Tag: covid19

Αυτοί ξέρουν (2)

Δευτέρα 21 Ιούνη>> Το πιο κάτω είναι screenshot από άλλο επίσημο έγγραφο. Αυτό αφορά το «συμβούλιο», δηλαδή το μάζεμα των κεντρικών πολιτικών βιτρινών της ε.ε.. Προσέξτε και πάλι την ημερομηνία: 14 Ιούλη 2020. (Δεν ρωτάμε τι κάνατε τις μέρες που αποφασιζόταν η «μοίρα» μας / σας…. Δεν έχει σημασία…). Ο τονισμός δικός μας.

Σήμερα το Συμβούλιο υιοθέτησε έναν κανονισμό που έχει στόχο να επιταχύνει την ανάπτυξη και την εφαρμογή ενός εμβολίου κατά της covid-19 στην Ε.Ε. Η απόφαση προνοεί για μια προσωρινή παρέκκλιση για λογαριασμό κλινικών δοκιμών με τέτοια εμβόλια απ’ την ισχύουσα νομοθεσία για τους περιβαλλοντικούς κινδύνους που προβλέπεται στην Ε.Ε. για την ηθελημένη απελευθέρωση στο περιβάλλον και την ελεγχόμενη χρήση γενετικά μεταλλαγμένων οργανισμών (GMOs). Επιπλέον ξεκαθαρίζει ότι αυτή η προσωρινή παρέκκλιση ισχύει επίσης όταν τα κράτη μέλη επιτρέπουν ιατρικά προϊόντα που περιέχουν ή συνίστανται από GMOs με σκοπό την θεραπεία ή την πρόληψη της covid-19 ώστε να χρησιμοποιηθούν σε συγκεκριμένες κατ’ εξαίρεσην και επείγουσες καταστάσεις όπως αυτές ορίζονται απ’ την φαρμακευτική νομοθεσία. Οι περιβαλοντικές συνέπειες των ιατρικών προϊόντων (συμπεριλαμβανόμων των εμβολίων) που περιέχουν ή συνίστανται από GMOs και προορίζονται να θεραπεύσουν ή να προλάβουν την covid-19 θα παραμείνουν τμήμα της διαδικασίας έγκρισης της πρόσβασής τους στην αγορά, με σεβασμό στις απαιτήσεις προστασίας του περιβάλλοντος που έχουν οριστεί στη νομοθεσία για τους GMOs

Τι λέει στο συμβούλιο; Ότι αποφασίζει να ΑΚΥΡΩΣΕΙ (ουσιαστικά) την ευρωπαϊκή νομοθεσία που απαγορεύει τους γενετικά τροποποιημένους / μεταλλαγμένους οργανισμούς για ΝΑ ΑΝΟΙΞΕΙ ΤΟΝ ΔΡΟΜΟ σε «εμβόλια ή θεραπείες» που «περιέχουν ή αποτελούνται» από γενετικά μεταλλαγμένους οργανισμούς – για το καλό του κόσμου φυσικά.

Λέτε να μην ήξεραν τι κάνουν; Ήξεραν και παραήξεραν!!!

Του αγίου πνεύματος της εξουσίας – ανήμερα…

Δευτέρα 21 Ιούνη>> Η ευρωπαϊκή νομοθεσία ΑΠΑΓΟΡΕΥΕ από το 2001 την «απελευθέρωση γενετικά τροποποιημένων οργανισμών στο περιβάλλον, στη φύση», άρα ΑΠΑΓΟΡΕΥΕ οτιδήποτε γενετικά μεταλλαγμένο εκτός εργαστηρίων ή γενικά ελεγχόμενης «κινητικότητας». Γιατί η καλή ευρωπαϊκή νομοθεσία είχε θεσπίσει τέτοια αυτηρή απαγόρευση; Επειδή ήταν, είναι και θα είναι για πάντα άγνωστο το τι σημαίνει για την έμβια αλληλουχία στον πλανήτη μας (την σχέση, δηλαδή, μεταξύ του συνόλου των ζωντανών οργανισμών) το να κατασκευάζεται ένας οργανισμός – χίμαιρα. Φυσικά όλα τα επιστημονικά παπαγαλάκια των βιοτεχνολογικών εταιρειών / μαφιών, εδώ και δεκαετίες, υποστηρίζουν (εντελώς «επιστημονικά») ότι δεν υπάρχει κανένας κίνδυνος. Και ότι όσοι έχουν αντιρρήσεις (συμπεριλαμβανόμενης της ε.ε.) είναι «αρνητές», «αντιεπιστημονικοί», «τρελοί», κλπ. Τα γνωστά…

Εννοείται ότι υπάρχει επιπλέον και το τεράστιο (οικονομικά, πολιτικά, ηθικά) ζήτημα της ιδιοκτησίας επί των μεταλλάξεων. Οι «πατέντες». Αλλά γι’ αυτό μια άλλη φορά, ώστε να έχουμε χώρο.

Στα μέσα του περασμένου Ιούλη λοιπόν τα πολιτικά όργανα της ε.ε. («συμβούλιο», ευρωκοινοβούλιο) ΑΠΟΦΑΣΙΣΑΝ ΝΑ ΑΚΥΡΩΣΟΥΝ ΑΥΤΗΝ ΤΗ ΝΟΜΟΘΕΣΙΑ επιτρέποντας την απελευθέρωση γενετικά μεταλλαγμένων οργανισμών (με σύριγγες…) όχι γενικά κι αόριστα στη φύση αλλά γενικά και στοχευμένα σε εκατοντάδες εκατομμύρια ανθρώπινα κορμιά. Και είπαν ότι το έκαναν λόγω «έκτακτης ανάγκης». Χωρίς να απαιτήσουν (πάντα λόγω «έκτακτης ανάγκης»…) την κατασκευή συμβατικών εμβολίων, «παλαιάς τεχνολογίας».

Με απλά λόγια η απόφαση που πήραν ήταν στημένη! Καμμία ανάγκη δεν υπήρχε για να αποφασίσουν την απελευθέρωση GMOs στα ανθρώπινα σώματα – υπήρχαν πολλές άλλες λύσεις, πολύ πιο ασφαλείς απ’ το όργιο της γενετικής μηχανικής. Καμμία ανάγκη υγείας δεν υπήρχε ώστε να «παγώσει» η πιο ισχυρή νομοθεσία κατά των μεταλλαγμένων στον πλανήτη – όπως λένε εκείνοι που την μισούν. Άλλες ανάγκες; Ναι, τέτοιες υπήρχαν.

Ελπίζουμε ότι δεν ξαφνιαστείτε αν μάθετε ότι τα όργανα της ε.ε. ετοιμάζονται να καταργήσουν για πάντα τη νομοθεσία κατά των GMOs (ίσως μέσα στους λίγους επόμενους μήνες) με το επιχείρημα «δεν πρέπει να μείνουμε πίσω τεχνολογικά»… Και ότι, άρα, βρήκαν ευκαιρία για να επιβάλλουν την απελευθέρωση (των GMOs και των πολλαπλών επιχειρηματικών κερδών) επάνω μας με σημαία τον τσαχπίνη, έτσι ώστε στο τέλος να πουν (οι δημαγωγοί τους) «καλά, κουβαλάτε τις μεταλλάξεις μέσα σας και φοβόσαστε να τις φάτε σε new food;». Ήδη στη βρετανία η παρέλαση με σημαία «τα γενετικά μεταλλαγμένα είναι καλύτερα» έχει ξεκινήσει νομοθετικά…

Λοιπόν: στη ζούλα, πέρα απ’ όσα ξέραμε ως τώρα, η επιβολή της γενετικής μηχανικής ως «εμβολιαστικής αναγκαιότητας» σημαδεύει ένα τεράστιο σημείο στροφής για την ε.ε. με πολύ περισσότερες προεκτάσεις – και καμμία απ’ αυτές ευοίωνη. (Θα χρειαστεί να επανέλθουμε).

Ό,τι και να κάνατε / κάναμε στα μέσα του περασμένου Ιούλη, το καλοκαίρι του 2020, τα «όργανα» της ε.ε., έχοντας πλήρη γνώση και επίγνωση του τι κάνουν, κατάργησαν μια στρατηγικής σημασίας νομοθεσία που εμποδίζει το βιο-πληροφορικο-ασφαλίτικο σύμπλεγμα να «αναπτυχθεί» – και σας / μας το έκρυψαν! Σας / μας (εμάς εδώ όχι…) εξαπάτησαν!!! Στεγνά και καθαρά… Είναι ύπουλος δόλος: κεντρικό ζήτημα στην προηγούμενη απαγόρευση ήταν η «γνώση των καταναλωτών» ότι το τάδε ή το δείνα τρόφιμο έχει συστατικά από μεταλλάξεις. (Είναι η δεύτερη στρατηγικής σημασίας νομοθεσία που καταργείται, στα μουλωχτά. Η άλλη είναι η GDPR. Φυσικά θα “μνημονεύονται” πότε εδώ και πότε εκεί…. σαν την γαλλική επανάσταση ας πούμε…)

Σας / μας έφτυσαν στα μούτρα λοιπόν, λέγοντας «Δεν πάτε να γαμηθείτε κι εσείς και οι ανησυχίες σας για τις μεταλλάξεις; Θα σας τις κάνουμε υποδόρειες». Κι αυτό το έκαναν κρυφά, δόλια, στο σκοτάδι· αν και, για τυπικούς λόγους, όλες οι αποφάσεις των «οργάνων», άρα κι αυτές, δημοσιοποιούνται. Ποιός ασχολείται όμως εκτός από κάτι περιθωριακούς σαν εμάς;

Κάποιοι (ίσως εγκάθετοι ίσως αφελείς) θα ρωτήσουν: εντάξει, οι πλατφόρμες γενετικής μηχανικής προωθούν GMOs στο σώμα, στο αίμα, στα όργανά μας… Σημαίνει όμως αυτό ότι μεταλλάσσονται και τα δικά μας κύτταρα; Συγγνώμη, αλλά η ερώτηση είναι επιεικώς ηλίθια. Όποιος θέλει έντιμη απάντηση ας δει τους (ως τώρα) 15.000 δολοφονημένους απ’ τις πλατφόρμες και τους τουλάχιστον 1,5 μύριο με λιγότερο ή περισσότερο σοβαρές βλάβες εξαιτίας τους στην ευρώπη, μέσα σε ελάχιστους μήνες· αρκετοί λένε ότι τα πραγματικά θύματα είναι δεκαπλάσια. Αυτή είναι η αντίδραση της φύσης των ανθρώπινων σωμάτων στην εισβολή GMOs!!! Μια καταστροφή χωρίς προηγούμενο στο όνομα «θεραπείας»!… Αν αυτές οι εκατόμβες δεν είναι Η απάντηση, τι άλλο περιμένει κανείς να διαβάσει εδώ;

Αν ο συνδυασμός «απελευθέρωσης» και απόκρυψης / εξαπάτησης· αν η τρομοκρατία, ο ψυχολογικός πόλεμος, οι εκβιασμοί, οι έκτακτες νομοθεσίες, όλα όσα επιστρατεύτηκαν για να επιτρέψουν αυτόν τον συνδυασμό εισβολής των GMOs στα ανθρώπινα σώματα και απόκρυψης / εξαπάτησης για το τι συμβαίνει· αν όλα αυτά δεν συνιστούν ωμό πόλεμο κατά των αιχμάλωτων υπηκόων και έγκλημα κατά της ανθρωπότητας, τότε τι συνιστούν;

Κάποιοι άλλοι, ίδιας διανοητικής κατάστασης, θα επιμείνουν: ναι, αυτά μπορεί να ισχύουν για τις vector πλατφόρμες της astrazeneca ή του sputnik· δεν ισχύουν όμως για τις mRNA πλατφόρμες της pfizer/bionteck και της moderna… Αν έκαναν κοπάνα απ’ την βιολογία του σχολείου και έχουν μαύρα μεσάνυχτα για το τι είναι ένα κύτταρο τι να κάνουμε; Ας αναζητήσουν, τουλάχιστον, τους δολοφονημένους και τους σακατεμένους συγκεκριμένα απ’ αυτές τις δύο εταιρείες… Ή ας ξαναδούν το video με τον Velot… (Όλο το σχόλιο στο Τα κλειδιά του εφιάλτη 1, 19 Απρίλη – μόνο το video εδώ).

Συνένοχοι στα πιο πάνω είναι οι πάντες ανάμεσα στις πολιτικές βιτρίνες· όλα τα κόμματα έχουν ευρωβουλευτές και ξέρουν για την ψηφοφορία / απόφαση της 10ης Ιούλη του 2020… Είναι, φυσικά, όλες οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις – the counsil… Είναι όλα τα λαμόγια της δημαγωγίας, είτε πληρώνονται είτε όχι· και κάθε ένας «ειδικός», απ’ τους «αριστερούς» αιματολόγους των Παρισίων και τους πασόκους των μπίζνες υγείας του Λονδίνου, ως τα “τρομερά παιδιά” του MIT και τους «δεξιούς» ιερείς της πάλαι ποτέ προσευχής των 6.00 – γιατί κι αυτοί γνωρίζουν περί τίνος πρόκειται… Κι αν δεν ξέρουν, αν τολμήσουν να κλαψουρίσουν «α, συγγνώμη, δεν ήξερα», ας σκίσουν τα πτυχία τους και ας πάνε να σπάνε εθελοντικά πέτρες. Τουλάχιστον θα έχουν μια κάποια κοινωνική χρησιμότητα: θα φτιάχνουν άμμο για καινούργιες παραλίες!

Συνένοχες είναι και οι διάφορες «περσόνες», influencers και τα λοιπά σκατά των αντιsocial media, άσχετα με την ιδεολογία και το παρελθόν που επικαλούνται. Νάρκισσοι και ΣούπερΕγώ που απειλούν, ελεεινολογούν, αφοδεύουν στα πληκτρολόγιά τους, σαν γνήσιοι «στρατιώτες» και «δεκανείς» του πολέμου που πάσχουν από φονική ακράτια… Είναι συνένοχες όλες αυτές οι «προσωπικότητες» επειδή από αδιαφορία, αμέλεια ή έπαρση δεν φρόντισαν να πληροφορηθούν έγκαιρα και σωστά αυτά που θα έπρεπε· και επειδή κάνουν ό,τι μπορούν για να δράσουν σαν «πέμπτη φάλαγγα».

(Και οι «πράσινοι»; Αυτοί δεν είναι εναντίον των γενετικών μεταλλάξεων; Δεν θα έπρεπε να έχουν εκπέμψει όλα τα S.O.S.; Ααααααα…. Επ’ αυτού με άλλη ευκαιρία…)

Τρώνε, πίνουν και σκοτώνουν…

Δευτέρα 21 Ιούνη>> Ένας λόγος που πολλοί, πάρα πολλοί, δυσκολεύονται να παραδεχτούν πως έτσι έχουν τα πράγματα (όσα στοιχεία κι αποδείξεις κι αν βρεθούν μπροστά τους) είναι ότι έχουν πέσει (εδώ και 2 τουλάχιστον γενιές αν όχι περισσότερες) στο αμάρτημα της προσωποποιήσης της εξουσίας. Ταυτίζουν την (κρατική, καπιταλιστική και παρακρατική) εξουσία με συγκεκριμένα άτομα (πολιτικές βιτρίνες) και, άρα, όταν βρίσκονται μπροστά σε αδιαμφισβήτητα εγκλήματα, είτε ψάχνουν να τα χρεώσουν σε επιλεγμένα πρόσωπα (δαιμονοποιώντας τα) είτε αδυνατούν να χωνέψουν ότι η τάδε ή η δείνα πολιτική βιτρίνα είναι τόσο … κακούργα… Είναι η δεξιά έως ακροδεξιά αντίληψη για την Ιστορία, τους θεσμούς, το κράτος, τον καπιταλισμό, που παράγει σύγχιση, προσωπο-λατρεία και προσωπο-μίσος, κρύβοντας τις βασικές λειτουργίες του συστήματος· μια αντίληψη απόλυτα εχθρική στην εργατική τάξη. Είναι η αντίληψη που ψάχνει (και λέει ότι βρίσκει) τους «ιδανικούς κακούς», τους «συνωμότες». Η αντίληψη που πριν 10 χρόνια κυνηγούσε τον Σόιμπλε και την Μέρκελ…

Αλλιώς απορεί. «Είναι δυνατόν η Μέρκελ, ο Μακρόν, ο τάδε ή ο δείνα να θέλουν το κακό του λαού τους;» Τέτοια είναι τα ηθικο-πολιτικά γκρεμοτσακίσματα που προκύπτουν απ’ την παιδιάστικη εξίσωση «εξουσία = ο τάδε ή η δείνα».

Σίγουρα η εξουσία ασκείται πρακτικά από ανθρώπους. Όμως τα (καπιταλιστικά) συμφέροντα, οι δομές, οι τάσεις, είναι πολύ πιο απρόσωπα απ’ όσο η μέση (μικροαστική) αντίληψη θέλει και μπορεί να καταλάβει. Η τάδε ή η δείνα πολιτική βιτρίνα υπηρετεί, πρώτ’ απ’ όλα, το συμφέρον των αφεντικών (των καπιταλιστικών κλάδων π.χ.) που εκπροσωπεί. Αν οι εκπρόσωποι της μίας ή της άλλης μερίδας του κεφάλαιου ή κάποιοι «ειδικοί» πείσουν την πολιτική βιτρίνα (κάτι που είναι εύκολο) ότι μεσοπρόθεσμα το «καλό» του κεφάλαιου θα είναι «καλό και για τον λαό», τότε η τάδε ή η δείνα πολιτική βιτρίνα θα προσχωρήσει στην εξυπηρέτηση των συγκεκριμένων συμφερόντων. Και θα γίνει, αν κάτι πάει στραβά, ο «σάκος του μποξ»· κάτι που καθόλου δεν ενοχλεί τα πραγματικά αφεντικά.

Αξίζει να θυμίσουμε πως ακόμα και οι σπουδαγμένες πολιτικές βιτρίνες είναι, κυρίως, προϊόντα των κομματικών σωλήνων. Ξέρουν ορισμένα κόλπα απ’ την τεχνική της άσκησης της πολιτικής εξουσίας, κόλπα που έμαθαν κατά την γραφειοκρατική «άνοδό» τους· καθόλου όμως το τι είναι το ψηφιακό cloud, η γενετική cripsr/cas9 ή οι κβαντικές επικοινωνίες. Πολύ λιγότερο έχουν οποιαδήποτε κριτική στάση· δεν πληρώνονται άλλωστε γι’ αυτό!!! Κυβερνούν με την στήριξη διάφορων τεχνογραφειοκρατικών επιτροπών «ειδικών», που είναι τεχνοκράτες (με τα δικά τους συμφέροντα).

Δεν λέμε ότι οι πολιτικές βιτρίνες είναι «θύματα» του κεφάλαιου, και ότι ξηλώνουν – για παράδειγμα – την νομοθεσία κατά των GMOs επιτρέποντας την προέλαση της γενετικής μηχανικής και της ψηφιακής / αλγοριθμικής φυλακής «κατά λάθος»! Όχι. Είναι υπηρέτες του κράτους / κόμματος των αφεντικών ή των πιο δυναμικών φραξιών του. Είναι οι μπροστινοί, οι «αυτοφωράκηδες» κατά μια έννοια, στους οποίους έχει παραχωρηθεί η τυπική αρμοδιότητα να υπογράφουν νόμους για πράγματα που σπάνια γνωρίζουν.

Σαν υπηρέτες ξεκινούν τα εγκλήματα. Κι όταν πια οι εγκληματικές τάσεις που εκπροσωπούν δεν τους χρειάζονται, όταν ξεγυμνωθούν απ’ την καπιταλιστική ιστορική αναγκαιότητα που υπηρέτησαν, φαίνονται σαν αυτό που είναι: ανθρωπάκια περιορισμένων δυνατοτήτων, που δεν μπορούν να εξηγήσουν καν το γιατί έκαναν το ένα ή το άλλο σε οποιονδήποτε δεν είναι του συναφιού τους.

Συνεπώς έχουν απόλυτα και 100% τις ευθύνες τους. Δεν είναι οι μόνοι υπεύθυνοι για το έγκλημα της επιβολής των γενετικών μεταλλάξεων· είναι και αυτοί, ανάμεσα στους υπόλοιπους. Αλλοίμονο όμως σ’ εκείνους που υποφέροντας απ’ την προσωποποίηση της εξουσίας είτε δαιμονοποιούν τις πολιτικές βιτρίνες είτε τις αθώωνουν: «μονά ζυγά» χάνουν αφού δεν καταλαβαίνουν τις βάσεις και τα (απρόσωπα) χαρακτηριστικά μιας διαδικασίας που είναι αφόρητα ιστορική.

(φωτογραφίες: Σε πάνω από 400 πόλεις του πλανήτη έγιναν μεγάλες διαδηλώσεις κατά των γενετικών μεταλλάξεων και των GMOs… Πότε; Τον Μάη του 2015. Τα αφεντικά του βιο-πληροφορικο-ασφαλίτικου συμπλέγματος αντεπιτέθηκαν όσο πιο παγκόσμια γινόταν το 2020. Αυτές τις μάχες δίνουμε και όχι: δεν είμαστε η οπισθοφυλακή, όσο κι αν το θέλουν πολλοί και διάφοροι!

Υπάρχει κάτι τραγικά ειρωνικό ή και πρόστυχο στο γεγονός ότι πριν μόλις λίγα χρόνια το Έξω οι GMOs απ’ τα γονίδιά μας ήταν κοινοπία του κοινωνικού ανταγωνισμού… Και τώρα έχουμε τόσους (πρώην) “αντι-” που διατάζουν το ακριβώς αντίθετο.

Ποιά υπνοβασία μπορεί να δικαιολογήσει τέτοια συνθηκολόγηση; Και ποιό “κομματικό” ή με οποιαδήποτε έννοια “πολιτικό” συμφέρον μπορεί να κάνει σημαία του μια τέτοια προδοσία;)

Η ρωγμή του ιστορικού χρόνου: τι σου ζητάμε ρε;

Δευτέρα 21 Ιούνη>> Σκίζουν τα ρούχα τους απ’ το δήθεν πάθος τους να υπερασπιστούν την αυτοδιάθεση του γυναικείου σώματος – εναντίον ενός δεξιού / χριστιανικού συνεδρίου για την «υπογονιμότητα» και την οικογένεια… Όμως είναι ακριβώς οι ίδιοι, μα ακριβώς οι ίδιοι, που επιδιώκουν και ορέγονται να απαγορεύσουν οποιαδήποτε αυτοδιάθεση οποιουδήποτε σώματος, γυναικείου, αντρικού, παιδικού, ηλικιωμένου, οποιασδήποτε φυλής… Είναι οι ανθρωποφύλακες του «εμβολιάσου ρε, τι σου ζητάμε;».

Θα ήταν εύκολο και δίκαιο να μιλήσουμε για τους πρεζάκηδες της εξουσίας – αλλά θα ήταν ρηχό και επιφανειακό. Η παλιά αυτοδιάθεση, η αληθινή, εκείνη που παριστάνουν ότι υμνούν οι φύλακες του συστήματος, έχει πεθάνει προ πολλού (περισσότερα στο Sarajevo 159a) – απλά κάνουν κάθε τόσο το μνημόσυνό της. Αντίθετα η εικονική “αυτοδιάθεση”, η “αυτοδιάθεση” του “δώστε μου γενετική μηχανική, cyber transformation και ψηφιακή επαύξηση να πέσω επάνω της με χαρά”, αυτή πράγματι κουρντίζεται για να κατακτήσει το κοινωνικό πεδίο. Είναι η “αυτοδιάθεση” του δούλου στο “τέλος του παιχνιδιού” του Μπέκετ: (η μοιρολατρεία) μιας διαλεκτικής ιστορικής αντίθεσης αφέντη και υπηρέτη, την οποία όλοι ζουν μ’ έναν τρόπο που τους διαφεύγει, αλλά απ’ την οποία κερδίζει μόνο τ’ αφεντικό. Στην καλύτερη: είναι η «αυτοδιάθεση» του εξαρτημένου. Η «ελευθερία να υπακούς»….

Κάνουν παράσταση οι λακέδες της εξουσίας όταν κτυπιούνται για την “αυτοδιάθεση”. Είναι οι σφουγγοκωλάριοι της καπιταλιστικής αναδιάρθρωσης. Τα κωλόχαρτα της Ιστορίας. Σαν μαριονέτες τραβάνε τα μαλλιά τους για να αποδείξουν πόσο νοιάζονται για τα σώματα. Για να μπορούν πριν και μετά να τα πετάξουν σε “κοινές δεξαμενές” κατά βούληση, με κάθε άλλοθι και αθώο ύφος. Να τα πετάξουν εκτελώντας τις διαταγές, με την ελπίδα ότι θα την γλυτώσουν. Για να μπορούν να λένε “μα η σχέση κόστους / οφέλους είναι καλή!” – εννοώντας ότι τα συμφέροντα των φαρμακομαφιών είναι κάπως λιγότερο φονικά απ’ έναν υπερδιογκωμένο τσαχπίνη· αλλά μια χαρά σκοτώνουν και σακατεύουν βιοτεχνολογικά.

Κανείς δεν θα γλυτώσει απ’ την ρωγμή του χρόνου. Μέσα σ’ αυτήν, μέσα απ’ αυτήν, μόνο ο ιστορικός υλιστής μπορεί να δει έγκαιρα την αστραπή της στιγμής του κινδύνου.

Chet Boghassa

Δευτέρα 14 Ιούνη>> Τα κορίτσια στη Boghassa δεν θα μάθουν ποτέ / Ότι φύγαμε μετά την πρώτη επίθεση / Ελευθερώσαμε το χωριό μας με παλιά πιστόλια / με μαχαίρια και με πέτρες / γιατί αλλιώς θα είχαμε πεθάνει μαζί / Κι όταν σκέφτομαι πως πολεμήσαμε / χωρίς νερό το χάραμα / θυμάμαι ότι οι άντρες μας ήταν γενναίοι.

Τα κορίτσια στη Boghassa δεν θα μάθουν ποτέ / Ότι φύγαμε μετά την πρώτη επίθεση.

Ένα παλιό τραγούδι των Tinariwen, που μιλάει για τον απελευθερωτικό αγώνα των Tuareg, πρώτα σε δική τους ερμηνεία:

Κι εδώ σε μια πρόσφατη, στο τέλος της περασμένης χρονιάς, instrumental διασκευή του ίδιου τραγουδιού απ’ τον Mdou Moctar, σε μια αυτοσχέδια, απρογραμμάτιστη, για τους γείτονες συναυλία στη άκρη της Niamey, πρωτεύουσας του Νίγηρα. Από τον τελευταίο δίσκο του (Μάης του 2021) Afrique Victime…

Επειδή στη «μαύρη ήπειρο» δεν πρόκειται να ξαναχάσουν την υπερηφάνειά που τους στέρησαν οι δυτικοί λευκοί επί αιώνες, και επειδή οι κοινωνίες εκεί δηλώνουν η μία μετά την άλλη πως αρνούνται να ξαναγίνουν πειραματόζωα των δυτικών φαρμακομαφιών, τις πλατφόρμες που τάχα τόσο «γενναιόδωρα» προσφέρουν οι πρωτοκοσμικοί (επειδή τους περισσεύουν) ας τις βάλουν …. εκεί που ξέρουν.

Όσο για όσους phizeroi χρησιμοποιούν σαν επιχείρημα υπέρ των φαρμακομαφιών τον «παγκόσμιο νότο» και τις ανάγκες του (αυτές που εγκρίνουν οι ίδιοι δηλαδή…), μιας και δεν έχουν ιδέα για το τι συμβαίνει εκεί, ας ασχοληθούν μόνο μ’ αυτό που ξέρουν καλά: τους εαυτούς τους…

Μια τάξη κομμάτια και θρύψαλα

Δευτέρα 14 Ιούνη>> Θα μπορούσε να είναι ο ορισμός της σύγχισης αν όχι κάτι χειρότερο. Ή θα μπορούσε να είναι κάτι αδιάφορο, σκέτη «κακία» εκ μέρους μας – διαλέγει ο καθένας και παίρνει. Πώς είναι, όμως, δυνατόν να υπάρχει αποδοχή των προταγμάτων (συμπεριλαμβανόμενων των διαταγών) ενός συστήματος όταν σηκώνει την σημαία «διαχείριση της υγείας της εργατικής τάξης» και να εκδηλώνεται αντίδραση όταν η σημαία γράφει «διαχείριση της εργασίας»; Η απορία μας αφορά, φυσικά, το πρώτο: η επιθετική προσπάθεια ενίσχυσης της κερδοφορίας των (μικρομεσαίων αφεντικών) μέσω του πρόσφατου νομοσχεδίου είναι, άραγε, κάτι διαφορετικό από (και) παράγοντας νοσηρότητας για τις ζωές των σύγχρονων μισθωτών; Φτιάχνουν, μήπως, οι αγαπημένες φαρμακομαφίες “εμβόλιο για την υπερκόπωση”; (Γιατί όχι;…) Κι αν ισχύει ότι η δουλειά-είναι-σκότωμα, πώς είναι δυνατόν να γίνεται δεκτό ότι το ίδιο γκουβέρνο εδώ και 16 μήνες «πασχίζει για την υγεία του λαού» και μάλιστα να του γίνεται κριτική απ’ τα δεξιά, ότι «δεν είναι αρκετά αυστηρό»;

Δεν θα δώσουμε απάντηση τώρα. Είναι γεγονός όμως ότι το πως γίνεται αντιληπτή η μισθωτή εργασία και ο ορίζοντας των ζητημάτων που την αφορούν άμεσα και έμμεσα στον 21ο αιώνα ορίζεται στα μέρη μας όχι απ’ την εργατική συνείδηση αλλά απ’ αυτό που θα ονομάζαμε «μικροαστικό εκλεκτικισμό»· με ισχυρές δόσεις κορπορατισμού του 20ου αιώνα. Η παράταση του ωραρίου είναι βέβαιο ότι προκαλεί ζημιές στη ζωή και στην υγεία όσων αναγκάζονται να την υποστούν… Είναι βέβαιο επίσης ότι κανείς δεν θέλει να δουλεύει παραπάνω, πολλοί και πολλές όμως αναγκάζονται να το κάνουν επειδή οι μισθοί είναι ψίχουλα· συνεπώς το ζήτημα του χρόνου εργασίας και του μισθού είναι απόλυτα δεμένα… Είναι βέβαιο τέλος (για εμάς) πως όταν ένας κυβερνητικός ακροδεξιός πλασιέ γαυγίζει πως «όσοι δεν εμβολιάζονται μπορούν να κριθούν επικίνδυνοι και να απολυθούν» αναφέρεται γενικά στην πειθαρχία των μισθωτών εντός και εκτός χώρου / χρόνου εργασίας. Αναφέρεται είτε το ξέρει είτε όχι στους «νέους όρους» οργάνωσης της καπιταλιστικής συσσώρευσης· και πάντως όχι στον καϋμό του μήπως δεν νοιώθουν καλά οι προλετάριοι…

Για να το πούμε διαφορετικά. Εκείνοι που ονειρεύονται μια νέα εκδοχή των «ταγμάτων ανεπιθυμήτων», ορέγονται και απειλούν με «τμήματα εργασίας μολυσματικών», γίνονται (έστω σιωπηλά) αποδεκτοί σαν τέτοιοι· χωρίς να νοιάζεται κανείς για το γεγονός ότι έτσι νομιμοποιείται ο νεο-ολοκληρωτισμός (τους) που, φυσικά, σε ένα άλλο πεδίο, θα νομοθετήσει υπέρ του απόλυτου «διευθυντικού δικαιώματος» για τον χρόνο εργασίας – με έναν διαφανή φερετζέ δήθεν «συναίνεσης των δύο πλευρών».

Μπορεί να φαίνεται εύκολο και βολικό να σπάει η εργατική πραγματικότητα σε κομματάκια που είναι άσχετα μεταξύ τους οπότε το κάθε φορά «αντικυβερνητικό άχτι» να διαλέγει εκείνο που φαίνεται αβανταδόρικο. Αλλά ο καπιταλισμός σαν τέτοιος δεν είναι παζλ. Διατρέχεται από ενιαία λογική και «γεννάει» χειρισμούς σε συνοχή. Ο ακροδεξιός πλασιέ μπορεί να έδρασε τυχαία ή όχι· πουλάει όμως τώρα ένα συγκεκριμένο είδος, που λέγεται «αντιεργατικός ολοκληρωτισμός με πρόσχημα την υγεία»· και γαύγισε υπέρ «απολύσεων για λόγους δημόσιας υγείας» ακριβώς μια μέρα πριν από μια γενική απεργία της 10ης Ιούνη.

Σ’ αυτήν δεν ακούστηκε κιχ!!!

Βρέθηκε, μήπως, ο «συναινετικός δεσμός» της ταξικής ειρήνης στις σύριγγες των φαρμακομαφιών; Ή μήπως ο εργατικός ανταγωνισμός αρχίζει και τελειώνει σε ένα μπάχαλο;

Και τώρα η ερώτηση του ενός…

Δευτέρα 14 Ιούνη>> Ας πούμε, με αρκετή δόση ειρωνείας έως και αυτοσαρκασμού (για να μην θεωρηθούμε πλεονέκτες) «Και Τώρα Η Ερώτηση Του Ενός Σεντ»:

Μέσα στο σύννεφο του συνδικαλιστικού καιροσκοπισμού που εκτονώνει τις όποιες ανησυχίες as usual, υπάρχει κάποιος που μπορεί να απαντήσει στο με ποιο τρόπο τα κύματα των εξελισσόμενων αναδιαρθρώσεων των σχέσεων εργασίας έχουν σχέση με την «ευχή» (τους ξέφυγε!..) του γνωστού παγκόσμιου οικονομικού φόρουμ «δεν έχω ιδιοκτησία και είμαι ευτυχής»; Υπάρχει μπροστά μας ένα έτοιμο κομμουνιστικό μέλλον και δεν το βλέπουμε – ή το αντίθετο; Και ποια (θέλουν τ’ αφεντικά) να είναι η θέση της μισθωτής σκλαβιάς σ’ αυτό το “αντίθετο”;

Υπάρχει απάντηση! Και έχει σχέση (και) με τον χρόνο εργασίας – με τις προδιαγραφές της 4ης βιομηχανικής επανάστασης που έχει ήδη ξεκινήσει.. Άντε να βοηθήσουμε λίγο: η (μονολεκτική!) απάντηση αρχίζει με έναν αριθμό, που δεν είναι το 4…

Ας αφήσουμε την εντόπια «ανατρεπτικότητα» να την βρει, με την βαθιά σοφία που την διακρίνει.

Δεν είναι καλό να σε αντιμετωπίζουν σαν ανόητο…

Δευτέρα 14 Ιούνη>> Κάποιοι θα πρέπει (επιτέλους) να νοιώσουν ηλίθιοι. Και να το παραδεχτούν (δεν είναι ντροπή να αναγνωρίζει κανείς την ευπιστία του).

Όχι εσείς πάντως – όσοι / όσες τέλος πάντων παρακολουθείτε σταθερά την ασταμάτητη μηχανή στις προσπάθειες της να προφυλάξει τα μυαλά (και όχι μόνο) απ’ την υγιεινιστική τρομοεκστρατεία.

Θα θυμάστε πόσες φορές έχουμε μιλήσει (και σιχτιρίσει) την «δημιουργική λογιστική θανάτου» και την «κοινή δεξαμενή», πάνω στην οποία στήθηκε το Θέαμα της φονικότητας του τσαχπίνη. Θα θυμάστε επίσης την επιμονή μας ότι τα θεμέλια αυτής της φρικτής κατασκευής ήταν οι «ασυμπτωματικοί», το θέωρημα δηλαδή πως όποιος / όποια βγαίνει «positive» (απ’ τα εντελώς προβληματικά και ακατάλληλα γι’ αυτή τη δουλειά PCR τεστς…) είναι …. «κρούσμα» και, άρα, δημόσιος κίνδυνος!

Ήρθε η στιγμή να αποκαλυφθεί επίσημα όλη αυτή η υποδομή του εγκλήματος κατά της ανθρωπότητας (που λέγεται «δυτική διαχείριση της πανδημίας») και μάλιστα με τον πιο επίσημο τρόπο. Πριν λίγες ημέρες η αγγλική independent έγραψε:

… Το NHS («εθνικό συστημα υγείας») της αγγλίας έδωσε οδηγίες στα νοσοκομεία να αλλάξουν την ημερήσια ροή data … Τους ειπώθηκε να αλλάξουν τον τρόπο που συλλέγουν τα data από ασθενείς που έχουν μολυνθεί απ’ τον κορονοιό διαφοροποιώντας ανάμεσα σ’ αυτούς που είναι πραγματικά αρρωστοι με συμπτώματα και εκείνους που έχουν θετικό τεστ ενώ βρίσκονται σε θεραπεία για κάτι άλλο.

Μια πηγή του NHS είπε ότι τα καινούργια δεδομένα θα είναι «πιο ρεαλιστικά», αφού δεν είναι όλοι οι ασθενείς άρρωστοι απ’ τον ιό, προσθέτοντας: «Αλλά αυτό θα κάνει τα νούμερα να φαίνονται καλύτερα αφού πάντα υπήρχαν κάποιες, ας πούμε συγκοπές, σε ανθρώπους που είχαν επίσης covid σαν εύρημα».

Γιατί αυτή η ξαφνική φιλαλήθεια του αγγλικού συστήματος υγείας; Γιατί αποφάσισε να χωρίσει τους νοσηλευόμενους «με» τον τσαχπίνη απ’ τους νοσηλευόμενους «από» τον τσαχπίνη, διαχωρίζοντας (και μειώνοντας δραστικά…) μ’ αυτόν τον τρόπο όχι μόνο τα «κρούσματα» αλλά και τις αποδόσεις θανάτων στον τσαχπίνη; Το έχετε μαντέψει, το λέει όμως ρητά και το ρεπορτάζ του independent:

… [Το NHS λέει] ότι η κίνηση έγινε για να βοηθήσει την ανάλυση των αποτελεσμάτων του προγράμματος εμβολιασμού και του κατά πόσο είναι πετυχημένο στο να μειώνει τη νοσηρότητα της covid-19….

Πολύ απλά: «φουσκώσαμε σε βαθμό κακουργήματος «κρούσματα» και θανάτους επί μήνες για να σας πατήσουμε στον σβέρκο, και τώρα ξεφουσκώνουμε για να αποδείξουμε την αποτελεσματικότητα των πλατφορμών γενετικής μηχανικής»…. Δεν είναι μια ομορφιά ο καπιταλισμός; Δεν είναι μια ομορφιά που τα αφεντικά νοιώθουν τέτοια άνεση ώστε φτύνουν στα μούτρα τους υπηκόους τους;

Για το θέμα είχε ρεπορτάζ και μια ακόμα καθεστωτική εφημερίδα, η telegraf. Ο καθηγητής Keith Willett, διευθυντής περιστατικών του αγγλικού NHS, αποσαφήνισε σ’ αυτήν:

…Με απλά λόγια αυτό μπορεί να θεωρηθεί σαν δυαδικός διαχωρισμός ανάμεσα σε όσους νοσηλεύονται «για την covid-19» και εκείνους που νοσηλεύονται «με την covid-19». Ζητάμε αυτόν τον δυαδικό διαχωρισμό για τους ασθενείς που μπαίνουν τώρα στα νοσοκομεία και γι’ αυτούς που θα διαγιγνώσκονται από εδώ και πέρα με covid στα νοσοκομεία.

Το «απο ‘δω και πέρα» είναι η 7 Ιούνη – η μέρα που η καθεστωτική λογιστική για τον τσαχπίνη, στην αγγλία, αποφάσισε ότι τώρα πρέπει να υπηρετήσει άλλο σκοπό απ’ ότι μέχρι τότε (και για πάνω από 1 χρόνο).

Και «ότι έγινε έγινε»!!! Όσοι κι όσες – και υπήρξαν τέτοιοι τίμιοι – που υποστήριζαν με στοιχεία ότι οι θάνατοι εξαιτίας του τσαχπίνη, οι θάνατοι από επιπλοκές που προκαλούσε αυτός, ήταν λιγότεροι από 10% όσων χρεώνονταν σ’ αυτόν· όσοι τίμιοι υποστηρίξαν ότι η κατασκευή των «ασυμπτωματικών» και τα κοντέρ των «κρουσμάτων» ήταν μια τεράστια, συγχρονισμένη, σκόπιμη και δόλια κατασκευή πλαστότητας με σκοπό την πρόκληση τρόμου και την πειθάρχηση των αιχμάλωτων πληθυσμών, όλοι και όλες που λοιδωρήθηκαν, συκοφαντήθηκαν, ελεεινολογήθηκαν δημόσια (από τα media και τα παρα-media) είχαν δίκιο… Αλλά «περασμένα ξεχασμένα»… Ε;

Τώρα η δουλειά που πρέπει να γίνει είναι να «αποδειχθεί» ότι οι πλατφόρμες γενετικής μηχανικής είναι «αποτελεσματικές»… Και «ασφαλείς» βέβαια· άλλο ένα πεδίο δόξης λαμπρής στη δημιουργική λογιστική, τώρα όχι με πολλαπλασιασμούς πάνω σε πολλαπλασιασμούς αλλά με διαιρέσεις, αφαιρέσεις – και απόκρυψη.

Κάποιοι, πολλοί, πάρα πολλοί, θα πρέπει να νοιώσουν ηλίθιοι! Και να εκραγούν εναντίον εκείνων που τους έκαναν τέτοιους.

Αλλά χρειάζεται θάρρος, κουράγιο, αυτοκριτική…. Σπάνια, εξαιρετικά σπάνια χαρακτηριστικά πια…

Καταναγκασμός, βία κι άλλα ωραία

Δευτέρα 14 Ιούνη>> Τα εκατομμύρια των Spectacle Victims νομίζουν ότι η καθεστωτική βία (που υφίστανται και τα ίδια) είναι μόδα. Νομίζουν ότι οι πλατφορμιασμοί είναι tattoo. Το ιδιαίτερα ενδιαφέρον είναι πως μόνο σε μέρη σαν το ελλαδιστάν (μέρη δηλαδή όπου η πρόσφυση στην εξουσία και οι πολιτικές πρόσοδοι είναι η εθνική νόρμα) αυτά τα Victims γίνονται και τα ίδια αναπαραγωγοί της psyop: Έκλεισες ραντεβού για στο αόρατο δικαστήριο της «νέας κανονικότητας». Στην πραγματικότητα όχι για λόγους υγείας, ό,τι παπαριές κι αν λέγονται. Για λόγους πειθαρχίας. (Γινόταν το ίδιο ακριβώς όταν έλεγες ότι δεν πρόκειται να πας στο στρατό: ο άλλος, αγανακτισμένος, απαντούσε «κι εγώ μαλάκας είμαι που πήγα;», εννοώντας ότι αν είναι όλοι μαλάκες τότε ο.κ….)

Οι μικροαστοί ποτέ δεν καταλαβαίνουν, ποτέ δεν βλέπουν τον ορίζοντα! Όταν συστρατεύονται με ολοκληρωτικά καθεστώτα θεωρούν ότι κάνουν κάτι φυσιολογικό: μπαίνουν στον «ρου της ιστορίας», με την ελπίδα πάντα των ωφελημάτων. Τώρα, για παράδειγμα, νομίζουν ότι με τις πλατφόρμες γενετικής μηχανικής αποκτούν «ανοσία» – ούτε που τους περνάει απ’ το μυαλό ότι απλά γίνονται αιώνια πελατάκια του συμπλέγματος… Κι όσο περισσότερο είναι προσανατολισμένοι στην όποια εξουσία, τόσο περισσότερο πιστεύουν ότι κάποια ψίχουλα περισσεύουν και γι’ αυτούς. «Ανοσίας» εν προκειμένω.

Στην γαλλία, στην ισπανία, στη γερμανία ή στην ιταλία όσοι πλατφορμιάζονται είναι τουλάχιστον διακριτικοί. Δεν θέλουν να γίνουν τσιράκια: φταίει η ιστορικη συγκρότηση των σχέσεών τους με την μορφή-κράτος. Εδώ συμβαίνει το αντίθετο: τα κόμπλεξ και η ανασφάλεια (ακόμα και για τον πλατφορμιασμό) γίνονται επιθετικότητα. Και το σύστημα τρίβει τα χέρια του (δες ενισχυτικά και το τελευταίο σημερινό σχόλιο).

Ποιά είναι η πραγματικότητα; Κατ’ αρχήν, για να μην κουράζονται οι λακέδες και οι τσάτσοι: αυτούς τους υγιειονομικούς καταναγκασμούς, αυτήν την δικτατορία στο όνομα της υγείας (και ό,τι άλλο) θα την πολεμήσουμε όσο δεν πάει!!! Θα την πολεμήσουμε ακόμα και για λογαριασμό τους· όταν κάποιοι από δαύτους αρχίσουν να πνίγονται και καταλάβουν θα είναι αργά. Και δεν είμαστε λίγοι / ες. Αυτό σημαίνει ότι το διακομματικό σύστημα ίσως χρειαστεί να ξανανοίξει τα «ξερονήσια» – εν είδει Σπιναλόγκας…

Δεύτερον, αυτήν την περίοδο το ελληνικό καθεστώς (διακομματικά, μέσα κι έξω απ’ την βουλή, το τονίζουμε) κάνει ψυχολογικό πόλεμο σχετικά με τον «εμβολιαστικό» καταναγκασμό. Είναι του είδους «κάτσε καλά γιατί θα σε δείρω» που λένε διάφοροι γονείς στα παιδιά τους. Κάποιες φορές πιάνει, κάποιες όχι: βλέπετε, ακόμα και τα κανονικά νήπια χαμπαριάζουν διαισθητικά περισσότερα από πολλούς ενήλικες καθηλωμένους στο πρωκτικό στάδιο!

Αν εξαιρέσουμε μια πρωτοβάθμια δικαστική απόφαση στην ιταλία, που επέβαλε τον καταναγκασμό στους υγιειονομικούς (για την οποία δεν ξέρουμε ακόμα την τύχη της σε υψηλότερου βαθμού δικαστήρια), και λαμβάνοντας υπόψη τους υπαρκτούς συσχετισμούς δύναμης σε διάφορες δυτικές καπιταλιστικές κοινωνίες, δεν ξέρουμε άλλο μέρος που να γίνεται τέτοια επιθετική ψυχολογική εκστρατεία «υγιειονομικής» βαρβαρότητας όπως στο ελλαδιστάν. Γενικά μιλώντας το ζήτημα του καταναγκασμού είναι τόσο εξώφθαλμα παράνομο σύμφωνα με το τυπικό σύνταγμα των αστικών κρατών ώστε οι πολιτικές βιτρίνες διστάζουν ακόμα να πατήσουν και εκεί (μετά τα συνταγματικά πραξικοπήματα των γενικευμένων απαγορεύσεων)· συν το γεγονός ότι έχουν ήδη διαμορφωθεί σε πολλές κοινωνίες ικανά αναχώματα σε ότι αφορά αυτό ακριβώς το τυπικό σύνταγμα. Στο ελλαδιστάν, απ’ την άλλη, όλα αυτά είναι τόσο σχετικά όσο βολεύει τον γενικευμένο μικροαστισμό και τα αφεντικά του. Ο κάθε καραγκιόζης, «ειδικός» ή όχι, μπορεί να λέει την παπαριά του – and the show (δηλαδή η psyop) goes on.

Εκείνο που καταλαβαίνουμε όμως καλά είναι το εξής: η εστίαση στους υγιειονομικούς και, σε δεύτερο χρόνο, στους εκπαιδευτικούς, αφορά την εκτίμηση του ντόπιου καθεστώτος και των λακέδων του βιο-πληροφορικο-ασφαλίτικου συμπλέγματος για το ποιοί είναι οι «αδύνατοι κρίκοι στην αλυσίδα εργασίας του κοινωνικού εργοστάσιου». Έχοντας αυτοί οι τομείς κρατικά συνδικάτα (της δεξιάς και της αριστεράς του συστήματος…) και χωνεμένη την σκλαβιά του «κλαδικού συμφέροντος» επί δεκαετίες, φαίνεται ότι το διακομματικό γκουβέρνο εκτιμάει πως μπορεί να τρολάρει τους γιατρούς, τους νοσηλευτές και τους εκπαιδευτικούς χωρίς κανένα κόστος. Κι ως τώρα αποδεικνύεται πως πράγματι δεν έχει κόστος…

Αντίθετα, και παρότι το επιχείρημα «της επαφής με πλήθος τρίτων» θα ίσχυε απόλυτα, αυτό το ίδιο διακομματικό γκουβέρνο δεν τολμάει να αγγίξει (με την απειλή και τους εκβιασμούς του καταναγκαστικού πλατφορμιασμού) τους εξής δημόσιους υπαλλήλους: την αστυνομία, τους μόνιμους αξιωματικούς του στρατού, και την εκκλησία. (Προς αποφυγήν παρεξηγήσεων: δεν εννοούμε ότι θα έπρεπε να το κάνει!!!). Γιατί δεν αγγίζει τον σκληρό πυρήνα των κρατικών μηχανισμών; Γιατί εκεί υπάρχει (όπως παντού) υψηλό ποσοστό απόρριψης της υγιεινιστικής εκστρατείας· και οποιαδήποτε «πίεση» θα προκαλέσει έκρηξη!!!

Τι επιδιώκει, λοιπόν το διακομματικό γκουβέρνο μέσω αυτών των ψυχολογικών εκβιασμών ειδικά απέναντι σε υγιειονομικούς και εκπαιδευτικούς; Δεν θα βρει κανείς την απάντηση αν δεν μελετήσει την «τύχη» που έχει η δημόσια υγεία και η δημόσια εκπαίδευση μέσα στις δεδομένες τάσεις της 4ης βιομηχανικής επανάστασης!!! Το φορντικό σύστημα (στη δημόσια υγεία και εκπαίδευση) είναι υπό κατάργηση· και οι μισθωτοί σ’ αυτά (που κοιμούνται τον ύπνο της ρουτίνας και των φόβων τους…) υπό υποτίμηση. Κατά συνέπεια το να αντιμετωπιστούν όλοι και όλες σ’ αυτούς τους τομείς σαν μάζα κρέατος στην οποία μπορεί να ασκηθεί κατά βούληση οποιοσδήποτε καθεστωτικός εκβιασμός είναι η πίσω όψη της άγριας υποτίμησής τους.

Το να αναγορευτούν ΑΥΤΟΙ σε «κρέας» για την συγκεκριμένη εκστρατεία και όχι οι μισθωτοί της δημόσιας τάξης, του στρατού ή του θρησκευτικού μηχανισμού (επαναλαμβάνουμε: μακριά από εμάς το «πιάστε κι αυτούς»!!!) δεν θα έχει μεν κάποιο «ολικό υγιειονομικό» αποτέλεσμα (σιγά!!!), θα έχει όμως μια παραδειγματική πολιτική λειτουργία σε ότι αφορά τον έλεγχο της μισθωτής εργασίας συνολικά: οπουδήποτε αυτή θεωρείται «υποτιμημένη» θα πρέπει να αποδεικνύει την «αξία» της με όρους σκληρής πειθαρχίας!!! (Θα σου λένε «εμβολιάστηκες» όχι εκεί που έχουν ανάγκη τις γνώσεις σου, αλλά εκεί που θα θέλουν να σου πουν «περιμένουν πολλοί στην ουρά – εμβολιασμένοι»…) Σκεφτείτε το: οι εκβιασμοί στους εκπαιδευτικούς του δημόσιου μεταφέρονται αυτόματα στους εκπαιδευτικούς των φροντιστηρίων· οι εκβιασμοί στους υγιειονομικούς του δημόσιου τομέα μεταφέρονται το ίδιο εύκολα στους μισθωτούς της ιδιωτικής βιομηχανίας υγείας. Κι εκεί «επιβάλλονται» αλλιώς. Ο έλεγχος της μισθωτής εργασίας γενικά: μην έρθει κανείς σε πέντε χρόνια να μας πει «δίκιο είχατε!» – ντάξει;

Φυσικά, όπως στο «κάτσε φρόνιμα γιατί θα σε δείρω» έτσι κι εδώ υπάρχει ένας τυπικός φραγμός: αν πρόκειται για μόνιμους δημόσιους υπαλλήλους δεν γίνεται να απολυθούν… με το ισχύον τυπικό σύνταγμα. Συνεπώς οι εκβιασμοί είναι προς το παρόν άσφαιροι. Όποιος, όποια, θέλει όμως να σηκώσει το κεφάλι και να δει τον ορίζοντα θα «θυμηθεί» ότι η κατάργηση της μονιμότητας (των δημόσιων υπαλλήλων) είναι από χρόνια στον πάγκο – και δεν μιλάμε για τις υπόλοιπες σχέσεις εργασίας (προσωρινοί, ωρομίσθιοι, εργολαβικοί). Ίσως όχι τους επόμενους μήνες αλλά τα κοντινά επόμενα χρόνια να επιχειρήσει κάποιο γκουβέρνο το άλμα: να χρησιμοποιήσει αυτήν ή την επόμενη υγιεινιστική τρομοκρατία (μην έχετε αυταπάτες: θα υπάρξει κι άλλη, κι άλλη – έχουν «κτυπήσει φλέβα» τ’ αφεντικά!) για να ξεκαθαρίσει τους λογαριασμούς και σ’ αυτό το πεδίο.

Τι σημαίνουν αυτά; Κατά την ταπεινή μας γνώμη σημαίνουν πως υπάρχουν και σοβαροί λόγοι και (ακόμα…) χρόνος αντίστασης!!! Ό,τι και και να λένε οι επαγγελματίες και οι εθελοντές του ψυχολογικού πολέμου, σ’ αυτήν την φάση δεν κάνουν (και δεν μπορούν να κάνουν) τίποτα άλλο απ’ το να απειλούν, από θέσεις εξουσίας και βίας βέβαια. (Φυσικά αυτός ο χρόνος δεν είναι απεριόριστος…. Μιλάμε για τους επόμενους μήνες, συμπεριλαμβανόμενων των καλοκαιρινών…)

Υπάρχουν σοβαροί λόγοι και χρόνος αντίστασης ακόμα και για όσους έχουν πέσει θύματα των εκβιαστικών πλατφορμιασμών! Αντίθετα, κάθε οπισθοχώρηση, κάθε ατομική «σοφία» του είδους «ε, τι να κάνω; θα το κάνουν υποχρεωτικό οπότε σκύβω το κεφάλι και πάω», ταΐζει το θηρίο, ενισχύει την άμεση, μεσοπρόθεσμη και μακροπρόθεσμη επιθετικότητά του. Και, ας είναι βέβαιο, δεν θα γλυτώσει κανέναν αυτό το πλήθος ατομικών συνθηκολογήσεων!

Προφανώς δεν απευθυνόμαστε στο «επαναστατικό αίσθημα» κανενός – δεν υπάρχει τέτοιο! Απευθυνόμαστε μόνο στη λογική, στην ιστορική, κριτική λογική· όπου υπάρχει περιθώριο γι’ αυτήν. Και στο σθένος.

Όπου δεν υπάρχουν; Χμμμμμ…. Μαύρα κοράκια με νύχια γαμψά!..

Το ξέρουμε. Κανένας, καμμία δεν ήταν έτοιμος / έτοιμη για κρίσιμες και ριζοσπαστικές στάσεις ζωής· αλλά και κανείς δεν διαλέγει σε τι καιρούς θα ζήσει. Πρόκειται γι’ αυτό που λέγεται το ύψος των περιστάσεων! Δεν αφορά τους «ήρωες» αλλά τους κανονικούς, τους συνηθισμένους ανθρώπους, τους κοινούς θνητούς, το αν στέκονται στο ύψος των περιστάσεων ή όχι.

Μετά από σχεδόν 1,5 χρόνο «τα κουκιά είναι μετρημένα».

Νοτιοανατολική πτέρυγα του συμπλέγματος;

Δευτέρα 14 Ιούνη>> Όσοι / όσες ενδιαφέρονται και κάνουν τον κόπο να μαθαίνουν (όλους αυτούς τους μήνες) το τι επιβάλλεται σε μια σειρά ευρωπαϊκών κράτων, θα συμφωνήσουν: κάτι «περίεργο» συμβαίνει με την υγιεινιστική τρομοεκστρατεία α λα ελληνικά. Δεν θα αραδιάσουμε τα συμπτώματα αυτού του «περίεργου». Το τελευταίο, όμως, είναι το πιο δηλητηριώδες: οι φήμες, οι απειλές και πιθανόν οι γκουβερνοαποφάσεις για τον καταναγκαστικό πλατφορμιασμό. Όχι, αυτό δεν συμβαίνει παντού εις τα ευρώπας και δεν έχει σχέση (όπως σχεδόν τίποτα) με υγιειονομικούς σκοπούς!

Πριν συνεχίσουμε δύο μικρές υπενθυμίσεις. Πρώτον, ούτε την 1η ούτε την 2η βιομηχανική επανάσταση οι εξουσίες εντός ελλαδιστάν τις πέρασαν κατά τα «μέσα πρότυπα» άλλων ευρωπαϊκών κρατών! Το κρίσιμο ήταν ο έλεγχος της εντόπιας εργατικής τάξης· κι εκεί (μάρτυρας ο 20ος αιώνας) οι ντόπιοι προεστοί και κοτζαμπάσηδες ΔΕΝ υιοθέτησαν τον κεϋνσιανισμό (όταν αυτό έγινε, στα ‘80s, είχε ήδη αρχίσει να «ξεπερνιέται» διεθνώς – και προκάλεσε χρεωκοπία στα τέλη της δεκαετίας). Επέλεξαν, αντίθετα, τον αποκλεισμό όσων περισσότερων μπορούσαν απ’ τις πολιτικές προσόδους, δηλαδή έναν εμφύλιο διάρκειας 60 χρόνων· και πάμπολλες “καταστάσεις έκτακτης ανάγκης”…

Και δεύτερον, η διαχείριση του «σκανδάλου novartis» στο ελλαδιστάν ΔΕΝ έχει καμμία σχέση με το πως αντιμετώπισαν την ίδια ιστορία άλλα κράτη (: υπήρξε ανάλογο «σκάνδαλο» και αλλού). Με απλά λόγια στο ελλαδιστάν ΔΕΝ άγγιξε κανείς τις ιερές αγελάδες του «ιατρικού σώματος», παρότι οι αμερικανικές έρευνες για το θέμα είχαν πλήρη στοιχεία, «ονόματα και διευθύνσεις» των εκατοντάδων γιατρών που δωροδοκούσε η συγκεκριμένη φαρμακομαφία. Οπότε: το ελλαδιστάν ήταν και παρεμένει play ground για τις φαρμακομαφίες σε ασυνήθιστο βαθμό, με πρωτοφανή ευκολία και με διακομματική συναίνεση, σε σύγκριση με ευρωπαϊκά (και όχι μόνο) κράτη· κι αυτό το ξέρουν τόσο οι φαρμακομαφίες όσο και οι εντόπιες πολιτικές βιτρίνες…. Η γενική σιωπή για τις δωροδοκίες είναι (ποιός δεν το καταλαβαίνει) μια μορφή πολιτικής προσόδου για τους δωροδοκούμενους.

Η σχέση κράτους και κεφάλαιου προσδιορίζει έτσι κι αλλιώς τις καθεστωτικές «πολιτικές». Αν υπάρχει (και υπάρχει) μια «ανορθόδοξη» (αν μπορούμε να την χαρακτηρίσουμε έτσι· αν και δεν σπάνια στον καπιταλιστικό πλανήτη…) σχέση κράτους και κεφάλαιου στο ελλαδιστάν, αυτή οπωσδήποτε θα αναδυθεί στη διάρκεια αυτής της «μεταβατικής περιόδου» προς την 4η βιομηχανική επανάσταση· και οπωσδήποτε θα είναι βίαιη και αυταρχική. Μέσα στις γενικές τάσεις μεν· αλλά με «υπερβάλλοντα ζήλο»…

Γιατί, λοιπόν, το ρημαδογκουβέρνο (και πρακτικά όλο το κηφηναριό των πολιτικών βιτρινών δια της σιωπής) «κουνάει το δάκτυλο» απειλώντας ότι θα επιβάλει ουσιαστικά στρατιωτικό νόμο πρώτα στους υγιειονομικούς, ύστερα στους εκπαιδευτικούς και όπου αλλού γουστάρει; Αν αλλού η «κατάσταση εξαίρεσης» έχει υπάρξει, ιστορικά, όντως «εξαίρεση», για το ελλαδιστάν είναι το μεγαλύτερο μέρος της ιστορίας της εξουσίας – πράγμα που σημαίνει ότι το playground των φαρμακομαφιών μπορεί να συμπληρωθεί! (Και μην πει κάποιος αφελής ότι το ελλαδιστάν είναι «μικρή αγορά»…. Μια χαρά είναι και σαν «αγορά» και σαν in vivo δοκιμαστικός σωλήνας…)

Πάντα η «έκτακτη ανάγκη» μεθοδευόταν απ’ τα ντόπια αφεντικά με το ένα τους μάτι στις διεθνείς συμμαχίες και στις γεωπολιτικές προσόδους που επεδίωκαν ή/και απολάμβαναν. (Όπως ακριβώς υποδείκνυαν τα «μεγάλα αφεντικά», οι ιδιοκτήτες των πλωτών εργοστασίων).

Μπορούμε τώρα να εντοπίσουμε «υγιειοπολιτικές» προσόδους; Τι συμφωνίες έχουν γίνει άραγε μεταξύ γκουβέρνου και «επενδυτών» όπως η microsoft και η pfizer, που αποτελούν βασικό τμήμα της σπονδυλικής στήλης του δυτικού βιο-πληροφορικο-ασφαλίτικου συμπλέγματος; Τι συμφωνίες έχουν γίνει μεταξύ γκουβέρνου και της σκιώδους παρακρατικής palantir; Τι «δεσμεύσεις» έχουν αναληφθεί έναντι ποίων ανταλλαγμάτων;

Κάποιοι «καλοθελητές» θα πουν ότι κάνοντας τέτοιες ερωτήσεις βλέπουμε φαντάσματα…. Αμ δε! Τα ερωτήματα είναι πολύ περισσότερα απ’ όσο νομίζουν· όπως και το βάθος όλης αυτής της ιστορίας…