Tag: covid19

Καμμία σχέση….

Δευτέρα 15 Νοέμβρη>> Είναι «στατιστικές εξαιρέσεις», ε; Το δόγμα ότι οι δολοφονημένοι και οι σακατεμένοι απ’ τις φαρμακομαφίες (από τα αφεντικά ενός σχεδίου γενετικής κυριαρχίας δηλαδή…) είναι λιγότεροι απ’ τους νεκρούς που η δημιουργική λογιστική θανάτου και η «κοινή δεξαμενή» αποδίδουν στον sars-cov-2 συνεχίζει να ανεμίζει καταθλιπτικά. Οι θάνατοι διατιμώνται: εκείνοι της κοινής δεξαμενής είναι υψηλής συμβολικής αξίας, συνεπώς χρήσιμοι. Οι άλλοι, οι δολοφονίες, είναι ενοχλητικοί κι ασήμαντοι, και δεν πρέπει να ασχολείται κανείς μαζί τους.

Κάποτε, για να αντικρουστεί η δημιουργική λογιστική ανεργίας των αφεντικών και των κρατών τους, υπήρχε η απάντηση πως κάθε άνεργος είναι 100% τέτοιος. Ισχύει και τώρα: κάθε δολοφονημένος ή σακατεμένος απ’ τις φαρμακομαφίες είναι 100% τέτοιος.

Μερικές φορές αυτό το μαζικό έγκλημα φαίνεται ανοικτά. Μην ανησυχείτε όμως: η τρομοκρατία τύπου “φέρετρα στο Bergamo” κερδίζει (ακόμα)… Και σίγουρα θα βρεθούν τα τσακάλια που θα πουν: όχι, δεν είναι απ’ τους πλατφορμιασμούς αυτοί οι θάνατοι σε δημόσια θέα∙ άλλαξαν τα κοκτέιλ της ντόπας, αυτό τους σκοτώνει!

Εεεε; Και τους προπονητές;

Δείτε εδώ…

Δημιουργική λογιστική θανάτου: η αποκάλυψη

Δευτέρα 15 Νοέμβρη>> Αν το υποστήριζε κάποιος άλλος (και υπήρξαν έντιμοι που το έκαναν) θα ριχνόταν αμέσως στο πυρ το αιώνιο, ως «ψέκα»… Αλλά τώρα είναι ένας επίσημος θεσμός του ιταλικού κράτους: το Istituto Superiore di Sanita (ISS). Μέσα στα άλλα το ISS μελετούσε (απ’ την αρχή της υγιεινιστικής τρομοεκστρατείας) τις καταγραφές θανάτων που χρεώνονταν στον τσαχπίνη. Μια στατιστική / ταξινομητική κατά βάση δουλειά, απ’ αυτές που χρειάζονται οι σοβαρές (κρατικές) γραφειοκρατίες, για να ξέρουν «που πηγαίνουν».

Η τελευταία έκθεση του ISS περιλαμβάνει σημαντικά στοιχεία που (κατά τη γνώμη μας) απομυθοποιούν οριστικά την δήθεν φονικότητα του κορωνοϊού, αποκαλύπτωντας το μέγεθος των ψεμμάτων της δημιουργικής λογιστικής θανάτου πάνω στην οποία στήθηκε η υγιεινιστική τρομοεκστρατεία. Χρειάζεται όμως προσοχή και όχι βιασύνη στην κατανόηση αυτών των στοιχείων – για όσους θέλουν να καταλάβουν το πως (και πόσο εύκολα) τ’ αφεντικά του συμπλέγματος κατάφεραν να διαστρέψουν την πραγματικότητα.

Στην πρώτη παράγραφο η έκθεση αυτοπαρουσιάζεται: Η παρούσα έκθεση περιγράφει τα χαρακτηριστικά των 130.468 ασθενών sars-cov-2 που πέθαναν στην ιταλία απ’ την αρχή της καταγραφής ως τις 5 Οκτώβρη του 2021… Συμπεραίνει κάποιος ότι 130.468 ιταλοί και ιταλίδες αρρώστησαν ΚΑΙ πέθαναν ΕΞΑΙΤΙΑΣ του τσαχπίνη∙ αυτή είναι οπωσδήποτε η κυρίαρχη βιοπολιτική αφήγηση…

Όμως στην 3η σελίδα, με την «ουδετερότητα» της απλής αριθμητικής, η έκθεση (αναφερόμενη στα υπο-κείμενα νοσήματα…) περιγράφει την πραγματικότητα. Ο τονισμός με bold δικά μας:

Ο πίνακας 1 παρουσιάζει τις πιο συχνές συν-νοσηρότητες που είχαν διαγνωστεί πριν την μόλυνση από sars-cov-2, σ’ ένα δείγμα ασθενών που βρέθηκαν θετικοί στον sars-cov-2. Τα data των ασθενειών … ήταν διαθέσιμα για 7.910 ασθενείς που πέθαναν στα νοσοκομεία, για τους οποίους ήταν εφικτό να αναλυθούν οι κλινικές καταγραφές…. Σε κάθε περίπτωση το δείγμα είναι ευκαιριακό: αντιπροσωπεύει θανάτους μόνο ατόμων που χρειάστηκαν νοσηλεία… Ο μέσος όρος ασθενειών ήταν 3,7. Συνολικά, το 2,9% του δείγματος δεν παρουσίαζε άλλες ασθένειες, το 11,4% (902 άτομα) είχε μία, το 18% (1.424 άτομα) είχε δύο και το 67,7% (5.354 άτομα) από τρεις και πάνω.

Δεν ξέρουμε το γιατί για πάνω από 120.000 «δεν έγινε εφικτό» να υπάρξουν στατιστικά αξιοποιήσιμες κλινικές καταγραφές… Ας μείνει σαν ερώτημα. Από κει και πέρα είναι σαφέστατο: το 2,9% των 7.910 ασθενών που πέθαναν στα ιταλικά νοσοκομεία χρεωμένοι στον τσαχπίνη, δηλαδή 230 άτομα, πέθαναν, πράγματι, ΑΠΟ παρενέργειες (οξείες πνευμονίες) της μόλυνσης. Αυτοί/ες πέθαναν ΑΠΟ τον sars-cov-2, αφού ήταν (πριν την μόλυνση) υγιείς… (Και δεν αναρωτιόμαστε για θανάτους εξαιτίας λαθεμένων θεραπειών ή άλλων ιατρικών λαθών…). Οι υπόλοιποι 7.680; Από τι πέθαναν; Αν (για χάρη της κατανόησης των συγκεκριμένων στοιχείων) θεωρήσουμε ότι τα positive αποτελέσματα των αναξιόπιστων τεστ ήταν σωστά, τότε το μόνο βέβαιο είναι ότι ενώ 230 άτομα πέθαναν ΑΠΟ τον τσαχπίνη, 7.680 πέθαναν ΜΕ τον τσαχπίνη… Η διαφορά του ΑΠΟ με το ΜΕ είναι τεράστια! (Kάποιοι αιρετικοί ούρλιαζαν απ’ την άνοιξη του 2020 ότι πρέπει να υπάρχει διάκριση ανάμεσα στους θανάτους ΑΠΟ και στους θανάτους ΜΕ τον ιό, διαφορετικά πρόκειται για συστημική παραπλάνηση…)

Η έκθεση καταγράφει και τις επιπλοκές που αποδόθηκαν στον τσαχπίνη (στο σύνολο των 7.910 ατόμων). Σύνδρομο οξείας αναπνευστικής ανεπάρκειας, οξεία νεφρική ανεπάρκεια, οξεία καρδιακή ανεπάρκεια, συν-λοίμωξη. (Εδώ πρόκειται για τις ενδονοσοκομειακές λοιμώξεις – και είναι μάλλον προβοκατόρικο το να παρουσιάζονται οι ενδονοσοκομειακές λοιμώξεις σαν “επιπλοκή του ιού”…) Αυτοί οι αριθμοί δείχνουν ότι το μεγαλύτερο μέρος των 7.910 εμφάνισε σοβαρό αναπνευστικό πρόβλημα∙ κι αφού στο σύνολό τους οι επιπλοκές ήταν 11.547, ο καθένας και η καθεμιά εμφάνισαν (κατά μέσο όρο…) 1,46 επιπλοκές. Άρα «και κάτι επιπλέον» των αναπνευστικών προβλημάτων.

Όμως: όταν το 70%, το 80%, το 90% όσων στο γενικό πληθυσμό φέρονται (μέσω τεστ…) να έχουν μολυνθεί ΔΕΝ εμφάνισε ή εμφανίζει καμία σοβαρή παρενέργεια (οι περισσότεροι/ες μπορεί να μην έχουν καταλάβει καν ότι «κόλλησαν»), γιατί στο μικρό εκείνο ποσοστό υπηκόων που έχει ήδη ένα, δύο, τρία, πέντε σοβαρά προβλήματα υγείας γίνεται λόγος για «παρενέργεια του ιού» και όχι για συνέπειες της κακής κατάστασης της υγείας τους σε συνδυασμό με μια ξαφνική, σκληρή, μοναχική νοσηλεία κατά την οποία απαγορευόταν να βλέπουν οτιδήποτε άλλο εκτός απ’ το ταβάνι; Πολλοί ηλικιωμένοι με προβλήματα υγείας, για παράδειγμα, πέφτουν και σπάνε την λεκάνη τους∙ καταλήγουν στο νοσοκομείο και συχνά πεθαίνουν από έναν συνδυασμό παραγόντων… Ποιος, όμως, θα χρησιμοποιούσε το “κάταγμα ισχύου” σαν απειλή θανάτου για τον γενικό πληθυσμό, αξιοποιώντας, ουσιαστικά, μια τρομοκρατική ορολογία;

Απαντούν οι συν-νοσηρότητες στην ερώτηση πόσοι απ’ τους 7.680 πέθαναν ΑΠΟ και όχι ΜΕ τον τσαχπίνη; Κατά την γνώμη μας όχι. Ο καθένας πεθαίνει μόνος του και όχι σαν τμήμα στατιστικής∙ και δεν μπορεί να πει ο ίδιος τι ακριβώς ήταν εκείνο που τον σκότωσε… Συνεπώς το τι δηλώνεται σαν αιτία θανάτου από εκείνους που κρατούν τα σχετικά πρακτικά είναι το στατιστικά (και πολιτικά) κρίσιμο∙ όχι η πραγματική αιτία για κάθε θάνατο χωριστά.

Χρειάζεται να κάνουμε εδώ μια όχι ευχάριστη παρέκβαση.

Περί θανάτου

Δευτέρα 15 Νοέμβρη>> Εκείνο που έχει ορίσει η ιατρική σαν θάνατο είναι το σταμάτημα της καρδιάς. Συνεπώς σαν «αιτία θανάτου» θεωρείται εκείνο που προκαλεί το σταμάτημα της καρδιάς. Όμως όταν υπάρχει συν-νοσηρότητα αυτό δεν είναι απλό. Πρακτικά εκείνος που συντάσσει την «έκθεση των αιτίων θανάτου» (στην περίπτωση της τρομοεκστρατείας αυτήν την δουλειά την έκαναν ακόμα και θυρωροί…) πρέπει να κρίνει ποια θεωρεί σαν «κύρια» αιτία∙ και, να προσθέσει από κάτω, οτιδήποτε κρίνει σαν «δευτερεύουσα», αν έχει χρόνο και όρεξη. Είναι πιθανό ότι αυτό διαφοροποιεί τις περιπτώσεις των 7.680 θανάτων απ’ όλες τις υπόλοιπες: για την μεγάλη μάζα των πιστοποιητικών θανάτου ασθενών με συν-νοσηρότητα, η αιτιολόγησή του ήταν (έγινε) μονολεκτική, “τυπική”, διεκπεραιωτική, τόσο πρόχειρη ώστε να είναι χρήσιμη μόνο για το γραφείο κηδειών… Ένα είδος μαζικής παραγωγής πιστοποιητικών θανάτου…)

Γιατί και που όμως αυτή η καταγραφή έχει σημασία; Για εκείνον που έχει πεθάνει δεν έχει καμία… Για τους οικείους του (που ανησυχούν για το αν θα ζήσει ή όχι) η ακριβής αιτιολόγηση έχει μικρή (και αν) σημασία, ειδικά αν ο άνθρωπός τους πάσχει από διάφορες αρρώστιες. (Συνήθως περισσότερη σημασία έχει το να έχουν πεισθεί ότι «έγινε ό,τι ήταν δυνατόν για να αποφευχθεί το μοιραίο»).

Αντίθετα η καταγραφή της αιτίας-θανάτου (ή των αιτίων-θανάτου) από αρρώστια/ες έχει μεγάλη σημασία για την επιδημιολογία του κράτους. Για την «βιοπολιτική» του. Στις αγαθές περιπτώσεις (υπάρχουν και τέτοιες) η γνώση ότι απ’ την τάδε ή την δείνα αιτία έχει αυξηθεί το θανατικό στην επικράτεια κινητοποιεί τους πόρους-φροντίδας-υγείας (που διαθέτουν τα δημόσια συστήματα υγείας) για την καλύτερη αντιμετώπιση του (γενικού) προβλήματος που έχει προκύψει. Όπως κάθε απογραφή πληθυσμού έτσι και οι ετήσιες απογραφές θανάτων και των αιτίων τους είναι βάση άσκησης κρατικής πολιτικής. Ουσιαστικά η γενική εικόνα της υγιειονομικής κατάστασης ενός πληθυσμού μπορεί να διαμορφωθεί ή να παραμορφωθεί σ’ αυτήν ακριβώς την κλίμακα, της κρατικής πολιτικής.

Αυτό αποσαφηνίζει κάτι κρίσιμο από πολιτική άποψη. Ο καταγραφέας, με την όποια έτσι κι αλλιώς υποκειμενική του γνώμη (άρα και η καταγραφή) συνδιαλέγεται με το κράτος και όχι με τον νεκρό ή τους οικείους του. Στο κράτος απευθύνεται η κάθε γνωμάτευση περί αιτίας-θανάτου κι ακόμα περισσότερο η συγκέντρωση, η ταξινόμηση, η στατιστικοποίηση όλων των γνωματεύσεων∙ άσχετα με την ακρίβειά τους. Το ζητούμενο αυτής της ακρίβειας δεν είναι ζήτημα «ηθικής»: κανένας νεκρός δεν θα αναστηθεί αν η γνωμάτευση για την αιτία του θανάτου του είναι λάθος! Είναι μάλλον ζήτημα πολιτικής σχέσης (με την κυριολεκτική σημασία της λέξης «πολιτική»: τεχνική της εξουσίας) ανάμεσα σε καθέναν και το σύνολο των καταγραφέων με την κεντρική διεύθυνσή (τους).

Κατά συνέπεια μπορεί να περιμένει κάποιος μια στοιχειωδώς αυθεντική (ακόμα κι όχι πάντα ακριβή) καταγραφή της αιτίας / των αιτιών κάθε θανάτου ΜΟΝΟ αν αυτή γίνεται αποκλειστικά και μόνο απ’ την υποκειμενική εκτίμηση του γιατρού που φροντίζει κάθε ασθενή χωριστά. Αντίθετα, αν υπάρχει κεντρική οδηγία για το ποια πρέπει να είναι η γνωμάτευση, τότε η καταγραφή (το σύνολό της) αντανακλά την εντολή και μόνον αυτήν! Χωρίς να δημιουργείται ιδιαίτερο «ηθικό» πρόβλημα για τον καταγραφέα εφόσον αυτός ξέρει καλά ότι το καθήκον του απευθύνεται και σχετίζεται μ’ εκείνον που του έδωσε την εντολή… Αν υπάρχουν αλήθειες ή συμφεροντολογικά ψέμματα για τις αιτίες των θανάτων, το κράτος και η βιοπολιτική του είναι ο διαχειριστής τους∙ είτε έτσι είτε αλλιώς. Αν θέλει ψέμματα… θα τα έχει… Γιατί οι καταγραφείς να εναντιωθούν; (Μόνο για λόγους προσωπικής ή/και επαγγελματικής ηθικής. Αλλά…)

Ξέρουμε ότι τέτοια οδηγία / εντολή δόθηκε σε σχέση με τον τσαχπίνη. Δόθηκε απ’ τον π.ο.υ., από εκεί διαβιβάστηκε στα κράτη και στα υπουργεία υγείας, απ’ τα υπουργεία στα νοσοκομεία (και στα μήντια), απ’ τις διοικήσεις των νοσοκομείων στους γιατρούς, στους σεκιουριτάδες, στους θυρωρούς, και σ’ όποιον άλλον ανέλαβε να συμπληρώνει τα σχετικά έγγραφα σ’ ένα καθήκον που ήταν ξεκάθαρα “copy / paste”. Έφτασε η εντολή εν τέλει στο σύνολο του πληθυσμού: όταν σας λένε «covid» για τον θάνατο του οικείου σας να βγάζεται τον σκασμό! Η οδηγία / εντολή έλεγε: όποιος / όποια βρίσκεται θετικός/η στον sars-cov-2  και πεθαίνει από οποιονδήποτε λόγο ακόμα κι ένα μήνα μετά την έξοδό του από δομή νοσηλείας (ως υγιής φυσικά…) να καταγράφεται σα νεκρός/η απ’ τον sars-cov-2! (Στην αγγλία ο ένας μήνας τους φάνηκε λίγος, και τον έκαναν τρεις: βάζοντας στην “κοινή δεξαμενή” θανάτους από τροχαία, από εργατικά ατυχήματα, ίσως και αυτοκτονίες…)

Ολοφάνερα η όποια ιατρική σχολαστικότητα για την όσο πιο ακριβή αιτιολόγηση των θανάτων όχι μόνο αχρηστεύτηκε αλλά θα έδειχνε και επικίνδυνη κάτω από μια τέτοια εντολή! Η οποία, φυσικά, δεν ήταν ιατρική. Ήταν πολιτική, πολιτικότατη! Είπαμε όμως ήδη πως τέτοια είναι, ουσιαστικά, η καταγραφή η ίδια. Συνεπώς αυτή η απροειδοποίηση «συγκεντροποίηση των γνωματεύσεων για την αιτία-θανάτου» (ένα είδος «συγκεντροποίησης κεφαλαίου ζωής / θανάτου») απ’ τα κράτη απλά αντέστρεψε την διαδικασία: αντί οι θεράποντες να ενημερώνουν το κράτος για το τι συμβαίνει με τους θανάτους των ασθενών (τους), το κράτος «ενημέρωσε» (δηλαδή διέταξε) τους γιατρούς και κάθε άλλον «εμπλεκόμενο» για το τι θα ήθελε να ισχύει με τους θανάτους των υπηκόων του!

Καθόλου «απλά»!

Δημιουργική λογιστική θανάτου: η αποκάλυψη (2)

Δευτέρα 15 Νοέμβρη>> Με αυτά τα δεδομένα, το μόνο ακριβές και έντιμο θα ήταν να πει κάποιος: α) 7.910 άτομα που πέθαναν στα ιταλικά νοσοκομεία είχαν βγει «θετικά» (με άχρηστα τεστ…), β) 230 απ’ αυτά πέθαναν όντως ΑΠΟ πνευμονικές επιπλοκές λόγω της μόλυνσής τους από τον sars-cov-2, γ) οι υπόλοιποι 7.680 πέθαναν ΜΕ τον κορωνοϊό…  αλλά μας διέταξαν να μην τα πολυψάχνουμε όταν συμβαίνει το κακό και, αφού ήταν ΜΕ, να γράψουμε «τυφλά» ότι πέθαναν ΑΠΟ… Πράγμα που έκανε αυτήν την μάλλον βαρετή δουλειά της αιτιολόγησης πολύ πιο εύκολη∙ τόσο εύκολη ώστε δεν χρειαζόταν καν να την κάνουμε εμείς (οι θεράποντες / επιβλέποντες γιατροί), αλλά μπορούσε να την κάνει ο οποιοσδήποτε…

Κατά την καθόλου ταπεινή μας άποψη τα στοιχεία του ISS όταν τραβηχτούν απ’ τα στενά ιατρικά πλαίσια και εννοηθούν στα πολιτικά πλαίσια (στα οποία πραγματικά ανήκουν) δείχνουν ότι οι θάνατοι που μπορούν όντως να αποδοθούν στον τσαχπίνη είναι το 2,9%, έστω 3% της «κοινής δεξαμενής»!!

Αυτό για την ιταλική περίπτωση, απ’ την αρχή της τρομοεκστρατείας ως τις 5 Οκτώβρη του 2021, σημαίνει 3.914 «θύματα της covid» – και όχι 130.468 όπως θέλει η δημιουργική λογιστική θανάτου. Ούτε ένας παραπάνω!!! Γιατί; Επειδή οπουδήποτε υπήρχε μια (τουλάχιστον) επιπλέον νοσηρότητα απαγορεύτηκε να αξιολογηθεί σαν αιτία-θανάτου! Επειδή, εν τέλει, οπουδήποτε η βιοπολιτική του κράτους/κεφάλαιου αποκτά το μονοπώλιο των ορισμών και της διαχείρισης (για παράδειγμα: στο τι είναι «έγκλημα» και ποιες είναι οι σωστές ποινές…) η πραγματικότητα παραμορφώνεται. Τόσο όσο χρειάζεται για να ταιριάζει και να δικαιολογεί / νομιμοποιεί την άσκηση της εξουσίας. (Αν θεωρηθεί «αντικειμενική» η αντίληψη των εγκληματολόγων του συστήματος, τότε σχεδόν όλοι οι ρομά μπορεί να αντιμετωπιστούν σαν εγκληματίες… για παράδειγμα).

Όταν οι πολιτικές βιτρίνες διέταξαν ότι από δω και στο εξής θα θεωρείστε όλοι άρρωστοι έδειξαν την απόφασή τους να διαστρέψουν και να κωδικοποιήσουν την πραγματικότητα κατά τα συμφέροντα του συμπλέγματος. Η διαταγή ήταν απόλυτα διαφανής και ως προς το νόημα και ως προς τους σκοπούς της. Δυστυχώς οι υποτελείς δεν κατάλαβαν…

Το θανατόμετρο των αφεντικών του συμπλέγματος ήταν (και παραμένει) πολιτικό εργαλείο – εργαλείο τεχνικής της εξουσίας. Γι’ αυτό όχι απλά δικαιούμαστε αλλά είμαστε υποχρεωμένοι να το αμφισβητήσουμε (μαζί με τους σχεδιασμούς και τις προθέσεις τους) πολιτικά – σαν τέχνη της αντιεξουσίας!…

Φωταδισμός εναντίον σκοταδισμού;

Τρίτη 9 Νοέμβρη>> Τον θρησκευτικό (και ειδικά τον χριστιανικό) σκοταδισμό είναι εύκολο και να τον εντοπίσει κάποιος και να τον καταγγείλει. Τα θρησκευτικά / χριστιανικά καταστήματα έχουν ιστορία σχεδόν 2.000 χρόνων, μια ιστορία αίματος (συνήθως των Άλλων) και μιζέριας (των πιστών). Τα δόγματα της «εξ αποκαλύψεως αλήθειας» και του «πίστευε και μη ερεύνα» δεν κατασκευάστηκαν τυχαία. Η αποκλειστικότητα της (όποιας) γνώσης απ’ την μεριά της (όποιας) εξουσίας ήταν ίσως ο καθοριστικότερος όρος επιβολής της δεύτερης. Κι όταν η αστική τάξη αποφάσισε ότι οι πληβείοι πρέπει να εκπαιδεύονται, το έκανε τόσο όσο την συνέφερε σε σχέση με την κρατική γραφειοκρατία, αλλά και επειδή η εργατική τάξη είχε ήδη αρχίσει να (αυτο)μορφώνεται στα ριζοσπαστικά συνδικάτα και κόμματά της… Οι σοσιαλιστές και οι αναρχικοί του 19ου αιώνα ήταν εκείνοι που προσπάθησαν και κατάφεραν να σπάσουν τις αλυσίδες της άγνοιας και της διανοητικής καθήλωσης των πληβείων τότε.

Όμως τα βασικά χριστιανικά δόγματα προς μαζική χρήση, ακριβώς επειδή υπήρξαν απ’ την αρχή συναρτημένα με την άσκηση εξουσίας, δεν έμειναν θρησκευτικά μυστικά, πατέντες αποκλειστικά των επισκόπων και των μοναστηριών. Οι βασιλιάδες στην ευρώπη ήταν «ελέω θεού», νομιμοποιούσαν δηλαδή την θέση και την εξουσία τους (πέρα απ’ την κληρονομικότητα) στην πρόνοια-του-μεγάλου-αφεντικού. Και η έννοια της πίστης απλώθηκε και αξιοποιήθηκε πολύ μακρύτερα απ’ τους ναούς, από εντελώς κοσμικούς μηχανισμούς.

Όλα αυτά είναι γνωστά έως τετριμμένα. Αυτό που μας αφορά εδώ είναι: υπάρχει σκοταδισμός που να μην είναι χριστιανικός; Ενδιαφέρον ερώτημα σε μια ιστορική στιγμή που κόμματα εξουσίας, τα οποία όχι μόνο δεν έκαναν κάτι τις καν και καν για τον θρυλικό «διαχωρισμό κράτους και εκκλησίας» αλλά φίλησαν πολλές φορές «άγιο» χεράκι, όπως για παράδειγμα το κόμμα της Κουμουνδούρου, εμφανίζονται να ανεμίζουν, σχεδόν, τις σημαίες του Διαφωτισμού – ενάντια στους ποιμένες που συμβουλεύουν το ποίμνιό τους να μην πλατφορμιαστεί… Είναι, λοιπόν, ο συ.ριζ.α. το «κόμμα του ορθολογισμού» οπότε δικαιούται να αγανακτεί με την θρησκευτική / χριστιανική μεταφυσική που βάζει-σε-κίνδυνο-την-δημόσια-υγεία;

Ο ορθολογισμός και κάποιες mainstream επιστήμες του σαν την κοινωνιολογία ή/και την ανθρωπολογία, δείχνουν πως η σχέση ανάμεσα σε ιδεολογία και κοινωνικές σχέσεις είναι πολύ «σφικτή». Αυτό δεν ισχύει μόνο για τους κλασσικούς θρησκευάμενους. Ισχύει και για τους «συριζαίους»… Μια τέτοια σχέση δεν διαλύεται με διαταγές! Μπορεί μόνο να στριμωχτεί μ’ έναν συνδυασμό απειλών, τιμωριών και φόβων. Αυτός (ο συνδυασμός) μπορεί πράγματι να επιβληθεί μέσω διαταγών. Όμως ούτε οι απειλές, ούτε οι τιμωρίες, ούτε η τρομοκρατία περιλαμβάνονται στο ρεπερτόριο του ορθού λόγου. Όσο κι αν αρέσουν και οι απειλές, και οι τιμωρίες και η τρομοκρατία στα αριστερά εξαπτέρυγα…

Τι ακριβώς έχει να επιδείξει η αριστερά του κράτους και του κεφάλαιου σ’ όλο τον δυτικό κόσμο, άρα και το κόμμα της Κουμουνδούρου, ενάντια στο πίστευε και μη ερεύνα της υγιεινιστικής τρομοεκστρατείας; Ποιο εμπόδιο, πιο ανάχωμα δημιούργησε και υπερασπίστηκε ενάντια στην μεταφυσική του «τρόμου και της τιμωρίας» απ’ την στιγμή μηδέν, απ’ την εκκίνηση της τρομοεκστρατείας πριν 22, 23 μήνες; Πότε και ποιοι απ’ αυτές τις κρατικές, καθεστωτικές κομματικές φράξιες έβαλαν κάτω από αυστηρό λογικό έλεγχο την μεταφυσική της «σωτηρίας» απ’ τις πλατφόρμες γενετικής μηχανικής, των οποίων τα χαρακτηριστικά και τις «πολλαπλές χρήσεις» εξακολουθούν να αγνοούν απόλυτα; Πότε και ποιοι απ’ την δυτική καθεστωτική αριστερά (άρα και το κόμμα της Κουμουνδούρου) ανέδειξαν το ποιόν και το παρελθόν των φαρμακομαφιών; Πότε και ποιοι ερεύνησαν ψυχρά την εξαφάνιση / απαγόρευση των φαρμακευτικών μεθόδων υπέρ όσων πράγματι αρρωσταίνουν απ’ τον sars-cov-2∙ πότε και ποιοι ερεύνησαν αντικειμενικά και χωρίς προκαταλήψεις αν τέτοιες ιαματικές μέθοδοι υπάρχουν και εφαρμόζονται αποτελεσματικά και ακίνδυνα αλλού στον πλανήτη;

Τι ακριβώς έκανε το κόμμα της Κουμουνδούρου εδώ και 22 μήνες για την σφαιρικότερη εκπαίδευση των υπηκόων μέσα από την παρουσίαση διαφορετικών ή και αντίθετων απόψεων ειδικών για το θέμα; Απόλυτα τίποτα… Τι έκανε ο συ.ριζ.α ή τα στελέχη του με την διακήρυξη του Great Barrington την οποία κατέθεσαν στις 4 Οκτώβρη του 2000 ενώπιον της ιατρικής όλου του κόσμου έντιμοι αριστεροί ειδικοί και την οποία έχουν υπογράψει ως τώρα 860.000 γιατροί και σχετικοί με την φροντίδα υγείας απ’ όλο τον πλανήτη; Απόλυτα τίποτα… Τι έκανε με την διακήρυξη της Ρώμης, την οποία υπέγραψαν στις 27 Σεπτέμβρη του 2021 μέσα σε λίγες ώρες 5.500 χιλιάδες γιατροί, με την οποία «θυμίζουν» κάτι «παλιό» αλλά πάντα σημαντικό, ότι οποιοσδήποτε θεραπευόμενος είναι υποκείμενο της θεραπείας και όχι αντικείμενο μιας επικερδούς βιομηχανίας ψεμάτων, απειλών, τρομοκρατίας και θανάτου που παριστάνει τον γιατρό; Απόλυτα τίποτα… Τι έκανε ο συ.ριζ.α με το μπόι της αξιωματικής αντιπολίτευσης για το γεγονός ότι οι παρενέργειες των πλατφορμιασμών ΔΕΝ καταγράφονται στο ελλαδιστάν, κρύβονται δηλαδή και μάλιστα συστηματικά, και για το γεγονός ότι οι «κίτρινες κάρτες» έχουν γίνει κωλόχαρτο; Απόλυτα τίποτα… Το ξέπλυμα των φαρμακομαφιών είναι σπονδή στην επιστήμη; Είναι όλα αυτά παρότρυνση στο μην πιστεύετε – ερευνήστε;

Κι όμως. Η «αριστερά της προόδου» (του κράτους και του κεφάλαιου) έκανε πολλά, πάρα πολλά αυτούς τους 22 μήνες! Πρώτα και κύρια αγκάλιασε το κυρίαρχο δόγμα, το πίστεψε, το διέδωσε, φρόντισε να επιβληθεί σαν «αλήθεια». Ύστερα φρόντισε να καταστραφεί, να υποτιμηθεί, να ελεεινολογηθεί κάθε αμφισβήτηση αυτού του δόγματος, ειδικά όταν προερχόταν από κοσμικούς γνώστες του θέματος που δεν έχουν καμμία σχέση με θεούς, δαίμονες και τερατολογίες. Έκρυψε την αλήθεια για το τι είδους και πόσο εγκληματίες είναι οι «σωτήρες», απ’ τις φαρμακομαφίες μέχρι τους εξαγορασμένους λακέδες τους. Έκρυψε το ότι η γενετική μηχανική δεν είναι «εμβόλιο» και ότι οι φονικές παρενέργειές της δεν είναι τυχαίες. Με δυο λόγια: έκανε κάθε τι που μπορούσε για να στηρίξει και να ενισχύσει την υγιεινιστική τρομοεκστρατεία και την εγκληματική μεταφυσική της.

Είναι ευνόητο: όσα ΔΕΝ έκανε η καθεστωτική αριστερά μαζί με όσα έκανε είχαν ένα και μόνο αποτέλεσμα: την ενίσχυση της γενικής συσκότισης. Το ότι μέσα σ’ αυτό το τρομοκρατικό σκοτάδι κινούνται, όπως το ψάρι στο νερό, οι βετεράνοι του θρησκευτικού σκοταδισμού, του ανορθολογισμού, της αντικατάστασης της νεώτερης τρομοκρατίας απ’ την παλιότερη (και πιο «έγκυρη»), ε αυτό δεν θέλει ιδιαίτερη φιλοσοφία για να το καταλάβει κάποιος!!! Όμως ποτέ και πουθενά ο ανορθολογισμός, η μεταφυσική, η πίστη δεν αντιμετωπίστηκαν με έναν άλλο ανορθολογισμό (της μαζικής προπαγάνδας και των psyops…), μια άλλη μεταφυσική (της βιομηχανίας της υγείας), μια άλλη πίστη. Πουθενά τα τερατώδη ψέματα των «ειδικών» Α τύπου δεν αντιμετωπίστηκαν με τα τερατώδη ψέματα των «ειδικών» Β τύπου∙ εάν, φυσικά, μιλάμε για ζωές και όχι για αναμέτρηση τυράννων…

(φωτογραφία: Αυτός στη μέση πρέπει νάναι ο “εξαποδώ”. Ανάλογα με την πίστη του καθενός μπορεί να είναι ο εωσφόρος, ο κορωνοϊός, ή ότι άλλο…)

Τετράγωνος σκοταδισμός

Τρίτη 9 Νοέμβρη>> Δεν έχει κανένα δικαίωμα να κουνάει το δάκτυλο το κόμμα της Κουμουνδούρου!! Γιατί στα μάτια εκείνων που επιμένουν να μην πιστεύουν αλλά να ερευνούν, το αβυσσαλέο βάθος του εθνο-συντηρητισμού της δήθεν «φωτισμένης» αντιπολίτευσης αποδεικνύεται θεόρατο. Όπως επίσης το αβυσσαλέο βάθος των ψεμάτων που ενστερνίζεται, υποστηρίζει και διαδίδει. Φταίνε, άραγε, οι τερατολόγοι του εντόπιου θρησκευτικού ανορθολογισμού για το γεγονός ότι στη Σιγκαπούρη (ναι, στην άλλη άκρη του κόσμου…) των κατά 82,7% πλατφορμιασμένων τα «κρούσματα» και οι θάνατοι άρχισαν να εκτοξεύονται απ’ τα μέσα Σεπτέμβρη 3 και 4 φορές πάνω απ’ το μέγιστο της άνοιξης του 2020, όταν δεν υπήρχαν πλατφόρμες; Φταίνε τα εντόπια γερόντια που δεν πλατφορμιάζονται επειδή αυτό τους είπε ο «πνευματικός» τους για το γεγονός ότι ακόμα και στο κράτος–παράδειγμα, την πορτογαλία, τα «κρούσματα» αυξήθηκαν κατά 70%-80% απ’ τις αρχές Οκτώβρη; Ότι στην ιταλία (72,8%), στη δανία (75,7%), στην ιρλανδία (75,2%), στο βέλγιο (74,2%) και στη βρετανία (68,2%) εμφανίζεται ταυτόχρονα το ίδιο μοτίβο: έντονα αυξητική τάση των «κρουσμάτων» απ’ τα τέλη Οκτώβρη, αρχές Νοέμβρη και μετά; Πόσο «ορθολογική» και «επιστημονική» είναι η δημαγωγική ρητορική περί «πανδημίας των ανεμβολίαστων» όταν έχει αποδειχθεί πια ε-πι-στη-μο-νι-κό-τα-τα ότι η γενετική μηχανική καταστρέφει το φυσικό ανοσοποιητικό εκθέτοντας τους πλατφορμιασμένους σε πολλαπλάσιους κινδύνους υγείας άμεσα, μεσοπρόθεσμα και μακροπρόθεσμα;

Όταν κάποιος «εθνικοποιεί» ένα ζήτημα (και εν προκειμένω: ένα μαζικό έγκλημα και μια υπερ-απάτη) που είναι διεθνές, το κάνει επίτηδες: για να στερήσει απ’ όσους θέλουν και μπορούν την αναζήτηση αιτίων και την συσχέτισή τους με αποτελέσματα στην κλίμακα που πραγματικά υπάρχουν. Το κάνει για να προσθέσει ακόμα περισσότερο σκοτάδι στη ήδη συσκότιση. Το να παρουσιάζεται η «αύξηση των κρουσμάτων» σαν «ελληνικό ζήτημα» (έτσι ώστε να προσαρμοστούν κατάλληλα και οι «αιτίες»: φταίει το ρημαδογκουβέρνο και οι τερατολόγοι του χριστιανισμού…) είναι απάτη μέσα στην απάτη! (Το ρημαδογκουβέρνο ηγείται των “κονέ” με την διεθνή του συμπλέγματος. Επ’ αυτού το κόμμα της Κουμουνδούρου δεν έχει καμμία αντίρρηση…)

Χρειάζεται να είναι κάποιος ά-πιστος για να δει το προφανές: ότι η «μαγική» γενετική μηχανική είναι συνεπής μόνο στις φονικές και σακατευτικές παρενέργειές της∙ αυτές που ήδη έχουν εκδηλωθεί κι εκείνες που θα εκδηλωθούν προσεχώς… Χρειάζεται να είναι κάποιος ά-πιστος για να καταλάβει ότι οι πλατφόρμες γενετικής μηχανικής προστατεύουν μόνο την κερδοφορία φαρμακομαφιών που διαφορετικά θα είχαν χρεωκοπήσει∙ και τον καθολικό έλεγχο πάνω στις κοινωνικές σχέσεις. Χρειάζεται να είναι κάποιος ά-πιστος για να καταλάβει ότι τα «κρούσματα» (αυτό μου μετριέται με διάφορα άχρηστα τεστ…) όσο κι αν προσπαθούν να το κρύψουν οι κάθε εθνικότητας απατεώνες αυξάνονται επειδή οι παραλλαγές / μεταλλάξεις του τσαχπίνη κάνουν τους δικούς τους κύκλους σκοντάφτοντας μόνο στην φυσική ανοσία, και δεν εμποδίζονται απ’ τα χακαρισμένα ανοσοποιητικά συστήματα, είτε αφορούν το 60%, είτε το 70% είτε το 80% των πληθυσμών.

Το πείραμα έχει αποτύχει! Το πείραμα σκοτώνει! Η συσκότιση που παράγουν οι λακέδες της άγριας πρωταρχικής συσσώρευσης στη φάση της καπιταλιστικής μετάβασης δεν είναι πιο «φωτεινή» απ’ την αρχαιολογία του θρησκευτικού / χριστιανικού φονταμενταλισμού!

Ο ύπνος της λογικής, ο θρίαμβος του Θεάματος γεννούν τέρατα. Δεν πρόκειται να κάνουμε καλλιστεία!

(φωτογραφία: Να ένα «ξένο» παράδειγμα φονικής εξαπάτησης…. Στην επόμενη παράγραφο το ρεπορτάζ του βελγικού μ.μ.εξαπάτησης γράφει:

333 ασθενείς ήταν σε ένα νοσοκομείο στη Φλάνδρα με covid μεταξύ 16 και 22 Οκτώβρη. Το 70,9% ήταν πλήρως εμβολιασμένοι. Το 29,1% όχι. Παρ’ όλα αυτά τα δεδομένα δείχνουν ακόμα ότι οι άνθρωποι με covid που δεν έχουν εμβολιαστεί καταλήγουν στο νοσοκομείο πιο γρήγορα από ασθενείς που έχουν εμβολιαστεί πλήρως. Στη Φλάνδρα πάνω απ’ το 90% των ενηλίκων είναι πλήρως εμβολιασμένοι, και αυτό το σύνολο είναι πολύ μεγαλύτερο από εκείνο των μη εμβολιασμένων.

Η δημιουργική λογιστική στα καλύτερά της! Οι «ανεμβολίαστοι» στη Φλάνδρα είναι 10%, αλλά στους 333 που έφτασαν να μπουν σε νοσοκομείο ήταν το 29%… Αντίθετα οι πλατφορμιασμένοι είναι 90%, αλλά στο νοσοκομείο ήταν μόλις το 71%… Άρα; Οι πλατφόρμες δουλεύουν διάολε!!! Είναι σα να λένε: ναι εδώ βρέχει, ρίχνει καρέκλες, αλλά καρέκλες ρίχνει και απέναντι∙ συνεπώς εδώ ο καιρός είναι καλός, λιακάδα…

Τι; Δεν το πιστεύετε; Μήπως είστε ψέκα;)

Οι τρύπιες δόσεις…

Τρίτη 9 Νοέμβρη>> Πριν ακόμα εμφανιστούν στην πιάτσα οι πλατφόρμες είχε κατασκευαστεί ο μύθος γι’ αυτές: η «νέα τεχνολογία» (την οποία αγνοούσαν σχεδόν όλοι οι χειροκροτητές της…), χάρη στα «πολλά λεφτά που έπεσαν», είχε καταφέρει ένα θαύμα!! Μέσα σε ελάχιστο χρόνο είχε φτιάξει αποτελεσματικά και ασφαλή προληπτικά μέτρα / «εμβόλια»! Η εκστρατεία πλατφορμιασμού στα μέρη μας ονομάστηκε «ελευθερία»∙ όμως κι εκεί που είχε άλλα ονόματα η υπόσχεση (αφεντικών και πολιτικών βιτρινών) ήταν επική: «εμβολιαστείτε και καθαρίζετε». Μπείτε “ελεύθεροι” στη “νέα κανονικότητα”!!!

Ψέματα πάνω σε ψέματα! Η «νέα τεχνολογία» δοκιμαζόταν επί χρόνια και είχε αποτύχει εντελώς σ’ όλες τις δοκιμές κατά ιών (γενικά) και κατά κορωνοϊών (ειδικά). Σαν αποτυχημένη και επικίνδυνη ήταν έτοιμη ήδη απ’ το 2019 και τα αφεντικά της είχαν αποδεδειγμένα το δάκτυλο στη σκανδάλη: ονειρεύονταν (και προετοιμάζονταν για) εκείνη την στιγμή που θα κηρυχτεί μια «φονική πανδημία» και θα καταλάβουν εξ εφόδου τις κοινωνίες. Ούτε αποτελεσματικά, ούτε ασφαλή, ούτε «εμβόλια»: οι γενετιστές παριστάνουν τους «κοσμικούς θεούς», τους «κατόχους των μυστικών της ζωής», κι αυτό τους κάνει απόλυτα επικίνδυνους!… Με την κατάλληλη υποστήριξη / χρηματοδότηση και την κατάλληλη κρατική υποστήριξη όρμηξαν, αφού πρώτα είχαν εξαπατήσει (ή τα αφεντικά τους δωροδοκήσει) κάθε ελεγκτικό μηχανισμό που θα έπρεπε να τους εμποδίσει: μερικές απ’ τις απάτες της pfizer έχουν γίνει ήδη γνωστές, όπως και της άλλης «πρωταγωνίστριας», της moderna…

Γρήγορα, μέσα σε 4-5 μήνες, άρχισε να αποδεικνύεται ότι ακόμα και η εικονική «προστασία» των πλατφορμών εξατμίζεται γρήγορα. Η «ασφάλεια» είχε αρχίσει να γεμίζει «αόρατους» δολοφονημένους και σακαταμένους, την ώρα που η «αποτελεσματικότητα» αποδεικνυόταν φάρσα. Αυτά ΔΕΝ είχαν ειπωθεί σ’ όσους / όσες έτρεξαν, αφελώς, να «απελευθερωθούν» δίνοντας μπράτσο!

Και τότε ήρθε η ώρα της «αναμνηστικής» δόσης, του booster… Οι απατεώνες δεν έχασαν πολύ χρόνο για να βρουν την δικαιολογία. «Έλα μωρέ, δεν κάνουμε αναμνηστικές δόσεις και σε άλλα εμβόλια; Ε, αυτό…» Σε κανένα κανονικό εμβόλιο δεν προκαλείται (εικονική!) ανοσία μόλις 5 μηνών! Για έναν πολύ απλό λόγο: τα κανονικά εμβόλια κινητοποιούν την δράση του φυσικού ανοσοποιητικού συστήματος∙ ενώ οι πλατφόρμες το χακάρουν, περιορίζοντας και αλλοτριώνοντας την δράση του! Έτσι, για παράδειγμα, ενώ το φυσικό ανοσοποιητικό αναγνωρίζει και αντιμετωπίζει πολύπλευρα ιούς (και κορωνοϊούς) κι είναι έτσι σε θέση να απαντάει και στις μεταλλάξεις τους, το χακαρισμένο ανοσοποιητικό δρα (όταν και αν προλάβει να δράσει) εντελώς «στενά» – και συχνά αυτό-καταστροφικά… (Τα αυτό-άνοσα έχουν αρχίσει να θερίζουν!)

Υπάρχει επιπλέον μια παράπλευρη φονική εξέλιξη. Τα «αποτελεσματικά και ασφαλή» παρέκαμψαν την υποχρεωτική πολυετή περίοδο των δοκιμών, την συντόμεψαν σε ένα εξάμηνο το πολύ, καταργώντας (με τις ευλογίες των ελεγκτικών μηχανισμών τύπου fda και ema) κάθε επιστημονική πρόνοια και μέριμνα υπέρ της ασφάλειας και της υγείας των υπηκόων. Η «τρίτη δόση» μηδενίζει αυτόν τον απαραίτητο χρόνο!!! Για την «τρίτη δόση» (μας λένε) ΔΕΝ χρειάζεται καμμία δοκιμή, καμμία έρευνα πριν την μαζική εφαρμογή της. Είχαν μάλιστα το απερίοριστο θράσος να παρουσιάσουν σαν «θετική δοκιμή» τον πλατφορμιασμό (με τρίτη δόση) της πρώτης δεκάδας ισραηλινών υπηκόων… Μ’ άλλα λόγια: οι δοκιμές γίνονται κατευθείαν στο ψαχνό, ανοικτά και καθαρά!

Το δολοφονικό θράσος τους είναι πια αχαλίνωτο! Έχοντας βεβαιωθεί ότι οι υποτελείς γίνονται εύκολα πειραματόζωα (εν αγνοία τους) και ότι έχουν παραιτηθεί από κάθε απαίτηση ασφάλειας και έντιμου και αυστηρού ελέγχου, λανσάρουν τώρα το θεώρημα ότι «έλα μωρέ, μπορούν να γίνουν ταυτόχρονα τα εμβόλια για την γρίπη και τον κορωνοϊό, στο ένα μπράτσο η μία βελόνα, στο άλλο η άλλη!» Πότε «δοκιμάστηκε», πότε ελέγχθηκε ο συνδυασμός των άμεσων παρενεργειών ανάμεσα σ’ ένα εμβόλιο για την γρίπη (αν παραμένει εμβόλιο και δεν έχει μετατραπεί κρυφά σε mRNA πλατφόρμα…) και σε μια πλατφόρμα γενετικής μηχανικής; ΠΟΤΕ!! «Έλα μωρέ!!! Για να μην πηγαινοερχόσαστε!!!» Σωστά…

Προσέξτε: η απορρύθμιση ήταν απ’ την αρχή ένας απ’ τους βασικούς στόχους του συμπλέγματος!! Η απορρύθμιση των θεσμικών ελέγχων σε ζητήματα υγείας ήταν εξ αρχής ένας απ’ τους βασικούς πυλώνες της υγιεινιστικής τρομοεκστρατείας: υπό το κράτος της «κατάστασης έκτακτης ανάγκης» τα πάντα επιτρέπονται∙ δηλαδή τ’ αφεντικά δρουν χωρίς κανένα εμπόδιο… Η δημόσια υγεία ήταν ίσως ο τελευταίος τομέας του πάλαι ποτέ κράτους πρόνοιας όπου ίσχυαν αυστηροί κανονισμοί και έλεγχοι σε φάρμακα, θεραπείες, εμβόλια… Η «αγορά των υπηρεσιών φροντίδας υγείας» παρέμενε ρυθμισμένη – και τα αφεντικά της βιομηχανίας της υγείας 4.0 ασφυκτιούσαν…

Κανονικά όλοι οι αυτο-αποκαλούμενοι «επαναστάτες», «ανατροπείς», «φίλοι του λαού», «προστάτες της δημόσιας υγείας» θα έπρεπε να ξέρουν τι σημαίνει «απορρύθμιση», και θα έπρεπε να έχουν γίνει έξαλλοι απ’ την στιγμή μηδέν βλέποντάς την να ξεδιπλώνεται μπροστά τους! «Απορρύθμιση» είναι βασικός όρος «δημιουργικής καταστροφής» των όποιων θεσμών εμποδίζουν την κερδοφορία του κεφάλαιου, ένας όρος γνωστός ήδη απ’ την δεκαετία του 1980. «Απορρύθμιση» είναι εδώ και δεκαετίες το βασικό ζητούμενο του νεοφιλελευθερισμού! Κι όμως: κανείς τους δεν είδε, δεν κατάλαβε, δεν ξέρει τίποτα. (Μόνο τα εικονίσματα ξέρουν να λιβανίζουν…)

Η «τρίτη δόση» λοιπόν είναι το «καπάκι» στην κατεδάφιση οποιουδήποτε σοβαρού και ανεξάρτητου ελέγχου στις φαρμακομαφίες! Τίποτα περισσότερο, τίποτα λιγότερο. Η «τέταρτη δόση» και η «πέμπτη δόση», ο συνδυασμός γενετικών πλατφορμών για διαφορετικούς ιούς (ετοιμάζει η moderna…), θα είναι το έξαλλο πανηγύρι των βρυκολάκων.

Ροντέο: ελάχιστοι θα απομείνουν να θυμούνται τι συνέβαινε «παλιά»…

Φάρμακα;

Τρίτη 9 Νοέμβρη>> Το έχουμε ξαναγράψει, ας το θυμίσουμε. Η καταραμένη ιβερμεκτίνη, που φτιάχτηκε στο μακρινό παρελθόν σαν αντιπαρασιτικό φάρμακο για να αποδειχθεί στη συνέχεια ότι έχει και αξιόλογη αντιική δράση, ήταν προϊόν της φαρμακομαφίας merck. Αλλά η πατέντα της επί της ιβερμεκτίνης είχε τελειώσει προ πολλού. Έτσι, όταν άρχισε να αποδεικνύεται (σε διάφορα μήκη και πλάτη του πλανήτη) ότι η ιβερμεκτίνη είναι ιδιαίτερα αποτελεσματική στις πρώτες φάσεις ασθένειας απ’ τον τσαχπίνη, η merck δεν είχε να κερδίσει τίποτα. Οποιαδήποτε χημική βιομηχανία του κόσμου θα μπορούσε να φτιάξει το συγκεκριμένο φάρμακο, το οποίο (γι’ αυτό) ήταν εκτός από αποτελεσματικό και ιδιαίτερα φτηνό.

Αλλά η merck δεν έμεινε με σταυρωμένα χέρια. Έφτιαξε ένα καινούργιο χάπι που το λανσάρει σαν φάρμακο – αυτό, φυσικά, είναι πατενταρισμένο! Είτε το περιμένατε είτε όχι είναι ένα χάπι γενετικής μηχανικής! Πως δουλεύει λοιπόν;

Το χάπι αυτό έχει μια δραστική ουσία ονόματι molnupiravir, και ουσιαστικά αποτελεί τροποποίηση ενός παλιότερου φαρμάκου, με εργοστασιακό όνομα EIDD-2801, της αμερικανικής βιοτεχνολογικής εταιρείας ridgeback biotherapeutics, που είναι συνεταίρος της merck. Η ουσία παρεμβαίνει στο rna του κορωνοϊού κατά την διάρκεια του πολλαπλασιασμού του (μέσα στα ανθρώπινα κύτταρα) προκαλώντας μεταλλάξεις!…  Υποτίθεται ότι αυτές οι μεταλλάξεις του sars-cov-2 είναι θνησιγενείς∙ με δυο λόγια το ανοσοποιητικό δεν χρειάζεται να ασχοληθεί με το θέμα. Χάρη στο «μαγικό χάπι» της merck ο ιός θα εξαναγκάζεται σε αυτοκτονία…

Σατανικό! Είναι όμως έτσι; Είχαν γίνει εργαστηριακές δοκιμές (προ sars-cov-2…) για το πως δουλεύει αυτό το κόλπο με το molnupiravir σε δύο άλλους κορωνοϊούς: τον mers-cov και τον mhv που προκαλεί ηπατίτιδα σε ποντίκια. Η «ουσία καταστροφέας» προκάλεσε 41 μεταλλάξεις στο γονιδίωμα του πρώτου και πάνω από 100 στο γονιδίωμα του δεύτερου…

Όμως κάμποσες απ’ αυτές δεν οδήγησαν στην αδυναμία αναπαραγωγής των κορωνοϊών όπως προέβλεπε το σενάριο. Αντίθετα οι ιοί επέζησαν και συνέχισαν να πολλαπλασιάζονται – μεταλλαγμένοι. Η μόνη διαφορά με τους «γνήσιους» κορωνοϊούς ήταν ότι ο πολλαπλασιασμός των μεταλλαγμένων γινόταν πιο αργά. Αλλά γινόταν.

Αυτά συνέβησαν σε συνθήκες εργαστηρίου. Κάμποσοι βιοτεχνολόγοι φοβούνται ότι σε συνθήκες ανθρώπινου οργανισμού η επιβίωση και ο πολλαπλασιασμός των μεταλλαγμένων-μέσω-γενετικής/χημικής-παρέμβασης ιών μπορεί να πάρει ανεξέλεγκτη και επικίνδυνη τροπή…Γιατί όχι;

Δεν είναι όμως μόνο αυτό. Πειράματα αυτού του κόλπου σε ζώα έδειξαν ότι η ακατάσχετη και αδέσποτη μεταλλαξιογόνα δράση του molnupiravir μπορεί να επεκταθεί (και επεκτείνεται…) απ’ το rna του ιού στο dna του κυττάρου εντός του οποίου βρίσκεται. Αυτό σημαίνει καρκινογενέσεις. Και κάτι ακόμα: τερατογενέσεις… Μια έρευνα που δημοσιεύτηκε στην επιθεώρηση μεταδοτικών ασθενειών (Journal of infectious diseases) πριν μερικούς μήνες έκανε σύγκριση της μεταλλαξιογόνας δράσης του molnupiravir και μιας άλλης παρόμοιας ουσίας, ονόματι favipirivir, που δοκιμαζόταν σαν πυροκροτητής μεταλλάξεων σε ιούς γρίπης. Διαπιστώθηκε ότι το πρώτο ήταν πολύ πιο «δραστικό» απ’ την δεύτερη – η οποία έχει συνδεθεί διαπιστωμένα με τερατογενέσεις και άλλα προβλήματα σε νεογνά, γι’ αυτό και δεν έχει εγκριθεί ούτε στις ηπα, ούτε στην αγγλία, ούτε στην ευρώπη.

Είναι σαφές ότι το «χάπι» της merck είναι επικίνδυνο: το να προκαλείς μεταλλάξεις σ’ έναν οποιονδήποτε ιό μέσα σε οποιοδήποτε ζωντανό σώμα είναι σα να βάζεις φωτιά μέσα σ’ ένα πυκνό δάσος ντάλα καλοκαίρι. Η merck έχει βαρύ ποινικό μητρώο: έχει λανσάρει το παυσίπονο vioxx ως ασφαλές μόνο για να αποδειχθεί το αντίθετο, και να απαγορευτεί αφού πρώτα είχε σκοτώσει 56.000 ανθρώπους και είχε αφήσει άλλες 140.000 με μόνιμες σοβαρές καρδιακές παθήσεις…  Όμως τώρα είναι αλλιώς. Υπάρχει «κατάσταση έκτακτης ανάγκης»… Που σημαίνει όλα όσα ξέρετε και όλα όσα θα συμβούν στο κοντινό και απώτερο μέλλον.

Και η φαρμακομαφία pfizer λανσάρει «χάπι». Δεν έχουμε ερευνήσει ακόμα για την «αποτελεσματικότητα» και την «ασφάλειά» του, ξέρουμε όμως το γιατί η συγκεκριμένη φαρμακομαφία αποφάσισε να ρίξει δίπλα στην πλατφόρμα γενετικής μηχανικής και «κάτι» που δεν προορίζεται για προληπτική χρήση, δεν αφορά δηλαδή τους πάντες, αλλά μόνο όσους αρρωσταίνουν. Με δεδομένο ότι οι φαρμακομαφίες έκαναν τα πάντα (με επιτυχία) για να εμποδίσουν μια τέτοια εστιασμένη αντιμετώπιση των όποιων πραγματικών προβλημάτων προκαλούσε / προκαλεί ο τσαχπίνης, μοιάζει περίεργο το ότι τώρα η pfizer παριστάνει την «φίλη των ασθενών». Γιατί αυτό;

Ο λόγος είναι ωμά απλός: καθώς αυξάνεται διαρκώς ο αριθμός των «πλήρως» πλατφορμιασμένων που αρρωσταίνουν σοβαρά έως και πεθαίνουν απ’ τον ιό, η φαρμακομαφία δεν μπορεί άλλο να «κουκουλώνει» την αναποτελεσματικότητα της πλατφόρμας της!

Στους σοβαρά άρρωστους όμως δεν μπορείς να δώσει «τρίτη, τέταρτη, πέμπτη» δόση! Συνεπώς φτιάχνει «κάτι» για αυτές τις περιπτώσεις. Το αν αυτό το «κάτι» πληροί τα πραγματικά κριτήρια αποτελεσματικότητας και ασφάλειας θα το μάθουμε….

Μια παράξενη εργατική αποχή

Δευτέρα 8 Νοέμβρη>> Όχι, αυτό δεν ήταν στο πρόγραμμα. Το γνωστό καθεστωτικό fortune έγραφε στις 22 Οκτώβρη:

… Η οικονομία είναι τώρα σε μεγέθυνση σε σχέση με πριν την πανδημία. Κι ωστόσο είμαστε με 5 εκατομμύρια εργάτες λιγότερους στις ηπα σε σχέση με πριν την κρίση. Η εξήγηση γι’ αυτήν την έλλειψη εργατών είναι συγκεχυμένη…

«Έλλειψη εργατών»; Κάποια μιλούν (υπερβολικά) για κάτι σαν «ήρεμη επανάσταση». Άλλοι για την «μεγάλη παραίτηση». Τα γεγονότα είναι απροσδόκητα: εκατομύρια εργάτες σ’ όλο τον καπιταλιστικό κόσμο «παρατούν» τις δουλειές τους! Και μάλιστα άσχετα από βαθμό ειδίκευσης ή, συχνά, και ηλικία. Το turnover των μισθωτών, που πάντα βραχυκύκλωνε τους παγιωμένους καταμερισμούς εργασίας, μοιάζει να έχει κάνει μια εντυπωσιακή (λόγω μαζικότητας) επιστροφή σε μια ιστορική στιγμή που κανείς δεν το περίμενε.

Μερικά ενδεικτικά νούμερα. Σύμφωνα με το γραφείο εργασίας των ηπα (united states department of labor) μόνο τον περασμένο Απρίλη παραιτήθηκε το 2,7% της εργατικής δυνάμης στις ηπα. Και ο ρυθμός «εγκατάλειψης εργασίας» συνεχίστηκε αμείωτος και ασυνήθιστα υψηλός. Τον Αύγουστο του 2021 παραιτήθηκαν 4,3 εκατομμύρια αμερικάνων μισθωτών (το 2,9% της εργατικής δύναμης), και απ’ τον Απρίλη ως τον Αύγουστο το σύνολο των «τα παρατάω» ήταν 20 μύρια, ούτε λίγο ούτε πολύ το 13,5% του συνόλου των καταγραμμένων μισθωτών. Κάτι παραπάνω απ’ ένας στους οκτώ…

Δεν είναι αποκλειστικά αμερικανικό φαινόμενο. Στο βιετνάμ χιλιάδες εργάτες στις φάμπρικες ένδυσης / υπόδησης «τα βρόντηξαν»∙ ενώ στην ινδία έκανε το ίδιο το 23% των ειδικευμένων του τεχνολογικού τομέα. Στις ηπα οι μεγάλες εμπορικές αλυσίδες δεν βρίσκουν ανθρώπους να κάνουν προσλήψεις σε δουλειές που θεωρούνται (δηλαδή πληρώνονται σαν) ανειδίκευτες∙ αλλά στη γερμανία το 1/3 των επιχειρήσεων (λέει ότι) δεν μπορεί να βρει ειδικευμένους (σε διάφορους τομείς), με αποτέλεσμα τουλάχιστον 400.000 τέτοιες «θέσεις εργασίας» να μένουν άδειες… Πού εξαφανίστηκε η σύγχρονη εργατική τάξη;;;

Πουθενά! Σ’ αυτόν τον πλανήτη συνεχίζει να βρίσκεται! Ο πρώτος, ίσως βασικότερος και πάντως ανομολόγητος παράγοντας που έχει προκαλέσει αυτήν την «αναστάτωση» στις θεωρούμενες «στρωμένες αγορές εργασίας» είναι οι μετανάστες / μετανάστριες! Αυτό φάνηκε πανηγυρικά πρόσφατα στην επικράτεια της αυτού μεγαλειότητας βασίλισσας της αγγλίας, ουαλίας, βόρειας ιρλανδίας και λοιπά, με την «εξαφάνιση» / έλλειψη χιλιάδων οδηγών φορτηγών, αλλά ισχύει για όλους τους μείζονες καπιταλισμούς της ευρώπης και της βόρειας αμερικής: οι πολύμηνες καθολικές απαγορεύσεις μετακινήσεων (και οπωσδήποτε ταξιδιών) και όλοι οι έλεγχοι, τα τσεκ και οι καραντίνες μετέτρεψαν στα «αναπτυγμένα καπιταλιστικά κράτη» σε παγίδες / φυλακές για εκατομμύρια μετανάστες / μετανάστριες – με – χαρτιά (ακόμα χειρότερα για τους χωρίς…). Μπορεί να μην σκόπευαν (ή να μην μπορούσαν) να πηγαινοέρχονται κάθε τόσο στα μέρη τους, αλλά το να απαγορεύεται να το κάνεις είναι κάτι πολύ διαφορετικό και συναισθηματικά πολύ πιο έντονο. Επιπλέον οι «μαύροι» δεν πήραν ούτε μισό σεντς «βοήθειας» απ’ τα αντίστοιχα κράτη… Μόλις βρήκαν ευκαιρία έφυγαν, γύρισαν πίσω: ακόμα και τα χειρότερα της υγιεινιστικής τρομοεκστρατείας μπορεί ο καθένας να τα κουμαντάρει καλύτερα όταν είναι κοντά σε συγγενείς και οικείους παρά όταν είναι χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά.

Εκατοντάδες χιλιάδες μετανάστες / μετανάστριες από κράτη μέλη της ε.ε. που δούλευαν-σαν-τα-σκυλιά στους μητροπολιτικούς καπιταλισμούς έφυγαν, γύρισαν πίσω. Και το ίδιο έκαναν πολλές (άγνωστο πόσες) χιλιάδες «νομιμοποιημένων» ή μη μεταναστών / μεταναστριών απ’ τη λατινική αμερική στις ηπα. Αυτό πυροδότησε μια σειρά ρωγμών στις πρωτοκοσμικές «οικονομίες» αφού ικανό μέρος αυτών των εργατικών υποκειμένων, πέρα απ’ το πως πληρώνονταν, ήταν λίγο πολύ ειδικευμένα-στην-πράξη. Είτε στις οικοδομές, στο λιανικό εμπόριο, στις μεταφορές, στην κατ’ οίκον φροντίδα ή στην καθαριότητα είτε σε χαμηλές και μεσαίες βαθμίδες των τεχνολογικών τομέων.

Δεν ήταν / είναι, όμως, μόνο αυτό. Για πολλά εκατομμύρια άλλων μισθωτών, πρωτοκοσμικών, η κατ’ οίκον φυλάκιση, οι διαφόρων ειδών απαγορεύσεις «άσκοπων μετακινήσεων», και η δημιουργία σύγχυσης για το τι είναι υγεία και τι αρρώστια, δεν προκάλεσαν φόβο και παράλυση. Ή δεν προκάλεσαν μόνον αυτά. Σκέφτηκαν και ξανασκέφτηκαν γύρω απ’ αυτό που θα λεγόταν «το νόημα της ζωής»… Όχι, δεν έγιναν άθεοι, απάτριδες και αναρχικοί!!! Απλά επανεκτίμησαν τις συνθήκες «υπερεργασίας» (εξοντωτικά ωράρια για ψίχουλα…) στις οποίες ήταν σιωπηλά καταδικασμένοι (είτε σε «χαμηλά» πόστα είτε σε «μεσαία»…), την αξία του να βλέπεις τους φίλους σου ή/και τα παιδιά σου…. Τέτοια ταπεινά πράγματα. Ειδικά στις ηπα το πολύχρονο κίνημα fight for 15 είχε απλώσει επιπλέον πολύ πλατιά τον σπόρο της εργατικής αξιοπρέπειας. Και τώρα το turnover αυτών των πολλών εκατομυρίων πρωτοκοσμικών μισθωτών κινείται πάνω σ’ αυτές τις γραμμές: λιγότερη δουλειά, περισσότερα λεφτά – και σεβασμός απ’ την μεριά των αφεντικών και των προϊστάμενων! Μ’ άλλα λόγια: ψάχνουν (ή πρόκειται να ψάξουν) για «καλύτερες δουλειές»…

Χρειάζεται ένα ξεκαθάρισμα εδώ, απ’ την μεριά μας∙ είναι εύκολο να δοξάσει ή να ελεεινολογήσει ο οποιοσδήποτε αυτήν την «αναταραχή». Δεν πρόκειται για επανάσταση με την πολιτική έννοια! Δεν πρόκειται ούτε για ένα οργανωμένο ρεφορμιστικό / εργατικό / συνδικαλιστικό ρεύμα στο σύνολό του, παρότι διάφορα ρυάκια έχουν καταλήξει σ’ αυτήν την κοίτη. Πρόκειται για εκδήλωση (επαναλαμβάνουμε: όχι επαναστατική) της αυτονομίας της εργατικής τάξης, σε ότι αφορά την «κίνησή» της, σε μια εποχή που αυτή η αυτονομία της απαγορεύεται όχι μόνο σε σχέση με τους προσδιορισμούς της υγείας και της αρρώστιας, αλλά ακόμα και της φυσικής κίνησης (: καραντίνες, «πιστοποιητικά»…) Και φυσικά η εκδήλωση της συγκεκριμένης αυτονομίας δεν είναι οργανωμένη και – κάλλιστα – μπορεί να περιλαμβάνει και μικροαστικούς υπολογισμούς.

Απ’ την άλλη μεριά όμως έχει δημιουργήσει μεγάλη αναταραχή στις τάξεις των αφεντικών! Που έχοντας απέναντί τους αυτήν την παράξενη, «ανεξήγητη», μαζική και διαφορική άρνηση εργασίας υποχωρούν εκεί που ως τώρα έδειχναν την μεγαλύτερη και σκληρότερη αποφασιστικότητα: στο ζήτημα των μισθών και των συνθηκών εργασίας – προκειμένου να κάνουν «ελκυστικότερες τις θέσεις εργασίας» που προτείνουν! Κτηνώδεις εμπορικές αλυσίδες για παράδειγμα, τύπου wallmart, που έκαναν ό,τι μπορούσαν κατά του κινήματος fight for 15, αναγκάζονται σ’ αυτή τη φάση να «κυνηγήσουν» εργάτες και εργάτριες. Και η πειστική αύξηση του βασικού μισθού / ημερομίσθιου γίνεται τώρα το πικρό χάπι που πρέπει να καταπιούν χιλιάδες εργοδότες. (Το τι μέρος απ’ αυτές τις αυξήσεις θα φάει ο πληθωρισμός είναι, επίσης, ένα σοβαρό ζήτημα…)

Οι δειγματοληπτικές έρευνες (με ό,τι αυτές σημαίνουν γενικά…) στις ηπα δείχνουν ότι το 40% εκείνων που «τα έχουν παρατήσει» ή σκοπεύουν να το κάνουν επιδιώκουν «δουλειά απ’ το σπίτι», σε ωράρια που θα ταιριάζουν στην καθημερινότητά τους, και πάντως όχι εξοντωτικά. Άλλοι πάλι ονειρεύονται να κάνουν «μια δική τους δουλειά», κυρίως μέσω internet… Αγνοούν προφανώς ότι τις λεγόμενες «θέσεις εργασίας» (και μάλιστα τις «καλές» τέτοιες) δεν τις φτιάχνει ο καθένας μόνος του, κατά βούληση! Αγνοούν επίσης ότι αυτό το παράξενο turnover θα σπρώξει τον ψηφιακό μετασχηματισμό στην οργάνωση της (εκμετάλλευσης της) εργασίας ακόμα πιο έντονα∙ την καπιταλιστική αναδιάρθρωση δηλαδή που, στις βασικές της γραμμές, είναι ήδη αναγγελμένη.

Προς το παρόν προκαλείται μια κάποια ανατίμηση της εργασίας… Φοβούμαστε όμως ότι θα είναι προσωρινή. Δεν έχει κερδηθεί – προέκυψε… Την έλλειψη οργάνωσης και σχεδιασμού απ’ την μεριά της τάξης μας δεν μπορεί να την μπαλώσει ο (ατομικός) βολονταρισμός, ακόμα και στις πιο δίκαιες εκφάνσεις του…

Αλλά πάλι; Ποιός το περίμενε;

Ρευστοποίηση…

Τρίτη 2 Νοέμβρη>> Οι παρακάτω 3 εικόνες δείχνουν κάτι το οποίο άλλες εποχές, όχι πολύ μακρινές στο χρόνο αλλά απαγορευμένες όλο και περισσότερο, ήταν σοβαρό σήμα κινδύνου, προειδοποίηση για την εδραίωση ολοκληρωτισμού. Πρόκειται για τον ορισμό του τι είναι εμβόλιο, απ’ τα αμερικανικά cdc – και την “διολίσθησή” του…

1ος ορισμός, ο κανονικός (ως το 2015):

Εμβολιασμός είναι η ένεση ενός νεκρού ή αδυνατισμένου μολυσματικού οργανισμού με σκοπό να εμποδιστεί η ασθένεια.

2ος ορισμός, με μια πρώτη στρατηγική μετατόπιση στις έννοιες (απ’ το 2015 ως το 2021):

Εμβολιασμός είναι η πράξη της εισαγωγής ενός εμβολίου στο σώμα έτσι ώστε να παραχθεί ανοσία σε μια συγκεκριμένη ασθένεια.

Πρόκειται για ταυτολογία: εμβολιασμός είναι … ένα εμβόλιο… (!!!) Αυτή η ταυτολογία θολώνει το τι είναι ένα «εμβόλιο». Καθόλου τυχαία. Μετά την αποτυχημένη υγιεινιστική εκστρατεία της «γρίπης των χοίρων», το 2009/2010, σε διάφορα καπιταλιστικά κράτη έγινε μια «διακριτική προσθήκη» στον ορισμό του «εμβόλιου». Μαζί με τον νεκρό ή αδυνατισμένο μολυσματικό οργανισμό προστέθηκαν και μέσα που ως τότε χαρακτηρίζονταν γενετικές θεραπείες. (Στη γερμανία, για παράδειγμα, αυτή η προσθήκη πέρασε απαρατήρητη μέσα σ’ ένα «πολυνομοσχέδιο» το καλοκαίρι του 2009…) Η ταυτολογία του παραπάνω αμερικανικού ορισμού οφείλεται στο ότι (για λόγους παραπλάνησης) αντί να προστεθεί και το «γενετική θεραπεία» αφαιρέθηκε ο νεκρός ή αδυνατισμένος μολυσματικός οργανισμός… και στη θέση του, για να μην υπάρχει κενό, μπήκε, με εγκεφαλικό κεφαλοκλείδωμα, η λέξη «εμβόλιο».

Όσο για την ανοσία; Είναι η α-νόσηση, δηλαδή η μη αρρώστια (όπως στον 1ο ορισμό).

3ος ορισμός, με μια δεύτερη στρατηγική μετατόπιση στις έννοιες (απ’ τα μέσα του 2021 και μετά):

Εμβολιασμός είναι η πράξη της εισαγωγής ενός εμβολίου στο σώμα έτσι ώστε να παραχθεί προστασία από μια συγκεκριμένη ασθένεια.

Αφού η ταυτολογία «εμβολιασμός είναι … το εμβόλιο»! καθιερώθηκε, φεύγει τώρα και η ανοσία, δηλαδή η μη νόσηση, και αντικαθίσταται απ’ την «προστασία». Συνεπώς ο «εμβολιασμός που είναι … εμβόλιο» (οτιδήποτε, δηλαδή, διαφημιστεί σαν τέτοιο) ούτε εμποδίζει την ασθένεια (1ος ορισμός) ούτε παράγει ανοσία (2ος ορισμός)… «Προστατεύει».

Τι είναι, όμως, «προστασία»; Μαθαίνουμε: «προστασία» είναι η αύξηση των κερδών των φαρμακομαφιών, αφού κατά τα υπόλοιπα με τις mRNA πλατφόρμες ΚΑΙ μολύνεται κάποιος, ΚΑΙ μεταδίδει, ΚΑΙ αρρωσταίνει, ΚΑΙ αρρωσταίνει σοβαρά έως θανάσιμα (περισσότερα στη συνέχεια) – πέρα απ’ τις δολοφονικές παρενέργειες που μπορεί να υποστεί. Με δυο λόγια η «προστασία από μια συγκεκριμένη ασθένεια» είναι θέμα marketing και στατιστικών παραμυθιών: περιλαμβάνει ΚΑΙ την παραγωγή νοσηρότητας ΚΑΙ την πρόκληση θανάτων, αλλά αυτά είναι … fake news που στη δύση τα διαδίδουν οι … ρώσοι και οι κινέζοι… που ζηλεύουν τις τεχνολογίες μας…

Δώστε σημασία. Δεν είναι ο μόνος ορισμός που αλλάζει εδώ και λίγα χρόνια. Είναι ένας ανάμεσα σε πολλούς. Βρίσκεται σε εξέλιξη μια δημαγωγική γενική εκστρατεία ρευστοποίησης των εννοιών (ακόμα και εννοιών όπως πραγματικότητα, αλήθεια, προσωπική αξιοπρέπεια, μνήμη…), μια εκστρατεία που είναι το πύον του μεταμοντερνισμού, μια εκστρατεία σχετικοποίησης λέξεων, εννοιών, κοινωνικών σχέσεων, που μετατρέπει τον λόγο (ξανά) σε πεδίο άσκησης της βίας της κάθε εξουσίας.

Στο «1984» ο Orwell προειδοποιούσε ότι η ανακατασκευή των εννοιών, η “newspeak”, είναι ταυτόχρονα η γλώσσα σαν ολοκληρωτική εξουσία και η εξουσία σαν «αμμώδης» γλώσσα. Σαν αυτόνομοι εργάτες υποστηρίζουμε ότι στις συνθήκες της 4ης βιομηχανικής επανάστασης, η γλώσσα γίνεται «γλώσσα της μηχανής», η μηχανή σαν «πάγιο κεφάλαιο» είναι έκφραση της καπιταλιστικής εξουσίας: οι πιο πάνω αλλαγές στον ορισμό του τι είναι «εμβόλιο» δεν είναι τυχαίες, είναι έκφραση της μετατροπής της «υγείας» σε βιομηχανία μόνιμης και διαρκούς νοσηρότητας…

«Ψιλά γράμματα» θα πουν οι ignorants… Πράγματι: υπάρχει πάντα και ο στρουθοκαμηλισμός…

(φωτογραφία: Χιλιάδες δημοτικοί υπάλληλοι της Ν. Υόρκης διαδήλωσαν στις 25 Οκτώβρη κατά του καταναγκαστικού πλατφορμιασμού. Ο δήμαρχος τους εκβιάζει πως αν δεν πλατφορμιαστούν ως την 1 Νοέμβρη θα μπουν σε «εργασιακή καραντίνα – αναστολή»…)