήματα. Επιστημονικά αυτά. Ο Cesare Lombroso (1835 – 1909) και η δημοφιλής θεωρία του για τον «εγκληματικό χαρακτήρα» ήταν γνήσιο τέκνο αυτής της (ιατρικής…) επιστημοσύνης που ποτέ δεν έπαψε να υπηρετεί το ξεκαθάρισμα λογαριασμών της αστικής εξουσίας (κα της γνώσης / εξουσίας της) απέναντι στους πληβείους (και των δικών τους γνώσεων / αντιεξουσίας). Ο ευγονισμός ήταν επίσης γνήσιο προϊόν αυτής της αστικής επιστημοσύνης. Η ψυχιατρική των λωβοτομών και των ηλεκτροσόκ το ίδιο. Αυτά είναι μόνο λίγα παλιότερα παραδείγματα: παρότι η (και ιατρική) αστική, δυτική επιστήμη έδιωξε διάφορες αυθαίρετες (και επικίνδυνες) προ-αστικές θεραπευτικές δοξασίες, έφτιαξε την δική της λίστα καταστροφών, που συνεχίζεται ακόμα. Έτσι ώστε αν θέλει κάποιος να σταθεί με έντιμο τρόπο απέναντι στη δυτική επιστήμη (γενικά) και στη δυτική ιατρική επιστήμη (ειδικά), σε όλους τους κλάδους της, δεν θα πρέπει να κάτσει σε στάση προσοχής· ούτε, όμως, να πετάξει το μωρό μαζί με τα νερά… (Σε κάθε περίπτωση θα πρέπει να ξέρει ότι αυτά τα νερά είναι πολλά…)

(φωτογραφία: Το Μάθημα ανατομίας του δρ. Τουλπ είναι μια απ’ τις θρυλικές ελαιογραφίες του Ρέμπραντ, του 1632. Στην εμπορική / πρωτοαστική (αν μας επιτρέπεται ο όρος) ολλανδία της εποχής, το βλέμμα του χειρούργου και η επισκόπηση των εσωτερικών οργάνων του ανθρώπινου σώματος ήταν ένα είδος ιδεο-πολιτικής “τομής”. Αλλά το νόημά της (και όχι την αναδυόμενη ιατρική αλήθεια του χειρουργικού βλέμματος· μάλλον την αξίωσή του να κατέχει την αλήθεια) μπορεί να την καταλάβει κανείς μόνο αν κάνει συγκρίσεις με άλλου είδους ιατρικές γνωσιοθεωρείες· όχι λιγότερο αποτελεσματικές, την ίδια εποχή…)

Δύση εναντίον κίνας και το ανάποδο: η περίπτωση ενός τσαχπίνη (8)

Κυριακή 27 Δεκέμβρη. Σ’ αυτήν την έντονη διαφοροποίηση έως και πόλωση μεταξύ του τρόπου Α και του τρόπου Β σχετικά με τον covid, πέρασε απαρατήρητη έως αδιάφορη η «φαρμακολογική» (ή η θεραπευτική) διάστασή της! Φέραμε ως τώρα στην επιφάνεια τους αριθμούς, σαν βάση της σύγκρισης. Ύστερα την εντελώς διαφορετική άποψη για τους «ασυμπτωματικούς», και την διαφορετική χρήση των PCR τεστ. Δεν τελειώνει εκεί το θέμα. (Γιατί, άραγε, το κινεζικό κράτος / κεφάλαιο προωθεί “παραδοσιακά” εμβόλια και όχι γενετική μηχανική, αν και την κατέχει; – να μια ενδιαφέρουσα ερώτηση που δεν γίνεται…)

Η επίσημη κινέζικη ιατρική (αυτή που θα λέγαμε «δυτικού τύπου», ακόμα κι αν δεν είναι ακριβώς τέτοια), που περιλαμβάνει όλα τα ως τώρα μέσα και περιεχόμενα του corpus γνώσης όπως διαμορφώθηκε στον δυτικό καπιταλιστικό κόσμο επί τουλάχιστον 2 αιώνες, και φυσικά όλες τις αιχμές (βιοτεχνολογίες, νευροεπιστήμες, κλπ) με επίπεδο «ανάπτυξης» ίδιο μ’ εκείνο της δύσης, ΔΕΝ έχει «τσακωθεί» (ούτε βέβαια έχει απαγορεύσει / εξαφανίσει) την κινεζική / ασιατική «παραδοσιακή ιατρική»!.. Το αντίθετο μάλιστα: ανθεί μια συμβιωτική σχέση αλληλεπίδρασης μεταξύ δύο διαφορετικών μεν αλλά συνεργαζόμενων (και όπου χρειάζεται αλληλοσυμπληρούμενων) «σωμάτων γνώσης υγείας και θεραπείας», που ανήκουν σε εντελώς διαφορετικές ιστορικές περιόδους, τρόπους κοινωνικής οργάνωσης, καταμερισμού εργασίας και γνώσεων, κλπ…

Αυτό μπορεί να φαίνεται ασυνήθιστο στον δυτικό κόσμο, αν και δεν θα έπρεπε. Αρκεί να αναφέρουμε, χωρίς περισσότερα (ενδιαφέροντα πάντως από πολιτική / ιδεολογική άποψη) το παράδειγμα του βελονισμού. Ο βελονισμός ανήκει στην παραδοσιακή κινέζικη ιατρική· κυνηγήθηκε άγρια στη δύση (μέχρι και με καταδίκες σε φυλακίσεις)· τελικά «έγινε αποδεκτός» μεν αλλά μόνο επειδή πυροδότησε την ανάπτυξη ενός καινούργιου τομέα των νευροεπιστημών, της νευροφυσιολογίας! Πόσο «παλιός» είναι ο βελονισμός; Μπορεί και 2.500 χιλιάδων χρόνων (έχει εξελιχθεί έκτοτε…) Θα είχε επιζήσει αν ήταν πρακτική στον δυτικό κόσμο; Όχι βέβαια! Επέζησε, βελτιώθηκε συστηματικά επειδή στην ασιατική (ή στην κινέζικη, ή στην κουμφουκιανή) κουλτούρα η παραδοσιακή ιατρική (σα να λέμε: το «σώμα γνώσης» εντελώς διαφορετικών εποχών) δεν θεωρήθηκε εχθρός, αντίπαλος, της καπιταλιστικής περιόδου και εξέλιξης.

Αυτή η πραγματικότητα έχει μεγάλη σημασία για το πως συγκροτήθηκε τόσο ο τρόπος Α όσο και ο τρόπος Β, απέναντι στον covid, από καθαρά θεραπευτική άποψη. Το κινεζικό κράτος / κεφάλαιο αξιοποίησε (με κεντρικό έλεγχο) σε σχεδόν καθολικό βαθμό τις γνώσεις της παραδοσιακής ιατρικής, δηλαδή της θεραπείας μέσω αφεψημάτων για την αντιμετώπιση όσων αρρώσταιναν απ’ τον covid.

Ας δώσουμε λοιπόν προς στιγμήν τον λόγο στον Tong Xiaolin , μέλος της κινεζικής «ακαδημίας επιστημών» και επικεφαλής του θεραπευτικού τμήματος της «εθνικής υπηρεσίας παραδοσιακής κινέζικης ιατρικής»:

… «Αν υποθέσουμε ότι ο κορονοϊός είναι μια φυτεία, τότε η δυτική ιατρική θα εστιάσει κατευθείαν στο να την κάψει, ενώ η παραδοσιακή κινέζικη ιατρική θα φροντίσει να αδρανοποιήσει το έδαφος απ’ το οποίο εξαρτιέται αυτή η φυτεία, βελτιώνοντας συνολικά την φυσική κατάσταση του ασθενούς»…

Θα συμφωνήσετε πως πρόκειται για δύο εντελώς διαφορετικές προσεγγίσεις· κάποιες επιπλέον παρατηρήσεις / αποδείξεις στη συνέχεια. Το ζήτημα είναι ότι οι ειδικοί της παραδοσιακής κινέζικης ιατρικής, ξέροντας καλά τις ιδιότητες διάφορων θεραπευτικών φυτών / βοτάνων, έφτιαξαν κατάλληλα μίγματα που χρησιμοποιήθηκαν κατά κόρον στη φάση και στον τόπο της «όξυνσης», στην Wuhan απ’ τις αρχές Φλεβάρη ως τις αρχές Μάρτη, θεραπεύοντας γρήγορα τουλάχιστον 50.000 «συμπτωματικούς» – στις εγκαταστάσεις / νοσοκομεία εκστρατείας και, όπου χρειάστηκε, στις εντατικές… Στις έρευνες που συγκέντρωσαν και συστηματοποίησαν αυτήν την εμπειρία καταγράφτηκε ότι μ’ αυτόν τον «παλιό» τρόπο ο κίνδυνος θανάτου για σοβαρές έως κρίσιμες περιπτώσεις μειώθηκε κατά 80% – ένα εντυπωσιακό αποτέλεσμα χωρίς κανένα εμβόλιο… Το 92% όσων εμφάνισαν συμπτώματα, σ’ όλη την γκάμα της έντασής τους, ανάρρωσαν είτε αποκλειστικά με την χρήση τέτοιων γνώσεων, είτε σε συνδυασμό με κινεζικής κατασκευής φάρμακα· ανάλογα με τα όποια “υποκείμενα” προβλήματα υγείας. Το να πεθάνει κάποιος απ’ τις επιπλοκές του covid έγινε, συν τω χρόνω, πάρα πολύ δύσκολο!

(Ας μην βιαστούν οι πικρόχολοι να κατηγορήσουν την ασταμάτητη μηχανή για «σινοφιλία» ή για «εναλλακτισμό»! Δεν ισχύει τίποτα απ’ αυτά τα δύο ξηγηθήκαμε στην αρχή. Εκείνο που μας ενδιαφέρει είναι ο σεβασμός και η αναγνώριση οποιασδήποτε γνώσης είναι αξιόπιστη· προκειμένου περί υγείας / θεραπείας οποιασδήποτε γνώσης είναι δοκιμασμένη, αποτελεσματική και – επιπλέον – φιλική προς τον ασθενή· κι ας κατάγεται απ’ τα βάθη των αιώνων! Είναι κάτι απ’ αυτά που ποτέ δεν καταλάβαμε: γιατί η γλώσσα ή η αισθητική δικαιούνται να έχουν προκαπιταλιστική αξιοπιστία και η θεραπευτική όχι;)

Δύση εναντίον κίνας και το ανάποδο: η περίπτωση ενός τσαχπίνη (9)

Κυριακή 27 Δεκέμβρη. Ίσως οι παλιότεροι καταλάβετε ποια «τάξη» σωματικότητας ευνοούσε αυτή η προσέγγιση· γνωστή, άλλωστε, σε όλες τις παραδοσιακές θεραπευτικές γνώσεις οπουδήποτε στον κόσμο, που στηρίζονται σε αφεψήματα: τον οισοφάγο, το πεπτικό σύστημα… Αυτό το «παλιό» θεραπευτικό «σώμα γνώσης» αντιστοιχεί και σε μια συγκεκριμένη υλική εννόηση του ανθρώπινου σώματος, άσχετα και πέρα απ’ τις όποιες φυσικές ή/και μετα-φυσικές εννοιολογήσεις του.

Ισχύει αυτό και για τον τρόπο Β; Υπήρξε / υπάρχει και σ’ αυτόν μια συγκεκριμένη «παράσταση» του σώματος – που – κινδυνεύει; Ασφαλώς ναι!! Για τον τρόπο Β η νοσο-γονική διαδρομή ξεκινάει απ’ τις κοινωνικές σχέσεις (: να τις κάψουμε: ζήτω η γενικευμένη κοινωνική απομόνωση!…)· προχωράει στην είσοδο του αναπνευστικού συστήματος, μύτη και στόμα (: να τα φράξουμε…)· και, χωρίς ενδιάμεσα στάδια, καταλήγει στα πνευμόνια (: διασωλήνωση / τεχνητή αναπνοή) και στις εντατικές. Σ’ αυτήν την δόλια «φονξιοναλιστική» αναπαράσταση του κοινωνικού και του ανθρώπινου σώματος μπροστά στην απειλή του τσαχπίνη, έλειπαν / λείπουν κρίσιμα σημεία: η διαδρομή των αναπνευστικών σωλήνων, και φυσικά το πεπτικό σύστημα σαν διανομέας θεραπευτικών υλικών στο σώμα… Για την ακρίβεια: οι πρώτοι ξαναεμφανίστηκαν στον «οδικό χάρτη», για ελάχιστα δευτερόλεπτα… Για όσο χρειάζεται η μακριά μπαντονέτα να μαζέψει «υλικό για εξέταση» PCR… Ξαφνικά, χωρίς εξηγήσεις, και αστραπιαία (ώστε να μην χρειαστούν τέτοιες!) η δυτική ιατρική αναγνώρισε / αναγνωρίζει ότι εκεί, στον οισοφάγο υπάρχουν (ή δεν υπάρχουν…) «συγκεντρώσεις του ιού»…. Ωστόσο αυτό το εκεί, ο οισοφάγος, είναι απλά ένα θέατρο, ένα πλατώ· εκεί δεν γίνεται ανοσολογική μάχη (λέει η δυτική ιατρική)… Συνεπώς, για παράδειγμα, ένα αρκετά καυτό ρόφημα, ΔΕΝ θα διαλύσει το προστατευτικό «λίπος» του covid αχρηστεύοντάς τον… όχι….

Ήταν, άραγε, παράλειψη, κάποια αβλεψία στη συγκρότηση του τρόπου Β η αιτία που «ξεχάστηκε» στις δυτικές αναπαραστάσεις του απειλούμενου σώματος τόσο η αναπνευστική διαδρομή και το πεπτικό σύστημα όσο και η κινεζική παραδοσιακή ιατρική; Μήπως αυτήν την τελευταία την αγνοούσαν οι δυτικοί «ειδικοί»; Όπως θα δούμε αμέσως μετά καθόλου! Τέτοιες «παραλείψεις» ήταν σκόπιμες. Ήταν κρίσιμες για να «σωματικοποιηθεί» η (προσωρινή) αδυναμία των φαρμακο-μαφιών να πουλήσουν την γενετική τους πραμάτεια σαν θεραπεία. Το κάθε ανθρώπινο σώμα έπρεπε να νοιώθει απόλυτα αδύναμο και απροστάτευτο έξω απ’ το καταστατικό των απαγορεύσεων (άρα έξω απ’ το κρατικό «σώμα προστασίας»…) μέχρις ότου φτάσει η συνθετική βιολογία… Μια μηχανή νέου τύπου για την οποία μιλήσαμε νωρίτερα, στην περί ταιηλορισμού αναφορά.

Μήπως, έστω, η κινεζική παραδοσιακή ιατρική είναι άγνωστη στους δυτικούς; Καθόλου. Είναι γνωστή – και απορριπτέα μετά βδελυγμίας! Διεθνώς, σίγουρα απ’ το 2019, έχοντας μπροστά τους τις δυτικές φαρμακο-μαφίες, την «τιμολογιακή πολιτική» τους, τα πειράματά τους και τις δολοφονικές παρενέργειες, μια σειρά κρατών (κυρίως αφρικανικών) ενισχυόμενα απ’ το Πεκίνο, κατάφεραν να φέρουν τις παραδοσιακές ιατρικές μεθόδους στο τραπέζι του Π.Ο.Υ. Ο γ.γ. του οργανσιμού Tedros Ghebreyesus, αφρικανικής / αιθιοπικής καταγωγής (αλλά άσχετος με την ιατρική…), περιέλαβε (το 2019) αυτές τις θεραπείες σ’ ένα ειδικό κεφάλαιο της «11ης διεθνούς ταξινόμησης των ασθενειών» που λειτουργεί σαν σετ κατευθυντήριων οδηγιών για παγκόσμια χρήση. Στα μέσα του 2020, στις 22 Ιούλη, κάποια υπηρεσία του Π.Ο.Υ. και τα αφρικανικά CDC δημιούργησαν μια επιτροπή ειδικών για την ανεξάρτητη επιστημονική αξιολόγηση της αποτελεσματικότητας και της ποιότητας παραδοσιακών θεραπειών απ’ οπουδήποτε στον κόσμο.

Η σχέση μεταξύ Πεκίνου και διάφορων αφρικανικών κρατών ειδικά σ’ αυτόν τον τομέα κρατάει ήδη απ’ την δεκαετία του ’60. Είναι σχέση συνεργασίας αλλά και ανταγωνισμού, αφού σε διάφορες φάσεις τα αφρικανικά κράτη προωθούν την δική τους παραδοσιακή ιατρική. (Το ζήτημα, ειδικά σε σχέση με την αφρική και τα ιαματικά της βότανα έχει κι άλλη ενδιαφέρουσα πλευρά, που μόνο σαν τίτλο μπορούμε να θίξουμε εδώ: την συστηματική κατασκοπεία που κάνουν οι δυτικές big pharma σε βάρος της αφρικανικής χλωρίδας και των χρήσεών της, για να απομονώνουν τις «δραστικές» ουσίες, να τις πατεντάρουν και να τις πουλάνε σε χάπια… Πράγμα που έχει οδηγήσει σε κινηματικές αλλά και σε δικαστικές συγκρούσεις).

Σε κάθε περίπτωση, και σε σχέση με τον covid, η αποτελεσματικότητα ήπιων, δοκιμασμένων, και με ιστορία θεραπευτικών μεθόδων (συστατικών του τρόπου Α…) ήταν γνωστή στη δύση έγκαιρα.

Αλλά θα χαλούσε το κόλπο, ο τρόπος Β, από πολλές απόψεις.