Tag: covid19

Κilling genetics 2

Πέμπτη 16 Μάη>> ΗΞΕΡΑΝ για τις αναμενόμενες φονικές / σακατευτικές παρενέργειες…. Ήξεραν και κάτι παραπάνω; Φυσικά! ΗΞΕΡΑΝ ΤΙΣ ΑΙΤΙΕΣ που θα προέκυπταν φονικές / σακατευτικές παρενέργειες: επειδή όλα τα «εμβόλια» ήταν κατασκευές γενετικής μηχανικής!! Οι μεν mRNA πλατφόρμες ήταν / είναι μεταλλαξιογόνες και νοσογόνες, σε βάρος των ανθρώπινων κυττάρων και οργάνων∙ οι δε vector παλτφόρμες ήταν / είναι  GMO – γενετικά μεταλλαγμένοι οργανισμοί, που εισβάλουν στα ανθρώπινα σώματα …. «για καλό σκοπό» σύμφωνα με τους φαρμακομαφιόζους. Οι πλατφόρμες των pfizer και moderna ανήκουν στην πρώτη κατηγορία∙ η πλατφόρμα των oxford/astrazeneca (και της J&J) στην δεύτερη.

Η μαζική χρήση γενετικής μηχανικής είτε του ενός είτε του άλλου είδους σε βάρος οποιουδήποτε ζωντανού οργανισμού ήταν γνωστό και αναμενόμενο ότι θα προκαλέσει φονικές / σακατευτικές παρενέργειες! Όλα τα σχετικά πειράματα που είχαν γίνει επί δεκαετίες ως το 2019 σε πειραματόζωα το αποδείκνυαν. Το μόνο που ήταν άγνωστο το 2020 και το 2021 ήταν η έκταση αυτών των φονικών / σακατευτικών παρενεργειών στο ανθρώπινο είδος! Ή όπως λέει η επιχειρηματική αργκώ (που διοχετεύτηκε ιδεολογικά ΚΑΙ στους αιχμαλώτους, να την υιοθετήσουν και να την έχουν για «δική τους»…) άγνωστο ήταν το κλάσμα, η σχέση ζημιάς / οφέλους∙ ζημιάς για τους αιχμάλωτους, οφέλους για τις φαρμακομαφίες. (Θα επανέλθουμε).

Στα τέλη του 2020 η φαρμακομαφία astrazeneca κατέθεσε στην αρμόδια υπηρεσία του αυστραλέζικου υπ.υγείας αίτηση έγκρισης ηθελημένης απελευθέρωσης ενός GMO στο περιβάλλον – άδεια για το εμβόλιό της δηλαδή! Η έγκριση δόθηκε στις 8 Φλεβάρη του 2021:

Αξίζει μια καλύτερη ματιά σ’ αυτήν την έγκριση επειδή αποδεικνύει πόσο καλά ΗΞΕΡΑΝ (φαρμακομαφιόζοι, ειδικοί και κρατικά όργανα), όχι μόνο στην αυστραλία αλλά σε όλη τη δύση, τι ήταν ακριβώς εκείνα τα «ασφαλή και αποτελεσματικά»:

Περιγραφή του GMO (εμβολίου)

Το γενετικά τροποποιημένο εμβόλιο περιέχει έναν τύπο αδενοϊού χιμπατζή του πανεπιστημίου της Οξφόρδης (ChAdOx1) που είναι ο φορέας του εμβολίου και προέρχεται από τροποποιημένο απομονωμένο τμήμα του αδενοϊού του χιμπατζή Υ25 (ChAd Y25). Ο φορέας του εμβολίου ChAdOx1 παράχθηκε με την διαγραφή των γονιδίων Ε1 και Ε3 απ’ το γονιδίωμα του ChAd Y25 και την αντικατάσταση … των γονιδίων (Orf)4, Orf6 και Orf6/7 με ισοδύναμα γονίδια απ’ τον ανθρώπινο αδενοϊό 5 (HAdV-5) στην ίδια θέση… Επιπρόσθετα έχει εισαχθεί στη θέση Ε1 μια δομή που περιλαμβάνει μια αλληλουχία DNA ανθρώπινου κυτομεγαλοϊού (: promoter) με δεσμούς τετρακυκλίνης, μαζί με μια πλήρη τρινουκλεοτιδική αλληλουχία RNA της Sars–CoV-2 spike (: codon–optimised) που έχει ενσωματωθεί σε μια αλληλουχία ανθρώπινου ενεργοποιητή πλασμινογόνου (tPA) και την σύνδεση πολυαδενυλυλίου με mRNA από αυξητική ορμόνη βοδιού. Αυτή η δομή έχει εισαχθεί στη θέση Ε1 του φορέα του εμβολίου για να ενισχύει την πρόκληση της ανοσολογικής αντίδρασης.

Πολύ τεχνο-επιστημονικά αυτά, και ας μας συγχωρεθούν τα όποια λάθη στην ορολογία!! Ωστόσο αυτό ήταν η GMO πλατφόρμα της astrazeneca!… Και τι θα έκανε κάθε λογικός άνθρωπος αν μάθαινε ότι πρόκειται να μπουν στο κορμί του εκατομμύρια τέτοιοι «φορείς» και τέτοιες «δομές»;

Να τι απαντάει κάποιος απ’ την εντελώς απέναντι μεριά, την μεριά των φαρμακομαφιόζων. Είναι ο κύριος Stefan Oelrich, ceo της φαρμακομαφίας Bayer, στην «παγκόσμια σύνοδο υγείας» στις 24 Οκτώβρη του 2021, ενώπιον κοινού 6.000 ειδικών:

Όχι το 95% αλλά το 195% θα έλεγε «ρε δεν πάτε να …. ;» Κι όλοι / όλες θα είχαν απόλυτο δίκιο, δηλαδή πλήρες δικαίωμα να πουν ένα ξερό «όχι»! Οπότε τα εκατομμύρια των αιχμαλώτων απλά έπρεπε να εξαπατηθούν…

ΗΞΕΡΑΝ ΠΟΛΥ ΚΑΛΑ ΚΑΙ ΣΤΗΝ Ε.Ε.:

Διαβάστε εδώ πόσο καλά ΗΞΕΡΑΝ ΣΤΗΝ Ε.Ε. με τα ματάκια σας, αν δεν το έχετε κάνει ήδη…

Να και ένα (ακόμα) video που εξηγεί… Και, κατά την γνώμη μας, στοιχειοθετεί το γεγονός ότι ήταν εξ’ αρχής δεδομένο ότι η γενετική μηχανική εναντίον υγιών ανθρώπων θα έχει φονικά / καταστροφικά αποτελέσματα.

 

Κilling genetics 3

Πέμπτη 16 Μάη>> Η ιδέα ότι οι καλές φαρμακομαφίες pfizer και moderna «απλά» αντέγραψαν την πρωτεϊνη ακίδας του Sars-CoV-2, την εκτύπωσαν τεχνητά και μαζικά, και την έκλεισαν σε κατάλληλα διαμορφωμένα «μπαλάκια» («νανολιπίδια») ώστε να ξεγελάσουν / αχρηστέψουν το ανθρώπινο ανοσοποιητικό σύστημα και να μολύνουν χιλιάδες κύτταρα, είναι το μέγιστο που θα μπορούσαν να παραδεχτούν δημόσια οι τεχνικοί τους. Ακόμα κι αν αυτό έκαναν, έκρυψαν την αλήθεια απ’ τους αιχμαλώτους.

Τα πράγματα ήταν / είναι ακόμα χειρότερα: με το κλείσεις σ’ έναν κατάλληλα διαμορφωμένο «φάκελο» το «κέρατο» ενός ταύρου (την πρωτεϊνη ακίδας του ιού εν προκειμένω) δεν σημαίνει καθόλου ότι το «κέρατο» θα κάνει (χωρίς τον ταύρο!!) την δουλειά που θέλεις!!! Χρειάζεται «κάτι» που να λειτουργήσει σαν «προωθητής»: η πρωτεϊνη ακίδας σαν τέτοια δεν είναι πλήρης ιός, και κατά συνέπεια δεν είναι μονταρισμένη από μόνη της στο να μολύνει κύτταρα! Θα χρειαζόταν ένας ιός, ή τα «επιθετικά» γονίδια ενός ιού για να πετύχουν την μόλυνση, να «σπρώξουν» την τεχνητή πρωτεϊνη ακίδας μέσα στα κύτταρα

Στην περίπτωση της oxford/astrazeneca χρησιμοποιήθηκε a human cytomegalovirus major immediate early (CMV IE) promoter: πρόκειται για συγκεκριμένες αλληλουχίες ιικού DNA που προστέθηκαν στη «δομή» για να πετύχουν την προσβολή των κυττάρων και επιταχύνουν την αναπαραγωγή της πρωτεϊνης ακίδας μέσα σ’ αυτά.

Για τον ίδιο σκοπό η φαρμακομαφία pfizer «μόνταρε» μαζί με την εκτυπωμένη αλληλουχία της πρωτεϊνης ακίδας (του Sars-Cov-2) αλληλουχίες DNA του ιού των πιθήκων 40 – ή αλλιώς SV40 (simian virus 40). Αυτό το μοντάζ, αυτήν την προσθήκη, η συγκεκριμένη φαρμακομαφία «ξέχασε» να την αναφέρει εγκαίρως στις αιτήσεις της για έγκριση της mRNA πλατφόρμας∙ και είχε τους λόγους της: ο SV40 ελέγχεται για καρκινογενέσεις στους ανθρώπους… Αποκαλύφθηκε εκ των υστέρων, και έμεινε «εμπιστευτικό» μεταξύ FDA, EMA (ε.ε.) και HC (καναδάς)… Ειρωνικά (μαύρη κοροϊδία δηλαδή!) θα έλεγε κάποιος ότι οι φαρμακομαφίες «φρόντισαν» να μολύνουν τα ανθρώπινα κύτταρα όχι με κομμάτια ενός ιού (του Sars-CoV-2) αλλά με κοκτέιλ κομματιών δύο ιών κάθε φορά. Πρόκειται για την κατασκευή χιμαιρών… Στο εργαστήριο μπορεί να θεωρούνται «κομψοτεχνήματα» – μέσα στα κορμιά όμως…  

Κι αφού έκαναν το καλύτερό τους (οι φαρμακομαφιόζοι) για την εκθετική εκτόξευση των (επιθετικών) καρκίνων όπως και σε πολλές ακόμα αρρώστιες με την γενετική μηχανική τους, έρχονται τώρα να «σώσουν» ξανά τον πλανήτη:

Η ογκολογία είναι ο καινούργιος covid μας. Κάναμε ότι κάναμε με τον covid. Είμαστε πολύ περήφανοι που σώσαμε τον κόσμο, αλλά αυτό πέρασε. Θέλουμε να το ξανακάνουμε και νομίζω ότι η ογκολογία είναι η καλύτερη ευκαιρία μας για να το κάνουμε…

Ας επαναλάβουμε: Η (καπιταλιστική) «βιομηχανία της υγείας» ΔΕΝ μπορεί να υπάρξει, να κερδοφορήσει, να εξαγοράσει συνειδήσεις, να ελέγξει συμπεριφορές, αν ο κόσμος είναι …. υγιής! Το συμφέρον των αφεντικών και των μετόχων της «βιομηχανίας της υγείας» ΔΕΝ είναι η … υγεία! Είναι η μαζική, σταθερή νοσηρότητα! Και αυτήν ακριβώς φροντίζουν να παράγουν και να αναπαράγουν!

Η ιδέα ότι «οι φαρμακοβιομηχανίες βγάζουν βέβαια κέρδη αλλά δεν θέλουν το κακό μας, γιατί πρέπει να δουλεύουμε…» που χρησιμοποιήθηκε σαν καθησυχαστικό «επιχείρημα» στη διάρκεια της τρομοεκστρατείας είναι τόσο αφελής όσο το να πιστεύει κανείς στον batman!… Σα σύστημα, σα σύνολο ο καπιταλισμός ΔΕΝ μας χρειάζεται υγιείς! Είναι πια σε απόλυτη θέση να μας «αξιοποιεί» και σαν … σερνάμενους! Μας θέλει λειτουργικούς – άρρωστους μεν, με διαρκή «προβλήματα υγείας», μόνιμα «πελάτες» και μόνιμα αιχμάλωτους, αλλά ικανούς να δουλεύουμε «κάπως» (: ως χειριστές cyber μηχανών…), να καταναλώνουμε «κάπως» (: ως αγοραστές cyber ή/και χημικών ψευδαισθήσεων…), και κυρίως να αναπαράγουμε την κυριαρχία του συστήματος. Τη «νέα κανονικότητά» του.

Η γενετική μηχανική, οι βιοτεχνολογικές εφαρμογές, άνοιξαν στα αφεντικά τη λεωφόρο της διαρκούς παραγωγής μαζικής νοσηρότητας. Σε κάθε έμβιο είδος που πέφτει στα νύχια τους, και οπωσδήποτε στο δικό μας. Όποιοι / όποιες (ελάχιστοι δυστυχώς) ασχολούνταν με κριτικό τρόπο τις τελευταίες δεκαετίες με τις «επιστημονικές» (δηλαδή: τεχνικές) εξελίξεις σ’ αυτόν τον τομέα ξέρουν.

Το ερώτημα αν η διαρκής μαζική κατασκευή νοσηρότητας έχει κέρδη μόνο για λίγους καπιταλιστικούς τομείς (της 4ης βιομηχανικής επανάστασης) ή αν αποτελεί μια μορφή της γενικής ρευστοποίησης της ζωής ώστε να υπαχθεί πραγματικά και εντελώς στο κεφάλαιο γενικά και συνολικά είναι ένα ερώτημα εύλογο και επίκαιρο. Μια ελάχιστη υπόδειξη της δικής μας απάντησης στη συνέχεια.

(Η ιδέα που κυκλοφόρησε πλατιά σε δεξιούς και ακροδεξιούς ότι «θέλουν να μας σκοτώσουν, θέλουν να μειώσουν τον πληθυσμό της γης», βασισμένη σε υπαρκτές δηλώσεις διάφορων επώνυμων καθαρμάτων, είναι επιεικώς βλακώδης – και δεν θα μπορούσε να είναι διαφορετικά! Ένας «ζεστός» παγκόσμιος πόλεμος, ο 4ος, που είναι στον ορίζοντα αν όχι κοντύτερα, γεμάτος με “η πατρίς κινδυνεύει”, κάνει μια χαρά (και) αυτή τη δουλειά, μαζί όμως με όλες τις υπόλοιπες: αναδιανομή σφαιρών επιρροής, πρώτων υλών, εργασίας, κλπ. Επιπλέον υπάρχουν πλέον όπλα πολύ χειρότερα ακόμα και απ’ τις ατομικές βόμβες: με ένα μόνο «κτύπημα» μπορεί να σκοτώσουν με βασανιστικό τρόπο δεκάδες εκατομμύρια σε μια μεγάλη έκταση μέσα σε ελάχιστους μήνες!…

Τα αφεντικά του καπιταλισμού δεν στερούνται λοιπόν μέσων για την μαζική εξόντωση πληθυσμών! Είναι μέσα επιστημονικά 110% – για τους λάτρεις της «επιστήμης» του κεφάλαιου… Είναι μέσα πολύ πιο γρήγορα, πολύ πιο αποτελεσματικά, και κυρίως: χωρίς δυνατότητα διαφυγής! Δεν «θα μείωναν τον πληθυσμό» – αν αυτό ήθελαν να κάνουν το 2021 και το 2022 – κυνηγώντας μπράτσο / μπράτσο, ό,τι κι αν φαντασιώνονται διάφορα καθάρματα…)

Κilling genetics 4: είναι ο καπιταλισμός ηλίθιε!!

Πέμπτη 16 Μάη>> Η mainstream, «παραδοσιακή» αντικαπιταλιστική κριτική τέλειωσε (στον δυτικό κόσμο) την δεκαετία του ’60… Το κυριότερο όμως είναι ότι αυτή η αντικαπιταλιστική κριτική, στις περισσότερο κυρίαρχες πολιτικά εκφάνσεις της (κομμουνιστικά κόμματα, ακροαριστερές οργανώσεις) στο μεγαλύτερο μέρος του 20ου αιώνα, αφορούμε την διανομή-του-πλεονάσματος (της υπεραξίας) και όχι την απόσπασή της, τους τεχνικούς και οργανωτικούς (εν τέλει πολιτικούς!!) τρόπους απόσπασής της. Αφορούσε το εποικοδόμημα – όχι την βάση.

Με δυο λόγια το τεχνικό / τεχνολογικό καπιταλιστικό υπόστρωμα της εκμετάλλευσης της εργασίας, οι μηχανές, όχι μόνο έμειναν στο απυρόβλητο θεωρούμενες de facto «πρόοδος» (ενώ ήταν και είναι, ως πάγιο κεφάλαιο, στο κέντρο της εκμετάλλευσης / πειθάρχησης) αλλά, επιπλέον, φωτίστηκαν μ’ ένα «συντεχνιακό» θεώρημα: το ζήτημα είναι σε ποια χέρια βρίσκονται! (Σε ποια χέρια βρίσκονται, για παράδειγμα, το απαύγασμα της φυσικής, οι ατομικές βόμβες; Σε ποια χέρια βρίσκονται το απαύγασμα της γενετικής μηχανικής, οι gain-of-function κατασκευές ιών-όπλων;) Ήταν τα πιο ριζοσπαστικά τμήματα της οικολογικής κριτικής (απ’ τα ‘60s ως τα ‘80s) που διεύρυναν την αντίθεση στον καπιταλισμό ως σύστημα συμπεριλαμβάνοντας και κρίσιμα ερωτήματα (και αρνήσεις) για τμήματα αυτού του τεχνικού / τεχνολογικού υποστρώματος. Και ήταν απ’ αυτές τις ριζοσπαστικές, αντικαπιταλιστικές οικολογικές τάσεις που προέκυψε η δομική κριτική στις βιοτεχνολογίες και στη γενετική μηχανική.

Και ήταν (αυτό αφορά εμάς εδώ…) οι ιταλοί μαρξιστές των Quaderni Rossi, στις αρχές της δεκαετίας του 1960, που «ξανάστησαν τον Μαρξ με το κεφάλι επάνω και τα πόδια κάτω» βάζοντας στην πρώτη γραμμή του εργατικού / ταξικού ανταγωνισμού αυτό το τεχνικό / τεχνολογικό υπόστρωμα απόσπασης της (σχετικής) υπεραξίας. Τιμής ένεκεν να ένα απόσπασμα από κείμενο του Raniero Panzieri (από το βιβλίο Νεοκαπιταλισμός και Επαναστατικό Κίνημα, εκδ. «κομμούνα», κάπου στο πρώτο μισό των ‘80s):

… Θα μπορούσαμε να πούμε πως οι δύο όροι καπιταλισμός και ανάπτυξη είναι ταυτόσημοι. Ο καπιταλισμός ζει από και με την προαγωγή της συνεχούς εξάπλωσης των οικονομικών δυνατοτήτων, δίνοντας μια δίχως προηγούμενο ώθηση στην επιστήμη και στην τεχνολογία, στις εφαρμογές της επιστήμης και της τεχνικής στο χώρο της οικονομίας…

Η συνεχής εισαγωγή καινούργιων μηχανών, η τάση για συνεχώς καινούργιες ανακαλύψεις και την εφαρμογή τους, η ορμητική και αδιάκοπη τεχνολογική ανάπτυξη, είναι, αν επιτρέπεται η χρήση αυτού του όρου μεταφορικά, η ουσία της διαδικασίας της καπιταλιστικής συσσώρευσης…

Εκείνο επομένως που προκαλεί τον εξαιρετικό δυναμισμό του καπιταλισμού δεν είναι απλά η εκμετάλλευση της εργατικής δύναμης αλλά αναμφισβήτητα η συνεχής εισαγωγή καινούργιων μηχανών. Αυτό το ζήτημα βρίσκεται στο κέντρο όλης της διαδικασίας αναπαραγωγής και κυκλοφορίας του κεφάλαιου. Με τις μηχανές λοιπόν, με την εισαγωγή καινούργιων μηχανών, διεξάγουν βασικά οι καπιταλιστές τον αγώνα, αν μπορεί κανείς να τον ονομάσει έτσι, για την υπεράσπιση του κέρδους τους, ενάντια στις πιέσεις των μισθωτών που επιδιώκουν να μειώσουν το ποσοστό της υπεραξίας…

Λέει ο Μαρξ στο «Κεφάλαιο»: Η διαθέσιμη εργατική δύναμη αναπτύσσεται από τις ίδιες αιτίες που αναπτύσσουν την επεκτατική δύναμη του κεφάλαιου. Το μέγεθος λοιπόν του εφεδρικού βιομηχανικού στρατού αυξάνει αναλογικά με την αύξηση του πλούτου. Μα συμπληρώνει: όλες οι μέθοδοι για τον πολλαπλασιασμό των δυνάμεων της εργασίας ακρωτηριάζουν τον εργάτη, μεταβάλλοντάς τον σε ένα τμήμα ανθρώπου∙ ταπεινωτικά τον μετατρέπουν σε μια ασήμαντη απόφυση της μηχανής, καταστρέφουν με την βασανιστική δουλειά του το περιεχόμενο της ίδιας της εργασίας…

Η μηχανοποίηση, στα διαδοχικά κύματά της, είναι λοιπόν πολιτική. Έχει στόχο την υποτίμηση. Όταν συμβαίνει στους χωροχρόνους εργασίας έχει στόχο την υποτίμηση της ζωντανής εργασίας. Όταν συμβαίνει ευρύτερα, έχει στόχο την διατίμηση / υποτίμηση της ζωής.

Ο Μαρξ και οι ιταλοί εργατιστές έναν αιώνα μετά απ’ αυτόν μιλούσαν για την μηχανή, το πάγιο κεφάλαιο, σ’ εκείνο που γνωρίσαμε (ιστορικά) ως εργοστάσιο: ατσάλι, ιμάντες μεταφοράς, ρουλεμάν, κάρτες, μισθός, πειθαρχία – και ορυκτά καύσιμα. Αλλά ήδη απ’ την δεκαετία του 1970 οι ιταλοί αυτόνομοι, χάρη στην ιστορική συμβολή αυτόνομων φεμινιστριών, ήταν σε θέση να επεκτείνουν αυτήν ακριβώς την ανάλυση στην καπιταλιστική εκμετάλλευση του συνόλου των κοινωνικών σχέσεων, συμπεριλαμβανόμενης πια κεντρικά της κοινωνικής αναπαραγωγής – σ’ αυτό που ονόμασαν «κοινωνικό εργοστάσιο». Σ’ αυτό το πεδίο, του ελέγχου της κοινωνικής και της φυσικής αναπαραγωγής, οι μηχανές δεν είναι (και δεν θα μπορούσαν να είναι!) της μορφής ατσάλι-ρουλεμάν-καμένα ορυκτέλαια…  

Το ότι οι βιοτεχνολόγοι μιλούν εδώ και χρόνια για γενετική μηχανική παντού και το ότι η «φωνή» της 4ης καπιταλιστικής επανάστασης πανηγυρίζει για το engineering of everything («μηχανοποίηση των πάντων»! – εδώ περιλαμβάνεται και η κυβερνητική…) δεν είναι ούτε ευφημισμός ούτε υπερβολή. Είναι αυτή η καπιταλιστική τάση υπεξαίρεσης των πάντων μέσω μηχανοποίησης (μέσω πάγιου κεφαλαίου…) που υπάρχει καταγραμμένη ήδη στον Μαρξ και που ανέλυσαν με βάση τα δεδομένα των ‘70s οι ιταλοί αυτόνομοι. Όχι πια μόνο στον πιο στενά εννοημένο χωροχρόνο της δουλειάς αλλά σ’ όλο το πεδίο των κοινωνικών σχέσεων∙ κι ακόμα πιο πέρα, σ’ όλο το φάσμα των μορφών ζωής, εφόσον η μηχανοποίηση τμημάτων τους αποφέρει κέρδη και διατηρεί / αναπαράγει τις καπιταλιστικές νόρμες: απ’ τους ιούς, τα μικρόβια και τα έντομα, ως τα φυτά και τα ανώτερα θηλαστικά. (Ακόμα και η μηχανοποίηση της ατμόσφαιρας είναι στην ημερήσια διάταξη, με την λεγόμενη γεω-μηχανική….)

Θα έπρεπε να έχει γίνει συνειδητό ότι το τεχνολογικό καπιταλιστικό υπόστρωμα, αυτό που λέμε καπιταλιστικές μηχανές, έχει αποκτήσει πια πολλαπλάσιες μορφές: μπορεί να έχει την μορφή μικροτσίπ, μπορεί να έχει την μορφή ενός κατάλληλα κατασκευασμένου βιολογικού παράγοντα, ενός τεχνητού ιού για παράδειγμα, ή ακόμα και την μορφή μιας τεχνητά κατασκευασμένης αλληλουχίας DNA ή RNA… Μιας χίμαιρας…

Αλλά όχι. Ούτε αυτό έχει γίνει συνειδητό, ούτε η σημασία του για την πολιτική οικονομία του κεφάλαιου… Δεν πρόκειται να εγκαλέσουμε οποιονδήποτε στην μαρξιανή ορθότητα! (Σιγά! Τόσα διδακτορικά κυκλοφορούν!!! Ποιο είμαστε εμείς οι εργάτες που θα πούμε πως οι περισσότεροι από δαύτους είναι ειδικευμένοι ηλίθιοι; Θα μας ρίξουν κατευθείαν στην κόλαση!) Όμως το ότι ο καπιταλισμός ως σύστημα «ζει και αναπνέει» μέσα απ’ την παραγωγή και αναπαραγωγή ελλείψεων, σπανιότητας, είναι κοινότοπο! Δεν υπήρξε, δεν υπάρχει και δεν πρόκειται να υπάρξει καπιταλισμός χωρίς υποτίμηση της ζωής! Της κοινωνικής ζωής, της φυσικής ζωής. Των πληβείων, αλλά όχι μόνο.

Επιπλέον ακριβώς χάρη στην προωθητική του δύναμη, χάρη δηλαδή στο τεχνικό / τεχνολογικό υπόστρωμά του, ο καπιταλισμός ήταν εξ’ αρχής, απ’ τον 19ο αιώνα νοσογόνος. (Χρειάζονται στοιχεία και αποδείξεις;) Εκείνο που προστέθηκε (ή άλλαξε αν προτιμάτε) απ’ τις τελευταίες δεκαετίες του 20ου αιώνα και μετά, ήταν πως η νοσηρότητα που ως τότε ήταν κατά κάποιον τρόπο «παράπλευρη συνέπεια» της καπιταλιστικής ανάπτυξης, συνέπειά της αλλά όχι ζητούμενο, έγινε η ίδια στόχος και τρόπος κερδοφορίας και ελέγχου επί των κοινωνικών σχέσεων – και των σωμάτων!

Πώς κι έτσι; Κυρίως επειδή τα νεοφιλελεύθερα δόγματα (: ο Εαυτός Κεφάλαιο) απ’ την δεκαετία του 1980 και μετά προώθησαν (στη δύση…) την ιδέα της υγείας (και της απόδοσης!!!) ως ατομικής (ή/και οικογενειακής) «επένδυσης». Για παράδειγμα η «πρόληψη» ως ιδεολογία (κρατική / καναδική εφεύρεση στα τέλη των ‘70s) συγκρότησε σταδιακά μια μεγάλη μάζα διαρκώς αυτο-επιτηρούμενων και φοβικών εφ’ όρου ζωής (πρωτοκοσμικών) υπηκόων: η υγεία, εννοημένη πια με τον πιο στενό και διεστραμμένο τρόπο που θα ήταν ποτέ δυνατόν, σαν «σωστοί δείκτες στα βιομηχανικά τεστ / εξετάσεις υγείας», σαν υγιεινισμός  (ιδεολογία δηλαδή!) και σαν απόδοση, σαν fitness, έγινε πρώτα ατομικό κεφάλαιο∙ και σχεδόν αμέσως επιχειρηματικό κεφάλαιο – και σ.δ.ι.τ. βιοπολιτική. Κατ’ αυτόν τον τρόπο οι πάροχοι υπηρεσιών δημόσιας υγείας (βιομηχανίες φαρμάκων και ιατρικών μεθόδων, υλικών και μηχανημάτων, ερευνητικά ινστιτούτα και ιατρικά πανεπιστήμια…) έπαψαν να είναι στήριγμα του μετά τον β παγκόσμιο πόλεμο «κράτους πρόνοιας» (το οποίο εξάλλου έπαψε να υπάρχει και το ίδιο…) και έγιναν «βιομηχανία της υγείας». Πιο σωστά: βιομηχανία της νοσηρότητας.

Στα τέλη του 2019 αυτή η εξέλιξη ήταν χιλιο-μιλημένη, χιλιο-καταγραμμένη, χιλιο-ειπωμένη απ’ τα αφεντικά και τους ειδικούς τους – όχι φυσικά με τον τρόπο που την παρουσιάζουμε εδώ! Αρκεί κάποιος να παρακολουθούσε προσεκτικά, συστηματικά και από εργατικές θέσεις συνέδρια, ανακοινώσεις, έρευνες, διακηρύξεις, σχέδια, τεχνολογικές εξελίξεις – και τις καταστροφικές αποτυχίες τους – και θα καταλάβαινε (για μια ακόμα φορά) την ευφυή διορατικότητα του κυρ Κάρολου όταν έγραφε στο Κομμουνιστικό Μανιφέστο για το πως ξεπερνιούνται οι καπιταλιστικές κρίσεις…

Το 2018, το 2019, και με εκρηκτικό τρόπο το 2020 και το 2021, όσοι μηρύκαζαν έναν προ πολλού ξοφλημένο «επαναστατισμό» ήταν μακριά νυχτωμένοι – και πιάστηκαν με τα βρακιά κατεβασμένα, με τους δικούς Εαυτούς – Κεφάλαιο (τις φοβίες, τις ανασφάλειες και, κυρίως, τις «επενδύσεις» τους στην αποδοτικότητά τους, τις ασκήσεις τους, τα γυμναστήριά τους, τις διατροφές τους και όλα τα υπόλοιπα) έτοιμους γι’ αυτό που έγινε: κρατική / επιχειρηματική συγκεντροποίηση εκατομμυρίων «μοριακών» και μη αποδοτικών πλέον Εαυτών – Κεφάλαια! Ως αυτόνομοι εργάτες, έχοντας ακονισμένα τα εργαλεία μαρξιανής ανάλυσης, αυτό το είχαμε προβλέψει κατά 80%: με μια δημόσια εκδήλωση στις 13 Μάη του 2019 («συμβούλιο για την εργατική αυτονομία») και με την έκδοση εκείνης της εισήγησης τον Δεκέμβρη του 2019 («τετράδιο για εργατική χρήση» νο 4). (Παρακαλούμε προσέξτε τις χρονολογίες!)

Τότε, βέβαια, δεν είμασταν ούτε «ψέκα», ούτε «ανορθολογικοί»… Είμασταν απλά αδιάφοροι! Γιατί όχι; «Μαλακίες» λέγαμε… Όταν όμως μετά από λίγους μήνες εκείνο που η εργατική κριτική ανάλυση (μας) είχε προβλέψει (κατά 80%… μπορούσαμε και καλύτερα!) άρχισε να γίνεται φρικτή πραγματικότητα, τότε… Τότε πέσαμε στα νύχια των σφουγγοκωλάριων του συστήματος…

Ακόμα μας βρίζουν οι caradinieroi/pfizeroi!!! Και λοιπόν; Απλά βουλιάζουν ακόμα περισσότερο, προσπαθώντας να παρασύρουν μαζί τους όσους / όσες περισσότερους / ες γίνεται. Μεγάλη χαρά για τ’ αφεντικά…

Μήπως δεν είμαστε «ψέκα» αλλά «κολλημένοι»; Πόσος καπιταλισμός 4ης βιομηχανικής επανάστασης χωρούσε μέσα στις σύριγγες, στην τρομοκρατία, στις απαγορεύσεις, στα πρόστιμα, στον οχετό των μήντια παλιών και νέων; Τόσος όσος δείχνει το θέωρημα «κόστους / οφέλους» που έχουν υιοθετήσει (υπνοβατώντας) ακόμα και πολλοί υποτελείς!

Τι είναι αυτό; Από που προέρχεται; Προέρχεται ΚΑΤΕΥΘΕΙΑΝ απ’ τα λογιστήρια και τις διαφημιστικές των εταιρειών!!! Προέρχεται επίσης ΚΑΤΕΥΘΕΙΑΝ απ’ τον στρατό! Η ζωή μας, η ως πρόσφατα χιλιοπαινεμένη (απ’ το σύστημα) ζωή μας, ξέπεσε «ξαφνικά» σε μια αδιάφορη μονάδα, που μπαίνει στη ζυγαριά μαζί με πολλές άλλες αδιάφορες μονάδες: τόσα έσοδα μείον τόσα έξοδα: «καλά πήγαμε»!!!

Μόνο που τα «έσοδα» και τα «έξοδα» δεν είναι καθόλου της ίδιας τάξης! Στα «έσοδα» υπολογίζονται «εκείνοι που σώθηκαν λόγω εμβολιασμών», ένας αριθμός απόλυτα φανταστικός, αφού είναι αδύνατο να υπολογιστεί τι ακριβώς θα είχε γίνει αν οι πλατφορμιασμένοι αντί να δώσουν μπράτσο (και loyalty…) είχαν διαφορετική θεραπευτική αντιμετώπιση στο βαθμό και μόνο που την χρειάζονταν, χωρίς genetics! (Εννοείται πως υπήρχαν παραπάνω από μία τέτοιες θεραπευτικές αντιμετωπίσεις!) Όμως στα «έσοδα» περιλαμβάνονται επίσης τα δισεκατομμύρια κερδών των φαρμακομαφιών, οι δωροδοκίες / αμοιβές που έδωσαν σ’ όλους τους κωλαούζους τους (δημαγωγούς, ειδικούς, influencers κλπ…), η εμπέδωση μιας εντελώς καινοφανούς και παράλογης ιδέας για την ανοσία πλήθους (το φυσικό ανοσοποιητικό σύστημα δεν είναι καλό…), νέοι θεσμοί μαζικής ψηφιακής επιτήρησης και ελέγχου, κλπ κλπ. Αντίθετα στα «έξοδα» περιλαμβάνονται μόνο θάνατοι / δολοφονίες και σακατέματα!

ΠΟΤΕ ΠΡΙΝ στην ανθρώπινη ιστορία δεν είχε θεωρηθεί «εύλογο», «νόμιμο», «χρήσιμο» σε μια εκστρατεία (υποτίθεται) πρόληψης υπέρ της δημόσιας υγείας, άρα σε μια φαρμακοεκστρατεία στην οποία θα εμπλέκονταν εκατομμύρια υγιών ανθρώπων, το «ε, κι αν πέθαναν μερικές εκατοντάδες ή και χιλιάδες δεν πειράζει… σώθηκαν εκατομμύρια…». ΠΟΤΕ ΠΡΙΝ δεν είχε υπάρξει τέτοια έπαρση για την μαζική δολοφονία άγνωστο πόσων «για το καλό της υγείας», με επιχείρημα την σωτηρία άλλων επίσης άγνωστο πόσων!! ΠΟΤΕ ΠΡΙΝ δεν έγινε συστηματική υποδόρεια «ένεση» στους ζωντανούς, σε μια εκστρατεία (υποτίθεται) πρόληψης, της προσταγής βγάλτε τον σκασμό, να λέτε «και πάλι καλά» που την έχετε γλυτώσει ως τώρα! ΠΟΤΕ ΠΡΙΝ δεν επιβλήθηκε τέτοιος μαζικός συνειδησιακός ακρωτηριασμός και τέτοια ταπείνωση στους υποτελείς, «για το καλό τους», το να ζουν σαν αποφύσεις-της-κάθε-φαρμακομαφίας!! Και ποτέ πριν δεν βρέθηκαν τόσοι πρόθυμοι να υποστηρίξουν όχι μόνο αυτόν τον συνειδησιακό ακρωτηριασμό και αυτήν την ταπείνωση αλλά και όλες τις προοπτικές τους!!!

Και; Τί έγινε; «Σιγά μωρέ!!!»

Συντονιστείτε!

Δευτέρα 13 Μάη>> Ώστε οι φονικές / σακατευτικές «παρενέργειες» της γενετικής μηχανικής είναι όπως αυτές του … depon; (Κι αν δεν πάρεις το depon τρως πρόστιμο, απαγόρευση κυκλοφορίας, και φτύσιμο;) Ώστε αυτές οι «παρενέργειες» είναι σα να … στραβοκαταπιείς; Ώστε είναι πιο πιθανό να σε κτυπήσει κεραυνός (;;;;) απ’ το να έχεις φονικές / σακατευτικές «παρενέργειες»;

Η αθλιότητα των «ειδικών» και των «εθελοντών / πρόθυμων» νταραβεριτζήδων / προαγωγών των gmo «εμβολίων», εντόπιων και όχι μόνο, που ξανα-αναδεύτηκε με αφορμή την πιο πρόσφατη μισο-υπενθύμιση με την υπογραφή astrazeneca δεν μας ξαφνιάζει. Στην όποια Δίκη της Νυρεμβέργης 2 θα ορκίζονταν πως όλα έγιναν για το καλό της επιστήμης και της ανθρωπότητας… Δεν χρειάζεται όμως να μας θυμίζουν ότι αυτοί, ποιος ξέρει χάρη σε ποια «τύχη», ούτε … depon πήραν ούτε …στραβοκατάπιαν! Μόνο ένας κεραυνός τους κτύπησε, ξανά και ξανά – και γλύφουν εκεί που έφτυναν στα νιάτα τους… (Ε;)

(Εντελώς συμπτωματικά όλοι αυτοί οι ευγενείς κράχτες, διαφόρων πολιτικών και ιδεολογικών αποχρώσεων, εδώ και 4 χρόνια ενοποιούνται απόλυτα απ’ το γεγονός ότι στον ορίζοντά τους δεν υπάρχει ούτε τόσο δα κεφάλαιο, ούτε τόση δα αναδιάρθρωση, ούτε τόσο δα καπιταλιστικό κράτος! Υπάρχουν μόνο οι «ψεκασμένοι» και οι «αψέκαστοι», οι σωστοί, οι πλατωνικοί εραστές του επιστημονισμού, αυτοί που έπεσαν μικροί στο βαρέλι της αλήθειας…)

Εκτάκτως, την ερχόμενη Πέμπτη 16 Μάη, η ασταμάτητη μηχανή (αξιομίσητη for ever επειδή έκανε όταν έπρεπε εκείνο που έπρεπε, με τόσα πολλά τεκμήρια ώστε κατάντησε αφόρητη!!!) θυμίζει πως ο «πόλεμος κατά του αόρατου εχθρού» όχι μόνο δεν τελείωσε, όχι μόνο συνεχίζεται απ’ τα αφεντικά του βιο-πληροφορικο-ασφαλίτικου συμπλέγματος, αλλά ταυτόχρονα δείχνει διαρκώς τα βρώμικα (καπιταλιστικά) σωθικά του: η περίπτωση της φαρμακομαφίας astrazeneca εκθέτει πολύ περισσότερα απ’ όσα οι δημαγωγοί (και όλοι οι κακούργοι κράχτες της γενετικής μηχανικής) παραδέχονται. (Πώς να χαρακτηρίσει κανείς το γεγονός ότι οι δημαγωγοί ρωτούν τους ειδικούς που προώθησαν την γενετική μηχανική, τους ειδικούς του «ασφαλή και αποτελεσματικά», για να καθησυχάσουν, εν έτει 2024, τους αιχμάλωτους πληθυσμούς, σε στυλ «μην ανησυχείτε… όλα πάνε καλά ως εδώ» – πώς;)

Αν δεν θέλετε να ξεχάσετε, αν δεν θέλετε να συνθηκολογήσετε, κι αν δεν πάσχετε απ’ την ηθελημένη, αυτοκαταστροφική (και βλακώδη) παραίτηση του είδους «αααα, αυτά είναι επιστημονικά θέματα, τα ξέρουν οι ειδικοί», συντονιστείτε την ερχόμενη Πέμπτη: τα κράτη, οι εταιρείες, τ’ αφεντικά και οι πολιτικές βιτρίνες τους, είναι πολύ πιο killers απ’ ότι νομίζετε!

Ακόμα και «εμβόλια ευτυχίας» θα φτιάξουν / πουλήσουν / επιβάλλουν…

Ειδικό «μνημόσυνο»: η «κοινή δεξαμενή»…

Δευτέρα 18 Μάρτη>> Οι άνθρωποι δεν μπορούν να μιλήσουν απ’ τον τάφο. Και οι συγγενείς τους, που υπέφεραν τόσα απ’ τα ενσυνείδητα, εμπρόθετα, εγκληματικά ψέματα που τάισαν την υγιεινιστική τρομοεκστρατεία, που δεν μπορούν να κάνουν καν τις εκταφές (για τους λόγους που ήταν γνωστοί απ’ την αρχή, δεν θα γίνουμε μακάβριοι…), θα μείνουν κι αυτοί σιωπηλοί. Όσο για εμάς; Είναι πικρό, πολύ πικρό, όλοι οι ιερείς και τα εξαπτέρυγα αυτού του μαζικού εγκλήματος που πήρε το ψευδώνυμο «προστασία της δημόσιας υγείας» να νοιώθουν τόσο άνετα ώστε ακόμα και να ομολογούν πια το αίσχος τους – και να μην υπάρχει ούτε ψήγμα εργατικής δικαιοσύνης. Όλα πνίγονται στην αδιαφορία…. Όλα πνίγονται στη λήθη…

Πριν ένα χρόνο έγινε στην Αθήνα το «22ο πανελλήνιο συνέδριο λοιμώξεων».

Όχι, δεν μαζεύτηκαν οι λοιμώξεις να κουβεντιάσουν! Μαζεύτηκαν οι λοιμωξιολόγοι του λαού και του τόπου… Τους θυμάστε μήπως; Κάποιους θα του θυμηθείτε:

Ήταν εκεί και το αφεντικό τους, ως «μεγάλος χορηγός». Ο «μεγάλος σωτήρας»!

Εκεί όπου «α, τι ωραία που τα λέμε μεταξύ μας!», ανάμεσα σε διάφορες ανακοινώσεις και έρευνες των ειδικών, παρουσιάστηκε κι αυτή:

Μελετήθηκαν αναδρομικά οι φάκελοι 530 ανθρώπων που νοσηλεύτηκαν σε 7 αθηναϊκά νοσοκομεία (ηλικίας από 70 ως 90 χρονών), πέθαναν εκεί (από 1 Γενάρη ως 31 Αυγούστου 2022) και δηλώθηκαν ως θάνατοι από covid19: ανοίχτηκε ξανά το πιστοποιητικό θανάτου, ο ιατρικός / νοσηλευτικός φάκελος….

Και το συμπέρασμα; Οι μισοί σχεδόν απ’ τους καταγραμμένους θανάτους (οι 240 απ’ τους 530) ΔΕΝ σχετίζονταν με λοίμωξη λόγω covid19!!!

Δεν πρόκειται για 1, 2 ή 5 θανάτους που από παραδρομή αποδόθηκαν σε λάθος αιτία. Πρόκειται για το 45,3% των θανάτων που δηλώθηκαν «από covid19» (ενώ δεν ήταν έτσι…) με βάση τις «οδηγίες» του υπουργείου και των ειδικών, που ακολούθησαν πιστά τις εντολές του παραμάγαζου των φαρμακομαφιών, του Π.Ο.Υ.! Πρόκειται για την κατασκευή της «κοινής δεξαμενής», της δημιουργικής λογιστικής θανάτου, και της υγιεινιστικής τρομοεκστρατείας! Δεν πρόκειται καν για οργανωμένη κρατικά και παρακρατικά «διασπορά ψευδών ειδήσεων»: πρόκειται για αυτουργία στην τρομοκράτηση του πληθυσμού, εσκεμμένα, σχεδιασμένα, κατά συρροή και κατ’ εξακολούθηση!!

Όμως…. Αν μετά από τόσο καιρό αυτή η (εκ των πραγμάτων κυνική…) ομολογία / παραδοχή παραμένει κρυφή, «κτήμα των ειδικών»… Αν μετά από τόσο καιρό δεν γίνεται να ξεριζωθεί αναδρομικά ο τρόμος… Αν μετά από τόσο καιρό κανένας νεκρός δεν μπορεί να διεκδικήσει δικαιοσύνη για την αντικοινωνική απομόνωσή του όσο ζούσε και για την καπηλεία του θανάτου του… Κι αν μετά από τόσο καιρό όλα βουλιάζουν στην απώθηση, τι απομένει για την ριζοσπαστική, απελευθερωτική κριτική στις καπιταλιστικές εξουσίες;

Σχεδόν τίποτα… Αισχρές μειοψηφίες εδώ κι εκεί…  Απέμειναν όμως οι διάφοροι ατζέντηδες του βιο-πληροφορικο-ασφαλίτικου συμπλέγματος, λιγότερο ή περισσότεροι «επώνυμοι», να αφοδεύουν πάνω σε τάφους∙ τωρινούς και μελλοντικούς…

Θεός δεν υπάρχει, το ξέρουμε. Αλλά και ο διάολος βαρέθηκε. Κι έχει κηρύξει απεργία διαρκείας…

Ειδικό «μνημόσυνο»: τα «ασφαλή»…

Δευτέρα 18 Μάρτη>> Ούτε ένας, ούτε δύο, αλλά 36 «ειδικοί» από μερικές δεκάδες πρωτοκοσμικά πανεπιστήμια, δημοσιοποίησαν πριν ένα μήνα (στις 12 Φλεβάρη του 2024) μια έρευνα – μαμούθ για κάποιες απ’ τις παρενέργειες της γενετικής μηχανικής.

Η έρευνα συγκέντρωσε τα στοιχεία 99.068.901 πλατφορμιασμένων (!!) με τις πλατφόρμες των φαρμακομαφιών pfizer (183.559.462 δόσεις) και moderna (36.178.442 δόσεις), και τον γενετικά τροποποιημένο αδενοϊό της oxford/astrazeneka* (23.093.399), σε πρωτοκοσμικές ζώνες υποχρεωτικού πλατφορμιασμού: επαρχίες της αυστραλίας, επαρχίες του καναδά, αργεντινή, δανία, φινλανδία, γαλλία, νέα ζηλανδία, και σκωτία. Τα αποτελέσματα που ανακοινώθηκαν αφορούσαν 5 σοβαρές «παρενέργειες»: σύνδρομο Guillain-Barre, εγκεφαλικές θρομβώσεις, οξεία γενικευμένη εγκεφαλομυελίτιδα, μυοκαρδίτιδα και περικαρδίτιδα.

Τα στοιχεία γι’ αυτές τις σοβαρές «παρενέργειες» προέκυψαν, φυσικά, απ’ τα αρχεία «κίτρινων καρτών» των αντίστοιχων κρατικών υπηρεσιών – για (μόνο) τις πρώτες 42 ημέρες μετά τον πλατφορμιασμό… Έχει σημασία να θυμίσουμε ότι αυτές οι καταγραφές θεωρούνταν ελλειπέστατες πριν την τρομοεκστρατεία: το πολύ το 10% των παρενεργειών καταγράφονταν μέσω αυτού του «παθητικού» συστήματος αναφοράς. Τα ίδια (και χειρότερα) ίσχυσαν σε πολλά κράτη για τις καταγραφές των «παρενεργειών» της γενετικής μηχανικής: η «γραμμή» ήταν να αποδίδονται (απ’ τους γιατρούς) οπουδήποτε αλλού εκτός απ’ τις πλατφόρμες. Συνεπώς ο αριθμός των «παρενεργειών» που συγκέντρωσαν αυτοί οι 36 «ειδικοί» ήταν ο μικρότερος δυνατός – και καθόλου ο πραγματικός!

Η μέθοδος που ακολουθήθηκε είναι λογιστική και μάλλον συνηθισμένη για τέτοιου είδους έρευνες – μαμούθ. ΔΕΝ αναφέρονται οι «απόλυτοι αριθμοί» των έστω ελάχιστα καταγραμμένων «παρενεργειών», αλλά η σύγκρισή τους με τον μέσο όρο των αντίστοιχων «παρενεργειών» όλων των εμβολιασμών (με τα κλασσικά, πραγματικά εμβόλια) απ’ το 2015 ως το 2019 για το ίδιο μέγεθος πληθυσμών. Αυτός ο τρόπος (ένα κλάσμα στην ουσία) λέγεται «παρατηρήθηκαν προς αναμενόμενες»∙ observed to expected / OE.

Να μία απ’ τις αναφορές των ευρημάτων:

– Το σύνδρομο Guillain–Barre εκδηλώθηκε 2,49 φορές παραπάνω από εμβολιασμούς του παρελθόντος (αύξηση 249%) μετά την πρώτη δόση του «σωτήριου» της oxford/astrazeneca…

– Οι εγκεφαλικές θρομβώσεις εκδηλώθηκαν 3,23 φορές παραπάνω (αύξηση 323%) μετά την πρώτη δόση του ίδιου τηςoxford/astrazeneca…

– Η οξεία γενικευμένη εγκεφαλομυελίτιδα εκδηλώθηκε 3,78 φορές παραπάνω (αύξηση 378%) μετά την πρώτη δόση του «σωτήριου» της moderna…

– Η μυοκαρδίτιδα εκδηλώθηκε 3,48 περισσότερες φορές (αύξηση 348%) μετά την πρώτη δόση και από 4,01 έως 6,1 περισσότερες φορές (αύξηση από 401% ως 610%) μετά την δεύτερη δόση του «σωτήριου» της moderna…

– H μυοκαρδίτιδα εκδηλώθηκε 2,78 περισσότερες φορές (αύξηση 278%) μετά την πρώτη δόση και 2,86 περισσότερες φορές (αύξηση 286%) μετά την δεύτερη δόση του «σωτήριου» της pfizer…

– H περικαρδίτιδα εκδηλώθηκε 1,74 φορές περισσότερο (αύξηση 174%) μετά την πρώτη δόση του «σωτήριου» της moderna, και 6,91 περισσότερες φορές (αύξηση 691%) μετά την τρίτη δόση του «σωτήριου» της oxford/astrazeneca…

Υπάρχουν ίσως ακόμα οι ηλίθιοι που θα πουν «ααα, δεν καταλάβατε καλά», «ααα, δεν ξέρετε να διαβάζετε τέτοιες έρευνες», «ααα, είστε ψέκα». Τα γνωστά… Και καλά καταλαβαίνουμε, και να διαβάσουμε ξέρουμε (κάνοντας προσεκτική έρευνα για κάθε τεχνικό όρο). Αυτή η έρευνα – μαμούθ δεν μπορεί να αμφισβητηθεί, μπορεί όμως είτε να κρυφτεί είτε να «μουτσουρωθεί». Κι ας λάβει υπόψη του όποιος θέλει να καταλάβει, τα εξής:

– Οι καταγραφές των συγκεκριμένων 5 σοβαρών «παρενεργειών» είναι πολύ πολύ μικρότερες απ’ την πραγματικότητα.

– Η συγκεκριμένη έρευνα ΔΕΝ ασχολήθηκε με τους θανάτους αρκετών απ’ όσους εμφάνισαν μία ή περισσότερες πιο πάνω «παρενέργειες».

– Η έρευνα ΔΕΝ ασχολήθηκε με άλλες εξίσου σοβαρές «παρενέργειες», όπως οι επιθετικοί (και συχνά θανατηφόροι) καρκίνοι, η εκδήλωση «αυτοάνοσων» ασθενειών κάθε είδους, οι βλάβες στο αναπαραγωγικό σύστημα γυναικών και ανδρών. Όχι επειδή δεν υπάρχουν αυτές! Αλλά επειδή για πρακτικούς λόγους οι ερευνητές περιόρισαν το πεδίο τους.

Χρειάζεται να προσθέσουμε κάτι άλλο; Υπάρχει κάποιο δικαστήριο ή οποιοσδήποτε άλλος θεσμός στις δυτικές «δημοκρατίες» για να δικάσει και να καταδικάσει όλους εκείνους (δεν είναι καθόλου λίγοι!) που οργάνωσαν και διέπραξαν αυτό το απίστευτο έγκλημα, είτε ενεργητικά είτε ως «ηθικοί αυτουργοί»;

 

* Θα πρέπει να το θυμάστε. Στην αρχή, όταν το συγκεκριμένο «εμβόλιο» διαφημιζόταν, το oxford στο όνομά του λεγόταν δυνατά και καθησυχαστικά: διάολε, είναι πανεπιστημιακό προϊόν πρωτοποριακής πανεπιστημιακής έρευνας, άρα υπεράνω υποψίας… Όταν όμως άρχισαν να πέφτουν κορμιά, το oxford εξαφανίστηκε απ’ το όνομα∙ έμεινε σκέτη και μόνη η συγκεκριμένη φαρμακομαφία.

Τι ρόλο παίζουν, λοιπόν, αυτά τα τόσο διάσημα πανεπιστήμια; Κράχτη φυσικά…

Ειδικό «μνημόσυνο»: τα «σωτήρια»…

Δευτέρα 18 Μάρτη>> Μήπως τουλάχιστον ισχύει το έσχατο παραμύθι που έχουν στην άκρη της γλώσσας τους οι προσκυνημένοι και οι εγκάθετοι, ότι δηλαδή «εντάξει μωρέ, κάποιοι («κάποιοι»… όχι εμείς!) έπαθαν ζημιά αλλά σώθηκαν πολλοί περισσότεροι»;

Η απάντηση και η αποκαθήλωση αυτού του (δήθεν) «ωφελιμιστικού» παραμυθιού, που ούτε λίγο ούτε πολύ εννοεί δεν πα να πεθάνετε όλοι; αρκεί να σώσω εγώ το τομάρι μου! έγινε από μια έρευνα / δημοσίευση του Σεπτέμβρη του 2022.

Μια ομάδα ερευνητών υπό την αιγίδα του Peter Doshi, διευθυντή έκδοσης της πασίγνωστης βρετανικής ιατρικής επιθεώρησης British Medical Journal (την μόνης που στάθηκε τίμια μέσα στην υγιεινιστική τρομοεκστρατεία!) «σκάλισε» τα στοιχεία των ίδιων των φαρμακομαφιών pfizer και moderna απ’ την φάση 3 των κλινικών δοκιμών τους.

Και τι βρήκε εκεί; Αυτό:

Τα εμβόλια κατά της covid-19 της pfizer και της moderna σχετίζονται με τον αυξημένο κίνδυνο σοβαρών παρενεργειών ειδικού ενδιαφέροντος, με αύξηση του απόλυτου κινδύνου στο 10,1 και 15,1 ανά 10.000 εμβολιασμένους σε σχέση με την βάση placebo… Στον συνδυασμό τους τα mRNA εμβόλια σχετίζονται με την απόλυτη αύξηση του κινδύνου εκδήλωσης σοβαρών παρενεργειών ειδικού ενδιαφέροντος σε 12,5 ανά 10.000 εμβολιασμένους [αυτό σημαίνει ότι με βάση τα στοιχεία των ίδιων των φαρμακομαφιών και κατά μέσο όρο ο 1 στους 800 πλατφορμιασμένους θα πάθαινε οπωσδήποτε μια σοβαρή ζημιά υγείας…] Ο υπερβάλλον κίνδυνος σοβαρών παρενεργειών ειδικού ενδιαφέροντος ξεπερνάει την μείωση του κινδύνου νοσηλείας για την covid-19 σε σχέση με την ομάδα placebo στις δοκιμές και της pfizer και της moderna…

Τι σημαίνει αυτό; Ότι η επικινδυνότητα των mRNA πλατφορμών (για πρόκληση σοβαρών έως ολέθριων παρενεργειών) ήταν / είναι μεγαλύτερη απ’ την «προστασία» (μέσω της πρόληψης της εισαγωγής σε νοσοκομείο)!!!

Να τονίσουμε αυτά:

– Η συγκεκριμένη έρευνα ΔΕΝ αφορά και δεν συγκρίνει θανάτους, είτε λόγω «παρενεργειών» σε πλατφορμιασμένους, είτε λόγω πετάγματος στην «κοινή δεξαμενή» μετά από νοσηλεία. Αφορά και συγκρίνει ΜΟΝΟ τις πιθανότητες να νοσηλευτεί κάποιος μη πλατφορμιασμένος με τις πιθανότητες να υποστεί κάποια «παρενέργεια» αν πλατφορμιαστεί… Για να το πούμε με αριθμούς: ενώ ο 1 στους 800 πλατφορμιασμένους θα εκδήλωνε / εκδηλώνει κάποια σοβαρή παρενέργεια, μόνο ο 1 στους 900 ή ο 1 στους 1000 (ή δεν ξέρουμε ποια μικρότερη αναλογία) μη πλατφορμιασμένος που θα κόλλαγε τον Sars-Cov-2 θα χρειαζόταν νοσηλεία…

– Η συγκεκριμένη έρευνα ΔΕΝ ήταν έρευνα πεδίου. Ήταν έρευνα στα αρχεία των φαρμακομαφιών, στα δικά τους στοιχεία. Τα οποία ξέρουμε ότι ήταν στον έναν ή στον άλλο βαθμό χαλκευμένα υπέρ της «ασφάλειας» και της «αποτελεσματικότητας» των mRNA πλατφορμών.

Το «ζήσε εσύ κι άστους άλλους να πεθάνουν», αμφίβολο έτσι κι αλλιώς (στη ρωσική ρουλέτα του ο 1 στους 800 κανείς δεν ξέρει αν θα είναι ο ένας ή κάποιος ανάμεσα στους 799!), δεν ήταν / είναι ούτε επιστημονικό ούτε ορθολογικό. Είναι μνησίκακο και διεστραμμένο! Όμως ήταν ένα «μάθημα» που πότισε τα έτσι κι αλλιώς έτοιμα να το υποδεχτούν Εγώ-Κεφάλαια, που αφού παράστησαν για κάποιο διάστημα τα «κοινωνικά υπεύθυνα» («ούτε ένας θάνατος απ’ την covid-19» δεν φώναζαν, υπέρ της υγιεινιστικής τρομοεκστρατείας;) αποδείχθηκαν γρήγορα εκείνο που ήταν και παραμένουν: μικρονοϊκά, βαθιά αντικοινωνικά και ιδιοτελή.

Τέσσερα χρόνια μετά…

Δευτέρα 18 Μάρτη>> To δημαγωγικό, καταθλιπτικό carpet bombing μέσω της «προσευχής των 6.00» άρχισε στα μέρη μας στις 16 Μάρτη του 2020… Η πλήρης (και απόλυτα αντισυνταγματική, για όσους ασχολούνται με καθεστωτικές αντισυνταγματικότητες, π.χ. για τα ι.χ. πανεπιστήμια…) απαγόρευση κυκλοφορίας «καθ’ άπασαν την επικράτειαν» επιβλήθηκε για πρώτη φορά στις 23 Μάρτη του 2020… Έχουν περάσει από τότε τέσσερα χρόνια – και ελάχιστοι θέλουν να θυμούνται, ελάχιστοι θέλουν και μπορούν να κάνουν βαθύ κριτικό αναστοχασμό και απολογισμό… (Για αυτοκριτική; Ας μην παιδιαρίζουμε!)

Τέσσερα χρόνια στα οποία ο κεντρικά κατευθυνόμενος φόβος πότισε εκατομμύρια υποτελείς, τα αισθήματα και τις σκέψεις τους, με τρόπο που δεν αντιστρέφεται εύκολα∙ τέσσερα χρόνια στα οποία οι κοινωνικές σχέσεις πέρασαν (σπρώχτηκαν) σ’ ένα ανώτερο επίπεδο κυνισμού… Αλλά, κυρίως, τέσσερα χρόνια μέσα στα οποία οι θεσμικές, παραθεσμικές, πολιτικές και ιδεολογικές ανατροπές, η «καρδιά» του υγεινιστικού / πληροφορικού πραξικόπηματος που σαν τέτοιο στέφθηκε με επιτυχία, έχουν ανοίξει μια δυσοίωνη κατηφόρα∙ ή, πιο σωστά, την έχουν κάνει λεωφόρο εφόσον τα βασικά της χαρακτηριστικά και περάσματα προϋπήχαν.

Επιμένουμε και θα επιμένουμε: πέρα απ’ τις εξαιρετικά σημαντικές και σοβαρές πληγές που έχουν μείνει σ’ όσους και όσες είχαν την «στατιστική ατυχία» να μην ανήκουν στις 799άδες ή/και στους φίλους και συγγενείς τους, το πολιτικό, ιδεολογικό, ηθικό, αισθητικό, συναισθηματικό έδαφος-και-υπέδαφος των δυτικών κοινωνιών έχει ναρκοθετηθεί με τρόπο που οι παραδοσιακές θεωρίες και αναλύσεις δεν μπορούν ούτε να συλλάβουν ούτε καν να «μυριστούν»! Ο ιστορικός χρόνος έχει σκιστεί σε «προ covid19» και «μετά covid19» εποχή.

Ναι, αυτό το προ- και μετα- είναι συμπύκνωση. Έχει πάρα πολλά πλευρές. Αλλά μια απ’ τις σημαντικές, στρατηγικής σημασίας, είναι ότι οι υποτελείς έγιναν ακόμα περισσότερο τέτοιοι. Πιστεύουν και ξεχνούν – αλλά δεν ερευνούν, με όλο τον κόπο που απαιτεί αυτό.

Γενική (και ανομολόγητη) παράλυση!!! Ζωή με xanax (κι όχι μόνο)!! Αυτό είναι «κεφάλαιο»!! Που τα αφεντικά συνεχίζουν να κατεργάζονται με πολλούς τρόπους… Ο διαλεκτικός ιστορικός υλισμός θα έπρεπε να είναι εδώ και χρόνια “με το μαχαίρι στο στόμα”. Δεν είναι, όχι επειδή λείπουν τα μαχαίρια της κριτικής, αλλά επειδή λείπουν τα στόματα… (Περισσεύει όμως η αναίδεια.)

Η «νέα κανονικότητα» έχει ξεκινήσει! Όσο προχωράει ανεμπόδιστα, τόσο το χειρότερο για όλους και όλες.

Όταν ΑΥΤΟΙ μιλούν για πόλεμο, το εννοούν…

Δευτέρα 15 Γενάρη>> Όχι μόνο δεν πρέπει να ξεχνάμε… Πρέπει επίσης να ψάχνουμε προς τα πίσω για να βρούμε την γενεαλογία των καθεστωτικών μεθοδεύσεων και εγκλημάτων. Αυτή η κατά κάποιον τρόπο «αναδρομική» μνήμη ενισχύει την αντίσταση στους πολέμους τους. Επειδή στηρίζει την επίγνωση ότι η χειραγώγηση σε βάρος μας δεν είναι «έργο της στιγμής» που κάπως θα ξεπεραστεί μόνη της, κάτι που απλά κρίθηκε απαραίτητο κοντοπρόθεσμα, αλλά σχέδιο και συμφέροντα διαρκείας.

Το παρακάτω είναι απόσπασμα από έκθεση του WHO («παγκόσμιος οργανισμός υγείας»…) του 2005, με θέμα ενδεχόμενο «χημικό ή βιολογικό» πόλεμο. Ήταν τότε, ας το θυμίσουμε, που είτε ο Σαντάμ Χουσεϊν, είτε κάποιος άλλος «τρομοκράτης» (δεν μπορεί παρά να) κατείχε κάποιο χημικό ή βιολογικό όπλο μαζικής καταστροφής…

… Η εμπειρία του φόβου λόγω έκθεσης σε βιολογικό ή χημικό πόλεμο και στις καταστροφές του είναι τρομακτική για τους περισσότερους. Ωστόσο ο φόβος είναι ακόμα πιο πιθανός αν εμπλέκονται βιολογικοί ή χημικοί παράγοντες. Πρώτον, το πιο τρομοκρατικό και απειλητικό συστατικό του βιολογικού και χημικού πολέμου είναι ότι εμπλέκονται αόρατοι παράγοντες. Στην περίπτωση μιας έκρηξης οι άνθρωποι ξέρουν αμέσως αν έχουν τραυματιστεί ή όχι. Ωστόσο, στη διάρκεια βιολογικού πολέμου, οι άνθρωποι δεν μπορούν να εμπιστευτούν τις αισθήσεις τους για να εκτιμήσουν τον βαθμό της φυσικής έκθεσής τους.

Δεύτερον, ο φόβος και η ανημποριά μεγαλώνουν όταν αυτός ο παράγοντας μπορεί να μεταδοθεί από άτομο-σε-άτομο, δημιουργώντας μια κατάσταση στην οποία οι πάροχοι φροντίδας υγείας, η οικογένεια, οι φίλοι και οι γείτονες μπορεί να είναι πηγές της αρρώστιας. Κατά συνέπεια η ασφαλής φροντίδα και κοινωνική στήριξη μπορεί να μην είναι διαθέσιμη άμεσα την στιγμή που χρειάζεται περισσότερο. Η χρήση ενός παράγοντας που είναι μολυσματικός προκαλεί οδυνηρά προβλήματα, όπως ο κοινωνικός στιγματισμός, η απομόνωση και η καραντίνα, συμπεριλαμβανόμενης της αποκοπής των παιδιών απ’ τους γονείς τους και του φόβου μήπως κολλήσουν αγαπημένα πρόσωπα. Η περιοχή χημικά μολυσμένη μπορεί να οδηγήσει στην οδυνηρή εμπειρία της εκκένωσής της.

Τρίτον, η αβεβαιότητα για τον βαθμό επικινδυνότητας των βιολογικών και χημικών όπλων προκαλεί φόβο… Τέταρτον, τα άτομα μπορεί να εκτιμήσουν λάθος τα σημάδια της αντανακλαστικής αναστάτωσης, και να τα θεωρήσουν απόδειξη μόλυνσης. Τα σημάδια και τα συμπτώματα της αντανακλαστικής αναστάτωσης είναι συνηθισμένα μεταξύ φοβισμένων ατόμων και εμπλέκουν διάφορα συστήματα και όργανα, περιλαμβανόμενης της έντασης των μυών, τρέμουλο, ταχυκαρδία, εμετό, ίδρωμα, τρόμο, δυσκολία αναπνοής και δέος. Έτσι, υγιή άτομα από φυσική άποψη, επειδή φοβούνται, αναπτύσσουν συμπτώματα αντανακλαστικής αναστάτωσης που λαθεμένα εννοούνται σαν συμπτώματα μόλυνσης, και έτσι μπορεί να επιβαρύνουν τις υπηρεσίες υγείας.

Πέμπτον, άτομα που φορούν προστατευτικά ρούχα, μάσκες και αναπνευστήρες μπορεί να νοιώθουν μεγάλη δυσφορία, που οφείλεται σε: θερμότητα και αναπνευστικό στρες, κλειστοφοβική αίσθηση (η λεγόμενη φοβία των ασφυγιογόνων μασκών), πιθανές δυσκολίες στην προφορική επικοινωνία και μείωση της φυσικής λειτουργικότητας που χρειάζεται για καθήκοντα που θεωρούνται απαραίτητα για την επιβίωση…

Για πολλά μπορούν να κατηγορηθούν τα αφεντικά, όχι όμως ότι είναι ανίδεα για την mainstream κατάσταση των υποτελών τους. Έτσι το ότι «έναντι βιολογικών παραγόντων οι άνθρωποι δεν μπορούν να εμπιστευτούν τις αισθήσεις τους για το αν έχουν ‘κτυπηθεί’ ή όχι» (του 2005…)  μπορεί (και πρέπει) να μεταφραστεί ως εξής: χρησιμοποιώντας βιολογικούς παράγοντες έχουμε (σαν αφεντικά) την δυνατότητα να τους στερήσουμε την ικανότητα να αυτο-καθορίζονται∙ μ’ άλλα λόγια «ανοίγουμε τρύπες» στη συνείδησή τους ρίχνοντας σ’ αυτές «συναισθηματικό οξύ».

Από εργατική αντικαπιταλιστική και αντικρατική σκοπιά (για όσους / όσες την διαθέτουν) αυτό είναι γνωστό εδώ και χρόνια – αν όχι δεκαετίες. Είναι γνωστό δηλαδή ότι η κατασκευή μαζικών «μυστηριωδών» φόβων και απειλών προκαλεί παράλυση όχι μόνο σωματική αλλά (κυρίως) διανοητική. Είναι επίσης γνωστό ότι η διανοητική παράλυση υπό τέτοιες συνθήκες, ενώ είναι αναμενόμενη και αντιμετωπίσιμη, για τους Εαυτούς – Κεφάλαια είναι τόσο αδιανόητη, ώστε προτιμούν να τραυλίζουν επαναλαμβάνοντας διαρκώς τις προσταγές που δέχονται υιοθετώντας τες (και πουλώντας τες σαν «εξυπνάδα» και «ορθολογισμό») παρά να παραδεχτούν ότι βρίσκονται σε κατάσταση σοκ και πανικού από προσχεδιασμένη επίθεση σε βάρος του κοινωνικού (εργοστάσιου…) όπως άλλωστε και η μεγάλη πλειονότητα των υπηκόων. Ο Εαυτός-Κεφάλαιο σα σύγχρονος τύπος ιδιοσυγκρασιακής ενσωμάτωσης των καπιταλιστικών κανονικοτήτων θεωρεί αδιανόητο το να πέσει-τόσο-χαμηλά, όπως εξάλλου θεωρεί αδιανόητο ότι το κεφάλαιο-κεφάλαιο θέλει-το-κακό του!

Κρίμα…

Μάσκες

Δευτέρα 1 Γενάρη>> Καθώς μπαίνουμε στον 5ο χρόνο p.c. (post covid), και καθώς ένας καινούργιος φόβος φαίνεται να απλώνεται (η παραλλαγή JN-1…), δεν έχουμε ξεχάσει τίποτα απ’ όσα έγιναν κι από όσα συνεχίζουν να γίνονται … για το καλό της υγείας του βιο-πληροφορικο-ασφαλίτικου συμπλέγματος αποκλειστικά. Αν έχουν αραιώσει οι αναφορές μας είναι λόγω περιορισμένου χώρου (και χρόνου…).

To Ινστιτούτο Cochrane είναι ένας βρετανικής δημιουργίας διεθνής κοινωφελής οργανισμός αφιερωμένος στην ιατρική που βασίζεται σε αποδείξεις – το ακριβώς αντίθετο, δηλαδή, απ’ αυτό που προωθεί ως «φροντίδα υγείας» η (δυτική) βιομηχανία-της-νοσηρότητας. Η βιβλιοθήκη του (Cochrane Library) θεωρείται διεθνώς σαν ένα είδος «χρυσού κανόνα» στην ακρίβεια, στην τεκμηρίωση (και στην οικονομική ανιδιοτέλεια…) των ερευνών ή των μετα-ερευνών που φιλοξενεί, πάντα μετά από αυστηρό έλεγχο.

Σχεδόν πριν ένα χρόνο, στις 30 Γενάρη, καταχωρήθηκε στην Cochrane Library μια μετα-έρευνα (που σημαίνει: έρευνα-πάνω-σε-έρευνες) για την αποτελεσματικότητα της προστασίας από μολύνσεις ιών που προκαλούν αναπνευστικές μολύνσεις μέσω μασκοφορίας.

Η αποτελεσματικότητα αυτής της πρόληψης είχε αμφισβητηθεί ήδη απ’ το 2020, τόσο μέσω ερευνών όσο και μέσω εμπειρικών καταγραφών∙ αλλά επρόκειτο για «ψεκασμένους» που έπρεπε να καούν στο πυρ το εξώτερο (αφού ο μόνος τους καϋμός ήταν, υποτίθεται, ο θάνατος των άλλων∙ ενώ των φαρμακομαφιών και κάθε είδους λακέ τους ήταν … η αιώνια ζωή…)

Τα συμπεράσματα της συγκεκριμένης μετα-έρευνας δεν μπορούν να αμφισβητηθούν ή να κατηγορηθούν για «ψέκα»… Υπάρχει ωστόσο κι άλλος τρόπος διαχείρισης της αμφισβήτησης «μέτρων» που είναι απλά και μόνο πειθαρχικά, δημιουργώντας ψευδαισθήσεις σε υποτελείς που θέλουν να έχουν ψευδαισθήσεις: το “θάψιμο”, η “αποπληροφόρηση”…

Να το συμπέρασμα των ερευνητών (μεταφράζουμε τις τονισμένες φράσεις):

… Υπάρχει αβεβαιότητα ως προς τα αποτελέσματα των μασκών προσώπου. Η χαμηλή έως μέτρια βεβαιότητα των αποδείξεων σημαίνει ότι η εμπιστοσύνη μας για την εκτίμηση της αποτελεσματικότητας είναι περιορισμένη, και ότι το πραγματικό αποτέλεσμα μπορεί να είναι διαφορετικό απ’ την παρατηρησιακή εκτίμηση της αποτελεσματικότητας. Τα συμπεράσματα των ερευνών δεν δείχνουν μια καθαρή μείωση της μόλυνσης από ιούς του αναπνευστικού με την χρήση ιατρικών / χειρουργικών μασκών. Δεν υπήρξαν καθαρές διαφορές μεταξύ της χρήσης ιατρικών / χειρουργικών μασκών σε σύγκριση με τους αναπνευστήρες N95/P2 σε εργαζόμενους στην φροντίδα υγείας που δούλευαν στην συνηθισμένη φροντίδα, ως προς την μείωση των μολύνσεων από ιούς του αναπνευστικού…

Η αβεβαιότητα ως προς την αποτελεσματικότητα ενός μέσου που έγινε κρατική προσταγή, κοινωνικό ήθος και μανία, σημαίνει πως τίποτα από δαύτα, ούτε η κρατική προσταγή, ούτε το (καινούργιο) κοινωνικό ήθος ούτε η (υποχόνδρια) μανία γλύτωσαν με τρόπο χειροπιαστό τον κόσμο… Αν προσθέσουμε τις μαζικές κατ’ οίκον φυλακίσεις / απομονώσεις (που αποδεδειγμένα επιδείνωσαν την κατάσταση ζωής εκατομυρίων αιχμαλώτων, τόσο την φυσική όσο και την συναισθηματική / ψυχολογική) και, last but not least, τις πλατφόρμες γενετικής μηχανικής που επιβλήθηκαν ως «εμβόλια» με τις θανατηφόρες ή/και σακατευτικές «παρενέργειές» τους να αυξάνουν διαρκώς ως σήμερα, τότε έχουμε το πλήρες φάσμα της «αλήθειας», της «φροντίδας» και της «επιστημονικότητας» ενός συστήματος εκμετάλλευσης και πειθάρχησης, του καπιταλιστικού, του οποίου η μόνη αυθεντική υγεία είναι η καταστροφή και ο θάνατος.

Το ότι υπάρχουν ακόμα υποτελείς που «ευλογούν» και την «αλήθεια», και την «φροντίδα» και την «επιστημονικότητα» του συστήματος, είναι απλά απόδειξη της διανοητικής και ηθικής κατάρρευσής τους: το μασκάρεμα απέναντι στην πραγματικότητα έχει γίνει, τελικά, τρόπος επιβίωσης…

Για κάποιους και ανέλιξης.