Tag: covid19

Μια απλή υπενθύμιση

Δευτέρα 13 Σεπτέμβρη>> Είτε πλατφορμιασμένος είναι κάποιος είτε όχι, πρόκειται για αυστηρά προσωπικό δεδομένο της υγείας του. Και δεν έχει κανένας το δικαίωμα να του το ζητάει…

Χμμμ… Τι είπαμε; «Δεν έχει κανένας το δικαίωμα…;» Το εντόπιο ρημαδογκουβέρνο και όχι μόνον αυτό μετατρέπει σε καθημερινή κοινοτοπία την επίδειξη αυτού του αυστηρά προσωπικού δεδομένου, με την μορφή «εισιτηρίου» ή «έγκρισης» ακόμα και μπροστά στα περίπτερα… Με άλλα λόγια «προσωπικά δεδομένα υγείας» τέλος!

Ας θάψει κάποιος εκείνον τον φιλόδοξο GDPR για να μην βρωμίσει το πτώμα του… Ας θάψει μαζί και την ελπίδα ότι θα γλυτώσουμε απ’ το σύμπλεγμα αναίμακτα…  Όμως: όλοι αυτοί οι δοσίλογοι της υγιεινιστικής / βιοτεχνολογικής τρομοκρατίας και κατοχής, που τώρα πανηγυρίζουν για την καταστροφή και των τελευταίων υπόλοιπων αξιοπρέπειας που κατακτήθηκαν στον 20ου αιώνα, θα έρθει μια στιγμή που θα μετανοιώσουν. Θα είναι αργά.

Εμείς θα είμαστε όπως πάντα απέναντι. Και θα θυμόμαστε. Ναι, μα τις χίλιες καλοκαβουρντισμένες τράπεζες, δεν πρόκειται να ξεχάσουμε τίποτα. Δεν πρόκειται να ξεχάσουμε πόσοι και ποιοί λάδωσαν τα γρανάζια…

Το τέλος της κλινικής

Δευτέρα 13 Σεπτέμβρη>> Μ’ όλο τον σεβασμό σ’ όσους κι όσες μεταξύ των υγιειονομικών με εντιμότητα αγωνίζονται κατά των καταναγκαστικών πλατφορμιασμών: την κυρίως μάχη την έχασαν. Κι αν δεν συνειδητοποιήσουν το γρηγορότερο δυνατό ποια ήταν αυτή η μάχη και γιατί την έχασαν, θα χάσουν οριστικά και τον πόλεμο.

Ο Φουκώ μας έδειξε με ευφυή ενάργεια τις διαδικασίες και τους όρους της γέννησης της κλινικής, στα τέλη του 18ου και κυρίως στις αρχές του 19ου αιώνα. Τώρα ζούμε το τέλος της κλινικής – και πρέπει να τα βγάλουμε πέρα μόνοι μας.

Δεν πρόκειται για κάποιον «ξαφνικό» θάνατο! Η διαδικασία (το «προτσές» που έλεγαν παλιά) έχει αρχίσει εδώ και πολλά χρόνια. Στην πρώτη φάση έγινε η μετατόπιση του κέντρου βάρους απ’ την κλινική ιατρική, την ιατρική της αναγνώρισης των συμπτωμάτων και της διάγνωσης μέσω αυτών, στην εργαστηριακή ιατρική. Στην ιατρική των εξετάσεων – εξετάσεων – εξετάσεων… Αυτή η μετατόπιση ήταν ένα πρώτο κύμα μηχανοποίησης. Όχι μόνο, απλά, επειδή «εξετάσεις» σημαίνει μηχανές. Αλλά επειδή, κυρίως, αυτό το «μηχανές» σημαίνει έναν περιορισμένο αριθμό καπιταλιστικών εταιρειών που ορίζουν σε πολλές περιπτώσεις τις νόρμες των «κανονικών τιμών» – και των «παθολογικών» ανάλογων. «Μηχανές» που στην ουσία διαμορφώνουν την πρώτη και τελευταία λέξη της διάγνωσης: αυτό σημαίνει ήδη πολύπλοκα ρομποτικά συστήματα, χημικά αντιδραστήρια και υλικά υψηλής ευαισθησίας (ή αστάθειας…) καθώς και καπιταλιστική κεφαλαιοποίηση όχι μόνο της θεραπείας αλλά και της διάγνωσης.

Ο κλινικός γιατρός, ο γιατρός που έβγαζε συμπέρασμα απ’ τα συμπτώματα (με βάση την εμπειρία και τις γνώσεις του) είναι πια οριστικά ξεπερασμένος. Τώρα η «εκτίμηση της υγείας» γίνεται απ’ τον συνδυασμό των μετρήσεων και των αναπαραστάσεων των εξετάσεων. Όμως αυτή η δουλειά (την οποία, σας διαβεβαιώνουμε, μπορούν να κάνουν κατά 90% οι έμπειρες γραμματίνες ενός διαγνωστικού εργαστηρίου, χωρίς να έχουν περάσει ούτε κατά λάθος έξω από κάποια ιατρική σχολή…) δεν χρειάζεται «γιατρό». Αυτήν την δουλειά της «αξιολόγησης των εξετάσεων» (δηλαδή της διάγνωσης) μπορεί να την κάνει μια μηχανή κατάλληλα εξοπλισμένη με μια μεγάλη βάση δεδομένων και με αλγόριθμους τεχνητής νοημοσύνης. Και την κάνει ήδη: ο Watson της IBM δεν είναι μια προσδοκία του μέλλοντος. Υπάρχει και λειτουργεί σε διάφορα νοσοκομεία του πλανήτη. Συνεπώς μια σειρά ιατρικών ειδικοτήτων που σχετίζονται με διαγνώσεις οδεύουν πολύ γρηγορότερα απ’ ότι νομίζουν στην εξαφάνιση ή, στην καλύτερη των περιπτώσεων, στην ραγδαία υποτίμηση. Το ίδιο συμβαίνει με διάφορες κατηγορίες χειρούργων: τα «έξυπνα» ρομπότ μπορούν ήδη να κάνουν εντυπωσιακής ακρίβειας εγχειρήσεις, με την βοήθεια ίσως ενός μισοειδικευμένου χειριστή.

Η υγιεινιστική τρομοεκστρατεία «κτύπησε» το «ιατρικό σώμα» ακριβώς την ιστορική στιγμή της βίαιης επιτάχυνσης / αναδιάρθρωσης της βιομηχανίας της υγείας στον δυτικό καπιταλιστικό κόσμο. Και το κτύπησε στην «καρδιά». Απαγορεύοντας δια ροπάλου την φαρμακευτική αντιμετώπιση των όποιων πραγματικών προβλημάτων εξαιτίας του sars-cov-2, το βιο-πληροφορικο-ασφαλίτικο σύμπλεγμα έσπρωξε μεγάλο μέρος αυτού του παραδοσιακού «ιατρικού σώματος» σε δύο άκρα. Είτε στο άκρο του εκτελεστή εξετάσεων (ειδικά αυτά τα άχρηστα έως επικίνδυνα για την περίπτωση PCR…) είτε στο άλλο άκρο του «τροχονόμου» προς τις εντατικές, όπου ελάχιστα εκτός από διασωληνώσεις θα μπορούσαν να γίνουν. Καταργώντας δια της βίας την κλινική / θεραπευτική διαδικασία που ήταν εκ των ων ουκ άνευ ταυτότητα της ιατρικής στον 19ο και στον 20ο αιώνα, το σύμπλεγμα πέρασε ουσιαστικά στη δεύτερη φάση κατάργησης της κλινικής, δηλαδή του μαζικού νοσοκομείου…

Ξέρουμε ότι αυτά που υποστηρίζουμε αναγκαστικά περιληπτικά θα θεωρούν άκυρα… Προσέξτε όμως: την στιγμή που κάποιος / κάποια που έχοντας δέκατα και βήχα (: συμπτώματα…) φοβάται ότι έχει κολλήσει τον τσαχπίνη και, με δέος, σηκώνει το τηλέφωνο σχηματίζοντας τον «αριθμό ανάγκης» που του έχει προταθεί απ’ το κράτος γι’ αυτήν ακριβώς την περίσταση (: τηλε-πρωτοβάθμια φροντίδα υγείας…) αναζητώντας συμβουλές και οδηγίες (: διάγνωση…), και στην άλλη άκρη της γραμμής δεν του απαντάει γιατρός ή έστω νοσοκόμος αλλά ένας απλός τηλεφωνητής / μια απλή τηλεφωνήτρια, που έχουν  μπροστά τους, στην οθόνη του υπολογιστή, έναν «πίνακα» με βάση τον οποίο απαντούν, εκείνη την στιγμή η κλινική ιατρική έχει τελειώσει οριστικά! Δεν χρειάζεται κηδειόχαρτο: η αποειδίκευση (: τηλεφωνητής) συν την μηχανοποίηση (: ένας υπολογιστής) κατάργησε τον γενικό παθολόγο, και κανείς δεν έβγαλε κιχ!

Αυτό έγινε κατά κόρον στα μέρη μας, ειδικά πριν την γενίκευση των «τεστ», που κατασκεύασαν ένα είδος αυτοματισμού – στη – διάγνωση. Όταν, μάλιστα, μέσω των λεγόμενων “self test” αυτός ο αυτοματισμός έγινε κατ’ οίκον (άσχετα με το πόσοι έκαναν όντως αυτά τα self test…) η δοκιμή ολοκληρώθηκε σ’ ένα ανώτερο επίπεδο.

Αυτά είναι μερικά απ’ τα βασικά, απτά στοιχεία της «μετάβασης», άρα της μάχης που χάθηκε χωρίς καν να δοθεί. Αλλού (έχουμε υπόψη μας την ιταλία και τις ηπα, πιθανόν και την γαλλία) πολλές εκατοντάδες κλινικοί γιατροί κατάλαβαν το «κόλπο» της εκμηδένισης, όχι μόνο της δικής τους αλλά και της φροντίδας υγείας, και αντέδρασαν με πρακτική επιτυχία «στην καρδιά» του πράγματος (περισσότερα άλλη φορά…). Στο ελλαδιστάν όχι. Παραδόθηκαν νομίζοντας ότι τα «χειροκροτήματα» στα μπαλκόνια τους ανατιμούν…

Λάθος! Τραγικό λάθος! Αν τώρα, ένα μέρος απ’ αυτούς τους γιατρούς, τους νοσοκόμους και τους εκαβίτες, που πριν ήταν «ήρωες» αντιμετωπίζονται σαν «εχθροί του λαού» είναι – κατά τη γνώμη μας – ακριβώς γι’ αυτό: απέτυχαν συνολικά να επαναπροσδιορίσουν και να ξαναστηρίξουν την θέση τους και την πραγματική θεραπευτική ανεξαρτησία και κοινωνική σημασία τους μέσα στην καρδιά της υγιεινιστικής τρομοεκστρατείας και ενάντια στις νόρμες της! Τα χειροκροτήματα ήταν γηπεδικά, όπως και η απαξίωση: ζήτω παιχταρά μου – ουστ παλτό! (Τώρα ακόμα και οι πλατφορμιασμένοι θα θεωρούνται “ύποπτοι πλαστογράφησης” – ποιοί; Οι “ήρωες”!!! Σα νάναι σκυλιά: θα πρέπει να έχουν κλιπ στ’ αυτί…)

Συνεπώς, το να βγαίνει κάθε καραγκιόζης και τους φωνάζει ότι στις 12 παρά 1 έκαναν μια χαρά την δουλειά τους χωρίς πλατφόρμες αλλά στις 12 και 1 είναι επικίνδυνοι για την δημόσια υγεία αν δε δώσουν μπράτσο, πατάει ακριβώς σ’ αυτό: στην πολύμηνη πραγματική, τεχνική και πολιτική ακύρωσή τους ως γιατρών – και στον υποβιβασμό τους σε «διαχειριστές κρουσμάτων» που άλλοι μεν (οι βιομηχανίες των τεστ και των «αναλυτών») κατασκεύαζαν και άλλοι (οι τρομοκράτες δημαγωγοί των φαρμακομαφιών) αξιοποιούσαν υπέρ της γενετικής μηχανικής. Η οποία, όπως μπορεί να καταλάβει ο καθένας, είναι εντελώς διαφορετικό Παράδειγμα χειρισμού της “υγείας” απ’ ότι η ιατρική. Εν τέλει το να χρησιμοποιείς σύριγγα δεν σε κάνει γιατρό…Κι ένα παιδί μπορεί να τα καταφέρει…

Αυτή είναι η μάχη που δεν έδωσαν: υπέρ της κλινικής ιατρικής και της αυτονομίας της.

Ξέρουμε το γιατί δεν την έδωσαν – αυτοί ξέρουν;

(Θα επανέλθουμε.)

Ο αιώνας της λήθης και των μεγάλων προβοκατσιών

Σάββατο 11 Σεπτέμβρη>> Το γεγονός ότι 20 χρόνια μετά η μεγαπροβοκάτσια της 11ης Σεπτέμβρη του 2001 παραμένει ισχυρή σαν «πραγματικότητα» αλλά και σαν ερμηνευτικός / νομιμοποιητικός μοχλός για όσα ακολούθησαν (: «πόλεμος κατά της τρομοκρατίας»…), το γεγονός ότι σήμερα (θα) είναι απόλυτα «φυσικό» να ρητορεύουν διάφοροι για την «τρομοκρατική επίθεση των φανατικών μουσουλμάνων» και όχι για το δολοφονικό έργο πρωτοκοσμικών μυστικών υπηρεσιών, το γεγονός τέλος ότι 20 χρόνια μετά η «αλήθεια» παραμένει κατασκευασμένη ακόμα και κόντρα στα απλά, οπτικά ντοκουμέντα που την διαψεύδουν, είναι ένα πολιτικό, ιδεολογικό και συνειδησιακό γεγονός τεράστιας σημασίας.

Η ερώτηση είναι απλή. Αν εκείνοι που έχουν εξουσία, δηλαδή χρήμα, μέσα και αποφασιστικές αρμοδιότητες, μπόρεσαν πριν 20 χρόνια να κατασκευάσουν μια «πραγματικότητα» με τέτοια χρονική αντοχή, τι νομίζετε; Ότι θα αυτοπεριορίζονταν και δεν θα το ξαναέκαναν;

Γελοίο μόνο σαν σκέψη!!! Τέτοιες «τρομοκρατικές πραγματικότητες» κατασκευάστηκαν ξανά και ξανά, μετά το 2001, στη Μαδρίτη, στο Λονδίνο, στο Παρίσι, στη γερμανία, στη ρωσία… Μπορεί να μην το θυμάστε ή να μην θέλετε να το θυμάστε, αλλά κυκλοφορούν μέσα σας… Ώσπου άλλαξαν οι κρατικές / καπιταλιστικές ανάγκες, και κατασκευάστηκε μια καινούργια «πραγματικότητα»: ο «τρομοκράτης» sars-cov-2…

«Σοκ και δέος»!!! Αφού οι πρωτοκοσμικές κοινωνίες διψάνε για το Θέαμα του θανάτου, μ’ αυτό θα ταϊζονται…

Υπό τη νομιμοποίηση της «πραγματικότητας» της 11ης Σεπτέμβρη, πριν 20 χρόνια, δολοφονήθηκαν από τότε και μετά εκατοντάδες χιλιάδες άμαχοι, καταστράφηκαν πόλεις, χωριά και ζωές, εκατομμύρια πήραν τον δρόμο της προσφυγιάς – αλλά δεν σας / μας ένοιαζε ιδιαίτερα: αυτή η «πραγματικότητα» σκότωνε μακριά.

Μέχρι που η κατασκευή πραγματικοτήτων άρχισε να σκοτώνει δίπλα. Εδώ. Στον πρώτο κόσμο. Κυριολεκτικά αλλά και ηθικά, συναισθηματικά, διανοητικά.

«Σοκ και δέος» στα κύτταρα… Αφού….

Χρόνια πολλά!!!

Ούτε τα γαλόνια…

Δευτέρα 6 Σεπτέμβρη>> Η είδηση ότι το επιτελείο του νυσταλέου Jo ανακοίνωσε τον (καταναγκαστικό φυσικά) πλατφορμιασμό του στρατεύματος καθησύχασε τους phizerοι. Ο καταναγκασμός «αυτονομιμοποιήθηκε» με βάση την πλαστή (και υποτιθέμενη) οριστική έγκριση της πλατφόρμας της φαρμακομαφίας phizer – γράψαμε ήδη επ’ αυτού. Οι καθεστωτικές πλαστογραφήσεις τείνουν να μοιάζουν λεπτομέρειες σ’ ένα κόσμο όπου «το αληθινό είναι μια στιγμή του ψεύτικου»…

Ωστόσο τα πραγματικά νέα δεν είναι τόσο καθησυχαστικά. Πολλές χιλιάδες πεζοναύτες και αξιωματικοί του τιμημένου αμερικανικού στρατού υπέγραψαν μέσω εκπροσώπων τους νομική προσφυγή κατά του καταναγκαστικού πλατφορμιασμού τους – επειδή «κόλλησαν» κάποια στιγμή τον τσαχπίνη και (υποστηρίζουν) έχουν ήδη φυσική ανοσία.

Αλλά δεν περιορίζεται εκεί η αγωγή. Επί τη ευκαιρία θυμίζει ότι οι πλατφόρμες είναι σε πειραματική χρήση, την «φάση 3» συγκεκριμένα, που για την phizer τελειώνει το 2023… Μ’ άλλα λόγια δεν τρώνε (οι αμερικάνοι καραβανάδες) το περί «οριστικής έγκρισης». Επιπλέον επιμένουν ότι η φυσική ανοσία είναι ανώτερη της τεχνητής… Τι να πει κανείς; «Είναι γιατροί» και υποστηρίζουν τέτοια πράγματα;

Γιατροί μπορεί να μην είναι. Αλλά… Η βάση του αμερικανικού μιλιταριστικού βραχίονα ίσως διαθέτει κάτι του είδους «συλλογική μνήμη υποχρεωτικών εμβολιασμών». Τι μπορεί να θυμούνται; Ας πούμε: το «πειραματικό» εμβόλιο κατά του άνθρακα που έκαναν υποχρεωτικά σχεδόν 700.000 πεζοναύτες που συμμετείχαν στην «καταιγίδα της ερήμου», την επίθεση στο ιράκ το 1991 – επειδή, υποτίθεται, υπήρχαν «βιολογικά όπλα» στο βασίλειο του Χουσεϊν… Τέτοια δεν υπήρχαν ή δεν χρησιμοποιήθηκαν, όμως 250.000 απ’ αυτούς αρρώστησαν από κάτι «μυστηριώδες» που ονομάστηκε σύνδρομο του πολέμου στον κόλπο… Υπάρχει η όχι αυθαίρετη εκτίμηση ότι σχεδόν 35.000 πέθαναν απ’αυτό το «σύνδρομο» – αλλά, όπως συνηθίζεται, το αφεντικό δεν αναγνωρίζει τέτοια πράγματα.

Αυτό το κομψό όνομα “σύνδρομο…” παραπέμπει σκόπιμα σε κάτι «ανεξήγητο»… Το αμερικανικό κράτος απέδωσε τις χρόνιες σοβαρές βλάβες στην υγεία των στρατιωτών σε άγνωστους «τοξικούς παράγοντες», υπονοώντας ότι οι φωτιές στις πετρελαιοπηγές και η άμμος ήταν η αιτία. Πρόσφατες έρευνες όμως απέδειξαν ότι συγκεκριμένα χημικά συστατικά του εμβολίου ανιχνεύονται ακόμα και τώρα, 20 χρόνια μετά, στο αίμα και στα όργανα όσων υποφέρουν απ’ το «σύνδρομο»…

Κάνουν τα καπιταλιστικά κράτη ακόμα και τους στρατούς τους πειραματόζωα; Ντροπή!!! Τι είναι αυτές οι σκέψεις; Το καλό τους θέλουν, όπως και το καλό των κοινωνιών που ελέγχουν! Όλα για το καλό γίνονται!

Εκτός… Εκτός αν υπάρχει αυτό το σπάνιο πια είδος που λέγεται μνήμη μαζί με το δίδυμό του, εξίσου σπάνιο είδος, που λέγεται κριτική σκέψη….

Ούτε η γεωγραφία…

Δευτέρα 6 Σεπτέμβρη>> Το ρουμανικό κράτος κλείνει το ¼ των εμβολιαστικών κέντρων του (117), και μειώνει το προσωπικό στα υπόλοιπα: δεν υπάρχει πλέον «ζήτηση» για τις πλατφόρμες… Επιπλέον, καταστρέφει εκατοντάδες χιλιάδες δόσεις επειδή πλησιάζουν στη λήξη τους, και άλλες τις πουλάει σε χαμηλή τιμή (ή τις χαρίζει) δεξιά κι αριστερά. (Το να χαρίζει το Βουκουρέστι 450.000 δόσεις moderna στη Σεούλ είναι κάπως κωμικό – ε;…) Κι ούτε σκέφεται το ρουμανικό κράτος να εξαναγκάσει όσους δεν θέλουν τις πλατφόρμες. «Είναι ανήθικο» δήλωσε ο ρουμάνος πρωθ. Florin Citu. “Δεν είμαι οπαδός των εμβολιασμών, αλλά σε κάθε περίπτωση έχουμε περάσει μαζί ένα τουλάχιστον χρόνο που δεν υπήρχαν εμβόλια ούτε και διαχωρισμοί. Δεν θα τους κάνουμε τώρα!»

Οι φανατικοί, άρρωστα εμμονικοί pfizerοι του (εντόπιου) λαού και του τόπου θα πουν ότι αυτά γίνονται στη ρουμανία επειδή οι περισσότεροι υπήκοοι έχουν πλατφορμιαστεί. Λάθος! Η ρουμανία έχει ένα απ’ τα χαμηλότερα ποσοστά πλατοφορμιαμού στην ευρώπη (25%) και το 70% του πληθυσμού αρνείται σταθερά να πλατφορμιαστεί. Αλλά σε πείσμα των «ιπποτών της Αποκάλυψης» που φυτρώνουν σαν τα πεύκα αλλού (στα μέρη μας), έχει ελάχιστα κρούσματα, νοσηλείες και θανάτους χρεωμένους στον τσαχπίνη.

Τα ίδια πάνω κάτω ισχύουν και για το βουλγαρικό κράτος. To ποσοστό πλατφρομιασμού είναι μεγαλύτερο μεν απ’ αυτό της ρουμανίας, αλλά επίσης προς τον πάτο της ευρωπαϊκής κατάταξης.* Παρόλα αυτά τόσο τα «κρούσματα» όσο και οι θάνατοι παραμένουν χαμηλά. Όσο για την αλβανία; Η ασταμάτητη μηχανή μπορεί να σας διαβεβειώσει ότι το είδος «μάσκα» δεν υπάρχει πουθενά, ούτε σε εξωτερικούς ούτε σε εσωτερικούς χώρους (λεωφορεία, σούπερ μάρκετς…) ούτε βέβαια το είδος «αντισηπτικό» με όλες τις σχετικές νευρώσεις. Παρόλη αυτή την «εγκατάλειψη» και την «αντιεπιστημονικότητα» το μέγιστο ημερήσιων θανάτων που αποδίδονται στον τσαχπίνη είναι 3 ή 4 (10 με 12 αν κάποιος κάνει πληθυσμιακή αναγωγή με το ελλαδιστάν).

Ευτυχώς υπάρχει το μέρος που «έδωσε τα φώτα του πολιτισμού στον γαλαξία ολόκληρο» – η νοτιοανατολική πτέρυγα του συμπλέγματος. Είναι καταγέλαστο βέβαια, καθώς οι υπόλοιποι βαλκάνιοι αναρωτιούνται αν η ελληνική (κοινωνική και καθεστωτική) μανία έχει αρχαίες καταβολές ή άλλες αιτίες. Όμως τι να καταλάβουν όλοι αυτοί οι “απολίτιστοι”;

Απ’ την άλλη μεριά υπάρχει το φιλικό και συμμαχικό απαρτχάιντ καθεστώς του Τελ Αβίβ. Με το 78% του πληθυσμού άνω των 12 να χαρακτηρίζεται «πλήρως εμβολισμένο» (με δυο δόσεις pfizer) το ισραηλινό καθεστώς πήρε έγκαιρα το «χρυσό» στην ολυμπιάδα της γενετικής δηλητηρίασης. Μόνο για να καταλήξει να έχει πλέον το παγκόσμιο ρεκόρ ημερήσιων «κρουσμάτων» με βάση τον πληθυσμό του, και να επιβάλλει άλλο έναν γύρο απ’ το ίδιο: τρίτη δόση, και πορεία προς την τέταρτη. Επιπλέον μια όχι αυθαίρετη φήμη υποστηρίζει ότι στο συμβόλαιο που υπέγραψε το καθεστώς με την φαρμακομαφία, μεταξύ των μυστικών όρων, περιλαμβάνεται και το να μείνουν απόρρητα τα στοιχεία για τις «παράπλευρες συνέπειες» των πλατφορμιασμών για δέκα τουλάχιστον χρόνια.

Τώρα πια οι “εμβολιασμένοι” υπήκοοι του Τελ Αβίβ συσσωρεύονται στα νοσοκομεία – και, με μια απλή αλλαγή ορολογίας, χαρακτηρίζονται “ανεμβολίαστοι”. Η “ελευθερία” τους αποδείχθηκε περιορισμένης διάρκειας, και θα ανανεώνεται αρμοδίως μόνο αν δίνουν και ξαναδίνουν μπράτσο, data (και απόρρητες παρενέργειες…) Επι δεκαετίες κρατάνε φυλακισμένους εκατομύρια Παλαιστίνιους. Τώρα μπαίνουν οι ίδιοι στη γενετική, αλγοριθμική φυλακή – ισόβια…

Στο Τελ Αβίβ καταγράφουν μεν τις δολοφονίες και τα σακατέματα απ’ την γενετική μηχανική αλλά τα κρύβουν. Οπότε είναι σα να μην υπάρχουν. Στο ελλαδιστάν δεν καταγράφουν τίποτα, οπότε είναι σα να μην υπάρχουν. Δεν πρέπει να έχετε παράπονο: τα «ήθη και τα έθιμα» στις διάφορες πτέρυγες του συμπλέγματος έχουν τις εκλεκτικές συμμαχικές τους συγγένειες.

Εν τω μεταξύ, στο εμβολιαστικό κέντρο της πόλης Quimper, στη γαλλική βρετάνη, οι υγιειονομικοί αποφάσισαν να κάνουν το σωστό. Τύπωσαν ένα φυλλάδιο που ενημέρωνε για τις «παράπλευρες απώλειες» της πλατφόρμας της pfizer, και το μοίραζαν στους ενδιαφερόμενους. Οι προϊστάμενοί τους δεν χάρηκαν καθόλου – δεν συμφωνούν ότι «σωστός πολίτης είναι ο ενήμερος πολίτης»… Απαγόρευσαν την διανομή του φυλλαδίου επειδή, όπως δήλωσαν  «όποιος το διαβάσει κάνει στροφή και φεύγει απ’ το κέντρο… χωρίς να πλατφορμιαστεί»….

Είναι σαφές τι είναι τι; Ή θα το καταλάβουν μόνο οι ιστορικοί του μακρινού μέλλοντος;

* Τα λάθη γίνονται και πρέπει να διορθώνονται, χωρίς να εξαφανίζονται. Το σωστό λοιπόν είναι ότι στη ρουμανία το ποσοστό πλατφορμιασμού είναι 26%, αλλά στη βουλγαρία σαφώς χαμηλότερο: 17,2%. Στην αλβανία 23%, στη βόρεια μακεδονία 26%, και στη σερβία 40%. Στο δρόμο δεν πεθαίνουν πάντως πουθενά στα βαλκάνια. Ούτε τα αντίστοιχα κράτη ζουν με πλατφορμιαστική λύσσα. Προφανώς το σύμπλεγμα δεν τα έχει κεφαλοκλειδώσει… (Ευχαριστούμε τον Σ. για την υπόδειξη των σωστών στοιχείων)

Ούτε η θεωρία…

Δευτέρα 6 Σεπτέμβρη>> Ο Μαρξ αναλύει κάπου (την έχει γλυτώσει ως τώρα ο κυρ Κάρολος απ’ την αποκαθήλωση του Άρη, του ενός απ’ τους δύο διάσημους μ’ αυτό το όνομα, του αρμόδιου γι’ αυτά…) ότι σε ιστορικές φάσεις ριζικού μετασχηματισμού των διαδικασιών καπιταλιστικής συσσώρευσης, η μορφή – κράτος αναλαμβάνει τις ευθύνες «συλλογικού καπιταλιστή» και δρώντας πολιτικά και νομοθετικά για λογαριασμό των πλέον «εκσυγχρονιστικών τεχνολογικά» μερίδων των αφεντικών, αναγκάζει όλα τα υπόλοιπα (τις ας τις πούμε έτσι «καθυστερημένες μερίδες του κεφάλαιου») είτε να προσαρμοστούν είτε να εξαφανιστούν. Πρώιμο παράδειγμα αυτής της κρατικής λειτουργίας υπήρξε στην πρωτοπόρα βιομηχανική αγγλία η απαγόρευση της παιδικής εργασίας, στον 19ο αιώνα. Ήταν σαφές ότι τα λιγότερο μηχανοποιημένα υφαντουργεία, που στηρίζονταν στην παιδική εργασία (δεν θα εξηγήσουμε εδώ το γιατί) κτυπήθηκαν απ’ την σχετική νομοθεσία. Ωστόσο το αγγλικό κοινοβούλιο και η αντίστοιχη κυβέρνηση δρούσαν σαν το κόμμα των πλέον πρωτοπόρων (εκείνη την εποχή) τμημάτων των αφεντικών και όχι σαν κόμμα των πιο καθυστερημένων τεχνολογικά και οργανωτικά.

Συμβαίνουν τέτοια σ’ όλες τις καπιταλιστικές Αλλαγές Παραδείγματος – αλλά που να τα εξηγούμε τώρα στους ανεγκέφαλους…. Το ενδιαφέρον στην τωρινή, για την οποία η υγιεινιστική τρομοεκστρατεία είναι ταυτόχρονα εισαγωγή στη βία και καταλύτης της «μετάβασης», είναι το ερώτημα αυτό: ποια είναι η ελάχιστη καπιταλιστική μορφή που πρέπει να υπαχθεί στην αναδιάρθρωση ακόμα κι αν δεν θέλει, ποιο είναι το «ελάχιστο μοναδιαίο κεφάλαιο» που είναι «καθυστερημένο» σε σχέση με τις προδιαγραφές και τις νόρμες της 4ης βιομηχανικής επανάστασης, έτσι όπως τις προσδιορίζουν μονομερώς στη δύση τα πιο «δυναμικά» αφεντικά;

Την απάντηση την έδωσαν έγκαιρα οι περιθωριακοί «εφτάψυχοι»! Το «ελάχιστο μοναδιαίο κεφάλαιο», η μίνιμουμ καπιταλιστική μορφή που υπάγεται, δια της βίας, στην αναδιάρθρωση ή στην συντριβή της, είναι ο Εαυτός Κεφάλαιο!! Αυτό το εγκληματικό κατόρθωμα 30 – 40 χρόνων νεοφιλελευθερισμού, ενσωμάτωσε τόσο εθελοντικά, τόσο έντονα και τόσο αυτοκαταστροφικά την σύγκρουση ανάμεσα σε «νεκρό κεφάλαιο» (πάγιο: σώμα) και «ζωντανή εργασία» (: εκμετάλλευση) ώστε τώρα η αναδιάρθρωση ή η συντριβή του γίνεται υποχρεωτικά σε μοριακή, σε κυτταρική κλίμακα! Είναι γι’ αυτό το λόγο που οι γενετιστές μηχανικοί και οι μπηχεβιοριστές, έτοιμοι από καιρό, έγιναν ουσιαστικά οι «πολιτικοί καθοδηγητές» της κρατικής δράσης.

Εξηγούμε αλλού (τετράδιο νο 5, σύντομα…) μερικά πράγματα σχετικά. Το βασικό εδώ είναι πως η πολιτική και ιδεολογική διάσταση της μορφής – κράτους και της εκπροσώπησης του κεφαλαιϊκού βιο-πληροφορικο-ασφαλίτικου συμπλέγματος, στο βαθμό που αναλαμβάνει την αναδιάρθρωση, ενός προς ένα και μαζικά όλων των ατομικών «παγίων» των Εαυτών – Κεφάλαιο, άρα όλων των σωμάτων, δεν μπορεί παρά να είναι ο ολοκληρωτισμός. Θα μπορούσαμε (και θα έπρεπε, για ιστορικούς λόγους) να τον ονομάσουμε φασισμό 2.0.

Όπως θα ήταν «λογικό» (με την κρατική / καπιταλιστική έννοια) ο φασισμός 2.0 χρησιμοποιεί μεθόδους του φασισμού 1.0, όμως ούτε εξαντλείται σ’ αυτόν ούτε τον μνημονεύει. Ο φασισμός 1.0 ήταν η ιστορική εκδοχή της μορφής – κράτους στην υπηρεσία του μαζικού, εργοστασιακού καπιταλισμού. Ο φασισμός 2.0 είναι η «επίκαιρη» εκδοχή της κρατικής εξουσίας στην υπηρεσία του μαζικού ψηφιακού καπιταλισμού.

Ούτε η ιστορία…

Δευτέρα 6 Σεπτέμβρη>> Δεν έχουμε διαβάσει τα ντοκουμέντα των απολογιών των ναζί γιατρών στις δίκες της Νυρεμβέργης. Είμαστε όμως σίγουροι πως υποστήριξαν ότι τα ιατρικά πειράματα που έκαναν, δια της βίας, στους αιχμαλώτους των στρατοπέδων συγκέντρωσης, είχαν καλό σκοπό. Το καλό της ανθρωπότητας. Ή, έστω, το καλό της ναζιστικής ανθρωπότητας κατ’ αρχήν…

Οι δικαστές τους δεν συγκινήθηκαν. Σωστά. Το «ο σκοπός αγιάζει τα μέσα» δεν είναι καθόλου άγιο. Ακόμα χειρότερα όταν πρόκειται για υγιειονομικά πειράματα. Είναι απίθανο ακόμα και για το μεγαλύτερο κάθαρμα τέτοιων πειραμάτων να επικαλεστεί κάτι διαφορετικό απ’ το «για το καλό του κόσμου σκότωσα μερικές χιλιάδες».

Εκτός απ’ τις καταδίκες και τις εκτελέσεις των ναζί γιατρών γι’ αυτά ακριβώς τα πειράματά τους, η Νυρεμβέργη έμεινε γνωστή στην αντιφασιστική ιστορία και για τον Κώδικά της. Το «ποτέ ξανά» (φασισμός) το ’45 και το ’50 είχε διάφορες μορφές. Ειδικά όμως σε σχέση με τον ιατρικό, υγιειονομικό φασισμό, το «ποτέ ξανά» απαιτούσε συγκεκριμένες προβλέψεις. Αυτό το «για το καλό του κόσμου» είναι πολύ βρώμικο για να το αφήσει κανείς στην εθελοντική καλωσύνη των ειδικών.

Όταν, λοιπόν, οι συντάκτες του Κώδικα της Νυρεμβέργης, σαν ειδική έκφραση του «ποτέ ξανά», περιέλαβαν την ρητή απαγόρευση της άσκησης οποιασδήποτε μορφής βίας, εξαπάτησης, ψέμματος, εξαναγκασμού, υπερβολής ή καταναγκασμού ώστε να συμμετάσχουν άνθρωποι σε ιατρικά πειράματα είναι απόλυτα βέβαιο πως είχαν κατά νου πως η επίκληση κάποιου «γενικού καλού» (κατάλληλα κατασκευασμένου / συσκευασμένου…) δεν είναι και δεν μπορεί να είναι νομιμοποίηση της ιατρικής και της πολιτικο-ιατρικής βίας έναντι οποιουδήποτε. Είχαν κατά νου ότι αυτό είναι φασισμός!

Αυτά τότε… Σήμερα ισχύει το ακριβώς αντίθετο. Ισχύει, δηλαδή, εκείνο που ήθελαν να εμποδίσουν οι συντάκτες του Κώδικα της Νυρεμβέργης, με νωπή ακόμα την βία και τον θάνατο των ναζιστικών ιατρικών πειραμάτων. Σχεδόν 40.000 άτομα έχουν δολοφονηθεί μέσα σε λιγότερο από 9 μήνες σε ε.ε., ενωμένο βασίλειο και ηπα απ’ τις πειραματικές πλατφόρμες γενετικής μηχανικής, και πάνω από 2,5 εκατομύρια είχαν παρενέργειες διαφόρων βαθμών σοβαρότητας, με τους μισούς να έχουν σακατευτεί με τον έναν ή τον άλλο τρόπο – μέχρι τα μέσα Αυγούστου αυτά. Χωρίς στρατόπεδα συγκέντρωσης. Κι ωστόσο αυτό το μακελιό είναι αδιάφορο, μια αποδεκτή ανθρωποθυσία για το «κοινό καλό»… Επιπλέον, επειδή αυτό το εγκληματικό «κοινό καλό» (καλό μόνο για τις φαρμακομαφίες και τους γενετιστές…) έχει απαλλαγεί από κάθε φραγμό και έλεγχο, το «ποτέ ξανά» έχει αντιστραφεί σε «ξανά και ξανά και ξανά», και οι μορφές βίας, εξαπάτησης, ψέμματος και καταναγκασμού διαδέχονται η μία την άλλη σ’ έναν χαρούμενο χορό κανίβαλων που λέγονται «ειδικοί», δημαγωγοί και σία.

Φαίνεται πως όλες οι μνήμες έχουν ξεθωριάσει. Φαίνεται πως φασισμός 2.0 του βιο-πληροφορικο-ασφαλίτικου συμπλέγματος, της «μετάβασης» στις νόρμες της 4ης βιομηχανικής επανάστασης, της πλήρους κατοχής του κοινωνικού εργοστάσιου, έχει αποκτήσει τέτοιους και τόσους οπαδούς ώστε να θεωρείται «δώρο της επιστήμης». (Τέτοιος ακριβώς, «δώρο της επιστήμης», ήταν και ο φασισμός 1.0…)

Αλλά όχι. Ξέρουμε. Και δεν έχουμε ξεχάσει τίποτα. Η ιστορία των καταπιεσμένων, των κολασμένων, μας διδάσκει ότι…

Όλα πάνε καλά 1 (;;)

Δευτέρα 30 Αυγούστου>> Σύμφωνα με τα ανακοινωθέντα του ντόπιου επιτελείου του πολέμου κατά του «αόρατου εχθρού», ζητούνται επειγόντως 1.000.000 φρέσκα κορμιά. Για το μέτωπο. Φρέσκο πράγμα, ακόμα και αλυσοδεμένο. Ο πόλεμος θέλει μπράτσα! Αυτή τη φορά δεν έχει «καρώτο» – όσοι ήταν να το δαγκώσουν το δάγκωσαν. Τώρα έχει ραβδί. Ματσούκι. Ξύλο. Αναστολές εργασίας, δηλαδή πατερναλιστικές μισο-απολύσεις: «να κάτσεις άφραγκος, να το σκεφτείς…. (το να πλατφορμιαστείς)… αξίζει τώρα να μην έχεις το νοίκι και το μπακάλικο για δυό τσιμπήματα; Έλα μωρέ, λογικέψου και σκύψε το κεφάλι… Η πατρίς κινδυνεύει…».

Η μισθωτή εργασία (και) στα μέρη μας έχει φτάσει σ’ αυτό το σημείο εξαθλίωσης / υποτίμησης: να την απαγορεύει το κόμμα των αφεντικών (το κράτος) … για το καλό της! Το κόμμα των αφεντικών έχει καταφέρει να κρύψει τον πραγματικό χαρακτήρα της αναδιάρθρωσης που έχει επιταχυνθεί και εκβιαστεί μέσω υγιεινιστικής τρομοεκστρατείας· κι έτσι πουλάει τώρα την ιδέα ότι ο εχθρός της μισθωτής εργασίας είναι ο «υγιεινιστικά ασύμβατος, απείθαρχος» εαυτός της!!!

Πώς έφτασαν τα πράγματα εκεί; Ποιός άνοιξε την πόρτα; Ο ρημαδοΚούλης και το γκουβέρνο του; Λάθος. Αυτοί πρέπει να πληρώσουν τα επίχειρα σαν μανατζαραίοι· αλλά πρακτικά είναι μόνον θυρωροί. Το ίδιο και οι ανάλογοι στην ιταλία, στη γαλλία ή στην αυστραλία.

Το είπαμε και το ξανάπαμε: την πόρτα στο δόγμα «εχθρός των μισθωτών είναι οι μισθωτοί», ή στο δόγμα “η εργατική τάξη είναι μολυσματική απ’ την φύση της την ίδια, και μόνο τα αφεντικά μπορούν να την προστατέψουν απ’ τον εαυτό της” την άνοιξε εκείνη η παράνοια που μετατράπηκε σε συνδικαλιστική απαίτηση την άνοιξη του 2020, σύμφωνα με την οποία «τα αφεντικά θα έπρεπε να φροντίσουν για την ασφάλεια των εργατών»…. απέναντι σε μια απειλή που οι ίδιοι οι εργάτες ΑΓΝΟΟΥΣΑΝ, και για την οποία «απλά» (;;;) είχαν υιοθετήσει την προσταγή ενός τμήματος των αφεντικών! Για να το πούμε διαφορετικά: όταν ένα τμήμα των (διεθνών) αφεντικών είπε «θα πεθάνετε όλοι αν δεν εφαρμόσετε τις διαταγές μας», η τάξη μας (συνθηκολογημένη εδώ και δεκαετίες) δεν αναρωτήθηκε καν και καν για την αλήθεια της απειλής. Αντίθετα έτρεξε πανικόβλητη να ζητήσει την προστασία (όλων) των αφεντικών…. Και του κόμματός τους, του κράτους.

Από εκείνη την ιστορική στιγμή της μαζικής εργατικής αυτο-υπουδούλωσης στο «υγιεινιστικό κεφάλαιο» ξέραμε – και δεν το κρατήσαμε μυστικό – τι θα συμβεί…. Αυτό που συμβαίνει. Τα αφεντικά, αν όχι όλα (πράγματι, κάποια έχουν ενστάσεις…) αλλά σίγουρα το κόμμα τους, το κράτος, σαν έκφραση του συλλογικού καπιταλιστή, αξιοποιούν το «δικαίωμα» που τους αναγνωρίστηκε! Θέλουν τα μαγαζιά τους, οι επιχειρήσεις τους, να είναι «covid free»… Μόνο που «covid free» είναι το ψευδώνυμο του τώρα τα χέρια μας λύνονται για τον ακόμα καλύτερο έλεγχο των εργατών, για το καλό της «δημόσιας υγείας» – για το δικό τους καλό…

Τι σημαίνει «υγιεινιστική ασυμβατότητα εργατών» και το πόσο μακριά πάει το ξέρουν και το καταλαβαίνουν εκείνοι οι ελάχιστοι που παρακολουθούν εδώ και χρόνια τις τεχνολογικές και ιδεολογικές προετοιμασίες και τα πρώτα βήματα της 4ης βιομηχανικής επανάστασης. Ας μην εστιάζει κανείς το βλέμμα του αποκλειστικά και μόνο στις «αναστολές» ήδη υπαρχουσών σχέσεων μισθωτής εργασίας. Ας σκεφτεί επιπλέον τι σημαίνει ο «υγιειονομικός» έλεγχος στις νέες προσλήψεις, πράγμα που έγινε ήδη αθόρυβα στην εντόπια βιομηχανία τουρισμού… Όχι κρυφά. Έγινε με την συναίνεση των κομμάτων, των οργανώσεων και των συνδικάτων που τώρα αντιδρούν. Συνεπώς πρέπει να θεωρηθεί όχι απλά «κεκτημένο» αλλά καρα-κεκτημένο των αφεντικών. Για το μέλλον, αν όχι με αφορμή τον τσαχπίνη, με οποιεσδήποτε άλλες. Καρα-κεκτημένο ακόμα και “ψυχολογικού ελέγχου”, μέσω διαρκών τεστ…

Έχουμε προσπαθήσει με πάθος και εντιμότητα να την κλείσουμε αυτήν την πόρτα της υγιεινιστικής αυτο-υποδούλωσης της τάξης μας. Φαίνεται όμως ότι θα χρειαστεί καιρός, κόπος και πόνος (βαθιά φυλάκιση / επιτήρηση) για να καταλάβουν στ’ αλήθεια τι είναι όλα αυτά κάποια διανοητικά εύστροφα τμήματα της εργατικής τάξης….

Προς το παρόν υπάρχουν αντιδράσεις για τις αναστολές, κι αυτό είναι καλύτερο απ’ το τίποτα. Μερικές είναι έντιμες, άλλες είναι προσχηματικές. Το κοινό στρατηγικό τους μειονέκτημα είναι ότι προέρχονται στο μεγαλύτερο μέρος τους απ’ την πλήρη υποστηρίξη, ως τώρα, των δογμάτων και των εγκλημάτων της υγιεινιστικής τρομοεκστρατείας. Είναι θολές από καταγωγή, και παραδομένες στη γενετική μηχανική και στο σύμπλεγμα. Αυτό το «ναι στον μαζικό εμβολιασμό όχι στον υποχρεωτικό», θα μπορούσε να ακούγεται σαν «ναι στο γάμο για τεκνοποίηση, όχι στα συζυγικά / μητρικά καθήκοντα» – αν υπάρχει κανείς να καταλάβει. (Φυσικά, στο ελλαδιστάν, το να καταγγείλει κανείς τους συνδικαλιστικούς θεατρινισμούς και τις διάφορες «ουρές» του είναι ένα σίγουρος τρόπος για να αποκτήσει κάκιστης ποιότητας εχθρούς. Έχουμε πολλούς τέτοιους, οπότε ας το αφήσουμε προς το παρόν).

Υπάρχουν αντιδράσεις λοιπόν. Το ενδιαφέρον είναι πως αν οι μπηχεβιοριστές της εξουσίας υπολόγιζαν ότι θα στρέψουν τους πλατφορμιασμένους κατά των υπόλοιπων, έχουν αποτύχει παταγωδώς. Μόνο καθάρματα και διεστραμμένοι της πρώτης κατηγορίας μπορούν να πουν ανοικτά «ανεμβολίαστοι γαμιέστε, να μείνετε άνεργοι και να ψοφίσετε!». (Αυτή την εποχή στο ελλαδιστάν υπάρχει η φήμη πως μόνον ένας «γαμιέται», και ξέρετε ποιός είναι…)

Υπάρχουν καθάρματα και διεστραμμένοι, αλλά είναι λίγοι. Ακόμα και οι πλατφορμιασμένοι στη μεγάλη πλειοψηφία τους λογαριάζουν ότι 10.000 «αναστολές» στη δημόσια υγεία απλά θα τινάξουν ό,τι έχει απομείνει στον αέρα.

Αυτή είναι η χρησιμότητα των αντιδράσεων, ειδικά των υγιειονομικών σ’ αυτή τη φάση: με θέσεις αντινομικές («ναι μεν… αλλά όχι….»), κρατώντας πάντα το στόμα τους του κλειστό για το τι πραγματικά έχει συμβεί στα δημόσια νοσοκομεία εδώ και μήνες, υποδαυλίζουν ασυναίσθητα (συγκαλύπτοντάς τες) τις δομικές, καπιταλιστικές αντινομίες της τρομοεκστρατείας. Έτσι, όμως, είναι πιθανό να απελευθερώσουν βαθύτερες και συνεκτικές αλήθειες.

Δεν είναι το καλύτερο, δεν είναι αυτό που χρειάζεται· αλλά είναι κάτι..

(φωτογραφία: σκηνή απ’ το αριστουργηματικό The cook, the thief, his wife and her lover, του Peter Greenaway – 1989)

Όλα πάνε καλά 2 (;;)

Δευτέρα 30 Αυγούστου>> Το ρημαδογκουβέρνο (και δεν είναι το μόνο στον πλανήτη…) επιχειρεί ένα «τελικό surge» πλατφοριασμού, απειλώντας (;;;;) ότι σε διαφορετική περίπτωση …. θα το κάνει Κούγκι! (!!!) Θα διαλύσει όχι μόνο το δημόσιο σύστημα υγείας αλλά και τον στρατο-αστυνομικό σκληρό πυρήνα του κράτους! Ωιμέ! Μήπως πρόκειται να περάσουμε στην καταστροφή του κράτους και στον κομμουνισμό το ίδιο αιφνιδιαστικά και απροειδοποίητα όπως με την κατ’ οίκον φυλάκιση του Μάρτη του 2020; Μήπως οι φανατικοί «επαναστάτες» caradinieri / pfizeroi κατάλαβαν σωστά ότι ο ρημαδοΚούλης είναι κρυφοκομμουνιστής και κρυφοαναρχικός και γι’ αυτό τον στηρίζουν με πάθος; Μήπως σωστά απ’ την μεριά τους οι της «λαϊκής δεξιάς» και οι φασίστες τον έχουν βάλει στο στόχαστρο;

Ας αφήσουμε τ’ αστεία. Αυτό το surge έρχεται σε μια στιγμή που ακόμα και τα ντουβάρια ξέρουν ότι:

Α) οι πλατφόρμες γενετικής μηχανικής έχουν παρενέργειες που σκοτώνουν και σακατεύουν πολύ κόσμο… οπουδήποτε αλλού εκτός απ’ το ελλαδιστάν φυσικά, αφού εδώ γεννήθηκε όχι μόνο η “δημοκρατία” αλλά επίσης η δημιουργική λογιστική και η εξαπάτηση σαν καθημερινή κουλτούρα….

Β) οι πλατφόρμες γενετικής μηχανικής δεν προστατεύουν καθόλου από μόλυνση…

Γ) οι πλατφόρμες γενετικής μηχανικής δεν προστατεύουν καθόλου από ασθένεια…

Δ) οι πλατφόρμες γενετικής μηχανικής δεν προστατεύουν καθόλου από θάνατο (που θα αποδίδεται, φυσικά, στον covid…)

Ε) ακόμα και οι κατασκευαστές τους παραδέχονται ότι αυτό που πουλάνε για «προστασία» έχει ημερομηνία λήξης, ζητώντας τρίτες, τέταρτες, πέμπτες και βάλε δόσεις ανά εξάμηνο – και βλέπουμε.

Να ήταν μόνον αυτά…. Το ακόμα χειρότερο για τους αξιωματικούς και τους πρόθυμους στρατιώτες του «πόλεμου κατά του αόρατου εχθρού» είναι ότι πολλαπλασιάζονται οι καθ’ όλα επιστημονικές έρευνες και δημοσιεύσεις που δείχνουν ότι οι πλατφόρμες αδυνατίζουν πρακτικά το ανοσοποιητικό και ότι οι πλατφοριασμένοι είναι πολλές φορές πιο ευάλωτοι σε σχέση με όσους έχουν ακόμα την φυσική τους ανοσία!

Τι είδους surge είναι λοιπόν αυτό, και τί ελπίδες επιτυχίας έχει δεδομένων των μαζικών αντιδράσεων; Δεν θα κάνουμε ενέσεις αισιοδοξίας. Υπάρχουν περιθώρια αναδιπλώσεων για τα αφεντικά της υγιειονομικής κατοχής. Υπάρχει όμως και κάτι άλλο: τα ήδη κέρδη τους, που δεν αμφισβητούνται απ’ τις αντιδράσεις.

Παράδειγμα σημαντικό: στη σκιά του καταναγκαστικού πλατφορμιασμού, τα καταναγκαστικά τεστ επιβάλλονται χωρίς καν «μια σφαίρα για την τιμή των όπλων», σαν «το μη χείρον βέλτιστο», σαν… Αν, μάλιστα ήταν φτηνότερα ή και δωρεάν σ’ αυτή τη φάση, η αριστερά του κράτους / κεφάλαιου θα πανηγύριζε!

Τι σημαίνει όμως καταναγκαστικός διαρκής «ιατρικός» έλεγχος; Είναι, πράγματι, «μη χείρον» ή μήπως είναι μια «κυκλωτική» κίνηση αν συγκριθεί με την αιχμή του καταναγκαστικού πλατφορμιασμού που προσπαθεί να επιβληθεί με επίθεση – κατά – μέτωπο;

Το πρώτο που σημαίνει είναι προσωπικά δεδομένα υγείας τέλος!!! (Και GDPR άχρηστος ακόμα και για κωλόχαρτο!). Όταν ο «εργαστηριακός έλεγχος υγείας» επιβάλλεται, και τα αποτελέσματά του πρέπει να επιδεικνύονται σε αφεντικά, όργανα δημόσιας τάξης και υπηρεσίες για να δουλέψει κάποιος, για να ταξιδέψει, για να διασκεδάσει, για να μετακινηθεί, ακόμα και για να γίνει δεκτός απ’ την βιομηχανία της υγείας, τότε όλο το βιο-πληροφορικο-ασφαλίτικο σύμπλεγματα, απ’ τους ιδιοκτήτες των “cloud” και των αλγόριθμων τεχνητής νοημοσύνης (για την διαρκή επεξεργασία και αξιολόγηση των προσωπικών data) μέχρι τις ασφαλιστικές εταιρείες κάνουν τρελό πάρτυ! Και τα αφεντικά, ακόμα κι αυτά που τώρα είναι δύσθυμα, θα ανακαλύψουν τελικά πόσο τους νοιάζεται το κράτος / συλλογικός καπιταλιστής.

Το δεύτερο που σημαίνει, και έχει άμεση σχέση με το πρώτο, είναι αυτό που υποδεικνύουν οι υγιειονομικοί απ’ το κέντρο υγείας του Ζαγκλιβερίου, στον Λαγκαδά:

… Σήμερα υποχρεωτικά εμβόλια για εργοδοτική κρατική προστασία, αύριο υποχρεωτικές οι αγωγές για τη χοληστερίνη και για το ζάχαρο, υποχρεωτικές οι διατροφικές επιλογές, όποιος δεν ασκείται θα τιμωρείται, ό,τι δεν ταιριάζει με την αποδοτικότητα του ανθρώπινου κοπαδιού, ό,τι παρενοχλεί την κρατικό-οικονομικό-επιστημονική ορθοδοξία θα τίθεται εκτός νόμου!

Τα ιχθυοτροφεία και τα κτηνοτροφεία δείχνουν το δρόμο για τα αποδοτικά κοπάδια…

Θα λέγαμε: σήμερα “τεστ covid”, αύριο για την χοληστερίνη και το ζάχαρο, μεθαύριο… για τα πάντα. Τα wareables, αυτός ο “φορετός” ρουφιάνος νο 2 (ο πρώτος είναι τα smart phones…), είναι ήδη σε μεγάλη εξάπλωση· δηλαδή στη μόδα.

Τα γνωστά εξαπτέρυγα θα πουν: «έλα μωρέ, σιγά το θέμα, αφού έτσι κι αλλιώς κάναμε τσεκ απ…» Πράγματι. Η ατομική επιτήρηση της υγείας του Εαυτού Κεφάλαιο έγινε απ’ τα αγαπημένα νεοφιλελεύθερα must εδώ και 2 γενιές.

Μόνο που τώρα ήρθε η εποχή της «ανακεφαλαιοποίησης»! Ή, πιο σωστά, της συγκέντρωσης κεφαλαίου (και του κεφαλαίου υγείας): ό,τι ήταν πριν ατομική άσκηση αθανασίας, fitness και απόδοσης, ό,τι ήταν ατομικά δεδομένα και ανασφάλειες, τώρα συγκεντρώνονται, ταξινομούνται· με δυο λόγια κεφαλαιοποιούνται σαν «η νέα πρώτη ύλη» σε κλίμακα επιχειρήσεων και γίγα-εταιρειών. Ο Εαυτός – Κεφάλαιο υπάγεται πλέον δομικά στο Κεφάλαιο – Κεφάλαιο! Κι αυτά που θεωρούσε «ελευθερίες» και «ατομικά δικαίωματά» του αναδιαρθρώνονται υπό περιορισμό και υπό πίεση…

Αυτό, λοιπόν, συμβαίνει ήδη στη σκιά του καταναγκαστικού πλατφορμιασμού. Και, για να είμαστε ειλικρινείς, συμβαίνει εν μέρει με μια ανάσα ανακούφισης. Κατανοητό, ανθρώπινο… αυτοκαταστροφικό. Είναι μια πραγματική πλευρά της «νέας» εξουσίας, μια πλευρά μεγάλης κλίμακας, που τώρα ριζώνει, εδραιώνεται – χωρίς πρόβλημα.

Ηθικό δίδαγμα; Έχουμε να πολεμήσουμε για πολύ περισσότερα!

(φωτογραφία: Αυτά είναι τα κακά, πολύ κακά νέα – που πρέπει να θάβονται όσο περισσότερο γίνεται. «Αλλά… (σας παρακαλούμε νέοι και νέες) … μην αρχίσετε τα έξαλλα κορονοπάρτυ για να κολλήσετε και να αποκτήσετε φυσική ανοσία… Είναι επικίνδυνο…»

Και οι σκόνες επίσης – προσθέτουμε…)

Ο μαφιόζος, ο αυτοκράτορας, ο υπήκοος και ο κόσμος του (1)

Δευτέρα 30 Αυγούστου>> Είναι, αν δεν κάνουμε λάθος, η τρίτη ή η τέταρτη φορά που μνημονεύουμε το παρακάτω απόσπασμα (ξεκινώντας απ’ το χάρτινο Sarajevo, το 2007). Και, φυσικά, έχουμε επίγνωση της ματαιότητας του να επιμένουμε ότι σ’ αυτό το απόσπασμα υπάρχει ένα βασικό «κλειδί» όλων όσων συμβαίνουν υπό την υγιεινιστική τρομοεκστρατεία και όχι μόνο. Θα κάνουμε άλλη μια απόπειρα – και ποιός ξέρει; Ίσως κάποιοι αρχίσουν να καταλαβαίνουν.

O αξιωματούχος μου είπε ότι τύποι του είδους μου «ανήκουν σ’ αυτό που αποκαλούμε κόσμος – βασισμένος – στην – πραγματικότητα», τον οποίο περιέγραψε σαν αποτελούμενο από ανθρώπους «που πιστεύουν ότι οι λύσεις προκύπτουν απ’ την συνετή μελέτη της πραγματικότητας όπως αυτή εμφανίζεται μπροστά μας». Συμφώνησα και μουρμούρισα κάτι για τις αρχές του διαφωτισμού και του εμπειρισμού.

 Mε έκοψε. «Aλλά ο κόσμος δεν δουλεύει πλέον έτσι» συνέχισε. «Tώρα είμαστε αυτοκρατορία, κι όταν δρούμε δημιουργούμε την δική μας πραγματικότητα. Kαι την ώρα που εσείς μελετάτε αυτήν την πραγματικότητα που δημιουργήσαμε – όσο πιο συνετά μπορείτε – ξαναδρούμε, δημιουργώντας νέες πραγματικότητες, τις οποίες επίσης μπορείτε να μελετήσετε, κι έτσι προχωράνε τα πράγματα. Eίμαστε πρωταγωνιστές της ιστορίας …. και εσείς, όλοι εσείς, έχετε μείνει πίσω να μελετάτε αυτά που κάνουμε».
New York Times Magazine, Oκτώβριος του 2004

Ο αξιωματούχος που μίλησε για την κατασκευή και ανακατασκευή της πραγματικότητας (ή μήπως των πραγματικοτήτων;) δια της βίας απ’ την μεριά μιας εξουσίας που υπερέχει τόσο ώστε να θεωρεί εαυτήν “αυτοκρατορία” (δηλαδή: αυτο-ελεγχόμενη και μόνον!) ήταν ο Karl Rove. Σύμβουλος ασφαλείας του Bush του B, παραμονές της εισβολής στο ιράκ.

Το πιθανότερο είναι ότι ποτέ δεν σας πέρασε απ’ το μυαλό ότι οποιαδήποτε εξουσία που θεωρεί εαυτήν ακλόνητη και “πρωταγωνιστή της ιστορίας”, για να είναι πράγματι τέτοια, πρέπει να κατασκευάζει και να ανακατασκευάζει την πραγματικότητα – αφήνοντας πίσω της (και κυρίως κάτω της) τους υποτελείς να προσπαθούν να την καταλάβουν… Το πιθανότερο είναι επίσης πως όταν η ασταμάτητη μηχανή άρχισε να ουρλιάζει απ’ τον Μάρτη του 2020 «Προσοχή! Προσοχή! Η διαφημιζόμενη «φονικότητα» του ιού, με τα “Bergamo” και τα υπόλοιπα, είναι κατασκευή πραγματικότητας για λογαριασμό συγκεκριμένων καπιταλιστικών / κρατικών συμφερόντων» θεωρήθηκε από τρελή έως ακατανόητη.

Εξακολουθείτε, λοιπόν, να ανήκετε στους ανθρώπους «που πιστεύουν ότι οι λύσεις προκύπτουν απ’ την συνετή μελέτη της πραγματικότητας όπως αυτή εμφανίζεται μπροστά μας» – καλά κάνετε… Εξακολουθείτε όμως να πιστεύετε ότι η πραγματικότητα είναι μία, και δεν θα μπορούσε παρά να είναι μία και μόνο μία… Λάθος! Σε συγκεκριμένες ιστορικές συνθήκες και για συγκεκριμένους λόγους οι πραγματικότητες μπορεί να είναι 2 (και αντίπαλες μεταξύ τους) – ή και περισσότερες, αλλά με τις 2 να είναι οι βασικές…

Κι έτσι, ενώ κάτι τέτοιο σας φαίνεται αδιανόητο και δεν μπορείτε να βρείτε ούτε το πότε, ούτε το γιατί, ούτε το που συμβαίνει αυτό, ούτε πως μπορεί να αναλυθεί (και να αντιμετωπιστεί) πολιτικά, κοινωνικά, ηθικά, συναισθηματικά, λογικά, (δεν θα σας πούμε περισσότερα, μας βλέπουν μπανιστηριτζήδες!), ζείτε και ζούμε ακριβώς μέσα σ’ αυτό το σχίσμα / πόλωση των πραγματικοτήτων!!! Που δεν είναι καθόλου πρωτοφανές στην ιστορία· και στην πολιτική γεωγραφία. Το ζείτε / ζούμε όταν το γκουβέρνο (και όχι μόνο το ελληνικό) και οι λακέδες του διαστρέφουν έως «αντιστρέφουν» κάθε εμπειρικό δεδομένο και κάθε σοβαρό επιστημονικό συμπέρασμα σε σχέση με την «πανδημία» (π.χ. σε σχέση με την θρυλική μετάλλαξη Δ και την προέλευσή της)… Θυμηθείτε: ο Rove και όσα εκπροσωπούσε / εκπροσωπεί, το 2004, δεν ενδιαφερόταν ούτε για τον Διαφωτισμό (άρα την έντιμη γνώση) ούτε για τον εμπειρισμό…. Μιλούσε για την πραγματικότητα της (εικονικής όπου χρειάζεται) total dominance, που (πρέπει να) ενσωματώνεται από τον κάθε κυριαρχούμενο, απ’ τον κάθε αιχμάλωτο, αδιάφορο αν είναι λογική ή παράλογη, απτή ή φαντασιακή.

Το ζείτε / ζούμε όταν το μαγαζί που λέγεται FDA δίνει οριστική έγκριση (ή, μάλλον, παριστάνει ότι την δίνει) σε μια πειραματική τεχνολογία γενετικής μηχανικής για την οποία το ίδιο μαγαζί έχει υπογράψει πέρυσι ότι η «φάση 3» (των δοκιμών / των πειραμάτων) θα ολοκληρωθεί το νωρίτερο στα τέλη του 2022 ή του 2023…

Θα μας τρελάνουν;