Tag: αναδιάρθρωση

Προσγειώσεις;

Κυριακή 28 Φλεβάρη. Η επίθεση της περασμένης Τετάρτης στο Abu Kamal στη συρία ήταν η πρώτη ξινή υπενθύμιση προς την αριστερή πτέρυγα των κυβερνοδημοκρατικών του Joνυσταλεάν ότι η αποκαθήλωση του ψόφιου κουναβιού ήταν μια εφήμερη χαρά, αφού έχουν μπροστά τους τέσσερα χρόνια διακυβέρνησης από μια ιμπεριαλιστική κυβέρνηση – με κάποιες φτηνές και εύκολες «κοινωνικές ευαισθησίες».

Η ακόμα πιο ξινή υπενθύμιση ήρθε προχτές, λίγο πριν την έγκριση (απ’ την βουλή) ενός προγράμματος «σωτηρίας απ’ τον covid και τις συνέπειές του» ύψους 1,9 τρισεκατομυρίων δολαρίων. Μέσα σ’ αυτόν τον νόμο η αριστερή πτέρυγα είχε προωθήσει την καθιέρωση, σε παναμερικανική ομοσπονδιακή κλίμακα, κατώτατου ωρομισθίου 15 δολαρίων: το αίτημα του μαζικού μαχητικού εργατικού κινήματος fight for 15.

Αν και η βουλή των αντιπροσώπων ενέκρινε (μονοκομματικά) το πρόγραμμα μαζί με την πρόνοια για το ωρομίσθιο των 15 δολαρίων, οι δημοκρατικοί είχαν μια απώλεια 2 ψήφων απ’ τις τάξεις τους. Την ερχόμενη εβδομάδα ο νόμος θα πρέπει να εγκριθεί κι απ’ τη γερουσία, όπου υπάρχει ισοψηφία 50 – 50 μεταξύ δημοκρατικών και συντηρητικών.

Εκεί το ζήτημα είναι ζόρικο· τόσο ζόρικο ώστε η κυβερνώσα δεξιά των δημοκρατικών είναι διατεθειμένη να σπρώξει αυτό το «ζητηματάκι» στο μακρινό, απώτερο μέλλον, αν είναι να περάσει ο υπόλοιπος νόμος. Τυπικά η αντιπρόεδρος Kamala Harris, σαν πρόεδρος της γερουσίας, έχει το δικαίωμα να ρίξει την ψήφο της (που μετράει σαν διπλή σε περίπτωση ισοψηφίας) υπέρ. Αλλά το γκουβέρνο του νυσταλέου Jo έχει δηλώσει πως δεν θα το κάνει (φωτογραφία επάνω). Κρύβεται πίσω απ’ την προχθεσινή γνωμάτευση της ειδικής συμβούλου της γερουσίας Elizabeth MacDonough (η γνώμη της έχει ιδιαίτερο βάρος…) ότι η συμπερίληψη μιας τέτοιας αύξησης του βασικού μισθού δεν υπηρετεί την διακομματική προσέγγιση ώστε ο νόμος να εγκριθεί όπως πρέπει, δηλαδή με απλή, κανονική πλειοψηφία· επειδή βαραίνει τον δημόσιο προϋπολογισμό με διαρκή έξοδα εκτός «αντιμετώπισης της πανδημίας» που είναι ο δηλωμένος στόχος του νόμου…

Εκνευριστική ή όχι, θα έπρεπε να είναι αναμενόμενη μια τέτοια εξέλιξη (που μένει να οριστικοποιηθεί την επόμενη εβδομάδα). Το τωρινό γκουβέρνο στην Ουάσιγκτον είναι μια συμμαχία μεταξύ της «δεξιάς» των δημοκρατικών και των χρεωκοπημένων νεο-συντηρητικών του Μπους του Β και του «αμερικανικού 21ου αιώνα». Οι πρώτοι χρειάζονται τους δεύτερους για πολύ περισσότερα ζητήματα, και οπωσδήποτε εκείνα που αφορούν την μιλιταριστική συντήρηση (του φαντάσματος) της αμερικανικής ηγεμονίας όπου είναι δυνατόν στον πλανήτη. Είναι φρόνιμο να γίνει ο κατώτατος μισθός εμπόδιο σ’ αυτή την σχέση;

Μαζί φρόντισαν να ξεφορτωθούν το ψόφιο κουνάβι απ’ το άσπρο σπίτι. Βέβαια η αποκαθήλωσή του και μεταξύ των συντηρητικών ψηφοφόρων απέτυχε ως τώρα. Πράγμα που σημαίνει ότι από ‘δω και στο εξής αυτή η συμμαχία έχει έναν «διμέτωπο αγώνα». Αφενός εναντίον των συντηρητικών έως παραδοσιακά ακροδεξιών που θεωρούν πως ένας μεσίτης / πλυντήριο «κυνηγημένος απ’ το σύστημα» τους εκπροσωπεί καλύτερα· και αφετέρου εναντίον της αριστερής πτέρυγας των δημοκρατικών με τις «παράξενες ιδέες» είτε για τους εργάτες και τις εργάτριες εντός αμερικανικών συνόρων, είτε για τους παλαιστίνιους, τους ιρακινούς, τους σύριους και άλλους πληβείους.

Πρακτικά, με βάση το αμερικανικό πολιτικό σύστημα, αυτή η απαιτητική πτέρυγα των δημοκρατικών, ένα μόνο μέσο έχει: το πεζοδρόμιο. Όσο γρηγορότερα και επιθετικότερα το αξιοποιήσει τόσο το καλύτερο.

Απογειώσεις;

Κυριακή 28 Φλεβάρη. Μεταξύ αδιέξοδου πρωτογονισμού και μεταμοντέρνων αδιεξόδων είναι πιθανό να κερδίσει ο πρώτος, ακόμα κι αν αυτό αφορά μια πρώην «μόνη υπερδύναμη». Αυτό δείχνουν οι προτιμήσεις των ψοφιοκουναβικών: το ίνδαλμά τους όχι μόνο δεν έχασε με την πιο πρόσφατη αποτυχημένη «προσαγωγή» του σαν ηθικού αυτουργού του ντου στο Καπιτώλιο στις 6 Γενάρη αλλά μάλλον κέρδισε.

Το συνέδριο πολιτικής δράσης των συντηρητικών (conservative political action conference / CPAC) είναι η μεγαλύτερη ετήσια συνάντηση των ρεπουμπλικάνων, που δείχνει ανάγλυφα τις τάσεις μέσα στο κόμμα και τους οπαδούς του. Φέτος γίνεται στο Ορλάντο της Φλόριντα (τελειώνει αύριο) live, λόγω των χαλαρών μέτρων στη συγκεκριμένη πολιτεία.

Είναι ένα ακόμα μαζικό show υπέρ του ψόφιου κουναβιού! Τείνει να γίνει “λαϊκός θρύλος” – σίγουρα σε σχέση με άλλους συντηρητικούς που πέρασαν απ’ το άσπρο σπίτι. Κάποια απ’ τα βαριά στελέχη που στράφηκαν εναντίον του μετά το ντου, δεν εμφανίστηκαν καν στο συγκεκριμένο ραντεβού – δείγμα σοβαρό πως σκέφτονται να γίνουν καστανάδες. Άλλα πάλι, που τον χρέωσαν γι’ αυτό το ντου, εμφανίστηκαν μετανοιωμένοι και φίλησαν χεράκι. Τα γκάλοπ του δίνουν από τώρα, κάτι λιγότερο από 4 χρόνια πριν τις επόμενες εκλογές, σαφή πλειοψηφία υποστηρίξης μεταξύ των κομματικών μελών αλλά και των οπαδών· οι μισοί μάλιστα θα έφευγαν απ’ τους συντηρητικούς για να πάνε σε αμιγώς ψοφιοκουναβικό κόμμα αν το έφτιαχνε.

Αυτά δεν αποκλείεται να αλλάξουν στο μέλλον – πολλά μπορεί να συμβούν. Αλλά προς στιγμήν αυτός ο τύπος που στη ζωή του ως την προεδρία έκανε καριέρα πλυντηρίου και showman φαίνεται πως εξακολουθεί να εκπροσωπεί τις θολές ελπίδες έως μανίες ενός αξιοσημείωτα μεγάλου μέρους της αμερικανικής κοινωνίας.

Ακόμα κι αν αποδειχθεί τελικά περαστικός, το κοινωνικό και ιδεολογικό έδαφός του δεν είναι καθόλου τέτοιο. Τα μπλουζάκια και τα λοιπά γκάτζετς με τα logo «trump for president» για το 2024 κυκλοφορούν ήδη – η προεκλογική περίοδος έχει ξεκινήσει.

Αλλά ο νυσταλέος Jo και το γκουβέρνο του θέλουν έναν, δύο, τρεις, πολλούς πολέμους… Μπορείτε να φανταστείτε το ενδεχόμενο 50 και βάλε χρόνια μετά το κίνημα κατά του πολέμου στο βιετνάμ, οι επόμενοι (αν και μισθοφόροι) λιποτάκτες του αμερικανικού στρατού ή οι επόμενοι antiwar βετεράνοι να είναι ψοφιοκουναβικοί;

Ζαλίζομαι! Ναυτία! Σταματείστε την γη να κατέβω!!!

Η υγεία στο πιάτο σας!

Τρίτη 16 Φλεβάρη. Η FReSH (αρχικά των λέξεων Food Reform for Sustainability and Health) είναι μια καλωσυνάτη πρωτοβουλία του “παγκόσμιου επιχειρηματικού συμβουλίου” για την αναδιάρθρωση του συστήματος διατροφής του πλανήτη· και την προσαρμογή των εταιρειών σ’ αυτήν… Δημιουργήθηκε το 2017 – και τα μέλη της συνεδριάζουν τακτικά…

Πολλά είναι που ενδιαφέρουν τα αφεντικά των τροφίμων, των φαρμάκων, των επικοινωνιών… Συγκρατείστε το όνομα ενός απ’ αυτά: πρωτεΐνες. (Αν θυμηθείτε ότι οι “σωτήριες” θεραπείες της γενετικής μηχανικής που έχουν γίνει της μόδας αυτόν τον καιρό αφορούν την παραγωγή πρωτεϊνών, θα είναι απλή σύμπτωση…).

Το έχετε καταλάβει; Κάθε ριζική καπιταλιστική αναδιάρθρωση απαιτεί μια καλή κρίση, μια μεγάλη “δημιουργική καταστροφή” πριν· για να νομιμοποιηθεί. Συγκρατείστε λοιπόν την λίστα των 30 επιχειρήσεων που συμμετέχουν ως τώρα στην FReSH, για να έχετε μια πρώτη γνώση του ποιοί θα προκαλέσουν την επόμενη σοβαρή κρίση τροφίμων στον πλανήτη.

Θα είναι τότε που οι ίδιοι (σαν “είδος υπηκόων”) που τώρα μας κατηγορούν σαν “ανάλγητους” και “ανεύθυνους” που δεν βλέπετε ότι οι άνθρωποι πεθαίνουν απ’ τον covid; θα μας κατηγορούν επειδή δεν βλέπετε ότι οι άνθρωποι πεθαίνουν απ’ την πείνα;…

Κρατείστε, λοιπόν, κάπου στην άκρη του μυαλού σας την συγκεκριμένη αναγγελία. (Γιατί, κατά τα λοιπά, τις ίδιες μαλακίες θα ακούσουμε…)

(προδημοσίευση απ’ το cyborg 20)

Cognitives ‘n’ ignorants…

Τρίτη 16 Φλεβάρη. …Έχω περάσει ακριβώς 42 χρόνια μελετώντας την άνοδο της ψηφιοποίησης ως οικονομικής δύναμης που καθοδηγεί την μεταμόρφωσή μας σε πολιτισμό πληροφοριών. Τις δύο τελευταίες δεκαετίες παρατηρώ της συνέπειες αυτής της αιφνιδιαστικής αδελφοποίησης μεταξύ πολιτικής και οικονομίας καθώς οι νεαρές επιχειρήσεις εξελίχθηκαν σε αυτοκρατορίες επιτήρησης ενδυναμωμένες από global αρχιτεκτονικές επιτήρησης των συμπεριφορών, ανάλυσής τους, στοχοποίησης και προβλεψής τους: είναι αυτό που ονομάζω καπιταλισμό της επιτήρησης. Για να ενισχύσουν την δύναμη των δυνατοτήτων επιτήρησης και για χάρη των κερδών τους απ’ την επιτήρηση, αυτές οι νέες αυτοκρατορίες προώθησαν ένα θεμελειωδώς αντιδημοκρατικό γνωσιολογικό πραξικόπημα που σημαδεύεται από μια συγκέντρωση γνώσεων για εμάς χωρίς ιστορικό προηγούμενο και την ανεξέλεγκτη εξουσία που συσσωρεύεται χάρη σ’ αυτή την γνώση.

Σ’ έναν πολιτισμό πληροφοριών, οι κοινωνίες καθορίζονται από ερωτήματα σχετικά με τη γνώση – πως μοιράζεται, για τους θεσμούς που κυβερνούν αυτήν την μοιρασιά και την εξουσία προστατεύει αυτούς τους θεσμούς. Ποιός γνωρίζει; Ποιός αποφασίζει το ποιος γνωρίζει; Ποιός αποφασίζει για το ποιός αποφασίζει το ποιός γνωρίζει; Οι καπιταλιστές της επιτήρησης έχουν τώρα τις απαντήσεις για κάθε ερώτηση, αν και ποτέ δεν τους εκλέξαμε για να κυβερνήσουν. Αυτή είναι η ουσία του γνωσιολογικού πραξικοπήματος. Υποστηρίζουν ότι έχουν την εξουσία να αποφασίζουν το ποιος γνωρίζει αξιώνοντας δικαιώματα ιδιοκτησίας πάνω στην προσωπική μας πληροφόρηση, και υπερασπίζονται αυτήν την εξουσία με την δύναμη που έχουν να ελέγχουν κρίσιμα συστήματα και υποδομές πληροφόρησης.

Το τρομακτικό βάθος του πολιτικού πραξικοπήματος που επιχείρησε ο Donald Trump καβάλησε το κύμα αυτού του αόρατου πραξικοπήματος που βρίσκεται σε εξέλιξη εδώ και δυο δεκαετίες απ’ τα antisocial media που κάποτε καλωσορίσαμε σαν παράγοντες απελευθέρωσης…

Αυτά γράφει μεταξύ άλλων η Shoshana Zuboff σ’ ένα πρόσφατο άρθρο της. Στο «δια ταύτα» ίσως δεν συμφωνούμε: αν πρόκειται να υπάρξει στο μέλλον γνώση για ελεύθερους ανθρώπους (για να μνημονεύσουμε τον Paul Feyerabend) ή εργατική απελευθερωτική γνώση, όποιο περιεχόμενο κι αν έχει, θα είναι οριοθετημένη απέναντι στην πληροφοριοποίηση, έξω και ενάντια σ’ αυτήν· κι όχι στο εσωτερικό της.

Η πληροφοριοποίηση είναι ο ταιηλορισμός των νοημάτων· γι’ αυτό έγινε εφικτό τόσο γρήγορα οι βιομηχανίες «διαχείρισης πληροφοριών» να γιγαντωθούν ως το σημείο να διαμορφώσουν την επόμενη καπιταλιστική φάση, αυτήν που είναι η «4η βιομηχανική επανάσταση». Ακριβώς όπως ο ιστορικός ταιηλορισμός με αφετηρία πριν έναν αιώνα απο-ειδίκευσε σχεδόν όλες τις μορφές «χειρωνακτικής» εργασίας διαμορφώνοντας τους όρους της 2ης βιομηχανικής επανάστασης (και, στη συνέχεια, ένα είδος ακρωτηριασμού των ανθρώπινων σωμάτων…), έτσι και ο πληροφορικός ταιηλορισμός απο-ειδικεύει σχεδόν το σύνολο των ανθρώπινων σχέσεων, σκέψεων και συμπεριφορών (θεωρώντας τες αξιωματικά σαν επικοινωνιακές) διαμορφώνοντας τους όρους της 4ης. Ανεβάζοντας τον ακρωτηριασμό σ’ ένα “ανώτερο επίπεδο”… Η μαζική εργατική εξέγερση εναντίον της αλυσίδας συναρμολόγησης (των εμπορευμάτων) στα ‘60s σ’ όλο τον αναπτυγμένο καπιταλιστικά βορρά απέδειξε την βαρβαρότητα της καπιταλιστικής «προόδου», ακόμα κι αν (η εξέγερση) δεν προχώρησε πιο πέρα.

Δεν έχουμε λόγο να αποδεχτούμε τις αλυσίδες συναρμολόγησης (των νοημάτων) και όλη την πληροφοριακή συσσώρευση και εκμετάλλευση (: big data, “’έξυπνοι” αλγόριθμοι, machine learning, «τεχνητή νοημοσύνη») σαν μια «πρόοδο» της οποίας το μόνο προβληματικό σημείο είναι η ιδιοκτησία… Ούτε έχουμε λόγο να περιμένουμε αδρανείς την επόμενη μαζική εργατική εξέγερση εναντίον τους· οφείλουμε να την προετοιμάσουμε, όσο χρόνο και κόπο κι αν χρειαστεί…

«Καταστροφή»…

Σάββατο 13 Φλεβάρη. Η ευρωπαϊκή γραφειοκρατία (και οι γραφειοκρατίες επιμέρους κρατών / μελών) θεωρούν το “αποτέλεσμα” της mission impossible του κυρ Josep στη Μόσχα καταστροφή…. ταπείνωση… και άλλα παρόμοια σπαραξικάρδια. Είναι η δεύτερη «καταστροφή» που διεκτραγωδούν στην ε.ε., μέσα σε λίγες μέρες μόνο. Προηγήθηκε η κυρία Ursula (von der Leyen), η προϊσταμένη κατά κάποιον τρόπο του κυρ Josep· αυτή σε σχέση με τις πλατφόρμες. (Παρεπιπτόντως: Η astrazeneca κατηγορείται ότι ενώ δηλώνει ανήμπορη να πουλήσει στην συμφωνημένη ποσότητα την πραμάτειά της στην ευρώπη-που-αργοπεθαίνει (!!!) ψάχνει να βρει πελάτες αλλού…. Ούτε μια επιχείρηση με διεθνείς βλέψεις δεν επιτρέπεται πια!!!)

Ογδονταένας (δεξιοί) ευρωβουλευτές, κυρίως από κράτη της βαλτικής και της κεντρικής ευρώπης, έστειλαν γράμμα στην κυρία Ursula ζητώντας της να απολύσει (!!!) τον κυρ Josep, επειδή «προκάλεσε μεγάλη ζημιά στην υπόληψη της ε.ε.»… Ένας ομοϊδεάτης τους απ’ την γερμανική χριστιανοδημοκρατία (επικεφαλής της στο ευρωκοινοβούλιο) ονόματι Daniel Caspary απέρριψε την ιδέα κατηγορώντας τους, ούτε λίγο ούτε πολύ, ότι ζητώντας την απόλυση του κυρ Josep γίνονται «ουρά του Κρεμλίνου». «… Δεν μπορούμε να επιστρέψουμε στους εαυτούς μας στην ε.ε. να κάνουμε την δουλειά του Putin με το να ξεχαρβαλωθούμε μόνοι μας…» δήλωσε…

Σωστά! Δεν πρέπει «να ξεχαρβαλωθούν μόνοι τους»! Ας αφήσουν την δουλειά σε άλλους. Όμως αυτό φαίνεται να είναι ένα χαρακτηριστικό σύμπτωμα της πραγματικής «ασθένειας» διάφορων αφεντικών και πολιτικών βιτρινών της δύσης (ο covid προορίζεται για τον λαό): το ότι βρίσκουν συνειδητούς ή ασυνείδητους «πουτινικούς» που δρουν σαν 5η φάλαγγα, υπονομευτικά.

Από μόνη της η «υπόθεση Navalny» είναι (επιεικώς) γελοία. Αυτή η ιστορία με το ρωσικό βαθύ κράτος που όλο επιχειρεί να «καθαρίσει» (υποτίθεται) αντιπάλους του (ασημαντότατους) και όλο αποτυγχάνει αλλά ταυτόχρονα είναι επικίνδυνο για την παγκόσμια ειρήνη, δεν θα έπειθε ούτε βρέφη: ο μπαμπούλας είναι ταυτόχρονα παντοδύναμος και ανίκανος…

Από τα τέλη του 2016 ως τους πρώτους μήνες του 2017, διάφοροι πρεσβευτές ή πρόξενοι της Μόσχας ανά τον κόσμο, συμπεριλαμβανόμενου του πρεσβευτή στον οηε Vitaly Churkin, πέθαναν ο ένας μετά τον άλλον είτε από “καρδιακή ανακοπή” είτε από σφαίρες (μαζί μ’ έναν πρώην επικεφαλής της kgb…) σε ένα σερί που μύριζε από μακριά εσωτερική εκκαθάριση του ρωσικού καθεστώτος (για άγνωστους λόγους)· και κανείς δεν έβγαλε κιχ… Δεν χωρούν αμφιβολίες για τις φονικές ικανότητες των μυστικών υπηρεσιών (και όχι μόνο των ρωσικών)!!

Αλλά επειδή, ακριβώς, είναι γελοία η Navalny case, το ότι υψώνεται σαν «σημαία» δείχνει την πραγματική κατάσταση των δυτικών καθεστώτων, ειδικά στην τρέχουσα φάση της όξυνσης του παγκόσμιου ενδοκαπιταλιστικού ανταγωνισμού. Είναι τα ίδια καθεστώτα που έκαναν «πρόεδρο» στο Καράκας τον καραγκιόζη Guaido· μόνο για να αναγγείλουν πρόσφατα ότι … δεν τον αναγνωρίζουν άλλο σαν πρόεδρο (καραγκιόζης παραμένει πάντως!).

Δεν είναι μόνο η Ουάσιγκτον που «βιώνει» την σοβαρή αμφισβήτηση / παρακμή του ιμπεριαλισμού της! Εκεί ζουν το δράμα τους με «αμερικανικό» τρόπο… Όμως στην ίδια κατάσταση, με περισσότερη ομίχλη και γραφειοκρατία, βρίσκονται διάφορα ευρωπαϊκά αφεντικά και πολιτικές βιτρίνες.

Ειδικά αφού η ρελάνς, το κόλπο «πανδημία», φαίνεται να αποτυγχάνει ως προς το «παγκόσμιο», ιμπεριαλιστικό του σκέλος…

Villabajo V. (1)

Σάββατο 6 Φλεβάρη. … Τα έκανε σκατά… Όσο σκατά πήγε η προμήθεια εμβολίων από την ε.ε. τόσο σκατά πάνε και οι εμβολιασμοί στη χώρα… O αντιπρόεδρος (και υπ.οικ.) του Βερολίνου Olaf Scholz μπορεί να τα έχει μαζεμένα εναντίον της προέδρου της ευρωπαϊκής επιτροπής Ursula von der Leyen, αλλά δεν είναι μόνοι τους στον πλανήτη. Και, κυρίως, δεν πρόκειται για ένα ζήτημα «γερμανικό» ή, τουλάχιστον, «υγιειονομικό». Η υγιεινιστική τρομοεκστρατεία, που στον δυτικό καπιταλιστικό κόσμο είχε και έχει τόσα και τέτοια χαρακτηριστικά ώστε μόνο τυφλοί (ή εγκάθετοι) δεν βλέπουν τον ωμά πολιτικό χαρακτήρα της, δείχνει ρωγμές. Φταίει η κυρία von der Leyen γι’ αυτές; Ή μήπως συμβαίνει κάτι πολύ σοβαρότερο;

Θα κουράσουμε ίσως θυμίζοντας περί τίνος πρόκειται: ένας ιός εστιασμένης (και ελεγχόμενης) επικινδυνότητας μετατρέπεται στα δυτικά καπιταλιστικά κράτη (και κάποια ακόμα, για ανάλογους πάνω κάτω λόγους) σε σημαία της βίαιης καπιταλιστικής αναδιάρθρωσης και της εξίσου βίαιης επιτάχυνσης της μετάβασης στις νόρμες της 4ης βιομηχανικής επανάστασης. Ενώ οι υποτελείς αντιμετωπίζουν αυτήν την διαχείριση απ’ την σκοπιά των φόβων για την υγεία τους, η περιθωριακή ασταμάτητη μηχανή αναλύει (απ’ την στιγμή μηδέν) την τρομοεκστρατεία απ’ την σκοπιά της υγείας της καπιταλιστικής μηχανής (γενικά) και των δυτικών εκδοχών της (ειδικά). Καταγγέλεται σαν «ψέκα» – και οι κατηγοροί της αλλάζουν πλευρό ήσυχοι…

Τι υποστηρίζουμε εξ αρχής; Ότι η αποθρασυμένη τρομοεκστρατεία στον δυτικό καπιταλιστικό κόσμο έχει ένα καλό σετ στόχων. Πρώτον, την επιτάχυνση και την εμβάθυνση της μηχανικής / αλγοριθμικής μεσολάβησης των κοινωνικών σχέσεων και συμπεριφορών. Δεύτερον, τη νομιμοποίηση του ψηφιακού πανοπτικού, και οπωσδήποτε των πρώτων κρίσιμων βημάτων του, που σχετίζονται με την κατάργηση στην πράξη των παραδοσιακά φιλελεύθερων δυτικών συνταγμάτων. Τρίτον την επίθεση των δυτικών big pharma σε οργανική συμμαχία με τις big tech, τις (αόρατες ακόμα) big insurance και τους στρατοαστυνομικούς μηχανισμούς των δυτικών κρατών· μια επίθεση με προοπτική να διατηρήσει αυτό το σύμπλεγμα την παγκόσμια ηγεμονία τις επόμενες δεκαετίες έναντι των ανάλογων ανταγωνιστών του (ρωσικών και κινεζικών κατά κύριο λόγο). Τέταρτον την επιθετική αναδιάρθρωση της βιομηχανίας της υγείας.

Είναι πολλά! Πολλά για να τα χωρέσει ο νους όσων εγκατέλειψαν την αντι-καπιταλιστική και αντι-κρατική κριτική δεκαετίες πριν… Πολλά για να τα χωρέσει ο νους των εξαίσιων (συχνά ανομολόγητα) οπαδών του κρατικού πατερναλισμού… Αλλά, επίσης, πολλά για να έχουν γρήγορη και 100% επιτυχία!

Απ’ όλα αυτά θα μείνουμε σήμερα μόνο σ’ ένα: στις πλατφόρμες γενετικής μηχανικής που εμφανίζονται στους υποτελείς του δυτικού καπιταλισμού σαν (σωτήρια) «εμβόλια». Μεγάλο κόλπο, τόσο μεγάλο που οι εκτός απ’ τους τατσορούφιανους, επώνυμους κι ανώνυμους, πολλοί ακόμα δειλιάζουν μπροστά στο μέγεθός του. Παράδοξο; Ενώ τα messenger RNA και οι πλατφόρμες τους είναι μια τεχνολογία γνωστή παγκόσμια εδώ και πάνω από μια δεκαετία, μόνο δυτικές φαρμακο-μαφίες είχαν κατα νου πριν καν την εμφάνιση του covid να τις προωθήσουν δικτατορικά σαν την next generation των («εμβολιαστικών» και όχι μόνο) θεραπειών!

Γιατί μόνον αυτές, παρότι όλες οι προσπάθειές τους και οι δοκιμές τους (σε ζώα) τα προηγούμενα χρόνια είχαν αποτύχει; Γιατί δεν βγήκαν οι ρώσοι ή οι κινέζοι γενετιστές ανεμίζοντας τις mRNA πλατφόρμες, τα πλασμίδια DNA και τα υπόλοιπα high tech καλούδια της γενετικής μηχανικής παρά τις ανάλογες έρευνες που κάνουν επί χρόνια; Αιρετικές ερωτήσεις που δίνουν στα νεύρα κάθε εγκάθετου φίλου της (κάθε) pfizer…

Ας προσπεράσουμε την απάντηση. Ας σταθούμε στο δεδομένο: δεν βγήκαν… Σωτήρες της ανθρωπότητας (αυτο)ανακηρύχτηκαν οι δυτικές φαρμακομαφίες, έναντι ενός κινδύνου διογκωμένου τόσο ώστε να ταιριάζει πέρα απ’ τα υπόλοιπα και στην απαγόρευση οποιασδήποτε σοβαρής ερώτησης (ή αμφισβήτησης ή κριτικής) της γενετικής μηχανικής. Πρόκληση τεχνητής ζήτησης λέγεται αυτό, σχεδόν πάντα γίνεται μέσω καλλιέργειας αδικαιολόγητων και ανεξέλεγκτων φόβων (: τρομοκρατία…) είτε σε άτομα είτε σε σύνολα, και το σχετικό λήμμα υπάρχει επίσημα στην …. ιατρική ερευνητική βιβλιογραφία!

Κανονικά αυτό το σχέδιο θα έπρεπε να δουλεύει ήδη – έστω στον δυτικό καπιταλιστικό κόσμο. Το βιο-πληροφορικο-ασφαλίτικο σύμπλεγμα είχε συγκεντρωμένα ιδεολογικά (μήντια, δημαγωγοί, «ειδικοί») και θεσμικά (π.ο.υ., ερευνητικά ινστιτούτα, «ειδικοί»…) πυρομαχικά και όπλα πριν καν την εμφάνιση του τσαχπίνη… Είχαν γίνει έγκαιρα ασκήσεις επί χάρτου (Atlantic Storm, Clade X, Event 201…)… Είχαν γυριστεί και προβληθεί ταινίες (π.χ. “contagion”…) καλλιεργώντας συγκεκριμένη εννόηση των ιών, είχαν γραφτεί βιβλία, είχαν γίνει ξανά και ξανά εκδηλώσεις και δηλώσεις (π.χ. Bill Gates στο TedX και σε κάθε μήντιο που του δόθηκε η ευκαιρία επί χρόνια…)… Ήταν ενήμεροι οι στρατιωτικοί μηχανισμοί (: νατο)… Είχαν γίνει οι απαραίτητοι σχεδιασμοί σε επιμέρους πλευρές του εγχειρήματος (οηε: ID2020)… Υπήρχε η (αποτυχημένη αλλά διδακτική για να διορθωθούν τα λάθη) εμπειρία των ψευτοπανδημιών της “γρίπης των πτηνών” και της “γρίπης των χοίρων”…. Κανονικά λοιπόν θα έπρεπε…

Αν, μετά απ’ όλα αυτά, σε μια στρατηγικής σημασίας για τον ενδοκαπιταλιστικό ανταγωνισμό εκστρατεία (: “πόλεμος εναντίον ενός αόρατου εχθρού”…) μερικά πράγματα πάνε στραβά τόσο στο ευρωπαϊκό όσο και στο αμερικανο-αγγλικό τμήμα του δυτικού καπιταλισμού, είναι δυνατόν να φταίει γι’ αυτά η κυρία von der Leyen;

Όχι δα!!!

Θάνατοι από απελπισία (πάνω απ’ όλα η υγεία!)

Παρασκευή 5 Φλεβάρη. Ο όρος “θάνατοι από απελπισία” είναι εφεύρεση των αμερικάνων οικονομολόγων Anne Case και Angus Deaton το 2015, και αφορά εκείνα τα κοινωνικά υποκείμενα που «τα παρατάνε» (σε ότι αφορά την ζωή τους) και είτε αυτοκτονούν, είτε πεθαίνουν από drugs, είτε αυτοκαταστρέφονται λόγω αλκοολισμού. Η έρευνά τους τότε αφορούσε την μεσήλικη λευκή αμερικανική εργατική τάξη – την οποίας ένα όλο και μεγαλύτερο ποσοστό βούλιαζε / βουλιάζει στην μοιρολατρική απελπισία με ξεκάθαρη σωματική και ψυχοσυναισθηματική καταρράκωση….

Τα παρακάτω είναι απόσπασματα από ένα χθεσινό άρθρο με τίτλο Η επιδημία της απελπισίας θα κυνηγάει την Αμερική πολύ μετά τον covid της Lynn Parramore (στο site naked capitalism):

… Πριν την πανδημία η κοινωνιολόγος Shannon Monnat του πανεπιστημίου Syracuse της Ν. Υόρκης μελετούσε τους θάνατους από απελπισία που οφείλονταν σε υπερβολική δόση ναρκωτικών, ειδικά εκείνων που συνδέονται με την μάστιγα των οπιοειδών. Κατέληξε στο συμπέρασμα ότι παρότι οι Big Pharma συμπεριφέρθηκαν ελεεινά προωθώντας φάρμακα για τα οποία ήξεραν ότι προκαλούν εξάρτηση, τα οπιοειδή δεν θα έριχναν ολόκληρες κοινότητες στην παγίδα του θανάτου αν δεν είχε μεγαλώσει το χάσμα ανάμεσα στους έχοντες και τους μη έχοντες. Οι κρατικές πολιτικές είχαν επίδραση στην θνητότητα με το να μπλοκάρουν την πρόσβαση σε ιατρική φροντίδα και με την αποτυχία τους να εξασφαλίσουν αξιοπρεπή και ασφαλή εργασία. Η ανισότητα σκοτώνει τους ανθρώπους.

Η έρευνά της, εστιασμένη στους λευκούς (την κοινωνική ομάδα με τα μεγαλύτερα ποσοστά θανάτων από drugs τις δύο τελευταίες δεκαετίες, μετά απ’ τους ινδιάνους της αμερικής), έδειξε μια τροχιά ανθρώπων που πεθαίνουν σαν τις μύγες τόσο στις πόλεις όσο και στις παρηκμασμένες επαρχιακές κοινότητες που στηρίζονταν σε δουλειές σε εργοστάσια και ορυχεία, δουλειές που χάνονται, καθώς και σε χαμηλόμισθες, περισσότερο αβέβαιες δουλειές στην βιομηχανία του τριτογενούς. Βρήκε ότι η μιζέρια σ’ αυτά τα μέρη δεν ήταν ένα απλό γεγονός. Έγινε έντονη από πολιτικούς που αρνήθηκαν να αντιμετωπίσουν την ανεργία ή την έλλειψη ιατρικής φροντίδας ή κάποιων συστημάτων κοινωνικής προστασίας. Όταν τα εμπορεύματα των φαρμακευτικών έφτασαν σ’ όλες αυτές τις περιοχές οι πληθυσμοί είχαν ήδη καταστραφεί και ήταν ευάλωτοι στην εκμετάλλευση. Η Monnat παρατήρησε ότι κοινότητες με μεγαλύτερη οικονομική σταθερότητα, ισχυρό σύστημα κοινωνικής προστασίας και δουλειές καλής ποιότητας έχουν λιγότερους νεκρούς από οπιοειδή…

Τα κέντρα ελέγχου ασθενειών (CDC) έχουν αναφέρει ήδη αύξηση των θανάτων από overdose στις ηπα στην διάρκεια της κρίσης του covid-19, με τα συνθετικά ναρκωτικά να είναι ο κύριος υπαίτιος. Η Monnat σημειώνει ότι η αιτία αυτής της αύξησης δεν είναι ακόμα σαφής. Ενώ η απομόνωση και η μοναξιά εξαιτίας των lockdown θα πρέπει να έχει παίξει οπωσδήποτε ρόλο, υπογραμμίζει επίσης την μείωση της δυνατότητας των τοξικο-εξαρτημένων να έχουν κάποια άμεση ιατρική φροντίδα και να ενταχθούν σε προγράμματα αποτοξίνωσης, τις προκλήσεις της τηλε-ιατρικής και τις αλλαγές στα πρωτόκολλα αντιμετώπισης τέτοιων περιστατικών.

Η Monnat σημειώνει επίσης ότι «η εφοδιαστική αλυσίδα των drugs, ακριβώς όπως η εφοδιαστική αλυσίδα του χαρτιού υγείας, διακόπηκε σε μεγάλο βαθμό εξαιτίας του covid-19, προκαλώντας περισσότερο χάος». Για παράδειγμα το «γραφείο ναρκωτικών και εγκλήματος» του οηε αναφέρει μια πτώση στη διεθνή παραγωγή ηρωΐνης και διαταραχές στην διανομή της εξαιτίας παραγόντων όπως η μείωση των αεροπορικών δρομολογίων και οι αυξημένοι συνοριακοί έλεγχοι. Αυτό άνοιξε ακόμα μεγαλύτερο περιθώριο στις πιάτσες για το fentanyl, ένα συνθετικό οπιοειδές παυσίπονο, που είναι 50 ως 100 φορές πιο ισχυρό απ’ την μορφίνη. Οι έμποροι ναρκωτικών γουστάρουν το fentanyl επειδή είναι φτηνό στη μεταφορά του: μια μικρή ποσότητα προκαλεί ένα δυνατό «φτιάξιμο».

Η Monnat παρατηρεί ότι το fentanyl ήταν ήδη πολύ μεγάλο πρόβλημα πριν την πανδημία, και υπεύθυνο για την μεγάλη αύξηση των θανάτων από οverdose τα τρία προηγούμενα χρόνια. Τώρα αυτή η φονική ουσία είναι ακόμα πιο κυρίαρχη, συχνά ανακατεμένη με άλλα drugs, και κυκλοφορεί πια όχι μόνο στα νταραβέρια που πριν είχαν να κάνουν με ηρωΐνη, αλλά και στις πιάτσες της κοκαΐνης και των μεθαμφεταμινών. Μερικοί θάνατοι από overdose μπορεί να προκαλούνται επειδή οι χρήστες δεν ξέρουν τι ακριβώς παίρνουν. «Το fentanyl κυκλοφορεί όλο και περισσότερο σε μορφή χαπιού» λέει η Monnat «κι έτσι ο κόσμος νομίζει ότι αγοράζει oxy(codin) στο δρόμο αλλά στην πραγματικότητα αγοράζει ένα χάπι fentanyl»…

… Η Monnat τονίζει ότι οι θάνατοι από απελπισία δεν συμβαίνουν ομοιόμορφα σε όλες τις κοινωνικές ομάδες, αλλά απ’ το 1990 το overdose από drugs είναι η μόνη αιτία θανάτου που αυξάνει σταθερά σε όλες τις ηλικιακές ομάδες, τις φυλές, τις εθνικότητες και τα φύλα… Οι θάνατοι από ναρκωτικά πριν την πανδημία έτειναν να συγκεντρώνονται κυρίως σε περιοχές με βιομηχανικούς εργάτες ή ορυχεία αλλά η Monnat είδε ότι οι περιοχές που εξαρτιώνται απ’ τον τουρισμό και την παροχή υπηρεσιών έγιναν κι αυτές ευάλωτες το 2020…

Τα πιο πάνω θα μπορούσαν να έχουν τίτλο «η κατάσταση της εργατικής τάξης στις ηπα». Ωστόσο το ότι «η ανισότητα σκοτώνει τους ανθρώπους» δεν αφορά μόνο τον αμερικανικό καπιταλισμό. Η βίαιη αναδιάρθρωση που επιχειρείται σ’ όλες τις δυτικές καπιταλιστικές κοινωνίες με σημαία τον covid και την δήθεν «προστασία της δημόσιας υγείας» είναι νοσογόνα και φονική, όπως έχει συμβεί σε κάθε άλλη παρόμοια κατάσταση στο παρελθόν – ακόμα κι αν τώρα οι θάνατοι αποδίδονται … στον covid. Οξύνει τις ανισότητες (τι άλλο θα έκανε;) και το κάνει όχι μόνο με ορατούς αλλά και αόρατους τρόπους. Οι μεγαλύτεροι σε ηλικία αφροαμερικάνοι πρεζάκηδες, για παράδειγμα, συνηθισμένοι επί χρόνια σε μια ορισμένη δόση, πεθαίνουν τώρα απ’ το fentanyl αφού «η τροφοδοσία σε ηρωΐνη έχει διαταραχτεί». Θα πρέπει να θεωρηθούν μάλλον σαν παράπλευρες απώλειες του κηρυγμένου πολέμου, τις οποίες (απώλειες) κανένας δεν πρόκειται να μνημονεύσει.

Αλλά, εξαρχής, εδώ και σχεδόν ένα χρόνο, η υγιεινιστική τρομοεκστρατεία ήταν τόσο ταξική και τοξική ώστε ήταν μόνο η ξετσιπωσιά των υπερασπιστών της που χάρη στο δημαγωγικό carpet bombing την σέρβιρε σαν “πανανθρώπινη, διαταξική φροντίδα». Έτσι ώστε σήμερα είναι κοινότοπο να ακούσει κανείς «ειδικούς» απολογητές της τρομοεκστρατείας να λένε στα σοβαρά, στο ελλαδιστάν: Ναι… έχουν αυξηθεί πολύ τα ψυχολογικά προβλήματα… Οι τάσεις αυτοκτονίας στους εφήβους έχουν διπλασιαστεί ή τριπλασιαστεί… Η χρήση διάφορων drugs και ψυχοφαρμάκων επίσης έχει εκτιναχτεί… Αλλά τι να κάνουμε; Πάνω απ’ όλα η υγεία (;;;!!!!)

Έτσι ακριβώς…

Οι μεγάλοι παρανοϊκοί

Πέμπτη 4 Φλεβάρη. Ο κυρ Βασίλης, ο Άρχοντας Θυρών και Παραθύρων, παίζει με τα “στρατιωτάκια” του· ενόσω (τι άλλο;) αναγγέλει την καταστροφή του κόσμου – και την σωτηρία του. Επιπλέον μιλάει για mRNA πλατφόρμες, πράγμα που θα μας αναγκάσει (σαν αυτόνομους εργάτες) να τον στείλουμε πακέτο σ’ όλους όσους έπεσαν μικροί στο βαρέλι και μας κατηγορούν για ψευδολόγους και «ψεκά».

Πολλοί βλέπουν στα λεγόμενά του την «παγκόσμια διακυβέρνηση» κι άλλα τέτοια δακρύβρεχτα…. Πάσχουν από ασυγχώρητη επιπολαιότητα!!! Εδώ και αιώνες όλοι οι διάσημοι, πλούσιοι, “επώνυμοι” παρανοϊκοί εμφανίζονται σαν «σωτήρες του κόσμου»! Αντιλαμβάνονται τους εαυτούς τους σαν «θεούς» και είναι αδύνατο να πεισθούν πως δεν είναι. Ούτε αυτοί ούτε οι οπαδοί τους… Δεν το έχετε μάθει;

Συνεπώς οι διακηρύξεις του κυρ Βασίλη ανήκουν στο είδος παθολογικό άγριο παραλήρημα. Ο τύπος αυτός, σαν εκπρόσωπος μιας καλής παρτίδας «γενικού καπιταλισμού», παραληρεί το καπιταλιστικό μεγαλείο· στο βαθμό (και μόνον σ’ αυτό το βαθμό) που αποφέρει κέρδη στους συγκεκριμένους μετόχους. Είναι ένα μεγαλείο «παγκόσμιο», «πανγήινο», «πανγαλαξιακό», «πανσυμπαντικό», και ό,τι άλλο…

Είναι παρανοϊκός όπως εκείνο που εκπροσωπεί!! Όποιος ζει πραγματικά σ’ αυτόν τον κόσμο (κι όχι σ’ ένα καβούκι) το καταλαβαίνει αμέσως.

Αν όχι… κρίμα!

Gamestop

Παρασκευή 29 Γενάρη. Οι λεγόμενοι «σορτάκηδες» είναι ένα είδος αγέλης ύαινας που ζει στα χρηματιστήρια. Βγάζουν λεφτά, πολλά λεφτά, ποσά με πολλά μηδενικά ποντάροντας (κυριολεκτικά), για παράδειγμα, στο ότι οι μετοχές της Χ ή της Ψ εταιρείας θα κατρακυλήσουν ως ένα συγκεκριμένο σημείο σε μια συγκεκριμένη χρονική στιγμή. Φροντίζουν και οι ίδιοι γι’ αυτό με τις κατάλληλες «οικονομικές ειδήσεις» για τα χάλια αυτής της Χ ή της Ψ εταιρείας.

Αλλά τις τελευταίες ημέρες έγινε στο αμερικανικό χρηματιστήριο κάτι πρωτοφανές. Κάποιοι «μικροεπενδυτές» (πολλοί όμως) διάλεξαν μια εταιρεία σε μετριο-χάλια κατάσταση, την εταιρεία video gaming gamestop, για την οποία οι «μεγάλοι σορτάκηδες» είχαν ποντάρει πολλά (για να κερδίσουν πολλαπλάσια) ότι θα βουλιάξει μαζί με την μετοχή της… και άρχισαν να αγοράζουν επιθετικά αυτή τη μετοχή… ανεβάζοντάς την… Οι «μεγάλοι σορτάκηδες» είχαν ποντάρει ότι απ’ τα 10 δολάρια η μετοχή της gamestop θα πέσει σε λίγες ημέρες στα 5. Αλλά η μεγάλη αγέλη των «μικροεπενδυτών» ανέβασε την μετοχή απ’ τα 10 σχεδόν στα 300 δολάρια!

Αν κάποιος στοιχηματίσει ότι η μετοχή θα πέσει κι αυτή ανέβει θα χάσει πολλά, ανάλογα με την άνοδο. Φαίνεται ότι οι «μικροεπενδυτές» είχαν στόχο ένα τουλάχιστον συγκεκριμένο hedge fund, το Melvin Capital, το οποίο εξαιτίας αυτής της ξαφνικής και ορμητικής ανόδου της gamestop (είχε ποντάρει στο αντίθετο) έχασε σε ελάχιστες ημέρες πάνω από 2 δις δολάρια – φτάνοντας στα όρια της χρεωκοπίας!

Θα ήταν κάπως ζόρικο να εξηγήσουμε πως ακριβώς επιτέθηκαν αυτοί οι θεωρούμενοι «ερασιτέχνες επενδυτές» στα μεγάλα πεπόνια. Το ενδιαφέρον είναι ότι προκλήθηκε πανικός χωρίς προηγούμενο στο χρηματιστήριο της Ν. Υόρκης, με πολιτικές και τεχνολογικές προεκτάσεις. Πλατφόρμες ψηφιακής μεσολάβησης χρηματιστηριακών αγορών και πωλήσεων «κατέβασαν τους διακόπτες» τους για να σταματήσουν την επίθεση των «ερασιτεχνών» και να προστατέψουν τους «επαγγελματίες»· στη συνέχεια η «αριστερά των δημοκρατικών» πολιτικοποίησε το ζήτημα σαν δίκαιη επίθεση των φτωχών (επενδυτών) εναντίον των πλούσιων· φήμες άρχισαν να κυκλοφορούν ότι οι «φτωχοί» (επενδυτές) ήταν απλά η βιτρίνα κάποιων πλούσιων που είχαν ανοικτούς λογαριασμούς με κάποια hedge funds· κι άλλοι, πιο “κοινωνιολόγοι”, διέβλεψαν την ανερχόμενη “δύναμη των μαζών” (μέσω ψηφιακών επικοινωνιών και συντονισμού) ενάντια στους κυριλέ τζογαδόρους. Ευτυχώς δεν μίλησε κανείς (ακόμα) για την “επανάσταση του Γενάρη”, για “μπολσεβίκους επενδυτές” και για “επίθεση στα χειμερινά ανάκτορα”!…

Το περιστατικό αυτό θα ξεχαστεί γρήγορα: η gamestop έχει όντως τα χάλια της, και η τεχνητή αύξηση της τιμής της δεν πρόκειται να αντέξει. Επίσης δεν πρόκειται για το «κίνημα occupy wall street».

Στο τέλος ίσως υποδειχθεί ρωσικός ή/και κινέζικος δάκτυλος. Μπορεί και παλάμη ολόκληρη, απ’ την Τεχεράνη ή το Καράκας. Γιατί όχι;

Μην ανησυχείτε!

Τετάρτη 27 Γενάρη. Ο καπιταλισμός θα διορθώσει τον καπιταλισμό!! Και το μέλλον (του) θα είναι λαμπρό!

Αυτό υπόσχεται ένας οργανισμός απ’ τους αρμόδιους – ή, πιο σωστά, απ’ αυτούς που αναδύθηκαν μέσα απ’ την υγιεινιστική τρομοεκστρατεία σαν ένα κράμα «προφήτη» και «σωτήρα»… Το φετεινό «Davos» που οργανώνει, όπως, πάντα το «παγκόσμιο οικονομικό φόρουμ», αφιερώνεται … στην προπαγάνδα! Είναι, ίσως, μια έμμεση παραδοχή ότι το carpet bombing του 2020 δεν πέτυχε όσα ήλπιζαν τα αφεντικά του βιο-πληροφορικο-ασφαλίτικου συμπλέγματος. Συνεπώς το σύνθημα / τίτλος «built trust» του φετεινού «Davos» μπορεί (και πρέπει) να μεταφραστεί σαν πως θα εμπλουτίσουμε τους εκβιασμούς μας με «θετικά» μηνύματα… Για την «συνεργασία των πολλών», για «αυτο-περιορισμό του καπιταλισμού των (συμφερόντων των) μετόχων», «περιορισμό των ανισοτήτων», «συνεργασία των ιδιωτικών επιχειρήσεων με τα κράτη (και το ανάποδο)» – πασπαλισμένα με αρκετή σωτηρία της υγείας και της φύσης… Ωωωω! Υπέροχος θα είναι ο “θαυμαστός καινούργιος κόσμος”!!!

Τι θα έπρεπε να διακρίνουμε «πίσω απ’ τις γραμμές» απ’ αυτόν τον σπαραξικάρδιο ανθρωπισμό του δυτικού κεφάλαιου; Πιθανότατα την ανησυχία των αφεντικών του για το πως θα εξελιχθούν οι άμορφες, πολυσυλλεκτικές και μαζικές αντιδράσεις που έχει προκαλέσει η «προέλαση του τρόμου» στις δυτικές μητροπόλεις.

Ενόσω οι διαδηλώσεις κατά των απαγορεύσεων και της επιτήρησης γίνονται πιο βίαιες, η γνωστή ανθρωπιστική οργάνωση oxfam δημοσιοποίησε μια έκθεση για τις κρατικές / καπιταλιστικές «επιτυχίες» του 2020 σ’ εκείνες τις περιοχές του κόσμου που έχουν υποστεί την πιο βίαιη επίθεση όχι του τσαχπίνη αλλά …. της αντιμετωπισής του! Η έκθεση της oxfam με τίτλο «ο ιός της ανισότητας» (the inequality virus) δημοσιοποιήθηκε την ίδια μέρα με το «άνοιγμα» του (με ψηφιακή μεσολάβηση) «συνεδρίου του Davos 2021». Συνεπώς είναι υποχρεωτικό για την εργατική κριτική μας να συνδέσουμε τις «διαγνώσεις» της πρώτης με τις «διακηρύξεις» του δεύτερου.

Ιδού λοιπόν τα ευρήματα της oxfam:

– Η ύφεση τελείωσε για τους πιο πλούσιους. Οι δέκα πλουσιότεροι άνθρωποι του πλανήτη αύξησαν τον πλούτο τους συνολικά κατά 500 δισεκατομύρια δολάρια στη διάρκεια της πανδημίας… Την ίδια περίοδο εκατοντάδες εκατομμύρια μισθωτών είναι είτε προσωρινά είτε μόνιμα άνεργοι…

– Οι γυναίκες κτυπήθηκαν περισσότερο…

– Η ανισότητα στοιχίζει ζωές. Οι βραζιλιάνοι αφρικανικής καταγωγής είναι κατά 40% πιθανότερο να πεθάνουν εξαιτίας του covid σε σχέση με τους λευκούς. Σχεδόν 22.000 αφροαμερικάνοι και λατίνοι στις ηπα θα είχαν ζήσει αν είχαν το ίδιο ποσοστό θνητότητας με τους λευκούς. Οι μολύνσεις και η θνησιμότητα είναι μεγαλύτερη στις φτωχότερες περιοχές κρατών όπως η ινδία, η γαλλία και η ισπανία. Στις πιο φτωχές περιοχές της αγγλίας η θνησιμότητα είναι διπλάσια σε σχέση με εκείνη των πλουσιότερων…

– Η μεγαλύτερη οικονομική δικαιοσύνη είναι κλειδί για την γρήγορη οικονομική ανάκαμψη απ’ τον covid…

Άξιο προσοχής: στα παραδείγματα της μεθοδευμένης ταξικής / εργατικής καταστροφής περιλαμβάνονται η γαλλία, η αγγλία, η ισπανία, οι ηπα… και όχι, για παράδειγμα, η ακτή του ελεφαντοστού ή η νότια κορέα…

Τόσοι έξυπνοι και «επαναστάτες» οι caradinieri απέτυχαν να καταλάβουν το βασικό: ότι τα lock-down που τόσο αγάπησαν ήταν/είναι (στην πραγματικότητα, απ’ την πρώτη στιγμή) lock-out που επιβλήθηκαν απ’ τα πιο δυναμικά τμήματα του δυτικού κεφάλαιου, εκείνα που έχουμε ονομάσει βιο-πληροφορικο-ασφαλίτικο σύμπλεγμα. Αν είχαν καταλάβει (ή αν είχαν κρατήσει τα πληκτρολόγιά τους σιωπηλά…) μπορεί να μην άλλαζε θεαματικά ο ρους της ιστορίας· σίγουρα, ωστόσο, η σύγχιση θα ήταν πολύ μικρότερη.

Τώρα το σχεδιαζόμενο προπαγανδιστικό ανακάτεμα της τρομοεκστρατείας με διάφορες «ελπιδοεκστρατείες» θα σπρώξει το μαχαίρι της σύγχισης ακόμα πιο βαθιά. Τα δυτικά αφεντικά ξέρουν καλά τι θέλουν. Ο κρατικο-επιχειρηματικο-τεχνολογικός πατερναλισμός θα προσπαθήσει να επεκταθεί πέρα απ’ το πεδίο «του στρατού της σωτηρίας» μέσω γενετικής μηχανικής και data φυλακίσεων και μαζί μ’ αυτό, σε μοντέλα αναδιοργάνωσης της εκμετάλλευσης της εργασίας (συμπεριλαμβανόμενου του «ελάχιστου εγγυημένου εισοδήματος»), της κατανάλωσης, της καθημερινής ζωής.

Όσοι Β.Α./Ε.Κ. νόμισαν ότι είδαν τον (δυτικό…) καπιταλισμό να αυτοκαταστρέφεται εξαιτίας του υποτιθέμενου «φονιά» ας καθησυχαστούν. Είναι καλά στην υγεία του – με μεγαλύτερους και πιο κοφτερούς κυνόδοντες.

Και τους στέλνει τα χαιρετίσματά του…