Σάββατο 8 Δεκέμβρη. Το γαλλικό καθεστώς μάλλον έχει αιφνιδιαστεί· και ίσως να μην έχει εντελώς άδικο. Ετοιμάζεται σήμερα για «πόλεμο δημόσιας τάξης» (πράγμα που, ωστόσο, μπορεί να είναι απλά ένα εργαλείο psyop) αλλά οι ομοιότητες με την «πλατεία Maidan» (κι όχι, βέβαια, με τον Μάη του ’68!!) εκδηλώθηκαν ήδη πριν μια βδομάδα. Κι αυτό είναι ένα στοιχείο που η ασταμάτητη μηχανή δεν σκοπεύει να παραβλέψει…
Το συνηθισμένο είναι να αποδίδονται όλα τα δίκια στα κοινωνικά υποκείμενα… Με πλήρη αδιαφορία για την ιδεολογική και πολιτική τους σύνθεση… Εκ των υστέρων διάφοροι το έχουν εξίσου εύκολο να παριστάνουν τους έκπληκτους για το πως και που «δυνάμωσαν οι φασίστες»· πέφτουν απ’ τα σύννεφα καθ’ έξιν…
Δεν ενδιαφέρει ποτέ η κατάσταση του κεφάλαιου – του γαλλικού εν προκειμένω. Όποιος θα έκανε τον κόπο να αναζητήσει τα βασικά στοιχεία θα διαπίστωνε το πόσο πίσω βρίσκεται (σα γενικά μεγέθη…) ο γαλλικός καπιταλισμός απ’ τον βασικό και ομολογημένο ευρωπαίο ανταγωνιστή του, τον γερμανικό. Ενδεικτικά νούμερα, απ’ το 2017:
– το γερμανικό αεπ ήταν 3,7 τρις δολάρια (4ο στον κόσμο) έναντι 2,58 τρις του γαλλικού (6ο στον κόσμο)·
– το γερμανικό εμπορικό πλεόνασμα ήταν 281,267 δις δολάρια ενώ ο γαλλικός καπιταλισμός είχε εμπορικό έλλειμα 89,52 δις.
– το δημόσιο χρέος σαν ποσοστό επί του αεπ ήταν 63,9% για το Βερολίνο έναντι 98,5% για το Παρίσι·
– το μέσο κατα κεφαλήν αεπ ήταν 44.659 δολάρια για την γερμανία και 38.678 για την γαλλία·
– το γερμανικό κράτος είχε πλεόνασμα 38,4 δις ενώ το γαλλικό έλλειμα 67 δις·
– οι δημόσιες δαπάνες για την εκπαίδευση (το 2014) ήταν 193,37 δις για το Βερολίνο (11,14% του προϋπολογισμού) έναντι 154,46 δις για το Παρίσι (9,66%)·
– οι δημόσιες δαπάνες για την υγεία ήταν 353,22 δις (19,65% του προϋπολογισμού) για το γερμανικό κράτος έναντι 245,74 δις (15,69%) για το γαλλικό·
– οι «δαπάνες για την άμυνα» ήταν (2017) 45,14 δις δολάρια για το Βερολίνο (2,73% του προϋπολογισμού) έναντι 58,63 δις για το Παρίσι (4,01%)
– η καταμετρημένη ανεργία ήταν (Οκτώβρης 2018) 3,3% για τον γερμανικό καπιταλισμό και 8,9% για τον γαλλικό.
Αυτά (και άλλα παρόμοια) σκιαγραφούν την σχετική θέση του γαλλικού κράτους / κεφάλαιου έναντι του βασικού (ευρωπαίου) ανταγωνιστή του μέσα στο project europe. Κατά συνέπεια, αυτά δείχνουν την υλική βάση των «μέτρων» και των «πολιτικών» που είναι αναγκασμένη να εφαρμόσει οποιαδήποτε γαλλική κυβέρνηση· και όχι τα γούστα του κάθε Macron.
Για παράδειγμα, το μόνο μέγεθος στο οποίο το γαλλικό κράτος / κεφάλαιο υπερέχει του γερμανικού είναι οι «δαπάνες για την άμυνα»· τις οποίες ο Macron το περασμένο καλοκαίρι υποσχέθηκε να μεγαλώσει. Αυτό σχετίζεται άμεσα με τις ιμπεριαλιστικές κινήσεις (κατά κύριο λόγο στην υποσαχάρια Αφρική και, δευτερευόντως, στη μέση Ανατολή) του Παρισιού.
Ωστόσο, αν δεν κάνουμε λάθος, δεν έχει υπάρξει κανένα κίνημα που να απαιτεί την μείωση των «δαπανών για την άμυνα» (και την απόσυρση του γαλλικού στρατού απ’ όπου έχει απλωθεί…) υπέρ των «κοινωνικών δαπανών»! Δεν είναι ανεξήγητο. Υπέρ ή κατά του Macron ή της Le Pen, με «κίτρινα γιλέκα» ή «πράσινα σκουφιά», η κοινωνική βάση στη γαλλία παραμένει βαθιά εθνικιστική στην πολύ μεγάλη πλειοψηφία της· ακόμα κι αν αυτό πριονίζει, στην παρούσα ιστορική φάση, την καθημερινότητά της.
Παριστάνει ότι δεν ξέρει· ή ότι δεν μπορεί να μάθει…
