Πρωταθλητισμός

Δευτέρα 11 Οκτώβρη>> Είχαμε προτείνει λίγο παλιότερα πως θα έπρεπε να θεωρηθεί εθνική επέτειος η στιγμή όπου η ελληνική «κοινή δεξαμενή» θανάτων χρεωμένων στον τσαχπίνη ξεπέρασε την ιαπωνική, παρότι εκεί ο πληθυσμός είναι 13 φορές μεγαλύτερος. Δυστυχώς η ιαπωνική κοινωνία έκανε φιλότιμη προσπάθεια και κατάφερε να ξαναπάρει κεφάλι. Όχι σπουδαία πράγματα, αλλά οπωσδήποτε βγήκε μπροστά.

Τότε εθνική επέτειος πρέπει ΟΠΩΣΔΗΠΟΤΕ να μείνει το ότι τα ελληνικά νούμερα ξεπέρασαν πρόσφατα τα σουηδικά, και μάλιστα κάνοντας παιχνίδι θανατοπολιτικής σε βαρύ γήπεδο: στη σουηδία τα θεωρούμενα ως «κρούσματα» είναι σχεδόν διπλάσια. Πράγμα που σημαίνει ότι στο ελλαδιστάν το «φονικό ένστικτο» του τσαχπίνη είναι ανάλογα διπλάσιο…

Είναι γνωστό το μίσος που εκδήλωσαν όλοι οι ντόπιοι caradinieri κατά της «ανευθυνότητας» της (σοσιαλδημοκρατικής) σουηδικής κυβέρνησης που έκανε πέρυσι τα ελάχιστα απέναντι στο «θανατικό», αφήνοντας τους υπήκοους της στην ησυχία τους. Το ότι απαγορεύτηκαν οι συναυλίες και τα μαγαζιά διασκέδασης έκλειναν κανά δυο ώρες νωρίτερα, κι αυτό ήταν όλο, αποδείκνυε (για τους ντόπιους caradinieri) ότι στη Στοκχόλμη «βάζουν τα κέρδη πάνω απ’ τους ανθρώπους». Περίμεναν, παραφύλαγαν, να γεμίσει πτώματα σουηδών η Βαλτική… Πώς αλλιώς να χαρεί κανείς το νέο ολοκληρωτισμό αν δεν υποστηρίζει φανατικά  πως όσοι τον απορρίπτουν είναι (εκτός από ψεκασμένοι και) εγκληματίες;

Τώρα; Τώρα θα πουν «ααααα, τα μικρά νούμερα στη σουηδία οφείλονται στο ότι έχουν εμβολιαστεί πολύ περισσότερο»… Βολικό, αλλά παραμυθάκι. Πριν 3 ημέρες (τα στοιχεία απ’ τον tracker των financial times) στη σουηδία φερόταν ως πλατφορμιασμένο το 64,9% του γενικού πληθυσμού, ενώ στο ελλαδιστάν το 58,3%. Αυτή η διαφορά τoυ 6,5% ΔΕΝ μπορεί να εξηγήσει το γιατί στην ελληνική κοινή δεξαμενή χωράνε περισσότεροι απ’ την σουηδική, παρά τα κλειδαμπαρώματα, την κοινωνική αποξένωση, την τρομοκρατία. Ούτε, φυσικά, στηρίζει το ντόπιο παραληρηματικό θεώρημα / ψέμα ότι «αρρωσταίνουν σοβαρά και πεθαίνουν οι ανεμβολίαστοι» (το οποίο διαψεύδεται απ’ το συμμαχικό Τελ Αβίβ…). Ειδικά όταν οι δηλωμένοι εκβιαστικοί, καταναγκαστικοί «εθνικοί στόχοι» είναι ο πλατφορμιασμός του 80% το λιγότερο – για να σωθούμε…

Ξέρουμε τι είναι «δημιουργική λογιστική θανάτου» και πόσο συστηματικά έχει χρησιμοποιηθεί σε ορισμένα κράτη. Θα μπορούσε κάποιος να υποστηρίξει ότι η καταμέτρηση στη σουηδία είναι πιο ειλικρινής και ότι στο ελλαδιστάν τα νούμερα των θανάτων που χρεώθηκαν και χρεώνονται στον τσαχπίνη είναι υπερ-φουσκωμένα. Ο.Κ…. Θα ήταν όμως ενδιαφέρον να ακούσουμε μια τέτοια εξήγηση απ’ τους εντόπιους caradinieri / pfizerοι! Γιατί αυτήν ακριβώς την εθνική δημιουργική λογιστική θανάτου επικαλούνταν επί μήνες για να παίξουν τους ρολάκους τους στο θρίλερ της τρομοεκστρατείας!

Κι άλλος πρωταθλητισμός

Δευτέρα 11 Οκτώβρη>> Οι εντόπιοι caradinieri / pfizerοι δείχνουν όμως αμέλεια και για κάτι ακόμα, που για πολύ καιρό ήταν το αγαπημένο τους: δεν μιλάνε για την excess mortality (τους παραπάνω απ’ το συνηθισμένο θανάτους) που πέρυσι αποδείκνυε, κατά την γνώμη τους (και τη γνώμη του κράτους και των λακέδων του) το πόσο φονιάς ήταν ο Sars-CoV-2…

Φέτος αυτή η excess δεν είναι της μόδας… Κι όμως: φέτος είναι που μετά το τέλος Μάρτη οι θάνατοι έχουν ξεφύγει κυριολεκτικά – αλλά δεν αντιστοιχούν στην «κοινή δεξαμενή». Η ελληνική στατιστική αρχή συνεχίζει την δουλειά της, και… Πιο συγκεκριμμένα, απ’ την τελευταία εβδομάδα του περασμένου Μάρτη ως την πρώτη του Αυγούστου, έχουν πεθάνει 8.713 άνθρωποι (στην συντριπτική τους πλειονότητα από 35 χρονών και πάνω) περισσότεροι απ’ το «φονικό λόγω covid» 2020 αντιστρέφοντας μια τάση για λιγότερους θανάτους που παρατηρήθηκε τις πρώτες 7 βδομάδες του 2021. 8.713 θάνατοι το 2021 επιπλέον εκείνων του 2020 και πολύ πάνω απ’ τον μέσο όρο 2015 – 2020 (πάνω πίνακας), μέσα σε μόνο 20 εβδομάδες, απ’ την τελευταία εβδομάδα του Μάρτη ως την πρώτη του Αυγούστου (σε λιγότερο από μισό χρόνο δηλαδή) χωρίς κανέναν επίσημα γνωστό λόγο είναι πάρα πολλοί για να περνάνε απαρατήρητοι!!!

Κάποια τσακάλια (και, δυστυχώς, ο συνήθως προσεκτικός Ιωαννίδης του Stratford…) απέδωσαν (ψιθυριστά, για να μην ανοίξει η πληγή…) τους 1.146 επιπλέον νεκρούς της πρώτης εβδομάδας του Αυγούστου στην κακή ποιότητα του αέρα της Αθήνας λόγω της πυρκαγιάς στη Βαρυμπόμπη… Βολικό… Έστω… Αλλά τότε θα πρέπει να ανακαλύψουν φωτιές, λιμούς, σεισμούς, καταποντισμούς και τις εβδομάδες από 12 έως και 18 Απρίλη (606 επιπλέον νεκροί), από 26 Απρίλη έως και 9 Μάη (δύο εβδομάδες, συνολικά 1.228 επιπλέον νεκροί), από 21 έως και 27 Ιούνη (602 επιπλέον νεκροί), από 28 Ιούνη έως και 4 Ιούλη (972 επιπλέον νεκροί).

Οποιαδήποτε προσπάθεια να αποδοθούν σε «φυσικά φαινόμενα» αυτοί οι πάνω από 8.000 επιπλέον θάνατοι μέσα σε μόλις 20 εβδομάδες είναι συνενοχή στο έγκλημα!! Οι αιτίες είναι, και δεν μπορεί παρά να είναι, «ανθρώπινες»! Δύο ομάδες αιτίων μπορούμε να εντοπίσουμε γι’ αυτήν την επιπλέον θνησιμότητα του πληθυσμού (πάντα σε σχέση με το «covid-αιμοβόρο» 2020, για να μην ξεχνιόμαστε…), που έχουν την ίδια καταγωγή: είτε περιπτώσεις ανθρώπων που πέθαναν επειδή είχαν χρόνια, σοβαρά νοσήματα και δεν είχαν την φροντίδα που έπρεπε απ’ το σύστημα υγείας (για τους γνωστούς λόγους) είτε δολοφονίες των πλατφορμών γενετικής μηχανικής.

Και οι δύο εκδοχές ανήκουν απόλυτα στην υγιεινιστική τρομοεκστρατεία. Η πρώτη κατηγορία είναι έμμεσες δολοφονίες, η δεύτερη άμεσες και εκ προμελέτης. Δεν ξέρουμε πόσοι νεκροί ανήκουν στην κάθε μια (πώς θα μπορούσαμε;), αλλά όταν υπάρχει ένας αριθμός 8.173 επιπλέον θανάτων μέσα σε μόλις 140 ημέρες, δεν έχει προκύψει από ένα άθροισμα του είδους 8.170 + 3!!! Οι προσπάθειες να κουκουλωθούν και οι μεν και οι δε δολοφονίες καταρρέουν όταν το άθροισμά τους δείχνει ότι είναι πολλές πολλές εκατοντάδες στην κάθε περίπτωση χωριστά.

Όσοι / όσες έχουν παίξει τον ρολάκο τους φωνάζοντας με βαθιά συγκίνηση «ούτε μια ανθρώπινη ζωή χαμένη!» τον καιρό που προετοιμάζονταν αυτές οι δολοφονίες δεν πρόκειται να ιδρώσουν. (Το πολύ πολύ να μας ξαναβρίσουν αφοδεύοντας στα πληκτρολόγιά τους). Οι υπόλοιποι / ες όμως δεν μπορούμε ούτε να αγνοήσουμε ούτε να προσπεράσουμε αυτήν την πραγματικότητα. Ο καπιταλισμός, ειδικά όταν βρίσκεται σε φάση κρίσης / αναδιάρθρωσης, δεν είναι κάτι αόριστο που «μακρυά απ’ τον κώλο μας κι ας είναι δέκα πόντους»! Η αναδιάρθρωση σκοτώνει και θα σκοτώσει ακόμα περισσότερο…

(Μεγάλους αριθμούς και ποσοστά επιπλέον θανάτων – πάντα σε σχέση με το 2020 – έχουν κι άλλα κράτη. Οι ηπα και η ιταλία για παράδειγμα. Δεν έχουμε χρόνο να μελετήσουμε τα στοιχεία, αλλά όποιος / όποια έχει χρόνο και όρεξη μπορεί να τα βρει στο https://stats.oecd.org/index.aspx?queryid=104676. Για το ελλαδιστάν τα νούμερα του οοσα διαφέρουν, αλλά χρησιμοποιήσαμε εκείνα της ελληνικής στατιστικής.

Επιπλέον στο https://www.globalresearch.ca/covid-19-vaccines-lead-to-new-infections-and-mortality-the-evidence/5746393 μπορείτε να δείτε την συσχέτιση πλατφορμιασμών και θανάτων σε διάφορα κράτη…)

 

«Δημιουργική καταστροφή» 2

Δευτέρα 4 Οκτώβρη>> Ανάλογες είναι οι ουσιαστικά ανεμπόδιστες εξελίξεις αν δούμε όχι το ζήτημα «υγεία και θεσμοί φροντίδας» αλλά το ζήτημα «εργασία και όροι εργασίας». Προς το παρόν αυτοί που πετιούνται εκτός εργασίας στον τομέα της υγείας (ή και αλλού) δεν απολύονται καθαρά. Προς το παρόν… Όμως έχει γίνει ένα αποφασιστικό βήμα απ’ την μεριά του συστήματος: έχει νομιμοποιηθεί μια μονομερής «απαίτηση», στηριγμένη σ’ ένα συνδυασμό τερατωδών ψεμάτων, τρομοκρατίας, ψυχολογικού πολέμου και εκβιασμών, σαν «όρος εργασίας». Η απόρριψη αυτής της απαίτησης ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ να θεωρείται είτε σαν «πολιτική», είτε σαν «ηθική» – η απαίτηση (του πλατφορμιασμού) απ’ την άλλη μεριά είναι αδιαπραγμάτευτη και βίαιη. Και δεν πρέπει καν να θεωρείται αυτή η απαίτηση «πολιτική» με την μία ή την άλλη έννοια ή «ανήθικη» και, άρα, να ελέγχεται σαν τέτοια.

Και κτυπάει στον εργασιακό χώρο που κατεξοχήν, σε άλλες εποχές, η απόρριψη θα ήταν κοινωνικά και πολιτικά έγκυρη! Στο γενικό νοσοκομείο, στο παραδοσιακό ιατρείο. Για να γίνει καθαρό τι σημαίνει αυτό από εργατική άποψη, αρκεί να θυμηθείτε: οι δημαγωγοί και οι πειθαρχημένοι στρατιώτες, caradinierοι και pfizerοι, θεωρούσαν ότι αποστομώνουν οποιονδήποτε απέρριπτε / απορρίπτει την τρομοεκστρατεία και αμφισβητεί τα «δόγματά» της, με το είσαι γιατρός; αφού δεν είσα σκάσε… Κατέφευγαν, δηλαδή, στη μυθοποίηση ενός συγκεκριμένου καταμερισμού εργασίας / γνώσεων… Ε, τώρα, «ακόμα και γιατρός να είσαι μάζεψέ τα και δίνε του!!!» Πράγμα που σημαίνει όχι μόνο ότι η αμφισβήτηση και η άρνηση ακόμα και απ’ την μεριά «ειδικών» απαγορεύεται (κάτι που είναι ξεκάθαρο με την συνεχιζόμενη και εντεινόμενη λογοκρισία και αυτολογοκρισία…) αλλά, κυρίως, ότι η μισθωτή εργασία, ειδικευμένη ή όχι, θα υπόκειται πλέον στην αυθαιρεσία της εξουσίας!!! Της όποιας εξουσίας… Και οι «απαραίτητες ειδικότητες» δεν θα είναι τέτοιες μόνο με την παλιά έννοια του καταμερισμού γνώσεων, αλλά επιπλέον με τους όρους της «νέας κανονικότητας»: της τυφλής υπακοής, της πειθαρχημένης και «ευέλικτης» προσαρμογής… Τι κι αν είσαι, λέμε ένα παράδειγμα, ο μόνος ειδικός χειρούργος που έχουμε για καρκίνο των λεμφαδένων; Αν δεν υπακούς στο μεγάλο φετίχ της γενετικής (ή όποιο άλλο στον γαλαξία των νέων θεοτήτων) μάζεψέ τα και φύγε… Και οι ασθενείς σου ας πάνε στο διάολο!

Και πάλι μια υπενθύμιση, για να υπάρχει ένα μέτρο σύγκρισης και εκτίμησης των τωρινών καταστάσεων. Η αντίστοιχη υγιεινιστική τρομοεκστρατεία που είχε δοκιμαστεί με τις δήθεν «θανατηφόρες γρίπες», κυρίως εκείνη της «γρίπης των χοίρων» το 2009, απέτυχε μεταξύ άλλων επειδή ήταν οι γιατροί στα δημόσια συστήματα υγείας που απέρριψαν το δήθεν «σωτήριο» tamiflu καθησυχάζοντας τον κόσμο ενάντια στα ψέμματα της τότε δημαγωγίας περί φονικότητας!! (Το οποίο tamiflu τα κράτη είχαν ήδη αγοράσει με τους τόνους!). Κανένα κράτος όμως και κανένας δημαγωγός δεν τόλμησε τότε να πετάξει έξω απ’ τα νοσοκομεία τους «αρνητές» και τους «υπονομευτές»!!! Μόλις έντεκα ή δώδεκα χρόνια πριν οι συσχετισμοί δύναμης ήταν εντελώς διαφορετικοί…

Μοιάζει σα να έχουν περάσει αιώνες. Κι όμως. Είναι μόνο μισή γενιά! Δεν υπάρχει όμως πια καν συλλογική μνήμη. Και η ατομική είναι εξόριστη και καταγέλαστη.

Το τωρινό αντιεργατικό «momentum» είναι κάτι που απ’ την μεριά των αφεντικών της 4ης βιομηχανικής επανάστασης δεν πρόκειται να περιοριστεί στον τομέα της υγείας. Δεν υπάρχει κανένας λόγος για τέτοιο … αυτοπεριορισμό! Ίσως όχι αύριο, αλλά σύντομα θα προχωρήσει. Η επίθεση στο ιστορικό σύστημα υγείας με αιχμή και πολιορκητικό κριό την καταστροφή κάθε κοινωνικής και κλινικής ιδέας περί υγείας ήταν / είναι μια ριψοκίνδυνη εκστρατεία, που οφείλεται (το έχουμε γράψει και ξαναγράψει στο παρελθόν) σε δύο αιτίες. Πρώτον, στον παγκόσμιο ενδοκαπιταλιστικό ανταγωνισμό και στην ελπίδα ότι οι δυτικές φαρμακομαφίες μπορούν ακόμα να ηγεμονεύσουν τεχνολογικά στον πλανήτη, με όλες τις προεκτάσεις που έχει ο έλεγχος της υγείας και των ατομικών data δισεκατομυρίων επιβατών της γης. (Αποδεικνύεται φρούδα αυτή η ελπίδα αλλά τα δυτικά αφεντικά δεν πρόκειται να το παραδεχτούν…). Και δεύτερον, στο ότι εδώ και χρόνια τα ίδια δυτικά αφεντικά έχουν εκτιμήσει ότι με όρους «δημοκρατίας», «ατομικών δικαιωμάτων και ελευθεριών» και «ελεύθερης αγοράς» η καπιταλιστική αναδιάρθρωση γίνεται αργά, πολύ αργά, με πολλά και διάφορα εμπόδια, κυρίως απ’ την μεριά των κοινωνικών ηθών και εθίμων που ωστόσο παράγουν τυπική νομιμότητα.

Ριψοκίνδυνη μεν εκστρατεία το κτύπημα στην καρδιά του ιστορικού μοντέλου υγείας με όλες τις παραλλαγές του… Αλλά στο βαθμό που έχει νίκες (και, δυστυχώς, έχει πετύχει κάμποσες) η μεθοδολογία της «δημιουργικής καταστροφής» δεν πρόκειται να περιοριστεί εκεί. Ειδικά εφόσον η βίαιη αναδιάρθρωση της υγείας (τόσο ως εννοήσεων / αντιλήψεων όσο και ως θεσμών / μηχανισμών) αφορά άμεσα και κατευθείαν το πολύ ευρύτερο ζήτημα της κοινωνικής αναπαραγωγής στο σύνολό της, της αναδιοργάνωσης δηλαδή της εργασίας και της καθημερινής ζωής.

Ίσως το καταλάβουν αυτό ακόμα και οι πιο ηλίθιοι και πειθαρχημένοι caradinierοι / pfizerοι όταν θα γίνει καταναγκαστική, και όρος της μισθωτής σκλαβιάς συνολικά, η «ατομική φροντίδα υγείας» πάνω σε συγκεκριμένες καθεστωτικές «γραμμές» για το τι είναι τι, με διαρκείς ελέγχους και υποχρεωτικές «θεραπείες»… Κι όταν τα «ψυχολογικά τεστ» θα γίνουν καθημερινότητα για την έγκριση ή την απόρριψη του καθενός εδώ κι εκεί. Σε δουλειές, στη διασκέδαση, σε «χώρους μαζικών συγκεντρώσεων», στην κυκλοφορία…

Τότε όμως θα είναι αργά.

(φωτογραφία: Επτακόσιοι γιατροί και επαγγελματίες υγείας, στην ελβετία, ζητούν να σταματήσουν αμέσως οι πλατφορμιασμοί. “Δεν έχουμε κανένα στοιχείο ότι είναι ακίνδυνοι” λένε, και έχουν δίκιο. Δεν είναι οι μόνοι που τιμούν την θέση τους, έστω και καθυστερημένα, στρεφόμενοι κατευθείαν στην “καρδιά” της επίθεσης. Το ίδιο συμβαίνει και σε άλλα κράτη.

Μόνο στο ελλαδιστάν είναι μετρημένοι στα δάκτυλα εκείνοι που τολμούν να πουν κάτι ανάλογο…)

«Δημιουργική καταστροφή» 3

Δευτέρα 4 Οκτώβρη>> Για όσους / όσες καταλαβαίνουν και θεωρούν τα πιο πάνω βάσιμα: είναι (και) γι’ αυτούς τους λόγους που θεωρούμε την αριστερής προέλευσης «θέση» (μαζικοί εμβολιασμοί / όχι υποχρεωτικοί) κάτι σαν «μισόλογα» που αντικειμενικά ενισχύουν τα αφεντικά (ακόμα κι αν υποκειμενικά ανήκει στην κατηγορία «το μη χείρον βέλτιστον»). Υπονοείται πίσω απ’ αυτήν την «θέση» μια κάποια βαριεστημένη προσπάθεια υποστήριξης μιας κάποιας «ελευθερίας» (της ελευθερίας ενάντια στους πλατφορμιασμούς) η οποία “ελευθερία” οφείλεται όμως σε παρεξήγηση και όχι σε γνώση. Ως εάν εκείνοι κι εκείνες που έχουν πλατφορμιαστεί το έκαναν «με ελεύθερη βούληση και έχοντας πλήρη γνώση για το περί τίνος πρόκειται» – αυτό είναι το άλλο μισό του υπονοούμενου.

Ελάχιστοι θα πήγαιναν πράγματι εθελοντικά να γίνουν πειραματόζωα και μάλιστα δωρεάν, με τα έξοδα των σακατεμάτων δικά τους!!! Ελάχιστοι! Δεν υπάρχει καμμία ελευθερία, μέσα ή έξω από εισαγωγικά, εδώ και 20 μήνες! Φυσικά η καθεστωτική αριστερά, στις διάφορες εκφάνσεις της, έχει στηρίξει φανατικά όλους τους εκβιασμούς, τα ψέμματα, τις καταστροφές θεσμών και ζωών και την τρομοκρατία – μόνο για να φτάσει (μουδιασμένα…) μπροστά στο ενοχλητικό γι’ αυτήν (: “μαζικός εμβολιασμός”!) γεγονός ότι αυτοί οι εκβιασμοί, τα ψέμματα και η τρομοκρατία ΔΕΝ πέτυχαν τους στόχους τους καθολικά, 100% ή έστω 90%!!

Δίπλα στέκονται και όλοι εκείνοι που αποφεύγουν όπως ο διάολος το λιβάνι να «πιάσουν» το θέμα πλατφόρμες γενετικής μηχανικής και γενετική μηχανική / βιοτεχνολογίες σ’ όλο το (δυστυχώς δραματικά επίκαιρο και φονικό) εύρος του. Μιλάνε, γράφουν, μπουρδολογούν προσπαθώντας να μασκαρευτούν…  Έχουμε αποδείξει ότι αυτός είναι ο τεχνικός, ιδεολογικός και πολιτικός άξονας περιστροφής της τρομοεκστρατείας, αυτός είναι που έχει νοηματοδοτήσει τα πάντα. Απ’ τις μαζικές κατ’ οίκον φυλακίσεις ως τα καταναγκαστικά «τεστ» και απ’ το αναδυόμενο αλγοριθμικό πανοπτικό ως… (Το επερχόμενο “νέο καπιταλιστικό παράδειγμα” δύο σκέλη έχει, και τα δύο γενικής, καθολικής εφαρμογής: βιοτεχνολογίες / νευροεπιστήμες και πληροφορική / κυβερνητική).

Όποιος αφήνει στην άκρη τόσο την γενετική μηχανική όσο και την εκβιαστική επιβολή της ως (το μόνο ή το κυρίως) «θεραπευτικό μέσο» δεν μπορεί να εξηγήσει (εκτός αν απευθύνεται στον καθρέφτη του…) την σημασία της συγκέντρωσης και της επεξεργασίας απ’ τα αφεντικά, κατά την βούληση και τα συμφέροντά τους, των ατομικών δεδομένων υγείας… Δεν μπορεί να αντικρούσει στα σοβαρά τις τερατολογίες… Δεν πρόκειται να αντιμετωπίσει την γενικευμένη εισβολή / καθιέρωση των «γενετικά τροποποιημένων οργανισμών» που είναι ζήτημα ελάχιστου χρόνου και στην ευρώπη, μέσα απ’ την οριστική και καθολική ακύρωση της νομοθεσίας που τους απαγόρευε… Κι ούτε μπορεί καν και καν να βρει τους «φυσικούς» και απόλυτα απαραίτητους συμμάχους σ’ εκείνες τις μειοψηφίες μεταξύ των γιατρών (στη δύση) που καταλαβαίνοντας πολύ καλά τι συμβαίνει επιχειρούν να κοντράρουν στα ίσια  το βιο-πληροφορικο-ασφαλίτικο σύμπλεγμα. 

Οι δύο πάνω πίνακες δείχνουν (αν υπάρχει άνθρωπος όχι μόνο να καταλάβει αλλά και να νοιώσει) τι ακριβώς σημαίνει γενετική μηχανική σήμερα. VAERS (Vaccine Adverse Event Reporting System) είναι το αμερικανικό σύστημα αναφοράς των παρενεργειών απ’ τα εμβόλια – όλα τα εμβόλια. Το πάνω διάγραμμα δείχνει τους θανάτους – από – εμβόλια (όλα τα εμβόλια!) που αναφέρθηκαν στο VAERS απ’ το 1990 και μετά. Το κάτω δείχνει τον αριθμό των θανάτων ανά εκατομμύριο εμβολιασμένων (από το σύνολο των εμβολίων) απ’ το 2010 και μετά. Η κόκκινη γραμμή και στα δύο είναι το «κατόρθωμα» των πλατφορμών γενετικής μηχανικής: πρόκειται για σφαγή! Εκβιασμένο μαζικό και “αόρατο” πένθος! (Και μην πει κανένας καραγκιόζης ότι απ’ τον τσαχπίνη πεθαίνουν περισσότεροι!!! Είναι εταιρεία ο τσαχπίνης; Υποσχέθηκε ότι θα σώσει την ανθρωπότητα; Βγάζει τρελά κέρδη απ’ τον θάνατο; Έχει μετόχους και ceo;)

Είναι μήπως «συγκυριακή» αυτή η σφαγή; Μήπως είναι ένα τυχαίο κακό; Όχι!!! Όσοι κάνουν κριτική στους γενετιστές και στους βιοτεχνολόγους (απ’ την δεκαετία του ’80 ήδη…) τους κατηγορούν ότι «παριστάνουν τους θεούς» έχοντας πλήρη και δομική άγνοια για το πως ζουν και υπάρχουν τα έμβια όντα, συμπεριλαμβανόμενου του είδους μας. Στην τρίτη δεκαετία του 21ου αιώνα η πλήρης άγνοια είναι ΤΟ γεγονός! Ο τρόπος που «δουλεύουν» οι βιοτεχνολόγοι είναι στατιστικός – και μόνο τέτοιος. Κόβουν, ράβουν γενετικούς κώδικες, μεταλλάσσουν, καταστρέφουν, συμπληρώνουν, και ύστερα «μετράνε στατιστικά» τα αποτελέσματα. Δεν υπάρχει καμμία λογική ίασης (όταν οι βιοτεχνολόγοι παίζουν τον Ασκληπιό…) όπως οι αιχμάλωτοι υπήκοοι νομίζουν. Υπάρχει μόνο η βίαιη «λογική» της στεγνής αριθμητικής: αν στους 100 επιζήσουν οι 60 «πάμε καλά»… Δεν πρόκειται καν για ιατρική επιστήμη, αν στη λέξη «επιστήμη» υπάρχει (υπάρχει;;) μια ισχυρή βάση ηθικής. Είναι ωμή τεχνολογία, που υπηρετεί τα συμφέροντα των εταιρειών που την προωθούν και των κρατών που την στηρίζουν, τελεία και παύλα.

Αποφεύγοντας να αντικρίσουν την σφαγή που ήδη προκαλούν οι πλατφόρμες της γενετικής μηχανικής που εξαπατούν εμφανιζόμενες σαν «εμβόλια» έτσι ώστε να λεηλατήσουν την κοινωνική εξοικείωση με τα ιστορικά εμβόλια, όσοι μιλάνε γι’ αυτήν την ψόφια ελευθερία (που όμως έχει στο κέντρο της τους βωμούς, το θυσιαστήριο) γίνονται αντικειμενικά εταίροι και συνένοχοι. Δεν είναι, όμως, μόνον αυτό. Στηρίζουν κι έναν επικίνδυνο ηθικό / ιδεολογικό μετασχηματισμό, τον οποίο η ασταμάτητη μηχανή δεν περίμενε καν και καν.

Πολλά, πάρα πολλά απ’ τα θύματα του γενετικού βιομηχανικού εγκλήματος, περιλαμβανόμενων των οικείων όσων δολοφονούνται, αρνούνται να παραδεχτούν ότι οι «πλατφόρμες» σκοτώνουν ή/και σακατεύουν! Κι ακόμα περισσότερο αρνούνται να ουρλιάξουν, να ορμήξουν στους υπεύθυνους του εγκλήματος!! Γιατί αυτό το απίστευτο; Έχοντας αποφασίσει να πλατφορμιαστούν κάτω απ’ τους εκβιασμούς τους οποίους αρνούνται να αναγνωρίσουν σαν τέτοιους (γιατί αν τους παραδέχονταν θα έπρεπε να έχουν ορμήξει πολύ πριν την ώρα του μπράτσου), άρα χωρίς καμμία «ελευθερία βούλησης», εσωτερικεύουν την πρώτη αυτοκαταστροφική άρνηση διπλασιάζοντάς την ακόμα χειρότερα. «Κάτι άλλο θα φταίει» μοιρολογούν, και φυσικά είναι εύκολο οι προδότες γιατροί να τους υποδείξουν ένα «κάτι άλλο». Με δυο λόγια νοιώθουν ενοχές και ότι αυτοί φταίνε για τα καθεστωτικά εγκλήματα…

Πρόκειται για κάτι μοναδικό στις σύγχρονες καπιταλιστικές κοινωνίες. Αλλά και κάτι στρατηγικής σημασίας για το σύμπλεγμα. Διότι αν πείθει ότι για τα εγκλήματά της γενετικής μηχανικής φταίνε τα θύματά της, τότε έχει τον δρόμο ορθάνοικτο μπροστά του! Αν δεν το σταματούν (το σύμπλεγμα) οι νεκροί και οι σακατεμένοι, τότε ποιος θα το σταματήσει και γιατί; Οι εσωτερικές αντινομίες του; Χα!

Να λοιπόν τι πετυχαίνουν εκείνοι που λένε ή υπονοούν ότι οι πλατφορμιασμένοι διάλεξαν «ελεύθερα»: δεν υπάρχει έγκλημα κατά της ανθρωπότητας αν τα θύματα λένε, νοιώθουν, «εγώ φταίω, φαίνεται ότι είχα άλλα προβλήματα!…» Κατά συνέπεια μια βαθιά πολιτική αντίθεση για το παρόν και το μέλλον της ανθρωπότητας, των σωμάτων, της φύσης, ξεπέφτει σε μια παρέλαση «γενναίων – που – πολεμούν –  για – το – καλό – της – επιστήμης – και – πέφτουν – άδοξα – εξαιτίας – αδέσποτων – αιτίων/σφαιρών» και σε μια άλλη παρέλαση «δειλών – που – δεν – έχουν – καταλάβει – και – φοβούνται»….

Είναι η ίδια βαθιά και ολοκληρωτική ανηθικότητα και η ίδια ακριβώς εσωτερίκευσή της με εκείνες όσων υποστηρίζουν ότι δεν υπάρχουν βιασμοί και ενδο-οικογενειακές κακοποιήσεις γιατί εν τέλει είναι τα ίδια τα θύματα που φταίνε… “Κάτι δεν κάνουν σωστά”…

Blow up 1

Δευτέρα 27 Σεπτέμβρη>> ‘Ένα καινούργιο είδος μικροαπατεώνα κυκλοφορεί στην πιάτσα. Ο κρυφοπλατφορμιασμένος. Έχει δώσει μπράτσο αλλά δεν το διαφημίζει. Δεν είναι από σεμνότητα ή για την προστασία των προσωπικών δεδομένων του, αλλά μόνο ενός απ’ αυτά: της ματαιοδοξίας του. Το πλατφορμίασμα δεν ταιριάζει με το προφίλ του «ασυμβίβαστου» που θέλει να πουλάει. Οπότε το ρίχνει στις συμβουλές και στα πορίσματα. Δεν είναι εκεί το θέμα, τα εμβόλια είναι δευτερεύον ζήτημα λέει. Κάντο μωρέ, να ξεμπερδέψεις, και μην το πεις συμβουλεύει. Ώχου πια με τα εμβόλια! αγανακτεί… Εκεί είναι το ζήτημα ή στην υγεία; Η σοφία έχει τον πατερναλισμό της: στα εμβόλια θα κοντράρουμε μωρέ; Δεν υπάρχουν άλλα θέματα;

Ό,τι δεν φτάνει η αλεπού τα κάνει κρεμαστάρια. Τα κίνητρα των αλεπούδων είναι ταπεινά – αλλά το τεραίν βαρύ κι ο βούρκος βαθύς και πηκτός. Η καπιταλιστική εξέλιξη πάντως έχει σταθερούς σκοπούς και στόχους. Γιατί, λοιπόν, δείχνουμε ότι το μαζικό και βίαιο «καλημέρα» της γενετικής μηχανικής μέσα απ’ τις τωρινές πλατφόρμες έχει στρατηγικό χαρακτήρα για την Αλλαγή (καπιταλιστικού) Παραδείγματος, για το βιο-πληροφορικο-ασφαλίτικο σύμπλεγμα, για την 4η βιομηχανική επανάσταση;

Οι προσεκτικοί έχουν εντοπίσει στη διαχείριση της υγιεινιστικής τρομοεκστρατείας, την εξαφάνιση των φαρμάκων. Παρότι υπάρχουν αρκετά, φτηνά και αποτελεσματικά φάρμακα (ακόμα και φυτικά…) στην αντιμετώπιση ακόμα και σοβαρών συμπτωμάτων απ’ τον sars-cov-2. Έχουμε γράψει ήδη αρκετά επ’ αυτού, αλλά η κριτική, ανταγωνιστική, εργατική σκέψη δεν πρέπει να υποτιμήσει την ιδιάζουσα βία που έχει χρησιμοποιηθεί για να επιτευχθεί αυτή η εξαφάνιση. Δεν εννοούμε την (μαζική) βία των κατ’ οίκων φυλακίσεων, των απαγορεύσεων κυκλοφορίας, της μασκοφορίας, της κοινωνικής αποξένωσης, των πλατφορμιασμών και των τιμωριών στους «ανεπίδεκτους». Είναι μια ειδική βία, που ασκείται επί μήνες σε βάρος γιατρών σε όλο τον δυτικό καπιταλιστικό κόσμο – αλλά, ευτυχώς, χωρίς απόλυτα αποτελέσματα εδώ (στη δύση), και με κανένα αποτέλεσμα σε ένα πολύ μεγάλο μέρος του κόσμου, στην αφρική και στην ασία. Αυτή η ειδική βία σηματοδοτεί, με τον δικό της τρόπο, τον επείγοντα χαρακτήρα της Αλλαγής Παραδείγματος…

Κάποιοι θα πουν ότι το αποκλειστικό κίνητρο της απαγόρευσης των φαρμάκων είναι η υψηλή κερδοφορία των πατενταρισμένων πλατφορμών γενετικής μηχανικής σε σχέση με εκτός πατέντας αποτελεσματικά φάρμακα. Αυτό είναι ως ένα σημείο σωστό. Ωστόσο θα ήταν λάθος να συγκριθούν οι πλατφόρμες γενετικής μηχανικής (: τα δήθεν «εμβόλια») με τα φάρμακα σαν «ένα είδος υψηλού κέρδους απέναντι σ’ ένα είδος χαμηλού κέρδους». Η διαφορά δεν είναι συγκυριακή και δεν είναι απλά αυτού του είδους.

Και να γιατί. To 2015 ο τότε αμερικάνος πρόεδρος Obama, στην ετήσια «ομιλία του προς το έθνος» ανακοίνωσε την χρηματοδότηση της Πρωτοβουλίας για την Ιατρική Ακριβείας (precision medicine initiative). Σύμφωνα με τις τότε ανακοινώσεις:

… Πρόκειται για ένα εκτεταμένο ερευνητικό πεδίο που θα φέρει επανάσταση στο πως βελτιώνουμε την υγεία και πως διαχειριζόμαστε την ασθένεια… Πρόοδοι στην precision medicine έχουν γίνει ήδη πολλές, και διάφορες θεραπείες σχεδιάζονται ήδη που θα είναι κομμένες και ραμμένες στα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά καθενός, δηλαδή στην γενετική του ταυτότητα…

Ο ίδιος ο αμερικάνος πρόεδρος στις 30 Γενάρη του 2015 καθησύχαζε (αν υπήρχε τέτοιος λόγος) ή διαφήμιζε (υπήρχε λόγος) το νέο μοντέλο:

… Μια μετάγγιση αίματος γίνεται με βάση της ομάδα αίματος – αυτό είναι μια σημαντική ανακάλυψη. Τι θα λέγατε αν μια αντικαρκινική θεραπεία ταίριαζε στον γενετικό σας κώδικα όμορφα κι απλά, σαν στάνταρ μέθοδος; Τι θα λέγατε αν ο υπολογισμός της σωστής δόσης ενός φαρμάκου ήταν τόσο απλός όσο η θερμομέτρηση;…

Ο Obama έδωσε ένα αρχικό ποσό 200 εκατομυρίων δολαρίων σ’ αυτήν την «πρωτοβουλία» – ένα ευτελές ποσό αν πρόκειται να χρηματοδοτήσει ένα κράτος ή περισσότερα μια τέτοια επανάσταση… Όμως τέτοια ήταν μόνο η αρχή.

Το φάρμακο αφορά μόνο τον ασθενή. Η γενετική επιτήρηση / διόρθωση αφορά τους πάντες. Η λεπτή (;) μετατόπιση προς το «είστε όλοι σαν άρρωστοι» (θυμίζει κάτι;) δεν είναι μόνο ποσοτική αλλαγή, γιγάντωση της εμπορευματικής αγοράς για λογαριασμό της βιομηχανίας υγείας στις βιοτεχνολογικές της εκφάνσεις. Είναι επίσης (και κυρίως) ποιοτική αλλαγή: προκαλεί ριζικές ηθικές, συναισθηματικές και λογικές αντινομίες στους αιχμαλώτους, προκαλεί μαζικά πόνο και αβεβαιότητα, προκαλεί κρίσεις και θάνατο – και προχωράει έτσι. Γνήσια καπιταλιστικά!

 

Blow up 2

Δευτέρα 27 Σεπτέμβρη>> Τι είναι όμως αυτή η «ιατρική ακριβείας» που ονομάζεται επίσης «εξατομικευμένη ιατρική»; Είναι ουσιαστικά η συγκέντρωση (απ’ την βιομηχανία της υγείας) όλων των data υγείας του καθενός, απ’ την γέννησή του ως τον θάνατό του, συμπεριλαμβανόμενου του γενετικού κώδικα, των συνηθειών, των συμπεριφορών του, του περιβάλλοντός του κοντινού και πιο μακρινού και των αλληλεπιδράσεών του μ’ αυτό (των επιγενετικών παραγόντων δηλαδή…) με σκοπό, υποτίθεται, να «κόβονται και να ράβονται στα μέτρα του», σαν κουστούμι, φάρμακα και θεραπείες. Αυτό προβάλλεται (και θα το δείτε μπροστά σας στο όχι μακρινό μέλλον…) σαν αντίδοτο στην «απρόσωπη» και «ισοπεδωτική» ιατρική του 20ου αιώνα, την μαζική, φορντική ιατρική θα λέγαμε, που παρότι ποτέ δεν ήταν «απρόσωπη» και «ισοπεδωτική» τόσο όσο κατηγορείται, είχε πράγματι γενικευτικές παραδοχές και νόρμες με όρους δημογραφίας και διαχείρισης πλήθους α λα μαζική παραγωγή.

Ωραίο ακούγεται αυτό το «να σεβόμαστε τον καθένα χωριστά», έτσι δεν είναι; Αμ δε!!! Πίσω απ’ την βιτρίνα του ατομικού υγιεινιστικού κουστουμιού κρύβονται φίδια. Το ένα φίδι ίσως το μαντεύετε: είναι η πλήρης και «τεκμηριωμένη» μεταφορά στον καθένα και στην καθεμιά της «ευθύνης» για τις συνέπειες υγείας που έχει «ο τρόπος ζωής του / της» – πράγμα που είναι συνώνυμο με την μεταφορά στον καθένα και στην καθεμιά του κόστους της όποιας θεραπείας του… για να μην καταρρεύσει (απ’ την «κοινωνική ανευθυνότητά» του / της) το σύστημα υγείας… Θυμίζει τίποτα;

Το ακριβώς δίπλα φίδι είναι το ίδιο με το προηγούμενο, όχι όμως με αιτιολόγηση «κοινωνικής ανευθυνότητας» αλλά γενετικής / γονιδιακής ανεπάρκειας ή αδυναμίας… Γενετικός ρατσισμός ή και ευγονισμός – έχουν γραφτεί πολλά γι’ αυτόν την εποχή που υπήρχε ένα ευρύτερο θάρρος κριτικής…

Ακριβώς παραδίπλα, αλλά στο κέντρο αυτής της (αλγοριθμικής) βιοπολιτικής είναι το γενετικό και όχι μόνο φακέλωμα των πάντων… Και, φυσικά, η διαρκής «επιτήρηση υγείας» που ακολουθώντας τα βήματα της «πολιτικής»  του αυτοκινητοβιομήχανου Φορντ όταν εγκαινίασε το σύστημα μαζικής παραγωγής διπλασιάζοντας τα μεροκάματα πριν έναν αιώνα, θα αφορά την «σωστή ζωή», την επιβεβαίωση και την επιβράβευσή της. Αυτό θυμίζει κάτι μήπως;

Δεν τελειώνουν εδώ τα φίδια της precision medicine. Εγγράφεται (και δεν θα μπορούσε να γίνει διαφορετικά) στο σκοπό της μείωσης του κόστους της φροντίδας υγείας, της μείωσης του κόστους της «κοινωνικής αναπαραγωγής» για τ’ αφεντικά, όχι απλά και μόνο μέσα απ’ την μεταφορά των όποιων εξόδων στον «όχι με σωστό τρόπο ζωής» ασθενή αλλά, κυρίως, μέσα απ’ την διαμόρφωση αυστηρών και διαρκώς ελεγχόμενων «υγιεινών τρόπων ζωής». Αυτή η precision medicine είναι το αποκορύφωμα της «πρόληψης», που είναι με την σειρά της απεριόριστη. (Η «πρόληψη» έχει αποδειχθεί το γνωσιο/πολιτικό θεώρημα του κάθε είδους ελέγχου… Κι όποιος δεν φροντίζει να είναι προληπτικός θα θεωρείται σχεδόν εγκληματίας…)

Οι τωρινές πλατφόρμες γενετικής μηχανικής είναι η πρώτη (από ιστορική άποψη) μαζική, άγρια, βίαιη επίθεση των βιοτεχνολόγων στην κοινωνική και προσωπική καθημερινότητα, η πρώτη τέτοιας κλίμακας εκστρατεία καταστροφής κάθε αυτοτελούς ατομικής ή/και κοινωνικής γνώσης για το σώμα (συμπεριλαμβανομένων των γνώσεων της κλινικής ιατρικής), το πρώτο σκληρό «μάθημα» με τίτλο «οι γενετιστές, οι μπηχεβιοριστές και οι πληροφορικάριοι ξέρουν την αλήθεια», και μόνον αυτοί. Θα μπορούσαν να θεωρηθούν ένα είδος εισαγωγής στο νέο μοντέλο, όχι ακόμα απ’ την άποψη της εξατομίκευσης (εκτός αν πρόκειται για τον θάνατο ή το σακάτεμα εξαιτίας τους, όπου πάντα φταίει ο πελάτης…) αλλά απ’ την άποψη των «μέσων θεραπείας».

Θα πει κάποιος: μα και ο πλατφορμιασμός είναι μαζικός, γενικευμένος και αδιαφοροποίητος! Είναι μια τυπική εκδοχή του φορντικού one size fits all! Τι δουλειά έχει με την «εξατομικευμένη ιατρική»;

Πράγματι, κατ’ αρχήν έτσι ακριβώς συμβαίνει. Όμως για πρώτη φορά στην ιστορία των μαζικών, γενικευμένων και αδιαφοροποίητων εκστρατειών «πρόληψης» αυτή η συγκεκριμένη έχει ήδη ενσωματωμένη την δυνατότητα «αυτοκριτικής» / διόρθωσης, δηλαδή την τεχνική δυνατότητα εσωτερικών διαφοροποιήσεων! Μπορεί να μην λέγεται δημόσια, αλλά πίσω απ’ την σκηνή το ζήτημα της δοσολογίας (της ποσότητας των νανοστοιχείων που περιλαμβάνεται σε κάθε τσίμπημα…) είναι ένα στάνταρ ερώτημα. Η ποσότητα σε σχέση με το ιστορικό κάθε πλατφορμιαζόμενου. Στο όχι μακρινό μέλλον θα μπορούσε αυτό ένα είναι η αρχή της εξατομίκευσης – με δεδομένο ότι φυσικά η mRNA τεχνολογία έχει μέλλον, και ότι οι φαρμακομαφίες θα αντικαταστήσουν άμεσα τα παραδοσιακά εμβόλια με πλατφόρμες γενετικής μηχανικής. Κι αυτό είναι βέβαια ο άμεσος, τωρινός στόχος, η πρώτη προτεραιότητα. Η «αντικατάσταση / μετατρεψιμότητα» των συστατικών ενός (υποτιθέμενου) φαρμακευτικού παράγοντα και η ευελιξία στη σύστασή του είναι μια απ’ τις βασικές υλικές βάσεις της «εξατομικευμένης» προσέγγισης, όχι απ’ την μεριά του πελάτη αλλά απ’ την μεριά της βιομηχανίας της υγείας. Πάντα με κριτήρια ζημιάς για το πλήθος / οφέλους υπέρ της.

Τι σημαίνει αυτό;

Blow up 3

Δευτέρα 27 Σεπτέμβρη>> Όταν, τον περασμένο Δεκέμβρη, διάφοροι δημαγωγοί και σφουγγοκωλάριοι του συστήματος λύσσαξαν με την αφίσα μας «δεν είναι εμβόλια, είναι πλατφόρμες γενετικής τροποποίησης των κυττάρων» και καλούσαν τον κύριο κράτος να μας δέσει για «διασπορά ψευδών ειδήσεων», οι ίδιοι δεν ήξεραν ακριβώς γιατί λυσσάνε εναντίον μας. Τα αφεντικά τους όμως ήξεραν.

Αν και τα έχουμε γράψει αναλυτικά για καιρό ας τα επαναλάβουμε περιληπτικά. Αυτά που επιβάλλονται σαν «εμβόλια» όχι μόνον δεν είναι τέτοια αλλά είναι, από πολλές απόψεις, το αντίθετο. Οι βιοτεχνολόγοι στην υπηρεσία των αφεντικών της βιομηχανίας της υγείας, δοκιμάζουν ένα «σασί», μια τεχνητή κατασκευή σε νανοκλίμακα, που πρέπει να λειτουργεί σαν φορέας γενετικού υλικού (οποιουδήποτε τέτοιου), ικανός αυτός ο φορέας, απ’ την μια να ξεγελάει / τυφλώνει το ανοσοποιητικό σύστημα για να δράσει «αόρατος» και απ’ την άλλη να τρυπάει την μεμβράνη των κυττάρων εισβάλοντας σ’ αυτά για να «ξεφορτώσει» το γενετικό υλικό που κουβαλάει.

Η ιδέα αυτής της ιστορίας είναι κατ’ αρχήν η πετυχημένη «πλοήγηση» ενός τέτοιου «σασί», μιας τέτοιας «πλατφόρμας», μέσα στο ανθρώπινο σώμα χωρίς το ανοσοποιητικό να την αντιλαμβάνεται σαν ξένο σώμα, όπως είναι, και να την καταστρέφει. Ειδικά γι’ αυτό το ζήτημα έγιναν επί χρόνια πειράματα, υπήρχαν τρανταχτές αποτυχίες, μέχρι που όπως φαίνεται βρέθηκαν κάποιες (μυστικές και όπως όλα δείχνουν τοξικές) συνταγές… Από εκεί και πέρα, το γενετικό υλικό που κουβαλάει (για να αλλοτριώσει τα κύτταρα) αυτό το «σασί» μπορεί να αλλάζει ανάλογα με την περίσταση. Μερικές αλληλουχίες Χ ή Ψ ή Ζ, με τον τάδε ή τον δείνα στόχο… Η precision medicine στηρίζεται σε μεγάλο βαθμό σ’ αυτήν την δυνατότητα εύκολης αλλαγής «γενετικού φορτίου / κώδικα» πάνω/μέσα σ’ ένα αξιόπιστο «σασί / εισβολέα», σε μια πατενταρισμένη απ’ την μία ή την άλλη βιομηχανία «πλατφόρμα». Το «κουστούμι» μπορεί να έχει πολλά διαφορετικά κοψίματα αλλά έχει πάντα περιορισμένη γκάμα υλικών και «ραψίματος»….

Το ζήτημα αυτό έχει πολύ μεγαλύτερο βάθος – αλλά δεν είναι η ασταμάτητη μηχανή το μέρος για περισσότερα (για όσους μπορούν να διαβάζουν υπάρχει το cyborg…) Υποθέτουμε ότι σε πολύ γενικές γραμμές καταλαβαίνει όποιος θέλει το γιατί οι πλατφόρμες γενετικής μηχανικής, εμφανιζόμενες σαν «εμβόλια», φονικές και άχρηστες ήδη, όχι μόνο δεν είναι ένα «δευτερεύον θέμα» αλλά, αντίθετα, ήταν εξ αρχής ο άξονας περιστροφής της υγιεινιστικής τρομοεκστρατείας στον δυτικό καπιταλιστικό κόσμο! Και τέτοιος παραμένει. Εκατοντάδες εκατομμύρια έχουν επενδυθεί εδώ και χρόνια στο genetic engineering και πολλαπλάσια επενδύονται για το κοντινό και πιο μακρινό μέλλον στην μετατροπή της ιατρικής σε γενετική κοπτοραπτική. Οι κατ’ οίκον μαζικές φυλακίσεις, οι κάθε είδους απαγορεύσεις και οι κάθε είδους διαταγές, ήταν και είναι «χαμηλής τεχνολογίας». Πειθαρχικά αποτελεσματικές μεν, αλλά χωρίς φανερή υπαγωγή σ’ ένα σχέδιο αντάξιο της 4ης βιομηχανικής επανάστασης, αν τις αντιμετωπίσει κανείς αποσπασματικά, κομμάτι κομμάτι. Το κέντρο τους, κέντρο αντάξιο του καπιταλιστικού 21ου αιώνα και της πλήρους υπαγωγής των κοινωνιών στο κεφάλαιο, είναι υψηλής, υψηλότατης τεχνολογίας! Και δεν θα μπορούσε να είναι αλλιώς. Όπως άλλοτε η ατμομηχανή, η τηλέγραφος, το ηλεκτρικό ρεύμα / δίκτυο ή η απόσταξη του πετρελαίου και ο κινητήρας εσωτερικής καύσης, έτσι και τώρα ο καπιταλισμός σα σύστημα «ανοίγει τον δρόμο του» μηχανικά!

Είναι, τουλάχιστον, αυτή η «ιατρική ακριβείας» ακριβής; Η υπόσχεσή της για «εξατομικευμένη θεραπευτική επιτυχία» είναι βάσιμη; Όχι!!! Όλο αυτό το κόλπο στηρίζεται (ως προς την «θεραπευτική» ευστοχία του) σε στατιστικές εκτιμήσεις και δημογραφικά διαγράμματα. Ακόμα και η «ερμηνεία» του ίδιου του ανθρώπινου γονιδιώματος είναι βασικά στατιστικού τύπου! Συνεπώς η «εξατομίκευση» είναι τέτοια και τόση όση επιτρέπει η κατάταξη του καθενός και της καθεμιάς, είτε από γενετική άποψη είτε απ’ την άποψη του τρόπου ζωής, σε κατάλληλα επιλεγμένα υποσύνολα / τύπους. Ένα φάντασμα, ιδεολογία… Ο ελεγχόμενος φορμαλισμός της εξουσίας… Οι περιφράξεις, αυτή τη φορά κινούμενες… Από πολλές απόψεις η διέπουσα αρχή της precision medicine είναι η ταιηλοροποίηση του συνόλου της καθημερινής ζωής και των βιολογικών υποθεμάτων της σε όλες τις ζωϊκές μορφές, και οπωσδήποτε του είδους μας – ως το πιο ακραίο σημείο που επιτρέπει η κάθε φορά διαθέσιμη τεχνολογία καταγραφής, αποθήκευσης και επεξεργασίας (data).

Η διαγραφόμενη επιτυχία αυτού του μοντέλου δεν είναι υγιειονομική αλλά πολιτική, με την έννοια των τεχνικών της (καπιταλιστικής) εξουσίας. Η επιδίωξη δεν είναι η υγεία – τι θα κάνουν δηλαδή οι φαρμακομαφίες; Θα γίνουν καστανάδες; Όχι λοιπόν. Η επιδίωξη είναι η μέσω γενετικής μηχανικής μαζική προσαρμογή σε ελεγχόμενα και εξελισσόμενα «πρότυπα νοσηρότητας» και «πρωτόκολλα διαχείρισης» τέτοια που να επιτρέπουν την κάθε φορά κατάλληλη / πρέπουσα κοινωνική διαστρωμάτωση / διαφοροποίηση. Τόσο της εργασίας ειδικά, όσο και της ζωής στο σύνολό της. Πάντα υπό την προϋπόθεση πως η συντριπτική πλειονότητα των υπηκόων θα «αποδεικνύεται» ασθενική, δηλαδή αδύναμη να φροντίσει τον εαυτό της, εξαρτημένη απ’ την βιομηχανία της υγείας. (Α-σθενής: χωρίς σθένος…)

Οι ανίδεοι μια ιδέα έχουν μόνο, για τον εαυτό τους… Οι άσχετοι μια γλώσσα μόνο χρησιμοποιούν, της άγνοιας τους… Οι ματαιόδοξοι μια φορεσιά έχουν μόνο, τον ναρκισσισμό τους… Αυτά είναι ανθρώπινα βέβαια. Αλλά ο καπιταλισμός σα σύστημα δε δίνει δεκάρα τσακιστή. Κι ούτε φοβάται φυσικά μην τον παρεξηγήσουν.

Δεν μπορείς να αναλύσεις τον ελέφαντα – στο – δωμάτιο λέγοντας ότι είναι ποντικός με προβοσκίδα και μεγάλα αυτιά, κι ότι το βασικό μ’ αυτόν είναι τα ποντικοκούραδα επειδή μόνο τέτοιου μεγέθους κόπρανα μπορείς να σκουπίσεις απ’ το πάτωμα. Δεν μπορείς να αντιληφθείς τον καπιταλισμό του 21ου αιώνα φέρνοντάς τον στα μέτρα της μυωπίας σου. Οι διαχωρισμοί και η διαστρωμάτωση δεν είναι στατικές καταστάσεις – έχουν δυναμική και ρευστότητα που καθοδηγείται τεχνολογικά. Θυμηθείτε τον Rove: φτιάχνουμε πραγματικότητες και μόλις προσπαθήσετε να τις καταλάβετε φτιάχνουμε καινούργιες… Η δημιουργική καταστροφή / ρευστοποίηση των κοινωνικών σχέσεων απ’ το κεφάλαιο συμπεριλαμβάνει ακόμα και τις κουτοπόνηρες μπαμπεσιές των παλιών καιρών – κι έχει «ατμομηχανές».

Η ζωή δεν συνεχίζεται «as usual»….

 

Blow up 4

Δευτέρα 27 Σεπτέμβρη>> Αντίθετα, εκείνο που πλασσάρεται σαν «αριστερά» (με την ευρεία έννοια) προσπαθεί να μείνει as usual. Από την άγνοια για την γενετική μηχανική ένα μεγάλο μέρος της, και οπωσδήποτε του στελεχικού δυναμικού της, έχει περάσει στην απώθηση. «Δεν είναι τα εμβόλια το θέμα…» λένε, σε διάφορες παραλλαγές. Μερικοί πονηροί το προχωρούν περισσότερο: «Με τα εμβόλια ασχολούνται οι φασίστες…»

Πότε ακούστηκε για πρώτη φορά και επαναλήφθηκε έκτοτε άπειρες φορές ότι «τα εμβόλια θα μας σώσουν»; Την περασμένη άνοιξη, του 2020, ενόσω βρισκόταν σε εξέλιξη το πρώτο βήμα τρομοκρατίας και διάλυσης των συνταγμάτων. Την ίδια ακριβώς εποχή άρχισε η προπαγάνδα του «μετά τα πράγματα θα είναι διαφορετικά, η ζωή θα είναι αλλιώς» με την μορφή σοφού αξιώματος. Χωρίς να εξηγείται το γιατί η αντιμετώπιση ενός ιού θα «αλλάξει τα πάντα» – λες και ήταν η πρώτη ίωση στην ιστορία του ανθρώπινου είδους…

Δεν θα χρειαζόταν ιδιαίτερη έρευνα για να διαπιστώσει κάθε ενδιαφερόμενος ότι η «κήρυξη κατάστασης έκτακτης ανάγκης για λόγους υγείας» δεν ήταν η πρώτη αλλά η τρίτη στον 21ο αιώνα («γρίπη των πτηνών» και «γρίπη των χοίρων» είχαν προηγηθεί), ήταν όμως πράγματι η πρώτη τόσο καλά και βίαια οργανωμένη. Δεν θα χρειαζόταν επίσης μεγάλη σοφία για να καταλάβει κάθε ενδιαφερόμενος ότι «κήρυξη κατάστασης έκτακτης ανάγκης» σημαίνει μεταφορά του κέντρου των αποφάσεων (ή της αιτιολόγησής τους) σε συγκεκριμένους κάθε φορά μηχανισμούς «ειδικών», που «ξέρουν». Ποιοι ήταν αυτοί οι μηχανισμοί στη συγκεκριμένη περίπτωση; Όχι εκείνοι που φαίνονταν (οι αγορασμένοι απ’ τις big pharma «ειδικοί» για παράδειγμα…) αλλά εκείνοι που όριζαν το timing και την «ποιότητα» της «κυρίως επίθεσης στον αόρατο εχθρό». Οι φαρμακομαφίες. Ο εκπρόσωπος του αμερικάνικου βιο-πληροφορικο-ασφαλίτικου συμπλέγματος κυρ Βασίλης (ο Άρχοντας Θυρών και Παραθύρων, aka Bill Gates) έλαμψε στο προσκήνιο για μερικούς μήνες – ίσα για να θυμίζει ότι το επίδικο της υγιεινιστικής τρομοεκστρατείας μόνο σχέση με την υγεία δεν είχε. Οι ίδιες οι εταιρείες και τα logo τους άρχισαν να γίνονται διάσημα ήδη απ’ τις αρχές του καλοκαιριού του 2020 – γιατί άραγε;

Χωρίς «τον άσσο στο μανίκι» (δηλαδή τις εφαρμογές των genetics) όλα τα υπόλοιπα θα ήταν απλά αδιέξοδα: οι μαζικές κατ’ οίκον φυλακίσεις, το κουρέλιασμα των συνταγμάτων και των θεσμίσεων υπέρ των ατομικών δικαιωμάτων και ελευθεριών, το δημαγωγικό carpet bombing, η δημιουργική λογιστική θανάτου, οι «κοινές δεξαμενές»… Κάθε ένα απ’ αυτά είχε ειδικό περιεχόμενο, την ιδιαίτερη στόχευσή του, αυτό είναι βέβαιο. Αλλά ο άξονας περιστροφής και η «πηγή» νοηματοδότησης κάθε «μέτρου για την δημόσια υγεία» ήταν διακριτά: όλα επρόκειτο να ξεπεραστούν με τη «λύση του δράματος», απ’ τον «από μηχανής θεό»: την γενετική μηχανική. Σαν κομμάτια ενός παζλ αποκάλυπταν την «εικόνα» μόνο όταν τοποθετούνταν στο σωστό πλαίσιο.

Δείτε, για παράδειγμα, το ζήτημα του ψηφιακού, υγιεινιστικού (ή και συμπεριφορικού) φακελώματος. Ή δείτε την σύνδεση εργασίας και πλατφορμιασμών (που, πάντως, δεν είναι ακόμα γενικευμένη ούτε καν στην ευρώπη). Δε νοείται φακέλωμα – για – το φακέλωμα, ούτε εργασιακή πειθαρχία – για – την – εργασιακή πειθαρχία. Και τα δύο βρίσκονται σε εξέλιξη εδώ και μερικά χρόνια. Όμως με τρόπο τυχαίο, σποραδικό, μέσα από πρωτοβουλίες αφεντικών (κυρίως στις ηπα), και με «εργαλείο» τα wareables, σαν φορητές μηχανές διαρκούς καταγραφής της «κατάστασης της υγείας» καθενός που φοράει ένα από δαύτα.

Μπορεί να υποθέσει ο καθένας ότι τέτοιου είδους αλγοριθμικές αυτό-φυλακίσεις είχαν (και έχουν) προοπτική… Όμως η προοπτική με βάση τους κανόνες της ελεύθερης αγοράς, η προοπτική δηλαδή με βάση την ατομική επιλογή, είναι αργή. Πολύ αργή. Ακόμα κι έτσι, μέσω των wareables και των data υγείας, το τέλος της διαδρομής θα ήταν αυτό: η precision medicine. Όχι, όμως, και το τεχνικό της υπόστρωμα!!! Η υγιεινιστική τρομοεκστρατεία και η «έξοδος / λύση» της γενετικής μηχανικής, όχι απλά επιτάχυνε άγρια και βίαια μια διαδικασία που είχε ήδη ξεκινήσει, αλλά της έδωσε και την υλική / τεχνολογική “υγιεινιστική” καρδιά της. Εν τέλει υπάρχει και ο ενδοκαπιταλιστικός ανταγωνισμός, η αναμέτρηση με την κίνα… Ποιος θα περιμένει την «ελεύθερη αγορά» να οργανώσει / στρατιωτικοποιήσει κατάλληλα το (δυτικό) κοινωνικό εργοστάσιο;

Γι’ αυτόν ακριβώς το λόγο το δυτικό βιο-πληροφορικο-ασφαλίτικο σύμπλεγμα κατασκεύασε ένα σωματικό και εν-σωματώσιμο Θέαμα θανάτου που ξεκινούσε απ’ την μύτη και το στόμα και πήγαινε κατευθείαν στις εντατικές, χωρίς τίποτα ενδιάμεσο, χωρίς κανένα μέρος του σώματος και χωρίς κανένα μέσο που να επιτρέπει «άμυνα κατά του εχθρού»! Έπρεπε να σκηνοθετηθεί ένα θρίλερ μοιραίου (εκτός υπακοής και πειθαρχίας) μαζικού θανάτου, μόνο και μόνο για να δοξαστεί η «λύση»! Κι αυτή δεν θα μπορούσε να είναι μια – οποιαδήποτε – λύση! Απαγορεύτηκαν τα πάντα, συκοφαντήθηκαν οι πάντες που τόλμησαν να κινούνται «εκτός γραμμής»! Εξ αρχής η υγιεινιστική τρομοεκστρατεία δούλευε για ένα και μόνο ένα αφεντικό: το βιο-πληροφορικο-ασφαλίτικο σύμπλεγμα. Για μία και μόνο μία «υπεύθυνη κοινωνικά στάση»: σήκωσε το μανίκι σου, έχω τον άσσο στη σύριγγα για σένα… There is no alternative – για όσους θυμούνται τι σημαίνει αυτό…

Η «αριστερή» (με την ευρεία έννοια) απώθηση είναι σαφέστατα ηθελημένη. Μετά από 1,5 χρόνο δεν μπορεί κανείς να μιλάει για άγνοια. Είναι επιλογή. Είναι συνενοχή, και είναι οργανική. Μερικές φορές παίρνει κωμικοτραγικά χαρακτηριστικά. Όπως όταν, για παράδειγμα, ανασταίνεται ο Λένιν και οι εκστρατείες εμβολιασμών από τους μπολσεβίκους πριν έναν αιώνα, τότε που τα εμβόλια ήταν όντως εμβόλια κι όχι GMO! Μπορεί κάποιος να εξηγήσει με τον «κύκλο του Carnot» (1824…) την λειτουργία του διαδικτύου; Ε, άλλο τόσο είναι δυνατό να εξηγήσει τις γενετικές επεμβάσεις μέσω της βιογραφίας του Pasteur! (Κι ο Λένιν δεν φταίει σε τίποτα!)

Μπορεί όμως να θάψει βαθιά τα τελευταία υπόλοιπα ιστορικού διαλεκτικού υλισμού, όσα τέλος πάντων έχουν απομείνει στα μυαλά, εξαφανίζοντας όχι μόνο την εργατική κριτική αλλά και κάθε προϋπόθεσή της. Και μπορεί επίσης να γελοιοποιηθεί, αβαντάροντας σαν κομπάρσος τρίτης διαλογής τον πυρήνα του ως τώρα πιο βίαιου και φονικού μετασχηματισμού των κοινωνικών σχέσεων μέσα σε ελάχιστο χρόνο, για λογαριασμό του κεφάλαιου και της μορφής – κράτος, στις ιστορικά πιο πρόσφατες και ολοκληρωτικές εκδοχές τους.

(Πόσο κυνικό είναι διάφοροι «φίλοι των εργατών» να σπάνε στα δύο τον εκβιασμό «αν δεν εμβολιαστείς θα μείνεις άνεργος» λέγοντας κρυόκωλα ότι το θέμα δεν είναι τα «εμβόλια»; Και πόσο συνένοχο στην καθεστωτική βία; Αν ο εκβιασμός ήταν «αν δεν ρουφιανέψεις θα μείνεις άνεργος» θα έλεγαν ότι το θέμα δεν είναι η ρουφιανιά;

Απ’ ότι φαίνεται ναι…)

Το ζύγι και η πραγματικότητα 2

Δευτέρα 20 Σεπτέμβρη>> Η λέξη «υποκαταγραφή» (των «απωλειών» απ’ την επίθεση της γενετικής μηχανικής) είναι, ίσως, παραπλανητική. Εάν οποιαδήποτε καπιταλιστική επιχείρηση, παραγωγός οποιουδήποτε εμπορεύματος, από αυτοκίνητα μέχρι παπούτσια, έκρυβε τα προβλήματα που δημιουργεί το προϊόν της, θα θεωρούνταν επιεικώς επιχείρηση απατεώνων (και η μετοχή της θα είχε πιάσει πάτο στα «χρηματιστήρια αξιών»). Αν αυτά τα προβλήματα ήταν φόνοι και σακατέματα, θα θεωρούνταν τυπική, εγκληματική οργάνωση. Κι αν είχε εξασφαλίσει απ’ το αντίστοιχο κράτος ατιμωρησία συν την συνεργασία στην απόκρυψη, κάθε στοιχειωδώς λογικός άνθρωπος θα μιλούσε για νεοφασιστικό καθεστώς…

Όχι πια! Σίγουρα όχι για τις φαρμακομαφίες. Η εγκληματική, νεοφασιστική ρητορική, διέδιδε ως πρόσφατα πως «οι σοβαρές, φονικές παρενέργειες είναι πολύ λίγες» και ότι, εν πάσει περιπτώσει ρε αδερφέ, «συμφέρουν, γιατί είναι λιγότερες απ’ τις απώλειες του sars-cov-2»… Απ’ την μια ένας ιός κι απ’ την άλλη οι φαρμακομαφίες: ο πρώτος σκοτώνει τσάμπα, αλλά οι δεύτερες τσεπώνουν 20 δολάρια για κάθε τρύπημα: συμφέρει να πληρώνεσαι για να σκοτώνεις, πράγματι!

Για το δεύτερο σκέλος της δημιουργικής λογιστικής θανάτου και των κοινών δεξαμενών, ξέρουμε πια. Οι έρευνες που έχουν γίνει με νεκροψίες, που είναι ο μόνος ασφαλής τρόπος να διαπιστωθεί η πραγματική αιτία / οι πραγματικές αιτίες θανάτου, δείχνουν ότι μόνο ένα ποσοστό μεταξύ 4% και 6% των θανάτων που έχουν χρεωθεί στον τσαχπίνη οφείλονται πράγματι σε δικές του παρενέργειες. Στο υπόλοιπο 94% ως 96% οι θάνατοι έχουν προκληθεί από έναν συνδυασμό αιτίων, ανάμεσα στις οποίες ο τσαχπίνης δεν είναι ο σημαντικότερος ή ο κυρίως υπεύθυνος. (Μεταξύ αυτών των θανάτων, σε άγνωστο αριθμό, αιτία θανάτου είναι οι διασωληνώσεις, άλλα ιατρικά λάθη και διάφορα τοξικά φαρμακευτικά πειράματα…). Με αυτά τα δεδομένα οι πραγματικοί θάνατοι απ’ την covid, παγκόσμια, δεν είναι 4,5 μύρια αλλά 270.000. Προκύπτει επίσης καθαρά το γιατί τα καπιταλιστικά κράτη με τα θεωρούμενα καλύτερα υγιειονομικά συστήματα στον πλανήτη και στην ιστορία (βασικά τα δυτικά) έχουν τρομακτικά δυσανάλογους «θανάτους λόγω covid» σε σχέση με κράτη θεωρούμενα «υπανάπτυκτα» (π.χ. αφρικανικά) ή με το κινεζικό: απλά, πολύ απλά, σ’ αυτές τις περιπτώσεις δεν έβαλαν μπροστά την μηχανή του διανοητικού κιμά και της υγιεινιστικής τρομοκρατίας… Είτε επειδή αυτά δεν θα «πούλαγαν», είτε επειδή ήταν άχρηστα.

Για το πρώτο όμως σκέλος της πιο πάνω εξίσωσης, το πόσοι είναι δηλαδή οι θάνατοι / δολοφονίες και τα σακατέματα απ’ τις πλατφόρμες γενετικής μηχανικής που πλασσάρονται σαν «εμβόλια», εκεί η διαχείριση είναι η ακριβώς αντίθετη: «εξαφάνιση». Το σε ποιο βαθμό και σε ποια κλίμακα γίνονται αυτές οι εξαφανίσεις, έχει σχέση (και δεν θα μπορούσε να γίνει διαφορετικά) με τις ειδικές, τις ιδιαίτερες καπιταλιστικές συνθήκες κάθε κράτους / κοινωνίας, και με τα ειδικά, ιδιαίτερα συμφέροντα που ικανοποιούνται απ’ την βίαιη επέλαση του βιο-πληροφορικο-ασφαλίτικου συμπλέγματος. Σε τέτοιο σημείο ώστε αυτή η δημιουργική λογιστική θανάτου – και – «αθανασίας» θα μπορούσε να αξιοποιηθεί, σε συνδυασμό με τα βασικά καπιταλιστικά και κρατικά χαρακτηριστικά εδώ ή εκεί, σαν ποιοτικός δείκτης της όποιας καπιταλιστικής αναδιάρθρωσης… Για παράδειγμα, η ελληνική εκδοχή αυτής της δημιουργικής λογιστικής δεν θα μπορούσε να αποσυνδεθεί ούτε απ’ τις αγωνιώδεις προσπάθειες για «επενδύσεις υψηλής τεχνολογίας» (εκ μέρους του συμπλέγματος), ούτε όμως, απ’ την άλλη μεριά απ’ τον εξαιρετικά υψηλό βαθμό διαφθοράς / χρηματισμού απ’ τις φαρμακομαφίες μεγάλου μέρους των εντόπιων γιατρών, δημαγωγών και όχι μόνο…

Ο καθηγητής καρδιολογίας Κ. Αρβανίτης στα μέσα του περασμένου Ιούνη έκανε την παρακάτω ανάρτηση:

ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΟΣ (ΓΙΑΤΡΟΥ) Ο ΤΡΑΧΗΛΟΣ ΚΙΤΡΙΝΗ ΚΑΡΤΑ ΔΕΝ ΥΠΟΦΕΡΕΙ…

Είναι πασίγνωστο, ότι ο μέσος Ελληνας γιατρός δεν τα πάει καλά με την συμπλήρωση κίτρινων καρτών, για παρενέργειες φαρμάκων και εμβολίων.

Αυτό το γνωρίζει ο καθένας. Αλλά με τούτα τα “εμβόλια” το κακό έχει παραγίνει. Το έχουμε φτάσει σε άλλο επίπεδο!

Μου έχουν έρθει αμέτρητες καταγγελίες από διάφορους, που έκαναν εμβόλιο είτε οι ίδιοι, είτε κάποιος δικός τους και που εμφάνισαν παρενέργειες, που όμως ΚΑΝΕΙΣ δεν τους έδωσε σημασία, όταν πήγαν να την αναφέρουν.

Υπάρχουν και περιστατικά που νοσηλεύτηκαν και παρόλο που  νοσηλεύτηκαν, ουδείς συμπλήρωσε κίτρινη κάρτα για αυτούς!

Ίσως, εκτός από την παροιμιώδη βαριεστημάρα και τον ωχαδερφισμό, να έχουν δοθεί και εντολές, να αγνοούν όσους μπορούν, εκτός αν οι συγγενείς είναι ιδιαίτερα επίμονοι…

Όμως, τα λόγια αυτά αν δεν συνοδεύονταν από αριθμούς, θα ήταν μόνο για να περνάει η ώρα.

Πάμε λοιπόν σε αριθμούς, χωρίς άλλες καθυστέρηση.

ΤΕΣΣΕΡΑ ΠΙΝΑΚΑΚΙΑ ΠΟΛΥ ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΙΚΑ

Στα παρακάτω 4 πινακάκια, φαίνονται οι παρενέργειες των νέων εμβολίων, όπως τις έχουν δηλώσει οι χώρες της Ευρώπης, στην υπηρεσία EudraVigilance.
Το κάθε ένα πινακάκι αφορά ένα μόνο εμβόλιο, ξεχωριστά.

Πήρα σαν χώρα σύγκρισης με την Ελλάδα, την Ολλανδία, επειδή:

1) Οι δύο χώρες έχουν χρησιμοποιήσει και τα 4 εμβόλια

2) Έχουν παραπλήσιο ποσοστό πλήρως εμβολιασμένων.
(Ελλάδα 28,4%,
 Ολλανδία 27,6%)

3) Έχουν χορηγήσει παραπλήσιο αριθμό ενέσεων, ανά χίλιους κατοίκους
(Ελλάδα 710 δόσεις/1000 κατ.
 Ολλανδία 750 δόσεις/1000 κατ.)

ΑΡΙΘΜΟΣ ΠΑΡΕΝΕΡΓΕΙΩΝ ΠΟΥ ΔΗΛΩΣΑΝ

1) PFIZER
Ολλανδία:
 30.247
Ελλάδα :
 2.288  ( 13 φορές λιγότερες)

2) ASTRAZENEKA
Ολλανδία: 32.937
Ελλάδα : 1.059
 ( 31 φορές λιγότερες)

3) MODERNA
Ολλανδία: 10.049
Ελλάδα :
 110 ( 91 φορές λιγότερες)

4) Johnson & Johnson
Ολλανδία: 5.957
Ελλλάδα:
 36 ( 165 φορές λιγότερες)

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ

Δύο είναι τα πιθανά συμπεράσματα:

1) Η Ελλάδα είναι χώρα υπερανθρώπων.

2) Οι Ελληνες γιατροί αποφεύγουν τις κίτρινες κάρτες, όπως ο διάολος το λιβάνι.

Ενα από τα δύο αληθεύει. Ποιο από τα δύο;
Που να ξέρουμε;
Δεν έχει αποφανθεί ακόμη η ακαταδίωκτη επιτροπή.
_______________________________________

ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ

Πηγή: EudraVigilance
Αποτελέσματα:
 ως 19 Ιουνίου 2021.

ΣΥΝΟΛΙΚΑ
Ολλανδία:
 79.190
Ελλάδα:
 3.493 (23 φορές λιγότερες)

Για να λέμε όμως και του στραβού το δίκιο, σε απόλυτα νούμερα, η Ελλάδα έχει χορηγήσει το 60% των δόσεων της Ολλανδίας.

Θα περίμενε κανείς να έχουμε δηλώσει το 60% των παρενεργειών της Ολλανδίας.  Όμως οι 3.493 της Ελλάδας, σε σχέση με τους 79.190 της Ολλανδίας, δεν είναι το 60%, αλλά μόλις το 4,4% ( 14 φορές λιγότερες του αναμενομένου).

Το καϋμένο το ολλανδικό κράτος δεν προηγείται όμως παντού του ελληνικού στο δίπολο δημιουργικής λογιστικής θανάτου / αθανασίας. Αν και έχει 70% παραπάνω πληθυσμό, έχει ως χτες δηλωμένους μόνο 25% παραπάνω θανάτους χρεωμένους στον covid: 18.114 έναντι 14.466 στο ελλαδιστάν. Υστερεί – κι έτσι όπως το πάει η διαφορά θα μικρύνει το επόμενο διάστημα…

Δεν έχουμε όμως την σύγκριση ανάμεσα σ’ έναν ειλικρινή καπιταλισμό και σ’ έναν ψεύτη, ένα κράτος τίμιο απέναντι στους πολίτες του απέναντι σ’ ένα άτιμο. Έχουμε μάλλον δύο διαφορετικούς «βαθμούς αξιοποίησης» της τρομοεκστρατείας, που παραπέμπουν υποχρεωτικά σε μια διαβάθμιση συμφερόντων αλλά και εναρκτήριας, αφετηριακής θέσης σε σχέση με την μετάβαση στις νόρμες της 4ης καπιταλιστικής επανάστασης: όσο πιο «πίσω» είναι ένας φιλόδοξος κρατικο/καπιταλιστικός σχηματισμός σε σχέση με τους στόχους του, τόσο περισσότερο «σκοτώνει» (χρεώνοντας τον τσαχπίνη) και τόσο περισσότερο «ανασταίνει» (χάρη στις πλατφόρμες γενετικής μηχανικής)… Είναι, πράγματι, “θαύμα”!

Οπωσδήποτε υπεισέρχονται και διάφοροι επιμέρους αλλά όχι ασήμαντοι παράγοντες. Για παράδειγμα το ποσοστό δωροδοκιών των γιατρών και, κυρίως, των «ειδικών» απ’ τις φαρμακομαφίες μπορεί να διαφέρει στην ολλανδία απ’ ότι στο ελλαδιστάν. Δεν έχουμε ωστόσο στοιχεία, οπότε δεν μπορούμε να γίνουμε συγκεκριμένοι.

Επιπλέον το άρθρο 11 του ολλανδικού συντάγματος κατοχυρώνει την ελεύθερη αυτοδιάθεση του σώματος των υπηκόων και, κατά συνέπεια, απαγορεύει οποιονδήποτε πλατφορμιακό καταναγκασμό. Η ολλανδική κυβέρνηση ωστόσο δεν κάθεται εντελώς με σταυρωμένα χέρια: απ’ τις 25 Σεπτέμβρη θα απαιτούνται είτε πλατφορμιασμός είτε αρνητικό τεστ για να μπει κάποιος σε μαγαζί φαγητού ή ποτατζίδικο. Απομένει στο πόπολο να δράσει κατάλληλα ώστε να δείξει στην κυβέρνηση του Rutte την απερισκεψία της.

(φωτογραφία επάνω: Όταν το αυστραλέζικο κράτος δεν κλείνει παραγγελίες υποβρυχίων, κλείνει παραγγελίες λογισμικού «αναγνώρισης προσώπου». Εν προκειμένω οι δύο πιο πολυπληθείς επαρχίες της αυστραλίας, η South Wales και η Victoria (όπου και το Sydney) έχουν ξεκινήσει ήδη το ψηφιακό φακέλωμα των υπηκόων τους και την χρήση αλγορίθμων τεχνητής νοημοσύνης ώστε να αναγνωρίζονται αν βρίσκονται στη σωστή θέση. Ο λόγος; Απλός, κατανοητός, και στην υπηρεσία της «κοινωνικής ευθύνης»: για να μην τολμάνε να βγαίνουν απ’ τα σπίτια τους άμα βρίσκονται σε υγιεινιστική κατ’οίκον φυλάκιση – κοινώς καραντίνα…

Το σχέδιο είναι αυτό: οι αιχμάλωτοι θα καλούνται απ’ το «σύστημα» σε τυχαίες ώρες / στιγμές να βγάζουν και να του στέλνουν «selfie», όπου να φαίνεται κάπως και ο περιβάλλον χώρος. Ύστερα το «σύστημα» θα ελέγχει μέσω «αναγνώρισης προσώπου» αν είναι όντως αυτοί, στο σπίτι τους. Αν δεν είναι θα αναλαμβάνει η αστυνομία την εξυχνίαση της υπόθεσης…

Θα πρέπει, λοιπόν, να καταλάβουμε ότι το αυστραλέζικο καθεστώς έχει μεγάλη βιασύνη να πηδήξει στα πρώτα βαγόνια της καπιταλιστικής αναδιάρθρωσης. Επίσης θα πρέπει να καταλάβουμε ότι το “πανοπτικό” του Bentham έχει εξελιχθεί πολύ…)