Tag: covid19

Curling 2022: σκάκι πάνω σε πάγο με αόρατη κλίση…

Δευτέρα 3 Γενάρη>> Οι χειμερινοί ολυμπιακοί αγώνες γίνονται κάθε 4 χρόνια, στο μεσοδιάστημα των θερινών. Θα θυμάστε ελπίζουμε ότι οι προηγούμενοι έγιναν στη νότια κορέα∙ και πόσο σπουδαία διαδραματίστηκαν έξω απ’ τις πίστες τότε, ε; Η επιχείρηση γοητείας απ’ το μπλοκ του Βλαδιβοστόκ (κατά του ψοφιοκουναβιστάν)… η πρώτη παγκόσμια εμφάνιση της «μυστηριώδους» και γοητευτικής βορειοκορεάτισσας ντίβας / νο 2 του καθεστώτος Kim Yo-jong… η σχεδιασμένη απόπειρα λήξης του πολέμου-στην-κορέα (που θα σήμαινε περιορισμό της αμερικανικής στρατιωτικής παρουσίας στη χερσόνησο), μια απόπειρα που τελικά δεν καρποφόρησε… Τι ολυμπιακοί ήταν εκείνοι!

Οι θερινοί του 2020 έπεσαν μέσα στην … καταστροφή του κόσμου… Επρόκειτο να γίνουν στο Τόκιο, και το ιαπωνικό καθεστώς είχε κάνει εντυπωσιακές προετοιμασίες από τεχνολογική άποψη. Θα ήταν μια μεγάλη ευκαιρία παγκόσμιας επίδειξης οργανωτικής πρωτοπορίας για τέτοιας κλίμακας events. Κι όμως. Ένα καθεστώς πρώτης γραμμής δεν κατάφερε (ή δεν αξιώθηκε) να κάνει τους αγώνες στην ώρα τους. Μετατέθηκαν κατά ένα χρόνο, όχι σε πολύ καλύτερες συνθήκες, αλλά έχοντας χάσει την λάμψη τους, ειδικά για το δυτικό κοινό. Το «κακό» κέρδισε όλα τα χρυσά μετάλλια το καλοκαίρι του 2020…

Το Πεκίνο, αυτό είναι βέβαιο, δεν θα επέτρεπε στον εαυτό του τέτοια αποτυχία! Πολύ περισσότερο που (σε αντίθεση με το Τόκιο το 2020 και την Pyeongchang το 2018) είναι πολλοί οι δυτικοί που θα εύχονταν να αποτύχουν οι αγώνες του 2022… Κι ας είναι ο τσαχπίνης η αιτία. Βλέπετε ο έρμος εξακολουθεί (παρά τη θέλησή του!) να είναι ένα είδος κωδικοποίησης και μεσάζοντας στις οξυνόμενες ενδοκαπιταλιστικές αντιθέσεις.

Το πρεστίζ και η αξιοπιστία είναι πολύ σημαντικά σε τέτοιες συνθήκες, όταν είσαι το Πεκίνο. Λέγεται soft power με παγκόσμια αίγλη. Δεν είναι όμως μόνον αυτό. Καθόλου…

Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.

O is on the air!

Δευτέρα 3 Γενάρη>> Κι έτσι ξαφνικά κι απροειδοποίητα μάθαμε ότι οι πιλότοι, σαν επαγγελματικός κλάδος, είναι ιδιαίτερα ευαίσθητοι στην Ο! Ή αυτό έπρεπε να μάθουμε: χιλιάδες πτήσεις ακυρώθηκαν διεθνώς εξαιτίας ασθενειών ή καραντινών σε (άγνωστο πόσους) πιλότους… Και πάντως οι ακυρώσεις δεν οφείλονταν σε έλλειψη επιβατών… Όχι, μόνο οι πιλότοι έχουν ευαισθησία στην Ο…

Μόνον αυτοί; Γιατί όχι άλλοι; Ας πούμε οδηγοί φορτηγών, ή σιδηροδρομικοί, ή ακόμα και καπετάνιοι τάνκερς ή κοντεϊνεράδικων; Φαίνεται πως αυτή η γοργοπόδαρη μετάλλαξη, η Ο, προσφέρεται για την δημιουργία μιας «κρίσης στην εφοδιαστική αλυσίδα» και, γιατί όχι; μιας «κρίσης τροφίμων».

Οι «ειδικοί» μιλούν με γρίφους.

Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.

Μια ακόμα αναγγελία (το τέλος της κλινικής) 1

Τετάρτη 22 Δεκέμβρη>> Είχαμε μείνει προχτές σ’ ένα σύντομο video. Το ξαναβάζουμε για να φρεσκάρουμε το περιεχόμενό του:

Υποθέτουμε ότι εκείνο που κάνει εντύπωση είναι η εφεύρεση του «ηλεκτρονικού χαπιού»: καταπίνει κάποιος ένα φάρμακο μαζί μ’ ένα (βιολογικό) κυκλωματάκι*…  Όμως αυτό που είναι το πιο εντυπωσιακό σ’ αυτό το video απόσπασμα δεν είναι (κατά τη γνώμη μας) το πιο σημαντικό! Το πιο σημαντικό είναι εκείνο που λέει, και κυρίως εκείνο που εννοεί, ο ceo της nokia Rajeev Suri. Δεύτερο σε σημασία εκείνο που λέει ο άλλος ceo, ο αγαπημένος μας κτηνίατρος (που, ας το θυμήσουμε, τότε δεν ήταν ο «θεός / σωτήρας» που έγινε μετά) για την χρησιμότητα του e-pill: την συμμόρφωση και τον έλεγχο… Ας τα δούμε με την σειρά της σπουδαιότητάς τους.

Τι λέει ο κυρ Suri; Μεταβαίνουμε λέει απ’ την ιατρική που ήταν νοσοκομειακο-κεντρική και ιατρο-κεντρική στην ιατρική που είναι ασθενο-κεντρική… Ουπς!!! Για δυο λεπτά! Δεν είχε πάντα η ιατρική τον άνθρωπο στο κέντρο της; Δεν ήταν πάντα ανθρωπο-κεντρική; Τι μας λέτε κυρ Suri; Μας πουλάτε τα παλιά για καινούργια;

Αμ δε!! Αυτός ο «ασθενής» που (θα) βρίσκεται στο κέντρο (δηλαδή στο στόχαστρο) της βιομηχανίας της υγείας 4.0 ΔΕΝ είναι το πάσχον υποκείμενο, αν αυτό νομίζετε! Είναι εκείνο που έχει πει μόλις πριν λίγα δευτερόλεπτα ο κτηνίατρος ceo: το συμμορφούμενο άτομο! Έτσι, ενώ από πρώτη ματιά η απάντηση του κυρ Suri μοιάζει άσχετη με την ερώτηση που έχει γίνει (περί «εμπλοκής του ασθενή») ουσιαστικά είναι η συνέχεια της απάντησης του κτηνίατρου ceo. Για να γίνει δε ξεκάθαρο τι ακριβώς είναι η «ασθενο-κεντρική» βιομηχανία της υγείας 4.0 δεν χρειάζεται τίποτα περισσότερο απ’ το να δει κάνεις το πάνελ. Να δει ποιοι «μιλάνε» γι’ αυτήν, ποιοι «εργάζονται» γι’ αυτήν, ποιοι βρίσκονται πράγματι στο κέντρο της: φαρμακομαφίες, εταιρείες πληροφορικής, ιδιωτικές ασφαλιστικές! (Θα μπορούσε να υπάρχει και κάποιος ceo ιατρικής εταιρείας, αλλά στη συγκεκριμένη εκδήλωση φαίνεται ότι το «μήνυμα» έπρεπε να είναι λιτό και εστιασμένο με ακρίβεια…)

Η μετατόπιση, λοιπόν, που ανακοινώνει ο κυρ Suri (καθόλου ο μοναδικός!) η οποία περιλαμβάνει ρητά την (σχεδον…) έκλειψη και της κλινικής / νοσοκομείου και του γιατρού (όπως τα γνωρίσαμε στον 20ο αιώνα) σημαίνει το ότι στο «κέντρο» μπαίνει πια το βιο-πληροφορικο-ασφαλίτικο σύμπλεγμα! Με βία, απάτη, δωροδοκίες, γενετική μηχανική, βιοτεχνολογίες, κοινωνική / συμπεριφορική μηχανική, απαλλοτρίωση των data, μ’ έναν ασύμμετρο και ανορθόδοξο πόλεμο δηλαδή∙ αλλά σε κάθε περίπτωση αυτό!

Ας το πούμε λοιπόν από τώρα, αξιωματικά: ΑΥΤΟ το κέντρο, ΑΥΤΗ η γενικευμένη μηχανική μεσολάβηση (βιοτεχνολογική, πληροφορική…), ΑΥΤΟΣ Ο ΗΛΙΟΣ ΤΗΣ ΤΕΧΝΟΕΠΙΣΤΗΜΗΣ, συνεπάγεται και επιβάλλει ότι τα εκατομμύρια των πλανητών που θα περιστρέφονται γύρω του θα είναι «υγιείς» ή «άρρωστοι» μόνο σε σχέση με την συμμόρφωσή τους ή όχι στις «βαρυτικές», ελκτικές δυνάμεις του!

Τι είναι, συνεπώς, αυτός ο «ασθενής» που μνημονεύει ο κυρ Suri; ΔΕΝ είναι εκείνη η φιγούρα που όταν νοιώθει άρρωστη πηγαίνει στον «ειδικό» (στον γιατρό) – όπως σημείωνε πριν 180 χρόνια ο νεαρός Marx… Είναι, αντίθετα, η φιγούρα που έχει καταδικαστεί να αυτο-επιτηρείται διαρκώς, σ’ όλη της τη ζωή, για «προληπτικούς λόγους», με βάση τις προδιαγραφές / εντολές που του δίνει εκείνο που βρίσκεται στο «κέντρο»: το βιο-πληροφορικο-ασφαλίτικο σύμπλεγμα. Είναι το ελεγχόμενο / συμμορφούμενο άτομο∙ το άτομο που επιτηρείται («για το καλό του») 24/7 ηλεκτρονικά, μέσω αισθητήρων παντού, μέσω εξωσωματικών φορετών (wearables), smart phones και ενδοσωματικών «βιολογικών κυκλωμάτων»∙ το άτομο που είναι διαρκώς ένα «ανοικτό αρχείο data» τα οποία εκπέμπονται απ’ τη μεριά του, ψηφιακές κωδικώσεις της ζωής του, και συλλαμβάνονται προς επεξεργασία και αποθήκευση (: διαρκής πρωταρχική συσσώρευση…) απ’ τις μηχανές και τους αλγόριθμους των εταιρειών του συμπλέγματος.

Γιατί υποστηρίζουμε πως τέτοια είναι η ιδέα που μέσα σε λίγες μόνο φράσεις διατύπωσαν οι ceo του συμπλέγματος πριν σχεδόν 4 χρόνια; Επειδή μ’ αυτόν τον τρόπο ο καπιταλιστικός έλεγχος της κοινωνικής και της φυσικής αναπαραγωγής του είδους μας γίνεται απόλυτος (ένα παμπάλαιο όνειρο όλων των εξουσιών!!!)∙ και επειδή μ’ αυτόν τον τρόπο ο καθολικός έλεγχος γίνεται φτηνός!

Γιατί γίνεται φτηνός; Πρώτον, επειδή το ζωντανό σώμα που εκπέμπει διαρκώς τα data του τα οποία επεξεργάζονται «έξυπνοι αλγόριθμοι» τεχνητής νοημοσύνης, γίνεται οργανικό μέρος της μηχανικής, απρόσωπης, στατιστικής «διάγνωσης», περικόπτοντας έτσι τα σχετικά έξοδα. Δεύτερον, επειδή λαμβάνοντας, σαν «απάντηση» (και πάλι μηχανικά σε μεγάλο βαθμό) τις «οδηγίες σωστής συμπεριφοράς», αναλαμβάνει και το κόστος (την ποινή…) της μη συμμόρφωσής του (εδώ οι ασφαλιστικές εταιρείες και τα σχετικά ταμεία ανάβουν καπνογόνα!). Ο «ανεύθυνος» δεν είναι πια τέτοιος ως προς τον εαυτό του∙ είναι «κοινωνικά ανεύθυνος», κατάπτυστος, απόβλητος, αφού επιβαρύνει με τις παραβάσεις του το σύνολο (αν σας θυμίζει κάτι…)! Τρίτον, επειδή διάφορες θεραπείες θα γίνονται μέσω γρήγορων παρεμβάσεων (injections ή/και e-χαπιών ή/και άλλων τρόπων που θα δημιουργηθούν), πράγμα που επίσης γλυτώνει διάφορα έξοδα. Τέταρτον, τελευταίο αλλά καθόλου ασήμαντο: επειδή μέσω αυτού του ηλεκτρονικού διπόλου εκπομπή δεδομένων ζωής / λήψη εντολών όχι μόνο ο γενικός έλεγχος επί των συμπεριφορών αλλά και η ταξική διαστρωμάτωση (ακόμα και στο εσωτερικό της εργατικής τάξης) θα γίνονται σχεδόν αυτόματα! Η γενετική τυποποίηση μαζί με τη συμπεριφορική τυποποίηση (profiling) (θα) εμφανίζεται σαν «αντικειμενική» διαδικασία, πέρα από ταξικές αντιθέσεις – κατά συνέπεια αδιαπραγμάτευτη! Είναι η φράση που γίνεται όλο και πιο κοινότοπη σε διάφορες περιπτώσεις: «το σύστημα με πέταξε έξω»….

(Να πόσο ανόητος είναι εκείνος που λέει «σιγά μωρέ! τι τα θέλουν τα data μου, τι τα θέλουν τα κύτταρά μου;» Είναι η ζωτική δύναμή σου απρόσεκτε, που ενσωματώνει και συνθέτει τόσο την μυϊκή όσο και την διανοητική σου δύναμη, άρα είναι εκείνο που είσαι αναγκασμένος να πουλάς στ’ αφεντικά! Τόσο απλά, τόσο καθαρά: αυτά ξέρουν!!!)

*Για όποιον / όποιαν ενδιαφέρεται υπάρχουν κάμποσα κείμενα σχετικά με το ζήτημα… Προτείνουμε ενδεικτικά το φορητά, φορετά, υποδόρεια: το σώμα σαν motherboard, στο τεύχος νο 10 του cyborg, Οκτώβρης 2017… που, ξέρετε, το γράφουν και το εκδίδουν εδώ και 7 χρόνια κάτι «ψεκασμένοι» και, ευτυχώς, το αγνοούν όσοι έχουν πέσει στο βαρέλι…

 

Μια ακόμα αναγγελία (το τέλος της κλινικής) 2

Τετάρτη 22 Δεκέμβρη>> Μήπως αυθαιρετούμε; Μήπως «βγάζουμε διάφορα απ’ το κεφάλι μας»; Επιτρέψτε μας να αποδείξουμε παραδειγματικά πως όχι! Πριν πάνω από ένα χρόνο, στις 17 Νοέμβρη του 2020, κάτω απ’ τον τίτλο mRNA… γράφαμε μεταξύ άλλων (σήμερα ίσως κάποιοι καταλάβουν περισσότερα):

Τί είναι όμως αυτά τα mRNA εμβόλια, τα εμβόλια «γενετικού αναπρογραμματισμού», που θα μας «σώσουν» και, για τα οποία, δεν πρέπει να ξέρουμε τίποτα εκτός απ’ το πόσο θαυματουργά είναι;

Κάναμε την παρουσίασή τους στο cyborg 18, τον περασμένο Ιούλη [2020]. Αντιγράφουμε λίγα αποσπάσματα (αναγκαστικά)… Ο τονισμός δικός μας:

…Η Isabelle Bekeredjian-Ding, επικεφαλής του τμήματος μικροβιολογίας του γερμανικού ινστιτούτου Paul-Ehrlich που ανήκει στο ομοσπονδιακό ινστιτούτο εμβολίων και βιοϊατρικής της γερμανίας, εξηγεί χωρίς περιστροφές (άρθρο στο ηλεκτρονικό περιοδικό Horizon, το «περιοδικό για την έρευνα και την καινοτομία της ε.ε.», 1 Απρίλη 2020) :

… Υπάρχουν δύο μέρη στο ανοσοποιητικό μας σύστημα: το έμφυτο (η άμυνα που έχει ο οργανισμός απ’ την γέννησή μας) και το επίκτητο (αυτό που αναπτύσσεται καθώς ερχόμαστε σε επαφή με παθογόνους παράγοντες). Τα κλασσικά εμβόλια συνήθως δουλεύουν με το επίκτητο ανοσοποιητικό σύστημα, και το έμφυτο ενεργοποιείται με ένα άλλο στοιχείο, που το ονομάζουμε συμπληρωματικό. Είναι ενδιαφέρον ότι το mRNA μπορεί επίσης να προκαλέσει την αντίδραση του έμφυτου ανοσοποιητικού συστήματος, προσφέροντας ένα επιπλέον επίπεδο άμυνας, χωρίς την ανάγκη να χρησιμοποιηθεί κάτι συμπληρωματικό…

… Κάνοντας το ανθρώπινο σώμα να παράξει το ίδιο της παθολογικές πρωτεΐνες, τα εμβόλια mRNA περικόπτουν την βιομηχανική διαδικασία παραγωγής [σ.σ.: εννοεί των πρωτεϊνών που χρειάζονται για τα κλασσικού τύπου εμβόλια] κι έτσι μπορούν να παραχθούν ευκολότερα και γρηγορότερα απ’ τα παραδοσιακά. Σ’ αυτήν την περίπτωση το κύριο όφελος είναι η ευκολία παραγωγής και, επίσης, είναι πιθανόν εύκολο να αυξηθεί η παραγωγή, που οπωσδήποτε είναι κάτι πολύ σημαντικό αν σκεφτούμε την ανάπτυξη ενός εμβολίου για όλη την ευρώπη και τον κόσμο…

Για να το πούμε με απλά λόγια: η τεχνολογία mRNA αναγκάζει το σώμα να κάνει ένα μέρος της δουλειάς που ως τώρα έκανε η φαρμακοβιομηχανία· κι έτσι γλυτώνει χρόνο και αυξάνει τα κέρδη για λογαριασμό των εταιρειών!..

Το να εν-σωματώνεται (κυριολεκτικά!) ένα καλό τμήμα μιας καπιταλιστικής βιομηχανικής διαδικασίας, το να απαλλοτριώνεται δηλαδή το ζωντανό σώμα στις νόρμες της μηχανής (με την ευρεία έννοια της λέξης «μηχανή») θα μπορούσε να φαίνεται καινοφανές∙ ή όχι. Η φράση «με έχετε κάνει εξάρτημα της μηχανής σας» βγήκε οργισμένη απ’ το στόμα εκατοντάδων χιλιάδων βιομηχανικών εργατών στην άγρια έκρηξή τους στη δεκαετία του 1960, σ’ όλο τον καπιταλιστικό βορρά, σ’ ανατολή και δύση. Αυτό, το να γίνει ο «ανειδίκευτος» εργάτης εξάρτημα της μηχανής σαν απλός χειριστής της, το να δουλεύει στους κολασμένους μηχανικούς ρυθμούς, το να είναι το σώμα του σαν ζωντανή εργασία το μισθωτό αλλά και αναλώσιμο τμήμα της μαζικής παραγωγής, ήταν ο πυρήνας της σκέψης και των εφαρμογών του Ταίηλορ απ’ τα τέλη του 19ου και τις αρχές του 20ου αιώνα. Είχε προβλεφθεί δεκαετίες νωρίτερα απ’ τον Marx (οπωσδήποτε στα Grundrisse, απόσπασμα για τις μηχανές). Aυτή ήταν η πρώτη μεγάλης έκτασης μαζική «απαλλότριωση» των ανθρώπινων σωμάτων (και των γνώσεων) απ’ το μηχανικό μέρος του καπιταλισμού. Ή, αν το δούμε απ’ την αντίθετη μεριά, η πρώτη απόπειρα μαζικής «εν-σωμάτωσης» απ’ την εργατική τάξη των μηχανικών ρυθμών και προσταγών∙ η πρώτη μελετημένη, σχεδιασμένη εργαλειοποίηση της ζωής. Ονομάστηκε 2η βιομηχανική επανάσταση.

Απ’ την οπτική της ιστορικής διαδρομής της καπιταλιστικής «ανάπτυξης» η τωρινή βιο-γενετικο-πληροφορική εν-σωμάτωση είναι λοιπόν ταυτόχρονα καινοφανής και μη. Είναι η βίαιη αναβάθμιση της Ταιηλορικής «λογικής»∙ αλλά ταυτόχρονα είναι η πρώτη μαζική εισβολή του «πάγιου» κεφάλαιου (με την μορφή των τεχνολογιών του) στα ανθρώπινα κύτταρα… Πίσω, δηλαδή, απ’ την συνείδηση, στην πλάτη της!!

Η εν-σωμάτωση που περιέγραφε η Isabelle Bekeredjian-Ding πριν πάνω από 1,5 χρόνο αφορούσε την εισβολή των γενετιστών και των φαρμακομαφιόζων στα ανθρώπινα κύτταρα και την απαλλοτρίωσή τους (αφού πρώτα είχαν εισβάλει σε όσα κύτταρα άλλων ειδών ήθελαν, απ’ τους ιούς και τα μικρόβια μέχρι τα φυτά, μέχρι τα ανώτερα θηλαστικά: GMO, genetic modified organisms…): τα χακαρισμένα κύτταρα (θα) κάνουν ένα μέρος της «δουλειάς» της φαρμακοχημικής βιομηχανίας…  Όμως στο σύνολό της η διαδικασία του τέλους της κλινικής είναι μια διαδικασία διευρυμένης εν-σωμάτωσης καπιταλιστικών μηχανών στο όνομα της “φροντίδας υγείας”: απ’ τα βιολογικά κυκλώματα ως τα wearables, και απ’ εμφυτεύσιμα κυκλώματα του Μ.Ι.Τ. ως τις εφαρμογές της neurolink (του Musk…). Σε κάμποσες περιπτώσεις αυτή η σύμφυση ζωντανού και μηχανικού σε κυτταρική κλίμακα (θα) είναι διαδικασία όχι εν-σωμάτωσης αλλά απο-σωματικοποίησης (στην φυσική αναπαραγωγή, για παράδειγμα…)

Να γιατί λοιπόν ο «ασθενής» όπως τον υπονοούσε ο κυρ Suri της nokia κι όλο το συνάφι του (του συμπλέγματος) δεν είναι καθόλου αυτό που ξέρουμε! Είναι εκείνο που κατασκευάζεται μαζικά ήδη, αυτά τα 2 χρόνια της υγιεινιστικής τρμοεκστρατείας: είναι κάτι σαν υβρίδιο υγιούς και άρρωστου, άρρωστος «εν δυνάμει», ίσως, ενδεχομένως, μπορεί, ποτέ δεν ξέρεις, «positive», «κρούσμα» (;;)… Στη συντριπτική πλειονότητα αυτός ο «ασθενής» ΔΕΝ θα είναι καν άρρωστος με την παλιά, ιστορική έννοια. Το αν έχει συμπτώματα ή όχι (θα) είναι αδιάφορο. Αιωρούμενη σ’ ένα «τεχνολογικά προσδιορισμένο» κενό μεταξύ των παλιών ορισμών υγείας και αρρώστιας στην ολοκλήρωσή της αυτή η φιγούρα θα είναι διαρκώς, πάντα επιτηρούμενη∙ κι αυτό θα είναι το δεσπόζον χαρακτηριστικό της. Η συγκεκριμένη κατηγορία επιτήρησης και εκμετάλλευσης θα λέγεται «επιστημονικά οργανωμένη πρόληψη» (όπως κάποτε η βίαιη αποειδίκευση των μαστόρων και η δημιουργία του διευθυντικού σώματος των μάνατζερ / μηχανικών παραγωγής ονομάστηκε “επιστημονική οργάνωση της εργασίας”): θα (πρέπει να) νομίζει ότι αυτο-επιτηρείται αυτή η φιγούρα, ότι είναι «ελεύθερη» ενόσω θα συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο! (Αυτή η ψευδαίσθηση, η αυταπάτη, κατασκευάζεται ήδη: «ελευθερία» ονομάζεται η αποδοχή των εκβιασμών, των καταναγκασμών, των εντολών…)

Να πως τελειώνει η νοσοκομειο-κεντρική και ιατρο-κεντρική αντίληψη περί υγείας / αρρώστιας: μέσω της διαρκούς, πιθανολογικής, ενδεχόμενης, στατιστικής «νοσηρότητας» των υποτελών, μέσω της μηχανικά μεσολαβημένης και προσδιορισμένης παθο-λογίας τους, μέσω της πλήρους υπαγωγής τους («συμμόρφωση» λέει ο κτηνίατρος ceo) στις νόρμες του συμπλέγματος…

Το αντάλλαγμα του μαζικού πλατφορμιασμού

Τετάρτη 22 Δεκέμβρη>> Είχαμε τις υποψίες μας για την ιδιαίτερη λύσσα με την οποία η ρημαδοκυβέρνηση (με την σιωπηλή στήριξη όλου του πολιτικού φάσματος) προσπαθεί να επιβάλλει τους πλατφορμιασμούς∙ μια λύσσα που συχνά την κάνει να μοιάζει «πρωτοπορεία σκληρότητας» μεταξύ των ευρωπαϊκών κρατών… Υποθέταμε ότι υπάρχει κάποιο υπόγειο deal με το σύμπλεγμα… Τώρα μπορούμε να πούμε ότι κάποιες διαστάσεις του ξετυλίγονται: λέγονται «επενδύσεις» εταιρειών του συμπλέγματος, τέτοιες που δεν θα περίμενε κάποιος πριν 2 ή 3 χρόνια στα μέρη μας. Προφανώς ο manager ρημαδοΚούλης θέλει να κοκορεύεται ότι έβαλε το ελλαδιστάν στον «χάρτη της 4ης βιομηχανικής επανάστασης» – κι αυτό το πληρώνουμε εμείς.

Όπως έχει γίνει με την προσπάθεια να κινηματογραφούνται στο ελλαδιστάν διάφορες «παραγωγές» με βαριά ονόματα (έτσι ώστε να γίνεται στη συνέχεια το μέρος τουριστικός προορισμός), έτσι και με τις τεχνολογικές επενδύσεις ο βασικός κράχτης είναι ότι το ελληνικό κράτος πληρώνει. Τ’ ακουμπάει είτε στους παραγωγούς ταινιών (με διάφορους τρόπους) είτε στους τεχνο-επενδυτές. Έχει κατασκευαστεί γι’ αυτό το σκοπό ο όρος «στρατηγικές επενδύσεις» (νόμος 4608/2019) που προβλέπει την παροχή «κινήτρων» στους επενδυτές, μεταξύ των οποίων κινήτρων χωροθέτησης, μείωσης φορολογίας, γρήγορης αδειοδότησης και χρηματοδότησης των δαπανών (του επενδυτή…) για έρευνες αλλά και για το «εργατικό κόστος». Κάτω απ’ αυτόν τον γενικόλογο νόμο μπορεί να υποθέσει ο καθένας ό,τι νομίζει…

Την προσοχή μας τράβηξε ένα δημοσίευμα της καθεστωτικής «καθημερινής» για την δημιουργία «πάρκου βιοτεχνολογίας» στο 2ο χιλιόμετρο της λεωφόρου Παιανίας – Μαρκοπούλου, στο «βιομηχανικό πάρκο» της Παιανίας, στις 19 Δεκέμβρη. Πέρα απ’ τις εταιρείες κατασκευής και εκμετάλλευσης ακινήτων που εμπλέκονται στη δημιουργία του συγκεκριμένου «βιοτεχνολογικού πάρκου» έχουν ενδιαφέρον και οι εταιρείες που πρόκειται να στήσουν εκεί ανάπτυξη, παραγωγή και διάθεση κυτταρικών και γονιδιακών θεραπειών…

Η μία φέρεται σαν ελληνική, ονόματι Theracell Advanced Biotechnology. H «καθημερινή» την παρουσιάζει εσφαλμένα (σκόπιμα;) σαν «εταιρεία αναγεννητικής ιατρικής» αλλά η ίδια η εταιρεία συστήνεται σαν καθαρόαιμη εταιρεία γενετικής μηχανικής (φωτογραφία κάτω).

Ο βασικός (και μάλλον ο μοναδικός) «συνεργάτης» της Theracell είναι η αμερικανική Orgenesis, εισηγμένη στο χρηματιστήριο τεχνολογικών εταιρειών των ηπα (Nasdaq). H διαφορά μεγεθών είναι τέτοια που θα μας πέρναγε απ’ το μυαλό ότι η Theracell είναι θυγατρική της Orgenesis – αλλά δεν έχουμε τέτοια στοιχεία. (Η Orgenesis έχει πάντως θυγατρικές στη νότια κορέα, στο βέλγιο, στο ισραήλ, και στην ελβετία).

Στο site της (που είναι σα στήσιμο αντίγραφο εκείνου της Orgenesis…) η πρώτη λέει ότι θα φτιάξει (σε συνεταιρισμό με την δεύτερη και για λογαριασμό της) Orgenesis Mobil Processing Units and Labs (OMPULs) – κινητά βιοτεχνολογικά εργαστήρια δηλαδή … «Για να βρίσκονται κοντά στα σημεία που θα γίνεται η εφαρμογή» (κάτι δεν μας αρέσει σ’ αυτήν την κινητικότητα… σαν μηχανισμός εκστρατείας δείχνει…)

Η Orgenesis είναι λοιπόν ο συνεταίρος που θα στήσει εγκατάσταση στο βιομηχανικό πάρκο της Παιανίας, η δεύτερη εταιρεία. Σας θυμίζει κάτι το όνομά της; Θα έπρεπε. Πριν 3 βδομάδες (6 Δεκέμβρη), κάτω απ’ τον τίτλο Η σιωπή μας είναι ο χρυσός τους! γράφαμε μεταξύ άλλων, σχολιάζοντας τις επιδόσεις και τα κατορθώματα της κυρίας Ursula von der Leyen στον «πόλεμο κατά του αόρατου εχθρού»:

… Εντελώς συμπτωματικά ο κύριος Heiko von der Leyen (ο σύζυγος της κυρίας Ursula…), σαν φαρμακοποιός, είναι ιατρικός διευθυντής της αμερικανικής βιοτεχνολογικής εταιρείας Orgenesis, που ειδικεύεται στις κυτταρικές και γενετικές επεμβάσεις, κατασκευάζοντας και δοκιμάζοντας διάφορες πλατφόρμες γενετικού ελέγχου των ανθρώπινων κυττάρων…

Ωωω!!! Ο σύζυγος της συζύγου του στα μέρη μας! Κόκκινο χαλί σ’ όλη την λεωφόρο Παιανίας – Μαρκοπούλου πρέπει να στρωθεί!

(Και άμποτε να μάθουμε τι κρυφά deal έκανε η κυρία von der Leyen με τον κτηνίατρο ceo μέσω εκείνων των μεταξύ τους mail, που όταν της τα ζήτησαν απ’ την επιτροπή διαφάνειας της ε.ε. είπε ότι τα «έχασε»…)

Οι ελέφαντες, ο συνήθης ύποπτος και ο σουρεαλισμός

Δευτέρα 20 Δεκέμβρη>> Ενόσω οι πολιτικές βιτρίνες διαπληκτίζονται για το πόσο ψεύτης είναι ο ένας και πόσο θεοεμπαίκτης ο άλλος, μια αγέλη ελεφάντων βγαίνει απ’ την μελέτη του (αρχι-ιερέα της προσευχής των 6) Τσιόρδα και του Θ. Λύτρα και όλοι κάνουν ότι δεν τους βλέπουν. Λίγες φράσεις του δεύτερου ερευνητή (από συνέντευξη στην καθεστωτική «καθημερινή») δείχνουν τις πατημασιές, αλλά…

…. Τα τρία ευρήματα που σχετίζονται με αυξημένη θνητότητα ήταν, πέραν από την ηλικία φυσικά, όπως γράφουμε και στο άρθρο, ο φόρτος των διασωληνώσεων που ήταν εκείνη τη στιγμή, το αν νοσηλεύονται στην Αθήνα ή εκτός Αττικής και το αν νοσηλεύονται εντός ή εκτός ΜΕΘ. Αυτοί οι τρεις παράγοντες σχετίζονται με αυξημένη θνητότητα των διασωληνωμένων ασθενών.

… Σημαίνει ότι πιθανότατα … θα έχουμε παραπάνω θνητότητα στους ανθρώπους αυτούς απ’ ό,τι θα είχαμε αν νοσηλεύονταν με χαμηλότερο φορτίο. Άρα αυτή τη στιγμή χάνουμε ανθρώπους που πιθανότατα δεν θα χάνονταν αν το φορτίο στις ΜΕΘ ήταν μικρότερο…

Τι σημαίνουν αυτά; Άσχετα από πόσους «έχει δολοφονήσει» ο ρημαδοΚούλης, όλοι αυτοί οι θάνατοι έχουν χρεωθεί …. στον «συνήθη ύποπτο». Στον τσαχπίνη! Αποδεικνύεται λοιπόν ότι διασωληνωμένοι ασθενείς μπορεί να πεθαίνουν επειδή βρέθηκαν στο Αγρίνιο, στον Πύργο ή στην Κέρκυρα για παράδειγμα (τα εκεί νοσοκομεία είχαν 100% θανάτους στις εντατικές πριν κάμποσους μήνες), ή επειδή είναι «μεγάλο το φορτίο στις ΜΕΘ»…. πάντως όχι απ’ τον sars-cov-2! Κι ας συνυπολογιστεί ότι δεν έχει γίνει καμμία έρευνα για το πόσοι (διασωληνωμένοι ή όχι) πεθαίνουν στα ελληνικά νοσοκομεία από φονικές ενδονοσοκομειακές λοιμώξεις, στις οποίες έχουν απ’ τα υψηλότερα ρεκόρ στην ευρώπη, αλλά … όχι απ’ τον sars-cov-2!

Να λοιπόν η έμμεση αλλά ξεκάθαρη απόδειξη ότι το ελληνικό θανατόμετρο είναι ντοπαρισμένο, και ότι η ντόπια δημιουργική λογιστική θανάτου είναι πρότυπο υπηρέτριας της υγιεινιστικής τρομοεκστρατείας! «Μα…» θα πει κάποιος «η πιο πάνω έρευνα είναι στατιστική και όχι αιτιολογική… Δεν ερευνήθηκε για ποιο λόγο πέθανε ένας προς έναν…» Πράγματι. Όμως και οι ημερήσιοι απολογισμοί του θανατόμετρου είναι οτιδήποτε άλλο εκτός από αιτιολογικοί! Τα μόνο αυστηρά (και επιστημονικά) δεδομένα που δείχνουν τις πραγματικές αιτίες θανάτου όσων χρεώνονται στον τσαχπίνη είναι από νεκροψίες (εκτός ελλάδας βέβαια). Και ξέρουμε απ’ αυτές ότι μόνο το 2% έως 5% των θανάτων που χρεώνονται στον τσαχπίνη οφείλονται πράγματι σε επιπλοκές της μόλυνσης απ’ αυτόν, και μόνο σ’ αυτές. Ξέρουμε κι άλλα: όσο περισσότερο κρατάει η διασωλήνωση τόσο δυσκολότερο είναι (ειδικά για ηλικιωμένους ανθρώπους) να επιζήσουν, αφού ατονούν εντελώς οι (συχνά εξασθενημένοι) μύες του θώρακα οπότε οι άνθρωποι μετά την «τεχνητή αναπνοή» δεν μπορούν να ανασάνουν μόνοι τους. Θάνατος διασωληνωμένου ύστερα από 1 ή 2 ή 3 μήνες (είτε κάποιος βρίσκεται εντός είτε εκτός εντατικής) ΔΕΝ οφείλεται στον τσαχπίνη∙ η λοίμωξη υποχωρεί πολύ γρηγορότερα. Οφείλεται στις όποιες «παρενέργειες» της διασωλήνωσης ή, ακόμα, της ίδιας της νοσηλείας (ενδονοσοκομειακές λοιμώξεις).

Κι εκεί αρχίζει εκείνο που αν ήταν installation θα θεωρούνταν πρωτοπόρο δείγμα εφαρμοσμένου σουρεαλισμού αλλά, δυστυχώς, είναι παρακμιακή μαζική κοινοτοπία: μαζί και ταυτόχρονα στη δημόσια σφαίρα διαγράφονται οι τροχιές του «πόσους σκοτώνει ο Μητσοτάκης» ή/και του «πόσους σκοτώνει η ανισόμετρη ανάπτυξη του ε.σ.υ.» ή/και του «πόσους σκοτώνει η έλλειψη εντατικολόγων» ΚΑΙ οι ημερήσιες αναφορές του θανατόμετρου (100 τη μια μέρα, 80 την άλλη, 120 την τρίτη…) σαν απόδειξη… ναι, σαν απόδειξη (όχι της κυβερνομοχθηρίας, της ανισομέρειας ή των ελλείψεων, αλλά) της φονικότητας του ιού! Ως εάν, αφού πρώτα έγινε αδιάφορο το πόσοι πεθαίνουν ΜΕ και πόσοι πεθαίνουν ΑΠΟ τον τσαχπίνη, τώρα να έχει προστεθεί μια ακόμα ετικέτα, ένα tag ακόμα, το πόσοι πεθαίνουν «δολοφονημένοι» (από την ρημαδοΚούλη, τα αιώνια προβλήματα του ελληνικού ε.σ.υ., ή ό,τι….) χωρίς όμως το ένα “topic” να μπερδεύεται με το άλλο! Σαν «ανεξάρτητες» σταθερές: άλλο το θανατόμετρο, άλλο τα νοσοκομεία, κι άλλο οι κομματικές έριδες…

Είναι ένα κατόρθωμα του ώριμου Θεάματος: παράνοια! Μαζική, καθολική… βιωμένη ως «πραγματικότητα»!

(φωτογραφία: Αν κάνετε συλλογή απ’ την καθεστωτική διασπορά ψευδών ειδήσεων, κρατείστε κι αυτό! Μπορεί να είναι γελοίο, μπορεί να είναι απελπισμένο, αλλά είναι real καθεστωτικό! Όχι, οι πλατφόρμες δεν σου εξασφαλίζουν τίποτα, εκτός απ’ τις φονικές, σακατευτικές παρενέργειές τους. Αν όμως αρρωστήσεις μετά τα τσιμπήματα μην βλαστημίσεις! Όχι! Είσαι τυχερός! Είσαι “σούπερ”! Μπορεί να γίνεις και αθάνατος – υπάρχει και τέτοια “μελέτη”, από το απαρτχάιντ Τελ Αβίβ αυτή…)

Ο υπαρκτός καπιταλισμός

Δευτέρα 20 Δεκέμβρη>> Ποιος να το θυμάται άραγε; Πριν πάνω από ένα χρόνο, στις 21 Νοέμβρη του 2020, κάτω απ’ τον τίτλο Προμελέτη 1 γράφαμε ανάμεσα στα άλλα κι αυτό:

… Αν, λοιπόν, κάποιος προσπαθήσει να κρατήσει και την βεβαιότητα της υψηλής φονικότητας / επικινδυνότητας του covid, και το αίτημα «περισσότερων μ.ε.θ.» είναι πολύ πιθανό (για εμάς βέβαιο!) ότι χάνει κάτι απ’ τα βασικά (και μαζί του ΟΛΑ τα βασικά αυτής της καπιταλιστικής εκστρατείας θανάτου / σωτηρίας): το ότι, δηλαδή, η υψηλή φονικότητα του covid είναι μια προσχεδιασμένη δημαγωγική τρομο-εκστρατεία που έχει δοκιμαστεί ήδη άλλες δυο φορές τα τελευταία 15 χρόνια με ιούς γρίπης, με στόχο να αναδιαρθρώσει τόσο ριζικά τα συστήματα υγείας ώστε, ενδεχομένως, να απομείνουν απ’ αυτά … μόνον οι «εντατικές»! Δεν θα επανέλθουμε αναλυτικά μιας και αυτό το έχουμε τονίσει ήδη, αλλά μια υπενθύμιση είναι απαραίτητη: κανείς δεν δίνει σημασία στο γεγονός ότι σε πολλά κράτη τα δημόσια συστήματα υγείας ουσιαστικά ΕΚΚΕΝΩΝΟΝΤΑΙ «εξαιτίας» του φονιά covid· ούτε κανείς ασχολείται με το ποιάς φανερής καπιταλιστικής τάσης είναι τμήμα, οργανικό μέρος, αυτή η φονική ΕΚΚΕΝΩΣΗ!

ΑΝ ο covid ΔΕΝ είναι ο φονιάς που μας λένε· ΑΝ η τρέχουσα κλινική ιατρική ΔΕΝ μπορεί να προσφέρει σε ηλικιωμένους ασθενείς με ήδη σοβαρά προβλήματα υγείας τίποτα άλλο πέρα από έναν θάνατο στην εντατική καθυστερημένο για μερικές ημέρες (αλλά καταλογογραφημένο επιτήδεια σ’ ένα κιτάπι θανάτου χρήσιμο για διάφορους σκοπούς)· κι ΑΝ, τελικά, ΔΕΝ ήταν καθόλου αναγκαίο, υπό νορμάλ και λογικές συνθήκες αντιμετώπισής του covid, να φτάνουν τόσοι στις πόρτες των νοσοκομείων… με δυο λόγια ΑΝ δεν είχε χρησιμοποιηθεί η τρομοκρατία σαν μέθοδος τεχνητής αύξησης της ζήτησης (ιδού, λοιπόν, η πολιτική οικονομία!) τότε είναι πιθανό ότι ακόμα και «λειψά», «ελλειμματικά», «προβληματικά» από πάρα πολλές και καθημερινές πλευρές δημόσια συστήματα υγείας σαν το ελληνικό θα τα έβγαζαν πέρα. Εν τω μεταξύ η απαίτηση του να γίνει, επιτέλους, όντως δημόσιο και έντιμο αυτό το σύστημα θα παρέμενε πάντα εύλογη, έγκυρη (και συγκρουσιακή…)

Συνεπώς (λέμε) ο ιστορικός διαλεκτικός υλιστής οφείλει να γνωρίζει αν έχει μπροστά του μια τρομακτική έκρηξη ενός ηφαιστείου που απλώνει ένα τεράστιο σύννεφο σκόνης πάνω από μεγάλο μέρος του πλανήτη (οπότε τα «λειψά», «ελλειματικά», «προβληματικά» συστήματα υγείας αποδεικνύονται πρώτα πρώτα ανεπαρκή για τις περιστάσεις) ή μια τρομακτική προμελετημένη εκστρατεία τεχνο-πολιτικής καπιταλιστικής αναδιάρθρωσης που απλώνεται πολύ μακρύτερα απ’ τα δημόσια συστήματα υγείας, σε άλλες περιοχές της κοινωνικής ζωής (και της κρατικής εξουσίας), πρακτικά σε όλες… Οφείλει να γνωρίζει αν έχει μπροστά του την αντιμετώπιση μιας αυθεντικής φυσικής καταστροφής (και τις ανεπάρκειες σ’ αυτήν την αντιμετώπιση) ή αν έχει μπροστά του την «φυσικοποίηση» της καπιταλιστικής «δημιουργικής καταστροφής», με πολιορκητικό κριό την ήδη τερατώδη βιομηχανία της υγείας… και σημαία έναν κορονοϊό…

Υποθέτουμε πως όποιος θέλει να καταλάβει την σοβαρή διαφορά ανάμεσα σ’ αυτά τα δύο την καταλαβαίνει· ακόμα κι αν οι διατυπώσεις μας είναι συνοπτικές… Αν δεν μπορεί να ξεχωρίσει τι είναι τι τότε, λυπούμαστε, ακόμα και παρά την θέλησή του, συμμετέχει σ’ αυτήν την «φυσικοποίηση»!

Η εκκένωση των δημόσιων συστημάτων υγείας (και, ως ένα βαθμό, και των ιδιωτικών / ιδιωτικοποιημένων με την μορφή που απέκτησαν σαν απομιμήσεις των δημόσιων) και η μετατροπή τους σ’ αυτή τη φάση σε «συστήματα μιας αρρώστιας» (σε μεγάλο βαθμό σε «συστήματα του μύθου μιας αρρώστιας) ήταν τόσο εκρηκτική, τόσο βίαιη, τόσο ορατή και, ταυτόχρονα, τόσο «πολυχειροκροτημένη» στα τέλη του 2020, ώστε το να μιλήσουμε για το τέλος της κλινικής (με την έννοια του γενικού, μαζικού νοσοκομείου που υπήρξε δημιούργημα των αντιλήψεων περί δημόσιας υγείας της επαναστατικής αστικής τάξης στον 19ο αιώνα και έφτασε στον 20ο στην φορντική / ταιηλορική ολοκλήρωσή του) έγινε ένα ακόμα (αιρετικό) εργατικό καθήκον μας. Οπωσδήποτε η εκκένωση δεν ήταν ελληνικό φαινόμενο∙ ήταν κοινή εξέλιξη σε αρκετά κράτη του δυτικού καπιταλισμού (οπωσδήποτε του ευρωπαϊκού).

Θα έπρεπε να έχει διαβάσει κάθε ενδιαφερόμενος τα manual για την «ιατρική του 21ου αιώνα» που κυκλοφορούν εδώ και πολλά χρόνια είτε από «επώνυμους ειδικούς / μελλοντολόγους», είτε από τις εταιρείες της βιομηχανίας της υγείας 4.0, είτε από φιλόδοξα και ευαγή ιδρύματα του είδους “παγκόσμιο οικονομικό φόρουμ”…  συνήθως με τις υπογραφές όλων αυτών μαζί… Όμως ακόμα κι αν δεν το είχε κάνει έγκαιρα (… είμαστε «κολληματίες» που παρακολουθούμε και τέτοια ζητήματα εδώ και καμμιά 30 χρόνια, έτσι δεν είναι;) θα ήταν τουλάχιστον αρκετό να κοιτάει ο καθένας τις πραγματικές αλλαγές χωρίς τις τσίμπλες της τρομοεκστρατείας στα μάτια του. Έτσι ώστε να βλέπει.

Χρειαζόταν και κάτι ακόμα: μια καλή ιστορική / διαλεκτική συνείδηση, και καθόλου ο χρήσιμος επαρχιωτισμός της εθνικής ιδεολογίας. Το ελληνικό δημόσιο σύστημα υγείας (ε.σ.υ.) έχει την δική του μικρή (σε σχέση με άλλα αντίστοιχα ευρωπαϊκά) ιστορία∙ έχει τις δικές του ιδιαίτερες αδυναμίες απ’ την αρχή και παραμορφώσεις στη συνέχεια∙ μισο-αναπτύχθηκε και «κλαδεύτηκε» μέσα σε συγκεκριμένες κοινωνικές και ιδεολογικές αντιλήψεις και θεσμίσεις∙ απαλλοτριώθηκε απ’ τις big pharma και την ιδιωτική ιατρική με απόλυτα «ελληνικό τρόπο»∙ συνεπώς είναι μεν ένα (καθυστερημένο χρονικά) τμήμα / δείγμα του δυτικού κράτους πρόνοιας, αλλά είναι υποχρεωμένο να κουβαλάει τα μεγάλα του κουσούρια ΜΑΖΙ με τις γενικές καπιταλιστικές τάσεις της κρίσης / αναδιάρθρωσης. Πράγμα που σημαίνει ότι χρειάζεται μεγάλη προσοχή για να ξεχωρίσει κανείς τα μεν (τα «εθνικά ελαττώματα») απ’ τις δε (τις γενικές καπιταλιστικές τάσεις) και να διακρίνει τις δεύτερες πίσω και μέσα απ’ τα πρώτα. Ειδικά σε ιστορικές περιόδους σαν αυτή που έχει πέσει τώρα στα κεφάλια μας.

Ενώ, λοιπόν, την εκκένωση (την αναγγελία του τέλους της κλινικής λέμε) μπορούσε ο καθένας να την ακουμπήσει, να την αγγίξει, και στο ελλαδιστάν, ΜΟΝΟ αν έφευγε-απ’-το-χωριό, αν ασχολούνταν με το τι-γίνεται-αλλού (στην ιταλία, στη γερμανία, στη γαλλία, στην αγγλία…) θα μπορούσε να εντοπίσει τα γενικά χαρακτηριστικά της τάσης, άρα και την στρατηγική σημασία της (μέσα στην ευρύτερη καπιταλιστική αναδιάρθρωση). Διαφορετικά, στην καλύτερη περίπτωση, θα νόμιζε πως έχει να κάνει απλά με μερικά απ’ τα χρόνια κουσούρια του ελληνικού ε.σ.υ., οπότε θα ξανάπαιζε την χιλιοπαιγμένη διαχρονικά «μουσική»: … λεφτά για την υγεία κι όχι την αστυνομία…

Σωστό μεν αλλά εκτός ιστορικών εξελίξεων.

O «θάνατος» των κλινικών…

Δευτέρα 20 Δεκέμβρη>> Στην καθόλα αναπτυγμένη καπιταλιστικά γερμανία, με το υποδειγματικό δημόσιο σύστημα υγείας, μιλούν πια ανοικτά για τον «θάνατο» των κλινικών!! Δεν είναι μόνο λόγια. Η τάση (και η μεθόδευση) έχει μπει στις ράγες εδώ και μια 5ετία τουλάχιστον. Ανάμεσα στο 2016 και στο 2018 η ομοσπονδιακή κυβέρνηση έδωσε 500 εκατομμύρια στα κρατίδια για να «συμμαζέψουν την πλεονάζουσα παραγωγική δυνατότητα» των υπαρχουσών δομών υγείας, σε όλα τα επίπεδα. Πράγμα που σήμαινε κλείσιμο νοσοκομείων, συγκεντροποίηση υπηρεσιών και σε κάποιες περιπτώσεις μετατροπή των γενικών κλινικών σε πρωτοβάθμια κέντρα υγείας.

Τώρα αναγγέλλεται στη γερμανία (φωτο επάνω) το κλείσιμο 34 (τριάντα τεσσάρων…) νοσοκομείων παρά τις «έντονες ανησυχίες για το επόμενο κύμα»… Μπαίνουμε στον πειρασμό να το δούμε ανάποδα: αυτές οι «σοβαρές ανησυχίες για το επόμενο κύμα» είναι που δημιουργούνται και αξιοποιούνται σαν επιταχυντής ενός σχεδιασμού μετάβασης στη «νέα φροντίδα υγείας» (με τις τεχνολογικές, ηθικές, ιδεολογικές και κοινωνικές προδιαγραφές της 4ης βιομηχανικής επανάστασης), μέσω της τρομοκρατίας και της συστηματικής προσπάθειας να μείνουν-οι-ασθενείς-μακριά-απ’-τα-νοσοκομεία (με την ανάλογη εγκατάσταση / επέκταση της «τηλε-ιατρικής» για παράδειγμα…). Η ιδέα ότι υπάρχει, 24 ώρες το 24ωρο, ένα σύστημα υποδοχής για οποιονδήποτε πάσχοντα πρέπει να τελειώνει (λένε τα αφεντικά). Είναι πολύ ακριβή. Πρέπει να αντικατασταθεί με την ιδέα ότι κανείς δεν αρρωσταίνει ξαφνικά αν datoποιηθεί 24 ώρες το 24ωρο, και ότι “ατομική κοινωνική ευθύνη” είναι να παραδίδεις 24 ώρες το 24ωρο τα data σου σ’ αυτούς-που-ξέρουν… Για την μετάβαση, για το άλμα απ’ την “παλιά κανονικότητα” στην καινούργια, χρειάζεται βία, αίμα, θάνατος. Ο τσαχπίνης είναι το ψευδώνυμο της δημιουργίας μιας πραγματικής «πολυδύναμης» και «πολύμορφης» τεχνητής κρίσης («παλιά μου τέχνη κόσκινο» για τα αφεντικά του καπιταλισμού)!!

Όπως και να το εννοήσει πάντως κάποιος, το παραδοσιακό, μαζικό, φορντικό σύστημα υγείας (το παραδοσιακό, μαζικό, φορντικό, πολυλειτουργικό νοσοκομείο) έχει τελειώσει! Δεν το λένε παντού καθαρά, απλά το δείχνουν…

(φωτογραφία κάτω: Κλείνει ως το τέλος του μήνα ανάμεσα στα υπόλοιπα η πνευμονολογική κλινική του ερευνητικού κέντρου Borstel, 60 χιλιόμετρα απ’ το Αμβούργο. Η κλινική ήταν ειδικευμένη στα περιστατικά φυματίωσης, και κάθε χρόνο νοσήλευε κατά μέσο όρο 2.800 ασθενείς, ενώ δεχόταν και 4.500 περιστατικά από τα κέντρα υγείας της ευρύτερης περιοχής. Οι εργαζόμενοι της κλινικής απαγορεύεται να δουλέψουν αλλού για τους τρεις πρώτους μήνες του 2002 – θα συνεχίσουν να πληρώνονται απ’ το ίδρυμα της κλινικής ως τότε. Τόσο το κλείσιμο όσο και η απαγόρευση είναι ανεξήγητες αποφάσεις για γιατρούς και νοσηλευτές της κλινικής, αλλά…)

(Σας είχαμε αντι-πληροφορήσει έγκαιρα – μέσα σε καταιγίδες ελεεινολογιών… Κανείς δεν μας το ζήτησε, αλλά αυτό ορίσαμε σαν εργατικό καθήκον μας, κι έτσι θα συνεχίσουμε. Θα είναι δύσκολο, θα έχει «πολύ ξύλο», που ίσως δεν περνάει καν απ’ το μυαλό σας. Ας το ξέρετε όμως. Θα συνεχίσουμε. Βλέπετε: πέρα απ’ τα υπόλοιπα και γόνιμα είμαστε και «Μπενγιαμινικοί»: …Η παράδοση των καταπιεσμένων μας διδάσκει ότι η “κατάσταση έκτακτης ανάγκης” που ζούμε τώρα δεν είναι η εξαίρεση αλλά ο κανόνας. Πρέπει να κατορθώσουμε να συλλάβουμε την ιστορία έχοντας αυτή την επίγνωση. Τότε θα διαπιστώσουμε καθαρά ότι αποστολή μας είναι να δημιουργήσουμε μια πραγματική κατάσταση έκτακτης ανάγκης και έτσι θα βελτιωθεί η θέση μας στον αγώνα κατά του φασισμού. Ένας λόγος που ο φασισμός έχει μια ευκαιρία είναι γιατί, στο όνομα της προόδου, αντιμετωπίζεται από τους αντιπάλους του σαν ιστορικό μέτρο. Η έκπληξη για το πως τα πράγματα που ζούμε είναι “ακόμα” και στον εικοστό αιώνα δυνατά, δεν είναι φιλοσοφική. Δεν είναι η απαρχή μιας γνώσης – εκτός κι αν πρόκειται για τη γνώση πως η αντίληψη της ιστορίας από την οποία κατάγεται δεν ευσταθεί…

Στον 20ο  αιώνα… Και πάλι στον 21ο…. Αυτή η κουβέντα του Benjamin δεν είναι λόγια όπως βολεύει την ρηχότητα των καιρών. Είναι η καρδιά–δίπλα-στην–καρδιά, η καρδιά που δεν πρόκειται να την τσακίσει καμμιά ιδεολογική, χημική, γενετική μυοκαρδίτιδα και περικαρδίτιδα. Είναι η λάμψη της ακονισμένης λεπίδας της Ιστορίας την στιγμή του κινδύνου. Είναι η παρακαταθήκη των προγόνων μας. Είναι η ηχώ του παρελθόντος, η φωνή όλων εκείνων που αγάπησαν τον Κόσμο και ζητούν δικαίωση. Είναι το μέτρο μας, αυτό που δείχνει το αληθινό μπόι μας: πάντα μικρό αλλά και πάντα με το κεφάλι ψηλά. Οι ελεεινολόγοι κατά της εργατικής κριτικής, επαγγελματίες ή εθελοντές, όλοι αυτοί οι «πετυχημένοι» με τον ένα ή τον άλλο τρόπο κανάγιες, κι όσοι κρύβονται πίσω απ’ τους φόβους τους (λες και οι φόβοι τους δεν είναι δικοί τους, λες και δεν πρέπει να τους πιάσουν απ’ τα κέρατα) έχουν κάνει ένα στρατηγικό λάθος: νόμιζαν ότι το Sarajevo / αόρατες πόλεις και η ασταμάτητη μηχανή είναι σαν τα μούτρα τους.

Αλλά δεν είναι: … Ελάχιστοι μπορούν να μαντέψουν πόσο χρειάστηκε να είναι κανείς θλιμμένος για να αναστηθεί η Καρχηδόνα…)

… και η αναγγελία του

Δευτέρα 20 Δεκέμβρη>> Ιδού λοιπόν πιο κάτω, στο σύντομο video απόσπασμα, «ο λόγος των αφεντικών»…. Και ιδού η αναγγελία της ριζικής αναδιάρθρωσης, αναγγελία πενταετίας ήδη το λιγότερο, δημόσια μεν αλλά και πίσω απ’ τις πλάτες σας/μας.

Βέβαια, αυτό το «πίσω από…» δεν είναι ακριβές 100%. Εφόσον η καθεστωτική «καθημερινή» είχε παρουσιάσει, διθυραμβικά (όπως απαιτεί ο ρόλος των καθεστωτικών διασπορέων «ψευδών ειδήσεων») την πρόοδο της «επιστήμης» απ’ τις 14 Δεκέμβρη του 2019, δεν υπάρχει μυστικότητα, ούτε καν στο ελληνικό χωριό. Και, για λόγους εντιμότητας, ας δώσουμε ένα 10% δίκιο στους τερατολόγους του hard core χριστιανισμού: κάποιοι ανάμεσά τους είναι ενήμεροι, δεν έχουν δει «οράματα» – απλά προσαρμόζουν τις όποιες γνώσεις τους στην μεταφυσική του “κόμματος” και των υπηρετών του big boss.

Αλλά η πίστη και η θεολογία είναι χειραγωγικό «πλαίσιο ερμηνείας»… Χειραγωγικό, επιλεκτικό, ιδεολογικά ιδιοτελές, αδιέξοδο. Δείτε στη συνέχεια το ενάμισυ λεπτό γεμάτο εξοχότητες. Είναι απ’ τις 15 Γενάρη του 2018, σε grand ημερίδα του «παγκόσμιου οικονομικού φόρουμ», με θέμα Μετασχηματίζοντας την Υγεία στην 4η Βιομηχανική Επανάσταση. Θα αναγνωρίσετε βέβαια τον αγαπημένο (και εκστασιασμένο!) κτηνίατρο ceo. Ο άλλος που θα δείτε / ακούσετε να μιλάει (φροντίζοντας για την υγεία σας πάντα!!) λέγεται Rajeev Suri, και ήταν τότε πρόεδρος και ceo της nokia… Ναι, της nokia!!! Το πάνελ των αγαθών «γιατρών» (τότε…) συμπλήρωναν ο Satya Nadella (ceo της microsoft…) και ο Michael Neidorff (πρόεδρος και ceo της αμερικανικής centene corp., μιας απ’ τις μεγαλύτερες ασφαλιστικές στις ηπα…). Όλοι με πάθος για το καλό της ανθρωπότητας…

Ωωωω! Εκλεκτοί εκπρόσωποι του βιο-πληροφορικο-ασφαλίτικου συμπλέγματος σε μια εποχή που οι (μετέπειτα) caradinieroi/pfizerοι ροχάλιζαν! Ακριβώς. Και αυτό συνεχίζουν να κάνουν. Προσέξτε λοιπόν τι λεγόταν πριν 5 χρόνια… Τεντώστε τις κεραίες σας!

Και, επιτρέψτε μας, την ερχόμενη Τετάρτη, μ’ αυτό το video σαν αφετηρία, θα δούμε τι έλεγαν και, κυρίως, τι εννοούσαν τότε, «προ covid», τα αφεντικά του συμπλέγματος∙ θα δούμε γιατί «εκκένωση των νοσοκομείων», «θάνατος των κλινικών», αύξηση θανάτων και διάφορων σοβαρών ασθενειών, είναι η πραγματικότητα της πραγματικότητας (κι ας λένε τις εγκληματικές βλακείες τους τα ποικιλόμορφα μέλη της «συμμαχίας των προθύμων»…)∙ θα δούμε, τέλος, το γιατί τα ωραία λόγια κρύβουν ένα οδυνηρό μέλλον και γιατί πρέπει να πολεμήσουμε σ’ έναν από πολλές απόψεις (αν και όχι αποκλειστικά) εργατικό πόλεμο του είδους που δεν έχουμε μάθει: έναν πόλεμο μεγάλης, πολύ μεγάλης διάρκειας…

Αν λοιπόν σας ενδιαφέρει συντονιστείτε στην ψηφιακή συχνότητα της ασταμάτητης μηχανής την ερχόμενη Τετάρτη. Εν τω μεταξύ… να ένα μέρος απ’ το σχέδιο του συλλογικού κεφάλαιου (ευχαριστούμε τον Σ. για τον αρχικό εντοπισμό και τον Β. για τον υποτιτλισμό του video):

 

Ο παρτιζάνος

Τετάρτη 15 Δεκέμβρη>> Πολέμησε τους φασίστες σαν πιτσιρίκι… Και τώρα (πέρυσι) γυρνάει στους άδειους δρόμους της Νάπολη, “σαν τρελός”, βρίζοντας τους δειλούς που κλείστηκαν στα σπίτια τους επειδή το κράτος τους είπε να φοβηθούν και να κλειδαμπαρωθούν.

Καλύτερα μια ώρα σα λιοντάρι παρά εκατό σαν πρόβατο φωνάζει ο ανταγωνιστικός, μαχητικός 20ος αιώνας. Αλλά οι συνειδήσεις έχουν πια εντοιχιστεί, κουρνιάζουν στην επιπλοποιία των ψευδαισθήσεών τους… Φοβούνται ακόμα και να καταλάβουν…