Tag: covid19

Σχεδιασμός

Παρασκευή 12 Φλεβάρη. Ξέρουμε πως καθόλου δεν εξαντλείται σ’ αυτά τα σημεία ο σχεδιασμός της υγιεινιστικής τρομοεκστρατείας! Απ’ την χρήση των (απόλυτα ακατάλληλων) PCR ως την απαγόρευση κάθε αντίθετης επιστημονικής άποψης και το συστηματικό προβοκάρισμα απόψεων και ανθρώπων· απ’ την μαζική χρήση της κατηγορίας «ψεκασμένοι» μέχρι την εξίσου συστηματική και εξ αρχής διαφήμιση της γενετικής μηχανικής σαν «σωτηρίας», με απόλυτη απόκρυψη του τι είδος βιοτεχνολογίας είναι, το μενού της υγιεινιστικής τρομοεκστρατείας είναι πολύ μεγάλο.

Ωστόσο το γεγονός ότι έχει βρεθεί, σαν κρατικό έγγραφο, έστω ένα μέρος του σχεδιασμού είναι πολύτιμο τεκμήριο. Η τεκμηριωμένη κριτική (δική μας όπως και άλλων) μπορεί να συμπληρωθεί τώρα με αυτού του είδους την inside info.

Σε κάθε περίπτωση πάντως, όλους αυτούς τους μήνες, το καίριο πολιτικό ζήτημα δεν ήταν η έλλειψη στοιχείων που να δείχνουν / αποδεικνύουν τι (και γιατί) είναι η υγιεινιστική τρομοεκστρατεία. Το ζήτημα ήταν (και παραμένει) ότι τα αφεντικά αξιοποίησαν (με μια κάποια επιτυχία) ανθρώπινες καταστάσεις που ήταν έξω και πέρα απ’ την λογική, τον ανταγωνισμό ή και τις εμπειρίες. Αξιοποίησαν κυρίως το γεγονός πώς όλα αυτά ήταν ήδη κούφια, ποζεράδικα, χωρίς ιδιαίτερο περιεχόμενο και βάθος, μετά από 20 – 30 χρόνια μαζικού ατομικού ναρκισσισμού αλλά και φοβιών (κυρίως: φόβων απόρριψης…). Οποιαδήποτε τεκμήρια και αποδείξεις κι αν παρουσιάσει κάποιος σε ανθρώπους που πάσχουν απ’ τον συνδυασμό “σούπερ-Εγώ” και διάφορων συμπλεγμάτων, θα τα απορρίψουν με βρυχηθμούς! Επειδή ο μεγαλύτερος φόβος τους είναι ότι δεν είναι καθόλου “σπουδαίοι” ή “σημαντικοί” όπως νομίζουν (απέναντι στον καπιταλισμό κανένας μας δεν είναι τέτοιος!) και ότι, κατά συνέπεια, έφαγαν τις φόλες “κανονικά και σύμφωνα με το νόμο”.

Η συνειδητοποίηση αυτής της καθηλωτικής κατάστασης δεν “έρχεται απ’ έξω”· για καλό και για κακό… Είναι δουλειά του καθενός να συνεχίσει να αγαπάει τα σκουπίδια του Εγώ του· ή να τα ξεφορτωθεί μια για πάντα.

Το τελευταίο μίλι (κι ένας πρωθυπουργός on the road)

Πέμπτη 11 Φλεβάρη. …Είναι η ύστατη επίθεση του ιού πριν την τελική νίκη του εμβολιασμού!… Μ’ αυτήν την επική φράση, αντάξια του “έπους της αλβανίας” (ή μήπως της επανάστασης του ’21;), ο ρημαδοπρωθυπουργός προσπάθησε τις προάλλες να εμψυχώσει το στράτευμα των υπηκόων του (για τον γνωστό “πόλεμο κατά του αόρατου εχθρού”). Δεν θα αναρωτηθούμε αν το team των λογογράφων του έχει σχέση με το team των λογογράφων του βασιλιά Macron (ονόματα δεν λέμε, οικογένειες δεν θίγουμε!). Θα πούμε όμως, με πλήρη επίγνωση της περιθωριακότητάς μας: είναι αξιολύπητος.

Κι ωστόσο τα κίνητρά μας δεν είναι ούτε ταπεινά ούτε στείρα αντιπολιτευτικά! Στο παγκόσμια ασήμαντο ελλαδιστάν μια παγκόσμια ασήμαντη πολιτική βιτρίνα μπορεί να είναι (και είναι) η μικρογραφία ενός φαινομένου που σε μεγαλύτερη κλίμακα φτάνει ως τις Βρυξέλες· ως την “οτι-πιο-κοντά-σε-πρωθυπουργό-διαθέτει-η-ε.ε.” κυρία Ursula von der Leyen: οι δυτικές πολιτικές βιτρίνες ραγίζουν κάτω απ’ το βάρος της διαχείρισης της υγιεινιστικής τρομοεκστρατείας που τόσο αγάπησαν, και δεν διανοούνται να πουν το γιατί…

Δεν είναι μυστικό (και το παρουσιάσαμε κάποτε αναλυτικά στο χάρτινο Sarajevo): ένας ορισμένος μετασχηματισμός των κρατικών δομών απ’ την δεκαετία του ’80 κιόλας, σήμαινε την μεταφορά κρίσιμων «συμβουλευτικών» αρμοδιοτήτων σχετικών με την διακυβέρνηση σ’ ένα σώμα τεχνο-γραφειοκρατών, ανάλογο (ως προς την οργανική του θέση) των μάνατζερ στις επιχειρήσεις. Θα μιλούσαμε για ένα είδος «καταμερισμού κυβερνητικής εξουσίας» όπου οι «ειδικοί» (διαφόρων ειδών, ανάλογα με τις περιστάσεις), δρώντας σαν «σύμβουλοι» αναλάμβαναν να δίνουν επιστημονικό κύρος και βάρος σε κάθε αντι-εργατική (ή και αντι-κοινωνική) κυβερνητική απόφαση υπηρετούσε συμφέροντα των αφεντικών.

Δεν αναφερόμαστε σε κάτι καινούργιο. Επειδή το ελλαδιστάν είναι μικρό χωριό οι ταδε-λόγοι διαφόρων ειδικοτήτων αναδύονταν τακτικά στις οθόνες της μαζικής εξαχρείωσης, άλλοτε σαν πρωταγωνιστές και άλλοτε σαν γλάστρες, πάντα πεινασμένοι για την δημοσιότητα που θεωρούσαν ότι τους στερούσε η αφοσίωση στην «επιστημονική» καριέρα τους… Τελευταία θεαματική περίπτωση οι οικονομο-λόγοι στα πρώτα χρόνια της δεκαετίας του ’10… Σταρ της οθόνης ή των πλατειών…

Η τεχνο-γραφειοκρατία, άλλοτε με την μορφή «ειδικών συμβούλων» και «συνεργατών» και άλλοτε με την μορφή «think tanks» (και δημαγωγών) έχει ηλικία δεκαετιών σαν το-βάθος-της-σκηνής, πίσω απ’ τις πολιτικές βιτρίνες. Είναι όμως τώρα, με αφορμή τον τσαχπίνη, που η «ιατρική» (και η πληροφορική: «μοντέλα»…) φράξιά της έκανε ένα βήμα μπροστά. Για να εμφανιστεί όχι πίσω αλλά δίπλα στις πολιτικές βιτρίνες.

Είναι μια σχέση περίεργη (που έχει σοβαρές πιθανότητες να αποδειχθεί μεταβατική), σχέση έντονη όχι μόνο στο ελλαδιστάν αλλά και σε καθώς πρέπει κράτη, όπως το γερμανικό, το αγγλικό, το αμερικανικό, ή το ισπανικό. Υποτίθεται πως οι «ειδικοί» εισηγούνται στις πολιτικές βιτρίνες· όπως έκαναν πάντα. Όμως τώρα δεν το κάνουν αθόρυβα. Το κάνουν επί της οθόνης, μπροστά στους έντρομους ή βαριεστημένους υπηκόους. Μ’ αυτόν τον τρόπο, de facto, διεκδικούν (και απολαμβάνουν) αν όχι την τυπική αρμοδιότητα σίγουρα την αύρα της πολιτικής εξουσίας. Ενώ δεν είναι εκλεγμένοι (άρα δεν είναι καν «αντιπροσωπευτικοί» σύμφωνα με τους κανόνες των ολιγαρχικών πολιτευμάτων) επιδιώκουν την κατοχύρωση του star του θεάματος· ακριβώς εκείνου του είδους που απολαμβάνουν όλοι οι star. Σε αντίθεση, όμως, με τους υπόλοιπους, εκφέρουν κατηγορηματικά απόψεις για τις ζωές των υπηκόων· κυβερνούν έμμεσα αλλά καθαρά σαν «αυτοί που ξέρουν». (Ξεράδια ξέρουν!) Κάποιοι διεθνώς μιλούν ήδη για τεχνο-γραφειοκρατική δικτατορία.

Όπως κι αν ονομαστεί αυτή η εξέλιξη, ο παραδοσιακός ρόλος της πολιτικής βιτρίνας στενεύει· ως το σημείο της θραύσης της. Τι δουλειά κάνουν στις συνθήκες της συγκεκριμένης τρομοεκστρατείας οι εκλεγμένοι «εκπρόσωποι του λαού»; Είναι, άραγε, οι υπεύθυνοι τύπου των «ειδικών»; Μπορούν να αποφασίσουν οτιδήποτε παρακάμπτωντάς τους; Είναι εκείνοι που προορίζονται να φάνε το ξύλο; Είναι λογοτέχνες, θεατρίνοι, απατεώνες, ταχυδακτυλουργοί που η μαύρη μοίρα τους τους ξέβρασε σε άγνωστη αλλά βραχώδη ακτή / εποχή;

Το ερώτημα γίνεται ακόμα πιο κωμικοτραγικό σε περιπτώσεις σαν του ρημαδοΚούλη. Το προσόν του ανδρός ήταν / είναι η εμπειρία του στο μανατζεριλίκι. Φιλόδοξο και άχρηστο ταυτόχρονα σε μέρη σαν το ελλαδιστάν που ποτέ δεν ήταν επιχείρηση αλλά μάλλον ήταν / είναι κερκίδα – κι ο νοών νοείτω. Ένας μάνατζερ νοιώθει φυσιολογική συμπάθεια σε άλλους «ειδικούς» – αλλά πως να σταθεί στη θέση του όταν τους υπηρετεί κιόλας χρεωνόμενος (σαν κυβερνητική εξουσία) την ποζεράδικη άγνοια και έπαρσή τους;

Έτσι φτάνουμε σ’ αυτό το κυβερνολαχάνιασμα, στη σπασμωδικότητα, στις γκέλες πάνω σε γκέλες. Την ώρα που η τεχνο-γραφειοκρατία γίνεται ανοικτά πολιτική (με την έννοια της τεχνικής της εξουσίας) η παραδοσιακή πολιτική ζαρώνει αποκαλύπτωντας τα απόκρυφά της: τον καιροσκοπισμό της. Αλλά η «ειδικοί» έχουν εξασφαλισμένο έδαφος υποχώρησης όσο ζορίζουν τα πράγματα: δεν αποφασίζουμε εμείς (θα πουν). Και θα δείξουν τους διπλανούς τους, «αυτούς που κυβερνούν».

Δεν είναι αξιολύπητη αυτή η θέση; Να παριστάνεις τον στρατηγό αλλά η τύχη σου να εξαρτιέται απ’ τον οιωνοσκόπο με τα «μοντέλα»; Καταλήγεις στα επικολυρικά, του είδους είναι η ύστατη επίθεση του εχθρού πριν τον τσακίσουμε!!!

Του εχθρού; Ποιός είναι;

Ιικό φορτίο

Τετάρτη 10 Φλεβάρη. Το καταλάβατε; Υποθέτουμε ναι. Υπάρχει διαρροή – και προδοσία! Εκατομύρια προσωπικές στιγμές, καθημερινά (από “εκεί που και ο βασιλιάς πηγαίνει μόνος του” όπως έλεγαν παλιά, πριν εμφανιστούν οι σφουγγοκωλάριοι…) συγκεντρώνονται στο αποχετευτικό σύστημα (the internet of shits ένα πράγμα) και καταλήγουν (για λόγους βιολογικού καθαρισμού) στα χέρια ειδικών. Που συλλέγουν, ζυγίζουν, μετράνε… Και αποκαλύπτουν τα μυστικά του πληθυσμού! Τα λύματα!!! Στα λύματα υπάρχουν τα κρυμμένα λήμματα της κοινωνικής ακολασίας!!! Κυρίες και κύριοι: το κατούρημα και το χέσιμο έχουν γίνει πια επικίνδυνες δραστηριότητες!

Όσοι / όσες έχουν κοινωνική ευθύνη (και είναι πολλοί απ’ ότι έχουμε καταλάβει) πρέπει να δράσουν αμέσως! Το ιικό φορτίο πρέπει να μειωθεί άμεσα – και όχι με τα γελοία ρημαδοκυβερνητικά μέτρα, που δείχνουν απλά το αδιέξοδο της τρομοεκστρατείας… Η ασταμάτητη μηχανή, πάντα αρωγός κάθε τίμιας προσπάθειας για το κοινό καλό, προς το παρόν έχει να προτείνει τα εξής:

Α) Χέσιμο και κατούρημα με τους παλιούς, γνωστούς, τρόπους τέλος! Η “νέα κανονικότητα” αρχίζει απ’ το παχύ έντερο! Το πρώτο (το χέσιμο) μόνο πάνω σε εφημερίδες (να μια έμπρακτη κριτική στους αλήτες – ρουφιάνους – δημοσιογράφους!) και μετά πακέτο στους κάδους γενικών σκουπιδιών… Το κατούρημα σε κουβάδες / γιογιό και (όπως παλιά, πριν εφευρεθούν οι αποχετεύσεις….) άδειασμα στο δρόμο (σε ώρες απαγόρευσης της κυκλοφορίας, που είναι πολλές). Οπωσδήποτε αυτά τα δύο θα πρέπει να γίνονται χώρια, πράγμα που θα χρειαστεί μια κάποια γυμναστική μυικής αυτοσυγκράτησης…

Β) Όσοι / όσες οδηγούν σκύλο και μαζεύουν τα κακάκια του στο πεζοδρόμιο (δεν είναι όλοι / όλες, τέλος πάντων…) αντί να τα πετάνε στους κάδους γενικών σκουπιδιών, να τα ρίχνουν στη χέστρα τους. Και την καθαριότητα στην πόλη θα υπηρετούν έτσι, αλλά και την βελτίωση των επιδημιολογικών δεικτών!

Η βασική ιδέα πίσω απ’ αυτές τις δύο άμεσες ενέργειες είναι η μεταστροφή της αποστροφής – των κοπράνων. Η ασταμάτητη μηχανή εμπνέεται απ’ την detournement των Καταστασιακών, και την προσαρμόζει στις σημερινές συνθήκες «έκτακτης ανάγκης»: οι σκύλοι χέζουν σαν άνθρωποι και οι άνθρωποι σαν σκύλοι. Κι όλοι ευχαριστημένοι – εκτός απ’ τις pfizer…

(Η μεσοπρόθεσμη προοπτική αυτής της διαδικασίας είναι να φανεί το λουρί…)

Μην σας παίρνει απο κάτω όμως! Ακούστε τον Boss και την μπάντα του… Ακούστε καλά!

Προβλήματα ορολογίας…

Τετάρτη 10 Φλεβάρη. Είπαν ότι απαγορεύεται να μιλάμε για γενετικό αναπρογραμματισμό των κυττάρων και, επιπλέον, ότι απαγορεύεται δια ροπάλου να μιλάμε για μεταλλάξεις…. Είπαν ότι είναι αντι-επιστημονικός τέτοιος ισχυρισμός…. Επειδή, είπαν, οι μεταλλάξεις αφορούν μόνο, ΜΟΝΟ, αλλαγές στο DNA… Και οι πλατφόρμες γενετικής μηχανικής είπαν, οι mRNA ας πούμε, δεν επεμβαίνουν στο DNA των ανθρώπινων κυττάρων…

Αλλά ύστερα (και χώρια) άρχισαν να λένε κάτι άλλο. Ότι ο τσαχπίνης μεταλλάσσεται… Μα…. έχει ο τσαχπίνης DNA; Όχι βέβαια! Οπότε; Οπότε οι αλλαγές που συμβαίνουν στο γενετικό υλικό του και ονομάζονται ‘μεταλλάξεις’ αφορούν το RNA του… Οπότε; Οπότε ακόμα και στο RNA αν γίνονται αλλαγές, ονομάζονται μεταλλάξεις…

Τι ισχύει λοιπόν; Ισχύει αυτό που συμφέρει τους δημαγωγούς και τους αφεντάδες τους; Αυτό είναι που λέγεται πια «επιστήμη»; Έτσι πρέπει να λέμε… Αλλά όχι! Εκείνο που ισχύει είναι το δεύτερο: οποιαδήποτε αλλαγή στο γενετικό υλικό λέγεται ‘μετάλλαξη’ – άσχετα με το πόσο επικίνδυνη είναι, και για ποιόν.

Οι ιοί μεταλλάσσονται, πράγματι. Ο αιρετικός Ιωαννίδης τις προάλλες φώναζε:

Μόνο στην Ελλάδα υπάρχουν 13 μεταλλάξεις του κορωνοιού και διεθνώς χιλιάδες, ναι χιλιάδες και μάλιστα δεκάδες χιλιάδες είναι οι μεταλλάξεις του Sars Cov 2.
Δυστυχώς η δημοσιογραφία του τρόμου εστιάζει στις μεταλλάξεις αγνοώντας ότι όλοι οι ιοί μεταλλάσσονται.
Πάντως με στατιστικούς όρους δεν υπάρχουν στοιχεία που να δείχνουν εάν η βρετανική μετάλλαξη είναι πιο θανατηφόρα, σίγουρα μεταδίδεται πιο γρήγορα αλλά δεν υπάρχουν ακόμη αξιόπιστα στοιχεία.
Το νοτιοαφρικανικό στέλεχος του κορωνοιού ίσως να είναι πιο επικίνδυνο, υπό την έννοια ότι έχει μεγαλύτερη ανθεκτικότητα στον εμβολιασμό.
Ωστόσο πρέπει να καταστεί σαφές, επιστημονικά οι μεταλλάξεις αυτών των τύπων κορωνοιού είναι απόλυτα φυσιολογικές και 100% προβλέψιμες.
Όμως πρέπει να αναφερθεί ότι όσο περισσότερες είναι οι μεταλλάξεις, τόσο αυξάνεται το σημείο ισορροπίας για να επιτευχθεί η ανοσία της αγέλης.

Αυτό ισχύει για τις μεταλλάξεις των ιών, του τσαχπίνη συμπεριλαμβανόμενου. Δεν ισχύει όμως για τις μεταλλάξεις σε κύτταρα σύνθετων οργανισμών, όπως το είδος μας. Και σίγουρα όταν αυτές είναι εξαιρετικά κερδοφόρες, πριν φτάσει κάποιος να ψάχνει τις συνέπειές τους, πρέπει να ξέρει ποιοί και γιατί ωφελούνται. Ποιοι ωφελούνται και απ’ τα κεφαλοκλειδώματα της σκέψης παίζοντας με τις λέξεις.

Ο λεκτικός αποπροσανατολισμός δεν δημιουργείται μόνος του, ειδικά για τέτοια ζητήματα.

Φάρμακα;

Τρίτη 9 Φλεβάρη. … Ως πρόσφατα, η βιομηχανία εμβολίων της κίνας θεωρούνταν ένας σχετικά ήσσονος σημασίας παίκτης στην παγκόσμια αγορά. Αλλά ο αγώνας για την ανάπτυξη και την διανομή εμβολίων για τον covid-19 έδωσε στην Κίνα την ώθηση να αναβαθμίσει μαζικά τις ικανότητές της, καθιερωνόμενη σαν ένας βασικός παγκόσμιος προμηθευτής…

Αυτό είναι απόσπασμα από χθεσινό άρθρο στους “asia times” (φωτο επάνω). Η ασταμάτητη μηχανή συνδυάζει αυτήν την προφανή παραδοχή με αξιόπιστες αλλά όχι διασταυρωμένες πληροφορίες, ότι οι δυτικές φαρμακο-μαφίες (ή οι κυριότερες ανάμεσά τους) επιδίδονται ήδη σ’ έναν “αγώνα δρόμου” για να μην χάσουν το πλανήτη (τον οποίο ως πρόσφατα ηγεμόνευαν ουσιαστικά χωρίς αντίπαλο) στέλνοντας πλασιέ σε διάφορα γεωγραφικά μήκη και πλάτη για να κλείσουν συμφωνίες· και (ως τώρα) τρώνε πόρτα…

Αν η αναλυτική / πολιτική προσέγγισή μας όλους αυτούς τους μήνες σχετικά με τις πραγματικές αιτίες της (βασικά δυτικής) υγιεινιστικής τρομοεκστρατείας είναι σωστή (τέτοια την θεωρούμε!) τότε η πιο πάνω παράγραφος (όπως και όλο το άρθρο) συνοψίζει την όλο και πιο έντονα διαγραφόμενη ήττα του δυτικού βιο-πληροφορικο-ασφαλίτικου συμπλέγματος στην παγκόσμια αναμέτρηση με σημαία τον covid!

Το ρωσικό sputnik V ίσως να μην καίγεται (οικονομικά) για πελάτες στην ευρώπη – μόνο ο γεωπολιτικός συμβολισμός έχει κάποια σημασία. Η εταιρεία που το σχεδίασε, το κατασκευάζει και το προωθεί έχει κλείσει ήδη συμφωνίες και έχει κάνει τις πρώτες αποστολές σε 18 κράτη του πλανήτη, και έπεται άλλη μία μεγάλη παραγγελία από μεξικό που θα αρχίσει να ξεφορτώνεται στην Mexico City τον Μάρτη. (Για τα κινεζικά έχουμε γράψει πρόσφατα. Ένα ινδικό εμβόλιο κινείται επίσης «επιθετικά» στην «παγκόσμια αγορά»…).

Έχει επιπλέον ενδιαφέρον το ότι το ρωσικό και το κινεζικό κράτος συνεργάζονται (και δεν ανταγωνίζονται για την «παγκόσμια αγορά») κυρίως σ’ ότι αφορά τις αλυσίδες παραγωγής μεταξύ τους αλλά και έρευνες· αλλά και την αξιοποίηση εργοστασίων που υπάρχουν ήδη σε διάφορα κράτη του πλανήτη. Αυτό το τελευταίο λέγεται «προστιθέμενη αξία» και εξυπηρετεί τα κράτη / κεφάλαια που είναι πελάτες της Μόσχας και του Πεκίνου.

Ξεδιπλώνεται πια όλο και πιο καθαρά το επίδικο που για τους αιχμάλωτους της δυτικής υγιεινιστικής τρομοεκστρατείας παραμένει ακόμα μυστηριώδες. Οι εντατικά κατασκευαζόμενοι και συντηρούμενοι φόβοι τους· τα «κυματιστά» πραξικοπήματα· η κατασκευή της «κρουσματοπανδημίας» και των κοινών δεξαμενών, είναι οι μορφές που αντιστοιχούν στην πρωταρχική συσσώρευση της (δυτικής) «βιομηχανίας της υγείας»!!! Οι έντιμοι και ενημερωμένοι μαρξιστές θα έπρεπε να το έχουν αναγνωρίσει αυτό προ πολλού: παντού και πάντα η πρωταρχική συσσώρευση είναι ταυτόσημη με την λεηλασία και την κατασκευή αναγκών και σπανιότητας στην ικανοποίησή τους!

Εκτιμάμε ωστόσο ότι το σχέδιο του δυτικού βιο-πληροφορικο-ασφαλίτικου συμπλέγματος δεν ήταν ακριβώς αυτό! Στην πιο άγρια εκδοχή της αυτή η βίαιη πρωταρχική συσσώρευση «αναγκών υγείας» προοριζόταν να γίνει κυρίως στην (θεσμικά λιγότερο οχυρωμένη) αφρική, την οποία οι δυτικές φαρμακο-μαφίες χρησιμοποιούσαν επί δεκαετίες σαν πεδίο πειραμάτων και «ευσπλαχνίας» – συχνά θανάτου. Συμπληρωματικά σε τμήματα της λατινικής αμερικής και της ασίας. Στις δυτικές μητροπόλεις το «κακό» και η «αντιμετώπισή» του μέσω γενετικής μηχανικής θα ερχόταν σε δεύτερο χρόνο· με απόδειξη αποτελεσματικότητας την «σωτηρία» της περιφέρειας. (Αυτή είναι η γνώμη μας, την οποία έχουμε παρουσιάσει έγκαιρα τους προηγούμενους μήνες).

Αλλά η ετοιμότητα του δυτικού βιο-πληροφορικο-ασφαλίτικου συμπλέγματος και η απεριόριστη καπιταλιστική / κανιβαλική όρεξη των αφεντικών του έκαναν ένα πολύ σοβαρό στρατηγικό λάθος, όταν έσπευσαν να θεωρήσουν έναν ιό που εμφανίστηκε στην κίνα και όχι στη δυτική αφρική ή στις λατινοαμερικάνικες φαβέλες σαν κατάλληλη εκπυρσοκρότηση για την επίθεση που ετοίμαζαν χρόνια. Το ότι η «αφετηρία» ήταν ο στρατηγικός ανταγωνιστής (το κινέζικο κράτος / κεφάλαιο) και όχι κάποιο κομμάτι της «περιφέρειας» στην οποία η δύση θεωρεί ότι έχει το «πάνω χέρι», μετέτρεψε τον χαρακτήρα του συγκεκριμένου πολέμου: δεν θα ήταν η (εύκολη, όπως φαντάζονταν οι δυτικοί) κατάκτηση της «περιφέρειας» και μετά η αποικιοποίηση του «κέντρου», αλλά το ανάποδο. Πρώτα αναμέτρηση του (δυτικού) «κέντρου» με το (ανατολικό) «κέντρο» για την ταχύτητα, την ποιότητα, τα χαρακτηριστικά και τα τεχνολογικά πλεονεκτήματα της «σωτηρίας». Και μετά τα υπόλοιπα…

Ε, αυτήν την «κεντρική» αναμέτρηση τα αφεντικά του δυτικού βιο-πληροφορικο-ασφαλίτικου συμπλέγματος την έχασαν ήδη απ’ τον περασμένο Απρίλη, χωρίς καν εμβόλια! Και δεν το κατάλαβαν, τυφλωμένα απ’ τις ρατσιστικές προκαταλήψεις τους. «Εισήγαγαν» (δήθεν) απ’ το Πεκίνο την μιλιταριστική πλευρά της διαχείρισης του covid (για να κατακτήσουν δια της βίας κατ’ αρχήν τις δυτικές κοινωνίες σ’ έναν βαθμό που να μοιάζει κοντινός με τον τρόπο που το κινεζικό καθεστώς κατέχει και ελέγχει την κινέζικη…) υποσχόμενα, ελπίζοντας, ότι σύντομα θα έχουν αρκετά τεχνολογικά τεχνολογικά πλεονεκτήματα ώστε να εκστρατεύσουν, να κατακτήσουν (ή να σιγουρέψουν) μεγάλα κομμάτια του υπόλοιπου πλανήτη.

Αν μπορούσαν να ξεκινήσουν την «γενετική επίθεση» (με υπερ-επαρκή ποσότητα «πυρομαχικών»…) τόσο στο δυτικό «κέντρο» όσο και στην «περιφέρεια» το περασμένο καλοκαίρι, είχαν ελπίδες να νικήσουν. Δεν μπορούσαν (αν και το ήθελαν πολύ). Απο εκεί και μετά κάθε βδομάδα, κάθε μέρα, περνούσε υπέρ του Πεκίνου.

Γιατί; Επειδή στις μεν δυτικές κοινωνίες έπρεπε να ανανεώνεται το «πάγωμα», τα πραξικοπήματα, για να αποφευχθεί η φυσική ανοσία των πληθυσμών· αλλά το κινέζικο κράτος / κεφάλαιο έβαζε ήδη σε πλήρη λειτουργία τις μηχανές για την επέκταση ή/και την σταθεροποίηση της «εμβολιαστικής» / ανθρωπιστικής επιρροής του στον υπόλοιπο πλανήτη. Όπως είχε κάνει την περασμένη άνοιξη στέλνοντας χαμηλής τεχνολογίας υλικά (μάσκες, στολές, αναπνευστήρες) παντού όπου του ζητούνταν. Soft power λέγεται αυτό, και είναι δυτική εφεύρεση…

Το γεγονός ότι τόσο το κινέζικο όσο και το ρωσικό καθεστώς κάνουν ήδη εξαγωγές των αντι covid εμπορευμάτων τους χωρίς να έχουν πρώτα «εμβολιάσει τους δικούς τους πληθυσμούς», χωρίς όμως να προκαλείται αντίδραση απ’ αυτούς τους πληθυσμούς, οφείλεται (κατά την γνώμη μας…) στο ότι ΔΕΝ χρησιμοποίησαν τρομοκρατικές, δημαγωγικές μεθόδους για να τους πειθαρχήσουν / καταστείλουν! Δεν τους είπαν «θα πεθάνετε αν δεν εμβολιαστείτε!!» (όπως δεν το έκανε το Τόκιο, η Σεούλ και πολλά ακόμα κράτη του πλανήτη).

Με δυο λόγια Μόσχα και Πεκίνο φρόντισαν να διαμορφώσουν τέτοιους «εσωτερικούς όρους» διαχείρισης (στην πραγματικότητα: πολύ πιο ρεαλιστικούς) ώστε να είναι τα χέρια τους λυμένα για να κάνουν «εξωτερική πολιτική»· την ώρα που το δυτικό βιο-πληροφορικο-ασφαλίτικο σύμπλεγμα εφάρμοζε στην έδρα του το τρομοκρατικό μοντέλο που κανονικά προόριζε για την «περιφέρεια», «δένοντας» έτσι τα δικά του (παρά τα όνειρά του).

Στρατηγικό λάθος! Το “Event 201” ήταν μια άσκηση επί χάρτου (για την γρήγορη και αποτελεσματική κυριαρχία της δυτικής υγιεινιστικής κυριαρχίας) στην οποία οι rivals δεν υπήρχαν… Ήταν ήσσονος σημασίας σ’ αυτό το πεδίο – όπως παραδέχεται και το άρθρο που μνημονεύσαμε στην αρχή… Για διακοσμητικούς και μόνο λόγους ήταν καλεσμένος σ’ εκείνη την άσηση και ένας εκπρόσωπος του κινέζικου CDC – και φυσικά (για την δυτική άποψη περί του κόσμου) κανένας απ’ την ιαπωνία, τη νότια κορέα ή την ρωσία… Έβγαινε απ’ όλους τους πόρους των οργανωτών και των συμμετεχόντων στο “Event 201”: ο δυτικός καπιταλισμός προορίζεται να (ξανα)σώσει τον κόσμο… Και ο κόσμος θα πρέπει να υπακούσει αν θέλει να σωθεί…

Η δυτική υπεροχή (ή, πιο σωστά, η δυτική πρωτοβουλία των κινήσεων) θα μπορούσε να ισχύσει μόνο αν ο «ιικός εχθρός» εμφανιζόταν μακριά απ’ τα εδάφη των rivals… Τότε και μόνον τότε θα μπορούσαν ίσως οι δυτικοί να τους κρατήσουν σε απόσταση απ’ τα σημεία των δικών τους υγιεινιστικών ιεραποστολών, δηλαδή τις ζώνες επιρροής τους… Απ’ την στιγμή όμως που εμφανίστηκε στην Wuhan, η γρήγορη και αποτελεσματική αντίδραση του κινεζικού κράτους / κεφάλαιου αποδείχθηκε μια εξαιρετικά γρήγορη «ωρίμανση» των καπιταλιστικών δυνατοτήτων (που υπήρχαν ήδη διαθέσιμες) και στον τομέα της βιομηχανίας της υγείας, έναν τομέα όπου οι δυτικοί θεωρούσαν ότι δεν έχουν αντίπαλο. Κι ενώ τα δυτικά αφεντικά προσπαθούσαν (και συνεχίζουν να προσπαθούν) να εφαρμόσουν τις αποικιοκρατικές, ιμπεριαλιστικές μεθόδους τρόμου και κυριαρχίας που επί δεκαετίες χρησιμοποιούν σε βάρος των Άλλων μέσα στις δυτικές μητροπόλεις (αναγκαστικός όρος πια για την πρωταρχική τους συσσώρευση…) οι rivals κινούνται άνετα και αποτελεσματικά· κυρίως δε κυκλωτικά.

Κάνοντας και ξανακάνοντας «ασκήσεις», δηλώσεις, θεσμικές κινήσεις εδώ και χρόνια, τα αφεντικά του δυτικού βιο-πληροφορικο-ασφαλίτικου συμπλέγματος, θεωρούσαν ότι θα έχουν οπωσδήποτε την πρωτοβουλία των (υγιεινιστικών) κινήσεων· κι άρα την άνεση να επιβάλουν τους όρους τους. Όταν εμφανίστηκε ένας «καινούργιος ιός» στην Wuhan «θυμήθηκαν» ότι έρχεται το τέλος του κινέζικου καπιταλισμού (το είπαν και το ξαναείπαν οι υπάλληλοί τους στα μέσα μαζικής εξαχρείωσης…) ως εάν η Ιστορία να τους έκανε ένα θεϊκό δώρο, βγάζοντάς απ’ τον δρόμο τους ένα σοβαρό εμπόδιο· πλην όμως σε άλλους τομείς. Αποδεικνύεται ένα χρόνο μετά ότι την στιγμή που πανηγύριζαν για το «Τσέρνομπιλ της κίνας» άρχιζε η ήττα τους στον πλανητικό ανταγωνισμό.

Τώρα; Τώρα στη δύση συνεχίζουν να μετράνε «κρούσματα» και κοινές δεξαμενές· αλλά οι rivals μετράνε διεθνείς παραγγελίες και κανονίζουν τις παραγωγικές και επιμελητειακές διαστάσεις της επέκτασής τους.

Τι συνέπειες θα έχουν όλα αυτά σ’ εμάς, τους εργάτες / υποτελείς; Χμμμμ…. Επ’ αυτού προσεχώς.

Χαιρετίσματα απ’ το Τόκιο 1

Δευτέρα 8 Φλεβάρη. Ξέρετε την επιμονή μας να υπάρξει μια σοβαρή εκτίμηση της δυτικής υγιεινιστικής τρομοεκστρατείας με βάση τα πραγματικά δεδομένα σε άλλα σημεία του πλανήτη. Να, λοιπόν, τα μαντάτα απ’ την μακρινή “χώρα του ανατέλλοντος ηλίου” που επιβεβαιώνουν την άποψή μας περί “προβλήματος δημιουργημένου κατά κύριο λόγο στην καπιταλιστική δύση”. Μαντάτα που προσθέτουν αποδείξεις – για όσους χρειάζονται κι άλλες.

Πρώτα μερικά αποσπάσματα από ένα άρθρο των καθεστωτικών japan times, στις 2 Ιούνη του 2020, με τίτλο Το μυστικό της ιαπωνικής επιτυχίας στην αντιμετώπιση του covid-19. (Ευχαριστούμε τον Σ. για το υλικό). Ο τονισμός δικός μας:

Η κυβέρνηση στις 25 Μάη τερμάτισε την κατάσταση έκακτης ανάγκης για τον covid-19 αφού ο αριθμός των νέων μολύνσεων απ’ το νέο κορονοϊό έπεσε σε μερικές δεκάδες την ημέρα. Αν και ο κίνδυνος ενός δεύτερου κύματος είναι πιθανός, φαίνεται ότι η Ιαπωνία, σε μεγάλο βαθμό, ελαχιστοποίησε με επιτυχία τους θανάτους που σχετίζονται με τον covid-19 χωρίς να επιβάλει αυστηρό lockdown ή μια εκταμένη πολιτική τεσταρίσματος κατά την διάρκεια εκείνου που θεωρήθηκε το πρώτο κύμα της πανδημίας. Πώς έγινε κατορθωτό αυτό;

… Καθώς γίνονταν ιχνηλατήσεις των εισαγώμενων κρουσμάτων και όσων σχετίζονταν με επαφές μαζί τους, διαπιστώσαμε μια δυσκολία να εντοπίσουμε νέα κρούσματα απ’ αυτές τις επαφές. Αυτό ήταν μυστηριώδες με βάση το υψηλό ποσοστό μολύνσεων που είχε παρατηρηθεί στην περίπτωση του κρουαζιερόπλοιου Diamond Princess.

Επιπλέον προκαταρκτικές αναλύσεις στις περιπτώσεις εσωτερικού έδειξαν τελικά ότι στις περισσότερες περιπτώσεις η πλειοψηφία των ασθενών δεν μόλυνε άλλους· αλλά ότι ένας περιορισμένος αριθμός περιπτώσεων προκαλούσε περισσότερες από 5 δευτερεύουσες μολύνσεις, δημιουργώντας clusters. Οπότε αναδιοργανώσαμε τους πόρους μας για να ερευνούμε αυτά τα clusters, έτσι ώστε να έχουμε αποτελεσματικότητα στον εντοπισμό μη αναγνωρισμένων περιπτώσεων αυτής της κατηγορίας.

Ειδικά στην αρχική φάση της διασποράς του ιού, όταν ο επιπολασμός (: η διασπορά) του ιού ήταν εξαιρετικά χαμηλός, το να ωθούμε τους ανθρώπους με ήπια ή καθόλου συμπτώματα να κάνουν PCR test δεν θα είχε κανένα άλλο αποτέλεσμα απ’ το να απομονώνουμε ψευδώς θετικές περιπτώσεις. Αντίθετα, με την στρατηγική «προσέγγιση στα cluster» η κυβέρνηση ήταν σε θέση να εντοπίζει τους παράγοντες που ήταν ευρύτερα επικίνδυνοι, καθώς και τις συμπεριφορές που δημιουργούσαν αυτά τα clusters.

Το εύκολα κατανοητό σύνθημα κατά των “κλειστών χώρων με συνωστισμό” ήταν μια αποτελεσματική επικοινωνιακή στρατηγική. Αυτές οι προσπάθειες εμπόδισαν την δημιουργία clusters, και περιόρισαν την εκθετική αύξηση των κρουσμάτων χωρίς να κάνουν ζημιά στην οικονομία με την νομική απαγόρευση της κίνησης των ανθρώπων…

Τι είναι αυτά που λένε οι παλιοασιάτες; Συμφωνούν, δηλαδή, με τον «ψέκα» Ιωαννίδη και μερικούς άλλους «συνωμοσιολόγους» ότι τα περίφημα lockdown, η σωτηρία του λαού και του τόπου, χειροτέρεψαν την κατάσταση στον θαυμάσιο, έξυπνο, όμορφο και παντοδύναμο δυτικό καπιταλιστικό κόσμο; Μήπως λένε, κι όλας, ότι το απλό σύνθημα «όχι συνωστισμοί σε κλειστούς χώρους» σε σχέση με το άλλο απλό σύνθημα «κλειστείτε σπίτα σας, μην αναπνέετε, και μην τολμήσετε να ξαναβγείτε μέχρι να σας πούμε εμείς» έχουν τόση σχέση μεταξύ τους όση η ανατολή με την δύση; Και ότι είναι λάθος τα μαζικά PCR τεστ γιατί το μόνο που πετυχαίνουν είναι να καταδικάζουν σε κατ’ οίκον φυλάκιση ανθρώπους που δεν έχουν πρόβλημα· ούτε είναι μολυσματικοί;

Χμμμμ… Αυτά τα έγραφαν οι καϋμένοι του Τόκιο στις αρχές του περασμένου καλοκαιριού. Δεν ήξεραν τι τους περίμενε με το «δεύτερο» και το «τρίτο» κύμα…

Χαιρετίσματα απ’ το Τόκιο 2

Δευτέρα 8 Φλεβάρη. Πράγματι, δεν ήξεραν (ή ήξεραν;). Στις 2 Ιούνη του 2020 (όταν γράφτηκε το πιο πάνω άρθρο) στην ιαπωνία είχαν διαπιστωθεί 18.874 “κρούσματα” και είχαν χρεωθεί στον τσαχπίνη 975 θάνατοι. Μετά από 7 μήνες, στις 10 Γενάρη 2021 (όταν γράφτηκε το παρακάτω άρθρο) είχαν διαπιστωθεί 288.775 “κρούσματα” και είχαν χρεωθεί στον τσαχπίνη 3.996 θάνατοι. Χτες στην ιαπωνία το σύνολο θανάτων αποδιδόμενων στον covid ήταν 6.338· αλλά:

– στο ελλαδιστάν ήταν 5.972·

– στο U.K. 112.465·

– στη γαλλία 78.965·

– στην ισπανία 61.386·

– στην ιταλία 91.273·

– και στις ηπα 474.671…

Και σα να μην έφταναν αυτά, με πληθυσμό 126,3 εκατομύρια (και το μεγαλύτερο ποσοστό ηλικιωμένων στον πλανήτη…) το ιαπωνικό καπιταλιστικό κράτος έχει:

– 12 φορές περισσότερο πληθυσμό απ’ το ελλαδιστάν (που αγωνίζεται ωστόσο φιλότιμα στην αρένα της θανατοπολιτικής, έχοντας ξεπεράσει προ πολλού την κίνα και καμμιά δεκαριά κράτη με πολλαπλάσιο πληθυσμό· ένα τσακ ακόμα, ένα δυνατό «τρίτο lockdown», και θα φάει και την ιαπωνία…)·

– 2 φορές ή και ελαφρώς παραπάνω πληθυσμό απ’ το U.K., ή την γαλλία ή την ιταλία·

– 2,5 φορές παραπάνω πληθυσμό απ’ αυτόν της ισπανίας·

– και περίπου τα 2/5 του πληθυσμού των ηπα.

Τα νούμερα δεν βγαίνουν με τίποτα! Με τίποτα! Όπου πραξικοπήματα και καθολικές απαγορεύσεις, εκεί και κοινές δεξαμενές. Όπου κοινές δεξαμενές εκεί και θάνατος με το τσουβάλι. Όπου θάνατος με το τσουβάλι εκεί και τρομοεκστρατεία ανελέητη. Όλα στον δυτικό καπιταλιστικό κόσμο: ο βασιλιάς είναι γυμνός!!!

Συνεπώς δεν πρέπει να θεωρηθεί ανεδαφικό ένα άρθρο στις 10 Γενάρη του 2021 με τίτλο Η Δύση πρέπει να ζηλεύει την στάση της Ιαπωνίας απέναντι στον covid-19· ακόμα κι αν διαπνέεται από κάποιο γεωπολιτικά υψωμένο μεσαίο δάκτυλο. Ο τονισμός και πάλι δικός μας:

Την 1 Ιανουαρίου ο παγκόσμιος αριθμός κρουσμάτων κορονοϊού ήταν 83.748.591 και οι θάνατοι 1.824.140. Τα ανάλογα νούμερα της ιαπωνίας ήταν 230.304 και 3.414. Είναι ασυνήθιστο, αλλά στην Ιαπωνία η αρρώστια σκότωσε περισσότερους το διάστημα φθινοπώρου – χειμώνα παρά την άνοιξη. Παρ’ όλα αυτά, για χάρη της ακρίβειας, πρέπει να τονίσουμε ότι περισσότεροι Ιάπωνες πέθαναν από 25 άλλες αιτίες το 2020. Ο covid-19 αντιστοιχεί μόνο στο 0,3% όλων των θανάτων. Υπήρξαν 7 φορές περισσότερες αυτοκτονίες και 40 φορές περισσότεροι θάνατοι από γρίπη και πνευμονία. Η Ιαπωνία είναι απ’ τις λίγες χώρες χωρίς επιπλέον θανάτους που να προκλήθηκαν απ’ τον covid 19.

H Ιαπωνία τράβηξε την παγκόσμια προσοχή επειδή δεν επέβαλε lockdown ούτε εμμονικά τέσταρε ανθρώπους χωρίς συμπτώματα…. Αντίθετα επέλεξε μια τακτική εντοπισμού των clusters. Πολλά απ’ τα δυτικά media έκαναν σκληρή κριτική στην Ιαπωνία για την αποτυχία της να κλειδώσει τον κόσμο στα σπίτια του και προέβλεπαν εκατόμβες. Άρθρα στους New York Times (7 Απρίλη), στην Washington Post (11 και 21 Απρίλη, 25 Μάη, 11 Αυγούστου), στο New Statesman (22 Απρίλη) και στο περιοδικό Science (22 Απρίλη) έγραφαν ότι «η Ιαπωνία έχασε την ευκαιρία να ελέγξει τον κορονοϊό». Η αντίδρασή της ήταν «πολύ αδύναμη, πολύ αργά», «lockdown λάιτ», «πανδημικό kabuki» (ένα είδος παραδοσιακού ιαπωνικού χοροδράματος) και «ιδιόμορφη», «δώρο στον Trump» σε σχέση με τον ιό. Οι ειδικοί άρχισαν να διαδίδουν τρομακτικά σενάρια για το δεύτερο κύμα, τον χειμώνα. Ένας λόγος γι’ αυτήν την αντίληψη ήταν η πολύπλοκη ιστορία της Ιαπωνίας σε σχέση με τα εμβόλια και η προσεκτική της προσέγγιση στα καινούργια. Αλλά αυτή εδώ η εφημερίδα είχε τονίσει ότι «η σχετική επιτυχία της Ιαπωνίας στον έλεγχο της πανδημίας» σημαίνει ότι η επείγουσα καταφυγή στα εμβόλια δεν είναι προτεραιότητα.

Η Ιαπωνία δεν θα έπρεπε να πάρει την δυτική κριτική πολύ στα σοβαρά. Τα mainstream media είχαν την αποστολή να είναι οι τσιρλήντερς της αφήγησης υπέρ των lockdown. Χώρες όπως η Σουηδία και η Ιαπωνία που διαφοροποιήθηκαν απ’ την κυρίαρχη αφήγηση έγιναν στόχος ενός ειδικού μένους, κατηγορούμενες για ανευθυνότητα στα όρια της εγκληματικής παραμέλησης καθήκοντος. Θα ήταν καλουδεχούμενα παραδείγματα με καλύτερα αποτελέσματα χωρίς το εκτεταμένο κόστος σε υγεία, ψυχική υγεία, καθημερινότητα, οικονομικές και πολιτικές ελευθερίες εξαιτίας των σκληρών lockdown. Αλλά δεν υπάρχουν. Αντίθετα διάφοροι αρθρογράφοι δείχνουν να θέλουν την αποτυχία των κρατών που ακολούθησαν ήπια τακτική, έτσι ώστε να νοιώθουν δικαιωμένοι.

Δυστυχώς γι’ αυτούς υπάρχουν ελάχιστα εμπειρικά δεδομένα που να δικαιώνουν τα αφηρημένα μαθηματικά μοντέλα πάνω στα οποία στηρίχτηκαν οι κυβερνήσεις για να επιβάλουν τα lockdowns. Ο ιός δεν είναι πρωτοφανής, όμως οι δρακόντιες κοινωνικές απαγορεύσεις είναι…

Ποτέ πριν στην ανθρώπινη ιστορία δεν καταδικάστηκαν ολόκληροι υγιείς πληθυσμοί σε κατ’ οίκον φυλάκιση, να τους λένε πότε μπορούν να βγουν· για να πάνε που· για πόση ώρα· πόσους και ποιούς ανθρώπους επιτρέπεται να συναντήσουν· ποια μαγαζιά μπορούν να μείνουν ανοικτά πουλώντας καθορισμένα αγαθά και παρέχοντας περιορισμένες υπηρεσίες. Κι ωστόσο, ένα χρόνο μετά απ’ αυτό το ακραίο πείραμα, τα δεδομένα απ’ όλον τον κόσμο δείχνουν ότι η ταχύτητα της πανδημίας έχει μεγαλύτερη σχέση με την γεωγραφία, την δημογραφία και την εποχικότητα παρά με την αυστηρότητα των lockdown και την γενετική αποκρυπτογράφηση.

Η Ευρώπη μετράει τριπλάσιους θανάτους απ’ τον covid-19 σε σχέση με το ποσοστό της στον παγκόσμιο πληθυσμό, η βόρεια Αμερική εξαπλάσιους, και η νότια Αμερική 2,4 φορές παραπάνω. Αντίθετα η Αυστραλία μόνο το 1/10, η Αφρική το 1/5 και Ασία (περιλαμβανόμενης της κεντρικής και της δυτικής Ασίας) το 1/3 σε σχέση με το ποσοστό τους στον παγκόσμιο πληθυσμό. Η ανατολική Ασία είναι αστέρι. Η μέση θνησιμότητα για την Κίνα, το Χονγκ Κονγκ, την Μογγολία, τη Νότια Κορέα και την Ταϊβάν είναι 5,5 θάνατοι ανά εκατομύριο κατοίκων. Στην ανατολική Ασία η Ιαπωνία έχει την μεγαλύτερη θνησιμότητα με 27 θ.α.ε.κ. Για να έχουμε ένα παγκόσμιο μέτρο, ο παγκόσμιος μέσος όρος είναι 234 θ.α.ε.κ., και οι χειρότερες χώρες στην Ευρώπη (με σειρά προς το χειρότερο το U.K., η Ισπανία, η Ιταλία, το Βέλγιο, όλες χώρες που επέβαλαν σκληρά lockdown) κινούνται μεταξύ 1.080 και 1.674 θ.α.ε.κ. Στα κράτη του G7 όπου ανήκει και η Ιαπωνία, ο μέσος όρος των άλλων έξι κρατών μελών, που όλα επέβαλαν αυστηρά lockdown, είναι 949 θ.α.ε.κ.

… Μια έρευνα που έγινε από Ινδούς επιστήμονες υποστηρίζει ότι η έκθεση απ’ την παιδική ηλικία σε μια μεγάλη γκάμα παθογόνων παραγόντων διαμόρφωσε μια πιο ισχυρή ανοσολογική ανταπόκριση των Ινδών απέναντι στον covid 19. Ένα παρόμοιο συμπέρασμα ισχύει για την υποσαχάρια Αφρική…

… Η χειμερινή ένταση της πανδημίας δείχνει ότι ακόμα και στην Ιαπωνία οι μάσκες προσώπου δεν εμποδίζουν την μόλυνση και την μεταφορά του ιού…

Τα έχετε διαβάσει αυτά ή περίπου αυτά εδώ ξανά και ξανά. Άλλη χάρη έχουν βέβαια αν έρχονται απ’ την άλλη άκρη του πλανήτη. Πρόκειται για τον ορισμό του Ο κόσμος τόχει τούμπανο και η Δύση κρυφό καμάρι! Γιατί, να: εκεί στη μακρινή ιαπωνία συνεχίζουν να μετράνε τους θανάτους από επιπλοκές της γρίπης και βακτηριακές πνευμονίες, αντί να τους πετάνε όλους στην κοινή δεξαμενή…. Περίεργοι τύποι…. Φαίνεται να μην έχουν ιδιαίτερη συμπάθεια στις δυτικές πλατφόρμες…

Οι τελευταίες φράσεις όμως πονάνε· αληθινά πονάνε. Θυμίζουν την αποστειρωμένη φυλάκιση των μικρότερων ηλικιών, άλλοτε επιβεβλημένη δια της βίας απ’ τα κράτη, τα αφεντικά του συμπλέγματος και τους δημαγωγούς, κι άλλοτε με την ολέθρια, αντι-ανθρώπινη «γονική συναίνεση».

Αυτές οι ηλικίες κατασκευάζονται επίτηδες, χωρίς να ξέρουν ή να μπορούν να αντιδράσουν, για να είναι μόνιμα ασθενικές, ανοσολογικά λειψές κι αδύναμες, φοβικές σ’ όλη την ζωή τους· αιώνιοι πελάτες των μαφιών της δυτικής «βιομηχανίας της υγείας»…

Μαθήματα λογοτεχνίας – και προπαγάνδας

Κυριακή 7 Φλεβάρη. Βασίζεται στην τεχνολογία της μέγιστης και αιφνιδιαστικής εγγύτητας (μοτέρ εκατοντάδων ίππων). Ο επικεφαλής της ομάδας μεταφέρει στο πλήρωμα την πληροφορία ότι ο προορισμός του σκάφους έχει αλλάξει, με αποτέλεσμα την πρόκληση ανησυχίας και την δημιουργία νέων εντολών για την πορεία.

Κομψή διατύπωση, λογοτεχνική, επιδεχόμενη διάφορες ερμηνείες – ή και αδιαφορία. Είναι η περιγραφή πειρατείας όπως θα μπορούσε να την καταγράψει στο ημερολόγιό του ένα λόγιο μέλος / γραμματέας κάποιου πειρατικού crew… To καταλάβει o καθένας: το ζήτημα του από ποια θέση μιλάει ο καθένας είναι, συχνά, καθοριστικό για το τι περιγράφεται και, τελικά, για την εντύπωση που σχηματίζεται για ένα γεγονός. Λέγεται υποκειμενισμός και είναι αναπόφευκτος ως ένα σημείο…

Η χθεσινή καθεστωτική “καθημερινή” είχε την εξής μυστηριώδη “ενημέρωση” για τους αναγνώστες της σε ότι αφορά τις πλατφόρμες γενετικής μηχανικής mRNA:

Βασίζεται στην τεχνολογία του mRNA (αγγελιαφόρου ριβονουκλεϊνικού οξέος). Τα mRNA μεταφέρουν στο κύτταρο τη γενετική πληροφορία για την παραγωγή της πρωτεΐνης S που βρίσκεται στην επιφάνεια του SARS-CoV-2 με αποτέλεσμα την παραγωγή αντισωμάτων και κυτταρικής ανοσίας.

Και πάλι για περιγραφή πειρατείας πρόκειται, αυτή τη φορά γενετικής. Οποία κομψότης όμως, ε; Κανείς δεν καταλαβαίνει τίποτα αλλά οι πάντες καθησυχάζονται (ή αυτό πρέπει να κάνουν)… εκτός απ’ τα αιχμάλωτα, υπό πειρατεία κύτταρά τους. Όμως αυτά δεν μπορούν να μιλήσουν, να διαμαρτυρηθούν με τους συνηθισμένους τρόπους· δεν έχουν λογαριασμούς στα antisocial media, ούτε μισθούς στα mainstream media· δεν ψηφίζουν ούτε διαδηλώνουν…. Ίσως εξεγείρονται. Αλλά οι δικές τους εξεγέρσεις έχουν το όνομα «αρρώστια»…

Το ζήτημα είναι από ποια θέση μιλάει ο καθένας! Αν έχει την κατάλληλη θέση (και εξουσία και χρήμα και άφθονη αναίδεια και ατιμία) μπορεί να κάνει το άσπρο μαύρο και το ανάποδο. Εξού και μια κάποια λύσσα υπαλλήλων (και του συγκεκριμένου μήντιου αλλά και του κλάδου των δημαγωγών γενικότερα) για τις περιθωριακά (δυστυχώς) διατυπωμένες φράσεις δεν είναι εμβόλια, είναι πλατφόρμες γενετικής τροποποίησης των κυττάρων.

Φυσικά, αν ξέρει κανείς τι είναι οι πλατφόρμες mRNA, τα πλασμίδια DNA ή η γενετική τροποποίηση αδενοϊών, θα καταλάβει ότι η πιο πάνω ευγενής, κομψή, εγκεκριμένη και προσεκτικά «σκοτεινή» διατύπωση περιγράφει, πράγματι, πλατφόρμες γενετικής τροποποίησης των κυττάρων!!! Το κάνει όμως με το λεξιλόγιο της κρυψίνοιας και της «επιστημονικής εκτροπής»: Τα «αγγελιαφόρα ριβονουκλεϊνικά οξέα» (τα ποια;) τι κάνουν; «Μεταφέρουν γενετική πληροφορία» (ααα, ντάξ!)…. «για την παραγωγή της πρωτεΐνης S» (της ποιάς;)…. «που βρίσκεται στην επιφάνεια» (αααα!)… «με αποτέλεσμα….» (Μήπως η αναφορά είναι σε κάποιο software για design; Εεεεε… όχι ακριβώς…. Πρόκειται για body design…)

Σωστά, λοιπόν, θα περιέγραφε ένας ιστορικός τον τέτοιον παραπλανητικό λόγο της εξουσίας, χωρίς να κινδυνεύει να χαρακτηριστεί ως εχθρός της: Βασίζεται στην τεχνολογία της ισχύος και του αιφνιδιασμού. Ο αρμόδιος μεταφέρει στον εμπλεκόμενο την πληροφορία ότι υπάρχει μια πρόταση που δεν μπορεί να αρνηθεί. Με αποτέλεσμα….

(Διαλέξτε κάποιο…. αποτέλεσμα…)

Το «ψητό», με διάφορες έννοιες 1

Κυριακή 7 Φλεβάρη. Ο καθηγητής παθολογίας, έρευνας, πολιτικής υγείας και στατιστικής του Στάνφορντ Γ. Ιωαννίδης είναι γνωστός στα μέρη μας. Για την ακρίβεια είναι αφορισμένος, καταραμένος, αναθεματισμένος απ’ όλο το πολυπληθές στράτευμα των caradinieri (αλλά και των φίλων της κάθε pfizer) και όλους τους αξιωματικούς του «πολέμου κατά του αόρατου εχθρού». Απ’ την άλλη μεριά έχει και κάμποσους θαυμαστές, αρκετοί απ’ τους οποίους θα τον πολιτικοποιούσαν στα όρια του «απελευθερωτή» – κάτι κατά βάθος θρησκευτικό, αν θέλει κανείς να το δει κατάφατσα. Στατιστικά, αν ο Ιωαννίδης επέμενε να ζει στο ελλαδιστάν, το πιθανότερο που θα του συνέβαινε θα ήταν κάποιος απ’ τους φλογερούς caradinieri να παίζει μπάλα με το κεφάλι του (για να μην ξεχνάμε τα ήθη και τα έθιμα των φίλων «της υγείας του λαού»).

Δεδομένων των συσχετισμών ο Ιωαννίδης είναι άτυπα μεν αλλά καθαρά απαγορευμένος (όμως αυτό δεν τον εντυπωσιάζει καθόλου, αρκεί κανείς να διαβάσει το πιο πρόσφατο βιβλίο του)· στα μέρη μας εμφανίζεται μόνο στο κανάλι “κρήτη tv” όπου (εντελώς έξω απ’ τα κυρίαρχα πρότυπα δημαγωγίας) του παρέχεται πολιτισμένα αρκετός χρόνος για να εξηγήσει με επιχειρήματα και στοιχεία την προσέγγισή του στο ζήτημα της «πανδημίας». Ας το θυμίσουμε: ανήκει σε μια διεθνή μειοψηφία γιατρών που υποστηρίζουν έμπρακτα και αυστηρά την evidence-based medicine. (Χρωστάμε επ’ αυτού του θέματος…)

Η προχθεσινή του εμφάνιση ήταν και πάλι σκανδαλώδης. Φαίνεται πως στο πανεπιστήμιο που δουλεύει «ιδρώνουν την φανέλα» τους· δεν εξηγείται διαφορετικά το ότι κάνουν συνέχεια έρευνες και βγάζουν διαρκώς συμπεράσματα που είναι όλο και πιο συντριπτικά για τα θεωρήματα της υγιεινιστικής τρομοεκστρατείας. (Και δεν μπορεί να βρεθεί ποιός τους πετάει από ένα πεντοχίλιαρο κάθε φορά για να τα κάνουν όλα αυτά· ενώ οι διάφοροι «ιερείς της σωτηρίας» παίρνουν «προσφορές» με πολλά μηδενικά απ’ τις φαρμακο-μαφίες, οπότε είναι λογικό να θεωρούνται «καθαροί» στον αντεστραμμένο κόσμο…)

Δείτε, λοιπόν, τι υποστήριξε μεταξύ άλλων αυτός ο αθεόφοβος Ιωαννίδης πριν δυο ημέρες:

Α) Υποστήριξε (όχι αυθαίρετα, σαν αποτέλεσμα της ανάλυσης όλων των διαθέσιμων στοιχείων διεθνώς, που τώρα πια έχουν «κατακάτσει») ότι οι καθολικές απαγορεύσεις και τα πραξικοπήματα της περασμένης άνοιξης, όχι μόνο δεν περιόρισαν την «εκδήλωση κρουσμάτων» αλλά, αντίθετα, την μεγένθυναν!

Β) Υποστήριξε (πάλι με βάση τα εντόπια επίσημα στοιχεία) πως όταν επιβλήθηκαν οι απαγορεύσεις στο ελλαδιστάν (πάντα την περασμένη άνοιξη) ο τσαχπίνης είχε κάνει ήδη τον χειμερινό κύκλο του…. Πράγμα που σημαίνει (πάντα κατά τον αθεόφοβο, «ψέκα», κι ό,τι άλλο θέλουν οι καλοί, αγαθοί και έντιμοι στρατιώτες…) όχι μόνο ότι δεν υπήρξε κάποιο υγιειονομικό όφελος αλλά, αντίθετα, ότι έγινε και ζημιά!

Αν είναι δυνατόν!!! Αν είναι δυνατόν να κλωτσάει έτσι αυτός (ο θεωρούμενος απ’ τους καλύτερους στο είδος του στη δύση…) μαζί με την ομάδα του το άγιο δισκοπότηρο της υγιεινιστικής τρομοεκστρατείας, τόσο διεθνώς όσο και στο ελλαδιστάν!!! Αν είναι δυνατόν!!

Ως γνωστόν αυτό το λεγόμενο «πρώτο lockdown» το έχουν αγαπήσει ακόμα κι εκείνοι που το φθινόπωρο είχαν αμφιβολίες και ενστάσεις για το «δεύτερο» και, ίσως, θυμώνουν με το διαφορικό τρίτο. Έχει όνομα αυτή η αγάπη. Λέγεται σύνδρομο της Στοκχόλμης. Και, φυσικά, είναι ιερή. Αυτό το “πρώτο lockdown” και όσους το επέβαλαν κανείς “στρατιώτης” δεν τους καταγγέλει για όλες τις κακοποιήσεις μαζί!