Cities on fire

Δευτέρα 14 Δεκέμβρη. Η γερμανο-νιγηριανή Ayo είναι γνωστή. Και ο γαλλο-κογκολέζος Youssoupha Mabiki επίσης. Όσο για το τραγούδι; Οι συστάσεις περιττεύουν.

Μπορείτε ωστόσο να ακούσετε το τραγούδι βλέποντας το αποκάτω video (Υπάρχουν πολύ περισσότερα και μεγαλύτερα). Απ’ την χθεσινή διαδήλωση στο Παρίσι, ενάντια στη μπατσονομοθεσία και στην ισλαμοφοβία… Οι διαδηλώσεις ενάντια στη δεύτερη δεν είναι άγνωστες εκεί· αλλά γίνονταν σε μια άλλη εποχή. Τώρα τα αφεντικά άλλαξαν το όνομα της δημόσιας τάξης, την ονόμασαν “πόλεμο κατά αόρατου εχθρού”, και εννοείται ότι προσπαθούν να δικαιολογήσουν το μενού της βίας κατά των πληβείων (και μεγάλου μέρους της σύγχρονης εργατικής τάξης) σαν “υγιεινομικά αναγκαίο”. Ο βασιλιάς Macron το είπε: πολεμάει το ισλάμ που δεν είναι δικό του. Είπε επίσης: «τηλε-εργασία και ξερό ψωμί»…

Οι δημαγωγοί προβοκάτορες έχουν βρει το τροπάρι για όσους αναδύονται σαν εχθροί σ’ αυτήν την σύνθετη συγκυρία: “είναι ψεκασμένοι, είναι ακροδεξιοί”. Ας τρέφονται, λοιπόν, με τα κόπρανα των αφεντικών τους· τόσο το καλύτερο για μας! Χτες στο Παρίσι ήταν μια καλή συνάντηση, κατέβηκε στο δρόμο η σωστή σύνθεση υποκειμένων… Και θα το ξανακάνει.

Καίγονται οι πρωτοκοσμικές πόλεις; Όχι… Όμως ακόμα κι αν συμβεί δεν θα είναι από μόνο του ούτε αρκετό ούτε πρόβλημα για τα αφεντικά. Ωστόσο οι φωτιές που σιγοκαίνε υπόγεια είναι πολλές. Κι αν τα αφεντικά παίζουν μαζί τους, κι αν έχουν σχεδιασμούς και για την συνέχεια, είναι δικό μας καθήκον εκείνη η εργατική θερμότητα που θα είναι out of order, και δεν θα μπορούν να την σταματήσουν.

Η ηχώ είναι μακρινή, αλλά κτυπάει πάντα σαν μέταλλο πάνω σε κόκκαλο. Ο W. Benjamin προειδοποίησε:

…Η παράδοση των καταπιεσμένων μας διδάσκει ότι η “κατάσταση έκτακτης ανάγκης” που ζούμε τώρα δεν είναι η εξαίρεση αλλά ο κανόνας. Πρέπει να κατορθώσουμε να συλλάβουμε την ιστορία έχοντας αυτή την επίγνωση. Τότε θα διαπιστώσουμε καθαρά ότι αποστολή μας είναι να δημιουργήσουμε μια πραγματική κατάσταση έκτακτης ανάγκης και έτσι θα βελτιωθεί η θέση μας στον αγώνα κατά του φασισμού….

Πρέπει να συλλάβουμε την Ιστορία έχοντας αυτήν την επίγνωση!! Εννιά λέξεις για δύο αιώνες!

(Κατά τα υπόλοιπα: καλή εβδομάδα…).